1
3
Een nieuwe taal oefenen met Bab(b)el
‘Arabisch? Dat wil ik weleens proberen!’ Wie een nieuwe taal leert, heeft niet altijd zin in moeilijke grammatica of eindeloze spellingsregels. Soms wil je gewoon praten in je favoriete nieuwe taal. Dan kan je naar de conversatietafels van Bab(b)el komen. Dat initiatief van stad Leuven vindt elke maand plaats in International House. LVN liep er binnen op een zonnige zaterdagochtend. Ciao a tutti, benvenuto, goeiemorgen!
Het is fris als we om iets voor tien de grote ingang van het International House binnenwaaien. Het statige art-decogebouw op de Tiensevest maakt een ietwat strenge indruk. In de hal verzamelen de eerste groepjes. Sommigen kennen elkaar duidelijk al, anderen zoeken aarzelend contact. Margot, een van de organisatoren, ontvangt iedereen en vinkt de inschrijvingslijsten af. Een deelnemer van middelbare leeftijd buigt zich nieuwsgierig over de
06
2
papieren op tafel: ‘Oh, jullie organiseren ook Arabisch? Da’s tof. Dat wil ik weleens proberen!’ Even later begeeft iedereen zich naar zijn groep. De les Nederlands wordt opgedeeld in twee groepen, voor beginners en gevorderden, met elk een begeleider. Etienne (foto 1) begeleidt de beginners. ‘Goeiemorgen iedereen. Ik ben Etienne, ik ben gepensioneerd en werk hier al een tijdje als vrijwilliger. Ik kom hier heel graag. Dankzij Bab(b)el kunnen we mensen samenbrengen van over de hele wereld. Echt mooi.’ In de groep gevorderden kan iedereen zich al vlot voorstellen. Samyak (foto 2) is een jonge Indiër met een open, vriendelijk gezicht. Hij draagt een pull van het WK Wielrennen en vertelt dat hij nog maar twee weken in Leuven is, voor een master Financial Engineering. De voorbije achttien maanden heeft hij Nederlands geleerd via het internet, en de groep kijkt verbaasd toe hoe vlot hij uit zijn woorden raakt. ‘Waarom Nederlands, als je een volledig Engelstalig programma volgt?’ vraagt de man naast hem. ‘Tja, goeie vraag’, lacht Samyak. ‘Mensen doen zoveel moeite om me in het Engels verder te helpen. Ik vond dat ik wel wat kon terugdoen.’
Gekwetter & gelach In de Engelse les is het een en al gekwetter. Wat meteen opvalt: er zitten alleen maar vrouwen. Ze praten over sport. Milana, afkomstig uit Oekraïne, vertelt dat ze al veertien jaar yoga doet: elke ochtend een half uurtje. Ze heeft het nog geen dag overgeslagen. Marin gaat dan weer dagelijks lopen. Er wordt gretig ingepikt, gelachen, iedereen vertelt
