کتابمقدس و تربیت فرزند

Page 1

‫‪١‬‬

‫ﺗﺖ اﺳﺘﻴﻮﺁرت‬

‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس و ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ‬

‫ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ‬ ‫‪TALIM Ministries‬‬


‫‪٢‬‬

‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :١‬ﻣﻘﺪﻣﻪ………………………………… ص ‪٣‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :٢‬ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ……………………… ص ‪٩‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :٣‬وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ……………………………ص ‪١۴‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :۴‬اهﺪاف واﻟﺪﻳﻦ در ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ…………… ص ‪١٩‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :۵‬روﺷﻬﺎﯼ ﺗﺄدﻳﺐ و اﻧﻀﺒﺎط…………………ص ‪٢۵‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :۶‬روش ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺑﺮا اﻧﻀﺒﺎط ﻓﺮزﻧﺪان………ص ‪٣١‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :٧‬ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان………………… ص ‪٣٧‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :٨‬دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان……………………… ص ‪۴٢‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ‪ :٩‬وﻗﺘﯽ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن دل ﺷﻤﺎ را ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ………… ص ‪۴٧‬‬


‫‪٣‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪١‬‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬ ‫ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ هﻤﻮارﻩ ﻳﮏ ﻧﺴﻞ ﺑﺎ ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ دارد‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎن اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﻬﻢ را ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ‪ ،‬ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺮﺑﻴﺖ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬اﮐﺜﺮ واﻟﺪﻳﻦ ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﮑﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن را ﺑﻪ روش ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و هﻤﺎن روش و اﻟﮕﻮﯼ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽهﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ روش واﻟﺪﻳﻨﺸﺎن در‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺧﻮد واﮐﻨﺸﯽ اﻓﺮاﻃﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ و ﺑﺮ ﺁن ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎﻩ‬ ‫ﺁﻧﺎن را ﺗﮑﺮار ﻧﮑﻨﻨﺪ؛ ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺰ ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ روش ﺁﻧﺎن را ﺗﮑﺮار‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادﻩاﯼ ﻏﻴﺮﻣﺴﻴﺤﯽ ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ‬ ‫ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﺣﺎد ﻣﻄﺮح اﺳﺖ ﮐﻪ روش واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را در‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺗﮑﺮار ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ اﻟﮕﻮﯼ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را ﺑﻪدﻗﺖ ﭘﻴﺮوﯼ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻪﺷﻴﻮﻩاﯼ ﺧﺪاﭘﺴﻨﺪاﻧﻪ ﭘﺮورش دهﻨﺪ‪ .‬هﺪف ﻣﺎ از‬ ‫اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ از ﻣﻘﺎﻻت اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را در ﺑﺎرﻩ ﺗﺮﺑﻴﺖ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻴﻢ و ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ ﺑﺰرگ واﻟﺪﻳﻦ در دﻧﻴﺎﯼ ﻣﺪرن و‬ ‫ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﯽ را ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎ ﺁن ﻣﻮاﺟﻪاﻧﺪ‪ ،‬درﮎ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬


‫‪٤‬‬

‫از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖهﺎ‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﻗﻄﻌ ًﺎ ﻳﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖهﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ‬ ‫دوش ﻣﺎ ﮔﺬاردﻩ؛ زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﺪﻣﺖ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺮﺑﻴﺖ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ هﻤﭽﻮن ﮐﺎر ﺑﺎﻏﺒﺎﻧﯽ اﺳﺖ؛ اﮔﺮ ﻋﻠﻒ هﺮز را دﻓﻊ ﮐﺮدﻩ‪ ،‬درﺧﺖ‬ ‫را هﺮس ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻴﻮﻩ ﺧﻮب داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ؛ اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﺎﻏﺘﺎن‬ ‫را ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد واﮔﺬارﻳﺪ‪ ،‬ﺑﯽﺷﮏ ﭼﻴﺰﯼ ﺟﺰ ﻋﻠﻒ هﺮز ﻧﺼﻴﺒﺘﺎن‬ ‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از واﻟﺪﻳﻦ هﻤﻴﻦ روش اﺧﻴﺮ را در ﺧﺼﻮص‬ ‫ﺗﻌﻠﻴﻢ اﻣﻮر اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد در ﭘﻴﺶ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ؛ ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ‬ ‫ﻣﺬهﺒﯽ و اﻟﻬﯽ را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﻤﯽدهﻨﺪ ﺗﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﺰرگ ﺷﺪﻧﺪ‪،‬‬ ‫ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﺧﻮد هﻤﺖ ﺑﮕﻤﺎرﻳﻢ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﮐﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ‬ ‫ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ ﺧﻮاﺳﺖ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﮐﺘﺎب اﻣﺜﺎل‬ ‫ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﻃﻔﻞ را در راهﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮود ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎ و ﭼﻮن ﭘﻴﺮ هﻢ‬ ‫ﺷﻮد‪ ،‬از ﺁن اﻧﺤﺮاف ﻧﺨﻮاهﺪ ورزﻳﺪ“ )اﻣﺜﺎل ‪.(۶:٢٢‬‬

‫دﻻﻳﻞ اهﻤﻴﺖ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﻣﺮ‪ ،‬دﻻﻳﻞ ﻣﺘﻌﺪدﯼ در ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس وﺟﻮد دارد‪.‬‬ ‫● ﻧﺨﺴﺖ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺆدب و ﻣﻮﻗﺮ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺎدﯼ واﻟﺪﻳﻦ و‬ ‫ﺑﺮﮐﺖ دﻳﮕﺮان ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬هﻤﻪ ﻣﺎ ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ را دﻳﺪﻩاﻳﻢ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﮐﻨﺘﺮل‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و اﮔﺮ ﺣﻘﺎﻳﻖ زﻧﺪﮔﯽ داﺧﻠﯽ ﺧﺎﻧﻮاﻧﻪﺷﺎن ﺑﺮ ﻣﺎ ﺁﺷﮑﺎر ﻣﯽﺷﺪ‪،‬‬ ‫واﻟﺪﻳﻨﺸﺎن اﺣﺘﺮام ﺧﻮد را در ﻧﻈﺮ ﻣﺎ از دﺳﺖ ﻣﯽدادﻧﺪ‪.‬‬ ‫● دوم‪ ،‬ﻣﯽداﻧﻴﻢ ﮐﻪ اﮐﺜﺮ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﻣﯽﺁورﻧﺪ‪ ،‬در‬ ‫ﺳﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻳﻤﺎن ﻣﯽرﺳﻨﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺎ ﻣﻴﺪان ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺮاﯼ‬


‫‪٥‬‬

‫ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﺸﺎن ﺣﺲ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا را‬ ‫اﻳﺠﺎد ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ راﻩ ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ هﺪف‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ واﻗﻌﻴﺖهﺎﯼ‬ ‫ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا را در زﻧﺪﮔﯽ و در رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﻳﯽ ﺧﻮد ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﺸﺎن‬ ‫دهﻴﻢ‪ .‬ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن اﻧﺠﺎم دهﻴﺪ‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ هﻤﺴﺮ ﺧﻮد را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻓﺮزﻧﺪان زﻣﺎﻧﯽ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﻴﺖ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﺷﺎن ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ را دوﺳﺖ‬ ‫ﻣﯽدارﻧﺪ و ﺣﻀﻮر ﻣﺴﻴﺢ در زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن اﻣﺮﯼ واﻗﻌﯽ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫● ﺳﻮم‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻋﺎدات و ارزﺷﻬﺎ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ‬ ‫ن ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬ ‫ﺷﮑﻞ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ؛ ﻟﺬا ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺤﺪودﻳﺖ و اﻧﻀﺒﺎط ﮐﺮد ِ‬ ‫ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻧﻀﺒﺎط ﺷﺨﺼﯽ اﻳﺸﺎن در دورﻩهﺎﯼ ﺑﻌﺪﯼ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫ﺁﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺤﺖ هﻴﭽﮕﻮﻧﻪ اﻧﻀﺒﺎﻃﯽ ﻧﺒﻮدﻩاﻧﺪ‪ ،‬اﮐﺜﺮًا در‬ ‫ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﻀﺒﻄﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﯽ دﺳﺖ‬ ‫ﻧﻤﯽﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬ ‫● ﭼﻬﺎرم‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ اﮐﺜﺮًا ﭘﻠﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺴﻮﯼ دﻳﮕﺮان و ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬ ‫ﻧﻮر ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺎ ﺧﻮد ﺣﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻳﺎد دارم ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺎر از ﺷﺨﺼﯽ‬ ‫ﭘﺮﺳﻴﺪم ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺴﻮﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺎﺳﺨﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﺣﻴﺮت ﻣﻦ‬ ‫ﺷﺪ؛ ﮔﻔﺖ‪” :‬ﭘﺴﺮم ازﻣﻨﺰل دوﺳﺘﺶ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮدﻩاﯼ ﻣﺴﻴﺤﯽ دارد‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ و از ﻣﻦ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮاهﻢ رﻓﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ “.‬اﻳﻦ ﺳﺆال‬ ‫ﺳﺎدﻩ از ﺳﻮﯼ ﻳﮏ ﺑﭽﻪ‪ ،‬ﺳﺒﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺮ‬ ‫ﺁﻳﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ ﭘﻠﯽ ﻣﺆﺛﺮ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ دﻳﮕﺮان‪.‬‬

‫ﻧﮕﺮش اﻟﻬﯽ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را از دﻳﺪﮔﺎﻩ اﻟﻬﯽ‬ ‫ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ‪ .‬دﻧﻴﺎﯼ ﻣﺎ اﻏﻠﺐ ﻓﺮزﻧﺪان را از ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﻣﻮاهﺐ اﻗﺘﺼﺎدﯼ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﻪهﻤﺮاﻩ ﻣﯽﺁورﻧﺪ‪ ،‬ﻳﺎ رﺿﺎﻳﺖ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﮐﻪ ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁورﻧﺪ‪ ،‬ﻣﯽﻧﮕﺮد؛ اﻣﺎ‬


‫‪٦‬‬

‫ﺧﺪا از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن را ﭘﺎداش ﻳﺎ ﻣﻮهﺒﺘﯽ اﻟﻬﯽ ﺑﺪاﻧﻴﻢ )ﻣﺰﻣﻮر‬ ‫‪ .(٣:١٢٧‬در ﮐﺘﺎب ﭘﻴﺪاﻳﺶ‪ ،‬ﺁدم و ﺣﻮا دﺳﺘﻮر ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎرور و ﮐﺜﻴﺮ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ و زﻣﻴﻦ را ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﭘﺮ ﺳﺎزﻧﺪ؛ ﻟﺬا ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮﮐﺘﯽ اﺳﺖ از‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ )ﭘﻴﺪاﻳﺶ ‪ .(٢٨:١‬وﻗﺘﯽ واﻟﺪﻳﻦ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫ﺧﺪا ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﻳﺸﺎن ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐﺖ واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ )اﻣﺜﺎل‬ ‫‪۶:١٧‬؛ ‪ .(٢٨:٣١‬در ”دﻩ ﻓﺮﻣﺎن“ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺎﻳﺪ واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را‬ ‫ﺗﮑﺮﻳﻢ ﮐﻨﻨﺪ و اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐﺖ اﻳﺸﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ‬ ‫ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﺗﺎ روزهﺎﯼ ﺗﻮ در زﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪،‬‬ ‫دراز ﺷﻮد“ )ﺧﺮوج ‪ .(١٢:٢٠‬واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫ﺧﺪا ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ را ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن‬ ‫واﻗﻌًﺎ از ﺁن اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺳﭙﺮدﻩ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ‬ ‫اﻳﺸﺎن دل و زﻧﺪﮔﯽ او را در راهﻬﺎﯼ ﺧﺪا ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ؛ اﻣﺎ ﮐﻞ ﻓﺮاﻳﻨﺪ‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﮐﻪ او ﻧﻬﺎﻳﺘًﺎ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﺪ و از‬ ‫اﺗﮑﺎﯼ ﺗﺎم ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ رهﺎ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﭼﻨﺪ هﺸﺪار‬ ‫● واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻳﺎ‬ ‫ﻣﺎدﯼ ﺧﻮد‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد ﻧﮕﺎﻩ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮ ﺧﻼف روش ﺧﺪا ﻋﻤﻞ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و روزﯼ ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺁن را درو ﺧﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد‬ ‫)ﻏﻼﻃﻴﺎن ‪.(٧:۶‬‬ ‫● واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮐﻪ ﻳﮑﯽ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻴﺶ از دﻳﮕﺮﯼ ﻣﺤﺒﺖ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﮐﻪ او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻄﻴﻊ ﺁﻧﻬﺎ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد روﺣﻴﻪ‬ ‫ﺣﺴﺎدت و رﻗﺎﺑﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﻳﻦ اﻣﺮ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬ﭼﻪ ﺣﮑﻤﺖ ﺷﮕﻔﺖﺁورﯼ در ﮐﻼم ﺧﺪا ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ‬ ‫را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻪﺑﺮاﺑﺮﯼ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ و ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ‬


‫‪٧‬‬

‫اﻳﺸﺎن را درﮎ ﮐﺮدﻩ‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻧﻴﺎز‪ ،‬اﻧﻀﺒﺎط و ﺗﺮﺑﻴﺘﺸﺎن ﮐﻨﻴﻢ! اﮔﺮ ﻣﺎ‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن در ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺧﻮد اﺣﺴﺎس اﻣﻨﻴﺖ ﮐﻨﻴﻢ و در اﺛﺮ ﺁن‪،‬‬ ‫ﺁﻧﻘﺪر از ﻧﻈﺮ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﺑﺎﻟﻎ ﺷﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪم ﻣﺤﺒﺖ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد‬ ‫ﺖ ﺁزادﯼ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ و اﻧﻀﺒﺎط اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﻴﻢ ﭘﺮداﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﻳ ِ‬ ‫ﺗﺮدﻳﺪﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪاﯼ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﻣﺎ ﮔﺬاردﻩ‪،‬‬ ‫ن ﮔﻠﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﺧﺪا در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮد ِ‬ ‫ﺺ ﻣﻦ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ؛ و‬ ‫ﺧﻄﻴﺮﺗﺮﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪاﯼ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺮ دوش ﺷﺨ ِ‬ ‫ﻳﻘﻴﻦ دارم ﮐﻪ اﮐﺜﺮ واﻟﺪﻳﻦ در اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﺮﻳﮏاﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﺧﻮد را ﻃﻮرﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﻣﺘﮑﯽ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ و ﺣﮑﻤﺖ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫اﺣﺘﻤﺎل ﺷﮑﺴﺖ‬ ‫ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪان‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ‬ ‫اﮔﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮﻳﻦ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﺷﻴﻢ و وﻓﺎداراﻧﻪ از ﺗﻤﺎم رهﻨﻤﻮدهﺎﯼ اﻟﻬﯽ‬ ‫ﭘﻴﺮوﯼ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎز هﻴﭽﻴﮏ از اﻳﻨﻬﺎ ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ‬ ‫ﺑﺎر ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﺁرزوﻳﺶ را دارﻳﻢ‪ .‬واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ را ﺑﺎ‬ ‫ارادﻩاﯼ ﺁزاد ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ و هﺮ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ اﻋﻤﺎل ﺧﻮد را ﺗﻘﺒﻞ‬ ‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﭽﻪهﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻋﻠﯽرﻏﻢ ﺗﻤﺎم ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﻣﺎ‪ ،‬ﺑﻪ راﻩ دﻳﮕﺮﯼ‬ ‫ﺑﺮوﻧﺪ و ﻣﺎ را دﻟﺸﮑﺴﺘﻪ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن از ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ و‬ ‫ﻻ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻣﺎ‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﺪاﭘﺴﻨﺪاﻧﻪ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻳﺎد دارم ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺎر ﻣﯽﮐﻮﺷﻴﺪم ﻣﺎدرﯼ را دﻟﺪارﯼ دهﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎل‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪش و ﻗﺼﻮرات اﺧﻼﻗﯽ او ﻣﯽﮔﺮﻳﺴﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﻣﺮا هﺪاﻳﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ از‬ ‫او ﺑﭙﺮﺳﻢ‪” :‬ﭘﺪر ﺁدم و ﺣﻮا ﮐﻪ ﺑﻮد؟“ ﻓﻮرًا ﭘﺎﺳﺦ داد‪” :‬ﺧﺪا!“ ﭘﺮﺳﻴﺪم‪:‬‬ ‫”ﺁﻳﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﻨﺤﺮف ﺷﺪﻧﺪ؟“ در ﺣﺎﻟﻴﮑﻪ اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﺟﺎرﯼ‬


‫‪٨‬‬

‫ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮد؛ ﮔﻔﺘﻢ‪” :‬او ﮐﺎﻣﻞﺗﺮﻳﻦ ﭘﺪر ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ در‬ ‫ﮔﻨﺎﻩ اﻓﺘﺎدﻧﺪ‪ “.‬در اداﻣﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﺑﮑﻨﻴﻢ ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن را در ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ در اﻳﻦ اﻣﺮ‬ ‫ﺑﯽﻧﻘﺺ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪ ،‬ﺑﺎز اﻳﻦ اﺣﺘﻤﺎل هﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ ﺑﻪ‬ ‫را دﻟﺨﻮاﻩ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺮوﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎاﻳﻨﺤﺎل‪ ،‬اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﺑﺰرگ را دارﻳﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﺨﺸﯽ از ﻋﻬﺪﯼ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺴﺘﻪ و اﻳﻨﮑﻪ اﻳﺸﺎن ﻧﻴﺰ‬ ‫ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬


‫‪٩‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪٢‬‬

‫ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺁرزو دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ در‬ ‫ﻃﺮﻳﻖهﺎﯼ او ﮔﺎم ﺑﺮدارﻧﺪ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬ﻣﺮا ﺑﻴﺶ از اﻳﻦ ﺷﺎدﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺸﻨﻮم ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ در راﺳﺘﯽ ﺳﻠﻮﮎ ﻣﯽﻧﻤﺎﻳﻨﺪ" )ﺳﻮم ﻳﻮﺣﻨﺎ ‪ .(۴‬ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رهﻨﻤﻮدهﺎﯼ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را در ﺧﺼﻮص ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺧﺼﺎﺋﻞ و‬ ‫ﺷﮑﻞ ﺑﺨﺸﻴﺪن ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ اﮐﺜﺮ اوﻗﺎت ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﮑﺮﻧﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﯼ را‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻨﺪ؛ اﻟﺒﺘﻪ ﺿﺮورﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪروﺷﻨﯽ ﻧﺸﺎن دهﻴﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻧﻮع‬ ‫رﻓﺘﺎرهﺎﻳﯽ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﻳﺮش ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ در ﺑﺎرﻩ‬ ‫دﻳﺪﮔﺎﻩ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس در ﺧﺼﻮص ﺗﺄدﻳﺐ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﭙﺮدازم‪ ،‬ﻣﺎﻳﻠﻢ واﻟﺪﻳﻦ را دﻋﻮت‬ ‫ت ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ"‬ ‫ﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯼ را درﮎ ﮐﻨﻨﺪ؛ اﻳﻦ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ "ﺗﺄﺛﻴﺮا ِ‬ ‫در زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮزﻧﺪان اﺳﺖ‪ .‬در ﺧﺼﻮص اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬از ﻳﮑﯽ از ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﮐﺘﺎبهﺎﻳﯽ‬ ‫ﮐﻪ در زﻣﻴﻨﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪﻩام اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﺮدﻩام‪ ،‬ﺑﻪﻧﺎم "ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮدن ﻗﻠﺐ ﮐﻮدﮎ"‬ ‫ﺑﻪﻗﻠﻢ ِﺗﺪ ﺗﺮﻳﭗ )‪.(Tedd Tripp‬‬ ‫ﺗﺪ ﺗﺮﻳﭗ از اﺻﻄﻼح "ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ" اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از اﻳﻦ‬ ‫اﺻﻄﻼح ﺁن روﻳﺪادهﺎ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖهﺎ در ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ رﺷﺪ ﮐﻮدﮎ اﺳﺖ ﮐﻪ او را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﺨﺼﯽ ﮐﺮدﻩ ﮐﻪ اﻻن هﺴﺖ‪ .‬او ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﻣﺮ‪ ،‬ﻣﻨﻄﻘﯽ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ‬ ‫وﺟﻮد دارد؛ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪ ،۶‬اﻓﺴﺴﻴﺎن ‪ ،۶‬و ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ‪ ٣‬اﺷﺎرﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬او‬ ‫ﻣﯽاﻓﺰاﻳﺪ ﮐﻪ رﺷﺪ ﮐﻮدﮎ ﻧﺘﻴﺠﻪ دو ﻋﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ :‬ﻳﮑﯽ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت زﻧﺪﮔﯽ او‪ ،‬و دﻳﮕﺮﯼ‬ ‫ﻧﺤﻮﻩ واﮐﻨﺶ او در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﻳﻦ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﻣﺜﺎل‪ ،‬دو ﮐﻮدﮎ را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ‬


‫‪١٠‬‬

‫در ﻣﺤﻴﻂ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪﯼ ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﻮدﻩاﻧﺪ‪،‬‬ ‫زﻳﺮا در ﻣﻘﺎﺑﻞ واﻗﻌﻴﺖهﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬واﮐﻨﺸﻬﺎﻳﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ﻧﺸﺎن دادﻩاﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‪،‬‬ ‫هﺪف ﭘﺮورش ﮐﻮدﮎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن را ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻧﺠﺎتﺑﺨﺶ از ﻣﺴﻴﺢ‬ ‫هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻴﻢ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﻣﺴﻴﺢﻣﺤﻮراﻧﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن‬ ‫ت ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ اﺻﻠﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫دهﻨﺪ‪ .‬ﻟﺬا ﺿﺮورﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮا ِ‬ ‫را ﻣﺮور ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬

‫ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫درﮎ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻳﮏ واﺣﺪ اﺳﺖ و رﻓﺘﺎر ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﻋﻀﺎﯼ‬ ‫ﺁن‪ ،‬ﺗﺄﺛﻴﺮﯼ ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺮ رﺷﺪ ﮐﻮدﮐﺎن در ﺁن ﺧﺎﻧﻮادﻩ دارد‪ .‬ﺑﺎﻳﺪ دﻳﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر‬ ‫هﺮ دو در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ؟ ﭼﻨﺪ ﮐﻮدﮎ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ هﺴﺖ؟ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﻮﻟﺪﺷﺎن‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ؟ اﮔﺮ ﻳﮑﯽ از واﻟﺪﻳﻦ در اﺛﺮ ﻣﺮگ ﻳﺎ ﺟﺪاﻳﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎرج از‬ ‫ﮐﻨﺘﺮل‪ ،‬در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐﻮدﮎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺣﺴﺎس ﻃﺮدﺷﺪﮔﯽ ﻋﻤﻴﻘﯽ ﺑﮑﻨﺪ‪ .‬رﻳﺸﻪ‬ ‫ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺸﮑﻼت رﻓﺘﺎرﯼ را ﻣﯽﺗﻮان ﻣﺴﺘﻘﻴﻤًﺎ در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﻣﺸﺘﺎق‬ ‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان در ﺧﺎﻧﻮادﻩ‪ ،‬هﻢ از ﺣﻀﻮر ﭘﺪر ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و هﻢ از ﺣﻀﻮر‬ ‫ﻣﺎدر؛ هﺮ ﭼﻘﺪر ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﺮاﯼ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ اﺣﺘﺮام ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان اﺣﺴﺎس‬ ‫اﻣﻨﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ارزﺷﻬﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫در هﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ‪ ،‬ارزﺷﻬﺎﻳﯽ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ هﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺧﻴﻠﯽ زود ﺁﻧﻬﺎ را ﻣﯽﺁﻣﻮزﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺧﻴﻠﯽ ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ واﻗﻌًﺎ ﺑﺮاﯼ واﻟﺪﻳﻨﺸﺎن ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ از ﭼﻪ ﭼﻴﺰهﺎﻳﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ؟ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮاﯼ ﭼﻪ ﭼﻴﺰﯼ ﺑﻴﺸﺘﺮ ارزش‬ ‫ﻗﺎﺋﻞاﻧﺪ؟ از ﭘﺴﺮﺑﭽﻪاﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺪام ﮐﺎر او ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ واﻟﺪﻳﻨﺶ‬ ‫ﻦ ﻇﺮﻓﯽ ﮔﺮاﻧﻘﻴﻤﺖ ﻳﺎ دروغ ﮔﻔﺘﻦ؟ ﭘﺎﺳﺨﺶ ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﻣﻌﻨﯽ ﺑﻮد‪:‬‬ ‫ﻼ ﺷﮑﺴﺘ ِ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻣﺜ ً‬ ‫"ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻇﺮف"! ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ از ﻧﻈﺎﻣﯽ ارزﺷﯽ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ﮐﻪ در روان ﮐﻮدﮐﺎن‬


‫‪١١‬‬

‫ﺣﮏ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬ﻣﺎدر ﻣﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ از هﻤﻪ ﺑﺮﺗﺮ ﺑﻮد‪ :‬ﻣﺎ هﻴﭽﻮﻗﺖ ﻧﻤﯽﺑﺎﻳﺴﺖ از‬ ‫او ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ ﺑﻮدﻳﻢ ﮐﻪ اﻃﺎﻋﺖ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺤﺒﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ارزش‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ‪ ،‬ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ ﺗﻤﺎﻣﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﺑﻮد‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ و ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد‪،‬‬ ‫در ﺑﺎرﻩ ارزﺷﻬﺎﯼ ﺑﯽهﻤﺘﺎﯼ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺤﺚ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ارزﺷﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺣﺎﮐﻢ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ و هﻤﻪ ﺑﻪ ﺁن اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻘﺶ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫در ﺧﺎﻧﻮادﻩ‪ ،‬هﺮ ﻋﻀﻮﯼ ﻧﻘﺸﯽ اﻳﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ از ﭘﺪرهﺎ ارﺗﺒﺎط ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﺑﭽﻪهﺎ‬ ‫دارﻧﺪ و ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺎنﺁور ﺧﺎﻧﻪ هﺴﺘﻨﺪ؛ اﻳﻦ ﻣﺎدر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺮورش ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯽﭘﺮدازد و‬ ‫ﺑﺎ ﺁﻧﺎن ارﺗﺒﺎط ﻋﺎﻃﻔﯽ دارد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻧﺪﻩ اﺻﻠﯽ ﺧﺎﻧﻮادﻩ اﺳﺖ و‬ ‫ﻣﺴﺆول ادارﻩ اﻣﻮر ﻣﺎﻟﯽ اﺳﺖ‪ ،‬از ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻓﺮق ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪان اﺳﺎﺳًﺎ ﺁﻧﭽﻪ‬ ‫را ﮐﻪ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﻏﻠﺐ ﻧﻘﺸﯽ را ﺑﺎزﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺧﻮدﺷﺎن‬ ‫دﻳﺪﻩاﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺤﻮﻩ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت در ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩاﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در ﺁن ﻣﺸﮑﻞ و اﺧﺘﻼﻓﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؛ اﻣﺎ اﻳﻦ ﺑﺪان‬ ‫ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ در هﻤﻪ ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ ﺣﺘﻤًﺎ ﻣﻨﺎزﻋﻪ و ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال هﺴﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽهﺎ‬ ‫دﻋﻮاﯼ ﻟﻔﻈﯽ و داد و ﻓﺮﻳﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻪ اﻧﺰوا اﺧﺘﻴﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و از‬ ‫ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﻣﯽﭘﺮهﻴﺰﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽهﺎ دوﺳﺖ دارﻧﺪ در ﺑﺎرﻩ ﻣﺸﮑﻞ ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫دﻳﮕﺮ ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﯽدهﻨﺪ ﻣﺸﮑﻞ را "زﻳﺮ ﻓﺮش ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﻨﺪ"‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻞ‬ ‫ﻻ در ﺁﻏﺎز ازدواج‪،‬‬ ‫ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮد ﺣﻞ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ روﺷﻬﺎﯼ ﺣﻞ اﺧﺘﻼف ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ زﻳﺮا هﺮ ﻳﮏ از ﻃﺮﻓﻴﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﺁن ﺷﻴﻮﻩاﯼ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ در‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺧﻮدش ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﭘﺪر ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻋﺎدت داﺷﺘﻪ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺑﻪ روﯼ‬ ‫هﻤﺴﺮ ﺧﻮد ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺟﺎﯼ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﺮش ﻧﻴﺰ هﻤﺎن ﻋﺎدت را دﻧﺒﺎل ﮐﻨﺪ‪.‬‬


‫‪١٢‬‬

‫ﻧﺤﻮﻩ روﻳﺎروﻳﯽ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺘﻬﺎ‬ ‫وﻗﺘﯽ ﮐﻮدﮎ در ﮐﺎرﯼ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺧﻮرد‪ ،‬ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺪ؟ در ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ‪ ،‬ﻣﺴﺄﻟﻪ را ﺑﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﺑﺮﮔﺬار ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و در ﺑﻌﻀﯽ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻴﺦ و ﺷﻤﺎﺗﺖ‬ ‫ﺑﭽﻪ ﻣﯽﭘﺮدازﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ‪ ،‬ﺷﻴﻮﻩ ﺗﺸﻮﻳﻖ را در ﭘﻴﺶ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎدر‬ ‫ﻣﻦ اهﻞ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻮد؛ وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﻧﻤﺮات ﺧﺮاب ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﯽﺁﻣﺪم‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ از ﻣﻦ‬ ‫ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم ﻳﺎ ﻧﻪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﮐﺮدﻩ ﺑﻮدم‪،‬‬ ‫ﻣﯽﮔﻔﺖ‪" :‬ﭘﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ؛ اﻣﺎ ﺁﻳﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﯽ ﮐﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻼﺷﺖ ﺑﻮد؟" واﻗﻌﻴﺖ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮدم؛ اﻣﺎ‬ ‫رﻓﺘﺎر ﻣﺎدرم ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎق ﺷﻮم دﻓﻌﻪ ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺗﻼش ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﮑﻨﻢ‪.‬‬

‫ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﻣﻨﺤﺼﺮﺑﻪﻓﺮد ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ‬ ‫هﺮ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﺧﺎص ﺧﻮد را دارد ﮐﻪ روح ﺁن را ﺷﮑﻞ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻮادﻩ‬ ‫از ﮐﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ؟ در ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﭼﻪ روﻳﺪادهﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎدﻩ اﺳﺖ؟ ﺁﻳﺎ واﻟﺪﻳﻦ ﻳﺎ‬ ‫ﭘﺪرﺑﺰرگ و ﻣﺎدرﺑﺰرگ ﺑﺎ ﻣﺮﮔﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ از ﺟﻬﺎن رﻓﺘﻪاﻧﺪ؟ ﺣﺮﻓﻪ واﻟﺪﻳﻨﺘﺎن ﭼﻪ ﺑﻮدﻩ‬ ‫و ﻣﻴﺰان ﺗﺤﺼﻴﻼﺗﺸﺎن ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازﻩ ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ؟‬ ‫هﺪف ﻣﺎ از ﻃﺮح اﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ در زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ‬ ‫اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮﯼ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺑﺮﺳﻴﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ‬ ‫ن اﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮات هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و اﻳﻨﮑﻪ اﻳﺸﺎن ﻋﺎﺟﺰاﻧﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎ ِ‬ ‫ﺿﻤﻦ‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮرﻣﺎن ﻧﻴﺰ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﻳﻴﻢ اﮔﺮ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺤﻴﻄﯽ ﮐﺎﻣﻞ اﻳﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺣﺘﻤًﺎ ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻧﯽ ﺑﯽﻧﻘﺺ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﻧﮕﺮﺷﯽ واﻗﻊﺑﻴﻨﺎﻧﻪ در ﻣﻮرد ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ از اﺻﻮل اﻟﻬﯽ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﭘﺮورش اﻳﺸﺎن ﺑﻬﺮﻩ ﺑﺠﻮﻳﻨﺪ و درﮎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﻳﺖ‪ ،‬هﺮ ﻓﺮزﻧﺪﯼ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺪا‪،‬‬


‫‪١٣‬‬

‫ﻣﺴﺆول ﮐﻨﺶ و واﮐﺸﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖهﺎﻳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺁن‬ ‫ﭘﺮورش ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬


‫‪١٤‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪٣‬‬

‫وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻪ روش اﻟﻬﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ دل واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎ ﺧﺪا‬ ‫راﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪﺳﻮﯼ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ‬ ‫هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دﻧﻴﺎﯼ ﻣﺎ وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ را ﻣﺤﺪود ﮐﺮدﻩ ﺑﻪ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻧﻴﺎزهﺎﯼ‬ ‫ﻣﺎدﯼ و ﻋﺎﻃﻔﯽ ﮐﻮدﮎ؛ اﻣﺎ در ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‪ ،‬اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ اﺑﻌﺎد ﮔﺴﺘﺮدﻩﺗﺮﯼ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻴﺮد‪ .‬اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮاﯼ درﮎ ﻣﺎهﻴﺖ‬ ‫واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ و هﻮﻳﺘﺶ از ﭼﺸﻢاﻧﺪاز ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﻣﯽﮔﺮدد‪" .‬اﻳﻦ‬ ‫ﺳﺨﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ اﻣﺮوز ﺗﻮ را اﻣﺮ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺮ دل ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و ﺁﻧﻬﺎ را‬ ‫ﺑﻪ ﭘﺴﺮاﻧﺖ ﺑﻪدﻗﺖ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﻤﺎ‪ ،‬و ﺣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻨﺖ در ﺧﺎﻧﻪ‪ ،‬و رﻓﺘﻨﺖ ﺑﻪ راﻩ‪،‬‬ ‫و وﻗﺖ ﺧﻮاﺑﻴﺪن و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻨﺖ از ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﻤﺎ" )ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪ .(٧-۶ :۶‬وﻇﻴﻔﻪ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺑﺮﺧﻮردارﯼ از راﺑﻄﻪاﯼ ﺻﻤﻴﻤﻴﺒﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﻘﻂ از ﻃﺮﻳﻖ ﺻﺮف وﻗﺖ ﺑﺎ او در ﺟﺮﻳﺎن ﻃﺒﻴﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪدﺳﺖ‬ ‫ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ .‬وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻓﻘﻂ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻮدﮎ را ﻃﻮرﯼ ﺗﻨﻈﻴﻢ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﮔﯽ ﻳﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺘﺸﺎن ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ دل ﮐﻮدﮎ را‬ ‫ﺑﻪﺳﻮﯼ ﺧﺪا هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﺧﺪا ﺑﻪ اﺑﺮاهﻴﻢ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ داد؛‬ ‫ﻓﺮﻣﻮد‪" :‬او را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان و اهﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد را ﺑﻌﺪ از ﺧﻮد‬


‫‪١٥‬‬

‫اﻣﺮ ﺧﻮاهﺪ ﻓﺮﻣﻮد ﺗﺎ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺣﻔﻆ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ ،‬و ﻋﺪاﻟﺖ و اﻧﺼﺎف‬ ‫را ﺑﻪﺟﺎ ﺁورﻧﺪ" )ﭘﻴﺪاﻳﺶ ‪ .(١٩ :١٨‬ﻟﺬا وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﻃﺮﻳﻖ ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ اﻟﻬﯽ را درﮎ ﮐﻨﻨﺪ و دل ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺧﻮد را‬ ‫ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ‪ ،‬و ﻧﻴﺰ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﺤﺒﺖ و رﺣﻤﺖ ﺧﺪا در ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ‬ ‫هﺪاﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا اﻳﺸﺎن را ﺷﺒﺎن‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر اﺧﺘﻴﺎر ﺧﺎﺻﯽ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻋﻄﺎ‬ ‫ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫ﺑﺴﻴﺎرﯼ از واﻟﺪﻳﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﻨﻔﻌﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺁﻧﺎن ﻧﻘﺶ ﻣﺸﺎور ﻳﺎ ﻣﺪﻳﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ را اﻳﻔﺎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽﺗﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺒﺎدا‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺮﻧﺠﺎﻧﻨﺪ ﻳﺎ ارادﻩ ﺧﻮد را ﺑﺮ او ﺗﺤﻤﻴﻞ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺮ اﻣﻮر ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﺑﺎر از‬ ‫ﻣﺎدرﯼ ﭘﺮﺳﻴﺪم ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ‪ .‬ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻓﺮزﻧﺪش دوﺳﺖ‬ ‫ﻧﺪارد ﺑﻪ ﮐﻠﻴﺴﺎ ﺑﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‪ ،‬ﮐﻮدﮎ داﺷﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را‬ ‫ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﮐﺮد و ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﺣﮑﻢ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ ﺷﺮﮐﺖ‬ ‫در ﮔﺮدهﻢﺁﻳﯽ اﻳﻤﺎﻧﺪاران اﺟﺮا ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ .‬ﻟﺬا واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎﻳﺪ درﮎ ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ اﺧﺘﻴﺎر و اﻗﺘﺪارﺷﺎن ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادن و اﺻﻼح ﮐﺮدن و اﻧﻀﺒﺎط‬ ‫ﻧﻤﻮدن ﻓﺮزﻧﺪان‪ ،‬از ﺳﻮﯼ ﺧﺪا ﺑﻪ اﻳﺸﺎن دادﻩ ﺷﺪﻩ و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل‬ ‫روحاﻟﻘﺪس اﺟﺮا ﺷﻮد؛ اﻳﺸﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﺧﺘﻴﺎر و اﻗﺘﺪار‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﺧﺪا ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ هﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬ ‫● ﭘﻮﻟﺲ دو دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﯽدهﺪ‪ :‬در اﻓﺴﺴﻴﺎن ‪:۶‬‬ ‫‪ ،۴‬ﺑﻪ ﭘﺪرهﺎ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬اﯼ ﭘﺪران‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻴﺎورﻳﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﻠﮑﻪ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﺗﺄدﻳﺐ و ﻧﺼﻴﺤﺖ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ‪ ".‬ﭘﻮﻟﺲ ﺑﻪ‬ ‫ﭘﺪران هﺸﺪار ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ اهﺪاﻓﯽ دﺳﺖﻧﻴﺎﻓﺘﻨﯽ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ‬ ‫ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬و اﻳﺸﺎن را در ﺻﻮرت ﺷﮑﺴﺖ ﻳﺎ ﻗﺼﻮر‪ ،‬ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻧﮑﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺧﺸﻢ‬


‫‪١٦‬‬

‫ﻧﻴﺎورﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻠﻮﮎ در ﻓﻴﺾ ﻣﺴﻴﺢ ﭼﻪ‬ ‫ﻣﻔﻬﻮﻣﻴﺪارد‪ .‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﻓﺮزﻧﺪان ﻋﻤﻴﻘًﺎ از رﻓﺘﺎر ﭘﺪران ﺧﻮد ﺟﺮﻳﺤﻪدار‬ ‫هﺴﺘﻨﺪ زﻳﺮا اﻳﺸﺎن هﻴﭽﮕﺎﻩ ﮐﺎرهﺎﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﻣﻮرد ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻳﺎ‬ ‫ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻗﺮار ﻧﺪادﻩاﻧﺪ‪ .‬درﺿﻤﻦ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺪرهﺎ اﮔﺮ‬ ‫ﺧﻮدﺷﺎن ﻧﻴﺰ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﺷﺘﺒﺎهﯽ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺁن را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﮏ ﺑﺎر از ﻳﮏ ﻧﻮﺟﻮان ﭘﺮﺳﻴﺪم ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﭘﺪرش هﺮﮔﺰ اﺷﺘﺒﺎهﯽ در‬ ‫رواﺑﻄﺶ ﺑﺎ ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ .‬ﮔﻔﺖ‪" :‬ﭘﺪرم هﺮﮔﺰ اﺷﺘﺒﺎهﯽ‬ ‫ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ‪ ".‬ﻣﻘﺼﻮد او در واﻗﻊ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺪرش هﻴﭽﮕﺎﻩ ﻗﺼﻮر و‬ ‫ﺧﻄﺎﯼ ﺧﻮد را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﮑﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺪرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﻳﯽ‬ ‫دﺳﺖﻧﻴﺎﻓﺘﻨﯽ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﮑﺴﺘﻬﺎﯼ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬و هﻴﭽﮕﺎﻩ ﺧﻄﺎﯼ ﺧﻮد را ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬در‬ ‫ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﻋﺎﺻﯽ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ و از ﺧﻮد‬ ‫ﻣﯽراﻧﻨﺪ‪.‬‬ ‫● دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ دوم ﭘﻮﻟﺲ رﺳﻮل در ﮐﻮﻟﺴﻴﺎن ‪ ٢١ :٣‬ﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮد‪:‬‬ ‫"اﯼ ﭘﺪران‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ )ﻳﺎ ﺗﻠﺦ( ﻣﺴﺎزﻳﺪ‪ ،‬ﻣﺒﺎدا‬ ‫ﺷﮑﺴﺘﻪدل ﺷﻮﻧﺪ‪ ".‬ﺗﻠﺨﯽ از اﻳﻦ ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺟﺮاﺣﺖ ﻳﺎ ﮔﻨﺎهﯽ‬ ‫ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﻣﺴﻴﺢﻣﺤﻮر ﻣﻮرد درﻣﺎن و ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ‬ ‫ﺑﺎز از واﻟﺪﻳﻦ درﺧﻮاﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ راﺑﻄﻪاﯼ ﺑﺎز ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﺪورتهﺎ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ و ﺑﺮﻃﺮف ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺪان‬ ‫ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺤﻴﻂ و ﺷﺮاﻳﻄﯽ اﻳﺠﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ دل‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻪ روﯼ واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد ﺑﺎز ﮐﻨﺪ و ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ در ﭼﻪ اﻣﺮﯼ از ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺟﺮﻳﺤﻪدار ﺷﺪﻩ؛ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر‬ ‫اﻳﺸﺎن را دوﺳﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺸﻨﻮدﯼ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬


‫‪١٧‬‬

‫دل ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺑﺴﻴﺎر روﺷﻦ در ﺑﺎرﻩ دل ﻓﺮزﻧﺪان ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑﯽﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ و ﻓﻘﻂ از ﺳﻦ ﺧﺎﺻﯽ ﮐﻪ‬ ‫اﻳﻦ اﺷﺨﺎص ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﮔﻨﺎهﮑﺎر و ﻣﺴﺆول اﻋﻤﺎل ﺧﻮد ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس اﻋﻼم ﻣﯽدارد ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑﺎ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﯽﺁﻳﺪ و‬ ‫ﻗﻄﻌًﺎ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪ .‬داود اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ را اﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﺑﻴﺎن ﻣﯽدارد‪" :‬اﻳﻨﮏ‬ ‫در ﻣﻌﺼﻴﺖ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪم و ﻣﺎدرم در ﮔﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺁﺑﺴﺘﻦ ﮔﺮدﻳﺪ" )ﻣﺰﻣﻮر‬ ‫‪ .(۵ :۵١‬ﺑﺴﻴﺎر ﺣﻴﺎﺗﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را از ﻧﻈﺮ اﺧﻼﻗﯽ ﺧﻨﺜﯽ‬ ‫ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻧﻴﺎورﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ او ﮔﻨﺎهﮑﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﻴﺾ ﻧﻴﺎز‬ ‫دارد‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ دﻳﺪﻩام ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪﺳﻮﯼ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻻ ﺑﻪﻣﻌﻨﯽ ﺧﻮدﻣﺤﻮرﯼ اﺳﺖ؛‬ ‫ﺧﻮد را ﻣﯽﭘﺮﺳﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﭽﻪوار ﺑﻮدن ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫ﺑﭽﻪهﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺧﻮد را دوﺳﺖ دارﻧﺪ و ﺧﻴﻠﯽ راﺣﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ‬ ‫دﻋﻮا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻠﻔﻦ زﻧﮓ ﻣﯽزﻧﺪ‪ ،‬و ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﭘﻴﺶ‬ ‫ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﯽ و ﺷﺎد و ﺧﺮم ﻣﺸﻐﻮل ﺑﺎزﯼ ﺑﻮد‪ ،‬ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺳﺮ و ﺻﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫و ﻣﺎﻧﻊ ﺣﺮف زدن ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ در ﺟﻤﻊ ﻣﻮرد ﺗﺄﺋﻴﺪ و‬ ‫ﻣﻘﺒﻮﻟﻴﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ هﻤﻴﻦ‪ ،‬دﺳﺖ ﺑﻪ هﺮ ﮐﺎرﯼ ﻣﯽزﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻟﺒﺎس‬ ‫ﻳﺎ اﺷﻴﺎﺋﯽ را ﺑﺨﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﭽﻪهﺎ دارﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﺳﺮ ﺑﺮ‬ ‫ﻣﯽﺁورد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ از او ﮐﺎرﯼ را ﺑﺨﻮاهﻴﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪارد اﻧﺠﺎم دهﺪ‪ .‬در‬ ‫ﻋﻤﻖ وﺟﻮد ﮐﻮدﮐﺎن‪ ،‬ﻣﻮﺟﻮدﯼ ﺳﺮﮐﺶ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ارادﻩ‬ ‫ﻻ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ رخ ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺖ و‬ ‫ﺧﻮدش اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬دﻋﻮاهﺎ ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫ارادﻩ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬اﻏﻠﺐ اﺷﺘﺒﺎهﺎت واﻟﺪﻳﻦ ﻧﻴﺰ درﺳﺖ در هﻤﻴﻦ‬


‫‪١٨‬‬

‫ﻧﻘﻄﻪ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﻴﺮد ﭼﻮن اﻳﺸﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ اﻧﻮاع اﻗﺪاﻣﺎت اﺑﺪاﻋﯽ‪،‬‬ ‫ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را وادار ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ اﻳﺸﺎن ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﺗﻐﻴﻴﺮ دل ﻓﺮزﻧﺪان‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻳﮏ درﻣﺎن وﺟﻮد دارد و ﺁن ﺻﻠﻴﺐ‬ ‫ﻣﺴﻴﺢ اﺳﺖ‪ .‬واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن زﻧﺪﮔﯽ اﺧﻼﻗﯽ‬ ‫درﺳﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺪون اﻳﻨﮑﻪ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ‪ ،‬ﺧﻮد را ﻋﻤﻴﻘ ًﺎ ﻓﺮﻳﺐ‬ ‫ﻣﯽدهﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽﺗﻮان ﮐﻮدﮎ را ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻢﺳﻦ و ﺳﺎل اﺳﺖ واداﺷﺖ ﺗﺎ‬ ‫ﻇﺎهﺮًا ﺑﻪ ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ و ﮐﻤﺎل‬ ‫رﺳﻴﺪ‪ ،‬دل واﻗﻌﯽ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﺪ‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺒﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐﺮدن دل ﻓﺮزﻧﺪان‪ ،‬وﻇﻴﻔﻪ ﺑﻨﻴﺎدﻳﻦ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﺳﺖ‪" .‬ﻃﻔﻞ را در‬ ‫راهﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮود ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎ‪ ،‬و ﭼﻮن ﭘﻴﺮ هﻢ ﺷﻮد‪ ،‬از ﺁن اﻧﺤﺮاف‬ ‫ﻧﺨﻮاهﺪ ورزﻳﺪ" )اﻣﺜﺎل ‪.(۶ :٢٢‬‬


‫‪١٩‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪۴‬‬

‫اهﺪاف واﻟﺪﻳﻦ در ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ن ﻣﻴﺮاث از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺛﻤﺮﻩ رﺣﻢ‪ ،‬اﺟﺮﺗﯽ‬ ‫"اﻳﻨﮏ ﭘﺴﺮا ْ‬ ‫از اوﺳﺖ‪ .‬ﻣﺜﻞ ﺗﻴﺮهﺎ در دﺳﺖ ﻣﺮد زورﺁور‪ ،‬هﻤﭽﻨﺎن هﺴﺘﻨﺪ ﭘﺴﺮاﻧﯽ‬ ‫ﺟﻮاﻧﯽ" )ﻣﺰﻣﻮر ‪.(۴-٣ :١٢٧‬‬

‫ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺣﺎﻻت واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ دﻋﻮت ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺑﻪ روش اﻟﻬﯽ‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻻت ﮔﺬﺷﺘﻪ از اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ‪ ،‬دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺪان‬ ‫ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ درﮎ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در اﻣﺮ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪان‪ ،‬ﻧﻴﺮوﻳﯽ‬ ‫ﺷﮑﻞدهﻨﺪﻩ در ﮐﺎر اﺳﺖ‪ .‬هﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬ ‫اوﻟﻮﻳﺖ را ﺑﺮاﯼ راﺑﻄﻪ ﺧﻮد ﺑﺎ ﺧﺪا ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ زﻳﺮا راﺑﻄﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎ ﺧﺪا‬ ‫و ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻠﺒﯽ اﻳﺸﺎن‪ ،‬در ﻧﻬﺎﻳﺖ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﺗﺄﺛﻴﺮ را ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن دارد‪.‬‬ ‫ﻳﮏ ﺑﺎر‪ ،‬ﻣﺎدر ﺟﻮاﻧﯽ از ﻳﮏ ﻣﺸﺎور ﻣﺴﻴﺤﯽ داﻧﺎ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪش در ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﻨﮕﯽ ﮐﺸﻮرش‪ ،‬ﭼﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﻠﻨﺪﻣﺪﺗﯽ ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪش‬ ‫ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﻣﺸﺎور در ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺮﺳﻴﺪ‪" :‬ﺧﻮد ﺷﻤﺎ از زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن در‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻄﯽ‪ ،‬ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ دارﻳﺪ؟" ﻣﺎدر ﮔﻔﺖ‪" :‬ﺧﻮب‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ‬ ‫دارم ﭼﻮن ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﺮا ﺧﻮاﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ در ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺎﺷﻢ‪ ".‬ﻣﺸﺎور‬ ‫ﮔﻔﺖ‪" :‬ﭘﺲ ﺣﺘﻤًﺎ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن هﻢ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺑﯽ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ!" ﺳﭙﺲ‬ ‫ﺗﻮﺿﻴﺢ داد ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻨﻌﮑﺲﮐﻨﻨﺪﻩ ﺣﺎﻟﺖ ﻗﻠﺒﯽ واﻟﺪﻳﻨﺸﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در‬ ‫اﻳﻦ ﺷﻤﺎرﻩ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﻧﮑﺘﻪ ﺣﻴﺎﺗﯽ دﻳﮕﺮﯼ را در اﻣﺮ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ‬


‫‪٢٠‬‬

‫ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻢ؛ و ﺁن اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﭼﻪ هﺪﻓﯽ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن‬ ‫دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪﺳﻮﯼ ﭼﻪ هﺪﻓﯽ؟‬ ‫داود در ﻣﺰﻣﻮر ‪ ١٢٧‬ﻳﺎدﺁورﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻌﻠﻖ‬ ‫ﻧﺪارﻧﺪ؛ ﺧﺪا ﺁﻧﺎن را هﻤﭽﻮن ﻣﻴﺮاﺛﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺳﭙﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ‬ ‫وﻇﻴﻔﻪ واﻟﺪﻳﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺻﺮف ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ‬ ‫اﻳﺸﺎن را‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﺮﺣﺪ اﻣﮑﺎن‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻳﮏ زﻧﺪﮔﯽ ﺛﻤﺮﺑﺨﺶ ﺁﻣﺎدﻩ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬ ‫داود ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان هﻤﭽﻮن ﺗﻴﺮﯼ هﺴﺘﻨﺪ در دﺳﺖ ﺟﻨﮕﺎورﯼ‬ ‫ﻣﺎهﺮ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺪ ﺁن را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪﺳﻮﯼ دﺷﻤﻦ ﭘﺮﺗﺎب ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻤﺜﻴﻞ در‬ ‫ﺧﺼﻮص ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ‪ ،‬ﺳﺆال ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ را ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺳﺎزد‪" :‬ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻪﺳﻮﯼ ﭼﻪ هﺪﻓﯽ ﺳﻮق ﻣﯽدهﻴﻢ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻤﺎم ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻴﻢ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن را در ﻣﺴﻴﺮ اهﺪاف ﺧﺪا ﻗﺮار دهﻴﻢ؟" اهﺪاﻓﯽ‬ ‫ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺎﻧﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد‬ ‫اﻳﺸﺎن ﭼﻪ اﻣﻮرﯼ را ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ واﻗﻌﯽ ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﺮ‬ ‫ﺳﺮ اﻳﻦ اهﺪاف اﺗﻔﺎق ﻧﻈﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﻣﮑﺎن ﺑﺮوز ﺗﻨﺶ ﺑﻪوﺟﻮد‬ ‫ﻻ اهﺪاﻓﯽ را ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﺮ‬ ‫ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ .‬ﻣﻦ دﻳﺪﻩام ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫ﻣﯽﮔﺰﻳﻨﻨﺪ ﮐﻪ در دﻧﻴﺎﯼ ﻣﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﻪﺣﺴﺎب ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ اهﺪاف ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬ ‫ﻳﮑﯽ از اﻣﻮر زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫اهﺪاف دﻧﻴﻮﯼ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫‪ -١‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﮐﻪ هﺪف اوﻟﻴﻪ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﺼﻴﻼت ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻟﺬا اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﺳﻤﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ‬ ‫ﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺳﻮق ﻣﯽدهﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻣﺪارج ﺗﺤﺼﻴﻠ ِ‬


‫‪٢١‬‬

‫‪ -٢‬هﺪف ﻣﻬﻢ دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ واﻟﺪﻳﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ‬ ‫ﻣﻬﺎرتهﺎ را ﮐﺴﺐ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﻟﺬا اﻳﺸﺎن را ﺑﺮ ﺁن ﻣﯽدارﻧﺪ ﺗﺎ در اﻣﻮرﯼ‬ ‫ﻧﻈﻴﺮ ﻳﺎدﮔﻴﺮﯼ ﻣﻮﺳﻴﻘﯽ‪ ،‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺖهﺎﯼ ورزﺷﯽ‪ ،‬و ﻓﺮاﮔﻴﺮﯼ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ‬ ‫ﮐﺴﺐ ﻣﻬﺎرت ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪ -٣‬ﺑﻌﻀﯽ از واﻟﺪﻳﻦ اﻳﻦ هﺪف را ﻣﺪ ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن از‬ ‫ﻟﺤﺎظ روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ﻟﺬا ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﻋﺰت ﻧﻔﺲ اﻳﺸﺎن را ﺟﺮﻳﺤﻪدار ﻧﺴﺎزﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ -۴‬اﮐﺜﺮ واﻟﺪﻳﻦ اﻳﻦ هﺪف را ﻧﻴﺰ ﭘﻴﺸﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺎادب‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻨﺪ؛ ﻟﺬا ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻼش ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرهﺎﯼ ﺧﻮب ﺑﻪ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ و اﻳﺸﺎن را ﺑﺎ ﺷﻴﻮﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد هﻤﺴﻮ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ‪،‬‬ ‫ﮔﺎﻩ ﺗﻮﺟﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﻘﻂ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ رﻓﺘﺎرهﺎﯼ ﻇﺎهﺮﯼ اﺳﺖ و ﺣﺎﻻت‬ ‫دروﻧﯽ و ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻮدﮎ را ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮐﻮدﮎ‬ ‫اﻧﺘﻈﺎرات واﻟﺪﻳﻦ را ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺑﺮ ﺁوردﻩ ﻣﯽﺳﺎزد‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دﭼﺎر‬ ‫ﻏﺮور ﺷﻮد؛ اﻣﺎ اﮔﺮ اﻳﻦ اﻧﺘﻈﺎرات را ﺑﺮﺁوردﻩ ﻧﺴﺎزد‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬ ‫دﭼﺎر ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﮔﯽ ﮔﺮدد‪.‬‬ ‫‪ -۵‬ﺑﺮﺧﯽ از واﻟﺪﻳﻦ ﻧﻴﺰ اﻳﻦ هﺪف را دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﯽ‬ ‫ﻼ ﻣﻄﻴﻊ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺷﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺁن ﺣﺪ ﮐﻪ از اﻳﺸﺎن اﻧﺘﻈﺎر ﺧﺪﻣﺖ‬ ‫ﮐﺎﻣ ً‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎر اﻳﺸﺎن رﻓﺘﺎرﯼ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ در ﻋﻤﻞ‬ ‫ل ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ هﺪﻓﯽ ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫ﺧﻮاهﺎن اِﻋﻤﺎ ِ‬ ‫اﺳﺖ ﻳﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎن و ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﻪ اﻧﻔﻌﺎل‪ ،‬زﻳﺮا ﮐﻮدﮎ‬ ‫هﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽﺁﻣﻮزد ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اﺑﺘﮑﺎر ﻋﻤﻞ ﺑﻪﺧﺮج دهﺪ‪.‬‬

‫اهﺪاف اﻟﻬﯽ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫هﺮ ﻳﮏ از اﻳﻦ اهﺪاف ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ارزش ﺧﺎص ﺧﻮد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪،‬‬ ‫اﻣﺎ ﻻزم اﺳﺖ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ واﻗﻌﯽ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ را درﮎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در روﻣﻴﺎن‬


‫‪٢٢‬‬

‫‪ ٢ :١٢‬ﺑﻪ ﻣﺎ هﺸﺪار دادﻩ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ هﻤﺸﮑﻞ اﻳﻦ ﺟﻬﺎن ﻧﺸﻮﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد‬ ‫ﺗﻐﻴﻴﺮ در ذهﻦ ﺧﻮد‪ ،‬رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻴﻢ‪ .‬ﺣﺎل‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاهﻴﻢ‬ ‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧﺪا را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ دﻧﻴﺎ از ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺳﺎزﻳﻢ‪ ،‬اﻳﻦ اهﺪاف ﭼﻪ‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ‪ ،‬دﺳﺖﮐﻢ ﺷﺶ‬ ‫هﺪف را در ﻧﻈﺮ دارد‪.‬‬ ‫‪ ( ١‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﻴﺮو اﻣﻴﻦ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬اﻧﺘﻈﺎرﯼ ﮐﻪ از ﮐﺎرﮔﺰار ﻣﯽرود‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﻴﻦ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ" )‪-١‬ﻗﺮن ‪ ،٢ :۴‬هﺰارﻩ ﻧﻮ(‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ هﺪﻳﻪاﯼ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﺪهﻴﻢ‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد‬ ‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎدر ﻣﻦ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را ﺑﺴﻴﺎر دوﺳﺖ‬ ‫ﻣﯽداﺷﺖ و ﺳﺎﻋﺖهﺎﯼ ﻣﺘﻤﺎدﯼ را در هﻔﺘﻪ ﺻﺮف ﺁﻣﻮزش ﺁن ﺑﻪ ﻣﺎ‬ ‫ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬او اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻔﺖ‪" :‬اﮔﺮ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ راﻩ‬ ‫ﻣﯽروﻳﺪ‪ ،‬دﻳﮕﺮ ﻧﮕﺮان اﻳﻦ ﻧﺨﻮاهﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﻐﻠﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮاهﻴﺪ‬ ‫ﮐﺮد!" وﻗﺘﯽ ﻣﺮا در ﺁﻏﺎز ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﺷﺒﺎﻧﻪروزﯼ ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ‪ ،‬او‬ ‫هﺮ هﻔﺘﻪ ﺑﺮاﻳﻢ ﻧﺎﻣﻪ ﻣﯽﻧﻮﺷﺖ و در ﺁن‪ ،‬ﺁﻳﺎت ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را ﺑﺎ ﻣﻦ در‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻣﯽﮔﺬاﺷﺖ و ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪام ﺑﺎ ﺧﺪا ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻋﻴﺴﯽ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﻮد "اول ﻣﻠﮑﻮت ﺧﺪا و‬ ‫ﻋﺪاﻟﺖ او را ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ هﻤﻪ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ ﻣﺰﻳﺪ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ" )ﻣﺘﯽ ‪:۶‬‬ ‫‪ ،(٣٣‬ﺁﻧﮕﺎﻩ هﺪﻓﺸﺎن اﻳﻦ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ‬ ‫وﻓﺎدارﯼ ﺑﺎ ﺧﺪاوﻧﺪ راﻩ ﺑﺮوﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ ( ٢‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ روﺣﻴﻪ ﺧﺪﻣﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ رهﺒﺮﯼ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار ﺑﻮد؛ ﻗﻠﺐ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰار او را زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺸﺎهﺪﻩ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﻬﺎﯼ ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ را ﺷﺴﺖ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻓﺮﻣﻮد‪" :‬ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫ﻧﻤﻮﻧﻪاﯼ دادم ﺗﺎ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺮدم‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﮑﻨﻴﺪ" )ﻳﻮﺣﻨﺎ ‪:١٣‬‬ ‫‪ .(١۵‬وﻗﺘﯽ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻦ در ﺳﻨﻴﻦ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﮐﻠﻴﺴﺎﯼ ﻣﺎ ﺧﺪﻣﺘﯽ را‬


‫‪٢٣‬‬

‫ﺗﺮﺗﻴﺐ داد ﺗﺎ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن هﺮ هﻔﺘﻪ‪ ،‬ﻳﮏ ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اﻓﺮاد ﻣﺤﻠﻪ‬ ‫ﺑﺮوﻧﺪ و در ﮐﺎرهﺎ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫‪ ( ٣‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ ﻣﺴﻴﺢ را داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺢ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬هﻤﺎن ﻃﺮز ﻓﮑﺮﯼ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴ ْ‬ ‫ﻋﻴﺴﯽ داﺷﺖ" )ﻓﻴﻞ ‪ ،۵ :٢‬هﺰارﻩ ﻧﻮ(‪ .‬ﻃﺮز ﻓﮑﺮ را ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺴﺐ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫ﮐﻮدﮎ ﺧﻴﻠﯽ ﺳﺮﻳﻊ‪ ،‬هﻤﺎن ﻃﺮز ﻓﮑﺮﯼ را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ در ﻣﺎ‬ ‫ﻣﯽﺑﻴﻨﺪ‪ .‬وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺎ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﺗﺎ ﻃﺮز ﻓﮑﺮﯼ را ﮐﻪ‬ ‫ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽﺳﺎزد‪ ،‬ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﺪ‪ .‬ﻣﻦ و هﻤﺴﺮم اﻏﻠﺐ از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫ﻣﯽﭘﺮﺳﻴﺪﻳﻢ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ دﻋﺎ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ .‬ﭼﻘﺪر ﺑﺮاﻳﻤﺎن ﻋﺠﻴﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺣﺘﯽ در ﺳﻨﻴﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ‪ ،‬ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﺣﺎﻻت دروﻧﯽ و ﻃﺮز‬ ‫ﻓﮑﺮﺷﺎن ﺧﻮب ﺑﻮدﻩ ﻳﺎ ﺑﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﻻت دروﻧﯽ ﺑﺪ را ﮔﻨﺎﻩ ﺗﻠﻘﯽ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را اﻋﺘﺮاف ﮐﺮدﻩ‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﻣﺤﺒﺖ را ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪ ( ۴‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧﺪ‪ .‬داود‬ ‫ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪" :‬ﺑﻪ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﻣﺮد ﺟﻮان راﻩ ﺧﻮد را ﭘﺎﮎ ﻣﯽﺳﺎزد؟ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻩ‬ ‫داﺷﺘﻨﺶ ﻣﻮاﻓﻖ ﮐﻼم ﺗﻮ" )ﻣﺰﻣﻮر ‪ .(٩ :١١٩‬وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪ ﺑﻮدم‪ ،‬هﺮ وﻗﺖ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ وارد اﺗﺎق ﻣﯽﺷﺪم‪ ،‬ﻣﯽدﻳﺪم ﮐﻪ ﻣﺎدرم ﻣﺸﻐﻮل ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس اﺳﺖ‪ .‬او ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را دوﺳﺖ داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺁن را ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬ ‫‪ ( ۵‬ﻣﺎ دﻋﻮت ﺷﺪﻩاﻳﻢ ﺗﺎ ﻗﺪرت اﻣﻴﺪ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫ﻧﺸﺎن دهﻴﻢ‪ .‬ﭘﻄﺮس در رﺳﺎﻟﻪاش ﺑﻪ اﻣﻴﺪ زﻧﺪﻩ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدﻩ )‪-١‬ﭘﻄﺮ ‪:١‬‬ ‫‪ ،(٣‬اﻣﻴﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﺎن ﺑﻪ ﺻﻔﺎت اﻟﻬﯽ و وﻋﺪﻩهﺎﯼ اﺑﺪﯼ او زﻧﺪﻩ ﻧﮕﺎﻩ‬ ‫داﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪ ﺑﻮدم‪ ،‬ﺷﺎﮔﺮد ﺑﺴﻴﺎر ﺑﺪﯼ ﺑﻮدم و اﮐﺜﺮ ﻣﻌﻠﻤﺎﻧﻢ‪،‬‬ ‫اﻣﻴﺪﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﻣﻦ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺎدرم اﻳﻤﺎن داﺷﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا هﺪﻓﯽ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﻣﻦ دارد؛ او هﻴﭽﮕﺎﻩ اﻣﻴﺪش را از دﺳﺖ ﻧﺪاد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻮد ﮐﻪ‬


‫‪٢٤‬‬

‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﺗﺎ ﭘﺸﺘﮑﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ‪ .‬ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد اﻣﻴﺪ ﻣﺴﻴﺤﯽ‬ ‫را هﺪﻳﻪ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫‪ ( ۶‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺧﻮد را ﺑﺎ دﻳﮕﺮان‪،‬‬ ‫ﺑﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺣﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﭘﻮﻟﺲ ﻓﺮﻣﻮدﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ‬ ‫ﺳﭙﺮدﻩ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )‪-٢‬ﻗﺮن ‪ .(١٨ :۵‬اﻳﻦ وﻇﻴﻔﻪ را ﺑﺎ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت‬ ‫ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺑﻪ روش اﻟﻬﯽ ﺁﻏﺎز ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد از ﺑﺎﺑﺖ رﻓﺘﺎرهﺎﯼ‬ ‫ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ ﺧﻮد ﻋﺬرﺧﻮاهﯽ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺒﺨﺸﻨﺪ و ﮐﻴﻨﻪ در‬ ‫دل ﻧﮕﺎﻩ ﻧﺪارﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﻣﻴﺪ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ هﻤﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺷﺶ ﻧﮑﺘﻪ‬ ‫دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ و از ﺧﺪا ﻃﻠﺐ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﻋﺪاﻟﺖ‬ ‫ﭘﺮورش دهﻨﺪ‪.‬‬


‫‪٢٥‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪۵‬‬

‫روﺷﻬﺎﯼ ﺗﺄدﻳﺐ و اﻧﻀﺒﺎط‬ ‫”ﻃﻔﻞ را در راهﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮود ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎ‪ ،‬و ﭼﻮن ﭘﻴﺮ هﻢ ﺷﻮد از‬ ‫ﺁن اﻧﺤﺮاف ﻧﺨﻮاهﺪ ورزﻳﺪ“ )اﻣﺜﺎل ‪.(۶ :٢٢‬‬

‫ﻣﺮور ﻣﻄﺎﻟﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ‬ ‫هﺪف روﺷﻦ هﻤﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را‬ ‫ﻃﻮرﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﻋﻴﺴﯽ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و او را دوﺳﺖ‬ ‫ﺑﺪارﻧﺪ‪ .‬در ﺑﺨﺸﻬﺎﯼ ﻗﺒﻠﯽ اﻳﻦ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ از ﻣﻘﺎﻻت‪ ،‬دﻳﺪﻳﻢ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮات ﺷﮑﻞدهﻨﺪﻩ و ﺗﻌﻴﻴﻦﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﺘﻌﺪدﯼ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ‬ ‫ﻋﻤﻴﻘًﺎ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ‪ .‬ﻟﺬا واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪدﻗﺖ‬ ‫اهﺪاف ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ را ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫ارزﻳﺎﺑﯽ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و ﺁﻧﻬﺎ را در رواﺑﻂ روزﻣﺮﻩ ﺧﻮد ﺑﺎ اﻳﺸﺎن دﻧﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬ ‫هﻤﺎﻧﻘﺪر ﮐﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ اهﺪاﻓﻤﺎن ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻬﻢ اﺳﺖ روش‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ را ﻧﻴﺰ در ﻋﻤﻞ ﭘﻴﺎدﻩ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ روﺷﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻗﺮار ﻣﯽدهﻴﻢ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻳﺎ روﺷﻬﺎ و ﻓﺮهﻨﮓ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﺧﻮد را دﻧﺒﺎل ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻳﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﮐﻮدﮐﯽ ﺧﻮدﻣﺎن واﮐﻨﺶ‬ ‫ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻴﻢ و از اﻓﺮاط ﺑﻪ ﺗﻔﺮﻳﻂ ﻣﯽروﻳﻢ‪ .‬ﺁﻧﺎﻧﯽ از ﻣﺎ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻨﯽ‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺘﮕﻴﺮ داﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﻬﻞاﻧﮕﺎر ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ‪،‬‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ روش دﻧﻴﺎ را ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻮدﮎ ﻧﺸﺎن دهﻴﻢ‪ ،‬روﺷﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﻨﺘﻬﯽ ﺑﻪ اهﺪاف اﻟﻬﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد در ﻧﻈﺮ دارﻳﻢ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬


‫‪٢٦‬‬

‫روش اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮ در رﻓﺘﺎر‬ ‫ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ دﺳﺘﻪ از روﺷﻬﺎ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺮاﯼ ﺗﺄدﻳﺐ و اﻧﻀﺒﺎط‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ‪” ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮ رﻓﺘﺎر“ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ‬ ‫ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﺧﻮب را ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺎداش داد و رﻓﺘﺎر ﺑﺪ را ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫اﻳﻦ روش در ﺧﺼﻮص ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺣﻴﻮاﻧﺎت ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﺁﻣﻴﺰ اﺳﺖ و ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫را وا ﻣﯽدارد ﮐﻪ ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ را اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﻮاهﻴﻢ دﻳﺪ ﮐﻪ در‬ ‫اﻣﺮ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﺪارد و ﻣﻮﺟﺐ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻋﺪاﻟﺖ‬ ‫را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧﺪ و ﻓﻴﺾ ﺧﺪا را ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ‪.‬‬ ‫اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻴﻢ ﺑﻪ ﺑﺮﺧﯽ از روﺷﻬﺎﯼ اﻧﻀﺒﺎﻃﯽ ﺧﺎص در اﻣﺮ‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﭙﺮدازﻳﻢ‪ ،‬اﻣﻴﺪ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻴﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮدﺗﺎن ﭼﻪ ﻧﻮع واﻟﺪﯼ هﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬و ﺑﺘﻮاﻧﻴﺪ ﮐﻮﺗﺎهﯽهﺎﯼ ﺧﻮد را ارزﻳﺎﺑﯽ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ و ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻣﻤﮑﻦ را اﻳﺠﺎد ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ ﺗﺎ ﺛﻤﺮات روﺣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ را در‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﺁورﻳﺪ‪.‬‬

‫واﻟﺪﻳﻦ ﺧﺸﻦ‬ ‫ﺑﺮﺧﯽ از واﻟﺪﻳﻦ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻃﺎﻋﺖ‬ ‫ﻧﮑﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺘﺤﻤﻞ ﻋﻮاﻗﺐ وﺧﻴﻤﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ واﻟﺪﻳﻨﯽ اﻏﻠﺐ ﺻﺪاﯼ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺟﻤﻼت ﺗﻤﺴﺨﺮﺁﻣﻴﺰ ﻳﺎ ﺁزاردهﻨﺪ ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﻳﺎ‬ ‫ﺣﺘﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﮐﺘﮏ زدن ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ اﻓﺮادﯼ ﺑﺴﻴﺎر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد و از ﻧﻈﺮ‬ ‫ﻋﺎﻃﻔﯽ از ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﻣﯽﺑُﺮﻧﺪ و در اوﻟﻴﻦ ﻓﺮﺻﺖ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ را ﺗﺮﮎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬


‫‪٢٧‬‬

‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻨﻔﻌﻞ‬ ‫ﺑﺮﺧﯽ دﻳﮕﺮ از واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻨﻔﻌﻞ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺤﺪودﻳﺖهﺎﯼ ﮐﻤﯽ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻗﺎﺋﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ دﺳﺖ از واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻴﻠﯽ راﺣﺖ ﺁﻟﺖ‬ ‫دﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻗﺮار ﻣﯽﮔﻴﺮﻧﺪ زﻳﺮا ﺑﻪ ﺗﺄﺋﻴﺪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺶ از ﺗﺄﺋﻴﺪ ﺧﺪا‬ ‫ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺑﺴﻴﺎر ﺑﯽاﻧﻀﺒﺎط‬ ‫ﮔﺮدد و ﺑﮑﻮﺷﺪ دﻳﮕﺮان را ﺁﻟﺖ دﺳﺖ ﻗﺮار دهﺪ‪.‬‬

‫واﻟﺪﻳﻦ رﺷﻮﻩدهﻨﺪﻩ‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺖ از واﻟﺪﻳﻦ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﺧﻮب ﭘﺎداش ﻣﯽدهﻨﺪ و ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را ﻋﺎدت ﻣﯽدهﻨﺪ ﮐﻪ اول ﺑﻪدﻧﺒﺎل ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﻨﺪ‬ ‫زﻳﺮا ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ را اﻧﺠﺎم دهﻨﺪ ﮐﻪ ﭘﺎداﺷﯽ در ﺑﺮ دارد‪.‬‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ هﺮ ﭼﻪ‬ ‫ش‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﯽﺷﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و ﺑﺎ ﺑﻪﮐﺎر ﺑﺮدن هﻤﻦ رو ِ‬ ‫ﭘﺎداش دادن‪ ،‬از دﻳﮕﺮان ﺑﺮاﯼ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﻮد ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫واﻟﺪﻳﻦ ﭘﻴﻤﺎﻧﮑﺎر‬ ‫اﻳﻦ دﺳﺖ از واﻟﺪﻳﻦ ﻣﯽﮐﻮﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ‬ ‫اﻧﺘﻈﺎرﯼ از اﻳﺸﺎن دارﻧﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﺎ اﻳﺸﺎن ﻗﺮاردادﯼ ﻣﯽﺑﻨﺪﻧﺪ‪:‬‬ ‫اﮔﺮ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻘﺮرات را رﻋﺎﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬از ﻣﻨﺎﻓﻌﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫اﺷﮑﺎل اﻳﻦ ﮐﺎر در اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد روش‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺮﻳﻌﺖﮔﺮاﻳﺎﻧﻪاﯼ را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ‪ .‬ﮐﻮدﮐﺎن اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات را‬ ‫اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﻨﺪ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺗﻘﺼﻴﺮ و ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ ﺁﻧﺎن ﮐﺎر ﺧﻮب را ﺑﺎ‬ ‫اﻧﮕﻴﺰﻩ ﮐﺴﺐ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻪ از روﯼ ﺻﺪاﻗﺖ و اﺣﺴﺎس‬ ‫ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖ‪.‬‬


‫‪٢٨‬‬

‫روش ﺑﺎزﯼ ﺑﺎ ﻋﻮاﻃﻒ‬ ‫دوﻣﻴﻦ دﺳﺘﻪ از روﺷﻬﺎ‪ ،‬روش ﺑﺎزﯼ ﺑﺎ ﻋﻮاﻃﻒ اﺳﺖ‪ .‬ﻃﺒﻖ اﻳﻦ‬ ‫روش‪ ،‬واﻟﺪﻳﻦ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﻋﻮاﻃﻒ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن‬ ‫ﺑﺎزﯼ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺮاﺣﺎﺗﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺑﺮ روح‬ ‫اﻳﺸﺎن ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﺑﮕﺬارد‪.‬‬

‫اﻳﺠﺎد ﺗﺮس‬ ‫واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮐﻪ از ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺮس اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻣﯽﮔﻮﻳﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ اﮔﺮ درﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ ،‬اﻳﺸﺎن را‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ در ﺗﺮس زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﺪدًا ﺑﻪ‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس رﺟﻮع ﮐﻨﻨﺪ و اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ‪ ١٨ :۴‬را ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪:‬‬ ‫”در ﻣﺤﺒﺖ ﺗﺮس ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺮس را ﺑﻴﺮون ﻣﯽراﻧﺪ؛‬ ‫زﻳﺮا ﺗﺮس از ﻣﮑﺎﻓﺎت ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯽﮔﻴﺮد و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ‪ ،‬در‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﻤﺎل ﻧﺮﺳﻴﺪﻩ اﺳﺖ“ )ﺗﺮﺟﻤﻪ هﺰارﻩ ﻧﻮ(‪.‬‬

‫ﺷﺮﻣﺴﺎر ﮐﺮدن‬ ‫ﻋﺪﻩاﯼ دﻳﮕﺮ از واﻟﺪﻳﻦ اﺳﺘﺎد ﺷﺮﻣﺴﺎر ﮐﺮدن ﮐﻮدﮐﺎن هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﺸﺎن‬ ‫اﻏﻠﺐ ﭼﻨﻴﻦ ﺟﻤﻼﺗﯽ ﺑﻪﮐﺎر ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ‪” :‬ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺶ! ﺗﻮ ﻣﺎ را ﭘﻴﺶ‬ ‫ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻧﻤﺎن ﺧﺠﺎﻟﺖزدﻩ ﮐﺮدﯼ!“ ﺷﺮﻣﺴﺎرﯼ اﺣﺴﺎس ﻋﻤﻴﻘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺷﺨﺺ را ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ دﭼﺎر اﺷﺘﺒﺎﻩ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺪون اﻳﻨﮑﻪ ﺁن رهﺎﻳﯽ‬ ‫را ﮐﻪ در ﺻﻠﻴﺐ هﺴﺖ‪ ،‬اراﺋﻪ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺨﺺ را ﺑﻪ‬ ‫اﻋﻤﺎق اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺁن اﺣﺴﺎس واﻗﻌﯽ‬ ‫ﺗﻘﺼﻴﺮ ﺑﺮاﯼ ﮔﻨﺎهﯽ را ﮐﻪ رخ دادﻩ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﻢ‪ ،‬ﻧﻪ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺷﺪن را؛‬ ‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ ﮐﻪ ﻧﺰد ﻣﺴﻴﺢ ﺑﺮوﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ را درﻳﺎﻓﺖ دارﻧﺪ‬


‫‪٢٩‬‬

‫و ﻣﺸﺎرﮐﺖ و رﻓﺎﻗﺘﺸﺎن ﻣﺠﺪدًا ﺑﺮﻗﺮار ﺷﻮد‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪ ...” :‬ﺁن‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺮ او ﺗﻮﮐﻞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺳﺮاﻓﮑﻨﺪﻩ ﻧﺸﻮد“ )روﻣﻴﺎن ‪ ،٣٣ :٩‬هﺰارﻩ ﻧﻮ(‪.‬‬ ‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺷﺮﻣﺴﺎر ﮐﺮدن ﺑﺮاﯼ ﺗﺄدﻳﺐ ﮐﻮدﮎ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﻳﺖ او را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ‬ ‫ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮاهﺪ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﻴﺾ ﻣﺴﻴﺢ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪو ﺣﺘﯽ اﮔﺮ‬ ‫اﻳﻤﺎﻧﺪار ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد در ﺳﺮاﺳﺮ ﻋﻤﺮ ﺧﻮد ﺑﺎ اﺣﺴﺎس‬ ‫ﺷﺮﻣﺴﺎرﯼ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﺒﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻃﺮد ﮐﻮدﮎ‬ ‫روش دﻳﮕﺮ ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﯼ ﺑﺎ ﻋﻮاﻃﻒ ﮐﻮدﮎ‪ ،‬ﻃﺮد او اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ‬ ‫روش‪ ،‬واﻟﺪﻳﻦ ﻋﺪم ﺗﺄﺋﻴﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺑﺎز داﺷﺘﻦ ﻣﺤﺒﺖ و رﻓﺎﻗﺖ ﺧﻮد از‬ ‫ﻼ او را ﺑﻪ اﺗﺎﻗﺶ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ و ﺳﺎﻋﺖهﺎ و ﺣﺘﯽ‬ ‫ﮐﻮدﮎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜ ً‬ ‫روزهﺎ ﺑﺎ او ﺣﺮف ﻧﻤﯽزﻧﻨﺪ‪ .‬در اﻣﺮ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻮدﮎ‪ ،‬اﻳﻦ روش واﻗﻌًﺎ‬ ‫ﺑﯽرﺣﻤﺎﻧﻪ و ﻏﻴﺮ ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ زﻳﺮا ﺑﻪ او ﻣﯽﺁﻣﻮزد ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﺪاﻳﯽ و ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﯽﺁﻧﮑﻪ راهﯽ ﺑﺮاﯼ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬ ‫ﭼﻘﺪر ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪” :‬رﻓﺘﺎر ﺗﻮ دل ﻣﻦ‬ ‫و ﺧﺪا را رﻧﺠﺎﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ هﺮ وﻗﺖ ﺑﺮاﯼ ﮐﺎرﯼ ﮐﻪ ﮐﺮدﯼ ﭘﺸﻴﻤﺎن ﺷﺪﯼ‪ ،‬ﻧﻪ‬ ‫ﻓﻘﻂ ﺧﺪا ﺗﻮ را ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻮ را ﺧﻮاهﻢ ﺑﺨﺸﻴﺪ‪ “.‬اﻳﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﮐﻮدﮎ اﻳﻦ اﻣﮑﺎن را ﻣﯽدهﺪ ﮐﻪ ﺑﺎر ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد را اﺣﺴﺎس ﮐﻨﺪ و ﺑﺒﻴﻨﺪ ﮐﻪ‬ ‫رﻓﺎﻗﺖ و ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﺧﺪا و واﻟﺪﻳﻨﺶ ﮔﺴﺴﺘﻪ‪ ،‬اﻣﺎ راهﯽ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺑﺎزﮔﺸﺖ و ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن وﺟﺪاﻧﺶ ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ‪ .‬ﭼﺮا ﺑﻪ ﮐﻮدﮎ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻧﺪهﻴﻢ‬ ‫ﮐﻪ اول ﻳﻮﺣﻨﺎ ‪ ٩ :١‬را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ‪” :‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﮔﻨﺎهﺎن ﺧﻮد اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬او‬ ‫ﮐﻪ اﻣﻴﻦ و ﻋﺎدل اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﻨﺎهﺎن ﻣﺎ را ﻣﯽﺁﻣﺮزد و از هﺮ ﻧﺎراﺳﺘﯽ ﭘﺎﮐﻤﺎن‬ ‫ﻣﯽﺳﺎزد“ )ﺗﺮﺟﻤﻪ هﺰارﻩ ﻧﻮ(‪ .‬ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺑﻪ روش ﻃﺮد ﮐﺮدن‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫اﺣﺘﻤﺎل زﻳﺎد ﺳﺒﺐ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻣﺪام در ﺻﺪد‬


‫‪٣٠‬‬

‫ﺟﻠﺐ رﺿﺎﻳﺖ دﻳﮕﺮان ﺑﺎﺷﺪ و هﻴﭻ ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﺮاﯼ اﻳﺴﺘﺎدن ﺑﺮاﯼ ﻣﺴﻴﺢ‬ ‫ﯼ ﻋﺎﻃﻔﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬ ‫اﺣﺴﺎس ﻧﮑﻨﺪ‪ ،‬و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ و دﻳﮕﺮان اﺣﺴﺎس دور ِ‬

‫ﻧﺘﻴﺠﻪ‬ ‫در ﺗﺤﻠﻴﻠﯽ ﻧﻬﺎﻳﯽ‪ ،‬روﺷﻬﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دادﻳﻢ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺳﺒﺐ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ رﻓﺘﺎر ﻇﺎهﺮﯼ ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺸﮑﻼت دل‬ ‫ﺧﻮد را ﺣﻞ ﻧﮑﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪﺗﺮ از ﺁن‪ ،‬ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﯽ را‬ ‫ﺑﭙﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪاﯼ زﻧﺪﻩ را ﻋﺒﺎدت ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ روﺷﻬﺎﯼ دﻧﻴﻮﯼ ﻓﺎﺻﻠﻪ‬ ‫ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻋﻈﻴﻤﯽ ﻣﻴﺎن ﻣﺎ و ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﭘﺪﻳﺪ ﻣﯽﺁورد ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ‬ ‫ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﯽ و دورﯼ ﻣﻴﺎن اﻳﺸﺎن ﻣﯽﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﮐﻮدﮐﺎن اﻏﻠﺐ ﺗﻤﺎم‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را در ﻋﻄﺶ ﺗﺄﺋﻴﺪ واﻟﺪﻳﻦ ﺻﺮف ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻤﺖ‬ ‫ﺳﻮق دادﻩ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ و ﺛﺮوت ﺑﺮﺳﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﻪ‬ ‫از واﻟﺪﻳﻨﺸﺎن اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ‪” :‬ﺁﻓﺮﻳﻦ! ﺑﻪ ﺗﻮ اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﻨﻢ!“‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ روﺷﻬﺎ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪﻩاﻧﺪ‪ ،‬هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﻣﺴﺄﻟﻪ ﭘﺬﻳﺮش‬ ‫ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ و ﻧﻴﺰ ﻓﻴﺾ در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﺴﺮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ‪ .‬روش درﺳﺖ و راﺳﺘﻴﻦ‬ ‫ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دل اﻳﺸﺎن را ﺑﻪﺳﻤﺖ‬ ‫راﺑﻄﻪاﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎ ﻣﺴﻴﺢ ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﻴﻢ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ‬ ‫در راﻩ ﻣﺴﻴﺢ ﮔﺎم ﺑﺮ دارﻧﺪ و ﻧﮕﺮﺷﻬﺎﯼ ﻧﺎدرﺳﺖ دل ﺧﻮد را ﺗﺸﺨﻴﺺ‬ ‫دهﻨﺪ و اﻳﻨﮑﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺗﻮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ و رﺣﻤﺖ و ﻓﻴﺾ ﺧﺪا را‬ ‫درﻳﺎﻓﺖ دارﻧﺪ‪.‬‬


‫‪٣١‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪۶‬‬

‫روش ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺑﺮاﯼ اﻧﻀﺒﺎط ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫”از ﻃﻔﻞ ﺧﻮد ﺗﺄدﻳﺐ را ﺑﺎز ﻣﺪار“ )اﻣﺜﺎل ‪.(١٣ :٢٣‬‬ ‫ﮐﻤﺘﺮ ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁﻳﺪ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ در ﺧﺼﻮص اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﯽ اﺑﺮاز ﮐﻨﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﮔﺎﻩ‪ ،‬ﺗﺄدﻳﺐ و اﻧﻀﺒﺎط ﻓﺮزﻧﺪان ﺿﺮورت دارد؛ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ‬ ‫ﻣﻮرد اﺧﺘﻼف اﺳﺖ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ اﺟﺮاﯼ اﻳﻦ ﺗﺄدﻳﺐ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺴﻴﺎرﯼ از‬ ‫ﻣﻮاﻗﻊ‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﺴﺎس ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻨﺶ ﻣﻴﺎن واﻟﺪﻳﻦ ﻣﯽﺷﻮد‪،‬‬ ‫ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻴﺎن واﻟﺪﻳﻦ و ﮐﻠﻴﺴﺎ ﻧﻴﺰ ﺗﻨﺶ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽﺁورد‪ .‬ﺑﻪ هﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ‪ ،‬ﻧﻴﺎز‬ ‫ﻣﺒﺮﻣﯽ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﺄدﻳﺐ ﻓﺮزﻧﺪان را در ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس‬ ‫ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻟﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از روﺷﻬﺎﯼ دﻧﻴﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮاﯼ‬ ‫اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮ در رﻓﺘﺎر ﮐﻮدﮎ ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮدم‪ .‬اﮐﻨﻮن ﻣﺎﻳﻠﻢ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﮐﻼم ﺧﺪا‬ ‫را در زﻣﻴﻨﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﻴﺎﺗﯽ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار دهﻢ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﻌﺘﻘﺪم ﮐﻪ‬ ‫وﻗﺘﯽ واﻟﺪﻳﻦ روﺷﻬﺎﯼ اﻟﻬﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﺄدﻳﺐ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن را ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﺮرﺳﯽ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻪ ﻓﻘﻂ از روش ﺧﻮد اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺁن را ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻨﺶ ﻣﻴﺎن‬ ‫ﺧﻮدﺷﺎن )ﻳﻌﻨﯽ ﻣﻴﺎن ﺷﻮهﺮ و زن( را از ﻣﻴﺎن ﺑﺮ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻨﺸﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﺷﯽ‬ ‫اﺳﺖ از ﻋﺪم ﺑﺮﺧﻮردارﯼ از ﻧﮕﺮﺷﯽ ﻳﮑﺴﺎن در ﺧﺼﻮص ﺗﺄدﻳﺐ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان‪.‬‬


‫‪٣٢‬‬

‫هﺪف از ﺗﺄدﻳﺐ‬ ‫هﺪف اﻧﻀﺒﺎط و ﺗﺄدﻳﺐ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻴﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺗﺎ ﻣﺸﮑﻞ دل ﺁﻧﻬﺎ را ﺣﻞ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬در اﻣﺜﺎل ‪١٩ :٢٣‬‬ ‫ﻧﺼﻴﺤﺖ ﭘﺪرﯼ ﺧﺪاﺗﺮس را ﻣﯽﺷﻨﻮﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ‪” :‬ﭘﺲ ﺗﻮ اﯼ ﭘﺴﺮم‬ ‫ﺑﺸﻨﻮ و ﺣﮑﻴﻢ ﺑﺎش و دل ﺧﻮد را در ﻃﺮﻳﻖ‪ ،‬ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﮔﺮدان‪ “.‬ﺣﮑﻤﺖ‬ ‫روش زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﺮس ﺧﺪا ﺑﻨﺎ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ )اﻣﺜﺎل ‪ (٧ :١‬و از‬ ‫ﻏﻴﺮت ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﺷﻮد‪ .‬اﻣﺜﺎل ‪ ١٧ :٢٣‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬دل ﺗﻮ ﺑﻪ‬ ‫ﺟﻬﺖ ﮔﻨﺎهﮑﺎران ﻏﻴﻮر ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﺗﺮس ﺧﺪاوﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻤﺎﻣﯽ روز‬ ‫ﻏﻴﻮر ﺑﺎش‪ “.‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ وﺟﺪان دارﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ در‬ ‫ﻧﻬﺎد ﺧﻮد ﺣﺲ ﺗﺸﺨﻴﺺ درﺳﺖ از ﻧﺎدرﺳﺖ را دارﻧﺪ‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ ﺧﺪاﺗﺮس ﺑﺎ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻴﻨﺸﯽ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﺑﺎ وﺟﺪان ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ در ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت زﻧﺪﮔﯽ رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺪ‬ ‫ﻧﺎدرﺳﺖ اﺳﺖ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺎ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﻧﺪاﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا راﻩ‬ ‫ﺁﻣﺮزش ﮔﻨﺎهﺎن و ﭘﺎﮎ ﺷﺪن از ﺁﻧﻬﺎ را ﻓﺮاهﻢ ﮐﺮدن‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دو‬ ‫واﮐﻨﺶ ﺧﺴﺎرتﺑﺎر ﻧﺸﺎن دهﺪ‪ .‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ رﻓﺘﺎر ﺑﺪش ﺑﻬﺎﻧﻪﺗﺮاﺷﯽ‬ ‫ﮐﻨﺪ؛ و اﻳﻦ هﻤﺎن ﮐﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺁدم ﮐﺮد ﺁن زﻣﺎن ﮐﻪ ﺧﺪا ﮔﻨﺎهﺶ را‬ ‫ﺗﻮﺑﻴﺦ ﻓﺮﻣﻮد‪ .‬او ﺗﻘﺼﻴﺮ را ﺑﻪ ﮔﺮدن زن اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬ﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ زﻳﺮ‬ ‫ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ اﺣﺴﺎس ﺗﻘﺼﻴﺮ ﺧﺮد ﺷﻮد و ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺧﻮد را ﻣﺤﮑﻮم‬ ‫ﺳﺎزد‪ .‬اﻳﻦ اﻧﺪوﻩ هﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻮﻟﺲ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬اﻧﺪوهﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﺧﺪا‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻮﺑﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ“ )دوم ﻗﺮﻧﺘﻴﺎن ‪.(١٠ :٧‬‬ ‫اﮔﺮ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن هﻨﻮز ﻣﺴﻴﺢ را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر‬ ‫ﮔﻨﺎﻩﺁﻟﻮدش ﻳﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ او در ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدش و ﺑﻪ‬ ‫دﻳﮕﺮان ﺧﻼقﺗﺮ ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﺎ او را در اﺣﺴﺎس ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻏﺮق ﻣﯽﺳﺎزد ﮐﻪ‬ ‫ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﯽ در او اﺣﺴﺎس ﺑﯽارزﺷﯽ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽﺁورد‪ .‬هﺮ دو اﻳﻦ‬


‫‪٣٣‬‬

‫ﺣﺎﻻت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﻮدﮎ را ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪاﯼ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻤﺎن واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻮد را‬ ‫رهﺎ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫ﺗﻮﺟﻴﻪ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻮدﮎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ از هﻤﺎن‬ ‫ﺁﻏﺎز ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺧﺪا‬ ‫در ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺁﺷﻨﺎ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻪ او راهﻬﺎﯼ واﻻ و ﻣﻘﺪس ﺧﺪا را ﻧﺸﺎن‬ ‫دهﻴﺪ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از واﻟﺪﻳﻦ ﻣﯽﺗﺮﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن در اﺛﺮ اﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎرهﺎﯼ‬ ‫واﻻ ﻳﺎ اﺣﺴﺎس ﺗﻘﺼﻴﺮ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺳﺮﺧﻮردﻩ ﺷﻮد؛ از اﻳﻨﺮو‪ ،‬راﻩ ﺁﺳﺎن را‬ ‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﻧﺘﻈﺎرات ﺧﻮد از ﻓﺮزﻧﺪ را ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻣﯽﺁورﻧﺪ‪ .‬ﺑﺠﺎﯼ‬ ‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺁوردن اﻧﺘﻈﺎرات ﮐﻪ ﻗﻄﻌ ًﺎ ﺧﺪا را ﺧﺸﻨﻮد ﻧﻤﯽﺳﺎزد‪ ،‬ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻋﺚ‬ ‫ﺟﻼل ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﺪا ﻣﯽﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻗﺪرت روحاﻟﻘﺪس‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻋﺎدﻻﻧﻪاﯼ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺗﺮدﻳﺪﯼ ﺑﻪ ﺧﻮد راﻩ ﻧﺪهﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺮرات روﺷﻨﯽ در ﺧﺎﻧﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و ﺑﻪ‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎﻳﺒﻨﺪ ﺑﺎﺷﻴﺪ و از اﻳﻨﺮاﻩ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن دهﻴﺪ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫وﻗﺘﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ او ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻴﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻤًﺎ ﺑﻪ او ﺗﻮﺿﻴﺢ دهﻴﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﺧﺪا ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮن ﻣﺴﻴﺢ راﻩ درﻣﺎن ﮔﻨﺎﻩ را ﻣﻬﻴﺎ ﮐﺮدﻩ‪ ،‬و او را هﺪاﻳﺖ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺧﺪا رﻓﺘﻪ‪ ،‬ﮔﻨﺎهﺶ را اﻋﺘﺮاف ﮐﻨﺪ و ﺁﻣﺮزش اﻟﻬﯽ را‬ ‫درﻳﺎﻓﺖ دارد‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﻨﺎهﮑﺎر ﺑﻮدن ﺧﻮد‬ ‫روﺑﺮو ﺷﻮد و ﺑﻪ او ﻣﯽﺁﻣﻮزﻳﺪ ﮐﻪ وﺟﺪان ﺧﻮد را ﻧﺰد ﺧﺪا ﭘﺎﮎ ﺳﺎزد‪،‬‬ ‫در واﻗﻊ ﺑﻪ او ﻃﺮﻳﻖهﺎﯼ ﺣﮑﻤﺖ اﻟﻬﯽ را ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻣﯽدهﻴﺪ؛ ﺁﻧﮕﺎﻩ او ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬ ‫و ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﺰدﻳﮑﺘﺮ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬


‫‪٣٤‬‬

‫ﺗﺄدﻳﺐ ﺑﺪﻧﯽ‬ ‫اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﺗﺄدﻳﺐ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽﭘﺮدازﻳﻢ‪ .‬ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس در‬ ‫اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﺧﻴﻠﯽ روﺷﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﻳﺪ و ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺴﻴﺎرﯼ ﺑﺮاﯼ ﮔﻔﺘﻦ‬ ‫دارد‪” .‬از ﻃﻔﻞ ﺧﻮد ﺗﺄدﻳﺐ را ﺑﺎز ﻣﺪار ﮐﻪ اﮔﺮ او را ﺑﺎ ﭼﻮب ﺑﺰﻧﯽ‬ ‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﻣﺮد؛ ﭘﺲ او را ﺑﺎ ﭼﻮب ﺑﺰن‪ ،‬و ﺟﺎن او را از هﺎوﻳﻪ ﻧﺠﺎت‬ ‫ﺧﻮاهﯽ داد“ )اﻣﺜﺎل ‪ ١٣ :٢٣‬و ‪ .(١۴‬وﻗﺘﯽ ﺁﻳﺎت ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را ﺑﺮرﺳﯽ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﺠﺎزات ﮔﻨﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬و ﻧﺒﺎﻳﺪ وﺳﻴﻠﻪاﯼ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاﯼ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺧﺸﻢ واﻟﺪﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮎ ﻋﻮاﻗﺐ‬ ‫ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ و ﮔﻨﺎﻩ را ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ‪” .‬ﺣﻤﺎﻗﺖ در دل ﻃﻔﻞ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ‬ ‫ﭼﻮب ﺗﺄدﻳﺐ ﺁن را از او دور ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد“ )اﻣﺜﺎل ‪ .(١۵ :٢٢‬در اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‬ ‫ﻣﯽﺑﻴﻨﻴﻢ ﮐﻪ دل ﮐﻮدﮎ ﭘﺮ اﺳﺖ از ﺣﻤﺎﻗﺖ؛ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در دل‬ ‫ﻣﺎ ﺗﺮس ﺧﺪا و ﻣﻴﻞ ﺑﻪ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ او ﻧﻴﺴﺖ؛ و ﺑﺠﺎﯼ ﺁن‪ ،‬ﻣﺤﺮﮐﯽ‬ ‫ﺧﻮدﻣﺤﻮراﻧﻪ وﺟﻮد دارد ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد را ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻬﺎ و‬ ‫ﺗﺮﺳﻬﺎﯼ ﺧﻮد ﻗﺮار دهﻴﻢ‪ .‬اﻣﺜﺎل ‪ ١۵ :٢٩‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﭼﻮب و ﺗﻨﺒﻴﻪ‬ ‫ﺣﮑﻤﺖ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﯽﻟﮕﺎم ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﺧﺠﻞ ﺧﻮاهﺪ‬ ‫ﺳﺎﺧﺖ‪ “.‬در ﻋﺒﺮاﻧﻴﺎن ‪ ١١ :١٢‬ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﻣﻔﻬﻮم ﺗﺄدﻳﺐ و ﺗﻨﺒﻴﻪ‬ ‫را ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ؛ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬هﻴﭻ ﺗﺄدﻳﺒﯽ در ﺣﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﺷﺪن‬ ‫ﺧﻮﺷﺎﻳﻨﺪ ﻧﻴﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ دردﻧﺎﮎ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪوﺳﻴﻠﻪ‬ ‫ﺁن ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺷﺪﻩاﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻴﻮﻩ ﺁراﻣﺶ و ﭘﺎرﺳﺎﻳﯽ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﯽﺁورد‪ “.‬هﺪف ﺗﻨﺒﻴﻪ‬ ‫ﺑﺪﻧﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮎ ﺑﻴﺎﻣﻮزد ﮐﻪ ﻋﺪاﻟﺖ را دوﺳﺖ ﺑﺪارد و اﻳﻨﮑﻪ‬ ‫ﺁراﻣﺶ ﻧﺎﺷﯽ از وﺟﺪاﻧﯽ ﭘﺎﮎ را ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن ﺑﻴﺎورد‪ .‬ﺗﻨﺒﻴﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﻪدرﺳﺘﯽ‬ ‫اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﺴﺄﻟﻪ ﮔﻨﺎﻩ را ﺣﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻓﺮزﻧﺪ را ﺑﻪ ﺁﻏﻮش ﺧﺪا و‬ ‫واﻟﺪﻳﻨﺶ ﺑﺎز ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪ‪.‬‬


‫‪٣٥‬‬

‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ درﺳﺖ از ﺗﺄدﻳﺐ ﺑﺪﻧﯽ‬ ‫اﺟﺎزﻩ ﺑﺪهﻴﺪ ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ‪ ،‬ﻧﻈﺮم را راﺟﻊ ﺑﻪ روش درﺳﺖ اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬ ‫از ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﺷﺮح دهﻢ‪ .‬اول ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﻴﺪ ﭼﻪ ﻧﻮع‬ ‫رﻓﺘﺎرهﺎﻳﯽ ﺗﺨﻄﯽ از اﺻﻮل ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺧﺎﻧﻮادﻩ ﺑﻪﺷﻤﺎر ﻣﯽﺁﻳﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‬ ‫ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ از واﻟﺪﻳﻦ‪ ،‬ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ زﺷﺖ‪ ،‬و زدن دﻳﮕﺮان‪ .‬وﻗﺘﯽ‬ ‫ﮐﻮدﮎ از ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺮوﺷﻨﯽ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩاﻳﺪ ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ ﮐﺮد‪ ،‬او را ﺑﻪ ﺟﺎﯼ‬ ‫ﺧﻠﻮﺗﯽ ﺑﺒﺮﻳﺪ و ﺑﻪ او ﺗﻮﺿﻴﺢ دهﻴﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﺪ او را ﺗﺄدﻳﺐ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ ﺧﺸﻢ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﮐﻠﻤﺎت ﺗﺤﻘﻴﺮﺁﻣﻴﺰ‬ ‫اﻧﺠﺎم ﻧﺪهﻴﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎدﻩ از ﻗﺎﺷﻖ ﭼﻮﺑﯽ ﺑﺮاﯼ زدن ﺑﻪ دﺳﺖ‬ ‫ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ؛ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﮑﻞ‪ ،‬ﮐﻮدﮎ از دﺳﺘﻬﺎﯼ واﻟﺪﻳﻨﺶ ﻧﺨﻮاهﺪ ﺗﺮﺳﻴﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺎﺷﻖ را اﺑﺰار ﺗﻨﺒﻴﻪ ﺗﻠﻘﯽ ﺧﻮاهﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎر ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ‬ ‫ﻻ اﺷﮏ او را در ﺧﻮاهﺪ ﺁورد و ﻣﻮﺟﺐ ﭘﺸﻴﻤﺎﻧﯽاش ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬ ‫او ﻣﻌﻤﻮ ً‬ ‫ﺣﺎﻻ وﻗﺖ ﺁن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻮدﮎ را در ﺁﻏﻮش ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ و ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﭼﻘﺪر دوﺳﺘﺶ دارﻳﺪ و اﻳﻨﮑﻪ ﺧﺪا ﺣﺎﺿﺮ اﺳﺖ او را ﺑﺒﺨﺸﺪ و ﻗﺪرت‬ ‫ﺑﺪهﺪ ﺗﺎ دﻳﮕﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﮑﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﺑﺎ ﺧﺸﻢ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻩاﻳﺪ ﻳﺎ‬ ‫روﺣﻴﻪ ﺑﺪﯼ ﺑﻪﮐﺎر ﺑﺮدﻩاﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ از او ﻋﺬرﺧﻮاهﯽ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬در ﺑﺴﻴﺎرﯼ از ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺑﺎر‬ ‫اﺳﺘﻔﺎدﻩ از اﻳﻦ ﻧﻮع ﺗﻨﺒﻴﻪ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪهﺎﯼ ﻣﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ ﻗﺎﺷﻘﯽ ﭼﻮﺑﯽ را ﺑﻪ دﻳﻮار‬ ‫ﺁﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪﻣﺎن ﺁوﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮدم و هﺮ ﮔﺎﻩ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن رﻓﺘﺎر ﺑﺪﯼ ﻧﺸﺎن‬ ‫ﻣﯽدادﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ اوﻗﺎت ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮد ﻧﮕﺎهﯽ ﺑﻪ ﺁن ﺑﻴﻨﺪازم ﺗﺎ ﻣﺴﻴﺮ‬ ‫وﻗﺎﻳﻊ را ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻢ‪.‬‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮاﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ از واﻟﺪﻳﻦ دﺷﻮار اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺗﻨﺒﻴﻪ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدهﻴﻢ‪ .‬ﻣﺤﺒﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺄدﻳﺐ‬


‫‪٣٦‬‬

‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻧﻮﻋﯽ اﺣﺴﺎس ﺻﺮف اﺳﺖ و هﻴﭻ ﺷﺒﺎهﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺘﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺪا در ﻣﺴﻴﺢ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﯽﺳﺎزد ﻧﺪارد‪.‬‬


‫‪٣٧‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪٧‬‬

‫ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫ﺧﺪا ﺑﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺴﺆوﻟﻴﺖهﺎﯼ ﺑﺴﻴﺎرﯼ دادﻩ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ هﻴﭽﻴﮏ‬ ‫از ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازﻩ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﻬﻢ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﻄﻮر اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﮏ ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ اﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد‬ ‫ﺻﺮﻓ ًﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﻴﻞ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادﻩاﯼ ﻣﺴﻴﺤﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺒﻴﻪ‬ ‫ﻣﻌﻤﺎرﯼ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﻮارﯼ را ﻣﯽﺳﺎزد ﺑﺪون ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻨﻴﺎدﯼ ﺑﺮاﻳﺶ ﺑﺴﺎزد‬ ‫ﻳﺎ از ﺷﺎﻗﻮﻟﯽ اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻌﻤﺎرﯼ دﻳﻮارﯼ ﮐﺞ ﺧﻮاهﺪ داﺷﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻗﻄﻌًﺎ ﻓﺮو ﺧﻮاهﺪ رﻳﺨﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻪ وﻋﺪﻩ از ﮐﺘﺎب ﺗﺜﻨﻴﻪ‬ ‫اﺧﻴﺮًا ﮐﺘﺎب ﺗﺜﻨﻴﻪ را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽﮐﺮدم و ﺑﺎ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺗﻌﺠﺐ ﭘﯽ ﺑﺮدم ﮐﻪ‬ ‫ﺧﺪا وﻋﺪﻩ دادﻩ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻗﻮم اﺳﺮاﺋﻴﻞ راهﻬﺎﯼ او را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ‬ ‫دهﻨﺪ‪ ،‬ﺳﻪ ﺑﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪهﺪ‪:‬‬ ‫‪ -١‬ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺣﮑﻤﺖ ﺧﻮاهﺪ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﺗﺎ از زﻧﺪﮔﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ و‬ ‫ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪ ۴٠ :۴‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﻓﺮاﻳﺾ و اواﻣﺮ او‬ ‫را ﮐﻪ ﻣﻦ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺗﻮ اﻣﺮ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﻢ ﻧﮕﺎﻩ دار ﺗﺎ ﺗﻮ را و ﺑﻌﺪ از ﺗﻮ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﺗﻮ را ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺎ روزهﺎﯼ ﺧﻮد را ﺑﺮ زﻣﻴﻨﯽ ﮐﻪ ﻳﻬﻮﻩ‬ ‫ﺧﺪاﻳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽدهﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﻃﻮﻳﻞ ﻧﻤﺎﻳﯽ‪ “.‬ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻮادﻩاﯼ‬ ‫ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ در ﺁن ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﺗﻌﻠﻴﻢ دادﻩ ﻣﯽﺷﻮد‪ ،‬ﻧﮕﺮﺷﺸﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﺟﻬﺎن ﻃﺒﻖ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ و دﺳﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎبهﺎﯼ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ‬


‫‪٣٨‬‬

‫زد و از وﺳﻮﺳﻪهﺎ دورﯼ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺟﺴﺖ و ﺧﺼﺎﺋﻞ ﻣﺴﻴﺤﯽ در اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺷﮑﻞ ﺧﻮاهﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬ ‫‪ -٢‬ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪاﻳﺸﺎن را دوﺳﺖ‬ ‫ﺑﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪ ٢٩ :۵‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﮐﺎش ﮐﻪ دﻟﯽ را ﻣﺜﻞ اﻳﻦ داﺷﺘﻨﺪ ﺗﺎ از‬ ‫ﻣﻦ ﻣﯽﺗﺮﺳﻴﺪﻧﺪ و ﺗﻤﺎﻣﯽ اواﻣﺮ ﻣﺮا در هﺮ وﻗﺖ ﺑﻪﺟﺎ ﻣﯽﺁوردﻧﺪ ﺗﺎ اﻳﺸﺎن‬ ‫را و ﻓﺮزﻧﺪان اﻳﺸﺎن را ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﻧﻴﮑﻮ ﺑﺎﺷﺪ‪ “.‬ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا را‬ ‫ﺁﻣﻮﺧﺘﻪ‪ ،‬از هﻤﺎن ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﺪا ﺑﻪﻣﻌﻨﯽ اﻃﺎﻋﺖ‬ ‫ﮐﺮدن اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻼم ﺧﺪا ﻣﻌﻴﺎرﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن در ﻣﻴﺎن‬ ‫ﻣﯽﮔﺬارﻳﻢ‪ .‬هﻤﻴﻦ هﻔﺘﻪ‪ ،‬ﻧﻮﻩ دو ﺳﺎﻟﻪام ﺑﺎ دﺧﺘﺮم ﺑﻪ دﻳﺪار ﻣﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ؛‬ ‫دﺧﺘﺮ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮد او را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ اﻣﺎ در اﻳﻦ ﮐﺎر‬ ‫ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽﺷﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﺑﻪ او ﮔﻔﺖ‪” :‬ﻋﻴﺴﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ؟“‬ ‫ﻧﻮﻩام ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻔﺖ‪” :‬اﻃﺎﻋﺖ“ و ﺑﻌﺪ راﻩ ﺧﻮد را ﮐﺸﻴﺪ و رﻓﺖ! او داﺷﺖ‬ ‫ﻣﯽﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﻣﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺨﻮاهﻴﻢ و‬ ‫ﺣﺘﯽ در ﻣﺴﻴﺮ ﻧﺎدرﺳﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﭼﻘﺪر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺮ درﺳﺘﯽ هﺴﺖ و ﺧﺪا ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺁن را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دل ﺧﻮد‬ ‫دوﺳﺖ ﺑﺪارﻳﻢ‪.‬‬ ‫‪ -٣‬ﺣﻘﻴﻘﺖ راز زﻧﺪﮔﯽاﯼ ﭘﺮ از ﺷﺎدﯼ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺧﻮاهﺪ ﺁﻣﻮﺧﺖ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ اواﻣﺮ او اواﻣﺮﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا از او ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬ ‫ﺑﻨﯽ اﺳﺮاﺋﻴﻞ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﺪ ”ﺗﺎ از ﻳﻬﻮﻩ ﺧﺪاﯼ ﺧﻮد ﺗﺮﺳﺎن ﺷﺪﻩ‪ ،‬ﺟﻤﻴﻊ‬ ‫ﻓﺮاﻳﺾ و اواﻣﺮ او را ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﺮ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﻢ ﻧﮕﺎﻩ دارﯼ‪ ،‬ﺗﻮ و‬ ‫ﭘﺴﺮت و ﭘﺴﺮ ﭘﺴﺮت‪ ،‬در ﺗﻤﺎم اﻳﺎم ﻋﻤﺮت و ﺗﺎ ﻋﻤﺮ ﺗﻮ دراز ﺷﻮد“‬ ‫)ﺗﺜﻨﻴﻪ ‪ .(٢ :۶‬در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎدﯼاﯼ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪا و ﻟﺬت ﺑﺮدن‬ ‫از ﺣﻀﻮر او ﺗﺎ اﺑﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎ ﺁﻣﻮزش دادن ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺁﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدن ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺴﻴﺢ ﺁن ﭼﻴﺰﯼ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﺣﺴﺎس رﺿﺎﻳﺖ و ﺷﺎدﯼ ﺧﻮاهﺪ ﺷﺪ‪.‬‬


‫‪٣٩‬‬

‫ﻣﺎدرم دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺧﺪا را در ﻗﺎرﻩاﯼ ﻣﺘﻔﺎوت‬ ‫ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﻦ دﻋﺎ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ او‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺣﺪ اﻣﮑﺎن ﻣﺎ را از ﺧﻮدش دور ﺳﺎزد‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﭘﯽ‬ ‫ﺑﺮدم ﮐﻪ او ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎ هﻤﺎن ﺷﺎدﯼ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﮐﻪ او ﺑﻪﻋﻨﻮان‬ ‫ﻣﻴﺴﻴﻮﻧﺮ در اﻳﺮان داﺷﺖ‪ .‬او ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺎ راز ﺷﺎدﯼ داﺋﻤﯽ را ﺑﻴﺎﺑﻴﻢ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺎر روش ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫در ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ ﺗﺜﻴﻨﻪ‪ ،‬ﻣﻮﺳﯽ روﺷﯽ ﺟﺎﻣﻊ ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﻮزش ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان اراﺋﻪ ﻣﯽدهﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﻢ‬ ‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٧‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ”ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﻢ“‪ .‬در ﻋﺒﺮﯼ‬ ‫اﻳﻦ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺗﮑﺮار ﮐﺮدن اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻘﺼﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ‬ ‫ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻃﻮرﯼ ﺧﻮب ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺁن را ﺁﻧﻘﺪر ﺗﮑﺮار ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ‬ ‫دل و ذهﻦ اﻳﺸﺎن ﺣﮏ ﺷﻮد‪ .‬در ﻋﻤﻞ ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﮐﻤﮏ‬ ‫ﮐﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺁﻳﺎت ﻣﻬﻢ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ و ﺳﺮودهﺎﻳﯽ را ﺑﻴﺎﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﮐﻨﺪﻩ از‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻼم ﺧﺪا را ﻣﯽﺁﻣﻮزﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﻣﺎ‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن از ﺁن اﻃﺎﻋﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﻦ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻳﺎدﺁورﯼ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ را از ﻃﺮﻳﻖ‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻳﻮﺳﻒ ﻳﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧﺎﻃﺮات دوران ﮐﻮدﮐﯽام ﻧﺸﺎن ﻣﯽدهﻢ ﮐﻪ در‬ ‫ﺁﻧﻬﺎ اﻃﺎﻋﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐﺖ ﮔﺮدﻳﺪ‪.‬‬

‫ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻴﻢ‬ ‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٧‬هﻤﭽﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻴﻘﺖ ”ﮔﻔﺘﮕﻮ“ ﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﺧﻴﻠﯽ اوﻗﺎت ﺑﺮاﯼ ﺁﻣﻮزش ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﻪ اﻟﮕﻮﻳﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﻣﺪارس‬


‫‪٤٠‬‬

‫ﻣﯽاﻧﺪﻳﺸﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺳﯽ از ﻣﺨﺎﻃﺒﻴﻦ ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را در ﺟﺮﻳﺎن ﻃﺒﻴﻌﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻨﺪ‪ .‬روش ﮔﻔﺖ و ﮔﻮ‬ ‫ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ روش اﺳﺖ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺳﺮ ﻣﻴﺰ ﻏﺬا هﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ‬ ‫ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ‪ ،‬ﻳﺎ وﻗﺘﯽ اﻳﺸﺎن را ﺑﻪ ﭘﺎرﮎ ﻣﯽﺑﺮﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﺎزﯼ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ در‬ ‫ﻣﻮرد ﮐﻼم ﺧﺪا ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻴﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﻨﺪ ﺑﻪ‬ ‫رﺧﺘﺨﻮاب ﺑﺮوﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖهﺎﯼ ﻃﺒﻴﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺎ‬ ‫اﻳﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ و ﺑﻴﻨﺶ روﺣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﺁﻧﺎن اﻧﺘﻘﺎل دهﻴﺪ‪ .‬ﺧﻮب ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬ ‫دارم ﮐﻪ هﺮ ﮔﺎﻩ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪاﯼ رﺳﻤﯽ ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ‬ ‫ﺗﺮﺗﻴﺐ دهﻢ‪ ،‬اﻗﺪاﻣﻢ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ روﺑﺮو ﻧﻤﯽﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ در ﺟﺮﻳﺎن ﻃﺒﻴﻌﯽ‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬در اوﻗﺎﺗﯽ ﮐﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻣﻦ در ﻣﻴﺎن ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس را ﺑﺎ اﻳﺸﺎن در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارم و اﻗﺪاﻣﻢ‬ ‫ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﺁﻣﻴﺰ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ در ﻣﻴﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺷﻬﺎدﺗﻢ ﭘﻴﺶ‬ ‫ﻣﯽﺁﻣﺪ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﺑﺮاﻳﺸﺎن ﭘﻴﺶ ﻣﯽﺁﻣﺪ و ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﻢ ﻣﯽداد ﺗﺎ ﺑﺎ‬ ‫اﻳﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻢ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ وﻓﺎدارﯼ ﺧﺪا اﺷﺎرﻩ ﮐﻨﻢ‪ ،‬هﺮ ﮔﺎﻩ ﮐﻪ‬ ‫ﺟﻮاب دﻋﺎﻳﻢ را درﻳﺎﻓﺖ ﻣﯽداﺷﺘﻢ‪.‬‬

‫ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺒﻨﺪﻳﻢ!‬ ‫ﺁﻳﻪ ‪ ٨‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮ دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﺮاﯼ ﻋﻼﻣﺖ ﺑﺒﻨﺪ‪ “.‬در‬ ‫اﻳﻨﺠﺎ ﮔﻮﻳﺎ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرﯼ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﮐﻼم ﺧﺪا در دﺳﺖ و ذهﻦ ﻣﺎ در ﻋﻤﻞ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺣﻘﺎﻳﻖ را در زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽ ﺧﻮد ﺑﻪﮐﺎر ﺑﺒﻨﺪﻳﻢ‪ .‬ﻣﯽﺧﻮاهﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن اﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ را در زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮﻩ ﺧﻮد ﺑﻪﮐﺎر‬ ‫ﻣﯽﺑﺮﻳﻢ‪ .‬هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﻳﺸﺎن در ﺑﺎرﻩ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ‬ ‫ﺑﭙﺮدازﻧﺪ‪ .‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﺑﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺧﻮد را ﺑﺎ‬ ‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ اﻟﻬﯽ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ و هﻤﺴﺮم ﺑﺎ ﺑﭽﻪهﺎﻳﻤﺎن ﺑﺎزﯼ‬


‫‪٤١‬‬

‫”ﺟﺎﺳﻮس“ را ﺑﺎزﯼ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ‪ .‬از ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﺣﺪس ﺑﺰﻧﻨﺪ ﮐﻪ دﺳﺖ‬ ‫ﺧﺪا را در ﭼﻪ ﻣﻮاردﯼ از زﻧﺪﮔﯽ اﻃﺮاﻓﻤﺎن در ﺣﺎل ﻋﻤﻞ ﻣﯽدﻳﺪﻧﺪ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪهﺎﻳﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﻃﯽ ﺁن روز‪ ،‬ﺧﺪا ﭼﻪ‬ ‫ﮐﺎرهﺎﻳﯽ ﺑﺮاﻳﻤﺎن اﻧﺠﺎم دادﻩ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺑﺎزﯼ هﻴﺠﺎناﻧﮕﻴﺰ ﻣﯽﺷﺪ‪ .‬ﮔﺎﻩ ﻧﻴﺰ از‬ ‫اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ ﻣﻮﻋﻈﻪام ﻧﻤﻮﻧﻪهﺎ و ﺗﻤﺜﻴﻞهﺎﻳﯽ از‬ ‫واﻗﻌﻴﺖهﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻴﺎورﻧﺪ؛ اﮔﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪهﺎ ﻳﺎ داﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺟﺎﻟﺒﯽ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺎداش ﻣﯽدادم و اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن اﻧﮕﻴﺰﻩ ﻣﯽداد ﺗﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ‬ ‫اﻣﻮر زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن و ارﺗﺒﺎط ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﻳﻖ اﻟﻬﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎرم‪،‬‬ ‫ﮐﻼم ﺧﺪا را ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن ”ﻣﯽﺑﺴﺘﻢ“‪.‬‬

‫ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ!‬ ‫در ﺁﻳﻪ ‪ ٩‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ ﮐﻪ اواﻣﺮ ﺧﺪا را ﺑﺮ ﭼﺎرﭼﻮب در و ﺑﺮ دروازﻩهﺎ‬ ‫ﺑﻨﻮﻳﺴﻴﻢ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﺧﺎﻧﻮادﻩهﺎ هﻮﻳﺖ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺧﻮد را‬ ‫ﻣﺸﺨﺺ ﺳﺎزﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﻮد ﮐﻪ هﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ هﻢ‬ ‫ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻮﺳﯽ اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد از ﺳﻤﺒﻮﻟﻬﺎ و ﺗﺼﺎوﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎدﻩ‬ ‫ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﻣﺎ در ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد هﻤﻴﺸﻪ ﺻﻠﻴﺒﯽ ﺑﺮ دﻳﻮار راهﺮوﯼ ورودﯼ‬ ‫ﻣﯽﺁوﻳﺨﺘﻴﻢ‪ .‬هﻤﻴﻨﻄﻮر ﺗﺼﺎوﻳﺮﯼ از داﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ‬ ‫زﻳﺒﺎ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﺑﺮ دﻳﻮار ﻧﺼﺐ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﺗﺎ ﻳﺎدﺁور ﮐﺎرهﺎﯼ ﺧﺪا‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﻣﺎ ﮐﻪ هﺴﺘﻴﻢ و ﮐﻪ را ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ‪ .‬هﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﻮﺷﻊ‬ ‫ﮔﻔﺖ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ هﻤﻪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ و ﺧﺎﻧﻮادﻩام ﺧﺪاوﻧﺪ را ﺧﺪﻣﺖ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ‪.‬‬ ‫ﺧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ روﺷﻬﺎﻳﯽ ﺧﻼق ﺑﺮاﯼ ﺗﻌﻠﻴﻢ دادن ﺣﻘﺎﻳﻖ‬ ‫اﻧﺠﻴﻞ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﮐﺸﻒ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﺁﻣﻴﻦ‪.‬‬


‫‪٤٢‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪٨‬‬

‫دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪان‬ ‫”اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﻨﺎ ﻧﮑﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﻳﺎﻧﺶ زﺣﻤﺖ ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ“‬ ‫)ﻣﺰﻣﻮر ‪.(١ :١٢٧‬‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻪ روش ﺧﺪاوﻧﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺁﻧﺎن ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ‬ ‫ﻋﻴﺴﯽ ﻣﺴﻴﺢ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ و او را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دل و ﻓﮑﺮﺷﺎن دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧﺪ‪.‬‬ ‫ﻳﮕﺎﻧﻪ راﻩ ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن در ﺧﺪاﺗﺮﺳﯽ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا اﺳﺖ‬ ‫ﺑﺮاﯼ درﻳﺎﻓﺖ ﺣﮑﻤﺖ او ﺑﺮاﯼ ﺧﻮدﻣﺎن و ﻗﻮت ﺑﺮاﯼ ﻣﺪاوﻣﺖ و‬ ‫اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎرﯼ از واﻟﺪﻳﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﻬﺎدت ﺑﺪهﻨﺪ ﮐﻪ دﺷﻮارﺗﺮﻳﻦ‬ ‫وﻇﻴﻔﻪﺷﺎن در زﻧﺪﮔﯽ‪ ،‬هﻤﻴﻦ اﻣﺮ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬زﻳﺮا هﻴﭻ ﮐﺎر‬ ‫دﻳﮕﺮﯼ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ را وادار ﺑﻪ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را‬ ‫ﻧﻤﯽﺁﻣﻮزد ﮐﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﺣﻴﺎﺗﯽ اﺳﺖ‪ .‬اهﻤﻴﺖ‬ ‫اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ را از دﻋﺎﯼ ﺣﻀﺮت داود ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪش ﺳﻠﻴﻤﺎن ﻣﺸﺎهﺪﻩ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ؛ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬و ﺑﻪ ﭘﺴﺮ ﻣﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎن دل ﮐﺎﻣﻞ ﻋﻄﺎ ﻓﺮﻣﺎ ﺗﺎ اواﻣﺮ‬ ‫و ﺷﻬﺎدات و ﻓﺮاﻳﺾ ﺗﻮ را ﻧﮕﺎﻩ دارد‪) “...‬اول ﺗﻮارﻳﺦ ‪.(١٩ :٢٩‬‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺷﺘﻴﺎق داود را ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﭘﺴﺮش ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد‬ ‫وﻗﻒ ﺧﺪا ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺁﻳﺎ اﻳﻦ اﺷﺘﻴﺎق ﻋﻤﻴﻖ هﺮ ﭘﺪر و ﻣﺎدر‬ ‫اﻳﻤﺎﻧﺪار ﻧﻴﺴﺖ؟ ﻳﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ و هﻤﺴﺮم را در ﺗﺮﺑﻴﺖ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﻳﺎرﯼ داد‪ ،‬اﻳﻦ ﻳﻘﻴﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ در اﻳﻦ اﻣﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻴﻢ ﺧﺎﻧﻪﻣﺎن را ﺑﻨﺎ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﻧﺰد او ﻓﺮﻳﺎد ﺑﺮ ﻣﯽﺁوردﻳﻢ‪ .‬ﻣﺎ ﭘﯽ ﺑﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﯽﺷﺪ‬ ‫ﺑﻪ ﺗﺮﺑﻴﺖ اﻟﻬﯽ ﺧﻮدﻣﺎن زﻳﺮا اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﺤﮑﯽ ﺑﻮد ﺑﺮاﯼ ﺑﻠﻮغ ﺧﻮد ﻣﺎ و‬


‫‪٤٣‬‬

‫ﺁﻣﺎدﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ او‪ .‬ﻣﺎ ﺷﺮوع ﮐﺮدﻳﻢ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺎﻧﻪ را ﺑﻨﺎ ﻧﮑﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻼﺷﻬﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﯽﻓﺎﻳﺪﻩ ﺧﻮاهﺪ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫و ﻣﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر را ﺑﺎ دﻋﺎﯼ روزاﻧﻪ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن اﻧﺠﺎم دادﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﺷﺮوع ﮐﺮدﻳﻢ ﺑﻪ دﻋﺎ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺣﺘﯽ ﭘﻴﺶ از ﺗﻮﻟﺪﺷﺎن‪ .‬ﻧﻪ‬ ‫ﻓﻘﻂ ﺑﺮاﯼ ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽﺷﺎن دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ دﻟﯽ ﭘﺬﻳﺮا‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﺧﺪاوﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و از هﻤﺎن ﮐﻮدﮐﯽ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ‬ ‫ﺑﺴﭙﺎرﻧﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ دﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬اﻳﺸﺎن را ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺧﺪاوﻧﺪ ﮐﺮدﻳﻢ و ﺧﻮاﺳﺘﻴﻢ ﺗﺎ‬ ‫او وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﻋﻬﺪ ﺧﻮد را در ﻣﻮرد اﻳﺸﺎن ﻋﻤﻠﯽ ﺳﺎزد‪ .‬ﭘﻄﺮس رﺳﻮل‬ ‫ﻓﺮﻣﻮد‪” :‬زﻳﺮا ﮐﻪ اﻳﻦ وﻋﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ و ﻓﺮزﻧﺪان ﺷﻤﺎ و هﻤﮥ ﺁﻧﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐﻪ دورﻧﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ هﺮ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪاﯼ ﻣﺎ او را ﺑﺨﻮاﻧﺪ“ )اﻋﻤﺎل ‪.(٣٩ :٢‬‬ ‫ﻣﺎ ﻋﻤﻴﻘًﺎ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻴﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫را در ﺧﺪاﺗﺮﺳﯽ ﭘﺮورش دهﻴﻢ‪ ،‬اﻳﻤﺎن ﺧﻮاهﻨﺪ ﺁورد‪ .‬وﻗﺘﯽ رﺷﺪ‬ ‫ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﮑﻤﺖ و دراﻳﺘﯽ را ﺑﺪهﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺑﻴﺘﺸﺎن ﻧﻴﺎز داﺷﺘﻴﻢ‪.‬‬ ‫اﻣﺜﺎل ‪ ۶ :٢٢‬ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﻃﻔﻞ را در راهﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮود ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﻤﺎ‪،‬‬ ‫و ﭼﻮن ﭘﻴﺮ هﻢ ﺷﻮد‪ ،‬از ﺁن اﻧﺤﺮاف ﻧﺨﻮاهﺪ ورزﻳﺪ‪ “.‬ﺑﺎ ﺧﻮاﻧﺪن اﻳﻦ ﺁﻳﻪ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ درﮎ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪﻳﻢ ﮐﻪ هﺮ ﻳﮏ از ﺑﭽﻪهﺎ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩاﯼ‬ ‫ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﻨﻴﻢ‪ .‬ﭘﯽ ﺑﺮدﻳﻢ ﮐﻪ هﻴﭻ روش واﺣﺪ و ﻳﮑﺴﺎﻧﯽ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ هﻤﮥ ﻓﺮزﻧﺪان وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪﻳﻢ ﺗﺎ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن را ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ و ﺑﺪاﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ هﺮ ﻳﮏ از ﺁﻧﺎن ﭼﻪ‬ ‫روﺷﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﻨﺎن‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﮔﻮش ﻓﺮا دهﻴﻢ و ﺑﺎ دل و ﻓﮑﺮ هﺮ ﻳﮏ از اﻳﺸﺎن ارﺗﺒﺎط‬ ‫ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﻴﻢ و روﺷﯽ ﺧﺎص ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺑﻴﺖ هﺮ ﻳﮏ اﺗﺨﺎذ ﻧﻤﺎﻳﻴﻢ‪ .‬وﻗﺘﯽ‬ ‫اﻳﺸﺎن ﻧﺎاﻃﺎﻋﺘﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻴﺸﺘﺮ ﭘﯽ ﻣﯽﺑﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﭼﻪ رﻧﺠﯽ ﻣﯽﮐﺸﺪ‬ ‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ او ﭘﺸﺖ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ‪ .‬دﻋﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻳﻢ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎ دﻟﯽ‬


‫‪٤٤‬‬

‫ﻓﺮوﺗﻦ ﻋﻄﺎ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻴﻢ هﻢ ﺿﺮورت اﻃﺎﻋﺖ از ﺧﺪا را ﺑﻪ اﻳﺸﺎن‬ ‫ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﻢ‪ ،‬و هﻢ ﺑﻪ اﻳﺸﺎن رﺣﻤﺖ و ﺑﺨﺸﺎﻳﺶ او را ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻴﻢ‪ .‬ﻳﮑﺒﺎر‬ ‫ﮐﺎرﯼ اﻧﺠﺎم دادم ﮐﻪ ﺑﺴﻴﺎر ﺳﺨﺖ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺴﺮم را در ﺁﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻢ‪ ،‬و‬ ‫اﺷﮏرﻳﺰان ﺑﻪ او ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر از رﻓﺘﺎر ﺧﺸﻨﻢ ﺑﺎ او ﻏﻤﮕﻴﻦ هﺴﺘﻢ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﻟﺤﻈﻪ ﭘﺮﻣﺤﺒﺘﯽ ﺑﻮد و ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ روحاﻟﻘﺪس ﻋﻤﻴﻘًﺎ در ﻣﻦ و ﭘﺴﺮم ﮐﺎر‬ ‫ﻣﯽﮐﺮد‪ .‬ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ هﻤﭽﻮن ﺳﻔﺮ اﻳﻤﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺁﻣﻮﺧﺖ‬ ‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻓﻴﺾ ﺧﺪا را ﻋﻤﻴﻖﺗﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﻴﻢ و در دﻋﺎ وﻓﺎدارﺗﺮ ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬

‫دﻋﺎ در ﻃﻮل روز‬ ‫در ﺧﺼﻮص دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن‪ ،‬راهﻬﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ هﺴﺖ‪.‬‬ ‫وﻗﺘﯽ اﻳﺸﺎن ﺑﻪ ﺳﻦ ﻣﺪرﺳﻪ ﻣﯽرﺳﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ از‬ ‫ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ و روز ﺧﻮد را ﺷﺮوع ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ‬ ‫اﻳﻦ دﻋﺎﯼ ﺁﻏﺎز روز را دﻋﺎﯼ ”ﺣﻔﻈﺸﺎن ﮐﻦ“ ﻣﯽﻧﺎﻣﻢ‪ .‬اﻟﮕﻮﯼ اﻳﻦ‬ ‫ﻣﻔﻬﻮم را در دﻋﺎﯼ ﺧﺪاوﻧﺪﻣﺎن ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬ﻣﺎ را در‬ ‫ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻣﻴﺎور‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ از ﺷﺮﻳﺮ ﻣﺎ را رهﺎﻳﯽ دﻩ“ )ﻣﺘﯽ ‪ .(١٣ :۶‬در اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫ﺧﺪاوﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺁﻣﻮزد ﮐﻪ دﻋﺎﯼ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮﯼ ﺑﮑﻨﻴﻢ و از او ﺑﺨﻮاهﻴﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺣﻔﺎﻇﯽ روﺣﺎﻧﯽ ﮔﺮداﮔﺮد ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﺑﮑﺸﺪ ﺗﺎ از وﺳﻮﺳﻪهﺎ و ﺳﺨﺘﻴﻬﺎﻳﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺷﻴﻄﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺁﻧﺎن اﺳﺘﻔﺎدﻩ ﮐﻨﺪ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در ﻃﻮل‬ ‫روز‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﻣﯽاﻧﺪازد‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺁﻧﺎن دﻋﺎهﺎﯼ ”ﻃﻠﺐ ﻓﻴﺾ“ را ﺑﮑﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﺴﻴﺢ ﻓﺮﻣﻮد‪” :‬ﺑﻴﺪار ﺑﺎﺷﻴﺪ و دﻋﺎ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ ﺗﺎ در ﻣﻌﺮض ﺁزﻣﺎﻳﺶ ﻧﻴﻔﺘﻴﺪ‪ .‬روح راﻏﺐ اﺳﺖ‪ ،‬ﻟﻴﮑﻦ ﺟﺴﻢ ﻧﺎﺗﻮان“‬ ‫)ﻣﺘﯽ ‪ .(۴١ :٢۶‬وﻗﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎﻧﺘﺎن در ﻣﺸﮑﻠﯽ هﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬روحاﻟﻘﺪس اﻏﻠﺐ‬ ‫دل ﺷﻤﺎ را ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽﺳﺎزد‪ .‬وﻗﺘﯽ در ﻃﻮل روز در دﻋﺎ در ﮐﻨﺎر‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺘﺎن ﻣﯽاﻳﺴﺘﻴﺪ‪ ،‬ﺧﺪا در زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن ﻣﺪاﺧﻠﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﻳﺸﺎن در‬ ‫ﺗﻮﮐﻞ ﮐﺮدن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﺪا رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬از‬


‫‪٤٥‬‬

‫اﻳﺸﺎن ﺑﭙﺮﺳﻴﺪ روزﺷﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮔﺬﺷﺖ و اﻳﻨﮑﻪ ﺁﻳﺎ ﻟﻤﺲ ﺧﺎص ﺧﺪا را‬ ‫اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﻧﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ؛ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺷﮑﻞ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﻣﯽﺁﻣﻮزﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ دهﻨﺪ‬ ‫ﺧﺪا ﭼﮕﻮﻧﻪ در زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن در ﺣﺎل ﻋﻤﻞ ﮐﺮدن اﺳﺖ و ﺑﺮاﯼ ﻧﻴﮑﻮﻳﯽاش‬ ‫ﺷﮑﺮﮔﺰارﯼ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫دﻋﺎ در ﺑﺤﺮانهﺎ‬ ‫هﻤﮥ واﻟﺪﻳﻦ دﻋﻮت ﺷﺪﻩاﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﺑﺤﺮانهﺎ دﻋﺎ‬ ‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎ هﺮ ﭼﻘﺪر ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن را از ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت دردﻧﺎﮎ زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫دور ﻧﮕﺎﻩ دارﻳﻢ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ؛ اﻳﺸﺎن از ﺳﻮﯼ ﻣﺮدم و روﻳﺪادهﺎﯼ‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ دلﺁزردﻩ ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻮاﻗﻊ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﺪت و ﺣﺪت‬ ‫ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮاﻳﺸﺎن دﻋﺎ ﮐﺮد‪ .‬دﻋﺎﯼ ﻋﻴﺴﯽ ﺑﺮاﯼ ﭘﻄﺮس اﻟﮕﻮﯼ ﺧﻮﺑﯽ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﻣﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﻓﺮﻣﻮد‪” :‬اﯼ ﺷﻤﻌﻮن‪ ،‬اﯼ ﺷﻤﻌﻮن‪ ،‬اﻳﻨﮏ ﺷﻴﻄﺎن ﺧﻮاﺳﺖ‬ ‫ﺷﻤﺎ را ﭼﻮن ﮔﻨﺪم ﻏﺮﺑﺎل ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻟﻴﮑﻦ ﻣﻦ ﺑﺮاﯼ ﺗﻮ دﻋﺎ ﮐﺮدم ﺗﺎ اﻳﻤﺎﻧﺖ‬ ‫ﺗﻠﻒ ﻧﺸﻮد‪) “...‬ﻟﻮﻗﺎ ‪ .(٣٢-٣١ :٢٢‬ﺑﺎرهﺎ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎد ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ در‬ ‫ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺑﺤﺮانهﺎ ﻣﺮا در ﺟﺮﻳﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ؛ اﻳﻦ ﻣﻮارد وﻗﺖ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮد ﺗﺎ‬ ‫ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺗﻌﻠﻴﻢ دهﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮاﻗﻌﯽ دﻋﺎ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻦ هﻨﻮز‬ ‫هﻢ هﺮ روز ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ دﻋﺎ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﺑﻪهﻨﮕﺎم ﺁزﻣﺎﻳﺸﻬﺎﯼ زﻧﺪﮔﯽ‪،‬‬ ‫اﻳﻤﺎﻧﺸﺎن را از دﺳﺖ ﻧﺪهﻨﺪ‪ .‬ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻨﻢ هﺮ روز ﺑﺮاﯼ ﻣﻦ‬ ‫دﻋﺎ ﮐﺮدﻩاﻧﺪ و ﺷﮑﯽ ﻧﺪارم ﮐﻪ دﻋﺎهﺎﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﻣﺮا در ﻣﺴﻴﺢ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ‬ ‫ﻧﮕﺎﻩ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﻧﻤﻮﻧﻪ دﻋﺎهﺎ‬ ‫در ﺧﺎﺗﻤﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ را ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارم ﮐﻪ اﺧﻴﺮًا دﻋﺎهﺎﻳﯽ را‬ ‫از واﻟﺪﻳﻦ در ﮐﺘﺎﺑﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪم ﮐﻪ ﻗﻮﻳًﺎ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮد و دوﺳﺖ‬


‫‪٤٦‬‬

‫دارم ﭼﻨﺪ ﻣﻮرد ﺁن را در اﻳﻨﺠﺎ ذﮐﺮ ﮐﻨﻢ؛ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﺑﺸﻮد‪.‬‬ ‫”ﺧﺪاوﻧﺪ ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬از ﺗﻮ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﻋﺰﻳﺰﯼ ﺑﻪ ﻣﻦ‬ ‫دادﻩاﯼ‪ .‬ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ هﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺎدﯼ دﻟﺸﺎن ﺷﻮم‪ .‬دل ﻣﻦ ﭘﺮ از‬ ‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارﯼ و ﺷﺎدﯼ ﻣﯽﺷﻮد وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺑﻴﻨﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ هﺪاﻳﺎﻳﯽ از ﻃﺮف ﺗﻮ‬ ‫ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ...‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ هﻤﻮارﻩ ﺁﻧﺎن را هﻤﭽﻮن ﻣﻴﺮاﺛﯽ از ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫ﺗﻮ ﻋﺰﻳﺰ ﺑﺪارم‪“.‬‬ ‫”ﺧﺪاوﻧﺪا‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻣﺎﻟﮏ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ ﻧﻴﺴﺘﻢ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ اﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺮاﯼ هﺪف ﺧﺎص‬ ‫ﺧﻮدت ﺁﻓﺮﻳﺪﻩاﯼ‪ .‬اﻳﺸﺎن ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاﯼ ﺣﻴﺮتاﻧﮕﻴﺰ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩاﻧﺪ‪“.‬‬ ‫”ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ هﺮﮔﺰ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ را ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻧﻴﺎورم‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺗﻮ را ﺑﻪ‬ ‫ﻳﺎد ﺁورم ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ اﻳﺸﺎن را در ﺗﺮﺑﻴﺖ و ﻧﺼﻴﺤﺖ اﻟﻬﯽ ﭘﺮورش‬ ‫دهﻢ‪“.‬‬ ‫”ﺧﺪاوﻧﺪا‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ را از ﺷﺮﻳﺮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻓﺮﻣﺎ و ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻧﺖ را‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﺣﻔﺎﻇﺖ اﻳﺸﺎن ﺑﮕﻤﺎر‪ .‬ﺑﻪﺧﺎﻃﺮ ﻧﺎم ﺧﻮدت اﻳﺸﺎن را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻓﺮﻣﺎ‬ ‫و در راهﻬﺎﯼ ﻋﺪاﻟﺖ رهﺒﺮﯼ ﻧﻤﺎ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ در ﺳﻨﻴﻦ ﺟﻮاﻧﯽ‬ ‫ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻳﺎد ﺁورﻧﺪ و اﻟﮕﻮﻳﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ از اﻳﻨﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﺪا ﺑﻮدن ﻳﻌﻨﯽ ﭼﻪ‪“.‬‬ ‫”ﺧﺪاوﻧﺪا‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ ﺑﺪﻩ‪ ،‬ﺑﻪ هﻤﺎن ﺷﮑﻞ ﮐﻪ ﻋﻴﺴﯽ اﻃﻔﺎل‬ ‫ﮐﻮﭼﮑﯽ را ﮐﻪ ﻧﺰد او ﺁﻣﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮﮐﺖ داد‪ .‬اﻳﺸﺎن را در ﮐﺎﻧﻮن ارادۀ ﺧﻮد‬ ‫ﻧﮕﺎﻩ دار‪ .‬ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺻﺪاﯼ ﺗﻮ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و دﻋﻮت ﺗﻮ را‬ ‫ﺑﺮاﯼ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﮐﺸﻒ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺁﻧﻬﺎ را ﺗﺎ ﺁن روز ﮐﻪ ﺗﻮ را رو در رو‬ ‫ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ و وارد ﺟﻼﻟﺖ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬اﻣﻴﻦ ﻧﮕﺎﻩ دار‪ “.‬ﺁﻣﻴﻦ‪.‬‬


‫‪٤٧‬‬

‫ﺑﺨﺶ ‪٩‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن دل ﺷﻤﺎ را ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ‬ ‫”او دل ﭘﺪران را ﺑﺴﻮﯼ ﭘﺴﺮان و دل ﭘﺴﺮان را ﺑﺴﻮﯼ ﭘﺪران ﺧﻮاهﺪ‬ ‫ﺑﺮ ﮔﺮداﻧﻴﺪ“ )ﻣﻼﮐﯽ ‪.(۶:۴‬‬ ‫ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻪ روش اﻟﻬﯽ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ هﻴﭽﮕﺎﻩ دﭼﺎر درد‬ ‫و دﻟﺴﺮدﯼ ﻧﺨﻮاهﻴﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﻮﺣﻨﺎﯼ رﺳﻮل ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﺪ‪” :‬هﻴﭻ ﭼﻴﺰ ﻣﺮا ﺑﻴﺶ‬ ‫از اﻳﻦ ﺷﺎد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺸﻨﻮم ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻢ در »ﺣﻘﻴﻘﺖ« ﺳﻠﻮﮎ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ“‬ ‫)ﺳﻮم ﻳﻮﺣﻨﺎ ‪ .(۴‬و ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻦ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ‪ ،‬اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺪوهﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ‬ ‫از اﻳﻦ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺸﻨﻮﻳﻢ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ﻋﻠﻴﻪ ﺧﺪا ﺳﺮ ﺑﻪ ﻃﻐﻴﺎن‬ ‫ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ .‬ﺗﺠﺴﻢ ﮐﻨﻴﺪ در ذهﻦ ﭘﺪر ﭘﺴﺮ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺖ وﻗﺘﯽ ﭘﺴﺮش‬ ‫ﺳﻬﻢ ارث ﺧﻮد را ﭘﻴﺶ از وﻗﺖ از او ﺧﻮاﺳﺖ؛ درﺧﻮاﺳﺖ او ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻣﻌﻨﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺁرزو ﻣﯽﮐﺮد ﭘﺪرش زودﺗﺮ ﻣﯽﻣﺮد‪ .‬ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖهﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ دل ﻣﺎ را دردﻣﻨﺪ ﺳﺎزﻧﺪ؛ ﻣﻄﻤﺌﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﺳﺨﺖﺗﺮﻳﻦ وﺿﻌﻴﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯽ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن از‬ ‫ﺧﺪا دور ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ روش دﻧﻴﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪ .‬دردﻧﺎﮐﺘﺮﻳﻦ ﻣﻼﻗﺎتهﺎﯼ‬ ‫ﺷﺒﺎﻧﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻪام‪ ،‬ﺁﻧﻬﺎﻳﯽ ﺑﻮدﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ درد دل واﻟﺪﻳﻨﯽ ﮔﻮش دادﻩام ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن دﻟﺸﺎن را ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻦ اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ را ﺑﺮاﯼ واﻟﺪﻳﻨﯽ‬ ‫ﻣﯽﻧﻮﻳﺴﻢ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ اﺷﮑﻬﺎﻳﺸﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن رهﺎﻳﺸﺎن ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ‪ .‬هﺪف ﻣﻦ اﻳﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺳﺎدﻩ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺴﺄﻟﻪ ﺑﺪهﻢ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽﺧﻮاهﻢ اﺻﻮﻟﯽ را از ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪس اراﺋﻪ دهﻢ ﮐﻪ‬


‫‪٤٨‬‬

‫ﺁزﻣﺎﻳﺶ زﻣﺎن را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ درﮔﺎﻩ ﭘﺪرﻣﺎن‬ ‫ﺧﺪا ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ و از او ﺗﺴﻠﯽ و ﻣﺸﻮرت درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺁﺷﮑﺎر ﺷﺪن ﺧﻄﺎهﺎﯼ واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﮔﺮﭼﻪ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺠﺎل ﺁن ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻢ ﺑﭙﺮدازم‪ ،‬اﻣﺎ اﺟﺎزﻩ ﺑﺪهﻴﺪ ﺑﻪﺷﮑﻠﯽ ﺧﻼﺻﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﮐﻪ اﻳﻦ‬ ‫ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﺮاﻳﻢ دردﻧﺎﮎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﻄﺎهﺎﻳﯽ را ﮐﻪ‬ ‫در ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن داﺷﺘﻪاﻳﻢ‪ ،‬ﺁﺷﮑﺎر ﺳﺎزد‪ .‬اﻳﻦ را ﻧﻤﯽﮔﻮﻳﻢ ﺗﺎ دل‬ ‫دردﻣﻨﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻦ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺎ دردﻣﻨﺪﺗﺮ ﺳﺎزم‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاهﻢ ﭘﺎﺳﺨﻬﺎﻳﯽ ﺑﺪهﻢ ﺑﻪ ﺳﺆاﻻﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺐ و روزﺗﺎن را‬ ‫ﺳﻴﺎﻩ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺳﺆاﻻﺗﯽ از اﻳﻦ دﺳﺖ ﮐﻪ ”ﭼﺮا ﻓﺮزﻧﺪم ﻣﺮا ﺗﺮﮎ ﮐﺮدﻩ‬ ‫اﺳﺖ؟“‬ ‫ﻳﮑﯽ از دﻻﻳﻠﯽ ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﻓﺮزﻧﺪ از واﻟﺪﻳﻨﺶ ﺑﮕﺮﻳﺰد‪ ،‬رهﺎﻳﯽ‬ ‫از ﺳﻠﻄﻪﺟﻮﻳﯽ و ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ واﻟﺪﻳﻦ اﺳﺖ‪ .‬دﻟﻴﻞ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺑﭽﻪهﺎ ﺗﻤﺎﻳﺰ و ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻩاﻧﺪ و ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻼن‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ را ﺑﻴﺶ از ﺁن دﻳﮕﺮ دوﺳﺖ دارﻧﺪ‪ .‬هﻤﭽﻨﯽ ﻳﮏ دﻟﻴﻞ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ داﺋﻢ از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن اﻳﺮاد ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﺮﺗﺐ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ‬ ‫ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ دﺳﺖ از ﭘﺎ ﺧﻄﺎ ﻧﮑﻨﻨﺪ؛ ﭼﻨﻴﻦ واﻟﺪﻳﻨﯽ هﻴﭽﮕﺎﻩ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را‬ ‫ﺗﺄﺋﻴﺪ ﻧﮑﺮدﻩاﻧﺪ و هﻤﻮارﻩ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﯽ اﻧﺘﻘﺎدﺁﻣﻴﺰ ﺑﺎ ﺁﻧﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﺮدﻩاﻧﺪ‪ .‬دﻟﻴﻞ‬ ‫ﻓﺮار ﻓﺮزﻧﺪ هﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺮاﯼ واﻟﺪﻳﻦ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻠﺖ ﻣﻮاﺟﻪ‬ ‫ﺷﻮﻧﺪ و از ﺧﺪا ﻃﻠﺐ ﺷﻔﺎ ﺑﮑﻨﻨﺪ و ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ ﺣﺎﻟﺖ و رﻓﺘﺎر ﺧﻮد را در ﻗﺒﺎل‬ ‫ﺁﻧﺎن ﺗﻐﻴﻴﺮ دهﻨﺪ‪.‬‬


‫‪٤٩‬‬

‫ﺗﺮس از ﺑﺮﻣﻼ ﺷﺪن‬ ‫درد واﻟﺪﻳﻦ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن‬ ‫ﻧﻤﻮﻧﻪاﯼ از زﻧﺪﮔﯽ درﺧﺸﺎن ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬واﻟﺪﻳﻨﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﻃﻐﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را از ﺳﺎﻳﺮ اﻳﻤﺎﻧﺪاران ﻣﺨﻔﯽ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪاﻧﺪ ﭼﻮن از‬ ‫اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺷﺮﻣﺴﺎر ﺑﻮدﻩاﻧﺪ‪ .‬ﺷﺮﻣﺴﺎرﯼ زﻣﺎﻧﯽ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬ ‫ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺎ درد ﺧﻮد ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺑﻴﻨﻨﺪ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺁن را ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ‬ ‫اﻳﻤﺎﻧﺪاران در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ .‬ﺧﺎﻧﻤﯽ دل ﺧﻮد را ﻧﺰد هﻤﺴﺮ ﻣﻦ ﮔﺸﻮد و‬ ‫ﻣﺸﮑﻼت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺧﻮد را ﻣﻄﺮح ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ دردﻧﺎﮎ‬ ‫اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد ﮐﻪ هﻴﭽﮕﺎﻩ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را در ﮐﻠﻴﺴﺎ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ در ﻣﻴﺎن ﺑﮕﺬارد‪ .‬او ﺑﺎر ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ را ﺑﺮ دوش ﺧﻮد ﺣﻤﻞ‬ ‫ﻣﯽﮐﺮد و ﺁن را ﺑﻪﺗﻨﻬﺎﻳﯽ ﺣﻤﻞ ﻣﯽﮐﺮد‪ ،‬زﻳﺮا ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎﻳﺮ‬ ‫واﻟﺪﻳﻦ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﻣﺸﮑﻞ او را درﮎ ﻧﮑﺮدﻩ‪ ،‬ﺑﺎ او هﻤﺪﻟﯽ ﻧﺨﻮاهﻨﺪ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫هﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ درد واﻟﺪﻳﻦ را ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫ﭼﻨﺪ ﮔﺎم ﻣﺜﺒﺖ‬ ‫ﺣﺎل ﮐﻪ ﺑﻪ واﻗﻌﻴﺖ درد واﻟﺪﻳﻦ اﺷﺎرﻩ ﮐﺮدم‪ ،‬اﺟﺎزﻩ ﺑﺪهﻴﺪ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫از ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﻣﺜﺒﺘﯽ ﮐﻪ واﻟﺪﻳﻦ دردﻣﻨﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ دارﻧﺪ اﺷﺎرﻩ ﮐﻨﻢ‪ .‬اﻣﺎ‬ ‫ﭘﻴﺶ از ﺁن‪ ،‬ﺑﻪﺟﺎ اﺳﺖ ﻳﺎدﺁورﯼ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﺪر ﻣﺎ ﺧﺪا‪ ،‬ﺧﻮدش ﭘﺪر اﺳﺖ و‬ ‫ﺧﻴﻠﯽ ﺧﻮب ﻣﯽداﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ دل او را ﺑﺸﮑﻨﻨﺪ‪ .‬او‬ ‫ﭘﺪرﯼ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ دو ﻓﺮزﻧﺪ ﺳﺮﮐﺶ داﺷﺖ‪ :‬ﺁدم و ﺣﻮا‪ .‬اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺒﺐ ﺗﺴﻠﯽ ﺷﻤﺎ ﮔﺮدد ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﻴﺪ ﺧﺪا‪ ،‬ﭘﺪرﯼ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎاﻳﻨﺤﺎل‬ ‫ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ دارد‪ .‬اﺟﺎزﻩ ﺑﺪهﻴﺪ ﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﮔﺎﻣﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﺪ در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ دردﻣﻨﺪﯼ ﺑﺮ دارﻳﺪ‪ ،‬اﺷﺎرﻩ ﮐﻨﻢ‪.‬‬


‫‪٥٠‬‬

‫ﻼ ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﺴﭙﺎرﻳﺪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﮐﺎﻣ ً‬ ‫ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺑﺮاهﻴﻢ ﮐﻪ ﭘﺴﺮش اﺳﺤﺎق را ﺑﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﮕﺎﻩ ﮔﺬاﺷﺖ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻘﺪﻳﻢ ﮐﻨﻴﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﻧﺘﻈﺎرات‬ ‫ﺧﻮد را از ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺣﻘﯽ ﺑﺮ او‬ ‫ﻧﺪارﻳﺪ زﻳﺮا اﮐﻨﻮن او ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﺪا اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاﯼ ﭘﺪر ﭘﺴﺮ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﭼﻘﺪر‬ ‫ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺴﺮ ﺧﻮد را ﺁزاد ﺑﮕﺬارد؛ اﻣﺎ او ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر‪ ،‬ﺑﺎ ﺧﺪا‬ ‫هﻤﮑﺎرﯼ ﮐﺮد ﺗﺎ راﻩ را ﺑﺮاﯼ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﭘﺴﺮﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ از‬ ‫ﺑﺎزﯼ ﮐﺮدن ﻧﻘﺶ ﺧﺪا ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن دﺳﺖ ﺑﮑﺸﻴﻢ‪ ،‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺪا را ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ هﺴﺖ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪.‬‬

‫وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ‬ ‫ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ اﻟﻬﯽ در ﮐﻼﻣﺶ اﻳﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻓﺮزﻧﺪ‬ ‫ﺧﻮد را در ﻃﺮﻳﻖهﺎﯼ ﺧﺪا ﺗﺮﺑﻴﺖ ﮐﺮدﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﻳﺖ او از ﺁﻧﻬﺎ دور‬ ‫ﻧﺨﻮاهﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ اﻟﻬﯽ ﺗﮑﻴﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﻳﺪ‪” :‬اﻳﻦ وﻋﺪﻩ‬ ‫اﺳﺖ ﺑﺮاﯼ ﺷﻤﺎ و ﻓﺮزﻧﺪان ﺷﻤﺎ“ )اﻋﻤﺎل ‪ .(٣٩:٢‬ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻴﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﺧﺪا ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن را ﻧﺠﺎت ﺑﺨﺸﺪ‪ .‬ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﻼم ﺧﺪا ﺑﺎﻳﺴﺘﻴﺪ و‬ ‫ﭼﺸﻢاﻧﺘﻈﺎر ﻋﻤﻞ اﻟﻬﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ‪.‬‬

‫ﺑﯽوﻗﻔﻪ دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ و ﻣﺮاﻗﺐ ﺑﺎﺷﻴﺪ‬ ‫وﻗﺘﯽ ﺑﭽﻪهﺎﯼ ﻣﻦ در دورﻩ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺳﻨﻴﻦ ﺑﻠﻮغ ﺑﻮدﻩ‪ ،‬درﮔﻴﺮ‬ ‫ﻣﺸﮑﻼت ﺧﺎص ﺁن دورﻩ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻦ و هﻤﺴﺮم ﭘَﺘﯽ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺧﻮاﻧﺪﻳﻢ در‬ ‫ﺑﺎرﻩ زﻧﺪﮔﯽ ﻳﮏ رهﺒﺮ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻣﺴﻴﺤﯽ ﮐﻪ دﺧﺘﺮش از ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮار ﮐﺮدﻩ‬ ‫ﺑﻮد و ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﻣﻌﺘﺎد ﺷﺪﻩ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﺷﺒﺎن و هﻤﺴﺮش‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر دردﻧﺎﮎ ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺁﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ اﻳﺸﺎن ﺁﻣﻮﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺎ ﺷﻤﺎ در‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻣﯽﮔﺬارم‪ .‬اﻳﺸﺎن هﺪاﻳﺖ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ از ﮔﻨﺎهﺎن و ﻣﺸﮑﻼت‬


‫‪٥١‬‬

‫روﺣﺎﻧﯽ دﺧﺘﺮﺷﺎن ﺗﻬﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪﻃﻮر ﺧﺎص ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ دﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬ ‫دﺧﺘﺮ ﻣﻐﺮور و ﻣﺘﮑﺒﺮ ﺑﻮد؛ اﻳﺸﺎن ﺷﺮوع ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدن ﺗﺎ ﺧﺪا او‬ ‫را ﻓﺮوﺗﻦ ﺳﺎزد‪ .‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ‪ ،‬دﺧﺘﺮﺷﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﮔﺸﺖ و زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺴﻴﺢ ﺳﭙﺮد‪ .‬ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺰ هﻤﻴﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻴﺪ‪.‬‬ ‫وﺿﻌﻴﺖ روﺣﺎﻧﯽ واﻗﻌﯽ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﭼﻴﺴﺖ؟ ﭼﻪ ﮔﻨﺎهﺎن و ﻋﺎدتهﺎﯼ ﺑﺪﯼ‬ ‫او را ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل دارد؟ ﺷﺮوع ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺑﺮاﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺸﺨﺺ‬ ‫دﻋﺎ ﮐﻨﻴﺪ و وﻋﺪﻩهﺎﯼ ﺧﺪا را ﺑﺮاﯼ او ﺑﻄﻠﺒﻴﺪ‪ .‬ﺧﺪا اﻣﻴﻦ اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ‬ ‫ﻣﺸﺎهﺪﻩ ﻧﺘﺎﻳﺞ‪ ،‬اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﺑﻪﺧﺮج دهﻴﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن را ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﺪ در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﮐﻪ ﮔﻨﺎهﺎﻧﺶ را رد ﻣﯽﮐﻨﻴﺪ‪ .‬ﻣﻦ‬ ‫هﻤﻴﺸﻪ از رﻓﺘﺎر ﭘﺪر ﭘﺴﺮ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﻣﯽﺷﻮم‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ او ﭘﺴﺮ را وﻗﺘﯽ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﮔﺸﺖ‪ ،‬و ﺣﺘﯽ ﭘﻴﺶ از ﺁﻧﮑﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﭘﺎﮎ ﮐﺮدن ﺧﻮد را‬ ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در ﺁﻏﻮش ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪﺗﺎن ﻧﺸﺎن‬ ‫دهﻴﺪ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ دارﻳﺪ و ﺣﺘﯽ در هﻤﺎن ﺣﺎﻟﺖ ﮔﻨﺎﻩﺁﻟﻮدش او را‬ ‫ﻣﯽﭘﺬﻳﺮﻳﺪ‪ ،‬در ﻋﻴﻦ ﺣﺎل ﮐﻪ دﻟﺘﺎن در اﺛﺮ ﮔﻨﺎهﺶ ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬واﻟﺪﻳﻦ‬ ‫ﻋﺰﻳﺰ‪ ،‬هﻴﭽﮕﺎﻩ ﺁﻏﻮش ﭘﺮﻣﻬﺮ ﻣﺴﻴﺢ را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﻴﺪ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ هﻨﻮز‬ ‫ﮔﻨﺎهﮑﺎر و دﺷﻤﻦ ﺧﺪا ﺑﻮدﻳﺪ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﺑﻪﮔﺮﻣﯽ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‪ .‬اﻳﻨﮏ ﻧﻮﺑﺖ ﺷﻤﺎ‬ ‫اﺳﺖ ﺗﺎ دل و ﺁﻏﻮش ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺧﻮد ﺑﮕﺸﺎﻳﻴﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭼﻨﻴﻦ‬ ‫ﮐﻨﻴﺪ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﻋﻈﻴﻢ ﺧﻮد را ﻣﻨﻌﮑﺲ ﺧﻮاهﻴﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ دهﻴﺪ‬ ‫ﺳﺨﺖ ﺑﮑﻮﺷﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻘﻴﻪ اﻋﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮادﻩ را ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪ ﻓﺮارﯼ ﺧﻮد‬ ‫ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ دهﻴﺪ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﭘﺴﺮ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎز ﮔﺸﺖ‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮ‬ ‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﺸﺪ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺪر ﺧﻮد را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮادر ﺳﺮﮐﺶ‬


‫‪٥٢‬‬

‫ﺧﻮد درﮎ ﮐﻨﺪ‪ .‬وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺎ در ﻣﻘﺎم واﻟﺪﻳﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮑﻮﺷﻴﻢ ﻣﻴﺎن‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ﭘﺪﻳﺪ ﺁورﻳﻢ و ﺑﻪ ﺁﻧﺎن اﻟﮕﻮﻳﯽ ﺑﺪهﻴﻢ ﺗﺎ ﻃﺮﻳﻖهﺎﯼ‬ ‫ﭘﺪر ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﻣﺎ را ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪان دل واﻟﺪﻳﻦ را ﺧﻮاهﻨﺪ ﺷﮑﺴﺖ‪ .‬در زﺑﺎن ﺗﺮﮐﯽ ﻣﯽﮔﻮﻳﻴﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﻮن واﻟﺪﻳﻦ را ﻣﯽﻣﮑﻨﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﯽ اﻳﻨﮑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ”ﺧﻮن واﻟﺪﻳﻦ را‬ ‫در ﺷﻴﺸﻪ ﮐﻨﺪ!“ ﻓﻘﻂ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻴﻢ در ﺣﻖ ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن اﻳﺜﺎر ﮐﻨﻴﻢ و‬ ‫دوﺳﺘﺶ ﺑﺪارﻳﻢ ﮐﻪ در ﻣﺴﻴﺢ ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ‪ .‬ﺑﻠﻪ‪ ،‬واﻟﺪ ﺑﻮدن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ دردﻧﺎﮎ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ از ﻃﺮﻳﻖ دردهﺎﯼ ﻣﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧ ْﺪ ﻋﻴﺴﯽ ﻗﺪرت و ﻣﺤﺒﺖ‬ ‫ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺎ ﻇﺎهﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﺒﺎهﺖ ﺧﻮد در‬ ‫ﻣﯽﺁورد‪.‬‬


‫‪٥٣‬‬

‫ﺳﺎﻳﺮ ﻧﺸﺮﻳﺎت ﻣﺆﺳﺴﻪ ”ﺗﻌﻠﻴﻢ“‬ ‫● ﺧﻼﺻﻪ اﺻﻮل اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺴﻴﺤﻴﺖ‬ ‫● ﺗﺸﺨﻴﺺ ارادﻩ ﺧﺪا‬ ‫● در ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ اهﻤﻴﺖ و ﺑﺰرﮔﯽ‬ ‫● ﻣﻮﻋﻈﻪ ﮐﺘﺎبﻣﻘﺪﺳﯽ‬ ‫● ازدواج ﻣﺴﻴﺤﯽ‬ ‫● ﭘﺮﺳﺘﺶ راﺳﺘﻴﻦ‬ ‫● ﻗﺪرت ﺑﺨﺸﺶ‬

‫‪.TALIM Ministries, Inc‬‬

‫‪P.O. Box 47 17 36‬‬ ‫‪Aurora, Colorado 80047-1736‬‬ ‫‪.U.S.A‬‬ ‫‪Fax: +1-303-873 62 16‬‬ ‫)‪(April 2006‬‬


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.