5. Parkwijk Casablanca en Koning Albertbuilding

De sociale woonwijk Casablanca kwam tot stand tijdens de jaren 1950 in opdracht van de sociale huisvestingsmaatschappij Heuvelhof nu Dijledal. De Koning Albertbuilding, voor ons, omvat 72 appartementen opgedeeld in eengezins- en dupleswoningen en daarnaast 196 wooneen-heden opgevat als gekoppelde woningen in strokenbouw en de naam Casablanca krijgt naar de specifiek witgeschilderde woningen.

Wil je graag zien hoe de woningen er in al hun glorie uitzagen? Kijk eens naar het pand aan het Prins-Regentplein 1: dit werd recent door de eigenaars vakkundig gerestaureerd volgens de oorspronkelijke plannen.

Deze wijk werd uitgevoerd naar de ontwerpplannen van de architecten Léon Stynen en Paul de Meyer. Léon Stynen is één van de meest bekende modernistische architecten in België en binnen zijn oeuvre is de wijk Casablanca een unicum

Kijk nog eens goed naar het grote woonblok in hoogbouw ten zuiden van de koppelwoningen, het Koning Albertbuilding. Het is mogelijks een van de laatste keren dat je het kan zien want in de toekomst zal dit gesloopt worden ten voordele van een nieuw sociaal woonproject met 78 appartementen.

Het Koning Albertbuilding werd ontworpen onder leiding van architect Paul De Meyer, maar duidelijk in samenwerking met Léon Stynen. De Koning Albertbuilding is geconcipieerd als een bescheiden, maar doordachte wooneenheid naar voorbeeld van Unité d’Habitation van Le Corbusier. Het volume werd oorspronkelijk bepaald door de pilotis en een opvallend brutalistische vormgeving (béton brut). Stynen en zijn medewerkers gebruikten vaak beton, enerzijds voor de draagstructuur van het gebouw, maar ook voor de afwerking, als gevelmateriaal en zelfs voor meubilair. In de optiek van het modernisme wilde Stynen het betonskelet in gevel en opbouw zo veel mogelijk zichtbaar laten. Hiermee plaatste Stynen zich in de stroming van het ‘brutalisme’, dat het beton als ‘bruut en naakt materiaal’ zichtbaar wilde laten.

Het karakter van het woonblok is sterk aangetast door renovaties. Het meest opvallende aspect van het ontwerp, namelijk de pilotis, werd reeds in 1968 aangepast door een ingrijpende verbouwing waarbij vierentwintig garages werden gebouwd op de begane grond tussen de pilotis. Enkele jaren later werd dit aangevuld met een fietsenstalling en een werkplaats. Toen het gebouw begin jaren 1990 kampte met grote vochtproblemen en betonrot, werd overgegaan tot een ingrijpende renovatie naar ontwerp van architect Ludo Bekker (ontwerp 1992, uitvoering 1994-1995). De oorspronkelijke gevelafwerking verdween achter een gordijngevel van glas en aluminium, en de kopgevels werden voorzien van een isolerende bepleistering.

Route: Links via het woonblok en via het speelparkje wandel je naar de Albert De Jonghestraat en ga je links. Je steekt daar de Platte-Lostraat over naar de Romain Rollandstraat. Op het einde van deze straat steek je schuins de Koetsweg over naar de Trolieberg. Een kleine klim brengt je links in de Losbergenlaan.

In de eerste bocht zien je links een zeer modern huis met een speelse dakconstructie. Het past niet echt bij deze monumentenwandeling maar Edmond was van mening dat de speelsheid van dit huis even de aandacht mag hebben. Het werd gebouwd door ingenieurarchitect Paul Van Aerschot, ontwerper, bouwer en didacticus. Hij tekende en bouwde dit huis in opdracht van de Familie Vermang in 1975.

Paul Van Aerschot

Met een omvangrijk gebouwd oeuvre, een jarenlang docentschap aan het departement Architectuur, Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening van K.U.Leuven en een positie als jurylid voor belangrijke architectuurwedstrijden, heeft architect Paul van Aerschot een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de Vlaamse architectuur in de laatste decennia van de vorige eeuw. Sinds 1961 bouwt Van Aerschot aan een indrukwekkend portfolio waaronder prestigieuze projecten als de Aula Pieter De Somer en het Hoge Heuvelcollege in Leuven, de dansstudio’s voor Rosas/PARTS in Brussel en de kerk en brouwerij voor de cisterciënzerabdij te Westmalle. Zijn bijzondere oeuvre getuigt van een constante visie en sterke architectuuropvatting die gedurende zijn hele loopbaan onveranderd bleven. In een rijk geïllustreerde publicatie geeft een twintigtal sleutelprojecten inzicht in Van Aerschot’s visie op architectuur tegen een achtergrond van wisselende stromingen waarin ze zijn ontstaan.

Route: Ongeveer in het midden van de Losbergenlaan kan je aan de linkerzijde in de knik van de straat een betonnen trap terugvinden. 125 treden naar beneden brengen je naar het Park de Bron. Volg onderaan de wegwijzer naar links in de richting van het kasteel.