5 minute read

Het vrijetijdsaanbod voor Leuvenaars met een beperking

Stad Leuven ondersteunt het vrijetijdsaanbod voor mensen met een beperking

‘Dit is mijn tweede familie geworden’

Voor mensen met een beperking is het niet altijd vanzelfsprekend om een zinvolle vrijetijdsbesteding te vinden. Gelukkig zijn er in Leuven verschillende organisaties waar ze terechtkunnen. Servaas en Lenn basketballen bij Leuven Bears on Wheels. Lizzy en Karolien zitten bij de scouts van Akabe Heverlee.

‘We gaan keihard voor de overwinning, zoals elke sporter’

Servaas Kamerling (55): ‘Als kind voetbalde ik, maar op mijn 14e ben ik uit een boom gevallen en heb ik mijn rug gebroken. Daarna ben ik gaan rolstoelbasketten. Na mijn verhuizing van Nederland naar België ben ik bij Leuven Bears terechtgekomen: een club met meer dan 700 leden, van wie 32 rolstoelspelers die samen Leuven Bears on Wheels vormen. Intussen ben ik er al zes jaar coach. We zijn begonnen met één team voor sporters met een beperking, nu hebben we een jeugdteam, een A-, B- en zelfs C-team.’

‘De meeste leden hebben ooit een ongeval of ziekte gehad, maar er zitten ook valide sporters tussen: mensen die wel kunnen stappen, maar bijvoorbeeld kapotte knieën hebben. Iedereen is hier welkom.’

‘Ik ben gek van teamsporten. Ik vind het geweldig om als groep een doel te bereiken. Onze spelregels zijn bijna dezelfde als bij basket voor validen. Het nadeel is wel dat je handen tekortkomt: je moet je rolstoel voortduwen en tegelijkertijd dribbelen en werpen. ’t Is ook best een harde sport. Die wielen knallen vaak tegen elkaar. We gaan keihard voor de overwinning, zoals elke sporter.’

Lenn Van Campenhout (18): ‘Ik speel al sinds mijn zesde bij Leuven Bears on Wheels en train drie keer per week: op dinsdag bij de A-ploeg, op donderdag bij de B-ploeg en op zaterdag bij de jeugd. Elke training is anders: die van de jeugd is rustiger, die van de A- en B-ploeg maakt Servaas een stuk pittiger (lacht). In het weekend zijn er geregeld wedstrijden.’

‘Als mensen zien dat je in een rolstoel zit, dan beschouwen ze je soms als een slachtoffer. Mensen zijn behulpzaam, en da’s heel vriendelijk. Maar ze onderschatten weleens hoeveel we kunnen. Basket is een enorme uitlaatklep voor mij. Of je nu zes of zestig bent, we leren van elkaar en we zijn een hechte vriendengroep. Ik zeg altijd: we zijn één team op het veld, maar ook daarbuiten.’

‘Scouts is het mooiste wat er bestaat’

Lizzy Decoster (20): ‘Ik zit bij Akabe Heverlee – scouts voor kinderen en jongeren met een mentale beperking. Ik geef er leiding aan de Jins: de oudste tak binnen onze werking. We zijn met 4 leiders, voor 10 Jins. De jongste is 19, de oudste 25. Da’s meteen ook de maximumleeftijd bij Akabe.’

‘Ik heb tijdens mijn jeugd veel in het buitenland gewoond: eerst in Rusland, daarna in Oekraïne. Ik heb nooit echt de kans gehad om in een jeugdbeweging te zitten. Ik vond dat altijd wel jammer. Dus toen ze mij vroegen of ik geen zin had om leiding te worden bij de Akabe, heb ik niet

Lenn en Servaas Karolien en Lizzy

lang getwijfeld. De scouts is ongeveer het mooiste wat er bestaat. Mijn familie leeft een beetje verspreid over de hele wereld en de mensen hier zijn mijn tweede familie geworden. Sinds een jaar ben ik ook groepsleider en neem ik grotere taken op. Zo overleg ik met de stad voor bijvoorbeeld subsidies of extra materiaal.’

Karolien Cieters (21): ‘Ik zit bij de Jins. Lizzy is dus mijn leidster, samen met Kathleen, Lien en kleine Lien. We komen om de twee weken samen. Elk jaar gaan we op weekend en in de zomer is er ons kamp. Soms heb ik een beetje heimwee, maar dat is ook snel weer voorbij. Ik vind het leuk om bij de scouts te zijn. Dit is al mijn negende jaar.’

‘Elke keer werken we met een thema. Met Halloween hebben we ons bijvoorbeeld verkleed en pompoensoep gemaakt. Soms springen we over hoepels, of gooien we met de bal. En als we wat gestresseerd zijn, dan kunnen we naar de snoezelruimte: een lokaal dat gezellig is ingericht en waar je tot rust kan komen.’

Steun van de stad

In Leuven kunnen mensen met een beperking terecht bij heel wat sport-, cultuur- en jeugdverenigingen en buitenschoolse opvanglocaties (zoals KinderKuren). Sommige organiseren inclusieve activiteiten: voor mensen met en zonder een beperking samen. Andere organiseren activiteiten gericht naar mensen met een gelijkaardige beperking. Om je een idee te geven: er zijn in Leuven 17 sportclubs met een erkende G-sportwerking en 5 jeugdbewegingen voor kinderen en jongeren met een beperking.

De stad biedt vrijetijdsorganisaties daarin praktische ondersteuning. Zo werkt er bij het Centrum Inclusieve Kinderopvang een inclusiecoach voor buitenschoolse opvanginitiatieven. Ook sportclubs krijgen hulp. ‘Als een dansschool bijvoorbeeld lessen wil organiseren voor kinderen met een mentale beperking, dan kunnen ze bij ons terecht voor advies,’ vertelt Bram Van der Vekens, sportclubondersteuner van stad Leuven.

Onder bepaalde voorwaarden komen vrijetijdsorganisaties voor subsidies in aanmerking. Zo maakt de stad jaarlijks 15.000 euro vrij voor de aankoop van G-sportmateriaal. Dat geld kan zowel naar kleine als grote aankopen gaan, met een jaarlijks maximum van 7.500 euro per sportclub.

Benieuwd naar het vrijetijdsaanbod voor kinderen en jongeren met een beperking in en rond Leuven? Op de website van Huis van het Kind vind je een overzicht: www.huisvanhetkindleuven.be/vrije-tijdvoor-kinderen-met-een-beperking

 tofsport@leuven.be | 016 27 22 20 www.leuven.be/subsidies-voor-verenigingen

Knappe koppen, slimme stad

Een beter inzicht in immuuntherapie

Een op de acht vrouwen in België krijgt ooit de diagnose borstkanker. Leuvense onderzoekers hebben dit jaar beter inzicht gekregen in een behandeling met immuuntherapie. Prof. Ann Smeets is borstkankerchirurg aan UZ Leuven en leidt het onderzoek.

Prof. Smeets: ‘Bij immuuntherapie geven we het afweersysteem van de patiënt een boost, zodat dat de kanker begint op te ruimen. Immuuntherapie werkt niet bij elk type kanker, en ook niet bij iedereen. Bij een bepaald type borstkanker slaat de therapie maar bij één op de drie aan, en bovendien is dat pas na drie maanden duidelijk. Dat betekent dat twee op de drie patiënten een onnodige therapie krijgen, die bij een kleine groep dan ook nog eens ernstige bijwerkingen veroorzaakt. Bovendien kost zo’n immuuntherapie veel geld.’

‘Ons onderzoek heeft een manier gevonden om veel sneller te voorspellen of de therapie zal werken. Dat doen we via de ‘single cell’-techniek. Die houdt in dat we de cellen van het tumorweefsel op een dieper niveau onderzoeken, vlak voor en na de eerste behandeling met immuuntherapie.’

‘Deze ontdekking is een belangrijke stap vooruit en heeft internationaal best veel reactie uitgelokt. Onze techniek is wel nog niet bruikbaar in de dagelijkse praktijk. Daarom werken we hard aan een test die gemakkelijk en snel resultaten biedt.’

Leuven werd door de Europese Commissie uitgeroepen tot Europese Hoofdstad van de Innovatie. Daarom zet LVN elke maand een straffe innovatie van eigen bodem in de kijker. Wil je meer weten over Leuvense innovaties? Beluister de podcasts op www.leuven.be/podcast-icapital.

This article is from: