2 minute read
Wijk en de wereld
Heilig Hart en de wereld
Ik ben Robson Moura Pires, ik ben 37 jaar oud en woon met mijn vrouw Lotte (zij is een Nederlandse uit Rotterdam) en ons zoontje van 2 al vier jaar in de Lazarijstraat. Ik ben autodidact muzikant/percussionist gespecialiseerd in Braziliaanse folkmuziek. Ik kom uit Maceio Alagoas, een Braziliaanse kuststad, gelegen aan de Atlantische Oceaan. Op mijn 19de ging ik toeren in Europa met een folkband en zo kwam ik in Nederland terecht. In Amsterdam leerde ik via een vriend mijn vrouw kennen en ik bleef daar een jaar bij haar wonen. Nadien vertrok ik terug naar Brazilië en zij is mij gevolgd. Daar zijn we getrouwd en we zijn er nog vier jaar gebleven. Ik volgde er een graduaat in de Administratie, maar ik maakte mijn opleiding niet af. Omdat mijn schoonmoeder ernstige gezondheidsproblemen had, keerde Lotte terug om haar te verzorgen. Ik probeerde mijn documenten in orde te krijgen om te kunnen vertrekken naar Nederland, maar dit ging bijzonder moeilijk. De bureaucratie die ermee gepaard ging, was erg kostelijk en duurde lang, veel te lang. Ik miste mijn vrouw erg en kreeg de mogelijkheid om naar Hasselt te komen. Dit was toch al een heel stuk dichter bij Rotterdam! Lotte begon dan te werken in Hasselt en ook ik vond hier werk in brasseries. Ik volgde een opleiding tot hulpkok en tegelijk studeer ik ook al twee jaar jazz aan het Stedelijk Conservatorium Hasselt. Momenteel zoek ik nieuw werk. Ik voel me hier ingeburgerd. In Amsterdam sprak iedereen Engels met mij, hier leerde ik pas echt goed Nederlands. Ik vind het ook belangrijk om altijd Nederlands te praten. Als ik een woord niet ken, zijn de mensen zo vriendelijk om me te helpen. De voorbije maanden ben ik muziek gaan spelen in de woonzorgcentra in de omgeving. Ik geef ook online workshops muziek en ik ben van plan om nog opleidingen te volgen. Sociaalcultureel werk boeit me en hiermee krijg ik de kans om iets terug te doen voor de maatschappij. Ik leid hier een rustig leven. Ik mis mijn land heel erg, maar hier is het ook veilig voor mijn zoontje om op te groeien. In september kan hij naar school, dus dat betekent dat wij nog een tijdje hier blijven. Ik hou van Brazilië en wij zouden er zeker ooit terug naartoe gaan, of naar Rotterdam om dichter bij onze familie te zijn. Maar hier zie ik echte vriendschappen bloeien en dat voor mij is een goed teken. Ik voel me hier erg goed in mijn vel.
