ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
บทบรรณาธิการ
FOSSIL
ป้ายรถเมล์
2017
การเดินทางของป้ายรถเมล์ล่วงเลยมาได้ 16 ปีเศษ ผ่านร้อนผ่านหนาวหลากหลายฤดูกาล แต่ละป้ายได้ถา่ ยทอดเรือ่ งราวต่างๆ ของโลกกลมๆ ใบนี้ ซึง่ มีความแตกต่างกันตามสไตล์ของคนแต่ละ รุ่น ขณะที่กระแสนิยมและยุคสมัยได้เปลี่ยนไป ครั้งนี้เราจึงกลั่นกรองอย่างพิถีพิถัน ผ่านการถกเถียง กันนับครั้งไม่ถ้วน จนแล้วจนรอดกลายมาเป็นข้อสรุปเดียวกันที่ว่า เราจะพาผู้อ่านเดินทางไปเรียนรู้ จากเศษซากที่หลงเหลืออยู่ หรือที่มนุษย์เราเรียกว่า ฟอสซิล
2
เมื่อถกเถียงกันจนได้มาซึ่ง ธีม เล่มของนิตยสารป้ายรถเมล์ การแลกเปลี่ยนความหมายของ ฟอสซิลจึงเป็นเรื่องที่เราต้องถกเถียงกันต่อ บ้างบอกว่าเป็นไทม์ไลน์ชีวิต เป็นจุดเปลี่ยนของสิ่งต่างๆ บนโลก หรือเป็นการล่มสลายของบางสิง่ แต่สดุ ท้ายเราก็ให้มนั เป็นจุดเริม่ ต้นของการเรียนรู้ เพือ่ เรือ่ ง ราวอันแสนพิเศษทีเ่ ราแสวงหามานีอ้ าจจะจุดประกาย เติมพลัง เติมเต็มมุมมองและจินตนาการให้กบั ผู้อ่านได้ เราเชื่อว่าอย่างนั้น ป้ายรถเมล์เล่มนี้เราได้ใส่ความหลากหลายของเนื้อหาให้ผู้อ่านได้เลือกเสพ แต่ละเนื้อหาเรา ล้วนใส่ใจดวงน้อยๆ กว่า 21 ดวงร้อยเรียงเป็นเรื่องราวผ่านตัวหนังสือ เรื่องราวที่พวกเราทุกคนต่าง ทุ่มเทแรงกายแรงใจ เพื่อถ่ายทอดความรู้สึก มุมมองและประสบการณ์กว่าเศษหนึ่งส่วนสามของชีวิต ที่ผ่านมา ออกสู่สายตาผู้อ่านทุกคน และตลอดการเดินทางในครั้งนี้ คุณจะมีเราเป็นเพื่อนร่วมทาง ไม่ ว่าจะเหน็ดเหนื่อย ล้มลุกคลุกคลาน เราก็พร้อมที่เดินไปกับคุณด้วย เราให้ใจคุณเต็มร้อย แล้วคุณล่ะ พร้อมเปิดใจร่วมเดินทางไปกับเราแล้วหรือยัง
นฤมล ทับปาน -บรรณาธิการบริหารนิตยสารป้ายรถเมล์ปีที่ 16-
บรรณาธิการผู้พิมพ์ผู้โฆษณา อาจารย์สุนทรี อมรเพชรสถาพร
เลขานุการ นายศักดิ์สิทธิ์ มุสตาฟา
นางสาวนฤมล ทับปาน
บรรณาธิการบทความ นางสาวอรสา ศรีดาวเรือง
บรรณาธิการภาพ
บรรณาธิการศิลป์
นายชวนินท์ ชิณช่าง
นายภัทรพล เศษคึมบง
กองบรรณาธิการ
นางสาวภูริฉัตร ศิริโชคชัย นางสาวยุวดี วงษ์สิงห์ นางสาวพรนภา เทพสกล
ถ่ายภาพ นายธนวัตร เต้จั้น นายณัฐวัฒน์ อรรคชัยรัชต์
ฝ่ายประชาสัมพันธ์ นายวรวรรธ อัครวงศ์วัฒนา นายณัฐพล มาลาหอม
Web Master
นายสหภาพ สุระเสียง นางสาววิรัลพัชร ชมบุญ
ฝ่ายบัญชีและการตลาด
นางสาวอรญา ศิริปะกะ นางสาวสุธาสินีวรรณ จันทร์เพ็ญ
พิสูจน์อักษร นางสาวพิมลพรรณ ปุริมศักดิ์
ประสานงานโรงพิมพ์ นางสาวจุฑารัตน์ อเนกทรัพย์สกุล
ฝ่ายศิลป์ นางสาวจีรประภา หนูบุญ นางสาวอนัสตา สระแก้ว นายชุติวัต ภัทรปรีชานนท์
2017
W O R K
บรรณาธิการบริหาร
ป้ายรถเมล์
T E A M
3
ป้ายรถเมล์
2017
contents Main course ป้ายบอกทาง บรรพชีวิน 8 รอยปะไดโนเสาร์ 14 ย้อนเวลาหาอดีต 16
Review
พิพิธภัณฑ์นักสะสม
จุดพักรถ 25Hours 20
สารคดีภาพ 40
สถานีระหว่างทาง โรคคิดถึงอดีต 52
เพลงพิณ 24
ล้อมวงเล่า 54
จอดเช็คดวง 32
สถานีบ�ำบัด 56
วิพากษ์การ์ตูน 33
มุมนักอ่าน 58
หัวใจลูกขนไก่ 34
อ่านรอรถ 60
ตั๋วหนัง 38
กระเป๋าเดินทาง 62
ตู้เพลง 39
โบกรถ 66 แวะริมทาง 70 โรงหนังโรงหมอ 72 ชิมชิค 75 อุปกรณ์เสริม 76 รีวิวหนังสือ 77
ป้ายรถเมล์
2017
Interview
5
ป้ายรถเมล์
2017
2017 ป้ายรถเมล์
Main course ป้ายบอกทาง
7
บรรพชี วิ น รอยปะไดโนเสาร์ ย้ อ นเวลาหาอดี ต ยุ ค 90
ป้ายรถเมล์
2017
เรื่อง : ภัทรพล เศษคึมบง,อรสา ศรีดาวเรือง บรรพชีวิน ภาพ : ชวนินท์ ชิณช่าง
8
บรรพชีวิน
PALEONTOLOGY
2017 ป้ายรถเมล์ 9
ค
รั้งแรกที่ผมได้ยินค�ำว่า บรรพชีวิน ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร หน้าตาเป็นแบบไหน และยิ่งฉงนเข้าไปใหญ่ เมื่อรู้อีกว่า นักบรรพชีวิน คืออาชีพอีกหนึ่งอาชีพเกี่ยวกับการศึกษาซากของไดโนเสาร์หรือฟอสซิล แต่ความสนใจของผมกับอาชีพนี้ไม่ได้เริ่มจากที่รู้ว่าเกี่ยวกับไดโนเสาร์หรอกนะครับ เพราะภาพที่ผม จินตนาการไว้ในตอนแรกที่ได้ยิน ก็หนีไม่พ้นการท�ำงานเหมือนนักโบราณคดี ขุดหาซากเก่าๆ กลางแดด เพือ่ น�ำมาจัดแสดงในพิพธิ ภัณฑ์ให้คนเข้าไปชม แต่เมือ่ ผมได้รจู้ กั กับ พีต่ ู่ - ศิตะ มานิตกุล เจ้าหน้าทีส่ ถาบันวิจยั บรรพชีวนิ วิทยาของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม นัน่ ท�ำให้ผมได้มายืนอยูท่ หี่ น้าสถาบันวิจยั ในเช้านี้ เพือ่ มาขุด คุ้ยเรื่องราวและการผจญภัยของเขากับอาชีพที่คนทั่วไป แทบจะไม่เคยได้ยิน
2017 ป้ายรถเมล์
ขบวนการ 5 สี จูเรนเจอร์ คือตัวจุดประกาย ให้พี่ชอบไดโนเสาร์
“
10
“
ผมนัง่ ฟังอย่างตัง้ ใจ และเพราะเจ้าขบวนการ 5 สีนี่แหละ ท�ำให้ผมอยากรู้เรื่องของชายผู้นี้ต่อว่าหลัง จากเขามุ่งมั่นกับความฝันของเขาแล้ว เขาได้ค้นพบ อะไร ได้สนุกกับอาชีพนีม้ ากน้อยขนาดไหน ได้ขดุ พบ เจออะไรแล้วบ้าง และที่ส�ำคัญในการมาของผมวันนี้ ผมอยากรูแ้ ละคิดว่าคุณผูอ้ า่ นก็คงอยากรูว้ า่ จริงๆ แล้ว ฟอสซิ ล ทั้ ง หลายที่ ขุ ด พบเจอนั้ น มนุ ษ ยชาติ ไ ด้ ประโยชน์อะไรจากมันบ้าง
พี่ตู่ เล่าถึงเส้นทางนักขุดฟอสซิลว่า ต้องเรียน ปริญญาตรีด้านธรณีวิทยา และต่อปริญญาโทด้าน บรรพชีวินโดยเฉพาะ ซึ่งเปิดสอนแค่ที่มหาวิทยาลัย มหาสารคามทีเ่ ดียว การท�ำงานด้านนีค้ นภายนอกอาจ จะคิ ด ว่ า เป็ น การเอาชี วิ ต กว่ า ครึ่ ง มาทิ้ ง ไว้ กั บ ซาก กระดูก หรือบางคนก็รวู้ า่ การขุดฟอสซิลเป็นงานระดับ โลก แต่ก็ไม่ได้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่ามันให้ประโยชน์ อะไรกับมนุษยชาติได้บ้าง หากอธิบายให้เข้าใจง่ายๆ งานของนักบรรพชีวนิ ก็เพือ่ อนาคตของมนุษย์และการ ด�ำรงอยู่ของโลก เพราะเราต่างอาศัยอยู่บนโลกใบ เดียวกันและโลกของเราก็ผ่านการเกิดดับมานับครั้ง ไม่ถ้วน แม้กระทั่งการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ที่เกิด มากว่า 650 ล้านปี เราจะรู้ได้อย่างไรว่าโลกของเราจะ ไม่ประสบกับชะตากรรมที่ซ�้ำรอยเดิมอีก ย้อนกลับไป ศึกษาแล้วเราได้อะไรจากมัน เช่นการเรียนรู้ชั้นหิน ของนักธรณีวิทยาท�ำให้เรารู้อายุของสิ่งมีชีวิตในยุค นั้ น ๆ ท� ำ ให้ เ รารู ้ คุ ณ ลั ก ษณะของฟอสซิ ล และดึ ง ประโยชน์ของมันเพือ่ น�ำมาพัฒนาวิทยาการของมนุษย์ และหากมองไปรอบกายของใช้ในชีวติ บางอย่างทีเ่ กิด 11 จากการน�ำฟอสซิลมาใช้ประโยชน์และแน่นอนเราไม่ เคยรู้ 2017
พีต่ ู่ กล่าวถึงการ์ตนู โปรดทีท่ ำ� ให้เขาชอบและ หลงใหลไปกับไดโนเสาร์ จนถึงขั้นเริ่มหาหนังสืออ่าน หาหนังดู ศึกษาทุกอย่างทีเ่ กีย่ วกับสัตว์ดกึ ด�ำบรรพ์ จน กระทั่งมีค่ายบรรพชีวินสัญจรมาที่โรงเรียน ท�ำให้ได้รู้ ว่า มหาวิทยาลัยมหาสารคามเป็นที่แรกและที่เดียวที่ มีการเรียนการสอนด้านนี้และมีบุคลากรที่มีชื่อเสียง หลายๆ ท่าน การได้เปิดโลกในครัง้ นัน้ ท�ำให้เขาได้มา เรียนต่อในศาสตร์ที่ต้องท�ำงานกับซากไดโนเสาร์ จน กระทั่งเป็นนักวิจัยในทุกวันนี้ ด้วยความเชื่อที่ว่า หาก เราได้ท�ำในสิ่งที่เราชอบ เราจะท�ำมันได้ดี
อาชีพที่ไม่ใช่แค่ขุดฟอสซิล
ป้ายรถเมล์
จุดเริ่มต้นของความชอบ
12
ป้ายรถเมล์
2017
การไปขุดฟอสซิลในต่างแดน
ป้ายรถเมล์
2017
แม้ว่าเราจะมีแหล่งขุดฟอสซิลที่ภูน้อย จังหวัด กาฬสินธุ์ และอีกหลายๆ ที่ในประเทศไทย แต่พี่ตู่ยัง ได้เดินทางไปแลกเปลี่ยนประสบการณ์เพื่อพูดคุย หาความสัมพันธ์ของสัตว์ดกึ ด�ำบรรพ์ทวั่ โลก ซึง่ ไม่ตา่ ง อะไรจากการขุดเจอฟอสซิล เพราะนั่นคือการได้ค้น พบเรื่องราวใหม่ในศาสตร์ที่เราก�ำลังเรียนรู้อยู่ เราได้ รูว้ า่ สมัยดึกด�ำบรรพ์ไดโนเสาร์กระจายตัวกันอยูท่ วั่ ทุก มุมโลก และเราไม่ได้เป็นรองเขาเลย ประเทศของเรา เป็นอีกหนึ่งชุดความรู้ที่ต่างประเทศให้ความสนใจ เพราะเราค้นพบหลายๆ สิง่ ก่อนเขา และหลายๆ อย่าง ของประเทศเขาคือการเพิม่ พูนความรูข้ องเรา ไม่มเี ส้น แบ่งระหว่างความรู้ในการศึกษาฟอสซิล มีเพียงการ แสวงหาที่ไม่ส้ินสุด เพื่อให้อดีตเป็นค�ำตอบส�ำหรับ ปัจจุบัน และเป็นค�ำท�ำนายถึงการด�ำรงอยู่ของโลกใน อนาคต
13
รอยปะไดโนเสาร์
เรื่องและภาพ : วรวรรธ อัครวงศ์วัฒนา
Futabasaurus
ฟุตาบะซอรัส ถูกค้นพบที่เมืองฟูกูชิม่า
ประเทศญี่ปุ่นซึ่งมีอายุอยู่ในยุคครีเตเชียสตอนปลาย มันมีลักษณะคล้ายกับเต่าทะเลที่ไม่มีกระดอง
25
และมีคอที่ยาว มีฟันแหลมคม กินสัตว์ทะเลขนาดเล็กเป็นอาหาร มีความยาวประมาณ 7 เมตรและมีน�้ำหนักกว่า 3-4 ตัน 2017
26
ป้ายรถเมล์
27
14
28 38 37
39
29 36
40 42 41
30 35
31
11
10
12
9
13 14
8 18 15
17
16
24
19 7
20
6 21
ป้ายรถเมล์
4
2017
5
22
23
3
2 43
1
52 44
51 50
45 46 47 34
32
33
48
49
15
9
ย้อนเวลาหาอดีต เรื่องและภาพ : ณัฐวัฒน์ อรรคชัยรัชต์
0 M T I
ป้ายรถเมล์
2017
E
16
‘s ACHINE
“ ในยุค 90 มันก็มีเสน่ห์อยู่ในตัวของมันเอง
เรากลับมาหวนนึกถึงอดีตและกลิ่นอายเหล่านั้น นั่นเพราะเราไม่สามารถกลับไปหามันได้อีกแล้ว
เชือ่ ว่าทุกคนคงได้ยนิ ค�ำว่ายุค 90 จนชินหู ผม
”
ไอน�้ำ เป็นเพลงในวัยเด็กที่ผมชอบฟัง ท�ำให้ภาพ ก็เช่นกัน และมักจะมีค�ำถามเกิดขึ้นเสมอ ว่าท�ำไมถึง บรรยากาศเก่าๆ เริม่ ผุดขึน้ มาอย่างช้าๆ ให้ได้คดิ ถึงวัน ต้องเป็น 90 ท�ำไมกระแสฮิตของสังคมในปัจจุบนั ถึงไม่ วานที่ไม่อาจกลับไปได้อีก เป็น 80 , 70 หรือ 60 เอกลักษณ์อะไรของยุค 90 ที่ หลังจากดื่มด�่ำเพลงจากเทปคาสเซ็ทไปได้สัก ท�ำให้คนหันกลับมาชืน่ ชอบได้ขนาดนี้ สิง่ เหล่านีท้ ำ� ให้ พัก ผมเริ่มออกไปตามหาแผงหนังสือที่ตลาด โดย ผมเริม่ อยากจะหาค�ำตอบ เลยคิดว่าไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เลือกนั่งรถสองแถวเข้าไปในเมือง ขณะที่นั่งไปก็ฟัง เรามาลองใช้ชีวิตแบบวัยรุ่น 90 สักวันดีกว่า เทปคาสเซ็ทไปตามทาง ภาพบรรยากาศเก่าๆ ในวัย ผมเริม่ จากค้นหาเทปคาสเซ็ททีน่ กึ ขึน้ ได้วา่ เคย เห็นทีบ่ า้ นอยูเ่ ครือ่ งหนึง่ รือ้ บ้านอยูพ ่ กั ใหญ่ถงึ เจอ ผม ไม่รอช้า รีบไปซือ้ ถ่านมาใส่และนัง่ ลุน้ ว่าเจ้าเครือ่ งนีจ้ ะ ยังใช้ได้อยู่ไหม เมื่อเริ่มกดปุ่มเปิดเพลง เสียงดนตรี ค่อยๆ เริ่มอย่างช้าๆ ในบทเพลง “ที่หนึ่งไม่ไหว” ของ
เด็กก็เริ่มผุดขึ้นอีกครั้ง
ผมจ�ำได้ดีว่าในทุกๆ วันหยุด พ่อจะพาผมนั่ง รถสองแถวเข้าไปในเมือง เพื่อมาแผงหนังสือเป็น ประจ�ำ กลิ่นอายในวันวานยังคงตลบอบอวลอยู่
2017 ป้ายรถเมล์
ผมเดินดูแผงหนังสือจนทั่วร้าน ในตอนนั้นอากาศเริ่มร้อนอบอ้าว เหงื่อเริ่มหยดลงบนหนังสือ ในขณะ 17 นั้นก็เหลือบตาไปเห็นร้านขายน�้ำพอดี ผมเดินไปที่ร้านน�้ำและบอกว่า “ป้าเอาน�้ำโค้กหนึ่งถุงครับ เอาแบบ มัดยางนะครับป้า” ในตอนนั้นผมเห็นป้าหยิบถุงขึ้นมา ตักน�้ำแข็งใส่ลงในถุง ผมเริ่มดีใจและคิดในใจว่า “เฮ้ย ! ทุกวันนี้มันยังมีอยู่หรอเนี่ย” จนป้าท�ำเสร็จแล้วเอาใส่ถุงกระดาษ ซึ่งมันไม่ได้เป็นแบบที่ผมคิดไว้ ก็นะ ทุกวันนี้ใครจะมามัดถุงแบบโบราณกันล่ะ ผมอดนึกถึงเพือ่ นสมัยประถมไม่ได้ สมัยนัน้ มือถือผมก็ยงั ไม่ม ี ได้แต่หยอดตูโ้ ทรศัพท์ ผมใช้เวลานาน เพื่อตามหาตู้โทรศัพท์ แต่เจออยู่เพียงเครื่องเดียว ผมเดินเข้าไปในตู้โทรศัพท์เครื่องนั้น เพื่อทดสอบว่ายังใช้ การได้อยู่หรือเปล่า แต่ปรากฏว่ามันใช้ไม่ได้ซะแล้ว ผมเริ่มเข้าใจขึ้นบ้างแล้วว่า การใช้ชีวิตของคนยุคนั้นกับยุคปัจจุบัน ก็มีความคล้ายคลึงกันบ้าง เพียงแค่เทคโนโลยีที่ทันสมัยเข้ามามีความส�ำคัญกับผมมากขึ้น แต่ที่กระแสฮิตในปัจจุบันที่เริ่มน�ำบางสิ่งใน ยุค 90 กลับมาทั้งแฟชั่น แนวเพลง ของตกแต่งบ้าน และอีกอย่างนั้นส�ำหรับตัวผมเองคงให้เหตุผลได้ว่า ใน ยุค 90 ท�ำให้ผมกลับหวนนึกถึงอดีตและกลิ่นอายเหล่านั้น นั่นเพราะผมไม่สามารถกลับไปหามันได้อีกแล้ว
ป้ายรถเมล์
2017
2017 ป้ายรถเมล์
Interview
19
จุดพักรถ
25Hours เพลงพิณ จอดเช็คดวง วิพากษ์การ์ตูน หัวใจลูกขนไก่ ตั๋วหนัง ตู้เพลง
25 hours
เรื่อง : จีรประภา หนูบุญ ภาพ : ชวนินท์ ชิณช่าง, ณัฐวัฒน์ อรรคชัยรัชต์
ป้ายรถเมล์
2017
25HOURS
5 หนุ่มสุดอินดี้ แห่งวง 25Hours เจ้าของเพลงฮิตหลายบทเพลงทั้ง ยินดีที่ไม่รู้จัก ถาม จันทร์ ท�ำได้เพียง และเพลงใหม่ติดชาร์ตอย่างเพลงฤดูกาล ที่ถ่ายทอดอารมณ์ความเหงาและ ความคิดถึงผ่านท่วงท�ำนองและเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งปีนี้ วง 25Hours จะครบรอบ 10 ปี ของการเดินทางร่วมกันในฐานะผู้สร้างสรรค์บทเพลงที่เข้าไปอยู่ในหัวใจของวัยรุ่นมากมาย ไม่ รอช้า เราจะพาทุกท่านไปท่องเรื่องราวในความทรงจ�ำของวงดนตรีที่มีชื่อภาษาไทยว่า “ชั่วโมงที่ 25“
Q : 25Hours ชื่อนี้มีความพิเศษอย่างไร
ป้ายรถเมล์
Q : อะไรคือแรงบันดาลใจในการแต่งเพลง แหลม : ในบางครั้งพอเราพยายามคิดเกินไป มันก็ไม่เกิดเพลง แต่บางครัง้ เหมือนอยูๆ่ เพลงมันก็เข้า มาหาเราเอง เพียงแค่เราปล่อยใจไปเพลินๆ เล่นกีตาร์ ฮัมเพลงไปเรื่อยเปื่อย มันก็ดันได้เพลงซะงั้น ซึ่งจริงๆ แล้ ว การเป็ น ศิ ล ปิ น จะต้ อ งมี แ ววตาที่ แ หลมคมพอ สมควรเลย จะต้องรู้ว่าอะไรควรทิ้ง อะไรควรเก็บมา ขยายต่อ มันอาจจะใช้เวลาหน่อย อย่างเวลาเขียนเนื้อ เพลง เราจะเล่าเรื่องอะไร รู้สึกอะไร เมื่อเนื้อร้องกับ ท�ำนองเสร็จแล้ว พวกเราจะมารวมตัวกัน 1 วันเพือ่ ลอง เล่นเพลงนั้น
2017
แหลม : แรกเริ่มเลย พวกเราคิดที่จะท�ำเพลง ด้วยกัน โดยมีเป้าหมายที่จะท�ำให้ครบ 10 เพลงแล้ว เอาไปเสนอค่ายที่ชอบแนวเพลงของเรา แต่ท�ำได้แค่ 4-5 เพลง พวกเราก็ตกลงกันว่า เอาเพลงไปขายทีง่ าน fat radio ดีกว่า และก็เริ่มคิดที่จะโปรโมทวง ช่วงนั้นก็ ลองตั้งชื่อกันเล่นๆ ว่า the last company จนมีเพื่อน ต่างชาติมาบอกว่าเป็นชื่อที่เห่ยมาก โฟร์เลยเสนอชื่อ 25Hours พวกเราฟังก็มคี วามรูส้ กึ ว่า ดูแปลกและแตก ต่าง 25Hours จึงเป็นชือ่ ทีเ่ หมือนไม่มคี วามหมายอะไร ซึ่งพวกเราก็คิดกันว่า แล้วแต่แฟนเพลงจะตีความดี กว่า
Q : แนวเพลงของวงตั้ ง แต่ แ รกเริ่ ม คื อ แนว แหลม : คงอยู่บ้านอ่านหนังสือเฉยๆ เพราะ อะไร ปกติเราจะเดินทางตลอด เลยอยากมีช่วงเวลาที่ได้ แหลม : ช่วงแรกๆ พวกเราทดลองเล่นทุกเเนว โฟกัสอย่างอื่นและผ่อนคลายไปกับหนังสือที่ชอบสัก เหมือนกับค้นหาตัวเอง แต่มนั ไม่สำ� เร็จ ดูไม่มจี ดุ หมาย เล่ม เราเลยกลับมาคิดทบทวนว่าเรามีจุดเด่นอะไรกันแน่ Q : ถ้าอยากให้แต่งชื่อเพลงครบรอบ100 ปี พอได้คุยกัน เราจึงมองหาสิ่งที่คนอื่นไม่ท�ำกัน โดย จะตั้งชื่อเพลงว่าอะไร ลองท�ำเพลงที่มีความเป็นโฟล์คผสมยุค 60 และเอา แหลม : เพลง 25Hours เอาชื่อวงเลยละกัน แนวเพลงใหม่ๆ เข้ามาผสมผสานอย่างในเพลง เพราะมันจะเป็นเพลงที่พูดถึงเรื่องราวของความทรง “ถามจันทร์” จ�ำที่เกิดขึ้นตลอดระยะเวลาที่อยู่ร่วมกันมา Q : ท�ำไมต้องถามจันทร์ บัง : 100 ปี ฝากอยูฟ่ งั กันด้วยนะครับ (หัวเราะ) โฟร์ : ขยันถามจังเลยนะ (หัวเราะ) ปู๋ : เพราะความโรแมนติกเกิดขึ้นช่วงเวลา กลางคืน ถ้าจะถามพระอาทิตย์แค่คิดก็แสบตาแล้ว จ๊อบ : ผมคงไปเที่ยว เก็บความทรงจ�ำผ่านรูป ถ่ายในที่ที่ไม่เคยไป ผมจะรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ก�ำลัง เดินทางไปเจอเรื่องราวใหม่ๆ
ป้ายรถเมล์
2017
Q : ถ้ามีชั่วโมงที่ 25 ทุกคนจะท�ำอะไรบ้าง
ปู๋ : ส�ำหรับเราเรื่องนอนต้องมาก่อน (หัวเราะ) 22 เราคงนอนยาวตั้งแต่ชั่วโมงที่ 24 ไปจนถึงชั่วโมงที่ 25 นั่นแหละ
บัง : ฟังเพลงละกัน
โฟร์
จ๊อบ บัง
ป้ายรถเมล์
ปู๋
2017
แหลม
23
Q : สุขาทีต่ ามหามาตลอด 10 ปี ใช่ความงดงาม Q : 10 ปีแห่งความผูกพัน ที่เป็นอยู่ตอนนี้หรือเปล่า แหลม : คงนึกไปถึงช่วงแรกๆ ของการทัวร์ ปู๋ : แค่เราได้ท�ำดนตรีตอนนี้ก็มีความสุขแล้ว คอนเสิรต์ เป็นช่วงทีเ่ ราเริม่ จากศูนย์ ไม่มอี ะไรเลย เงิน นะ อย่างตอนเด็กๆ เราเคยฝันว่าอยากจะท�ำอาชีพที่ ค่าตัวก็น้อยมาก จนบางทีเอาเงินมาหารกันแล้วตก คนอิจฉา แต่จริงๆ แล้วสิง่ ทีน่ า่ อิจฉาทีส่ ดุ ก็คอื ได้ทำ� สิง่ คนละ 200 บาท ค่ารถแท็กซีก่ ลับบ้านก็หมดแล้ว แต่ ที่รักแล้วมันอยู่ได้ เราขอเรียกมันว่าสุขาวดีของเราก็ เป็นเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงที่พวกเราเรียนจบมาใหม่ๆ แล้วกัน เรียกได้ว่ามีไฟ และอยากท�ำวงดนตรีให้ส�ำเร็จกัน จ๊อบ : ใช่ครับใช่ ผมก็ได้เรียนดนตรีมาแต่เด็ก อย่างเดียว เงิน 200 บาทก็ยงั ดีกว่าได้ 10 บาท และใน เหมือนกัน และในตอนนี้ผมก็ได้ท�ำในสิ่งที่ผมรัก มัน การทัวร์คอนเสิร์ตทุกครั้ง พวกเราเดินทางกันด้วยรถ ตูค้ นั เดียวทัง้ วงพร้อมทีมงาน มันเป็นช่วงเวลาทีอ่ บอุน่ คือความงดงามในชีวิตเลยแหละครับ มากๆ ครับ บัง : จะตอบอะไรดี ปู๋กับจ๊อบแย่งตอบไปแล้ว แต่แค่เห็นทุกคนมีความสุขพี่ก็สุขแล้ว (หัวเราะ)
เพลงพิณ
เรื่องและภาพ : อรสา ศรีดาวเรือง
ป้ายรถเมล์
2017
ก
ว่าปีแล้วทีฉ่ นั ได้รจู้ กั กับชายผูห้ นึง่ ..ชายวัย 58 ปี ผูม้ รี อยยิม้ อบอุน่ ทีส่ ดุ เท่าทีเ่ คยเจอมา เขาคือมือ พิณที่หยุดฉันให้จดจ่อกับลายพิณที่ไม่เคยได้ยินจาก ที่ไหนมาก่อน มือพิณที่พาจินตนาการของฉันไปไกล กว่าทุกครั้งเมื่อท่านเริ่มน�ำนิ้วจรดสายพิณทั้งสามสาย เขามีนิ้วอูมสั้น ทว่ากลับพลิ้วไหวเหมือนไร้ข้อต่อเสีย อย่ า งไรอย่ า งนั้ น และทุ ก ครั้ ง ที่ ไ ด้ ไ ปเยื อ นจั ง หวั ด อุบลราชธานี ฉันมักจะแวะเวียนไปทีบ่ า้ นของเขาเสมอ เขาคือ ลุงเซียง - วิเชียร แก่นศรี หรือที่ฉันเรียกอย่าง ติดปากว่า พ่อใหญ่เซียง คนสวนของคณะเกษตรศาสตร์ ม.อุบลฯ เจ้าของรางวัลนาคราชประจ�ำปี 2555 สาขา ดนตรี-นาฏกรรม
ป้ายรถเมล์
2017
ในครัง้ นี้ ฉันตัง้ ใจไปทีบ่ า้ นของพ่อใหญ่อกี ครัง้ เพื่อถ่ายทอดเรื่องราวชีวิต ความฝัน ดนตรี และความ มุมานะ ที่ฉันเคยได้ยินพ่อใหญ่เล่าให้ฟังหลายครั้ง หลายคราว และเรื่องราวต่อไปนี้ คือเรื่องราวชีวิตของ มือพิณ ที่ขนานนามตัวเองว่า ‘มือพิณที่จนที่สุดใน ประเทศ’
เมือ่ ได้ยนิ เสียงพิณเสียงแคนคราใด ใจก็เต้นเร็วทุก ครั้ง 25
พ่อใหญ่เซียง อัจฉริยะเพลงพิณไร้ครู
เริม่ สนใจพิณมาตัง้ แต่อายุ 7 ขวบ จนตอนนีอ้ ายุ 58 ปีแล้ว สมัยนัน้ ในหมูบ่ า้ นจะมีอยูบ่ า้ นเดียวทีม่ วี ทิ ยุ เขาจะเปิดเพลงหมอล�ำ เราก็จะออกจากบ้านเพื่อไป ยืนฟัง เพือ่ นชวนไปเล่นก็ไม่สนใจ พอตอนเดินกลับก็ ฮัมท�ำนองเพลงตามไปด้วย พอดีชว่ งนัน้ พีช่ ายของเรา ไปได้พณ ิ เก่าๆ มาตัวหนึง่ หัวตัด มีสายแค่สองเส้น แล้ว สภาพก็พังมากๆ พี่ชายเขาเอาไปซ่อมก็ซ่อมไม่ได้ พอ เขาเห็นเราชอบมากๆ เลยถามว่าอยากได้ไหม ตอนนัน้ ที่ได้ยินนี่ตัวแทบลอย ก็ตอบไปว่าอยากได้ เขาเลยให้ มา ตอนนั้นดีใจมากๆ ไม่กินแม้กระทั่งข้าว ได้ดีดพิณ เล่นๆ ก๊องๆ แก๊งๆ ก็อิ่มเลย
“ พ่อคงเป็นมือพิณที่จนที่สุดในประเทศ
พรสวรรค์ของเรามันพาเราไปไม่ถึงฝัน
2017
”
ป้ายรถเมล์
ท�ำไมพ่อใหญ่ถึงเรียกตัวเองว่าศิษย์ไม่มีครู ตอนนั้นพิณที่ได้มาก็เก่าๆ มีสองสาย ลูกบิดก็ พัง เราก็ไปหาฟันไม้เอามาท�ำลูกบิดใหม่ ไปหายางไม้ เพือ่ เอามาเป็นกาว เอาพิณมาแต่งหมอนรอง เหลาไม้ 26 ตอนนัน้ ยังอายุแค่ 7 ขวบนะ พอซ่อมแบบพอใช้ไปตาม ประสา เสร็จก็เอามาลองดีด เอามาคล�ำหาเสียง คิดเอา เองแหละว่ามันก็ต้องมีเสียงต�่ำเสียงสูง ไม่รู้โน้ตรู้อะไร หรอก แต่เราจ�ำท�ำนองได้ ปากก็ฮัมเพลงตามท�ำนอง ที่เคยฟัง มือก็คล�ำไป พอเจอเสียงหนึ่งที่ตรงกับปากที่ เราฮัมเพลง ดีใจมาก ข้าวปลาไม่กิน ขนาดตอนไป เลีย้ งควายต้องลุยน�ำ้ ไปทีเ่ ถียงนา เราก็เอาพิณขึน้ เทิน หัวแล้วลุยน�้ำไป ห่อข้าวเปียกแต่พิณห้ามเปียก (หัวเราะ) แรงบันดาลใจของการเข้าสู่วงการหมอล�ำ สมัยก่อนเวลาเราเห็นไฟวิบๆ จากเครื่องบิน ก็นงั่ คิดว่า ‘เครือ่ งบินมันบินไปไหนหนอ ชีวติ เราจะได้ ขึ้นเครื่องบินไหมหนอ ถ้าเราเล่นพิณเก่งๆ เราอาจจะ ได้ไปต่างประเทศได้ ถ้ามัวแต่อยูบ่ า้ นนอก เราก็จะไม่รู้
อะไรเลย ขนาดตอนนี้ยังไม่รู้ว่าประเทศไทยมันกว้าง แค่ไหน’ ก็เลยตั้งใจเอาว่า เราจะต้องเล่นพิณเก่งๆ พอ เก่งแล้ว เขาก็จะจ้างเราไปเล่นหมอล�ำหลายๆ ที่ พอตอนอายุ 14 มี ว งหมอล� ำ เข้ า มาอยู ่ ใ น หมู่บ้าน เราก็ไปขอฝึกพิณกับเขา เขาก็ให้เราซื้อเหล้า ขาวขวดใหญ่ 1 ขวด ตอนนั้นขวดละ 15 บาท เราจน มาก เลยปฏิเสธเขาไป ตอนนั้นโกรธเขาอยู่นะ เลย ตั้งใจกับตัวเองว่าต้องฝึกพิณเองให้เก่งกว่าเขาให้ได้ วีรกรรมในวัยนั้นมีอะไรบ้าง พอถึงคืนเดือนหงาย เราก็จะเดินดีดพิณตั้งแต่ หน้าบ้าน เดินจนสุดหมูบ่ า้ นแล้วก็เดินกลับ ก็ผา่ นหน้า บ้านครูหมอล�ำคนนั้น แต่เราไม่ให้ใครเห็นนะ พอรุ่ง เช้าเราก็ไปเช็คเสียง ว่าคนทีไ่ ด้ยนิ เพลงพิณของเราเมือ่ คืนเขามีอาการยังไงกัน พอไปถึงเขาก็พูดกับเราว่า
“โอ้ยย มื่อคืนไผมาดีดพิณ ดีดดีแฮง ถ้าสูอยากสิ เฮียนพิณ ไปเฮียนกับเพิ่นเด้อ” พอเขาพูดจบเราก็
ล�ำพองในใจ ‘ก็ไอ้คนคนนั้นมันเรานี่แหละ‘ พอได้ยิน แบบนั้นนั่นก็แปลว่า เขายอมรับในฝีมือเรา
เข้าสู่วงการมือพิณวงหมอล�ำอย่างเต็มตัว
ทราบมาว่าพ่อแต่งเพลงพิณชิน้ โบแดงไว้เพลงหนึง่
จากนัน้ ก็มวี งหมอล�ำทีอ่ นื่ เขามาเห็นฝีมอื เขาก็ มาชวนเราไปเล่นกับเขา ชือ่ วง ก้องอุบล เราเป็นมือพิณ ที่ตัวน้อยมาก ขนาดตอนนี้อายุจะ 60 แล้วยังตัวเท่านี้ (หัวเราะ) ตอนแสดงบนเวทีนี่เครื่องดนตรีบังมิดเลย ต้องมีแสตนส่วนตัวบนเวที ทีนี้มีวงอื่นเขาจะมาเอาตัว เราไปเล่นกับวงเขา เขาปลุกเราไม่ตื่น เขาก็มาอุ้มขึ้น รถไป รูส้ กึ ตัวอีกทีเราก็มาโผล่อกี เวทีหนึง่ และต้องขึน้ ไปเล่นต่ออีก (หัวเราะ) ตอนนั้นเราดังมากนะ วงอื่น เล่นได้คืนละไม่เกิน 4- 5 พัน แต่ถ้ามีเรา มือพิณตัว น้อยๆ ไปเล่นคืนนั้นด้วย แพงแค่ไหนเขาก็จ้าง
ตอนนั้นเลิกเล่นพิณ มาท�ำงานเป็นคนสวนอยู่ ที่ ม.อุบลฯ ก็เห็นนักศึกษามุสลิม เลยคิดในใจว่า ‘เอ เราเล่นพิณให้คนอีสานฟังได้ เราก็อยากให้คนมุสลิม เขาฟังได้บา้ ง ’ กลับบ้านไปก็เอาพิณมานัง่ งม มานัง่ คิด จินตนาการถึงอินเดีย แต่ก็ไม่เคยไปนะ ดีดไปตาม จินตนาการ พอดีมอี าบังมาขายโรตีแถวบ้านทุกวัน เขา ได้ยนิ เสียงพิณ เขาก็เดินเข้ามาหาแล้วเขาก็ถามว่าอัน นี้มันเหมือนเพลงที่บ้านเขา เขาคิดถึงบ้าน เขาเรียกพ่อว่าอัจฉริยะเพลงพิณ พ่ อ คงเป็ น มื อ พิ ณ ที่ จ นที่ สุ ด ในประเทศ พรสวรรค์ของเรามันพาเราไปไม่ถึงฝัน จริงๆ แล้วพ่อ ชอบดนตรีทุกอย่าง ทั้งดนตรีสากล กีตาร์ ไวโอลิน เปียโน อยากเล่นอยากหัด แต่มันไม่มีเงิน มีเพียง ครอบครัว มีลกู ศิษย์ลกู หา ในตอนนีม้ เี ท่านีก้ พ็ อใจแล้ว ถ้าพ่อยึดติดกับพรสวรรค์ว่าเราไปต่อได้ไกลกว่านี้ ก็รังแต่จะเป็นทุกข์ซะเปล่าๆ นะลูกเอ้ย
พ่อใหญ่คือเบื้องหลังของเพลงดังในอดีตหลาย เพลง
ป้ายรถเมล์
2017
ได้ไปเล่นที่กรุงเทพตอนอายุ 15 ปี ตอนนั้น มนต์ เมืองเหนือ เขาก็ให้เราไปอัดลายพิณให้ เขาเป็น นักแต่งเพลงที่ดังมากในยุคนั้น แล้วก็อีกหลายคน อย่าง พิมพ์ใจ เพชรพลาญชัย , ป.ฉลาดน้อย แล้วก็ มลฤดี พรหมจักรี ส่วนพ่อก็ไม่ได้โด่งดัง แต่เพลงเขา ภารตะเพลงพิณถือเป็นงานสร้างสรรค์ชิ้นเอก ดังมาก “เพราะนักดนตรีก็เหมือนคนปิดทองหลังพระ นั่นแหละ” ต่อให้เพลงดังขนาดไหนเขาก็ไม่เคยถาม ทีผ่ สมผสานทักษะของพ่อใหญ่ ที่เพียรสั่งสมมาตลอด 27 หานักดนตรี ชีวิต แม้ครั้งแรกที่เราได้เจอกัน ฉันนึกเสียดายอยู่ใน ใจกั บ ฝี มื อ พิ ณ ที่ ห าตั ว จั บ ยากของพ่ อ กั บ การเป็ น คนสวนที่ ม.อุบลฯ จนกระทั่งในวันนี้ วันที่ได้ฟังเรื่อง ได้ไปต่างประเทศอย่างที่ฝันไว้ไหม ราวของพ่อใหญ่ ท�ำให้ได้เข้าใจแล้วว่า ความฝันและ ได้ไปสิ! (หัวเราะ) ตอนนั้นอายุ 30 ปีกว่าแล้ว ความสุขของพ่อใหญ่แม้จะเป็นการได้เล่นพิณ แต่ที่ ไปอิสราเอล เขาจ้างไปเล่นให้คนงานอีสานที่ท�ำงาน ส�ำคัญกว่านัน้ คือการได้ถา่ ยทอดเพลงพิณ การใช้ชวี ติ อยูท่ นี่ นั่ ฟัง คนอีสานไปท�ำงานทีน่ นั่ เยอะมากสมัยนัน้ กับสิ่งที่ตัวเองมีอย่างไม่เป็นทุกข์ และสุดท้ายคือการ เขาก็ เ จาะจงวงของเรามา พอไปถึ ง ก็ ต กใจเพราะ ได้อยู่กับครอบครัวอย่างอบอุ่นนั่นเองค่ะ เหมือนกับคอนเสิรต์ ใหญ่ คนมารอรับเราเยอะมาก ไป เล่นแค่ 2 ชั่วโมงเองนะ ที่เหลือเขาก็พาไปเที่ยวเป็น อาทิตย์เลย ตอนนั้นแหละที่ได้เห็นคุณค่าของตัวเอง ได้รู้ว่าตัวเองดังแค่ไหน
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
เกร็ดความรู้
เรื่องและภาพ : ชุติวัต ภัทรปรีชานนท์
INDOMINUS REX อินโดไมนัส เร็กซ์ ความหลากหลายของยีน ไดโนเสาร์กับสัตว์โลกปัจจุบันในหนึ่งเดียว 1 ใน 5 ของไดโนเสาร์สายพันธุ์กินเนื้อที่ใหญ่ที่สุด สมองอันชาญฉลาดนั้นได้จากยีนของ Raptor ตาที่สามารถมองเห็นในเวลากลางคืนซึ่งได้จากยีนของงู
ที่มีขาหน้าไว้ตัดต้นไม้ สามารถเปลี่ยนสีผิวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมรอบๆ ตัว
ป้ายรถเมล์
ขาหน้าและเล็บที่ยาวนั้นได้มาจากยีนของ Therizinosarus ไดโนเสาร์กินพืช
2017
ฟันที่ได้จากยักษ์ใหญ่แห่งวงการไดโนเสาร์อย่าง T- rex
เพื่อพรางตัวได้จากยีนของหมึกกระดอง ยีนของกบต้นไม้ที่มีความสามารถในการปรับรังสีความร้อนบนผิวหนัง สมกับฉายา “ราชินีผู้เกรี้ยวกราด” แห่ง Jurassic world ปล. Indominus Rex เป็นไดโนเสาร์ที่มีชีวิตอยู่ ในภาพยนตร์ Jurassic world เท่านั้น
31
ท�ำนายGEN เรื่อง : ณัฐกานต์ สอนโยหา,ภัทรสุดา พิบูลย์
จอด ช็คดวง Baby Boomer
คนมีคจู่ ะได้รบั ความรักจากคนรัก หวานจนไม่ยอม จืด คนรักตามใจ อยากได้อะไรให้ขอได้ในตอนนี้ มีเกณฑ์ที่จะได้รับทรัพย์จากคนที่อายุน้อย เงินที่ โดนหยิบยืมมีโอกาสที่จะได้คืน
Generation X
ป้ายรถเมล์
2017
ระวังอาจเป็นโรคกระดูกและโรคเครียดจากการ ท�ำงานได้ ต้องหมั่นนั่งสมาธิ ผ่อนคลายความเครียด ให้มากในช่วงนี้
คนโสดยังไม่พบคนที่ถูกใจ คนมีคู่ความสัมพันธ์ เป็นไปได้ด้วยดี แม้แฟนจะไม่ค่อยมีเวลาให้ เเต่ก็มีความเข้าใจซึ่งกันและกันดี มีเกณฑ์จะได้ทรัพย์ก้อนโต จับจ่ายใช้สอย ได้อย่างคล่องมือกว่าเดิม
32
ระวังเรื่องสุขภาพอาจเป็นโรคเกี่ยวกับช่องท้อง และความตึงเครียดจากการขยับขยายธุรกิจ
Generation Y
ความรักมีแต่ความหวานชื่น น�้ำตาลเรียกพี่เลย มีเกณฑ์ได้โยกย้ายที่เรียนหรือที่อยู่ จะได้โชคลาภแบบไม่คาดฝันจากผู้ใหญ่ แต่ก็ต้อง ระวังทรัพย์สินที่มีค่าสูญหาย ระวังเรื่องอุบัติเหตุบนถนน แนะน�ำให้ท�ำบุญ ปล่อยนกปล่อยปลา หรือนั่งสมาธิ
ความรุนแรง เล่มละบาท
“เมือ่ ความรุนแรงทางเพศ เซ็กส์ การฆ่าฟัน การข่มขืน เป็นเรื่องที่เราหาซื้ออ่านได้ง่าย” เราเด็กไทยกับการ์ตูนไทย จะนึกถึงเรื่องอะไร กันบ้าง ? ส�ำหรับฉันเองนึกได้อยู่สามถึงสี่เรื่องเท่านั้น เช่น ขายหัวเราะ หนูหนิ่ อินเตอร์ ปังปอนด์ และการ์ตนู ไทยเล่มละบาทซึง่ คงต้องยอมรับว่าส�ำหรับฉันเองหรือ ใครอีกหลายคนที่ชื่นชอบอ่านการ์ตูน คงไม่พ้นที่จะ นึกถึงการ์ตนู ญีป่ นุ่ ทีเ่ ข้ามามีอทิ ธิพลกับเรามากเหลือ เกิน แม้ทจี่ ริงแล้วการ์ตนู ลิขสิทธิค์ นไทยจะมีอกี หลาย ต่อหลายเรื่อง แต่การ์ตูนที่เข้าถึงผู้คนได้มากที่สุด คง เป็นการ์ตนู เล่มละบาท ด้วยราคาทีถ่ กู แสนถูก เนือ้ หา ทีด่ งึ ดูดผูอ้ า่ นและหาซือ้ ได้งา่ ย เพราะจะเห็นได้ทกุ แผง หนังสือหรือตามร้านขายของช�ำทัว่ ไป การ์ตนู ไทยทีม่ ลี าย เส้นเป็นเอกลักษณ์และเนื้อหาที่แทบจะคงคอนเซ็ปต์ เดิมมาตลอดกาล การ์ตูนที่ฉันอ่านมากกว่าหนังสือ เรียนในตอนเด็ก เมือ่ มองย้อนกลับไป การ์ตนู ไทยเรือ่ ง นี้สะท้อนอะไรบ้าง
ฉันลืมบอกไปว่าฉันอ่านการ์ตูนไทย เล่มละบาท เมื่อตอน 9 ขวบ
ป้ายรถเมล์
2017
เมื่ อ เลื อ กที่ จ ะเขี ย นเรื่ อ งนี้ ท� ำ ให้ ฉั น เริ่ ม ค้นคว้า ข้อมูลและได้พบกับงานวิทยานิพนธ์ของ ดร.ชนกพร ชูตกิ มลธรรม เรือ่ งการประกอบสร้างความ เป็นไทยและวัฒนธรรมชายขอบ ซึง่ ได้หยิบยกแนวคิด ของการ์ตูนเล่มละบาทมากล่าวถึง เหตุใดแนวคิดที่ คงกระพันในการ์ตนู จึงวนเวียนแต่เพียงเรือ่ งสยองขวัญ เซ็กส์ การข่มขืน ผู้หญิง ความแค้น ผี และการฆ่าฟัน แถมเป็นการ์ตูนที่เข้าถึงง่ายในทุกเพศทุกวัยและทุก สถานที่ อีกทั้งแทบจะทุกเรื่อง ผู้หญิงจะกลายสภาพ เป็นผู้ถูกกระท�ำ กลายเป็นภาพจ�ำว่าผู้หญิงที่ดีคือผู้ หญิงที่รักนวลสงวนตัว ใช่ ตอนที่ฉันได้อ่าน ฉันก็คิด เช่นนั้น เหมือนกับการได้ระบายอารมณ์ที่ถูกกดทับ มาตลอด มันคือการปลดปล่อยความรุนแรงในจิตใจ รูปแบบหนึ่ง แต่ถงึ อย่างไรฉันก็ไม่ได้อยูใ่ นจุดทีต่ ดั สินได้วา่ การ์ตนู ไทยเล่มละบาทหากแปรเปลีย่ นเนือ้ หาเสียแล้ว จะยังขายได้หรือไม่ จะมีคนอ่านหรือไม่ และเนื้อหาที่ รุนแรงเหล่านี้สร้างแรงกระเพื่อมในทางลบมากน้อย เท่าใด แต่ในฐานะที่ครั้งหนึ่งในวัยเด็ก เราคือผู้เสพ เนื้อหาเหล่านี้ จึงขอตั้งข้อสงสัยเพียงว่า การหยิบยื่น ความรุนแรงราคาถูกสู่สังคมไทย กับเด็กไทย เยาวชน ไทย มันควรจะเป็นเช่นนี้ต่อไปแน่หรือ
หัวใจลูกขนไก่ เรื่อง : ศักดิ์สิทธิ์ มุสตาฟา ภาพ : ธนวัตร เต้จั้น
ป้ายรถเมล์
2017
ความฝันบนเส้นทางลูกขนไก่
“
เริ่มจากเล่นสนุกกับกีฬา ก้าวสู่การเป็น ตัวแทนทีมแบดมินตันของมหาวิทยาลัย
“
กว่าจะมาเป็นนักกีฬาแบดมินตันระดับทีมชาติ ที่เราดู เราเชียร์อยู่หน้าจอทีวีบ่อยครั้ง ไม่ว่าจะ เมย์ รัชนกเอย บุญศักดิ์ พลสนะเอย.. กับการไปคว้ารางวัล มามากมาย พวกเขาต้องผ่านการฝึกฝนและเคีย่ วเข็ญ ตัวเองอย่างหนัก ทุกคนต้องมีก้าวแรก และก้าวนั้นที่ ผมก�ำลังจะกล่าวถึงในคอลัมน์นี้ พวกเขาคือหนึ่งใน อนาคตของชาติที่ก�ำลังก้าวเข้าสู่เป้าหมายอันสูงสุด ของพวกเขา กับ... MSU TEAM
ป้ายรถเมล์
2017
ผมออกเดินทางช่วงสายๆ ท่ามกลางแสงแดด อ่อนๆ เพื่อไปยังจุดรวมตัวของเหล่าทัพนักกีฬา แบดมินตันชมรม MSU Badminton Club หรือ MSU TEAM ที่สนามของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เมื่อก้าว เข้าไป สัมผัสได้ถึงไอร้อนคุกรุ่น ระอุอบอวลไปด้วย กลิน่ เหงือ่ เสียงรองเท้าทีบ่ ดขยีก้ บั พืน้ ภาพการเคลือ่ น 35 ตัวอย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว ยังติดอยู่ในความทรงจ�ำ ของผมได้เป็นอย่างดี
นัฐธัญ
แจ๊ค
สาคร ผาตะนนท์ หรือแจ็ค ตัวแทนรุ่นพี่ใน ชมรมแบดมินตัน ได้กล่าวถึงทีมด้วยสีหน้าภูมิใจว่า “เริม่ แรกเมือ่ เราเข้ามามหาวิทยาลัย ด้วยความ ที่ชื่นชอบแบดมินตันมาตั้งแต่แรก เราจึงเข้าชมรมนี้ เพราะต้องการเล่นสนุกๆ แต่พอได้ฝึกฝนไปเรื่อยๆ ท�ำให้เรารูจ้ กั ทีจ่ ะดึงศักยภาพของตัวเองออกมามากขึน้ เริ่มก้าวเข้าสู่การแข่งขันในหลายรายการ และได้ รางวัลในระดับภูมิภาค นั่นคือรางวัลตอบแทนความ พยายามของทีม และจุดประกายความฝันของการไป สู่นักแบดมินตันระดับอาชีพครับ”
ป้ายรถเมล์
2017
เทวฤทธิ์ อาจารย์ที่ปรึกษาชมรม
36
“ค�ำพูดที่อยากทิ้งท้ายไว้ให้น้องรุ่นต่อจากนี้ และคงเหมือนทีอ่ าจารย์พร�ำ่ บ่นสอนพวกเรากันมา กับ การมีระเบียบวินยั ในตัวเอง ขยันและหมัน่ ฝึกซ้อม และ ที่ส�ำคัญคือการตรงต่อเวลา เพราะสิ่งเหล่านี้คือหัวใจ ของนักกีฬา ที่ถ้าขาดมันไป น้องๆ คงไม่ไปถึงฝันที่ ตั้งใจไว้” ด้วยความฝันที่เริ่มจากการเล่นสนุกกับกีฬา ของพวกเขา ก้าวสู่การเป็นตัวแทนทีมแบดมินตันของ มหาวิทยาลัย และไม่เพียงแค่นั้น พวกเขายังพยายาม ที่จะพัฒนาตัวเองสู่ระดับอาชีพ และเป็นต้นแบบให้ น้องๆ ในทีมได้ยึดเอาเป็นแบบอย่างในการพัฒนาตัว เองต่อไป สู่ความฝันที่พวกเขาตั้งไว้ น้องนัฐธัญ - ชัยพัฒน์ วัฒนศรีทานัง นิสิตปี 1 ดีกรีดาวรุง่ แห่งชมรม MSU TEAM ผูม้ ลี วดลายการตีลกู ขนไก่อย่างมีชั้นเชิง วันนี้เราได้ชวนน้องนัฐธัญมาคุย ถึงความฝันในเส้นทางลูกขนไก่นี้กันครับ “ผมชอบเล่นแบดมินตันตัง้ แต่ ป. 1 เล่นเพราะ สนุกและเราท�ำได้ดี ก็เล่นมาเรือ่ ยๆ จนกระทัง่ ได้เข้าไป แข่งขันในรายการเล็กๆ ที่จังหวัดขอนแก่น ซึ่งเป็น แม็ตช์แรกในชีวติ ของผมและนีค่ อื จุดเริม่ ต้นของความ ฝันในเส้นทางนีค้ รับ”
สุ ด ท้ า ยนี้ น้ อ งนั ฐ ธั ญ และดาวรุ ่ ง จาก MSU TEAM ยังฝากข้อคิดดีๆ ให้กับคนอ่านนิตยสารป้าย รถเมล์เล่มนี้ ที่มีความฝันอีกด้วยว่า... “พวกเรา ในฐานะเด็กธรรมดาคนหนึง่ จนก้าว เข้ามาเป็นดาวรุ่งในชมรม MSU TEAM อันดับ 1 ของ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ผมอยากฝากถึงผู้อ่าน “ตลอดระยะเวลาที่ผมได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง นิตยสารป้ายรถเมล์ที่มีความฝันว่า ฝันอะไรให้ลงมือ ของชมรมนี้ รุ่นพี่ก็จะให้ค�ำแนะน�ำมากมาย อย่างเช่น ท�ำเลย และต้องหมั่นขยันท�ำมันบ่อยๆ ให้เป็นส่วน ให้ตงั้ ใจซ้อม มีระเบียบวินยั ตรงต่อเวลา ห้ามขาดซ้อม หนึ่งของชีวิตไปเลย ถ้าอยากที่จะประสบความส�ำเร็จ” และทีส่ ำ� คัญต้อง อดทน ผมจ�ำค�ำทีพ ่ วกพีค่ อยย�ำ้ จนจ�ำ ขึ้นใจ และน�ำมาพัฒนาตัวเองครับ ”
ป้ายรถเมล์
2017
น้องนัฐธัญกับต�ำแหน่งดาวรุ่งในทีม ได้เข้าสู่ ชมรมแบดมินตันและด้วยความสามารถทางกีฬาที่ โดดเด่น เขาคือปี 1 คนแรกที่คว้ารางวัลมาให้กับ มหาวิทยาลัยได้ถึง 2 รางวัลติด คือ รายการ KT และ P&P ด้วยศักยภาพและความกระตือรือร้นที่จะพัฒนา ตัวเองตลอดเวลา ไปดูกันครับว่าเขาฝึกฝนตัวเอง อย่างไรบ้าง
37
ตั๋วหนัง
เรื่อง : สุธาสินีวรรณ จันทร์เพ็ญ
MOVIE
เรื่อง
ของ
หนัง
Snap แค่...ได้คิดถึง (2015)
ป้ายรถเมล์
2017
เป็นภาพยนตร์ทเี่ ล่าถึงการกลับมาเจอกันอีกครัง้ ของบอยและ ผึ้งในงานแต่งงานของเพื่อนคนหนึ่งซึ่งทั้งสองคนเคยมีความรู้สึกที่ดี ต่อกันในช่วงมัธยม การกลับมาเจอกันในครั้งนี้ท�ำให้ความรู้สึกเก่าๆ ของทั้งสอง หวนกลับมาให้คิดถึงเช่นกัน
The Classic คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต (2003) หนังเรือ่ งนีเ้ ป็นหนังเกาหลีทพ ี่ ดู ถึงช่วงเวลาความรักของรุน่ แม่ ในสมัยก่อนและรุ่นลูกในปัจจุบัน โดยความรักของทั้งสองคนถูก ถ่ายทอดเรือ่ งราวมายังรุน่ ลูกทีไ่ ด้อา่ นจดหมายในยุคปัจจุบนั และนัน่ เธอได้ตระหนักว่า “การเสียสละบางอย่างเพื่อใครบางคนอาจจะเป็น สัมผัสอันงดงาม”
2538 อัลเทอร์มาจีบ (2015) เป็นภาพยนตร์ที่ย้อนไปในยุค พ.ศ.2538 ยุคที่ดนตรีอัล- เทอร์เนทีฟในประเทศไทยก�ำลังดังเป็นพลุแตก ท�ำให้ฉากหลังของ หนังเรื่องนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายเพลงอัล เทอร์เนทีฟจากวงดังๆ และสิง่ ของประจ�ำวันต่างๆ ในยุคนัน้ ถูกขนมา ให้เราได้รำ� ลึกความหลังกันอย่างเช่น เพจเจอร์ ซาวน์เบาท์ ตูส้ ติกเกอร์
เพลงประกอบภาพยนตร์สื่อกลางของความทรงจ� ำ เพลง : ความทรงจ�ำสีจาง ศิลปิน : ปาล์มมี่ ภาพยนตร์ : “แฟนฉัน” ปี : 2546
จากภาพยนตร์รักใสๆ ในวัยเด็ก ถูกถ่ายทอดเป็นบทเพลงซึ้งๆ จังหวะเบา สบายพร้อมด้วยเสียงโทนทุ้มต�่ำของนัก ร้องสาวสุดติสท์ กับเรื่องราวในอดีตที่ไม่ อาจลบเลือนและความผูกพันที่เกิดขึ้นกับ คนๆ หนึ่ง เมื่อมีเหตุให้ต้องจากกันไป แต่ ความทรงจ�ำหรือเรื่องราวที่เคยท�ำร่วมกัน ยังคงอยู่ แม้จะจางลงเต็มที
เพลง : จะได้ไม่ลืมกัน ศิลปิน : เบิรด์ ธงไชย ภาพยนตร์ : “ความจ�ำสัน้ แต่รกั ฉันยาว” ปี : 2552
ซุปเปอร์สตาร์ตลอดกาลที่ไม่ว่าจะ ออกเพลงไหนมาก็ล้วนฮิตติดชาร์ตเป็น เวลานาน แล้วในครั้งนี้กับเพลงประกอบ ภาพยนตร์ “ความจ�ำสั้น แต่รักฉันยาว” กับเรื่องราวของความห่างไกลที่มีเพียง สิ่งของไว้แทนความรู้สึก เหมือนกับ ประโยคในภาพยนตร์ที่ว่า “ไม่ลืมไม่มี หรอก มีแต่ลืมช้าหรือลืมเร็ว”
ป้ายรถเมล์
O RR II GG II NN AA LL SS OO UU NN DD TT RR AA CC KK
เรื่อง : จุฑารัตน์ อเนกทรัพย์สกุล,นฤมล ทับปาน
2017
4 4 O
ตู้เพลง
เพลง : ทุ้มอยู่ในใจ ศิลปิน : อ๊อฟBig Ass ภาพยนต์ : “Suck Seed ห่วยขั้นเทพ” ปี : 2554
นอกจากหนังจะปังและมีเพลงฮิตติด หูแล้ว ยังได้แจ้งเกิดดาราวัยรุ่นอย่าง พีช พชร อีกด้วย เรียกได้วา่ โดนใจวัยรุน่ ไทย กันไปเลยทีเดียว ด้วยแนวเพลงร็อคที่ได้ อ๊อฟ Big Ass มาถ่ายทอด ได้ยินเมื่อไรก็อด โยกหัวไม่ได้ เสียงทุ้มของกลองแทนเสียง เต้นของหัวใจที่ยังเต้นแรงทุกครั้งเมื่อคิดถึง เรื่องราวดีๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง
เพลง : เรื่องจริง ศิลปิน : ซิน Singular ภาพยนตร์ : “คืนวันเสาร์ ถึงเช้าวันจันทร์” ปี : 2555
“เมื่อโลกโคจรให้คนสองคนมาเจอ กันผิดที่ผิดเวลา แม้ทั้งสองจะมีจังหวะหัวใจ ที่ตรงกัน” เพลงท�ำนองช้าๆ ซึ้งๆ พูดถึงการ เก็บเรือ่ งราวความรัก ความทรงจ�ำ ทีเ่ คยมีให้ กัน แม้ในวันนี้เวลาจะหมุนผ่านโดยไม่อาจ ย้อนกลับ แต่เรื่องราวที่ผ่านมาก็ยังคงเป็น เรื่องจริงในความทรงจ�ำ
ป้ายรถเมล์
2017
หากใครทีเ่ ป็นนักสะสมและมี ความหลงใหลในของเก่ายุค 60 – 70 สิ่งของที่มีคุณค่าทางจิตใจ ซึ่งในช่วง หลังๆ ของสะสมเหล่านี้มักจะหาได้ ยาก เหตุผลก็เพราะบางส่วนล้วนถูก ครอบครองโดยนั ก สะสมที่ มี ก� ำ ลั ง ทรัพย์ในการซื้อและบางส่วนก็ผลิต ออกมาน้อยลงหรือถึงขัน้ เลิกผลิตไป แล้ว ไม่วา่ จะเป็นรถเวสป้า แผ่นเสียง และโปสเตอร์หนังเก่า
สารคดีภาพ นักสะสม
พิพิธภัณฑ์นักสะสม เรื่องและภาพ : ชวนินท์ ชิณช่าง
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
46 ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
48 ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
2017 ป้ายรถเมล์
REVIEW สถานีระหว่างทาง
51
โรคคิ ด ถึ ง อดี ต
ล้ อ มวงเล่ า สถานี บ� ำ บั ด มุ ม นั ก อ่ า น อ่ า นรอรถ
กระเป๋าเดินทาง
โบกรถ แวะริ ม ทาง โรงหนั ง โรงหมอ
โรคคิดถึงอดีต
เรื่องและภาพ : อนัสตา สระแก้ว
ป้ายรถเมล์
2017
โรคคิ ด ถึ ง อดี ต 52
NOSTALGIA
“โรคคิดถึงอดีต” หลายคนอาจจะยังไม่เคย ได้ยนิ และไม่คดิ ว่าจะมีโรคนีอ้ ยู่ ซึง่ จริงๆ แล้วโรคคิดถึง อดีต หรือโรค nostalgia เป็นโรคทีม่ อี าการคิดถึงอย่าง รุนแรง คิดถึงความโรแมนติก ความอบอุ่นใจในห้วง อดีต และส่งผลทางจิตใจในด้านบวกมากกว่า ด้านลบ แต่ทตี่ อ้ งใช้คำ� น�ำหน้าว่า “โรค” นัน้ ก็มาจากกลุม่ คนที่ มีอาการโหยหาและคิดถึงอดีตมากจนไม่สามารถเอา ตัวเองกลับมาสู่โลกความเป็นจริงได้ ซึ่งปัจจุบันเรามี กลุม่ คนทีโ่ หยหาอดีตเพิม่ ขึน้ สังเกตได้จากการค้าขาย ในทุกวันนี้ ที่มีการน�ำเอากลยุทธ์ทางความคิดที่มี ความทรงจ�ำในอดีตหรือทีเ่ รียกกันว่า “ตลาดแห่งความ คิดถึง” มาใช้ในการขายสินค้า เช่น การเปิดคอนเสิร์ต ของศิลปินยุคเก่าหรือซีดีเพลงที่จะรวบรวมเพลงใน ต�ำนานขึ้นมาให้คนในสมัยก่อนและคนสมัยใหม่ได้ ร�ำลึกถึงอดีตหรือเรือ่ งราวดีๆ ผ่านบทเพลง เพราะเมือ่ เราได้กลับมาฟังเพลงในอดีตอีกครั้ง ความทรงจ�ำ ต่างๆ ในช่วงเวลานั้น ก็กลับมาด้วยเช่นกัน
มี นั ก จิ ต วิ ท ยาหลายท่ า นได้ นิ ย ามถึ ง ความ สัมพันธ์ระหว่างความคิดถึงกับตัวแปรทางจิตวิทยา ต่างๆ ที่จะสามารถช่วยลดความเบื่อ ด้วยการนึกถึง อดีตด้านบวก ทีม่ นั จะท�ำให้เรารูส้ กึ ว่าชีวติ นัน้ มีคณ ุ ค่า และมีการสนับสนุนจากคนรอบข้าง ซึ่งการระลึกถึง อดีตจะช่วยให้เราคลายความเหงา และความวิตกกังวล ลงได้ หรือแม้กระทั่งช่วยให้คนที่ก�ำลังจะตายด้วยโรค ร้ายแรงมีก�ำลังใจจะลุกขึ้นสู้ต่อไป
...
ป้ายรถเมล์
หนทางที่ดีที่สุด คงจะเป็นการรู้ทันความผิด พลาดที่เคยเกิดขึ้น ให้มันกลายเป็นบทเรียนที่เราจะ ไม่ท�ำผิดซ�้ำ และน�ำความงดงามที่เคยเกิดขึ้น มาเป็น พลังในการด�ำรงชีวิตอยู่ เพื่อให้เราเดินทางค้นหา ความหมายของชีวิตต่อไป
2017
มนุ ษ ย์ เ ราต่ า งมี อ ดี ต ที่ เ คยพลาดพลั้ ง และ งดงาม และก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์อีกเช่นกันที่ ต้องการจะย้อนเวลาไปแก้ไข หรือร�ำลึกเรื่องราวเหล่า นั้น แน่นอนว่าความเป็นจริงแล้ว เราไม่อาจท�ำได้
53
เรื่อง : พรนภา เทพสกล ภาพ : ชวนินท์ ชิณช่าง
ป้ายรถเมล์
2017
ล้อมวงเล่า
54
เราก�ำลังอยู่ในยุคสมัยที่ต่างก็ Camping day พยายามวิ่งเข้าหาธรรมชาติกันอย่าง จ้าละหวั่น บ้างก็เพื่อพักผ่อนหย่อนใจ บ้างก็เพื่อหลบหนีจากโลกแห่งความ in เป็นจริง โลกที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน Mahasarakham และความวุ่นวาย โลกที่เต็มไปด้วยการ ดิ้นรนเพื่อมีชีวิตอยู่ และโลกที่เต็มไป ด้วยการปฏิสมั พันธ์กบั ผูค้ นตลอดเวลา ที่วนอุทยานชีหลง ธรรมชาติคงเป็นสิ่งที่ตอบสนองความ รู้สึกของการอยากหลบหนีได้ดีที่สุด
2017
เพื่อตั้งแคมป์ปิ้งสังสรรค์กับแก๊งเพื่อน สนิทได้อีกด้วย แต่อย่างที่เกริ่นไว้ใน ตอนแรกว่า ชีหลง เป็นสถานทีท่ ถี่ า้ คุณ ไม่หลงทาง นั่นแปลว่าคุณยังไปไม่ถึง เพราะแม้ว่าท�ำเลที่ตั้งจะไม่ไกลจาก มหาวิทยาลัยมากนัก แต่กเ็ ดินทางค่อน ข้างล�ำบากเพราะเส้นทางที่ซับซ้อน บวกกับถนนทีเ่ ป็นดินลูกรัง ยิง่ ถ้าหน้า ฝนคงต้ อ งเตรี ย มลุ ย โคลนกั น เลยที เดียว ท�ำให้กว่าจะไปถึงชีหลงได้ ต้อง 55 ใช้พลังใจกันพอสมควร แต่หลายคนที่ เคยมายังวนอุทยานแห่งนี้ ต่างบอก เป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องกลับมาอีก ครั้งแน่นอน
ป้ายรถเมล์
และนี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ท�ำให้เกิด กระแสท่ อ งเที่ ย วแบคแพคเกอร์ มากมายในสังคมออนไลน์ ที่ต่างก็พา กั น เฮไปยั ง สถานที่ ท ่ อ งเที่ ย วทาง ธรรมชาติยอดฮิตกันอย่างล้นหลาม ทั้งอุทยานแห่งชาติภูทับเบิก เขาใหญ่ ยอดดอยและป่าเขาต่างๆ นานา แต่ ส�ำหรับมนุษย์สารคามอย่างเราๆ น้อย คนนักที่จะรู้ว่า ยังมีสถานที่ธรรมชาติ แห่งหนึ่งที่อ้าแขนรอรับมนุษย์ทุกคน ที่ ต ้ อ ง ก า ร ค ว า ม เ งี ย บ ส ง บ จ า ก ธรรมชาติ และยั ง อยู ่ ไ ม่ ไ กลจากรั้ ว มหาวิทยาลัยเสียด้วย ที่แห่งนั้นคือ “วนอุทยานชีหลง” (ถ้าขับรถไปแล้ว ไม่ ห ลง นั่ น แปลว่ า คุ ณ ยั ง ไปไม่ ถึ ง ) วนอุทยานชีหลง ถือเป็นสถานที่ที่เรา และก๊วนเพื่อนสามารถไปสูดอากาศ ของธรรมชาติได้อย่างเต็มปอด ด้วย ท�ำเลที่ตั้งอยู่ริมแม่น�้ำชี และต้นไม้ ขนาดใหญ่มากมายทีป่ กคลุมทัว่ อาณา บริเวณ ไม่เพียงเท่านัน้ ทางวนอุทยาน ยังมีเรือคายัคและเสือ้ ชูชพี ไว้ให้ผทู้ ไี่ ป เยือนได้พายเรือและกระโดดเล่นน�้ำ ได้อย่างหน�ำใจ หรือจะเลือกนั่งดื่มด�่ำ บรรยากาศริมแม่นำ�้ เพือ่ ผ่อนคลายกับ หนังสือซักเล่มก็ยังได้ แถมตกกลาง คืนเรายังสามารถกางเต็นท์ ก่อกองไฟ
สถานีบ�ำบัด
เรื่อง : สุธาสินีวรรณ จันทร์เพ็ญ
2017 ป้ายรถเมล์
“
“ คุณเคยมีความคิด ที่จะฆ่าตัวตายไหม
วูบหนึ่งในห้วงแห่งความคิดท�ำให้ฉันคิดว่า การฆ่าตัวตาย น่าจะเป็นทางออกที่ท�ำให้ฉันหลีกหนีจาก สิง่ ทีไ่ ม่ตอ้ งการเผชิญ เพราะฉันไม่อยากเป็นภาระของใคร ฉันเฝ้าคิดวนเวียนซ�ำ้ แล้วซ�ำ้ เล่า ว่าฉันจะอยูไ่ ปท�ำไม ทั้งที่ไม่สามารถท�ำประโยชน์ให้ใครได้เลยแม้กระทั่งตัวเอง “ฉันเบื่อ” เบื่อที่จะต้องพบปะผู้คนเพื่อตอบค�ำถาม มากมาย ฉันเริ่มคิดฟุ้งซ่านและพาตัวเองออกจากสังคม ภาวะเหล่านี้ท�ำให้ฉันเริ่มนอนไม่หลับขังตัวเองอยู่ใน ห้องสี่เหลี่ยมแคบๆ มองไปทางไหนก็เจอเพียงผนังปูนและสิ่งของต่างๆ ที่ไร้ความรู้สึก สิ่งที่เป็นอยู่นั้นท�ำให้ฉัน เริ่มทนไม่ไหว จมอยู่กับความคิดของตัวเอง ในวินาทีที่ฉันก�ำลังประจันหน้ากับความตาย จิตใต้ส�ำนึกส่วนลึกกลับแทรกขึ้นมาว่า “ฉันจะตายทั้ง อย่างนี้เหรอ ตายทั้งที่ไม่ได้ท�ำประโยชน์อะไร ถ้าฉันตายพ่อแม่ฉันท่านจะอยู่ยังไง ท่านจะเสียใจแค่ไหนที่ฉัน ท�ำแบบนี้ ถ้าตายแล้วฉันจะได้กินอาหารที่ฉันชอบไหม ฉันยังตายไม่ได้นะ!” ความคิดนี้เริ่มขยายวงกว้างกิน พื้นที่ในจิตใจ ณ ช่วงเวลานั้น หรืออาจจะเรียกว่า อาการรักตัวกลัวตาย ก็เป็นไปได้
ฉันนั่งรออยู่หน้าห้องตรวจด้วยความตื่นเต้น เพราะนี่คือครั้งแรก ไม่นานพยาบาลที่อยู่หน้าห้องก็เริ่ม มาสอบถามถึงอาการ และให้ท�ำแบบทดสอบอาการของโรคซึมเศร้า จากนั้นฉันก็ได้เข้าพบคุณหมอ เธอกล่าว ถามฉันว่า “ ท�ำไมถึงนอนไม่หลับ ปกตินอนกี่โมง “ และค�ำถามอีกมากมาย ฉันจึงเล่าเหตุการณ์และภาวะที่ฉัน ก�ำลังเผชิญ หลังจากพูดคุยกันเสร็จเรียบร้อย คุณหมอยิ้มให้และกล่าวกับฉันว่า “ท�ำถูกแล้วที่พยายามพาตัว เองออกมาจากความเงียบที่แสนมืดมนนั้น” และให้ค�ำแนะน�ำว่า “ เปิดใจให้กว้าง สิ่งไหนที่ไม่ส�ำคัญกับตัวเราอย่าไปใส่ใจและน�ำมาคิดแทน “ หลายๆ คนอาจคิดว่าการไปพบจิตแพทย์นั้นจะถูกมองว่าแปลกแยก หรือเป็นบ้า ทั้งๆที่จริงแล้ว ผู้ที่ เข้าพบและปรึกษาจิตแพทย์ส่วนใหญ่ เกิดจากภาวะความเครียดในระดับสูงจนไม่สามารถจัดการกับ ความเครียดของตนเองได้ หรือแม้กระทั่งผู้ที่มีปัญหาหรือสับสนในชีวิต และส�ำหรับฉันนั้น การได้พูดคุยกับ จิตแพทย์ เปรียบเสมือนการได้ถ่ายเทเรื่องราวที่เป็นปัญหาในจิตใจ บางเรื่องราวที่เราบอกเล่าให้ใครฟังไม่ ได้ และบางเรื่องที่เรายังหาค�ำตอบไม่ได้ด้วยตัวเอง จิตแพทย์จึงเป็นอีกหนึ่งทางเลือก ที่อาจท�ำใหคุณได้พบ แนวทางแก้ไขปัญหาที่ก�ำลังเผชิญ เหมือนกับฉัน
ป้ายรถเมล์
2017
คงต้องถึงเวลาทีฉ่ นั จะพาตัวเองออกไปจากห้องขังทางความรูส้ กึ นีไ้ ด้แล้ว ฉันเริม่ มองหาบางสิง่ ทีจ่ ะช่วย ฉันได้ในเวลานี้ ฉันเริ่มบอกเล่าอาการให้เพื่อนฟัง และหนึ่งในค�ำแนะน�ำนั้นคือ ‘ ลองไปหาจิตแพทย์ไหม ’ฉัน ฉุกคิดขึ้นมาว่า การพบจิตแพทย์ก็ไม่ได้เสียหายอะไร นั่นท�ำให้ฉันตัดสินใจหาข้อมูล และโชคดีที่โรงพยาบาล ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม มีจติ แพทย์ทคี่ อยให้คำ� ปรึกษาอยู่ หลังจากได้ขอ้ มูลเรียบร้อย ฉันตัดสินใจมุง่ ไป ที่โรงพยาบาลทันที
มุมนักอ่าน
เรื่อง : จุฑารัตน์ อเนกทรัพย์สกุล
What do y ou r ea d
เขาอ่ า นอะไร
?
ป้ายรถเมล์
2017
หากแฟชั่นการแต่งกายของแต่ละคนเป็นเหมือนการบอกรสนิยมของคนๆ นั้น หนังสือก็คงท�ำหน้าที่ไม่ต่างกันเท่าไรนัก เพราะหนังสือแต่ละเล่มก็จะมีเนื้อหาและ เอกลักษณ์ที่แตกต่างกันออกไปและหนังสือแต่ละประเทศก็จะมีสไตล์และการถ่ายทอด เรื่องราวแบบเฉพาะตนของประเทศนั้นๆ ซึ่งหนังสือในประเทศไทย เราก็พอผ่านตามา บ้างแล้ว วันนี้เราจึงชวนมาดูหนังสือของเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนในหลายๆ ประเทศ ว่าหนังสือในประเทศของเขา จะน่าสนใจและจะสะท้อนแนวคิดอย่างไรบ้าง
58
TUM TEAW โศกนาฏกรรมความรักอันแสนเศร้าเคล้า น�ำ้ ตา ทีไ่ ด้รบั ความนิยมมาอย่างยาวนาน เรือ่ งราว สะท้อนผ่านสามเณรหนุ่มผู้ยากจน ที่ยอมลา สิกขาบท เพื่อความรักที่เขามีต่อหญิงสาวซึ่งเป็น ลูกสาวของท่านเจ้าเมือง แม้ฐานะทางสังคมของเขา ทั้งคู่จะต่างกันราวฟ้ากับดิน ที่แม้แต่ความตายก็ ไม่อาจจะพรากความรักของพวกเขาได้ วรรณกรรม ที่ได้รับเลือกให้ใช้เป็นแบบเรียนของนักเรียนใน ประเทศกัมพูชา เนื้อเรื่องสื่อความจริงในสังคม สะท้ อ นถึ ง ปั ญ หาของระบบศั ก ดิ น า เรื่ อ งขนบ ธรรมเนียมประเพณีทางศาสนาและความหมายใน ชีวิตที่ได้อยู่กับคนที่เรารัก Mr Ngeth Sorn ชาวกัมพูชา
Evheniia Martynenko ชาวยูเครน
The Barnyard murder & other stories เรือ่ งสัน้ แนวโรแมนติกทีผ่ สมผสานเรือ่ ง ราวการฆาตกรรมโดยนักเขียนชาวภูฏาน เรื่อง ราวเกี่ยวกับการใช้ชีวิต เพื่อน ครอบครัว และ ความสัมพันธ์ จากการถูกฆาตกรรมของเพื่อน และการค้นหาตัวฆาตกรผ่านเรื่องราวความรัก โรแมนติกทีเ่ กิดจากเหตุการณ์เหล่านัน้ เนือ้ เรือ่ ง สะท้อนการใช้ชีวิตที่มีการช่วยเหลือซึ่งกันและ กัน ความส�ำคัญและความรักของคนในครอบครัว ที่สอดแทรกคติในการใช้ชีวิตอย่างลึกซึ้ง Karma Lekzin Dolma ชาวภูฏาน
ป้ายรถเมล์
หนังสือคลาสสิกสัญชาติรสั เซีย ทีเ่ ป็นสุด ยอดนวนิยายอันดับหนึ่งที่ได้รับการจัดอันดับ ของนิตยสารไทม์ แนวโศกนาฏกรรมโรแมนติก เนื้ อ หาเกี่ ย วกั บ รั ก สามเส้ า ของหญิ ง สาวที่ แต่งงานกับชายผูห้ นึง่ แต่ใจกลับไปรักชายอีกผู้ หนึ่ง แม้เธอนั้นจะรู้ตัวดีว่าการกระท�ำของตน เป็นเรือ่ งราวทีผ่ ดิ ศีลธรรม แต่เมือ่ เธออยูภ่ ายใต้ ความกดดันและความคาดหวังของสังคมชั้นสูง ในรั ส เซี ย จึ ง เป็ น แรงบี บ ให้ เ ธอต้ อ งรี บ หา ทางออกกับเรื่องนี้ เป็นการสะท้อนภาพของ ชี วิ ต ความเป็ น อยู ่ จ ริ ง ของชาวรั ส เซี ย ที่ ถู ก พันธนาการในกฎระเบียบของสังคมรัสเซีย และ ท� ำ ให้ ผู ้ อ ่ า นรู ้ สึ ก ถึ ง ความเจ็ บ ปวดที่ เ ล่ า ผ่ า น จิตใต้ส�ำนึกของมนุษย์ทั้งสิ้น
2017
Anna Karenina
59
อ่านรอรถ
เรื่อง : นฤมล ทับปาน
จดหมายของความสิ้ินหวัง “
เมื่อความสิ้นหวังมาเยือน เหมือนสายลมที่พัดผ่าน ในฤดูหนาว กลิ่นไอของความอ่อนแอท้อแท้สิ้นหวัง ของมนุษย์ หอมตลบอบอวลไปทั่วสารทิศ
“
ฉันชื่อ...ฟิลานีโอ
บ้านของฉันล้มละลาย พ่อและแม่ของฉันแยกทางกัน ฉันมีน้องสาวน่ารักๆ อยู่หนึ่งคน แต่ .. เธอตายแล้ว เธอเลือกจบชีวติ ลงเพราะโรคซึมเศร้าและปัญหาครอบครัว ส่วนแม่... แม่รบั ไม่ได้กบั การจากไปของเธอจนมีอาการ ทางประสาทและต้องได้รับการรักษาอยู่ที่โรงพยาบาล และพ่อ .. หลังจากแยกทางกับแม่ก็หายเงียบไป ไม่รู้ว่าจะ เป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้าง
ป้ายรถเมล์
2017
นี่แหละ ชีวิตบ้าๆ ของฉัน... ใครจะคิดว่าคนที่มีพร้อมทุกอย่าง จะต้องมาเจอมรสุมชีวิตบ้าบอแบบนี้ ทุกครั้งที่เห็นตัวเองในกระจก มันช่างน่า สมเพชสิ้นดี ฉันสิ้นหวัง ฉันเก็บตัวอยู่ในบ้าน ในมุมมืดๆ ของห้องที่ว่างเปล่า จนกระทั่งฉันถูกส่งไปยังโรงเรียนที่ ร�่ำลือเรื่องการลบล้างความสิ้นหวังในจิตใจ ที่แห่งนี้มีชื่อว่า “เดสเปีย”
“มีกฎทีต่ อ้ งรูค้ อื จงอย่าอยูว่ า่ ง เพราะจะท�ำให้เราคิดถึงเรือ่ งราวทีโ่ หดร้ายในอดีต จงออกมาจากปัญหาแต่ไม่ใช่หนี ปัญหา อะไรที่มันเกินกว่ามนุษย์อย่างเราจะยืดหยุ่นได้ให้ปล่อยวาง แล้วเริ่มหาเป้าหมายใหม่” สิ้นเสียงกล่าว สุนทรพจน์ในวันแรกของการเปิดเรียน “พูดง่าย แต่ท�ำยาก ไม่ใช่ทุกคนที่จะท�ำได้ซะหน่อย” ฉันบ่นพึมพ�ำในใจ “ถ้าคิดว่าท�ำไม่ได้ เราก็จะท�ำไม่ได้” อาจารย์กล่าวขึ้นมากลางเวทีเหมือนอ่านใจฉันได้อย่างนั้นแหละ บ้าชะมัด ตกกลางคืน ทุกคนเดินกลับที่พักโดยใช้เทียนเล่มนี้เป็นแสงสว่างน�ำทาง และต้องรักษาเทียนไม่ให้ดับเด็ดขาด
“ไร้สาระ นี่ฉันมาท�ำบ้าอะไรที่นี่” ฉันสบถออกมาเบาๆ และเดินตามทุกคนเพื่อไปที่พักพร้อมกับเทียนไขในมือ เมื่อถึงที่พัก อาจารย์ผู้คุมหอพักกล่าวถามขึ้นมาว่า
“มีใครเทียนดับระหว่างทางบ้าง แล้วเมื่อเทียบดับ เราจุดใหม่กันกี่ครั้ง” ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าเทียนดับ และจุดใหม่ บ้างสองครั้ง บ้างสามครั้ง บ้างก็มากกว่านั้น
“ต้องถามว่ามีใครเทียนไม่ดับบ้างมากกว่านะ ที่พักไกลซะขนาดนี้” ฉันเพียงแค่คิดในใจไม่ได้พูดออกไปอย่างนั้น
อาจารย์ถามขึ้นมาใหม่ว่า
“แล้วเมื่อเทียนดับครั้งแรก ทุกคนรู้สึกยังไง” หญิงสาวหน้าตาน่ารักถักเปียสองข้างที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉัน กล่าวขึ้นมาว่า
“หนูผิดหวัง และพยายามจะจุดไฟอีกครั้ง เพื่อไม่ให้มันดับอีก” อาจารย์ท่าทางใจดีคนนั้นยิ้มรับค�ำตอบของเธอ และกล่าวขึ้นมาว่า
“นั่นแหละ เทียนเล่มที่ทุกคนถืออยู่ก�ำลังสอนพวกเธอ การที่พวกเธอถูกส่งมาที่นี่ นั่นเพราะพวกเธอกลัว การที่พวกเธอท�ำเทียนดับ นั่นเหมือนการที่พวกเธอล้มเหลวและผิดหวัง เธอต้องจุดเทียนขึ้นมาใหม่ และเรียนรู้ที่จะดูแลแสงเทียนของเธอไม่ให้ดับอีก แต่หากมันดับอีกครั้ง พวกเธอก็จะได้บทเรียนและต้องหาวิธีดูแลแสงเทียนของเธออีกครั้งหนึ่ง ไม่มีอะไรยากถ้าจะเริ่มใหม่ ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย 2017
กับการเริ่มใหม่ พยายามใหม่ เพราะชีวิตของพวกเธอต่อจากนี้ ต้องเจอความล้มเหลวและผิดหวังอีกหลายครั้ง ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือ
ป้ายรถเมล์
เรื่องใหญ่ เราทุกคนในโลกต่างต้องเผชิญ และนี่คือบทเรียนแรกที่อาจารย์จะบอกพวกเธอ” ความเงียบเข้ามาปกคลุมบรรยากาศโดยรอบหลังจากอาจารย์พูดจบ ฉันนิ่งฟัง ฉันยิ้ม ฉันเข้าใจ ให้ตายเถอะ ท�ำไมฉันคิดไม่ได้นะ ตอนนี้สีหน้าเด็กใหม่ทุกคนภายใต้แสงเทียนดูมีพลัง ทุกคนถูกเติมไฟภายในไม่กี่ประโยคของอาจารย์ รวมทั้งฉัน ตอนนี้ไฟของทุกคนถูกจุดขึ้นกลบความกลัวที่อยู่ภายใน ฉันคิด และคิดว่าทุกคนคงคิดไม่ต่างกัน
“โรงเรียนนี้ต้องมีเรื่องราวสนุกๆอีกมากแน่ๆ ชักตื่นเต้นซะแล้วสิ” -ฟิลานีโอ-
กระเป๋าเดินทาง
เรื่อง : วิรัลพัชร ชมบุญ
ป้ายรถเมล์
2017
ภาพ : อรสา ศรีดาวเรือง
2017
ที่จริงแล้วการท่องเที่ยวแนวนี้มีอยู่ทั่วทุกมุม โลก ซึ่ ง เป็ น การผสานการท่ อ งเที่ ย วกั บ การท� ำ สาธารณประโยชน์ ที่จะได้ทั้งความสนุก การแบ่งปัน ความรู้ มิตรภาพ เพราะถ้าเราอยู่เฉยๆ คงไม่ได้ไป สัมผัสความรู้สึกแบบนั้นแน่ๆ ซึ่งการที่ Volunteer Tourism หรือการท่องเที่ยวเชิงอาสา เริ่มเป็นที่สนใจ ของผู้คน เราคงต้องมองย้อนกลับไปในสถานการณ์ วิกฤตของมนุษย์ในหลายๆ เหตุการณ์ด้วยกัน ทั้ง เหตุการณ์ 911 ที่ตึก World Trade Center ถูกโจมตี เหตุการณ์สึนามิครั้งใหญ่ในแถบเอเชียและแอฟริกา หรือแม้แต่ ภาวะโลกร้อนทีก่ อ่ ผลกระทบรุนแรงทัว่ ทุก พื้นที่โลก เหตุการณ์เหล่านี้นี่เองที่กระตุ้นเตือนให้ 63 มนุษย์หันมาสนใจและใส่ใจซึ่งกันและกันมากขึ้น จึง กล่าวได้วา่ ก่อให้เกิดวัฒนธรรมการท่องเทีย่ วแบบใหม่ ที่เรียกว่า การท่องเที่ยวเชิงอาสานั่นเอง แต่ถ้าเจาะจง ในประเทศไทย เหตุการณ์ส�ำคัญที่ก่อให้เกิดการท่อง เที่ยวแนวนี้ คงจะเป็นเหตุการณ์ใดไปไม่ได้นอกจาก เหตุการณ์สึนามิทางภาคใต้ เมื่อ 12 ปีก่อน เพราะใน วิกฤตครั้งนั้น คนไทยได้เห็นมิตรภาพ น�้ำใจของนัก ท่องเทีย่ วจากทัว่ โลกทีเ่ ดินทางมายังประเทศไทย เพือ่ มาช่วยฟื้นฟูสภาพบ้านเรือน เยียวยาสภาพจิตใจของ ผู้ประสบภัย รวมไปถึงงานด้านสาธารณสุขและการ ดูแลเด็ก ภัยพิบตั คิ รัง้ นัน้ ท�ำให้ภาพของ ‘นักท่องเทีย่ ว จิตอาสา’ หรือ Volunteer Tourism เป็นที่รู้จักและ ประทับใจคนไทย
ป้ายรถเมล์
Volunteer Tourism
ท่องเที่ยวจิตอาสา
ท่
องเที่ยวกับจิตอาสา สองสิ่งนี้ดูจะเป็นอะไรที่ แยกตัวออกจากกันพอสมควร เพราะถ้าพูดถึง จิตอาสา จะเป็นในรูปแบบการรวมตัวกันออก ไปท�ำประโยชน์ตอ่ สังคม ส่วนท่องเทีย่ วก็อย่างทีเ่ ราคุน้ เคยกันดี นั่นคือการออกไปผจญภัยหาความสุขให้กับ ชีวิตเสียมากกว่า หากน�ำสองสิ่งนี้มารวมกัน ก็คือท่อง เที่ยวเชิงอาสา
64
ป้ายรถเมล์
2017
ในปัจจุบันการท่องเที่ยวจิตอาสาก�ำลังได้รับ ความสนใจจากชาวไทย และชาวต่างชาติ โดยเฉพาะ กลุ่มนักท่องเที่ยวที่มีอายุตั้งแต่ 17-34 ปี เรียกว่าเป็น เทรนด์การท่องเที่ยวในกลุ่มวัยรุ่นเลยก็ว่าได้
2017
ด้วยเสน่ห์ของนักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ ที่ต่างก็หลง รักการเดินทางเพื่อมองหาประสบการณ์ใหม่ๆ เพื่อ ริเริ่มสร้างสรรค์บางสิ่ง และท�ำประโยชน์ให้กับเพื่อน มนุษย์โดยไม่เลือกแบ่งชนชัน้ ชนชาติ ไม่วา่ จะเป็นการ ออกค่ายอาสาพัฒนาโรงเรียน กิจกรรมสอนหนังสือ การสร้างฝายกั้นน�้ำ และก่อเกิดพื้นที่แลกเปลี่ยนทาง ความคิด วิถีชีวิต วัฒนธรรม ตลอดจนถึงการถ่ายทอด ภูมิปัญญาท้องถิ่นในหลายๆ พื้นที่ สิ่งเหล่านี้จึงกลาย เป็นเสน่ห์ของการท่องเที่ยวจิตอาสา ที่ถ้าได้ลองไป สัมผัสสักครั้ง คงเพิ่มพลังชีวิตเราได้อย่างมหาศาลจน เราคาดไม่ถึง
ป้ายรถเมล์
สิง่ เหล่านีจ้ งึ เป็นเหตุผลทีล่ งตัวกับสถานการณ์ ปัจจุบนั ของโลกและความต้องการของมนุษย์ทตี่ อ้ งการ ช่วยเหลือสังคม ไปพร้อมกับการสร้างความสุขให้กับ ตัวเองในเวลาเดียวกัน ซึ่ง “การท่องเที่ยวจิตอาสา” นี้ ถือเป็นอีกหนึง่ เมล็ดพันธุด์ ๆี ทีจ่ ะคอยปลูก “จิตอาสา” 65 ให้กับคนในสังคมโลก ได้มอบความรักซึ่งกันและกัน และอยูร่ ว่ มกันอย่างสันติสขุ ในโลกทีบ่ ดิ เบีย้ วด้วยฝีมอื มนุษย์ในตอนนี้
“
คุณล่ะ พร้อมแล้วหรือยัง... ที่จะเดินทางไปท่องเที่ยวเพื่อผู้อื่น
”
ป้ายรถเมล์
2017
โบกรถ
66
เรื่อง : ปานา เที่ยงนา เรียบเรียง : พิมลพรรณ ปุริมศักดิ์ ภาพ : ชวนินท์ ชิณช่าง
How to
โบกรถเที่ยว แบบฉบับสาวสตรอง
LIFE IS A JOURNEY เพราะชีวิตคือการเดินทาง...
เมื่ อ พู ด ถึ ง วั ย หนุ ่ ม สาว อารมณ์ ข องเราคงพลุ ่ ง พล่ า นไป ด้ ว ยพลั ง ของการค้ น หาความสุ ข ของชี วิ ต การเดิ น ทางคงเป็ น อี ก หนึ่งวิธีที่ดูจะเข้ากับวัยที่ต้องออก ไปซ่าอย่างเรามากที่สุด แต่แบบ ไหนล่ะที่เราจะซ่าได้เต็มพิกัด และ สามารถกระโจนออกจากลูปชีวิต
เดิมๆ นอกจากการเดินทางแบบ สายโบก !! แต่สายโบกที่เราจะมาชวน คุยในวันนี้ไม่ใช่สายโบกธรรมดา เป็ น หญิ ง สาวท่ า ทางห้ า วๆ ลุ ย ๆ หลงใหลในเสน่ห์ของการโบกรถ เธอผ่านการโบกมานับครั้งไม่ถ้วน เจ้าของเพจ “ไปไหนก็ได้แต่งบสอง พั น ” วั น นี้ เ ธอจะมาบอกเล่ า ประสบการณ์และความหลงใหลใน มิตรภาพระหว่างทาง พร้อมเทคนิค การโบกรถฉบับสาวๆ ทไี่ ม่ใช่งา่ ยๆ แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวเท่าที่คิด เอาล่ะ เกริ่นมาขนาดนี้แล้ว ไปคุยกับเธอ พร้อมๆ กันเลยดีกว่า
Q : ท�ำไมเลือกการเดินทางแบบ โบกรถ สิ่ ง แรกที่ ขึ้ น มาในหั ว คื อ ประหยัด แต่ในความประหยัดมัน ก็มีความเสี่ยง ว่าจะเจอกับคนขับ รถแบบไหน อีกอย่างเราเป็นผูห้ ญิง มันมีแต่เรือ่ งทีเ่ สีย่ งอันตรายเต็มไป หมด และผู้หญิงส่วนมากไม่กล้า เสีย่ งกัน แต่เราว่าโลกมันไม่ได้โหด ร้ า ยขนาดนั้ น เราได้ ยิ น แค่ ค� ำ ที่ “เขาว่า” มาทั้งชีวิต แล้วเมื่อไหร่จะ เชื่อในสิ่งที่สัมผัสด้วยตัวเอง ให้มัน เป็นค�ำตอบส�ำหรับค�ำถามที่เราตั้ง ไว้
Q : เคยโบกแล้วเจอคนที่ไม่รับ Q : มีวธิ พ ี ดู คุยกับคนทีจ่ อดรับ ไหม เรายังไงเวลาที่ขึ้นรถไปแล้ว เคยบ่อยเลยแหละ อยากให้ ส่ ว นมากจะเป็ น กระบะที่ มองในมุมมองของเขา ที่เราเป็น จอดรับเรา แน่นอนว่าตามมารยาท ใครก็ไม่รู้มาพร้อมกับสัมภาระที่ เราต้องนัง่ หลังกระบะ แต่มบี างครัง้ เต็มไปหมด ประเด็นหลักๆ คงต้อง ที่ นั่ ง ข้ า งหน้ า เราก็ จ ะแนะน� ำ ตั ว นึกถึงการโดนปล้น ถ้านึกถึงความ ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ประหนึ่งว่า เป็นจริงในโลกเรา (หัวเราะ) แต่จะ เคยรูจ้ กั กัน สิง่ ทีเ่ ราจะถามต่อไปคือ มีคนอีกส่วนที่คิดว่า คนไทยด้วย สถานทีท่ อ่ งเทีย่ วในจังหวัดหรือพืน้ กั น ช่ ว ยเหลื อ กั น และคนส่ ว นนี้ ที่นั้นๆ แต่สิ่งที่เราจะไม่ท�ำเด็ดขาด แหละที่จะจอดรับเรา เวลานั่ ง ข้ า งคนขั บ คื อ นอนหลั บ Q : แล้วมีวิธีการโบกยังไงให้ เพราะถือว่าเป็นการเสียมารยาท สุดๆ เขารับ
2017
Q : มีอะไรแนะน�ำส�ำหรับคน อยากโบกรถบ้าง
ก็คงเป็นเรือ่ งความกล้าทีจ่ ะ ลองท�ำ ไม่ต้องกลัวคนดูถูก เพราะ คนส่วนมากไม่กล้าท�ำเรื่องแบบนี้ ท�ำไปเลยไม่ต้องอายกับสิ่งรอบตัว บ้างก็ได้ 67 ส�ำหรับสาวคนไหนที่อ่าน แล้วอยากออกไปเดินทางด้วยวิธี การโบกรถ แม้การโบกรถท่องเทีย่ วอาจ เป็ น เรื่ อ งที่ ล� ำ บาก มี อุ ป สรรค หลายๆ อย่าง แต่หากได้ลองไปโบก รถดูสักครั้ง อาจแปรเปลี่ยนการ เดินทางในแบบเดิมๆ ของคุณให้มี เรื่องราวที่น่าจดจ�ำ และอัดแน่นไป ด้วยมิตรภาพระหว่างทาง
ป้ายรถเมล์
ส่วนมากเราจะมีป้ายเขียน บอกจุ ด หมายปลายทางของเรา เสมอเวลาโบกรถ เพราะมั น จะ ท�ำให้คนขับตัดสินใจได้งา่ ยขึน้ ควร โบกในเส้นทางที่รถวิ่งไม่เร็วมาก คนขับจะได้มีเวลาคิดว่าจะรับเราดี ไหม สามารถชะลอรถรั บ เราได้ ทันที และไม่ควรโบกรถเวลากลาง คืนเพราะเสีย่ งต่อการเกิดอุบตั เิ หตุ ได้
ปิโตรเคมี
เรื่อง : ณัฐพล มาลาหอม ภาพ : ชวนินท์ ชิณช่าง
ปิโตรเคมี ปัจจัยที่ 5
หมวกกันน็อค
เเว่นตา
2017
ปิโตรเคมีคือฟอสซิล (ซากพืช ซากสัตว์ยุคก่อนประวัติศาสตร์) ที่ถูกน�ำ มาใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเคมีภัณฑ์ ต่างๆ ในชีวิตประจ�ำวัน ป้ายรถเมล์
หลายคนอาจไม่รู้ว่าสิ่งต่างๆ ที่ เ ราใช้ กั น อยู ่ ทั่ ว ไปในชี วิ ต ประจ� ำ วั น มี ป ี โ ตรเคมี ห รื อ ฟอสซิลเป็นส่วนประกอบแรก เริ่มของสิ่งของนั้นๆ เรามาลอง ทายกันดูวา่ จากภาพนีอ้ ะไรบ้าง ที่ท�ำมาจากปิโตรเคมี
เสื้อยืด
ถุงพลาสติก
กระเป๋าสะพ
าย
รองเท้า
เฉลย : สิ่งของทั้งหมดที่กล่าวมา ล้วนเป็นผลิตภัณฑ์ปิโตรเคมี
เกร็ดความรู้
เรื่องและภาพ : ชุติวัต ภัทรปรีชานนท์
Survivors of t h e Jurassic
“
วิวัฒนาการเพื่อความอยู่รอด นี่คงเป็นทฤษฎีหลักในการดำ�รงเผ่าพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต แต่ก็มีสัตว์บางชนิดที่อยู่รอดมาจากยุคดึกดำ�บรรพ์โดยแทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง รูปลักษณ์จากอดีตจนถึงปัจจุบัน
ฟองน�้ำ
นับเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอายุยืนที่สุดถ้าไม่นับรวมแมงกะพรุน Turritopsis Nutricula ที่มีวงจรชีวิตที่เป็นอมตะ โดยฟองน�้ำจะมีอายุได้ ถึง 10,000 ปี และพวกมันอยู่บนโลกมากว่า 600 ล้านปีแล้ว
ป้ายรถเมล์
2017
” 69
สเตอร์เจียน
ปลาดึกด�ำบรรพ์มีกระดูกเก่าแก่ที่สุด อยู่มานานนับ 200 ล้านปี สเตอร์เจียนยังเป็นแม่พันธุ์ของไข่ปลาที่ราคาแพงที่สุดในโลก อย่าง “คาเวียร์”
แมงดาทะเล สัตว์เลือดสีนำ�้ เงินทีช่ ว่ ยชีวติ คนไว้ทวั่ โลก เลือดสีนำ�้ เงิน
ของมันใช้ในการตรวจหาเชือ้ แบคทีเรียทีเ่ ป็นอันตรายทีอ่ าจจะปนเปือ้ นใน วัคซีน หรือในอุปกรณ์การแพทย์ต่างๆ พวกมันอยู่มาแล้วกว่า 400 ล้านปี
แวะริมทาง
เรื่อง : อรญา ศิริปะกะ ภาพ : ธนวัตร เต้จั้น
เปิบพิสดาร น้องวัว “น้องวัว อาหารโอชะสุดยอดแดนอีสาน”
ป้ายรถเมล์
2017
ถ้าให้นึกถึงสุดยอดวัตถุดิบอีสาน คุณจะนึกถึงอะไร แน่นอนว่าคนส่วนใหญ่คงจะนึกถึง เนื้อวัว ปลาร้า กะปอม (ภาษากลางเรียกว่ากิ้งก่า) และอีกสารพัดวัตถุดิบแปลกประหลาดที่สะท้อนวิถีชีวิตอัน เชื่อมโยงกับธรรมชาติของคนอีสานตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน จนกลายเป็นเมนูอาหารที่เป็นเอกลักษณ์ ทัง้ รสชาติจดั จ้าน เผ็ดร้อน วิธกี ารปรุงอาหารและวัตถุดบิ ทีไ่ ม่เหมือนใคร แต่ยงั มีอกี หลายเมนูทถี่ า้ ไม่ใช่ คนอีสานขนานแท้ อาจจะยังไม่รู้จัก และหนึ่งในนั้นคือสุดยอดวัตถุดิบที่มีชื่อเรียกน่ารักๆ และไม่ได้หา กันได้ง่ายๆ นั่นคือ “น้องวัว”
70
น้องวัว เป็นชื่อภาษาอีสานหรือแปลเป็นภาษาไทยให้เข้าใจง่ายๆ นั่นคือรกของวัวนั่นเอง เป็น วัตถุดิบที่หากินได้ยากในภาคอีสาน แถมราคาก็ใช่เล่น ตกกิโลกรัมละประมาณ 350 บาท สามารถหา ซื้อได้บริเวณถนนเส้นหลัก โคราช-สระบุรี น้องวัวเป็นวัตถุดิบที่แม้ภายนอกจะมีหน้าตาที่ไม่น่ารับ ประทาน แต่เมื่อน�ำมาประกอบอาหาร จะมีรสชาติกลมกล่อม นุ่มลิ้นมากกว่าเนื้อวัว และเป็นวัตถุดิบที่ ถูกน�ำไปประกอบอาหารในภัตตาคารอาหารแปลกหลายแห่งอีกด้วย วันนี้เราจึงขอน�ำเสนอเมนูอีสาน ที่น�ำมาจับคู่กับวัตถุดิบชั้นเลิศ นั่นคือ “แกงอ่อมน้องวัว”
(รกแม่วัว
ถุดิบ
) ้
3. ตะไคร
5. ผักชีล
กอบวัต
2. ข่า
าว 4. มะกร ูด 7. ผักแข ยง 6. ใบชะพ ลู 9. ข้าวคั่ว 8. โหระพ า 11. เกลือ 10. พริก สด 13. น�้ำป ลาร้า 12. น�้ำป ลา
2017
1. น้องวัว
วิธีท�ำอ่อมน้องวัว 1. น�ำน้องวัวและผักที่เตรียมไว้ล้างให้สะอาด 2. หั่นน้องวัวออกเป็นชิ้นๆ พอประมาณ 3. หั่นข่าตะไคร้และฉีกใบมะกรูดส�ำหรับใช้ไว้กลบกลิ่นคาวของน้องวัว 4. หั่นผักที่เหลือเป็นชิ้นๆ เตรียมไว้ 5. ตั้งเตาแก๊สแล้วน�ำหม้อใส่น�้ำเปล่ามาวางลงรอจนน�้ำเดือด 6. ใส่ขา่ ตะไคร้ ใบมะกรูดและเกลือลงในน�ำ้ เดือด แล้วใส่นอ้ งวัวทีห่ นั่ แล้ว ลงไป 7. รอจนน้องวัวสุกแล้วน�ำขึ้นมาหั่นให้พอดีค�ำ 8. ใส่ผักที่เตรียมไว้ลงในหม้อ ตามด้วยน้องวัวที่หั่นไว้พอดีค�ำ 9. เติมข้าวคั่ว ปรุงรสด้วยน�้ำปลา น�้ำปลาตามใจชอบ
ป้ายรถเมล์
“แกงอ่อมน้องวัว”
ส่วนประ
71
เรื่อง : สหภาพ สุระเสียง ภาพ : นาวา ภิญโญยาง
โรงหนังโรงหมอ
ป้ายรถเมล์
2017
โรงหนังโรงหมอ
72
เมือ่ พูดถึงโรงพยาบาล หลายคนก็คงนึกถึงสถานทีส่ ำ� หรับคนเจ็บป่วย สถานทีท่ อี่ บอวลไปด้วยกลิน่ ยา และความวุ่นวาย แน่นอนหากจัดอันดับ 10 สถานที่ที่ไม่น่าไป โรงพยาบาลคงติดอันดับต้นๆ อย่างไร้ข้อกังขา แต่คงไม่มีใครนึกถึงว่าจะมีเหล่าคุณหมอ รวมตัวกันจัดตั้ง “โรงหนังในโรงหมอ“ ที่โรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น เพือ่ สร้างพืน้ ทีแ่ ละโอกาสให้คนทัว่ ไปได้ชมสารคดีทมี่ คี ณ ุ ภาพและไม่ได้หาชมได้งา่ ยในแถบภาคอีสานแห่งนี้ แพทย์หญิง วนาพร วัฒนกูล หรือหมอต่าย หนึ่งในผู้ร่วมสร้างโรงหนังโรงหมอ ผู้ที่สร้างมุมมองอีกด้าน ให้กับโรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่นจะเป็นแบบไหน ร่วมเดินทางไปพร้อมกันในบทความนี้กัน หนังชนโรง (พยาบาล) “จุดเริ่มต้นคือย้อนเวลากลับไปประมาณ 7 ปี เห็นจะได้ พี่ต่ายเป็นผู้ดูแลหมอนอกกะลา คือเรามองว่า หมอเป็นกลุม่ คนทีม่ คี วามรู้ แต่หมอจะอยูใ่ นกรอบและกติกาทัง้ ทีจ่ ริง โลกภายนอกมีอะไรให้คน้ หาอีกมากมาย เลยอยากจะพาหมอออกนอกกะลา เราก็หากิจกรรมต่างๆ มากมายเพื่อที่จะเข้ามาเปิดโลกของหมอ ไม่ว่าจะ เป็นการคุยเรื่อง เกมส์ ดนตรี กีฬา อาหาร การท่องเที่ยว เราก็ท�ำมาเรื่อยๆ จนเราได้รับรู้จาก facebook ของพี่ ธิดา ผลิตผลการพิมพ์ ผูก้ อ่ ตัง้ documentary club ว่าจะมีการน�ำหนังสารคดีมาฉาย ประกอบกับทีโ่ รงพยาบาล ศูนย์ขอนแก่นมีโรงหนังที่ใช้ในการเรียนการสอนพอดี พวกเราจึงติดต่อไปที่พี่ธิดาว่าต้องการอยากน�ำหนัง สารคดีมาฉาย แล้วพี่ธิดาก็ตอบตกลง จึงเป็นจุดเริ่มต้นของหนังโรงหมอตั้งแต่ตอนนั้นถึงวันนี้”
ป้ายรถเมล์
2017
ฉายแล้ววันนี้ การท�ำหนังโรงหมอก็คอื การได้เปิดโอกาสให้กบั คนที่ “หนังที่เราเอามาฉายนั้นจะเป็นหนังสารคดี ชอบดู ห นั ง ได้ ช มหนั ง สารคดี ดี ๆ สั ก เรื่ อ งมากกว่ า ล้วนๆ เลย เพราะเราคิดว่าหนังสารคดีนั้นหาดูได้ยาก จ�ำนวนของคนดูมันเป็นผลพลอยได้” กว่าหนังทั่วไปที่จะเข้าถึงได้ง่ายตามโรงภาพยนตร์ บางเรื่องจะหาโหลดจากอินเทอร์เน็ตยังยาก รูปแบบ เบื้องหลังการถ่ายท�ำ ของหนังก็สร้างจากความจริงที่สามารถสร้างอะไรให้ “ทีเ่ ราท�ำอยูท่ กุ วันนีเ้ พราะครัง้ หนึง่ เราเคยต้อง สังคมได้ มากกว่านั้นที่หนังโรงหมอของพวกเรายังมี วิง่ หาสิง่ ดีๆ อยากดูอะไรเราต้องเข้าไปในกรุงเทพฯ ซึง่ กลุ่มคนท�ำหนัง นักศึกษาที่ไม่มีพื้นที่แสดงผลงาน ได้ มันท�ำให้หลายคนพลาดโอกาสทีจ่ ะได้รบั สือ่ ดีๆ เมือ่ มี 73 เข้ามาใช้พื้นที่แห่งนี้ในการแลกเปลี่ยนถกเถียงกัน โอกาสได้ทำ� เราจึงอยากน�ำมันมาสูค่ นทีข่ าดโอกาสให้ อย่างสนุกเมามัน ถือเป็นบรรยากาศใหม่ๆ ในโรง ได้รับชมเหมือนกับที่คนในเมืองเขาได้รับค่ะ” พี่ต่ายทิ้ง พยาบาลที่ได้แลกเปลี่ยนกันค่ะ” ท้าย สถิติคนดู “พี่ต่ายค่อนข้างพอใจกับผลตอบรับจากคนดู เป็นอย่างมาก เพราะพี่ต่ายเข้าใจจุดอ่อนของหนังโรง หมอของเราคือมันเข้าถึงยาก เนื่องจากที่ฉายตั้งอยู่ใน โรงพยาบาล กว่าจะวนรถ หาที่จอดค่อนข้างยาก กว่า ใครสักคนจะเข้ามาได้ต้องใช้ใจพอสมควร ซึ่งหนังก็ ต้องดึงดูดผู้คนด้วยเช่นกัน ช่วงเวลาของการฉายหนัง ในแต่ละเดือนจึงเป็นสิ่งส�ำคัญมาก เพราะมีครั้งหนึ่งพี่ ต่ายเคยฉายหนังตรงกับช่วงวันหยุดยาว ผลคือไม่มี ใครมาดูหนังเลย แต่เหตุผลหลักที่พี่ต่ายพึงพอใจกับ
2017 ป้ายรถเมล์ 74
ESSAY ประตูทางออก ชิ ม ชิ ค Book review เรี ย นแบบใหม่ ไ ฉไลกว่ า เดิ ม ปริ ศ นากระดู ก ยั ก ษ์
ชิมชิค
ชิม ชิค
เรื่อง : อนัสตา สระแก้ว,จีรประภา หนูบุญ ภาพ : ธนวัตร เต้จั้น
อาหารใน ความทรงจ�ำ เราต่างมีเมนูโปรดกันทั้งนั้น แต่ใช่ว่าทุกจานจะถูกใจเพียงรสชาติของอาหาร เพราะเมนูโปรดของ เรายังเป็นเมนูที่อัดแน่นไปด้วยเรื่องราว ความทรงจ�ำ ที่เมื่อได้ทานทีไร เราก็มีความสุขทุกครั้ง
”
เรียกได้ว่าเป็นขนมแห่งความทรงจำ�เลยก็ว่าได้อย่าง “ขนมฝักบัว” ที่ทานมาตั้งแต่เด็ก สมัยที่ยังอันละสตางค์เดียว ตอนนั้นขนมฝักบัวหากินง่ายแถมยังอร่อยคุ้มกับราคาที่สุดแล้ว
“
-ป้าแหม่ม แม่ค้าขายข้าวใต้คณะวิทยาการสารสนเทศ 2017
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม-
”
ป้ายรถเมล์
ส�ำหรับอาชีพที่ท�ำงานกลางแจ้งแบบนี้เครื่องดื่มที่สดชื่นอย่าง “m150” ก็เหมือนเป็นเพื่อนยามยากที่ท�ำให้เราผ่านอุปสรรค เรื่องความร้อนไปได้อย่างง่ายดาย หากขาดไปชีวิตคงดูเพลียๆ แน่
75
“ -ลุงชาญ จราจรประจ�ำมหาวิทยาลัยมหาสารคาม-
”
พอหันมาใส่ใจสุขภาพร่างกายมากขึ้น “อาหารคลีน” ประเภทไร้ไขมันส่วนเกินแต่ให้พลังงาน มาก เช่น อกไก่ จึงเป็นทางเลือกที่ดีในการทานค่ะ ถึงรส ชาติจะแปลกๆ สักหน่อยในตอนแรกพอทานๆ ไปรู้สึกว่า มันก็อร่อยดี
“
-อาย นิสิตคณะวิทยาศาสตร์ชั้นปี 1 มหาวิทยาลัยมหาสารคาม-
อุปกรณ์เสริม
เรื่อง : ธนวัตร เต้จั้น
เรียนแบบใหม่ไฉไลกว่าเดิม
ป้ายรถเมล์
2017
จากการเข้าสู่ยุคประชาคมอาเซียนท�ำให้การเรียนการสอนถูกพัฒนาขึ้นในรูปแบบที่หลาก หลาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเรียนภาษาและการอ่านหนังสือที่เราต่างให้ความส�ำคัญมากขึ้น เพื่อ ให้เกิดศักยภาพและมีประสิทธิภาพมากทีส่ ดุ หลังจากส�ำเร็จการศึกษา ท�ำให้นกั ศึกษาต้องอ่านหนังสือ หนักเป็นหลายเท่าตัวจากเดิม เพื่อให้ได้หน้าที่การงานที่พึงพอใจ และในที่สุดการก้าวล�้ำของ เทคโนโลยีก็ได้สร้างเครื่องมือที่ย่อโลกของการเรียนรู้มาอยู่ในมือของคุณ
เทคโนโลยีทพ ี่ ฒ ั นามาจากหูฟงั MP3 ธรรมดาซึง่ ได้เพิม่ ฟังก์ชนั่ ในการ ฟังเพลง Google ยังได้นำ� เทคโนโลยี Google translate เข้าไปในหูฟงั ชุดนีด้ ว้ ย และสามารถแปลได้ถึง 40 ภาษา เพียงกดปุ่มที่ข้างหูฟังแล้วพูดในสิ่งที่เรา ต้องการแปล หูฟังจะท�ำการแปลภาษาให้เราและโต้ตอบกับคนที่เราต้องการ สนทนาด้วยอย่างรวดเร็ว แต่สำ� หรับคนไทยคงต้องรอไปก่อน เพราะเทคโนโลยี นีย้ งั ไม่สามารถแปลภาษาไทยได้และมีแนวโน้มว่าจะเพิม่ ภาษาไทยภายใน 1-2 Google Pixel Buds ปีนี้ หูฟังแปลภาษาไร้สาย ส�ำหรับการอ่านหนังสือ ส่วนใหญ่จะพบปัญหาอาการปวดคอจากการ ก้มอ่าน แต่ปัญหานี้จะหมดไป ด้วยแว่นส�ำหรับอ่านหนังสือ ที่สามารถนอน อ่านหนังสือได้ โดยแว่นจะท�ำงานคล้ายกล้องของเรือด�ำน�้ำ มีแนวคิดง่ายๆ โดยใช้ตวั เลนส์กระจกท�ำมุมสะท้อน 90 องศาใส่เข้าไปในแว่น ท�ำให้สามารถ อ่านหนังสือได้ทั้งที่นอนอยู่บนเตียง และช่วยลดปัญหาการปวดคอจากการ ก้มอ่านหนังสือก่อนสอบได้ หนอนหนังสือทั้งหลายเตรียมเฮกันได้เลย Bed Prism Spectacles แว่นนอนอ่านหนังสือ แอปพลิ เ คชั่ น แปลงร่ า งนี้ เ ป็ น แอปฯ ที่ ร วบรวมเอาผลงานวิ จั ย จาก ส�ำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) น�ำมาเรียบเรียงใหม่เพื่อให้บุคคล ทั่วไปและนักศึกษาเข้าใจงานวิจัยเหล่านี้ได้ง่ายขึ้น โดยผ่าน Infographic และ Motion graphic ซึง่ จะน�ำเสนองานวิจยั ในรูปแบบใหม่ สามารถน�ำไปใช้ประโยชน์ ต่อการด�ำเนินชีวิตการประกอบธุรกิจ และต่อยอดทางการศึกษาผ่านทางสังคม ออนไลน์ เพือ่ อ�ำนวยความสะดวกและช่วยให้การเข้าถึงงานวิจยั ไม่ยากอีกต่อไป Application แปลงร่าง
BOOK REVIEW
หนังสือ : จุดตะเกียง ดีกว่าด่าความมืด ผู้เขียน : ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ จ�ำนวน 120 หน้า
คนเราทุกคนล้วนผ่านบทเรียนชีวิตมามากมายหลายรูปแบบ บ้างก็มองว่าบทเรียนนั้น เป็นปัญหาและอุปสรรคที่ท�ำให้ชีวิตมืดมน เราจมอยู่กับการก่นด่าโชคชะตา ต�ำหนิสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัว โดยไม่เคยมองย้อนกลับมาที่ตัวเอง หนังสือเล่มนี้ได้บอกเล่าถึงการด่าความมืด ซึ่งในที่นี้หมายถึง อาการท้อแท้ สิ้นหวัง หมดก�ำลังใจ เมื่อเจออุปสรรคที่ก้าวข้ามผ่านได้ยากและการแก้ปัญหาที่เรารู้อยู่แล้ว แต่เลือกที่ จะท�ำหรือไม่ท�ำนั่นคือการคิดบวก การมองสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวเป็นเหมือนมิตรสหาย ซึ่งจะ เชือ่ มโยงกับแนวความคิดในแบบพระพุทธศาสนาเกือบทัง้ หมด จะแบ่งเป็นการจุดไฟให้ตะเกียง ตัวเองและการออกไปจุดไฟให้สงั คมรอบตัว ในส่วนของการจุดไฟในตัวเองก็จะแบ่งไฟออกเป็น ดวงๆ นั้นคือวิธีการเปลี่ยนแปลงตัวเอง โดยส่วนตัวฉันชอบไฟดวงที่ 2 คือ “สิ่งที่ผ่านไปแล้วดีหมด สิ่งที่ก�ำลังจะมาดีกว่า และสิ่ง ทีอ่ ยูต่ อ่ หน้าดีทสี่ ดุ ” เพราะสิง่ ทีผ่ า่ นไปแล้วเราไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้ ควรเปิดรับอะไร ใหม่ๆ ที่ก�ำลังจะเข้ามาและส�ำคัญคือต้องท�ำสิ่งที่เราเป็นอยู่ในปัจจุบันให้ดีที่สุด “จุดตะเกียงดี กว่าด่าความมืด” เป็นหนังสืออีกเล่มหนึง่ ทีส่ อดแทรกคติขอ้ คิดดีๆ ทีส่ ามารถปฏิบตั ติ ามได้ ท�ำให้ ผู้อ่านเพลิดเพลินไปกับภาษาที่สวยหรู ดังนั้นหนังสือเล่มนี้จะบอกกับผู้อ่านได้ว่าคุณมีเชื้อของ “โรคด่าความมืด” มากแค่ไหน คุณจะเป็นคนที่คิดบวกกับอุปสรรคที่เข้ามาในชีวิตได้อย่างไร และคุณสามารถสร้างก�ำลังใจให้กับตัวเองในวันที่สิ้นหวังในชีวิตได้
ป้ายรถเมล์
2017
หมวดหนังสือ : จิตวิทยาและพัฒนาตนเอง
77
รีวิวหนังสือ
เรื่อง : อรสา ศรีดาวเรือง
BOOK REVIEW
ป้ายรถเมล์
2017
เฒ่าผจญทะเล The Old Man and The Sea เขียนโดย เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ รางวัลพูลิตเซอร์ ปี 1953 รางวัลโนเบลปี 1954
78
บ่ายทีร่ อ้ นอบอ้าวในฤดูฝน ฉันในชุดล�ำลองทีก่ ำ� ลังง่วนอยูก่ บั การช่วยตกแต่งสวนดอกไม้ หน้าร้านหนังสือที่ฉันไปบ่อยจนเรียกว่าบ้าน ไม่นานชายผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับยื่น หนังสือให้กับเจ้าของร้านและกล่าวว่า “ผมอ่านเรื่องนี้ไม่รู้เรื่อง” ฉันหูผึ่งและพยายามเอียงคอ เพื่อแอบมองชื่อของหนังสือเล่มนั้น ‘the old man and the sea’ ฉันจ�ำได้ขึ้นใจ เพราะนี่คืองาน ของนักเขียนนามก้องโลกที่นักอ่านรู้จักเป็นอย่างดี เขาคือเฮมิง เวย์ ไม่นานหนังสือนวนิยายขนาดเล็กก็มาอยูใ่ นมือของฉัน เมือ่ แรกเริม่ อ่าน ฉันถูกเฮมิง เวย์ กระชากเข้าสู่นวนิยายของเขาในทันที เรื่องราวของ ซานติเอโก้ ชาวประมงชราที่เพียรออกไป หาปลากว่า 84 วัน แต่กไ็ ม่ได้ปลาเลยแม้แต่ตวั เดียว จนวันที่ 85 เขาออกทะเลอีกครัง้ เพียงล�ำพัง จนได้ไปพบกับปลายักษ์ และแล้วการต่อสู้ด้วยความเด็ดเดี่ยวของชายแก่และเจ้าปลาก็เริ่มขึ้น เขาสูอ้ ดทนอยูห่ ลายวัน และเขาชนะ แต่หลังจากชัยชนะนัน้ เขาต้องเผชิญกับฝูงฉลามทีพ่ ยายาม จะแย่งชิงเจ้าปลายักษ์จากเขา และเขาไม่สามารถเอาชนะได้ เพราะพวกมันมีมากเกินไป เขา กลับบ้านพร้อมกับซากปลาที่เหลือแต่กระดูก พร้อมกับความพ่ายแพ้ ซานติเอโก้ ท�ำให้ฉันฮึกเหิมไปด้วยพลังแห่งการผจญชีวิต เขาคือภาพสะท้อนของผู้ที่ จิตใจนักสู้เพื่อชัยชนะของตน แม้บางทีชัยชนะจะมาพร้อมกับความว่างเปล่าของชีวิต นั่นเป็น ความหาญกล้าทีห่ าได้ยากในมนุษย์ ฉันปิดหนังสือลงและกล่าวกับตนเองในความคิด ‘ไม่มคี วาม พยายามใดเสียไปโดยเปล่า แม้จะมิใช่สิ่งที่ถูกตอบแทนด้วยราคาค่างวด แต่มันอาจเป็นเชื้อ เพลิงที่เติมไฟในหัวใจของเรา นั่นเพียงพอแล้วส�ำหรับฉัน’
การ์ตูน เรื่อง : ภูริฉัตร ศิริโชคชัย
2017
ปริศนากระดูกยักษ์
ป้ายรถเมล์
80 ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017
ป้ายรถเมล์
2017