4 minute read
'Hier in Wijgmaal wil ik bompa worden' - Ronny
by Stad Leuven
Ronny vertelt
‘Tot enkele jaren geleden woonde ik in Zemst. Op een goeie dag reed ik met mijn koersfiets langs de Vaart en kwam ik in Wijgmaal terecht. Ik was er nog nooit geweest en ik dacht meteen: wauw, dat is hier schoon! En die rust … Via via kwam ik te weten dat er een huis te huur stond. En voilà, nu woon ik met mijn vriendin en onze dochters aan de rand van het natuurreservaat Wijgmaalbroek. Een prachtige plek. Hier wil ik bompa worden.’
‘Wijgmaal kende ik dus niet, en toch is Leuven altijd al in mijn leven geweest. In de jaren 80 heb ik samen met mijn broers Robert en Jean-Paul en enkele vrienden een groepje opgericht, The B-Tunes. Op mijn zestiende namen we deel aan de preselectie van Humo’s Rock Rally, in de Manhattan. We plaatsten ons voor de finale, en daar werden we derde. Hugo Matthysen had ons zien spelen en bracht ons in contact met Bart Peeters. Niet veel later zijn The Radios ontstaan, de groep waarvan de meeste mensen mij kennen. Maar ik ben veel langer bassist geweest bij de Clement Peerens Explosition (CPeX). Dat was springen, roepen en tieren, echt fantastisch!’
Ronny droomt
‘Ik was nog jong toen mijn ouders in een vechtscheiding verwikkeld raakten. Mijn vader dreigde ermee de vijf kinderen mee te nemen naar Congo, zijn thuisland. Mijn moeder was voortdurend voor hem op de vlucht, heb ik later begrepen. We waren arm en verhuisden van krot naar krot.’
‘Mama heeft ons uiteindelijk aan de voogdij van de jeugdrechter toevertrouwd. Mijn zusje en ik – toen 2 en 5 jaar – kwamen in een pleeggezin in Genk terecht. Mijn oudere broers gingen naar een tehuis in Sint-Amands. Drie jaar later zijn mijn zusje en ik ook naar daar verhuisd.’
‘In dat pleeggezin bloeide ik langzaam open, maar in het tehuis heb ik me nooit echt veilig gevoeld. Het constante komen en gaan van kinderen en opvoeders zorgde voor een instabiele situatie.’
‘Stad Leuven zoekt actief mee naar nieuwe pleeggezinnen. Mooi! Onze maatschappij heeft de neiging om wat niet voldoet aan de norm weg te steken: ouderen, zieken, mensen met een beperking … Ik roep overheden op om tehuizen af te schaffen. Breng kinderen onder in pleeggezinnen. Dat is zo waardevol en zoveel gezonder.’
Ronny beleeft
‘Toen we begonnen met The Radios was ik amper 17 jaar. Mijn middelbare diploma heb ik maar kunnen behalen dankzij Jan Hautekiet, ook een Leuvenaar trouwens: hij hielp me backstage met mijn huiswerk. En ik studeer nog altijd. Een paar jaar geleden heb ik me ingeschreven voor enkele vakken cultuurwetenschappen aan de Open Universiteit. Ik verwerk de leerstof in mijn eigen tempo en leg zo nu en dan een examen af.’
‘Gezond en duurzaam koken vind ik ook belangrijk. Ons brood kopen we bij het Avonduur in Wijgmaal, een kleine biologische bakkerij die Marjolijn en Jeroen thuis uitbaten. We halen er ook elke week groenten en fruit. Die zijn afkomstig van De Plek in Werchter, allemaal lokaal gekweekt dus. Ik vind het een fantastisch initiatief.’
‘Ik heb veel nood aan rust. Elke dag wandel ik dezelfde toer in Wijgmaalbroek: ik zal het hier nooit beu raken. Ik speel graag piano, maar dan mag er niemand thuis zijn. En wat ik ook graag doe – en nu ga je me raar vinden – is poetsen. Oortjes in, klassieke muziek op, en in drie uur neem ik het hele huis onder handen. Heerlijk.’
