WIJK EN DE WERELD
Esteban,
de Uruguayaanse vlinder in het Jessa-ziekenhuis vrouw zou worden. Enkele jaren geleden zijn we ook getrouwd. Onze dochter Sara is nu bijna 1 jaar oud. We zijn een erg multicultureel gezin, een mix van verschillende culturen en talen. Na mijn opleiding leerde mijn Poolse vrouw mij Frans, een taal die zij al meer dan twaalf jaar spreekt. Toen ik vier jaar geleden mijn diploma verpleegkunde behaalde, kon ik beginnen in het Jessa-ziekenhuis. Ik ben daar nu algemeen verpleegkundige en werk op verschillende afdelingen als ‘vlinder’. Ik hou ervan om voor mensen te zorgen. Mijn droom is om op de spoedafdeling of intensieve zorgen te gaan werken, maar daar moet ik nog een bijkomende opleiding voor volgen. Over een paar jaar, wanneer mijn dochter wat ouder is, wil ik daar wel werk van maken.
Mijn naam is Esteban Jair Da Silva. Ik ben geboren in Uruguay, maar woon sinds mijn 19de in Europa, nadat mijn ouders, broers en ik naar Spanje verhuisden. In Uruguay volgde ik een wetenschappelijke opleiding, maar in Spanje werkte ik tien jaar als barman. In die periode kreeg ik de Spaanse nationaliteit. Omwille van mijn toenmalige relatie kwam ik in Lommel terecht, waar ik ook in de horeca werkte en Nederlands leerde. Na het einde van die relatie startte ik met een opleiding tot verpleegkundige in Hasselt, iets wat ik al wilde doen sinds ik in Spanje woonde. Omdat het pendelen echter teveel tijd in beslag nam, trok ik naar Hasselt.
Ik denk er niet meer aan om opnieuw in Uruguay te gaan wonen. Wél wil ik mijn gezin ooit laten kennismaken met mijn geboorteland. Wij voelen ons hier vlot geïntegreerd en we houden van deze buurt: die is stabiel, aangenaam en veilig. Kinderen kunnen in onze straat nog buiten spelen, alles is nabij en vlot bereikbaar met de fiets.
Mijn vrouw Agnieska leerde ik kennen via goede vrienden. Ik was al verliefd op haar stem nog voor ik haar gezien had. Ik was er meteen zeker van dat zij mijn
- 13 -
