Rebound no10 by Stichting American Sports

Rebound NUMMER 10 / JUNI 2013

EEN BASKETBALLMAGAZINE VOOR PC EN TABLET

Y L N OTHE

ZORG EN ZEKERHEID LEIDEN

BEST PROBUILD LIONS en verder: kampioenen 2013

DE JEUGDSPELEN DE NATIONALE TEAMS MANNEN EN VROUWEN CHATILLA VAN GRINSVEN CRISIS IN NIEUWEGEIN

IN SAMENWERKING MET DE NEDERLANDSE BASKETBALL BOND

INHOUD

Rebound

8 Tip Off Een rubriek over van alles en nog wat 13 Column Maarten van Gent In de gevangenis 14 Weer titel voor ProBuild Lions Perfect afscheid Laki Lakner 20 Vreugde en verdriet (1) Foto’s van de vrouwenfinale 24 Jeugdspelen Europese top komt naar Utrecht 26 Play-Offs mannen (1) Zinloze eerste ronde 28 Onze fotokeuze GasTerra Flames-Zorg en Zekerheid 32 Play-Offs mannen (2) Spanning verwacht, maar toch 3-0

54 24

COLOFON Kernredactie Charis Sideris Frits van Rijn Jan van der Nat Peter van der Velde Ronald van Dam (NBB) Eindredactie Jan van der Nat Vormgeving / fotografie Peter van der Velde Columns Maarten van Gent Charis Sideris Dejan Vidicki Aan dit nummer werkten verder mee:

37 Column Dejan Vidicki Domestic player

Tekst

38 Dunk in drievoud Craig Osaikhwuwuomwan

Jacob Bergsma Sybren Bosch Luc Reuvers Menno Schraven Hans Kortekaas

40 Play-Offs mannen (3) Fatale inschattingsfout 46 Analyse De saaiste play-offs ooit 48 Play-offs mannen (4) Foto’s van de hoofdrolspelers 54 Play-offs mannen (5) Finale: Terechte kampioen 60 Vreugde en verdriet (2) Foto’s van de mannenfinale 65 Vijf nieuwe coaches De carrousel draait op volle toeren 66 Chatilla van Grinsven Nog geen WNBA, wel Franse topploeg 67 Crowd Funding 68 Nationaal mannenteam De lange weg van de Oranje

71 Nationaal vrouwenteam Nu zaaien, in 2020 oogsten 74 Crisis in Nieuwegein

Enorme schuldenlast NBB

14 2

© 2013 Uitgever Stichting American Sports info@basketballmagazine.nl Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Rebound

ADVERTEREN Met een advertentie in REBOUND magazine bereikt u zo’n 40.000 leden van de Nederlandse Basketball Bond. Dit digitale magazine wordt per email beschikbaar gesteld aan alle leden van de NBB. Een digitaal magazine biedt veel nieuwe mogelijkheden om uw product onder de aandacht te brengen. Video, geluid, of interactieve pagina’s zijn daar maar enkele voorbeelden van. Bovendien is een potentiële koper altijd maar een muisklik van uw eigen website verwijderd. Het effect van uw advertentie vindt u dus direct terug in de statistieken van uw website...

Niet zonder trots bieden wij u hierbij de tiende uitgave van Rebound aan. Het laatste nummer van dit seizoen en dus vooral gevuld met de afterparty van de kampioenschappen in Leiden en Landsmeer en een vooruitblik op Oranje deze zomer.

SPONSORS We zoeken basketball-liefhebbers /bedrijven die dit initiatief willen ondersteunen. Mail naar: info@basketballmagazine.nl. We nemen graag contact met u op. REGISTREREN REBOUND Magazine wordt mede mogelijk gemaakt door onze adverteerders. Hoe aantrekkelijk dit nieuwe platform voor bedrijven wordt, hangt af van het aantal lezers van het magazine dat zij ermee kunnen bereiken.

We informeren u graag over alle commerciële mogelijkheden van REBOUND magazine. Mail naar: info@basketballmagazine.nl

REBOUND Magazine wordt geproduceerd door de

in samenwerking met de

Dat we erin geslaagd zijn om dit magazine tien keer bij u door de elektronische brievenbus te krijgen, hebben we voor een zeer belangrijk deel te danken aan de schrijvende en fotograferende basketballgekken, die om niets bereid waren hun bijdragen te leveren.

REDACTIONEEL

GRATIS MAAR NIET VOOR NIETS Redactie en medewerkers hebben afgesproken om REBOUND het eerste jaar gratis ter beschikking te stellen. Toch hebben we ook onze overhead- en onkosten. Voor de realisatie van dit magazine hebben wij adverteerders en sponsors nodig.

Trots

Rebound

We hebben absoluut de indruk – de cijfers bewijzen het – dat Rebound bij u als lezer en basketball-liefhebber goed is overgekomen. Negatieve kritiek hebben we niet gehoord en regelmatig werd de loftrompet gestoken. Dat laatste vooral sterkt ons in de gedachte dat we de juiste snaar hebben geraakt. Op de volgende pagina’s kun je lezen wat wij van plan zijn. Rebound kan een instituut worden tot in lengte van jaren, maar we kunnen het niet alleen. Wat we kunnen is een fraai magazine maken met lekkere verhalen, scherpe analyses en schrijven wat er geschreven móét worden en niet alleen wat er geschreven mág worden. Wat we ook kunnen is prachtige fotografie brengen van de beste fotografen op dit gebied. Dit laatste nummer van 2012-2013 is daar weer een voorbeeld van. Uiteraard is er veel aandacht voor de playoffs, zowel bij de mannen als bij de vrouwen. Voor dus de verwachte finale tussen ProBuild Lions en Challenge Sports Binnenland en de verrassende apotheose in de Dutch Basketball League tussen Zorg en Zekerheid Leiden en Aris Leeuwarden. We zijn niet te beroerd om te stellen dat kwartfinales er alleen maar zijn, omdat clubs denken dat er dan meer geld binnenkomt. Een misverstand, zo is gebleken. In een analyse kunt u lezen dat wij vinden dat het nu maar eens afgelopen moet zijn met derderangs Amerikanen die niets toevoegen. Ooit stonden er twee Amerikanen van een behoorlijk niveau naast heel veel Nederlanders in het veld. Daar moeten we naar terug. En nee, met dat soort teams hebben we niets te zoeken in Europa. Maar met vier, vijf of zes Amerikanen ook niet… Denkt u daar maar eens over na. Wij wensen u een prachtige zomer en komen graag bij u terug in september.

Rebound De toekomst van Rebound

De toekomst

Vorig jaar zijn we met een groep basketballenthousiasten een nieuw project begonnen, een digitaal basketballmagazine. Met als uiteindelijk doel om dit magazine te publiceren voor tablets, met alle toeters en bellen van interactiviteit, die bij dat medium horen. Voor het eerste jaar hebben we gekozen voor een publicatievorm, die wél leesbaar is op een tablet, maar geen APP is. Om dit magazine mogelijk te maken hebben wij met alle medewerkers afgesproken, dat we in het eerste jaar onze bijdragen zouden leveren zonder daarvoor betaald te worden.

Het eerste jaar wordt nu afgesloten met dit nummer. Maar hoe verder? Kunnen we ook volgend seizoen een dit magazine uit blijven geven? We zijn vorig jaar een samenwerking aangegaan met de Nederlandse Basketball Bond. We hadden een toezegging van de voorzitter van de NBB over een financiële toezegging voor het tweede jaar. Gezien recente ontwikkelingen, een aanzienlijke budgetoverschrijding (zie elders in dit blad), zal de NBB deze toezegging niet kunnen nakomen. Dus geen funding van die kant.

SPONSORS/PARTNERS Wij zijn op dit moment actief aan het zoeken naar bedrijven met een bijzondere belangstelling voor het basketball. Lees je dit bericht en denkt je te kunnen bijdragen aan de continuïteit van ons digitale basketballmagazine, neem dan contact met ons op. We maken graag een afspraak om over de mogelijkheden te praten. Klik hier voor contact met ons.

GRATIS MAAR NIET VOOR NIETS Het is niet mogelijk om deze productie gratis te blijven aanbieden. Alleen al het produceren van dit magazine kost ons aanzienlijke bedragen. We willen in het tweede jaar ook onze medewerkers minimaal een onkostenvergoeding kunnen betalen, al is het maar een kilometervergoeding. Sommige verhalen, die we graag zouden maken, zijn op dit moment niet te realiseren, omdat er geen budget beschikbaar is. APP STORE EN AMAZON APPSTORE Op dit moment hebben wij verregaande plannen om Rebound te gaan uitgeven via de APP Store Nieuwstand en de Amazone Appstore. Het wordt dan een magazine gepubliceerd via een APP met alle mogelijke interactie. We gaan volgend basketballseizoen Rebound uitgeven van september (met veel Oranje en de start van het nieuwe seizoen) tot mei/juni (playoffs). In totaal 10 nummers. Maar helaas kunnen wij Rebound niet meer gratis brengen. Rebound kost vanaf nummer 11 € 2,99 per losse uitgave, voor een abonnement van 5 nummers € 12,49 en voor 10 nummers € 19,99. Wij geven een aanzienlijke korting voor die lezers die in het blad willen participeren (zie hier rechts).

CROWD-FUNDING/PARTICIPEREN Een andere mogelijkheid om iets te realiseren is crowd-funding. Een grote groep personen maakt daarbij gezamenlijk een project mogelijk. Onze vraag aan jou, onze lezer, is of jij bereid bent in ons blad te participeren? Voor een bedrag van € 15,00 ontvangt je van ons alle 10 nummers van volgend seizoen. Niet als abonnee, maar als participant in ons project. En dus met een aanzienlijke korting op onze abonnements prijzen. Klik hier om te participeren.

Een groep van ongeveer twintig personen maakt dit digitale magazine met liefde en passie. Maar we kunnen dat niet zonder jou. Wij horen graag van je.

Tip-Off

SLAM DUNKS

Rebound TIP-OFF ESPN America op zwart De liefhebbers van Amerikaans collegebasketball zullen een andere manier moeten vinden om naar hun favoriete sport te kunnen kijken. ESPN America verdwijnt eind juni (de HD-versie een maand later) van de buis. De oorzaak moet worden gezocht in het Verenigd Koninkrijk en Ierland, waar de activiteiten van ESPN zijn verkocht aan British Telecom. De Britse telecommunicatiefirma is met de input van ESPN een nieuwe sportzender begonnen en eigenaar Walt Disney Company van ESPN vindt het te duur om de activiteiten alleen in een aantal landen op het Europese vaste land voort te zetten. Het is te hopen dat een andere zender het gat gaat opvullen. In ons land zou dat FOX kunnen zijn, dat binnen nu en een paar jaar een dikke vinger in de pap krijgt. Het lijkt voor FOX een mooie toevoeging, want wie zit er te wachten op Achilles tegen VVV in de Jupiler League?

NBA pikt kritiek op refs niet In de NBA hoeven ze geen patch met ‘Respect’ op het shirt te naaien, zoals bij ons in het voetbal. De oppermatige basketballorganisatie heeft andere middelen om spelers en coaches duidelijk te maken dat je respectvol met elkaar omgaat. Kritiek op de scheidsrechters is bijvoorbeeld uit den boze. Zelfs de minste of geringste aanmerking kan je een hoop geld kosten, zo weet sinds kort ook Bullscoach Tom Thibodeau. Bij een klein opstootje in een wedstrijd tussen de Bulls en de Miami Heat gaf Nazr Mohammed LeBron James een duwtje, waarop James met veel gevoel voor theater op het parket donderde. “Vanuit mijn gezichtspunt gezien, zag ik een geval van flopping en…eh… daar laat ik het bij.” Je zou zeggen: dat stelt toch niets voor? Zeker niet als je soms ziet en hoort wat in Nederland coaches tegen en over scheidsrechters (mogen) zeggen. Maar dus niet in de NBA. Thibodeau kreeg een (boete)rekening gepresenteerd van… 25.000 dollar.

Ludieke actie van fans Het komt natuurlijk heel vaak voor dat fans niet tevreden zijn over een coach. Dat wordt dan getoond met bijvoorbeeld witte zakdoeken of een spandoek. De fans van Wake Forest in de NCAA ging echter wel wat verder.

Oude bekende

Het feit dat een assistent-coach opstapt of wordt ontslagen bij een NBA-team, is normaal geen nieuws voor een magazine als dit. In het geval van Barry Hecker, assistent van Lionel Hollins bij de Memphis Grizzlies is dat echter anders. En dat gaat het niet over de onduidelijkheid rond het verdwijnen van Hecker, maar om de man zelf. Of liever gezegd om zijn naam. Want waar hadden nou ook al weer de naam Barry Hecker eerder gehoord?

Zij willen coach Jeff Bzdelik (Buzz, zoals hij wordt genoemd) niet langer op de bank en eisen tevens het ontslag van Ron Wellman, verantwoordelijk voor het contract, dat Bzdelik voor het vierde jaar aan de universiteit in Winston Salem verbond, terwijl hij in de eerste drie seizoenen een record heeft neergezet van 34-60.

Na een korte speurtocht op internet kwamen we er achter. “Hecker’s head coaching credits also include B.S. Leiden of the Dutch Professional League (1975).” Inderdaad, 38 jaar geleden zat dezelfde Barry Hecker op de bank in Leiden… Het was zo ongeveer de start van een lange loopbaan, vooral in de NBA als scout, directeur spelerszaken en assistentcoach bij de LA Clippers en de Cleveland Caveliers.

TWEETS NOS-verslaggever Leon Kersten: Bizar dat men in Groningen wenst te spreken van stap naar Europese top. Misschien eerst naar Nederlandse top. 3 titels in 30 jaar. Nogmaals Leon Kersten: Marco van den Berg hoofd jeugdopleiding Groningen. Kan-ie daden voegen bij zijn woorden als bondscoach. “NEDERLANDERS”

Geen zakdoekjes of spandoeken in de arena. Nee, de WF-fans kozen voor advertenties in de plaatselijke krant, speciale T-shirts en anti-Buzz en Wellman websites. Het beoogde doel werd niet bereikt. Daarom ging de aanhang van de Demon Deacons nog een stapje verder. Ze zamelden een bedrag in van 4.500 dollar en kochten daarvoor een enorm anti-Buzz en Wellman reclamebord langs de US Route 52 in Winston Salem. Het is niet bekend of Bzdelik of Wellman over die weg naar hun werk rijden…

Rebound TIP-OFF Van insecten kom je niet snel af Veel NBA volgers dachten dat de (bij)naam Hornets de geschiedenisboeken in zou gaan, toen in New Orleans werd besloten de club een passender naam te geven. De Hornets (een wespensoort) was tenslotte een overblijfsel uit Charlotte, North Carolina. Daar komen deze wespen veel voor en vandaar dat het een toepasselijke bijnaam was. In The Big Easy, langs de Golf van Mexico, zie je ze veel minder. Vaak blijven verhuizende clubs wie ze zijn, waardoor namen volledig misplaatst zijn. De Lakers komen oorspronkelijk uit Minneapolis in de buurt van de Great Lakes, maar rond LA zijn slechts kleine meertjes te vinden. Grizzlies treft je niet aan in de buurt van Memphis, wel in Canada (Vancouver), waar de club het levenslicht zag. Jazz is ook niet de favoriete muziek van de mormonen in Utah, maar ja dat is het wel in het oorspronkelijke New Orleans. In die stad gaat de club nu verder als New Orleans Pelicans. De vogels met hun grote bek zijn in de omgeving bijna talrijker dan mensen. Het bood de Charlotte Bobcats de kans om de oude naam in ere te herstellen. Die gaan vanaf vermoedelijk 2014-15 weer gewoon Hornets heten en hun oude logo gebruiken.

Nieuwe eredivisie vrouwen Met slechts zes ploegen kon je de eredivisie bij de vrouwen afgelopen seizoen nauwelijks een serieuze zaak noemen. Er was heel even spanning om de vierde (play-off ) plek, maar uiteindelijk verliep alles, zoals dat op papier tevoren kon worden ingevuld. Komend seizoen krijgen we een heel andere situatie. Ere- en promotiedivisie zijn samengevoegd en verdeeld over drie klassen met elk zes teams. Daarin wordt een volledige competitie afgewerkt van tien wedstrijden. Daarmee zijn de vrouwen half december klaar. Daarna wordt de zaak verdeeld over een eredivisie en een promotiedivisie van respectievelijk acht en tien teams. Voor de eredivisie plaatsen zich de nummers 1 en 2 van de drie klassen, plus de twee beste nummers drie. Tussendoor wordt de befaamde Final Four gespeeld met de drie winnaars van de drie klassen en de ‘organiserende club’. Dat betekent dus dat het toernooi nooit bij een van de topploegen gespeeld kan worden… of dat er gespeeld wordt bij een ploeg, die niet thuishoort in de Final Four. Nou ja, over dat probleem zal zich nog wel een creatieve geest in Nieuwegein buigen. Helemaal aan het einde worden er dan om het kampioenschap van Nederland play-offs gespeeld met een best-of-five in de halve finale en een best-of-seven in de finale.

ZO GEZEGD Mohamed Kherrazi het in Leidsch Dagblad over de mogelijke onderschatting van tegenstander Aris in de finale: “We kregen het na de training te horen in de kleedkamer. Iedereen begon te juichen. De coach vroeg: waarom juichen we eigenlijk?” Hicham Kherrazi in hetzelfde verhaal in het Leidsch Dagblad over zijn jongere broer Mohamed: “Van mijn broertje wil ik altijd winnen. Mo heeft altijd een grote mond. Tegen mijn ouders zegt hij: Leiden gaat winnen, het wordt een feest in de Vijf Meihal. Toch denk ik dat hij zenuwachtig is.” Toon van Helfteren in het Leidsch Dagblad na de derde overwinning tegen Aris over de suggestie om wedstrijd 4 te laten lopen en thuis kampioen te worden: “Al moet ik naar de Noordpool, ik wil ‘m donderdag winnen.” En na wedstrijd 4: “In de boeken staat 4-0, het lijkt een makkie. Maar dat is het

beslist niet geweest.” “Mijn euforie was na wedstrijd één. Toen wist ik dat het goede zat.” Mohamed Kherrazi (ZZ Leiden) na game 4: “Voor de play-offs zat iedereen te shaken. Maar we winnen er gewoon tien op rij. Dit is iets wat je nooit meer meemaakt.” ZZ-aanvoerder Arvin Slagter na wedstrijd 4: “Deze wedstrijd was moeizaam, maar dat geldt voor het hele seizoen. Uiteindelijk weet niemand meer hoe mooi of lelijk het was. We hebben iets unieks neergezet: ongeslagen de play-offs winnen.” In het Kalverdijkje: Massale steun/ betuiging van Leidse fans: “Arismoet blijven… Aris moet blijven…!”

Geen tweede Groninger Week Een verrassing kun je het nauwelijks noemen dat de Groninger Basketball Week na één editie alweer is overleden. Al op de eerste dagen van de 2012-uitvoering bleek dat er veel te weinig toeschouwers op af kwamen. Het had allemaal moeten worden opgebouwd op de resten van de roemruchte Haarlem Basketball Week. Grietje Pasma, directeur van Topsport Noord Nederland, heeft haar best gedaan, maar als het publiek het niet wil, houdt het op. Er stond uiteindelijk onder de streep een enorm tekort, waardoor het gewoon niet mogelijk is om ook dit jaar weer een toernooi te organiseren. Om naast de al bestaande Basketball Days in Zwolle een tweede toernooi in dezelfde week te willen organiseren was natuurlijk ook vragen om moeilijkheden. Helemaal als je zover weg ligt voor het grootste deel van Nederland. Een liefhebber uit – pak weg – Rotterdam komt zijn bed niet uit voor BC Siauliai tegen Santa Barbara. Dat lukte destijds alleen in Haarlem, elk jaar weer dé ontmoetingsplaats van basketballend Nederland. Klaarblijkelijk is daar geen behoefte meer aan.

ZZ-speler Mike Schachtner: “Wow! Op het moment dat ik dit opschrijf, realiseer ik me het nog niet helemaal. Het was gisteravond geen mooie wedstrijd, maar we zijn kampioen geworden met een 65-59 overwinning in een uitwedstrijd. Ik wil ook zeggen wat een geweldig publiek onze tegenstander had. Ze bleven om ons toe te juichen en draaiden zelfs ‘We are the Champions’ van Queen op hun geluidsinstallatie. Misschien is dat normaal hier in Holland, maar ik denk niet dat je zoiets snel zult meemaken in de States.”

Kees Akerboom Sr. Over Jr. in Nu Sport Magazine: “Soms denk ik weleens dat we hem beter een andere naam hadden kunnen geven. De achternaam van mijn vrouw was beter geweest.” “Ik ben een supporter van al mijn kinderen. Mijn jongste dochter zag op een dag vaak wel drie basketballwedstrijden. Vandaar dat ze waarschijnlijk is gaan korfballen.” Dirk Nowitzki in de Dallas Morning News over een weddenschap die hij had met Steve Nash of Tottenham Hotspur of Arsenal volgend seizoen Champions League voetbal gaat spelen: “Steve is een enorme fan van Tottenham. Ik heb hem een berichtje gestuurd met de vraag of hij om 100 dollar wilde wedden. Ik zei dat Arsenal de Champions League zou halen en hij zei dat Tottenham het zou redden. Ik won en ik krijg nog steeds 100 dollar van hem.”

Tip-Off

MAARTEN

In de gevangenis Het zal in 1972 zijn geweest. Ik was coach van AMVJ Rotterdam. Ik had een busje gekocht en er met grote letters AMVJ op geschilderd. Met dit busje reden we naar het strand of naar pleintjes in de buurt van Rotterdam. Op de bus hadden we een demontabale basket liggen. Die had ik gekregen van BOB uit Oud Beijerland.

Maarten van Gent was vele jaren coach in Nederland en België. Hij heeft ons land inmiddels verruild voor Estland. In Tallinn vloeien verleden en heden samen bij dit basketballdier pur sang.

COLUMN

ZO GEZEGD

Aris-manager Gert Schurer in de Leeuwarder Courant over de mogelijkheid dat Aris Europa in zou gaan: Toen Schurer vorige week de data van de finalewedstrijden afstemde met Leiden, informeerde hij tussen neus en lippen door ook even wat Europees basketbal Leiden vorig seizoen had gekost. “Het antwoord was schrikbarend. Twee ronden ‘Europa’ waren goed voor 170.000 euro. Aan kosten wel te verstaan.” Schurer gaat verder: “De kans dat wij Europees basketball gaan spelen is 0.01 procent. Additioneel aan het budget van nu heb je dan dus nog 170.000 euro nodig. Het kan alleen als er iemand opstaat die een half miljoen in Aris steekt en zegt: we gaan Europa in.” En over de promotie van Cambuur naar de eredivisie: “Niet dat we daardoor een hoofdsponsor mislopen, maar als sponsors kunnen kiezen tussen Cambuur-Ajax of ArisAmsterdam…Daar hebben we gewoon last van.” Aris-coach Erik Braal in de Leeuwarder Courant na het verlies van zijn onervaren ploeg in wedstrijd drie tegen ZZ Leiden: “We moeten in deze finale te snel opgroeien. Het gaat te snel. Je kan niet aan gras trekken om het te laten groeien.” Aris-manager Gert Schurer in het Friesch Dagblad over de toekomst van Aris: “Er zijn nog steeds gesprekken gaande. Zo gauw we met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen melden dat we voldoende geld hebben, schrijven we in voor volgend jaar. Het moet raar lopen willen wij niet doorgaan. Maar het zijn drukke tijden.”

BOB speelde destijds in garage Duifhuizen. Elke vrijdagavond werd daar de olie werd van de vloer geboend en de baskets neergezet om de competitiewedstrijden te spelen. Toen BOB een nieuwe sporthal kreeg werden de baskets afgedankt. Met die baskets op de bus reden we dus rond en konden zo overal basketballen. Op grasvelden aan de Oude Maas, op het strand van Rockanje, enz. Op een avond reed ik alleen met de bus terug naar huis. In het centrum van Rotterdam werd ik aangehouden door een politiewagen. Twee agenten kwamen uit die auto en sommeerden me de bus aan de kant te zetten. Ik moest uitstappen en bij hen in de politiewagen gaan zitten. Daar werd me verteld dat ik mee moest naar het bureau. Waarom was me niet duidelijk en werd me ook niet verteld. Op het bureau aangekomen werd ik direct in een cel gezet. En dat was het! Mijn spelers, onder wie Paul de Vos, hoorden dat ik was opgepakt en spoedden zich naar het politiebureau, waar ik in de cel zat. Ze vroegen waar hun coach was. Coach? Waar hebben jullie het over? Toen ze hadden uitgelegd dat ik was opgepakt, kwam er een reactie. Ik werd uit de cel gehaald en de politie bood excuses aan. Want wat bleek? Een dag eerder was een agent in zijn buik geschoten in de sociëteit van AMVJ. Dat was een cultureel centrum met drugs en allerlei andere geneugten van het leven alom aanwezig. En omdat er met grote letters AMVJ op mijn bus stond, wilden de politieagenten mij als AMVJ-man straffen voor de schietpartij. Maar nu ze begrepen, dat ik niets met dit incident te maken had en ze ook hoorden dat ik zelf voor justitie werkte als sportinstructeur in de gevangenis, werd ik onmiddellijk vrijgelaten.

1313

Rebound Rebound

WEER TITEL VOOR

PROBUILD LIONS

PERFECT AFSCHEID LAKI LAKNER Door Luc Reuvers Fotografie Peter van der Velde

ProBuild Lions kroonde zich opnieuw tot kampioen van Nederland. Coach Laki Lakner kreeg daarmee zijn vurig gewenste afscheid. Challenge Sport ging voor het tweede jaar ten onder in de finalereeks, maar debuterend coach Joost van Rangelrooy besefte dat een titel uiteindelijk verder weg was dan een jaar eerder. De ploeg was te ver uitgedund in de slijtageslag. Een terugblik. 14

Rebound 20 april, wedstrijd 1: “We startten onbevangen aan de finalereeks”, zag Van Rangelrooy zijn ploeg na een overlevingsslag met het CTO in de halve finale vlammen. “We hadden een duidelijk plan en alles klopte in de eerste wedstrijd. Met name verdedigend, de aanval was te slordig.” De Rotterdamse formatie opende daardoor met een toch wel verrassende zege in het hol van de ‘Lions’. Lakner kon daar namens de thuisploeg weinig op afdingen. “Ze hebben het erg goed aangepakt in de eerste drie kwarten.” ProBuild bleef het eerste kwart steken op twee luttele punten, Molly McDowell eindigde de wedstrijd op datzelfde totaal. De ProBuild- jeugd verkleinde de marge nog iets in de slotfase. Klinkende winst voor Challenge. “Dat was een enorme opsteker,’’ aldus Van Rangelrooy. ProBuild – Challenge 50-62 (2-16, 18-34, 32-49) - 0-1.

24 april, wedstrijd 2: Challenge trok de lijn van het eerste duel nog een kwart door. Daarna ontspon zich een duel, waarin ProBuild over de bezoekers heen walste en een maximale voorsprong van 54-29 opbouwde. Vervolgens zette Challenge een imponerende inhaalrace op touw. De ploeg naderde ProBuild zienderogen tot 61-59. Challenge liet vier vrije worpen en een lay-up liggen en miste daardoor op een haar na de verlenging. “Zij hadden kunnen winnen,” was Lakner opgelucht. “We zijn door het oog van de naald gekropen.” Voor Binnenland was het wellicht de sleutelwedstrijd voor succes. “Vooraf had ik tegen Michel (Appel, red) gezegd dat we daar twee keer moesten winnen”, zag Van Rangelrooy die optie op de valreep niet doorgaan. “Dit was cruciaal voor de serie.” ProBuild – Challenge 64-59 (11-17, 33-25, 54-34) - 1-1.

27 april, wedstrijd 3: De teams, die vorig jaar ook al de finaleserie speelden, gaven elkaar geen duimbreed toe in Rotterdam. “Wie het eerst een paar puntjes voor kwam ging winnen”, zag Lakner uiteindelijk de thuisploeg in kwart drie afstand nemen. “We hebben het afgedwongen in defense en offense”, trok de ploeg van Rangelrooy de winst naar zich toe. Addi Micir wees de Binnenland de juiste richting. In de slotfase probeerde ProBuild door het maken van fouten nog te ontsnappen aan de nederlaag, maar Challenge hield de voorsprong geconcentreerd vast. Challenge – ProBuild 69-60 (16-16, 31-29, 48-40) - 2-1.

Rebound 1 mei, wedstrijd 4: “We zijn anders gaan spelen”, had Lakner nachtenlang video’s bestudeerd in wat anders en beter kon. “We moesten dichter bij de basket spelen.” ProBuild vond snelheid als beste wapen. “Het tempo ging omhoog en het was niet meer te belopen”, stond Van Rangelrooy voor bijna onoplosbare problemen. “Zij waren fitter en mentaal sterker. Dat was niet lekker naar wedstrijd vijf gaan.” Ondanks dat Molly McDowell het derde kwart met een enkelblessure afhaakte, behield ProBuild de voordelige marge. “René Wormhout zorgde ervoor dat de ploeg fysiek en mentaal sterk was.” Wormhout is ook al 25 jaar actief bij Ajax en werkt onder andere met een ijsbad. “Het is geen toeval dat Ajax de laatste jaren sterk eindigt.” Voor ProBuild was de vierde wedstrijd het sleutelduel. “Die wedstrijd was cruciaal. Het plan was goed, maar je moet het nog wel uitvoeren”, was Lakner dik tevreden.

8 mei, wedstrijd 6: “De meiden hebben er alles voor gedaan”, vond Van Rangelrooy. “We hebben echt goed gespeeld, maar ProBuild was beter.” Tot in het derde kwart pakten beide ploegen beurtelings het initiatief, vanaf 48-50 wist ProBuild een 48-56 marge op te bouwen. Challenge kwam nog knap terug tot 57-61, maar de bezoekers uit Landsmeer prolongeerden de titel door koel te blijven op de vrije worplijn. Challenge had alle reserves opgebrand. “Vooral conditioneel moet het beter”, zag Van Rangelrooy een verschil met ProBuild. Challenge – ProBuild 57-67 (18-16, 37-33, 46-50) - 2-4.

Challenge – ProBuild 69-82 (14-25, 27-44, 49-62) - 2-2.

4 mei, wedstrijd 5: Al het eerste kwart sloeg ProBuild een flinke deuk in het vertrouwen aan Rotterdamse kant. “We hadden niet het gevoel dat we konden winnen”, vatte Van Rangelrooy zijn gedachten samen. Challenge moest steeds de accenten leggen in de verdediging om het Amerikaanse duo McDowell en Katie Bussey van Lions te beteugelen. Dat betekende dat Zera Butter en Rachel Roubehie-Fissa minder aan aanvallende daden konden toekomen. “Er moesten minimaal drie mensen goed spelen om een kans te hebben”, zag Van Rangelrooy dat in Landsmeer niet gebeuren.

Voor ProBuild was het de eerste titel die buiten Landsmeer werd binnengehaald. “Ik ben trots”, was Lakner zeer in zijn nopjes met de organisatie in Landsmeer, zijn coachstaf en zijn speelsters. “We waren niet zo breed”, kende ProBuild zorgen. “Enkele speelsters moesten 38, 40 minuten per wedstrijd maken, 120 minuten in drie wedstrijden.” En ook in Rotterdam heerste een mate van tevredenheid. “Ik denk dat we trots kunnen zijn op hoe we gespeeld hebben in de play-offs”, aldus Van Rangelrooy. “Maar er is echt wel teleurstelling.”

ProBuild – Challenge 74-57 (25-8, 41-26, 56-41) - 3-2.

o t o F ze keu

De vreugde

Kampioen seizoen 2012-2013 Probuild Lions Foto’s © Peter van der Velde

o t o F ze keu

Het verdriet

Om te moeten toekijken als je tegenstander de beker krijgt valt niet mee. Foto ÂŠ Peter van der Velde

Rebound

EUROPA’S TOPJEUGD NAAR UTRECHT Door Sybren Bosch Deze zomer vindt van 14 t/m 19 juli het European Youth Olympic Festival (EYOF) plaats in Utrecht. Dit tweejaarlijkse toernooi ademt de sfeer van de Olympische Spelen, maar dan op Europees niveau en voor jonge sporters. Van maandag 15 tot vrijdag 19 juli zullen in Sportcentrum Olympos veertig basketballwedstrijden gespeeld worden op het hoogste U16-niveau van Europa. Basketball is één van de negen sporten bij het EYOF Utrecht 2013. Daarnaast zal er in atletiek, handbal, tennis, turnen, judo, volleybal, wielrennen en zwemmen gestreden gaan worden om de medailles. 2300 sporters uit niet minder dan 49 Europese landen zullen tijdens het toernooi in actie komen. Twee Olympische dorpen, de Olympische vlam en een grootste openingsceremonie op zondag 14 juli zullen zorgen dat het een evenement wordt om niet meer te vergeten. Binnen het basketball neemt zowel bij de vrouwen als bij de mannen de top-acht van de Europese U16-competitie deel aan het toernooi. Voor de Mannen U16 is het een unieke ervaring om uit te komen tegen de absolute

Eerder was hij wel betrokken als assistentcoach bij U16 en U18, en vorig jaar was hij coach van het U15-team. Drie weken na het EYOF speelt het team op het EK in Sarajevo. “Op zowel het EK als het EYOF zullen we 100% geven. Voorafgaand aan beide toernooien hebben we een periode van drie weken, waarin we ons zo goed mogelijk gaan voorbereiden. De ervaringen van het EYOF zullen ons zeker helpen op het EK.” Het is duidelijk dat de bondscoach er zin in heeft. “Ik kijk enorm uit naar beide evenementen. We gaan twee keer pieken deze zomer!” Bondscoach Bart Sengers moet met zijn vrouwen U16 deze zomer in korte tijd twee toernooien spelen. Dat maakt het wel moeilijker, maar de coach ziet dit als uitdaging. “Er zijn op

Binnen het basketballtoernooi zijn twee groepen van vier ploegen gevormd. De nummers één en twee uit beide groepen spelen op donderdag kruiswedstrijden voor de finale op vrijdag, de nummers drie en vier uit iedere groep doen hetzelfde, maar dan voor de wedstrijd om de vijfde plaats. Voor Nederland betekent dit dat er in de groepsfase zeker twee wedstrijden gewonnen moeten worden om de finale te kunnen halen. www.utrecht2013.com www.basketball.nl/eyof

top van Europa. De vrouwen U16, die hun EK in de A-divisie spelen, hebben die ervaring al. Ook kwamen zij in 2011 al in actie op het EYOF. In het Turkse Trabzon werden ze toen vijfde. Jeugdinternational Isabella Slim maakte het toernooi in Trabzon twee jaar geleden mee. Zij noemt het EYOF een uniek moment in haar sportcarrière. “Het voelde echt als een Olympische ervaring. Op een EK zijn wij met alleen basketballers, maar nu staan wij ook andere sporters aan te moedigen en staan zij bij ons te juichen. ’s Avonds praat je met anderen over hun sport, en wat zij er allemaal voor moeten doen en vooral moeten laten. Die mogelijkheid is er, omdat we met alle sporters bij elkaar zaten. Dit gevoel van samen één land zijn voelt als een voorproefje op de echte Olympische Spelen. De hele sfeer, de openingsceremonie in een stadion, met vlaggen en een enorme vuurwerkshow… dat geef zo’n kick! Maar je moet vooral beseffen dat dit heel bijzonder is, en dat je dit waarschijnlijk maar één keer in je leven meemaakt.” Voor bondscoach André Bout is het zijn eerste jaar als bondscoach van de mannen U16.

met de kracht van het team!” Het EYOF gaat op zondag 14 juli van start met de officiële openingsceremonie in Stadion Galgenwaard. Alle sporters zullen zich volgens Olympische traditie presenteren voor het oog van tienduizend toeschouwers. Op maandag 15 juli worden de eerste wedstrijden gespeeld, verspreid over zeven wedstrijdlocaties in en rond de stad Utrecht.

beide toernooien heel veel goede ploegen, maar dat is nooit anders geweest. We willen op het EYOF zo goed mogelijk gaan presteren, maar moeten uiteraard wel rekening houden met het EK dat twee weken later begint. Het einddoel van deze zomer is om te eindigen in de top-vier op het EK, waarmee we ons tevens kwalificeren voor het WK U17 volgende zomer. Er zit veel potentie in het huidige team, en we hebben naar mijn idee genoeg in huis om een plek in de top-vier af te kunnen dwingen. Daarvoor moeten we wel tactisch creatief zijn

Mannen U16 Groep A Frankrijk Italië Servië Kroatië

Vrouwen U16 Groep A Italië Frankrijk België Hongarije

Groep B Turkije Duitsland Polen Nederland

Groep B Rusland Slowakije Tsjechië Nederland

Rebound

EEN ZINLOZE EERSTE RONDE Door Jan van der Nat Foto’s Peter van der Velde

De complete serie play-offs had dit seizoen slechts één wedstrijd meer nodig dan het absolute minimum van 22. Slechts de reeks tussen Aris Leeuwarden en EiffelTowers Den Bosch duurde langer. Vooral de kwartfinales werden er in recordtempo doorheen gejaagd. Zelfs de tweestrijd tussen de nummers vier (Aris Leeuwarden) en vijf (Landstede Zwolle), altijd de meest onvoorspelbare serie van de vier, was in drie van de maximale vijf duels beslist. Nu zou je dat nog een verrassing kunnen noemen. Niet zo zeer de winst van Aris, maar wel het feit dat er slechts drie wedstrijden

nodig waren. Dat EiffelTowers, Zorg en Zekerheid en GasTerra langs de kortste weg de halve finales binnen zouden marcheren, kon iedereen voorspellen. De wijze heren van de FEB moesten zo nodig overstappen op een ‘best-of-five’ in de eerste ronde. Een volkomen belachelijke beslissing natuurlijk, die slechts werd ingegeven door twee dingen: meer wedstrijden en voor de topploegen een extra thuisduel, plus een verkleining van het risico dat één van de onderdeurtjes zou doorstoten naar de halve finales.

Het eerste is evident, maar leverde per saldo nauwelijks iets extra’s op. In Leiden zat bijvoorbeeld de zaal tegen Matrixx Magixx twee keer nauwelijks half vol en dus heeft die extra wedstrijd misschien wel meer gekost dan opgebracht. Ook elders kwamen (mede door de pittige toegangsprijzen) minder mensen dan gehoopt en zal de recette zijn achtergebleven bij de verwachtingen. Zo veel mogelijk wedstrijden. Het lijkt het enige doel van de mensen, die bij de clubs het beleid bepalen. We spelen al van die razend interessante dubbels in de kwartfinales van de beker (Aris-Cangeroes, Landstede-Jugglers) en nu moeten we ons ook nog eens door extra lange kwartfinales voor de play-offs worstelen. Zinloze en overbodige kwartfinales. Het is sowieso al waanzin, dat je in een competitie met tien ploegen er acht laat doorgaan naar de play-offs. Komt bij dat je tevoren blind de twee afvallers kon aanwijzen en dezelfde

ploegen zullen het ook in het komende seizoen niet halen en mocht er weer gespeeld gaan worden in Almere, dan mag u die als derde afvaller noteren. In een kleine competitie als de Dutch Basketball League speelt je met vier, maximaal zes ploegen om de prijzen. Play-offs moet je namelijk verdienen en niet cadeau krijgen. Het Belgische schema met zes (nummers 1 en 2 de eerste ronde vrij) is een optie. Maar acht, nee dat gaat echt nergens over. Veel gehoord argument is dat het met minder teams te snel over is voor een aantal ploegen. Klopt, maar dat is nu eenmaal een van de essenties van de sport: de beste ploegen strijden om de titel en de rest misschien voor een troostprijs, zoals in de extra play-offs van de eredivisie voetbal. En ach, elk nadeel heeft een voordeel: je hoeft geen zaal te huren en de Amerikanen zitten weken eerder in het vliegtuig…

o t o F ze keu

Mijn bal!!!!!

Patrick Hilliman (ZZLeiden) is de baas over Sergio de Randami (GasTerra Groningen) Foto ÂŠ Peter van der Velde

o t o F ze keu

Tomahawk dunk

Worthy de Jong

Foto ÂŠ Peter van der Velde

Rebound

GasTerra Flames komt snelle tik niet meer te boven tegen ZZ Leiden

SPANNING

VERWACHT, MAAR TOCH 3-0 Door Jan van der Nat Fotografie Peter van der Velde

Omdat de laatste twee play-offseries tussen Zorg en Zekerheid Leiden en GasTerra Flames heel bijzonder waren geweest, mocht er van de confrontatie tussen beide grootmachten in de halve finales het nodige worden verwacht. Maar het echte vuurwerk bleef uit.

Rebound

Velen zullen vooraf in hun herinnering zijn teruggegaan naar de prachtige best-of-five in 2010, die toen met 3-2 werd gewonnen door de ploeg uit Groningen. Vijf wedstrijden op het scherp van de snede, waarvan de eerste twee werden gewonnen door de uitspelende ploeg. Toen er vervolgens door zowel Groningen als door Leiden thuis werd gewonnen, kwam het allemaal neer op het vijfde duel. Het werd een fraai gevecht, waarin Leiden zich pas in de laatste minuut gewonnen moest geven. Over de serie van 2011 is men in Leiden nóg niet uitgepraat. Zeven wedstrijden in de finale. Drie verlengingen in game 7 en dan een uitslag met een verschil van één puntje: 96-95 voor Leiden. Je schijnt nooit ‘nooit’ te mogen zeggen, maar de kans dat er ooit een playoffserie, laat staan finale, komt met zó veel spanning en sensatie is ongeveer 0,000001 procent…

Met die geschiedenis in het achterhoofd maakten de nummers twee en drie zich op voor de strijd om een plaats in de finale. Naar verwachting tegen EiffelTowers Den Bosch. Al zou dat anders uitpakken. Zorg en Zekerheid tegen GasTerra Flames had bijzonder aspecten. De Groningse ploeg was er als enige het hele seizoen in geslaagd om een keertje te winnen in de Vijf Meihal. Daar tegenover stond de bekerwinst van ZZ Leiden in Martiniplaza. Daarin bleek voor de tweede keer dat Groningen eigenlijk niets kon uitrichten tegen de betonnen defensie van Leiden. 49 punten stonden er slechts aan de linkerkant op het bord. Met het nodige cynisme klonk het vanuit Leiden, dat GasTerra er door het thuisvoordeel toch op was vooruitgegaan, want tien dagen eerder was in Leiden de teller blijven steken op…48.

Dat verhaal kon worden doorgetrokken in de eerste wedstrijd van de halve finale. Het is een bekend gegeven dat de eerste wedstrijd in een serie van zeer groot belang is. ZZ Leiden realiseerde zich dat het beste en deelde onmiddellijk een dreun uit, die ze in Groningen rechtstreeks moeten hebben kunnen horen: 75-52. Tussendoor had Groningen die ‘unieke’ zege in de Vijf Meihal geboekt en dus kwam de klap dubbel zo hard aan.

de rebounds. 31 tegen 52 en dat terwijl je de best reboundende ploeg bent van de reguliere competitie. Natuurlijk, met een man als Toon van Helfteren aan het bewind, weet je dat een ploeg het gevecht om de bal niet schuwt. Maar dan moet je daarin durven meegaan. En daar zat ‘m de crux: Groningen manifesteerde zich in deze wedstrijd onder de ringen als schoothondjes. En daarmee is het ‘matchpoint’, dat Leiden in de bus naar huis stopte verklaard: 57-64.

Ivica Skelin, de Kroaat met een onschuldige vorm van ADHD, die Hakim Salem had afgelost als coach, stond voor een flinke klus, omdat er naar wedstrijd twee maar twee dagen waren om de koppen schoon te krijgen.

Zat er – na Matrixx Magixx – voor ZZ Leiden weer een ‘clean sweep’ in? Het percentage dat daarin geloofde zal hoog, heel hoog zijn geweest. Eigenlijk was iedereen in het Leidse kamp vol vertrouwen, maar er werd toch vreemd opgekeken, toen het in no-time 0-13 was en Leiden in de achtervolging werd gedwongen.

Soms zeggen statistieken niets over een wedstrijd, maar in de tweede wedstrijd sneden ze wel degelijk hout. Vooral die van

DEJAN

Rebound Voor een moeilijk karwei kan Van Helfteren altijd rekenen op Arvin Slagter. En ook nu, want met acht punten op rij legde hij de basis voor een 11-0 tegenrun, waarna het een mooie, gelijk opgaande wedstrijd werd. 2-0 achter is meestal in een serie van vijf einde oefening, maar Groningen wenste er natuurlijk niet met 3-0 af te gaan. Verliezen is nog tot daaraan toe, maar geen enkele wedstrijd winnen… Toch gebeurde het en wel op bijzonder on-Leidse wijze. Dat Slagter er een driepunter ingooide, akkoord, maar dat in feite de doodsklap voor Groningen kwam uit een driepunter vanuit de hoek van Ross Bekkering… De Canadese Nederlander heeft dan wel een driepunter in huis, maar niet echt vanaf een specialistenplekje als de hoek van het veld… Leiden won met 68-64 en daarmee dus ook het derde duel op rij. Net als tegen Wijchen. Korte series en veel rust tussendoor. Het is de wens van iedere coach. Voor Toon van Helfteren kwam die uit.

o e d Vi teller: s n e sam ‘t Veld n i e i r A

Video beelden van Leiden - Groningen Zie ook op: https://vimeo.com/67296978

Beelden zijn een mix van de lokale en regionale omroepen (Omroep West, Omroep Noord, Omroep Brabant, Omroep Fryslan, Unity), de NOS, en Livestream (igv game 2 Lwd-DenB).

COLUMN

Dejan Vidicki was basketballjournalist, speler, coach, TV commentator en NBA scout, voordat hij spelersmakelaar werd en is medeoprichter van Court Side. Namens Court Side praat hij mee op hoog niveau (FIBA en EU) over specifieke vraagstukken. Een echte insider dus op het gebied van het internationale basketball.

Domestic player Al die buitenlandse spelers zijn een ramp voor onze competitie. Jeugdspelers krijgen geen kans, fans vervreemden van hun ploegen en internationaal zakken we steeds verder weg. Dit hoor je vaak in Nederland. Maar ook in andere landen. Behalve in het land met de meeste buitenlandse legionairs: Duitsland. Ironisch genoeg is de Bundesliga op dit moment een van de grootste succesverhalen van Europa. In heel veel teamsporten. Maar wat is de definitie van ‘buitenlandse speler’? Vraag het aan Radnicki Kragujevac, een ploeg uit Servië, die dit seizoen meedeed aan Adriatic League. Dat is een van de sterkste competities van Europa, bestaande uit topploegen van het voormalige Joegoslavië. Daar eindigde men heel verdienstelijk als vierde. Daarna volgde deelname aan de Servische Superleague. Maar in een competitie van slechts acht ploegen lukte het Radnicki niet om zich voor de play-offs te plaatsen. Volgend seizoen dus geen automatische plaatsing voor de Adriatic ‘League of een Europees bekertoernooi. Wat het succesvolste seizoen in de geschiedenis leek te gaan worden veranderde in een extensionele bedreiging voor de club. Hoe? De Servische Superleague staat hooguit vier buitenlandse spelers toe, terwijl de Adriatic League geen limiet kent. Volgens de bond had Radnicki ACHT buitenlandse spelers. Ondanks het feit dat vier van hen geboren en getogen waren in Servië en ook een Servisch paspoort hadden. Volgens de bond waren ze geen ‘domestic player’, omdat ze niet beschikbaar waren voor de nationale ploeg. Ze hadden namelijk nog meer nationaliteiten, en hadden weleens een wedstrijd gespeeld voor een andere nationale ploeg. Radnicki moest vier spelers dumpen waarna de ploeg instortte. Is de Nederlandse afkeer van buitenlandse spelers specifiek gericht tegen Amerikanen of ook tegen de Bosman-spelers die hier in het verleden waren? Wat is onze ‘onderbuik definitie’ van ‘domestic players’? Niemand had ooit iets tegen Joe Spinks en Chris McGuthrie destijds, want ze waren goed en speelden heel lang hier. Ze waren een beetje van ons. Is Tjoe de Paula een ‘domestic player’? De gebroeders Kherrazi of Mladenovic? Philip Bach? Hoe zit het met niet-Nederlandse ingezetenen die hier hun ‘basketbal opleiding’ hebben genoten? Hoe zit het met de genaturaliseerde Amerikanen waarmee Oranje ooit vierde werd op het EK? Zijn alleen Hollandse blonde jongens met blauwe ogen en een zuivere stamboom ‘domestic players’? Moeilijke vragen. Behalve in Duitsland.

37 37

o t o F ze keu

Jam in traffic

Greg O. in driefout

Foto’s © Peter van der Velde

Rebound

FITALE INSCHATTINGSFOUT

Rebound

Door Hans Kortekaas Fotografie Peter van der Velde “Een after cup dip”, zo deed EiffelTowerscoach Raoul Korner de 96-76 nederlaag in Leeuwarden aan het eind van de reguliere competitie nog af. Een fatale inschattingsfout, zo bleek tijdens de play-offs. In Leeuwarden trof zijn formatie andermaal angstgegner Aris en opnieuw ging het mis voor de sterkste formatie uit de reguliere competitie. Korner, maar vooral zijn assistent Sam Jones, had beter moeten weten. In het seizoen 2009-2010 was Sam Jones, jarenlang als speler in dienst van de Bossche formatie, een seizoen uitgeleend aan het ‘kleine broertje’ uit Friesland. In dat seizoen zorgde De Friesland Aris al voor een sensatie door EiffelTowers in de openingswedstrijd van de play-offs met 82-85 te verslaan om het karwei vervolgens in Leeuwarden met 87-75 af te maken. En wat te denken van vorig seizoen. In de tussenronde, waarin Lasaulec Aris en EiffelTowers speelden met Zorg en Zekerheid

Leiden, veegde de formatie van Erik Braal de Bosschenaren met 91-61 van de mat. Het was daarna alleen aan een ruime overwinning van Zorg en Zekerheid Leiden op Aris te danken dat EiffelTowers zich plaatste voor de halve finales van de play-offs. Uit die ervaringen hebben Korner en de zijnen weinig tot geen lering getrokken. EiffelTowers had was na een overtuigende prestatie in de reguliere competitie en een walk-over tegen Stepco BSW in de eerste play-off ronde een beetje in slaap gesukkeld. Een houding die ze tegen Aris Leeuwarden fataal zou worden. De formatie van Erik Braal wist zich pas op de slotdag van de competitie te verzekeren van thuisvoordeel in de play-offs en moest daarin tegen Landstede Zwolle vanaf dag één vol aan de bak. Aris Leeuwarden stond dus al in de play-off modus en buitte dat voordeel in de eerste ontmoeting in Den Bosch volledig uit. Aan het eind van het derde kwart wist

EiffelTowers nog een klein gaatje te slaan (5954). De Bossche spelers waanden zich op dat moment al verzekerd van de winst, zo stelde ook de Bossche coach Korner na afloop van die wedstrijd vast. Een arrogantie die in het slotkwart hard werd afgestraft. Met 8-28 werd EiffelTowers in eigen huis van de mat geveegd. In wedstrijd twee leek EiffelTowers Den Bosch hard op weg het ‘foutje’ uit wedstrijd één weg te poetsen. Met nog twee minuten te spelen stond de titelverdediger op een redelijk comfortabele 53-58 voorsprong. Een voorsprong die de formatie van Korner normaal gesproken eenvoudig tot aan het eindsignaal vast moet kunnen houden. EiffelTowers, zonder de geblesseerde Peter van Paassen, liet zich echter andermaal op mentaliteit aftroeven door Aris Leeuwarden. Nadat het aanstormend talent Dexter Hope de Bosschenaren in de eerste wedstrijd de genadeklap bezorgde was die eer nu voorbehouden aan een andere youngster,

Graig Osaikhwuwuomwan. Bij afwezigheid van de Bossche lange mannen (Wessels en Carter zaten met een volle strafkaart aan de kant) pakte Graig O. in de slotfase vijf (van zijn in totaal veertien) rebounds en was hij ook verantwoordelijk voor de gelijkmaker (5858). Het was echter de Friese uitblinker Whit Holcomb-Faye, die Aris op een verrassende 2-0 voorsprong in de serie zette. Die brutale 2-0 voorsprong kwam Aris Leeuwarden in wedstrijd drie op een strafexpeditie te staan. Eindelijk stond er een EiffelTowers op het veld dat met de intensiteit wilde spelen die nodig is om aanspraak te maken op een plek in de play-off finale. Dat resulteerde in een afgetekende 106-63 overwinning met de tot dan onzichtbare DuJuan Wright (21 punten) en Will Carter (20) als grote meneren. Dat Aris Leeuwarden deze wedstrijd zou verliezen kwam voor de Friese coach Erik

Rebound Braal niet als een verrassing. Eigenlijk had hij de nederlaag wel ingecalculeerd. “Vier keer op rij van Den Bosch winnen (inclusief de wedstrijd aan slot van de competitie, red) dat kan eigenlijk niet”, zo liet hij na afloop van wedstrijd twee in de serie al weten, toen hem werd gevraagd of Aris de serie al in Den Bosch af zou kunnen maken. In wedstrijd vier moest het dus gebeuren, zowel voor Aris Leeuwarden als voor EiffelTowers Den Bosch. Voor EiffelTowers zou er bij verlies sowieso een einde aan het seizoen komen, maar bij Aris Leeuwarden wist men ook dat als EiffelTowers de stand in de serie gelijk zou trekken, de weegschaal nadrukkelijk in het voordeel van de formatie uit Den Bosch zou doorslaan. Met die wetenschap begonnen beide teams aan de (eigenlijk) alles beslissende wedstrijd. Getuige het openingskwart was die boodschap echter alleen bij de spelers van Aris Leeuwarden overgekomen. Met Tjoe de Paula (vijf driepunters) als grote roerganger werd EiffelTowers in de eerste tien minuten al op een beslissende 27-9 achterstand gezet. EiffelTowers Den Bosch wekte daarna geen moment meer de indruk dat het zich terug zou kunnen knokken in de wedstrijd. Dankzij een

93-76 overwinning plaatste Aris Leeuwarden zich voor het eerst in de geschiedenis voor de finale van de play-offs.

ensoteller: Visd m a e eld ‘t Arie in

Een Cinderella-story? Misschien. Gelet op de resultaten van de afgelopen jaren kun je echter ook stellen dat Aris in de play-offs gewoon een maatje te groot is voor de ploeg uit Den Bosch…

Video beelden van Den Bosch-Leeuwarden Zie ook op: https://vimeo.com/67303506

Beelden zijn een mix van de lokale en regionale omroepen (Omroep West, Omroep Noord, Omroep Brabant, Omroep Fryslan, Unity), de NOS, en Livestream (igv game 2 Lwd-DenB).

Rebound

ANALYSE

door Jacob Bergsma De play-offs van het seizoen 2012-2013 worden bijgeschreven in de geschiedenisboeken als de saaiste in de geschiedenis van het Nederlands basketball. Van de zeven series die werden gespeeld, eindigden er zes in een ‘clean sweep’. De terechte kampioen Zorg en Zekerheid Leiden werd nota bene kampioen in een drie series durende clean sweep.

De play-offs konden dit seizoen bijna niet korter duren. De zeven series werden beslist in 23 wedstrijden, slechts één wedstrijd meer dan het absolute minimum. Alleen in de halve finale serie tussen EiffelTowers Den Bosch en Aris Leeuwarden wisten de zelf-gedroomde kampioenen uit Brabant één schamel duel af te snoepen van de sensatie uit Leeuwarden. De cijfers liegen niet. De winnende ploegen van de series tekenden in deze play-offs gezamenlijk voor een 22-1 record. De finaleserie tussen Leiden en Leeuwarden was spannend, maar de spanning was slechts de resultante van bedroevend slecht basketball. De kwaliteit van het vertoonde spel in de play-offs mag hopelijk aanleiding zijn om alle alarmbellen op maximaal volume te laten afgaan. Zonder uitzondering grossierden de play-offteams in slordig spel en veel te veel dom balverlies. De Amerikaanse inbreng was – een enkele uitzondering daar gelaten – van het niveau aspiranten. Iedereen gunde Braal en Aris (en zeker ook manager Gert Schurer) het allerbeste, maar met hopeloze figuren als Jerrell Williams en David Michaels was Aris

op voorhand de onderliggende partij tegen het hechte blok Nederlandse topspelers van Leiden. Ook bij Zorg en Zekerheid werd in de play-offs gebruik gemaakt van een Amerikaan – Antoine Young – die beter het trainingspak had aangehouden. De spelers die in de play-offs een positieve indruk achterlieten, hebben allemaal een Nederlands paspoort op zak. De manier waarop Tjoe de Paula van Aris de wil om te winnen effectief omzette in bij vlagen briljant spel was mooi om te zien. De manier waarop Worthy de

met een Goddelijk Schot, werd door Korner letterlijk in de hoek gezet en mocht na 23 seconden capriolen van Amerikanen af en toe een noodschot lossen. De beste driepuntschutter van Nederland kwalificeerde zich daardoor niet eens bij de beste acht driepuntschutters op het All Star Gala. De wissel moge dan ingegeven zijn door financiële perikelen, maar Weert kiest in ieder geval met Niels Vorenhout voor een Nederlandse coach. En die twittert uitgerekend op de avond van de vierde finalewedstrijd

DE SAAISTE PLAY-OFFS OOIT Jong en Arvin Slagter de kampioensploeg van Leiden droegen, is zelfs hoopgevend voor de toekomst van het Nederlands basketball. De Nederlandse spelers hebben in de play-offs gesproken. Teken aan de wand was ook de confrontatie van twee Nederlandse topcoaches in de finale van de play-offs. Weert met de Amerikaan Jim Meil presteerde twee seizoenen lang ondermaats. Hakim Salem werd begrijpelijkerwijs afgeschoten in Groningen, maar ondanks de tijd die hem vergund was, wist zijn opvolger Ivica Skelin geen enkel extra rendement te boeken. En Raoul Korner deed met EiffelTowers Den Bosch hele goede dingen, maar slaagde er op het moment dat het er werkelijk om ging niet in Den Bosch van zijn matheid te verlossen. Bovendien mag het de Oostenrijker worden aangerekend dat hij een van de allerbeste basketballers van Nederland, Kees Akerboom, goeddeels de vernieling in heeft geholpen. Akerboom, genetisch begiftigd

dat steunpilaar Sjors Besseling zijn contract heeft verlengd. Ivica Skelin is vakantie aan het vieren met de gedachte dat het met zijn contract in Groningen wel goed komt. Maar ook voor de Groningse technisch man Martin de Vries is het nog niet te laat. Bij Donar kan volgend seizoen nog steeds een Nederlandse coach voor de groep staan. Doen! Jos Frederiks heeft in Den Bosch met de aanstelling van Sam Jones het voorbeeld gegeven. De bittere conclusie van het seizoen 20122013 is namelijk dat dat hele leger aan spelers en coaches van over de grenzen het Nederlands basketball niets, maar dan ook niets heeft gebracht. De Nederlandse coaches hebben in de playoffs gesproken. Het wordt nu tijd dat de beleidsmakers werkelijk tot inkeer komen. Nederlands

talent opleiden en Nederlands talent de ruimte geven, zowel Nederlandse spelers als Nederlandse coaches. Dat moet de boodschap voor de toekomst zijn. En stop dan meteen ook met al die gekunstelde pogingen om het Nederlandse publiek een rad voor ogen te draaien. Een begrijpelijke competitieopzet afgerond met play-offs tussen de eerste vier van de ranglijst. Want na 23 potjes heeft het publiek al lang in de gaten dat het slechts voor het legen van de poeplap naar de hallen wordt gelokt. Er waren voor wedstrijd vier in de finale van de play-offs in het poppenhuis dat ze in Leeuwarden sporthal noemen nota bene nog kaarten beschikbaar. Misschien dat de NOS dan ook weer interesse gaat tonen. In een tak van sport die hunkert naar aandacht, is de competiteplanner van de play-offs toch volledig van de ratten besnuffeld door twee van de finalewedstrijden te plannen op de avonden van de UEFA Europa League finale in Amsterdam en de UEFA Champions League finale op het heilige gras van het Londense Wembley. Hoe verzin je het!!! Wie bedenkt zoiets???!!! Op 24 juni begint het Nederlands Team aan de EK-campagne. Onder leiding van de best denkbare bondscoach, Toon van Helfteren. De NBB en de FEB hebben de strijdbijl aan de kant gelegd en zetten gezamenlijk de schouders onder Oranje. Begraaf die strijdbijl maar. Die 24ste juni kan een prachtig vertrekpunt zijn voor een nieuw perspectief voor het NEDERLANDS basketball. Het is immers de Toon die de (toekomst) muziek maakt.

4747

o t o F ze keu

De hoofdrolspelers van de finale Aris-uitblinker Whit Holcomb-Faye van Aris Leeuwarden met Worthy de Jong van Zorg en Zekerheid Leiden. Foto ÂŠ Peter van der Velde

48 48

o t o F ze keu

De hoofdrolspelers van de finale

De coaches Erik Braal van Aris Leeuwarden en Toon van Helfteren van Zorg en Zekerheid Leiden Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s ÂŠ Peter van der Velde

5050

o t o F ze keu

De hoofdrolspelers van de finale

Links Tjoe de Paula (met Ross Bekkering) en rechts Arvin Slagter Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s ÂŠ Peter van der Velde

52 52

Rebound

TERECHTE

KAMPIOEN

ZORG EN ZEKERHEID LEIDEN

BOEKT PRACHTIG RECORD: 10-0

Rebound de helpende hand toegestoken. Uitgerekend Aris-uitblinker Whit Holcomb-Faye leverde bij een 65-71 voorsprong twee keer de bal in tegen een furieus pressend Leiden en dat overkwam Aris daarna nog een keer. De thuisploeg sleepte in een ultieme alles-ofnietspoging de overwinning op een bijna onmogelijke manier uit het vuur. Natuurlijk, een serie van maximaal zeven wedstrijden wordt nooit in de eerste de beste game beslist. Wel was het een voorbode van hoe het resterende deel van de serie zou verlopen. Aris als uitdager van het meer geroutineerde en ook ‘diepere’ Leiden zou tot de laatste seconde een haast perfecte wedstrijd moeten spelen. Alleen dan zou het de kampioen van 2011 überhaupt een keer kunnen verslaan. Steeds als Aris een serieuze

Door Menno Schraven Fotografie Peter van der Velde Hoe anders zou de serie zijn verlopen als Aris Leeuwarden de eerste finalewedstrijd niét met 74-73 had verloren? Onder enorme druk van Leiden verspeelde de Friese ploeg in het belangrijke openingsduel een op handen zijnde overwinning. Of beter gezegd: Zorg en Zekerheid Leiden zette ervaring en mentaliteit op het meest cruciale moment om in punten. Om vervolgens nog drie keer te winnen en met een clean sweep kampioen van de Dutch Basketball League 2012-2013 te worden. Na de tweede plek achter Den Bosch in de reguliere competitie bleef Leiden, als eerste Nederlandse club in de historie sinds er drie series worden gespeeld, in de play-offs volledig ongeslagen. In 2005 en 2007 eindigde de finale weliswaar ook in 4-0, maar op weg

naar de eindstrijd gunde Leiden ook Matrixx Magixx en GasTerra Flames geen enkele winstpartij in hun serie. Daardoor eindigde de kampioen de play-offs met een ongekend record van 10-0. Was het verrassende Leeuwarden, en niet zoals eerder verwacht Den Bosch, in de finale zoveel minder dan Leiden? Absoluut niet. In het openingsduel van de finale had Aris Leiden in de eigen Vijf Meihal liggen als een bokser, die na acht tellen niet meer opstaat. Dat Leiden toch nog opstond en de overwinning greep, had het uiteindelijk te danken aan een verlossend driepuntsschot van Michael Schachtner, vijf seconden voor het eind. Aris had Leiden even daarvoor echter

kans maakte op de overwinning was daar de hechte verdediging, de routine en de enorme wilskracht en vechtmentaliteit van Leiden die de doorslag gaf. Vooral aanvoerder Arvin Slagter, met afstand de meest waardevolle speler in de serie, gaf op de beslissende momenten het voorbeeld hoe een wedstrijd winnend af te sluiten. Ofwel door het maken van een slimme fout, maar veel vaker door het vinden van een vrijstaande medespeler of door zelf te scoren, het liefst via de driepunter. Door het onnodige verlies in de openingswedstrijd moest Aris het eerste thuisduel hoe dan ook winnen om niet al meteen op een 2-0 achterstand te komen. Die druk was zeker in de eerste helft van het duel in Leeuwarden in alle opzichten merkbaar. Maar na een dramatisch begin en een schier onoverbrugbare achterstand (1332) knokte de thuisclub zich heel langzaam terug. Van 30-41 bij rust was het bij 43-45 weer bijna gelijk. Maar ook nu deed Leiden op het juiste moment van zich spreken. Het stond de Friezen geen voorsprong toe, ondanks het minieme verschil van 55-56 na een driepunter van Tjoe de Paula. Leiden zette aan, schrok niet van het feit dat Aris nog terugkwam tot 63-65 en liet

Rebound

de ploeg van coach Erik Braal met 63-68 in vertwijfeling achter. Braal wilde ondanks die 2-0 achterstand logischerwijs nog niet de handdoek in de ring werpen. “We ontkwamen er al niet aan om een keer in Leiden te winnen. Daar is nu nog een wedstrijd bij gekomen. We zullen moeten sleutelen aan onze uitvoering.” Braal doelde daarmee vooral op de driepunter, die met 4 op 15 in eigen huis flink tegenviel. “Leiden staat vaak met vijf man onder het bord te verdedigen. Dat betekent dat de bal naar buiten moet, maar die pass kwam er nu niet. Dat verwijt ik mijn ploeg.” De derde wedstrijd in de serie was vrijwel een kopie van het duel ervoor in Leeuwarden. Ook nu nam Leiden een vroege, maximale voorsprong van 35-19, maar hield Aris de hoop bij rust nog levend (39-29). In een enerverende slotkwart kwam Aris via wederom een driepunter van de Nederlandse routinier Tjoe de Paula nog knap terug tot 55-51. Even later

werd het zelfs 64-61 via Holcomb-Faye. Maar wie anders dan Slager knalde na de time-out van Leiden meteen raak voor 67-61. En waar Givens een ogenschijnlijke makkelijke score liet liggen, scoorde Sean Cunningham aan de andere kant wel 69-63 en was de wedstrijd gespeeld. Details gaven zoals zo vaak de doorslag en Leiden was daarin opnieuw het meest nauwkeurig. Over het moment waarop Leiden kampioen wilde worden, bestond na de 3-0 tussenstand bij de Leidse spelers en coach geen enkele twijfel. Geen extra thuiswedstrijd op zaterdag door een ‘opzettelijk’ verlies, maar gewoon winnen in Leeuwarden. Coach Toon van Helfteren: “We gaan geen spelletje spelen. Al moet ik naar de Noordpool, ik wil aanstaande donderdag winnen.”

van te maken. Het niveau aan beide kanten was niet heel hoog, er werd enorm veel gemist, maar de spanning vergoedde veel. Na de 30-32 ruststand gloorde er nog even hoop voor de Friezen die een 39-32 voorsprong namen en bij 45-44 voor het laatst de leiding hadden. Slagter, met z’n vijfde driepunter van de wedstrijd, Patrick Hilliman en Worthy de Jong zette Leiden op een 46-55 voorsprong. Lovenswaardig was dat Aris niet opgaf en knap terugkwam tot 54-57 via ‘statistical player of the year’ Samme Givens. Arvin Slagter bleef ook nu tot het laatst koel en schoot Leiden met de laatste vier vrije worpen van de serie naar een 59-65 overwinning. Daarmee kreeg de Dutch Basketball League dit jaar een meer dan terechte kampioen. Ondanks de vier overwinningen op Aris weigerde succescoach Toon van Helfteren achteraf van ‘een makkie’ te spreken. De cijfers staven die bewering, want het uiteindelijke verschil tussen beide teams in de finale bedroeg slechts 22 punten, gemiddeld 5,5 punt per wedstrijd. Het slotwoord kwam van uitblinker Arvin Slagter, die komend seizoen graag weer Europees speelt met Leiden en anders mogelijk vertrekt: “Binnen de groep heeft het hele seizoen het vuurtje gebrand om kampioen te worden. Het doel was om er aan het einde te staan en dat hebben we gedaan. Aris was een geduchte tegenstander, heeft laten zien dat het in de finale hoorde. Alle wedstrijden waren close en we hebben er heel hard voor moeten vechten. Complimenten aan ons dat wij er 4-0 van hebben gemaakt.”

Even leek het erop dat Leiden die beweringen niet waar kon maken. Aris wilde de serie per se niet met 4-0 verliezen en probeerde er voor eigen publiek opnieuw een echte wedstrijd

o t o F ze keu Zorg en Zekerheid Leiden kampioen seizoen 2012-2013 Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s ÂŠ Peter van der Velde

o t o F ze keu

Aris Leeuwarden tweede

Toch klappen voor de kampioen maar balen, balen, balen............ Fotoâ&#x20AC;&#x2122;s ÂŠ Peter van der Velde

Rebound

VIJF NIEUWE COACHES?

o e d i V

Voordat je als eredivisieploeg daadwerkelijk je team kunt gaan samenstellen, moet eerst de coach op de bok zitten. Tenslotte heeft hij (technisch, niet financieel…) de meeste invloed. Als we ervan uitgaan dat we komend seizoen dezelfde tien ploegen tegenkomen in de DBL, lijkt het erop dat er vijf nieuwe hoofdcoaches aan het werk gaan. Mocht Almere terugkeren op het hoogste niveau, dan worden dat er zes.

teller: s n e sam ‘t Veld n i e i r A

video beelden van Leiden-Leeuwarden games 1 & 2 tevens te zien op https://vimeo.com/67319654

Bij BC Apollo in Amsterdam verdwijnt Tyrone Marioneaux van het toneel. Het lijkt erop dat Hakim Salem (foto), afgelopen seizoen ontslagen bij GasTerra Flames, terugkeert op het oude nest. Salem wordt overigens ook genoemd in Almere. In Den Bosch zal het even wennen zijn aan de nieuwe naam van de club, SPM Shoeters, maar niet aan die van de nieuwe hoofdcoach. Sam Jones was assistent van Raoul Korner en schuift een plaatsje op.

video beelden van Leiden-Leeuwarden games 3 & 4 (+ stukje Lounge en Huldiging stadhuis) https://vimeo.com/67320597 Beelden zijn een mix van de lokale en regionale omroepen (Omroep West, Omroep Noord, Omroep Brabant, Omroep Fryslan, Unity), de NOS, en Livestream (igv game 2 Lwd-DenB).

Bij Den Helder Kings zit Jean-Marc Jaumin (foto)stevig in het zadel. Hij tekende al vroeg in het afgelopen seizoen bij voor in totaal vier jaar. Goede zaak. Zo kan de Belg bouwen aan een nieuwe dynastie aan het Marsdiep. Ivica Skelin kwam halverwege het seizoen Hakim Salem aflossen bij Gas Terra Flames.

Driftig mannetje deze Kroaat, die vooralsnog niet heeft aangetoond het beter te kunnen dan zijn voorganger. Maar nu kan hij zijn eigen ploeg samenstellen, dus wie weet. We gaan er gewoon van uit dat Aris Leeuarden komend seizoen gewoon weer van de partij is en dan is er geen reden om niet verder te gaan met Erik Braal. Een coach, die je tweede maakt van Nederland, verdient te blijven. Zes prijzen in drie jaar: twee kampioenschappen, twee bekers en twee supercups. Toon van Helfteren zei al dat hij zijn pensioen wilde halen bij Zorg en Zekerheid Leiden. Doen! En de dag dat je 65 wordt is ook maar een momentopname. De coachwissel Mark Schutterhoef – Chris Stomp is niet echt de oplossing gebleken bij Matrixx Magixx in Wijchen. Komt dus een nieuwe man op de bank en als er in de wandelgangen geen onzin wordt verkondigd zou dat Wierd Goedee wel eens kunnen worden. Rotterdam Basketbal College lijkt afscheid te gaan nemen van de door gezondheidsproblemen gekwelde Randy Wiel. Jammer, want daarmee verdwijnt een van de sympathiekste basketballmensen uit het zich. Ferry Steenmetz zou zijn opvolger gaan worden. BSW verliest niet alleen zijn hoofdsponsor Stepco, maar ook een paar handen vol kleinere geldschieters. Per saldo blijft er dan niet genoeg over voor bijvoorbeeld Jim Meil. Dus zet je de tering naar de nering met de complete nieuwkomer (hij was al wel assistent van Meil) Niels Vorenhout. Uit Zwolle komt eigenlijk nooit zo veel nieuws. Herman van den Belt zat bij Landstede, zit daar nog altijd en dat zal wel even het geval blijven. Een paar nieuwe Amerikanen en we gaan er weer tegen aan.

CHARIS

Rebound Een wedstrijd die gewonnen werd door Connecticut, 83-74, en waarin Van Grinsven 15 minuten speelde, 6 punten maakte en 3 rebounds pakte. Na Sandra van Embricqs en Marlous Nieuwveen, die beiden een seizoen bij de Los Angeles Sparks speelden, is Van Grinsven nu dus de volgende Nederlandse speelster die minuten in de WNBA heeft gemaakt.

Nog geen WNBA, wel Franse topploeg Door Frits van Rijn Chatilla van Grinsven heeft eind mei een contract getekend bij de Franse ploeg Tango Bourges Basket, de kampioen van Frankrijk die al jaren meespeelt in de top van het Europese basketball. Het tekenen van dat contract betekende een stevige opsteker voor Van Grinsven, die aan een zeer opmerkelijk seizoen achter de rug heeft. Ze kwam in contact met Bourges vlak nadat ze net als één van de laatste speelsters was afgevallen voor een plek in de selectie van de Connecticut Sun in de WNBA. In maart rondde Van Grinsven haar carrière af als collegespeelster bij Saint Joseph’s. Daar speelde ze een zeer opvallende rol in de ploeg. Ze leidde haar team naar de titel van de Atlantic Ten Conference en werd gekozen tot speelster van het jaar in deze conference. Van Grinsven werd na het collegeseizoen niet gekozen in de draft van de WNBA (drie ronden, in totaal 36 speelsters), maar op basis van haar goede spel bij Saint Joseph’s kreeg ze toch van diverse WNBA ploegen de uitnodiging om zich in het team te spelen bij het trainingskamp dat aan het aan het nieuwe seizoen vooraf ging. Van Grinsven koos uiteindelijk voor de Connecticut Sun waar ze het gehele trainingskamp meemaakte. Ook al viel ze als een van de laatsten af, ze speelde wél in de oefencampagne één officiële wedstrijd mee met de Sun, tegen de New York Liberty.

Van Grinsven: “Ik moet zeggen dat ik niet zo zenuwachtig was als ik had gedacht. Op het moment dat coach Ann Donovan mij in het veld stuurde waren de zenuwen meteen weg. Toen kwam de droom, die ik altijd had nagestreefd, uit. Maar daar houdt het niet mee op. Ik ben nog niet klaar. Vanaf nu zal ik mijn doelen en verwachtingen nog hoger stellen.” Van Grinsven de WNBA nog lang niet uit haar hoofd gezet, ook al was het natuurlijk een teleurstelling dat ze er zo dichtbij zat en het uiteindelijk niet haalde. Van Grinsven: “Het is zeker geen voorgoed vaarwel, zoals coach Donovan, hoofdcoach en president van de Connecticut Sun, vertelde. Ze zien me enorm graag terug volgend jaar, of misschien zelfs eerder, en ze hopen daarbij dat ik voor de Connecticut Sun zal gaan kiezen. In hun eigen woorden: de reden dat ze de andere forward boven mij hebben gekozen was omdat die een paar jaar ouder is en dus iets meer ervaring heeft. Coach Donovan is er van overtuigd dat ik met een jaartje EuroLeague er klaar voor zal zijn om het volgend jaar wel te maken in de WNBA.” Na haar terugkeer uit Amerika en het ondertekenen van het contract bij Bourges vloog Chatilla van Grinsven einde mei direct door naar Malaga, waar ze zich meldde bij de selectie van Meindert van Veen, die met zijn Oranjeselectie een aantal oefenwedstrijden speelde tegen enkele Europese topploegen. In haar eerste wedstrijd tegen Spanje pakte ze gelijk uit met 16 rebounds, haar tweede wedstrijd tegen Turkije werd Van Grinsven topscorer van de Oranjeploeg met 11 punten. Grote kans dat we haar volgend seizoen terugzien in de WNBA.

COLUMN

Chatilla van Grinsven

67 67

Rebound

Niet alle spelers deze zomer beschikbaar

LANGE WEG VOOR ORANJE Door Jan van der Nat Fotografie Peter van der Velde Het nationale mannenteam gaat in augustus een poging doen zich rechtstreeks te plaatsen voor het Europees kampioenschap van 2015. Oranje miste het toernooi van dit jaar in Slovenië en leek aanvankelijk een jaar te moeten toekijken, omdat pas in 2014 de kwalificaties voor 2015 worden gespeeld. Een extra toernooi van FIBA zorgt ervoor dat er toch iets te doen is voor alle landen, die de Sloveense boot hebben gemist. Er ligt aan de meet zelfs een heuse prijs. De winnaar plaatst zich rechtstreeks voor EuroBasket 2015 en hoeft dus volgend jaar geen kwalificatie te spelen. De kans is weliswaar klein, maar niet geschoten is altijd mis. De vijftien landen, die (in vier groepen) meedoen ontlopen elkaar niet veel. In de meeste gevallen kan iedereen van iedereen winnen en verliezen. Dat geldt ook voor Nederland, dat in de groep werd gekoppeld aan Estland en Portugal. Binnen dit trio is het ondoenlijk om een favoriet aan te wijzen. Mocht Nederland eerste worden, dan is het vervolgtraject minstens even moeilijk met in de halve finale mogelijk een tegenstander als Roemenië, Bulgarije, WitRusland of Hongarije. Maar zover, laat staan een finale, is het natuurlijk nog lang niet. Dat Nederland überhaupt deze zomer kan spelen is te danken aan de clubs binnen de FEB en de sponsoring door Sport 1, nadat het bondsbestuur – gesteund door de Algemene Vergadering – het idiote plan had bedacht om het vlaggenschip twee jaar

geblesseerd raakte en de hele zomer nodig zou hebben voor zijn revalidatie. De volgende tik was het lijstje met ‘de voorlopige selectie’. Die blijkt niet zo voorlopig te zijn, want met de vijftien mannen op die lijst moet het gebeuren. Anderen voelden er niet voor om het hele programma mee te maken en kozen voor meer rust in de komende maanden.

lang in de ijskast te zetten. Bij de presentatie van de overname destijds in Den Bosch toonde iedereen zich verheugd en je kon je niet aan de indruk onttrekken dat er eindelijk weer eens iets positiefs op stapel stond. Het aanstellen van Toon van Helfteren als coach, Sam Jones als zijn assistent en het besluit om de treurige polderstad Almere te verlaten en te gaan spelen in echte basketballsteden, waren een prima vervolg daarop. Ook aan de voorbereiding zou het niet liggen. Na voor sommigen een korte vakantie zou de ploeg in een week of vijf worden klaargestoomd voor in eerste instantie de vier wedstrijden tegen Estland en Portugal. Maar het bleef geen rozengeur en maneschijn. De eerste tik was het wegvallen van Henk Norel, die zwaar

Coach Toon van Helfteren is daar begrijpelijk teleurgesteld over. “Kijk, de FEB heeft zich sterk gemaakt om het Nederlands team te redden. Dat is met de hulp van Sport 1 gelukt. De spelers hebben met z’n allen een ludieke actie opgezet (oranje inloopshirts met de tekst ‘Wij houden van Oranje’, red.) en zich hard gemaakt voor de zaak onder leiding van Sander van der Holst. De spelers hebben dus gekregen wat ze wilden en dan blijkt een aantal toch niet te willen spelen. Dat is erg jammer en het verbaast me zeer na alles wat er is gebeurd.” Van Helfteren is echter een man, die vindt dat als het niet gaat, zoals het moet, het dan maar moet zoals het gaat. Hij en zijn staf gaan op 24 juni aan de slag. “We hebben een goed programma met drie keer aan het einde van een trainingsweek steeds twee oefenwedstrijden. We gaan naar Wit-Rusland, Zwitserland en België. Ik had graag na de vierde week ook nog twee wedstrijden gespeeld, maar dat is (nog) niet gelukt.” Het wegvallen van een paar geroutineerde spelers, betekent automatisch dat jonge jongens een kans krijgen en dat geeft aan dat er naar de lange termijn wordt gekeken. Dat moet ook, want je kunt iets niet in notime van de grond af aan opbouwen.

Meedoen met Oranje betekende slechts een paar weken vrij, want ook als de ploeg niet door de poule heen komt, zullen de spelers zich vrijwel onmiddellijk na de laatste interland bij hun club moeten melden. Er ontbreken toch wel wat spelers, die iets hadden kunnen betekenen voor de ploeg. Jessey Voorn wordt aan de knieën geopereerd. Stefan Wessels en Ross Bekkering haakten af om persoonlijke redenen. Ook Roeland Schaftenaar bedankte, evenals het Groningse trio Rogier Jansen, Ties Theeuwkens en Thomas Koenis.

Van Helfteren: “Ik weet niet wat ik moet verwachten. Het is moeilijk in te schatten. We missen spelers en zeker Norel, Schaftenaar en Wessels hadden de ploeg kunnen helpen. Op bepaalde posities doen we een stapje terug. Natuurlijk zou ik graag nu willen presteren. Ik coach om te winnen en niet anders. Maar ik kijk ook naar de langere termijn en dan is deze serie wedstrijden prima voor de jongere jongens. Natuurlijk had ik graag over iedereen beschikt. Maar het is, zoals het is en daar loop ik niet voor weg.”

Rebound Sporthallen Zuid nu nationaal basketballcentrum

VOORLOPIGE SELECTIE NATIONAAL MANNENTEAM SPELERS Naam

Voornaam

Club

Plaats

Akerboom Cunningham Duiker Elson Horst, van der Jong, de Kherrazi List, van der Mladenovic Osaikhwuwuomwan Pagter, de Royé Slagter Smeulders Williams STAF

Kees Sean Josh Francisco Dimeo Worthy Mohamed Jeroen Stefan Graig Ralf Aron Arvin Robin Leon

SPM Shoeters Zorg en Zekerheid Cáceres Basket Geen GasTerra Flames Zorg en Zekerheid Zorg en Zekerheid Den Helder Kings Den Helder Kings Aris SPM Shoeters BC Apollo Zorg en Zekerheid EWE Baskets Landstede

Den Bosch Leiden Cáceres, Spa

Naam

Voornaam

Club

Plaats

Functie

Helfteren, van Jones Kerssens Damen Dorrepaal

Toon Sam Henk Cees Karl

Zorg en Zekerheid SPM Shoeters

Leiden Den Bosch Veghel Leiden Leiden

Hoofdcoach Assistent-coach Teammanager Verzorger Teamassistent

Zorg en Zekerheid Zorg en Zekerheid

PROGRAMMA NEDERLANDS TEAM 24-06-13 10:00-12:00 Leiden 16:00-18:00 Leiden 01-07-13 Minsk 02-07-13 Minsk 20-07-13 Belgrado 26-07-13 Hasselt 27-07-13 Andenne 01-08-13 20:00 Den Bosch 07-08-13 20:30 Lissabon 10-08-13 20:00 Tallinn 16-08-13 20:00 Leiden

2.00 1.88 2.10 2.11 Groningen 1.95 Leiden 1.94 Leiden 2.00 Den Helder 2.14 Den Helder 1.91 Leeuwarden 2.10 Den Bosch 2.00 Amsterdam 1.83 Leiden 1.92 Oldenburg, Dui 2.07 Zwolle 1.89

Eerste trainingsdag Wit-Rusland Wit Rusland Zwitserland België België Estland Portugal Estland Portugal

Groepswinnaar gaat door naar de halve finales (22 en 25 augustus) Winnaars halve finales naar finale (29 augustus en 1 september)

Lengte

Geb.datum

Int.

20-12-1983 20-12-1986 18-04-1989 28-02-1976 23-06-1991 14-03-1988 29-06-1990 09-12-1989 28-06-1990 12-10-1990 22-07-1989 03-04-1988 19-10-1985 19-06-1987 19-03-1992

71 14 0 60 9 15 0 5 0 8 0 14 64 35 6

oefen oefen oefen oefen oefen ekkw ekkw ekkw ekkw

NIEUWE KANSEN VOOR CTO EN ORANJE

Door Jan van der Nat Fotografie Peter van der Velde

Door de successen van de jeugdige ploegen is het logisch dat de focus van de NBB vooral is gericht op de ‘vrouwenkant’. Natuurlijk is het prachtig dat bepaalde teams tegen de (sub) top van Europa en de wereld aan schurken, maar het gaat uiteindelijk natuurlijk uit eindelijk om het seniorenteam, net als bij de mannen. Vooralsnog dobbert echter ook dít vlaggenschip rond in de groep der kanslozen en heeft men slechts vanuit het kraaiennest zicht op de top van Europa en de wereld. Voor de vrouwen lijkt de toekomst iets rooskleuriger, omdat er een goede generatie aankomt. Tijdens de zogenoemde kick off, waarbij ook bekend werd gemaakt dat er een nieuw, vierjarig contract is afgesloten met het Centrum voor Topsport en Opleiding (CTO), was bondscoach Meindert van Veen heel eerlijk in zijn antwoord op de vraag of er een kans is dat Nederland van de partij zal zijn op de Spelen van Rio de Janeiro in 2016. “Dit kans is heel, heel klein”, was het diplomatieke antwoord. Eigenlijk wilde hij zeggen dat het een super-verrassing zou zijn als dat gaat gebeuren. De eerste zes van het EK in 2015 krijgen een ticket voor Brazilië en daar zal Nederland normaal gesproken niet bij zijn. Net als de mannen moet er dit jaar (deze maand al) een toernooi worden afgewerkt, waarin één plek op het EK te verdienen is. Lukt dat niet, dan moet het EK bereikt worden via de reguliere kwalificatie in 2014. Als dat lukt, moet vervolgens dus een plek bij de eerste zes worden afgedwongen. Logisch dat Van Veen zich richt op de Spelen van 2020, wanneer de jonge generatie van

Rebound nu is gerijpt. Met het CTO en de verhuizing van Almere naar Sporthallen Zuid in Amsterdam van Oranje worden in elk geval de voorwaarden geschapen om het maximale te halen uit een groep talenten. Van Veen is dan ook zeer in zijn nopjes met de geboden mogelijkheden. “Voor de komst van het CTO moest je het doen met zes tot acht uur trainen per week. Deze meiden maken er twintig. Daarnaast is het fantastisch dat Sporthallen Zuid de vaste thuishaven wordt voor onze nationale selecties. Met een eigen basketballhal, een nieuwe, speciale vloer en vaste filmapparatuur, waarmee alles is te analyseren.”

“En”, zegt Van Veen, “wat denk je van een eigen keuken hier. Hoeven we geen vette handel meer te eten. Alle maaltijden zijn precies klaar te maken. Elk dieet is mogelijk. Meer koolhydraten? Speciale groenten? Je zegt het maar!

Ongetwijfeld zal het zo’n vaart niet lopen, maar toch… De Wit: “Dat het slecht gaat met sommige clubs, komt niet door het CTO. Eurosped

Die film-analyseapparatuur is afkomstig van het in België vertegenwoordigde, Amerikaanse Keemotion. De mannen van Den Helder Kings gebruiken dit al en wellicht volgen er meer teams in de Dutch Basketball League en de vrouweneredivisie. Alles wat er coach wil weten kan op een monitor zichtbaar worden gemaakt. In de tweede zaal van Sporthallen Zuid wordt ook een speciale vloer neergelegd met daarin verwerkt 40.000 sensoren, die elke voetbeweging kunnen vastleggen. Een speler of speelster kan vervolgens op een computer precies zien wat er fout gaat en waar de houding veranderd moet worden. Het gewicht iets te veel op één been? De sensoren geven het haarfijn aan. Andere clubs kunnen overigens ook gebruik maken van al die apparatuur. Er is vaak ruimte en tijd zat om ‘gasten’ te ontvangen en te begeleiden.

De Heldernaar kan er dus altijd terecht met zijn teams, maar het CTO-team is de vaste bespeler en hoofdcoach Remy de Wit is dan ook in zijn nopjes met de kansen, die dit biedt. “Ik vind het een eer hier te mogen werken en dat het CTO basketballsters de komende vier jaar weer de kans geeft zich te ontwikkelen is perfect. Vier jaar kunnen ze hun talenten ontplooien, hun ambities verwezenlijken en hun dromen najagen. En dat in een fantastische organisatie.” Natuurlijk is ook De Wit niet blind voor de kritiek, die er bij een aantal eredivisieclubs is op het CTO. Speelsters zouden worden weggehaald bij clubs, die daardoor verzwakken en zich soms moeten terugtrekken uit de eredivisie. Drie clubs (ProBuild Lions, Challenge Sports Binnenland en Lekdetec Bemmel) hebben zelfs een brief naar de NBB gestuurd met de boodschap, dat zij niet meer tegen het CTO willen spelen.

moest afhaken, omdat er speelsters naar Duitsland gingen en Marianne van der Hoek in Den Helder ging spelen, waar ook haar vriend (Jeroen van der List, red.) speelt. Heel veel speelsters op het CTO komen van clubs buiten de eredivisie en zijn bovendien vrijwel allemaal heel jong en nog niet echt rijp voor de eredivisie. Ik vind een groot deel van de kritiek ongenuanceerd. De meesten weten niet wat hier gebeurd en onbekend maakt onbemind. Natuurlijk zijn er punten van kritiek, die hout snijden en ik begrijp het deels ook wel. Ik ben óók clubcoach geweest. Maar vergeet niet dat het van alle meiden een eigen keus is en dat ze de volledige steun hebben van hun ouders, die

tenslotte 500 euro per maand betalen. Als het honderd procent beter zou zijn, wanneer een bepaalde speelster voor haar eigen club zou spelen, ben ik de eerste die zegt: doen!”

Rebound Voor de buitenwereld werd de financiële malaise bij de Nederlandse Basketball Bond (NBB) voor het eerst zichtbaar toen het nationale mannenteam werd teruggetrokken uit de EK-kwalificatiecyclus. Een ramp dreigde, met het bijbehorende gezichtsverlies, maar deze werd afgewend doordat de Federatie Eredivisie Basketball (FEB) zich financieel en organisatorisch over Oranje ontfermde en er in Sport 1 een sponsor kwam. Dit vormde echter slechts een bescheiden indicatie van de werkelijke problemen. Een ramp van nog veel grotere omvang hangt de bond boven het hoofd. Aanvankelijk leek de NBB volgens de boeken op een verlies van zo’n € 150.000 af te stevenen. Maar na zorgvuldige bestudering van de boeken en het opstellen van de jaarrekening bleek het tekort van 2012 maar liefst € 700.000 te bedragen. De kersverse penningmeester Martin Groot legt uit hoe het zó ver heeft kunnen komen.

Penningmeester Martin Groot houdt vertrouwen in de toekomst

STRAATARM, MAAR

OPTIMISTISCH Door Charis Sideris Fotografie Peter van der Velde

moesten nog meer maatregelen nemen om de gevolgen van het oplopende tekort van 2011 voor 2013 te beperken. Er vloeiden nog eens vijf bondsmedewerkers af, en de contributie werd fors verhoogd. Hierdoor dachten we op een exploitatietekort af te stevenen van één ton. Samen met het begrote tekort van € 50.000 i.v.m. het WK van de meisjes dat we in de zomer van 2012 organiseerden, kwam dat neer op een totaal van € 150.000. Dat was nog overzichtelijk. We besloten om dichter op het bondsbureau te gaan zitten. Er mocht geen euro meer worden uitgegeven zonder onze toestemming.”

“Tijdens de Algemene Leden Vergadering van november 2011”, verklaart Groot zijn betrokkenheid, “was ik nog een kritische volger namens mijn Rayon Noord-Holland. Op grond daarvan werd ik gevraagd om de uittredende penningmeester Harry Meeuwissen te komen vervangen. Na gesprekken met bestuursleden, Meeuwissen en directeur Wim-Jan Stals merkte ik dat er grote financiële problemen waren. Hoe moeilijk de situatie ook was, het vormde ook een uitdaging, die ik aan wilde gaan. Het is gemakkelijk om kritisch commentaar te leveren en aan de kant te staan, maar een stuk moeilijker om daar daadwerkelijk wat aan te doen. Vanaf februari 2012 dacht ik mee, in september trad ik officieel toe tot het bestuur.”

Dat was te laat, want zelfs die prognose bleek niet te kloppen. En hoe! Groot: “Er ontstond een liquiditeitsprobleem, altijd een indicatie dat de aannames onjuist zijn. Daarom huurden we vijf weken geleden eenmalig een externe specialiste in om onze financiën en de jaarrekening eens grondig door te spitten. Daaruit bleek dat er verkeerd was begroot. Onze toenmalige directeur had een onjuiste analyse gemaakt: de inkomsten waren te hoog ingeschat en de uitgaven veel te laag. Dat werd veroorzaakt door een budgetoverschrijding van € 280.000 aan personeelskosten, zo’n € 160.000 aan de valide topsport, de organisatie van het meisjes WK pakte duurder uit door het verkeerd bewaken van de subsidievoorwaarden en als klap op de vuurpijl bleek € 100.000 aan debiteuren oninbaar te zijn. Gevoegd bij de budgetoverschrijdingen van diverse jeugdselecties en de kosten van enkele ingehuurde krachten kwam het erop neer dat we over 2012 een gat hadden van in totaal € 700.000!”

“In februari gingen we aan de slag met diverse bezuinigingen”, vervolgt Groot. “Er werden allerlei activiteiten geschrapt of geminimaliseerd, bijvoorbeeld van diverse jeugdselecties, en aflopende contracten met medewerkers op het bondsbureau werden niet verlengd. We dachten daarmee het ergste achter de rug te hebben. Maar al gauw bleek dat de prognoses voor 2012 slecht bleven. We

Groot steekt nadrukkelijk ook de hand in eigen boezem. “Afgelopen jaar kreeg ik van sommigen, waaronder ook van jou, het verwijt dat ik veel te kritisch zou zijn. Maar achteraf verwijt ik mezelf dat ik niet nóg kritischer was. Ik had alle stukken op tafel moeten vragen, had meer moeten doorvragen naar onderbouwingen van de begroting, had geen genoegen mogen nemen met de

Rebound diverse verklaringen. Er ontstond aldus een ernstige vertrouwensbreuk, die leidde tot het ontslag van Stals. Hoewel de toestand van de NBB kritiek is, blijft ik echter vertrouwen houden in een goede afloop. We hebben een reeks belangrijke maatregelen, zoals het terugbrengen van het personeelsbestand, een uitgavenstop en dichter op het bondsbureau zitten, genomen om dit in de toekomst te voorkomen. Die maatregelen vormen weliswaar geen 100 procent garantie voor de toekomst, maar zullen zeker in belangrijke mate bijdragen aan een veel betere bedrijfsvoering.” Geheel conform de Wet van Murphy – als zaken eenmaal fout beginnen te gaan, stapelen nieuwe tegenslagen zich op, en blijkt het vaak nóg erger te kunnen – doemen er aan de horizon nieuwe schrikbeelden op. Bij het ontslag van Stals zijn kostbare fouten gemaakt, letterlijk en figuurlijk, waardoor zijn salaris vanaf 1 februari, de dag dat zijn opvolger Frank Berteling werd aangesteld, doorloopt. De NBB betaalt vanaf die datum een dubbel salaris, minstens tot het moment dat het geschil wordt opgelost. Dat extra salaris betreft 2013 en is dus niet inbegrepen in het bovenstaande verlies.

harte dat dit een succes en een duurzame samenwerking wordt.” “We willen in ieder geval de problemen niet afwentelen op onze leden door een contributieverhoging. Het moet gebeuren door het snijden in de kosten. Dat is een

ondankbare taak, maar iemand moet het doen. We nemen dan ook volledig onze verantwoording: als de Algemene Leden Vergadering beslist dat we weg moeten, dan gaan we. Maar we willen er alles aan doen om de situatie op te lossen.”

Groot blijft echter optimistisch: “We hebben door al die bezuinigingen voor 2013 een overschot begroot van € 230.000, waarmee we jaarlijks een flink deel van het tekort (in het financiële vakjargon heet dat ‘negatief vermogen’, red.) van € 700.000 willen afbetalen. We zullen voorlopig niet failliet gaan, want we hebben een goede betalingsregeling getroffen met onze schuldeisers, die ons hun vertrouwen hebben gegeven. Maar in het worst case scenario dat we die zaak rond Stals verliezen, zal de afbetaling in het eerste jaar enige vertraging oplopen. Daarom is ons vertrouwen in de toekomst extreem belangrijk. Dat hebben we en dat zullen we ook uitstralen. Wat dat betreft zijn we ontzettend blij met de samenwerking met de FEB, die zich over ons nationale mannenteam heeft ontfermd. Ik hoop van

REBOUNDWORDT MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR: PARTNERS

Rebound wordt gesponsord door:

Dit magazine is een initiatief van de Stichting American Sports In samenwerking met de Nederlandse Basketball Bond Contact : info@basketballmagazine.nl

HETVOLGENDE MAGAZINEVAN REBOUNDVERSCHIJNT SEPTEMBER 2013