Geschiedenis van de wijk – Lazarijstraat

De Lazarijstraat

Stadsgids Annemie reysen licht in opeenvolgende bijdragen de geschiedenis van de Heilig-Hartwijk toe.

De Lazarijstraat is zowat de oudste en langste straat van onze wijk. Het was ooit een pad dat vanuit het gehucht Runkst rechtstreeks naar het lager gelegen broek leidde. Broek is een afleiding van het woord broka en betekent moeras. Eeuwenlang volgde het pad de loop van een vloedgracht die de eerste boeren aanlegden. Zo hielden ze hun velden droog en vrij van overstromingen. Je merkt het zelf ook wel wanneer je vanaf de Kuringersteenweg met de fiets naar het kanaal toe rijdt: trappen is er haast niet bij. De naam veranderde in de loop van de 15de eeuw van Broekerweg naar Lazarijweg. Op de hoek van de Kuringerbaan en Broekerweg stond toen een klein lazaret met kapel en bijbehorend kerkhof. Hier verbleven bezoekers van de stad een periode in quarantaine. Zo probeerden de Hasselaren vooral de pest buiten de stad te houden. In 1483 en 1625 heersten er twee grote pestepidemieën. Pestlijders leefden van liefdadigheid. Toen valse pestlijders bedelend rondtrokken, beval de prinsbisschop dat een zieke zich eerst diende te laten onderzoeken in Terbank te Leuven. Daar kregen ze een ratel en habijt waarmee ze mochten bedelen.

De Lazarijstraat werd voortaan wel gemeden. Later werd het de straat van rovers en dieven. Wachters hielden de straat vanop de stadsomwalling daarom heel goed in de gaten. Voor de meesten bleef de straat ver tot in de 19de eeuw een onveilige buurt. De straat was amper verlicht en pas in 1900 werd de modderige weg vervangen door een kasseiweg en kwam er straatverlichting. Recent was de straat vooral een onderwerp van discussie. De eenrichtingswijzigingen zorgden aanvankelijk voor de nodige overlast. Om sluikverkeer te ontmoedigen en de veiligheid voor de schoolgaande kinderen te verhogen kreeg de Lazarijstraat onlangs twee zinkpalen aan de Kindercampus.