Rebound no 17

Hét basketball magazine voor iPad en Android tablets en PC

17 | APRIL 2014 BEKER 2014 met veel foto’s

REMY DE WIT Bijtanken in Canada

FRANCISCO ELSON Lord with the Ring

JOHAN ROIJAKKERS

En zijn succes in Duitsland

JOACHIM NOAH Passing Center

STEFAN WESSELS GLUE GUY

Redactioneel

OVER DINGEN DIE GEWOON MOETEN… Deze uitgave van Rebound had nog een flink stuk dikker kunnen zijn dan de 77 pagina’s, die u nu krijgt voorgeschoteld. Maar u weet zo langzamerhand dat wij werken met pure amateurs, mensen die dit magazine vullen in hun vrije tijd. Die is soms schaars en als het in dat kleine beetje tijd dan net niet lukt om iemand te spreken voor een mooi verhaal of om dat uit te werken, dan moet je als eindredactie soms improviseren.

U houdt daarom onder andere de aflevering van de rubriek Next Generation te goed. Wat in het vat zit verzuurt niet. En we hebben in deze uitgave meer dan genoeg te bieden. Zo zag onze hoffotograaf in het Bemmels/Zwolse bekerweekeinde nauwelijks de zon en stuurden we een verslaggever naar Göttingen in Duitsland om het geheim van Johan Roijakkers te ontrafelen.

Het zijn zó maar twee dingen, die we gewoon willen doen. Nee, moeten doen. Natuurlijk moesten we naar de bekerfinales. En als een Nederlandse coach het fantastisch doet in een land, waar basketball een grote sport is, dan moet je als basketballmagazine een keer iemand sturen.

Gelukkig hebben we mensen die dat willen, kunnen en de tijd ervoor over hebben. Maar zonder erover te hoeven nadenken zouden we deze mensen hun onkosten moeten kunnen vergoeden. En dan praten we over benzine en een hotelovernachting. Niets bijzonders eigenlijk. Maar het kan net of het kan net niet… De opgebouwde reserves zijn op.

Het is eigenlijk heel eenvoudig. Er komen, na dit nummer 17, in elk geval nog drie magazines. In die drie maanden hopen wij de financiële onderbouwing voor de komende jaren rond te krijgen. En eigenlijk moet dat gewoon. Maar dat kunnen we niet alleen. Zie daarvoor ook onze oproep op pagina 73.

Niet alleen voor fotoreportages of een verhaal over de landsgrenzen, maar gewoon omdat top basketball in Nederland een magazine verdient. Want, zeg eens eerlijk, zou u de weerslag van een drie uur durend gesprek met Francisco Elson willen missen? Of een verhaal met Stefan Wessels? Of gewoon een lekker NBA-verhaal in uw eigen moerstaal?

Wij wensen u veel leesplezier. Nu en in de komende jaren.

SWIPE

Swipe de pagina van links naar rechts

SLIDESHOWS

Starten automatisch op

MENU & NAVIGATIE

Klik met je vinger op het scherm om het menu ende tumbnails van de pagina’s te krijgen.

VIDEO’S

Klik op startknop om video te starten

REBOUND IS OOK LEESBAAR OP EEN PC 2

LEZEN

Met twee vingers kan je de artikelen van Rebound vergroten en verkleinen in je scherm.

N VERANDER VA SCHERM

in je tablet zowel Rebound is op e ap sc n land portret als in ee n. ze versie te le

INHOUDSOPGAVE 4 TIP OFF Een rubriek over van alles en nog wat

43 COLUMN DEJAN VIDICKI Zonnekoning Billy Hunter

8 ONZE FOTOKEUZE Beelden uit de basketballwereld

44 OP DAT WIJ NIET VERGETEN Het overzicht van maart 2014

14 STEFAN WESSELS De Glue Guy van SPM Shoeters

46 FRANCISCO ELSON Het levensverhaal van de Lord with the Ring

20 NCAA MARCH MADNESS Het toernooi van de verrassingen

60 JOHAN ROIJAKKERS Met BG Göttingen op weg naar de Bundesliga

21 COLUMN PETER VAN PAASSEN Over vreemde basketballregels

65 COLUMN CHARIS SIDERIS Het schiet-gen van Akerboom

22 REMY DE WIT Bijtanken in Canada

66 NBA HIGHLIGHTS De leukste nieuwtjes uit de beste league ter wereld

26 DE BEKERFINALES Veel foto uit Bemmel en Zwolle

68 JOAKIM NOAH De Passing Center van de Bulls

40 TERUG IN DE TIJD Sponsoring en de play-offs

74 VIDEO’S NBA, maar ook een slapstick in de DBL COVERFOTO Christian Aarts

3

Rubriek van alles en nog wat TipOff

SLAM DUNKS! KEES AKERBOOM FOUTLOOS, MAAR GEEN LIJSTAANVOERDER In de Dutch Basketball League schoot Kees Akerboom van SPM Shoeters Den Bosch tot en met de thuiswedstrijd tegen Den Helder Kings op 6 april vijftig vrije worpen op rij foutloos raak. Alleen de allereerste vrije worp in de DBL van Akerboom (op 23 oktober uit tegen Zwolle) ging mis.

Toch is niet Kees Akerboom maar Rogier Jansen (met 93 uit 105) volgens de ranglijst van de DBL de beste vrije worpschutter. Kees Akerboom komt te weinig op de lijn om in de ranglijst te worden opgenomen.

De laatste vrije worpschutter (vóór de invoering van de minimumbepalingen) was de al lang vergeten Amerikaan Jeff Robinson van ICL Zaandam. Hij bleef werkelijk foutloos met 22 uit 22.

Minimumbepalingen zijn nodig om spelers die 1 uit 1 schieten uit de top van het klassement te weren. Waar de scheidslijn precies ligt, heeft de NBA bepaald. In de DBL zijn de minimumbepalingen gebaseerd op de uitgangspunten van de NBA. Akerboom zit over het hele seizoen genomen in officiële wedstrijden op het schitterende percentage van 98,7 procent met 75 rake vrije worpen uit 76 pogingen. Na die ene misser in Zwolle schoot hij in de NBB beker 15 op 15 en in de Europa Cup 8 op 8. Vóór de misser in Zwolle benutte hij ook al beide vrije worpen in de strijd om de Super Cup. Voor zover historisch in beeld gebracht: een unieke prestatie van Kees Akerboom.

Jacob Bergsma

foto Christian Aarts

FINALE 3X3 BIJ OLYMPISCH STADION De finale van de Streetball Masters Tour 2014 wordt op 20 juli gehouden op het voorplein van het Olympisch Stadion in Amsterdam. Dit officiële Nederlands kampioenschap 3x3 basketball, de snelst groeiende urban teamsport ter wereld. Het evenement wordt georganiseerd door de Nederlandse Basketball Bond (NBB), in samenwerking met FIBA Europe, de gemeente Amsterdam en Stadsdeel Zuid.

Het is voor het eerst dat de landelijke finale 3x3 basketball in de hoofdstad wordt gespeeld. Gerge Emmen, projectleider NBB 3x3: “We hebben vier succesvolle jaren achter de rug op het Spuiplein in Den Haag. Amsterdam heeft 3x3 basketball volledig omarmd. Onder andere via City Streetball.”

4

Voordat de Streetball Masters Tour in Amsterdam wordt besloten, zijn er in elf verschillende steden voorrondes gespeeld in verschillende categorieën voor mannen, vrouwen, jongens en meisjes – inclusief rolstoelbasketbal. “De winnaars van een voorronde zijn automatisch geplaatst voor de finale in de hoofdstad”, legt Emmen uit. “We verwachten veel deelnemers en toeschouwers.

Voor het derde achtereenvolgende jaar zijn we één van de negen steden van de FIBA Europe 3x3 EuroTour. Je zou dat kunnen zien als een keurmerk voor de kwaliteit van het evenement én de enorme groei van 3x3 basketball in Nederland.”

Inschrijven en meer informatie: www.streetballmasters.nl.

PLANNING RIEKT NAAR COMPETITIEVERVALSING Met tien ploegen en acht play-offplaatsen is er altijd wel ergens op de ranglijst strijd om een play-offpositie.

Zelden echter maakte de competitieplanning de eindsprint zo ondoorzichtig. Neem het gevecht tussen 020 en 010 om plaats acht op de ranglijst.

Met twee wedstrijdpunten verschil hoefden de Amsterdammers nog maar drie keer aan de bak, terwijl de Rotterdammers nog zes wedstrijden voor de boeg hadden. Bovendien: Amsterdam speelde zes van de laatste zeven competitiewedstrijden thuis.

Maxxcom BSW werd ook al geconfronteerd met een zeer vreemd competitieslot. Eerst vier keer op rij thuis om aansluitend in de laatste acht wedstrijden nog maar twee keer in Weert te spelen.

Daar waar de voetbaleredivisie er alles aan doet om het slot van de competitie te stroomlijnen, bijvoorbeeld door alle wedstrijden op dezelfde dag op hetzelfde tijdstip te laten beginnen, daar riekt het FEB-schema met zulke immense verschillen naar competitievervalsing, ook al beginnen alle wedstrijden op de slotdag al jaren gelijktijdig.

Vooral de basketballfan is de dupe. De ranglijst was in de laatste weken voor de start van de play-offs één grote warboel. Voor de kansberekening rond de playoff-plaatsen was op zijn minst hogere wiskunde nodig.

Nog een voorbeeld: halverwege de competitie hadden uitgerekend GasTerra Flames en SPM Shoeters de meeste wedstrijden gespeeld, terwijl je van de twee

Europa-Cupdeelnemers zou mogen verwachten dat zij het minst in competitieverband zouden zijn uitgekomen. Je zou het zelfs hopen, met het oog op de Europese kansen.

In het weekeinde van de NBB Bekerfinale werden zelfs duels weggemoffeld, terwijl dat haaks staat op het evenementenuitgangspunt. En dan hebben we het nog niet over het veel te late moment, waarop werd bedacht dat het leuk zou zijn alle duels tussen Groningen, Leiden en Den Bosch op zaterdagen gespeeld moesten worden. De NOS zou dat hebben gewild, maar in Hilversum is daar nooit over gesproken.

Het was slechts wishful thinking.

De fout is vooral bij de start van het seizoen gemaakt.

Toen kregen negen eredivisieclubs een sluitend schema voorgelegd, terwijl iedereen op zijn klompen kon aanvoelen dat BC Apollo zich alsnog zou melden voor de DBL. De wedstrijden van de Amsterdammers moesten op het laatste moment in het schema worden gepropt, wat kennelijk een onmogelijke opgave bleek.

Een schema met tien ploegen, waaruit Amsterdam zou wegvallen wanneer de ploeg toch geen DBL zou gaan spelen, had veel meer voor de hand gelegen.

Nu liep de DBL al op de allereerste speeldag uit de pas.

Met de chaos in het schema is het sinds dag één nooit meer goed gekomen… Heel veel beter graag volgend seizoen!

Jacob Bergsma

UITSTEL VS-AVONTUUR VOOR LAURA CORNELIUS Een afgescheurde voorste kruisband en een beschadigde meniscus zijn er de oorzaak van dat Laura Cornelius (18) de volgende stap in haar basketballcarrière voorlopig moet uitstellen. De spelverdeelster van het CTO en de nationale jeugdploeg zou zich eind augustus melden bij Gonzaga University in Spokane in de noordwestelijke staat Washington.

Dat zal nu niet gaan, want een zware blessure als deze kost veel tijd voor herstel. Het zou dus best kunnen dat de Groningse zich een jaar later meldt op de school, die ooit één van de beste spelverdelers in de NBA afleverde: John Stockton. Een prachtig voorbeeld natuurlijk voor de Nederlandse, die over zeer veel talent beschikt.

De overgang naar de Verenigde Staten was een logische volgende stap. Ze maakte, alvorens te kiezen, een trip door de VS en bezocht behalve Gonzaga ook Duke en Kansas State. Bij de school in Spokane had ze het beste gevoel.

CTO-coach Remy de Wit is er zeker van dat Cornelius het gaat redden in Amerika.

“Ze is mentaal sterk, heeft een enorm doorzettingsvermogen en de wil om te winnen. Verdedigend moet ze nog wel een paar stappen maken, maar dat zie ik wel gebeuren.” foto Peter van der Velde 5

Rubriek Van alles en nog wat

NIEUWE LEAGUE VOOR TOPJEUGD

Komend seizoen komt er bij de mannen, direct onder de Dutch Basketball League (DBL), een nieuwe afdeling: de Dutch Talent League (DTL). Het doel van deze nieuwe competitie is het bevorderen van de ontwikkeling van talenten om doorstroming naar de Dutch Basketball League te bevorderen. Met deze innovatieve ontwikkeling wordt invulling gegeven aan een lang gekoesterde wens van de coaches die in de DBL actief zijn.

Deelname aan de Dutch Talent League is verplicht voor de tien clubs die uitkomen in de Dutch Basketball League (DBL). Het wordt een vergunningsvoorwaarde voor deze clubs om deel te mogen nemen aan de DBL. Buiten de tien teams vanuit de DBL is er nog ruimte voor een aantal niet-DBL-clubs. Deze verenigingen dienen wel aan een aantal voorwaarden te voldoen, waaronder een aantoonbare gestructureerde jeugdopleiding. Een tijdelijke werkgroep, die bestaat uit vertegenwoordigers van de NBB en de FEB, beslist over toelating tot de Dutch Talent League.

De teams bestaan voornamelijk uit spelers van 23 jaar en jonger, maar elke ploeg mag twee spelers opstellen die maximaal 25 jaar oud zijn. De deelnemende ploegen moeten alle namen van de spelers voor aanvang van de competitie indienen.

Er is echter één uitzondering hierop.

Spelers die in de Dutch Basketball League uitkomen en langer dan drie weken geblesseerd zijn, mogen in het kader van revalidatie maximaal drie keer invallen in het team uit de Dutch Talent League.

Op deze manier is het mogelijk het herstel van deze spelers te bevorderen.

Zij hoeven dus niet voor te komen op de vooraf ingediende spelerslijst.

Na afloop van het eerste jaar vindt er een evaluatie plaats om te bezien of de competitie aan de gestelde verwachtingen voldoet en of er eventueel aanpassingen moeten worden gedaan.

Na deze evaluatie wordt er om de twee jaar opnieuw geëvalueerd. Voordat de DTL van start kan gaan moet er nog wel een aantal problemen worden opgelost. In Leeuwarden ontbeert men vooralsnog jeugd, die op dit niveau kan meedoen en in Limburg zijn BSW en de Basketballacademie op zijn zachtst gezegd geen vrienden.

6

gedragen worden. Op die manier wil ik Nederland in scoringspositie brengen, in binnen- én buitenland”, aldus Van Paassen.

Van Paassen heeft, als eerste bondscoach, vier teams onder zijn hoede: zowel bij de mannen als bij de vrouwen de senioren en de U18. “Met de flinke groei van de Streetball Masters Tour en de samenwerking met wereldbasketbalbond FIBA en FIBA Europe weten we dat we internationaal tot de voortrekkers van 3x3 basketball behoren.

Nu willen we snel weten waar we ook Europees en mondiaal staan als het gaat om de sportprestaties. Vorig jaar hadden we met de vrouwen onder 18, onder leiding van Erik Braal, op het WK 3x3 basketball in Jakarta al een internationale leerervaring. Nu moeten we onder andere gaan kijken wat de beste selectiemethode zal zijn voor de nationale teams.”

Er zijn nogal wat verschillen tussen 3x3 basketball, dat vooral ’s zomers in PETER VAN PAASSEN NIEUWE de open lucht wordt gespeeld, en de BONDSCOACH VOOR 3X3 bekende zaalsport. Een vergelijking met Peter van Paassen is de nieuwe bonds- volleybal en beachvolleybal ligt voor coach voor de nationale teams van het de hand, vindt de bondscoach. “Zowel 3x3 basketball. Hij is daarmee de opvol- tactisch als technisch zijn er behoorger van Erik Braal, die nu hoofdcoach is lijke verschillen tussen 3x3 en de zaal. van het Oostenrijkse Oberwart.

Ook mentaal is het een ander spelletje, Esther Wender, technisch directeur NBB, alleen al omdat de coach niet actief over de aanstelling van Van Paassen: kan coachen en er bijvoorbeeld geen “We zijn erg blij met Peter als bonds- time-out kan worden aangevraagd. 3x3 coach van 3x3 basketball. Hij heeft een basketball vraagt om een nieuwe aanrijk verleden in het basketball. Als speler pak. Ik wil dan ook mijn licht opsteken maakte hij veel indruk en nu start hij bij coaches uit andere sporten, zoals zijn off the court carrière als coach. We het volleybal, maar ook het schaatsen, kijken er enorm naar uit om samen met schaken en tennis. En ik ga kijken hoe hem het programma voor 3x3 basket- andere landen het aanpakken.” ball goed in te richten, en de kansen die deze nieuwe tak van sport mondiaal biedt te verzilveren.”

Maar de NBB kijkt verder dan louter de sportieve mogelijkheden van 3x3 De oud-international beëindigde vorig basketball. Peter van Paassen tot slot: jaar zijn profloopbaan en heeft veel zin “De potentie van 3x3 basketball, dat in de nieuwe uitdaging. “3x3 basketball kans heeft binnen afzienbare tijd een is zó nieuw, dat er nog geen sjabloon olympische sport te worden, is groot. voor is. We mogen met zijn allen gaan Er ligt nu een gouden kans om het probouwen aan een mooi programma duct basketbal in Nederland structureel voor de nationale teams en de sport in herkenbaarder te maken. De route naar het algemeen. Hiervoor wil ik mensen grote internationale toernooien is mouit alle lagen van het reguliere basket- menteel immers vele malen korter dan bal spreken. Een belangrijke rol van een bij de reguliere nationale teams. Ik wil bondscoach is dat hij benaderbaar is dat in ons land basketbal overal zichtvoor ideeën en inzichten uit het hele baar is, in de top én in de breedte. “ land. Om 3x3 basketball goed in de steigers te zetten moet het breed

Facebook en Twitter zijn een onuitputtelijke bron voor leuke beelden van onverwachte momenten. En wordt wat af ‘gedeeld’ en ‘geliked’ via telefoon en allerlei computer-devices.

Jacob Bergsma laat zijn ogen langs talloze pagina’s glijden en pikt de leukste basketball-gerelateerde plaatjes eruit.

Uit de oude doos: Erik van der Sluis geeft de huidige Den Helder Kings-coach Jean-Marc Jaumin een elleboogje. Of is het een flop?

De NBA-medewerker van Rebound, Martin Hoekstra, vierde zijn vijftigste verjaardag niet alleen

Nog steeds het gezelligste basketballcafé van Nederland: Het Plein in Meppel met natuurlijk Jaap de Boer!

Oud-international Brian Benjamin overleefde de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam niet. De VVD zakte van 8 naar 6 zetels in de Raad

Oud-international Cock van de Lagemaat schijnt auditie te doen voor de nieuwste Star Wars film…

Quentin Pryor is apetrots op de NBB Beker

Nog een oude doos: de Helderse center Raymond Lagrand tegen Maes Pils Mechelen

7

FotoSpecial

Foto special

JONATHAN TILLER Yessss! ____________________________ Foto : ARJAN DE GRAAF

8

Foto special

KELVIN MARTIN Showtje in Rotterdam _______________________________ Foto : PETER VAN DER VELDE

9

Foto Special

Foto special

ALI FAROKHMANESH High five voor de jongste _________________________ Foto’s : CHRISTIAN AARTS

10

11

FotoSpecial

Foto special

PUBLIEK Als je haar maar goed zit. _________________________ Foto: PETER VAN DER VELDE

12

Foto special

EVEN ERGENS ANDERS Na twee uur vloerleggen dwalen je gedachten wel eens af als vrijwilliger _________________________ Foto: PETER VAN DER VELDE

13

Stefan Wessels

14

Tekst: Rob van Gameren Foto’s: Christian Aarts 15

Stefan Wessels

16

Hij is één van de succesvolste spelers in de Dutch Basketball League met

vier kampioenschappen en sinds kort dertiger. Stefan Wessels jaagt bij SPM Shoeters op zijn vijfde landstitel in tien seizoenen. Met veel schakels van het kampioensjaar 2011-2012 terug in de selectie, is het niet meer dan logisch dat de Bosschenaren wederom mikken op het hoogste schavot.

Het gaat dit seizoen niet altijd even soepel bij SPM Shoeters.

2013-2014 begon sterk met winst in de Supercup tegen Zorg en Zekerheid Leiden, maar rond Nieuwjaar volgde een flinke dip.

Onfortuinlijk vloog de ploeg uit de EuroChallenge en er gingen de nodige nederlagen in de competitie (onder andere drie keer tegen GasTerra Flames) mee gepaard. Met Sam Jones heeft de Bossche formatie sinds dit seizoen bovendien een onervaren hoofdcoach in de gelederen.

Toch is het voor de fans een weerzien met de kampioenen van 2011-2012. Jones was destijds assistent-coach en van de huidige selectie speelden Tai Wesley, David Gonzalvez, Stefan Wessels en Kees Akerboom allen in het kampioensteam destijds. Akerboom en Wessels zijn nooit weggeweest, maar Wesley en Gonzalvez zochten destijds andere oorden op. Nu raakt de groep steeds meer op elkaar ingespeeld. Wessels: “Je ziet dat het sinds januari steeds beter begint te lopen bij ons. We hebben een mooie serie neergezet en moeten zorgen dat we de tweede plek in de competitie vasthouden.”

“Ondanks de dikke nederlagen tegen GasTerra Flames wisten we bij iedere verliespartij waar het aan lag. Dat stelt je enigszins gerust” De dertigjarige forward is realistisch genoeg om te erkennen dat GasTerra Flames in de reguliere competitie bij tijd en wijle een maatje te groot was. “We hebben een aantal keren een flink pak op de broek van ze gekregen. Dat doet pijn, maar we wisten na iedere wedstrijd waar het aan lag. We hadden zelf nooit het gevoel dat we compleet overklast waren. In de nabespreking konden we precies de vinger op de zere plek leggen en herleiden waar het aan lag. Dat stelt je dan toch enigszins gerust. In de beker verloren we over twee wedstrijden gezien in de halve finale, maar in de return speelden we ze in eigen 17

Stefan Wessels

huis in de eerste helft helemaal weg, totdat we onze hoofden verloren. Helaas was de marge uiteindelijk niet genoeg, maar we wonnen wel die zwaarbevochten wedstrijd. Daar hebben we aan onszelf bewezen dat we niet voor hen onder hoeven te doen.”

Wat betreft play-offs hoef je Wessels weinig wijs te maken.

Met Amsterdam behaalde hij al drie landstitels in 2005, 2008 en 2009 en met EiffelTowers Den Bosch één, in 2012. “Die kampioenschappen kwamen verschillend tot stand. De ene keer wonnen we de reguliere competitie en maakten we het als favorieten waar, maar bijvoorbeeld in 2012 eindigden we als derde in de competitie.

In de play-offs kropen we een aantal keer flink door het oog van de naald om vervolgens Leiden in de finale helemaal zoek te spelen.

Het is dus lastig te voorspellen hoe de play-offs verlopen. Het ligt voor de hand om Groningen als favoriet aan te wijzen, maar er wordt met andere intensiteit gespeeld in het naseizoen. De druk ligt voornamelijk bij hen.

Dat is prima voor ons, dan kunnen wij rustig verder bouwen aan waar we mee bezig zijn.”

“Je ziet bij Sam Jones veel terug van Raoul Korner, maar hij geeft er een persoonlijke draai aan. Dat klikt erg goed”

18

Sinds de terugkeer van Tai Wesley in Den Bosch heeft Wessels weer een sterk aanspeelpunt op de centerpositie. De twee weten elkaar blindelings te vinden en dat resulteerde in veel makkelijke baskets voor Wesley aan het begin van het seizoen.

De tegenstanders doubleteamen hem nu, waardoor de Bosschenaren een inside-out-spel spelen. Dat is ook te zien aan de statistieken van Wessels. Waar hij in voorgaande seizoenen honderd tot honderdvijftig driepuntspogingen deed, komt hij dit seizoen slechts tot een kleine 25. “Ik ken mijn rol in dit team en die is anders dan afgelopen jaren. We hebben betere schutters dan ik rondlopen, maar mijn eerste focus ligt dan ook op de verdediging. Ik ben een glue guy, die doet zijn werk aan beide kanten en weet wat er van hem verwacht wordt. Ik ben tevreden over mijn spel dit seizoen en voel me prettig in dit team. We spelen niet hetzelfde spel als twee jaar geleden,

ondanks dat het team haast vergelijkbaar is. Vorig jaar speelden we veel pick and roll, dat systeem is helemaal omgegooid. Nu spelen we Tai onder de basket aan en als hij daar zijn actie niet kan maken, kicken we de bal uit naar buiten voor de schutters.”

Ook vorig jaar voelde Wessels zich prettig in het team, dat toen onder meer uit drie Amerikaanse rookies bestond. “We fietsten werkelijk door het reguliere seizoen heen. We kenden geen enkele tegenslag, totdat we in de halve finale van de play-offs ineens Aris Leeuwarden in bloedvorm troffen. We wisten ons daar geen raad mee, omdat we het hele seizoen niet met teleurstellingen hoefden om te gaan. Dat konden we vervolgens niet meer herstellen. Erg teleurstellend.”

Het gevolg was dat de Oostenrijkse coach Raoul Korner vertrok uit Den Bosch. Zijn assistent Sam Jones promoveerde tot hoofdcoach en die transitie is volgens Wessels goed verlopen.

“We wisten niet hoe het zou zijn, maar je ziet veel dingen van Korner terug in zijn manier van werken. Hij geeft er wel zijn eigen draai aan en dat was nodig voor de spelers. Na drie jaar Korner was er behoefte aan een frisse wind en dat heeft goed uitgepakt.”

De dertigjarige Haarlemmer tekende afgelopen zomer een contractverlenging in Den Bosch tot de zomer van 2016 en is daarmee voorlopig verlost van onzekerheid in de zomer.

Wellicht dat ook het Nederlands team weer deel uitmaakt van de zomerplanning. Wessels: “Ik ben nog altijd beschikbaar, maar het is een erg intensief programma en daardoor lastig te combineren met de situatie thuis. Afgelopen zomer moest ik door de geboorte van mijn kind verstek laten gaan en ik kan niet zomaar even de hele zomer weg zijn thuis. Het is altijd een eer om voor je land te spelen, maar het moet wel te combineren zijn. Als je zag hoe we afgelopen zomer speelden, dan zie je dat er zeker potentie in deze groep zit. Ik speel graag voor het Nederlands team en hoop er bij te kunnen zijn.”

19

NCAA Final Four

CINDERELLA DANST DE HOOFDROL door Jan van der Nat Als je een toernooi organiseert en de finale gaat tussen twee ploegen, die tevoren worden ingeschat als middenmoters, dan heb je ergens fouten gemaakt. Of toch niet? In het geval van het NCAA-toernooi absoluut niet, want als er ergens altijd een handvol Assepoesters op het bal verschijnt, is het wel daar.

En Connecticut (zeg maar: UConn) en Kentucky wáren allebei een Cinderella in The Big Dance, om het maar even in de lokale taal te stellen.

De Huskies van UConn stonden op de dag voor het toernooi op plaats 18 in de toonaangevende ranking van Associated Press en de Wildcats uit Lexington, Kentucky kwamen niet eens voor in de Top25. Maar de 80.000 toeschouwers in het schitterende AT&T Stadium in Arlington, Texas (Home of the Dallas Cowboys) zagen wel die twee ploegen strijden om de hoogste eer in het collegebasketball.

Het NCAA Tournament, a.k.a. The Big Dance, a.k.a. March Madness moet eigenlijk altijd de showcase worden van de grote spelers, die in het seizoen hun neus aan het venster hebben gestoken. De mannen, die zich in een aantal gevallen al hebben gemeld voor de Draft van de NBA en die een grote carrière tegemoet gaan.

Heel Amerika, een groot deel van de wereld en (dankzij Sport1, waarvoor dank) wij in Nederland verheugden ons op de kunststukjes van mannen als Jabari Parker van Duke en het Kansas-duo Joel Embidd en Andrew Wiggins. Misschien niet helemaal tot en met de finale, maar toch zeker een heel poosje.

20

Kansas kreeg een nummer 2 notering achter Florida in het zuidelijke deel van het schema en Duke werd in de ‘Midwest’ ingeschat als derde achter Wichita State en Michigan. Florida, Arizona (de uiteindelijke nummer 1 in de ranking), Virginia, het powerhouse van de sterke ACC en Wichita State waren logische nummers 1 voor het toernooi. Wichita, omdat het ongeslagen bleef, al had het een niet al te zwaar schema in de competitie.

Maar het NCAA Tournament 2014 zou meer dan ooit het toernooi van de upsets worden. De verrassingen waren niet van de lucht. Kansas sneuvelde in de tweede hoofdronde tegen Stanford en dus konden Embidd en Wiggins nog even terug naar school. Syracuse, de nummer 3 in de groep van Florida en Kansas vloog eruit tegen Dayton.

Virginia haalde nog wel de Sweet 16, maar stuitte toen op Michigan State en UConn gaf een voorproefje door Iowa State en Villanova naar huis te sturen. En wat te denken van Duke? De mannen van de fameuze Coach K. moesten buigen voor Mercer, ingeschaald als nummer 14!

En zo ging het maar door.

Zo kon het gebeuren dat een nummer 7 en een nummer 8 in de finale stonden en dat Kevin Ollie (u zou hem kunnen kennen van twaalf NBA-teams in dertien jaar) als tweedejaars coach al direct een enorm succes mocht bijschrijven op zijn CV. Want zijn Huskies versloegen de Wildcats van de gelouterde John Calipari met 60-54.

Calipari kwam in de finale met een heel jong team, bestaande uit bijna allemaal eerstejaars. Een talentrijke groep met de opvallende tweeling Andrew en Aaron Harrison.

De laatste scheef historie met driepunts-buzzerbeaters tegen Michigan (goed voor de Final Four) en tegen Wisconsin (goed voor de finale).

Maar blijven die grote talenten bij John Calipari? Als ze verstandig zijn wel. Maar voor de Harrisons en ook voor James Young en Willie CauleyStein, die overigens geblesseerd de finale miste, lonkt (in weerwil ook van een ‘Smeetsbede’…) het grote geld van de NBA. Dat is natuurlijk ook het geval voor Shabazz Napier, met 22 punten, 6 rebounds, 3 assists en 3 steals de man van de wedstrijd namens UConn. Maar hij heeft zijn vier collegejaren erop zitten. En hoe.

Hij begon en eindigde met een kampioenschap. In de prognoses van de Draft 2014 wordt hij diep in de tweede ronde ingeschat.

Maar na zijn optreden in Arlington is dat nauwelijks voorspelbaar. En misschien dat de managers van de NBA-team ook wel willen luisteren naar LeBron James. De ster van de Miami Heat twitterde direct na de finale: ‘No way U take another PG in the lottery before Napier’. We wachten af.

14.000 OGEN De Pionir Arena in Belgrado is de sporthal waar het roemruchte Partizan zijn thuiswedstrijden speelt. Hier worden de beste talenten opgeleid, hier werkt de beste coach van Europa, Dusko Vujosevic (in 2008 nog te bewonderen in Almere als bondscoach van Montenegro), en hier geven de meest fanatieke fans van Europa bij elke thuiswedstrijd nieuwe invulling aan het woord heksenketel. In de Pionir Arena passen officieel 7.000 mensen, maar bij elke thuiswedstrijd zit er ogenschijnlijk een veelvoud hiervan. Uren voor de wedstrijd komen ze de zaal binnen via tientallen metaaldetectoren (geen overbodige luxe) en dan begint het feest al. Vlaggen, vuurwerk en clubliederen vullen de zaal.

Column Peter van Paassen speelde, na zijn opleiding op St. Bonaventure in de Verenigde Staten, twaalf seizoenen als professional in België, Spanje, maar vooral in Nederland bij Den Helder, Amsterdam en Den Bosch. Het seizoen 2012-2013 was zijn laatste. Het was genoeg geweest en tijd voor een maatschappelijke loopbaan. Nu werkt hij als consultant sportcommunicatie bij Hill+Knowlton Strategies. In deze column laat hij maandelijks zijn licht schijnen op de Nederlandse sport en – logisch – het basketball in het bijzonder.

In de Pionir Arena heb ik in oktober 2001 als jonge, enthousiaste speler voor Telindus Oostende vlak voor mijn Euroleague debuut geleerd dat het soms een goed idee is om je heel, heel langzaam om te kleden voor een wedstrijd.

Nadat wij onder het gebruikelijke politie escort van het hotel naar de zaal waren gereden kleedde ik mij snel om en rende ik anderhalf uur voor de wedstrijd het veld op om wat in te schieten. Dit bleek achteraf niet zo slim. Het veld was weliswaar nog helemaal leeg, maar de tribunes waren al bomvol. Het leek alsof 14.000 ogen onmiddellijk in de gaten hadden ik een halve stap uit de spelerstunnel had gezet. Een hels fluitconcert volgde.

Er waren twee opties: terugkeren naar de kleedkamer, of verder het veld op lopen en gaan schieten. Naïef genoeg besloot ik te gaan schieten. Bang als ik was om te missen, schoot ik zo rustig mogelijk wat layups en korte hookshots. Er werd geroepen vanaf de tribunes. Ik kon het niet verstaan, maar waarschijnlijk was het Servisch voor “Hé eikel, kun je niet van buiten de bucket schieten of zo?”

Na een minuut of tien kwamen de eerste spelers van Partizan onder luid gejuich het veld op. Een mooi moment om vlug naar de kleedkamer terug te keren. De rest van het team was zich hier nog steeds zonder enige haast aan het omkleden.

“Hé eikel, kun je niet van buiten de bucket schieten of zo?‘‘

Onze Litouwse guard, Andrius Giedraitis, keek me lachend aan en zei “Misschien moet je volgende keer maar even wachten met het veld op gaan…” Mijn knieën nog steeds ietwat knikkend lachte ik als een boer met kiespijn terug en zei “Misschien moet jij dit de volgende keer iets eerder zeggen…”

21

Remy de Wit

AFSTAND VAN HET CTO DEED COACH REMY DE WIT GOED

BIJTANKEN IN CANADA Tekst: Luc Reuvers Foto’s: Peter van der Velde

22

Remy de Wit maakt tropenjaren door. Lange dagen en amper

vakantie. Reden voor de coach van het CTO om na een intensieve en slopende zomer en tijdens de lopende competitie even wat afstand te nemen van de dagelijkse gang van zaken en de geest op te frissen in het Canadese basketball.

De gemengde competitie van eredivisie en promotiedivisie kwam het CTO goed uit. “We konden alle jonge speelsters goed laten spelen en laten wennen aan een hoger niveau, wel werd al snel duidelijk dat het krachtsverschil te groot was.” Ook met een jonge ploeg (17 jaar gemiddeld) was het CTO een maatje te groot voor de teams uit de promotiedivisie. Tegelijkertijd werkt het CTO hard om stabieler te worden en probeert De Wit ouderparticipatie in te voeren bij zijn jonge selecties en opgedane kennis te delen met clubs en coaches. “Ondanks de inmiddels bekende weerstand van een aantal mensen merken we dat dit heel erg goed ontvangen wordt bij basketballend Nederland. Dit geeft ons energie en motivatie om door te gaan.

Voor de toekomst zie ik dat niet anders. Ik wil heel graag in gesprek met mensen uit de sport in Nederland.”

De zomer van De Wit was een zware en de laatste seconden van het EK dreunen nog hard na. “De druk die erop stond met het WK U19 en EK U18 was hoog en was een grote klap voor me om in de laatste seconden naast het brons te grijpen.” Servië dompelde Oranje in Kroatië met een score op de valreep in diepe rouw. “Dit verdienden de speelsters, staf en alle betrokkenen niet. Ik kan met geen pen beschrijven wat daar gebeurde en de impact die dat gehad heeft op een ieder en dus ook bijvoorbeeld ouders.

Als hoofdcoach heb ik me dat erg aangetrokken en merkte dat ik een moment nodig had buiten het Nederlandse basketball.”

Een goede collega van De Wit wilde zijn ideeën en filosofieën bekijken en zien of delen daarvan in het Canadese systeem konden worden ingebouwd. Voor De Wit een mogelijkheid om te snuffelen in het Canadese opleidingsplan voor vrouwenbasketball.

De Wit genoot. “Het was heerlijk om even alleen maar training te hoeven geven en weg te kunnen stappen van alle randvoorwaarden binnen een opleidingsmodel.” Hij was onder 23

Remy de Wit

de indruk van het Canadese opportunisme, maar ook wederzijds respect voor elkaar. “Ik raakte bijvoorbeeld betrokken bij een discussie over het te spelen model in alle Canadese teams. De hoofdcoach van de senioren is erg voor de Princeton-offense (een aanvalssysteem met voortdurende beweging om ‘gemakkelijke’ schoten te creëren, red.) en een aantal anderen niet. Hier werd direct en confronterend over gesproken maar met een groot respect voor elkaar.’’ Ook De Wit mocht zijn mening ventileren. ,,Ik denk dat we hier in Nederland daar nog een hoop van kunnen leren, al is het alleen maar om niet alles via de social media te beoordelen, maar gewoon de mensen te bellen of af te spreken.’’

“Ik heb de rust die ik zocht daar zeker gevonden”, blikt De Wit terug. ,,In het begin kwamen de muren wel een beetje op me af.’

Na vier maanden lange dagen met hectiek moest hij flink schakelen. “Dan is het wel een beetje wennen in je eentje op een kamertje.

Het was ook voor het eerst dat ik voor langere tijd weg was van het CTO en dat was heel goed. Goed voor het programma en mezelf.

Ik heb van een afstand het programma eens kunnen beoordelen en bekijken en andere mensen konden me bij mijn terugkomst goede feedback geven voor verbeterpunten binnen het opleidingsprogramma. Ik ben nog steeds op zoek naar een manier om al mijn ervaringen vanuit het Canadese basketball te delen, want heb daar veel nieuwe dingen gezien en geleerd. Het is ook totaal niet te vergelijken met het Amerikaanse systeem.”

Voor het eerst liet De Wit het CTO achter. “Uiteraard was het een erg vreemd gevoel om je ploeg en bedrijf achter te laten. Maar gelukkig was de back-up erg goed en vol vertrouwen.” Hij kon de trainingen via de CTO-stream meekijken, maar maakte daar amper gebruik van. “Ik heb vertrouwen in de mensen die daar werken.” De blik van buitenaf deed De Wit goed. “Het heeft me geholpen om eens goed kritisch en objectief naar het CTO te kijken. Je zou het eigenlijk kunnen zien als een soort sabbatical binnen een seizoen.”

In de zomer draait De Wit weer volop mee met de Oranje selecties. “In de voorbereidende fase bespreek ik alle tactische plannen en periodisering met de coaches en probeer ze te 24

helpen in het optimaliseren van hun kansen. De gespeelde tactieken binnen het CTO vormen een startpunt voor de nationale teams dus daar ligt een verantwoordelijkheid in overdracht vanaf mijn kant.” De faciliteiten voor het CTO vormen de basis van de faciliteiten voor Oranje, met De Wit als spin in het web. “We proberen alle disciplines maximaal op elkaar af te stemmen. Gelukkig doen we dit met zijn allen en heb ik daar veel vertrouwen in.”

De Wit hoopt met de VU18 op een top-vijf plaats, goed voor een WK-ticket. “Alles wat hoger is, is geweldig.” In de poule moet Oranje opboksen tegen Spanje, Polen en Kroatië. “Ongelooflijk zwaar, dus die moeten we eerst maar eens goed doorkomen en dan verder kijken.” Daarna is De Wit als opvolger van Erik Braal (hoofdcoach bij Oberwart in Oostenrijk) assistent bij Meindert van Veen. “Een enorme eer maar ook een grote uitdaging. Een plek overnemen van een gelouterde en geliefde coach is niet makkelijk en de poule waar we in spelen zegt genoeg.” De doelstelling voor De Wit is dezelfde als altijd. “Ik wil winnen en achteraf nooit kunnen zeggen; hadden we maar...” De normen van het CTO moeten gelijk zijn aan die van de nationale selecties.” Zo wil ik ook werken. We hebben de aankomende zomer een enorme kans om een goede stap te maken in het Europese vrouwenbasketball, los van winst of verlies. Ik hoop dan ook dat we de zaal gevuld krijgen in Amsterdam als we spelen tegen de grootmachten Rusland en Zweden en dat we dan opnieuw laten zien stappen te maken in onze reis naar de top.”

ADVERTEREN !!! KLIK HIER! 25

FotoSpecial

Foto special

BEKER 2014 ROLSTOEL Arrows 81 heeft de nationale beker veroverd.

De club uit Rotterdam was in de Arcushal in Wijchen net iets te sterk voor Devedo uit Ermelo. Het werd na een spannende wedstrijd 58-62 voor Arrows.

__________________________ Foto’s : PETER VAN DER VELDE __________________________

26

voor meer foto’s zie www.basketbalfoto.nl

Foto special

BEKER 2014 VU 18/20 De Wit Grasshoppers VU20 mag zich een jaar lang bekerkampioen noemen. De Katwijkse club versloeg het Utrechtse Cangeroes met 59-53.

_________________________ Foto’s : PETER VAN DER VELDE __________________________

voor meer foto’s zie www.basketbalfoto.nl

27

FotoSpecial

Foto special

CARLA DE LIEFDE TROFEE 2014 De twee uitblinksters van de Carla de Liefde Trofee 2014 Zera Butter van Binnenland Rotterdam en Karin Kuijt van Lekdetec Bemmel. ________________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE ________________________

28

voor meer foto’s zie www.basketbalfoto.nl

Foto special

CARLA DE LIEFDE TROFEE 2014

In een aantrekkelijke wedstrijd heeft Binnenland Rotterdam de Carla de Liefde Trofee veroverd door met 78-66 door te winnen van Lekdetec Bemmel. ___________________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE

voor meer foto’s zie www.basketbalfoto.nl

29

FotoSpecial

Foto special

BEKER 2014 MU18 Landstede Basketbal MU18 heeft de nationale beker veroverd . In de eindstrijd, die werd afgewerkt in het Landstede Sportcentrum, was de Zwolse club met 95-68 te sterk voor UBALL uit Utrecht.

____________________ Foto’s : PETER VAN DER VELDE

30

Foto special

BEKER 2014 U20

Landstede Basketbal heeft ook de beker bij U20 gewonnen. In een zinderende finale trok de Zwolse club met 76-75 aan het langste eind tegen SPM Shoeters Den Bosch. _________________________ Foto’s : CHRISTIAN AARTS

31

FotoSpecial

Foto special

BEKER 2014 Het publiek van Groningen en Leiden maakten de sfeer in de hal in Zwolle. _________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE

32

33

FotoSpecial

34

Foto special

BEKER 2014 Het Leidse publiek zorgde nog voor een confetti verrassing bij het opgooien van de bal.

_____________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE

35

FotoSpecial

36 36

___________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE _____________________

37

FotoSpecial

_____________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE _____________________

38

voor meer foto’s zie www.basketbalfoto.nl

_____________________ Foto’s: PETER VAN DER VELDE _____________________

voor meer foto’s zie www.basketbalfoto.nl

39

Historie terug in de tijd

SPONSORINGCRISIS, MEDIA-AANDACHT EN DE PLAY-OFFS Tekst: Jacob Bergsma

In 1978 werd de competitie in de eredivisie voor het eerst afgerond met play-offs. Geheel tegen de beleidsplannen en de krachtsverhoudingen in werd Parker Leiden in het eerste sponsorjaar kampioen, terwijl de landstitel volgens de ‘puristen’ bij lijstaanvoerder Falcon Jeans Den Bosch terecht had moeten komen. De sponsoringcrisis was een belangrijke katalysator voor de invoering van de play-offs.

Hoewel het eind van de jaren zeventig doorgaans wordt beschouwd als de bloeiperiode van het Nederlands basketball, scheen de zon heus niet bij alle clubs. Het schisma tussen rijk en arm was groot. Rinus de Jong, de voorzitter van EBBC Den Bosch, betaalde uit eigen zak her en der Amerikanen om de competitie voor de topploegen nog enigszins op een ‘competitie’ te laten lijken.

In het spanningsveld tussen heel rijk en heel arm werd op 27 mei 1978 de Topsport Liga in het leven geroepen. Onder voorzitterschap van Jan Berteling moest daar vooral een ei worden gelegd over de levensvatbaarheid van het Nederlandse basketball. De Topsport Liga had op dat thema overigens al twee jaar mogen proefdraaien.

De komst van grote sponsors in het Nederlands basketball bleek aanvankelijk een zegen. Met de financiële injecties vanuit het bedrijfsleven kon de organisatie beter worden opgetuigd en werden betere (en dus duurdere) buitenlandse spelers, die daadwerkelijk iets toevoegden, ‘haalbaar’.

Het duurde echter niet lang of de dagbladen begonnen te sputteren. Aan de ene kant moesten de kolommen worden gevuld met betaalde advertenties, aan de andere kant stonden de sportverslagen met al hun sponsornamen bol van de gratis reclame. Dat beet elkaar.

40

Eind 1977 liet Han Mulder (oud-hoofdredacteur van het Leidsch Dagblad en lid van de commissie reclame en media van de Nederlandse Vereniging van Journalisten) uitzoeken hoe de kranten dachten over de gratis advertentieruimte die sponsors in de sportverslagen kregen aangeboden. Uit het Nieuwsblad van het Noorden: “80 procent achtte de koppeling van sponsoring en verplichte naamreclame een kwaad.”

Begin 1978 kwam de ‘Kommissie Mulder’ met een advies voor de dagbladjournalistiek: noem geen sponsornamen meer, maar gebruik uitsluitend de verenigingsnaam. Jaarlijks – zo wilde Mulder – moest het ANP een lijst van officiële verenigingsnamen publiceren.

De Topsport Liga zag in zijn eerste jaarverslag de weerslag van die aanbeveling als een grote bedreiging. Arke Reizen en Buitoni haakten daadwerkelijk als eredivisiesponsor af, juist op het moment dat Buitoni bekend had gemaakt dat door de sportsponsoring de naambekendheid was verviervoudigd.

Parker Leiden reageerde uiterst creatief op de aanbevelingen van de Kommissie Mulder. Manager en PR-deskundige Frans van Egmond haalde Tony Parker uit Haarlem, om op die manier de sponsornaam alsnog in de kolommen van de dagbladen te laten verschijnen.

Tony Parker kwam uit voor Parker Leiden

De play-offs werden uiteraard niet in 1978 bedacht, nadat Mulder zijn adviezen wereldkundig had gemaakt. De Kommissie Mulder was een uitvloeisel van onvrede bij de dagbladen, die al veel langer broeide. Zoals ook de invoering van de playoffs al eerder speelde. De play-offs moesten juist een antwoord vormen op ontwikkelingen rond de levensvatbaarheid van basketball: een lucratief slotstuk van de competitie met een hoge attentiewaarde voor pers en publiek. En basketball stond daarin niet alleen. In 1977 ging ook het Nederlandse ijshockey over tot het invoeren van het systeem van de play-offs.

Het vernieuwende aspect van de play-offs voor het Nederlands basketball werd benadrukt door de komst in 1977 van het nieuwe basketballblad ‘Play-Off’, een groep dissidente journalisten die zich onder leiding van Mart Smeets had afgescheiden van het officiële bondsorgaan ‘Basketbal’. De nieuwlichters waren enthousiast over de invoering van de play-offs. Logisch, omdat de blik sterk naar Amerika werd gericht, waar het competitiesysteem met play-offs al veel langer gemeengoed was.

In ‘Basketbal’ legde eindredacteur Jaap Klokkemeijer echter de vinger op de zere plek. “De na-competitie, (…), is in wezen strijdig met de totale opzet van het competitie-systeem dat in 41

Historie Historie

Nederland wordt gehanteerd.” Ook constateerde Klokkemeijer dat: “het seizoen vroegtijdig is doodgemaakt voor de zwakkere ploegen.”

Klokkemeijer constateerde een weeffout in het systeem. Als slotstuk van een volledige competitie zorgden de play-offs vooral voor extra druk op de spelers en de kalender. Dus: deel de competitie op in Noord en Zuid – zoals ook in Amerika het geval is – en laat de bovenste twee van beide poules play-offs spelen, luidde kort samengevat het betoog in Basketbal.

Vooral in Bram Brakel, de voorzitter van de nummer acht – Delta Lloyd Amsterdam – en journalist bij de Telegraaf, vond Klokkemeijer een medestander. Brakel had in de krant geen goed woord over voor het systeem van de play-offs. De uitschakeling van lijstaanvoerder Falcon Jeans Den Bosch in de halve finales was koren op zijn molen. In de reguliere competitie hadden de Bosschenaren in 36 wedstrijden 60 punten verzameld, terwijl tegenstrever Tripper Jeans Delft op 40 punten was blijven steken. En toch stonden de Delftenaren (met 20 competitiepunten minder dus) uiteindelijk in het Rotterdamse sportpaleis Ahoy tegenover Parker Leiden voor de beslissende wedstrijd om de landstitel.

Brakel becijferde in de Telegraaf wat Falcon Jeans allemaal te verduren had gekregen: 36 competitiewedstrijden, 10 Europa-Cupwedstrijden, 3 playoffwedstrijden, 17 oefenwedstrijden en voor een groot aantal spelers ook nog de nodige interlands.

Brakel: “Lichamelijk en geestelijk is het einde wel bereikt.” En Brakel liet Kees Akerboom na de uitschakeling door Tripper Jeans in de Telegraaf zeggen: “In de laatste fase wist ik echt niet meer waarmee ik bezig was.”

De Telegraaf concludeerde: “De vraag is gerechtvaardigd waarom de basketballers nog een competitie van 36 wedstrijden spelen. Het volgend seizoen zullen Parker, N.N./D, Falcon of hoe de club dan ook mag heten en Musette RZ zich wel voor de play-offs plaatsen. In feite wordt de nationale competitie dan ook een farce. De strijd om de titel wordt toch in de playoffs beslist.”

De Topsport Liga oordeelde anders: “De afsluiting van de kompetitie in de ere-divisie met play-offs is een overwegend succes geworden.” Er was wel een smetje bij de eerste editie, want er was toch onvoldoende rekening met de media gehouden door wedstrijd drie van de finale tussen (de uiteindelijke kampioen) Parker Leiden en Tripper Jeans op tweede pinksterdag te laten spelen. “De media hebben dan geen kans tot berichtgeving, domweg om dat de kranten niet uitkomen tussen de eerste en de derde wedstrijd van de serie in.”

Bijzonder, voor een systeem dat mede vanwege de mediawaarde in het leven was geroepen…

42

ZONNEKONING BILLY HUNTER De NBA Player’s Association is de spelersvakbond van de NBAspelers. Ooit opgericht in de jaren zestig door agent Larry Fleischer.

Na zijn dood kwam er onder leiding van Billy Hunter een radicale koerswijziging. Hij was iemand van de confrontatie en provocatie.

Hij ontsloeg bijna alle blanke medewerkers van de NBPA en gaf openlijk toe dat hij vond dat basketball een ‘zwarte’ sport was en dat al die blanken eromheen (met name agenten) profiteurs waren.

Column Dejan Vidicki Dejan Vidicki was basketballjournalist, speler, coach, TV commentator en NBA scout, voordat hij spelersmakelaar werd en is medeoprichter van Court Side.

Namens Court Side praat hij mee op hoog niveau (FIBA en EU) over specifieke vraagstukken. Een echte insider dus op het gebied van het internationale basketball.

Agenten moesten zo snel mogelijk uitgeroeid worden. Enerzijds door belemmerende regels en anderzijds door hun inkomsten te beperken. Hun aantal is nu met bijna de helft gereduceerd.

Daarna transformeerde de NBPA zichzelf tot een soort agentschap. Spelers (en agenten) moesten ‘contributies’ betalen en ‘vrijwillige’ donaties afstaan. De bedragen waren (vaak) hoger dan de gangbare agent fees. Onder het mom (en beschermede status) van een vakbond was de NBPA in feite een commercieel agentschap geworden met monopolierechten. Zonder regels of toezicht.

Hunters droom veranderde echter in een nachtmerrie toen bleek wat er in de plaats kwam van de ge-elimineerde agenten.

Namelijk kolossale bedrijven die qua geld en macht de meeste landen op deze planeet ontstijgen. Zij willen spelers wel gratis begeleiden en er desnoods geld op toe leggen. Het gaat ze vooral om de uitstraling van de NBA-spelers en hun portretrechten. Dat is een miljardendans waar de NBPA geen enkel grip op heeft.

Intussen verwaarloosde de spelersvakbond haar belangrijkste taak, het opkomen voor de rechten van haar leden. Bij drie lockouts bracht Hunter iedereen naar de rand van de afgrond. Telkens moesten de spelers een (veel) slechter bod aanvaarden dan er aangeboden was vóór de lock-out.

Hun rechtspositie is afgebouwd en er is een enorme inkomens scheefgroei ontstaan binnen de NBA. De sterspelers hebben de gegarandeerde contracten en krijgen de miljoenen. De rest heeft niet-gegarandeerde contracten en speelt voor het minimum.

‘‘ Hunterbleek een graaiende Pink Panter te zijn ’’

Daarnaast bleek dat Hunter allerlei familieleden op de NBPA loonlijst had gezet voor fictieve banen. Bovendien verlengde hij, zonder enig overleg, zijn eigen contract en verhoogde hij ook nog zijn jaarsalaris met maar liefst 25 procent (naar $ 3 miljoen).

Hunter kon vertrekken. Hij bleek helemaal geen Black Panther te zijn maar een graaiende Pink Panther. Larry Fleischer draait zich om in zijn graf.

43

Nieuws elke maand

OPDAT WIJ NIET VERGETEN…....

Nieuws is in het digitale tijdperk vluchtiger dan ooit. Wat vandaag belangrijk is, zit morgen diep weggestopt in het archief. Als het Nederlands basketball Jacob Bergsma niet zou hebben, ging alles verloren. Gelukkig houdt hij een dagboek bij, zodat het belangrijkste nieuws elke maand is terug te lezen in Rebound.

MAART 2014

Tekst : Jacob Bergsma foto’s : Peter van der Velde (p50) en Richard Koolen (p51)

Voor het eerst in twee jaar neemt GasTerra Flames de zege mee terug uit Leeuwarden: 64-81. De wisseling Simpson-voor-Molthoff levert voor Aris nog niet het gewenste schokeffect op.

Jamal Boykin, vorig seizoen nog in dienst van GasTerra Flames, verlaat Oekraïne waar hij speelde voor SK Cherkasy Monkeys. De politieke situatie drijft Boykin naar Nieuw-Zeeland waar hij onderdak vindt bij de Nelson Giants.

1

Matrixx Magixx moet het waarschijnlijk voor de rest van het seizoen stellen zonder spelverdeler Stefan Mladenovic.

In de thuiswedstrijd tegen Den Helder Kings (79-84) komt hij verkeerd neer en scheurt daarbij een kruisband van de linkerknie.

1

GasTerra Flames moet professioneler. Dat is de conclusie in het organisatieadvies van Ed Zijp. Hij stelt de benoeming van een algemeen directeur en een Raad van Toezicht voor, een bestuursmodel zoals dat bij FC Groningen zijn waarde heeft bewezen. Zijp is ook een voorstander van een regulier platform waarin voeling kan worden gehouden met wat er leeft bij supporters en sponsors.

5

Voor de derde keer dit seizoen vliegen de kussentjes door sporthal Boshoven. Maxxcom BSW boekt zijn derde zege door BC Apollo met 6260 te verslaan.

3

CampinaFriesland wordt de ‘officiële melkpartner van de NBA’ in Indonesië, Maleisië, Thailand, Vietnam en de Filipijnen. De zuivelproducent en de NBA proberen in gezamenlijkheid bij te dragen aan een gezonde leefwijze in de Aziatische landen.

GasTerra Flames wint het duel in de halve 4 eerste finale van de strijd om de NBB Beker. SPM Shoeters gaat er in Martiniplaza op met 7766.

44

Ton Boot ziet de toekomst van het Nederlands basketballteam somber in.

In een interview met RTV NoordHolland spreekt de kampioenenmaker uit Schoorl de verwachting uit dat het zeker 15 jaar gaat duren voordat er weer een ‘goed’ Nederlands team staat.

Dat is dan wel op voorwaarde dat er goed beleid wordt gevoerd.

9

DeJuan Wright (ZZ Leiden) mag weer voorzichtig met de bal aan de slag.

Het gips is van zijn hand gehaald en vervangen door een brace, die hij drie weken om moet houden.

12

4

De eerste NBB bekerconfrontatie 4 halve finale tusseninArisde Leeuwarden en Zorg en Zekerheid Leiden levert voor geen van beide ploegen voordeel op. Het duel eindigt in 78-78. Coach Simpson voorspelt dat voor de Friezen de eerste grote zege eraan zit te komen.

8

Op de training van Zorg en Zekerheid Leiden staat 7 ineens… Seamus Boxley.

De voormalig MVP van de Dutch Basketball League heeft zijn contract in Oekraïne laten ontbinden, vanwege de politieke oproer en werkt in Leiden aan zijn conditie.

Erik Braal heeft een nieuwe club. De voormalig coach van Bergen op Zoom en Rotterdam gaat aan de slag bij Oberwart Gunners, de huidige nummer zeven van de Oostenrijkse competitie. Braal tekent een contract dat loopt tot eind volgend seizoen met een optie tot verlenging met nog een seizoen.

7

Op 30 maart staat Zorg en Zekerheid Leiden in het Landstede Sportcentrum in Zwolle als eerste in de finale van de strijd om de NBB Beker. De regerend landskampioen verslaat in het tweede halve finaleduel Aris Leeuwarden met 78-63. De eerste onderlinge confrontatie was in de Friese hoofdstad op 78-78 blijven steken.

13

In De Gelderlander maakt David Brons bekend dat hij het na negen jaar sponsoring wel genoeg vindt: zijn discotheek Matrixx stopt aan het eind van het seizoen als geldschieter

14

van Magixx. Dat Brons zelf vertrekt als voorzitter was al langer bekend.

Thomas Koenis valt in de wedstrijd tegen Maxxcom BSW uit met een enkelblessure. Volgens de center van GasTerra Flames voelt de blessure minder erg aan dan zijn eerdere kwetsuur.

15

Maxxcom BS Weert sluit de thuiswedstrijd tegen GasTerra Flames af met de bedenkelijk lage score van 38 punten (38-79). In 17 jaar tijd is er niet zo weinig gescoord in de eredivisie. De laatste keer dat een ploeg zo bedroevend weinig scoorde was op 30 oktober 1997 toen Amsterdam Astronauts Hans Verkerk Keukens Den Helder met 66-38 afdroogde.

15

Het nieuwe bestuur van BC presenteert weer 17 Apollo een succesje in het binnenhalen van een nieuwe kledingsponsor. PEAK wordt de leverancier van de tenues van de Amsterdammers.

18

De NBB Beker krijgt dit jaar een nieuwe winnaar.

Titelverdediger SPM Shoeters Den Bosch wordt uit de finale gehouden door GasTerra Flames. De Groningers verliezen weliswaar in Den Bosch met 68-67, maar hebben dankzij de 77-66 zege in het eerste duel in de halve finale voldoende marge. Tegenstander van GasTerra op 30 maart in Zwolle is regerend landskampioen Zorg en Zekerheid Leiden.

In de Belgische krant Het Nieuwsblad zegt EK 19 organisator Markian Lubkivskey dat door de spanningen op de Krim het organiseren van het EK voor mannen in 2015 ‘niet opportuun’ is.

Lubkivskey: ‘In zo’n moeilijke politieke en economische context is het bijna onmogelijk een EK voor te bereiden.’ FIBA Europe ontkent dat het EK gaat worden verplaatst maar Frankrijk schijnt zich al gemeld te hebben.

Zorg en Zekerheid Leiden veegt Den Helder Kings uit de Vijf Meihal. De Leidenaars boeken hun 82-52 zege onder het enthousiaste toeziend oog van voormalig spelverdeler Mitchell Plaat, een van de beste guards die ooit op de Nederlandse velden liep. Plaat eist (uiteraard) veel aandacht op, maar ook Nico Bosman zit in de Vijf Meihal. Kapper Bosman was in zijn legendarische gifgroene pak – dat hij overigens maar een enkele keer droeg – de spreekstalmeester van Parker Leiden.

16

Rinus de Jong viert zijn tachtigste verjaardag. De Jong mag gerust worden gezien als het historisch fundament onder de successen van het Bossche basketball, maar zijn invloed in de basketballwereld reikte veel verder dan uitsluitend de Brabantse hoofdstad.

19

Op 65-jarige leeftijd overlijdt Christ Jansens, die 21 tussen 2005 en 2008 deel uitmaakte van de bestuur van de Nederlandse Basketball Bond en zijn verdiensten had voor de rolstoeltak.

profiteren met een meer solide financieel fundament. Tussen de regels van de aankondiging van de samenwerking door is te lezen dat de samenwerking mogelijk ook consequenties heeft voor Helderse Europese ambities.

De competitiewedstrijd GasTerra Flames – Zorg en Zekerheid Leiden finisht – vlak voor de NBB Bekerfinale – met een voor de Leidenaars ontluisterende 90-56 eindstand. Bij rust is het verschil 38 punten (57-19). In 35 jaar tijd is er geen ploeg voor rust zo afgedroogd als ZZ.

27

Op 13 oktober 1979 pakte het voor Rotterdam Zuid nog bedroevender uit. De Rotterdammers stonden destijds tegen Parker Leiden bij rust met 51 punten achter (67-16).

De Carla de Liefde Trofee verhuist naar de prijzenkast 30 van Binnenland.

De Rotterdamse vrouwen winnen in Wijchen in de finale van de NBB Beker met 78-66 van Lekdetec.nl Bemmel.

Voor de derde keer in de historie gaat de NBB Beker 30 (dit jaar met het voorvoegsel Lotto) naar Groningen. GasTerra Flames verslaat in Zwolle regerend landskampioen Zorg en Zekerheid Leiden met 7971.

Jolly Jumpers speelt volgend seizoen niet in de eredivisie. De ploeg uit Tubbergen kondigt aan zich terug te trekken, omdat geen volwaardig team op de been is te brengen. Coach Yvonne Lansink Rotgerink vertrekt.

31

Den Helder Kings gaat samenwerken met Port of Den Helder. De Kings kunnen een prima ‘reclamezuil’ voor havenbedrijven en havenactiviteiten zijn, terwijl de basketballclub kan

22

45

Francisco Elson

FRANCISCO ELSON

LORD WITH THE RING Regisseer je eigen leven. Het zou zó maar het levensmotto

kunnen zijn van Francisco Elson. Wanneer het maar even mogelijk was, bepaalde hij wat er gebeurde. Naar welke school hij ging, of hij al dan niet zijn contract verlengde en waar hij zijn loopbaan als basketballer wilde voortzetten. Hij is nu 38 jaar. Heeft een punt gezet achter zijn carrière. De regie heeft hij echter nog steeds in handen. Zo meldt hij zich voor het interview op de dag, de tijd en de plek, die hij had aangegeven en in een sweatshirt met het logo van het Amerikaanse bedrijf, waarvan hij in Nederland een vestiging wil opzetten.

Tekst: Jan van der Nat Foto’s: Peter van der Velde Foto’s Spurs: Flickr KeithAllison

46

47

Francisco Elson

De plaats van handeling is bijna symbolisch voor Francisco Elson. Hotel New York aan de Nieuwe Maas in Rotterdam is gevestigd in het voormalige kantooren afvaartgebouw van de Holland-Amerika Lijn, de scheepvaartmaatschappij, die duizenden Nederlanders naar het beloofde land bracht. Elson nam uiteraard het vliegtuig naar het land waar hij alles bij elkaar zo’n dertien jaar basketbalde met als absoluut hoogtepunt de NBA-titel, die hij in 2007 pakte met de San Antonio Spurs. Hij is de enige Nederlander, die dat ooit flikte.

Lord with the Ring.

Praten met Francisco Elson is vooral luisteren naar een bijna drie uur durende monoloog, waarin zijn hele loopbaan de revue passeert. Een loopbaan die begon in Rotterdam en uiteindelijk werd afgesloten in Teheran, de hoofdstad van Iran. Een loopbaan ook waarop hij terecht trots is. “Er is geen tweede Nederlandse sporter, die kan zeggen dat hij is ontvangen door de president van de Verenigde Staten en door de koning van Spanje.

Francisco Elson wel…”

‘ZALFJE’

Maar hoe graag en uitvoerig hij ook over zijn prachtige sportloopbaan praat; hij kijkt ook vooruit, want zonder basketball gaat het leven verder. Op college studeerde hij bedrijfseconomie en momenteel is hij bezig het vak van ondernemer onder de knie te krijgen. Het sweatshirt van Flex-Power, Performance Sports Cream is een soort bedrijfskleding. Het ‘zalfje’ wordt in de VS door de meerderheid van de topatleten gebruikt om met minder pijn te kunnen sporten.

48

Misschien is Flex-Power straks nog wel de enige band tussen Elson en de sport in ons land. Hij zou best iets willen doen voor en in het nationale basketball. “Maar dan moet er wel een duidelijk plan zijn en op dit moment is dat er niet. Niet bij de bond, niet bij clubs.” Hij had zó maar de nieuwe man kunnen zijn voor het 3x3-project, nu bondscoach Erik Braal naar Oostenrijk is vertrokken. Maar hij miste een duidelijk plan, een visie voor een reeks van jaren.

“3x3 wordt wellicht olympisch. Dan moet je een plan hebben voor een lange periode, moet je doelen stellen. Maar er wordt niet goed over nagedacht. Ik werd gevraagd voor het eindtoernooi vorig jaar op het Spuiplein in Den Haag. Dan verwacht je dat ze iets met je willen, dat er iemand is die je opvangt en vertelt wat ze van je verwachten. Een praatje, handtekeningen uitdelen, weet ik veel. Maar nee, ik stond daar en dat was het dan kennelijk.”

Mogelijk zijn de beleidsbepalers ook niet op de hoogte van het feit dat Francisco Elson een compleet format heeft geschreven voor een basketball-tv-show gebaseerd op het 3x3. “Ik ben daarmee bij RTL geweest. Je kunt het vergelijken met ‘So you think you can dance’, maar dan ‘So you think you got game’.”

Dat plan ligt natuurlijk nog niet in de prullenbak, maar Elson heeft hulp (lees: sponsors) nodig om een dergelijk initiatief van de grond te tillen. Het zit niet in de aard van het beestje om iets op te pakken en niet te weten wat er daarna komt. Haast is daarbij niet aan de orde. Dat hoeft ook niet. Francisco Elson verkeert in de prettige omstandigheid niet meer te hoeven werken voor een inkomen. Hij heeft, zoals hij het zelf zegt, “goed geboerd” gedurende zijn basketballloopbaan en in tegenstelling tot sommige anderen was hij nooit een ‘big spender’. Wellicht is die levenswijze een overblijfsel van zijn beginperiode in Amerika, in het Texaanse Kilgore.

LAATBLOEIER

Om te beginnen bij het echte begin moeten we nog een paar jaar terug. Niet eens zo heel ver, want Francisco Elson is op basketballgebied een laatbloeier. Pas als tiener komt hij in aanraking met de sport, die de lange, snelle en atletische Rotterdammer op het lijf lijkt te zijn geschreven. Dat vindt de gymleraar op school ook en uiteindelijk komt het er ook van.

De keuze voor basketball is vooral moeilijk voor de ouders van Francisco. In 1989 overlijdt hun oudere zoon Patrick op 21-jarige leeftijd tijdens een potje basketball aan de gevolgen van een hartstilstand. Logisch dat Francisco’s moeder niet wil dat haar andere zoon gaat basketballen. Hij heeft altijd bewondering 49

Francisco Elson

gehad voor zijn oudere broer, die goed kon basketballen.

Misschien juist wel daarom kiest Francisco voor een andere sport: karate, waarin hij uiteindelijk de bruine band zal halen.

Maar het leven gaat zoals het gaat. Francisco Elson wordt uiteindelijk toch basketballer.

Zijn moeder legt zich neer bij het onvermijdelijke, wanneer uit testen blijkt dat hij zonder problemen die sport kan beoefenen. Zoals gezegd zijn lengte, snelheid en atletisch vermogen grote pluspunten.

Hij komt in de jeugdselectie van Rotterdam en krijgt ook een plek op de bank bij het eerste team.

opleiden.

Het is Rob Meurs, de eerste NBA-scout in Europa, die samen met Dejan Vidicki en Ben Ponsioen Elson op het spoor zet van Amerika. De vier jaar geleden bij een motorongeval om het leven gekomen Meurs geeft Elson een plekje in een soort promotieblad van jonge Europese talenten. In de hoop dat een college of universiteit interesse heeft hem te gaan

“Om op een college terecht te komen, moet je slagen voor je SAT (Scolastic Assessment Test, zeg maar een toelatingsexamen, red.) en dat lukte me de eerste keer niet. Daardoor kon ik niet naar een NCAA-college en kwam ik terecht op het Junior College in Kilgore. De tweede keer slaagde ik wel voor mijn SAT, maar toen had ik al ingeschreven bij Kilgore en dan kun je niet meer terug.”

HARD WERKEN

50

Achteraf is dat misschien nog niet zo slecht, want Francisco Elson moet op basketballgebied nog heel veel leren. Maar niet alleen dat. “Ik sprak nauwelijks Engels en qua basketbal? Ik kon niets,

man. Ik kon niet eens met twee handen dribbelen. Maar ik wilde leren. En dan is het enige: luisteren en hard werken. Ik kreeg zelfs privétraining: rebounden, schieten, verdedigen.”

Het eerste jaar zit Francisco Elson vooral op de bank, maar in zijn tweede jaar in het 14.000 zielen tellende stadje ten oosten van Dallas, komen zijn talenten boven drijven. Hij wordt aanvoerder en basisspeler. Junior Colleges worden veel bezocht door scouts en coaches van de grote scholen in Amerika. Op zoek naar talent dat net even verder is dan aan het eind van de high schooltijd.

En talent heeft Francisco Elson. Liefst 54 topscholen uit de NCAA melden zich voor hem. “Daar waren echt alle grote scholen bij. Iedereen wilde me hebben. Michigan State, Minnesota, Indiana, Cincinnati noem maar op. Ik koos uiteindelijk voor California in Berkeley.” En dus niet voor Alabama, zoals coach Scott Schumacher van Kilgore graag zag. Dat is overigens eigen belang, want wanneer hij Elson naar Tuscaloosa brengt, dan kan hij aanschuiven als assistent-coach van de Crimson Tide. Nu gaat dat feest niet door. Schumacher zal nog elf jaar op de bank zitten bij Kilgore…

“California had twee grote spelers en van hen kon ik veel leren.

Kijk, ik ben wel lang, maar niet sterk. Ik kon daar met mijn 100 kilo opboksen tegen mannen van 120 kilo.”

NIT-KAMPIOEN

Zijn leergierigheid doet Elson snel opklimmen in de rangorde.

Van bankspeler werkt hij zich in de basis en net als bij Kilgore wordt hij in zijn tweede jaar aanvoerder van de Golden Bears: een tweede jaar dat hem zijn eerste grote succes brengt.

California mist weliswaar op een haar het NCAA-toernooi, maar wint vervolgens het National Invitation Tournament, het toernooi voor de beste 32 ploegen, die net ‘The Big Dance’ missen. Het NIT mag dan een troostprijs lijken, wanneer je de slotwedstrijden haalt, speel je in Madison Square Garden en dat wordt niet voor niets ‘World’s Most Famous Arena’ genoemd.

Elke basketballer droomt ervan ooit daar te kunnen spelen.

Francisco Elson is daar in zijn laatste collegejaar en wint met California de NIT-finale van Clemson.

Elson gaat vervolgens naar het NBA pre-draftcamp in Phoenix, Arizona. “Ik vroeg me af of ik daar wel thuishoorde. Ik zag al die grote jongens…” Zo’n kamp in Phoenix, dat inmiddels niet meer wordt gehouden, is een soort etalage, die verlekkerd wordt bekeken door de beslissers van NBA-teams, maar ook van grote Europese clubs. Elson verkeert niet in de veronderstelling dat hij een echte kans maakt, maar het pakt heel anders uit.

51

Francisco Elson

“Ik keek naar de draft op de tv, samen met Mohammed Muqtar, director student services van Cal Berkeley en inmiddels een goede vriend van me. Er waren een paar teams geïnteresseerd, maar… Ik dacht: misschien de Atlanta Hawks.

Die hadden vier picks in de eerste ronde. We zappen wat heen en weer en zien opeens mijn foto in beeld als 41e keus. Ik wist niet wat er gebeurde. Ik keek als een hert in de koplampen van een auto…”

Wanneer zijn verbazing een beetje is gezakt, blijkt het toch echt waar.

De Denver Nuggets hebben Francisco Elson gekozen in de tweede ronde van de NBA Draft.

Als 41e pick overall. De ploeg uit Colorado ziet in hem een speler voor de toekomst. Een speler ook, die nog veel moet leren. Denver biedt dan ook slechts een éénjarig contract tegen het minimumsalaris.

Dat vindt zijn agent Dejan Vidicki niet genoeg . Vidicki meldt general manager Kiki Vandeweghe dat ook Barcelona interesse heeft.

De arrogantie, die in de NBA niet ongebruikelijk is, leidt er toe dat Elson daadwerkelijk naar Spanje vertrekt. Dat scenario herhaalt zich nog een paar keer, omdat Denver nooit verder wil gaan dan één jaar tegen het minimumsalaris.

BARCELONA

“En waar kom je dan terecht? In Barcelona! Dat kan toch niet beter? Ik kan spelen in een schitterende stad en voor een van de mooiste clubs van Europa. En ik heb het geluk om ook in Barcelona veel hulp te krijgen van de coaches. Het klikt altijd en overal. Daardoor kan ik steeds beter worden.”

Het eerste seizoen bij Barcelona is wennen voor Francisco Elson, die in zijn tweede Spaanse jaar uitstekend zou spelen. En met hem Barcelona, want ‘Blaugrana’ wordt kampioen van Spanje en wint de nationale beker, de Copa del Rey. “Dat was een topjaar.

De dubbel winnen in Spanje. Ontvangen worden door de koning. Wie kan dat nou zeggen?”

52

De rechten van Francisco Elson liggen natuurlijk nog altijd bij de Denver Nuggets en hij meldt zich na dat prachtige seizoen dan ook in de Rockey Mountains Summerleague. “Maar ik was nog niet klaar voor de NBA. Logisch. De NBA is de hemel, man. Dat is onvergelijkbaar met Europa. In zo’n Summerleague kan ik echter wel laten zien wat ik bij heb geleerd.”

Barcelona wil Elson wel terug hebben. Maar dan voor twee jaar.

De Spaanse superploeg heeft daar een salaris voor over van een miljoen dollar. Maar Elson wil niet voor twee jaar tekenen en vertrekt naar Valencia, tot groot ongenoegen van Barcelona. “Ik heb daar nooit spijt van gehad. Valencia draaide goed, al leerde ik er niet veel bij.”

Ondanks behoorlijk succes (finale van de Saporta Cup, de Europa Cup 2, die wordt verloren van het Italiaanse Siena) blijft het voor Elson bij één seizoen Valencia. Ook in de zomer erop blijkt hij nog niet op NBA-niveau en dus wordt het weer Spanje.

Nu bij Caja San Fernando in Sevilla. “Ik speelde daar geweldig.

Super agressief ook. Ik zag mezelf terug in de highlights op de televisie bij Canal+. Maar het enige wat ik echt goed kon, was rennen en dunken.”

NUGGETS

Bij één van zijn beste wedstrijden zit de assistent-manager van de Nuggets op de tribune en die meldt dat Denver hem naar de NBA wil halen. De droom gaat werkelijkheid worden. Of gaat een knieblessure roet in het eten gooien?

“Ik kreeg in het laatste deel van het seizoen last van mijn linkerknie en dacht de Summerleague te gaan missen. In Amerika is die knie ‘schoongemaakt’, want er zat – zoals ze dat noemen – rommel in. Ik heb nog twee wedstrijden in de Summerleague kunnen spelen. Toen zeiden ze: je moet nog een paar dagen blijven en je moet een mobiele telefoon kopen. Dan kunnen we je bereiken.”

Francisco Elson is gek op shoppen en in Denver kom je dan vanzelf in de Cherry Creek Mall terecht. Daar wordt hij gebeld door Dejan Vidicki. “Je moet iets tekenen. Ik heb je contract met de Nuggets…” Elson kan zijn oren niet geloven. “Een contract in de NBA. Man, ik heb daar in die mall lopen gillen als een wijf. Ik was super blij. Ik heb direct mijn ouders gebeld en ben teruggegaan naar Nederland.”

“Maar ik kon hier niet veel doen. Ik wilde trainen, maar je kunt hier niet zo maar in een zaal terecht en op een pleintje durfde ik 53

Francisco Elson

niet in verband met mijn knie. Ik ben daarom weer naar Amerika gegaan. In Denver kon ik trainen. Ik zat een week in een hotel en ben op zoek gegaan naar een appartement en heb een auto gekocht, zodat ik de stad kon verkennen.”

TRAINEN

Eenmaal bij de Nuggets gaat Elson trainen, trainen en nog eens trainen.

Want hij wil beter worden en weet dat hij veel kan leren tijdens work-outs met mannen als Marcus Camby, Carmelo Anthony en de Braziliaan Nene. Hij voelt dat hij aan twee trainingen per dag niet voldoende heeft en gaat, als het even kan, ook ’s avonds nog een keer naar de gym. Krijgt daarbij hulp van één van de coaches. “Ik moest wel, want ik speelde maar een paar minuten. Dat werd gewaardeerd. Net als het cheerleaden bij de wedstrijden. Ik ging helemaal los.”

Elson maakt zijn contract volledig waar. Hij knokt voor zijn speeltijd en dat wordt geregeld beloond met een basisplaats.

In zijn derde seizoen is hij vrijwel vaste keus aan het begin van een wedstrijd en speelt gemiddeld bijna 22 minuten. “Ik speelde door blessures heen. Ik was een van de rollplayers en die mogen niet geblesseerd zijn…”

De Nuggets zijn zeer tevreden over Elson en bieden hem een contract aan voor vijf jaar tegen tien miljoen dollar. “Maar ik wilde niet langer in Denver blijven. Het was een drama binnen het team. We hadden echt een paar gekken in de ploeg. Er ging geen dag voorbij dat er niet werd gevochten in de kleedkamer.

Sommigen deden nauwelijks iets op een training, omdat ze de nacht ervoor waren doorgezakt. De coach (George Karl, red.) had totaal geen controle. Ik stond gelukkig mijn mannetje. Heb tenslotte aan karate gedaan, dus…”

54

Elson is na drie jaar Denver ‘unrestrickted free agent’, hetgeen inhoudt dat hij vrij kan onderhandelen met elk team en dat Denver daar niets tegen kan doen. Hij neemt een andere agent in dienst en die meldt korte tijd later dat er zes teams interesse hebben. “Wat wil je?, vroeg hij. Geld verdienen of kampioen worden? Toen bleek dat de Spurs mij wilden hebben. Ze zochten een snelle, atletische speler. En dan kom je bij mij uit…! Greg Popovic (de coach van San Antonio, red.) heeft eens gezegd dat ik van baseline tot baseline net zo snel was als Tony Parker.”

HOOGTEPUNT

Het eerste jaar bij de Spurs zal het hoogtepunt worden in de carrière van Francisco Elson.

Gemakkelijk heeft hij het niet, want coach Greg Popovic is een liefhebber van spelletjes en die moet je natuurlijk allemaal kunnen spelen. “San Antonio heeft een heel eigen speelstijl. Het is een ploeg met spelers uit de hele wereld en er wordt anders gespeeld dan bij de meeste teams. Het is niet gemakkelijk om je die stijl eigen te maken.”

Maar het lukt hem en in de tweede helft van het seizoen is hij basisspeler. De aangeboren leergierigheid van Elson bevalt de Spurs wel.

Hij krijgt vrijwel elke dag privétraining. Alles wordt gefilmd en daarna doorgesproken. En Elson staat er voor open. “Ik heb in die twee jaar bij de Spurs van Popovic zó veel geleerd qua basketball… Ik heb er de tijd van mijn leven gehad.”

Maar het zal in het tweede jaar in Texas toch heel anders lopen, dan verwacht. De Spurs zien dat andere teams zich versterkt hebben met grote spelers en vrezen dat ze het met de startende Argentijnse center Oberto en Elson niet gaan redden. Francisco wordt het slachtoffer en verhandeld naar de Seattle Supersonics voor Kurt Thomas.

Het jaar erop melden de Milwaukee Bucks zich voor Francisco Elson, die het helemaal ziet zitten daar in Wisconsin. Tenslotte speelt zijn maatje Dan Gadzuric er… “Hoe mooi was dat? Samen met Dan spelen in een NBA-ploeg!”

SCOTT SKILES

Wat dat betreft, schijnt in het seizoen 2008-2009 de zon. Elson krijgt behoorlijk speeltijd en start in bijna de helft van zijn wedstrijden. Vreemd genoeg ziet hoofdcoach Scott Skiles hem in het tweede seizoen niet meer zitten. Ja, aan het einde van de bank. Elson komt in slechts elf wedstrijden in het veld en dan ook nog maar voor gemiddeld vijf minuten.

“Scott Skiles spoort niet. Is best een goede coach, maar als mens… En Milwaukee is een slechte organisatie.” Uiteindelijk besluiten de Bucks hem te verhandelen naar de Philadelphia 76ers, maar ook daar komt hij nauwelijks binnen de lijnen.

Elson krijgt echter een nieuwe kans. Voor het seizoen 2010-2011 meldt de Utah Jazz zich.

55

Francisco Elson

Dejan Vidicki: ‘CONTRACT WAS UNIEK’

Toen Francisco Elson in 2003 voor de Nuggets tekende, was dat hot news in de basketballwereld, vooral in kringen van agenten. Hij tekende voor drie jaar tegen een voor die tijd uniek salaris, dat hoger lag dan het gebruikelijke minimum. En ook de voorwaarden en garanties waren beter dan gebruikelijk.

Dejan Vidicki, destijds de agent van Elson: “Een speler, die in de tweede ronde gedraft wordt, tekent altijd voor een jaar en tegen het minimum. Dat wilde Denver ook na de draft, maar daar zijn we niet mee akkoord gegaan.

Ze dachten dat we bluften met een aanbod van Barcelona, maar Denver begreep niet dat Francisco in Europa toegevoegde waarde had vanwege de Bosman regel. Zo ging dat een paar jaar, tot ze hun rechten dreigden te verliezen.”

Kiki Vandeweghe, de general manager van de Nuggets, had geen keus.

Als je de rechten op een speler op die manier kwijtraakt, is dat een enorm gezichtsverlies en dan kun je je baan wel vergeten. Vidicki: “Iedereen vroeg zich af hoe wij dat contract voor elkaar hadden gekregen. We werden van alle kanten gefeliciteerd. Het was voor die tijd een van de beste contracten voor een tweede ronde draftchoise.

Vidicki begeleidde Elson tot en met zijn derde jaar in Denver. Hij denkt dat er bij de overgang naar San Antonio een nog beter contract in had gezeten.

“Wat hij daar verdiende”, zegt Vidicki, “vinden wij een enorme hoop geld, maar in de NBA is het helemaal niet zo veel. Ik denk dat Francisco er ook in de jaren na de Spurs meer uit had kunnen halen. Ik had hem liever een contract gegund dat in de buurt lag van dat van Dan Gadzuric. Ik vind het ook jammer dat hij in Iran is geëindigd. Er had, met zijn staat van dienst, best nog een contract ingezeten bij CSKA Moskou of een andere Europese topclub.”

Maar Francisco Elson is inmiddels bankspeler geworden. Het einde van zijn mooie NBA-loopbaan nadert. Na een jaar Utah Jazz tekent hij nog een keer bij Philadelphia. Het zal zijn laatste kunstje zijn in de NBA. De verwachting is dat hij zal terugkeren naar Europa. Er zijn geruchten over ploegen, die hem willen hebben, maar daar blijft het bij. Via een vriend komt hij terecht in Iran. Eigenlijk voor een vakantie. Maar de vader van de jongen doet iets in het basketball en niet veel later staat er een leuke zak geld klaar van Mahram Teheran, waarmee hij de finale van de play-offs zal verliezen van Petrochimi, later de ploeg van Dan Gadzuric. >>>>

56

ORANJE

In de zomermaanden speelt hij nog voor het Nederlands team, zoals hij dat eigenlijk altijd heeft gedaan. Voor Oranje kan hij nog iets betekenen, al zegt hij zelf bescheiden: “Ze moeten niet denken dat Francisco Elson het Nederlands team even naar het EK zal brengen. Maar ik kan wel van waarde zijn.”

Zoals hij dat ook zou kunnen zijn voor het hele Nederlandse basketball. Iedere sport heeft zijn helden nodig. Toppers tegen wie de jeugd opkijkt. In het geval van Francisco Elson zou dat letterlijk en figuurlijk het geval kunnen zijn. Het zou doodzonde zijn als al die ervaring door het afvoerputje zou worden weggespoeld.

Als de NBB met een goed plan komt en op lange termijn ruimte biedt, dan is het helemaal niet ondenkbaar dat we nog lang plezier kunnen hebben van Francisco Elson. En zo niet, ach dan gaat hij gewoon Flex-Power verkopen…

1998-1999 1999-2000 2000-2001

2001-2002 2005-2006 2006-2007 2012-2013

HOOFDPRIJZEN NIT-kampioenschap met California Final Four Euroleague met Barcelona Finale play-offs om Spaanse titel met Barcelona Winnaar Dunkcontest bij All Star Game Spanje Kampioen van Spanje met Barcelona Bekerwinnaar van Spanje met Barcelona Finalist Europa Cup 2 met Valencia Kampioen Northwest Division NBA met Denver Kampioen Western Conference met San Antonio NBA KAMPIOEN MET SAN ANTONIO Finale play-offs om Iranese titel met Mahram

57

Francisco Elson

CARRIÈRE FRANCISCO ELSON games minuten punten 1995-1996 Kilgore, Texas JC 18 52 1996-1997 Kilgore, Texas JC 22 378 Totaal Junior College 40 430 1997-1998 California Berkeley NCAA 27 497 136 1998-1999 California Berkeley NCAA 32 632 181 Totaal NCAA 59 1129 317 exclusief twee keer NIT-toernooi 1999-2000 FC Barcelona Spanje 32 473 109 2000-2001 FC Barcelona Spanje 34 703 233 2001-2002 Pamesa Valencia Spanje 34 542 140 2002-2003 Caja San Fernando Sevilla Spanje 34 932 330 Totaal Spanje 134 2650 812 alleen regulier seizoen ACB, exclusief play-offs (27), beker en Europa 2003-2004 Denver Nuggets NBA 66 935 233 2004-2005 Denver Nuggets NBA 68 945 248 2005-2006 Denver Nuggets NBA 77 1654 358 2006-2007 San Antonio Spurs NBA 90 1562 416 2007-2008 San Antonio Spurs NBA 41 534 144 Seattle Supersonics NBA 22 279 66 2008-2009 Milwaukee Bucks NBA 59 977 200 2009-2010 Milwaukee Bucks NBA 11 62 10 Philadelphia 76ers NBA 1 4 2 2010-2011 Utah Jazz NBA 62 610 134 2011-2012 Philadelphia 76ers NBA 5 16 2 Totaal NBA 502 7578 1813 inclusief play-offs 2012-2013 Mahram Teheran Iran 7 179 59 alleen regulier seizoen, exclusief play-offs (10) 1998-2013 Nederlands Team 60 670

rebounds 68 257 325 126 162 288 124 152 148 281 705 212 204 350 398 135 65 229 13 1 115 1 1723 46

T UIT NJESHIR A cies R O T K RE t er na pre m o k 5 1 ELSON T 0 n van t EK 2 ks voor he e interlandloopbaa daaraan ten e re e ti a c fi t kwali aan d taf lig Tijdens de s’ abrupt een eindemet de technisch s d krijgt hij weer last de p zestig ‘ca Elson. Een conflict ek naar Wit-Ruslan toch de kans met ge Francisco . Vlak voor het vertr che staf biedt hemt-coach voor de laning grondslag kerknie. De technisoort extra assisten wel iets in coach van zijn line te reizen als een s egeven te zijner tijdar Minsk niet zitten ploeg me omdat hij had aang t echter de trip na erapeut Arjen van n mannen, aan doen. Elson ziezigheid van fysioth aan zijn herstel ka an te willen gondanks de aanwe beter in Nederlandk tussen Elson en V en stelt – op de trip – dat hij leidt toe een breu de Pavert et meningsverschil werken. H Helfteren.

58

VIDEO’S Door Arie in ‘t Veld.

Het programma Holland Sport portretteerde Elson in het decor van ‘zijn’ Rotterdam. Stadgenoot Wilfried de Jong weet er op zijn kenmerkende, melancholische manier, een prachtig eerbetoon van te maken.

http://goo.gl/qYhiGb

Francisco Elson is de enige Nederlander ooit, met een NBA-kampioenschapsring. In de finale tegen de Cavs en LeBron James, zorgde hij voor een ommekeer in de wedstrijd met deze onvergetelijke dunk (met dank aan de half-Nederlandse Tony Parker voor de weergaloze assist).

http://goo.gl/rXgiJ7

Dankzij zijn 2.13 meter heeft Elson voor aardig wat highlights gezorgd in de NBA: dunks, alley-oops, blocked shots. Gelukkig is er dan altijd wel een superfan, die daar met veel liefde een mooie highlightreel van wil maken.

http://goo.gl/Xb7dPZ

59

Johan Rooijakkers

foto Matthias-Klar

Johan Roijakkers en het succes van BG Göttingen

‘DE SPORT LEEFT HIER’ Tekst: Paul Vek Foto’s: Matthias Klar en Sabine Klar

Johan Roijakkers ligt op koers om na Marco van den Berg de tweede

Nederlandse hoofdcoach in de prestigieuze Duitse Bundesliga te worden. De pas 33-jarige Noord-Brabander is met BG Göttingen overtuigend als nummer één aan de play-offs van de ProA Liga begonnen. Alleen blessures kunnen een terugkeer op het hoogste niveau nog dwarsbomen.

Bij de te verwachte promotie krijgt het succesverhaal Roijakkers, die naast zijn baan in Göttingen ook de Nederlandse U18 onder zijn hoede heeft, een nieuw vervolg. Hij blijft zelf als altijd bescheiden onder de aanhoudende reeks mooie resultaten. Zeker bij onze Oosterburen: “Ik werk nu in Duitsland waar basketball een grote sport is. Het past niet om hier een grote mond 60

open te trekken. Ik ben immers maar een Nederlander.”

Johan Roijakkers is ruim driehonderd kilometer ten oosten van Venlo behalve hoofdcoach ook ‘Sportdirektor’. Daarmee is hij volledig verantwoordelijk voor alles rondom het eerste team en heeft hij er naast zijn coachtaken

nog een kantoorbaan bij. Z’n werkdag begint om zeven uur en eindigt pas ’s avonds om half acht. Onlangs tekende onze landgenoot voor twee jaar bij in Göttingen, ongeacht of de ploeg promoveert of niet. Zo’n zelfde termijn van twee jaar ligt al achter hem. Hij nam het roer in Göttingen over na een faillissement, terwijl de club vlak daarvoor in 2010 nota bene de EuroChallenge Cup had gewonnen. “Van dat oude Göttingen is niets meer over. Ze zijn met een ander bestuur helemaal opnieuw moeten beginnen, nadat er financieel heel erg veel mis was gegaan”, weet Roijakkers. “Die Europese beker uit 2010 is zo’n beetje het enige fysieke aandenken wat uit die tijd is overgebleven.”

BASKETBALLSTAD Tot groot verdriet van de fans in de ruim honderdduizend inwoners tellende basketballstad Göttingen. De Sparkassen Arena biedt plaats aan 3.300 mensen en gemiddeld zitten er bij de thuisduels, ook in de tweede Bundesliga, zo’n 2.500 toeschouwers, die voor een prachtige sfeer zorgen. Roijakkers: “Als je hier ’s zomers door de stad loopt kom je op de basketballpleintjes overal jeugd tegen in het paars-witte clubtenue. De sport leeft hier heel erg.” Dat laatste bleek ook begin maart toen de supportersclub een trein charterde die vierhonderd fans naar de streekderby met Paderborn bracht. Zelfs in het basketballgekke Göttingen zorgde dat voor verbazing.

foto Matthias Klar Bree gedurende het seizoen de ontslagen Paul Vervaeck opvolgde. Met zijn destijds 23 jaar is hij nog steeds de jongste hoofdcoach ooit in de Belgische Eerste Nationale.

TWEE-EENHEID In datzelfde Bree maakte hij aan de zijde van Chris Finch furore. Roijakkers en de Amerikaan, die inmiddels is toegetreden tot de coachingstaff van de Houston Rockets, vormden een twee-eenheid waarbij Roijakkers zich als een ideale assistent-coach ontwikkelde.

Het duo vulde elkaar perfect aan, mede omdat Finch al snel profiteerde van de affiniteit die Roijakkers met data heeft. Het uitmelken van video’s en het analyseren van spelers in al zijn facetten verhief hij al op jonge leeftijd tot kunst.

De rol van assistent is voor de Nederlander dan ook allesbehalve een tweederangs functie. “Ik zou er geen moeite mee hebben om in een grote competitie bij een sterke ploeg weer als assistent te gaan werken.”

Geen wonder dat het basketballdier Roijakkers zich er thuisvoelt. Iets dat voor hem cruciaal is. “Ik wil in een goede organisatie werken.

Geen gezeik om me heen of gedoe om geld.

Daar kan ik niet zo goed tegen. Daarnaast heb ik graag de vrije hand om aan iets te kunnen bouwen. Op die manier kan ik ook als coach voorzichtige stappen maken. Dat hoeft niet snel te gaan, ik ben nog jong.” Göttingen is na het Slovaakse Prievidza, waarmee hij kampioen werd, zijn tweede club waar Roijakkers als volwaardige hoofdcoach werkt. Zijn debuut als hoofdverantwoordelijke stamt al uit de jaargang Zijn nauwe band met Finch bracht Roijakkers 2003-2004, toen hij in het Belgische

61

Johan Rooijakkers

in 2010 naar Amerika waar hij bij Rio Grande Valley Vipers werd herenigd met zijn Amerikaanse meester waarmee hij na zijn periode in Bree ook bij Bergen als assistent actief was. “Vipers is de satellietclub van de Rockets in de D-League. Dat was een heel leerzaam jaar voor mij, vooral omdat de Rockets de Vipers heel bewust gebruiken in hun eigen programma.” Alles bij de satellietclub gebeurde in dienst van de NBA-club om de hoek. Het winnen van wedstrijden kwam daarbij niet op de eerste plaats. “Het ontwikkelen en evalueren van spelers had de hoogste prioriteit. Daarna kwam het trainen van specifieke spelsituaties of speelwijzes en dan pas ging het om winnen.” Bij de Vipers kreeg iedere coach drie spelers toegewezen om mee te werken. “Ik had de opdracht om me op aanvallende zaken te concentreren.”

ANALYSEREN Bij de Vipers maakte Roijakkers ook kennis met Tom Mockford van Catapult Sports. Hij houdt zich bezig met het professioneel meten en analyseren van fysieke belastbaarheid van sporters. Mockford werkt nog altijd voor de Rockets, was ook aan voetbalclub Chelsea verbonden en woont in London. “Tijdens de training zit er een apparaatje op de rug van een speler. Dat meet alles en genereert enorm veel data over onder meer spier- en botbelasting.

Ook worden de effecten van combinaties van trainingsoefeningen geregistreerd”, vertelt Roijakkers, die Mockford bereid vond om twee keer per week een training van Göttingen te analyseren. “Echt heel waardevol wat daar uitkomt. Het is bekend dat de belasting van het trainen op een houten vloer heel anders is dan op een harde ondergrond. De data vertelden me niet alleen dat ik oefeningen moest inkorten, maar ook hoe ik de training anders moest opbouwen zodat de totale belasting niet te groot werd op de harde vloer.” Roijakkers

62

foto Sabine Klar

stuurt de data digitaal naar London waar Mockford de getallen analyseert en voorzien van een uitgewerkt rapport naar Duitsland retourneert. “We kunnen ook inzoomen op klachten van spelers. Een bepaalde spier of gewricht wordt dan nauwkeurig beoordeeld.”

Zo gaat Roijakkers steeds een stapje verder in zijn ‘datamanagement’. Altijd beslagen ten ijs komen en bij voorkeur niets aan het toeval overlaten. Zijn samenwerking en vooral de klik met Chris Finch heeft hem wat dat betreft geen windeieren gelegd. “Dat heeft me veel gebracht”, realiseert de Nederlander zich maar al te goed. Het liefst zou hij langer bij de Vipers zijn gebleven, maar dat bleef beperkt tot slechts één jaar. “Omdat het ontzettend lastig is om als Europeaan in Amerika aan een werkvergunning te komen.” Inmiddels dient zich langzaam maar zeker een alternatief als hoofdcoach in de Bundesliga aan wat alles behalve een slechte optie is. Toch is het zover nog niet.

“Wij zijn afgetekend als eerste in de ProA geëindigd, maar we hebben nog niets. Door een vreemde regel rondom buitenlanders kunnen we zelfs nog naast de promotie grijpen.”

DRIE BUITENLANDERS Die regel houdt in dat een club in de ProA een onbeperkt aantal Amerikanen mag aantrekken maar er mogen er maximaal drie tegelijk op het veld staan. ”Zo lopen er veel buitenlanders rond wat ten koste van de Duitse spelers gaat. Als dan de paar goede Duitsers geblesseerd raken hebben de clubs een probleem. Er ontstaat een kwaliteitstekort. Jeugdspelers, niet klaar voor dit niveau, verschijnen dan op het veld omdat het quotum Duitsers gegarandeerd moet blijven.

Hetzelfde probleem ontstaat bij een foutenlast van de volwaardige Duitse jongens.”

Roijakkers kampte in de aanloop naar de play-offs met geblesseerde Duitsers zodat er op weg naar de Bundesliga nog een klein addertje onder het gras zit. “Ik moet de Duitse jongens sparen om overbelasting in playoffs te voorkomen”, aldus de Nederlander.

Ook financieel zit Göttingen nog in een klein gevecht. De begroting moet omhoog van 1,3 miljoen euro naar 1,8 miljoen. Daarnaast moet er aan een waslijst vol licentievoorwaarden worden

voldaan, waaronder de garantie dat iedere club in de Bundesliga zeven dagen per week, 24 uur per dag, moet kunnen beschikken over een eigen trainingszaal.

“Dat is zelfs inzet van de aankomende lokale verkiezingen.

Basketball is een groot marketinginstrument voor de stad die daar weinig in investeert.

We betalen honderdduizend euro per jaar aan zaalhuur. Veel andere gemeentes stellen de zaal gratis beschikbaar. Dat is een actueel onderwerp in de verkiezingsstrijd.”

foto Sabine Klar

Göttingen is gepromoveerd, stevig met beide benen op de grond staat. “Als we het redden weten we dat we veel gaan verliezen. Dat is nieuw voor mij omdat ik tot nu toe vooral met successen heb geleefd. Maar dat nieuwe vooruitzicht vind ik prima. Ik moet daar mee leren omgaan, het past in mijn persoonlijke ontwikkeling.”

Zelfs met die 1,8 miljoen zal Göttingen bij een mogelijke promotie alle zeilen moeten bijzetten om niet meteen weer te degraderen. Ter vergelijking: Bayern München beschikt over 15 miljoen euro in een land waarin

LOOPBAAN JOHAN ROIJAKKERS de beleidsbepalers SPELER ------------------------------------------------------------------ het doel hebben 1996-1997 Deurne Pioneers Nederland geformuleerd dat de 1997-1999 PSV Almonte Nederland 2000-2003 Bree België Bundesliga in 2020 COACH ------------------------------------------------------------- dé toonaangevende 2002-2005 Bree junioren België HC basketballcompetitie 2003-2004 Bree België AC - HC 2004-2007 Bree België AC van Europa moet zijn.

2006-heden GBR nat. Team Engeland Scout Daarmee is een baan als 2007-2010 Mons-Hainaut België AC hoofdcoach in Duitsland 2009 België U20 AC 2010 Nederland U15 AC voor iedere coach een 2010-2011 Rio Grande Vipers NBA D-League AC bonus op het CV. Ook 2011-heden Nederland U18 HC voor Johan Roijakkers 2011-2012 BC Prievidza Slowakije HC 2012-heden

BG Göttingen Duitsland HC die, nog voordat hij überhaupt met 63

FotoSpecial

Foto special

CHER KORVER De Rob Verheuvel Award ging dit jaar naar Cher Korver.

De international, die bij de Paralympics in 2012 brons won met de Nederlandse rolstoelbasketballvrouwen en vorig jaar Europees kampioen werd, is de eerste vrouw in tien jaar die deze prijs in ontvangst mag nemen.

De Rob Verheuvel Award wordt jaarlijks uitgereikt aan iemand die zich verdienstelijk heeft gemaakt voor het rolstoelbasketball in Nederland.

-tekst NBB_________________________ Foto : PETER VAN DER VELDE

64

HET SCHIET-GEN VAN AKERBOOM De ouderen onder ons zullen hem zich ongetwijfeld herinneren. Die ietwat slungelachtige lichaamshouding, dat lange haar, dat jongenskoppie, dat verwoestende jumpshot: Kees Akerboom was een rasschutter, wellicht de beste die we ooit hebben gehad. Als hij in de mêlee van spelers, die hem doorgaans omringden, dat halve metertje kon vinden waarop hij zijn tweede voet kon bijtrekken om af te zetten voor zijn dodelijke, alom gevreesde afstandsschot, dan maakten afstand, plek, stand van zijn lichaam, of handen in zijn gezicht weinig uit. Na een wijde boog schroeide de afgevuurde vuurpijl meestal het vijandelijke netje.

Column Charis Sideris speelde in de eredivisie en het nationale team, was coach in Nederland en België en is een hartstochtelijk schrijver over zijn sport in De Telegraaf en uiteraard ook in dit magazine.

‘‘ Onze Kees Akerboom jr. houdt het simpel.

Na ontvangst van de bal door de scheidsrechter volgt doorgaans één dribbel, een lichte kniebuiging, en een spatzuiver setshot. “

Ooit zal worden ontdekt dat er een schiet-gen bestaat. Zoon Kees Akerboom Junior is daar duidelijk mee behept. Enkele jaren geleden zag ik Kees Junior 52 punten scoren in een eredivisiewedstrijd. Nog steeds is de jonge Akerboom een klassespeler die wedstrijden kan beslissen, maar dat gebeurt nog sporadisch. Hij is nu weliswaar een belangrijk, maar verricht redelijk anoniem zijn taken naar behoren. Inmiddels is hij echter bezig met een unieke prestatie. Op het moment van dit schrijven, had hij in officiële wedstrijden 75 vrije worpen achter elkaar raak geschoten.

Aangezien bij het nemen van een vrije worp de afstand tot de basket altijd gelijk is, en de schutter door niemand gehinderd wordt, is deze discipline perfect te trainen. Toch is het niet zo makkelijk als het lijkt. De percentages zijn weliswaar aanzienlijk hoger, maar er wordt desondanks met grote regelmaat gemist. Met name in de slotminuten gieren soms de zenuwen door de keel en zorgen deze voor trillende handen en vingers.

Daarom heeft vrijwel elke speler een vast ritueel die hem de nodige vastheid en zelfvertrouwen moeten verschaffen. Er zijn talloze variaties bedacht door de schutters. Bijvoorbeeld de bal ontvangen, vervolgens twee- of driemaal dribbelen, dan even door de knieën zakken, een seconde focussen, en tenslotte afvuren. Befaamd was de handeling van de St. John’s speler Marc Jackson, die voordat hij schoot, de bal in zijn ene hand vasthield, terwijl hij zijn andere hand naar de ring uitstrekte, alsof hij de afstand mat. Daarna pakte hij de bal in beide handen, zakte even door zijn knieën en vuurde af tegen een hoog percentage.

Onze Kees Akerboom jr. houdt het simpel. Na ontvangst van de bal door de scheidsrechter volgt doorgaans één dribbel, een lichte kniebuiging, en een spatzuiver setshot. Met het benutten van 75 opeenvolgende vrije worpen is hij op weg naar een uniek record.

65

NBA Highlights

NBA HIGHLIGHTS

Een rubriek met bijzondere berichtjes uit de NBA, die we tegenkomen tijdens onze strooptocht langs de velden van de beste basketballcompetitie ter wereld.

SPURS NAAR EUROPA De San Antonio Spurs komen in de voorbereiding op het seizoen 2014-2015 naar Europa. De meest internationale ploeg van de NBA zal op 8 en 11 oktober in respectievelijk Berlijn en Istanbul spelen tegen Alba Berlin en Fenerbahçe Ülker.

Er gaan voor de traditionele preseason games nog vier NBA ploegen naar het buitenland. De Cleveland Caveliers en de Miami Heat spelen op 11 oktober in Rio de Janeiro, terwijl de Brooklyn Nets en de Sacramento Kings op 12 en 15 oktober China aandoen voor wedstrijden in Shanghai en Beijing.

PACERS GEVEN STARTING FIVE RUST

Officieel omdat ze allemaal een pijntje of een blauwe plek hadden, besloot Frank Vogel, de coach van de Indiana Pacers, om alle vijf zijn starters een dagje rust te geven.

George Hill, Lance Stephenson, Paul George, David West en Roy Hibbert hoefden zich op woensdag 9 april niet te melden voor de ochtendsessie in Milwaukee en konden ’s avonds toekijken hoe hun maten er in slaagden om de Bucks met 102-104 te verslaan.

Het is natuurlijk niet zo gek om mannen, die er avond aan avond vol tegenaan moeten, eens 66

een wedstrijdje aan de kant te houden in de laatste fase van de reguliere competitie. Maar ja, je zult in Milwaukee maar een kaartje hebben gekocht om de koploper van de Eastern Conference in actie te kunnen zien…

Overigens was het best leuk om Chris Copeland. De oud-speler van Matrixx Magixx krijgt normaal weinig speeltijd bij de Pacers, maar nu kwam hij aan 17 minuten en was goed voor 18 punten.

DURANT PASSEERT JORDAN Voor cijferfreaks is de NBA natuurlijk een onuitputtelijke bron. Je kunt niet verzinnen wat ze niet bijhouden en voortdurend worden er daardoor records verbeterd. Zo gooide Kevin Durant er op zondag 6 april er voor de 41ste keer op rij 25 punten of meer in. In Phoenix tegen de Suns waren het er 38 om precies te zijn. Daarmee passeerde hij Michael Jordan, die dat in het seizoen 1986-1987 veertig keer op rij had gedaan.

Twee dagen later eindigde de streak van de schutter van de Oklahoma City Thunder. In Sacramento kwam hij slechts tot 23 punten.

Een paar wedstrijden meer en hij had Oscar Robertson kunnen passeren. Die kwam in 19631964 tot 46 wedstrijden en deed dat zonder driepuntslijn. Net als natuurlijk de ongekroonde koning Wilt Chamberlain. Hij maakte in 80 wedstrijden in het seizoen 1961-1962 minimaal 25 punten en heeft ook het absolute (niet aan

één seizoen gebonden) record in handen met liefst 106 wedstrijden.

NOWITZKI TIENDE TOPSCORER Dirk Nowitzki, de Duitser van de Dallas Mavericks, is opgeklommen naar de tiende plaats op de topscorerslijst aller tijden van de NBA. Op 8 april kwam hij met 21 punten tegen de Utah Jazz uit op 26.714 punten en passeerde daarmee Oscar Robertson. Hij stond na die wedstrijd nog 232 punten achter op Hakeem Olajuwon voor plaats negen.

Nowitzki begon dit seizoen als 17e topscorer aller tijden en passeerde de afgelopen maanden Jerry West, Reggie Miller, Kevin Garnett, Alex English, John Havicek, Dominique Wilkins en dus Oscar Robertson. De lijst wordt overigens aangevoerd door de nooit meer in te halen Kareem Abdul Jabbar.

HOOGSTE SCORE SINDS 2009 Als je vroeger uitslagen van 135 tegen 140 of zoiets voorbij zag gaan, dan wist je vrijwel zeker dat het een wedstrijd in de Western Conference betrof. Veel ploegen daar speelden graag run-and-gun basketball, in tegenstelling tot die in het oosten van de VS. Tegenwoordig wordt er minder gescoord, maar de Los Angeles Lakers en de Houston Rockets maakten op 8 april een uitzondering op die ‘regel’. In Staples Center werd het 130-145 en dat

totaal van 275 punten was het hoogste sinds 15 maart 2009.

Steve Nash van de Lakers nam de gelegenheid waar om op te klimmen naar de derde plek op de lijst van beste aangevers aller tijden.

Hij kwam op 10.335 assists en moet alleen nog John Stockton (15.806) en Jason Kidd (12.091) voor zich dulden.

Grappig was dat op dezelfde dag de Rio Grande Valley Vipers, het aan de Rockets gelieerde D-League-team, 146 punten maakte tegen Iowa.

Eéntje meer dus dan de grote broer.

SCHORSING VOOR DRUGS Larry Sanders, de center van de Milwaukee Bucks, is voor vijf wedstrijden geschorst wegens het gebruik van marihuana. Hij zegt dat om medische redenen te hebben gedaan. Medisch gebruik van marihuana is in onder andere Colorado toegestaan en krijgt steeds meer navolging in andere staten.

Sanders had net een contractverlenging getekend bij de Bucks voor vier jaar tegen 44 miljoen dollar. Zijn schorsing zal hij pas aan het begin van dat nieuwe contract (seizoen 2014-2015) uitzitten, want hij is er nu uit voor de rest van dit seizoen met een gebroken oogkas.

Topsporters zijn publieke figuren en dus stond ook in de kranten dat Jonas Valanciunas, de 21-jarige Litouwer van de Toronto Raptors gepakt was wegens ‘drunk driving’.

Dat wil overigens niet zeggen, dat hij gedronken had. Er werden bij een drive-thru geopende bierflesjes in zijn auto gesignaleerd en dat is in de VS verboden en kost je een flinke bekeuring.

geschikt is voor astmapatiënten, maar de echte NBA-fans herinneren hem als 7-voudig All Star en Defensive Player of the Year in 1999 en 2000.

CALIPARI NAAR DE LAKERS? Het wordt vooralsnog ontkend door de club, maar er zijn geruchten dat John Calipari, de succesvolle coach van verliezend NCAA-finalist Kansas, wel eens de opvolger zou kunnen worden van Mike D’Antoni als coach van de LA Lakers. Ex-Kentucky sterspeler Rex Chapman verspreidde het gerucht via Twitter.

Calipari: “De Lakers hebben een heel goede coach en Kentucky heeft een goede coach, die het heel erg naar zijn zin heeft. Ik heb de mooiste baan van het land.” Calipari was ooit coach van de (toen nog) New Jersey Nets, maar die twee seizoenen waren zonder enige betekenis. Zijn baas bij Kentucky, athletic director Mitch Barnhart: “Wij praten over alles als er iets gaande is en we hebben nog geen gesprek gehad.”

STERN IN HALL OF FAME De selectiecommissie van de Hall of Fame heeft de namen bekend gemaakt van de grote helden, die dit jaar zullen worden opgenomen.

Natuurlijk is er straks in het fraaie basketballmuseum in Springfield, Massachusetts een plaats ingeruimd voor David Stern, de commissioner die onlangs na dertig jaar afscheid nam en de scepter overdroeg aan Adam Silver.

Hoewel het er meer zijn, lichten we er een paar spelers uit, waarvoor de plaquette in productie is. Alonzo Mouring kennen we nu vooral van de tv-reclame voor tapijt, dat

Mitch Richmond speelde één keertje minder in de All Star Game, maar de schutter staat op het netvlies als grote meneer bij de Golden State Warriors, in de tijd van ook Tim Hardaway en Chris Mullin.

In de internationale hoek wordt Sarunas Marciulionis geëerd. Hij was in 1989 bij de Golden State Warriors de eerste Europese speler, die echt speeltijd kreeg in de NBA. De Litouwer was ook de eerste speler uit de Sovjet Unie, die de oversteek maakte.

Van heel lang geleden is er een eerbetoon aan Nathaniel ‘Sweetwater’ Clifton. Hij was in 1950 bij de New York Knicks de eerste zwarte speler in de NBA.

BUCKS TE KOOP? Mocht U zo’n hele grote vis vangen in de Staatsloterij of op het juiste nummer in de juiste postcode wonen, er komt naar alle waarschijnlijkheid een NBA-team op de markt. Herb Kohl, de eigenaar van de Milwaukee Bucks, heeft een firma in New York opdracht gegeven eens te kijken naar investeerders.

Kohl heeft wel één voorwaarde: de ploeg moet in Wisconsin blijven. Dat hoeft niet per se in Milwaukee te zijn, want er zal in elk geval toch een nieuwe arena moeten worden gebouwd. Het BMO Harris Bradley Center is, zo liet commissioner Adam Silver onlangs weten, gedateerd naar de huidige maatstaven van de NBA. 67

Joakim Noah

JOAKIM

NOAH

PASSING CENTER

68

Joakim Noah mag zich dit seizoen, na het kortstondige optreden

(10 wedstrijden) van Derrick Rose, de onbetwiste aanvalsleider van de Chicago Bulls noemen. Wat te denken van deze statline: 19 punten, 16 rebounds en 11 assists? Een heuse triple double voor een center, en dat niet de enige keer. Noah deed het maar liefst drie keer en alleen Lance Stephenson heeft dit seizoen tot nu toe meer triple doubles gehaald, namelijk vier keer. Voor Steve Kerr is het zo klaar als een klontje: Noah behoort tot de tien beste spelers in de NBA.

Tekst: Martin Hoekstra Foto’s : Flickr KeithAllison

Nog een leuk rijtje: wat hebben Sam Lacey, Kareem Abdul-Jabbar, Wilt Chamberlain, Bill Russell, Vlade Divac en Joakim Noah met elkaar gemeen? Zij zijn de enige centers in de geschiedenis van de NBA die over een heel seizoen gemiddeld vijf of meer assists per wedstrijd uitdeelden. Noah staat momenteel op 5.2 assists per wedstrijd en is de eerste center sinds Divac voor de Kings in het seizoen 2003-2004 5.3 assists uitdeelde.

Joakim Noah is de zoon van de Franse tennisvedette Yannick Noah en CĂŠcilia Rohde, de Miss Sweden van 1978. Wie nog verder in de familiegeschiedenis van Noah duikt, stuit op zijn grootvader Zacharie Noah, een voetballer uit Kameroen die in Frankrijk voor UA SedanTourcy en Stade Saint Germain uitkwam. Noah werd op 25 februari 1985 in New York City geboren en is houder van drie nationaliteiten: Amerikaans, Frans en Zweeds.

FLORIDA GATORS

De 2.11 meter lange center/forward speelde de volledige vier jaar voor Florida. Hoewel hij zich beschikbaar had gesteld voor de draft van 2006, trok Noah zich terug nadat de Florida Gators het NCAA Tournament hadden gewonnen, met Noah als NCAA Final Four Most Outstanding Player. Met dezelfde starting five (Taurean Green, Chris Richard, Corey Brewer, Al Horford en Noah) werd de titel in 2007 geprolongeerd. Voor het eerst in de geschiedenis was een startende vijf back-to-back winnaar van het NCAA Tournament.

Noah, die vooral bekend stond om zijn rebounds, blocks 69

Joakim Noah

en aparte manier van schieten, werd in de draft als negende opgepikt door de Chicago Bulls. Een mooie plek, al was hij slechts de derde speler van Florida in die draft, want Horford (als derde naar Atlanta) en Brewer (als zevende naar Minnesota) gingen hem voor. Door een enkelblessure debuteerde Noah pas in de vierde wedstrijd van het seizoen. Met 6.7 punten en 7.6 rebounds deed Noah het naar behoren. In de play-offs tijdens zijn tweede seizoen speelde hij een belangrijke rol in Game 6 tegen de Boston Celtics. In de laatste minuut van de derde verlenging pakte hij de bal van Paul Pierce af en dribbelde het hele veld over voor een dunk, waarbij Pierce zijn zesde fout maakte. Hoewel de Bulls deze wedstrijd met 128-127 wonnen, werden zij toch uitgeschakeld door de Celtics. Vanaf dat moment was Noah elk seizoen, op 2011-2012 na, goed voor gemiddeld een double double.

Met Noah in het midden, Carlos Boozer naast hem onder het bord en Rose op de punt leek Chicago een belangrijke uitdager te worden van de Miami Heat. Leek, want een zware blessure van Rose gooide roet in het eten. De laatste twee seizoenen (op 10 wedstrijden in het begin van dit seizoen na) moeten de Bulls het zonder Rose stellen en bemanden spelers als Nate Robinson, Kirk Hinrich en D.J. Augustin de positie van spelverdeler. Toch haalden de Bulls vorig jaar de play-offs. Ondanks een winstpartij in de openingswedstrijd in Miami (86-93) moest Chicago het in vijf duels tegen de latere kampioen afleggen.

TRIPLE DOUBLES

In het seizoen 2011-2012 kwam Noah al eens tot een triple double met 13 punten, 13 rebounds en 10 assists. Het was de eerste triple double van een center van de Bulls sinds Artis Gilmore in 1977. In het daaropvolgende seizoen schreef Noah nog eens twee triple doubles op zijn naam. EÊn daarvan was heel bijzonder: tegen de Sixers tekende Noah voor 23 punten, 21 rebounds en 11 blocks. Dat was niet alleen een evenaring van het uit 1977 stammende record van de Bulls (Gilmore), maar hij voegde zich ook als zesde speler in het rijtje NBA-spelers met een triple double via scores, rebounds en blocks. Alleen Hakeem Olajuwon, Kareem Abdul-Jabbar, Shawn Bradley, Shaquille O’Neal en Elvin Hayes deden dit eerder (de NBA houdt het aantal blocks overigens pas sinds 1973 bij).

De Bulls bedienen zich dit seizoen van een aanval via de high post, met veel snijdende en backdoor lopende spelers. Als passer is Noah de belangrijkste man in deze aanval. Het leverde hem dit seizoen al drie triple doubles op en een flink aantal net-geen triple doubles. Op 2 maart pakte Noah tegen de Knicks uit met 70

13 punten, 12 rebounds en 14 assists. Dat aantal assists was een record voor een center van de Bulls. Bovendien is er in de NBA sinds 1986 (Sam Lacey) geen center meer geweest die tot 14 assists wist te komen.

NIEUWE AANVAL

De nieuwe aanval is Noah op het lijf geschreven. Hij is bij uitstek geschikt om hand-offs te geven en tegelijkertijd een stevig screen te zetten, waardoor Mike Dunleavy, Kirk Hinrich, D.J. Augustin en Jimmy Butler tot vrije schoten weten te komen.

Als verdedigers er voor kiezen om over de top te gaan, dan weet Noah zijn medespelers van prima passes te voorzien als ze naar de basket snijden. En als zijn eigen verdediger zich terug laat zakken om de bucket dicht te houden, dan doet Noah wat er van hem verwacht wordt, namelijk afdrukken.

“Onze spelers weten dat als ze snijden en open komen, dat ze de bal dan ook van hem krijgen. Daarom staat niemand stil”, aldus Bulls-coach Tom Thibodeau. Carmelo Anthony noemde Noah de quarterback van de Bulls. “Hij betrekt iedereen in het spel. Hij is het hart van het team.”

“Mijn teamgenoten hebben er vertrouwen in dat ik de juiste beslissingen zal nemen en spelen daar op in”, geeft Noah na de winst op de Knicks aan. “Dat betekent ook dat ik moet schieten. Dat geeft me vertrouwen. Schieten is voorheen nooit een belangrijk deel van mijn spel geweest, maar het komt er aan. Ik krijg steeds meer vertrouwen in mijn aanvallende mogelijkheden.”

“Door Noah op de kop van de bucket hebben we een extra wapen”, meent Thibodeau. “Dat creëert veel meer openingen.”

Teamgenoot Jimmy Butler is het daar mee eens. “Noah is een geweldige passer en hij is niet bang om een fout te maken.

Misschien gokt hij eens wat, maar hij geeft de bal op de juiste plaats, omdat hij in ons en zichzelf gelooft.”

Over de hele maand maart leverde Noah, die voor het tweede opeenvolgende jaar als reserve voor de NBA All*Star Game werd gekozen, nog een bijzondere prestatie. Hij was in die maand namelijk goed voor 120 assists. Dat was het hoogste aantal sinds Wilt Chamberlain er 155 had in 1968.

RING

Noah, die Vlade Divac en Brad Miller roemt als ‘great passing big men’, laat alle loftuitingen over zich heen komen en looft vervolgens zijn coach. “Thibodeau veranderde de aanvalsspelletjes om mij op een plaats te krijgen, waar ik meer 71

Joakim Noah

tot mijn recht kan komen. Met de bal op de ‘elbow’ of de kop. In zijn ideale wereld wil hij de bal de hele avond door aan de low post geven, maar dat is niet mijn beste stek.

Dus verkoos hij om de aanval om te gooien. En we hebben spelers die hard willen werken. Kijk eens hoe Taj Gibson en Jimmy Butler vooruit zijn gegaan. We hebben echt goed materiaal. We werken er hard voor en willen een ring.”

Het is niet het seizoen geworden wat Noah vooraf verwacht had.

Eerst haakte Derrick Rose weer geblesseerd af en halverwege het seizoen werd Luol Deng verkocht.

“Het is geweldig om te zien waar we vandaan kwamen en in welke positie we nu staan. Maar daarmee zijn we nog niet tevreden. We blijven vechten. We zijn het meest hongerige team in de NBA. Iedereen kan zich voorstellen wat wij meemaken, spelen zonder onze beste speller. Als Rose terugkomt, gaan we er voor. Onze tijd is nabij!”

REGISTREREN !!! we willen graag meer weten van onze lezers! klik hier 72

Rebound is gratis maar niet voor niets. Op dit moment betalen wij onze medewerkers geen (onkosten)vergoeding uit en hebben wij geen funding voor onze overheadkosten voor komend seizoen. Wij maken ons dan ook zorgen of wij REBOUND ook volgend seizoen kunnen blijven uitbrengen.

Wij zoeken dringend naar ondernemers / basketballenthousiasten die de realisatie van REBOUND voor komende seizoenen financieel willen ondersteunen. Wie helpt ons?

Mail naar info@basketballmagazine.nl , we nemen graag contact met je op.

REBOUND no 18 komt uit omstreeks 15 mei met o.a. de finale van de vrouwen

REBOUND no 19 komt uit omstreeks 15 juni (na laatste wedstrijd play offs) met o.a. de finale van de mannen

REBOUND no 20 komt uit omstreeks 15 september (na laatste wedstrijd Oranje mannen) met veel oranje

73

NBA Video

VIDEO’S

Uw videoredactie is geïnspireerd door de rivaliteit op en binnen de diverse gastenboeken van de DBL-clubs, en kwam via-via in de NBA terecht. Door Arie in ‘t Veld.

Het NCAA-toernooi is inmiddels voorbij. Het toernooi is dankzij het knock-out-systeem het ideale podium voor upsets die zelfs na tientallen jaren nog voortleven.

http://goo.gl/GEVrRh

Een upset (een onverwachte winnaar en dus ook een onverwachte verliezer) is nóg mooier, als de beslissing op het allerlaatste moment in de wedstrijd valt. Bijna net zo lekker als een game-winner, is een buzzer-beater. De bal hangt al ergens hoog in de lucht, die snerpende buzzer gaat af, allerlei rode lichtlinten springen aan, en de bal .... kust het netje (aan de goede kant).

http://goo.gl/01NwKJ

Lijstjes, lijstjes, lijstjes, ze kunnen ons niet lijstjes-achtig genoeg zijn. De 10 meest memorable momenten uit de geschiedenis van het mannen-NCAA-basketball.

We komen latere toppers tegen als Magic en Bird, maar ook helden die enkel schitterden als student. Soms de NBA niet eens haalden. Maar ooo, wat hebben ze een herinneringen achtergelaten!

http://goo.gl/O81bqK

74

Coachen op emotie. Coachen op gevoel. Coachen met bravoure. Een documentaire uit duizenden. Over Jim Valvano, Jimmy V. De coach die NC State tegen ALLE verwachtingen in kampioen maakte. Die als 1 van de eersten tactieken toepaste als: tegenstanders op de VW-lijn zetten. Een unieke persoonlijkheid, die miljoenen sportharten roerde als coach, als spreker, en als doorzetter. “Don’t give up; don’t ever give up”, hield hij zijn publiek voor, ook nog toen hij zijn strijd tegen kanker al lang had verloren. http://goo.gl/C1IjDL

Het trapezewerk is in de NCAA vaak nog veel origineler, wilder, en woester, dan in de NBA. Wat wil je, als je gasten van rond de 20 een parketvloer, een bal, en 2 baskets geeft!?

http://goo.gl/YlUTlD

Als je tegenwoordig nog een beetje bij de hipsters wilt horen, maak je van dat maffe clipje een “Vine”.

Animated gifs zijn zooooo 1995 .... In deze vines wordt de sport van Dr. James Naismith wel van heel veel verschillende kanten belicht ... Zoals de voice-over bij de NBA-video’s ooit zei: ”From the sublime, to the ridiculous.”

http://goo.gl/ilz03v

75

Sponsors & partners

SPONSORS & PARTNERS SPONSORS/PARTNERS Wij zijn actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuïteit van dit basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten.

Klik hier voor contact met ons: info@basketballmagazine.nl

REBOUND WORDT GESTEUND DOOR DE NAVOLGENDE BEDRIJVEN:

Hart Voor De Zaak

Spreadit

Hart Voor De Zaak heeft ervaring met geïntegreerde 360º-campagnes en vrijwel alle middelen en media.

Hebben we ook een voorkeur? Ja. Wij werken het liefst met datgene wat het beste is voor uw merk.

En dat kan zomaar een medium of middel zijn, waar u persoonlijk weinig affiniteit heeft, maar uw doelgroep des te meer.

Eventueel zonder laatste gele deel

Met Spreadit bent u op weg naar meer resultaat uit uw online aanwezigheid. Wij vullen uw wensen in en houden uw opties open. Wat vandaag voor u nog niet aan de orde is, kan over tien maanden wel relevant zijn. Daarom hanteren wij een 360° strategie op al onze werkterreinen. Wie echt wil focussen, kijkt om zich heen.

www.hartvoordezaak.nl

www.spreadit.nl

76

COLOFON REBOUND wordt uitgegeven als APP voor de IPAD en Android tablets. Rebound wordt uitgegeven 10 x in het basketballseizoen en verschijnt omstreeks de 15e van iedere maand.

KERNREDACTIE

Charis Sideris Jacob Bergsma Frits van Rijn Jan van der Nat Peter van der Velde

Voor onze lezers die niet in het bezit zijn van een tablet publiceren wij REBOUND op het ISUU platform. Klik hier http://issuu.com/stichtingamericansports/docs

EINDREDACTIE

Jan van der Nat

Noot: Bij deze publicatie ontbreekt de interactieve mogelijkheden die op de versie op de tablets wel aanwezig zijn.

CONCEPT VORMGEVING

Spreadit

VORMGEVING / FOTOGRAFIE

PARTICIPEREN Steun de makers van dit magazine om de realisatie ervan mogelijk te maken.

Voor een bedrag van 15 euro per basketballseizoen steun je ons in ons doel een mooi basketball magazine te maken.

Peter van der Velde COLUMNS

Charis Sideris Dejan Vidicki Peter van Paassen

Zie www.basketballmagazine.nl .

VIDEO

Arie in ‘t Veld AAN DIT NUMMER WERKTEN VERDER MEE:

© 2013-2014 UITGEVER Dit magazine is een uitgave van: Stichting American Sports p.a. Appelstraat 17 2564 EA Den Haag Email: info@basketballmagazine.nl

Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/ of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

TEKST

Rob van Gameren Martin Hoekstra NBB Luc Reuvers Paul Vek FOTOGRAFIE

Christiaan Aarts Keith Allison Arjan de Graaf Richard Koolen Matthias Klar Sabine Klar

77