ZIE JEZUS
RONALD KOOPS, BEELD: ELISABETH ISMAIL
In de rubriek ‘Zie Jezus’ portretteren we twee mensen die via een van de projecten van Tot Heil des Volks met elkaar samenwerken of met elkaar optrekken. Wat leren ze van elkaar en hoe zien ze Jezus in de ander? Deze keer zijn we op vakantiepark De Sikkenberg in Onstwedde bij Jaap en Sari Willems. Ze werken als vader en dochter beiden als recreatieondernemer.
‘Ik zie veel van Jezus Jezusin inmijn mijnvader’ vader’
Jaap (61) heeft als oprichter al heel wat jaren gewerkt op De Sikkenberg. Sari (33) hielp als kind en tiener ook mee en nu ze zelf getrouwd is en kinderen heeft, doet ze dat opnieuw. Hoe is het om als vader en dochter samen te werken en wat zien ze van 12
DE OOGST
Jezus in elkaar?
DE OOGST
13
Jaap ‘Ik vind het heel bijzonder om opnieuw samen te werken met Sari. Als kind en tiener hielp ze samen met andere kinderen uit ons gezin mee op de camping. En nu sinds een jaar opnieuw. Dat vinden mijn vrouw Marlies en ik bijzonder. We zijn beiden boven de zestig en al 22 jaar verbonden aan De Sikkenberg. Je bent dan snel geneigd om platgetreden wegen in te slaan. Sari weerhoudt ons daar soms van, haha!
14
DE OOGST
Ik waardeer vooral haar daadkracht en energie en ik vind het heel knap dat ze zo goed kan schakelen. Het is voor haar best druk: een jong gezin met drie kinderen, de kerk, een sociaal leven en haar werk hier. “Let je goed op jezelf”, zeg ik wel eens. Die uitspraak heeft ook met m’n eigen verleden te maken: achteraf hebben we een groot beroep gedaan op onze kinderen en veel zorgen gehad rondom de camping. Toen de crisis kwam, waren dat twee tropenjaren voor ons gezin. Nog steeds komt er heel veel op je af als je een recreatiebedrijf runt, je moet van alle markten thuis zijn. Als ik door de bomen het bos niet meer zie, dan zet ik samen met Sari de boel op een rijtje. We zijn allebei van de lijstjes en zoveel mogelijk structuur, daarin versterken we elkaar. Het is belangrijk om dicht bij de Vader te leven, zoals Jezus ook deed. Dat zie ik bij Sari ook: de zekerheid dat ze kind van Hem is. Ook zie ik iets van Jezus’ compassie met de nood van deze wereld. Sari vindt het leven niet makkelijk, ik ook niet. Maar we klampen ons beiden op onze eigen manier vast aan de hoop die in ons leeft.’
Sari ‘Het voelt bijzonder dat dit werk opnieuw op mijn weg gekomen is. Ook is het wel dubbel, want als kind en tiener heb ik ook meegeholpen en hoewel ik genoot van het wonen bij een vakantiepark, is het ook wel zwaar geweest. Mijn ouders hebben het op verschillende fronten zwaar gehad op De Sikkenberg en waren daar altijd open over. Dat was moeilijk als kind, maar uiteindelijk heeft het onze band verdiept en versterkt. Van mijn vader waardeer ik vooral zijn doorzettingsvermogen. Samen met mijn moeder zet hij z’n schouders er steeds opnieuw onder, sinds vorig jaar met een nieuwe manier van ondernemen. Dat doen ze toch maar even! Verder is hij een open persoonlijkheid, bij hem is iedereen welkom, wat je ook gedaan hebt. Hij heeft geen veroordeling in zich, dat vind ik krachtig. Verder mag je hem altijd alles vragen. Dat heb ik echt moeten leren, want ik vogel het liefst alles zelf uit. Maar vragen stellen mag! Ik zie veel van Jezus in mijn vader: de verdraagzaamheid, zijn open armen, maar ook zijn toekomstzekerheid. Hij zegt regelmatig: “Je weet waar ik ben als ik dood ga.” Die zekerheid heeft mij altijd geraakt, ook omdat ik dat lang zelf heel spannend heb gevonden. Nu ik die geloofszekerheid mezelf eigen heb gemaakt, geef ik het weer door aan onze kinderen. Het lied ‘Glorie aan God’ is het lijflied van mijn vader. En daar gaat het om. Het leven is niet altijd makkelijk, maar we weten wel waar we heen gaan, hoe het nu ook gaat in de wereld.’
DE OOGST
15