Στρογγυλό City View #27 by strogylo-cityview

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ερήμην

άθε χρόνο αυτή την εποχή γίνονται λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές του Δήμου με σκοπό τη διαμόρφωση του τεχνικού προγράμματος της πόλης για τον επόμενο χρόνο. Αυτό το σημείωμα δεν θα ασχοληθεί με τον βαθμό υλοποίησης των προτάσεων που γίνονται κάθε χρόνο αλλά με ένα άλλο εξ ίσου κατά τη γνώμη μου σοβαρό θέμα, την παρουσία και συμμετοχή των δημοτών. Θα είναι επιεικές να πούμε πως ήταν ισχνή! Εξαιρώντας δημοτικούς συμβούλους, στελέχη παρατάξεων, φορέων και κομμάτων, οι δημότες που ζουν στις γειτονιές που έγιναν οι συνελεύσεις ήταν απόντες. Ο προβληματισμός μου είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη συμμετοχής. Που την συναντούμε σε κάθε δράση που απαιτεί λόγο, άποψη, χρόνο. Θα είναι λάθος να πούμε πως δεν ενημερώνονται, γιατί, σε άλλες εκδηλώσεις και δράσεις παρατηρείται μεγάλη συμμετοχή (φθινοπωρινές γιορτές, ειρηνοδρομία, χριστούγεννα, δωρεάν εξετάσεις). Μια πόλη ολόκληρη όμως απέχει από διαδικασίες που την αφορούν. Ιδιαίτερα έχοντας υπ’ όψιν ότι ο Δήμος μας έχει αρκετά προβλήματα αξίζει να διερευνήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Μια πρώτη προσέγγιση είναι πως ο πολίτης έχει κουραστεί. Στις μέρες που ζούμε και είναι πλήρεις σε μιζέρια, άγχος για την επιβίωση της οικογένειας και οικονομική ανασφάλεια, είναι πολυτέλεια και χάσιμο χρόνου η συμμετοχή σε εκδηλώσεις συζητήσεις που δεν αφορούν στην εκτόνωση των προσωπικών του προβλημάτων. Μια δεύτερη σκέψη είναι ότι ο πολίτης πιστεύει πως οι συνελεύσεις γίνονται για

λόγους τυπικούς άρα δεν έχει νόημα η συμμετοχή, θεωρώντας πως πρόκειται για ήδη ειλημμένες αποφάσεις άρα δεν πρόκειται να εμπλουτιστούν ή να αλλάξουν αν υπάρχουν νέες προτάσεις. Προσωπικά σέβομαι αυτές τις απόψεις. Ωστόσο υπάρχει κάτι ακόμη που πιστεύω πως ευθύνεται για την έλλειψη συμμετοχής σε συλλογικές δράσεις. Είναι μια φιλοσοφία που διατρέχει χρόνια την κοινωνία μας και αδόκιμα μπορούμε να την ονομάσουμε «φιλοσοφία ανάθεσης». Ο πολίτης αφού ψήφισε –ή δεν ψήφισε, πιστεύει πως ολοκλήρωσε την συμμετοχή του. Οι προτάσεις, οι ενέργειες, οι λύσεις, θα του δοθούν από τους εντεταλμένους. Και φυσικά έτσι πρέπει να είναι. Όμως ο έλεγχος, οι πιθανές λάθος αποφάσεις, οι ελλείψεις θα πρέπει να τον ενδιαφέρουν. Και είναι περισσότερο λογικό να διεκδικεί σωστές αποφάσεις που θα υλοποιούνται και αν όχι να γνωρίζει το γιατί. Να έχει ο ίδιος άποψη για το πώς θέλει το χώρο που ζει, που μεγαλώνει τα παιδιά του, που εργάζεται. Αυτή η αδιαφορία είναι παραίτηση από το δικαίωμα –και την υποχρέωση θα έλεγα- να είναι πολίτης. Ακόμη χειρότερα, είναι αποποίηση ευθύνης για την ίδια του τη ζωή. Από τη συμμετοχή μας, τη φωνή μας και τη στάση μας γίνονται τα πράγματα και κρίνονται τα αποτελέσματα. Είθε να μην εκχωρήσουμε και αυτό το δικαίωμα είτε σαν δημότες είτε σαν πολίτες αυτής της χώρας. Iδιαίτερα οι νέοι, στους οποίους αφιερώνεται το παρόν φύλλο

Επιγραμματικά Η ζωή είναι αλλού

σελ. 2 σελ. 3

Το τερπνό(ν) μετά του ωφελίμου;

σελ. 4

Η άθληση δεν είναι... γκολ-φαουλ

σελ. 5

Στο σπίτι του α(ν)έργου δεν μιλάνε για α(ν)εργία

Ψυχοσκέψεις

σελ. 7

Η γενιά του φραπέ & άλλα μυθικά τέρατα

σελ. 8-9

Η ματιά του δημότη

σελ. 10

Μικρά σελ. 11 Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης σελ. 11 Διακρίσεις για σχολεία του Αγίου Δημητρίου σελ. 12 Ενημέρωση σελ. 12 Περίληψη προκήρυξης Πλειοδοτικού Διαγ/σμου σελ. 12 Ευχαριστήρια Επιστολή σε Γιατρό Αγώνα Μπάσκετ σελ. 13 Ελεύθερο γεύμα δίχως ενοχές σελ. 13 Αθλητικά σελ. 14-15

Σημεία που μπορείτε να βρείτε το στρογγυλό city view: Στρ. Παπάγου 74 (φρουταγορά) Αγ. Δημητρίου 36 (πρακτορείο ΟΠΑΠ Γ. Σκορδάκης) Θεομήτορος 62 (Beerger) Ανδρέα Παπανδρέου 11, πεζόδρομος (Αλεγρία) 1ο ΚΕΠ Αγίου Δημητρίου (Γ. Ψυχογιού 8)

Δ.Τ. Τεύχος 27

Σκίτσο εξωφύλλου: Δημήτρης Κόκκορης

σελ. 6-7

Η Γοητεία του εφήμερου του Ρήγα Σ. Τζαμτζή

tza_rig@hotmail.com

υπονοώντας την μικρή διάρκειά ιατηρώ με ευλάβεια άρθρα του και το ότι η ορμή και η ένταΑθηναϊκών εφημερίδων. Όσα σή του προοδευτικά μειώνονται υποπτεύομαι ότι είναι ενδιαφέροντα αλλά δεν έχω προλάβει να ή εξαχνώνονται πλήρως. διαβάσω. Στοίβες από αυτά έχουν Σοβαρές ενστάσεις επ' αυτού πια μαζευτεί στο γραφείο. Ιδιοτροπία; θα είχαν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέττα η περιπέτεια των οποίων Υπερβολή; Παράνοια; Δεν μου πάει να τα πετάξω αδιάβαστα. Αναγνωρίζω ότι έχει απαιτηθεί χρόνος, έμπνευση και κόπος για καθένα τους. Εξάλλου επιτελούν κάποιο ρόλο. Αφ' ενός την ικανοποίηση της οποιαδήποτε ανάγκης του φιλοαναγνωστικού κοινού για μάθηση, προβληματισμό, ψυχαγωγία, και αφ' ετέρου το ψυχικά λυτρωτικό για τον συντάκτη να μοιράζεται τις σκέψεις του, επιδιώκοντας να κάνει κοινωνούς τους αναγνώστες. Κι΄όμως όλα αυτά τα άρθρα θεωρούνται κατά κυριολεξία εφήμερα (βλ. “εφημερίδα”) διότι κάποια άλλα θα έλθουν να τα αντικαταστήσουν, όπως και αυτά με τη σειρά τους θα αντικατασταθούν από μεταγενέστερα. Μοιραία να μη μπορούν να αντισταδεν θα έμενε στην Ιστορία, εάν θούν στη δίνη του φθαρτού. είχαν παντρευτεί και είχαν κάνει Για κάθε ένα όμως από όλα αυτά τα τρία παιδιά. Αντίθετα είχαν μια “ξεχασμένα” άρθρα οι συντάκτες ίσως κεραυνοβόλο σύντομη σχέση διατηρούν για τον εαυτό τους τον φι(εφήμερη θα την έλεγε κανείς) λόδοξο στόχο: να τα καταστήσουν και ένα εξ' ίσου σύντομο τέλος. μελλοντικές αναμνήσεις των παιδιών τους .Κάτω από αυτή την οπτική, η έν- Λαμβάνοντας υπ΄όψιν τη ρήση του Τερζάκη “Η ομορφιά του νοια του “εφήμερου“ λαμβάνει άλλες έρωτα δεν βρίσκεται στην αιδιαστάσεις κρινόμενο πλέον όχι μόνο ωνιότητα, βρίσκεται στην προμε χρονικούς προσδιορισμούς αλλά σωρινότητα“ συμπεραίνουμε ότι αναπόφευκτα κυρίως με ποιοτικούς. εδώ, ο χαρακτηρισμός “εφήμε• Από την άλλη πλευρά, εκείνη των ρο“ δεν αφαιρεί, αλλά προσθέτει συναισθημάτων, οι περισσότε. ροι συνομολογούν ότι ο έρω- • Αν υπάρχει υπάρχει κάτι που τας είναι συναίσθημα εφήμερο. είναι πράγματι εφήμερο είναι η Ο χαρακτηρισμός όμως αυτός ζωή της πεταλούδας. Σε διάστηεμπεριέχει χαρακτήρα απομα μόλις λίγων ωρών προλαμυθοποιητικό και απαξιωτικό, βαίνει να γεννηθεί, να εξελιχθεί,

να πολλαπλασιαστεί, και εν τέλει να κάνει μια οικειοθελή έξοδο αφού προηγουμένως έχει προλάβει να ομορφύνει τον κόσμο με την παρουσία της. (Πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν να καυχηθούν για το ίδιο;)

Στον αντίποδα, το γουρούνι καταναλώνει (ότι καταναλώνει) για να καταλήξει στον αναπόφευκτο προορισμό του, ουρλιάζοντας στις τελευταίες του στιγμές, αντιλαμβανόμενο τη ματαιότητα της βουλιμικής ζωής του. Εν προκειμένω, μια σύντομη ζωή που αφήνει πίσω την ευωδιά της ύπαρξής της, απέναντι σε μια μακρόβια ύπαρξη χωρίς νόημα. Τι πιο γοητευτικό από το πως η “εφήμερη“ πεταλούδα αντιπαρέρχεται τον χρόνο συμπυκνώνοντάς τον; • Αντίστοιχα η πιο θνησιγενής από τις τέχνες είναι το θέατρο. Γεννιέται, και πεθαίνει μαζί. Με το που πέφτει η αυλαία, θάβεται όπως

όλοι οι νεκροί, υπό τον ήχο των χειροκροτημάτων της πλατείας. Η σεμνή τελετή εκεί λαμβάνει τέλος. Αλλά όχι. Σε πολλές περιπτώσεις, το “παράσιτο” αυτό που λέγεται θέατρο, “μολύνει“ ανεπανόρθωτα τη σκέψη κάποιων θεατών, που κουβαλούν σαν υποζύγια την παράσταση μέσα τους, αναλογιζόμενοι εάν θα πρέπει να την πετάξουν στο συρτάρι με τα μαχαιροπήρουνα ή να την εναποθέσουν στο δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου τους. Ε! και αυτό δεν είναι δα λίγο κέρδος για μια “εφήμερη” τέχνη όπως το θέατρο! • Και τέλος εκείνα τα απλά, καθημερινά, όντως πρόσκαιρα και παροδικά πως αξιολογούνται; Πως αξιολογείται λ.χ. η περιπέτεια του βλέμματος; Η στιγμιαία θαλπωρή στη θέα ενός ωραίου γυναικείου προσώπου, το εγκάρδιο χαμόγελο ενός φίλου, μια μαυροφορεμένη γιαγιά καθισμένη στα σκαλοπάτια του σπιτιού της, χωμένου στο καλντερίμι ενός νησιού, να κεντά με πολύχρωμες κλωστές, σκόρπιες όμορφες λέξεις γραμμένες σε χαρτοπετσέτες, να τις βρίσκεις ξεχασμένες στις τσέπες παντελονιών, ένα ιστιοφόρο στην άκρη του ορίζοντα που εισέρχεται στο οπτικό σου πεδίο πλουτίζοντας τη φαντασία σου. Ναι. Όλα αυτά είναι ολιγόβια, είναι όμως και ελάσσονα; Όλα αυτά τα “εφήμερα”, εικόνες γεύσεις, οσμές, ακούσματα, είναι ψηφίδες που συνθέτουν το είναι μας. Τελικά “εφήμερο“ είναι μόνο το ασήμαντο.

Το τερπνό(ν) μετά του ωφελίμου;

έοι και διασκέδαση ή νέοι και ψυχαγωγία; Η διαφορά στη σημασία γνωστή. Ψυχαγωγία σημαίνει «αγωγή της ψυχής», η απαιτητική και διδακτική συγχρόνως απόλαυση που χαρίζουν έργα υψηλού στοχασμού (τραγωδία, απαιτητικό θέατρο, ποίηση). Αντιθέτως, η διασκέδαση δηλώνει τον διασκορπισμό των μεριμνών, την απομάκρυνση της έγνοιας και των προβλημάτων που απασχολούν τον άνθρωπο. Διαφορετικά, ψυχαγωγία = δημιουργική απασχόληση, ενώ διασκέδαση = ξέδομα. Αναλογίζονται οι νέοι (ηλικίας 19-35) που ζουν στην Ελλάδα του 2017 τη ρήση το τερπνό(ν) μετά του ωφελίμου ή μένουν στο τερπνό(ν); Μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν τί είναι το του ωφελίμου ή απλώς ξεδίνουν χωρίς να κουράζουν το μυαλό τους, διότι στο κάτω κάτω διασκέδαση είναι; Το ζήτημα της διασκέδασης ή της ψυχαγωγίας, καθώς επίσης και το αν οι νέοι μόνο διασκεδάζουν ή μόνο ψυχαγωγούνται αποτελεί μείζον προβληματισμό στις μέρες μας. Η πλάστιγγα γέρνει προς τη διασκέδαση, διότι αιωρείται στην ατμόσφαιρα ότι το ωφέλιμο είναι ταυτόχρονα και κάτι δύσκολο, κάτι κουραστικό και βαρετό. Προφανώς, θα απα-

ντούσε κάποιος και θα συνέχιζε το συλλογισμό του λέγοντας «Ποιός περιμένει να άγει την

μία παράσταση στο Ηρώδειο ή στην Εθνική Λυρική Σκηνή; Ποιός γνωρίζει τον κινηματο-

Επίλεξε την ταινία «Τελευταίο σημείωμα» ως τρόπο «διασκέδασης». Άσε τις δικές σου έγνοιες στην άκρη και ασχολήσου με τις έγνοιες κάποιων άλλων.

ψυχή του με εύκολο και ξεκούραστο τρόπο;». Πόσες έγνοιες έχει ο νέος του σήμερα, ώστε να επιθυμεί συνεχώς να διασκεδάζει και όχι να ψυχαγωγείται; Ή πιο κομψά, γιατί ο νέος γνωρίζει περισσότερα μέρη διασκέδασης παρά ψυχαγωγίας; Η Αθήνα είναι μία από τις πόλεις, η οποία μπορεί να συνδυάσει και τις δύο ενέργειες, εννοώντας ότι υπάρχουν τόποι (μαγαζιά-εκδηλώσεις), στους οποίους μπορείς να διασκεδάσεις και ψυχαγωγηθείς ταυτόχρονα. Οι επιλογές λοιπόν υπάρχουν, έτοιμες να αξιοποιηθούν από τους νέους. Όμως, ποιός έχει παρακολουθήσει

γράφο ΔΑΝΑΟΣ; Πόσοι έχουν επισκεφθεί το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο; Η μονομέρεια ως προς τον

τρόπο διασκέδασης ή ψυχαγωγίας που επιλέγει κάποιος, αναμφισβήτητα, δεν τον καλλιεργεί, δεν του διευρύνει τους ορίζοντες (φράση που μαθαίνουμε από το Δημοτικό χωρίς να γνωρίζουμε πως μπορεί να εφαρμοστεί). Αξίζει για παράδειγμα μία επίσκεψη στον ιστορικό χώρο Korai 4 και στη συνέχεια μία βόλτα στα ιδιαίτερα στενά των Εξαρχείων. Σκέψου πόσες αφορμές για προβληματισμούς και συζητήσεις θα γεννήσει ο συγκεκριμένος τρόπος ψυχαγωγίας. Δοκίμασέ το και μην αναλώνεσαι στους ίδια μέρη-μαγαζιά-εκδηλώσεις. Δώσε λίγο ωφέλιμο στο τερπνό(ν) σου. Αλέξανδρος Πρατάρης alexandros_pr.13@hotmail.com

Ιστορικό μνημείο «Κοραή 4»

Η άθληση δεν είναι... γκολ-φαουλ Ας γράψουμε μια ωραία διάλεξη, να νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας... Για ποιό θέμα; Μα για το πόσο ωφέλιμος είναι ο αθλητισμός για τα νέα παδιά, τα πνευματικά και σωματικά εφόδια που τους παρέχει και το πόσο χρήσμο είναι για αυτά να καταπιάνονται μαζί του από μικρή ηλικία, έτσι ώστε να αποκτήσουν επιτέλους αυτό τω σώματι υγιεί που πρέπει ντε και καλά να συνυπάρχει με τον εξίσου υγιή νου. Ναι, δεν είναι ακριβώς έτσι. Εν μέρει, τουλάχιστον. Διότι ποιά μερίδα του πληθυσμού -γονείς και νέοιόντως πιστεύει τα παραπάνω; Πόσοι πραγματικά βλέπουν τον αθλητσμό ως κάτι περισσότερο από μια δίωρη, τρίωρη καθημερινή ενασχόληση που θα εμπλουτίσει ένα βιογραφικό ή θα καλύπτει το κενό ανάμεσα στα Αγγλικά και την κιθάρα; Διότι ο αθλητισμός έχει πάψει να εντάσσεται στα πλαίσια της πραγματικότητας. Ειδικά όταν «κοστολογείται». Εκτιμάται με μέτρα επιτυχίας και καταξίωσης και δεν αντιμετωπίζεται ως τρόπος ζωής. Μια νοοτροπία που πλέον δεν μπορεί να υπερκεράσει την ματαιόδοξη φύση που

έχει πάρει (ο αθλητισμός ντε) και αυτά που αντιπροσωπεύει σήμερα. Δυστυχώς, όπως τόσες άλλες μορ-

φές πνευματικής καλλιέργειας, τα σπορ αποτελούν «εξιδεικευμένα» χόμπι. Ένα από τα λιθαράκια που πρέπει να βάλει το παιδί στη ζωή

τό της «ρεαλιστή» και δεν τρέφει... αυταπάτες. Δεν θα γίνει ο Κριστιάνο Ρονάλντο ή ο Λεμπρόν Τζέιμς, δεν θα κερδίσει χρυσό μετάλλιο στους

βάλλει να σκέφτονται έτσι. Οι προτεραιότητές τους πρέπει να είναι αλλού και όχι π.χ. στον χλοοτάπητα. Δεν θα βγάλεις –απαραίτητα- λεφτά

του προκειμένου να... ευχαριστήσει την οικογένειά του και τη κοινή γνώμη. «Το παιδί πρέπει να πηγαίνει για μπάσκετ,να ξεσκάσει, του κάνει καλό, πηγαίνουν και οι φίλοι του, δεν μπορεί να μένει στο σπίτι, ποιός θα τον προσέχει αφού δουλεύω εγώ και ο/η συζυγός μου;». Τα παραπάνω είναι μερικά από τα επιχειρήματα για να δικαιολογηθεί το γιατί ο νεαρός ή η πιτσιρίκα γίνονται μέλος σε ένα σύλλογο, βαράνε ένα τόπι, μαθαίνουν ταε κβο ντο και «χτυπάνε» ωράριο που θα έκανε έναν Ιάπωνα τραπεζίτη να κοκκινίσει από ντροπή. Άλλωστε η πλειοψηφία των ατόμων μεγαλώνοντας θεωρεί τον εαυ-

Ολυμπιακούς σαν την Στεφανίδη και δεν θα γίνει ο Ρέτσος που στα νιάτα του η Λεβερκούζεν του έστρωσε ένα χαλί με λεφτά για να το πατήσει. Γιαυτό η «χαρωπή» αυτή απασχόληση είναι ένα προσωρινό αντίδοτο στην αδράνεια. Θα στερέψει όταν οι πραγματικές υποχρεώσεις αρχίζουν να φαίνονται στον ορίζοντα. Εξετάσεις, δουλειά, σχολή, υποχρεώσεις και το άθλημα μπαίνει σε... πέμπτη και δέκατη μοίρα. Ο νέος και η νέα λανθασμένα συνειδητοποιούν πως ο αθλητισμός σταματά να έχει σαφή σκοπό. Δεν φταίνε όμως οι ίδιοι που σκέφτονται έτσι. Διότι κάποιος τους επι-

έτσι, αποκρίνονται, λες και το να γυμνάζεις το σώμα σου και να αγαπάς αυτό που κάνεις έχουν το δικό τους δείκτη στο χρηματιστήριο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν σπριντάρουν με εμπόδια συνεχώς μπροστά τους. Βλέπουν τον αθλητισμό σαν έναν μακρύ μαραθώνιο, με τις δυσκολίες, τα κέρδη, τις προκλήσεις και την ευδαιμονία που μπορεί να προσφέρει. Ναι, υπάρχουν κάποιοι που δεν αποπροσανατολίζονται από τον αυτοδημιούργητο στόχο τους και έχουν επιλέξει ο αθλητισμός να είναι ζωή και όχι αντιπερισπασμός.

Γιώργος Ψάχος

Στο σπίτι του

α(ν)έργου

δεν μιλάνε για α(ν)εργία

γράφoυν οι: Αλέξανδρος Πρατάρης & Γιώργος Ψάχος

Άεργος κατά Μπαμπινιώτη θεωρείται αυτός που δεν εργάζεται με προσωπική του επιλογή, ενώ άνεργος αυτός που παρά τη θέλησή του δεν έχει εργασιακή απασχόληση. Αν και οι ορισμοί είναι σαφείς, στην Ελλάδα του 2017 συγχέουμε πολλές φορές την σημασία των δύο λέξεων με αποτέλεσμα να δίνουμε λανθασμένους χαρακτηρισμούς. O 23χρονος Αλέξανδρος και ο 28χρονος Γιώργος κάθισαν να συζητήσουν επί του θέματος όχι για να «διελευκάνουν την υπόθεση», αλλά να προβληματίσουν, έστω, το κοινό πάνω σ’αυτή τη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί.

Γ: Πάντα είχαμε τη τάση να... τετραγωνίζουμε τον κύκλο. Αποδίδουμε την ανεργία στις ιδεολογικές πεποιθήσεις των ατόμων που δεν τους επιτρέπουν να συμβιβάζονται με κάτι λιγότερο από τα δικά τους στάνταρ (π.χ. σπουδές). Διαφορετικά ο άεργος γίνεται ένα άψυχο «κουφάρι» γιατί πολύ απλά δεν έχει τι να κάνει από τις 9 μέχρι τις 5. Σπεύδουμε να δώσουμε επιστημονικές εξηγήσεις χωρίς να δούμε αν όντως η διασταύρωσή τους είναι τόσο... απλοϊκή. Αν δε συμβαίνει το ένα, θα συμβαίνει το άλλο. Αν πρέπει ωστόσο να δούμε τα πράγματα με μια ευρύτερη σκοπιά, θα παρατηρήσουμε πως ο κόσμος στην πλειονότητά του δε θέλει να μένει αδρανής. Απλώς δεν βρίσκει τόσο εύκολα κίνητρο στο να κυνηγήσει μια ασχολία, ένα χόμπι, όσο στο να κυνηγήσει μια επαγγελματική αποκατάσταση. Η όλη ιστορία του «δουλεύεις για να ζεις - ζεις για να δουλεύεις» επανέρχεται στο προσκήνιο κατά μία έννοια. Και έχει πολλούς επικριτές και κα-

νένα στήριγμα σε όποια επιλογή και να κάνει το άτομο. Γιατί όπως και να έχει το να είναι κανείς απλά άνεργος ή άεργος είναι μεγάλο «λούκι». Όχι, όχι για τους παραπάνω τετριμμένους λόγους που δίνουν...τροφή σε έναν κοινωνιολόγο, αλλά επειδή ο μοιραίος/α της υπόθεσης μπαί-

νει σε ένα ατελείωτο μέτρο σύγκρισης και κριτικής. Η οικογένεια θα φέρνει το παράδειγμα της κόρης της γειτόνισσας που βρήκε δουλειά στη μουλτινάσιοναλ εξέκιουτιβ κορπορέισιον σε «τέτοιες εποχές» - για να μην αναφέρουμε το πάντα πόσο λιγότερο επιτυχημένοι φαινόμαστε από συγγενείς και γνωστούς - ενώ οι φίλοι θα

προσφέρουν απλά το συγκαταβατικό χτύπημα στην πλάτη και τα ...φεισμπουκικά ενθαρρυντικά σχόλια που διαχωρίζουν τους φίλους από τους «φίλους». Αυτό μόνο καλό δεν κάνει στον άλλον. Τα ίδια θα υποστεί άμα τολμήσει να μείνει χωρίς δουλειά για πάνω από... πέντε δευτερόλεπτα, επιλέγοντας απεναντίας να κάνει κάτι που αγαπά, που ενδιαφέρεται, που είχε «άχτι» τέλος πάντων. Γιατί στην τελευταία περίπτωση πάντα θα ακολουθεί η βαρύγδουπη και δήθεν βαθυστόχαστη ερώτηση «και πως τα βγάζεις πέρα;». Λες και όλοι οι άλλοι έχουν βρεί το νόημα της ζωής... A: Θα’ λεγε κανείς πως ο κόσμος προβαίνει σε τέτοια θεωρήματα διότι έχει... εκτροχιαστεί από μικρή ηλικία. Ειδικότερα, από το σχολείο. Το σχολείο, άλλωστε, και η παιδεία που διδασκόμαστε στα πρώτα χρόνια της ζωής μας είναι, αναμφίβολα, η «μαγιά» με την οποία θα πλάσουμε την προσωπικότητά μας. Αν το σχολείο δεν στηρίζεται στο «μου αρέσει» αλλά στο «πρέπει», έχει προε-

τοιμάσει με αριστουργηματικό τρόπο αφενός μία στρατιά από ανέργους, οι οποίοι δεν θα εργαστούν σε κάτι που δεν τους αρέσει και αφετέρου μία ακόμη στρατιά από αέργους, οι οποίοι έχοντας υποστεί «πολιορκία» ονείρων στην πιο δημιουργική ηλικία, αρκούνται στο να καταναλώνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό και να επαναλαμβάνουν φράσεις όπως «δεν υπάρχουν δουλειές», «η κρίση τα διέλυσε όλα» κ.α… Γ: Οι δικαιολογίες πάντα θα δίνουν και θα παίρνουν. Οι άεργοι - λόγου χάρη - βρίσκουν ασφάλεια στη σιγουριά. Στη σιγουριά της παραπάνω απαισιοδοξίας και έτσι κατά μία έννοια απαλάσσονται από την ευθύνη. «Δεν δημιούργησα εγώ το πρόβλημα, γιατί να το λύσω;» και κάπως έτσι τους αφήνουν στην ησυxία(;) τους. Αλλά εδώ στην ουσία βρίσκεται το ζουμί. Ένας άνεργος σε μια παρόμοια περίπτωση έχει την επιλογή να... αναζητήσει τον χαμένο-ελεύθερο χρόνο και όχι να τον σπαταλήσει στην μιζέρια και την καθίζηση. Μπορεί να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που του

παρουσιάζεται και να μην δειλιάζει στην πρόκληση της δοκιμής. Το θέμα είναι κατά πόσο είναι διατεθειμένοι να κάνουν αυτό το βήμα της δοκιμής... A: Σίγουρα, αλλά ας το δούμε και από μια άλλη οπτική. Η πλειοψηφία των μανάδων μας ή των γιαγιάδων μας έχουν πει κάποια στιγμή στη ζωή τους τη φράση «Δοκίμασέ το και αν δεν σου αρέσει, μην το φας». Η φράση-μοτίβο των πρώτων γυναικών της ζωής μας στηρίζεται στην καταπληκτική νοοτροπία του «δεν θα χάσεις κάτι, μόνο να μάθεις έχεις». Βέβαια, πολλοί νέοι θα

πουν, δικαίως, ότι δεν μου είναι εύκολο να δημιουργώ μία ιδέα, να προσπαθώ να την εφαρμόσω, να αποτυγχάνει και αμέσως μετά με την ίδια όρεξη να προσπαθώ να «κάνω τον εαυτό μου παραγωγικό» με κάτι διαφορετικό. Η δοκιμή όμως θα μας πείσει έχω να πω εγώ. Η δοκιμή που στηρίζεται σε καλά δομημένες βάσεις. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, ότι για να δουλέψουμε κάπου, για να δημιουργήσουμε κάτι, και πόσο μάλλον για να επιτύχουμε γενικότερα, πρέπει να έχουμε χαρακτηριστικά, τα οποία θα αποτελέσουν το οπλοστάσιο μας. Λέξεις όπως τσαγανό, περιέργεια, αυτοέλεγχος, αισιοδοξία, προσαρμοστικότητα κ.ά. θα παίξουν σημαντικό ρόλο για να καταλάβουμε πρωτίστως αν μας ταιριάζει αυτό που έχουμε ξεκινήσει.

ΥΧΟ...σκέψεις

Η χαρά της ζωής ζωή είναι ωραία... Μια Η φράση που συναντάται συχνά, αλλά λίγοι πιστεύουν στ’

τε μπορείς ν‘ απολαύσεις τις μυρωδιές και τις εικόνες που σου προσφέρονται σ’ αυτό το ταξίδι. Μπορείς να βρίσκεις ομορφιά, απόλαυση ακόμα και στις γκρίζες μέρες. Στις μαύρες μέρες θα σε συντροφεύει η σκέψη πως «εγώ θα εφαρμόσω ό,τι ξέρω, θα ψάξω να βρω όσα μου χρειάζονται και σύντομα θα ξαναείμαι στο φως. Δε θα εγκαταλείψω

κάποιες φορές μοιάζει το άτομο να μην έχει έλεγχο σε όσα συμβαίνουν. Σ’ ένα βαθμό είναι έτσι. «Δε ξέρεις τι θα σου ξημερώσει» όπως λέει και ο λαός. Αυτό εκ πρώτης ακούγεται τρομαχτικό. Όμως αν το καλοσκεφτούμε είμαστε προικισμένοι με τόσα χαρίσματα – ικανότητες – δεξιότητες που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε πρόκληση. Γιατί πράγματι η ζωή είναι γεμάτη προκλήσεις. Αρκεί να τις δεις ως τέτοιες. Όλα είναι θέμα αντίληψης της πραγματικότητας. Αν στις δυσκολίες σηκώνεις τα χέρια ψηλά και ακινητοποιείσαι τότε τη ζωή δε τη λες και ωραία. Μάλλον μαύρη και μίζερη θα μοιάζει. Αν όμως τις «λακούβες» τις αντιμετωπίζεις ως ευκαιρία για να επιστρατεύσεις τις δυνάμεις σου, να εκμεταλλευτείς τις δεξιότητες σου για να καταστρώσεις σχέδιο που θα σε βγάλει από τα κακοτράχαλα μονοπάτια και θα ξαναμπείς σε ήρεμο διάβα, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τό-

γιατί μου αξίζει να ζω όπως θέλω» Οι περισσότεροι θα σκέφτεστε τι μας λέει… Άλλη μια ανεφάρμοστη θεωρία… Και εγώ σας λέω… Πιστέψτε στον εαυτό σας. Ο άνθρωπος μπορεί να καταφέρει ό,τι βάλει στο μυαλό του. Αυτό σίγουρα απαιτεί ξεβόλεμα, δράση -από τον καναπέ σπάνια γίνεται- η μοιρολατρία δε βοηθά. Βρείτε λόγους να χαμογελάτε μέσα στη μέρα, αγαπήστε δυνατά χωρίς φόβο πως θα πληγωθείτε, απολαύστε τη φύση, ξεκουραστείτε, φροντίστε τον εαυτό σας. Όλα αυτά δε θέλουν χρήματα για να γίνουν. Θέλουν θέληση και όρεξη. Κάντε κάθε μέρα έστω ένα πράγμα που σας ευχαριστεί. Ζήστε τη ζωή σας γλυκά ή όπως τη θέλετε τέλος πάντων. Γιατί πράγματι αύριο δε ξέρουμε τι μας ξημερώνει και αυτό την κάνει ακόμα πιο προκλητική και όμορφη.

αλήθεια. Ή για να το προσδιορίσω καλύτερα αρκετοί ξεχνούν στην καθημερινότητά τους. Η ζωή είναι ένα δώρο που δίνεται στον καθένα μας. Με τόσες πολλές εναλλαγές συναισθημάτων, καταστάσεων που

Αντί συμπεράσματος. Οι νέοι –γιατί εκεί χτυπάει περισσότερο η παραπάνω συζήτηση– έχουν μια ευλογία αλλά και μια κατάρα. Πλέον, σε σχέση με το παρελθόν έχουν περισσότερες διαθέσιμες πόρτες, που οδηγούν στην επιτυχία. Αυτό όμως δημιουργεί ισάριθμες πόρτες και προς την αποτυχία. Όλα εν τέλει οδηγούν στο πως θέλει ένας άνθρωπος να διαμορφώσει το χαρακτήρα του. Επιδιώκει να εμπλουτίσει την προσωπικότητά του ή απλά αρκείται στο να επιβιώνει; Η απόφαση βαραίνει αποκλειστικά τον ίδιο και οι εξωτερικοί παρατηρητές (καλή ώρα εμείς) δεν αποδίδουμε ευθύνες, απλώς επιχειρούμε να εξετάσουμε όλες τις... πόρτες και αυτά που κρύβονται από πίσω τους.

Επίλογος. Ἡ ἐξέλιξή μᾶς δείχνει ὅτι εἶναι στό χέρι μας νά γίνει ἡ ζωή μιά δημιουργική, ἀθάνατη πράξη ἤ να μεταβληθεῖ σέ ἀπραξία, οὐσιαστική ἀκινησία, σε θάνατο 1.

1. Αναφορά στον Καζαντζάκη, Γεώργιος Εμμ. Στεφανάκης, εκδ. ΤΟ ΒΗΜΑ, σελ. 15

Σοφία Μπαγουράκη Ψυχολόγος

Η γενιά του φραπέ

& άλλα

μυθικά τέρατα γράφει ο: Δημήτρης Κλήμης

τάσου έξω από ένα καφενείο. Περίμενε για δέκα λεπτά στη στάση του λεωφορείου. Πέρνα μια βόλτα από το ΙΚΑ ή ακόμα καλύτερα τράβα στην ουρά ενός ΑΤΜ την μέρα που πληρώνονται οι συντάξεις. Τέντωσε το εξασκημένο σου αυτί και άκου. Θα διαπιστώσεις πως ανάμεσά μας ζουν τέρατα. Πλάσματα που δεν ξέρουν τι θα πει σεβασμός, αξιοπρέπεια, αξίες. Που δεν βοηθούν

ξεμύτισαν στην ταλαίπωρη αυτή χώρα, χονδρικά από το 1981 έως το 2001. Με άλλα λόγια, όσους σήμερα βρίσκονται από το 16ο έως το 36ο έτος ζωής τους. Επίσης για την οικονομία της συζήτησης, ας δεχτούμε ως γεγονός πως θαύματα δεν συμβαίνουν και επίσης πως ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο υπάρχουν και περίπου 50 αποχρώσεις του γκρι (πώς τα λέω, πώς τα λέω). Και τώρα ας μας πει κάποιος επιτέλους τι στο γεροδι-

την οποία όλα έβαιναν καλώς. Ή τουλάχιστον έτσι ακούγεται. Η εν λόγω κυρία, εκτός από το να τεκνοποιήσει, μεγάλωσε και τα παιδιά της εμφυσώντας τους όλες εκείνες τις αξίες που η ίδια θεωρούσε πρέπουσες. Συνήθως, το αξιακό αυτό σύστημα έβριθε από ατάκες τύπου ‘Παναγιά μου τι θα πει ο κόσμος’, ‘Μακριά απ’ τον κώλο μας κι όπου θέλει ας είναι’, ‘Τι εννοείς θα πας να μείνεις μόνος σου’, ’Είσαι πολύ μικρός, δεν

τον πλησίον τους. Που κατάντησαν την κληρονομιά των παππούδων τους (που πολέμησαν για να κάνουν τα σαφρακιασμένα ότι γουστάρουν σήμερα) πατσαβουρόπανο. Που δεν σέβονται την οικογένεια, την θρησκεία, την παράδοση και που κυρίως δεν αντιδρούν. Που κατάντησαν την υπέροχα σμιλεμένη μας κενωνία ένα χάος. Οι νέοι, αυτά τα τέρατα.

άολο συμβαίνει με αυτούς τους αχρείους, αχάριστους, τεμπέληδες, χαραμοφάηδες και αποβλακωμένους νέους. Ήμαρτον δηλαδή.

ξέρεις εσύ’, ‘Κεραμίδι στο κεφάλι σου και θέση στο δημόσιο’ και άλλα κορυφαία. Δεν είναι δηλαδή να απορείς που ο σημερινός νέος είναι και λίγο της επιφάνειας, λίγο παρτάκιας, λίγο ευνουχισμένος μαμάκιας, λίγο μαμούχαλο ρε παιδί μου. Όταν ήταν ακόμα παιδί, έμαθε πως πρέπει να κρατάει τη μαμά του ικανοποιημένη. Γιατί αλλιώς πέφτανε μάπες. Ε, και αυτό έκανε. Βοήθησε σίγουρα το γεγονός πως η μαμά του φρόντισε να του παρέχει τα πάντα ώστε να μην κουράσει το ευ-

Για την οικονομία της συζήτησης ας ορίσουμε ως νέους τους σημερινούς millenials, όσους δηλαδή

Αρχικά, μιας που όπως είπαμε θαύματα δεν συμβαίνουν, για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, οι άνθρωποι αυτοί προφανώς δεν φύτρωσαν. Μάνα τους γέννησε, και μάλιστα μια μάνα που σήμερα δεν την λες και πιπίνι. Μια κυρία λοιπόν, που ανήκε σε μια προηγούμενη γενιά κατά

αίσθητο κωλαρίνι του. Και επειδή τόση ώρα μιλάω για τις μαμάδες, στους μπαμπάδες δεν αναφέρομαι γιατί όπως όλοι ξέρουμε, η δουλειά του μπαμπά είναι να φέρνει τα λεφτά στο σπίτι και τις Κυριακές να κουτουπώνει τη θεία Βαγγελίτσα. Επειδή δηλαδή έκανε παιδιά ο άνθρωπος θα πρέπει να τα μεγαλώσει κιόλας; Και την μαντάμ τι την παντρεύτηκε δηλαδής; Το πρόβλημα εδώ βέβαια, δεν είναι οι γονείς. Είναι πως αυτά τα σκασμένα τα παιδιά έχουν αυτιά και μάτια και, άκουσον άκουσον, μιμούνται τα γονεϊκά πρότυπα. Όταν ο μπαμπάς, ας πούμε, λέει ψέματα πως δεν πήγε στην πεθερά του γιατί είχε δουλειά, ενώ όλοι ξέρουμε πως ευχαρίστως θα την έπνιγε στον ασβέστη, το σκασμένο λαμβάνει το υποδόριο μήνυμα πως το ψέμα είναι θεμιτό, αν λέγεται εκεί που πρέπει. Στην πεθερά, τον φίλο, την εφορία, στον εαυτό μας. Άρα θες δεν θες παππού, ο γιόκας σου που βρίζεις σήμερα, έχει μέσα του μπόλικο εσύ. Και η ιστορία τραβάει πολύ πολύ πίσω, σε ένα αξιακό σύστημα κατά τόπους σαθρό. Επιπλέον, πρέπει σίγουρα να λάβει κανείς υπόψη του, την πολιτικοοικονομική συγκυρία. Εκτός του ότι δεν μας λες και μαθημένους στην αντίδραση (υπάκουους δεν μας θέλατε παιδιά; καλώς τα δεχτήκατε τώρα) ζούμε την εποχή της πλήρους ισοπέδωσης. Και είναι αλήθεια πως πολλοί από τους νέους, είναι πεπεισμένοι, και όχι άδικα, πως τίποτε δεν πρόκειται

να αλλάξει γιατί τίποτε δεν άλλαξε μέχρι τώρα. Με άλλα λόγια, οι νέοι βιώνουν-βιώνουμε την πλήρη απαξίωση της αντίδρασης, μιας που είμαστε τόσο βυθισμένοι στα σκατά, και μάλιστα χωρίς να ευθυνόμαστε ιδιαίτερα, μιας που κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας δεν υπήρξαμε ούτε ψηφοφόροι, ούτε εργαζόμενοι, ούτε φορολογούμενοι. Οι πιο δημιουργικοί λοιπόν (ή πιο απελπισμένοι) ψάχνουν την τύχη τους αλλού, ενώ οι λίγο πιο βολεμένοι (παππού δώσε ένα δεκάρικο να πάρω κανά τσιγάρο) κάθονται εδώ που βρίσκονται, γιατί η μαμά ξέρει και ποιος πάει τώρα να ζήσει εκεί έξω; Κάπου εδώ θέλω όλοι να θυμηθούμε, πως μιλάμε για μια γενιά που δεν χρειάστηκε να παλέψει για τίποτα. Ήρθε να απολαύσει τις κατακτήσεις της προηγούμενης γενιάς, οι οποίες της προσφέρθηκαν απλόχερα, με αντάλλαγμα την υπακοή. Ως εκ τούτου, δεν γνωρίζει πώς να μάχεται, και δεν την πειράζει κιόλας γιατί δεν θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο για αυτό. Αφού άλλοι κατέκτησαν τα προηγούμενα, ας παλέψουν άλλοι για τα επόμενα. Και κάπως έτσι, οι νέοι απολαμβάνουν την ανεργία τους και τα ολόκληρα δέκα ευρώ που παίρνουν από την μαμά-γιαγιά κάθε τρεις μέρες, υπομένοντας αναντίρρητα τις συνθήκες και κάνοντας αυτό που ξέρουν καλύτερα, ή για να ακριβολογώ αυτό που διδάχτηκαν καλύτερα. Να μεταθέτουν την ευθύνη. Ένας τρίτος παράγοντας, εξίσου σημαντικός με τους προηγούμενους, είναι τα μηχανάκια του διαόλου, αυτά τα social media. Τα Ινσταγκραμ, μπισταγκραμ και πως σκατά τα λένε. Μεγάλη παγίδα παιδιά. Κυρίως γιατί σε εντάσσουν σε μια πραγματικότητα εικονική, με φίλους που δεν είναι φίλοι, με απίστευτα πολλή πληροφορία, με άμεση πρόσβαση στο οτιδήποτε και πολλή πολυλογία. Οι επαναστάσεις πια γίνονται στον προσωπικό τοίχο του καθενός με κείμενα σεντόνια που σηκώνουν το λάβαρο ενάντια στους καταπιεστές, τους φασίστες και άλλους. Είναι τόσο εύκολο να νιώσει πια

κάποιος επαναστάτης, που τελικά δεν γίνεται κανένας. Και μιας που όλα είναι στη θέση τους, φαΐ, τσιγάρα καφές και επανάσταση, ο νέος κοιμάται ήσυχος μιας που έχει επιτελέσει το έργο που έχει έρθει να φέρει εις πέρας. Κάπου εδώ, θα ήθελα να αναφερθώ σε έναν ακόμα παράγο-

τη, ο οποίος δίχως εμάς, θα έτρωγε ακόμα μπανάνες με τη φλούδα. Τελικά παρ’ όλα αυτά, η χελώνα ξεπέρασε το λαγό, και ο τελευταίος έγινε στιφάδο. Από την άλλη, και για να σοβαρευτούμε λίγο, τα πράγματα δεν είναι μονόπλευρα. Δεν μπορεί κάτι να έχει μόνο μειονεκτήματα και κα-

λον βιώνουμε τη ζωή με παραπάνω ειλικρίνεια. Επιπλέον, η εμπειρία είναι κάτι που προφανώς δεν μεταδίδεται. Και αυτό έχει δύο όψεις. Από τη μία, το να μην μπορεί κάποιος να σου μεταδώσει το μίσος του για τους γείτονες Τούρκους φερ’ ειπείν, είναι ικανό να δημιουργήσει μια αφέλεια, αλλά από την άλλη είναι μάλλον και μια καλύτερη συνθήκη για τις ευνοϊκότερες σχέσεις των δύο λαών, που στο κάτω κάτω δεν έφταιξαν και οι δόλιοι. Με άλλα λόγια, αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως σε πολλές περιπτώσεις αυτό που οι παλαιότεροι αποκαλούν ασέβεια προς την ιστορία, ίσως είναι απλά πρόοδος. Στην τελική, η εμμονή σε τραυματικές εμπειρίες, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, δεν βοήθησε ποτέ κανέναν.

ντα, που ίσως δεν έχει λάβει κανείς υπόψη. Το ένδοξο παρελθόν κάποιου, μπορεί εκτός από παράσημο να είναι και μεγάλο βαρίδι. Προς θεού, δεν ισχυρίζομαι πως για όλα τα κακά που μας βρήκαν ευθύνεται η αδυναμία μας να ξεπεράσουμε τον 5ο αιώνα π.Χ., αλλά αν κανείς το σκεφτεί, το μεγαλύτερο πλήγμα που μπορεί να δεχθεί ένα τέκνο, είναι να μην κατορθώσει ποτέ να ξεπεράσει τον γεννήτορά του. Επιπλέον, μεγαλώσαμε με την πεποίθηση πως ότι χρειάστηκε να κάνουμε ως Έλληνες, το έκαναν οι πρόγονοί μας. Και ως εκ τούτου εμείς ζούμε πια με μόνη υποχρέωση την προσωπική ικανοποίηση, κοιτώντας υποτιμητικά τον υπόλοιπο πλανή-

θόλου προτερήματα. Οι νέοι σήμερα είναι μακράν πιο ανοιχτόμυαλοι από ότι οι παππούδες ή οι μπαμπάδες τους. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση δημιούργησε μια, μάλλον πιο πολιτισμένη συλλογική συνείδηση. Πράγματι, οι νέοι είμαστε μάλλον πιο ευαίσθητοι σε θέματα που είκοσι χρόνια πριν, δεν έδινε σημασία κανένας. Ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα των ζώων, περιβαλλοντική συνείδηση και πολλά άλλα, είναι μάλλον προτερήματα της δικής μου γενιάς και όχι του πατέρα μου. Επιπλέον, είμαστε μάλλον πιο εξωστρεφείς, όντας απαλλαγμένοι από κομπλεξισμούς συνδεδεμένους με την ανέχεια που οι παππούδες μας βίωσαν, και μάλ-

Συμπερασματικά, οι νέοι δεν είναι τέρατα και, όχι, η κοινωνία μας δεν βαδίζει προς το χάος εξαιτίας τους. Οι νέοι είναι μάλλον το απτό αποτέλεσμα γαλούχησης από μια γενιά που δεν ήξερε ακριβώς που πήγαινε και τι ήθελε να δημιουργήσει. Είναι οι άνθρωποι που καλούνται να πολεμήσουν μια αντίξοη κατάσταση χωρίς να έχουν λάβει τα εφόδια και να προσαρμοστούν σε μία νέα παγκόσμια πραγματικότητα για την οποία μάλλον απροετοίμαστοι είναι. Είναι εκείνοι που το παρελθόν που έζησαν οι παππούδες τους φαίνεται πολύ μακρινό και που προσπαθούν αξιολογώντας τα λάθη των προηγούμενων να φτιάξουν κάτι υγιέστερο, πολλές φορές αποτυγχάνοντας. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από την ίδια τη ζωή, η οποία ξεκινάει άμαθη και επιπόλαια με μία έμφυτη τάση όμως να φεύγει μπροστά και να φέρνει το νέο. Εξάλλου, κάποια στιγμή θα παραδώσουμε και εμείς τον κόσμο στους επόμενους, και θα ήταν μάλλον θλιβερό να καταθέσουμε αυτό που πήραμε ανέγγιχτο. Με λίγα λόγια, συγχωρήστε μας που αλλάζουμε. Συγχωρήστε μας που κάνουμε και λάθη. Αλλά στηρίξτε μας κιόλας, προσπαθούμε.

«Μαϊμού» Κοινωνικές Δομές; Μετά τις τσάντες «μαϊμού», φαίνεται μάλλον πως ήρθε και η σειρά για κάτι πιο σοβαρό, τις «μαϊμού Κοινωνικές Δομές». Η κα Αντιμισάρη ενημέρωσε τη Δημοτική Αρχή πως έπεσε στην αντίληψη της η ύπαρξη Κοινωνικού Ιατρείου- Φαρμακείου και Παντοπωλείου στην οδό Τατάκη σε σημείο που δεν έχει οριστεί από το δήμο κάποια Κοινωνική Δομή και θέλησε να μάθει για την πιθανή σχέση που μπορεί να έχει με το Δήμο, αν έχει ή με κάποιον θεσμοθετημένο φορέα η ύπαρξη του. Η Δήμαρχος αρνήθηκε την οποιαδήποτε σχέση με την όποια δομή αλληλεγγύης έχει στηθεί και έθεσε μάλιστα και θέμα νομιμότητας αφού για αυτές τις Δομές την ευθύνη της λειτουργίας την έχουν είτε οι Δήμοι είτε οι οργανωμένοι φορείς της κοινωνίας δηλώνοντας επίσης πως θα ασκηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες για να ελεγχθεί το θέμα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως καμία συλλογικότητα δεν επισκέφθηκε τη Δήμαρχο για ενημέρωση ή πιθανή συνεργασία! Καμία αύξηση στα δημοτικά τέλη Δε θα υπάρξει καμία αύξηση στα δημοτικά τέλη για το 2018, με τα ποσά- από τα χαμηλότερα στο λεκανοπέδιο της Αττικής-να παραμένουν στα 1,13€ ανά τ.μ για τις οικίες και τους κοινωνικούς φορείς και στα 2,73€ ανά τ.μ για τα καταστήματα, ενώ σημαντικές θα είναι και οι εκπτώσεις για τις ευπαθείς ομάδες του Δήμου. Προβλέπεται επίσης πλήρης απαλλαγή δημοτικών τελών για δύο χρόνια στους νέους επιτηδευματίες, τις προσωπικές εταιρείες (Ο.Ε. & Ε.Ε.) και τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις - εκτός Γ’ συντελεστή - από την έναρξη της επιχείρησης τους στο Δήμο Αγίου Δημητρίου. Χρήμα μετ’ εμποδίων Στα ίδια περσινά επίπεδα θα κινηθούν και τα τέλη της διαφήμισης, η οποία τα μόνα- λιγοστά- έσοδα «που φέρνει» είναι από επιχορήγηση και από τα πρόστιμα της παράνομης διαφήμισης. Αναφορικά δε με τα πρόστιμα ο κ. Καραχάλιος –αλλά και η Δήμαρχος-επεσήμαναν πως ο δήμος χάνει τις δικαστικές διαμάχες με τις μεγάλες εταιρείες γιατί απλά ο δικαστής εφαρμόζει το νόμο. Απαλλάσσονται οι εταιρείες των προστίμων λόγω έλλειψης χωροθετημένων σημείων προς ενοικίαση κι όλα αυτά τη στιγμή που η διαφήμιση μπορεί να γίνει ένα σημαντικό έσοδο για τα ταμεία του δήμου.

γράφει η Ταξούλα Ζάχου

η Δήμαρχος τις καταγγελίες του κ. Βρεττού, ο οποίος, όπως υποστήριξε η κα Ανδρούτσου, έκανε θέμα την προμήθεια για το σχολικό χαρτί «κατόπιν εορτής», αφού οι Σχολικές Επιτροπές κάθε χρόνο εγκρίνουν σε 15μελή διαπαραταξιακά και διαθεσμικά όργανα τους απολογισμούς, ψηφίζεται από το Δημοτικό Συμβούλιο, καθώς επίσης ελέγχεται εξονυχιστικά από την Επίτροπο του Ελεγκτικού.

Προσωπικά συμφέροντα Ξεσπάθωσε ο κ.Βρεττός όταν άκουσε τη Δήμαρχο να τον κατηγορεί πως επιχειρεί εντυπωσιασμούς μετά Χριστόν και πως κινείται από προσωπικά κίνητρα μια και για αποφάσεις ειλημμένες και ελεγμένες δημιουργεί πλασματική εικόνα. Αμέσως πέταξε το μπαλάκι για τον κουμπάρο της και σύζυγο της προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, ο οποίος, όπως υποστήριξε, συνεργάζεται «μόνιμα» -για λογιστικά θέματα- με τις Σχολικές Επιτροπές. Στις «σπόντες» του κ. Βρεττού η κα Χατζηδημητρίου είπε πως δεν πρόκειται να πέσει στο επίπεδό του μεταφορικά και κυριολεκτικά. Κάθε χρόνο τα ίδια… Το ετήσιο θέμα των σχολικών καθαριστριών έθιξε η κα Δήμου ρίχνοντας την ευθύνη στη Διοίκηση, που κάθε χρονιά άλλοτε πρέπει να ξεκινήσουν (1/9), άλλοτε ξεκινούν (7/9) κι άλλοτε υπογράφουν (15/9), με αποτέλεσμα να χάνουν χρήματα και ένσημα. Η Δήμαρχος την ενημέρωσε ότι η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά και μόνο το ΙΝΕΔΙΒΙΜ (Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης), που άργησε να δράσει και πως οι σχολικές καθαρίστριες δεν πρόκειται να χάσουν τίποτα από όσα δικαιούνται, αφού όπως και πέρσι θα έχουν να λαμβάνουν με την λήξη της σχολικής χρονιάς, κάτι που γνωρίζουν άλλωστε και οι ίδιες γι αυτό ξεκινούν από τις 7/9. Επιπρόσθετα η Δήμαρχος ενημέρωσε πως ενισχύθηκε και η Σχολική Επιτροπή για τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας –σε τυχόν καθυστέρηση του χρηματοδότη ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Του βρωμάει… Σε συνέχεια της συζήτησης για τα ανταποδοτικά τέλη στην καθαριότητα, ο κ.Βρεττός ανέφερε πως τα τέλη είναι χαμηλά γιατί αντίστοιχη είναι η ποιότητα που προσφέρεται στους δημότες, αφού όπως τόνισε η πόλη βρωμάει. Και μια που ακύρωσε το έργο της καθαριότητας δε σταμάτησε εκεί αλλά άφησε αιχμές και για την κατάσταση που επικρατεί στο εργοτάξιο, κάνοντας λόγο για λάθος

επιλογές, για πολλά προβλήματα, για ανομία και για έλλειψη αξιοκρατίας. Μέχρι που είπε πως έχει δει Επόπτη να εργάζεται με τις πυτζάμες του.

Καταγγελίες για διασπάθιση δημοτικού χρήματος Φορτσάτος ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο ο κ.Βρεττός που μετά τις αναφορές περί ανομίας και αναξιοκρατίας στο εργοτάξιο, κατηγόρησε τη Διοίκηση του Δήμου για διασπάθιση του δημοτικού χρήματος, αφού όπως υποστήριξε, η Σχολική Επιτροπή προμηθεύεται από μόνιμο πλειοδότη την τελευταία 5ετία και με απευθείας ανάθεση, χαρτί Α4 κατά 30% ακριβότερα από τη Κεντρική Υπηρεσία του Δήμου. Η Δήμαρχος έκανε λόγο για άναρθρη κραυγή και συστηματική παραπληροφόρηση –χωρίς επιχειρήματα-, αφού η σύγκριση έγινε ανάμεσα στο χαρτί που παραδίδεται στην αποθήκη του Δήμου μία φορά το χρόνο, και στην ετήσια και συστηματική ενίσχυση των 55 σχολικών μονάδων του δήμου. Ο κ.Βρεττός δεσμεύθηκε να φέρει αποδείξεις, οι οποίες και θα στηρίζουν τα όσα προσάπτει στη διοίκηση. Λάσπη στον ανεμιστήρα Με λάσπη στον ανεμιστήρα η οποία και επιστρέφει πίσω παρομοίασε

Φθάσαμε ήδη στην 6η αναμόρφωση προϋπολογισμού Κατά πλειοψηφία πέρασε η 6η αναμόρφωση του προϋπολογισμού. Ενισχύθηκαν κωδικοί που σχετίζονταν με εργοδοτικές εισφορές, υπερωρίες, την αναβάθμιση της μηχανογράφησης και δικαστικά έξοδα. Επίσης ενισχύθηκαν οι προμήθειες της Τεχνικής Υπηρεσίας, η Α/μια Σχολική Επιτροπή και ο εξοπλισμός στο υπόγειο γκαράζ. Προστέθηκαν και νέοι κωδικοί που αφορούν δαπάνες για τη μεταφορά ογκωδών αντικειμένων, κωδικοί για τα στερεά απόβλητα και την εγκατάσταση φυσικού αερίου στα σχολεία, ενώ μειώθηκαν κωδικοί, οι οποίοι δε θα εκτελεστούν. Βγήκε το τεφτέρι… Η πρώτη αποβολή από τη κα. Χατζηδημητρίου είναι πια γεγονός. Ο παραλήπτης βέβαια – κ.Βρεττός δεν ήταν έκπληξη αφού καιρό τώρα φλέρταρε μ’ αυτή την προοπτική. Έκπληξη ήταν η ανοχή της προέδρου που κρατήθηκε αρκετά, πριν τον αποβάλλει. Έναν γραμματέα δημοτικού συμβουλίου που δε λέει να σταματήσει να εμποδίζει την ομαλή λειτουργία των συνεδριάσεων, ειδικά μετά την εκλογή του στη συγκεκριμένη θέση.

Συνεχίζεται…

11 11

ΜΙΚΡΑ 13ο & 21ο Δημοτικά Σχολεία Συνεχίζεται το πρόγραμμα των εικαστικών παρεμβάσεων στα σχολικά κτήρια του Δήμου. Αυτή τη φορά σειρά είχαν τα 13ο και 21ο Δημοτικά Σχολεία του Δήμου Αγίου Δημητρίου.

Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης

ΚΕΔΕ & Aegean College Η ΚΕΔΕ και το "Aegean College" δίνουν τη δυνατότητα σε ένα ικανό αριθμό νέων που ανήκει στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να σπουδάσει με έκπτωση 30% - 50% στα δίδακτρα. Οι ενδιαφερόμενοι/-ες μπορούν να υποβάλουν αίτηση μέχρι την 30ή Νοεμβρίου 2017, στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου, Ξενοφώντος 10, τηλ.: 2109754035.

ΚΕΔΕ & ΙΕΚ "ΟΜΗΡΟΣ" Η ΚΕΔΕ και το ΙΕΚ ΟΜΗΡΟΣ, δίνουν τη δυνατότητα σε ένα ικανό αριθμό νέων που ανήκει στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες να σπουδάσει με έκπτωση 50% στα δίδακτρα της Σχολής. Οι ενδιαφερόμενοι/-ες μπορούν να υποβάλουν αίτηση μέχρι την 30ή Νοεμβρίου 2017, στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου, Ξενοφώντος 10, τηλ.: 2109754035.

Τμήμα Υγείας και Πρόνοιας Το Τμήμα Υγείας και Πρόνοιας του Δήμου Αγίου Δημητρίου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας & Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, διοργανώνουν εκπαιδευτικές ημερίδες αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς Α΄βάθμιας και Β΄βάθμιας Εκπαίδευσης με τίτλο "Ανίχνευση και Διαχείριση περιστατικών Κακοποίησης και Παραμέλησης Παιδιών, όπως εμφανίζονται στη σχολική κοινότητα. - Ο ρόλος του εκπαιδευτικού". Υπεύθυνες του Προγράμματος είναι η κ. Μαρία Μαυρογεώργη και η κ. Ανθή Βασιλακοπούλου. Το πρόγραμμα ξεκίνησε ήδη με το 7ο Δημοτικό Σχολείο.

Βιώσιμη διατροφή στους Παιδικούς Σταθμούς Ξεκίνησε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Υγιή Παιδιά, Υγιής Πλανήτης-Μαγειρεύουμε ένα κόσμο για τα παιδιά μας!», της WWF Ελλάς για τη Βιώσιμη διατροφή, στους Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου μας, με πρώτο σταθμό τον 4ο Βρεφονηπιακό Σταθμό του Δήμου Αγίου Δημητρίου.

γράφει η Ταξούλα Ζάχου

νόμος Ν3852/2010 (Καλλικράτης), που σχετίζεται με τη σύνταξη του Τεχνικού Προγράμματος προβλέπει την ψήφισή του σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, αφού πρώτα έχει προηγηθεί συζήτηση στην Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου καθώς και η συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης. Η Επιτροπή Διαβούλευσης αποτελείται από εκπροσώπους αθλητικών, επιστημονικών, επαγγελματικών και πολιτιστικών συλλόγων, πολίτες και εκπροσώπους τοπικών φορέων με τη «διάρκεια ζωής» της να μην υπερβαίνει τα δυόμιση έτη. Οφείλει να συνεδριάζει – υποχρεωτικά βάση νόμου- μια φορά το χρόνο πριν ψηφιστεί το Τεχνικό Πρόγραμμα και αφού φυσικά τα μέλη παρακολουθήσουν όλες τις προηγούμενες διαδικασίες – τις λαϊκές συνελεύσεις-, ενώ συνηθίζει να παραβλέπει τη δυνατότητα που της δίνει ο νόμος για συνεδρίαση μια φορά κάθε 3 μήνες ή όποτε ζητηθεί από το 1/3 των μελών της για συγκεκριμένο θέμα. Στις αρμοδιότητες της είναι να γνωμοδοτεί στο δημοτικό συμβούλιο για τα αναπτυξιακά προγράμματα, τα προγράμματα δράσης, για το επιχειρησιακό και τε-

χνικό πρόγραμμα του δήμου, τα τοπικά προβλήματα και για θέματα τοπικού ενδιαφέροντος τα οποία -τυχόν- παραπέμπονται σε αυτή, ενώ παράλληλα μπορεί να διατυπώσει τη γνώμη και τις παρατηρήσεις. Με αφορμή το υπό ψήφιση Σχέδιο του Τεχνικού Προγράμματος του 2018 συνεδρίασε στις 23 Οκτωβρίου, όπου προηγήθηκε η εισήγηση της Δημάρχου-που προεδρεύει- και ακολούθησαν ερωτήσεις, τοποθετήσεις, προτάσεις από μερίδα τω παρευρισκομένων. Μεταξύ άλλων κάποια από τα ζητήματα που συζητήθηκαν ήταν η ανάγκη για ένα πλάνο όραμα για την πόλη το οποίο θα ακολουθήσουν οι εκάστοτε διοικήσεις με σκοπό τη γενικότερη ανάπτυξή της πόλης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, η διαχείριση των αποβλήτων, η ανάγκη για ιδιόκτητα κτήρια και η βελτίωση της προσβασιμότητας. Επίσης έγινε λόγος για τη διάνοιξη της Όθωνος, την αναβάθμιση της πλατείας Παναγούλη, την αγορά οικοπέδων και την τόνωση της Ασυρμάτου. Τέθηκε η ανάγκη για μια νέα κυκλοφοριακή μελέτη και η δημιουργία τριγωνικού κόμβου στην Ελ. Βενιζέλου, Αμαλίας και Τεμπών. Έγινε λόγος για έργα τα οποία έχουν ήδη συμπεριληφθεί στο πρό-

γραμμα, και ακούστηκαν και κάποιες προτάσεις οι οποίες όμως αφορούσαν τον προϋπολογισμό. Η Δήμαρχος έδωσε απαντήσεις σε όσους εκπροσώπους τοποθετήθηκαν, ενώ έκρινε αναγκαία και επείγουσα τη δημιουργία του τριγωνικού κόμβου με την προσθήκη του έργου στο υπάρχων Τεχνικό Πρόγραμμα. Συμφώνησε και υπερθεμάτισε στο όφελος που θα έχει ένα γενικό πλάνο, ένα master plan για την πόλη, ενώ ξεκαθάρισε πως δεν προτίθεται να προχωρήσει στην εκπόνηση μιας νέας κυκλοφοριακής μελέτης. Εν κατακλείδι…Θα χουμε να λέμε πως ακολουθήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες και το Τεχνικό Πρόγραμμα ψηφίστηκε και από την Επιτροπή Διαβούλευσης. Μια Επιτροπή που - υπό προϋποθέσεις - θα μπορούσε να είναι μια ενδιαφέρουσα και αξιοποιήσιμη βοήθεια, αν βέβαια έλειπε η προχειρότητα, η αδιαφορία και η άρνηση συμμετοχής στα κοινά, αφού οι περισσότεροι - λιγοστοί ήταν όσοι είχαν ουσιαστική παρουσία- δεν παρακολούθησαν τις λαϊκές συνελεύσεις, κάποιοι δεν κατέθεσαν καν προτάσεις και άλλοι απλά απουσίασαν από τη συνεδρίαση της Επιτροπής.

Διακρίσεις για σχολεία του Αγίου Δημητρίου

ιπλή διάκριση για το δήμο του Αγίου Δημητρίου, αφού δύο σχολεία της περιοχής απέσπασαν βραβεία στο διαγωνισμό που πραγματοποίησε η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης και η Δ/νση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής, στο πλαίσιο του εγκεκριμένου από το Υπουργείο Παιδείας, Εθνικού Θεματικού Δικτύου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευση «Φύση Xωρίς Σκουπίδια».

Στο διαγωνισμό σύγχρονης περιβαλλοντικής ιστορίας 2016-17, το τμήμα Γ΄1 του 20ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου πήρε «Βραβείο Πρωτοτυπίας και Δημιουργικότητας» και «Βραβείο Ζωντάνιας Λόγου – Λογοτεχνικότητας, για την ιστορία με τίτλο «Δεύτερη ευκαιρία ζωής». Στον ίδιο διαγωνισμό, οι μαθήτριες του 1ου Γυμνασίου Αγίου Δημητρίου, Μαριάνθη Τερζάκη, Πηνελόπη - Ιωάννα Χονδρογιάννη, Αλεξάνδρα-Μελίνα

Φορτετσανάκη και η Νικολίνα Κερπινιώτη απέσπασαν «Βραβείο Πρωτοτυπίας και Δημιουργικότητας» και «Βραβείο Προαγωγής Ανθρώπινων Αξιών και Παρότρυνσης σε δράση για το Περιβάλλον», για την περιβαλλοντική ιστορία με τίτλο «Δραπέτης από τη χωματερή». Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς, με την ευχή όλων μας για αντίστοιχες μελλοντικές επιτυχίες. Ταξούλα Ζάχου

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ eκδηλωση ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ

ην Κυριακή 5/11/17 πραγματοποιήθηκε, με μεγάλη επιτυχία, η εκδήλωση της δημοτικής παράταξης ΜΕΤΕΧΩ. Η δημοτική παράταξη του ΜΕΤΕΧΩ ευχαριστεί θερμά τις φίλες και τους φίλους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή του. Σε μια γιορτινή και συνάμα ζεστή ατμόσφαιρα συναντήθηκαν παλιοί και νέοι φίλοι. Μαζί μας ήταν και τους ευχαριστούμε, ο Αντιπεριφερειάρχης κος Χ.Καπάταης, η Περιφ,. Σύμβουλος Μ.Νερούτσου, ο Δ/ντης της Δ' δ/νσης α΄ βάθμιας Γ.Κέντρος, ο πρόεδρος του Σ.Ε.Φ Γ.Μανιάτης, ο συντονιστής δ/ντης ΣΕΦ Γ.Δημόπουλος, ο Ολυμπιονίκης της ιστιοπολοίας και πρωταθλητής Ελλάδας Αιμ. Παπαθανασίου κ.α. Το μήνυμα ήταν οτι η παράταξη είναι παρούσα, ενωμένη, δυνατή και συνεχίζει.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΧΟΛΕΙΩΝ Α/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΑΧ. ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Ξενοφώντος 10 ΤΑΧ. ΚΩΔΙΚΑΣ: 210-9712955

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗΣ ΠΛΕΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΥΛΙΚΕΙΟΥ Η Σχολική Επιτροπή Σχολείων Α/θμιας Εκπ/σης Δήμου Αγίου Δημητρίου ανακοινώνει ότι προκηρύσσεται δημόσιος πλειοδοτικός διαγωνισμός με ενσφράγιστες προσφορές για την ανάθεση λειτουργίας και εκμετάλλευσης του κυλικείου του 9ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου για το χρονικό διάστημα των εννέα ετών. Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στο γραφείο της Σχολικής Επιτροπής, οδός Ξενοφώντος 10, στις 11 Δεκεμβρίου 2017, ημέρα Δευτέρα και ώρα 9.00π.μ. Για παραλαβή της αναλυτικής προκήρυξης και πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο γραφείο της Σχολικής Επιτροπής, Ξενοφώντος 10, Άγιος Δημήτριος, (ΤΗΛ: 2109712955) κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες. 7/11/2017 Ο Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής Νομικός Εμμανουήλ

13 13 Αγ. Δημήτριος: 06-11-2017 Αρ. Πρωτ.641/2017 ΠΡΟΣ : ΕΟΚ / ΕΣΚΑΝΑ

Ευχαριστήρια Επιστολή σε Γιατρό Αγώνα Μπάσκετ

ο Δ.Σ. του Γυμναστικού Συλλόγου Κρόνος Αγ. Δημητρίου αισθάνεται την υποχρέωση να εκφράσει δημόσια τις ευχαριστίες του στο γιατρό του αγώνα Α’ κατηγορίας Εφήβων ΓΣ ΚΡΟΝΟΣ – ΑΟΠ.ΦΑΛΗΡΟΥ, κύριο Πίππη Στέλιο, που πραγματοποιήθηκε στις 10/10/2017. Ο εν λόγω γιατρός δικαίωσε πλήρως την παρουσία του ως γιατρός του αγώνα, επιδεικνύοντας άριστη επαγγελματική ευσυνειδησία σε τραυματισμό νεαρού αθλητή του συλλόγου μας, επιπρόσθετα όμως απέδειξε ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες της εποχής μας υπάρχουν ακόμη γιατροί που σέβονται τον όρκο του Ιπποκράτη και τους διακατέχει το ήθος η ανιδιοτέλεια και ο ανθρωπισμός. Συγκεκριμένα αφού έδωσε τις πρώτες βοήθειες στον τραυματισμένο αθλητή μας στην συνέχεια τον μετέφερε στο Ιατρείο του γηπέδου καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποκατάσταση του τραυματισμού του. Παρέμεινε στο ιατρείο του

γηπέδου περίπου για μια (1) ώρα και 30’ λεπτά έως ότου με υπόδειξη του, παραληφθεί ο αθλητής από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και στην συνέχεια τον συνόδεψε στο Ασκληπιείο της Βούλας όπου παρέμεινε κοντά του όσον χρόνο διάρκεσαν οι εξετάσεις, συμμετέχοντας στην αποκατάσταση του τραυματισμού. Τέλος λίγο μετά την 03:00 π.μ. αποχώρησε από το νοσοκομείο αφού έδωσε διευκρινίσεις / συμβουλές για την αποθεραπεία του αθλητή, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι αφιλοκερδώς παραμένει στην διάθεσή του για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία ή βοήθεια χρειαστεί. Θερμά συγχαρητήρια Γιατρέ ως ένα μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης για την ανιδιοτελή ευσυνειδησία σας!! Με εκτίμηση για το Δ.Σ Ο Πρόεδρος Σκουλίκας Δημήτρης Γεν. Γραμματέας Καραχάλιος Χρήστος

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΓΕΥΜΑ δίχως ΕΝΟΧΕΣ στην ζυγαριά μας όσο και στην ψυχολογία και την καθημερινότητα μας. Ενα ελεύθερο γεύμα κάθε εβδομάδα ή εβδομάδα παρά εβδομάδα μόνο καλό μπορεί να μας επιφέρει !

Cheat meal ή αλλιώς το ελεύθερο γεύμα είναι ίσως από τα πιό σημαντικά γεύματα που πρέπει να υπάρχουν συνήθως σε ένα διαιτολογικό πλάνο. Κατά την διάρκεια ενός υποθερμιδικού διαιτητικού πλάνου ο οργανισμός μας στερώντας μάκρο και μίκροθρεπτικών στοιχείων, ύστερα από κάποιο διάστημα «κουράζετε» και αυτό φαίνετε και στην ψυχολογία μας αλλά και στο οτι δεν χάνουμε εύκολα πλέον βάρος . Κάνοντας κάποιο cheat meal αυξάνουμε τον μεταβολισμό μας κατά ενα μεγάλο ποσοστό και του δίνουμε πάλι την ευκαιρία να λειτουργίσει πλήρως. Ωστόσο πολλοί μπερδεύουν το ελεύθερο γεύμα με το να καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες από λιπαρά και junk food σε σημείο έντονου κορεσμού, ή ακόμα και αυτό να γίνεται για μια ολόκληρη μέρα σε όλα τα γεύματα, κάτι που είναι λάθος μιας και εκεί χάνεται όλο το νόημα του εφοδιασμού του οργανισμού μας με υψηλό υδατάνθρακα για την ομαλή αναπροσαρμογή και λειτουργικότητα του σε ορμονολογικό και μεταβολικό επίπεδο Συμπερασματικά, μια μακροχρόνια υποθερμιδική δίαιτα ειδικά σε χαμηλό υδατάνθρακα μπορεί να επιφέρει αντίστροφα αποτελέσματα από αυτά που θέλουμε τόσο

ber

bar-

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ O Βασίλης Καραμανίδης, είναι απόφοιτος του Queen Margaret University του Εδιμβούργου στον τομέα της Διαιτoλογίας και διατροφολογίας. Οι πρακτικές του ασκήσεις έγιναν σε 2 από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής, στο Αττικόν και στο Μetropolitan. Σε αυτή την στήλη θα ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα της διατροφής όπως για διατροφικά tips, διατροφικούς μύθους, και ενημερωτικό υλικό πάσης φύσεως που αφορά την διατροφή, το fitness και τη δημόσια υγεία. Μπορείτε να του στέλνετε τα ερωτήματα σας αλλά και άρθρα που θα θέλατε να δείτε στην εφημερίδα μας στο email του. Κλινικός διαιτολόγος - διατροφολόγος

Καραμανίδης Βασίλειος B.sc (hons) Dietitian, R.D, Ιδιοκτήτης διαιτολογικού κέντρου VK nutrition E: vkaramanidis92@gmail.com, Τ: 6973414628

aθλητικη ανασκοπηση

Τανγκό για... τέσσερις Ο «άχαρος» ρόλος Κρόνου και Δάφνης σε γυναίκες και άνδρες αντίστοιχα, οι Αστέρας και Απόλλων του βόλλευ που πηγαίνουν με... σβηστές τις μηχανές, οι «καλοί μαθητές» του ποδοσφαίρου και ο λόγος που τα πιτσιρίκια του Μπραχαμίου γέμισαν ένα σχολείο το σαββατοκύριακο. Η αθλητική κίνηση του Οκτωβρίου μπαίνει στο μικροσκόπιο.

Τι αμαρτίες πληρώνουν... Ρόλο ρυθμιστή θα έχει μάλλον φέτος η Δάφνη στην Α’ ΕΣΚΑΝΑ. Οι -από σπόντα- νεοφώτιστοι είναι ξεκάθαρο πως δεν είναι προετοιμασμένοι για αυτή τη κατηγορία, καθώς μέχρι τούτη τη στιγμή αναζητούσαν την πρώτη τους νίκη στο πρωτάθλημα. Στη στοίβα ηττών που χτίζει μέχρι τώρα η ομάδα ήρθε να προστεθεί αυτή από τη Δραπετσώνα με 75-65 εκτός έδρας. Φυσικά οι παίχτες του Μεσσήνη θέλουν να αφήσουν γρήγορα πίσω τους τον «εφιαλτικό» αγώνα εναντίον του Μίλωνα (ήττα 43-72) που τους θύμισε

ρασκευή, γνωρίζοντας την ήττα με 96-41 (1ο δεκάλεπτο 33-7!), απέτυχαν και με τα Μελίσσια μια εβδομάδα αργότερα, με το τελικό 61-71 να αφήνει τη γνωστή πικρή γεύση που έχουν συνηθίσει τα κορίτσια της ομάδας τους τελευταίους μήνες. Δυστυχώς.

Ταύροι σε υαλοπωλείο Τους... αναδρομικά καλούς τους εαυτούς δείχνουν Αστέρας και Απόλλων σε Β’Εθνική και Τοπική κατηγορία αντίστοιχα. Πρεμιέρα με νίκες και πολύ καλές εμφανίσεις συνθέτουν ένα αρκετά επιτυχημένο αρχικό

πελλο -πιο πρόσφατη νίκη στο θεσμό με Χαλκίδα και 3-0 σετ. Τα πρώτα θύματα, οι Νέοι Βύρωνος και ο Τύφων, υπέκυψαν με 3-0 έκαστος, με την ομάδα του Αρναούτη να φιγουράρει από τώρα ως η έκπληξη της σεζόν. Ο Απόλλων, δε, μοιάζει να έμαθε από τα λάθη της προηγούμενης σεζόν και δεν δείχνει διατεθειμένος να υποβάλλει τον εαυτό του σε...σκαμπανεβάσματα. Οι νίκες με Βάρη (3-1) και Κολλέγιο Ντερή(3-0) στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος προετοίμασαν ένα έδαφος που είναι στο χέρι των Γαλανόλευκων να... καρποφορήσει.

Από κοντά και... αγαπημένοι Σε υψηλές-για την ώρα-πτήσεις βρίσκονται Θύελλα και ΠΑΟ στον 3ο όμιλο της Β’ ΕΠΣΑ.

Οι Κυανόλευκοι παραμένουν λίγο πιο κοντά, βαθμολογικά, στο 1ο Ίλιον, με την Μπάρτσα μόλις τρείς βαθμούς μακριά από τη συντοπίτισσα Θύελλα. Για τους τελευταίους βέβαια το κύπελλο αποτελεί παρελθόν, μετά την ήττα από την Ηλιούπολη με 1-0. Έτσι το βλέμμα στρέφεται αποκλειστικά στον στόχο της ανόδου. Η ομάδα του Ματζούνη ξεπέρασε το εμπόδιο της Ανθούπολης (2-1), κατατρόπωσε τον Παράδεισο (40) και πήρε το βαθμό στην Πετρούπολη με τη τοπική Αναγέννηση(2-2). Η Μπάρτσα διατηρεί το όνειρο του κυπέλλου, περνώντας και από τον Άγιο Ιερόθεο (0-1), ωστόσο στο πρωτάθλημα έχασε έδαφος μετά και την ήττα από το Γαλάτσι(2-1). Σε συνδυασμό με τη νίκη επί του Βύρωνα με 1-0 αλλά και το «στείρο» 0-0 στο Χαλάνδρι, το σύνολο του Καρπούζα πρέπει

Μίλωνας όπως...Μεγαρίδα για την Δάφνη

πως πλέον παίζουν με... τα μεγάλα παιδιά. Στα ίδια νερά κολυμπάνε και οι γυναίκες του Κρόνου. Οι κυανέρυθρες αφού δέχθηκαν… πολλαπλά ηχηρά χαστούκια στη πρεμιέρα από την Αγία Πα-

σπρίντ για τις ομάδες του Αγίου Δημητρίου. Οι Κυανέρυθρες συγκεκριμένα επέβαλλαν από νωρίς τις προθέσεις τους στη Β’Εθνική, έχοντας επιδείξει εξαιρετικό πρόσωπο σε πρωτάθλημα και κύ-

Κατα πόδας ακολουθεί την Θύελλα η Μπάρτσα

15 15

ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΑΧΟΣ georgepsachos@yahoo.gr

να καλύψει το χαμένο έδαφος

θερων βολών ήταν ο Παναγιώτης Αλευράς (Δημοτικό) και ο Αχιλλέας Ιακωβάκης (Γυμνάσιο-Λύκειο) και στον διαγωνισμό τριών πόντων ο Κωνσταντίνος Τροκάι (Δημοτικό) και η Λυδία Τσούρτη (Γυμνάσιο-Λύκειο). Το παρών στη διοργάνωση για την απονομή των νικητών έδωσαν οι Κώστας Χριστοδουλής (Πρό-

TOP TRENDING Ποιός: Μαρία Δήμητρα Μυρίλλα (Ευ Αγωνίζεσθαι) Που: Κόσοβο

εδρος του

Από το τουρνουά μπάσκετ

για να αναρριχηθεί πιο ψηλά από την 6η θέση.

Μπάσκετ, 3Χ3 και τα μυαλά στα...σχολεία! Συμμετείχαν πάνω από 304 παιδιά. Έγιναν διαγωνισμοί τριπόντων, βολών, διοργανώθηκαν αγώνες και δόθηκαν βραβεία. Για το μπάσκετ, και ειδικότερα για το Τουρνουά Μπάσκετ 3Χ3, μέχρι και στο... σχολείο θα πήγαιναν τα παιδιά σαββατιάτικα και κυριακάτικα. Το τουρνουά έλαβε χώρα στο 2ο Λύκειο Αγίου Δημητρίου στις 14 & 15 Οκτωβρίου, με την διοργάνωση να αναλαμβάνουν από κοινού ΟΠΑΠ - ΕΣΚΑΝΑ και ΜΙLKO. Νικητές στον διαγωνισμό ελεύ-

ΟΠΑΠ) και Βαγγέλης Λυμπεράτος (Πρόεδρος ΕΣΚΑΝΑ). Σε άλλα αθλητικά δρώμενα του δήμου, η Αθηναϊκή στον πρώτο αγώνα της για τη Β’κατηγορία ποδοσφαίρου απέσπασε ισοπαλία 1-1 από το Φοίνικα, ο Κρόνος έφτασε στη πρώτη του νίκη στη Γ’Εθνική απέναντι στον Άρη Πετρούπολης(82-87), η Δάφνη «έσπασε το ρόδι» στην Α1, με νίκη επί του Αθηναϊκού (65-58), ενώ ο Αίαντας Ασυρμάτου πήρε μέρος στο 8ο φεστιβάλ kim e liu (Ολυμπιακό Κέντρο Άνω Λιοσίων, από 13 έως 15 Οκτωβρίου), με το σύνολο να κατακτά μια 2η θέση με τη Μαρία Βούλγαρη και μια 3η θέση με τη Μαρίνα Καυκιά.

Μια σημαντική επιτυχία στην άρση βαρών σημειώθηκε στο Κόσοβο και μάλιστα από χέρια... Μπραχαμιώτικα. Η νεαρή αθλήτρια του «Α.Σ. Ευ Αγωνίζεσθαι» Μαρία Δήμητρα Μυρίλλα ξεχώρισε με τη παρουσία της στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Άρσης Βαρών Παίδων – Κορασίδων U15 που διεξήχθη στη Πρίστινα, στο Κόσοβο. Η Μυρίλλα κατάφερε να πλασαριστεί στην πρώτη δεκάδα κατακτώντας την 7η θέση στο αρασέ με 57κιλά και την 6η θέση στο επολέ ζετέ με 70 κιλά. Έτσι έφτασε στην 7η θέση στο σύνολο με 127 κιλά.