Gedicht: De grondslag

‘Rebel with a twist’ is een waar walhalla voor breisters en haaksters. Een winkel vol kleurige wol en garens die sinds kort op de Voorstraat West gevestigd is, omdat het pand op de Nieuwe Haven wat krap werd.

Al direct bij binnenkomst merk je aan de sfeer dat je welkom bent en dat Alexandra Bornebroek, de eigenaar van de zaak, al je vragen over het werken met wol en garens kan beantwoorden. Zij voelt zich als een steek in een breiwerk - want als een vis in het water is hier niet van toepassing. Onwetend van wat er allemaal veranderd is sinds ik zelf de tricotsteek leerde, wil ik graag wat meer weten over de ‘nieuwste’ ontwikkelingen.

Jouw klanten, wie zijn dat?

“Mensen die vaak al hun hele leven breien en of haken. Het is een soort community, ze komen elkaar hier tegen op workshops, breimiddagen of andere evenementen die ik organiseer. De vrouwen, want die zijn het voornamelijk, komen overal vandaan. Ze komen bewust naar de winkel, want er is in Nederland maar een klein aantal vergelijkbare zaken.”

Hoe kwam jij aan het breien en aan het idee om er iets mee te gaan doen?

“Zelf ben ik gaan breien omdat mijnoma altijd sokken aan het breien was. Ik werkte op een basisschool en tijdens de corona epidemie gaf ik veel thuisonderwijs, waarbij ik steeds meer twijfelde of ik wel mijn hele leven in het onderwijs wilde blijven werken. Ik kwam regelmatig bij een wolkoper in Amsterdam en stelde mezelf de vraag waarom ik dat niet ook zou gaan doen. Eerst had ik alleen een webshop, tot het ging kriebelen en ik in ons eigen pand, waarop een dubbele functie rustte, een bedrijfje kon beginnen. En nu ben ik dan kortgeleden verhuisd naar een veel groter pand met legio mogelijkheden.”

Vertel eens wat over die mogelijkheden, wat doe je naast de verkoop?

“Ik organiseer workshops. Elk kwartaal geef ik bijvoorbeeld een workshop trui breien, in drie lessen leer je dan het hele traject van breien. Tegenwoordig wordt alles rondgebreid met korte naalden: alleen recht breien en zo maak je een tricotsteek. Ook techniek workshops zijn mogelijk, een aanvulling op de techniek van een trui breien, bijvoorbeeld roosimine uit Letland. Dat lijkt op borduren, maar het patroon wordt meegebreid. Eén keer per maand is er een breicafé, gezellig met zijn allen aan tafel in de gezamenlijke passie. En eerste hulp bij breien: een spreekuur op de woensdagochtend van 10.00 - 11.00 uur. Hiervoor moet je je vooraf aanmelden. Eind oktober heb ik een modeshow van Isager truien uit Denemarken gepland. En met Si Barone organiseer ik ‘sailingknitting tours’ voor ongeveer tien personen. Ik heb veel ideeën.”

Je hebt een totaal ander assortiment dan wat ik bij V&D tegenkwam.

“Dat klopt: de vraag van mijn klanten is anders gericht. Ik koop bijvoorbeeld wol in van het merk Wooldreamers uit Spanje. De eigenaar van dit bedrijf activeert boeren om wol die niets opbrengt (denk aan 25 cent per kilogram) niet weg te gooien. Hij verwerkt het. Ook in Portugal gebeurt dat, daar heb je het merk Rosa Pomar van inheemse schapensoorten. De garens worden niet chemisch behandeld. De Japanse garens zijn heel bijzonder: de vormgeving van de verpakking, de garens van papier met wol en roestvrij staal.”

Alexandra Bornebroek: “De vraag van mijn klanten is anders gericht, ik koop bijvoorbeeld wol in van het merk Wooldreamers uit Spanje.“

Ik zie ook veel boeken met prachtige illustraties van truien, beestjes en wat al niet meer.

“De boeken worden uitgegeven door uitgevers die gespecialiseerd zijn in breiboeken. De patronen worden ontworpen door designers. Veel patronen zijn overigens in het Engels, maar door het gebruik van de afkortingen is dat makkelijker dan in het Nederlands.”

Hoe weten mensen je te vinden, met andere woorden: wat doe je aan PR?

“Ik doe veel met Instagram, ook research. Ik heb veel contacten, waardoor er een drukke wisselwerking is. Ik ben een creatieve ‘streber’, sta zeven dagen aan. Veel doe ik op gevoel.”