a_b_lik_genikis_typ

Page 1

ΣΥΝΟΛΑ

2

  0, 1, 2, ...

● Φυσικοί αριθμοί:

● α 2  β2   α  β   α  β 

● Ακέραιοι αριθμοί:   0, 1, 2, ...

  α / α περιοδικός δεκαδικός

● Άρρητοι αριθμοί: Α  α / α μη περιοδικός δεκαδικός

    α  β  3αβ  α  β ● α  β   α  β   α  αβ  β    α  β   3αβ  α  β  ● α  β   α  β  α  α β  ...  αβ  β  , ν  Ν περιττός. ● α  β  α  β α  α β  ...  αβ  β , ν  Ν ● α  β  γ  3αβγ   α  β  γ   α  β  γ  αβ  βγ  γα ● α  β   α  β  α  αβ  β

α  ● Ρητοί αριθμοί    / α, β ακέραιοι με β  0  β  ή

3

3

2

2

3

3

3

2

2

2

ν

ν

ν

3

● Πραγματικοί αριθμοί:     Α

ν1

ν

3

● Είναι        .

●     0 ,     0 ,     0 ,     0

ΔΥΝΑΜΕΙΣ  α αν ν  1 ● Αν α   και ν    τότε α ν   ν  1  α α αν ν  1 

● Αν α    τότε α 0  1 1 αν Με την προϋπόθεση ότι ορίζονται οι δυνάμεις και οι πράξεις

● Αν α    και ν    τότε α  ν 

που σημειώνονται, ισχύουν οι ιδιότητες: ● α α  α μ

ν

 α  β

ν

μ ν

 α ν  βν

α ● ν  αμ ν α

● α

α αν ●    ν β β  

 αν αν ν άρτιος ν ●  α   ν  α αν ν περιττός 

μ

 

ν

μ

ν

α

μ ν

ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ Με την προϋπόθεση ότι ορίζονται οι πράξεις που σημειώνο-

νται, ισχύουν οι ιδιότητες:

α γ α β δ γ      β δ γ δ β α

α γ   αδ  βγ β δ

α γ αβ γδ    β δ β δ

α α  α2  ...  αν α α1  2  ... ν  1 β1 β2 βν β1  β2  ...  βν

α γ αγ ●   β δ βδ

●  α  β   α 2  2αβ  β 2 2

2

●  α  β   α  3α β  3αβ  β  α  β  3αβ  α  β  2

2

3

3

3

●  α  β   α 3  3α 2β  3αβ 2  β3  α 3  β3  3αβ  α  β  3

ν 1

ν1

ν2

ν2

3

2

2

ν 1

2

● α 3  β3  γ 3  3αβγ  0  α  β  γ  0 ή α  β  γ

ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Με α, β   ορίζουμε: ● α  β  αβ  0

α  β  αβ  0

● α  β  αβ  0

●α  β  α β  0

● Αν α  β και β  γ τότε α  γ (Μεταβατική ιδιότητα).

● α  β  α  γ  β  γ (Ιδιότητα διαγραφής).

ΑΠΟΛΥΤΕΣ ΤΙΜΕΣ  α αν α  0 Ορίζουμε α    α αν α  0

Ιδιότητες:

● α  0

● α  α  α  0

● α  α  α  0

● α  α

●  α  α  α

● α

2ν  1

 α 2ν  1   2ν  1 α

● αν  α

ν

 α 2ν

αν α  0 αν α  0

● α1  α2  ...  αν  α1  α2  ...  αν ●

α α (β  0 )  β β

● χ  θ  χ  θ ή χ  θ , θ  0 ● χ  θ  θ  χ  θ  χ   θ, θ 

● Αν λ  0 τότε α  β  λα  λβ .

● χ  θ  χ  θ ή χ  θ  χ   , θ   θ,  

● Αν λ  0 τότε α  β  λα  λβ .

● α  β και γ  δ τότε α  γ  β  δ .

● Αν α, β, γ, δ  0 με α  β και γ  δ τότε α  γ  β  δ .

● Αν α, β  R και ν  Ν τότε α  β  α 2ν  1  β 2ν  1 . ● Αν α, β  0 και ν  Ν τότε α  β  α

β

● Αν α, β  0 και ν  Ν τότε α  β  α

β

1 1  . ● Αν α  β  0 τότε α  β  α β ● Αν α  β  0 τότε α  β 

●  , α   χ  R / χ  α

● αβ  α  β

Ιδιότητες:

●  , α   χ  R / χ  α

● α

● α  β  αβ  0

●  α,    χ  R / χ  α

2 2 2 1  α  β  γ   α  β   β  γ    γ  α   2

● α  β  αβ  α  β ● α1  α2  ...αν  α1  α2  ...  αν ● α1  α2  ...  αν  0  α1  α2  ...  αν  0 ● d  α, β   α  β

● χ  χ 0  ρ  χ   χ 0  ρ, χ 0  ρ   χ 0  ρ  χ  χ 0  ρ ● χ  χ 0  ρ  χ   , χ 0  ρ    χ 0  ρ,    χ  χ0  ρ ή χ  χ0  ρ

1 1  . α β

ΡΙΖΕΣ Τετραγωνική ρίζα ενός μη αρνητικού αριθμού α λέγεται ο

Αν α, β  R και α  β ορίζουμε:

μοναδικός μη αρνητικός αριθμός χ που όταν υψωθεί στο

●  α, β   χ  R / α  χ  β

τετράγωνο δίνει το α και συμβολίζεται

● α, β   χ  R / α  χ  β

●  α  β   α 2  2αβ  β 2 3

ν2

ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ

ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

3

ν2

● Αν α, β  0 και ν  Ν τότε α  β  α ν  βν .

Αναλογία λέγεται η ισότητα δύο λόγων.

● α,    χ  R / χ  α

●  α  β  γ   α 2  β 2  γ 2  2αβ  2βγ  2γα

α.

Νιοστή ρίζα ενός μη αρνητικού αριθμού α λέγεται ο μοναδι-

κός μη αρνητικός αριθμός χ που όταν υψωθεί στη νιοστή

●  α, β   χ  R / α  χ  β

δύναμη δίνει το α και συμβολίζεται

● α, β   χ  R / α  χ  β

 α ν

ν

ν

α  α, α  0, ν   ν

ν

α


α 2  α και γενικότερα

α 2ν  α , α  R, ν   .

Αν α, β  0 και κ, λ, μ    τότε: ●

ν

ν

α  νβ 

ν

αβ

αν  β  α  ν β

● α β 

ν

α 

ν ν

β

β

ν

ν μ

α 

ν

● ν

α

την

χ0  

β , 2α

παραγοντοποιείται

και

γράφεται

f  χ   α  χ  χ 0  . Το τριώνυμο είναι ομόσημο του α για κάθε 2

α , β  0 β ν μ

τική

α

 α

ν

νμ

κ

ν

α ν κ 

ακ μ

ακ

χ  R   χ 0  και f  χ 0   0 .

Δ0

α 0

Δ0

α0

μ

αμ  α ν

ΕΞΙΣΩΣΗ αχ+β=0

αχ  β  0  αχ  β

β α αν α  0 τότε : αν β  0 η εξίσωση είναι αδύνατη

αν α  0 τότε χ  

αν β  0 η εξίσωση είναι ταυτότητα

Η ΕΞΙΣΩΣΗ χν=α  χ   ν α αν α  0 Αν ν άρτιος τότε: χ ν  α   αδύνατη αν α  0

 χ  να  Αν ν περιττός τότε: χ ν  α    χ   ν α

● Αν Δ  0 το τριώνυμο δεν έχει πραγματικές ρίζες, δεν παραγοντοποιείται, και είναι ομόσημο του α για κάθε χ  R .

Δ0

α 0

Δ0

α0

αν α  0 αν α  0

ΤΡΙΩΝΥΜΟ

f  χ   αχ 2  βχ  γ με α  0 Θέτουμε Δ  β 2  4αγ (Διακρίνουσα)

● Αν Δ  0 το τριώνυμο έχει δύο ρίζες πραγματικές και άνισες, τις χ1,2 

β  Δ , παραγοντοποιείται και γράφεται 2α

f  χ   α  χ  χ1   χ  χ 2  . Το τριώνυμο είναι ομόσημο του α εκτός των ριζών και ετερόσημο του α εντός των ριζών

Δ0

α 0

Δ0

α0

Τύποι Vieta

Γινόμενο ριζών τριωνύμου P  χ1  χ 2

Αν α  0 έχει ελάχιστο για χ  Αν α  0 έχει μέγιστο για χ 

● Αν Δ  0 το τριώνυμο έχει μια ρίζα διπλή και πραγμα-

β α γ  α

Άθροισμα ριζών τριωνύμου S  χ 1  χ 2 

 β  Δ β το f    . 2α  2α  4α  β  Δ β το f    . 2α  2α  4α


Τριγωνομετρία  ημ χ  1  συν χ 1. ημ 2 χ  συν 2 χ  1   2 2 συν χ  1  ημ χ 2

2. εφχ 

ημχ συνχ

3. σφχ 

συνχ ημχ

2

 1 εφχ  σφχ 4. εφχ  σφχ  1   σφχ  1 εφχ 

1 5. 1  εφ χ  συν2 χ

1 6. 1  σφ χ  ημ 2 χ

7. 1  ημχ  1

8. 1  συνχ  1

2

2

Τριγωνομετρικοί αριθμοί βασικών τόξων

● εφ  α  β  

εφα  εφβ 1  εφα  εφβ

● εφ  α  β  

εφα  εφβ 1  εφα  εφβ

● σφ  α  β  

σφα  σφβ  1 σφβ  σφα

● σφ  α  β  

σφα  σφβ  1 σφβ  σφα

Τριγωνομετρικοί αριθμοί του 2α

● ημ2α  2ημασυνα

● συν2α  2συν 2 α  1  1  2ημ 2 α  συν 2 α  ημ 2 α ● εφ2α 

2εφα 1  εφ2 α

● σφ2α 

σφ2 α  1 2εφα

● ημ 2 α 

1  συν2α 2

1  συν2α 1  συν2α ● συν α  ● εφ2 α  2 1  συν2α Μετασχηματισμοί γινομένων σε αθροίσματα 2

● 2ημα  ημβ  συν  α  β   συν  α  β  Α Β Α Β  συν 2 2 Α Β Α Β  συν ● ημΑ  ημΒ  2ημ 2 2 Α Β Α Β ● συνΑ  συνΒ  2συν  συν 2 2 Α Β ΒΑ  ημ ● συνΑ  συνΒ  2ημ 2 2 Νόμος ημιτόνων

● συνχ  α με  1  α  1 . Έστω α  συνθ με 0  θ  2π . Οι λύσεις της εξίσωσης στο

Νόμος συνημιτόνων Σε κάθε τρίγωνο ΑΒΓ ισχύουν:

● συν  α  β   συνα  συνβ  ημα  ημβ

● συν  α  β   συνα  συνβ  ημα  ημβ

 0, 2π  είναι θ  χ  2π  θ και οι γενικές λύσεις : 2κπ  θ  χ  2κπ  2π  θ, κ  Ζ

● εφχ  α με α  R . Έστω α  εφθ με

π π θ  . Οι λύσεις της εξίσωσης στο 2 2

 π π π και οι γενικές   ,  είναι θ  χ  2  2 2 π λύσεις: κπ  θ  χ  κπ  , κ  Ζ 2 ● εφχ  α με α  R . Έστω α  εφθ με

α 2  β2  γ 2 2αβ Τριγωνομετρικές εξισώσεις

● γ 2  α 2  β2  2αβσυνΓ  συνΓ  Τριγωνομετρικοί αριθμοί αθροίσματος

π π θ  . Οι λύσεις της εξίσωσης στο 2 2

  π, π  είναι θ  χ  θ και οι γενικές λύσεις: 2κπ  θ  χ  2κπ  θ, κ  Ζ

η ακτίνα του περιγεγραμμένου κύκλου.

α 2  γ 2  β2 2αγ

● ημχ  α με  1  α  1 . Έστω α  ημθ

με 0  θ  2π . Οι λύσεις της εξίσωσης στο

α β γ    2R όπου R ημΑ ημΒ ημΓ

● β2  α 2  γ 2  2αγσυνΒ  συνΒ 

2κπ  θ  χ  2κπ  π  θ, κ  Ζ

● συνχ  α με  1  α  1 . Έστω α  συνθ

● ημΑ  ημΒ  2ημ

β2  γ 2  α 2 2βγ

 π 3π  στο   ,  είναι θ  χ  π  θ και οι  2 2  γενικές λύσεις:

2κπ  π  θ  χ  2κπ  2π  θ, κ  Ζ

Μετασχηματισμοί γινομένων σε αθροίσματα

● α 2  β2  γ 2  2βγσυνΑ  συνΑ 

π π . Οι λύσεις της εξίσωσης  θ  2 2

 π 5π  2 , 2  είναι π  θ  χ  2π  θ και οι   γενικές λύσεις:

● 2συνα  συνβ  συν  α  β   συν  α  β 

Σε κάθε τρίγωνο ΑΒΓ ισχύει:

με 

με 

● 2ημα  συνβ  ημ  α  β   ημ  α  β 

Αναγωγή στο πρώτο τεταρτημόριο

Τριγωνομετρικές ανισώσεις ● ημχ  α με  1  α  1 . Έστω α  ημθ

 χ  2κπ  θ χ  2κπ  θ ● ημχ  ημθ   ,κ  Ζ ● συνχ  συνθ   ,κ  Ζ χ  2κπ  π  θ χ  2κπ  θ

● ημ  α  β   ημα  συνβ  ημβ  συνβ

● εφχ  εφθ  χ  κπ  θ, κ  Ζ

● σφχ  σφθ  χ  κπ  θ, κ  Ζ

● ημ  α  β   ημα  συνβ  ημβ  συνβ

● ημχ  0  χ  κπ, κ  Ζ

● συνχ  0  χ  κπ 

π ,κ  Ζ 2

π π θ  . Οι λύσεις της εξίσωσης στο 2 2

 π π π  χ  θ και οι γενικές   ,  είναι  2  2 2 π λύσεις: κπ   χ  κπ  θ, κ  Ζ 2


ριθμού θ λέγεται ο εκθέτης που πρέπει να βάλουμε στο α για να

Πρόοδοι

● Μια ακολουθία  αν  ονομάζεται αριθμητική πρόοδος αν και μόνο αν υπάρχει ω  R με αν  1  αν  ω . Ο αριθμός ω λέγεται διαφορά της αριθμητικής προόδου.

α

● ω  αν  α ν  1

 αν  ν

ν   2α1   ν  1 ω  2 2 ● α,β,γ διαδοχικοί όροι αριθμητικής προόδου  2β  α  γ

● Sν 

1

● Μια ακολουθία  αν  ονομάζεται γεωμετρική πρόοδος αν και μόνο αν υπάρχει λ  R  με αν  1  λαν . Ο αριθμός λ λέγεται λόγος της γεωμετρικής προόδου.

● λ

αν  1 αν

Αν 0  α  1 και θ, θ1 , θ 2  0 ισχύουν

 να1 αν λ  1  ● Sν   λν  1 αν λ  1  α1 λ1 

α1 . 1λ

● α, β, γ διαδοχικοί όροι γεωμετρικής προόδου  β2  αγ Βασικά αθροίσματα

● 1  2  3  4  ...  ν 

ν  ν  1 2

● log

ν

● loge θ  ln θ ● ln 1  0 ● ln

ενώ 2 χ  23  χ  3 γιατί 2>1

Οι γραφικές παραστάσεις των συναρτήσεων f  χ   α χ και χ

1 g  χ      α  χ είναι συμμετρικές ως προς τον άξονα yy . α

Λογάριθμοι

Λογάριθμος ως προς βάση α με 0  α  1 , ενός θετικού α-

● ln e  1

● ln e θ  θ  e log θ

● ln  θ1θ2   ln θ1  ln θ 2

● ln θ κ  κ ln θ

Λογαριθμική συνάρτηση

Η συνάρτηση f  χ   logα χ με

0  α  1 και χ  0 . Αν

α  1 είναι γνησίως αύξου-

σα στο R, τέμνει τον χ χ στο

1, 0 

Αν

και είναι 1 – 1.

0  α  1 είναι γνησίως

φθίνουσα στο R, χ χ στο  1, 0 

φθίνουσα στο R, τέμνει τον yy Προσοχή: 0, 5 χ  0, 5 3  χ  3 γιατί 0,5<1

● ln θ  χ  e χ  θ

θ1  ln θ1  ln θ2 θ2

και είναι 1 – 1.

και είναι 1 – 1.

● log θ κ  κ log θ

 1 Νεπέριοι λογάριθμοι ( e  2,718...  lim  1   ) ν  ν 

α  1 είναι γνησίως αύξουσα στο R, τέμνει τον yy στο

 0, 1

● log 1  0

● log  θ1θ2   log θ1  log θ2

θ1  log θ1  log θ2 θ2

Αν

στο

logα θ log θ ln θ   logα β log β ln β

● log θ  χ  10 χ  θ

● log 10 θ  θ  10log θ

Η συνάρτηση f  χ   α χ

0  α  1 είναι γνησίως

θ1  logα θ1  logα θ2 θ2

Δεκαδικοί λογάριθμοι

● log10 θ  log θ

Εκθετική συνάρτηση

Αν

● logα

● logβ θ 

● logα θ κ  κ logα θ

● 1  2  22  ...  2ν  2ν1  1

 0, 1

● logα α  1

● logα 1  0

● logα  θ1θ2   logα θ1  logα θ2

● Αν λ  1 τότε το άθροισμα των άπειρων όρων της γεωμετρικής προόδου είναι S 

logα θ

● log 10  1

Ισχύουν : ● αν  α1 λν  1

Ιδιότητες:

● logα α θ  θ  α

Ισχύουν :

● α ν  α1   ν  1  ω

βρούμε το θ . Δηλαδή: logα θ  χ  α χ  θ

και είναι 1 – 1.

Οι γραφικές παραστάσεις των συναρτήσεων f  χ   logα χ και g  χ   log1 χ είναι συμμετρικές ως προς τον άξονα χ χ . α


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.