Tillywood nr5

editie 5 | 2014

TILLYWOOD social magazine

in dit nummer

SATUDARAH NICOLE PANIS

Editorial shoot “Brigitte Bardot”

KERMISSpecial

20 pagina’s Tilburgse Kermis

En verder

Goeie Meese, Andre Janssens Guus Meeuwis en meer

k e k r e e l ijs s n o

t b d r o w ereid met zoveel mogelijk

natuurlijk en verse producten

scan mij en bekijk onze smaken

4

TILLYWOOD

TILLYWOOD

5

Satudarah Pagina 38.

Criminele organisatie of recreatieve vereniging?

6

TILLYWOOD

OVER TILLYWOOD SOCIAL MAGAZINE TILBURG

Lieve lezers, Voor je ligt een fris en vrolijk zomernummer. Fris, omdat we Tilburg bekijken met een frisse blik. Vrolijk, omdat we happy zijn dat we jou met trots, hoewel we pas een jaar bestaan, alweer de vijfde editie (een dubbele zelfs!) voor kunnen schotelen. Daar moet op gedronken worden J. Met aanwinsten als Square en Corton in de binnenstad kan dat nu zelfs met internationale allure. We werken lekker hard, krijgen Jan en Alleman over de vloer, maken een babbel en een afspraak.

Voor een bijzonder artikel, een goede advertentie of een nieuwe interessante samenwerking. En dat allemaal crossmediaal, dus via print, web en social media.

Met een covershoot in de sfeer van Brigitte Bardot, dwalen je gedachten al snel af naar het zonnige Zuid-Frankrijk. Verder trekt het team van Tillywood graag op met frisse jongens en vrolijke meiden. We houden vooral van kleurrijke types, maar zijn ook niet wars van hier en daar een tintje grijs. We trokken een poosje op met ‘frisse jongens’, de aardige en tegelijkertijd omstreden stoere kerels van motorclub Satudarah. Ze lieten ons ‘de andere kant’ van hun lust en leven zien. Gaven een kijkje in de brandschone keuken van hun ‘onderkomen zonder benodigde vergunning’, waar militaire discipline, broederschap en saamhorigheid hand in hand gaan. Waar ook reikhalzend wordt uitgezien naar die vergunning van de gemeente Tilburg. Ruwe bolsters met blanke pit, blijken ze. Voor rede vatbaar, mits met wederzijds respect behandeld.

Frans Lahaye wilde hen altijd al eens “vastleggen” in zijn unieke en ondertussen als signature herkenbare stijl. Een shoot van zijn hand ter ondersteuning van ons artikel zetten we dan ook graag in onze etalage.

Nieuwsgierig als we zijn, kijken we natuurlijk niet alleen in keukens.

Ook achter toonbanken of op zolders liggen bijzondere verhalen voor het oprapen. Wie weet staan we straks wel bij jou aan de deur. Net zoals de Tilburgse kermis die voor de deur staat. Waar maar liefst tien dagen lang aan zowel heel veel nostalgische als ultramoderne belletjes zal worden getrokken. Waar de familie Donders concurrentie krijgt van de familie Kruik, met een 9-delige soap die tijdens de kermis in première gaat. Het wordt steeds gezelliger in Tillywood.

Debby Struijk, Hoofdredactie

Meer Tillywood?

Ga naar www.tillywoodmagazine.nl

colofon

TILLYWOOD MAGAZINE UITGEVER Blue Mountain Media John Smid en Marc van Rijen REDACTIEADRES Spoorlaan 334 5038 CC Tilburg +31 6 19 70 14 96 www.tillywoodmagazine.nl HOOFDREDACTIE Marc van Rijen Debby Struijk-Buitelaar VORMGEVING Bo Stokkermans Thiërry Tetenburg REDACTIE Nathaly Heijne, Maartje Hoofs, Daisy Schalkens, John Smid, Joseliene van Tilburg, Jessica Verhoof, Pieter Zee, Liek Naninck, Harry Dijs, Rachel Steel, Floris Wyers, Mickey Jooren.

FOTOGRAFIE Frans Lahaye, Guido Koppes, Marieke Plasier, Nicole Panis, Bas van der Burgt , Marco van der Hout, Paul Bekkers COVERSHOOT Fotografie : Nicole Panis Visagie en haarstyling : Danielle Trilsbeek styling Céline Rohrer en Nienke Jessen Model : Marije Hiemstra Met Dank aan: Experience Island (Loon op zand) , Gimbrere ILLUSTRATIES Bo Stokkermans Phylos Donker TILLYWOOD ONLINE Pieter Zee, Claudy Kleijberg DRUK Bal Media ADVERTEREN? Marc van Rijen +31 6 19 70 14 96 Sales@tillywoodmagazine.nl VOLGENDE UITGAVE Sep- Okt 2014 MET DANK AAN

Adjiedj Bakas, Guus Meeuwis, Arijan van Bavel, Gers Pardoel, Jael Jonkman ( regionaal archief) , Andre Jansens, LeJeune, Sjaak van Diemen, Tilburgers.nl, Familie Kruik, Ilona Mol, Nicole Panis, Frans Lahaye, Naud van den Wijngaard, Frans Versteden, Satudarah MC, BAT, Robin Severi, Micky Jooren, Floris Wyers, Alwin Kroon.

DISCLAIMER

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvuldigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

10

52 56

14 20

25

64

66

10. EXPO ET CETERA Kunst en cultuur in Tilburg 14. 013 vragen AAN Guus Meeuwis 20. GOEIE MEESE De toffe lui van het Brabants Afval Team 25. EDITORIAL SHOOT ‘Brigitte Bardot’ in Tilburg 32. WATSKEBEURT MET...

Arijan van Bavel (‘Adje’) 36.VERBORGEN PARELS Villa aan de Sint Josephstraat

8

TILLYWOOD

INHOUD

32

36 38

50

72

74 78

81

38. SATUDARAH Criminele organisatie of recreatieve vereniging?

50. EXPAT DIARY Tips voor Expats in Tilburg 52. TILLYWOOD ART: ANDRE JANSSENS Van rake klappen naar fijne streken 56.WHAT HAPPENS IN TILLYWOOD...

Marie en haar mannen 64. MR. WHEELS Cabrio Duo

66. DE SMAAK VAN DE SLAGER LeJeune: Slagers in hart en nieren 72. TALENTSQUARE 74. FESTIVAL TIPS Van Mc Apster 78. JE BENT EEN ECHTE TILBURGER ALS… 81.KERMISSPECIAL Twintig pagina’s Tilburgse Kermis!

TILLYWOOD

9

Incubate – Multidisciplinair stadsfestival Maandag 15 september t/m zondag 21 september Incubate, het festival voor grensverleggende cultuur in Tilburg vindt dit jaar voor de tiende keer plaats. Van 15 tot en met 21 september treden meer dan 200 artiesten op in meer dan twintig cafés, theaters, en kerken. Geprogrammeerde artiesten zijn onder meer de instrumentale postrockers 65daysofstatic, Wovenhand, de alternative country-band rond David Eugene Edwards en de enige show in Nederland van Current 93 dit jaar. In 2013 trok het festival meer dan 15.000 bezoekers uit binnen- en buitenland.

Oktober dansmaand Verrassend(e)dansen

De hele maand oktober Dans is populairder dan ooit! Een reden voor Tilburg om hier iets mee te doen. De maand oktober staat daarom in het teken van dans. Bezoek de stad en laat je verrassen door de vele dansoptreden in theaters, bijzondere locaties of gewoon op straat.

Hoofdlocaties zijn Theaters Tilburg, theater de NWE Vorst en Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Op elk moment van de dag kunnen overal ineens dansers opduiken en weet je vaak niet wat je overkomt. De dansers laten verschillende stijlen zien en maken veel indruk. Vind je het leuk om zelf ook een dansje te wagen? Neem dan deel aan een van de vele workshops, masterclasses of dansavonden. Hou je er niet van om zelf te dansen, maar vind je het wel leuk om dans te bekijken? Dit is je kans! www.tilburgdansstad.nl/oktober-dansmaand-2013

Drijf In – Film kijken op het water 15, 22 en 29 augustus, aanvang 22.00u Locatie: Kade noordoever Havendijk tussen Shinzo en Doncurado De laatste 3 vrijdagavonden van augustus kun je weer op een bijzondere manier filmkijken in de Piushaven. Dobberend in een bootje of kijkend vanaf de kade zie je deze zomer inspirerende films van onze Zuiderburen. Kijken vanaf de kade en middenpier is gratis. Een zitplaats in een bootje huren is mogelijk, wel vooraf reserveren Fotobijschrift en betalen bij Ontdek.

10

TILLYWOOD

Theaters Tilburg Kamermuziekserie Souvenir Ufuk & Bahar 4-mains Dinsdag 23 september, aanvang 20.00u “Als pianospelen een Olympische sport zou zijn, dan zouden de zusjes Dördüncü ongetwijfeld een medaille winnen met hun vliegensvlugge en foutloze spel, hun fantastische klank, vol gevoel en fluisterende akkoorden”, aldus Kultur in Düsseldorf over de bijzondere Turkse zussen. U hoort deze twee-eenheid op het concertpodium op twee Steinwayvleugels.

Met recht een openingsconcert, vol muzikale hoogtepunten als Strawinsky’s Le sacre du printemps.

Schubert: Fantasie in f voor piano 4-handig – Bartók: Sonate voor twee piano’s en slagwerk – Strawinsky: Le sacre du printemps, bewerking

expo et cetera

Poppodium 013 Bo Saris – Gouden stem

Textielmuseum Artist Textiles: Picasso to Warhol Nog t/m zondag 14 september Het TextielMuseum in Tilburg presenteert vanaf met trots ‘Artist Textiles. Picasso to Warhol’: een boeiend overzicht van 20e eeuwse stofontwerpen van wereldberoemde kunstenaars. De tentoonstelling schetst de geschiedenis van textieldesign, waarbij ontwerpen van kunstenaars uit het fauvisme, kubisme, constructivisme, modernisme, surrealisme en de Pop Art de revue passeren. Er is werk te zien van gerenommeerde kunstenaars als Pablo Picasso, Raoul Dufy, Salvador Dalí, Henri Matisse, Sonia Delaunay, Marc Chagall, Henry Moore, Fernand Léger, Barbara Hepworth, Ben Nicholson, Joan Miró, Andy Warhol en Alexander Calder. Meer dan 200 gedrukte en geweven interieur- en modestoffen, maar ook kledingstukken, uit de periode 1910 tot ca. 1975 worden getoond. ‘Artist Textiles’ laat zien hoe moderne kunst voor iedereen bereikbaar was.

Zaterdag 13 september, aanvang 20.00u Voormalig Idols-winnaar Boris gooit het tegenwoordig over een andere boeg met een nieuwe naam en een vernieuwde sound. Als Bo Saris liggen de internationale ambities hoog en op zijn nieuwe album ‘Gold’ zijn alle ingrediënten aanwezig om die ambities waar te maken. Saris werkte met producer Dre Harris (Usher, Robin Thicke, Michael Jackson) aan een album vol liedjes met pakkende melodieën en memorabele hooks door de Motown-sound te voorzien van een moderne insteek. Inmiddels heeft Bo Saris een succesvolle Europese tournee, twee uitverkochte shows in Paradiso en een verdiende plek op het North Sea Jazz-festival komende zomer op zijn naam staan.

www.013.nl

www.textielmuseum.nl

Palm Parkies Optredens in de open lucht Elke dinsdag, vanaf 8 juli t/m 19 augustus, aanvang 19.30u De hele zomer kun je op iedere dinsdag in het Reeshofpark genieten van Palm Parkies (voorheen Muzenconcerten). De optredens zijn gratis toegankelijk en iedere week is er een andere artiest. Vanaf 19.30 uur kun je al een lekker hapje eten met een glaasje erbij. Om 20.15 uur beginnen de optredens. Bonnetjes kopen kan tot 23.00 uur, de dranktent sluit om 23.15 uur.

Meer Festival info vind je elders in dit magazine en op www.Tillywoodmagazine.nl

TILLYWOOD

11

IN THE SPOTLIGHT Als stewardess vlieg ik de hele wereld over. Op mijn reizen kom ik verschillende producten tegen; van de meest bizarre (vaak in Japan) tot de ontzettend praktische. Deze wil ik graag met jullie delen en daarbij Tillywood op de kaart zetten als voorloper in gadgets.

Tekst: Iris Mooten

Wie durft?

Cheeky Suitcase Stickers (Gespot op het web)

Opvallen zal je zeker met deze Cheeky kofferstickers. Ze zijn verkrijgbaar met verschillende afbeeldingen; de stewardess, drugs, geld en vibrators. Durf jij het aan? In ieder geval wordt het gemakkelijker om je eigen koffer te herkennen bij de bagageband. Wie weet helpt de Marechaussee je ook nog een handje.

Prijs: Rond de 19 euro

www.thecheeky.com

Instant BBQ BBQ Notebook (Gespot in Berlijn)

Ideaal zijn deze lichtgewicht barbecues. Niet alleen kan je ze gemakkelijk meenemen richting park. Ook nemen ze met hun 48x52 cm nauwelijks ruimte in als je ze thuis opbergt. Ze zijn compact, vouwen in enkele seconden uit en wegen minder dan 4 kilo. Gemaakt van metaal met ingebouwde grill, ideaal voor de zomer. We duimen voor vele BBQ avonden.

Gemiddelde prijs op het web: 25 euro o.a. op www.megagadets.nl

Insta Instagram Canon

(gespot op Schiphol) Wat is een beleving als je die niet kan delen met de wereld? Het lijkt wel alsof we afhankelijk zijn geworden van social media. Een aantal fotocamera producenten heeft hier handig op ingespeeld; camera met wifi. Zo kan je meteen na het nemen van een foto deze met al je vrienden delen via facebook of instagram. Handig? We zijn er bij Tillywood nog niet uit.

Prijs: Camera zoals afgebeeld vanaf 339 euro

www.canon.nl 12

TILLYWOOD

TILLY GADGETS

Leren band tegen leren huid JUNE

(Gespot in Bloemendaal) Daar lig je dan met je prachtige bikini, accessoires, zonnebril en een cocktailtje in je hand. Plaatje compleet! Dit gaat alleen niet op met een roodverbrande huid. Het ziet er niet alleen verschrikkelijk uit, het doet pijn en is ook nog eens super slecht voor je huid. Onze bleke huidjes kunnen wel wat hulp gebruiken als we dan eindelijk de zon weer eens zien. June, staat in contact met je Smartphone en geeft je tips aangepast op jouw huid. Ze adviseren onder andere welke factor het best geschikt is voor je huid en voor de UV straling van dat moment en wanneer je de schaduw moet opzoeken.

Verkrijgbaar in drie verschillende kleuren.

Prijs: Rond de 95 euro

www.netatmo.com

Zolang je das maar goed zit

USB Palm-sized Portable Iron (Gespot in Tokyo)

Eet jezelf slank EAT FIT

Stel je voor; je bent op vakantie, je moet een stropdas dragen en deze zit vol kreukels. Drama? Niet als het aan de Japanners ligt.

Dit draagbare strijkijzer kan je overal mee naartoe nemen. Je steekt hem in je borstzakje, koffer of handtas en je strijkt in een handomdraai al je kleding. Nooit meer in de kreukels, laat dat maar aan de Japanners over.

Prijs: Rond de 19 euro www.raremonoshop.jp

(gespot op het web) Eten en tegelijkertijd aan je spiermassa werken? Dat kan met de dump-bell bestekset. Het gewicht voor mes en vork is 1 kg. Voor het dessertlepeltje (daar zitten natuurlijk ook meer calorieĂŤn in) 2 kg. Ideaal voor deze zomer. Zo kan je zonder schuldgevoel dat ijsje naar binnen lepelen.

Prijs: Rond de 150 euro

www.thecheeky.com

TILLYWOOD

13

013 vragen aan...

Guus Meeuwis

Fotobijschrift

14

TILLYWOOD

Interview

Tekst: Debby Struijk | Fotografie: Loe Beerens

Tillywood is nieuwsgierig naar de handel en wandel van meer en minder bekende stadgenoten.

Guus Meeuwis is zowel bekende Tilburger als ‘BN-er’. Zijn laatste opvallende wapenfeit is de jaarlijks uitverkochte reeks ‘Groots met een zachte G’-concerten in juni. Voor ‘013 vragen aan…’ schoof ik niet aan bij de stamtafel van het Tilburgse café Bolle, waar alles ooit begon. In plaats daarvan nam ik de trein naar ’s-Hertogenbosch en zoefde –‘kedeng, kedeng’- op weg naar het kantoor waarin zijn management huist.

01 - Je hebt net weer een reeks ‘Groots met een zachte G’-concerten succesvol afgesloten. Een forse en inspannende klus, lijkt me. Hoe bereid jij je voor en hoe doen je medemuzikanten dat?

“Zelf ga ik een beetje sporten. Je moet wel zorgen dat je het lichamelijk volhoudt. Verder is veel spelen onze beste voorbereiding.

Wanneer we de repetities voor de concerten in gaan, zijn we qua spelen dan ook al helemaal in topvorm. Die repetities zijn er in het bijzonder voor de andere muzikanten en voor de extra ideeën die we hebben, maar qua spelen niet zozeer voor ons. De voorbereiding wat ons betreft, zit ‘m vooral in het nadenken over hoe we het gaan brengen, hoe we het neerzetten. Honderdtwintigduizend mensen een onvergetelijke avond bezorgen en hopen dat we dat volgend jaar weer mogen doen. Vaak beginnen we na afloop van het laatste concert diezelfde avond nog aan de voorbereiding voor het volgende jaar. De laatste weken voordat de concerten beginnen, zijn voor mijzelf wel de leukste. Dan gaan we aan de slag met de creatieve invulling. De eerste tekeningen met hoe het er allemaal uit zal gaan zien, zijn al langer binnen, maar dan komen ook de materialen aan bod. Erg leuk om mee bezig te zijn.”

02 - Hoe groots wil je ‘Groots’ eigenlijk hebben? Nog grootser dan ‘Groots’?

Gigantisch! Volgend jaar is de jublieumeditie, 10 jaar Groots en dat gaan we natuurlijk vieren “Zo groots mogelijk. ‘Groots’ is niet alleen maar de grootte. Het is vooral de sfeer. Die moet groots zijn. Het is ieder jaar weer een hele uitdaging om het nog leuker te maken dan het jaar daarvoor. Deze keer vielen de concerten samen met twee wedstrijden van het Nederlands elftal binnen het WK voetbal. Op 13 juni speelden we tegen Spanje en op 18 juni tegen Australië. Dat was spektakel! We konden met z’n allen vanaf hele grote schermen de wedstrijden kijken. Daarvoor en erna speelden wij. De sfeer zat er geweldig in. Echt groots!”

03 – Welke is die sfeer precies die je met de ‘Groots’concerten wilt creëren? De Guus-sfeer?

“Een hele ongedwongen en ontspannen sfeer waarin niets hoeft en alles kan. Vaak maken mensen er een hele dag van wanneer ze naar een concert komen en die dag moet gewoon heel leuke worden. Zonder ook maar enige vorm van chagrijn. Er is lekker eten, er is vertier. Kom op je gemak, ga lekker het stadion in en

zoek je plekje. Maak het je comfortabel. Zo’n sfeer proberen wij in alle opzichten te realiseren. En je hoeft niet eens fan te zijn om een leuke dag te hebben.”

04 - Sinds je doorbraak met de band Vagant en het nummer ‘Het is een nacht’ lijkt het alsof je ster alleen maar is blijven rijzen. Als een dieseltrein blijf je bijna onophoudelijk doordenderen binnen muzikaal Nederland. Wanneer realiseerden jullie je dat muziek maken serious business werd?

“Tja, veel liedjes kun je beschouwen als ‘diesels’. Maar we hebben er eigenlijk wel lang over gedaan eer we dat door hadden. De eerste nummers waren inderdaad ‘Het is een nacht’, ‘Kedeng, kedeng’ en ‘Zo ver weg’. Onze eerste CD kwam vanuit het niets meteen op de eerste plaats in de hitlijst te staan. We versloegen zelfs records van The Beatles en The Rolling Stones. Dat was ongelooflijk. Toen kwam ook nog de agenda tevoorschijn waaruit bleek dat we vanaf 1995 tot halverwege 1997 al onder de pannen zaten met optredens. Toen beseften we dat het toch echt waar was allemaal. Maar we hebben met ons zessen altijd gedacht dat het daarna voorbij zou zijn. Op de een of andere manier hielp onze onbevangen manier waarmee we het leven tegemoet traden, ons mee in het succes. Omdat we altijd van het standpunt uit gingen ‘dat het morgen afgelopen kon zijn’, hebben we ook steevast alles aangepakt en hebben we gedaan wat we konden. We wilden niet dat we achteraf moesten zeggen dat we er niet alles uit hebben gehaald wat erin zat.”

05 - Veel nummers die je geschreven hebt, spreken het grote publiek aan en bereiken hoge posities binnen de hitlijsten. Toch hoeven dat niet per definitie de nummers te zijn die je zelf ook het mooiste vindt. Wat vind jij nu zelf het beste nummer dat je tot nu toe geschreven hebt?

“Dat mag je me nooit vragen. Ieder laatste liedje is het allermooiste (lacht). Daar geef ik je dus geen direct antwoord op. (…) ‘Het is een nacht’ is geweldig, omdat dit heeft gebracht wat het heeft moeten brengen. En ‘Brabant’ is prachtig. Officieus betiteld als volkslied van de provincie (lacht), maar blijft natuurlijk gewoon een liedje. Dat gaat van Limburg tot Groningen. Het kan soms even duren voordat sommige liedjes het publiek bereiken en raken. Die worden pas wat later populair, of niet. Mensen komen er vaak pas later achter hoe we eigenlijk bezig zijn en die rol bevalt me wel.

TILLYWOOD

15

s a s n a K L U J 25 is r a s o B s P L E L s 3 a 1 B E s E a x B U E L E h T D : P L E s s a T i 27 n C E E s P E s ’ r f P E L h a C r T n 10 oKT E C y D E m o C T r 19 oK s ’ E D U L E r r o B W m i E J h T W o D h y s o L D y f o T i L f r B K T K n o i 1 P 3 T s E T GrEa n o i 0 L 4 L B E U B V o E n r 11 r E x o B E h T 15 noV f f L o W r E E D V W o n o 21 P f o r E W o T V o n 3 2 K J i D E D V o n 27 f Ø L B 07 DEC n U z D U a L B 18 DEC VEEMARKTSTRAAT 44 TILBURG

Interview

06 - Is het moeilijk om bij mensen de gevoelige snaar te raken en hoe doe je dat?

Dat is het aller-moeilijkste wat er is. Als dat je lukt, dan is dat het allermooiste liedje. Je schrijft er bijvoorbeeld tien per jaar en het lukt je maar één keer om die gevoelige snaar echt te raken. Wij verzamelen ideeën het hele jaar door. Dat kan hierin (wijst naar zijn Iphone) zijn of ergens anders. Een keer in de zoveel tijd komen we samen. Dat kan in Tilburg zijn of elders. Dan zitten we een paar dagen op elkaars lip, één groot feest. Of je gaat dan met twee liedjes naar huis, maar dat kunnen ook drie ideeën zijn. Schrijven is vooral tijd hebben. En rust. Zo’n idee wordt vluchtig genoteerd en als het echt in je hoofd blijft zitten, dan moet het eruit en kan het liedje maar beter meteen afgeschreven worden. Meestal wordt er eerst van alles verzameld. Dit ding (wijst weer naar zijn mobieltje) is goud waard.”

07 - Wie is Guus Meeuwis eigenlijk zelf? Ook groots en meeslepend of is dat een masker, een rol?

“In mijn ideeën wel, qua persoonlijkheid valt dat wel mee. Ik zoek wel altijd de uitdaging op. Ik ben uitbundiger in mijn ideeën dan in mijn manier van doen.”

08 - Ook bij jou is niet altijd alles van een leien dakje gegaan en daarmee bedoel ik ook het rumoer rondom de Entertainment Group. Hoe ga je daarmee om, hoe zet je je erover heen? Waar haal je jouw inspiratie vandaan om verder te gaan, wanneer wist je dat wilde blijven doen?

“Rond het einde van Vagant was het qua succes minder geworden.

Maar dat was voor mij juist de wake up call om te beseffen dat ik dit veel te leuk vond om te doen en er dus niet mee wilde stoppen.

Ook realiseerde ik me dat als ik dit wilde blijven doen, ik het een en ander zou moeten veranderen. De andere bandleden waren namelijk al afgestudeerd en aan een maatschappelijke carrière begonnen. Toen maakte ik voor mezelf pas echt de keuze dat ik het wilde voortzetten. Daarna is het langzaam alleen maar bergopwaarts gegaan. Er was even een flinke heuvel te gaan wat betreft de Entertainment Group, maar dat heeft me ook gebracht waar ik nu zit. Soms moeten er dingen gebeuren om weer met een frisse blik verder te kunnen gaan. ‘Ik ben een zonnebloem, ik draai altijd naar het licht’, schrijf ik in een liedje. Zo zit ik zelf ook in elkaar, ik kijk niet zo snel om. Ten tijde van de sores rondom de Entertainment Group zijn we vanuit het niets hier begonnen. Dat is de beste beslissing die we ooit hebben kunnen nemen.”

09 - Wat heb je met Tilburg?

“Ik woon er. Dat is het allerbelangrijkste wat ik heb met Tilburg. Waar ik woon, vind ik heel belangrijk. Mijn kinderen zijn er geboren en we wonen er met heel veel plezier. In Tilburg ben ik Guus. Daar is niet mijn werk. Ik woon al twintig jaar in het centrum. De mensen kennen mij gewoon als Guus en niet als de zanger. Ik kan er gewoon naar voetbal, naar zwemles, kan de kinderen naar school brengen. Ze laten me in mijn waarde. Ik maak er onderdeel uit van de bevolking.

Ik woon er, dus dat is het allerbelangrijkste.

010 - Je hebt gestudeerd aan de Universiteit van Tilburg.

Je weet ook van de frauduleuze praktijken van toenmalig hoogleraar Sociale Psychologie Diederik Stapel die niet alleen zijn eigen reputatie maar ook die van de universiteit ernstig heeft geschaad. Na de gemeenteraadsverkiezingen is er een nieuw college aangetreden en is zijn echtgenote geïnstalleerd als wethouder binnen het huidige college.

Nota bene met Onderwijszaken in haar portefeuille. Dan moet je wel heel sterk in je schoenen staan en lef hebben, lijkt me. Wat vind jij hiervan?

“Zij is natuurlijk nooit verantwoordelijk voor wat haar man heeft gedaan. Ik neem aan dat zij een hele wijze leuke vrouw is. Weet je, ik heb er eigenlijk nog geen mening over. We gaan het maar gewoon zien. Ik denk dat de partijen die nu de coalitie vormen er wel aan moeten wennen dat ze dat zijn. Ik ben benieuwd hoe ze het allemaal gaan invullen voor de stad.”

011 - Velen kennen jou als gepassioneerd supporter van PSV. Je ‘Groots’-concerten houd je in het PSV-stadion.

Hoe verhoudt zich dat tot Willem II in Tilburg, jouw stad?

Bezorgt dat je geen ambivalent gevoel?

“Klopt, ik ben fan van PSV, maar ik draag Willem II een warm hart toe. Ik vind vooral mijn voorganger bij ‘013 vragen aan…’, Jurgen Streppel, echt een toffe peer. Een heel sympathieke trainer waar ik veel respect voor heb en die ik de promotie van Willem II naar de eredivisie van harte gun. Iemand die geen gouden bergen heeft beloofd, maar gewoon zijn pad heeft gevolgd. Hij heeft ons teruggebracht in de eredivisie en hij zou eigenlijk nog minstens vijf jaar moeten blijven. Ik heb het gevoel dat hij het wespennest, dat Willem II drie jaar, vier jaar geleden nog was, goed tot rust heeft weten te brengen. Dat vind ik heel knap. Dat heeft hij, denk ik, op een van binnenuit dwingende manier gedaan en van buitenaf bekeken op een heel logische en natuurlijke wijze. Daar verdient hij echt alle respect voor. Ik ben PSV-er, dat weet iedereen, maar dit Willem II vind ik sympathiek en dat vind ik vooral van de trainer.

012 - Heb je nog een boodschap aan je stadgenoten, de Tilburgers?

“Ik vind dat we stiekem best veel leuke dingen hebben en ontwikkelen. De schoonheid van Tilburg zit aan de binnenkant. We moeten zelf veel initiatief blijven nemen en dat doen we ook. We hebben nu eenmaal geen mooie grachten of iets dergelijks, dus moeten we zelf actie ondernemen. Mensen vragen we regelmatig wat ik nu in godsnaam in Tilburg zoek. Totdat ze er zelf geweest zijn. Dan praten ze wel anders. En ik kijk uit om naar de heropening van Cinecitta. Dat heb ik echt gemist.”

013 - Ben je van plan ooit uit Tilburg weg te gaan?

“Dat is zowat de meest gestelde vraag. Zet het maar neer in grote letters: IK GA NIET WEG UIT TILBURG! Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt.” o

TILLYWOOD

17

W

Tilly

oods

Mun nuuwe koelbox op wieltjes was gevuld. Ik had hum volgestouwd mee bier, zoete witte wèn, gevulde aijer en bierworsjes. Iederin was klaor om naor ut Festival van t Levenslied te gaon, behalve onze Pierre. Die was zun èīge aont scheerre bove de wastaofel toen zun bovengebit ut zunne mond viel en in twee stukke braak. We hebbe ut nog geprobeerd om te lèmme mee Bizonkit, mar dè bleef toch nie zitte. En zonder boventaande wouw hij nie gaon. Achteraaf gezien ha da best gekund. D’r bleken er meer rond te lōpe mee ut zelfde probleem. Mar goed, ik ben mee ons Bep en hulliejen Karel gegaon. Kende gullie ut Levenslied?

Dès un gratis fisje veur alle meesse in Tilburg die daor van houwe, mee Nederlandstalige artiesten. T duurt 2 daoge en ut podium stond deze keer op de Paleisring mee de rug naor die flats die over de weg lōpe. Ik wouw er vruug bij zèn want de opening zou deur ons èīge Roy Donders gedaon worre. Wie kent hum nie?! Ik Kèk aaltij naor zun programma op tv. Zonne leuke gewone jonge, daor hou ik van. Zonne zoon wil toch iederīn. Hij doeget nondejuus goed mee zun hūīspakken. Ik heb er inne, en die zit me toch lekker. Aggem eenmaal aonhèt wildem bekaant nie meer ut doen. Zelfs onze Pierre vèīn ut n schōn pèkske.

Hij hee nou saome mee hullie Rian unne nuuwe winkel opt Pater van den Elseplein. En daor heettie schōne kleren. Ge kunt gewoon nie kieze, zou ut ammaol wel willen hebbe. Mar goed, ik dwaol aaf zoals gewoonlijk. Uiteindelijk kwamen we op tèd aon op de Paleisring.

D’r stond al veul volk, mar naor n bietje douwen en trekken stonden we toch veuraon. Ons Bep ging mettin mee d’r dikke braoi op de koelbox zitten, want die was muug van dè stukske lōpe. Ik heb irst op m’n gemakske un bietje rond staon kèkke. Veul bekende meesse waren er. D’r was ok n grōt vipdek naost dè podium. Ik denk dè daor de hotemetote van Tilburg stonden. Ge wit wel; van die meesse mee van die dikke nekke die denke dèssu net wè meer zèn dan wij..... Ik moet er aaltij wel un bietje om laage en zeg mar zo; ze maoke mènne pis nie lauw en jaoge mèn ok gin wènd in m’n box! D’r waren er wel n paor naor mèn aont zwaaije, die kenne Tillywood zeker? Dès dan wir wel leuk. Mar goed, eindelik wast dan zover en werd Ons Royke aongekondigd. Hij kan ok echt goed zingen. Dè nummer van dieje jongen van dn handel, ken ik himmel ut munne kop. Heb onze Pierre nog gebeld, kon die ok live mee lūīstere. De rest van dn aovond was n grōt spektakel! Rene Schuurmans, Stef Ekkel, Vinzzent en Corry Konings, ut was in en al gezelligheid.

Tussendeur hebben we natuurlijk gedronken en gegeten. T was tegen 24u afgelōpe en we zèn metin gegaon. Ik von ut zielig veur onze Pierre en wouw er zondag ok wir op tèd zèn. Dan zèn er veul zangers die nog nie zo bekend zèn mar die de veurrondes bij Bet Kolen gewonnen hebben. Ti’s aaltij leuk om te zien hoeveul talent er rond lōōpt.

We hadde via via un noodgebit veur munne mees geregeld dus die kos gewoon mee. Rond 14u waren wij wir present.

Op un gegeven moment was er unne jongen aont zingen en dè klonk zō vals ast mar zèn kon. Ik zeg tegen unne mees die naost men stond dèk er geld veur over had as diejen zangert zunne mond zou houwe. Wast zunne zoon. Gullie begrèpt wel dè wij hil gauw vertrokken zèn veurdè ut daor ut de haand zou eskaleren Hebben we thūīs de koelbox mar verder leeggemaokt en Nederlandstalige plaotjes opgezet in ons schop!

Tot de volgende keer en houdoe ammaol.

?

Fotobijschrift

18

TILLYWOOD

20

TILLYWOOD

achtergrond

Goeie Meese De mensen van het Brabants Afval Team Tekst: Daisy Schalkens en Jessica Verhoof | Fotografie: Guido Koppes

Roy, Guus, Gers, Corry…We kennen ze allemaal; de levende visitekaartjes van onze stad. Tillywood blikt ook graag àchter de schermen. Wie zijn die harde werkers, de onbekende gezichten die ook hun steentje bijdragen om van onze stad onze trots te maken? Tillywood geeft hen graag een eigen podium om zich aan jou te presenteren. Licht uit en spot aan op onze Goeie Meese!

De motor van de vuilniswagen begint te ronken. De radio knalt aan. De dag van de ophaaldienst is begonnen. Jeroen Bosman (28) lacht: “De radio gelijk aan, dat is belangrijk want je staat bijna de hele dag in je eentje achter op de wagen. Dan is een beetje muziek wel zo gezellig. Je kunt wel de hele dag tegen jezelf praten, maar dat heeft weinig zin.” Hij werkt nu 3,5 jaar bij het BAT. Zodra de chauffeur en de belader klaar zijn voor vertrek, beginnen zij aan een vastgelegde route. Ze gaan, zoals gewoonlijk, rest- en groenafval ophalen. Het plastic en papier niet, want daar zijn Jeroen en Stephanie van de Rijt, zijn 24-jarige collega, nog niet aan toe. “Dat is voor de oude lullen, haha! Wij kunnen de ‘zwaardere’ bakken nog makkelijk aan!”

De ophaaldienst is één van de vele diensten die het BAT regelt in Tilburg. Daarnaast beheren ze ook de twee milieustraten in de stad. Wie voor het eerst bij de milieustraat aan de Caledoniastraat komt, kan overdonderd worden. Lange files voor de ingang.

Kranen herschikken het gestorte afval. Doffe klanken van vallend afval galmen over het terrein. De groene bomen op de achtergrond geven het geheel bijna iets rustieks. Maar schijn bedriegt.

“Als het regent hebben we gewoon pech.”

Allebei staan ze op het plateau waar particulieren hun aanhangwagentjes vol afval komen afleveren. De mannen wijzen de weg en helpen waar nodig. De ene dag staan ze bij de slagboom, de andere dag bij de containers. Die afwisseling bevalt Louis wel. Met zijn ruime ervaring is hij een oude rot in het vak. “Hiervoor werkte ik in het slachthuis.” Een hele overgang. Louis knikt instemmend maar kijkt dan met een schuin oog naar zijn collega. “Maar wij zijn hier ook net een stel vèèrekes, hoor.” Gelach. Louis glundert.

Onbegrip Ook bij de ophaaldienst is het hard werken. Stephanie: “Jeroen en ik hebben allebei de functie van chauffeur/belader. Dat zorgt voor afwisseling.” Hoewel mensen graag willen dat hun afval opgehaald wordt, gaat niet iedereen altijd even aardig om met de BAT-medewerkers. Stephanie: “Er zijn soms mensen die hun bak pas buiten zetten, als wij net klaar zijn. Dan schreeuwen ze dat we terug moeten komen. Alsof we honden zijn.” Jeroen knikt instemmend: “Dan gaan ze zo staan zwaaien alsof ze de koningin zijn. Ze verwachten dan dat wij meteen omdraaien om hun bak alsnog te legen.”

Ook het duo bij de milieustraat heeft niet altijd even goede ervaringen met mensen die van hun afval af willen. “Niet iedereen weet ons werk te waarderen”, zegt Remco. “Mensen weigeren soms hun afval te scheiden”, vult Louis zijn collega aan. Remco: “Wij leggen de mensen ook uit waarom ze dit moeten doen want dat weten ze soms gewoon niet. Velen denken dat alles ‘gewoon’ op één grote hoop terechtkomt. De milieustraat wordt vaak verward met een vuilnisbelt.”

Vrouw op een vuilniswagen Afwisseling Dagelijks bezoeken tussen de acht- en negenhonderd mensen de milieustraat. Zij zorgen voor vele tonnen afval per jaar. Het is er dus altijd een drukte vanjewelste. Met een team van zeven man wordt het afval steeds netjes gescheiden. Ook voor Remco Robbe (34) en Louis Kox (56) is dit dagelijkse routine. Remco doet dit werk al tien jaar en Louis bijna twintig.

“Het volk is overal anders “, zegt Jeroen. “In de ene buurt voel ik me fijner dan in de andere. Als je eenmaal op een vaste route zit, kennen ze je op een gegeven moment. Soms krijg ik zelfs een kopje koffie aangeboden. Ik hoor ook steeds vaker dat mensen respect voor mijn werk hebben. Dat is tof om te horen. Ook zijn ze vaak nieuwsgierig naar het werk dat we doen.”

Bij Stephanie ligt het allemaal net even anders: “Een vrouw op de vuilniswagen, dat zien ze niet vaak. Ik zag zelfs een man die, van

TILLYWOOD

21

Hardlopers nieuw theaterseizoen! wo 12 okt vr 31 okt 21 & 22 nov

Ashton Brothers - Treasures (reprise) Emilio Guzman - Een dunne dekmantel DE VERLEIDERS: door de bank genomen Pierre Bokma, George van Houts e.a.

zo 30 nov

Sandra van Nieuwland Banging on the Doors of Love

wo 03 dec

Isabelle Beernaert - Glass

09 t/m 11 jan 25 & 26 feb

Dreamgirls - Berget Lewis, Pearl Jozefzoon e.a.

Martijn Koning - Koning Chaos

wo 15 apr

Roué Verveer - FF iets anders

vr 08 mei

Edwin Evers & Band - Theatertour

do 04 jun

Daniël Arends - Carte Blanche

vr 31 okt Emilio Guzman

www.theaterstilburg.nl

Buenvenidos a Doncurado!

Een lekker hapje met een drankje of een lekker drankje met een hapje Één stap in Doncurado aan de Piushaven en je voelt je thuis. Je moet het eigenlijk beleven. Waarom?

Het is niet echt een restaurant, maar ademt juist die typische sfeer van een gezellige Spaanse dorpskroeg waar je naast je cerveza kan genieten van heerlijke en verrassende warme en koude tapas uit de Spaanse tapasvitrine. De tapas zijn krakend vers en wisselen een aantal keer per maand. Het is eten wat de pot schaft, maar je moet van goeden huize komen om ‘nee’ te zeggen tegen het dagverse aanbod. En zoals in Spanje eet je kleine gerechtjes en geniet je ondertussen van een heerlijke cerveza, cava of tempramentvolle vino. En…..meer kleine hapjes vormen ook een maaltijd!

Salud y buen provecho!

achtergrond

verbazing, bijna tegen een vrachtwagen fietste. Oudere vrouwen spreken me doorgaans bezorgd aan: ‘Och meske, is dè niet te zwaor veur jou?’ En toen ik een keer ziek was, vroegen de mensen meteen: ‘Waar is dat meisje met dat leuke vlechtje? Is ze er niet bij vandaag?’ Dat vond ik erg grappig om te horen!” Voor Stephanie is het geen probleem om met zoveel mannen te werken. “Ik merk het verschil niet eens. Mannen zijn soms nog grotere roddeltantes dan vrouwen. Als bijvoorbeeld iemand iets doms heeft gedaan, weet een uur later het hele bedrijf het!”

Wietmaffia De mannen van de milieustraat hebben pauze. Ook zij kletsen er op los. Het blauwe oog van een collega, het avondeten bij de schoonouders en de collega met een voorliefde voor frietjes passeren de revue. Grappen en opmerkingen vliegen over en weer. De mannen kunnen het goed met elkaar vinden. De beschuldigingen, die vorig jaar aan het adres van medewerkers van de milieustraat werden geuit, kwamen hier hard aan. Zij zouden, volgens een getuige, onder één hoedje spelen met de lokale wietmaffia. Zo zouden ze een oogje toe hebben geknepen bij het wietafval dat naar de milieustraat kwam en door hebben gegeven wanneer ontruimingen van plantages zouden plaatsvinden.

“Ik sta hier boven”, zegt Louis laconiek. Voor Remco geldt hetzelfde. De mannen geven aan dat wat de getuige heeft gezegd, onmogelijk is. “Alles wordt hier opgenomen, dus alles is te zien”, vertellen ze. Bovendien konden de mannen geen informatie over ontruimingen doorgeven omdat ze daar niet over beschikten. Het BAT had indertijd namelijk een speciaal team dat meeging naar ontruimingen. “Hierdoor wist iedereen meteen dat die getuige uit zijn duim zat te zuigen”, zegt Remco. Hoewel de mannen dus wel geschrokken waren van de beschuldigingen, maken ze zich er nu niet meer zo druk om.

Anekdotes Met al het afval dat voorbijkomt in de milieustraat, kan het niet anders dan dat daar soms hele aparte dingen tussen zitten. De mannen hoeven dan ook niet lang na te denken als hen gevraagd wordt naar opmerkelijke vondsten. “Een vogel in een kooitje”, roept de oudste van de twee meteen. Er zijn blijkbaar mensen die denken dat ze hun levende huisdieren bij de milieustraat kunnen dumpen. Het team stond even raar te kijken toen ze het vogeltje zag. Gelukkig is er inmiddels een nieuw thuis voor gevonden.

Remco komt met een heel ander verhaal. “Er stond een keer een stel met handgranaten voor mijn neus. Die hadden ze in de tuin gevonden en ze wilden weten of ze die hier kwijt konden.”, vertelt hij. “Ik heb toen gezegd dat ze de politie moesten bellen”, vertelt hij.

In plaats van bellen, besloot het stel de handgranaten persoonlijk op het politiebureau af te leveren. Niet zo slim. “De volgende dag stonden ze met hun vondst in de krant.”

“De milieustraat wordt nog weleens verward met de vuilnisbelt.”

Altijd alert en gemotiveerd Ook het duo op de afvalwagen maakt van alles mee. Werken bij het BAT is niet iets wat je ‘zomaar even’ doet, stellen ze. “Je moet echt gemotiveerd zijn en altijd heel goed opletten!”, vertelt Jeroen. “Ooit heeft er bijna iemand achterin gelegen. Die bleef met zijn hesje aan de laadklep hangen. Dat is levensgevaarlijk. Gelukkig werd de noodstop op tijd ingedrukt.”

Moet je voor zo’n ‘levensgevaarlijke’ baan per se groot en gespierd zijn? “Nee”, zegt Stephanie: “het draait bij dit werk niet om kracht of lengte. Ik ben zelf maar net iets groter dan de bakken!” Jeroen vult aan: “Je moet de techniek onder de knie krijgen en een bepaald inzicht hebben. Gewoon goed kijken wat je doet! Ooit zette een vakantiekracht een container achterstevoren in de lader van de wagen. Die ging hierdoor niet omhoog. Daar moesten wij stiekem wel om lachen. Die knul is niet lang gebleven.”

De afvalophalers zijn allebei dolblij met hun baan en hopen deze dan ook nog lang te houden. “Het is hard werken maar we hebben wel veel vrijheid. Er is niemand die de hele dag achter onze reet aanloopt”, aldus Stephanie. “Ook in de zomer is het tof. Dan sta je lekker de hele dag buiten in de zon!”, vertelt Jeroen: “En als het regent? Tja, dan hebben we gewoon pech!” o

TILLYWOOD

23

Opening Square Wie nog steeds klaagt omdat er geen echt leuke uitgaansgelegenheden in Tilburg te vinden zijn, moet maar eens een bezoek brengen aan Square. In het afgelopen voorjaar nog rigoureus verbouwd en spectaculair heropend is het voormalige Martins Broodega in de huidige setting nu al een niet te missen ‘place to be’ voor liefhebbers van internationale allure. Een groot enthousiasme en ‘feel good’ -gevoel was de grote gemene deler onder de genodigden tijdens de sfeervolle opening.

Eerst lekker loungen en borrelen, dan een vorkje prikken in het aangrenzende restaurant waarna de notoire levensgenieters in het weekend hun avond al dansend met gemak tot in de kleine uurtjes kunnen vervolgen.

Jeske heeft samen met echtgenoot Martin vooral haar zinnen gezet op een wat ouder publiek vanaf de leeftijd vijfentwintig plus.

covershoot

“Brigitte Bardot” by Nicole Panis Een beeld dat plakt: je aandacht blijft daar hangen. Een foto die iets met je doet, die je nieuwsgierig maakt. Dat wil ik creëren. Aan elk detail in de foto besteed ik aandacht. De tweede keer dat je kijkt, zie je weer nét iets anders. Zo maak ik een beeld spannend.

Bijdragen aan de uitstraling van een bedrijf of een prachtige herinnering vastleggen, dat is mijn doel. Een fashionfoto, een portret, een glamourfoto… Voor een reclamebureau, modemerk of voor een particuliere persoon. In mijn studio, bij u of buiten.

Mijn klanten noemen mij creatief, enthousiast,

professioneel, gedreven en perfectionistisch.

Ze voelen zich op hun gemak voor mijn camera.

Kijk op www.nicolepanis-fotografie.nl voor meer inspiratie.

TILLYWOOD

25

Rok : Gimbrère Fotobijschrift

26

TILLYWOOD

TILLYWOOD

27

28

TILLYWOOD

Jurk : Gimbrère

TILLYWOOD

29

30

TILLYWOOD

TILLYWOOD

31

Whatskeburt met...

Arijan (Adje) van Bavel “Ik voelde meteen dat het fout zat”

Fotobijschrift

32

TILLYWOOD

Watskeburt met…

Tekst: Daisy Schalkens | Fotografie: Paul Bekkers

In ‘Watskeburt met…?’ zoekt Tillywood Magazine oude bekenden op. We rakelen (half) vergeten zaken weer op en kijken hoe het er nu voor staat. Deze keer gaan we langs bij Arijan van Bavel (34). Na ongeveer anderhalf jaar afwezigheid, keert hij vanaf oktober terug in de Nederlandse theaters.

Het was min of meer een gedwongen keuze om even van het podium te verdwijnen. Van Bavels tegenspeler Han Hazewindus kreeg in 2010 een hersenbloeding en kon niet meer terugkeren in het theater. Een klap voor beiden. Ze annuleerden de tour en Van Bavel besloot een jaar niets meer te doen met toneel. “Ik heb me toen voorgenomen om niet krampachtig op zoek te gaan naar iemand anders om mee samen te werken”, vertelt hij. “Ik moest ook verwerken dat onze samenwerking ineens klaar was.” Gelukkig is zijn kompaan er redelijk goed bovenop gekomen en heeft hij zich er bij neergelegd dat een plaats óp het podium voor hem niet meer is weggelegd.

Nieuwe samenwerking, nieuwe show En toen waren daar de vier Belgen van De Komedie Compagnie.

Van Bavel kende dit kwartet van hun optredens, die hij regelmatig bezocht. Twee jaar geleden ontstond het idee om samen te gaan werken. Dit leidde tot de klucht ‘Taxi, taxi’, die momenteel een hit in België is. Vanaf oktober tourt het gezelschap ook door Nederland.

De voorstelling gaat over een taxichauffeur met een dubbelleven.

Hij is met twee vrouwen getrouwd en moet er dus een strakke planning op nahouden. Maar als hij een hersenschudding krijgt, en in het ziekenhuis belandt, valt zijn geregelde leventje in duigen. En dan is de chaos pas echt compleet…

Van Bavel vindt het super leuk om weer op het podium te staan.

De liefde voor toneel heeft er altijd al ingezeten bij de geboren Bredanaar. Als twaalfjarig jochie begon hij, onder leiding van Frank Sanders, bij Star; de musicalwerkgroep voor jonge talenten. Na de middelbare school ging hij in Nijmegen dramatherapie studeren.

Daarna belandde hij in Tilburg. Hier studeerde hij één jaar aan de Kleinkunst Factory. Ondanks zijn grote doorbraak (2005) als vaste sidekick (Adje) van Paul de Leeuw heeft hij Tilburg nooit verlaten. “Mensen denken dat, als je bekend bent, je gelijk naar de Randstad vertrekt maar ik word moe van de grote stad. Ik vind het gemoedelijke van Tilburg juist zo mooi.”

‘Politieke gifpil’ MIDI Maar de relatie tussen de komiek en zijn geliefde stad is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Wie de namen Arijan van Bavel en Tilburg in één zin noemt, ontkomt bijna niet aan de associatie met het MIDI Theater. “Ik wilde dit pand graag exploiteren”, zo zegt hij: “maar ik belandde in een grote gifpil.” Zijn idee was om van de voormalige bioscoop een laagdrempelig volkstheater te maken met cabaret, kleine musicals en revuetjes. “Ik speel het liefst in theaters zoals het MIDI; groter dan De Nieuwe Vorst en kleiner dan Theaters Tilburg. Zo’n middenzaal hadden ze hier nog niet.”

Er volgde vele gesprekken met de gemeente. Maar alles liep anders dan gedacht. De kosten rezen de pan uit en de ene na de andere wethouder stapte op. Uiteindelijk zag ook Van Bavel geen oplossing meer. “Het was één grote politiek gifpil geworden, waar het gif uit moest. Het enige wat ik kon doen was uit het project stappen.”

Hoewel Van Bavel het idee nog steeds goed vindt, geeft hij toe dat hij veel fouten heeft gemaakt. Het begon al bij de bekendmaking van de plannen: “De grootste fout die ik heb gemaakt, was dat ik als Adje op de persconferentie verscheen. Ik zat daar, zag al die journalisten en voelde meteen; dit is fout. Maar de toon was toen al gezet. De grootste mafkees van Nederland kreeg een eigen theater.” Van Bavel vindt dat hij toen strenger had moeten zijn en niet mee had moeten gaan in dit idee.

“Het was één grote politieke gifpil, waar het gif uit moest.”

Geen spijt Het is niet dat de Brabander constant een plank voor zijn kop had: “Ik heb heel vaak gedacht, we stoppen ermee. Maar er kwamen altijd mensen met oplossingen waardoor ik toch bleef proberen.”

Over de vraag of hij spijt heeft, moet hij lang nadenken. Dan antwoordt hij: “ Ik heb geen spijt maar ik zou het niet nog eens doen, al vind ik het idee nog steeds goed. Ik had het gewoon anders moeten aanpakken.”

Inmiddels kijkt hij nuchter terug op de zaak: “Als ondernemer hoop je altijd dat iets een succes wordt en als dat niet lukt, is dat jammer.

Maar Tilburg heeft nu wel een mooie middenzaal waar leuke dingen gaan gebeuren.”

Met deze uitspraak doelt hij op de nieuwe ondernemers die eind vorig jaar het theater kochten. Van Bavel volgt de ontwikkelingen rondom het theater op de voet en is blij te zien, dat het de goede kant op gaat. Hij hoopt dan ook dat die middenzaal, die volgens hem in onze stad thuishoort, er echt komt. “Tilburg is een volkse stad. Uiteindelijk willen we allemaal gewoon lachen en een lekker avondje uit.” o

TILLYWOOD

33

Fotobijschrift

column

John Smid geeft wederom zijn ongezouten mening.

Eerlijk, soms met een knipoog, en zeker het overdenken waard...

Meer van John vind je op www.Tillywoodmagazine.nl

Geen geheim van de smid ‘Welvaart’… Op z’n Hollands!

Tekst: John H. Smid | Fotografie: Dorinda Smid

Onze regering wil ons doen geloven, en alle statistieken wijzen dat ook uit, dat we in het derde, zo niet in het tweede, rijkste land van Europa mogen wonen. Het zou zomaar kunnen kloppen, zolang tenminste in je financiële leven alles op rolletjes verloopt. Toch kan er een kink in de kabel komen en dat ook nog buiten je schuld om.

Je kunt bijvoorbeeld door echtscheiding opgezadeld worden met een restschuld van de noodgedwongen verkoop van de echtelijke woning. Zoals we inmiddels weten, gaan de schuldeisers (lees: banken) over lijken, zolang het maar niet die van hen zelf zijn.

Ik weet dat er moeders zijn met twee kinderen, die rond moeten komen van 35 Euro per week, inclusief kleding, etcetera. Natuurlijk kun je stellen dat het inderdaad aan hen zelf te wijten is, dat zij in deze situatie terecht zijn gekomen. Klopt misschien wel en is in elk geval niet de schuld van anderen!

Een en ander neemt niet weg, dat je van dit bedrag natuurlijk niet menswaardig kunt leven, in elk geval niet naar welvarende Westerse maatstaven, al leef je nog zo zuinig. Nu hebben wij voor deze mensen voedselbanken in het leven geroepen. Op zich een goed instituut dat overigens geheel draait op vrijwilligers. Even ter verduidelijking: de voedselbank krijgt die levensmiddelen gratis van diverse leveranciers, waaronder supermarkten, die deze producten niet meer kunnen aanbieden, omdat deze dicht tegen, of over de uiterste houdbaarheidsdatum heen zijn. Onlangs sprak ik toevallig een vrijwilliger van de Tilburgse voedselbank, Joffrey.

Deze legde mij uit, dat het niet meer gaat over een kleine groep, maar over inmiddels een club van zo’n 500 personen, alleen in Tilburg, die twee uur voor de opening van het magazijn reeds een wachtrij van zo’n honderd meter hebben gevormd.

Diep triest vind ik deze aanblik en een schande voor onze welvaartstaat, ook een blamage naar andere EU-landen toe.

Een staat, die overigens wel miljarden tevoorschijn kan toveren voor hulp aan schurkenstaten, die daarmee dan wapens kopen van ons ontwikkelingsgeld. Of andere Nederlandse miljarden, die ten goede komen aan het allang achterhaalde en vermaledijde EU-gedrocht, dat nog steeds door onze linkse elite in stand moet worden gehouden. Of een Nederland, dat ook nog andere miljarden steekt in duizend asielzoekers per week uit Eritrea, opgeteld een middelgrote Nederlandse stad per jaar. Gelukszoekers, die gedoemd zijn een uitzichtloos bestaan te moeten leiden, maar die nooit werk zullen vinden en dus geld blijven kosten! En God weet, wat ze nog voor ziektes meebrengen zoals bijvoorbeeld Ebola, Lepra of een andere aandoening. Ziektes die we allang onder de knie hadden, maar waarvoor, als u goed opgelet hebt, nu via radiocommercials weer donaties aan de bevolking gevraagd word.

Je krijgt het niet verzonnen, echt niet !

Ook onze bejaarden, die met hard werken en spaarzaam zijn, dit inmiddels corrupte land opgebouwd hebben, worden na een huwelijk van 50 jaar gescheiden. Er is geen geld voor gezamenlijke opvang. Bij de beesten af, beste lezers! Ik zal niet schromen, wanneer ik in deze situatie terecht zou komen, om te kiezen voor een volgend leven. Samen met mijn vrouw, waar ik een fijn leven mee heb mogen delen. Die 72 maagden hoef ik dan ook niet persé. Had het al niet makkelijk met één….

We moeten snel af van die ‘weg met ons’-mentaliteit, die EU uit en snel voor onze eigen bevolking gaan zorgen! o Gaat u maar rustig slapen, de regering en ik waken over u…

Lees meer op : www.Tillywoodmagazine.nl

TILLYWOOD

35

Verborgen Parels Villa aan de Sint Josephstraat Tekst: Harry Dijs | Fotografie: Bram Delmee

Oké; eerlijk is eerlijk… Helemaal verborgen ligt deze parel, aan de Sint Josephstraat 105, niet. Maar ook hier geldt, net als voor velen van jullie, dat -ondanks de mooie voorkant- de ware schoonheid van binnen zit. Benieuwd geworden? Dat komt mooi uit, want we gaan je nog veel meer over dit statige -en niet minder verrassende!- pand vertellen…

Dit rijksmonument uit 1921, is door de Tilburgse architect Jan van der Valk ontworpen. Het was toentertijd een huwelijksgeschenk van fabrikant F. van Dooren aan zijn zoon Pieter. Het was dus eigenlijk gewoon een starterswoning. Het huis heeft kenmerken van zowel de art nouveau- als de art decostijl. Niet zo verwonderlijk, want het is in de overgangsperiode van deze bouwstijlen ontworpen. Als je langs de villa loopt, oogt hij misschien wat zwaar en donker. Maar niets is minder waar. Bij binnenkomst valt namelijk meteen de zee aan licht op, die door de vele ramen het pand binnendringt.

Het is nu, op het gekakel van zijn kippen na, een oase van rust in het hart van de stad.

Nieuw onderkomen De huidige bewoner van het pand zette hier in 1994 voor het eerst een voet over de drempel. Hij moest ook wel, want hij was door het bestuur van ‘Adviseurs voor Opleiding en Beroep’ (AOB), die het huis op dat moment in gebruik hadden, benaderd om een Fotobijschrift

36

TILLYWOOD

nieuw onderkomen te zoeken. Door de samenvoeging van twee vestigingen, was het pand aan de Sint Josephstraat 105 voor deze organisatie te klein geworden. Maar zo lang kon hij niet wachten; hij was meteen verliefd geworden op het pand en kocht het in 1995. Op dat moment was het nog steeds het werkdomein van de adviseurs .

Zij zijn niet veel later overigens wel verhuisd, hoor. Ze zitten nu aan de overkant van de straat; recht tegenover de villa.

Renovatie De nieuwe eigenaar is niet meteen aan de slag gegaan met zijn aanwinst. Sterker nog: hij heeft er een jaar -bewust- niks aan gedaan.

Hij heeft rustig de tijd genomen om het huis helemaal ‘in zich op te nemen’ en na te denken over hetgeen hij allemaal wilde veranderen.

En over de manier waarop hij dat zou doen. Vervolgens heeft-ie, op de buitenkant na, àlles aangepakt. Zo zijn onder meer achttien deuren verwijderd omdat hij het geheel ‘te hokkerig’ vond. En is een deel van de bijkeuken gesloopt om er een inpandig zwembad -met jetstream!- te laten verrijzen.

Om dit alles te kunnen realiseren, is de Bossche restauratiearchitect Jan Mulder ingeschakeld. De renovatie heeft in zijn geheel vier jaar, van 1997 tot 2001, geduurd. De bezitter van al dit moois is een tevreden mens; hij heeft, naar eigen zeggen, het maximale uit het pand gehaald. Het is nu, op het gekakel van zijn kippen na, een oase van rust in het hart van de stad. Genoeg verteld. Zet nu maar een rustig muziekje op en laat de foto’s voor zich spreken.

Oja, dan nog even dit… Deze oase staat nu te koop! Dus als je deze zomer de voetbalpot op de zaak hebt gewonnen, kun je samen met je lieve vrouw en bloedjes van kinderen alvast een heel klein beetje gaan dromen (Het huis heeft vier slaapkamers en drie badkamers, dus daar hoeven jullie je geen zorgen over te maken) Voor meer informatie: www.funda.nl Maar je kunt natuurlijk ook op de site van de makelaar kijken: www.gerritsemakelaardij.nl o

verborgen parels

TILLYWOOD

37

Satudarah Criminele organisatie of recreatieve vereniging?

reportage

Tekst: John Smid | Fotografie: Frans Lahaye

Wij van Tillywood Magazine zijn niet wars van zaken waaraan anderen zich niet durven wagen. Wij hebben ons altijd voorgehouden dat wanneer je objectief en eerlijk bent, je als blad niets kan gebeuren. Het idee om aandacht te besteden aan motorclub ‘Satudarah’ komt van mijzelf. Toegegeven, ik ben niet helemaal nuchter meer op het moment dat ik het aan één van de ‘kopstukken’ vraag, in een voor mij vertrouwde Tilburgse kroeg.

“Zullen we een artikel over jullie publiceren?” Ik heb te zwaar getafeld blijkbaar, ík weer, met mijn grote bek… !

“Da’s wel toevallig dat je dat vraagt”, zegt Björn. ”Wij vinden jullie blad echt tof en vroegen ons af of jullie niet iets over ons willen schrijven”. En zo begint het…

Even vroeg ik me af waaraan ik zou beginnen, hoe ik het zou aanpakken... Het moest goed gedaan worden, het gaat immers niet om zomaar een artikel. Het zou me mijn blad en mijn kop kunnen kosten, het gaat om serieuze zaken! Ik durfde het daarom twee dagen later pas tegen mijn compagnon Marc te vertellen, die er overigens helemaal niet van schrok. “Je zult toch wel weten wat je doet, jou kennende?” Ik liet het maar effe zo…

Ik krijg ‘Carte Blanche’ van de jongens, mag op alle clubavonden komen, bij hun ‘Oase’ aan de Zevenheuvelenweg op industrieterrein Kraaiven. Het is hun voorlopige uitvalsbasis, terwijl ze in afwachting zijn van vergunningen voor hun eigen honk. Ook daar is de benodigde horecavergunning nog niet voorhanden, maar wordt de exploitatie oogluikend toegelaten door de afdeling handhaving van de politie Tilburg. Getuige het informele bezoek van twee agenten ‘voor een bakkie koffie’, wanneer ik er zelf de eerste keer uitgenodigd ben. En zo gaan we er heen, op naar onze eerste afspraak met de ‘onderwereld’ van Tilburg.

Militaire discipline Ik ben in gezelschap van Laura van Tillywood. Vrouwen willen nog wel eens ontwapenend overkomen in dit soort situaties, was mijn filosofie. Als we door de correct beleefde portiers zijn aangemeld en binnengelaten, valt ons meteen op dat we een horecagelegenheid betreden, waar menig Tilburgs café een gezonde punt aan kan zuigen. Een stuk of zeventig ruige kerels treffen we er aan. Van ‘chapters’ uit heel Nederland en zelfs uit het Duitse Aken en uit België. Geen peuk ligt op de grond, elk kwartier wordt de bar gepoetst en worden asbakken geleegd. Er is een toilet waar je van de vloer kan eten. Strak geregeld, bijna met militaire discipline.

Er bestaat een duidelijke hiërarchie, ieder heeft zijn eigen taak.

Overigens is iedereen er welkom voor een pint op woensdagavond!

En tegen een populaire prijs. De van oorsprong Molukse motorclub kent bovendien geen discriminatie. Door één van de aanwezige clubleden laat ik me vertellen, dat het logo, de zwart-witte indiaan met de rode bloedstreep daartussen, betekent dat wat voor kleur huid we ook hebben, dezelfde kleur bloed hebben we allemaal.

Advocaat Bij binnenkomst begroet iedereen elkaar met een ferme handdruk en ook wij horen “erbij” en drukken we alle zeventig handen tweemaal, ook bij vertrek naar huis rond twaalf uur, want dan sluit de bar. De ouderen blijven nog even, maar de meesten moeten de volgende dag weer werken. Het werkloosheidspercentage onder de clubleden ligt ver beneden het landelijk gemiddelde. Een

bakker, die om vier uur weer op moet, een handelaar in witgoed, middenstanders en een heuse advocaat behoren tot de leden. Ook ontwaar ik er nog een lid van de ‘vijandige’ motorclub ‘Hells Angels’.

Het lijkt allemaal niet zo rivaliserend als door de media beweerd wordt. Ook bemerken wij een grote, sociale saamhorigheid onder de clubleden. Een ouder van een clublid in Amsterdam was begraven die dag en het is te doen gebruikelijk, dat er dan een delegatie van een man of tien bij het afscheid aanwezig is. Van elk chapter! Ook wordt in principe van ieder clublid verwacht aanwezig te zijn op de clubavonden. Als je ouder bent dan zestig jaar of langer als tien jaar lid bent, word je ontzien en mag je wel eens overslaan.

Enfin, we komen niet om te ‘pim-pam-petten’, er moet gepraat worden. We komen voor ‘informatie’, uiteindelijk. We gaan naar het privékantoor, Laura, een stuk of vijf ‘kopstukken’ en ik. We voelen ons vereerd! Voorzichtig neem ik het voortouw door te zeggen, dat we niet komen om alleen maar positief te schrijven over hun club.

De eerste reactie die ik kreeg, was van Louis: “As ge nou ’s gewoon de wôrheid schréft”. Nou, dat is in elk geval een goed uitgangspunt, lijkt me. Natuurlijk komt als eerste de horecavergunning aan bod voor hun clubhuis “Oase”, die maar niet wilde vlotten en op dit moment niet afgewezen is, maar ook niet toegewezen. De gemeente Tilburg houdt die nog steeds tegen, terwijl alle benodigde papieren blijken te kloppen. We besluiten op een later moment te informeren bij de gemeente naar hoe en wat. Satudarah bestaat natuurlijk uit een grote groep leden. En als zodanig zijn ze duidelijk aanwezig wanneer ze ergens vertoeven in de reguliere Tilburgse Horeca. Ik kan me indenken, dat de café-uitbaters en cafébezoekers er mee gebaat zouden zijn, dat de club haar eigen honk zou hebben en zo de rust kan behouden in haar eigen zaak. Dat geldt ook voor de gemeente Tilburg zelf. Er hoeft niet eens iets te gebeuren, toch komt een groep van een man of tien, meestal niet de kleinsten, al snel bedreigend over, motorclub of volleybalclub, maakt in dit geval even niet uit. ‘Satudarah’ heeft intern al afgesproken, niet meer gezamenlijk met full ‘colours’ de stad in te gaan. Dat dateert al van voor de afspraken met burgemeester Noordanus overigens.

‘Colors’ zijn de leren motorjassen met de zwart-gele clubemblemen.

Inmiddels zijn officiële afspraken gemaakt met burgemeester en politie van Tilburg en daar houden ze zich aan. Na 22.00 uur ’s avonds geen clubkleuren meer in de Tilburgse binnenstad. Zoals ze zich ook gehouden hebben aan de niet gemaakte afspraak bij het afwijzen van de vergunning voor hun clubhuis. Gemeente en horeca hielden even de adem in, omdat ze misschien uit rancune de zaken in het centrum zouden komen verzieken uit rancune.

Hebben ze niet gedaan!

TILLYWOOD

39

“Als het moet, zou ik sterven voor mijn club.”

40

TILLYWOOD

reportage

TILLYWOOD

41

“De gemeente zou een pandeigenaar, bij verhuur aan ons, het leven wel even zuur maken.”

Chantage Satudarah leider Xanterra Manahutu licht toe: “Het zou heel dom zijn, om ons daartoe te laten verleiden, wij gaan nog steeds voor de juridische weg, maar als we geen eerlijke kans krijgen, zullen we iets moeten”, was de opmerking. Om te vervolgen met: “Weet je hoeveel jongens wij met deze club van de straat houden en vooral ook weghouden uit het criminele circuit, omdat die anders kattenkwaad uit zouden halen, maar het van ons juist niet mogen, omdat ze bij de club horen. Ze moeten hier hun respect eerst verdienen door juist discipline te betrachten, maar daar hoor je niemand over!” Laatst kregen we van een pandeigenaar eindelijk een eerlijke kans. Zijn pand stond in het bestemmingsplan bekend als een pand geschikt voor ‘alle soorten’ verenigingen! Deze man is letterlijk gechanteerd door de gemeente Tilburg! “Ze zouden hem het leven wel zuur maken als hij aan ons zou verhuren.”

“Dit meen je niet, Xanterra” opper ik nog. “Kijk, het gaat er nu even niet om wat ik er van vind, maar dat kan niet door onze overheid zo aangepakt worden, dat is puur chantage”. (Namen van beide personen bij redactie bekend.)

“Ja John, en nóg houden wij ons rustig en loop ik zelf mijn jongens te controleren op hun gedrag in de stad, want ik wil het nog steeds allemaal netjes doen en volgens de juiste juridische weg aanpakken. In september hebben we een vervolgafspraak met burgemeester en voorlopig doen we ons stinkende best om het allemaal goed te laten komen.”

“Toch gaat er nogal eens wat fout, begrijp ik ?”

“Natuurlijk, John. We zijn met een hele grote club en bij elke club gebeurt wat, dat is niet te vermijden, maar ik kan moeilijk als een politieagent iedereen in de gaten houden, wat we wel proberen hoor,

42

TILLYWOOD

maar natuurlijk nooit helemaal lukt. Kijk, wat iedereen buiten de club doet, in zijn eigen vrije tijd is ook zijn eigen verantwoordelijkheid.

Wanneer er een scheidsrechter doodgeschopt wordt, op een voetbalveld nota bene, is dan de hele voetbalclub crimineel? Ook wanneer er iemand van ons ergens anders voor wordt opgepakt, vermeldt de politie dat het een lid van Satudarah is. Moet dan ook vermeld worden wanneer iemand bijvoorbeeld voor verkrachting of wat anders veroordeeld is, dat diegene tevens lid is van de plaatselijke toneelclub? Dat is stemmingmakerij en dus niet eerlijk.”

Daar had Xanterra natuurlijk wel een punt!

Stemmingmakerij “Vind je jullie club een criminele organisatie, zoals het openbaar ministerie beweert, of zijn er alleen criminele leden bij ?” vroeg ik aan het bestuur.

“Natuurlijk zijn wij geen criminele organisatie, wat echter niet wegneemt, dat er op 400 leden natuurlijk geen mensen zouden zijn met een strafblad. Maar zeker niet meer als bij een voetbalof ijshockeyvereniging. Het is alleen kort door de bocht om bij een veroordeling van één persoon te melden, dat het een lid van Satudarah zou zijn. Dan kun je bijvoorbeeld ook zeggen dat hij is lid bij NOAD, dus zou die hele voetbalclub crimineel zijn. Is natuurlijk niet waar en stemmingmakerij van de overheid en media. Daarom moet justitie ook vermeende criminelen thuis oppakken en niet op de club, die op deze manier bewust in een kwaad daglicht gesteld wordt.”

“Hoe zit dat nou met dat vuurwapen en die raketwerper, die bij een van de politie-invallen gevonden zouden zijn?”

“Het vuurwapen was een onklaargemaakte Winchester, die al eeuwen tegen de muur hing bij ‘OASE’, omdat het ooit een western

reportage

Ook de politie kwam ‘effen’ binnen voor een ‘kop koffie’.

café is geweest. Wat betreft die raketwerper; die is door de politie gevonden in een loods van iemand, die niet eens lid was van Satudarah.”

“Hoe zit het met die bendeoorlogen, die op handen zouden zijn, want ik bemerkte ook bijvoorbeeld een ‘Hells Angel’ op een van jullie clubavonden?”

“Ja, ik kan natuurlijk niet spreken voor andere motorclubs, maar je zag het dus zelf. Wij hebben niks met de ‘Angels’ en als er al iets zou zijn, gaan we dat echt niet uitvechten op een van onze clubdagen, waar onze vrouwen en kinderen bij zijn. Dat respect is er wederzijds dan weer wel. Dat is dan bijvoorbeeld bij AjaxFeijenoord of Willem II – NAC wel anders!”

“Kan iedereen lid worden bij jullie?”

“In principe wel, maar je moet voorgedragen worden door een bestaand lid, die dan ook verantwoordelijk blijft bij eventuele calamiteiten met jou. Je moet natuurlijk niet ooit aan kinderen gezeten hebben of iets anders wat bij ons echt niet door de beugel kan, want dan houdt het op.”

houdt. Ze kunnen natuurlijk een vergunning weigeren en leren jasjes met clubkleuren verbieden, maar dan zijn jullie er dus nog steeds.

Dan kun je niet zeggen: ‘Zo, nu zijn ze weg’, want als we ze niet zien, zijn ze er ook niet meer. Lost niets op. Jullie zijn natuurlijk toch niet weg te denken met zo’n grote club?”

‘Jasjesbesluit’

“Satudarah is mijn leven en ik zou voor de club en mijn vrienden willen sterven, als dat zou moeten.”

“Jullie zouden op intimiderende wijze proberen de horeca- ‘deuren’ over te willen nemen. Wat klopt hiervan?”

“Kijk, nu doe jij hetzelfde. Wij staan nergens aan de deur. Er zijn jongens van ons die inderdaad aan de deur staan, maar die werken daar voor een beveiligingsbedrijf, wat niet van ons is. Deze jongens moeten bovendien sinds een paar jaar een blanco strafblad hebben, anders krijgen ze geen vergunning om daar te mogen staan voor hun baas.”

“Heren, blijft Satudarah bestaan, volgens jullie? Wat ik zelf een beetje voel is, dat de gemeente er een struisvogelpolitiek op na

“Natuurlijk blijven we bestaan en worden we alleen maar groter.

Wel proberen we het volgens de officiële weg te doen, wat we tot nu toe gedaan hebben, getuige ook het laatste gesprek met Burgemeester Noordanus, die ons toch wat tegemoet is gekomen met het ‘jasjes-besluit’. Eerst was het 24/7 ‘not done’, nu mogen we de jasjes met geel-zwart na 22.00 uur niet meer dragen in het uitgaansleven, tot 06.00 uur. Wat we daarvoor toch al veel minder deden. We proberen dus met de gemeente wel tot een oplossing te komen voor de toekomst”.

“Dus je kunt nooit meer zonder je club Satudarah, begrijp ik.

Tot hoever wil je hiermee gaan?”

“Leden van Satudarah, bedankt voor dit interview en voor de gastvrije ontvangst. Ik ga het op papier zetten en wens jullie veel succes bij het vinden van een locatie.”

We hebben natuurlijk geïnformeerd bij de gemeente Tilburg in de persoon van Paul Geurts, bestuursadviseur Staf Veiligheid. Hij laat weten de vergunningaanvragen nog steeds in behandeling te hebben. Aan de informatie in dit artikel, waarvan Geurts op de hoogte is gebracht, wilde hij niets toevoegen. o

TILLYWOOD

43

Styling

Céline Personal Stylist & Shopper Voel jij je happy in de kleding die je draagt? En wat zegt jouw garderobe over je persoonlijkheid? Dit en nog veel meer is waar Céline zich mee bezig houdt. Céline is personal stylist & shopper. Sinds 2011 crosst ze heel Nederland door voor haar klanten. Ze shopt zowel met mannen als vrouwen, maar ook ondernemers en bedrijven mag ze tot haar klantenkring rekenen. Heb je daarvoor een grote portemonnee nodig? Helemaal niet! Haar jongste klant is 16, de oudste 85. Het maakt niet uit wie je bent, wat voor werk je doet of waar je vandaan komt. Jij verdient het om er tiptop uit te zien en, nog belangrijker, jezelf top te voelen! Céline vertaalt jouw persoonlijkheid naar je kleding; stijl is een manier om non verbaal te zeggen wie je bent.

Nieuwe styling rubriek Tilburg is net een groot dorp, ‘ons kent ons’. Vaak herkennen we mensen van gezicht, maar weten we niet wie ze precies zijn.

Op deze plek zetten we telkens twee van zulke ‘bekende stadsgezichten’ in de spotlights. En omdat Tillywood houdt van Tilburg, shopt Céline deze outfits alleen bij winkels in Tilburg en omgeving bij elkaar! Zij kent alle collecties en weet wat er te koop is.

Het is geen uitdaging om jou in de laatste trends te kleden. Je moet bij Céline zijn, omdat zij als geen ander jouw persoonlijkheid kan vertalen naar de juiste kleding, kleuren, vormen en materialen. Céline zal je geanimeerd en deskundig uitleggen waarom juist die ene outfit bij jou past. Aan Jamilla en Sergio van Eataly de eer om zich een nieuwe outfit aan te laten meten. Heb je vragen?

Stel ze aan Céline!

www.personalstylist-shopper.nl fb: www.facebook.com/PersonalStylistShopper e-mail: info@personalstylist-shopper.nl

TILLYWOOD

45

Jurk € 115,00: By Plume, Korvelseweg 34 Tilburg Pumps € 154,95 Peter Kaiser: van Arendonk, Juliana van Stolbergstraat 19 Tasje: Gimbrère Mode, Heuvelstraat 41

Sergio werkt niet alleen bij Eataly maar is ook zanger en zijn debuut CD komt binnenkort uit. Hij is een lieve en spontane man. Zijn stijl is te omschrijven als naturel gecombineerd met gamin. Kalm, eigenzinnig, nonchalant, relaxed en spontaan zijn woorden die bij Sergio en zijn stijlpersoonlijkheid passen. Hij vindt het belangrijk dat hij zichzelf goed voelt in de kleding die hij draagt. Deze look is best gedurfd maar past bij zijn eigenzinnige maar ook spontane karakter. Het gekleurde pochet en de verschillende knoopjes van het colbert geven dit goed weer. Ook hier komt ‘het grapje’ van de gamin stijl weer terug, net even wat anders. De short gecombineerd met het colbert heeft een elegante maar ook relaxte uitstraling.

Het linnen hemd is heerlijk luchtig in de zomer en ziet er zowel praktisch als verzorgd uit. De nette sneakers maken dit geheel af. Sergio, je ziet er top uit!

46

TILLYWOOD

styling

Short € 85,00: Gimbrère Mode, Heuvelstraat 2 Tilburg Marco Polo overhemd € 89,95: Gimbrère Mode Colbert British Indigo € 229,95: Gimbrère Mode Riem: € 10,00: Gimbrère Schoenen Ralph Lauren: € 85,00: van Arendonk, Juliana van Stolbergstraat 19

Jamilla is een super spontane , leuke meid en haar stijl is te omschrijven als gamine. Kwajongensachtig, ondeugend, relaxed, pittig, krachtig en uitbundig zijn woorden die bij Jamilla en haar stijlpersoonlijkheid passen. Ze draagt graag jurkjes en vindt het belangrijk dat kleding lekker zit. Ondanks dat Jamilla niet van printjes houdt, werd ze gelijk enthousiast van dit stippen jurkje. De grootte van de stippen past bij haar lengte. De rode band accentueert haar taille nog meer en de vorm van het jurkje doet haar figuur eer aan. In haar vrije tijd draagt ze graag hakken .

Een van de kenmerken van de stijl gamine is ‘het grapje’ in kleding en accessoires. De prachtige pumps zijn hierin een mooi voorbeeld, de hak is van lakmateriaal en de rest is van mooi suède. Deze outfit past helemaal bij Jamilla en staat haar echt fantastisch!

TILLYWOOD

47

Creatief met Pop-art!

Visagist Micky Jooren laat voor deze zomereditie een rustige klassieke look zien, met een kleurrijk accent op de lippen.

Tekst: Micky Jooren | Productie, haar en make-up: Micky Jooren | Fotografie: Yvonne van Dalen, Studio VaVaVonne | Model: Anouk

Deze zomer zien we veel kleur in het modebeeld en ook in de zomer make-up looks.

Geweldig leuk als je uit gaat of in een creatieve bui bent. Maar al dat kleurgeweld is niet voor iedere vrouw geschikt. Een rustige naturel make-up, met een accent op ogen of lippen kan echter bij iedere look en past bij elk moment van de dag.

Checklist 1. Foundation 2. Concealer 3. Gezichtspoeder 4. Grote poederkwast 5. Poederblusher 6. Blusherkwast 7. Glanzende oogschaduw creme wit

8. Oogschaduwpenselen 9. Wenkbrauwge 10. Natuurlijk matte kleuren oogschaduwd 11. Mascara 12. Lippotlood 13. lipstick 14. Lipgloss

Aan de slag!

Stap 1 Om de huid te egaliseren is het mooi om plaatselijk een foundation aan te brengen. Deze haalt eventueel rode verkleuringen uit de huid en geeft een rustigere uitstraling. Daarna is het mooi om de dieper gelegen gedeeltes in het gezicht, denk aan de oogkassen, zijkant van de neus, en onder de mondhoeken een lichtere kleur camouflage aan te brengen. Vervolgens het geheel af poederen met een grote poederkwast en een matte gezichtspoeder, afgestemd op de kleur van de huid.

Stap 2 Nadat de huid is geĂŤgaliseerd, borstel je met een rond wenkbrauwpenseel de wenkbrauwen schoon en breng ze daarna in model met een kleurloze wenkbrauwgel.

Breng vervolgens een licht matte kleur oogschaduw aan onder de wenkbrauwen en breng daarna een mat middenkleur bruine oogschaduw aan op het bewegend ooglid, arcadeboog en onder het oog. Finish de ogen met een dikke laag zwarte mascara, boven en onder.

Stap 3 Om de gezichtsvorm te accentueren is een blusher aangebracht hoog op het jukbeen. Door de blusher op deze plaats aan te brengen komt het jukbeen meer naar voren. Boven de blusher is een glanzende highlight geplaatst. Dit kan met een glanzende cremeachtige oogschaduw.

Stap 4 Al laatste worden de lippen getekend met een lippotlood. Dit is om een mooie strakke mond te krijgen en een lippotlood zorgt er ook voor dat de lipstick niet uitloopt. Vervolgens worden de lippen volledig ingekleurd met hetzelfde lipppotlood. Als laatste wordt met een lippenseel een fris sprankelende zomerse kleur lipstick aangebracht en voilĂ , een prachtige chique zakelijke zomerlook. o

Beauty

Tekst: XXXXXXXXXX | Fotografie: XXXXXXXXXX

Introtekst

Tussenkop Bodytekst body italics/cursief. o

“Streamer”

TILLYWOOD

49

Coffee Please.

Expat Living with Ray Steele As an expat living in Tilburg, there have been a few quirks, some awkward hurdles and many unexpected surprises that come with living in The Netherlands. I’ve grown accustomed to an endless selection of liquorice, managed my way through a rowdy but delightful throng of revellers on Pink Monday during Kermis and am (still) trying to keep a strict schedule to accommodate my timely Dutch friends and colleagues. In springtime I’ve enjoyed the herring and I’ve spent my winter daydreaming-slash-obsessively planning my summer holiday - I would go so far as to say I am on the cusp of being an honorary Dutchie (kind of).

The newest challenge on the starting blocks comes in the form of buying a house. In Australia, I was able to view an apartment, make an offer, have the offer accepted and finalise my mortgage and legalities within 40 days. In February this year, I started the journey towards buying a house in Tilburg. I’ve included a few thoughts below on what has made the process easier to understand… But, of course, give your mortgage advisor a call to see what’s best for your situation. There are two main bodies that control a foreigners circumstance to borrow money in The Netherlands - the IND and your lending institution. Ideally, they will work together to help you secure your dream home…

But ideally I’d love a kitchen cupboard full of endless Ladurée macarons & Snickers bars but sometimes things just don’t pan out.

If you have been a Dutch resident (uninterrupted) for 5 years or more, you are on easy street (compared to the rest of us!) and you are eligible to apply for a tiny little stamp (called Duurzaam verblijf als familielid van een Burger van de Unie) in your passport which makes your lending institution feel luxuriously secure in the knowledge that you won’t do a runner plus you are eligible to be covered by NHG (Nationale Hypotheek Garantie). If have don’t have the 5 year track record, don’t despair - you still have a chance but the odds are you will only be covered for 85-90% of your mortgage. From there, different banks will have different policies - I highly recommend speaking with a mortgage broker (hypotheek makelaar) to illustrate the differences.

Once you have negotiated your lending terms with your chosen

Fotobijschrift

50

bank, you are looking at an additional 6-10% of your purchase price in taxes and fees (keeping in mind any expat related costs such as translation services, couriering original documents etc) and a minimum 3 month processing period. I’ve heard it can be quicker but never actually spoken to anyone with whom this has actually happened (cue Dr Who theme song).

In short, its a glorious pain in the foot to do, but it is rewarding to get a coherent understanding of the chaos around you during this exciting time! Now, back to my daily Funda.nl searches… o

Ray Steele is a Tilburg based Expat and has been residing in The Netherlands for 18 months. She has been working as a creative entrepreneur for the past 7 years and is an avid animal lover. Ray loves to travel and has lived in Papua New Guinea, Australia, New Zealand, Chile, the UK and now the Netherlands. You can also catch her regular blog posts on www.tillywoodmagazine.nl

TILLYWOOD

Tilburg expats

Best Coffee…

This month I’m all about Locals Café on Heuvelstraat! #sogood

Best Party…

Le Scratch (Cul de Sac) is a solid fav followed by De Gin Gin (Smederij)

Best Summertime Terrace…

Eataly’s courtyard is my hands down favourite - Backgammon & Aperol Spritz Sundays!

TILLYWOOD

51

André Janssens Van rake klappen naar fijne streken Tekst: Nathaly Heijne | Fotografie: Liek Naninck

Hij staat al in de deuropening als ik de oprijlaan voor zijn huis in Ravels oprijd. Dat is nog eens een warm welkom! Direct bij binnenkomst zie ik een aantal echte ‘Janssens’ hangen; de hand van de meester is duidelijk herkenbaar. Janssens, bij de meesten vooral bekend als professioneel -en succesvol!- bokser, blijkt ook zeer getalenteerd in het schilderen van abstracte werken. Hij is nog steeds groot en sterk maar de dreiging heeft plaatsgemaakt voor bezieling en spiritualiteit. Het is me al snel duidelijk: deze man is minstens net zo kleurrijk als zijn schilderijen…

Instinct en intuïtie Ze lijken elkaars tegenpolen: boksen en schilderen. Maar voor de, van oorsprong, Goirlese kunstenaar is dit niet het geval. Hij beoefent beide talenten op basis van zijn instinct en intuïtie. Zijn intuïtief vermogen zorgde ervoor dat hij succesvol werd in het boksen. ‘Goed inpluggen op de energie van de ander’, zegt hij: ‘en weten wat-ie gaat doen, zodat ik op tijd kan uitwijken.’ Dat zijn kleurrijke, expressieve werken ook op basis van zijn instinct en emoties tot stand zijn gekomen, straalt van de doeken af. Het maakt ze stuk voor stuk sterk en uniek. André: ‘Zowel bij het boksen als bij het schilderen moet ik steeds anticiperen op het voorgaande. Ik weet nooit van tevoren hoe een doek er precies uit komt te zien. Ik volg gewoon mijn gevoel. Momenteel schilder ik veel engelen. Ook hierbij zijn de emoties steeds heel verschillend.’

De thema’s van het leven Alle kunstuitingen van Janssens zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen en de daarmee gepaard gaande emoties. Middels kleur, vorm en textuur brengt hij zijn gevoelens tot leven. Ook dagelijkse tegenstellingen vormen een bron van inspiratie. Zo gaat hij in een van zijn laatste doeken dieper in op de scheiding van zijn vrouw: ‘Het verbeeldt de tegenstellingen tussen man en vrouw.

Gevoel en ratio’, legt hij uit: ‘Kleurgebruik en materiaalkeuze spelen een voorname rol bij de totstandkoming van mijn werken. Zand, lijm en olie in water bestrijden elkaar op het doek. Ze versmelten niet maar stoten elkaar juist af. De contouren van de engelenfiguren op de voorgrond staan en face; recht tegenover elkaar. Ze symboliseren man en vrouw. Beide engelen jongleren met behulp van hun vleugels met trouwringen die niet lang meer om hun vingers passen. Het is een essentieel onderwerp uit het leven van alledag.

52

TILLYWOOD

Afscheid nemen. Loslaten. Dit zijn thema’s waar we allemaal mee te maken krijgen. Ik schilder graag thema’s die betrekking hebben op het leven. Iedereen herkent wel iets van zichzelf in mijn werken.

Mijn doeken zijn bijzonder eerlijk. Puur. Ik wind nergens doekjes om; ’t is zoals ’t is. Ik ga niks romantiseren. Ik ga niks mooier maken dan dat het is. Zoals ’t erop zit, zo zit ’t erop.’

“Zowel bij het boksen als bij het schilderen moet ik steeds anticiperen op het voorgaande. Ik weet nooit van tevoren hoe een doek er precies uit komt te zien.”

Engelen De engelen die André tegenwoordig uit zijn palet tevoorschijn tovert, zijn heel divers en vertellen ons steeds iets nieuws over onszelf. André: ‘Als je deze doeken bekijkt, maak je automatisch contact met een van de engelen want er is er altijd wel een bij, die je aanspreekt; die jou iets vertelt. Die je raakt. Dat is de engel die bij jou past. De meeste thema’s die ik schilder, zijn voor velen heel herkenbaar. Mijn engelen zijn veelal naakt -maar kinderlijk!en geabstraheerd of symbolisch weergegeven. Er gaat een zekere puurheid van uit.’

Tillywood art

Verwisselbare seksen Aan een van de wanden in de huiskamer hangt een groot vierkant doek waarop twee engelen te zien zijn; een man en een vrouw. Of een vrouw en een man? Zelfs de seksen lijken verwisselbaar op dit doek. Het doel van dit werk, is dat je jezelf afvraagt wat het in onze huidige maatschappij betekent om man of vrouw te zijn. Hebben we niet allemaal ‘mannen- en vrouwenenergie’? En moet deze in balans zijn? De achtergrond van het doek bestaat uit een, in hokjes verdeeld, kleurenpalet. Dit staat symbool voor zowel het keurslijf -waar velen van ons in leven- als de huidige dogma’s van onze maatschappij. Aan de onderkant van het kunstwerk, tussen de benen van die man en/of vrouw, staat een kerkje dat het katholieke geloof symboliseert. En dit staat weer voor alle veranderingen, die momenteel in de wereld om ons heen plaatsvinden.

Die betekenissen zijn allemaal heel leuk en aardig maar het gaat uiteindelijk om het gevoel dat de doeken uitstralen. En natuurlijk mag iedereen op elk doek zijn/haar eigen ideeën botvieren. Hoe je het ook went of keert, André is erg trots op zijn kunstwerken: ‘Ik word van elk schilderij weer iets beter’, zegt hij. ‘Het zijn mijn kindjes en tegelijkertijd ook spiegeltjes waar je inkijkt. Ze verbeelden de ontlading die jou bezighoudt. De maatschappij beïnvloedt de engelen maar zij hebben, op hun beurt, ook weer invloed op de maatschappij. Dit samenspel boeit me enorm.’ o En dan zwijgt de kunstenaar en spreken de engelen weer voor zichzelf…

Expo

Kleurrijke expositie “ ENGELEN IN WORDING” In het oud burgemeestershuis,kerkstraat 35 2380 Ravels (België). Op Zondag 20 juli van 13-18 uur onder genot van een hapje en een drankje. Kunstenaar Andre Janssens zal aanwezig zijn.

TILLYWOOD

53

Heyhoef Backstage ‘Ouwe stomp’ lanceert nieuw fenomeen Tekst: Debby Struijk

Het wat rustiger aan doen wanneer je zestig jaar bent geworden? Dat is misschien een logische conclusie voor veel ‘oudere jongeren’, maar niet voor ‘oud’- jongerenwerker John Maes. Gesteund door werkgever Contour de Twern beroert deze gepassioneerde rythm and blues liefhebber vele muzikale harten. Hij is uitgerust met een schat aan mensenkennis en een enorm organisatietalent. Goed om de organisatie van een reeks bijzondere concerten op te zetten. Hang er een klinkende naam aan en de Heyhoef Backstage Concerts zijn geboren.

Op een warme zaterdagavond in mei peilde Maes de belangstelling onder de muziekliefhebbers via een try-out met Pinkfloyd repertoire.

Wat schetste zijn verbazing? Van heinde en verre kwam het publiek af op de in een poppodium omgetoverde grote zaal van een locatie in de wijk Reeshof, luisterend naar de voor dat doel weinig opwindende naam Wijkcentrum Heyhoef.

Niet gangbare commerciële muziek Maes: “De zaal heeft een capaciteit tot zo’n vierhonderd personen.

Handig is dat je via flexibele wanden de grootte van de ruimte naar je hand kunt zetten en je zo nodig een gedeelte erbij kunt trekken of af kunt sluiten.” De ouwe rot in het vak mikt met zijn team fanatieke vrijwilligers vooral op ‘het niet gangbare commerciële muzieksegment’. “Geen ‘middle of the road’ of ‘Nick en Simon’ genre, dat is al genoeg om ons heen te horen. Ik ben op zoek naar het blues getinte geluid, singer songwriter genre, ‘roots muziek’ en wil ook jonge bands een podium geven.” In zijn werkzame leven als voormalig jongerenwerker bij Contour de Twern vormde muziek een geijkt bindmiddel om jongeren naar het jongerencentrum ‘te lokken’. Maes ‘lokt’ zijn doelgroep uit die tijd graag opnieuw naar zich toe, maar nu dus met een iets andere doelstelling. “Het publiek

54

TILLYWOOD

dat ik aanspreek met de Heyhoef Backstage Concerts, bestaat voor een groot deel uit toenmalige bezoekers van de jongerencentra in Tilburg.”

Nieuw fenomeen Een overvolle zaal was eind mei het resultaat van een succesvolle try-out met Pinkfloyd repertoire. Het bewijs dat er behoefte bestaat aan het initiatief van Maes. Voor 20 september maakt King of the World zijn opwachting in wijkcentrum Heyhoef, de officiële start van de reeks bijzondere concerten. “King of the World is de beste bluesband van Nederland”, kan Maes met een gerust hart bevestigen. Net zoals in mei hoopt hij ook nu op een uitverkochte zaal. Gezellige arrangementen maken de komst naar het wijkcentrum in Reeshof nog aantrekkelijker. “Je kunt in de nabije omgeving eerst een hapje eten en dan op je gemak samen naar de ingang van de zaal wandelen.” Maes lacht en heeft er veel zin in. Hij wordt in zijn initiatief gesteund door een schare enthousiaste vrijwilligers die vele hand- en spandiensten verrichten. Allemaal met hetzelfde doel voor ogen: een fantastische reeks goed bezochte Heyhoef Backstage Concerten. Een nieuw fenomeen is geboren. o

Eerlijke bloemen en planten in Tilburg, een goed gevoel!

BLOOM! Flowers & More de eerste FFP-gecertificeerde bloemist van Tilburg Fair Flowers Fair Plants - De wereld om ons heen verandert in een rap tempo. Dit geldt ook voor onze leefomgeving. Hoogste tijd om pas op de plaats te maken en bewuster om te gaan met mens en milieu. Als consument kunt u een bijdrage leveren aan verbetering van het milieu en de arbeidsomstandigheden wereldwijd. Namelijk, door het kopen van bloemen en planten met het label Fair Flowers Fair Plants (FFP). Deze zijn afkomstig van kwekers in binnen- en buitenland die aan hogeeisen voldoen als het gaat om mens en milieu. Bij BLOOM! Flowers & More kunt u Fair Flowers FairPlants-producten kopen. U herkent ze aan het FFP-label. Door de aanschaf van FFP-producten heeft u dus de garantie, dat u daadwerkelijk een bijdrage levert aan een betere leefomgeving overal terwereld! Voortaan koopt u dus bloemen en planten met een goed verhaal.

Precies wat u zoekt!

Tekst: Liek Naninck

Lees in elke uitgave van Tillywood Magazine het vervolgverhaal van ‘Marie en haar mannen’, een single Tilburgse en haar zoektocht naar de liefde. Beleef haar veelal kortstondige affaires mee en check www.tillywoodmagazine.nl.

Deel 1: NIEUWE VIS Hoe doen die kerels dat toch? Twintig jaar lang wisten ze zich in mijn bijzijn keurig te gedragen. Of, zoals nu blijkt, in te houden.

Want zodra ik, vrouwelijke veertiger, uit het huwelijksbootje was gestapt werd het hek van de dam gerukt en bleek ik ineens het onderwerp van gesprek te zijn geworden van menig kakelend haantje. Al woonde ik in Koog aan de Zaan en ging ik in Brunssum stappen; ze wisten het allemaal: Marie is weer vrijgezel! Alsof er ineens in grote neon-letters SINGLE op mijn voorhoofd stond! En in de kleine lettertjes daaronder, dat ik ‘dus’ zonder pardon te veroveren zou zijn. En het ergste is nog, dat ik dit aanvankelijk niet eens in de gaten had! Maar ja, ik ben vanaf mijn zeventiende amper alleen geweest. Dus hoe moest ik nou weten hoe dat voelt?

Single…

Het begon me pas te dagen toen ik na lange tijd weer es naar een tuinfeest ging. Een goede vriend had me uitgenodigd en ik dacht: what the hell, go Marie! Ook al kende ik daar geen hond, dat was me worst! Ik zou gewoon een vriendin meenemen en weer eens lekker los gaan! Die vriend woont, wat je noemt, ‘op stand’.

Om zijn feestje wat op te leuken, had-ie een echte discovloer laten aanrukken. Inclusief dj, bar, lichtshow èn personeel! Het kost een paar centen maar dan hèb je ook wat! Het was er een drukte van jewelste. Iedereen leek elkaar te kennen en daar stond ik dan… Singeldepingel… Ik ben niet bepaald op m’n mondje gevallen maar om na al die jaren ineens manloos op een feestje te verschijnen heeft toch wel iets onwennigs. Wat doe je in zo’n geval? Wat jullie doen weet ik niet, maar ìk besloot mijn vriendin vast te klampen en maakte haar duidelijk dat ze binnen een straal van twee meter van mij moest blijven. Vervolgens praatten we over typische vrouwendingetjes terwijl we van onze cocktails nipten en onze ogen goed de kost gaven. Ik hield mezelf voor dat ik ‘gewoon weer even de aansluiting moest zien te vinden’. Na vijf witte wijntjes en twee cocktails voelde ik ineens de pijn aan m’n tere voetjes van het lange staan op mijn, net aangeschafte en zeer elegante -doch NOT!- lekker zittende, high heels. (Maar die ik voor dàt geld natuurlijk ècht niet kon laten staan!) En toen moest ik óók nog ineens ontzettend naar de wc…

Plassen Vol goede moed begon ik aan mijn schier onmogelijke missie.

Sorry. Mag ik even passeren? Oeps! Pardon! Mag ik er even langs?

Toen ik me eindelijk aan de drukte had ontworsteld, zag Fotobijschrift

56

TILLYWOOD

ik een ietwat gezette man met een cowboyhoed op zijn hoofd. In zijn ene hand had hij een biertje en met zijn andere propte hij zo keurig mogelijk een joekel van een scampi in zijn mond. Ik ging voor hem staan en wachtte netjes tot hij garnaalmans in z’n geheel had weggewerkt. Met een keurig opgevouwen zakdoek veegde hij vervolgens zijn mondhoeken schoon. Mijn blaas had inmiddels de proporties van een bowlingbal aangenomen. Er was dus geen tijd meer voor het uitwisselen van allerlei beleefd-heden. “Ik moet naar het toilet!”, riep ik. “Waar is het toilet?” Met zijn lichtblauwe vissenoogjes keek hij me even doordringend aan. Korte stilte.

Toen hij weer terug van Mars was en al zijn zintuigen weer scherp stonden, zei hij: “Hallo. Waar kom jíj ineens vandaan?” Met zijn vette knuist pakte hij een van mijn zorgvuldig gemanicuurde handen vast. “Van buiten”, antwoordde ik in alle eerlijkheid en met mijn benen inmiddels gekruist. Het is maar goed dat blikken niet kunnen neuken want dan had hij na een minuut al een hele slof sigaretten weggepaft! Lone Ranger keek me aan alsof ik me, na twintig jaar eenzame opsluiting in een of andere grot in Friesland, had ontdaan van mijn ketenen en nu weer vrolijk de wijde wereld in was gefladderd. Na een tweepersoons donzen dekbed aan veren in mijn reet te hebben gestopt wees hij me eindelijk de weg naar de vrijheid. Joepie!

Geen vriend Na mijn toiletbezoek moest ik natuurlijk weer terug naar mijn vriendin. Makkelijker gezegd dan gedaan want binnen was het inmiddels ook behoorlijk druk geworden. Bijna allemaal kerels.

En natuurlijk ook nog allemaal vrijgezel. (Of dit voorwendend) Eerst gaan ze in de check-stand: waar mijn vriend is? Ik heb geen vriend. Geen vriend? Nee geen vriend. Geen vriend? Zo’n mooie vrouw als jij? Geen vriend? Ja, dat zei ik al; geen vriend. Zucht...

Als het checklijstje helemaal is afgevinkt, gaan alle remmen los.

Ene Cees wilde met me naar Ibiza want daar had Cees een huis.

No way, Cees! Da’s een takke-eind rijden naar de Appie Heijn!

Doei Cees!... Ik had me net halverwege de woon-kamer gewurmd, toen Ronald -of Sebastiaan?- (Ik ben niet zo goed met namen) me zwoor dat ìk de vrouw van zijn dromen was. Ik moest beslist eens met hem gaan varen. Ronnie had namelijk een hele mooie zeilboot.

Mooi. Kon-ie meteen bakzeil halen. Na Ronald/Sebastiaan vormde de keuken mijn laatste obstakel. En uitgerekend in de deuropening hield een zekere Jean-Paul -“maar zeg maar Chappy, hoor”- de wacht. In zijn ene hand had-ie een prosecco en in zijn andere een

Sex en Relatie

dikke sigaar. Chappy. Maatpak. Zilverkleurige puntschoenen. Zijn veel te lange, sprierterige grijze haar werd door een leesbrilletje bijeen gehouden. Dit laatste was overigens mooi meegenomen: Chappy kon dus lezen! Gelukkig wilde hij alleen maar met me trouwen. Sure… Been there. Done that, Chap! Ciao!

“Alsof er ineens in grote Neon-Letters SINGLE op mijn voorhoofd stond!”

Preek WTF was happening? Wat is er de afgelopen twintig jaar met alle normale mannen gebeurd? Ik ben netjes opgevoed. Als iemand tegen mij praat dan praat ik altijd beleefd terug. Ik was echter nog niet geoefend in nonchalant -maar doelgericht! - een andere kant opkijken om azende mannenblikken en oorverdovende lokroepen te ontwijken. Maar deze dame leert snel! Om een lang verhaal nog ietsjes te rekken: na 45 verbazingwekkende minuten stond

ik weer buiten. En na enig gewurm door de menigte ook weer bij mijn vriendin. Ze was, wat je noemt, ziedend. Waar had ik al die tijd gezeten?! Hoezo even plassen?! Wist ik wel hoe lang zij daar al die tijd de kerels van zich af had moeten praten? Wat had ik in godsnaam allemaal uitgespookt?! Ik mompelde dat ik onderweg door een aantal heren was benaderd. Diepe zucht van mijn vriendin. Ze liep naar de bar en kwam terug met twee grote Bacardi’s met ijs èn een preek. Had ik nou ècht niet door dat ik de nieuwe vis in de zee was en wist ik ook echt niet hoe ik hiermee om moest gaan?! Ik was totally flabbergasted. Nieuwe vis?! Moi?!...

Weer terug in mijn manloze huis, ben ik meteen naar de badkamer gegaan en heb daar even zwijgend voor de spiegel gestaan.

Daarna heb ik een fles reinigingslotion en een schuursponsje gepakt en heb ik net zo lang gepoetst tot ik die neonletters van mijn voorhoofd had verwijderd. Eat that! Daarna heb ik in bed ook meteen maar even een strijdplan ontwikkeld: Ik moet ernstig in de aanval! Vuisten gebald. Rug gerecht. Kin vooruit. Ik laat me niet meer uitkiezen; vanaf nu neem ìk het initiatief! Datingsites: here I come!

Marie-Louise (“Maar zeg maar Marie, hoor!”)

PS: Het schiet me net weer te binnen: Sebastiaan deed iets in de makelaardij! Als je dit leest, lieve Sebastiaan: ik ben je nummer kwijtgeraakt toen ik het tussen het tuinafval en de aardappelschillen in de groenbak heb gemikt… Meer Marie? Volg haar avonturen op onze website! www.tillywoodmagazine.nl o

TILLYWOOD

57

Tovenares in textiel Zoals echte politiek nogal eens bedreven wordt in achterkamertjes, zo vind je het echte ambacht vaak op zolder of in kelders. Tillywood houdt ogen en oren geopend voor bedrijvigheden op de meest uiteenlopende plekken en bij Tilburgers thuis. Ver boven of diep onder het maaiveld. Krijgen we lucht van een gerucht of een uit de hand gelopen hobby, dan gaan we op pad.

Tekst: Debby Struijk-Buitelaar | Fotografie: Marieke Visuals, Jan Batenburg

In Tilburg-Noord vangen we twee vliegen in één klap. Het nieuws: luchtvaarttheater en een oorlogsfilm in de maak. Het ambacht: een erkend leerbedrijf in textiele werkvormen. Truus de Kanter (65) zwaait er de scepter en doet dat met een bevlogenheid die zijn weerga niet kent. Dagelijks leidt ze twee stagiaires op van het ROC in Tilburg en Eindhoven en werkt ze aan uiteenlopende opdrachten in lokaal, regionaal en nationaal verband. Creatieve duizendpoot is een omschrijving die haar onderwaardeert. De kostumering voor een nieuwe oorlogsfilm en de aankleding van een theatergezelschap binnen de luchtvaartbranche is maar een greep uit het arsenaal van opdrachten die ze onder haar hoede heeft.

Vanuit haar roots bij het klassiek ballet kun je haar leven gerust beschouwen als een wervelende dans.

Deadlines De Kanter zit op het puntje van haar praatstoel wanneer ze vol passie beschrijft ‘hoe het zo gekomen is’. Haar leven kun je afwisselend omschrijven als ‘groots en meeslepend’ en ‘klein en ingetogen’. Hoewel bescheidenheid haar siert, weet de moeder van vijf kinderen wel degelijk wat ze waard is en dat straalt ze ook met verve uit. En terecht. Want een ieder zal het met ons eens zijn dat het bijna ondoenlijk lijkt om opdrachten voor de kostumering van zowel film- als theaterproducties bijna tegelijkertijd aan te nemen en die ook nog binnen de gestelde deadlines ten uitvoer te brengen. Daar komt nog bij dat De Kanter samen met haar grote liefde Jan al hoog en breed van haar pensioen had kunnen genieten. Gevrijwaard van bijna alle deadlines die het leven te bieden heeft. Maar niets is minder waar.

Logboek In een zwierende jurk van soepele stof schrijdt ze door de woonkamer. “Hoe vind je ’m? Eigen fabricaat. De stof komt van

58

TILLYWOOD

de markt op de Besterd en tel je het arbeidsloon niet mee, dan ben ik nu aangekleed voor vijf euro.” Ze heeft naast haar creatieve talent blijkbaar ook nog een uitstekend ontwikkelde aanleg voor efficiency en kostenbesparing. Geen wonder dat de ene na de andere opdrachtgever bij haar aanklopt voor de aankleding van een nieuwe productie of het ontwerpen van couture voor een modeshow. “Veel gebeurt hier met de hand, het ambacht houden we in ere”, benadrukt De Kanter terwijl ze iets wat lijkt op een logboek tevoorschijn haalt. “Hierin kun je zien wat ik in de loop der tijd met behulp van mijn leerlingen allemaal heb geproduceerd.” Van begin tot eind: alles staat er tot in detail in omschreven. Van ontwerp tot eindresultaat. Van de inkoop van de stof tot de overdracht aan de opdrachtgever. Haar vingers glijden behoedzaam over de pagina’s terwijl ze een toelichting geeft. Ze koestert het dikke boekwerk alsof ze een kind door de haartjes strijkt. Haar complete ziel en zaligheid heeft ze erin vastgelegd. Hoewel ze met haar tijd is meegegaan, ze weet hoe de computer werkt, ze een eigen website heeft en ze actief is op Facebook, legt De Kanter alles omtrent haar producties liever tastbaar vast in haar logboek dan digitaal in haar computer.

Erkend leerbedrijf Alles wat De Kanter aan kostumering produceert, gebeurt in haar atelier op zolder. Ze gaat me voor naar boven en met een beetje geluk lopen we niet met het hoofd tegen de was die op gezette tijden hangt te drogen in het trapgat. Ze stelt een van haar stagiaires voor want de activiteiten in haar atelier zijn al jaren op hun waarde gekwalificeerd onder de noemer ‘erkend leerbedrijf’. Wie in haar domein komt, kijkt zijn ogen uit. Overal zie je stoffen, mandjes met restanten, klossen garen, paspoppen, ontwerpen in voorbereiding, een rij galajurken, een carnavalskostuum, diverse naaimachines en een tafel waaraan haar stagiaires aan het werk zijn. “Je ziet het, dit is met recht een erkend leerbedrijf”, zegt ze met een lach. Het is een

Reportage

“Truus de Kanter is voor ons een geschenk uit de hemel” trotse lach. “Ik heb jaren achtereen gewerkt in het Textiel Museum in Tilburg. Ik leidde daar workshops en hield rondleidingen, voelde me er als een vis in het water.” Geen wonder, met alle talenten die ze in huis heeft zou elke museumdirecteur in zijn handen klappen wanneer iemand als De Kanter haar activiteiten en goede wil zou aanbieden. Vanwege gezondheidsredenen heeft ze die activiteiten echter op een laag pitje moeten zetten. “Maar in mijn atelier heb ik het alleen maar drukker gekregen”, zegt ze terwijl ze haar logboek weer tevoorschijn haalt.

Luchtvaarttheater ‘Flying Circus’ Ze laat het ontwerpproces zien van de kostuums voor een theatergezelschap binnen de luchtvaart dat onder de naam Flying Circus nationaal en internationaal furore maakt. Dat kan gebeuren op alle vliegvelden in binnen- en buitenland tijdens vliegshows en verder overal waar er behoefte is aan een inspirerend verhaal over vliegen in het algemeen en historische luchtvaart in het bijzonder.

Het gezelschap wordt vervoerd met en brengt de nacht door in een grote dubbeldekker touringcar. Die wordt in de lucht doorgaans vergezeld door een gitzwart historisch vliegtuig van het type Boeing n2s-3 Stearman onder de toepasselijke bijnaam Old Crow. Bij het ontwerp van de belettering van de Flying Circus-dubbeldekker werd De Kanter vanwege haar uitstekend gevoel voor kleur en vorm ook betrokken. Bedenker, artistiek leider en inspirator van FlyingCircus.nl is Hans Nordsiek, in het dagelijks leven actief als gezagvoerder op een Boeing 777 bij KLM. Nordsiek: “Truus de Kanter is voor ons, het team van Flying Circus, een geschenk uit de hemel. Toen we een significante sprong maakten naar een hoger en professioneler niveau van onze voorstellingen hadden we grote behoefte aan iemand met ruime ervaring op kledinggebied. En ook aan iemand die denkt en werkt in dezelfde sfeer als wij. Toegewijd,

gepassioneerd en met volle overgave hard werken. Truus past daar prachtig in. Toen ook nog bleek dat zij ervaren danseres en poppenmaakster en -speler is, was de samenwerking snel beklonken.” Ondertussen is De Kanter verantwoordelijk voor het hele visuele plaatje van het theatergezelschap en haar zelfontworpen en gemaakte kledinglijn past daar wonderwel in. “Kortom, we zijn erg blij met haar”, benadrukt Nordsiek. Ze loopt naar een hoek met een paspop en laat een kostuum zien. Een lange overjas met daaronder een ouderwetse, groene legerbroek van loden stof met, door haar geborduurde, gepofte pijpen en daarboven een camelkleurig legeroverhemd met gebreide rode stropdas. “Die legerbroek is authentiek en al heel oud. Ik ben voor het theatergezelschap naar de dump gegaan en heb daar de mooiste exemplaren tussenuit gezocht. Daarna heb ik de broekspijpen in ruitpatroon geborduurd, geheel afgestemd op de rest van de kostuums en het totale plaatje.” Ze pakt de kop van een pop met een pilotenoverall aan; een brokkenpiloot met een chagrijnige gelaatsuitdrukking. “Deze pop heb ik op verzoek gemaakt omdat die als nieuw item aan de voorstelling wordt toegevoegd.”

Speelfilm ‘Schaduwspel’ Aan een stang tegen het schuine dak van de zolder hangt een gedeelte van de galajurken en kostuums die De Kanter ontworpen heeft voor een nieuwe speelfilm. “Hiervoor moest ik me verdiepen in de mode uit de veertiger jaren. Aan de hand van een paar modetijdschriften uit die tijd en een bezoek aan het Haags Gemeentemuseum heb ik me een beeld kunnen vormen van de kleding uit de jaren veertig en ben ik aan de slag gegaan.” Ze pleegt dus, zo nodig, grondig onderzoek voordat ze aan een nieuwe opdracht begint. “Het gaat om een oorlogsfilm die zich afspeelt in en om Oisterwijk. Op 26 oktober dit jaar is het zeventig jaar geleden

TILLYWOOD

59

dat Oisterwijk en omgeving zijn bevrijd en dit gegeven vormde de aanleiding voor de productie van een speelfilm. Op die dag wordt de film voor het eerst aan het publiek getoond. Ik heb voor veel acteurs de kostumering gedaan, tot aan het maken van een uniform van de Landwacht toe.” Marya Husstege, hoofdredacteur bij LOVO (Locale Omroep Voor Oisterwijk en omstreken), is het brein achter de speelfilm. Ze is naast bedenker ook producent. “Met de film willen we een stuk locale geschiedenis overdragen aan de jongere generaties. Oorlog spreekt nu eenmaal tot ieders verbeelding en we willen laten zien wat er zich tijdens de Tweede Wereldoorlog in de eigen omgeving heeft afgespeeld. Een en ander is opgenomen in het lesprogramma op scholen in de omgeving.” Wat de cast en figuratie aangaat, zijn vooral mensen uit de regio aangetrokken.

“We werken met zo’n 200 figuranten en enkele hoofdrolspelers.”

Soldaat van Oranje en Sister Act Namen van professionals als Bente en Barbe van den Brand en Tineke Ogink, twee zussen en hun vriendin die momenteel (hoofd-) rollen vertolken in respectievelijk de musicals Soldaat van Oranje en Sister Act, spelen onder andere de hoofdrol in de nieuwe oorlogsfilm. “Voor de kostumering werd ik ‘via via’ geadviseerd om Truus de Kanter te benaderen. Ik maakte kennis met haar en al snel werd duidelijk dat we op een lijn zaten qua ideeën en aanpak van het project. Ze is kundig, flexibel en perfectionistisch. En ze kan toveren met een beperkt budget. Sindsdien heeft ze vele kostuums ontworpen evenals kleding voor een galabal dat moest worden opgenomen.” De Kanter wijst in haar atelier de galajurken aan waar Husstege op doelt. Ze pakt haar logboek er weer bij. “Over flexibiliteit gesproken”, zegt ze terwijl ze de bladzijde openslaat, waarop te zien is hoe ze een uniform van de Landwacht produceert.

“Marya had zo’n uniform nodig en kon er maar niet aankomen. Toen heeft ze mij ten einde raad gevraagd terwijl dit voor mij ook totaal nieuw was. Mijn man heeft voor mij onderzoek gedaan naar de juiste

60

TILLYWOOD

kleur, vorm en emblemen. Daarna heb ik een patroon gemaakt en de stof uitgezocht. Allemaal binnen een beperkt budget, maar het is gelukt zoals je kunt zien.”

“Marya had zo’n uniform nodig en kon er maar niet aankomen.”

Brabantse vlag Voor het nieuwste project dat hijgt in haar nek is De Kanter benaderd door Paul Spapens, voorzitter van de ‘Brabantse Hoeders’, bewonderaars en bewakers van de Brabantse cultuurhistorie en Brabantse identiteit. “Ik moet ervoor zorgen dat in het najaar een modeshow wordt gelopen die er onberispelijk uitziet. In het kader van het thema Brabantse Vlag ontwerp ik een kledinglijn in het roodwit geblokte Brabants bont. Het materiaal dat ik hiervoor uitgekozen heb, wordt geprint in het Textiel Museum in Tilburg.” Beneden gaat de bel. “Dat zal mijn andere stagiaire zijn”, zegt ze. “Die is hier vorige week begonnen. Ik vind het heerlijk om meiden van de ROC modeopleiding de kneepjes van het vak bij te brengen.”

Ze glundert terwijl ze dat zegt. Ik ben overtuigd. De Kanter is een rasartieste. Een modeontwerpster pur sang die kan toveren met beperkte middelen en werkt met hart en ziel. En dat allemaal vanuit een zolderkamer in Tilburg-Noord. o Informatie over Truus de Kanter, luchtvaarttheater en speelfilm (inclusief trailer): www.schaduwspeldefilm.nl www.FlyingCircus.nl www.truusdekanter.nl

Broodje beleid Raad wil niet in debat met de stad Tilburgers.nl is dé digitale nieuws-site van Tilburg. Tilburgers.nl is onafhankelijk en biedt politieke verslaggeving, interviews, en nieuws over Tilburgers en haar bewoners in tekst, beeld en geluid.

Uitgangspunt is steeds het duiden van het nieuws en het geven van achtergronden door feitelijke verslagen en interviews. Tilburgers.nl levert ook wekelijks een online bijdrage op www.Tillywoodmagazine.nl Het voorstel van raadslid Joost van Puijenbroek van het CDA om als gemeenteraad, met alle partijen gezamenlijk, debatten te gaan organiseren met zoveel mogelijk inwoners, werd maandagochtend 30 juni besproken in de commissie Bestuur. Dit voorstel werd direct hard neergesabeld, met name door de VVD, PvdA en TVP, waarbij de overstap van Joost van Puijenbroek naar het CDA, vlak na de verkiezingen in maart dit jaar, het belangrijkste tegenargument bleek.

Auke Blaauwbroek (PvdA): “Bent u uw eigen tekortkomingen aan het maskeren?” Roel Lauwerier (VVD): “Probeert u uw politieke geloofwaardigheid op te poetsen? Ik heb hier geen behoefte aan.”

Linda Oerlemans (Voor Tilburg) vond het idee te ‘top-down’, terwijl ze enkele weken geleden in de wandelgang met hetzelfde idee op de proppen kwam.

hij dat zijn voorstel prima kon bestaan naast de politieke cafés die partijen zelf al organiseren. De voorwaarden van D66 nam hij graag over om over een week in de Gemeenteraad met een nieuw voorstel te komen.

“Probeert u uw politieke geloofwaardigheid op te poetsen? Ik heb hier geen behoefte aan.”

D66-fractieleidster Mieke Heuvelmans uitte zich wat milder. Zij wilde op zich wel in het idee meegaan, maar dan wel onder een flink aantal voorwaarden, zoals onder andere: uitvoering door Tilburg Debatstad, een vooraf gesteld doel van een debat en op ongebruikelijke plekken in de stad. “Tilburgers zijn geen praters maar doeners. Politiek moet ideeën van burgers mogelijk maken en niet alleen willen praten. Is het CDA vergeten dat bij georganiseerde stadsdebatten in het verleden het juist steeds dezelfde organisaties zijn die zich aandienen om mee te debatteren?”

Opmerkelijk: een klein uurtje later ging de commissie zonder meer akkoord met een inspraak-raad voor alle Tilburgers op 1 september, waarbij iedereen mag reageren en voorstellen mag doen voor de Perspectiefnota 2015, waarin de plannen voor het volgende jaar worden vastgelegd. o

Joost van Puijenbroek liet zich door zoveel tegenstand niet uit het veld slaan. Hij gaf aan dat Tilburg DebatStad niet had meegeschreven aan het voorstel, maar dat deze organisatie wel enthousiast had gereageerd op het idee en graag wilde meewerken. Ook vond Fotobijschrift

Lees ook: Tiburgers praten mee over de toekomst van de stad www.Tilburgers.nl

62

TILLYWOOD

Politiek

MrWheels Cabrio duo Tekst: Floris Wyers | Fotografie : Alwin Kroon

Audi RS5 Cabriolet Als het mooi weer is, is er niets fijner dan een snelle cabrio. Audi gaf mij voor deze cabriospecial de hemelse RS5 Cabriolet, de snelste uitvoering van de A5 Cabriolet. Onder de motorkap ligt de 4.2 liter motor van Audi, met 450pk en een verrukkelijk geluid, dat belooft veel goeds..

Vermogen De eerder genoemde V8, verdeelt dus 450pk over de vier wielen, en spurt daarmee in een heerlijk snelle 4,9 seconden naar 100km/u.

De topsnelheid van dit model ligt op 280km/u. Standaard is deze begrensd 250km/u, maar bij dit model is de topsnelheid als optie verhoogd. De 7-traps automaat schakelt soepel, en ik heb de mogelijkheid om zelf met de flippers te schakelen.

Beleving Echt zuinig is dit atmosferische blok niet, Audi geeft een verbruik van rond de 1 op 9 op. Maar in de praktijk haalde ik dit niet, maar dat verwacht ik ook niet van een heftig blok als deze! Voor de mensen die zuinig willen rijden biedt Audi immers wel een diesel of zuinige TFSI motor in de A5 Cabriolet. Deze RS5 is puur gemaakt voor de beleving, de snelheid en het heerlijke geluid.

Ouderwets genieten Al snel breekt de zon door Ik heb geluk, als ik de Audi ophaal is het bewolkt, maar al snel breekt de zon door. Het open rijden met het spectaculaire geluid van de V8 op de achtergrond, is een genot. Pas bij 8250 toeren per minuut heeft de motor zijn maximaal vermogen, en dan schreeuwt en brult de Audi het werkelijk uit!

Zakelijk Binnenin de auto is het vooral Duitse degelijkheid. Een dashboard zoals we die in de normale modellen van Audi ook tegenkomen, zakelijk dus. Is dat dan een nadeel? Nou nee, alles zit erop, en over de ergonomie is door Audi goed nagedacht. Het is alleen wat minder frivool dan in bijvoorbeeld een Italiaanse of Engelse auto.

Een puntje van kritiek, ik miste een directe USB aansluiting voor mijn telefoon. Dit is wel op te lossen met een verloopstuk, maar dat is een beetje uit de tijd nu.

Aandacht Met zijn rode buitenkant trekt de Audi erg veel aandacht. Niet iedereen vindt het even leuk wanneer je herrie maakt met een ‘snelle rode auto’, maar ik kreeg toch overwegend duimpjes! En terecht, de RS5 is dik, sportief en elegant tegelijk, maar zeker niet ordinair.

Fotobijschrift

64

TILLYWOOD

Dat genieten kost naast de benzine, ook aardig wat in aanschaf.

De RS5 Cabriolet is er vanaf €138.210, het model dat wij reden kost €168.702, maar dan zit er wel alles op wat je nodig hebt. Voor een vergelijkbare prijs heb je bijvoorbeeld ook een dikke Porsche 911 cabrio. Maar hoe dan ook, de dagen met deze auto waren ouderwets genieten met een traditioneel blok zonder turbo’s, een ras van auto’s wat nagenoeg uitgestorven raakt.

automotive

Mercedes E 400 Cabriolet Ook een cabrio, maar dan van een iets andere orde, is de Mercedes E 400. Ook heel snel, en wanneer je wilt best sportief. Maar iets meer op luxe en comfort gericht, in plaats van snelheid en opvallendheid.

De E-Klasse cabrio gaat alweer een aantal jaren mee, maar heeft onlangs een opfrisbeurt gehad, en dat is wat mij betreft positief uitgepakt! hebben we naast de eerder genoemde stoelverwarming, ook stoelkoeling. De keyless go is inmiddels niet meer heel bijzonder, maar het blijft ideaal, de sleutel kun je te allen tijde in je zak houden.

Veel power Met deze Mercedes heb ik dus minder de behoefte om het gas diep in te trappen dan met de Audi, die sportwagenprestaties levert en er volledig op ingesteld is, om nog maar eens de vergelijking te maken. Maar wanneer ik wil heeft de E 400 wel heel veel power! Het is dan ook bijna het topmodel van de E-Klasse cabriolet, met maar liefst 333pk. De sprint naar 100 doet hij in slechts 5,3 seconden, en de topsnelheid is begrensd op 250 kilometer per uur.

Volgestopt met opties

Luchtsjaal Dat is waar Mercedes goed in is; comfort. En dat is bij deze E-Klasse cabriolet niet anders, de auto is uitermate geschikt om op een mooie zonnige dag, met de kap open, lekker te cruisen.

Ik had tijdens het rijden met de Mercedes iets minder mooi weer dan toen ik de Audi reed. Gelukkig heeft Mercedes daar wel een aangename oplossing voor verzonnen, de ‘airscarf’, een ‘luchtsjaal’ dus. In de hoofdsteun zit een blower verwerkt, die desgewenst warme lucht in je nek blaast. In combinatie met de climat control en stoelverwarming, is het mogelijk om tot zeer lage temperaturen open te rijden. Eigenlijk hoeft de kap alleen nog dicht wanneer het regent!

De auto die ik rijd is volgestopt met opties, en komt daarmee op een forse €94.462. Dan is ie wel uitgerust met bijvoorbeeld een AMG sportpakket, een mooie set velgen, veel veiligheidssystemen en een rijassistent. De E 400, met de biturbo V6, is er vanaf €68.900.

De goedkoopste E-Klasse cabrio kost €52.500, daarvoor krijg je dan een E200 met een 184 pk viercilinder, eigenlijk al voldoende. o

Luxe interieur Onderdeel van een hoop comfort, is een luxe interieur, dat zit wel goed, een groot scherm op het dashboard geeft alles weer op het gebied van media. Met dit systeem stuur je het fantastische geluidssysteem van Harman Kardon aan. Ook is de E is uitgerust met een hoop veiligheidssystemen, zoals distronic, een grootlichtassistent, een rijassistent die je tussen de lijntjes houdt en nog veel meer. Kortom; de Mercedes zit helemaal vol met sensoren en systemen die met de bestuurder meekijken, en zo nodig kunnen waarschuwen of ingrijpen. Verder op het gebied van comfort,

TILLYWOOD

65

66

TILLYWOOD

Tilburg business

De smaak van de slager Familie LeJeune: slagers in hart en nieren Tekst: Jessica Verhoof | Fotografie: Guido Koppes

Slagerij LeJeune in de Willem II-straat is al meer dan honderd jaar een begrip in Tilburg. Sinds 2008 zwaait Jean Maurice -telg uit de vijfde generatie van dit Tilburgse slagersgeslacht- de scepter over de zaak. Tillywood verruilde het boodschappenlijstje voor een vragenlijst en stuurde Jessica Verhoof op pad om vader en zoon LeJeune het geheim van hun succesformule te ontfutselen…

Flarden stof van de gesloten luifel aan de statige winkelpui, wapperen klapperend in de koude oostenwind. SLAGERIJ LEO LEJEUNE, lees ik in het zwarte marmer boven de entree. Als ik de deur open, klinkt er een belletje. Dit gerinkel herhaalt zich deze middag nog vele malen. Zo klinkt succes dus. Mooi. Ik ben benieuwd naar de details.

“Een stukske leverworst! Een pond gehakt! Een bakske zult!”; de bestellingen volgen elkaar in rap tempo op. Saillant detail: dit zijn de specialiteiten van het huis. Jean Maurice hoort het allemaal glimlachend aan: “Dit zijn vanaf het begin onze populairste producten”, zegt hij: “en dat zal voorlopig ook wel zo blijven.”

Wonderlijk. “Nee, hoor! Onze lekkernijen worden ambachtelijk gemaakt. Hierdoor kunnen we ze allemaal een heel eigen, specifieke smaak geven; de smaak van Lejeune. Ook onze bloedworst en zwezerik verkopen trouwens enorm goed. Ook niet zo gek want die vind je bijna nergens meer.”

“Bij ons draait alles om plezier en motivatie.”

Geen windeieren Zes jaar geleden nam Jean Maurice de zaak over van Jean; zijn vader. Op een paar kleine aanpas-singen na, bleef het assortiment hetzelfde. Jean Maurice: “Mijn vader en ik zijn, volgens mijn zus, praktisch gekloond. Niet zo gek gedacht van haar want qua stijl en smaak doen we eigenlijk alles hetzelfde. En ook ìk ga natuurlijk met mijn tijd èn de behoeften van de klanten, mee. Zo maak ik

tegenwoordig hachee, speciaal voor studenten die geen tijd of zin hebben om zelf te koken. Even opwarmen en smullen maar! Ook onze soepen en spareribs gaan als zoete broodjes over de toonbank. En onze kip, niet te vergeten! Scheelt toch weer mooi een bezoekje aan de poelier! Maar veel verder gaan we overigens niet, hoor. Ik streef nog steeds trouw mijn vaders’ standpunt na: Schoenmaker blijf bij je leest, slager blijf bij je vlees. Daarom zal ik onze traditionele producten ook nooit uit het assortiment verwijderen.

Juist hiermee onderscheiden wij ons nadrukkelijk van de rest.” En dat onderscheiden heeft de familie geen windeieren gelegd. “In de Tuinstraat had je vroeger drie slagerijen, in de Noordstraat twee, in de Heuvelstraat ook twee en op het Piusplein zaten er wel vijf.”, somt vader Jean vlot op. “Die zijn inmiddels allemaal verdwenen maar wij hebben standgehouden”, zegt hij met enige trots in zijn stem. “Kwestie van smaak…” Jean Maurice knikt instemmend.

Koesteren De klanten die op deze drukke vrijdagmiddag in de winkel zijn, zijn bijna allemaal ‘oude’ bekenden. “Klanten moet je koesteren”, zegt Jean Maurice. “Zolang je dat doet, blijven ze je bijna altijd trouw. Dit weet ik uit ervaring. Van veel van onze klanten hebben meerdere generaties onze slagerij bezocht. En ze blijven ons ook vaak tot het laatst toe trouw. Sommigen moeten we zelfs, vanwege ouderdomsgebreken, hier over de drempel dragen. Geen probleem.

We zijn net één grote familie” Jean beaamt dit: “We hechten veel waarde aan het sociale aspect”, zegt hij. “Jean Maurice is hier gelukkig ook heel goed in. Elke klant wordt verwelkomd. Dit wordt zeer gewaardeerd. Door deze ‘kleine’ dingen blijven de mensen graag terugkomen.” Voor bejaarde trouwe afnemers die de gang naar de Willem II-straat niet meer kunnen maken, gaat de succesvolle ambachtsman nog een stapje verder: “Bij deze mensen lever ik de bestelling thuis af. En ook dat doe ik natuurlijk met veel plezier. Gewoon een stukje extra service. Kleine moeite.

Groot plezier.”

TILLYWOOD

67

Tilburg business

Kadavers Niet alleen het assortiment van de slagerij maar ook de inrichting is, in het 108-jarig bestaan van de zaak, nauwelijks veranderd. Het woongedeelte daarentegen, waarin de familie lange tijd gehuisvest was, is wel flink veranderd; dat is tegenwoordig de werkplaats.

De oorspronkelijke werkplaats wordt nu als opslagruimte gebruikt.

Het daarachter gelegen slachthuis is niet meer in gebruik. Jean: “Vroeger runden we een varkens- annex kalfsslagerij. De dieren werden in ons slachthuis geslacht. Sinds de jaren ‘60 is het slagers in steden echter verboden hun vee terplekke te slachten. Toch is LeJeune, ondanks dit verbod, altijd een ambachtelijke slagerij gebleven. Hoe valt dit te rijmen met het sluiten van de slachterij?

Jean Maurice licht dit graag even toe: “Wij krijgen de kadavers hier aangeleverd en snijden ze vervolgens zelf helemaal uit. Ons vlees is altijd vers. Diepvriesproducten komen er hier niet in. Ik weet ook altijd precies waar het vlees vandaan komt. Indien gewenst vertel ik dat ook aan onze klanten. Ik houd van eerlijke handel. Dat is makkelijk want we hebben niks te verbergen. Het is zoals mijn vader altijd zegt: ‘dan kun je je hoofd met een tevreden hart te ruste leggen’. Hebben de mannen van LeJeune echt helemaal niks te verbergen? Jean Maurice fronst zijn wenkbrauwen. Korte stilte. “Ja, toch wel”, zegt hij vervolgens: “Onze recepten; die blijven natuurlijk altijd geheim…”

Voor mij voelt de winkel als een tweede thuis.” Jean bevestigt de woorden van zijn opvolger: “We hebben allemaal vrijwillig voor het slagersbestaan gekozen. Ik moest indertijd kiezen tussen werken en studeren. Ik koos voor de slagerij. Ik ben heel blij dat Jean Maurice ook voor het vak heeft gekozen. En als zíjn zoon straks ook slager wil worden, en ons familiebedrijf dus voortzet, zou dat heel mooi zijn. Maar dat moet dan wel een bewuste keus zijn want bij ons draait alles om plezier en motivatie. Zonder die ingrediënten is het met ons succes snel gedaan.”

“Sinds de jaren ‘60 is het slagers in steden echter verboden hun vee terplekke te slachten.”

Gekkenhuis LeJeune is een echt familiebedrijf. Hoewel Jean Maurice nu nog fris en fit is, komt ook voor hem ooit het moment waarop hij moet stoppen. En wat dan? “Het zou natuurlijk hartstikke leuk zijn als mijn zoontje, dat nu zeven is, de zaak dan over zou willen nemen”, vertelt hij. “Maar dit is absoluut geen must, hoor! Niemand in onze familie is ooit gedwongen om in de zaak te stappen. Voordat ik hier begon, verkocht ik vrachtwagens. En ondertussen droomde ik stiekem van een carrière als straaljagerpiloot. En uiteindelijk ben ik dus slager geworden. En daar heb ik geen moment spijt van gehad.

Als ik buiten sta, hoor ik de luifel weer klapperen. Ook het geklingel van het belletje gaat gestaag door. Het is nog steeds druk in de winkel. Vlak voor de kerst schijnt het hier helemaal een gekkenhuis te zijn. Dan staat er, volgens Jean Maurice, een rij tot minstens twintig huisnummers verderop; het ultieme compliment. Voor hem.

Niet voor al die mensen die dan in de kou trouw op hun bakske zult en hun stukske leverworst staan te wachten... o

TILLYWOOD

69

Terras Doncurado

Sterk in steigerhout BeRoni Tekst: Ron Obbens | Fotografie: Paul bekkers

Het is geen exclusieve pastasoort of merk spaghettisaus. BeRoni klinkt Italiaans, maar is op oerHollandse leest geschoeid en ontstaan in 2010. Twee vrienden van elkaar, Berry Mutsaers en Ron Obbens, koesterden al geruime tijd plannen om samen te gaan ondernemen. De naam is dan ook een combinatie van beide voornamen, maar dus wel ‘met een vleugje Italië’.

Berry en Ron besloten een nieuwe trend te omarmen. BeRoni ging zich richten op het maken van steigerhouten meubelen. “We maken alles van gebruikt steigerhout, want dat geeft veel meer warmte en charme aan meubels. Naast het maken van steigerhouten meubelen leveren we ook houten en laminaatvloeren.” Daarmee heeft BeRoni veel te bieden met het oog op de creatie van een warme sfeer binnen in- en exterieur.

Ligt in de begintijd van BeRoni het accent vooral op het maken van steigerhouten tuinmeubelen; in de jaren die daarop volgen, zet de trend in steigerhout verder door. Steeds meer bedrijven ontdekken de warme uitstraling van steigerhout en passen die ook toe in het interieur. Binnen de horeca, maar ook in winkels en op kantoren verschijnen steeds meer producten van BeRoni. Naast de inrichting van Walter Pinto schoenen en het terras van Mas Tapas Y Vinos

70

TILLYWOOD

wordt ook het in- en exterieur voor Doncurado gedaan. Terwijl halverwege 2012 de plannen voor Doncurado steeds meer vorm krijgen, leggen Paul Sommer en Onno Jansen direct contact met Berry. Hun zaak moet grotendeels worden ingericht met gebruikt steigerhout. Berry, creatief brein van BeRoni, gaat in februari 2013 vol overgave aan de slag, wat een prachtig resultaat oplevert.

Doncurado is mede dankzij het werk én de producten van BeRoni een enorme aanwinst voor het gebied aan de Piushaven. o Contactinformatie: M: 06-21811289 (Ron Obbens) M: 06-54263463 (Berry Mutsaers) E: info@beroni.nl I: www.beroni.nl T: @BeRoninl

Tilburg business

Knusse wijnbodega Walhalla voor wijn- en fijnproevers Tekst en Fotografie: John Smid

Sinds kort is Tilburg een heuse wijnbodega rijker. ‘Corton’ wordt uitgebaat door Sjaak van Diemen (35) en is gelegen aan de Heuvelstraat 139 in ons lommerrijke Tilburg (helemaal achteraan, naast het kerkje). De naam is ontleend aan een wijngebied in de Bourgogne in Frankrijk en is tevens de naam van één van zijn lievelingswijnen.

Sjaak is een gedreven vinoloog en probeert zijn gasten zo goed mogelijk te informeren over de 175 verschillende wijnen die hij op voorraad heeft. Iets wat hem uitstekend af gaat door zijn vinologenopleiding aan de wijnacademie. Twintig van deze wijnen verkoopt hij per glas, die we voor het gemak even als ‘huiswijnen’ aanmerken. De overige wijnen zijn alleen te bestellen per fles. De prijzen variëren dan van 19 tot 2500 Euro. Zo heeft Sjaak voor iedere smaak een prijsoplossing. Een en ander wordt rijkelijk vergezeld door zijn ‘charcuterie & fromage’. Natuurlijk is er ook een heerlijk biertje voorhanden!

Gecombineerd met het smaakvolle interieur van ‘Benchmark Design’ uit de Nieuwlandstraat in Tilburg, maakt dat alles je bezoek tot een beleving, waar je zeker op terug komt. Het team van TILLYWOOD heeft al voorgeproefd en wenst je een sfeervolle avond toe! o

Openingstijden: do: 15-23 uur, vr: 15-24 uur, za: 15-24 uur, zo: 15-23 uur, ma: 15-23 uur.

Dinsdag en woensdag heeft Sjaak zijn rust nodig….

TILLYWOOD

71

TalentSquare Het is nu bijna een jaar geleden dat TalentSquare werd geopend. Het appartementencomplex voor internationale studenten was net op tijd klaar voor het nieuwe studiejaar. Het moest een broedplaats worden voor talent en kenniswerkers. Drie internationale studenten die er vanaf dag één wonen vertellen over studeren in Tilburg en de ‘Blokkendoos’.

Tekst en Fotografie: Pieter Zee

Fadli (22) Uit Indonesië, Jakarta “Ik kom uit Jakarta en dan is Tilburg wel even wennen.” Vertelt Fadli.

Voor hem was de keuze Nederland of Australië. De keuze viel al snel op Nederland. “Voor mij is het hier veel exotischer dan Australië.

De keuze voor Tilburg was eigenlijk andere steden afstrepen.

Groningen ligt te afgezonderd en Amsterdam is te duur. Aan de andere kant staat de Tilburgse Universiteit goed aangeschreven en Tilburg ligt centraal om andere dingen te ondernemen.”

In april berichtte het Brabants Dagblad over te luidruchtige feesten in TalentSquare. TBV Wonen besloot daarom beveiligers in te huren. “Dat viel allemaal wel mee. Volgens mij had dat te maken met de Nederlandse directheid en hoe het gebouw is gemaakt. De ramen kunnen niet open, dus lucht ontsnapt niet. Daardoor is het heel gehorig in dit gebouw. Je hoort écht alles. Als er dan een feest is, dan is dat erg vervelend voor sommigen. En door de directheid van Nederlanders, wordt er veel geklaagd. Ik zag een keer een Nederlandse jongen bij de receptie stampij maken met opnames van een feestje in de hand. Hij eisten dat er meteen wat aan gedaan zou worden. De reactie die hij kreeg was: ‘We sturen wel een mailtje naar het management.’ Maar dat was niet goed genoeg.

Het management was er toch van geschrokken en hebben meteen beveiliging ingehuurd. Een beetje overdreven, wat mij betreft. Er is nu wel wat veranderd. Mensen kondigen nu wat sneller aan dat ze een feestje hebben. De directe manier waarop die jongen zijn gelijk ging halen, zou je in Indonesië niet zo snel zien.”

Het idee dat dit een broedplaats van kennis is, met kenniswerkers, starters en ondernemers vindt Fadli niet echt te zien. “Als je ziet hoe sommige bewoners zich gedragen, komt dit niet over als een kenniscentrum. Laatst had een kerel een tv van het gebouw gegooid en iemand anders had lopen kotsen in de lift.”

72

TILLYWOOD

“Ik vind het hier wel hartstikke leuk. Ik woon er al drie jaar. Tilburg kan ook erg mooi zijn. Zo ga ik graag naar het Blauwe Meer en daar is in de buurt is een oud houten brug met een heel mooi uitzicht. In de zomer ga ik daar graag met vrienden naartoe. Je moet er soms even naar zoeken in Nederland, maar het is er zeker.”

‘De cursus Nederlands is héél populair onder internationale studenten’ Karyna (20) Uit Oekraïne, Lugansk “Sommige internationale studenten vinden Tilburg een beetje saai.

Daar ben ik het niet mee eens. Ik denk dat ze zich een beetje stukstaren op het feit dat Tilburg klein is. Ik vind Tilburg juist heel leuk. Zo kom ik niet uit een grote stad. Namelijk Lugansk in de Oekraïne. Ik zat daar op de universiteit en nu studeer ik hier twee jaar voor mijn bachelor. Het niveau is hier echt duidelijk een stuk hoger. Het valt me vooral op dat echt iedereen Engels spreekt. Dat is in de Oekraïne totaal niet.”

Karyna denkt niet dat ze Amsterdam zou kunnen waarderen. “Veel te druk en te duur. Wat me trekt aan Nederland is de geschiedenis en de architectuur. Iedereen is vriendelijk en ik voel me hier welkom.

Ook is alles goed geregeld. Hier kan je vertrouwen op de gemeente

Reportage

‘Nederland was voor mij de exotische keuze’

en de regering dat ze hun werk doen en dat ze het goed bedoelen.

Dat is in de Oekraïne wel anders.”

Toen de onrusten begonnen in de Oekraïne twijfelde ze even of ze terug moest naar Lugansk. “Daar zitten ze er middenin. Maar ik denk dat het beter is dat ik hier zit. Ik ben echt bang dat we tegen een burgeroorlog aanzitten. De twee kanten zijn inmiddels zover gegaan dat ze allebei niet meer terug willen keren. Dat is een onhoudbare situatie. En Poetin’s bemoeienis helpt ook niet. ” “Dan is het hier heerlijk rustig.” Ze hoopt dat ze hier ook haar master kan doen. Zo goed bevalt het. Ook over TalentSquare is ze ook te spreken. “Het ligt eraan wat je gewend bent. In de Oekraïne is studentenhuisvesting niet zo goed geregeld. Daar kom je niet in gloednieuwe gebouwen terecht speciaal voor studenten. “Je merkte wel dat TalentSquare snel af moest zijn toen we er net kwamen wonen. Niet alles was af en het was er rommelig.”

Ze zou ook graag Nederlands willen leren, maar cursus die de Universiteit is zó populair dat die elk semester helemaal vol zit. Er is een lange wachtlijst voor de internationale studenten om erop te komen. Karyna heeft daar wel een verklaring voor. “Je ziet voornamelijk studenten uit het zuiden van Europa zich inschrijven.

Spanjaarden, Italianen en Grieken. Zij hebben weinig vertrouwen in de toekomst en hopen zo hun kansen op een baan in Nederland te vergroten. In Nederland gaat het namelijk stukken beter dan daar.”

Mia Martin Laprade (20) Uit Frankrijk, Lyon “De enige reden dat ik hier studeer is omdat de universiteit hoog staat aangeschreven. Ik kende Tilburg van tevoren niet en ik was bang dat ik het niet leuk zou vinden. Ik kom uit Lyon en die stad is ongeveer zo groot als Amsterdam. En voor Frankrijk is Lyon een middelgrote stad. Ik ben dus een veel grotere steden gewend.”

Ze studeert International Business. Dat is een populaire studie voor internationale studenten omdat het zo goed staat aangeschreven.

“Maar na twee jaar hier, verveel ik me een beetje. Doordeweeks is het leuk. Ik heb hier vrienden en er wordt genoeg georganiseerd, maar in het weekend is er niets te doen. En dan ga ik weg, niet per se naar Frankrijk, maar dan zoek ik iets om erop uit te trekken. In Tilburg is er dan niet veel. Ik reis rond Nederland om vrienden te ontmoeten. Dat is erg leuk. Ik vind grotere steden leuk.”

Of ze TalentSquare als een broedplaats voor starters, studenten en kenniswerkers ziet? “Nee, dat gevoel heb ik niet. Soul Café bijvoorbeeld, dat zou vol moeten zitten, maar het is voornamelijk leeg. Het is ook veel te duur daar. Het is de bedoeling dat alle bewoners daar komen om iets te drinken ’s avonds, lijkt me. Maar dat gebeurt niet, niemand komt daar. Dat vind ik erg jammer. Daar had veel meer in gezeten. Je wilt een beetje dat hostelgevoel hebben. Dat je er kan zitten met je laptop zonder de verplichting te voelen om iets te bestellen.”

Maar wat ze dan wel leuk vindt hier? “Aan de andere kant denk ik niet dat Nederlanders die naar Frankrijk komen om te studeren zo goed worden geholpen als in Nederland. Hier is iedereen heel behulpzaam. Een groot onderdeel van dat verschil is dat weinig mensen Engels spreken in Frankrijk. Het is steeds meer, jongere mensen leren steeds meer Engels, maar we hebben nog een lange weg te gaan. De meeste jongeren van mijn leeftijd, ik ben 20, spreken geen Engels. Zij kunnen niet eens een kort gesprek in het Engels voeren. Het niveau op school is zo laag in het Engels dat niemand het leuk vindt om het te leren. Het is ook op een bepaalde manier arrogantie, omdat het systeem veranderd kan worden, maar dat doen ze niet. En mensen kunnen zelf ook bepalen dat ze Engels willen leren.” o

TILLYWOOD

73

Festival tips Van Mc Apster Tekst: Pieter Zee en Ap Chakur

Het aantal festivals dat zich in de zomer om je oren vliegt, kan nogal overweldigend zijn.

Heb je zin in een goed feestje en weet je het even niet meer? Dan biedt Tillywood Magazine uitkomst met onze ‘resident MC’ Mc Apster. Dat is de alias van de Tilburgse Ap Chakur, die in 2006 al naam maakte door de Qdance MC contest te winnen. Hij was toen pas een jaartje bezig. Sindsdien is hij niet meer te stoppen. Zo staat hij wekelijks in de grootste club van de wereld (In Ibiza. Genaamd: Privilege) en vliegt hij diezelfde wereld rond om het publiek te laten dansen en springen. Als je wilt weten waar je moet zijn deze zomer, dan is Ap dè man om je dat te vertellen.

Tilburgse kermis.

Think Pink. 21 juli “Dit is een fantastisch ‘gayminded’ dance-evenement van Roze Maandag. Ik heb daar zelf vaak gestaan. Een paar jaar geleden, toen Marokkanen slecht in het nieuws kwamen, wilde ik laten zien dat niet alle Marokkanen homo’s haten. Ik had toen aangeboden om mee te helpen een mooi feestje te bouwen. Sindsdien sta ik daar elk jaar. Het is een prachtig, Tilburgs, gemoedelijk feestje! Met uiteraard veel stijlvol roze.”

Must see: Levende legende Joost van Bellen

26 juli EDM fair.

“Dit is een nieuw, maar ook goed feest op de Tilburgse kermis. EDM staat voor Electronic Dance Music en is eigenlijk gewoon de Amerikaanse naam voor House. Dat maakt het er echter geen minder feest op. Ze richten zich meer op de hits dan Think Pink en is dus voor een breder, jonger publiek.” Must see: Mental Theo. Hij blijft goed en het is een feest van herkenning.

Dancevalley. 2 augustus.

“Dit is het enige festival van deze lijst waar ik zelf nooit heb opgetreden en één van de oudste dancefeesten van Nederland, misschien wel de wereld. Als je naar de line up kijkt, zie je de crème de la crème van de dance. Ze hebben een stuk of negen podia, dus er is veel te kiezen.”

Must see: Steve Angello van Swedish House Mafia

74

TILLYWOOD

Festival special Decibel Outdoor. 16 augustus.

“Dit is voor mij hét feest. Kwalitatief één van de beste festivals, als je van stevige muziek houdt. Heel Tilburg is daar te vinden. In 2012 stond ik op het podium, 10 meter hoog, in een tent. Het was snikheet die dag. Ik weet niet hoe de organisatie het doet, maar ze hebben altijd geluk met het weer. Voor mij was het wat minder. Warme lucht stijgt namelijk en voor mij was het niet te houden. Ik zweette me kapot. Ze kwamen wel met waaiers aan, maar die bliezen alleen warme lucht naar me. Gelukkig dat Decibel in de Beekse Bergen wordt gehouden, want ik heb na het optreden een duik moeten nemen om af te koelen!”

Mysteryland. 23 augustus.

“Dit is niet voor niets een van de langstlopende festivals van Nederland. Je wordt echt meegetrokken in het sprookjesthema. Het is heel erg gericht op creativiteit en heeft een fantastische aankleding. Dat zie je in alles terugkomen en dat doen ze heel goed. Een absolute aanrader om naartoe te gaan dit jaar. Ik ben er in ieder geval bij.”

Dancetour Tilburg. 24 augustus.

“Dit is ook al jaren een heel goed concept en het Leijpark is gewoon een fantastische locatie om een vet feestje te houden. Dancetour is heel toegankelijk. Het is gratis, wat ook belangrijk is en het heeft een hele brede line up. Ze zitten in verschillende steden door heel Nederland en de top van de wereld staat daar te draaien.”

Back 2 the 90s. 6 september.

“Heerlijk fout en er staan niet de minste namen. Het wordt elk jaar gepresenteerd door Gerard Ekdom en deze keer hebben ze onder andere de Vengaboys, 2 Unlimited, Paul Elstak, SNAP!, Nakatomi en Twenty 4 Seven binnen weten te slepen. Heel Tilburg loopt daarvoor uit. Foute muziek doet het altijd gewoon goed.”

Park Beats. 7 september.

“De dag na Back 2 the 90s heb je op dezelfde plek Park Beats. Dit is meer op de House gericht. Ook hier staan grote namen. Sander Kleijnenberg en Vato Gonzalez, bijvoorbeeld. Ik sta er voor de tweede keer en vind het een aanrader voor Tilburgers omdat je lekker goedkoop in de eigen achtertuin naar een goed feestje kan.”

TILLYWOOD

75

gers pardoel

TILBURG IS VOOR MIJ...

Gers Pardoel, rapper

Overal de weg kennen Thuis Weer terug dichtbij mijn vader wonen

Lekker wonen De stad waar ik het naar mijn zin heb

Lekker wandelen door het centrum De stad zonder Nike shop (helaas) Gezellig met mijn vrienden

De grote stad

Gezelligheid De stad waar ik graag woon.

Ik ben blij om een Tilburger te zijn Gers Pardoel brak in 2009 door vanwege zijn samenwerking met de Opposites met de singel Broodje Bakpao. Hij verhuisde vorig jaar naar Tilburg. Vrijdag 23 mei kwam zijn nieuwe album uit dat hij 24 mei lanceerde in Poppodium 013.

76

TILLYWOOD

Guus opent Muziekids studio Muzikaal onthaal voor zieke kinderen Tekst en Fotografie: John Smid

Onlangs is in het Elisabeth- Twee Steden ziekenhuis de ‘Guus Meeuwis Muziekids Studio’ feestelijk geopend. Natuurlijk was TILLYWOOD ook aanwezig bij de opening, die werd verricht door Guus zelf en burgemeester Noordanus, tevens beschermheer van de studio. Onder begeleiding van een ervaren studioleider of vrijwilliger kunnen kinderen die in het ziekenhuis behandeld worden of die op bezoek komen, zelf muziek maken of beluisteren.

De achterliggende gedachte is dat ze even hun ziekte, pijn, verdriet en het gemis van thuis kunnen vergeten. Ook rolstoelkinderen of kinderen met een infuus kunnen via een aparte opgang het podium betreden. De kids zijn razend enthousiast, dat blijkt uit de vele bezoeken sinds de opening. Ook ouderen weten al de weg er naartoe. Zo is er op verzoek van een terminaal zieke dame een pianoconcert gegeven door haar dochter, die ze zo graag nog een keer wilde horen spelen. Liggend op bed werd ze de studio binnengereden waar de moeder werd getrakteerd op een onvergetelijke dag. Ze had tijdens een helder moment gezegd, dat het prachtig klonk en dat ze het heel bijzonder vond dat dit alles zomaar mogelijk was. De toegevoegde waarde van de ‘Guus

Meeuwis Muziekids Studio’ bewijst zich iedere dag weer en nu al zijn er diverse ontroerende verhalen te vertellen over wat muziek voor kinderen betekent. Hoe ziek ze ook zijn, even achter het drumstel of even een paar akkoorden leren op piano of gitaar; de glimlach op hun gezichtjes is onbetaalbaar. De Muziekids Studio is mogelijk gemaakt door diverse sponsoren, maar de stichting kan nog volop financiële hulp gebruiken! De openingstijden zijn voorlopig van 13.00 tot 21.00 uur en alleen nog op werkdagen. In de nabije toekomst zal dit veranderen in 365 dagen per jaar. Wij van TILLYWOOD wensen de kinderen veel sterkte en de vrijwilligers succes! o

TILLYWOOD

77

social media

Je bent een echte tilburger als...

De kermiskoek je favoriete lekkernij is Tekst: Tegenwoordig vertellen we elkaar via een appje dat we verliefd zijn. Tot in de jaren dertig was het gebruikelijk dat een Tilburgse jongen hiervoor een kermiskoek gebruikte. Bakkers spoten in suikerletters teksten als ‘Ik weet niet beter te bedenken dan U dees kermiskoek te schenken’ op de koeken. Maar de koek werd niet alleen voor mierzoete doeleinden gebruikt. Gewapend met een bijl hakten jongens de speciale koeken in stukken tijdens het koekhakken. Er gebeurde hierbij helaas veel ongelukken en het spel werd in 1788 verboden.

De koek verdween uiteindelijk uit het kermisbeeld, maar in 2006 maakte hij een comeback. Frans en Karin van Morkhoven verkochten dat jaar de kermiskoeken weer op de Tilburgse kermis.

Je ook wel van een borreltje houdt tijdens de kermis Bij de kermis hoort natuurlijk een drankje voor de gezelligheid. Begin vorige eeuw lag het drankgebruik van de Tilburgers echter boven het landelijk gemiddelde. Hierdoor besloot de gemeente een verbod uit te vaardigen voor de verkoop van sterke drank tijdens de kermis. Vanaf 1920 tot en met 1935 was de drooglegging een feit. Helemaal alcoholvrij was de kermis niet. Het drinken van bier was namelijk wel toegestaan. Toch had de Tilburgers horeca het zwaar. Mensen grepen in de periode vóór de Tweede Wereldoorlog namelijk liever naar de flessen jenever dan naar het bier. De gemeente zorgde tijdens de drooglegging dan ook voor financiële steun voor de Tilburgse horecaondernemers.

LIKE ONS OP FACEBOOK Mede mogelijk gemaakt door Regionaal Archief Tilburg

KERMIS | 2014

TILLYWOOD KERMISSPECIAL

in dit nummer

FAMILIE KRUIK

“TONY’S WEDDING”

ROZE MAANDAG

NAUD VAN DE WIJNGAART

KOMT DAT ZIEN! DOOR HARRY DIJS

HORECA OVERZICHT WAAR ZIJN DE FEESTJES

OVER TILLYWOOD SOCIAL MAGAZINE TILBURG

“KOMT-IE! GAAT-IE! DRAAIT-IE!” De tijd van suikerspinnen, winnaars en raddraaiers is aangebroken; het is weer kermis! Ook het team van Tillywood heeft er natuurlijk veel zin in! Wij gaan, net als jullie, optimaal genieten van al het moois en lekkers dat de kermisexploitanten dit jaar voor ons in petto hebben. En in dit kader mag ik ook de horeca-exploitanten natuurlijk niet vergeten!

Met lekkere drankjes en spetterende live-optredens van bekende artiesten, zorgen zij ervoor, dat ook dìt jaar jouw kermisbeleving nòg intenser wordt. Inhaken en meezingen! Verderop in deze bijlage kun je lezen waar je moet zijn om jouw favorieten aan het werk te zien. En horen! En als je tussendoor even de benen wilt strekken, schrik dan niet als je ineens door iemand van de familie Kruik wordt aangesproken. Evenals vorig jaar, zullen er tijdens de kermis opnames voor hun minisoap worden gemaakt. Alle belevenissen van de familie zijn, ook tijdens de kermis, terug te zien bij Omroep Tilburg.

Zeg nou zelf: wat is er leuker dan na veel geploeter, gevloek en geduld -en bijna vijftig euro armer- alsnog die felbegeerde sleutelhanger te winnen? Of je even stoerder voordoen dan je bent en vervolgens lijkbleek en met heftige braakneigingen de attractie weer te verlaten?

Als je gebit begint te klapperen, of kiezen spontaan uitvallen in een of andere wervelende supernova..kijk dan snel op de pagina hiernaast!!

En dan heb ik het nog niet eens over al die lichaamsgeurtjes, die je op kunt snuiven als je je, te midden van de meute, voetje voor voetje in de richting van een wc begeeft omdat je blaas op springen staat.

Denk nu niet dat ik dit cynisch bedoel. Niets is minder waar! Alles wat ik zojuist beschreef, hoort gewoon bij onze kermis! Azijnpissers mogen zich bij hùn favoriete attractie, de Dixi, melden. De rest raad ik aan om er weer met volle teugen van te genieten want het is voorbij voor je het weet. Dus ga die attractie in! Pak nog een pilsje op het terras! Vergaap je aan de voorbijtrekkende massa! Gooi gerust nog een eurootje in die gokmachine! En geniet! Geniet! Geniet! En oja vergeet de waarzegster niet.

Harry Dijs

COLOFON

TILLYWOOD MAGAZINE UITGEVER Blue Mountain Media John Smid en Marc van Rijen REDACTIEADRES Spoorlaan 334 5038 CC Tilburg +31 6 19 70 14 96 www.tillywoodmagazine.nl HOOFDREDACTIE Marc van Rijen Debby Struijk-Buitelaar VORMGEVING Bo Stokkermans Thiërry Tetenburg REDACTIE Nathaly Heijne, Maartje Hoofs, Daisy Schalkens, John Smid, Joseliene van Tilburg, Jessica Verhoof, Pieter Zee, Liek Naninck, Harry Dijs, Rachel Steel, Floris Wyers, Mickey Jooren.

FOTOGRAFIE Frans Lahaye, Guido Koppes, Marieke Plasier, Nicole Panis, Bas van der Burgt , Marco van der Hout, Paul Bekkers COVERSHOOT Familie Kruik (Tony's wedding) Fotografie: Bas van der Burgt Marco van den Hout Met dank aan: Ilona Mol TILLYWOOD ONLINE Pieter Zee, Claudy Kleijberg DRUK Bal Media ADVERTEREN? Marc van Rijen +31 6 19 70 14 96 Sales@tillywoodmagazine.nl VOLGENDE UITGAVE Juli 2015 MET DANK AAN

Adjiedj Bakas, Guus Meeuwis, Arijan van Bavel,

Gers Pardoel, Jael Jonkman ( regionaal archief) , Andre Jansens, LeJeune, Sjaak van Diemen, Tilburgers.nl, Familie Kruik, Ilona Mol,

Nicole Panis, Frans Lahaye, Naud van den Wijngaard, Frans Versteden, Satudarah MC, BAT,

Robin Severi, Micky Jooren, Floris Wyers, Alwin Kroon.

DISCLAIMER

Meer Tillywood?

Ga naar www.tillywoodmagazine.nl

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvuldigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Kijk daar! Links!

‘De Dikste Dame’! Da’s lachen!

Fotobijschrift

4

TILLYWOOD

Kermis

Komt dat zien!

Met Mr. X over de Tilburgse Kermis 2014 Tekst: Harry Dijs | Fotografie: Regionaal Archief Tilburg

De Tilburgse kermis is voor de één een aanleiding om snel het world wide web af te struinen op zoek naar oordopjes. Voor de ander een reden om zijn/haar geliefde op unieke wijze (gaap) ten huwelijk te vragen. Of om gewoon samen met de huishoud-portemonnee op pad te gaan. Kortom: deze kermis laat niemand onberoerd. Tillywood heeft er zin in, stapt in de superrrr tijdmachine van de geheimzinnige Mr. X en neemt ook jou mee op een werkelijk ongelooflijk spectaculaire trip, kriskras door het heden èn verleden van onze kermis. Komt dat zien! No way back! Riemen vast! Daar gaan we!...

Oooooooooh! Aaaaaaah! Ja, da’s niet mis! We beginnen meteen op hoog niveau! En daarvoor moet je dit jaar naar het NS-Plein want daar staat het -jawel- allerhoogste reuzenrad dat ooit op onze kermis heeft gestaan. Slappe kermispraat? Overtuig jezelf.

Het uitzicht is werkelijk adembenemend mooi! Niets en niemand ontgaat ons.

Kijk daar! Links! ‘De Dikste Dame’! Da’s lachen! Maar voor de arme Anny van Wanrooy uit Kaatsheuvel was het helemaal niet zo grappig. Door een erfelijke afwijking aan haar schildklier woog ze meer dan tweehonderd kilo! Omdat ze vanwege haar omvang geen normale werkzaamheden kon verrichten en het gezin erg arm was, moest Anny -noodgedwongen- zichzelf exploiteren op de kermis.

Naderhand heeft ze ook nog met haar zoon Henk opgetreden.

Henk was ook -ja, ook door die afwijking- heel dik. Deze combinatie sloeg helaas niet aan. Maar de kermis zou de kermis niet zijn, als hier geen oplossing voor werd bedacht.

En ja, hoor! Niet veel later waren ze als moeder en dochter(!), onder de naam: ‘De Dikste Dames van de Wereld’, uitermate succesvol.

Anny stierf op haar 38e aan suikerziekte. Henk ging nog een tijdje in z’n eentje door als Miss Lola. Hij is in 2004 op de kermis getrouwd.

Hij werd 57 jaar.

Gelukkig konden alle gedupeerde ondernemers op financiële steun van de gemeente rekenen. Jazeker! U leest het goed! Echt waar! Ik zei u al dat het een ongelooflijke trip zou worden...

Geen tijd om bij stil te blijven staan! De tijdmachine voert ons verder. Roetsj! Omhoog! Omlaag! Bocht naar rechts! Geen paniek, dames! Dit zijn geen engerds. Deze mensen zijn zo verkleed in het kader van Roze Maandag; het homovriendelijkste feest van het jaar dat al sinds 1990 op het programma staat. Gigamega gezellie!

Meemaken en erbij zijn! Waaaaaaaaaaaaaaaaaaah! (Deze steile afdaling in het pikdonker had ik niet zien aankomen. Sorry…)

Deze werkwijze levert de gemeente gemiddeld 2 miljoen euro per jaar op.

Romantiek

Drooglegging Kadavers Kan het erger, dames en heren? Kan het erger? Nee? Mispoes!

Jazeker! Het kan wèl erger! Het kan nog veel erger zelfs! Een kermis zonder sterke drank! Nee! Nee! Geen paniek! We zitten nu even niet in 2014 maar in 1925... Gemiddeld dronken de Nederlanders toen vijf liter alcohol per jaar. In Tilburg lag het gemiddelde in die tijd op zeven liter per persoon. En dat kan natuurlijk niet, hè.

Gelukkig dachten de Tilburgse politici er toentertijd net zo over. Ze vaardigden rap een verbod uit, voor de verkoop van sterke drank tijdens de kermis. Deze drooglegging duurde van 1920 tot 1935.

Het drinken van bier was overigens wel toegestaan. De Tilburgse horeca had uiteraard zwaar te lijden onder deze drooglegging.

Terwijl ik van de schrik bekom, is het misschien een leuk idee om een paar wetenswaardigheden over ‘de’ kermis te ventileren. (En ik heb eigenlijk ook best wel trek in churros…)

De totale lengte bedraagt ongeveer 3,5 kilometer. Als alle werkzaamheden rond de spoorzone zijn afgerond, kan het aantal attracties uitgroeien tot 300. Wie bepaalt nu welke attractie waar komt te staan? Dit gaat middels een ‘gesloten verpachting’; elke kermisexploitanten biedt met zijn/haar attractie op de door hem/haar gewenste locatie. (Alle attracties zijn in categorieën onderverdeeld) Vervolgens gaan medewerkers van de gemeente eerst kijken naar wie er dat jaar allemaal mee willen doen. Daarna wijzen ze de exploitanten die in de diverse categorieën het meeste

TILLYWOOD

5

Kermis

geld hebben geboden, hun plaats toe. Deze werkwijze levert de gemeente gemiddeld 2 miljoen euro per jaar op. Olala! Ping! Ping!

En we hebben weer een winnaaaaarrr! Kassaaaa!

Op de kermis zelf gaat het er ondertussen een stuk romantischer aan toe. We zijn nu in de jaren ’30. Wist je dat het toen heel gebruikelijk was dat het mannelijk geslacht met kermiskoeken probeerde de harten van de dames te veroveren? Nee? Dan weet je het nu.

Tegenwoordig zie je ze nog wel eens; van die ovale, bruine koeken en daar is met wit suikerwerk een tekst op geschreven: ‘Voor mijn schatje’, of ‘Jij bent de liefste’ of andersoortig commercieel verantwoord slijmwerk. Sorry…suikerwerk. En dat dan dus in van die fraaie sierletters. En nee, de kermiskoeken die je tegenwoordig nog wel es ziet, zijn niet blijven liggen na een mislukte versierpoging in de jaren ’30! Er zijn tegenwoordig ook nog steeds koekenbakkers die deze lekkernijen maken.

Hommage En Swwwwoessssjjjj! Voort gaan we weer! Nu ineens bungelend van links naar rechts en -uiteraard- wederom in een razend tempo.

Houd u vast! En terwijl wij in vliegende vaart horendol worden gedraaid in de Snowjet op het Stadhuisplein, laat de stotterende man in het kassahokje onverstoorbaar zijn naam door de boxen schallen: Bobbobbobberdebobbobbob! Er zweven ineens allerlei getallen door m’n hoofd: 1.500.000 bijvoorbeeld; zoveel bezoekers bezochten vorig jaar de kermis. En dan ineens 234; het aantal attracties in 2013. Het wachten is nu op 300.000; het aantal mensen dat vorig jaar Roze Maandag bezocht. Maar dit getal blijft uit. Wonderlijk. Dit aantal moet u me dus verschuldigd blijven.

Bobbobbobbobbobbobberdebob!

Dit is de enige plek ter wereld waar alle culturen probleemloos met elkaar in botsing kunnen komen.

En dan ineens een zwieper! Tjissusnogantoe! We worden met z’n allen uit de attractie gekatapulteerd en vliegen over het kermismonument op het NS-Plein; het ‘Kermispèrd’. Dat dit bronzen carrouselpaard een kopie is van een draaimolenpaard uit 1880 en dat het niet enkel symbool staat voor de relatie tussen de kermis en de Tilburgse samenleving maar ook een hommage aan alle kermisexploitanten en –vierders is, zal me nu even hele vette worst wezen. Ik moet eerst het vege lijf zien te redden! Die Mr. X weet hoe hij tijdreizigers de stuipen op het lijf moet jagen! Hotseknots! Boink!

Tetteretètè! Tetteretètè! …censuur…! We zijn uitgerekend tijdens het spitsuur naar de autoscooters op het Heuvelplein gezonden.

Dit is de enige plek ter wereld waar alle culturen probleemloos met elkaar in botsing kunnen komen. En voor ik verder kan mijmeren over deze tegeltjeswijsheid, hoor ik een luid gekraak en baden we ineens allemaal in een zee van licht. Wazzzdanouwir?... Langzaam komen we tot het besef dat onze reis ten einde is. Waarheid of fictie? Laat je voor alle zekerheid maar even in je arm knijpen.

En kijk ook es goed om je heen. En als je dan een kraampje met churros ziet, moet je mij even roepen. o

TILLYWOOD

7

Roze maandag DJ’s GJ&Jorg dagelijks touwtje trekken, onze huis-DJ’s maken er elke dag een feestje van.

Elke dag van alles te beleven, Dagelijks het thuis voor de medewerkers van Kermis FM, Elke avond DJ-s Za Ollie en de reiziger live,

korte Heuvel 013-5810110

| |

48 Tilburg www.culdesac.nl

facebook culdesactilburg.

- Ma Roze maandag - Di Surprise avond - Wo-avond de nacht van 1001 bier, - Do Coyote-ugly night enzo verder.

Voor meer info kijk op facebook cafeBabbus

reportage

Familie Kruik Tony’s wedding

Fotografie: Bas van der Burgt en Marco van der Hout

Een typisch Tilburgse volksfamilie, een ogenschijnlijke macho, een dochter van de kermis, een huwelijksaanzoek en een gebrek aan geld om de trouwdag te financieren. Het zijn dé ingrediënten voor de vijfdelige soapserie ‘Toni’s Wedding’, die rond de Tilburgse kermis dagelijks via verschillende kanalen wordt uitgezonden.

Wat in 2012 begon als een kleinschalig project in opdracht van een Tilburgse studentenvereniging, is anno 2014 geworden tot een professionele productie waaraan 50 vrijwilligers zowel vóór als achter de schermen werken. Scriptschrijvers, locatiemanagers, een stylingsteam, wervers van sponsoren, cast en crew zijn al maanden in touw om dit jaar de laatste belevenissen van de Familie Kruik nog spannender, meeslepender en meer intrigerend in beeld te brengen. Een korte soapserie voor Tilburgers, door Tilburgers, zo is de insteek.

Toni’s Wedding Vorig jaar konden Tilburg en omstreken al genieten van de belevenissen rond de Familie Kruik in het seizoen ‘De familie Kruik

in de Crisis’. Dit jaar is de volksfamilie terug en draait het in ‘Toni’s Wedding’ allemaal om de grote dag van de familiemacho. Verliefd, verloofd en, als alles goed gaat, binnenkort ook getrouwd. Toni en ‘zijn’ Patricia zijn de hoofdrolspelers van de korte soapserie ‘Toni’s Wedding’ die rond de Tilburgse kermis wordt uitgezonden via Omroep Brabant, Omroep Tilburg, de websites www.famkruik.com en www.tilburg.com. Tillywood zorgde de periode voorafgaand aan de uitzendingen via www.tillywoodmagazine.nl al voor het nodige rumoer rond de serie. Of het van een daadwerkelijke ‘wedding’ tussen de twee Tilburgse volkskinderen gaat komen, dat is overigens nog maar de vraag. Want geldzorgen gooien roet in het eten en maken dat de kijker in de aanloop naar het huwelijk de nodige spanningen en intriges voorgeschoteld krijgt.

TILLYWOOD

11

Dinsdag avond 22 Juli om 20:30 première in het midi theather in Tilburg.

Kermis Híj zou voor haar door het vuur gaan, zíj wordt graag op haar wenken bediend en is niet vies van een beetje snauwen. Toni en Patricia leerden elkaar kennen via een Hot Line waar ‘Patries’ zichzelf van wat extra inkomsten verzekerde en Toni langzaam maar zeker tot haar vaste klantenkring ging rekenen. Toen zij hem op de kermis vervolgens nietsvermoedend een kaartje voor de attractie van haar ouders verkocht, herkende hij haar stem direct en viel als een spreekwoordelijk blok voor haar. Hoe verschillend de twee ook zijn, toch bleken ze direct een klik te hebben.“Ik wist meteen al wat hij lekker vond. Dus hij is nooit meer bij me weggegaan”, zo legde Patricia hun connectie menigmaal aan vrienden en familie uit.

Toni is geboren en getogen in Tilburg en hij is de stad na al die jaren allesbehalve moe. De ijdele macho uit de volksfamilie Kruik draagt met trots het Tilburgerschap. Ieder evenement struint hij af met zijn vrienden in zijn kielzog. Hij is dan ook jaarlijks te vinden op de Tilburgse kermis: hét hoogtepunt van het jaar. Met zijn haren strak naar achteren gekamd, zijn oorbelletjes in en zijn gouden ketting om zijn nek, lijkt hij helemaal het mannetje. Maar de Willem II-supporter zit tegenwoordig aardig onder de plak. Want kermisdochter Patricia stal eerder zijn hart, maar laat vandaag de dag maar weinig van hem heel. Vroeger probeerde hij haar nog wel eens tegen te spreken, maar inmiddels weet hij dat het hem niets anders oplevert dan bonkende hoofdpijn. Hij mag dan stoer ogen, diep van binnen is Toni eigenlijk een hele lieve jongen.

Want als hij, platzak als hij is, zijn grote liefde en kermisdochter Patricia ten huwelijk vraagt, gaat hij akkoord met een feest dat minimaal 25.000 euro gaat kosten. Met zijn geldzorgen wil hij zijn aanstaande niet belasten. En dus worden zowel familie als vrienden gemobiliseerd om het bedrag zonder medeweten van Patricia bij elkaar te sprokkelen. Spullen worden verpand op de rommelmarkt,

12

TILLYWOOD

er wordt gegokt en gehosseld. En dat alles in een moordend tempo.

Want zoals het een echt meisje van de kermis betaamt, neemt de onwetende Patricia alleen genoegen met een huwelijksvoltrekking op de Tilburgse kermis. En die komt steeds dichterbij.

“Al haar hele leven wordt ze in de watten gelegd” Diva Als een combinatie van ijdelheid, materialisme en eigenliefde een naam zou hebben, dan zou die naam ‘Patricia’ zijn. Maar ondanks of misschien wel vanwége haar divagedrag en zelfverzekerde houding heeft de dochter van de kermis toch een aardige groep bewonderaars om zich heen verzameld. Al haar hele leven wordt ze in de watten gelegd. Want zolang mensen naar haar pijpen dansen, kunnen ze een geweldige tijd met haar hebben. Wie de moed heeft om tegen haar en haar grillen in te gaan, heeft aan Patricia geen gemakkelijke. En Toni werkt er met man en macht aan om dat niet te hoeven ondervinden.

Productie De productie van de Familie Kruik draait om Toni en het typische volksgezin waarin hij is opgegroeid. Daarnaast volgen de kijkers Patricia met haar kermisfamilie. Tijdens de voorgaande seizoenen over de ‘Kruikjes’ verleenden ook enkele bekende Brabanders hun medewerking aan het project. Zo waren onder andere Ferry van de Zaande en de ‘Braboneger’ in gastrollen te zien. Ook dit jaar

Reportage

zijn verschillende bekende koppen de serie in geschreven. Van der Zaande en de Braboneger zijn weer van de partij, maar ook Christian Adriaansen van Wraptastic, Karin Bruers, Leo Alkemade, Ron Schuurkes, John McCray en Frans van der Meer zijn op soms subtiele, soms wat minder subtiele wijze de serie in geschreven.

Met de vijf afleveringen over de fictieve familie, worden Tilburg en haar Tilburgers op een creatieve en soms dramatische manier in de schijnwerpers gezet. Maar ook zal de kijker zo nu en dan ontroerd raken of lachsalvo’s richting hun televisie vuren. Er is volop aandacht voor de jaarlijks terugkerende kermis, maar ook enkele typisch Tilburgse locaties vormen het toneel voor de soapserie.

Want welke Brabander heeft tijdens zijn vrijgezellenavond De Nacht niet van binnen gezien…?

“Tilburgse locaties vormen het toneel voor de soapserie”

Uitzendingen Het vrijwilligersproject is dit jaar nog serieuzer, grootser en professioneler aangepakt dan voorgaande jaren. Op dinsdagavond 22 juli gaat de serie over de Tilburgse volksfamilie officieel in première in het MIDI Theater in Tilburg. Vanaf 20.30 uur zijn ook de Tilburgers welkom voor een eerste voorproefje van de kermisserie. Voor diegenen die niet zo lang kunnen wachten, wordt vanaf vrijdag 18 juli 10 dagen lang iedere dag een preview van de serie uitgezonden via Omroep Brabant. Vanaf woensdag 23 juli worden 5 dagen achter elkaar volledige afleveringen uitgezonden op Omroep Tilburg en alle afleveringen verschijnen in diezelfde periode in het geheel op www.famkruik.com en www.tilburg.com.

In de aanloop naar het nieuwe seizoen werden in de afgelopen weken al verschillende tipjes van de sluier opgelicht via de website van Tillywood, www.tillywoodmagazine.nl. waar je ook e.e.a terug kunt lezen. Ga daarnaast voor het laatste nieuws over het project naar de website www.famkruik.com of volg de meest actuele ontwikkelingen rond de familie op Facebook en Twitter. o

Figureren?

De opnames voor de serie zitten er inmiddels bijna op. Op 20 juli wordt de huwelijksvoltrekking tussen Toni en zijn Patricia op de Tilburgse kermis opgenomen.

En daar kan de Familie Kruik nog wat figuranten voor gebruiken. Dus ben of ken jij Brabanders die zin hebben in een feestje?

Neem dan contact op met de crew via info@famkruik.com

TILLYWOOD

13

Een attraxi op zich Tijdens de gehele kermis Standplaats: Parkeerterrein Fonys Prof. Goossenslaan, Parkeerterrein Stappegoor Tuk-Tuk Tilburg: 06-41304843

Naud van de Wijngaart Alles draait om verbinding en betrokkenheid Tekst: Maartje Hoofs | Fotografie: Frans Versteden Fotografie

De Tilburgse kermis staat weer voor de deur. Roze Maandag is sinds jaar en dag de drukste en, volgens velen, ook de gezelligste dag van dit evenement. Tillywood warmt je alvast op en vraagt Naud van de Wijngaart -voorzitter van de Stichting Roze Maandag- de hemd van het ranke lijf.

Volgend jaar bestaat Roze Maandag vijfentwintig jaar.

Hoe is het evenement ontstaan en hoe heeft het zich de afgelopen jaren ontwikkeld?

‘Roze Maandag is ontstaan uit een initiatief van Henk Krol; toenmalig hoofdredacteur van de Gaykrant. Hij riep alle homo’s op, om zich op ‘kermismaandag’ bij café ‘De Popcorn’ te verzamelen. Hier werd massaal gehoor aan gegeven. Vanwege het grote succes werd deze happening herhaald en uiteindelijk is-ie uitgegroeid tot het grootse evenement, dat de naam Roze Maandag draagt. Maandag was voorheen altijd de rustigste dag van de kermis. Met jaarlijks ruim 250.000 bezoekers is ons ‘feestje’ inmiddels al vele jaren de absolute topdag.’

De ondertitel van Roze Maandag is ‘Be gay for a day’, wat is daar de achterliggende gedachte van?

‘Doe eens gek voor een dag! Die boodschap is overigens niet alleen aan de bezoekers van Roze Maandag gericht maar ook aan het Tilburgse bedrijfs-leven. Doe eens gek; doe mee en verbind je aan dit evenement. In het Oud- engels betekent gay trouwens vrolijk. Ik vind dat een hele mooie dubbele betekenis. We voeren elk jaar een andere campagne. We proberen steeds opvallend en ludiek voor de dag te komen. Zo hadden we in 2012 iets met barbiepoppen gedaan. Die campagne heeft zelfs een prijs gewonnen.’

Voor de feestende kermisbezoeker lijkt het alsof de dag vrijwel vanzelf verloopt. Wie zijn, al dan niet achter de schermen, betrokken bij de totstandkoming van Roze Maandag?

‘Allereerst natuurlijk de gemeente Tilburg; de organisator van de kermis. Daarnaast dragen ook de horeca- en de kermisexploitanten hun steentje bij. En de stichting Roze Maandag, natuurlijk! De stichting bestaat uit het bestuur, een aantal werkgroepen en een raad van advies. Op de dag zelf zijn bovendien ook nog meerdere professionals actief. De mensen van de beveiliging bijvoorbeeld; ook hun steun is onontbeerlijk.

16

TILLYWOOD

Welke andere factoren maken Roze Maandag zo succesvol?

‘Roze Maandag maakt deel uit van een prachtig zomers evenement; de Tilburgse kermis. Daarnaast heerst er een bijzondere sfeer die ik deels aan de Brabantse gemoedelijkheid toeschrijf. De diversiteit aan bezoekers spreekt natuurlijk ook enorm aan. Met het succes -en de groei!- van Roze Maandag zijn uiteraard ook organisatorische en commerciële belangen een steeds grotere rol gaan spelen. Zowel de gemeente als de horeca, is in Roze Maandag blijven investeren.

Dus ook hen zijn we veel dank verschuldigd.’

‘Of zo’n dag nog wel nodig is? Jazeker!’

Is Roze Maandag eigenlijk niet gewoon één grote relatiemarkt?

‘Ha! Ha! Ja, voor sommigen misschien wel, ja. Vergelijk het met carnaval: als wij kinderen konden krijgen zou je negen maanden na Roze Maandag steevast een babyboom kunnen verwachten. De sfeer is er in elk geval perfect voor.’

Waaruit bestaat jouw persoonlijke motivatie om je voor Roze Maandag in te zetten?

‘Ik werk al jaren met veel plezier in de evenementenbranche.

Dit doe ik echt het allerliefst. Dus dat ik dit voor de stad kan -en mag!- doen, vind ik geweldig. Het geeft een geweldige kick als ik ‘s avonds rond een uur of negen mijn eerste biertje bestel en als ik dan om me heen kijk en alleen maar blije mensen zie. Daar doe ik het voor! Het kost ontzettend veel tijd en energie maar dat is het absoluut waard. En vergeet ook vooral niet waarom we deze dag met z’n allen feestvieren. Soms wordt me nog wel es gevraagd of ‘zo’n dag’ nog wel echt nodig is. Jazeker! Kijk maar eens naar landen als Rusland! Wij moeten laten zien dat we wel degelijk

Interview

samen feest kunnen vieren. Dit jaar en nog vele jaren hierna. Dit is en blijft verdomd belangrijk.’

2015 wordt een jubileumjaar. Welke nieuwe doelen horen bij dit jubileum?

‘Nu we in de aanloop naar het 25-jarig jubileum zitten, leek het ons goed om onze visie en strategie opnieuw te bepalen. Waar willen we in de toekomst met Roze Maandag naartoe? Betrokkenheid en verbinding blijven uiteraard belangrijke pijlers. Met de gemeente bespreken we hoe we de betrokken-heid van bedrijven kunnen vergroten. Ik ken voorbeelden van werknemers die bij een ‘pro gay’-bedrijf werken maar die op de werkvloer toch niet voor hun geaardheid uit durven komen. Dan is er dus toch iets mis. De NS geeft het goede voorbeeld. De boodschap is dat iedereen welkom is in de trein, als reiziger en als werknemer. Om dit zichtbaar te maken rijdt er ook dit jaar weer een Roze Maandag Express van Amsterdam naar Tilburg. Bedrijven kunnen op veel manieren laten zien dat ze Roze Maandag een warm hart toedragen.

Supermarkten zouden grote roze driehoeken kunnen inrichten en alle rozegekleurde producten in de aanbieding kunnen gooien.

Wie via de snelweg Tilburg binnenkomt, zou verwelkomd kunnen worden door een geheel rozegekleurd EnTrada-gebouw. Of laat de voetballers van Willem II en de ijshockeyers van de Trappers eens in het roze spelen! Wat mij betreft kleurt de hele stad roze; niets is te gek. Betrokkenheid en verbinding; daar draait het om!

Heb je een advies voor de bezoekers van Roze Maandag?

‘Genieten! Vooral genieten van alles wat de dag te bieden heeft.

Kom allemaal naar de opening op het Pieter Vreedeplein. Zing lekker mee met Anita Meyer. Loop gezellig mee met de Roze Karavaan. Trek roze kleding aan. Ga zwieren in een attractie. Drink een pilsje. Ga met een drag queen op de foto. Breng een app. Die

Naud van de Wijngaart (32) is sinds vier jaar voorzitter van Stichting Roze Maandag. Hij is ruim tien jaar actief in de horecaen evenementenbranche. In het lokale uitgaansleven is Naud een bekend gezicht. Hij was mede-organisator van het succesvolle jaarlijkse gay-evenement Pink Passion. Via dit evenement belandde hij bij de Stichting Roze Maandag. Inmiddels is Naud naar zijn geboortestad Breda teruggekeerd. Hij woont daar samen met zijn vriend Danny.

heeft bovendien een interactieve plattegrond, zodat je ook nog es kunt zien waar het dichtstbijzijnde feest is. Saillant detail: de app kent ook alle sluiproutes. Komt dat zien!...

Wat moeten de feestgangers vooral nìet doen tijdens Roze Maandag?

‘Maak geen gewone foto’s. Instagay is ook een onderdeel van onze app. Dit plaatst automatisch een roze filter over je foto’s. De gemaakte foto’s staan niet alleen op je mobieltje maar komen ook meteen in de app. En verder raad ik iedereen aan om de paraplu thuis te laten want het gaat toch niet regenen. Oja… En eh… Blijf niet te lang in donkere steegjes hangen… Ha! Ha!’ o Meer informatie: www.rozemaandag.nl, Roze Maandag op Facebook en de Roze Maandag-app

TILLYWOOD

17

MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR GROSVELD PIANO’S

ZONDAG 10 AUGUSTUS VANAF 13:00

Outwalk tilburg is het Outdoor mode-event van Tilburg met een openlucht catwalk van ruim 200 meter, diverse workshops, verkoop punten & lekkere muziek!

In samenwerking met de Emma Passage, zullen jonge talenten en gevestigde namen de kans krijgen om de nieuwste collecties te laten zien.

Outwalk Tilburg is een creatief initiatief van Café Joris.

Extra informatie of aanmelden kan tot 31 juli via evenementen@cafejoris.nl

TS

BRABAN

PIUSPLEIN 5 TILBURG 5038WL 013-5446016

D DO 3 DAGBLA

JULI

op première, e d is s tu g 1 augus jdagen erna zijn er Op vrijda vri d. n de twee YouTube-wedstrij die dag e n e het e n s te n tijde arties s n te e s d e e b tr e p d o n stus neme Eind augu op in de finale. aar aar hangen, m dat a rn a tegen elk a d t atie blijf hoeveel De install wordt ingezet (en 6 ‘ie de eerste nd. Voor hoe vaak e k e b t ie og n gratis, kost) is n der geval be-site ie in t e h u edities is p de YouT r wordt o e kosten zijn. e b to k o in td maakt wa bekendge

ee lein zet tw d p s iu P t e is aan h kminnen Café Jor or muzie o v in n e ed nder de nieuwigh et ‘Live o h : n te e Music te w YouTube Tilburg, n e t n e enem boom’-ev Café. et om afé gaat h -c e b u T u te proeft het Yo is de eers Wat betre fé a c t e H amera-, ur. ssionele c een prime fe ro p n e e te hangen aar atie komt flocatie w ll ta s in s omen. eluid en opgen rd o licht en g w s n e rkt en via optred ens bewe lg o waarmee rv in e v orden e wereld De clips w YouTube-kanaal d al een specia . geslingerd

t het café oom’ zorg en sepLive b e d r e d e on stus Voor ‘Liv agmiddag in augu de boom rd te d a on er iedere z ptredens -o e v li r o g met de tember vo . In samenwerkin wordt ld Tilburg e r het café v o s o ro v G ianozaak jaar door g zet. bekende p Uitbreidin oeling dat het hele r no neerge a a ia p w n s d e e ty e b n er ook n van Fo Het is de agavond f studente t - op profeso n de maand te t s rd o rk e artie w w t s n ormd lea ee same maken. ris omgev o st but not J a L fé a het café m opnames kunnen C ij usic Café ijze oktober b sionele w wil het YouTube M camera- vanaf vond’.

-a z z a J jk een tot ‘Echt Uiteindeli ties in Nederland ca op meer lo erhangen. ne installatie