Szkoła Podstawowa nr 2 w Krakowie by Teresa Diaczuk

30 lat na PrÄ&#x2026;dniku Czerwonym 216 lat w Krakowie

Szkoła Podstawowa nr 2 im. św. Wojciecha w Krakowie

30 lat na Prądniku Czerwonym 216 lat w Krakowie

HYMN DO ŚWIĘTEGO WOJCIECHA *Sławny w męczenników gronie, Wojciechu, polski Patronie; /Za Twe prace i cierpienia Przyjmij od nas dziękczynienia./bis Wielbimy Cię wszyscy społem, Wyznawając Apostołem; /Czechów, Morawców, Polaków, Węgrów, Ślązaków, Prusaków./bis Zaraz od pierwszej młodości Ćwiczyłeś się w pobożności, /Biorąc nauki z ochotą, Łączyłeś naukę z cnotą./bis Skąd dla wielkich cnót Twych wagi, Zostajesz biskupem Pragi, /Do katedry wjeżdżasz cichym, Ubogim, na koniu lichym./bis Słowy równie, jak przykładem, Pasterza dobrego śladem, /Pasiesz trzodę powierzoną, Aby nie była zgubioną./bis Czujnyś, pilny i starowny, Przystępny, z każdym rozmowny,

/Na ubogich litościwy, Za krzywdy swoje niemściwy./bis Dla złości rzucasz Prażanów, Idziesz nawracać poganów. /W Węgrach, w Polsce pozostałych, Wiernych czynisz, w wierze stałych./bis Wreszcie dla większej zasługi, Obiegasz Prusów kraj długi, /I tam wiarę świętą głosisz. Za co męczeństwo ponosisz./bis *O Wojciechu, nasz Patronie Stawaj nam zawsze w obronie, /A przeważnemi modłami Racz błagać Boga za nami./bis *Uproś i Bogarodzicę, Maryę, czystą Dziewicę, /By się za nami wstawiała, I Syna Swego błagała./bis *O Boże, w Świętych chwalebny, Których zsyłasz w czas potrzebny. /Daj nam, dla zasług Wojciecha, Dojść tam, gdzie wieczna pociecha./bis [1]

Pieśń jest modlitwą do świętego Wojciecha, Biskupa. Tekst pochodzi ze śpiewnika księdza Mioduszewskiego z 1838 r. *Zwrotki oznaczone gwiazdką w lekko uwspółcześnionej wersji językowej, są hymnem naszej szkoły.

HISTORIA SZKOŁY Kierownicy i dyrektorzy szkoły na podstawie „Kroniki szkoły” i wydawnictwa jubileuszowego z 1897 r. Stanisław Pogonowski Kosicki Jan Morelowski Hipolit Seredyński Wojciech Wojnarowski 1863 – 1871 Józef Szczepański 1871 – 1876 Wojciech Michna 1876 – 1891 Henryk Macięga 1891 – 1892 Wojciech Guzek 1892 – 1904 Stanisław Nowak 1904 – 1905 Tadeusz Woźny 1905 – 1914 Franciszek Matyja 1914 – 1924

Karol Haraschin 1923 – 1935 Roman Bień 1935 – 1963 Kazimierz Dobrowolski 1963 – 1971 Marian Wojcikowski 1971 – 1977 SP2 nie funkcjonuje 1977 – 1983 Irena Kasiarz 1983 – 1987 Zyta Kołeczko 1987 – 1989 Andrzej Maciejowski 1989 – 2006 Jadwiga Sadowska 2006 - 2011 Jolanta Gajęcka 2011 – nadal

Dwutomowa „Kronika szkoły” uzupełniana corocznymi wpisami jest ciekawą i pouczającą lekturą. W dwustuletnich dziejach jednej szkoły odbijają się losy narodu polskiego, w tym i miasta Krakowa. Pozornie zwięzłe i suche wpisy kryją wielką politykę wychowania i kształcenia młodego człowieka. Osobiste uwagi kolejnych kierowników szkoły wyrażają ich emocje, a przy tym odsłaniają minione twarze, postacie. Przy wyborze informacji z „Kroniki szkoły” na potrzeby tegoż wydawnictwa jubileuszowego kierowano się tym, by ukazać: • powiązanie losów szkoły z historią narodu polskiego oraz historią Krakowa, • zmienność polityki oświatowej i sposoby jej realizacji, • miejsce szkoły w środowisku, z którym była związana, • cechy charakterystyczne społeczności szkolnej, • osiągnięcia szkoły. W ZABORZE AUSTRIACKIM 1809 1820 1825 1834 1835 1842

Po przyłączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego szkołę przemianowano na polską szkołę wydziałową czteroklasową. Utworzenie Rzeczpospolitej Krakowskiej (1817) przyniosło kolejną zmianę organizacyjną szkoły; w jej wyniku stała się szkołą licealną trzyklasową. Do istniejących już wcześniej trzech klas dołączono jeszcze dwie – tzw. licealne wyższe. Szkołę poszerzono o klasę szóstą licealną. Po przeniesieniu klas licealnych do gimnazjum św. Anny utworzono na nowo szkołę wydziałową i połączono ją ze szkołą techniczną. Obie te placówki mieściły się w kolegium św. Barbary. Szkoły przeniesiono do budynku przy ulicy Gołębiej. Szkołę wydziałową oddzielono od szkoły technicznej i z powrotem przeniesiono do kolegium św. Barbary. Obejmowała wtedy trzy klasy.

1852 Przyłączenie Krakowa do Austrii spowodowało reorganizację szkolnictwa na wzór austriacki. Szkołę przekształcono w „pierwszą szkołę główną” i przeniesiono do domu Barona Larissa przy ul. Brackiej. 1856 Na mocy postanowienia cesarskiego szkołę główną przemianowano na „wzorcową” i połączono z kursem pedagogicznym, którego celem było kształcenie nauczycieli dla szkół ludowych. 1871 Odłączono od szkoły kurs pedagogiczny i przekształcono go w Seminarium Nauczycielskie. Szkoła straciła charakter „wzorcowej” i stała się znowu szkołą główną. 1873/1893 Szkoła często zmieniała siedzibę. W latach 1873 – 1877 mieściła się przy ulicy Wiślnej, w okresie 1877 – 1881 przy ul. Podwale, 1881 – 1888 przy placu Św. Ducha (w budynku miejskim), 1888 – 1893 – przy ulicy Podwale raz jeszcze. W roku 1893 znalazła swe miejsce przy placu Biskupim (barak miejski).

1896

Na mocy zarządzenia austriackich władz szkolnych szkoła główna przyjmuje oficjalną nazwę „Szkoła Pospolita im. św. Wojciecha w Krakowie”

1897 20 listopada w setną rocznicę założenia szkoły odbyła się uroczystość jubileuszowa połączona z poświęceniem sztandaru szkolnego ufundowanego przez władze miasta Krakowa. 1902 Szkołę odwiedził namiestnik cesarski, hrabia Piniński w towarzystwie przedstawicieli władz szkolnych. 1913/1914 W roku szkolnym poprzedzającym wybuch I wojny światowej do szkoły zapisało się 338 uczniów, zorganizowano sześć oddziałów, pracowało siedmiu nauczycieli I WOJNA ŚWIATOWA 1914 – 1918 Po miesiącach wakacyjnych 1914 roku na murach ukazały się afisze ogłaszające powszechną mobilizację. Przez ulicę przejeżdżały transporty wojskowe. Bliskość frontu dawała się odczuć wszystkim. W takiej to atmosferze zbliżał się początek roku szkolnego. 1914/1915 1915/1916 1916/1917

Już we wrześniu 1914 r. budynek szkoły przy placu Biskupim został przeznaczony na szpital wojskowy. Spowodowało to trwającą ponad miesiąc przerwę w nauce, a później skierowano młodzież na lekcje do budynku Szkoły Powszechnej im. Stanisława Jachowicza przy placu Św. Ducha. W ostatnich miesiącach 1914 roku uwagę uczniów rozpraszały odgłosy wystrzałów armatnich, a zdenerwowanie i niepokój ludności, spowodowane widokiem wojska oraz obawą ewakuacji, również udzielały się uczniom. W ciągu roku szkolnego powołano do wojska trzech nauczycieli, co zdezorganizowało zajęcia dydaktyczne, które w okresie zimowym zmniejszono do dwóch godzin dziennie. Z powodu ograniczenia zajęć lekcyjnych, ewakuacji ludności (w tym uczniów) oraz napływu nowych uczniów, klasyfikację za pierwsze półrocze przeprowadzono 15 kwietnia 1915 r. Zakończenie roku szkolnego nastąpiło 3 lipca tegoż roku. Nowy rok szkolny rozpoczęto w warunkach normowania się życia w mieście przy pogarszającej się jednak sytuacji materialnej ludności. Rozpoczęcie zajęć lekcyjnych nastąpiło dopiero 11 października. Wtedy to budynek szkoły przy placu Biskupim opuszczony został przez wojsko i nadawał się do podjęcia zajęć lekcyjnych. W czerwcu 1916 r. pomieszczenia szkoły zostały ponownie zajęte przez wojsko i ponownie zamienione w szpital. W tej sytuacji część młodzieży skierowano do budynku Szkoły Powszechnej im.św. Szczepana, pozostałych do Szkoły Powszechnej im. św Barbary. W takich okolicznościach odbywały się lekcje aż do zakończenia roku szkolnego, co nastąpiło 15 lipca 1916 r. W ciągu roku szkolnego młodzież, przy wsparciu nauczycieli, przeprowadziła między innymi zbiórkę metali i złomu dla celów wojskowych oraz zbiórki pieniężne dla najbardziej poszkodowanych ofiar wojny. Jako poddani monarchii austro - węgierskiej uczniowie świętowali przede wszystkim dzień imienin cesarza Franciszka Józefa. Ponadto obchodzono rocznice związane z doniosłymi wydarzeniami z historii narodu polskiego, np. rocznice powstań narodowych. Nauka podobnie jak w ubiegłym roku szkolnym początkowo odbywała się w dwóch różnych budynkach. W pierwszych dniach października szkołę umieszczono w wynajętym budynku przy ul. Staszica. Następowały ważne wydarzenia polityczne, w które włączała się również młodzież szkolna. W odpowiedzi na „akt 5 listopada” uczniowie wraz z nauczycielami wzięli udział w nabożeństwie dziękczynnym, odprawionym 18 listopada 1916 r. oraz w uroczystym pochodzie, który wyruszył sprzed urzędu miejskiego (magistratu) na Wawel. W dzień pogrzebu cesarza Franciszka Józefa (30 XI 1916 r.) młodzież uczestniczyła w nabożeństwie żałobnym oraz wysłuchała odczytu kierownika szkoły na temat życia zmarłego monarchy. Bardzo trudne

1917/1918 1918/1919

warunki materialne uczniów zobligowały szkołę do wydawania posiłku składającego się z zupy i kromki chleba. W omawianym roku szkolnym zmniejszono ilość dni świątecznych związanych z panującym dworem cesarskim. Lekcje odbywały się początkowo przy ul. Staszica. W listopadzie 1917 roku szkoła została przeniesiona do własnego budynku przy placu Biskupim. Najuboższym rozdano 21 par obuwia. Młodzież chętnie włączała się do akcji charytatywnych organizowanych w Krakowie, np. przy zbiórce pieniędzy czy bielizny dla wojska. 25 lutego 1918 r. uczniowie wraz z nauczycielami wzięli udział w nabożeństwie żałobnym odprawionym w intencji zmarłego prezydenta miasta, Juliusza Lea, twórcy wielkiego Krakowa. We wrześniu 1918 r. dotarła do Krakowa epidemia ostrej grypy zwanej „hiszpanką”. Spowodowała ona liczne ofiary śmiertelne wśród niedożywionej ludności. Przerwa w zajęciach szkolnych ogłoszona przez władze sanitarne miasta trwała od 27 października do 10 listopada. Jesienią 1918 r. wszystkim udzielił się nastrój oczekiwania na dogodny moment, by zrzucić panowanie austriackie. Wreszcie 17 października na Wieży Mariackiej i na ratuszu pojawiły się polskie chorągwie. Kraków znowu był polski. Otwierał się nowy rozdział w dziejach miasta i szkoły.

POLSKA NIEPODLEGŁA 1918 – 1939 Pierwszym przejawem niepodległości widocznym w szkole było zniesienie języka niemieckiego. Lekcje przeznaczono na naukę języka polskiego, historii, geografii oraz na „rozmówki” 1918/1919 Szkoła stopniowo nabierała polskiego charakteru. Dużą rangę nadano obchodom rocznic historycznych. W 1919 roku po raz pierwszy obchodzono dzień imienin naczelnika państwa, Józefa Piłsudskiego. 26 stycznia 1919 r. w budynku szkoły odbyły się wybory do Sejmu Ustawodawczego. 28 czerwca 1919 r. zakończono pierwszy, po 123 latach niewoli, rok szkolny w wolnej Polsce. Wcześniej, bo w lutym 1919 r. wprowadzono obowiązek szkolny dla dzieci w wieku od 7 do 14 lat. 1919/1920 Budynek szkoły przy placu Biskupim był również przez pewien czas wykorzystywany przez uczniów innej szkoły, co spowodowało wiele sytuacji konfliktowych. W 1919 r. szkoła nie posiadała jeszcze światła elektrycznego. Lekcje popołudniowe odbywały się przy świetle lamp naftowych. 1920/1921 W ciągu roku szkolnego młodzież wraz z nauczycielami organizowała zbiórki pieniężne m.in na Fundusz Plebiscytowy na Górnym Śląsku, na potrzeby III powstania śląskiego czy też na Fundusz Budowy i Odnowienia Wawelu. W czerwcu 1921 r. kierownictwo szkoły wystąpiło do władz miejskich z memoriałem, w którym domagało się oczyszczenia budynku szkolnego, zainstalowania oświetlenia elektrycznego i opuszczenia budynku przez szkołę przemysłową. W okresie wakacyjnym pomieszczenia szkoły były wykorzystywane na noclegi dla wycieczek organizowanych pod patronatem Zarządu Ogniska Nauczycielskiego. 1921/1922 Ze względu na sprzątanie budynku zajęcia lekcyjne rozpoczęły się dopiero 13 września. W ciągu całego roku szkolnego występowały trudności kadrowe. W grudniu 1921 r. we wszystkich pomieszczeniach szkoły zainstalowano światło elektryczne. 1922/1923 Przy zapisie na ten rok szkolny wprowadzono dobrowolną opłatę na zakup dzienników lekcyjnych, kredy, ołówków, atramentu itp., gdyż władze szkolne nie przeznaczyły pieniędzy na ten cel. Z poczuciem satysfakcji i radością przyjęto w szkole wiadomość o wyborze nauczyciela

1923/1924 1924/1925 1925/1926 1926/1927 1927/1928 1928/1929 1929/1930 1930/1931 1931/1932 1932/1933

Stanisława Nowaka do Senatu Rzeczpospolitej Polskiej. W grudniu uczniowie wzięli udział w nabożeństwie żałobnym w intencji prezydenta Gabriela Narutowicza. 11 maja 1923 roku uczniowie pod opieką nauczycieli udali się na ul. Straszewskiego, gdzie uczestniczyli w powitaniu marszałka Focha. Jeszcze serdeczniej powitała młodzież przybyłego w czerwcu do Krakowa prezydenta, Stanisława Wojciechowskiego. W listopadzie 1923 r. miały miejsce w Krakowie starcia robotników z policją i wojskiem. Uczniowie w ten dzień nie mogli skupić uwagi na lekcjach, gdyż rozpraszał ich huk wystrzałów. Młodzież opuszczała szkołę w małych grupach dopiero wtedy, gdy w mieście trochę się uspokoiło. W styczniu 1924 r. odbył się w szkole „wieczorek deklamacyjno - wokalny” połączony z loterią fantową, z której dochód przeznaczono na bezpłatne wydawanie herbaty dla najuboższych uczniów. W kwietniu przyznano kierownikowi szkoły Franciszkowi Matyni tytuł „dyrektora” w uznaniu jego 45 – letniej pracy zawodowej. Na terenie szkoły podjęła działalność, stopniowo powiększająca swój zbiór, biblioteka. W lutym 1925 r. odbyła się dwukrotnie kontrola stanu technicznego budynku szkoły i warunków sanitarnych. Ocena komisji była pod każdym względem pozytywna. Władze szkolne zezwoliły uczniom przygotowującym się do zawodu nauczycielskiego na hospitację i prowadzenie lekcji. Od stycznia 1925 r. Szkoła Pospolita im. św. Wojciecha działa jako siedmioklasowa Publiczna Szkoła Męska, do obwodu której należała gmina miasta Kraków. Po raz pierwszy zorganizowano w szkole uroczystość mikołajkową, choinkową i Dzień Spółdzielcy. W okresie wakacyjnym władze miejskie przeprowadziły remont budynku szkolnego. Zakupiono i umieszczono w każdej klasie portret prezydenta Ignacego Mościckiego. Nowy rok rozpoczął się opóźnieniem (15 września) z powodu epidemii szkarlatyny. Nowo wybrany Komitet Rodzicielski aktywnie włączył się w pracę szkoły poprzez uczestnictwo w imprezach szkolnych, pomoc w prowadzeniu księgozbioru biblioteki oraz organizowanie różnorodnych form pomocy najuboższym uczniom. Dnia 1 października młodzież uczestniczyła w uroczystościach na Błoniach, zorganizowanych z okazji przyjazdu prezydenta Ignacego Mościckiego do Krakowa. W maju 1929 r. odbyła się promocja doktorska nauczyciela szkoły, Gabriela Leńczyka, który uzyskał tytuł doktora filozofii. Z inicjatywy ks. Antoniego Marszałka uruchomiono sklepik szkolny. Swoją działalnością na terenie szkoły wyróżniały się biblioteka i Szkolna Kasa Oszczędności. W marcu 1931 r. na terenie szkoły zapoczątkowało swoją działalność koło krajoznawcze. W listopadzie 1931 r. oddano do użytku czytelnię, z której mogli korzystać uczniowie dwa razy w tygodniu. Wcześniej, w październiku, na terenie szkoły odbyła się pierwsza zbiórka harcerska. W styczniu 1932 r. otwarto świetlicę szkolną. Koło krajoznawcze w pełni rozwinęło swoją działalność przyjmując następujące formy pracy: zebrania, wycieczki, wymiana korespondencji z uczniami innych szkół, prenumerata pisma „Orli Lot”. We wrześniu i październiku 1932 r. zorganizowano samorząd szkolny i klasowy. Na terenie szkoły działała poradnia wychowawcza. W styczniu 1933 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego wprowadziło nową numerację szkół na terenie Krakowa. Szkoła otrzymała nr 2 i oficjalna jej nazwa brzmiała „Publiczna Szkoła Podstawowa Powszechna nr 2 im. św. Wojciecha”. Uczniowie wyróżniali się wzorem czapek, które posiadały niebiesko - amarantowy otok. Wysoki poziom pracy dydaktyczno - wychowawczej oraz znaczne zaawansowanie we wdrażaniu nowych

1933/1934 1934/1935 1937/1938 1938/1939

metod nauczania spowodowały, że szkoła stała się placówką, w której zdobywali umiejętności przyszli nauczyciele i podnosili swe kwalifikacje nauczyciele już pracujący. Organizacje młodzieżowe działające w szkole to Samorząd Szkolny, „Gromada Zuchowa”, koła zainteresowań, dwie spółdzielnie uczniowskie, PCK, Towarzystwo Popierania Budowy Szkół Powszechnych. W zakresie inwestycji szkolnych dokonano poszerzenia i ogrodzenia boiska szkolnego, przygotowano boisko do gry w siatkówkę i koszykówkę, założono tablice wiszące i głośniki oraz przeprowadzono ogólny remont szkoły. Pod koniec tego roku szkolnego zlikwidowano filię szkoły mieszczącą się przy placu Matejki. Dnia 18 maja 1935 r. młodzież wzięła udział w pogrzebie Marszałka Józefa Piłsudskiego. W listopadzie 1937 roku obchodzono w szkole 140 rocznicę założenia szkoły. Prawie równocześnie władze oświatowe podjęły decyzję o wyburzeniu baraku przy placu Biskupim i rozdzieleniu dzieci do sąsiednich szkół. W rezultacie wielu interwencji, w tym Komitetu Rodzicielskiego, postanowiono utrzymać szkołę w dotychczasowym baraku do czasu wybudowania odpowiedniego budynku w okolicy alei Słowackiego. Rok szkolny poprzedzający wybuch II wojny światowej wypełniły starania o znalezienie właściwego budynku dla szkoły.

II WOJNA ŚWIATOWA Już w pierwszych dniach września 1939 roku Kraków został zajęty przez wojska hitlerowskie, a wkrótce stał się siedzibą okupacyjnych władz administracyjnych – utworzonej na ziemiach polskich Generalnej Guberni. Niemcy zezwolili tylko na działalność polskich szkół powszechnych i zawodowych. 1939/1940 1940/1941 1941/1942

Uczniowie w pierwszych dniach września nie podjęli nauki. Powtórnych zapisów do szkoły dokonano około połowy września. Naukę rozpoczęto 25 września 1939 r. Wojna spowodowała liczne utrudnienia w pracy szkoły. Początkowo zajęcia odbywały się w szkole nr 24 przy ulicy św. Krzyża, a od 20 listopada ponownie w baraku na placu Biskupim. Ruch uczniów w ciągu roku szkolnego był duży; powracali stali mieszkańcy, przybywali przesiedleńcy, a w grudniu przestali chodzić do szkoły uczniowie pochodzenia żydowskiego. Z końcem roku szkolnego na lekcje uczęszczało 336 uczniów, z którymi pracowało ośmiu nauczycieli. W kwietniu 1941 r. nauka odbywała się we własnym obiekcie szkoły. Po tym terminie budynek został przeznaczony na cele wojskowe. Z powodu braku szkolnego lokalu nastąpiła przerwa w nauce trwająca miesiąc – od 2 kwietnia do 1 maja 1941 r. Z braku innych możliwości wynajęto dla potrzeb szkoły dwa pokoje w budynku przy ulicy św. Filipa 18. Skromne warunki lokalowe zmuszały uczniów i nauczycieli do pracy na pięć zmian, w godzinach od 8.00 do 19.30. W marcu 1941 roku został aresztowany długoletni nauczyciel szkoły Ludwik Gryboś. Wywieziono go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Uczniowie rozpoczęli zajęcia lekcyjne we własnym budynku szkoły. Od 15 grudnia 1941 roku ogłoszono przerwę w nauce, która przeciągnęła się aż do 10 lutego 1942 r. Przerwa spowodowana była zajęciem budynku i przeznaczeniem go na potrzeby szkoły niemieckiej. Po przerwie rozpoczęto naukę w obiekcie Szkoły Żeńskiej przy ulicy Mazowieckiej 61, gdzie w czterech salach pobierali lekcje uczniowie aż trzech różnych szkół. Od 20 kwietnia 1942 r. dzieci z klas I – IV przeniosły się do sali wynajętej w domu księży emerytów przy ul. św. Marka 10. Klasy V – VII pozostały w obiekcie przy ulicy Mazowieckiej 61.

1942/1943 Trudności wynikające z braku pomieszczeń dezorganizowały pracę i tak już podzielonej szkoły. Od 12 grudnia 1942 r. do 11 stycznia 1943 r. trwały ferie z okazji Świąt Bożego Narodzenia, a od 12 stycznia do 21 marca 1943 r. władze szkolne zarządziły przerwę w nauce spowodowaną brakiem opału. Księża pijarzy odstąpili swój refektarz w budynku przy ul. Pijarskiej 2 na potrzeby uczniów z czterech szkół. Uczniowie przychodzili na lekcje raz w tygodniu; otrzymywali przydział pracy domowej na cały tydzień; zwracano im poprawione wcześniej zadania. Od 5 kwietnia 1943 r. młodzież wróciła do budynku szkolnego przy ul. Mazowieckiej 61. Niektórzy nauczyciele byli czasowo oddelegowani do prac w charakterze statystycznym, co jeszcze bardziej utrudniało realizację programu. 1943/1944 Przez siedem miesięcy tego roku młodzież korzystała z możliwości uczenia się w sali przy ul. św. Marka 10 oraz w budynku szkolnym przy ul. Mazowieckiej 61. Następne poważne trudności lokalowe wystąpiły w kwietniu, kiedy to wspomniany budynek przy ul. Mazowieckiej 61 został przeznaczony na inne cele. Wobec braku innych możliwości wszystkie klasy miały lekcje co drugi dzień w sali budynku przy ul. św. Marka 10. Przerwy w nauce spowodowane również były, podobnie jak w roku ubiegłym, przejściem nauczycieli na określony czas do innej pracy o charakterze statystycznym. 1944/1945 Skierowanie nauczycieli do pracy przy budowie okopów w okolicach Bochni i Słomnik spowodowało opóźnienie w podjęciu nauki. Rok szkolny rozpoczął się dopiero 20 września 1944 r. Uczniowie klas V – VI uczyli się w godzinach przedpołudniowych w domu przy ul. św. Filipa 18. Pozostałe klasy korzystały z pomieszczenia w budynku przy ul. św. Marka 10. Lekcje odbywały się co drugi dzień, 2 – 3 godziny dziennie. 17 stycznia 1945 r., kiedy to rozpoczęła się bitwa o Kraków (zakończona wyzwoleniem miasta) lekcje odbywały się w atmosferze napięcia i oczekiwania. 18 stycznia wieczorem na ulicach Krakowa pojawiły się zwycięskie wojska radzieckie. Po ustabilizowaniu sytuacji w mieście od 24 stycznia wznowiono naukę w szkołach. Uczniowie wszystkich klas korzystali w tym czasie tylko z sali w budynku przy ul. św. Marka 10. Przychodzili do szkoły co drugi dzień, lekcje odbywały się według zredukowanego podziału godzin. W kwietniu 1945 r. nastąpiła poprawa warunków lokalowych szkoły. Uczniowie klas I i II korzystali nadal z sali przy ul. św. Marka 10, natomiast młodzież klas III – VII znalazła pomieszczenia przy placu Matejki 11. Tuż po wyzwoleniu zaczęto organizować uroczystości szkolne o charakterze patriotycznym. W takich okolicznościach wracały normalne warunki życia i nauki. PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ 1945/1946 W czerwcu 1945 r. wojska radzieckie opuściły budynek szkoły przy placu Biskupim. W czasie wakacji przeprowadzono przy pomocy rodziców remont baraku. Zorganizowano 9 oddziałów klasowych, w których realizowano nowy program nauczania. 1946/1947 Zwiększyła się liczba oddziałów klasowych do 11 (pomieszczeń nadających się na sale lekcyjne było dziewięć). Realizacja nowych programów odbywała się dość rytmicznie pomimo braku podręczników. 1947/1948 Rozpoczęcie nowego roku szkolnego odbyło się z udziałem porucznika Ludowego Wojska Polskiego, a wśród wielu przemówień znalazło się i przemówienie radiowe ministra oświaty. W ciągu roku szkolnego nauka odbywała się na dwie zmiany. Wśród uroczystości o bogatych

1948/1949 1949/1950 1951/1952 1952/1953 1953/1954 1954/1955

tradycjach, jak święto patrona szkoły czy mikołajki pojawiły się nowe, które były wynikiem nowej rzeczywistości politycznej. Najokazalej jednak wypadła uroczystość 150-lecia szkoły (18 XI 1947 r.) z nabożeństwem w Kościele Mariackim oraz uroczystą akademią z udziałem władz politycznych i świata kultury ówczesnego Krakowa. Planowano zorganizowanie 12 oddziałów klasowych, tymczasem władze oświatowe podjęły decyzję o utworzeniu 9 oddziałów. Część uczniów przeniesiono do innej szkoły. Celem poprawy warunków nauki władze miejskie zleciły przeprowadzenie niezbędnych remontów. W trakcie tego roku szkolnego wyraźnie zmienił się kalendarz imprez szkolnych. Z kart „Kroniki szkoły” znika informacja o obchodach święta patrona szkoły – św. Wojciecha. Na terenie szkoły działały następujące organizacje uczniowskie: Spółdzielnia Uczniowska, Koło Krajoznawcze, Liga Lotnicza, Liga Morska, PCK, Szkolna Kasa Oszczędności, Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza, Koło Przyjaźni Polsko - Radzieckiej, Koło Odbudowy Warszawy, Harcerstwo. Wśród zakupionych pomocy naukowych najcenniejszym był epidiaskop. Rozpoczęcie nowego roku szkolnego poprzedziła trzydniowa konferencja dla nauczycieli, wytyczająca zadania dydaktyczne i wychowawcze na bieżący rok. Konferencje te stały się obowiązkowe i odbywały się też w następnych latach. W roku szkolnym po raz pierwszy „Kronika szkoły” wymienia nauczyciela języka rosyjskiego. Do zajęć lekcyjnych przystąpiło 400 uczniów skupionych w 10 oddziałach klasowych. Pracę z młodzieżą podjęło 12 nauczycieli. Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego odbyło się w Sali Domu Kolejarza przy ul. Św. Filipa, gdzie szczególnie serdecznie powitano i obdarowano słodyczami uczniów klas pierwszych. Do szkoły uczęszczało 422 uczniów, których podzielono na 10 oddziałów klasowych, grono pedagogiczne liczyło 12 osób. Wśród wielu organizacji działających w szkole po raz pierwszy wymieniony jest Fundusz Budowy Szkół a nadto cztery kółka przedmiotowe. 81 uczniów z dwóch oddziałów klas VII zdawało egzamin ukończenia szkoły z następujących przedmiotów: język polski, matematyka, nauka o Polsce. Wyniku pozytywnego nie uzyskało dwóch uczniów. Uroczyste zakończenie roku szkolnego miało miejsce w sąsiednim Miejskim Domu Kultury, gdzie w przyszłości będą się odbywać większe uroczystości i imprezy szkolne. Uczniowie, którzy uzyskali bardzo dobre wyniki w nauce zwani „przodownikami”, otrzymali nagrody książkowe. Zorganizowano 10 oddziałów klasowych przy zatrudnionych 12 nauczycielach. Na terenie szkoły prowadziły działalność organizacje wymienione wcześniej. Uczniowie klas VI i VII przystąpili w pierwszych dniach czerwca 1953 r. do egzaminów promocyjnych z przedmiotów: klasa VI – język polski, matematyka, geografia biologia; klasa VII – język polski matematyka, nauka o konstytucji, geografia. Zorganizowano 11 oddziałów, pracowało 13 nauczycieli. Kolejny rok szkolny był już sześćdziesiątym od chwili zajęcia przez szkołę baraku przy placu Biskupim. Stan budynku przedstawiał się następująco: ściana północna została zniszczona przez grzyb zatruwający powietrze zgnilizną, dwie klasy przysłonięte przez budynek Domu Kultury przy ulicy Krowoderskiej były zupełnie ciemne, szkoła nie posiadała sali gimnastycznej ani innych pomieszczeń, barak nie nadawał się więc na potrzeby szkoły. Według planów nowy budynek w stanie surowym miał stanąć do końca grudnia 1954 roku. Nowy rok szkolny rozpoczęło 12 oddziałów klasowych i 16 nauczycieli. Klasę VII ukończyło 61 uczniów z których 33 poszło do liceów, pozostali – do techników i zasadniczych szkół zawodowych. 14 listopada 1954 r. z udziałem nauczycieli, uczniów i rodziców oraz przedstawicieli

1955/1956

władz administracyjnych i szkolnych Krakowa, odbyła się uroczystość położenia kamienia węgielnego pod nowy budynek szkoły, który zamierzano oddać do użytku z końcem listopada 1955 r. Zorganizowano 14 oddziałów klasowych, po dwa równoległe oddziały każdej klasy. Zatrudnionych było 16 nauczycieli. Do szkoły uczęszczało 514 uczniów. Był to rok przełomowy w historii szkoły. Otóż z końcem marca 1956 roku rozpoczęła się przeprowadzka do nowego budynku szkoły przy ul. Łobzowskiej Bocznej (obecnie Wł. Spasowskiego). Lekcje w nowym i pięknym gmachu rozpoczęły się po feriach wiosennych, w kwietniu 1956 r. Do użytku młodzieży nie oddano sali gimnastycznej i auli. Zdecydowano, że uroczyste otwarcie szkoły nastąpi po wykonaniu wszystkich prac. W czerwcu 1956 r. młodzież klasy VII złożyła egzaminy z języka polskiego, matematyki i historii.

1956/1957 1957/1958 1958/1959

Zamiast planowanych 15 oddziałów utworzono 23, ponieważ przeniesiono do naszej szkoły 400 dziewcząt ze Szkoły Podstawowej nr 13. Do tego czasu Szkoła Podstawowa nr 2 była szkołą tylko dla chłopców. W 23 oddziałach klasowych uczyło się 900 uczniów, grono pedagogiczne liczyło 26 osób. Lekcje odbywały się na dwie zmiany. Wkrótce po rozpoczęciu roku szkolnego okazało się, że szkoła nie jest przygotowana do pracy z tak liczną grupą młodzieży. Prace wykończeniowe przedstawiały się następująco: ukończono aulę, przewiązkę i salę gimnastyczną, która nie nadawała się jednak do użytku; nie dotrzymano terminu wykonania podwórka, boiska i chodników wokół szkoły. W tymże roku szkolnym zniesiono egzaminy końcowe we wszystkich klasach. W porównaniu z rokiem poprzednim wzrosła ilość oddziałów do 26. Grono pedagogiczne, włączając pracowników świetlicy i biblioteki, liczyło 34 osoby. Uroczyste przejęcie całego budynku przez szkołę zostało połączone z obchodami 160 rocznicy założenia szkoły. Okolicznościowa akademia odbyła się 17 listopada w szkolnej auli z udziałem przedstawicieli władz szkolnych i administracyjnych miasta. Życzenia dalszego pomyślnego rozwoju szkoły złożył poseł dr Bolesław Drobner. Specjalne życzenia i gratulacje przesłali minister oświaty Władysław Bieńkowski oraz członek Rady Państwa, literat Leon Kruczkowski, który w późniejszych miesiącach odwiedził szkołę. Jednym z elementów pracy wychowawczej stały się sobotnie apele. Odbywały się każdego tygodnia o godzinie 7.45. Nowy rok szkolny przyniósł dalsze powiększenie szkoły. Do nauki przystąpiło 1210 uczniów skupionych w 29 oddziałach. Grono pedagogiczne liczyło 39 osób. Jedynymi klasami wyłącznie

1959/1960 1960/1961 1961/1962 1962/1963 1963/1964

męskimi były już tylko klasy VII. Klasy I – VI były koedukacyjne. Nauczyciele opiekowali się takimi oto organizacjami i kołami zainteresowań: kółko muzyczne, humanistyczne, turystyczno- krajoznawcze, przyrodnicze, recytatorskie, Szkolna Kasa Oszczędności, Kasa Pożyczkowa, Społeczny Fundusz Budowy Szkół, harcerstwo. W trakcie użytkowania budynku szkoły okazało się, że istnieje wiele braków technicznych, które stanowią zagrożenie dla uczniów i pracowników szkoły. Na nowy rok szkolny zapisanych zostało 1283 uczniów, zorganizowano 30 oddziałów klasowych, na etatach pedagogicznych było zatrudnionych 39 osób. Szkoła stała się miejscem praktyki dla studentów Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Studium Nauczycielskiego w zakresie języka polskiego, matematyki, języka rosyjskiego i wychowania fizycznego. Dumą szkoły był chór szkolny liczący 121 uczniów. Dopiero w maju 1960 r. oddano do użytku dzieci podwórko. Na kolejny rok szkolny zostało zapisanych 1247 uczniów, którzy rozpoczęli naukę w 30 oddziałach. W trakcie roku, w wyniku wypadku rowerowego, zmarł jeden z uczniów. Od września do czerwca odbyło się 15 różnych uroczystości okolicznościowych. Swą pracą wyróżniały się cztery koła zainteresowań i organizacje : Związek Harcerstwa Polskiego, PCK, Towarzystwo Przyjaźni Polsko - Radzieckiej, Koło Odnowy Kraju i Stolicy, Koło Budowy Szkół Tysiąclecia, SKO, Samorząd Szkolny. W czerwcu 1961 r. oddano do użytku boisko szkolne, a później – w sierpniu – pomalowano wnętrza budynku. Rok szkolny rozpoczęło 1200 uczniów w 30 oddziałach klasowych. Pracę dydaktyczną prowadziło 35 nauczycieli. Od półrocza nastąpiła zmiana rejonizacji, w wyniku której dziewczęta skierowano do nowej Szkoły Podstawowej nr 94 przy ul. Michałowskiego. Spowodowało to likwidację dwóch oddziałów i przejście dwóch nauczycieli do tamtej szkoły. W naszej szkole pozostało 1100 uczniów, z nich 112 uczęszczało do szkolnej świetlicy. Szczególną aktywnością wykazywało się koło krajoznawczo - turystyczne i koło dramatyczne, skupiając 22 uczniów, którzy kilkakrotnie zaprezentowali się na scenie. Uroczystość rozpoczęcia nowego roku szkolnego odbyła się w trzech grupach wiekowych. Utworzono 28 oddziałów klasowych, pracowało 33 nauczycieli, w świetlicy pracowała kierowniczka i dwie wychowawczynie, w bibliotece jedna osoba. W trakcie roku przerwano naukę na 11 dni z powodu silnego mrozu. Charakter pracy kół zainteresowań nie uległ zmianie. Ze świetlicy korzystało 120 dzieci, z biblioteki 824 czytelników, przygotowano 17 uroczystości szkolnych. Trudności przeżywała drużyna harcerska chłopców – jej działalność zawieszono. Drużyna harcerek liczyła 45 druhen; zuchy tworzyły 16 -osobową gromadę. Szkoła należała do placówek dobrze wyposażonych w pomoce naukowe. Dysponowała mikroskopami, rzutnikami, epidiaskopami, aparatem filmowym, czterema radiami, telewizorem, skrzyniami z obrazami. Na księgozbiór biblioteki składało się 5500 tomów. Dobrze wyposażone były też w pomoce dydaktyczne pracownie: biologiczna, chemiczna, geograficzna i zajęć praktycznych. Komplet wyposażenia znajdował się w gabinecie lekarskim i dentystycznym, w auli, sali gimnastycznej, świetlicy i stołówce. W tym roku szkolnym nastąpiła zmiana na stanowisku kierownika szkoły. Dotychczasowy – Jan Bień, prowadzący szkołę od 1935 roku (!) otrzymał roczny urlop dla poratowania zdrowia a następnie przeszedł na emeryturę. Nowym kierownikiem został dotychczasowy inspektor szkolny Kazimierz Dobrowolski. Zespół nauczycieli i innych pracowników nie uległ zmianie. Szkoła liczyła 1088 uczniów w 28 oddziałach. Nauka odbywała się na dwie zmiany, w godzinach

1964/1965 1965/1966 1966/1967 1967/1968 1968/1969

od 8.00 do 17.00. W zakresie prac gospodarczych wykonano asfalt na boisku szkolnym, nową bramę wejściową, zainstalowano dodatkowe kaloryfery, powieszono kotary zaciemniające okna, założono też kotary na scenie auli, odnowiono tablice w klasach, odmalowano pomieszczenia kuchenne, urządzono harcówkę dla dziewcząt oraz zakupiono 12 warsztatów stolarskich i ślusarskich do pracowni zajęć technicznych. W związku z reformą szkolnictwa po raz ostatni opuścili szkołę absolwenci klas VII (odtąd nauka miała trwać 8 lat). Do szkoły uczęszczało 1005 uczniów. Młodzież, podobnie jak w innych latach, uczestniczyła w wycieczkach organizowanych poza Kraków, oglądała też wybrane przedstawienia w teatrach krakowskich. Naukę podjęło 984 uczniów w 26 oddziałach klasowych. Działalność prowadziły następujące koła zainteresowań: fizyczno - chemiczne, krajoznawczo - turystyczne, recytatorskie, taneczne, muzyczne, działały dwa koła sportowe. Swą pracą wyróżniał się samorząd szkolny, którego członkowie pomagali w organizowaniu sobotnich apeli, akademii i wielu innych akcjach, opiekowali się pomnikiem przy ul. Grottgera. Uroczystości i imprezy, tak w szkole jak i poza jej murami, podporządkowane były obchodom 1000 -lecia Państwa Polskiego i 600 -lecia Kleparza. W ramach pedagogizacji rodziców wygłoszono prelekcję z zakresu pedagogiki, medycyny, higieny oraz 600 -lecia Kleparza. Zorganizowano Koło Towarzystwa Przyjaciół Dziecka. W tym roku szkolnym pierwszy raz opuścili szkołę absolwenci klas ósmych. Do szkoły uczęszczało 984 uczniów podzielonych na 27 oddziałów. Lekcje nadal odbywały się na dwie zmiany. Ze względu na mniejszą liczbę oddziałów zlikwidowano drugi etat zastępcy kierownika. Liczba pracowników szkoły wynosiła łącznie 59, w tym 34 nauczycieli. Zgodnie z zaleceniem Centralnego Ośrodka Metodycznego na terenie szkoły podjęły pracę szkolne zespoły przedmiotowe. Wprowadzono naukę języka angielskiego (przedmiot nadobowiązkowy). Pojawiła się nowa organizacja młodzieżowa – Liga Obrony Kraju. Spośród rozlicznych wydarzeń z życia szkoły na uwagę zasługuje zdobycie przez naszego ucznia pierwszego miejsca w konkursie o Kleparzu (nagrodą był rower). W planie pracy szkoły położono nacisk na kształtowanie uczuć patriotycznych i internacjonalistycznych oraz wyrabianie sprawności fizycznej. Do szkoły uczęszczało 914 uczniów. Pracowało z nimi 33 nauczycieli. Jak co roku szkoła roztaczała opiekę nad dziećmi z rodzin ubogich lub pozbawionych dozoru rodzicielskiego. Wszystkie te dzieci mogły korzystać ze świetlicy szkolnej oraz z obiadów (te z rodzin najuboższych – bezpłatnie). Wśród wielu uroczystości i imprez szkolnych na uwagę zasługuje powszechny udział młodzieży w powitaniu prezydenta Francji Charlesa de Gaulle’a. W styczniu 1968 r. po kapitalnym remoncie trwającym ponad rok, przekazano do użytku aulę i salę gimnastyczną. Do szkoły uczęszczało 809 uczniów. Nauka odbywała się na dwie zmiany w 23 oddziałach. W dniu rozpoczęcia pracy szkolnej, w przygotowanej uroczystości z okazji kolejnej rocznicy wybuchu II wojny światowej, zrealizowano cel wychowania patriotycznego. Kolejna uroczystość z okazji 50 -tej rocznicy odzyskania niepodległości służyła temu samemu celowi wychowawczemu. Z kolei dla uczczenia V Zjazdu Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz wyborów do Sejmu i rad narodowych nauczyciele i młodzież podjęli zobowiązanie wykonania (społecznie) wielu prac na rzecz szkoły oraz pomagania w nauce słabszym uczniom. 16 maja 1969 r. odbyła się uroczystość nadania szkole imienia byłego jej wychowanka, literata i społecznika – Leona Kruczkowskiego. Jego imię i nazwisko figuruje w „Księdze honoru”

1969/1970 1971

pod rokiem szkolnym 1909/10. Tę imprezę przez szereg miesięcy przygotowywał powołany komitet organizacyjny z przewodniczącym Janem Miterą. Protektorat nad uroczystością objął poseł na sejm Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, pierwszy sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie – Czesław Domagała. Tablicę mosiężną z napisem „Szkoła Podstawowa nr 2 im. Leona Kruczkowskiego w Krakowie” wykonał i ofiarował Komitet Opiekuńczy Szkoły przy Krakowskiej Wytwórni Protez. Tablicę pamiątkową z popiersiem patrona umieszczono w holu na pierwszym piętrze, a barwny portret Leona Kruczkowskiego wykonał ojciec jednego z uczniów. Wśród gości honorowych uroczystości nadania imienia znaleźli się przedstawiciele władz partyjnych, na czele z Czesławem Domagałą, władz administracyjnych Krakowa, przedstawiciele świata kultury oraz wiceminister spraw zagranicznych – Adam Kruczkowski, syn pisarza, a także Jadwiga Kruczkowska – żona pisarza. Ponadto w uroczystości wzięli udział dyrektorzy okolicznych szkół, młodzież szkolna, rodzice. Najważniejszym punktem uroczystości było odczytanie aktu nadana imienia szkole. Szkoła nasza nadal otaczała opieką dzieci ze Szkoły Podstawowej w Ostrowie Królewskim koło Bochni. Zapoczątkowano ją w 1966 r. Zebrano wtedy dla tej placówki książki, zabawki, słodycze. Wśród wielu organizacji młodzieżowych wyróżnił się szczep ZHP, który w ramach wiosennego alertu „Harcerze ludziom 25 -lecia Polski Ludowej” roztoczył opiekę nad osobami starszymi i samotnymi oraz nad pomnikiem ofiar hitleryzmu przy ul. Grottgera. Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w szkole liczyła 14 członków i prowadziła szkolenia ideologiczne dla grona nauczycielskiego. Współuczestniczyła też w rozwiązywaniu trudnych problemów wychowawczych. Rok szkolny 1968/69, jeden z ważniejszych w historii szkoły, zakończył się zawodami sportowymi oraz rozdaniem świadectw, dyplomów i nagród. Do szkoły uczęszczało 674 uczniów, z którymi pracowało 29 nauczycieli. Szkoła wzbogaciła się o ogród z drzewami owocowymi, który przekazała w formie darowizny Zofia Krącina. Z przyznanych szkole pieniędzy zakupiono sprzęt audio - wizualny, krzesła, regały i kotary do sal lekcyjnych. Podobnie jak w latach poprzednich nadal działały w szkole organizacje młodzieżowe, koła zainteresowań, zespoły samokształceniowe nauczycieli, które przyczyniły się do podnoszenia wyników nauczania i wychowania. Z dniem 1. stycznia 1971 roku dyrektor Kazimierz Dobrowolski przeszedł na emeryturę. Zastąpił go na ty stanowisku Marian Wójcikowski.

Przez kolejne lata brak jest zapisów w „Kronice szkoły”, zaś poniższy zapis dokonany został ręką dyrektora Andrzeja Maciejowskiego 1977

W tym roku w wyniku reorganizacji połączono szkoły podstawowe nr 2 i 7. Szkoła Podstawowa nr 2 przestała istnieć.

NOWA LOKALIZACJA - PRĄDNIK CZERWONY W związku z wybudowaniem nowego osiedla mieszkaniowego na Prądniku Czerwonym powstał tam też nowy budynek szkolny.

1983/1984 1984/1985 1985/1986 1986/1987

Pierwszy pawilon dydaktyczny, w którym uczyły się dzieci klas I – III otwarto 14 X 1983r. W tym też dniu przywrócono do życia Szkołę Podstawową nr 2 im. Leona Kruczkowskiego Dyrektorem reaktywowanej placówki została mgr Irena Kasiarz. W uroczystości otwarcia szkoły wzięli udział: Sekretarz KK PZPR Józef Szczurowski, Wiceprezydent Miasta Krakowa Jan Nowak, Dyrektor KPBO Janusz Pałka, przedstawiciele Kuratorium Oświaty i Wychowania oraz przedstawiciele władz Dzielnicy Śródmieście. W dniu tym odbyło się również uroczysta ślubowanie klas pierwszych. W tym roku szkolnym naukę rozpoczęło 1485 uczniów – w tym 276 pierwszoklasistów- w 53 oddziałach, pod opieką 90 nauczycieli. Wicedyrektorami w szkole były panie: Maria Radoń, Helena Rogozińska oraz Janina Dzierżek. Otworzono dwa nowe pawilony dydaktyczne C i D, w których uczyły się klasy IV – VIII, nadal jednak nie działała stołówka szkolna oraz sala gimnastyczna. Zajęcia z wychowania fizycznego odbywały się na korytarzach szkolnych. W styczniu w szkole zorganizowano bal noworoczny z loterią fantową. W kwietniu obchodzono Miesiąc Pamięci Narodowej: porządkowano mogiły poległych żołnierzy, złożono kwiaty i zapalono znicze w Miejscach Pamięci. oraz odwiedzono Muzeum Martyrologii. Klasy VIII zwiedziły obóz zagłady w Oświecimiu. W szkole odbył się również uroczysty apel zorganizowany przez harcerzy, poświęcony pamięci bohaterki szczepu – Krystyny Krahelskiej. W czerwcu odbyło się spotkanie z Augustem Kowalczykiem - polskim aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym, reżyserem, więźniem obozu w Oświęcimiu. Na koniec roku szkolnego klasy 4a i 7e, które uzyskały najwyższe średnie ocen (4,4), otrzymały Puchar Przechodni. Pod koniec listopada oddano do użytku salę gimnastyczną. W tym miesiącu szkoła gościła dyrektora Teatru Ludowego, Henryka Giżyckiego. W grudniu odbyło się spotkanie dla klas VIII z poetą, Tadeuszem Śliwiakiem. W szkole rozpoczął działalność klub „Pod Samowarem” – Klub Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej. Otwarcie nastąpiło 11 kwietnia 1986 r i zbiegło się z 25 rocznicą lotu pierwszego człowieka w kosmos. W październiku, z okazji Dnia Milicjanta, klasy IV i V spotkały się z przedstawicielami Komendy Ruchu Drogowego. Również w październiku szkołę odwiedzili aktorzy Teatru Starego. - Monika

Rasiewicz-Globisz i Andrzej Hudzik. W marcu, z okazji Dnia Kobiet, dzieci wystąpiły z programem artystycznym w Domu Pogodnej Jesieni. 12 czerwca odbył się dzień patrona szkoły – Leona Kruczkowskiego. Z tej okazji została otwarta Izba Tradycji Szkoły. Przez pewien okres czasu obowiązki dyrektora szkoły, w zastępstwie przebywającej na długotrwałym zwolnieniu lekarskim I. Kasiarz, pełniła wicedyrektor szkoły, Helena Rogozińska. 1987/1988 W tym roku szkolnym dyrektorem szkoły została mgr Zyta Kołeczko i pełniła tę funkcję do odwołania (8 V 1989). Do końca roku szkolnego obowiązki dyrektora szkoły pełnił mgr Andrzej Maciejowski, oddelegowany przez władze oświatowe ze Szkoły Podstawowej nr 60. 1988 /1989 Na plenarnym posiedzeniu Rady Pedagogicznej w sierpniu 1989 r. grono nauczycielskie zrezygnowało z konkursu na dyrektora szkoły i w głosowaniu tajnym zdecydowaną większością głosów zatwierdziło na stanowisku dyrektora szkoły kandydaturę WOiW – mgr Andrzeja Maciejowskiego. 1989/1990 Zorganizowano w szkole 69 oddziałów klas I – VIII oraz 4 oddziały zerowe. Do szkoły uczęszczało 2019 uczniów i uczennic. Zatrudnionych było 130 nauczycieli. Był to pierwszy rok pracy dyrekcji w nowym składzie: Andrzej Maciejowski – dyrektor, Antoni Franaszek, Barbara Więsek, Anna Kwiecińska, Jadwiga Sadowska – zastępcy. W szkole pracowała stołówka wydająca każdego dnia ok. 600 obiadów. Dokonano zakupów pomocy dydaktycznych oraz sprzętu niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania szkoły. Wygospodarowano i przebudowano pomieszczenia na aulę szkolną; wyposażono ją w niezbędny sprzęt. W ciągu roku szkolnego odbyło się 14 rad pedagogicznych. Poloniści działali w Zespole Nauczycieli Twórczych przy WOM i wzięli udział w wyjazdowej sesji w Łodzi. Działały koła olimpijskie oraz koła zainteresowań: polonistyczne, historyczne, geograficzne, recytatorskie, matematyczne, matematyczno - fizyczne, fizyczne, chemiczne, biologiczne, plastyczne, SKS. W olimpiadach przedmiotowych wystartowało 95 uczniów, z których czworo zakwalifikowało się do szczebla wojewódzkiego. Szkoła mogła się poszczycić osiągnięciami sportowymi (I miejsce we współzawodnictwie międzyszkolnym dzielnicy Śródmieście, sukcesy na szczeblu wojewódzkim, awans do Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży Szkolnej). W ramach Szkolnej Rady Uczniowskiej wprowadzono funkcję Rzecznika Praw Uczniowskich, ponadto znowelizowano Wewnętrzny Regulamin Szkoły. SRU zorganizowała wiele różnego rodzaju imprez, dyskotek, konkursów, których charakter zmienił się w porównaniu z wcześniejszym okresem. Przeprowadzono wiele wycieczek przedmiotowych i turystyczno - krajoznawczych. Na szczególną uwagę zasługuje wyjazd do Francji, w ramach wymiany młodzieży między krajami. Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej (15 I 1990) pojawiły się propozycje zmiany patrona szkoły i powroty do imienia św. Wojciecha. Na ostatniej konferencji czerwcowej przegłosowano wniosek o votum zaufania dla dyrekcji szkoły. W tajnym głosowaniu wzięły udział 94 osoby: 88 głosowało za udzieleniem votum zaufania. 1990/1991 Rada Pedagogiczna uchwałą z dnia 27 sierpnia 1990 r. postanowiła kontynuować szczytne tradycje Szkoły Podstawowej nr 2 i przywrócić jej patrona – świętego Wojciecha. Kuratorium Oświaty i Wychowania, uwzględniając powyższy wniosek, anulowało decyzję dotyczącą imienia Leona Kruczkowskiego i przywróciło imię św. Wojciecha. Nazwę szkoły ustalono w następującym brzmieniu: Szkoła Podstawowa nr 2 im. św. Wojciecha w Krakowie. Do szkoły uczęszczało 1914 uczniów. Po raz pierwszy w klasach piątych zamiast lekcji języka rosyjskiego wprowadzono naukę języka angielskiego. Przywrócono też naukę religii we wszystkich klasach.

W tymże roku szkolnym wprowadzono zmiany programowe – sześciostopniową skalę ocen i nową skalę ocen z zachowania. Po rezygnacji A. Kwiecińskiej ze stanowiska wicedyrektora na jej miejsce powołano Małgorzatę Solner (po pozytywnym zaopiniowaniu przez Radę Pedagogiczną). Do najważniejszych wydarzeń w życiu szkoły należała uroczystość związana z przywróceniem szkole imienia św. Wojciecha. Rozpoczęła się ona mszą świętą w kościele pod wezwaniem Jana Chrzciciela. Jego eminencja ks. biskup Kazimierz Nycz poświęcił sztandar szkolny i szkołę. W uroczystości wziął też udział wicekurator oświaty i wychowania w Krakowie – Zbigniew Mazurek oraz byli nauczyciele, wychowankowie szkoły, rodzice uczniów, młodzież szkolna. Wiele wrażeń i emocji dostarczył program artystyczny poświęcony życiu św. Wojciecha oraz historii szkoły. Podczas uroczystości zakończenia roku szkolnego po raz pierwszy odbyło się ślubowanie na nowy sztandar. Ślubowali na niego uczniowie klas VIII i przekazali go uczniom klas młodszych. Zwyczaj ślubowania przez najstarsze klasy jest kontynuowany. W tym roku szkolnym na uwagę zasługiwały osiągnięcia sportowe młodzieży. Uczennice Hanna Kowalczyk i Elżbieta Skrzypek zdobyły pierwsze miejsce w rywalizacji na szczeblu makroregionu, awansowały do Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży Szkolnej. Ponadto szkoła zajęła I miejsce w każdej kategorii wiekowej (dziewcząt i chłopców) we współzawodnictwie szkolnym dzielnicy Śródmieście. Najważniejsze przedsięwzięcia gospodarcze tego roku szkolnego to: wyposażenie kuchni w niezbędny sprzęt, wymiana i naprawa dachu nad

1991/1992 1992/1993

salą gimnastyczną, zamiana parkietu w salach gimnastycznych, wyposażenie świetlicy. W związku z 5% obniżką funduszu wynagrodzeń przeprowadzono w szkole zmiany organizacyjne. Zlikwidowano kilka etatów, zmniejszono liczbę godzin niektórych przedmiotów. W tajnym głosowaniu wybrano 6 przedstawicieli Rady Pedagogicznej do Rady Szkoły. Do szkoły uczęszczało 1855 uczniów. Uczniowie startujący w olimpiadach i konkursach pracowali samodzielnie korzystając jedynie z doraźnej pomocy nauczycieli, którzy społecznie przygotowywali ich do olimpiad. Do etapu wojewódzkiego zakwalifikowało się 9 uczniów. Sukcesy w sporcie to m.in. : III miejsce w województwie i makroregionie oraz awans do Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży w tenisie stołowym, II miejsce w dzielnicy w kategorii wiekowej uczniów klas II – IV w turnieju „Baw się razem z nami” oraz awans na Ogólnopolskie Igrzyska Młodzieży w piłce ręcznej. Poloniści przygotowali i zorganizowali Dzielnicowy Konkurs Literacki. W tym roku na terenie szkoły przebywała grupa nauczycieli ze Słowacji, którzy przyglądali się niektórym lekcjom. Atmosfera i nastroje w ostatnich miesiącach roku szkolnego zdominowane były przez konkurs na stanowisko dyrektora szkoły. Kandydata na to stanowisko, dotychczasowego dyrektora Andrzeja Maciejowskiego, poparło niemal całe grono pedagogiczne i rodzice. Do konkursu stanął jako jedyny, ale wynik konkursu był (w komisji konkursowej) remisowy – 5:5. W związku z nierozstrzygnięciem konkursu Wydział Edukacji i Kultury Fizycznej urzędu Miasta Krakowa przedstawił propozycję kandydata na stanowisko dyrektora szkoły – Andrzeja Maciejowskiego. Po ustnym, pozytywnym, wstępnym zaopiniowaniu przyjęto tajną formę dalszego opiniowania i wybierania kandydata. Po obliczeniu wyników głosowania uchwałą Rady Pedagogicznej pozytywnie została zaopiniowana kandydatura A. Maciejowskiego na stanowisko dyrektora szkoły. Do szkoły uczęszczało 1757 uczniów. Jednym z najistotniejszych i najbardziej kontrowersyjnych (dla społeczeństwa) wydarzeń w naszej szkole był strajk okupacyjny nauczycieli w dniu 22 kwietnia 1993 r. pod przewodnictwem Związku Nauczycielstwa Polskiego, a następnie – od 11 do 18 maja – strajk nauczycieli z NSSZ „Solidarność”. Strajkujący domagali się zwiększenia środków z budżetu państwa na oświatę i wynagrodzenia pracownicze. Z powodu braku funduszy nie prowadzono kół olimpijskich, pomimo tego w konkursach tych do etapu wojewódzkiego zakwalifikowało się 11 uczniów. Kontynuowana była praca w czterech klasach (II, IV, V, VI) nad realizacją „programu minimum”. Wśród organizacji uczniowskich szczególnie wyróżniła się praca Szkolnej Rady Uczniowskiej, która zorganizowała np. zbiórkę pieniężną na pomoc finansową dla najbardziej potrzebujących uczniów z Litwy. Z inicjatywy SRU odbyły się dwa mecze pomiędzy nauczycielami a uczniami. Pieniądze za bilety wstępu zostały przekazane na utwardzenie boisk szkolnych. Wśród wielu imprez i apeli okolicznościowych na szczególne wyróżnienie zasługuje uroczystość z okazji święta patrona szkoły. Ponadto pod kierunkiem Andrzeja Chwaliboga od stycznia 1993 roku zaczęła ukazywać się co miesiąc „Nasza Gazeta” redagowana początkowo tylko przez uczniów klasy VIII a. W czerwcu ’93 uczniowie naszej szkoły Elżbieta Skrzypek i Łukasz Jurek zajęli pierwsze miejsce w Mistrzostwach Polski w tenisie stołowym. Dzięki staraniom dyrektora szkoły Andrzeja Maciejowskiego udało się odnaleźć historyczny sztandar szkoły ufundowany przez Gminę Kraków w dniu 100-lecia jej powstania w roku 1897. Sztandar ten został pokazany społeczności szkolnej w czasie uroczystości święta patrona w kwietniu 1993.

Trzeci nr „Naszej Gazety” z roku 1993. „Nasza Gazeta” na wystawie „Polska prasa lokalna” w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie, XI 1995. Ostatni, czerwcowy numer naszej gazety „Dwójeczka” 2013 r.

1993/1994 1994/1995

Naukę rozpoczęło 1632 uczniów przydzielonych do 68 oddziałów klasowych. Grono pedagogiczne składało się z 108 nauczycieli. W tym roku zaczęła funkcjonować pracownia komputerowa. Odbyło się wiele imprez, konkursów, uroczystości. Trwałe miejsce w kalendarzu imprez zdobyły sobie: przyjęcie uczniów klas pierwszych do społeczności szkolnej, obchody święta niepodległości, spotkania wigilijne, konkurs stroików świątecznych, obchody święta patrona szkoły. SRU oprócz wcześniej już podejmowanych akcji wystąpiła m.in. z propozycją sadzenie drzewek i krzewów wokół szkoły oraz ukwiecenia pomieszczeń szkolnych. Kolejny rok rozwoju odnotował miesięcznik „Nasza Gazeta”, będący szkołą dziennikarstwa. Poziom pisma został wysoko oceniony w prasie krakowskiej. W dniach 12 – 24 kwietnia 1994 r. w szkole odbywała się wizytacja kuratoryjna. Podkreśliła ona wyskoki poziom nauczania, sukcesy uczniów w olimpiadach przedmiotowych, zwróciła uwagę na bardzo dobrą organizację. Był to kolejny rok zabiegania Dyrekcji, Rady Szkoły i Komitetu Rodzicielskiego o fundusze na utwardzenie nawierzchni boisk. Początek roku szkolnego to 65 oddziałów , a w nich 1515 uczniów. Życie tak dużej szkoły obfitowało w wiele ciekawych wydarzeń. W teleturnieju „Słowa, słówka i półsłówka” (5 X ’94) reprezentacja szkoły pokonała SP52 i SP95. We wrześniu uczniowie włączyli się w akcję „Sprzątanie świata”. Rozwinął działalność klub SKS „Orlik”. Dziewczęta z klas V – VI zajęły I miejsce w rozgrywkach piłki nożnej podczas Mistrzostw Szkół Podstawowych. Odnotowano kolejne sukcesy w olimpiadach przedmiotowych. Do etapu rejonowego zakwalifikowało się 54 uczniów, do wojewódzkiego – 18. W styczniu ’95 dyrekcja zarządziła ewakuację uczniów i nauczycieli z budynku szkolnego na skutek anonimowej informacji o podłożeniu w szkole bomby. Ekipa policji po przeszukaniu budynku nie stwierdziła zagrożenia. W trakcie roku odbyło się wiele imprez o charakterze wychowawczym, kulturalnym, m.in. konkurs na najciekawszą inscenizację baśni, konkurs recytatorski poezji o Krakowie, konkurs mitologiczny, na stroik wielkanocny, piosenki wakacyjnej, wiedzy o ruchu drogowym, historyczny związany z obchodami 200 - lecia rocznicy kościuszkowskiej. Młodzi redaktorzy „Naszej Gazety” nawiązali kontakt ze znanym absolwentem naszej szkoły, plastykiem Edwardem Lutczynem oraz poetą krakowskim Adamem Ziemianinem., gościli w redakcji „Przekroju”. W działalności SRU na szczególną uwagę

zasługuje zebranie 5 ton makulatury. Za tę akcję szkoła zdobyła I miejsce w rywalizacji krakowskiej. Bardzo smutnym i bolesnym wydarzeniem była, poprzedzona długą i ciężką chorobą, śmierć lubianej polonistki Marii Mamcarczyk (zmarła 19 VI 1995 r.). 1995/1996 Nowy rok szkolny zaczął się dla 1343 uczniów z 58 oddziałów klasowych. Działała w szkole świetlica, stołówka ze sklepikiem, biblioteka, gabinety psychologiczny i pedagogiczny. Działała drużyna harcerska i SKS „Orlik”; utworzono świetlicę terapeutyczną (przy ulicy Strzelców 9a/1) dla młodszych uczniów, którzy wymagają dodatkowej pomocy w nauce. SRU działała w sekcjach: imprezowej, porządkowej, ekologicznej, dekoratorskiej, sportowej, radiowej, makulaturowo - gospodarczej. „Nasza Gazeta” eksponowana była w listopadzie 1995 r. na wystawie w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej, ponadto młode jej dziennikarki wzięły udział w Sesji Dziennikarskiej dla zespołów redakcyjnych gazet szkolnych w WOK i Klubie Dziennikarzy „Pod Gruszką”. Dużą popularnością wśród uczniów cieszą się konkursy, niektóre weszły na stałe do kalendarza imprez (fotograficzny, na stroik świąteczny, szopki, wiedzy o ruchu drogowym, piosenki wakacyjnej). Zorganizowano też konkurs literacki na najciekawsze wspomnienie wakacyjne, wiedzy o Krakowie, konkurs pięknej deklamacji poezji i prozy, ortograficzny dla kl. IV, imprezę „Sztuka życia czyli encyklopedia dobrych manier”. Do etapu wojewódzkiego w olimpiadach przedmiotowych zakwalifikowało się 19 uczniów, co daje szkole (wraz z SP12) pierwsze miejsce w Krakowie. Odbyło się – jak co roku – wiele wycieczek po mieście i poza miasto. W maju ’96 uczestnicy wycieczki zagranicznej podziwiali zabytki Wiednia, Wenecji, Rimini, Asyżu i Rzymu, gdzie uczestniczyli w środowej audiencji papieskiej u Jana Pawła II. Spośród akcji charytatywnych na wyróżnienie zasługuje zbiórka „paczek pokoju” przeznaczonych dla ludności cywilnej Sarajewa, pomoc dla ofiar powodzi w województwie kieleckim, wpłaty na Fundusz Pomocy Szkole (przeznaczono je na modernizację szkolnego radiowęzła). W maju 1995 r. przeprowadzone zostały powszechne wybory do Szkolnej Rady Uczniowskiej poprzedzone bardzo ciekawą kampanią wyborczą. Wcześniej – w kwietniu – odbył się u nas Sejmik Samorządowy (dla przedstawicieli ośmiu szkół podstawowych). Wymieniono doświadczenia z zakresu organizacji życia szkolnego. Wrócono do wieloletniej tradycji uwieczniania nazwisk uczniów, którzy osiągnęli najwyższe wyniki w nauce i wyróżniali się zachowaniem. Powstała „ Złota Księga” wzorowana na najstarszym zachowanym dokumencie szkoły „Księdze Honoru” z roku szkolnego 1797/98. W związku z nadchodzącym jubileuszem 200 - lecia Szkoły Podstawowej nr 2 im. św. Wojciecha w Krakowie został powołany Komitet Organizacyjny. O honorowy patronat nad jubileuszem zwrócono się do Jego Eminencji księdza Franciszka kardynała Macharskiego. Kalendarium z wydawnictwa jubileuszowego z roku 1997 1996/1997

Do szkoły uczęszczało 1271 uczniów zapisanych do 53 oddziałów klasowych, uczyło ich 91 nauczycieli. Był to rok szczególny – 23 kwietnia 1997 minęło bowiem 1000 lat od męczeńskiej śmierci biskupa z Czech w kraju Prusów oraz 200 -l ecie powstania Szkoły. Nauczyciele z tej okazji organizowali szereg konkursów tematycznych, których głównym mianownikiem był święty Wojciech i które miały mieć zarówno wymiar intelektualny jak i wymagać zaangażowania talentów plastycznych, muzycznych, zmysłu estetycznego. Miały za zadanie włączyć w dzieło

1998/1999 2000/2001 2001/2002

ku czci św. Wojciecha jak najwięcej uczestników. Uczniowie przygotowali się do konkursów tematycznych: plastycznych, wiedzy o historii szkoły i patronie, recytatorskich, literackich – na wiersz o św. Wojciechu, znajomości i inscenizacji legend o Krakowie, historycznych, krasomówczych o życiu i działalności św. Wojciecha, technicznych. Przygotowano sesję historyczną dla kl. VIII „Kraków w czasach św. Wojciecha”. Oficjalne obchody poprzedziła w dniu 17 kwietnia 1997 konferencja prasowa, w programie której znalazło się przemówienie dyrektora Andrzeja Maciejowskiego, przedstawiające historię szkoły, jej dzisiejszy obraz, a także zwiedzanie szkoły i spotkanie z samorządem uczniowskim oraz pytania dziennikarzy. W głównym dniu obchodów – 23 kwietnia w kościele parafialnym Mszę św. koncelebrowali: Jego Eminencja Ks. Kardynał Franciszek Macharski wraz z dwoma księżmi profesorami Papieskiej Akademii Teologicznej – absolwentami szkoły. W szkole prezydent miasta J. Lassota odsłonił tablicę pamiątkową projektu Małgorzaty Olkuskiej, którą poświęcił ks. Kardynał. Dzieci klas młodszych również włączyły się w uroczystość, prezentując przedstawienie opowiadające o życiu i śmierci św. Wojciecha. Na uroczystości poza w/w przybyli jeszcze inni znakomici goście: dyr Wydziału Edukacji T. Matusz, prezydent miasta Krakowa J. Lassota, kurator J. Lackowski. By uczcić tę szczególną podwójną rocznicę, wydano broszurę pamiątkową. To kolejny, przełomowy etap w historii placówki. Szkołę opuszczają dwa roczniki: idące nowym trybem klasy VI, które przechodzą do gimnazjum oraz idące starym systemem klasy VIII. W roku szkolny 1999/2000 nie ma już klas VII, a kończąc ten rok klasy VIII zamykają jeszcze jeden okres historii szkoły i polskiej edukacji. W wyniku reformy sytemu edukacji Publiczna Szkoła Podstawowa staje się szkołą 6-cio letnią o nowym profilu i nowych zadaniach. Wiosną zorganizowano wycieczkę pod hasłem: „Spotkania z Patronem Szkoły i wędrówka do źródeł państwowości polskiej”. Celem wycieczki były miejsca związane z początkami państwa i z osobą św. Wojciecha – Gniezno, Biskupin i Poznań. W wakacje, 31 lipca 2000 r., po długiej i ciężkiej chorobie zmarła lubiana i ceniona matematyczka - Urszula Zielińska. Poza tradycyjnymi obchodami święta szkoły przeprowadzono dwa ciekawe konkursy, które pokazały osobę św. Wojciecha i szkołę w szerszej perspektywie historycznej i geopolitycznej: „ Św. Wojciech w Europie”, „Miejsce naszej szkoły w historii Krakowa”. Do szkoły w tym roku szkolnym uczęszczało 780. uczniów. Realizowano program wychowawczy ”Szkoła Sukcesu” . Stary zabytkowy sztandar szkoły został oddany do renowacji, zakupiono również dwie gabloty ekspozycyjne dla obu sztandarów. Przeprowadzono szereg modernizacji - wyremontowano radiowęzeł oraz nagłośniono salę gimnastyczną.

2002/2003 2003/2004

2004/2005 2005/2006 2006/2007

W szkole odbył się etap rejonowy kuratoryjnego konkursu matematyczno - przyrodniczego. Studenci Akademii Pedagogicznej -odbywający u nas praktyki studenckie uczyli się, jak być dobrymi nauczycielami. Współpracowaliśmy z Ośrodkiem Pomocy Społecznej. Szkoła stworzyła bogatą stronę internetową, dostępną dla publikacji nauczycielskich oraz twórczości uczniowskiej, którą na bieżąco się aktualizuje. We wrześniu uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w odsłonięciu tablicy pamiątkowej na placu Biskupim, gdzie w latach 1893 – 1965 Szkoła Podstawowa nr 2 miała swoją siedzibę. Tablicę ufundowali absolwenci z tamtych lat. 23 kwietnia świętowaliśmy dwudziestolecie SP 2 na Prądniku Czerwonym. W dniu Święta Patrona, oprócz uroczystej mszy świętej z udziałem uczniów i nauczycieli, oraz programu oficjalnego, w szkole odbył się festyn, podczas którego uczniowie sprzedawali na straganach ciasta, soki, kawę, herbatę, grochówkę. Można też było kupić wyhodowane przez uczniów kwiaty doniczkowe, stare książki, wziąć udział w aukcji obrazów autorstwa uczniów szkoły, obejrzeć występy szkolnego kabaretu „Wojcieszek”, kupić los loterii fantowej. Uczniowie dzięki sprzedaży zyskali pieniądze na potrzeby szkoły. Nasza szkolna społeczność głęboko przeżyła śmierć wielkiego Polaka - Jana Pawła II.Ukazało się specjalne wydanie szkolnej gazety „Dwójeczka”. Po 18 latach dyrektorowania odszedł na wcześniejszą emeryturę pan Andrzej Maciejowski – lubiany i doceniany przez Grono Pedagogiczne, rodziców i uczniów. Pożegnaliśmy również wicedyrektora szkoły, panią Barbarę Więsek. Kilka dni później z wyboru Rady Pedagogicznej i w wyniku konkursu zorganizowanego przez Urząd Miasta dyrektorem szkoły od nowego roku szkolnego 2006/2007 została pani Jadwiga Sadowska Liczba uczniów zapisanych w tym roku szkolnym – 757 osób w 31 oddziałach klasowych, których uczy 61 nauczycieli. Nowym wicedyrektorem na miejsce B. Więsek została Małgorzata Sadowska. Za udział w „Szkolnym Programie Lojalnościowym” mającym na celu zacieśnienie współpracy między szkołami i „Multikinem” zdobyliśmy I miejsce. 4 stycznia uczniowie naszej szkoły wystąpili w programie TV „Kundel bury i kocury” i szczycili się Złotym Certyfikatem Wielkiego Serca otrzymanym wcześniej od Wydziału Gospodarki Komunalnej i Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami za serce i miłość okazane zwierzętom z krakowskich schronisk. Szkoła wzięła udział w ogólnopolskim konkursie „Szkoła z tradycją” organizowanym przez Fundację „Szansa” z projektem „Dzień patrona św. Wojciecha” – święto szkoły”

w kategorii głównej konkursu oraz z projektami plakatu (św. Wojciech} i symboli szkolnych (kroniki szkolne, złota i czarna księga, sztandary szkoły) i została laureatem tego konkursu. Za wybitne osiągnięcia uczennica klasy 6c Monika Ścisło otrzymała Nagrodę Edukacyjną Urzędu Miasta Krakowa.

Klasa 6d, absolwenci z roku 2007, fot. Studio fotograficzne Konaszewska Pyla

2007/2008 2008/2009

W grudniu uczniowie brali udział w akcji Fundacji „Wiosna” świątecznej pomocy najbiedniejszym „Szlachetna paczka” Kontynuowano konkurs „Sztuka życia czyli encyklopedia dobrych manier” w formie turnieju poprzedzonego dwuetapowymi eliminacjami. Wychowawcy klas otrzymali zagadnienia konkursowe i pytania do I etapu w wyniku którego wyłonieni zostali uczestnicy półfinału. II etap przeprowadzony był w formie pisemnej. Tak wyłonieni finaliści wzięli udział w turnieju na sali gimnastycznej, którego widzami byli wszyscy uczniowie klas IV-VI. W szkole prowadzone były liczne prace remontowo - naprawcze, wyremontowano świetlice oraz wymieniono drzwi wejściowe i drzwi boczne do szkoły. 27 września trzy klasy z naszej szkoły wraz z wychowawcami i rodzicami wzięły udział w akcji „Ecco Walkathon”. Była to wyjątkowa impreza, która łączyła aktywny wypoczynek z działalnością charytatywną. Idea tego projektu była bardzo prosta; spacerując wspierasz finansowo wybrane przez siebie organizacje: Street Kids International - pomagająca dzieciom ulicy, Fundacja TVN „Nie jesteś sam“ pomagająca chorym ludziom, których nie stać

2009/2010 2010/2011

na specjalistyczne leczenie oraz organizacja „WWF ocalmy zwierzęta Afryki“. Nasza gazeta „Dwójeczka” zaczęła się pojawiać w nowej szacie graficznej. Z okazji 90 rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę uczniowie szkoły wzięli udział w nagraniu w studio Radia Kraków płyty „Droga do niepodległości Kraków - Warszawa - Gdańsk”. Z tej samej okazji 31 października poczet sztandarowy szkoły wziął udział w paradzie sztandarów szkolnych i harcerskich. Pochód sztandarów przeszedł od Wawelu, przez ul. Grodzką, dookoła Rynku pod wieżę Ratuszową, gdzie uroczystości były kontynuowane z udziałem Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego. Za wybitne osiągnięcia uczeń klasy 6a Adam Machynia otrzymał Nagrodę Edukacyjną Urzędu Miasta Krakowa. 8. XII w naszej szkole odbyło się spotkanie z panem Leszkiem Kucharskim, znanym polskim tenisistą stołowym, medalistą mistrzostw świata. W kwietniu 2009 roku konkurs „Sztuka życia, czyli encyklopedia dobrych manier” został przeprowadzony na szczeblu międzyszkolnym. Oprócz uczniów z naszej szkoły wzięli w nim udział uczniowie SP 89, SP 95, SP 64 i SP 114. Wśród jury gościliśmy przedstawicieli Rady III Dzielnicy, która była również sponsorem nagród. Finał konkursu uświetnili zaproszeni uczniowie Zespołu Szkół Gastronomicznych w Krakowie pod kierunkiem pani Iwony Katarzyńskiej, którzy przeprowadzili pokaz barmański. Turniej zakończyły występy tańca towarzyskiego. W czasie wakacji poprzedzających ten rok szkolny dzięki dwuletnim staraniom dyrekcji oraz radnego III Dzielnicy pana Dominika Jaśkowca szkoła otrzymała ponad milion złotych na modernizację boisk szkolnych z kasy Wydziału Edukacji. Warunkiem otrzymania tych pieniędzy było udostępnienie zmodernizowanych boisk mieszkańcom Prądnika. Do szkoły uczęszczało 654 uczniów. 5 listopada uczniowie naszej szkoły wzięli udział w spotkaniu z pisarką Leilą Rasheed, które odbyło się w bibliotece publicznej na ul. Dobrego Pasterza 100. Uczniowie mieli możliwość uczestniczenia w zajęciach koła czytelniczego prowadzonego przez bibliotekę szkolną. W konkursie zbiórki makulatury organizowanym przez Urząd Miasta Krakowa zdobyliśmy II miejsce. W marcu gościliśmy Jego Eminencję księdza biskupa Józefa Gniadka, który spotkał się z dyrekcją, nauczycielami i młodzieżą szkolną. W lutym odbył się międzyklasowy konkurs krasomówczy dotyczący trzech krajów Europy: Francji, Wielkiej Brytanii i Włoch a w maju Dzień Europejski, który był był połączeniem zabawy z nauką o zwyczajach, historii, kulturze i zabytkach krajów europejskich. Główną częścią był teleturniej, w którym brali udział reprezentanci klas czwartych, piątych i szóstych. Pomiędzy pytaniami konkursowymi odbywały się liczne występy. W czasie roku szkolnego dzieci wzięły udział w innowacji pedagogicznej pt. „Uczymy się tolerancji”. Realizowano również programy promujące zdrowie: „Trzymaj formę”, „Owoce w szkole” i „Mleko w szkole”. W ramach modernizacji szkoły wybudowano skate - park oraz założono oświetlenie solarowe nad boiskami. Wyremontowano również łazienki pawilonu C, wymieniono podłogi oraz wymalowano przewiązkę. Przystąpiliśmy do ogólnopolskiego projektu „Szkoła bez przemocy”, którego główną zasadą jest budowanie wspólnoty, a członkami są wszyscy uczestnicy szkolnego życia - uczniowie, nauczyciele i rodzice. 10 listopada uczniowie wzięli udział w grze terenowej organizowanej przez Muzeum Historyczne Miasta Krakowa „Śladami Niepodległości” oraz zorganizowali wieczór poezji i pieśni patriotycznych dla pensjonariuszy Domu Dziennej Pomocy. Po raz pierwszy podjęliśmy działania promujące szkołę: na naszej stronie internetowej ukazał się artykuł dowodzący, że „Nie jesteśmy zwyczajną szkołą”. Opublikowano również folder pro-

2011/2012 2012/2013

mocyjny, oraz zorganizowano „Dni otwarte dla przedszkolaków”. W grudniu, jak co roku, wiele klas wzięło udział w akcji „Szlachetna paczka”. Rozpoczęliśmy współpracę z Uniwersytetem Dzieci, w ramach której studenci krakowskich uczelni prowadzili dla niektórych klas interesujące zajęcia z fizyki, chemii bądź nauki o ziemi a krakowski „Teatr Figur” - zajęcia o teatrze. 23 marca 2011 r. został rozstrzygnięty konkurs na stanowisko dyrektora szkoły. Na następną kadencję dyrektorem została Jolanta Gajęcka. 10 kwietnia uczciliśmy pamięć 96 ofiar katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem. W czerwcu br. Rada Pedagogiczna po raz pierwszy przyznała tytuł „Primus inter pares” najlepszemu uczniowi szkoły. Symbolem tego wyróżnienia jest statuetka „Wojcieszek”. Nagrodę tę otrzymał Błażej Rozwoda z kl. 6d. Błażej też, za wybitne osiągnięcia, otrzymał Nagrodę Edukacyjną Urzędu Miasta Krakowa. Do szkoły uczęszcza 659 uczniów podzielonych na 28 oddziałów a zatrudnionych jest 56 nauczycieli. Od września pracę na kolejną kadencję rozpoczyna dyrekcja w nowym składzie: Jolanta Gajęcka – dyrektor, Małgorzata Sadowska i Elżbieta-Siemińska-Nogieć - wicedyrektorzy. Na emeryturę przeszedł wieloletni wicedyrektor szkoły Antoni Franaszek. W październiku uczestniczyliśmy w paradzie patronów szkół podstawowych i gimnazjów, która odbyła się na Rynku Głównym. Jesienią posprzątaliśmy otoczenie szkoły w ramach akcji „Sprzątanie świata”. Świetlica szkolna zorganizowała w grudniu kiermasz świąteczny, na którym sprzedawano piękne świąteczne ozdoby własnego wyrobu. Szkoła realizuje projekty ogólnopolskie: „Szkoła bez przemocy”, „Od grosika do złotówki”, „Klub Szkół UNICEF”, „Owoce w szkole”, „Pij mleko”, „Moje miasto bez elektrośmieci”, „Ratujemy i uczymy ratować”, projekty miejskie: „Ekoszkoła”, „Wiem, widzę, wybieram” (bezpieczeństwo w sieci), oraz projekty szkolne: „Dwójka z pasją kibicuje”, „Drużyna św. Wojciecha”. W dalszym ciągu bierzemy udział w akcjach charytatywnych: „Szlachetna paczka”, „Góra Grosza”, „Zimowy uśmiech dziecka” (zbiórka odzieży i środków czystości”), pomoc schroniskom dla zwierząt, „Czerwonokrzyska Gwiazdka” (koło PCK), „Biblioteka od dobrego człowieka” (zbiórka książek dla Domu Dziecka w Sieborowicach”. Kontynuujemy promocję szkoły oraz kolejny rok wspólnie z rodzicami organizujemy festyn szkolny połączony z Wielkim Turniejem Piłki Nożnej. W tym roku szkolnym sprawdzono ze strażą pożarną ewakuację szkoły. Oznakowano i uzupełniono oznaczeniadróg i wyjść ewakuacyjnych. Rada Pedagogiczna przyznała „Laur św. Wojciecha” dla najlepszego ucznia szkoły uczniowi kl. 6b Pawłowi Biłko. Przeprowadzono szereg remontów: wymianę okien w auli oraz w trzech salach lekcyjnych i w dawnym gabinecie stomatologicznym zaadoptowanym na pokój relaksacyjny dla świetlicy (dokonano remontu tego pomieszczenia), wymieniono podłogę w jednej z sal lekcyjnych oraz lampy w przedsionku do szatni i w dwóch salach. Wyremontowano łazienki w pawilonie B, zamontowano instalację ciepłej wody w łazienkach przy stołówce i auli. 651 dzieci zapisano do 27 oddziałów a uczyło ich 59 nauczycieli. Drugi rok przyjmujemy do szkoły (nieobowiązkowo) sześciolatki. W czasie wakacji rozpoczęto a zakończono

w listopadzie termomodernizację szkoły, dokończono wymianę okien w całym budynku szkolnym, ocieplono ściany i pomalowano elewację oraz korytarze szkolne. Dokonano remontu kolejnych toalet w pawilonie B. W tym roku szkolnym odbywały się liczne zajęcia pozalekcyjne dla klas 4 - 6 oraz ramach projektu unijnego „Indywidualizacja procesu nauczania w kl. I – III szkół podstawowych”. Przeprowadzono szereg konkursów plastycznych, muzycznych, recytatorskich, literackich, o ruchu drogowym, ekologicznych, matematycznych, czytelniczych, z języka angielskiego, sportowych, wiedzy o historii i patronie szkoły, mitologiczny, wiedzy o krakowskich świętych. Szkolna Rada Uczniowska zorganizowała wiele działań integrujących społeczność szkolną: dni bez mundurka, dyskoteki, dzień promocji zdrowia, Dzień Łasucha, Pierwszy Dzień Wiosny, pomoc Radzie Rodziców w zbiórkach makulatury i plastikowych butelek. Uczniowie korzystali z szerokiej oferty teatrów i muzeów krakowskich uczęszczając na przedstawienia i na lekcje muzealne. Zorganizowano wiele wycieczek

Festyn szkolny, 15 VI 2013, fot. M. Skalska-Szych

przedmiotowych i turystyczno - krajoznawczych po Krakowie i poza miasto. Wyjeżdżano także na „zielone szkoły”. W listopadzie w uroczystości z okazji Odzyskania Niepodległości wzięli udział nauczyciele z Ukrainy. Nasza gazeta „Dwójeczka” w konkursie „Prasówka” organizowanym przez Młodzieżowy Dom Kultury przy ul. Lotniczej otrzymała I miejsce. W nagrodę młodzi redaktorzy zostali zaproszeni do redakcji „Gazety Krakowskiej” i „Dziennika Polskiego”, gdzie mogli zobaczyć, jak wygląda praca w prawdziwej gazecie. W czerwcu odbył się festyn szkolny, którego głównym punktem była Liga Małych Mistrzów – zmagania reprezentacji piłkarskich z wszystkich klas. Rozgrywkom towarzyszyły konkursy na najlepiej dopingującą swoją reprezentację klasę. Na terenie szkoły odbył się kiermasz ciast, książek oraz loteria fantowa, w której główną nagrodę stanowił tablet Samsung Galaxy Tab ufundowany przez Radę Rodziców i przyjaciół szkoły. Na scenie prezentowały się szkolne talenty a panie z kuchni zapraszały na pyszną grochówkę. Rada Pedagogiczna przyznała „Laur św. Wojciecha” dla najlepszego ucznia szkoły - uczennicy kl. 6a Julii Ścisło. 2013/2014 W jubileuszowym roku 30 -lecia szkoły na Prądniku Czerwonym zapisano na nowy rok szkolny 663 uczniów, którzy uczą się w 27 oddziałach klasowych. Uczy ich 59 nauczycieli.

Pracownicy szkoły w ostatnim dniu roku szkolnego 2012/2013. fot. K. Kalinowski

LISTA PRACOWNIKÓW SZKOŁY W JUBILEUSZOWYM ROKU 2013/2014 Dyrekcja szkoły Dyrektor Jolanta Gajęcka Wicedyrektorzy Małgorzata Sadowska, Elżbieta Siemińska-Nogieć Nauczyciele Edukacja wczesnoszkolna Elżbieta Bajorek, Joanna Banach-Milc, Małgorzata Barczewska, Kamila Bilska-Kosowska, Leokadia Darasz, Anna Franaszek, Beata Janikowska, Alina Kasperkiewicz, Alicja Krzak, Jadwiga Łosiowska, Celina Mazela, Elżbieta Siemińska-Nogieć, Mariola Skalska-Szych, Renata Piastuch, Elżbieta Przerwa-Szwedzicka, Edyta Wypych Język polski

Dorota Galica, Małgorzata Korybko, Elżbieta Płoskoń, Barbara Pęcikiewicz, Małgorzata Sadowska, Dorota Skoczylas

Matematyka Barbara Czepiec-Mróz, Magdalena Kalinowska, Krystyna Szczykowska

Język angielski

Karolina Chalcarz, Ewa Kajtoch, Joanna Mrozek, Alina Okulska

Historia i społeczeństwo

Piotr Tabasz

Przyroda

Małgorzata Dajda, Malwina Kwiecień, Mariola Pawełek

Plastyka

Teresa Diaczuk, Joanna Skarbek

Muzyka

Teresa Diaczuk, Anna Dziedzic

Technika/zajęcia techniczne

Maciej Binger

Informatyka/zajęcia komputerowe

Maciej Binger, Włodzimierz Witek

Wychowanie fizyczne Grzegorz Anioł, Bożena Przybyłowicz, Katarzyna Radwańska, Marta Sumara Religia

ks. Ryszard Gacek, s. Nikoletta Florek, ks. Tomasz Skotniczny, s. Izabela Szalińska

Nauczyciele w świetlicy

Ewa Dorman, Walter Dorman, Ewa Kaleta-Klapa, Renata Kołodziejczyk, Bernadetta Mazurek, Dorota Skoczylas, Magdalena Trojan, Anna Tabasz, Ewelina Jońca, Barbara Wilczek

Biblioteka

Agnieszka Urban

Pedagog

Małgorzata Solner

Psycholog

Ewa Bober

Reedukator Ewa Kaleta-Klapa Pracownicy administracji i obsługi Piotr Bartyzel Elwira Będkowska Urszula Bogucka Agata Cencek Lidia Czopek Wiesława Kaczmarczyk Mieczysław Knapik Halina Kot Bogumiła Kowalczyk

Krystyna Kusia Matylda Kwiecijasz Jadwiga Łada Danuta Mendel Olimpia Mika Irena Nalepa Stanisława Sutor Monika Wieczorek Anna Wypych

Zespół nauczania poczatkowego rok szkolny 1994/95

LISTA BYŁYCH PRACOWNIKÓW SZKOŁY od 1983 roku Dyrekcja szkoły: Dzierżek Janina Franaszek Antoni Kasiarz Irena Kołeczko Zyta Maciejowski Andrzej Radoń Maria Rogozińska Helena Sadowska Jadwiga Szopa Aleksandra Więsek Barbara Nauczyciele: A Adamczyk Alicja Adamczyk Maria Adamska Urszula Adamusik Wojciech Adasko Krystyna Ajdinowicz Nijaz

B Babiarz Grzegorz Badura Maria Bahr Danuta Barcik Marianna Barszcz Anna Bauchrowicz Wanda Bazydło-Zelek Liliana Bączek Marta Bąk Anna Bąkowska Izabela Bednarczyk Anna Bialik Lidia Birek Michał Bis Teresa Blitek Maria Bliźniak Teresa Bobińska Magdalena Bochenek Elżbieta Brożek Grażyna Bryła Tomasz Brzezicka-Heksel Krystyna Budziaszek Jacek Bukowska Aleksandra Bulek Małgorzata Burak Dorota

Byrczek Barbara C Čejović Biserka Chełmicka Marianna Chomnicka Karina Chudy Zofia Chwalibóg Andrzej Cynarska Krystyna Czajer Karolina Czech Marek Czechowska Wanda Czekaj Jelena Czekajska Maria Czelińska Halina Czerepak Anna Czernecka Romana Czerwiec Krystyna Czerwiński Józef Ćwiklińska Romana D Daszczyńska Zofia Dąbrowa Kazimierz Dąbrowski Tadeusz Dobosiewicz-Skotniczna Halina Dobrowolska Elżbieta Drząszcz Bernadeta

Dudzik Urszula Dusza Renata Dybek Elżbieta Dymon Lucyna Dzierżek Elzbieta Dzieża Ewa Dziuk Urszula F Figlewicz Jerzy Flaga Bożena Franaszek-Chlebicka Elżbieta Francuz Maria Franczyk Maria G Gajewski Marceli Głowacka Renata Golc Joanna Gołębiowska Wanda Górecka-Chojnowska Małgorzata Grabowska Halina Grabska Jolanta Grala Marcin Gregorczyk-Strojek Jolanta Greń Zofia Grygierzec Krystyna Gubała Józef Gut-Włodarczyk Lucyna Guzik Krzysztof Guzikowski Maciej H Hortyńska Anna Hosaja Mateusz I Idzik Jolanta Iwan Michał J Jałocha Małgorzata Janas Grażyna Jankiewicz Beata Jankowicz Elżbieta Jankowska Martyna Janur-Wadowska Emilia

Janus Maria Jarosz Ewa Jaworowska Alicja Jaworska Elżbieta Jeleń Urszula Jezierska Jadwiga Jędrzejczyk-Malec Renata Joniec Łucja Jurek Jan K Kaczmarczyk Julian Kalicka Anna Karwat Renata Kawalec Anna Kisielewska Anna Klimczyk Agnieszka Kłosowska Anna Kłyś Małgorzata Knot Maria Kobylarz Zbigniew Kocjan Waldemar Kohut Marta Kolecki Janusz Kopińska Renata Korbel Anna Kormanek Krystyna Koryczan Nina Kosiecka Marta Kościelnicka-Siemek Ewa Kowalska Barbara Kowalski Stefan Kozłowska Danuta Kramarczyk Małgorzata Kramarz Maria Krasoń Janusz Krawczyk Katarzyna Kremiec Anna Król Anna Krucińska Grażyna Krupczak Mirosław Kucala Teresa Kucewicz Izabela

Kulczycki Bogumił Kwaśniewska Elżbieta Kwiecińska Anna L Latała Włodzimierz Legutko Maria Ligęza Monika Lupa Elżbieta Ł Łabęcka Iwona Łabno-Fortuna Iwona Łaczek Renata M Mach Anna Maguda Ewa Maj Dorota Majewska Agnieszka Makowska Alicja Malenda Teresa Malik Grażyna Malinowska Halina Maliszewska Iwona Małek Beata Mamcarczyk Maria Marczyk Barbara Marosz Szczepan Matachowska Grażyna Matynia Zbigniew Mazur Halina Mądrzyk Urszula Mech Lucyna Mentel Barbara Michałek Urszula Mikulski Stanisław Molik Anna Momot Wojciech Mrowca-Syska Bogumiła Mystek Elżbieta N Nagawiecka Zofia Najdyhor Alicja Nenko Maria

Nogieć Maciej Nowaczyk Krystyna Nowak Adam Nowak Barbara Nowak Cecylia Nowak Grażyna Nowak Halina O Odrzywolska Wanda Okarmus Ireneusz Olesińska Bożena Osika Barbara Osuch Łukasz P Pabisz Krystyna Papp Krystyna Partyka Teresa Pasula Elżbieta Pawelczak Małgorzata Piasecka Izabela Piątek Iwona Picher Ewa Piec Małgorzata Pieczonka Małgorzata Piekarska Marta Pierwoła Jacek Pietraszko Małgorzata Pilecka Agnieszka Plechta Elżbieta Pławecka-Kowalczyk Elżbieta Płoszek Olga Polak Dorota Proksa Barbara Przężak Agataa Przyboś Małgorzata Przybylska-Hoiipa Ewa Putko Anna R Rak Marta Rakoczy Marlena Rewilak Ewa Rogalski Krzysztof

Rojek Halina Rojewska Zofia Romas Barbara Rutkowska Elżbieta Ryn Dorota Rzepecka-Zieńko Joanna S Sabat Wioletta Sasin Iwona Siekierzyńska Teresa Sieńko Anna Siewiorek Anna Sikorska Bożena Skarupa Jerzy Skarżyńska Daniela Skrzypek Danuta Sojka-Gołdas Elżbieta Sokołowska-Wyczesany Jolanta Sołtys Danuta Sołtys Tadeusz Stanisz Ewa Starowicz Ewa Stawowy Lidia Steckiewicz Barbara Stępniowska Janina Stolarczyk Artur Stuczyńska Danuta Studzińska Małgorzata Suchan Martyna Sułecka-Wargala Dorota Sus-Zielinska Iwona Szary Lucyna Szewczyk Tomasz Szkółka Zbigniew Szlósarczyk Beata Szpotańska Krystyna Szumal Janina Szymula Jan Śpiewak Barbara Świgost Renata T Tochowicz Irena

Trela Wrońska Anna Trojan Marta Twardosz Marcin U Urban Anna W Waś Dorota Weremczuk Anna Węgrzyn Janina Więckowska Marta Witek Mariusz Włodarczyk Barbara Wojciechowska Elżbieta Wojtasik Agata Wolak Małgorzata Woźniak Halina Woźniak Małgorzata Wyrobiec Jolanta Z Zając Helena Zając Krystyna Zaleśny Jan Zamojski Stanisław Zarawski Tadeusz Zawrotny Iwona Zielińska Iwona Zielińska Urszula Zięba Bożena Ziętara Jolanta Ziętara Urszula Zrubek Barbara Zwijacz Urszula Ż Żaczek-Frankowska Danuta Żarska-Krawczyk Marta Żerdka Teresa Żyromska Renata Pracownicy administracji i obsługi: A Adamowska Zofia

Asner Bożena B Baczmańska Marianna Balik Elżbieta Będkowska Anna Bis Halina Boguszewska Ewa Bojarska Henryka Bugno Maria C Chanek Zofia Chmiela Jadwiga Ciupka Edward Cnota Danuta Cygan Jolanta Czarska Krystyna Czech Marek Czernek Katarzyna D Damaszka Urszula F Filip Krystyna Filipowska-Chludek Marta Franaszek Maria G Gołda Grażyna Gorzkowska Bogusława Górny Zdzisław Grudziński Ryszard H Haba Marek Hajdas Elżbieta Halota Elżbieta I Iwan Maria J Jamróz Maria Jędrusiak Józefa K Kącki Stanisław Kleszcz Joanna Kłęczek Władysław

Kmiecik Krystyna Knapik Janina Knapik Tadeusz Koniuszy Barbara Kornobis Helena Kowal Bożena Kowalczyk Bronisław Kowalik Cecylia Kowalska Barbara Koziński Marian Krakowiak Wanda Krakowska Stanisława Kramarczyk Małgorzata Kraśniak Witold Krzeczek Edward Krzeczek Elżbieta Kucharska Maria Kulig Anna Kulig Piotr Kunecka Barbara L Lech Danuta Lizinkiewicz Jadwiga Ł Łada Barbara Łatka Zdzisław Łątka Waleria M Marchewka Anna Mateusiak Agnieszka Meus Barbara Miętka Anna Musiał Mirosława O Olech Halina Olesek Kazimierz Olko Zdzisława P Piekara Małgorzata Plebanek Piotr Pochroń Zofia Podraza Danuta

Potocka Stanisława Puzon Elżbieta R Rakoczy Teresa Rączka Anna Rosiek Marian Rosiek Zdzisława Rycaj Alicja Rzechuła Jadwiga S Salamon Stanisława Siwek Wioletta Skalska Barbara Skoczek Anna Słupska Elżbieta Sroczyńska Zofia Strojek Krzysztof Strojek Zofia T Tabor Danuta W Walczyńska Emilia Warzyńska Grażyna Wiercińska Zofia Wiewiór Dorota Więsek Edward Wojtas Małgorzata Wojtas Marek Wojtaszek Józefa Wolanin Wiesława Wójcik Maria Wójcik Zbigniew Z Zalejska-Plebanek Małgorzata Zapała Helena Zelewska Elżbieta Złotnik Krystyna Ż Żaba Dorota Żynel Irena