Σωτήρης Παστάκας, ΧΟΡΧΕ

e-σώμα / βιβλίο τρίτο

Σωτήρης Παστάκας

ΧΟΡΧΕ

θράκα

ΧΟΡΧΕ

ISBN: 978-618-81206-3-1 Σειρά: Ποιητικές Πυροβασίες -7© ΕΚΔΟΣΕΙΣ θράκα & Σωτήρης Παστάκας, 2014 1η έκδοση: εκδόσεις Μελάνι, 2008, ηλεκτρονική επανέκδοση: εκδόσεις Θράκα, 2014 ΕΚΔΟΣΕΙΣ θράκα Βαρβάκη 4, 41221, Λάρισα thraka-magazine.blogspot.gr thracamagazine@gmail.com

ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΣΤΑΚΑΣ/ΧΟΡΧΕ/ θράκα ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΣΤΑΚΑΣ/ ΣΩΜΑ, ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ/

θράκα

σώμαΜΕσώμα

Κοιτάζω τον γάτο μου στα μάτια, όταν θέλω να κοιτάξω κατάματα το σκοτάδι, όταν βλέπω το χαμηλό ποτήρι ν’ απομένει δίχως ουίσκι. Κοιτάζω τον γάτο μου στα μάτια, όταν τελειώνει το μολύβι, τα πυρομαχικά, τα λόγια μου, τα χέρια που είχα κάποτε εκπαιδεύσει να κλέβουν απαρατήρητα τις καρδιές των γυναικών, χέρια λωποδύτη, χέρια απατεώνα, χέρια που έκλεβαν την αγάπη και δεν τα καταλάβαινε κανένας, σε κόσμο, σε πλατείες κατάφωτες, και σ’ έρημους δρόμους τα χέρια μου. Αν δεν εύρισκαν λεία το αριστερό μου χέρι ήταν ικανό να κλέψει το δακτυλίδι μου από τον δεξιό παράμεσο, το ακριβό μου rolex από τον αριστερό καρπό το δεξί μου χέρι, έτσι σε διαρκή εξάσκηση να μη χάνουν το ρυθμό και τα δυο μαζί

9

σώμαΜΕσώμα

να βυθίζονται στο μυαλό μου και να μου κλέβουν τις σκέψεις, τα όνειρα, τις υποσχέσεις, τα χθεσινά αναφιλητά, λέξεις από τα τραγούδια μου, μεμονωμένες λέξειςόταν τραγουδούσα την αγάπη, τα μαλλιά και τα μάτια της, τις στροφές και τις ρίμες. Κοιτάζω στα μάτια τον γάτο μου, χρόνος συμπυκνωμένος, όταν έχω χάσει το χρόνο μου τη χρονιά που μόλις διανύουμε αν κι είναι στις απαρχές της, το ήμισυ του μηνός Απριλίου του σωτηρίου έτους 2007, ο γάτος μου δεν το γνωρίζει. Χρόνος αδάμαστος χρόνος διαρκής τα μάτια του, κι έπειτα από το χρόνο θα με κοιτάνε πάντα. Κοιτάζω στα μάτια του τον γάτο μου τη χαμένη μου αιωνιότητα, τις ώρες, τις μέρες, τα χρόνια, χωρίς να επιθυμώ

10

βιβλίο τρίτο

να πάρω πίσω ό,τι αγάπησα κι ό,τι έχασα δεν μπορώ να τα βρω στα μάτια του. Κοιτάζω τον γάτο μου κατάματα να αντικρύσω το βλέμμα που θα με εκμηδενίσει, το χρόνο που θα στερέψει, τον προσωπικό μου χρόνο τον αστείρευτο επιθυμιών που δεν έχω ακόμη γνωρίσει, κοιτάζω στα μάτια τον γάτο μου, για να δω τον χρόνο που θα συνεχίσει να κυλά και μετά από μένα, αυτή την ασήμαντη μονάδα της οικουμένης, το αφόρητο ονοματεπώνυμο, τα χιλιοφορεμένα ενδύματα του εγώ, του θέλω και του τώρα, τον πληθωρικό παρουσιαστικό μου σε διαφορετικά γεωγραφικά σημεία την σωματική επιβάρυνση που επέφεραν στον αρκτικό κύκλο οι σινιέ μου γαλότσες, το πρόσθετο βάρος που κουβάλησα πάνω από τον Ατλαντικό στην υπερπόντια πτήση μου, δυο-τρία βιβλία δυο-τρεις φιάλες double maltαλλά όχι το γάτο μου 11

Χόρχε

μες στο κλουβί του. Νοσταλγώ το βλέμμα του, εννιά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το γάτο μου δεν μου φτάνει να δω τον κόσμο αν δεν βλέπω τα μάτια του. Κοιτάζω μέσα στα μάτια τον γάτο μου και βλέπω τον κόσμο.

12

βιβλίο τρίτο

Ούτε ουρανό, ούτε σύννεφα κοιτάζει σήμερα ο γάτος μου, αλλά μόνον εμένα. Έχει αφήσει το κυνήγι, τη μύγα που μπήκε απρόσκλητη κι έχει κολλήσει σε μια πτυχή της κουρτίνας. Κουράστηκε. Στύλωσε το βλέμμα του πάνω σε μένα. Όταν ο γάτος μου με κοιτάζει όπως αυτή τη στιγμή, προσηλωμένος με τα μάτια εστραμμένα πάνω μου, αισθάνομαι αμήχανος όπως στο ασανσέρ ξενοδοχείου με τρεις γιαπωνέζους τουρίστες, εγώ δεν ξέρω που να βάλω το βλέμμα μου, τι στάση σώματος να παραδώσω στα μάτια που με μετράνε απ΄ την κορφή ως τα νύχια, να χαμογελάσω ή μη. Τώρα που ο γάτος μου έχει στρέψει τα μάτια του πάνω μου, αισθάνομαι γυμνός και μόνος, χίλιοι προβολείς με στραβώνουν, σαν να κατεβαίνω γυμνός στο τερέν του παραδείσου, εγώ που δεν ξέρω να παίζω τένις κι αν φορούσα φανέλα τερματοφύλακα 13

Χόρχε

ο γάτος μου αυτή τη στιγμή κατευθύνεται στο σημείο του πέναλτι, στήνει την μπάλα απομακρύνεται, βάζει την σωστή απόσταση ανάμεσα σ΄ εκείνον στη μπάλα και στο τέρμα κι εγώ ενδόμυχα ξέρω πως θα χάσω: είμαι ανίκανος να αποκρούσω το σουτ της ματιάς του-θα πέσω ναι, θα πέσω στα τυφλά προς κάποια κατεύθυνση, έτσι απλώς για ν΄ αντιδράσω, να κάνω κάτι γνωρίζοντας πως δεν μπορώ με τίποτα να αποκρούσω το βλέμμα του το ακριβές του βλέμμα, την τεχνική εκτέλεση που τρέφει στο μυαλό του που και που ενάντια στο αφεντικό του!

14

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου δεν μου μιλάει συχνά πίσω από κλεισμένη πόρτα καμιά φορά, κλεισμένα μάτια, θεοσκότεινες αγκαλιές, κατεβασμένα πατζούρια, κλάματα δίχως δάκρυα, βουβή ενεργητικότητα όταν ανοίγω όλα τα συρτάρια, αναζητώντας κάτι ασήμαντο από το χθες που δεν είναι παρελθόν, ένα απόκομμα ευτυχίας, μια φωτογραφία ανάμνηση φιλίας ενθύμιο νεότητας ένα γράμμα που το έλιωσαν τα δάκρυα, τότε και τώρα αρχίζει να μου μιλάει ο γάτος μου όταν έχω ανάγκη το παρόν «άστα», μου λέει, «άστα τα ακριβά ενθυμήματα, την πολυτέλεια της μνήμης, τα λάφυρα του πένθους τις μακρύκομμες μούμιες γυναικών που αγάπησες κι εκείνο το ερυθρό εφηβαίο. Ο γάτος μου μιλάει όταν τον έχω ανάγκη: σε δρόμους που εξατμίστηκαν 15

Χόρχε

σαν το αλκοόλ, σε σπίτια με σιδερένιες πόρτες κι αναρριχώμενα φυτά, στον κήπο με τα τυφλά αδιέξοδα, εκεί που οδήγησα τις αγαπημένες σε αδιέξοδους διαδρόμους φθηνά μπαρ και φτωχά ξενοδοχεία σε ταβέρνες όπου έστελνε κάποιον κήρυκα της ράτσας του να τον ταΐζω για να εξευμενίζω το πνεύμα του, να χαϊδεύω ξένα κορμιά με την επίγνωση πως έστρωνα το τρίχωμα στη δική του ράχη... Δεν μου μιλά συχνά ο γάτος μου, ίσως γιατί γνωρίζει πολλά περισσότερα από μένα για την αγάπη.

16

βιβλίο τρίτο

Κάθεται ο γάτος μου και χασμουριέται, η μέρα δεν έχει δειλινό, το κλάμα έχει στερέψει. Τα δάκρυά μου έκανε μαξιλάρι ο γάτος μου και πάνω τους αποκοιμιέται.

17

Χόρχε

Στο φως τροχίζει τα νύχια του ο γάτος μου, αιώνες τώρα. Δοκιμάζει τα δόντια του στον ουρανό της ταράτσας. Αιώνες υπομονής του προσδίδουν αυτοκρατορική καρτερία. Ακίνητος με τα αυτιά του να κινούνται ανεπαίσθητα μοναδικό σημάδι πως παραμένει ζωντανός σε πείσμα κάθε πιθανής εξιλέωσης, είναι ένας γάτος καθισμένος πάνω στο μοτέρ του κλιματιστικού, με τα μάτια ακίνητα μια στιγμή πριν πάρει μπρος η μηχανή της αγάπης.

18

βιβλίο τρίτο

Από το Καλοκαίρι έρχεται από τη νύχτα. Από μια καμένη πατρίδα ο γάτος μου που σηκώνει το κεφάλι του στα άστρα κι όλα τα απολαμβάνει με το βλέμμα του εκτός εμού που έπεσα να κοιμηθώ σε άλλο δωμάτιο.

19

Χόρχε

Γυρίζει γυμνός ο γάτος μου τη νύχτα, Στο σώμα του αστραποβολές φωτοχυσίεςγεννιούνται και πεθαίνουν άστρα και γαλαξίες. Στα μάτια του το σύμπαν συνωμοτεί να τον ελευθερώσει.

20

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου σκαρφαλώνει σε κλαδιά και χαμόγελα, γραπώνει τα νύχια του σε σελίδες βιβλίων, που και που ανοίγει κάποιο και το διαβάζει μπροστά μου, υπογραμμίζει τις ωραιότερες φράσεις και δεν παραλείπει ούτε έναν στίχο. Ο γάτος μου ανεβαίνει ένα-ένα τα μυστικά μου, από το ένα πετάγεται κι από το άλλο πιάνεται, απ’ όλα όσα έχω κρύψει ποτέ του δεν πέφτει. Ο γάτος μου σιχαίνεται, αν έχετε καταλάβει, τα γυμνά πρόσωπα, τις λείες επιφάνειες, τους καλούς άνδρες, τις αδιάφορες γυναίκες.

21

Χόρχε

Ο γάτος μου αγαπάει τις καρέκλες. Κάνει τη βόλτα του στο τραπέζι, χωρίς να πειράξει τίποτα βάζει το σώμα του και την ουρά του ανάμεσα σε κονδυλοφόρους και τετράδια κι έπειτα γυρίζει πάντα στις καρέκλες: μετανοεί καθημερινώς, κάθεται κι αναπαυτικά εξομολογείται τα γατίσια του αμαρτήματα, την επιθυμία του να με εξοντώσει, να βάψει τα νύχια του με αίμα, να με κατασπαράξει. Αμαρτία ξομολογούμενη δεν είναι αφετηρία κακών πράξεων κι έτσι, αφού του επιτρέψω να κάνει τη βόλτα του στο τραπέζι, τον αφήνω ελεύθερο να μετανοήσει.

22

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου κάτω απ’ τα σεντόνια μου θάλασσα μακρινή φουρτουνιασμένη, πίνει και δεν χορταίνει γελάει και κλαίει, ώσπου ν’ ανακαλύψει ένα μικρό κομμάτι Αμερικής σ’ αυτό το τρικυμισμένο κορμί μου.

23

Χόρχε

Το παρόν του γάτου μου δεν έχει τέλος. Τοκομερίσματα κι αποδόσεις δεν γνωρίζει. Ο γάτος μου δεν αποταμιεύει, δεν πάει στο παζάρι, σ’ απόλυτη σιωπή κάνει τις συναλλαγές του. Τον ενοχλούν μόνον τα κλάματα των παιδιών, αλλά εγώ παιδιά δεν έχω.

24

βιβλίο τρίτο

Νυχθημερόν δεν δουλεύει ο γάτος μου, να φάει και να ντυθεί σαν κι εμένα. Όποτε επιθυμεί να τσατάρει έρχεται πιο κοντά και γλύφει την οθόνη του πι σί. Επιζεί αγρυπνώντας, κι όταν κουράζεται ρίχνει μια ματιά στα ράφια της βιβλιοθήκης, στα τζην που φοράω, τις τρίχες στα χέρια μου γλύφει το μετακάρπιο και ξαποσταίνει τη γλώσσα του ανάμεσα στα δάκτυλά μου. Λίγο πριν κοιμηθεί και μας πάρει αγκαλιά και τους δυό ο Χειμώνας.

25

Χόρχε

O γάτος μου κι εγώ αγαπιόμαστε σαν το ζευγαράκι που κάθεται σε ξεχαρβαλωμένο παγκάκι κι ανταλλάσσει φιλιά μεσοχείμωνο: νιφάδες στα μαλλιά, στα μάγουλα, στ’ αυτιά που λιώνουν μόλις κάτσουν. Έτσι γυμνοί που μείναμε σαν ηλικιωμένο ανδρόγυνο που δεν χόρτασε ακόμη τα φιλιά και τρυφερά ανταλλάσσει χάδια στα μαλλιά και στο μέτωπο αυστηρά από δω και πέρα με τα χείλη μόνο και τα χέρια.

26

βιβλίο τρίτο

Κοιτάξτε τι όμορφος που είναι ο γάτος μου, θαυμάστε το άσπρο του τρίχωμα, τις μακριές του τρίχες, τη σμίξη που κάνουν τα κιτρινοπράσινα μάτια του, τη φουντωτή ουρά του, θαυμάστε το προφίλ του όσο σας το επιτρέπει, τρία τέταρτα ή ανφάς καθώς ξέρει πολύ καλά πώς να σταθεί, πώς να κερδίσει την προσοχή σας. Κοιτάξτε πόσο όμορφος είναι ο γάτος μου ντυμένος τα λευκά της χιόνος αλλά μην δοκιμάσετε να τον ταΐσετε από τα περισσεύματα του δείπνου μας, μην τολμήσετε να τον χαϊδέψετε με τα μακρύλεπτα δάκτυλά σας γιατί θ’ αντιληφθείτε πως είναι ωραία και τα νυχάκια του, καθώς θα ξεσχίζουν σε λεπτά κουρέλια την ροδαλή σας επιδερμίδα, δεσποινίς μου.

27

Χόρχε

O γάτος μου βγάζει τα παπούτσια του στις μικρές ανάπαυλες μιας βροχής που άρχισε σήμερα το πρωί κι αμέσως σταμάτησε, ιντερλούδιο προπορευόμενης Ανοίξεως, μιας υπόσχεσης Καλοκαιριού που αθετείται γιατί κάποιος κλέβει τα καλοκαίρια μας. Σαν ματαιωμένη υπόσχεση ο γάτος μου συστρέφεται γύρω από τον εαυτό του κουλουριάζεται και με τη γλώσσα του -η γλώσσα που υποσχέθηκεκαταπίνει τις τούφες των μαλλιών του, γλύφει τα μέλη του με νέα ορμή, δαγκώνει τη ράχη του με πείσμα, ενάντια στις υποσχέσεις που δεν έγιναν πράξεις, τους όρκους που καταπατήθηκαν σαν σήμερα, στις πέντε το απόγευμα που δεν είναι Άνοιξη ακόμα, δεν είναι Καλοκαίρι, βγάζει τα παπούτσια ο γάτος μου κάθε Φλεβάρη μήνα.

28

βιβλίο τρίτο

Βήματα στο παρκέ χειροκροτήματα όλοι οι κρότοι έχουν αποδέκτη τον γάτο μου. Εκεί που ξαπλώνει ένας κόμπος λάδι, ξύδι από κρασί γαλάζια πορσελάνη.

29

Χόρχε

Άστρο της πένας μου αστεράκι χάρτινο σε σχολική γιορτή απόψε ο γάτος μου. μίστερ κομήτης εκτοξεύεται απ’ το ένα ράφι στο άλλο της βιβλιοθήκης. Δεν ξέρω τι θέλει να διαβάσει απόψε ο γάτος μου, ποιο βιβλίο να κατεβάσει, ποιους στίχους ονειρεύεται που θα τον μεταμορφώσουν από κομήτη πλάνητα σε κόμη από κομμάτια.

30

βιβλίο τρίτο

Ζει σε κρυστάλλινη διάρκεια ο γάτος μου, μέσα σε κολονάτα ποτήρια. Τα μουστάκια του είναι οι φυσαλίδες του αφρώδους οίνου μία προς μία τις κτενίζω προς τα ουράνια. Αν πεθάνει ο γάτος μου θα ξεχειλίσει το ποτήρι άσπρος αφρός θα χυθεί στο τραπέζι από ξύλο κερασιάς. Καθώς θα βλασταίνει ο θάνατός του, σαν κερασιά σε ανθοφορία κάθε παρακλάδι θανάτου θα ξεχύνεται από ένα παραγεμισμένο ποτήρι καμπανίτη.

31

Χόρχε

Το ιερό κι αγιασμένο σώμα του γάτου μου το άρπαξα από τη φωτιά, το έσωσα πριν το περιχύσει το ελαιόλαδο κι έτσι λευκό το παρέδωσα στην φροντίδα μου. Άφροντις όν λευκός κι εγώ εν τοις αμαρτίες μου, σώφρων μέσα στην τρέλα μου, αθώος εν τη παρανομία μου, κατάλευκος μες στα καλά μου αισθήματα και γνήσια συναισθήματα, το άγιο σώμα του γάτου μου προσκύνησα έδωσα όρκο ευτελή να μην τον δω ποτέ να σταυρώνεται, να μην του τύχει ποτέ η δεξίωση του Σταυρού, και οι λογιών λογιών Αναστάσεις. Αν είναι να πεθάνει απλώς ας πεθάνει.

32

βιβλίο τρίτο

Ζητάει βοήθεια ο γάτος μου τρίβεται στα πόδια μου και δεν γνωρίζω τι πρέπει να κάνω. Νιόφερτη μητέρα βάζω κάτω τα λεξικά τα εγχειρίδια, ανοίγω εγκυκλοπαίδειες γατίσιας ζωής κι ηθολογίας. Ζητάει βοήθεια ο γάτος μου κι εγώ δεν ξέρω τι να κάνω. Ποτέ μου δεν ήξερα.

33

Χόρχε

Ο γάτος μου γεννήθηκε κάτω απ’ όλους τους αστερισμούς. Είναι αδύνατο ν’ ανακαλύψω ανιόντες και θέσεις πλανητών κατά τη γέννησή του. Έχει καταργήσει τον ζωδιακό κύκλο, ζώο αληθινό, που αποστρέφεται τα ζωώδη. Ο γάτος μου δεν αναφέρεται στο ηλιακό σύστημα, η γέννησή του έγινε ερήμην των άστρων και των επιρροών τους. Είναι ένας γάτος που αμφισβητεί το πεπρωμένο του, αφού έπεσε τουλάχιστον μια φορά ηθελημένα απ’ το μπαλκόνι του δευτέρου στον ακάλυπτο.

34

βιβλίο τρίτο

Ένα ρετάλι ουρανός πώς να χωρέσει μέσα στα μάτια του. Ο γάτος μου κι εγώ κουνάμε τ’ αυτιά μας όταν πένθιμα χτυπούνε οι καμπάνες, κι όχι μόνο κάθε Μεγάλη Πέμπτη.

35

Χόρχε

Ζωντανοί συλλαβίζουν τ’ αλφαβητάρι του Θανάτου. Νεκροί κινούν τα χείλη τους σε αναστάσιμα τροπάρια. Ο γάτος μου τους καταλαβαίνει όλους. Μιλάει όλες τις γλώσσες των ζωντανών, τις νεκρές των νεκρών, νεκρός κι εγώ τον ακούω να γρατζουνίζει τον τάφο μου.

36

βιβλίο τρίτο

Αγκαλιάζω τον γάτο μου σπάνια μεν αλλά κλαίγοντας, όπως αγκαλιάζει κανείς σώμα παρθένος, όπως μας παίρνουν όλους τα δάκρυα σε χώρα άσπρη μακρινή και γατίσια. Αγκαλιάζω τον γάτο μου μια στις τόσες, αλλά φαίνεται πως δεν το καταλαβαίνει. Κανένας δεν κατάλαβε την περίσσεια αγάπη που είχα να του προσφέρω. Ο γάτος μου σαν τις γυναίκες αποστρέφεται τα σαλιαρίσματα ενός απολύτως αθώου ανδρός.

37

Χόρχε

Τίποτα δεν είναι αληθινό για τον γάτο μου. Εκείνος μου συμπεριφέρεται καλά εγώ καθόλου. Θέλει να βάλει τέλος στις σχέσεις μας. Ζεστό ψωμί, τόνος κονσέρβα, μπισκοτάκια αδυνατίσματος, μπισκότα για τα νεφρά του, ειδικά παρασκευάσματα για το τρίχωμα, τα μάτια και την ουρά του, αναμνήσεις ενός ωραίου διαμερίσματος μιας ευρύχωρης κι ανθοστόλιστης βεράντας. Τίποτα δεν είναι αληθινό για τον γάτο μου και μένα.

38

βιβλίο τρίτο

Ένα μακρινό αεροπλάνο κοιτάζει σήμερα ο γάτος μου. Τη λευκή ουρά που σχηματίζει στους αιθέρες ίδια η ουρά του: κατάλευκη με πετιγκρί στην κουπαστή πάνω στο ναύτη που έπεσε νεκρός απ’ την οινοποσία, με τ’ άσπρο τρίχωμα κουνάει την ουρά του μέχρι να σβήσει η ψυχή μες στο γαλάζιο.

39

Χόρχε

Παίζει με το κρεβάτι ο γάτος μου, τραβάει τα κρόσσια, τα χειροποίητα κεντήματα σκαρφαλώνει μέχρι την οροφή σαν μουσική ο γάτος μου αναρριχάται. Ο γάτος μου κι εγώ είμαστε μουσικοί κάνουμε το μικρό παιδί να αποκοιμιέται στην κούνια του, το μεγαλύτερο να μαθαίνει τραγούδια, τον άντρα να παγιδεύει ψηλόκορμα δέντρα στο δίχτυ του τη γυναίκα να πιάνει τις μύγες στον αέρα. Στο γεωργό μαθαίνουμε πού να κατευθύνει τη βροχή και που να παγιδέψει τις ακτίνες του ήλιου στην παρθένα να ερωτευθεί στην παντρεμένη να παραμείνει πιστή και στην καλόγρια το κύριε ελέησον. Ελέησον Κύριε το γάτο μου κι εμένα.

40

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου έχει λευκά γυμνά φτερά που δεν τα βλέπει κανένας. Έχει βλέμματα οχληρά έχει νύχια γατίσια καλά στα πόδια του κρυμμένα έχει ένα περιλαίμιο γαλάζιες χάντρες και καμπανάκια

41

Χόρχε

Καταλαβαίνω πώς κι εκείνος καταλαβαίνει κι επειδή κατανοώ πόσο καταλαβαίνει άλλο τόσο τον αγαπώ. Ο γάτος μου κι εγώ ανταλλάσουμε μακρόσυρτα φιλιά, ακατανόμαστα χάδια, στο λαιμό και το σβέρκο σ’ έπιασα σε σήκωσα ψηλά -παραδώσου!

42

βιβλίο τρίτο

Δείπνησα μόνος μου. Δεν πρόσφερα στο γάτο μου νερό, πιτούλα, κομμάτι από σουβλάκι. Θα πεθάνω στη Ρώμη και δεν θα είναι κοντά μου, φύλακας εκεί στα στενά των Αθηνών, μεταξύ βιβλιοθήκης και τζαμόπορτας τυφλά εντοιχισμένος, στ’ άσπρα γεράματα εσύ που ήσουν έξω από τα χρόνια τα καθημερινά ραντεβού έξω από τον κάματο για τον επιούσιο κι ένα μπλέ που γέμιζε τον ουρανό με χρώμα δεν θα σου πουν πως πέθανα στη Roma και στο κομμάτι τ’ ουρανού που σου αντιστοιχεί θα βλέπεις για λίγο ακόμη χρώμα.

43

Χόρχε

Προχωρημένο σούρουπο κι εσύ ακόμα βολτάρεις ανάμεσα στα ερείπια μιας αιώνιας πόλης να τριγυρνάς, να γεύεσαι, νέες μαγειρικές και νέες απολαύσεις όπως κι εγώ περαστικός από την Αγορά, που είδες σαν κι εμένα μια αυτοκρατορία να γεννιέται, μια αυτοκρατορία να πεθαίνει, ποια λύκαινα σε βύζαξε αδέσποτο γατάκι;

44

βιβλίο τρίτο

Το μυστικό κλειδί κρατάς απόψε στα νύχια σου, το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες. Αετονύχης είσαι γάτε μου και μόνον εσύ κατέχεις τη δίοδο για τα μυστικά διαμερίσματα, τις λαβές που θ’ αναδείξουν νικητή τον εραστή και ποιον θα φυγαδέψεις από την έξοδο κινδύνου κυρίαρχος μόνον εσύ γάτε μου στην πάλη των σωμάτων.

45

Χόρχε

Μια συστάδα δέντρων μας καλεί απόψε, το γάτο μου κι εμένα. Λευκά λινά τραπεζομάντιλα, βαθειά πιάτα, ποτήρια του κρασιού κολονάτα. Ένα πάρτι μια γιορτή τραβούν απόψε την προσοχή του γάτου μου κι εμένα. Κυρίες σε εύθραυστες τουαλέτες, κύριοι σε ανένδοτα σμόκιν, κουαρτέτο ορχηστρικό που παίζει το τραγούδι μας τυχαία, κι εγώ απόψε σε καλώ να χορέψουμε κάτω απ’ τα χρωματιστά λαμπιόνια. Ο γάτος μου πάει και κρύβεται κάτω από τη ροδαλή επιφάνεια του έρωτός μας, κάτω από τα συνεχή «σ’ αγαπώ» «μη» «δεν πρέπει». Ο γάτος μου κρυφακούει πολλές αμήχανες εξομολογήσεις, το κόμπιασμα στη φωνή το γλυκό βάρος στο στήθος το μούδιασμα που ξεκινάει από τα δάκτυλα των ποδιών και όλο ανεβαίνει. Ο γάτος ξέρει.

46

βιβλίο τρίτο

Για πολλά χρόνια αναγκάστηκα ν’ αγαπάω έναν κατάλευκο γάτο με φουντωτή ουρά. Εξαναγκάστηκα ν’ ανέχομαι τ’ αυτοκρατορικά του καμώματα τον ήλιο να δύει και ν’ ανατέλλει τη βροχή ν’ αρχίζει ξαφνικά και να σταματάει απότομα τα σταχτοδοχεία να γεμίζουν αποτσίγαρα τα ποτήρια ν’ αδειάζουν γρήγορα να μένω μόνο με λίγες άσπρες τρίχες απ’ την ουρά του γάτου μου στ’ άδεια μου χέρια.

47

Χόρχε

Το τελευταίο λεπτό απ’ τα ευρώ του κατανάλωσε ο γάτος μου στο δρόμο για το σπίτι συνάντησε πένητες μπροστά στην εκκλησία παιδάκια στα φανάρια ανάπηρους στα πάρκα, ο γάτος μου απλόχερα σ’ όλους ανεξαιρέτως χάϊδεψε το κεφάλι.

48

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου κι εγώ διαμένουμε στη γη κι από δω απευθύνουμε τα νιαουρίσματά μας στο φεγγάρι. Όποιος μας ακούει ας σηκώσει πρώτος το χέρι μπαλκόνι κατάκλειστο ταράτσα πισσομένη στον ακάλυπτο βγαίνουμε σαν ανατέλλει το φεγγάρι νιαουρίζει ο γάτος μου τ’ αφεντικό του κλαίει.

49

Χόρχε

Ο γάτος μου κι εγώ σε θάλασσες βαθιές καλά κρυμμένες. Μέσα σ’ ένα όστρακο πήγε και κρύφτηκε ο γάτος μου, πολύτιμο πετράδι.

50

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου κι εγώ σε καθολικό ναό κι άσε τους πιστούς μια να ρίχνουν το βλέμμα τους στο γάτο μου γονατιστό και μια σε μένα. Ποιος εξομολογείται απ’ τους δυο και ποιος την άφεση αρνείται μυστήριο μέγα!

51

Χόρχε

Ο γάτος μου μένει σ’ ένα δυαράκι στο δεύτερο όροφο με ευρείες μπαλκονόπορτες κι ακόμη πιο ευρύχωρη βεράντα, έχει δύο κύρια δωμάτια τρεις βοηθητικούς χώρους και βρίσκει πάντα διόδους.

52

βιβλίο τρίτο

Ο αέρας διώχνει τα σύννεφα, ο κακός επισκέπτης το γάτο μου μια μέρα που φεύγει ακόμη κι αν δεν την σπρώξεις μακριά σου, περικλείει την επίκληση να έρθει ο γάτος κοντά μου. Φωνάζω τ’ όνομά του όλο το απόγευμα εις μάτειν. Έφυγε ο γάτος μου και πήρε μαζί του τη χαρά μου!

53

Χόρχε

Δυο χέρια δεν κάνουν μια αγκαλιά ένα χέρι μπορεί όταν χαϊδεύει τη ράχη του.

54

βιβλίο τρίτο

Οι μπανάνες μαραίνονται στη φρουτιέρα μαζί με τα πορτοκάλια και τα kiwi, ξηρούς καρπούς καταναλώνει ο γάτος μου κι εγώ αλμυρό φυστίκι.

55

Χόρχε

Στις αδιέξοδες νύχτες ο γάτος μου κουλουριάζεται, νίπτει τα χέρια του τα πόδια του πάει και βρίσκει το καλαθάκι τον τελικό του προορισμό να ονειρευτεί για άλλη μια φορά πως ήταν αίλουρος.

56

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου κι εγώ κοιτάζουμε τις σκιές που γεμίζουν το δωμάτιο: τα έπιπλα, τα ενδύματα του καθημερινού μας άγχους. Περιμένουμε να φυσήξει από τα Δυτικά τα περιπλανώμενα σύννεφα να κάνουν την εμφάνισή τους μια σταγόνα βροχής να πάρει μαζί της τη σκόνη.

57

Χόρχε

Ο γάτος μου τα έχει καταλάβει όλα, ακόμη πριν γεννηθεί κανένας δεν του έμαθε γραφή κι ανάγνωση. Δεν ξέρω τον ακριβή αριθμό των γλωσσών που κατέχει, αλλά θα ένιωθε άνετα και στο Μιλάνο και στη Βουδαπέστη. Ο γάτος μου κι εγώ κοιτάζουμε τους άλλους στα μάτια, αφήνουμε κενά στη μνήμη μας σαν κι αυτά μέσα στα οποία πέφτουνε τα αεροπλάνα, μας καίει η αναμονή σε σκοτεινές κι ακατοίκητες αίθουσες, το μάτι μας γυαλίζει από τις αναμνήσεις που η φωτιά τους καίει ακόμα, στα σκοτεινά και τα τρίσβαθα, μια ολόκληρη πόλη χτίζουμε και γκρεμίζουμε κάθε μέρα. Μια πόλη σκουπιδοτενεκέ. Μια πόλη που την εγκαταλείπει το βράδυ, η φιλία, η αγάπη, σαν φάντασμα πόλης που τρέχει δίπλα μας μέσα από το παράθυρο της αμαξοστοιχίας. Ο γάτος μου κι εγώ από άδεια πόλη σε άδεια πόλη, μια παλιά ριζωμένη συνήθεια, το χάραμα που αναδύεται μόνο στο ένα μάτι, στο αριστερό του γάτου μου

58

βιβλίο τρίτο

στο δεξιό το δικό μου αυτά τα μικρά θαλασσινά ματάκια μας δεν μπορούν να κάνουν μια ολόκληρη πόλη κατοικήσιμη και από τους δυο μας.

59

Χόρχε

Ο γάτος μου δεν αγαπάει τα αρώματα, αλλά εκείνο το βράδυ τον είχα πλύνει καλά, στεγνό καθάρισμα, βούρτσισμα τέλειο, έτσι που το τρίχωμά του μοσκοβολούσε λευκότητα κι εγώ έλαμπα σαν καθρέφτης που δεν αντέχει τόση ομορφιά και κάνει κρατς με μιας και ραγίζει.

60

βιβλίο τρίτο

Ο γάτος μου παίζει με την υγεία του απόψε μασάει γόπες έρχεται και ρουθουνίζει στο τασάκι με τ’ αποτσίγαρα, όλο και πλησιάζει επικίνδυνα, το ποτήρι με το ουίσκι.

61

Χόρχε

Ο γάτος μου παραμένει γάτος τέσσερα χρόνια τώρα. Δεν ξέρω αν σκέφτεται ν’ αλλάξει υπόσταση εγώ πολύ θα το ’θελα να τον έκανα βοηθό μου. Είναι άριστος να υποδέχεται τους πελάτες μου τρέχει αμέσως στην πόρτα τους χαιρετάει αφήνεται στα χάδια τους. Καταλαβαίνει τον πελάτη μόλις χτυπήσει το κουδούνι αναγνωρίζει το βιαστικό για τα ταβοράκια του, κι όταν ακούει κάποιον ν’ αναρωτιέται αν έχει νόημα η ζωή του ο γάτος μου γλύφει τα μουστάκια του.

62

βιβλίο τρίτο

Εκείνη τη νύχτα που ξαφνικά οι νεκροί αποφάσισαν να κάνουν τους νεκρούς, οι πίνακες τους πίνακες κρεμασμένους στους τοίχους, τα βιβλία συμφώνησαν να πάρουν τη θέση τους το ένα δίπλα στο άλλο στη βιβλιοθήκη, τ’ άστρα να διανύσουν την προκαθορισμένη τους τροχιά, οι πολυκατοικίες ν’ ανάψουν όλες μαζί τα φώτα τους στις μικρές κουζίνες και τα μεγάλα σαλόνια ακριβώς την ίδια ώρα και τ’ αυτοκίνητα ν’ ανοίξουν εις τη διαπασών τα στερεοφωνικά τους, ο γάτος μου αποφάσισε για μια φορά κι αυτός να κάνει μόνο το γάτο και να χαθεί από τα μάτια μου εκείνη τη νύχτα.

63

Χόρχε

Εκείνη τη μέρα που οι μισοί ζωντανοί συμφώνησαν όλοι μαζί να πάρουν το Τραμ των οκτώ και οι άλλοι μισοί να βγουν στους δρόμους με τα γιωταχί τους, τρέχοντας να προλάβουν το ημερήσιο χρέος με την ακράδαντη πίστη πώς όσο υπάρχουν λεφτά η ζωή είναι ωραία. Ο γάτος μου κι εγώ μείναμε ξαπλωμένοι στον καναπέ, δεν ξέρω ποιος πάνω σε ποιόν, μέχρι το μεσημέρι μέχρι που εκείνος σηκώθηκε σαν τόξο λύγισε το σώμα, τέντωσε την ουρά του κι εγώ την εξέλαβα σαν τους δυο δείχτες του ρολογιού μια μέρα κοπάνας που ενωμένοι δείχνουν δώδεκα ακριβώς το μεσημέρι.

64

βιβλίο τρίτο

Ανάμεσα στα θαύματα της μοίρας που μόλις διανύσαμε, σας παρακαλώ να συμπεριλάβετε το γάτο μου κι εμένα.

65

Χόρχε

Καθώς διανύω το πεντηκοστό τρίτο έτος της ηλικίας μου και αισθάνομαι λίαν τρελή Αμερικανίδα με λουλακί μαλλί και χρυσό σκελετό για την πρεσβυωπία, σήμερα που ο γάτος μου έγινε τεσσάρων χρονών μετά από τέσσερα έτη συμβίωσης απαιτώ να τον ανακηρύξετε ως μοναδικό μου κληρονόμο.

66

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ (πρώτοι στίχοι) Κοιτάζω το γάτο μου Τώρα που απέκτησα Ούτε ουρανό, ούτε σύννεφα Ο γάτος μου Κάθεται ο γάτος μου Στο φως Από το Καλοκαίρι έρχεται Γυρίζει γυμνός Ο γάτος μου Ο γάτος μου αγαπάει Ο γάτος μου Το παρόν του γάτου μου Νυχθημερόν δεν δουλεύει Ο γάτος μου κι εγώ Κοιτάξτε τι όμορφος Ο γάτος μου Βήματα στο παρκέ Άστρο της πένας μου Ζει σε κρυστάλλινη διάρκεια Το ιερό κι αγιασμένο Ζητάει βοήθεια ο γάτος μου Ο γάτος μου Ένα ρετάλι ουρανός Ζωντανοί συλλαβίζουν Αγκαλιάζω το γάτο μου Τίποτα δεν είναι αληθινό Ένα μακρινό αεροπλάνο Παίζει με το κρεβάτι Ο γάτος μου έχει Καταλαβαίνω Δείπνησα μόνος μου Προχωρημένο σούρουπο

Το μυστικό κλειδί Μια συστάδα δέντρων Για πολλά χρόνια αναγκάστηκα Το τελευταίο λεπτό Ο γάτος μου κι εγώ Ο γάτος μου κι εγώ Ο γάτος μου κι εγώ Ο γάτος μου μένει σ’ ένα δυαράκι Ο αέρας διώχνει τα σύννεφα Δυο χέρια δεν κάνουν μια αγκαλιά Οι μπανάνες μαραίνονται Στις αδιέξοδες νύχτες Ο γάτος μου κι εγώ Ο γάτος μου Ο γάτος μου δεν αγαπάει Ο γάτος μου παίζει Ο γάτος μου παραμένει γάτος Εκείνη τη νύχτα Εκείνη τη μέρα Ανάμεσα στα θαύματα Καθώς διανύω

Σωτηρίου Παστάκα, e-Σώμα (σε επτά βιβλία)

ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΩΤΟ:Η μάθηση της αναπνοής (92 ποιήματα) (αθόρυβο γεγονός-μάθηση της αναπνοής-ο κοινωνός των αποστάσεων) ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Προσευχές για φίλους (24 ποιήματα) ΒΙΒΛΙΟ ΤΡΙΤΟ: Χόρχε (53 ποιήματα) ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: σώμαΜΕσώμα (138 ποιήματα-νήσος χίος-όρος αιγάλεω) ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ:Παραπάτημα στη χαρά (7 ποιήματα) ΒΙΒΛΙΟ ΕΚΤΟ:Τριλογία (100 ποιήματα –χαμένο κορμί-συσσίτιο-ροή ρακής) ΒΙΒΛΙΟ ΕΒΔΟΜΟ: Τόποι Τόπι (10 ποιήματα)

Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΧΟΡΧΕ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΣΤΑΚΑ ΣΤΟΧΕΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΨΗΦΙΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΘΗ ΙΝΤΖΕ ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 2014 ΣΤΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΘΡΑΚΑ

θράκα

ISBN: 978-618-81206-3-1

9

78 61 881 20 6

31