Kwetsbaarheid

Door Ton Delemarre

Dit leven dat zo kwetsbaar en sterfelijk is Over mijn krant loopt doelbewust een insect Zo groot als het maantje van mijn vingernagel Nog net te zien met het blote oog Als ik wil blaas is het zomaar weg Toch telt het zes dunne pootjes twee tastsprieten En o wonder twee vliesdunne vleugeltjes Waarmee het zich ten hemel verheft

Als dat mogelijk is dat het miniemste insect Is toegerust tot een hemelvaart En mij het besef bijbrengt van kwetsbaarheid en van onvergankelijkheid tegelijkertijd Dan strek ik mijn onzichtbare voelsprieten uit En voel mij van vreugde vervuld Ik vouw mijn onzichtbare vleugels uit