Wat ga jij doen tijdens de feestdagen?

Het decembergevoel: Leuvenaars blikken vooruit naar de feestdagen

‘Dit eindejaar wordt gezelliger dan ooit’

We hebben elkaar gemist, het afgelopen coronajaar. De feestdagen brachten we noodgedwongen met onze eigen kleine bubbel door. Dit jaar mag er hopelijk weer wat meer, en dat gaan we vieren ook! Sameh, Egon en Anne-Lieze kijken er al naar uit.

‘Straks zetten we weer de kerstboom op!’

Sameh Zaqout (41) en Olga (39) uit Heverlee hebben vier kinderen: Sara (16), Mohammed (13), Karim (10) en Malak (8). Ze zijn dol op Sinterklaas en Kerstmis.

Sameh: ‘Vijf jaar geleden zijn we met ons gezin vanuit de Gazastrook in Palestina naar België gevlucht. In het begin was het hard aanpassen. We moesten een huis, een job en een school voor de kindjes zoeken én we spraken de taal niet. Gelukkig hebben we veel hulp gekregen van Buren zonder Grenzen, en intussen voelen we ons hier helemaal thuis. Ik heb een job als computeringenieur en de kinderen doen het erg goed op school.’

‘Het eerste jaar dat we hier waren, keken we raar op toen de kinderen het opeens over Sinterklaas hadden. Een man met een lange witte baard en een staf die met zijn paard over de daken loopt? Het moet niet gekker worden (lacht). Maar we gaan er helemaal in mee. We zijn al twee keer naar de intrede van de Sint gaan kijken en halen er ook boekjes over in de bib.’

‘Kerstmis kenden we wel al. Mijn jongste dochter heeft al eens bij de Kerstman op schoot gezeten! Hij zat in een huisje voor het stadhuis, en we zijn bij hem gaan aankloppen. Vorig jaar kon het door corona niet, maar ik hoop hem dit jaar weer aan te treffen. In 2020 hebben we ook voor het eerst een kerstboom opgezet. De kinderen vinden dat fantastisch. En wij ook! We gaan het dit jaar zeker opnieuw doen.’

‘Het maakt ons niet uit dat kerst bij het christelijke geloof hoort, terwijl wij zelf moslim zijn. Het gaat toch eerder om het gevoel van samenzijn? Al doet dat me natuurlijk ook aan mijn familie in Palestina denken. Hoe fijn we het hier ook hebben, het zou nóg fijner zijn met hen erbij.’

‘Samen met mijn vrienden het nieuwe jaar inluiden’

Egon Bleukx (22) zit op kot in Heverlee, studeert fysica aan de KU Leuven en kijkt nu al uit naar oudjaar met zijn vrienden.

Egon: ‘Tijdens de kerstvakantie trekken veel studenten naar huis om te studeren. Ik blijf hier, op kot, samen met een paar medestudenten. Dat heb ik tot nu toe elk jaar gedaan, en het is nog nooit tegengevallen! Zelfs vorig jaar, met de strenge coronamaatregelen, ben ik op kot gebleven. We hadden met een klein groepje al snel besloten dat we op kot onze bubbel zouden vormen. En eigenlijk was dat best gezellig. We vonden het wel jammer dat we niet eens zorgeloos een pintje konden gaan drinken of samen iets konden gaan eten, zoals hier in de Werf, maar we hebben er het beste van gemaakt.’

‘Het ligt nog niet helemaal vast hoe we onze oudejaarsavond gaan invullen. Maar we mogen weer de stad in, dus ik denk ook dat we dat zullen doen. Ik ga graag naar de fakbars. Dat is wat goedkoper en ik kom er altijd veel bekenden tegen. Als studentenvertegenwoordiger en vrijwilliger bij LOKO, de Leuvense studentenkoepel, heb ik een brede kennissenkring. Dat maakt op stap gaan extra leuk.’

‘Aftellen doe ik het liefst met een kleine groep mensen die ik graag heb. Dat is het gezelligste. We hebben allemaal een druk leven, dus het doet ons echt deugd als we de tijd vinden om af te spreken. Dan kunnen we op het gemak bijpraten en even al het schoolwerk vergeten. We vinden het ook altijd plezant om samen te kaarten of een gezelschapsspel te spelen, dus misschien zetten we zo de avond wel in. Na het aftellen feesten we verder tot in de vroege uurtjes, en op 1 januari duik ik weer in de boeken. Of ja, maak er misschien 2 januari van (lacht).’

‘Ik prijs me gelukkig met zo’n hechte familie’

Anne-Lieze Albregts (78) uit Leuven viert dit jaar weer kerst met haar grote familie.

Anne-Lieze: ‘Als wij met de hele familie samenkomen, zijn we met vijftien. Een hele bende, en daarom vieren we kerst in het grootste huis. Het geroezemoes van al die generaties door elkaar vind ik heerlijk om te horen. Ik ben zelf bijna blind, maar de stemmen van mijn zonen, kleinkinderen en schoondochters geven me een echt thuisgevoel. We babbelen veel, luisteren naar muziek, maken een wandeling en genieten van het lekkere eten. Het werk voor het kerstmaal verdelen we. Ik zorg bijvoorbeeld voor de taart. Makkelijk, want die bestel ik gewoon bij de bakker (lacht). Voor de cadeautjes trekken we namen. Maar uiteindelijk houdt niemand zich daaraan en koopt iedereen voor iedereen. Ik geef toe: dat is een hele berg cadeaus, maar het zijn wel altijd heel bruikbare spullen.’

‘Vorig jaar konden we door corona niet met de hele familie samenkomen. Dat was jammer, maar het deed me wel beseffen hoe gelukkig ik me mag prijzen met zo’n hechte familie. Ook dit jaar zijn er immers veel mensen die de feestdagen in hun eentje doorbrengen.’

‘Het hele kerstverhaal vind ik persoonlijk wat achterhaald. Mijn kleinkinderen kennen het allang niet meer tot in de details, en dan gaat de symboliek verloren. Soms denk ik dat we het beter wat actueler zouden maken. Zoals Jezus in een stal geboren is, komen er vandaag veel vluchtelingenkindjes in een asielcentrum of opvangcentrum ter wereld. De drie wijzen staan voor mij voor alle mensen die gastvrijheid bieden. Is dat geen mooiere gedachte?’