Inspecteur Lies van Hoore praat met een waarnemend bedrijfssleidster van een winkel.
FOTO ROB HUIBERS
• Arbeidsinspectie constateert veel minder overtredingen
Vakantiehulp veiliger aan het werk Tot voor kort ging maar liefst bijna de helft van de werkgevers in de fout met de werkomstandigheden van vakantiekrachten. Maar daar komt nu verandering in. Sylvie van Nieuwerburgh Ruim zeshonderd bedrijven krijgen deze zomer onverwacht bezoek van de arbeidsinspectie. De inspecteurs nemen de sectoren die veel vakantiekrachten in dienst hebben onder de loep, te weten: de detailhandel, horeca en de land- en tuinbouwsector. Ze controleren of jongeren niet te veel werken, niet met gevaarlijk machines of schadelijke stoffen in aanraking komen, en of ze voldoende toezicht krijgen. „Ons doel is een gezonde en veilige werkomgeving voor vakantiekrachten onder de achttien jaar”, zegt arbeidsinspecteur Lies van Hoore. Deze middag gaat ze naar de het winkelcentrum Cityplaza in Nieuwegein. Van de tientallen winkels, verspreid over één lange troosteloze passage, controleert ze er zeven. Het zijn allemaal filialen van grote ketens, omdat daar de kans het grootst
is dat er vakantiewerkers zijn. Bij Albert Heijn is het inderdaad raak. Op de 158 medewerkers bevinden zich vijftig vakantiekrachten jonger dan achttien jaar. Genoeg reden voor Van Hoore om haar inspecteursmap boven tafel te halen. In het kantoor boven de winkel legitimeert ze zich. Vervolgens legt ze aan filiaalmanager Richard Willemse uit wat ze wil controleren en waarom. Daarna legt Van Hoore hem in snel tempo een reeks vragen voor. Ze wil precies weten hoeveel mensen er van welke leeftijd in dienst zijn en wat hun werkzaamheden zijn. Zestienjarigen mogen namelijk meer dan vijftienjarigen, de kassa bedienen bijvoorbeeld, omdat ze minder speels zijn en de verantwoordelijkheid kunnen dragen. „De vijftienjarigen doen niets meer dan vakken vullen en lichte schoonmaakklusjes”, zegt Willemse. Wat de taken van de jongeren betreft leeft Albert Heijn de wet netjes na, en ook met de werktijden zit het snor. Willemse: „We hebben een software-systeem dat medewerkers inplant naar leeftijd en dienst. Er komt automatisch een signaal wanneer een vijftienjarige eerder dan zeven uur ’s morgens wil beginnen, of geen twaalf uur rust heeft gehad. We
kunnen dus niet per ongeluk een jonge kracht te veel laten werken. Daarbij geeft het systeem rustmomenten aan. En in het introductiemapje dat nieuwe vakantiekrachten krijgen, wordt nog eens benadrukt dat ze overuren moeten weigeren.” Tot dusver heeft het filiaal de test met glans doorstaan. Toch krijgt de filiaalhouder een brief van de inspectiedienst. Er ontbreken namelijk een beschermingsbril en oogspoelmiddel bij de schoonmaakproducten in
het magazijn. „Bij het overgieten van schoonmaakmiddelen uit grote jerrycans kan er wat in de ogen komen met het risico op oogletsel en huidverbranding”, licht Van Hoore toe. „Over drie maanden kom ik controleren of dat er dan inmiddels is.” Op de terugweg naar het kantoor, om er de laatste formaliteiten te tekenen, spreekt de inspecteur de op dat moment enige werkende vijftienjarige aan. Eva Wesseloo, die richting het magazijn loopt met een stapel kratten, meldt de inspecteur dat ze niet fysiek belast wordt. „Ik vul alleen de salades en het vlees aan, en af en toe sticker ik wat.” Bij de Schoenenreus is Van Hoore binnen het kwartier weer buiten. Er werken slechts vijf mensen jonger dan achttien jaar. Op het rooster ziet ze in een oogopslag dat ze niet te veel werken, en met de paar kartonnen dozen in het magazijn is fysieke belasting of gevaarlijk werk uitgesloten. Ook bij de overige gecontroleerde bedrijven is bijna alles in orde. Een enkele werkgever krijgt een brief over een hekje dat er moet komen om valgevaar te voorkomen. „Door regelmatig te controleren gaat de regelgeving tussen de oren van de werkgevers zitten”, zegt Van Hoore.