Buurten de Langestraat

“Volgend jaar organiseren we eerste Kiezelfeesten”

De Langestraat, hartje Mijlbeek, is een straat met geschiedenis, maar als het van de bewoners afhangt, vooral één met toekomst. Stap je de hele straat af, van het kruispunt met de Schendelbeekhofstraat en de Bergekouter tot aan het kruispunt met de Borreput en de Beekstraat, dan heb je 1,1 km in de benen. Onderweg liggen de verhalen voor het rapen.

Zou de coronacrisis dan toch nog voor één positief nevene ect gezorgd hebben? In de Langestraat alvast wel. Op sommige ramen lees je spreuken of verzen, overblijfsels van Gedichtendag die hier niet onopgemerkt voorbij ging. Initiatiefneemsters Heidi Degerickx en buurvrouw Bianca De Brandt kijken er met trots op terug. “Ons engagement startte tijdens de eerste lockdown", vertelt Heidi. “Net als in zoveel straten, werd er om 20 uur geapplaudisseerd voor de zorg. Het feit dat we hier vlakbij het OLV nogal wat ambulances zien passeren, gaf dat nog een extra dimensie.”

Raampoëzie

“We maakten een slogan, hingen lakens uit en met de Ronde van Vlaanderen vorig jaar, versierden we onze straat", vult Bianca aan. “Maar met Gedichtendag, gingen we nog een stapje verder.” Heidi knikt: “de actie ‘raampoëzie’ van Utopia inspireerde ons om iets gelijkaardigs in mekaar te steken. Via de app ‘Hoplr’ legden we contact met de buurt. We trokken ook zelf de straat op en belden overal aan. LDC De Maretak schonk ons raamsti en en zo konden we 120 ramen voorzien van een spreuk of gedicht. Dat was geweldig. Het bracht buren dichter bij mekaar. We plannen nu zelfs een volgend initiatief: een buurvrouw biedt haar parking in kiezelsteentjes aan voor onze eerste Kiezelfeesten. Een project voor na corona (lacht).”

De Kezzel

Een plek bij uitstek waar buren mekaar altijd kunnen tre en is natuurlijk een buurtcafé. En zo hee de Langestraat er nog twee. Het ene, café ‘Blue Corner’, op de hoek met de Bergekouter, opende pas vorige zomer de deuren. Het andere vind je enkele honderden meters verderop en draagt de klinkende naam ‘De Kezzel’, genoemd naar de vorige eigenaar. Nu wordt De Kezzel al 31 jaar uitgebaat door Esmeralda Uyttersprot en Rony Daeleman. Corona stond de viering van 30 jaar in de weg en nu wachten Esmeralda en Rony vol ongeduld op de volledige heropening van de horeca om de tapkraan weer open te draaien.

“Als je dat wil, moet het nu”

“Ik doe het nog altijd even graag", zegt Esmeralda. “Vroeger deden we in het weekend niet voor 6 à 7 uur ’s ochtends dicht. Dat is wel verminderd.” De Kezzel is het lokaal van een dartsploeg, van voetbalclub FC Galop en van carnavalsgroep Possensje. Carnaval hee hier altijd een belangrijke rol gespeeld. Zeker als je dochter op een dag beslist om de eerste vrouwelijke Prins Carnaval te worden. Stephanie, Prins Carnaval 2012. “Na een oproep van Ilse Uyttersprot kwam ze daar mee af", lacht Esmeralda. “Waarom kon een vrouw geen Prins Carnaval worden? Ik stond er aanvankelijk niet achter en haar toenmalige vriend Tommeken (Prins Carnaval 2004 Tom Vermeir, red.), ook niet. Maar mijn man zei: ‘als je dat echt wil, moet je het nú doen.’ Het werd een fantastisch jaar.”

“Vroeger deden we niet voor 6 à 7 uur dicht. Dat is wel verminderd.”

| Esmeralda

Café De Kezzel is een gekend café in het verenigingsleven.