Reportage Straatkunst

REPORTAGE De kracht van de spuitbus

Aalstenaar wint internationale streetartwedstrijd’, stond te lezen op ‘

VRT NWS op 30 december. Die Aalstenaar, dat is Nigel Leirens (28) en zijn winnend ontwerp, een levensgroot portret van een Afrikaanse vrouw, vind je in Lokeren. Dichter bij huis, in Ingang Deprez, werkte Nigel ook mee aan een imposant kunstwerk, getekend door straatkunstenaarscollectief Team Alosta. Daar, in dat steegje tussen het Koningin Astridpark en de Koolstraat, vat CHIPKA post op een waterkoude ochtend. We spreken er af met Nigel en met WAF (46), bezieler van Team Alosta en een ervaren rot in het vak.

“Dit werk in Ingang Deprez ontwierpen we voor Kunstoevers 2020”, vertelt WAF. We overschilderden eerdere tags van Parijse graffitispuiters, dat was eerlijk gezegd nogal stijlloos. Het vrouwenhoofd met sigaret troont als restant daarvan nog boven ons werk uit. We klaarden de klus in drie weken met 5 kunstenaars: ‘Tesda’ (Mathis Van Schuylenbergh), Steve Locatelli, Thomas Maris, Nigel en ik.”

Nigel, jij won onlangs met jouw werk ‘The girl with the windmills’ een mooie prijs. Nigel: “Ik maakte het werk op vraag van 11.11.11. Zij regelden de locatie met de eigenaar van het huis. Ik koos voor een Afrikaanse vrouw, de tekening bevindt zich midden in een multiculturele buurt. Een fantastische ervaring. De buurtbewoners waren erg betrokken, ik kreeg er elke dag warm eten, van Marokkaanse thee tot Russische schotels.” (lacht)

Hoe begin je aan zo’n werk? Nigel: “Daar gaat een gigantische studie aan vooraf. Ik zoek goede fotoreferenties en dan componeer ik de tekening zoals ik ze voor

"In plaats van tv, kijk ik liever naar YouTubefilmpjes die uitleggen hoe Rubens te werk ging" | Nigel

mij zie. Ik werk graag alles tot in de details uit en pruts graag met kartonnetjes en penseel tot alles klopt. Daarin verschilt mijn stijl van die van WAF, die alles meer oldschool vanuit de losse pols doet. In plaats van tv, kijk ik liever YouTubefilmpjes over de manier hoe Rubens te werk ging. Dat boeit mij enorm. Voor de manier hoe de hoofddoek van de vrouw valt bijvoorbeeld, bestudeerde ik een schilderij van Van Eyck (‘De man met de rode tulband’, red.). De volgende stap is nu een internationale top 100, waarin ik één van de 6 geselecteerde Belgen ben. Dat is nog wat anders. Die tegenstanders uit Spanje bijvoorbeeld, dat zijn ginder tv-vedetten.” (lacht) 13

Nigel tekende deze raaf op de muur in Ingang Deprez.

WAF, de mensen kennen je vooral van je werk aan de carnavalswerkhallen, maar ook in de buurt van je woning valt er werk van jouw hand te bewonderen. WAF: “Dat klopt en hopelijk komt daar binnenkort nog eentje bij, in de buurt van het (voormalige) café ’t Hoeksken, in de Valerius De Saedeleerstraat. In de Caudronstraat, waar ik woon, zijn er nu twee werken waar ik aan meewerkte. Telkens als ik een blinde muur zie in de stad, denk ik: ‘ja!’. Er is nog zoveel onbenut potentieel in Aalst. Ik noteerde al tal van plekken waar zo’n kunstwerken mogelijk zijn, hopelijk staat de stad daarvoor open.”

Nigel, jij bent 18 jaar jonger dan WAF. Hoe kruisten jullie paden? Nigel: “Ik ben afkomstig uit Gent, sinds drie jaar woon ik in Aalst. Als tiener kocht ik in Gent-Sint-Pieters wel eens magazines over graffiti. WAF’s werk zat daar tussen met Team Alosta. Toen ging er een nieuwe wereld voor me open. Je zag gewoon dat zij beter waren dan anderen. We ontmoetten mekaar voor het eerst een tiental jaar geleden in Moscou (Gentbrugse volkswijk, red.).”

WAF: “Ik was al vier jaar bezig met graffiti toen Nigel geboren werd (lacht). Ik hou ervan om getalenteerde jonge gasten zo bezig te zien. Graffiti is geen job voor mij, het is een passie. Ik ben leraar plastische opvoeding aan het Lyceum en daar pik je de talenten er zo uit.”

Nigel: “Ik ben kunstenaar en werk meestal in opdracht, van canvas tot ‘murals’ (muurschilderingen, red.). Streetart vind ik het leukste. De kracht van de spuitbus is groot: je kunt

'The girl with the windmills', Nigels bekroonde werk in Lokeren.

er alle kanten mee uit, of je nu bijvoorbeeld nevel, transparant, of neon wil schilderen. Kan allemaal. Graffiti was een uitlaatklep voor me toen mijn ouders scheidden. Ik ben een schoolverlater, maar de school van het leven, die verlaat ik niet (lacht).”

Bekladden de kleine Nigel en WAF als kind ook al de muren thuis of in de buurt? Nigel: “Ik teken en schilder al zo lang als ik kan praten. Ik geef toe dat ik toen een korte periode wel eens illegale tags maakte op gebouwen. Dat was best wel spannend. Op een dag belandde er eens werk van mij in de krant: “professionele kunstenaars hebben een muur beklad,” stond er. Dat vond ik wel tof om lezen, ik was toen amper 16 (lacht).” winkelen in de Agora. Dat vond ik tof als klein manneke, je mocht daar blijkbaar op de muren schrijven (lacht). Zelf ben ik met graffiti begonnen op mijn dertiende. Ik zat toen op internaat en tekende er spinnetjes op de muur. Die liet ik ‘waf’ zeggen met een tekstballon. Maar illegaal tekenen op straat zegt me niets. In 2002 gaf ik in opdracht van de stad een allereerste workshop graffiti op de toen nog kale carnavalswerkhallen. De toenmalige toezichter was daar echter niet van op de hoogte en hij belde de politie (lacht). Dat jaar is de traditie ontstaan om jaarlijks nieuwe tekeningen aan te brengen op de hallen.”

Je bijnaam heb je dus aan die spinnetjes te danken? WAF: “Daar zit eigenlijk nog een ander verhaal achter. Vanuit mijn raam in het 15

WAF is een ervaren rot in het vak. Ook vlakbij zijn woonplaats in de Caudronstraat vind je werken van zijn hand. internaat zag ik laadbakken van vrachtwagens van het merk WAF. Dat vond ik grappig. Vele jaren later stapte een man op me af, dat bleek de bedrijfsleider van de firma WAF te zijn uit Antwerpen. Ik werd er uitgenodigd, ik wist toen echt niet wat zeggen (lacht).”

Wat is jullie favoriete werk in Aalst? Het mag ook een werk van jezelf zijn. WAF: “Ik ben altijd het meest tevreden over het laatste werk dat ik maakte. Doe dus maar het werk in Ingang Deprez.”

Nigel: “Ik vind de carnavalswerkhallen wel super bijzonder. En ook het werk op de hoek van de Caudronstraat. Dergelijke gekke werken moedigen me aan om verder te gaan. Ik ben trouwens nog bezig met een nieuw project. Ik leerde een kerel uit Macedonië kennen die gespecialiseerd is in het digitaal tot leven brengen van kunstwerken. Hij bewerkte mijn tekening in Lokeren. (toont filmpje op smartphone waarop te zien is hoe de Afrikaanse vrouw plots beweegt). Dat is echt next level. Je kunt het filmpje bekijken op mijn Instagram. Die digitale weg wil ik nog veel meer uitspelen.”

Waar straatkunst spotten in Aalst?

Wist je dat er onder andere ook een kunstwerk van de befaamde artiest ROA in onze stad te bewonderen valt? Surf naar https://www.visit-aalst.be/nl/bezienswaardigheden/ hier-spot-je-aalsterse-straatkunst en ontdek nog meer plekken waar (graffiti)kunstenaars aan de slag gingen in Aalst.