ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α’ ΤΑΞΗΣ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΖΕΦΥΡΙΟΥ Μεταφράσεις κειµένων
Ενότητα 2η «Η εκπαίδευση των παιδιών στην Αρχαία Αθήνα»
Στην Αθήνα τα παιδιά τα διδάσκουν µε επιµέλεια και τα συµβουλεύουν. Πρώτα η παραµάνα και η µητέρα και ο παιδαγωγός και ο ίδιος ο πατέρας φροντίζουν πως θα γίνει πολύ καλό το παιδί διδάσκοντάς του ότι αυτό είναι δίκαιο, το άλλο είναι άδικο ,αυτό είναι καλό ,ενώ το άλλο είναι κακό. Και έπειτα, όταν τα παιδιά φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία, οι γονείς τα στέλνουν στα σπίτια των δασκάλων , όπου οι δάσκαλοι της γραφής και της ανάγνωσης φροντίζουν να µάθουν και να καταλαβαίνουν όσα γράφουν, ενώ οι δάσκαλοι της µουσικής µε το να παίζουν λύρα [ή αυλό]προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά πιο ήρεµα και εξoικειώνουν τις ψυχές των παιδιών µε το ρυθµό και την αρµονία. Επιπλέον τα παιδιά στα γυµναστήρια και στις παλαίστρες συχνάζουν , όπου οι δάσκαλοι της γυµναστικής κάνουν τα σώµατά τους πιο δυνατά για να µην αναγκάζονται να δειλιάζουν εξαιτίας της κακής σωµατικής τους κατάστασης.
Πέτρου Κ.
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
Ενότητα 3η «Επαγγέλµατα των Αρχαίων Αθηναίων»
Οι Αθηναίοι, όπως και όσοι κατοικούν σε άλλες πόλεις, ασκούν πολλά επαγγέλµατα στη ζωή τους, για να εξασφαλίζουν τα αναγκαία: Ο Ναυσικύδης ,ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης πλοίου, µεριµνούσε για τη συντήρηση του εαυτού του και των δικών του ,και το ίδιο έκαναν ο Ξένων ο έµπορος και ο Ξενοκλής ο µικροπωλητής. Ο Πολύζηλος έτρεφε τον εαυτό του και τους οικιακούς του δούλους από την παρασκευή κριθάλευρου και επιπλέον προσέφερε δηµόσια υπηρεσία στην πόλη µε δικά του χρήµατα. Ο Γλαύκων από το Χολαργό καλλιεργούσε τη γη και έτρεφε τα βόδια του, ο ∆ηµέας κατασκεύαζε χλαµύδες για να ζήσει. Οι περισσότεροι Μεγαρίτες από την κατασκευή εξωµίδων ζούσαν. ∆εν είναι λίγοι αυτοί που µάθαιναν κάποια τέχνη, όπως την τέχνη της πέτρας, των κεραµέων, των µαραγκών ή οικοδόµων, των τσαγκάρηδων και εξασφάλιζαν τα περισσότερα αναγκαία αγαθά για τη ζωή τους.
Πέτρου Κ.
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
Ενότητα 4η «Ένα ταξίδι επιστηµονικής φαντασίας»
Πλέαµε για περίπου τριακόσια στάδια και αγκυροβολήσαµε σε µικρό έρηµο νησί. Αφού µείναµε πέντε µέρες στο νησί, την έκτη µέρα ξεκινήσαµε και την όγδοη µέρα είδαµε πολλούς ανθρώπους να περπατάνε στο πέλαγος, οι οποίοι έµοιαζαν σε όλα µε εµάς και στα σώµατα και στο µέγεθος, εκτός µόνο από τα πόδια. Γιατί αυτά τα είχαν από φελλό. Γι’ αυτό το λόγο µάλιστα ,νοµίζω, ονοµάζονται Φελλόποδες. Απορούσαµε λοιπόν εµείς βλέποντάς τους να µην βουλιάζουν αλλά να είναι πάνω από τα κύµατα και να βαδίζουν χωρίς φόβο. Αυτοί µας πλησιάζουν και µας χαιρετούν µιλώντας σε µας στα ελληνικά και µας έλεγαν ότι βιάζονται να πάνε στην πατρίδα τους τη Φελλώ. Μέχρι ενός σηµείου λοιπόν µας συνοδεύουν τρέχοντας δίπλα µας, έπειτα αλλάζουν δρόµο και προχωρούν ευχόµενοι σε εµάς «καλό ταξίδι».
Πέτρου Κ.
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
Ενότητα 5η «Ο πλούτος της Αττικής γης» Κάποιοι από τους ηγέτες της Αθήνας έλεγαν ότι δήθεν γνωρίζουν το δίκαιο, αλλά λόγω της φτώχειας του λαού αναγκάζονται να είναι περισσότερο άδικοι σχετικά µε τις πόλεις. Εξαιτίας αυτού επιχείρησα να διερευνήσω αν θα µπορούσαν µε κάποιο τρόπο να συντηρηθούν οι πολίτες από τη χώρα τους. Άρχισα λοιπόν να σχηµατίζω τη γνώµη ότι η χώρα είναι ικανή να προσφέρει πολλά έσοδα. Πρώτον γιατί οι εποχές είναι πάρα πολύ ήπιες εδώ. Εκεί που τίποτα δε βλασταίνει , εδώ καρποφορεί. Όπως ακριβώς η γη ,έτσι και η θάλασσά µας εδώ, είναι πάρα πολύ προσοδοφόρα. Κι όσα βέβαια οι θεοί αγαθά παρέχουν στην κατάλληλη χρονική στιγµή, πολύ νωρίς αρχίζουν και πάρα πολύ νωρίς τελειώνουν. Εκτός πάντως από αυτό η χώρα έχει και παντοτινά αγαθά. Γιατί άφθονο µάρµαρο υπάρχει στη χώρα αυτή, από το οποίο κατασκευάζονται πάρα πολύ όµορφοι ναοί, ωραίοι βωµοί και πάρα πολύ κοµψά αγάλµατα για τους θεούς. Υπάρχουν και µερικές περιοχές, που , όταν καλλιεργούνται δεν παράγουν καρπούς, όταν όµως αξιοποιούνται για εξόρυξη µπορούν να θρέψουν πολλούς περισσότερους από όσους θα έτρεφαν, αν καλλιεργούνταν. Και βέβαια έχει κοιτάσµατα αργύρου.
Πέτρου Κ.
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
Ενότητα 6η «Η οµορφιά δεν είναι το παν»
Ένα πολύ µεγάλο ελάφι την εποχή του καλοκαιριού, επειδή διψούσε, έφτασε κοντά σε κάποια πηγή καθαρή και βαθιά, και αφού ήπιε όσο ήθελε, παρατηρούσε τη µορφή του σώµατός του. Και κυρίως επαινούσε τα κέρατά του µε την ιδέα ότι ήταν στολίδι για όλο το σώµα του. Και κατηγορούσε την λεπτότητα των ποδιών του, επειδή ,κατά τη γνώµη του, δε µπορούσαν να σηκώσουν το βάρος του. Και ενώ ασχολούνταν µε αυτά, ξαφνικά ακούστηκε γάβγισµα σκύλων και κυνηγοί που ήταν κοντά. Και αυτό (=το ελάφι) άρχισε να τρέχει για να ξεφύγει και , όση ώρα έτρεχε σε οµαλό έδαφος , σωζόταν από την ταχύτητα των ποδιών του. Όταν όµως βρέθηκε σε πυκνό δάσος , επειδή µπλέχτηκαν τα κέρατά του, παγιδεύτηκε, και έµαθε από προσωπική πείρα ότι ήταν άδικος κριτής του εαυτού του , επειδή κατηγορούσε αυτά τα οποία το έσωζαν, ενώ επαινούσε αυτά που το πρόδωσαν.
Πέτρου Κ.
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου
Ενότητα 7η « Η λύση του Γόρδιου δεσµού» Και όταν ο Αλέξανδρος έφτασε στο Γόρδιο , τον καταλαµβάνει επιθυµία να δει την άµαξα του Γορδίου και το δεσµό(=το δέσιµο) του ζυγού της άµαξας. Και µεταξύ άλλων και αυτό λεγόταν σχετικά µε την άµαξα , ότι , όποιος λύσει το δεσµό του ζυγού της άµαξας , αυτός ήταν καθορισµένο από τη µοίρα να εξουσιάσει την Ασία . Και ο δεσµός αποτελούνταν από φλοιό(=φλούδα) κρανιάς και ούτε το τέλος ούτε η αρχή του φαινόταν. Ο Αλέξανδρος όµως, επειδή αδυνατούσε να βρει τον τρόπο για να λύσει το δεσµό , δεν ήθελε να τον αφήσει άλυτο , µήπως και αυτό προκαλέσει κάποια αναταραχή στο πλήθος , αφού τον χτύπησε µε το ξίφος , έκοψε στη µέση το δεσµό και είπε ότι λύθηκε. Αποµακρύνθηκε λοιπόν από την άµαξα ο ίδιος και οι σύντροφοί του , µε την ιδέα ότι ο χρησµός για τη λύση του δεσµού είχε εκπληρωθεί. Και πράγµατι εκείνη τη νύχτα και βροντές και λάµψη από τον ουρανό έδωσαν σηµείο επιδοκιµασίας . Και γι αυτό το λόγο ο Αλέξανδρος πρόσφερε θυσίες την επόµενη µέρα στους θεούς που του φανέρωσαν και τα σηµάδια και τον τρόπο λύσης του δεσµού.
Πέτρου Κ.
2ο Γυμνάσιο Ζεφυρίου