1785 by To Pontiki

(τα τρια κακα της µοιρας µας)

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ

Μια ακόµη µεγάλη προσφορά από τη σειρά

www.topontiki.gr

TETAÑÔÇ 6 ÍÏÅÌÂÑÉÏÕ 2013 / ÔÉÌÇ: 2€ (ìå ôçí ðñïóöïñÜ 3,5€) / Ö. 1785

«Το ΠΟΝΤΙΚΙ» ΛΕΞΙΚΑ για τηνν αγγλική γλώσσα

ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ, ΑΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΝΤIΚΙ

Αίμα (δολοφονίες - πονοκέφαλος για κυβέρνηση και Χ.Α.)

Ψέμα (η «σκληρή διαπραγµάτευση» γίνεται πάλι υποταγή)

Τέλμα (η κυβέρνηση κλυδωνίζεται - η κοινωνία σε απόγνωση)

art 16 σελίδες για την τέχνη και τον πολιτισµό

ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ

Λαβρόφ σε Τσίπρα: «Αφήστε τα κινητά έξω από το γραφείο» Σελ.

N. KAΡΑΒΙΤΗΣ

Ο... «Κύριος Φορολογία» και η σχέση του µε τον Στουρνάρα Σελ. 15

ΕΡΕΥΝΑ

Οι φαβέλες της Αθήνας Σελ. 17

ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ

Χοντρό µπλόκο σε «Αστέρα» και ΕΥ∆ΑΠ - ΕΥΑΘ! Σελ. 46

ΚΕΡ∆ΙΣΤΕ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ Ι» ΙΚ Τ ΟΝ ει ο Π πά Τ « ς ο

σά ατρ θέ

Σελ.

TO ÐÏÍÔÉÊÉ ÔÅÔÁÑÔÇ 6 ÍÏÅÌÂÑÉÏÕ 2013

Διαβάστε σήµερα

www.topontiki.gr ΣΕΛ.

ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ Προφάσεις εν αμαρτίαις Ο εγκλωβισµός της κυβέρνησης στις δαγκάνες της τρόικας και οι μηδαμινές πιθανότητες να ξεφύγει δημιουργούν ένα εξαιρετικά δυσάρεστο πολιτικό πλαίσιο γι’ αυτήν. Το οποίο έγινε ακόμη δυσμενέστερο μετά την κατάρρευση του μύθου περί «πολιτικής διαπραγμάτευσης», ο οποίος περιορίστηκε σε μερικούς αμήχανους «τσαμπουκάδες». Η αµηχανία της γίνεται μεγαλύτερη από το ότι δεν περνάει ούτε η – αναιμική εκ των πραγμάτων – επικοινωνιακή προσπάθεια κάποιων, ειδικά στα ΜΜΕ, να τονίσουν τον κίνδυνο να διασαλευθεί η «πολιτική ομαλότητα» και να απειληθεί η δημοκρατία εξ αιτίας της τρομοκρατικής επίθεσης με θύματα δύο μέλη της Χρυσής Αυγής στο Ν. Ηράκλειο Αττικής. Ο κόσµος βρίσκεται σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος. Όχι μόνο δεν έχει πρόθεση να εμπλακεί σε... «εμφύλιο», αλλά είναι από τις ελάχιστες φορές που οργανωμένα και διακομματικά «σιχτιρίζει» όχι κάποιον εσωτερικό ιδεολογικό «αντίπαλο», αλλά την πολύ συγκεκριμένη πολιτική λεηλασίας και καταστροφής της χώρας και του ελληνικού λαού. Για την οποία είναι υπεύθυνοι οι δανειστές και η ελεγχόμενη από αυτούς κυβέρνηση. Και πάλι όµως κανείς δεν πρόκειται να τους τιμωρήσει με τα... όπλα. Δεδομένου μάλιστα ότι κανένα κίνημα έμπρακτης πολιτικής και κινηματικής αντίστασης δεν διαφαίνεται ότι θα δημιουργηθεί στο πολύ άμεσο μέλλον, το όπλο του ελληνικού λαού θα είναι ακόμη μια φορά – ίσως, όμως, τελευταία... – η ψήφος. Η ανησυχία βουλευτών της συγκυβέρνησης και παραγόντων των ΜΜΕ ότι, ακόμη και αν περάσει ως έχει ο νόμος για τη φορολόγηση των ακινήτων, αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να κυβερνήσει ακούγεται βάσιμος. Όσο βάσιμη είναι και η ανησυχία των βουλευτών της Ν.Δ. ότι «θα γίνουμε ΠΑΣΟΚ». Κάποιοι – λίγοι – θερµοκέφαλοι ενδεχομένως θα ήθελαν μια κλιμάκωση της πολιτικής βίας ελπίζοντας άλλοι ότι έτσι θα δώσουν ένα «μάθημα» στους ναζί και άλλοι ότι θα καταφέρουν να αναδειχθούν ως εγγυητές της «ομαλότητας» θέτοντας το δίλημμα «εμείς ή το χάος». Μόνο που όλα αυτά περιορίζονται στις σκέψεις ελαχίστων και παραμένουν στη σφαίρα του γελοίου. Το µεγάλο πολιτικό πρόβλημα είναι αν αυτή η κυβέρνηση έχει απαντήσεις στις μεγάλες αγωνίες του ελληνικού λαού. Από αυτό θα κριθεί. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις...

ιακή Την Κυρ η και ακόµ άνοιξαν υ είχαν αυτοί πο κέτο!!! υ βάλει λο

Το ερώτημα «πού θα βρείτε» τα λεφτά στοιχειώνει την Κουμουνδούρου. Οι μεν αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ διαχέουν εντυπώσεις για ακατάσχετη παροχολογία. Την ίδια ώρα η Κουμουνδούρου δέχεται «φίλια πυρά» ότι δεν απαντά πειστικά πώς θα υλοποιήσει στοιχειώδη μέτρα για την ανακοπή της μνημονιακής καταστροφής. Ωστόσο υπάρχουν και φωνές που λένε ότι το παραπάνω δεν είναι το σωστό ερώτημα… ΣΕΛ.

8-9

O φόβος αλλάζει στρατόπεδο. Η επίδειξη δύναμης στη δολοφονία των δύο μελών της Χρυσής Αυγής την περασμένη Παρασκευή από τους άγνωστους εκτελεστές φανέρωσε, πρώτον, ότι η νεοναζιστική οργάνωση δεν είναι άτρωτη και, δεύτερον, ότι, παρά τις συλλήψεις και τις εξαρθρώσεις των τρομοκρατικών οργανώσεων, διατηρούν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού…

ΠΟΝΤΙΚΙ art ΣΕΛ.

ΣΕΛ.

34-35

MEDIA NEWS

10-11

Τα ρέστα τους έχουν δώσει για τα ακίνητα… Το «Π» αποκαλύπτει όλο το παρασκήνιο του ενιαίου φόρου, αλλά και τη δράση του επιτελείου Στουρνάρα με αρχικαπετάνιο τον Καραβίτη, και το χαράτσι στους ιδιοκτήτες. Έκαναν για άλλη μια φορά ό,τι ήταν δυνατόν για να μη δυσαρεστήσουν τους τροϊκανούς γράφοντας τα νοικοκυριά.

Το άγαλμα που μας έκλεψε ο Χίτλερ. Η «Ηρακλειώτισσα» βρέθηκε από τους Γερμανούς στη Θεσσαλονίκη το 1944, φυγαδεύτηκε στη Γερμανία και από εκεί σε αυστριακό ορυχείο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1946, με μια πομπώδη τελετή στη Ροτόντα, σηματοδοτώντας τον πρώτο επαναπατρισμό ελληνικής αρχαιότητας.

Πολλοί διάσημοι ηθοποιοί αναγκάστηκαν να λυσσάξουν στην πείνα προκειμένου να αποδώσουν έναν ρόλο ή – για την ακρίβεια – να μπούνε στο… πετσί του. Από τον Κρίστιαν Μπέιλ και τον Τομ Χανκς μέχρι τον Μάικλ Φασμπέντερ και την Αν Χάθαγουεϊ. Τελικά, όμως, η πείνα φέρνει δόξα.

ΣΕΛ.

Το ασφαλιστικό σύστημα και πάλι σε δίνη… Το «Π» φιλοξενεί ένα άρθρο του δικηγόρου - εργατολόγου Χρήστου Ξεν. Βουρλιώτη, ενώ από την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου απαντάμε στις ερωτήσεις σας. Μπορείτε να τις στέλνετε στο e-mail: asfalistiko@topontiki.gr και στο Fax: 210-6898226.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

To θέμα

www.topontiki.gr

Kυβερνητικά παραμύθια σε μια χώρα υπό διάλυση

α είχαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα. Το κυβερνητικό ψέμα και το πολιτικό και κοινωνικό τέλμα, στο οποίο ζει η Ελλάδα τους τελευταίους μήνες, ήρθαν τώρα να χρωματιστούν δραματικά από το αίμα των δύο δολοφονημένων νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής, με συνέπεια το πολιτικό κλίμα να φορτιστεί ακόμη μια φορά. Οι πυκνές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, δυστυχώς, υπογραμμίζουν με δραματικούς τόνους την κατάσταση αφασίας στην οποία βρίσκεται η χώρα. Οι χονδροειδείς χειρισμοί της κυβέρνησης έναντι της τρόικας, όπως έχουν καταγραφεί και τις προηγούμενες εβδομάδες από το «Ποντίκι» και τα άλλα ΜΜΕ, την οδηγούν αναπόδραστα σε μια ακόμη πολιτική ήττα, η οποία αυτήν τη φορά εγείρει σοβαρά ζητήματα κυβερνητικής σταθερότητας. Οι βουλευτές της συγκυβέρνησης συγκρούονται σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς μεταξύ τους και με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, με αφορμή τον ληστρικό και ανορθολογικό νόμο για τη φορολόγηση των ακινήτων. Βουλευτές της γεωργικής περιφέρειας και των αστικών περιοχών ερίζουν για το ποιος θα φορολογηθεί ελαφρύτερα, με το υπουργείο να μένει αμετακίνητο στον δημοσιονομικό στόχο και να ψάχνει τρόπο να απαλύνει με ημίμετρα όχι τους βαρύτατα φορολογουμένους, αλλά τους εκπροσώπους τους στο Κοινοβούλιο προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο τους. Ύστερα από τον ΣΕΒ, τον επιχειρηματικό κόσμο σε όλη του την έκταση και τους εργαζομένους που εξοργίζονται με την κυβερνητική λαίλαπα φόρων και περικοπών, έρχεται τώρα και η μακροπρόθεσμη αμφισβήτηση της βιωσιμότητας του κυβερνητικού σχήματος. Τόσο εντός της Ν.Δ. (καραμανλικοί και νεο-φιλελεύθεροι) και του ΠΑΣΟΚ (βουλευτές που διαβλέπουν τον δικό τους εκλογικό καταποντισμό και αναζητούν διέξοδο πολιτικής επιβίωσης), όσο και εκτός αυτών, διατυπώνονται – αν δεν προωθούνται – ήδη σενάρια διαδοχής του κυβερνητικού σχήματος. Όχι απαραιτήτως με εκλογές...

Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα άρθρου του διευθυντή του «Βήματος» Αντώνη Καρακούση την περασμένη Παρασκευή στο ηλεκτρονικό «Βήμα» με τον τίτλο «Το ελληνικό πολιτικό πρόβλημα»: «Με τη Νέα Δημοκρατία εσωτερικά κλονισμένη, το ΠΑΣΟΚ να εξελίσσεται σε ασύμμετρη απειλή και τον ΣΥΡΙΖΑ να μην ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει, η πολιτική σταθερότητα εύκολα μετατρέπεται σε αγαθό εν ανεπαρκεία. (...) Το μίγμα είναι εκρηκτικό και τα χειρότερα μπορούν να συμβούν. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση, αν δεν πέσει για τον ενιαίο φόρο επί των ακινήτων, δεν μπορεί να συνεχίσει για πολύ έτσι». Η τρόικα δεν δείχνει διατεθειμένη να υποχωρήσει από την απαίτηση λήψης νέων μέτρων ύψους 2,5 δισ. ευρώ, ενώ το αποτέλεσμα από την αξιολόγηση του Μαρτίου ενδέχεται να φέρει ακόμη περισσότερα. Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση είναι ήδη καταδικασμένη να σηκώσει όλα τα βάρη των ήδη υπογεγραμμένων δεσμεύσεων και εν τω μεταξύ να συντηρεί, όσο είναι δυνατόν, την επικοινωνι-

Το ψέμα της κυβέρνησης και το κοινωνικό τέλμα χρωματίστηκαν δραματικά από το αίμα των νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής

ακή «ελπίδα» μιας πολιτικής διαπραγμάτευσης για μείωση των δανειακών βαρών, η οποία με τη σειρά της θα επιφέρει χαλάρωση των μέτρων. Γνωρίζει όμως ότι αυτό δεν είναι στο χέρι της και ότι ίσως χρειαστεί να εξετάσει και εναλλακτικά πολιτικά σενάρια.

Αίμα και αστάθεια Σε αυτό το κάκιστο κλίμα, εν μέσω του πολιτικού τέλματος και του κυβερνητικού ψέματος, με τη σταθερότητα της κυβέρνησης να κλυδωνίζεται, ήρθε και η εν ψυχρώ δολοφονία των δύο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής Γ. Φουντούλη και Μ. Καπελώνη την Παρασκευή το βράδυ στο Ν. Ηράκλειο Αττικής, από δράστες των οποίων η ταυτότητα παραμένει άγνωστη και με τα σενάρια να εναλλάσσονται. Όλες οι ενδείξεις πάντως έως τώρα συγκλίνουν προς μια τρομοκρατική ενέργεια. Πολλοί άδραξαν την ευκαιρία, την οποία απλόχερα τους προσέφεραν οι εκτελεστές, να μετατοπίσουν την ατζέντα από την προϋπάρχουσα και δεδομένη κρίση κυβερνητικής σταθερότητας και να μιλήσουν για κλί-

μα γενικότερης πολιτικής αστάθειας. Είναι οι ίδιοι που με μεγάλη ευκολία, αν προκύψει ζήτημα κυβερνητικής βιωσιμότητας, θα επικαλεστούν αυτό το επιχείρημα για να επιτύχουν ένα νέο κυβερνητικό σχήμα της αρεσκείας τους, αποφεύγοντας να πάνε στη δημοκρατικά ενδεδειγμένη λύση των εκλογών. Πολλοί άλλοι επιδόθηκαν σε συνωμοσιολογικές αναζητήσεις του είδους «να δούμε ποιον συμφέρουν οι δολοφονίες για να καταλάβουμε ποιος τις έκανε». Πρόκειται για μάλλον επιφανειακή προσέγγιση, η οποία δεν αντιλαμβάνεται ότι από αυτήν την υπόθεση δεν υπάρχουν κερδισμένοι. ● Η κυβέρνηση, παρ’ ότι η «πάσα» των κουμπουροφόρων ήταν άψογη, δεν μπορεί, υπό το βάρος της κοινωνικά απάνθρωπης πολιτικής της, να διεκδικήσει ρόλο «σταθεροποιητή» της πολιτικής ζωής. Τα δικά της προβλήματα είναι πολύ σοβαρά για να της επιτρέψουν ρόλο εγγυητή της «πολιτικής ομαλότητας». ● Η Χρυσή Αυγή, παρ’ ότι κι αυτή πήρε μια σπουδαία «πάσα», αφού δύο μέλη της δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, δεν έχει το απαραίτητο ηθικό βάρος για να αξιοποιήσει πολιτικά τους φόνους και να «ξεπλυθεί» από το αίμα και όλα τα άλλα ποινικά και ηθικά εγκλήματα που τη βαρύνουν και για τα οποία βρίσκεται υπό εισαγγελική έρευνα. Όσο για τα περί κινδύνου... «εμφυλίου», τα οποία κατά καιρούς επανέρχονται, τίποτε δεν δείχνει ότι αφορούν την ελληνική κοινωνία, η οποία, αν και με λυγισμένο φρόνημα από τα τεράστια βάρη, ανεβαίνει τον Γολγοθά της με αξιοπρέπεια αναζητώντας διέξοδο και όχι... καλάσνικοφ. Ακόμη και το φάλτσο της υπέρμετρης ενίσχυσης της Χ.Α. την προηγούμενη περίοδο οδεύει προς αργή αλλά σταθερή εξομάλυνση. Μπορεί, λοιπόν, πολλοί και διάφοροι να αναζητούν ρόλους εγγυητών, αλλά η δραματική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει επικοινωνιακά παιχνίδια. Ο ελληνικός λαός έχει ανάγκη από ενότητα, για να καταφέρει να επιβιώσει και να αντισταθεί στην καταστροφή του, και όχι από νέα παραμύθια χωρίς δράκους...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Πολιτική

www.topontiki.gr

Τρία δείπνα με μενού... σχηματισμό νέας κυβέρνησης

Περιμ τον...έΒνοντας ούδα!

Συνδαιτυμόνες στελέχη της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιον «έχρισαν» πρωθυπουργό

προς οι καραμανλικοί, πίσω η Ντόρα και στη μέση ο Βύρων. Παρότι η ηγεσία Σαμαρά στη Ν.Δ. δεν αμφισβητείται προς το παρόν, η... καθημερινότητά του γίνεται δύσκολη, όχι μόνο λόγω τρόικας, αλλά και λόγω υπόγειων ρευμάτων που κινούνται στο εσωτερικό του κόμματός του. Άλλος ονειρεύεται να τον δει να παραδίδει σε κάποιον «Παπαδήμο», άλλος φαντασιώνεται νέο δεξιό κόμμα, κάποιοι ελπίζουν σε επιστροφή Καραμανλή. Ας τα πάρουμε ένα - ένα. Σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου γνωρίζουν ότι τους τελευταίους δύο μήνες έχουν γίνει τουλάχιστον τρία δείπνα με συνδαιτυμόνες στελέχη της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ και «μενού» τον σχηματισμό άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, για να επιτευχθεί η συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε μια τέτοια «οικουμενική» κυβέρνηση έχει πέσει στο τραπέζι ακόμη και η πρωθυπουργία, παρότι το πρόσωπο που κυκλοφορεί περισσότερο στις σχετικές συζητήσεις παρασκηνίου ως καταλληλότερο είναι ο Π. Πικραμμένος. Από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει ανταπόκριση ούτε κάποιο στέλεχος που θα μπορούσε να συνεργαστεί παραγωγικά για την προώθηση αυτού του σχεδιασμού. Στο εσωτερικό της Ν.Δ. όμως η στρατηγική αυτή εξακολουθεί να εμπνέει φιλόδοξους διαδόχους του Σαμαρά. Το σενάριο αυτό υποστηρίζεται και από τη ΔΗΜΑΡ, αφού και δημοσίως ο Φώτης Κουβέλης έχει αναφερθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Στην Αγίου Κωνσταντίνου συζητείται η πιθανότητα να άλλαζαν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών, ώστε να επιστρέψει η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση με άλλους όρους και, φυσικά, με ένα ισχυρό άλλοθι. Στο περιβάλλον του Σαμαρά έχουν καταγράψει ότι η Ντόρα Μπακογιάννη, τελευταία, είναι πολύ κριτική απέναντι στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, έχει αποδοκιμάσει τη θεωρία των «δύο άκρων», έχει υπαινιχθεί ότι την ενοχλεί η ρητορεία στενών συνεργατών του πρωθυπουργού, όπως ο Χρ. Λαζαρίδης, και εμφανίζεται, προσεκτικά, ως υπέρμαχος μιας «ποιοτικό-

τερης» σχέσης με την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο Αβραμόπουλος Θεωρητικός της εθνικής συναίνεσης είναι, άλλωστε, και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος ως υπουργός Εξωτερικών ήταν πάντα πρόθυμος να ενημερώνει τον ΣΥΡΙΖΑ και ως υπουργός Άμυνας δείχνει κατανόηση στην επιθυμία του να διερευνηθεί η υπόθεση των υποβρυχίων. Για το θέμα αυτό συγκρούστηκε μετωπικά με τον Βενιζέλο, τον οποίο στήριξε το Μέγαρο Μαξίμου, με αποτέλεσμα να ενισχυθεί το προφίλ του ως υπερκομματικού παίκτη. Ο Αβραμόπουλος αποφεύγει τις ζυμώσεις με τους βουλευτές που θεωρούνται ύποπτοι για ανταρσία και γενικώς δεν κάνει κινήσεις που να μπορούν να θεωρηθούν υπονομευτικές της ηγεσίας. Παράλληλα προσέχει πάρα πολύ τις σχέσεις του με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει πολύ καλή επικοινωνία με αρκετά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δημόσια εικόνα του, όπως θυμηθήκαμε με αφορμή την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, όταν έφερε πίσω τα τεθωρακισμένα εξασφαλίζοντας και χορηγία για τα έξοδα. Θεωρώντας ότι έχει «αδειαστεί» από τον πρωθυπουργό, που δεν τον έκανε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τον έβγα-

λε από το υπουργείο Εξωτερικών για να χωρέσει ο Βενιζέλος, προφανώς κινείται πλέον στον δικό του δρόμο, που, δυνητικά, οδηγεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Αλλά και αυτή είναι μια θέση περιζήτητη, οπότε το στριμωξίδι θα είναι αναπόφευκτο. Αρκετοί καραμανλικοί την ονειρεύονται για τον Κώστα Καραμανλή. Και θεωρούν ότι, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ διαχωρίζει τη Δεξιά του Καραμανλή από τη Δεξιά του Σαμαρά, παίζοντας με τις λεπτές γαλάζιες εσωκομματικές ισορροπίες, ο Αλ. Τσίπρας θα μπορούσε να τον προτείνει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μια και, μετά τον Παπούλια, η σειρά είναι για δεξιό πρόεδρο, αν η Κουμουνδούρου θελήσει να τηρήσει την πολιτική παράδοση. Οι καραμανλικοί προκαλούν και αυτοί, για άλλους λόγους και με άλλον τρόπο, πολιτικές ημικρανίες στο Μέγαρο Μαξίμου. Το αγαπημένο τους σπορ είναι η στοχοποίηση του Στουρνάρα, αλλά και αυτοί αρέσκονται στην αποδοκιμασία της θεωρίας των «δύο άκρων», στην υπενθύμιση της σημασίας του μεσαίου χώρου και, γενικώς, δεν έχουν δισταγμό στο να φέρουν σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, είτε τραβώντας μια επίθεση στον κυβερνητικό του εταίρο Ευ. Βενιζέλο εί-

τε ασκώντας κριτική σε κυβερνητικές επιλογές. Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις Σαμαρά - Καραμανλή είναι παγωμένες. Δεν ανταλλάσσουν απόψεις, δεν επικοινωνούν τακτικά, δεν συνεννοούνται. Αλήθεια είναι επίσης ότι ο πρώην πρωθυπουργός, παρόλο που μιλάει συχνά με βουλευτές και στελέχη, δεν έχει ενθαρρύνει κανέναν και καμία ομάδα να κινηθεί προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Ο Αντώναρος τιτιβίζει χωρίς προηγούμενη συνεννόηση, ο Προκόπης επίσης, για τον Νικήτα και τον Άρη δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτενεργούν, το ίδιο ισχύει και για τον Στυλιανίδη. Παρ’ όλα αυτά, ρίχνοντας συνεχώς διάφορες μπηχτές εναντίον του κυβερνητικού έργου, γίνονται ενοχλητικοί στο Μέγαρο Μαξίμου, που δεν τους καταλογίζει φραξιονισμό και δεν βλέπει κινητοποίηση μιας ομάδας, αλλά ατομικές επιδιώξεις που συγκλίνουν στο ίδιο αποτέλεσμα.

«Βούδας» Παρόλο που ο ηγέτης στον οποίο αναφέρονται παραμένει «βούδας», αρκετοί καραμανλικοί, που αισθάνονται παραγκωνισμένοι, προσβλέπουν στη δυναμική επιστροφή του σε κάποιο σημαντικό ρόλο. Για κάποιους στις παρυφές της Ν.Δ. αυτός ο ρόλος είναι εκείνος

του ηγέτη που θα ενώσει όλη τη Δεξιά και θα της ξαναδώσει εκλογικό σφρίγος. u Ο πρώην υπουργός Κώστας Κιλτίδης είναι ο τελευταίος που δήλωσε ότι πρέπει «να παρέμβει ο Κώστας Καραμανλής ως ο μακροβιότερος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, της ναυαρχίδας πάλαι ποτέ του αστικού κόσμου και αυτός που έχει στίγμα και αναφορά ιδεολογική». u Είχε προηγηθεί πριν από μερικούς μήνες ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Παύλος Χαϊκάλης προτείνοντας την ένωση όλων των κομμάτων – πλην της Χρυσής Αυγής – με πρωθυπουργό τον Καραμανλή και αντιπρόεδρο τον Τσίπρα. Πέρα από την ελαφρότητα της πρότασης, σημασία έχει ότι τον Καραμανλή επικαλούνται και πρόσωπα που βρίσκονται σήμερα εκτός των τειχών της Ν.Δ. και του αποδίδουν χαρακτηριστικά εγγυητή της εθνικής ενότητας και της πολιτικής ομαλότητας. Η επαναφορά στο προσκήνιο των σεναρίων για σχέδιο δολοφονίας του από ξένο παράγοντα ενθαρρύνουν όσους τον φαντάζονται να έρχεται πάνω στο άσπρο άλογο για να μας σώσει. Είναι ένας από αυτούς ο Βύρων Πολύδωρας; Μάλλον όχι, απαντούν οι μυημένοι στα γαλάζια μυστήρια. Περισσότερο πιστεύουν ότι ο πρώην υπουργός βλέπει μπροστά τη δημιουργία νέου κόμματος της Λαϊκής Δεξιάς, που θα μπορέσει να πάρει κάποιους από τους ψηφοφόρους που εγκατέλειψαν τη Χρυσή Αυγή μετά τη δολοφονία Φύσσα και προσβλέπει σε έναν δικό του ρόλο εκεί. Ανάλογα κίνητρα αποδίδονται, για παράδειγμα, και στον καραμανλικό Γιώργο Βλάχο, για τον οποίο άλλωστε ακούγεται ότι θέλει να είναι υποψήφιος δήμαρχος... Η αναζήτηση προοπτικής εκτός των τειχών της Βουλής ή εκτός των τειχών της Ν.Δ. είναι κινητήριος δύναμη για αντιμνημονιακές στροφές ακόμη και 180 μοιρών. Άλλωστε στην ανάποδη στροφή, από το αντιμνημονιακό στο μνημονιακό, πρώτος διδάξας είναι ο ίδιος ο αρχηγός τους και πρωθυπουργός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν την αλληλεγγύη του.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ TETAΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Πολιτική

www.topontiki.gr

Aφήστε έξω τα κινητά Τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας στη συνάντηση Τσίπρα - Λαβρόφ δείχνουν τη σπουδαιότητα των συζητήσεων

ι εντεταλμένοι για την ασφάλεια στη ρωσική πρεσβεία ζήτησαν – ευγενώς, αλλά με ύφος που δεν αφήνει περιθώρια για αντιρρήσεις – από τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τον συνόδευαν να αφήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα έξω από το δωμάτιο στο οποίο θα γινόταν η συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ. Ήταν και αυτός ένας ακόμη τρόπος με τον οποίο ο Ρώσος ΥΠΕΞ θέλησε να υπογραμμίσει ότι δεν σπαταλά ούτε μισή ώρα (την οποία διέθεσε για να συναντηθεί με τον αρχηγό της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης) για ανούσιες συζητήσεις. Υπ’ αυτήν την έννοια στο μισάωρο που παραχώρησε στον Αλέξη Τσίπρα μπορούσαν να συζητηθούν σοβαρά ζητήματα, με ελαχιστοποιημένο τον πανταχού παρόντα κίνδυνο της υποκλοπής. Την εν λόγω συνάντηση επιθυμούσαν και οι δύο πλευρές, όχι απλώς για λόγους εντυπώσεων, παρά το γεγονός ότι τόσο η ρωσική πλευρά όσο και η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκαν (και) με αυτές. Κατ’ αρχάς η ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα, εκμεταλλευόμενη την απειρία (ή ακόμη και την αδιαφορία) στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από τα θέματα του πρωτοκόλλου, πέτυχε η συνάντηση να πραγματοποιηθεί σε «ρωσικό έδαφος». Από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχτηκε αυτήν την παράβαση του πρωτοκόλλου προκειμένου να πετύχει τον στόχο του για μια σημαντική και ουσιαστική επαφή με τον επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.

Aντιφάσεις Οι στόχοι που είχαν οι δύο πλευρές κατά τη συνάντηση ήταν διαφορετικοί: u Ο Λαβρόφ ήθελε να «εξετάσει» έναν πιθανό μελλοντικό πρωθυπουργό και τα περιθώρια συνεργασίας μαζί του. Άλλωστε η κινητικότητα που εσχάτως δείχνει η Ρωσία στην Ελλάδα, παρότι χαρακτηρίζεται από σωρεία αντιφάσεων και «θρίλερ» στο επιχειρηματικό πεδίο, συχνά αφήνει την αίσθηση ότι έχει προοπτική να γίνει σαφέστερη και πιο ενδιαφέρουσα στο μέλλον, εφόσον βεβαίως υπάρξουν οι «κατάλληλες» συνθήκες.

u Ο Τσίπρας θέλησε να διερευνήσει τα περιθώρια και τις δυνατότητες στήριξης που μπορεί να περιμένει από τη Μόσχα στην περίπτωση που η πιθανή μελλοντική κυβέρνησή του αντιμετωπίσει τον γερμανικό εκβιασμό, που μεταξύ άλλων έχει να κάνει και με την ακόμη μεγαλύτερη πίεση στη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας. Βεβαίως είναι γνωστό ότι πολλές προσδοκίες πολλών πλευρών επενδύθηκαν στον ρωσικό παράγοντα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, ωστόσο έμειναν αδικαίωτες. Η ρωσική πλευρά (και ο Λαβρόφ αυτοπροσώπως) έχει ακούσει τα τελευταία χρόνια πολλούς Έλληνες πρωθυπουργούς να τον διαβεβαιώνουν για τις επιλογές τους να εργαστούν για μια στρατηγική ελληνορωσική σχέση, αναζητώντας (κάποιοι από αυτούς) κάποια περιθώρια ελιγμών που έχουν διαμορφώσει για τη χώρα οι δεσμεύσεις της στις ευρωατλανικές δομές. Γνήσιο τέκνο του ρεαλισμού, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας γνωρίζει ότι από τη διατύπωση ευχών και λόγων μέχρι την υλοποίησή τους η απόσταση είναι τεράστια. Ο Λαβρόφ γνωρίζει, πολύ περισσότερο ίσως από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, τα

Οι επιδιώξεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας και οι στόχοι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ

στενά περιθώρια που έχει ο εκάστοτε πρωθυπουργός της Ελλάδας να προχωρήσει σε συμφωνίες μη εγκεκριμένες από Ευρωπαίους εταίρους και Αμερικανούς συμμάχους...

Εκπαραθύρωση Οι απογοητεύσεις της Μόσχας από τις ελληνικές κυβερνήσεις είναι γνωστές. Εύκολα μπορούμε να θυμηθούμε το απραγματοποίητο έργο – το οποίο συζητείται επί εικοσαετία – του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, στο οποίο μπήκε τέλος από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου. Ακολούθησε το φλερτ των ρωσικών ενεργειακών γιγάντων στους διαγωνισμούς για τα ελληνικά ενεργειακά φιλέτα (ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ), μια υπόθεση η οποία, μπλεγμένη στα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα και τους κανονισμούς της Κομισιόν περί μονοπωλίων, οδήγησε στην, κατ’ ουσίαν, «εκπαραθύρωση» της Μόσχας από αυτό το επενδυτικό «γήπεδο». Συνολικά μιλώντας, η Ρωσία κρατά πάντα στα υπ’ όψιν την υπονόμευση κάθε προσπάθειας που είχε στόχο την οικοδόμηση μιας σταθερής ελληνορωσικής σχέσης, με αποκορύφωμα

Μασάει η κατσίκα ταραμά;

βεβαίως την περίοδο της διακυβέρνησης Παπανδρέου, η οποία τίναξε στον αέρα κάθε μορφή συνεργασίας. Ταυτόχρονα η Ρωσία παρακολούθησε, ακόμη και την περίοδο της διακηρυγμένης από Πούτιν - Καραμανλή πολιτικής πρόθεσης για την ενίσχυση των σχέσεων των δύο χωρών, την τότε υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη να υιοθετεί προωθημένες (αμερικανικές) απόψεις για την εγκατάσταση αμερικανικών αντιβαλλιστικών πυραύλων στην ανατολική Ευρώπη, γεγονός που η Μόσχα θεωρούσε εχθρική στάση. Παρά ταύτα για τη Ρωσία η Ελλάδα είναι πάντα μια διέξοδος στη Μεσόγειο και η ρωσική εξωτερική πολιτική, αντιμετωπίζοντας με ρεαλισμό τα δεδομένα, αναζητά σημεία επαφής με την ελληνική ηγεσία – παρούσα και πιθανή μελλοντική. Για τον λόγο αυτόν ο Λαβρόφ βρήκε χρόνο να συναντηθεί τόσο με τον Τσίπρα όσο (ακόμη) και με την Μπακογιάννη, την οποία η Μόσχα εξακολουθεί να εντάσσει στους πιθανούς διαδόχους του Αντώνη Σαμαρά. Αντιμετωπίζοντας τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ως πιθανό μελλοντικό πρωθυπουργό, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, κατά τη συνάντησή τους, απέφυγε να αναλάβει την παραμικρή δέσμευση βοήθειας, κάτι βέβαια που δεν ζήτησε ούτε ο Τσίπρας. Ωστόσο, ο Λαβρόφ σημείωσε – ιδιοχείρως, στα φύλλα χαρτιού που επιμελώς κρατούσε διπλωμένα και τα τοποθέτησε στην εσωτερική τσέπη του πανάκριβου χειροποίητου σακακιού του – την πολιτική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να επαναδιαπραγματευθεί με τους δανειστές, όπως επίσης σημείωσε και την επιθυμία του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την αναζήτηση τρόπων οικοδόμησης μιας στρατηγικής αναπτυξιακής ελληνορωσικής συνεργασίας. Ως σοβαρός άνθρωπος και υπουργός Εξωτερικών μιας μεγάλης χώρας, ο Λαβρόφ «άνοιξε» μια χαραμάδα ουσιαστικής μελλοντικής επαφής με τους συνομιλητές του στον ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας τους να επεξεργαστούν ένα συγκεκριμένο σχέδιο προώθησης μιας ελληνορωσικής αναπτυξιακής συνεργασίας, το οποίο, όπως είπε, θα χαρεί να το κουβεντιάσουν σε μια επίσκεψη εργασίας του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Αριστερά

ια ευαίσθητη χορδή του ΣΥΡΙΖΑ άγγιξε την περασμένη εβδομάδα με δηλώσεις του ο Μανώλης Γλέζος, και συγκεκριμένα με την αναφορά του πως όταν οι πολίτες ρωτούν «πού θα βρείτε τα λεφτά» σημαίνει ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πειστική. Η δήλωση αυτή ήρθε λίγο αφότου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην Κ.Ο. της περασμένης Τρίτης είχε προτρέψει βουλευτές και στελέχη του κόμματος να λειτουργούν ενωτικά στη δύσκολη αυτή συγκυρία, όπου ο αντίπαλος, αν και αποδυναμωμένος, καραδοκεί. Ανεξαρτήτως του υπόβαθρού της (είχε προηγηθεί επίθεση του ιστορικού στελέχους της Αριστεράς στην Κουμουνδούρου κατηγορώντας την για λογικές «μαντριού» με αφορμή την ψηφοφορία για την αναστολή χρηματοδότησης της Χ.Α.), η δήλωση αυτή φαίνεται ότι βρήκε σύμφωνους αρκετούς, ακόμη κι εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Αναγνωρίστηκε δηλαδή ως υπαρκτό ζήτημα, τουλάχιστον από όσους θέτουν έναν προβληματισμό περί δημοσκοπικής στασιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ και άρα αδυναμίας του να πείσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, σε συνθήκες εξαθλίωσης της κοινωνίας και ραγδαίας φθοράς της κυβέρνησης και της αξιοπιστίας της. Στην επίσημη αντίδρασή της η Κουμουνδούρου μίλησε για «καλοπροαίρετη κριτική» εκ μέρους του Μανώλη Γλέζου, η οποία αντανακλά την αγωνία του κόσμου. Στελέχη, όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Δημήτρης Παπαδημούλης και ο αντιπρόεδρος της Βουλής και επικεφαλής της Επιτροπής Προγράμματος Γιάννης Δραγασάκης, κάλεσαν να αξιοποιηθούν οι σχετικές προτάσεις που επεξεργάζεται ο Μανώλης Γλέζος, με αφορμή και βιβλίο για την έξοδο από την κρίση, το οποίο, όπως ανακοίνωσε, ετοιμάζει. Ο εκπρόσωπος Τύπου Πάνος Σκουρλέτης σημείωσε ότι υπάρχει διαρκής ανάγκη επικαιροποίησης του προγράμματος, καθώς «τα μεγέθη της οικονομίας διαρκώς αλλάζουν, αξίες και υποδομές της χώρας εξαφανίζονται».

www.topontiki.gr

«Πονοκέφαλος» με αιτία στην Κουμουνδούρου Το ερώτημα «πού θα βρείτε τα λεφτά» στοιχειώνει τον ΣΥΡΙΖΑ η διανομή του θα γίνει με όρους «δικαιοσύνης, αειφορίας και αλληλεγγύης». Το «πού θα βρούμε τα λεφτά», σημείωσε, «δεν είναι το σωστό ερώτημα». Παρόμοια είναι και η οπτική ενός ακόμη εκ των οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ, του βουλευτή Χανίων Γιώργου Σταθάκη, ο οποίος σε συνέντευξή του στην «Εποχή» σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αποφύγει να δεσμευτεί έναντι κατακερματισμένων μικρών ομάδων και των συμφερόντων τους, συχνά αντιτιθέμενων μεταξύ τους, και να επικεντρωθεί σε τέσσερα - πέντε καθολικά αιτήματα που συσπειρώνουν την κοινωνία.

Γνώριμοι... σύμβουλοι

Όλα ρευστά Πληροφορίες από την Κουμουνδούρου αναφέρουν ότι η Επιτροπή Προγράμματος – η οποία απαρτίζεται από τους Γιάννη Δραγασάκη, Αριστείδη Μπαλτά, Γαβριήλ Σακελλαρίδη, Ανδρέα Καρίτζη, Γιάννη Μπαλάφα, Δημήτρη Παπαγιαννάκο, Νίνα Κασιμάτη κ.ά. – δουλεύει συστηματικά πάνω στις υπάρχουσες επεξεργασίες (από την Αθηναΐδα έως την πρόσφατη ΔΕΘ κ.λπ.), ώστε να παρουσιάσει, έως τις αρχές του 2014, ένα πλαίσιο εν είδει επικαιροποιημένου κυβερνητικού προγράμματος. Στο μεταξύ προγραμματίζονται θεματικές παρουσιάσεις του προγράμματος. Για παράδειγμα επισημαίνεται ότι θα γίνει δημόσια διαβούλευση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις γύρω στο τελευταίο δεκαήμερο του μήνα. Άλλες πηγές, ωστόσο, αναφέρουν ότι η Επιτροπή Προγράμματος, σε ανώτατο επίπεδο (όχι σε επίπεδο Ομάδων Εργασίας δηλαδή), λειτουργεί ανεπαρκώς, χωρίς το έργο της να σημειώνει ιδιαίτερα βήματα. Το γεγονός αυτό αποδίδεται, από πρόσωπα που γνωρίζουν από κοντά την κατάσταση, όχι σε ευθύνες της ίδιας της Επιτροπής, αλλά στη... γενικότερη συγκυρία. Δηλαδή στη δυσκολία να διαμορφωθούν δεσμευτικές προγραμματικές θέσεις εν μέσω μιας κατάστα-

«Μικρό καλάθι» με λιγοστές δεσμεύσεις...

σης οικονομικά και πολιτικά εξαιρετικά ρευστής, της οποίας τα δεδομένα διαρκώς μεταβάλλονται, όπως άλλωστε επισήμανε και ο Π. Σκουρλέτης, χωρίς κάτι τέτοιο να λέγεται για πρώτη φορά. Είναι ενδεικτική και η επιφυλακτικότητα του Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος σταθερά τον τελευταίο χρόνο χτυπάει το καμπανάκι για τις δυνατότητες που θα έχει μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιήσει όλα όσα υπόσχεται. Ακόμη μια φορά επανέλαβε αυτή τη θέση του σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (9,84), όπου, σχολιάζοντας τις δηλώσεις Γλέζου, αναγνώρισε ως θετικό το ότι το ιστορικό στέλεχος έβαλε ένα θέμα αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ και συμπληρωματικά υπογράμμισε, δίνοντας μια κατεύθυνση, ότι πρέπει η στρατηγική της αξιωματικής αντιπολίτευσης να είναι το «μικρό καλάθι», καθώς και πως δεν πρέπει να λέγονται πράγματα «τα οποία δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να τα διασφαλίσουμε». Ο ίδιος, όμως, έθεσε διαφορετικά το ζήτημα, λέγοντας πως το ερώτημα της νέας εποχής είναι «πώς θα δημιουργήσουμε πλούτο» και πώς

Μια επιπλέον παράμετρος, που φαίνεται να εμποδίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ιδιαίτερα συγκεκριμένος προγραμματικά, είναι το γεγονός του ανοίγματός του σε ένα δίκτυο πολύπλευρων επαφών με πολιτικούς, οικονομικούς και πανεπιστημιακούς κύκλους στην Ε.Ε., τις ΗΠΑ και αλλού, με στόχο τη διαμόρφωση μιας ευρύτερης αντίληψης για τα πράγματα, για πιθανές λύσεις, συμμαχίες κ.λπ., στοιχεία τα οποία η ηγεσία θεωρεί πως πρέπει να συνεκτιμά κάθε φορά στη διαμόρφωση των θέσεών της. Σε αυτή τη φάση μάλιστα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συντηρεί τους διαύλους επικοινωνίας με πρόσωπα που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους ως σύμβουλοι στον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου: u τον Γεράσιμο Αρσένη και τη Λούκα Κατσέλη, u τον καθηγητή Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη και τον οικονομολόγο Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ – αμφότεροι διδάσκουν στην έδρα Λίντον Τζόνσον του Πανεπιστημίου του Τέξας, όπου διοργάνωσαν την πρόσφατη εκδήλωση για την ευρωζώνη, στην οποία μετείχε ως κεντρικός προσκεκλημένος και ο Αλέξης Τσίπρας, u τον καθηγητή του Χάρβαρντ Ρίτσαρντ Πάρκερ (ο οποίος μετείχε στην παραπάνω εκδήλωση), επίσης σύμβουλο του Γ. Παπανδρέου, u τον νομπελίστα καθηγητή Τζόζεφ Στίγκλιτς, u τον καθηγητή του LSE Κέβιν Φέδερστοουν, ο οποίος πρόσφατα είχε διοργανώσει εκδήλωση στο Λονδίνο με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα, u τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, πρόεδρο του Levy Institute, στο οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε παραβρεθεί τον περασμένο Ιανουάριο κατά την πρώτη επίσκεψή του στις ΗΠΑ (το εν λόγω Ινστιτούτο διοργανώνει συνέδριο στο Μέγαρο στις 8 και 9 Νοεμβρίου, στο οποίο μετέχει και ο Γιάννης Δραγασάκης, ενώ χορηγός επικοινωνίας είναι η «Αυγή»). Για το αν θα βγάλει κάτι αυτή η ώσμωση – και τι – ας περιμένουμε...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Πολιτική

www.topontiki.gr

αν τις πουριτανές επαρχιωτοπούλες που διολισθαίνουν διά συνεχών αρνήσεων στη μεγάλη κατάφαση, έτσι και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, έπειτα από έναν ασταθή γύρο άσφαιρων λεονταρισμών, εγκαταλείπει τώρα τις εμμονές του για το δημοσιονομικό κενό του 2014 και υποχρεώνεται να συρθεί στις εκτιμήσεις της τρόικας που, αντί των 500 εκατ. ευρώ, το υπολογίζει στα 2,5 τουλάχιστον δισ. Αντιμέτωπος με τους βλοσυρούς δανειστές που εμφανίζουν συμπτώματα περιφρόνησης για τους μνημονιακούς πολιτικούς μας, οι οποίοι άλλα συμφωνούν πίσω από τις κλειστές αίθουσες και άλλα λένε ψευτοηρωϊκά δημοσίως, ο υπουργός έριξε ένα τελευταίο σμπάρο την Κυριακή, λίγες ώρες αφότου ικανοποιήθηκαν για μια ακόμα φορά οι αξιώσεις των τροϊκανών και τα πράγματα ξαναπάρουν τον γνώριμο δρόμο της υποταγής. «Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Ανεβήκαμε στο Κιλιμάντζαρο και στα 100 μέτρα που απομένουν κινδυνεύουμε να πέσουμε» δήλωσε από το «Βήμα» την Κυριακή, ενώ σε ανάλογο τόνο από την «Καθημερινή» συνέστησε «ψυχραιμία από όλους», σχολιάζοντας χαρακτηριστικά ότι «σε όλα τα θέματα υπάρχουν λύσεις, αρκεί να υπάρχει ρεαλισμός από όλες τις πλευρές, ευελιξία και κοινός νους».

Ποιες λύσεις; Κανείς δεν αμφιβάλλει για την ικανότητα του απογοητευτικά ανεπαρκούς Στουρνάρα να βρίσκει λύσεις. Όμως πρόκειται κάθε φορά για λύσεις υπαγορευμένες από τις συμπαγείς μνημονιακές δυνάμεις και οι οποίες στο κενό που αφήνει η έλλειψη εθνικής στρατηγικής βυθίζουν την ελληνική οικονομία στην ύφεση και επεκτείνουν με γεωμετρικό ρυθμό την κοινωνική έρημο. Θα περίμενε κανείς να δει ποιες επιτέλους είναι αυτές οι περιβόητες «κόκκινες γραμμές» άμυνας, αλλά, όπως και στο παρελθόν, δεν πρέπει, μεταξύ μας τουλάχιστον, να παραμυθιαζόμαστε με ευχολόγια. Όλες οι προσδοκίες της κωμικοτραγικής συγκυβέρνησης και του Μαξίμου έχουν επενδυθεί στη δυνητική μεγαλοψυχία της τρόικας, ώστε να δείξει διάθεση συμβιβασμού! Αλλά για ποιον ακριβώς λόγο; Οι δικές μας ανθυπομετριότητες δεν έχουν αναλάβει ρητές δεσμεύσεις για χιλιάδες απολύσεις και εφεδρείες στο Δημόσιο, περικοπές στο κοινωνικό - ασφαλιστικό σύστημα και νέα λουκέτα σε επιχειρήσεις του κράτους; Η τρόικα, συνεπώς, δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να δείξει επιεικής απέναντι σε μια επαναλαμβανόμενη ασυνέπεια. Έτσι προφανώς εξηγείται το ότι κατέφτασε και πάλι αγριεμένη και φουριό-

Πρόγραμμα, να μην περιορίζεται στα 500 εκατ. ευρώ, όπως διατείνεται ο Στουρνάρας, αλλά να ανηφορίζει κοντά στις εκτιμήσεις της τρόικας, που βρίσκονται γύρω στα 2,5 δισ. ευρώ. Μάλιστα, οι άκαμπτοι τροϊκανοί, που βρήκαν και κάνουν, ανέβαζαν αρχικά το κενό στα 4 δισ., οπότε υποχωρώντας τώρα σε μια μετριοπαθέστερη εκτίμηση θεωρούν ότι δεν έχουν άλλα περιθώρια εκπτώσεων στην Αθήνα. Πού θα βρεθούν όμως αυτά τα λεφτά; Και με ποια μέτρα; Εδώ είναι τα κουμπιά της Αλέξαινας…

«Προαπαιτούμενα»

O Στουρνάρας ξανάγινε... αρνάκι Aφήστε τους «ηρωισμούς» και γυρίστε στον δρόμο της υποταγής ζα, βλέποντας ότι οι συνομιλητές της είναι τόσο ψοφοδεείς και ανίκανοι, ώστε, εκτός από απανωτές συνομολογήσεις και εξόφθαλμη ασυλία στην πλευρά του κεφαλαίου και ποτέ στο μέρος της εργασίας, δεν μπορούν να πουλήσουν κοψοχρονιά ούτε την ίδια τους την πατρίδα!... Ενδεικτική της αξιοπιστίας του πρωθυπουργού Α. Σαμαρά και του οικονομικού επιτελείου είναι η τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής που δόθηκε την περασμένη Πέμπτη στη δημοσιότητα, περιγράφοντας την εικόνα μιας οικονομίας που κλυδωνίζεται ακυβέρνητη σε μια θάλασσα αβεβαιοτήτων. Η κυβέρνηση εκτιμά ότι (σ.σ.: εξαιτίας και του ανελέητου ψαλιδίσματος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων) μέχρι τέλος του έτους θα διαμορφωθεί ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης των 344 εκατ. ευρώ περίπου, που θα της επιτρέψει, με βάση το μνημόνιο, να δώσει ένα κοινωνικό μέρισμα στους ασθενέστερους, το οποίο είναι, όπως καταλαβαίνετε, ψίχουλα μπροστά στις μεγάλες απώλειες, αλλά δίνει την ευκαιρία να ξεκινήσουν τα επικοινωνιακά ραβαΐσια…

Απώλειες Ανεξάρτητα από τον τρόπο που «επιτεύχθηκε» αυτό το πλεόνασμα και τις ανοιχτές υποχρεώσεις που έχει αναλά-

Καχυποψία από τους τροϊκανούς για τη «Στουρνάρεια» αισιοδοξία για τα έσοδα...

βει έναντι των δανειστών η κυβέρνηση μέχρι τέλος του έτους, η τρόικα αντιμετωπίζει με εύλογη καχυποψία τη Στουρνάρεια αισιοδοξία για την πορεία των εσόδων, θεωρώντας ότι: u Μέτρα που είχαν ψηφιστεί, όπως ο φόρος 1% στα έσοδα των επιχειρήσεων υπέρ του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών και οι αλλαγές στο μισθολόγιο των στρατιωτικών, προκάλεσαν σημαντικές απώλειες. u Ο νέος φόρος για τα ακίνητα – άλλη μια εφόρμηση στην ήδη απαξιωμένη ακίνητη περιουσία – δεν πρόκειται να φέρει στα στεγνά κρατικά ταμεία περισσότερα από όσα το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. u Με τους φοροελεγκτικούς μηχανισμούς να λειτουργούν αποσπασματικά, χωρίς αξιόπιστο και δίκαιο φορολογικό σύστημα, που χαρίζεται στη φοροδιαφυγή και πέφτει σαν μπόρα στις πλάτες πάντα μισθωτών και συνταξιούχων, δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες να αυξηθούν τα έσοδα. u Στον προϋπολογισμό του 2014, έχουν υποεκτιμηθεί – δείχνοντας ασφαλώς μια μη ομολογημένη για την ώρα κατεύθυνση – οι κοινωνικές δαπάνες. Και μόνο τα παραπάνω είναι αρκετά ώστε το δημοσιονομικό κενό του 2014, τουτέστιν η διαφορά ανάμεσα στην τρέχουσα δημοσιονομική διαχείριση και τον στόχο που έχει τεθεί στο

Θυμίζουμε εν τάχει ότι η μνημονιακή συγκυβέρνηση: α. Έ χει δεσμευτεί ότι θα απολύσει 4.000 ανθρώπους από το Δημόσιο μέχρι το τέλος του 2013 και άλλους 15.000 μέσα στο επόμενο έτος. β. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει τις σκληρές αξιώσεις των δανειστών που επιτάσσουν λουκέτο σε ΕΑΣ και ΕΛΒΟ, αλλά και ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ στα πρότυπα της ΕΡΤ. γ. Π ροωθεί, όπως γράψαμε και την περασμένη βδομάδα, μείωση των εφάπαξ σε Δημόσιο, ΔΕΚΟ και τράπεζες και συνάμα μείωση των επικουρικών, καθώς και των προνοιακών επιδομάτων, ενώ από 1.1.2104 το ΕΚΑΣ θα χορηγείται από το 65ο έτος και αυτό με εισοδηματικά κριτήρια. Τους επόμενους μήνες μάλιστα θα αρχίσουν να ξεδιπλώνονται σειρά ψηφισμένων μέτρων που θα μετατρέψουν την κύρια σύνταξη σε απλό φιλοδώρημα. δ. Και την ίδια στιγμή, εκτός από το νέο ασφαλιστικό που ψήνεται, οφείλει εξηγήσεις για τη μη εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στους ένστολους και στις ΔΕΚΟ, όπου το πρόγραμμα περιλαμβάνει πετσόκομμα επιδομάτων. Τα πράγματα είναι σκούρα, με την κυβέρνηση, που παίζει το γνώριμο θεατράκι για να περάσουν οι νέες αγριότητες που υπαγορεύουν οι ξένοι, να παίρνει μια μικρή ανάσα από πλευράς Κομισιόν, ο εκπρόσωπος της οποίας δήλωσε ότι «δεν αναγνωρίζει το νούμερο των 2,9 δισ. ευρώ». Ο χρόνος θα κυλά βασανιστικά τις επόμενες εβδομάδες, μέχρι να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και να κατατεθεί η επόμενη δόση. Για να μην απελπίζεστε, πάντως, σημειώστε ότι το πρόβλημα του «δημοσιονομικού κενού» είναι υποσύνολο του χρηματοδοτικού κενού για το 2014, το οποίο κυβερνητικές πηγές υπολογίζουν σε πάνω από 10 δισ. και αφορά δαπάνες για τόκους και οφειλές που δεν καλύπτονται από το πρωτογενές πλεόνασμα και πρόσθετα έσοδα από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Πού θα βρεθούν αυτά; Μια νέα δανειακή σύμβαση καραδοκεί ολόρθη στο βάθος…

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

Οι χρυσαυγίτες ντύθηκαν λευκές περιστερές, αλλά δεν πείθουν Αποτασσόμενοι τον «τσαμπουκά» και την «τζάμπα μαγκιά» επιχειρούν να εμφανιστούν ως κανονικό κόμμα

Μαζικό συμβολικό το χτύπημα στο Νέο Ηράκλειο, εκτιμά η ΕΛ.ΑΣ.

Δεν αλλάζουν, δεν αλλάζουν...

ε ποιον τρόπο θα «απορροφήσει» η κοινωνία το «λουτρό αίματος» που άρχισε από τις 17 Σεπτεμβρίου, με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, και συνεχίστηκε με την εκτέλεση των δύο νεαρών μελών της Χρυσής Αυγής την περασμένη Παρασκευή στο Νέο Ηράκλειο; ♦ Το καλό (και ισχυρό) σενάριο λέει πως θα αποστρέψει το βλέμμα και δεν θα υποκύψει ούτε στα αιματηρά κελεύσματα ούτε στην κινδυνολογία περί νέου «εμφυλίου». ♦ Το κακό (και αδύναμο) σενάριο, το οποίο έχει πολλούς οπαδούς σε διάφορα φιλοκυβερνητικά κέντρα, λέει πως θα δούμε ενίσχυση «ακραίων», τάσεων με απρόβλεπτες επιπτώσεις, με συνέπεια να χρειαστεί μια «αποτελεσματικότερη» εγγύηση της πολιτικής σταθερότητας. Για να περιοριστούμε όμως στην πραγματικότητα, οι έρευνες της Ελληνικής Αστυνομίας στον απόηχο του διπλού δολοφονικού χτυπήματος στρέφονται στην αποκρυπτογράφηση των κινήτρων και της ταυτότητας των δραστών. Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα δώσει η αναμενόμενη, από την αστυνομία, ανάληψη της ευθύνης (προκήρυξη) για τη διπλή δολοφονία. ♦ Καταρχάς η προκήρυξη καθ’ εαυτή – εάν βεβαίως υπάρξει – θα βάλει τέλος στην όποια παραφιλολογία σχετικά με τα κίνητρα και την ιδεολογική ταυτότητα των δραστών: αν το εντυπωσιακό χτύπημα είναι αντίποινα στη δολοφονία Φύσσα ή, επιπλέον, πίσω από αυτό κρύβεται ένα «μήνυμα» εναντίον της Χρυσής Αυγής, αλλά ενδεχομένως και των αφανών οικονομικών και άλλων υποστηρικτών της, οι οποίοι όλο αυτό το διάστημα χρηματοδοτούν και προωθούν τη δράση της. ♦ Επιπλέον η ανάληψη ευθύνης αυτόματα θα απομακρύνει το μικρό αλλά υπαρκτό ενδεχόμενο δεύτερης απανωτής επίθεσης, ♦ Επίσης θα αποσαφηνιστεί αν οι δράστες ανήκουν σε μια νέα ή παλαιά οργάνωση. Άλλωστε κανένας στην Αντιτρομοκρατική δεν ήταν σε θέση, έως τη Δευτέρα το βράδυ, οπότε γραφόταν αυτό το ρεπορτάζ, με βά-

ση τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της, να διαγνώσει αν πρόκειται για ένα νέο χτύπημα της Σέχτας Επαναστατών ή της ομάδας που φαίνεται να έχει προκύψει από τη σύμπραξη της οργάνωσης με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Το όπλο, τύπου Zastava, που χρησιμοποίησε ο εκτελεστής αποδείχθηκε «καθαρό». Απεναντίας, στις δολοφονίες του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα και του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον ένα κοινό όπλο, που συνέδεε τη Σέχτα και με το πρώτο χτύπημα της οργάνωσης στον τηλεοπτικό σταθμό Alter. Επιπλέον ο τρόπος με τον οποίο έδρασε ο συνοδηγός της μηχανής μαρτυρά επαγγελματία – ή καλά εκπαιδευμένο – εκτελεστή. Καμιά σχέση με τους πιστολέρο της οργάνωσης ΟΠΛΑ, που στη μοναδική της επίθεση εναντίον του αστυνομικού τμήματος της Αγίας Παρασκευής, με τρεις τραυματίες αστυνομικούς, πυροβόλησαν από απόσταση κατά ριπάς με καλάσνικοφ. Τότε στο σημείο της επίθεσης είχαν βρεθεί περισσότεροι από 100 κάλυκες σε απόσταση αρκετών μέτρων περιμετρικά από το κτήριο. Λίγες πιθανότητες, κατά την Αντιτρομοκρατική πάντα, συγκεντρώνει

και το ενδεχόμενο πίσω από την επίθεση να κρύβονται ο Νίκος Μαζιώτης και η ομάδα του, αφού σε κανένα χτύπημα από αυτά στα οποία είχε συμμετοχή στο παρελθόν δεν είχε επιδείξει πρόθεση να σκοτώσει. Υπάρχει φυσικά και η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση ΟΛΑ (Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών), η οποία καθυστερημένα ανέλαβε την ευθύνη για το χτύπημα στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στις 14 Ιανουαρίου 2013. Παρ’ ότι στην προκήρυξη προειδοποιούσε με «νέα αποτελεσματικότερα χτυπήματα», στο χτύπημα της Λ. Συγγρού χρησιμοποίησε καλάσνικοφ, ενώ οι δράστες επέβαιναν σε κλεμμένο Ι.Χ., το οποίο στη συνέχεια εγκατέλειψαν στο Παλαιό Φάληρο.

Το σενάριο Όσον αφορά το τι συνέβη το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο Νέο Ηράκλειο, το μόνο στο οποίο φαίνεται να καταλήγουν με βεβαιότητα, προς το παρόν, οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής είναι πως οι εκτελεστές δεν είχαν στόχους συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά επρόκειτο για ένα μαζικό συμβολικό χτύπημα. Στοιχείο που, σύμφωνα με την ΕΛ.ΑΣ., αποδυναμώνει το σενάριο του «ξεκαθαρίσματος

λογαριασμών». Γι’ αυτό άλλωστε την υπόθεση ανέλαβε από την πρώτη στιγμή η Αντιτρομοκρατική και όχι η Ασφάλεια. ‘Όπως προκύπτει από τη λεπτομερή ανάλυση του βίντεο που έχει στη διάθεσή της η ΕΛ.ΑΣ., ο συνοδηγός της μηχανής άνοιξε πυρ εναντίον και των τεσσάρων χρυσαυγιτών οι οποίοι έτυχε να στέκονται εκείνη τη στιγμή στην είσοδο των γραφείων. Από τις δώδεκα βολές του Ζastava πρώτος χτυπήθηκε ο Αλέξανδρος Γέροντας, ο οποίος αντιλήφθηκε τον δράστη και προσπάθησε να τρέξει προς την είσοδο των γραφείων. Ο Φουντούλης και ο Καπελώνης αρχικά δεν αντιλήφθηκαν τον εκτελεστή, αφού είχαν γυρισμένη την πλάτη και ακούγοντας τους πρώτους πυροβολισμούς δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν. Εντύπωση προκαλεί στους αστυνομικούς το γεγονός ότι ο δολοφόνος είχε την ψυχραιμία να σημαδέψει αρχικά από απόσταση μεγαλύτερη των 15 μέτρων μέσα στο σκοτάδι, σε κεντρικό σημείο του Ν. Ηρακλείου, αλλά και να πλησιάσει πάνω από τους αιμόφυρτους άνδρες δίνοντάς τους τη χαριστική βολή. Όλα αυτά δε, γνωρίζοντας πως εκείνη την ώρα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, στον πρώτο

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

όροφο, βρίσκονταν δεκάδες μέλη της οργάνωσης, ενώ τις κινήσεις του κατέγραφαν καρέ - καρέ οι κάμερες ασφαλείας στην είσοδο. Στη συνέχεια ο πιστολέρο επιβιβάστηκε ατάραχος στη μηχανή, όπου τον περίμενε ο συνεργός του, και εξαφανίστηκαν. Όχι επιλέγοντας διαδρομή μέσω της Αττικής Οδού, που βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων από το σημείο της επίθεσης, αλλά μέσα από τα στενά του Νέου Ηρακλείου και με τον κίνδυνο να πέσουν πάνω σε κάποιο μπλόκο των αστυνομικών. Επίσης το ερημικό σημείο όπου εγκατέλειψαν την κλεμμένη μηχανή, στην οδό Κριστένης στον Κόκκινο Μύλο, αποδεικνύει την άνεση με την οποία κινήθηκαν, καθώς επίσης και το γεγονός ότι δεν έδρασαν μόνοι τους, αλλά διέθεταν ομάδα υποστήριξης, που ακολουθούσε διακριτικά από απόσταση καθ’ όλη τη διάρκεια του χτυπήματος και της διαφυγής. «Πρόκειται για πρόσωπα αδίστακτα, ψυχρούς εκτελεστές, οι οποίοι, με τον τρόπο που έδρασαν, μοιάζει να εκτελούσαν πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση θα επικεντρώνονταν σε συγκεκριμένους στόχους και όχι σε όποιον έβρισκαν μπροστά τους» παραδέχονται ανώτεροι αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας.

«Προβοκάτσια» Την ίδια ώρα, στα Εξάρχεια επικρατεί έντονος προβληματισμός. Πέρα από τη διάχυτη εντύπωση περί προβοκάτσιας, που είχε βασικό σκοπό την εκ νέου στοχοποίηση του αντιεξουσιαστικού χώρου, στο πλαίσιο της θεωρίας περί «δύο άκρων», έντονη είναι η αντίδραση σχετικά και με τη θεωρία περί ενός ακήρυχτου πολέμου «φασιστών

- αντιφασιστών». Ήδη με ανακοίνωση την οποία εξέδωσε την επομένη των δολοφονιών, η Συσπείρωση Αναρχικών στρέφεται κατά των δραστών, αλλά και συντακτών της αναμενόμενης προκήρυξης, επισημαίνοντας ότι: «Δεν έχει καμία σημασία αν η πράξη θα επενδυθεί με κάποιο “βαθυστόχαστο” κείμενο με το οποίο θα αναλαμβάνεται η ευθύνη (όποτε και εάν γίνει αυτό) ή αν θα μιλά στο όνομα του λαού, της αριστεράς, του κομμουνισμού, της επανάστασης, της αντιεξουσίας ή ακόμα και της αναρχίας. Αυτό που στην πράξη προσπαθεί να σιγοντάρει είναι την εξουσία και ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι της που ήδη έχει χάσει αρκετά σε επίπεδο πολιτικών χειρισμών».

Στο κενό η προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να εκμεταλλευτεί τον θάνατο των δύο νεαρών μελών της

Η προσπάθεια εκμετάλλευσης του θανάτου των δύο άτυχων νέων από τα στελέχη της Χρυσής Αυγής δεν φαίνεται να βρίσκει ανταπόκριση στην κοινή γνώμη, η οποία φαίνεται να... μην ξεχνά. Από το βράδυ της διπλής δολοφονικής επίθεσης οι βουλευτές της νεοναζιστικής οργάνωσης επιχείρησαν να παρουσιαστούν σαν «λευκές περιστερές» και «σημαιοφόροι» της εθνικής ενότητας συστήνοντας ψυχραιμία όχι μόνο στους οπαδούς τους, αλλά... «σε όλους τους Έλληνες». Αποτασσόμενοι τον «τσαμπουκά» και την «τζάμπα μαγκιά» της προηγούμενης περιόδου, προσπάθησαν να πείσουν πως δεν αποτελούν μέλη

εγκληματικής οργάνωσης και κακώς στοχοποιήθηκαν μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Βρήκαν δε μια καλή αφορμή για να επιτεθούν στον Αντώνη Σαμαρά και τον Νίκο Δένδια χαρακτηρίζοντάς τους ηθικούς αυτουργούς των δολοφονιών. Στην πραγματικότητα, όμως, το συναίσθημα που κυριαρχεί στα στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής, είναι ο φόβος! Η παλαιά εντύπωση ότι όποιος ενταχθεί σ’ αυτήν αισθάνεται και είναι άτρωτος κατέρρευσε σαν «χάρτινος πύργος» από τις σφαίρες των τρομοκρατών. Νωρίτερα είχε πληγωθεί βαριά από τις προφυλακίσεις της ηγεσίας της για εγκληματική δράση. Οι δράστες, όπως σημειώνουν αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., δεν επέλεξαν να πλήξουν τους στόχους τους στον δρόμο, αλλά στην «καρδιά της οργάνωσης»: στην είσοδο του θεωρητικά καλύτερα φυλασσόμενου κτηρίου της Χ.Α. μετά τα κεντρικά γραφεία στη Μεσογείων. Σαν να τους λένε: «Όπου και αν προσπαθήσετε να κρυφτείτε, εμείς θα σας βρούμε». Επιπλέον οι δολοφονίες των Καπελώνη και Φουντούλη μπορεί να καθυστερούν, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν ακυρώνουν τις έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη αναφορικά με την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, τις υπόγειες διαδρομές του «μαύρου χρήματος» και φυσικά τις διώξεις που αναμένεται να ασκήσουν οι εφέτες ανακριτές εις βάρος τουλάχιστον έξι βουλευτών του κόμματος. Όσο για τους «φόβους» περί ακροδεξιών αντιποίνων, είναι ένα ενδεχόμενο το οποίο όσοι έχουν καλή γνώση και του θέματος – και της οργάνωσης – θεωρούν από μηδαμινό έως ανύπαρκτο.

Αμήχανη και σε χαμηλούς τόνους η αντίδραση της κυβέρνησης «Παγωμένη» παραμένει η πολιτική ηγεσία της χώρας μετά το τρομοκρατικό χτύπημα εναντίον των δύο μελών της Χρυσής Αυγής. Μια έντονη ανησυχία διατυπώνεται δημοσίως για την πολιτική σταθερότητα της χώρας, ωστόσο το βέβαιο είναι ότι οι πολιτικές δυνάμεις και κυρίως η κυβέρνηση αντέδρασαν αμήχανα και με μεγάλη αυτοσυγκράτηση απέναντι σε αυτό το χτύπημα. Παρότι έχουν περάσει αρκετά 24ωρα από την τρομοκρατική επίθεση, τα κυβερνητικά στελέχη έχουν πάρει γραμμή να μην «σηκώνουν» ψηλά το θέμα και κυρίως να σταματήσουν τη φλυαρία απέναντι στις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στις πολιτικές εξελίξεις. Πάντως, η αρχική ένταση των Ελ. Ζαρούλια - Ουρανίας Μιχαλολιάκου, που επιχείρησαν να «ενοχοποιήσουν» τους Αντ. Σαμαρά και Ν. Δένδια για την επίθεση, αποδυναμώθηκε πολύ σύντομα. Από την κυβέρνηση δεν υπήρξε απάντηση και η δήλωση Κεδίκογλου ήταν εξαιρετικά λιτή. Έκτοτε έχουν υπάρξει πολύ χαμηλοί τόνοι, η κυβέρνηση και όλα τα στελέχη ΠΑΣΟΚ και

Ν.Δ. επιχειρούν να αλλάξουν την ατζέντα, αφού, όσο κι αν επικοινωνιακά η διπλή δολοφονία βόλεψε για να μπουν σε δεύτερη μοίρα τα παρατράγουδα με τη φορολογία στα ακίνητα και το άδειασμα της τρόικας, εν τούτοις δημιουργεί στην κυβέρνηση μερικά προβλήματα: ♦ Δείχνει ότι δεν έχει κάνει τίποτε στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, και μάλιστα ύστερα από μια περίοδο που πολλοί ανέμεναν χτύπημα. ♦ Θυματοποιεί τη Χρυσή Αυγή – και ανησυχούν μήπως προκληθεί έστω και μερική κοινωνική συμπάθεια την περίοδο μιας συστηματικής προσπάθειας αποδόμησής της. ♦ Βγάζει από το κάδρο των «δύο άκρων» τον ΣΥΡΙΖΑ, σε πείσμα του... Φαήλου Κρανιδιώτη. Πολλά κυβερνητικά στελέχη περιμένουν ότι η Χρυσή Αυγή, που προσώρας έχει λουφάξει και «φλερτάρει» με τα... «τσοντοκάναλα» που έφτυνε χθες, παίρνει χρόνο για να ανασυνταχθεί. Το ότι οι πιο ψύχραιμοι εξ αυτών και κυρίως ο έγκλειστος αρχηγός έδωσαν το σύνθημα να πέσουν οι τόνοι και οι νεονα-

ζιστές να ενδυθούν τον μανδύα των θυμάτων που έχουν μείνει ακάλυπτοι από αστυνομική προστασία δεν σημαίνει ότι δεν θα επιχειρήσει σε μια δεύτερη φάση να επανακάμψει επιδιώκοντας πολιτική ρεβάνς... Από την άλλη πλευρά του λόφου τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέχουν από το να ανεβάζουν το πολιτικό θερμόμετρο κρατώντας πολύ προσεκτική στάση απέναντι στο ζήτημα. Όλοι στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν το ενδεχόμενο να έχει πολιτικά οφέλη από το χτύπημα η Χρυσή Αυγή. Οι γονείς των θυμάτων, που έδειξαν να τηρούν σαφείς και διακριτές αποστάσεις από τη Χρυσή Αυγή, δεν συνέβαλαν στην πολιτικοποίηση του θέματος, ενώ μια σκιά φόβου πλανάται πάνω από τις οργανώσεις. Τι μένει λοιπόν από την τρομακτική εν ψυχρώ εκτέλεση των δύο νέων; Παγωμάρα και προβληματισμός. Κάποιοι παλαιοί λένε ότι το κλίμα θυμίζει παραμονές της επιβολής της χούντας το 1967. Μόνο που, όταν η Ιστορία επαναλαμβάνεται, αυτό συμβαίνει ως φάρσα. Το τελευταίο, παρότι κλισέ, επαληθεύεται και σήμερα...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Aκίνητα

www.topontiki.gr

Το παρασκήνιο ενός άδικου φόρου H δράση του επιτελείου Στουρνάρα με αρχικaπετάνιο τον Καραβίτη και το χαράτσι στους ιδιοκτήτες

εριουσία είναι και οι τραπεζικές καταθέσεις, αλλά δεν τις φορολογούμε γιατί θα κάνουν «φτερά» και οι τράπεζες θα χρειαστούν κι άλλη ενίσχυση. Περιουσία είναι και τα καράβια, αλλά δεν τα αγγίζουμε γιατί οι ναυτιλιακές θα χαράξουν πλώρη για άλλες πολιτείες. Περιουσία είναι και οι μετοχές των εταιρειών – εισηγμένων και μη –, αλλά δεν τις αφήνουμε στο απυρόβλητο γιατί θα δυσαρεστήσουμε τους επιχειρηματίες και θα βάλουν τις γενικές τους συνελεύσεις να αποφασίσουν μεταφορά έδρας εκτός Ελλάδας. Τι μένει λοιπόν; Τα ακίνητα! Και να τα φορολογήσουμε τι θα κάνουν οι ιδιοκτήτες τους; Θα τα πάρουν να φύγουν; Το πολύ πολύ να υποχρεωθούν να τα πουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές. Μήπως δεν θα βρεθεί κάποιος να τα αγοράσει; Είναι άραγε τυχαία η θέσπιση ενός φόρου με τη μορφή που παρουσιάστηκε; Μπορεί κάποιος να πιστέψει ότι η προώθηση

Ποιοι εί ρε, πουστε εσείς και σπθίτέλετε ι;

Έκαναν ό,τι είναι δυνατό για να μην δυσαρεστήσουν τους τροϊκανούς, «γράφοντας» στα παλιά τους τα παπούτσια ξανά τα νοικοκυριά

ενός μέτρου που παραβιάζει κάθε αρχή δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών είναι αποτέλεσμα μόνο ανικανότητας ή τεχνικών δυσκολιών; Το παρασκήνιο του περίφημου «ενιαίου φόρου ακινήτων» καλά κρατεί από τον πρώτο χρόνο που μπήκαμε στη ζώνη… των μνημονίων. Η «ιδέα» στην οποία επί της ουσίας συμφωνούσαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ήταν να θεσπιστεί ένας φόρος, ο οποίος θα βαραίνει καθέναν από εμάς, ανάλογα με την αξία της περιουσίας του. Οι διακομματικές επιτροπές έκαναν ουκ ολίγες συνεδριάσεις. Και κατέληξαν σε συγκεκριμένα πορίσματα. «Συζητούσαμε ήδη από τις αρχές του 2012 ότι θα θεσπίσουμε ένα σύστημα υπολογισμού της αξίας της περιουσίας του καθενός και θα επιβάλουμε φόρο με κλιμακωτούς συντελεστές έτσι ώστε ο μεγαλοϊδιοκτήτης να πληρώνει αναλογικά περισσότερα από τον μικροϊδιοκτήτη. Ταυτόχρονα, θα θεσπίζαμε και ένα αφορολόγητο της τάξεως των 50.000 ευρώ, ώστε τουλάχιστον να απαλλάσσεται ο έχων ένα

δυάρι και ένα χωραφάκι στο χωριό». Κι αφού συζητήθηκαν επί μήνες ολόκληρους αυτά στις διακομματικές επιτροπές, αφού επιτεύχθηκε συμφωνία σε πολιτικό επίπεδο, η δουλειά που γινόταν επί δύο ολόκληρα χρόνια αποφασίστηκε να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων. Ανέλαβε δράση το επιτελείο Στουρνάρα, με επικεφαλής τον σύμβουλό του Νίκο Καραβίτη, να παρουσιάσει έναν φόρο με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που είχαν συζητηθεί. Ο φόρος να επιβάλλεται με βάση την επιφάνεια και όχι την αξία. Να μην υπάρχει προοδευτικότητα, έτσι ώστε μικροί και μεγάλοι να πληρώνουν αναλογικά το ίδιο. Να μην υπάρχει καμία απαλλαγή ώστε να επιβάλλεται φόρος στην πρώτη κατοικία, στο χωράφι, ακόμη και στο μερίδιο στον οικογενειακό τάφο.

Φόρος με το… μέτρο Η απόφαση να επιβληθεί ο φόρος με κριτήριο την επιφάνεια δεν καταδεικνύει τίποτα περισσότερο από τον εισπρακτικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Σε μια προσπάθεια να εκτελέσουν κατά γράμμα τις οδηγίες της τρόικας, οι εμπνευστές του ενιαίου φόρου αξιοποίησαν το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να προσφέρει η «κουρελιασμένη» ηλεκτρονική βάση του υπουργείου Οικονομικών: την επιφάνεια. Οι σύμβουλοι του Στουρνάρα, προτίμησαν την εύκολη οδό. Ζήτησαν από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων τα στατιστικά στοιχεία του Ε9, υπολόγισαν πόσα πρέπει να πληρώνουμε ανά τετραγωνικό για να βγει το πολυπόθητο ποσό των 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και κατέθεσαν το νομοσχέδιο. Μοναδική παρέμβαση ήταν η σύνταξη μιας κλίμακας, η οποία εξασφαλίζει ένα μίνιμουμ δικαιοσύνης. Δηλαδή, ο έχων ακίνητο σε μια υποβαθμισμένη περιοχή να πληρώνει λιγότερα ανά τετραγωνικό από ό,τι αυτός που διαθέτει ακίνητο σε μια από τις πολυτελέστερες γειτονιές. Μόνο αυτή η διαφοροποίηση, όμως, δεν αρκεί για να εξαλείψει απίστευτες αδικίες που αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού. Φορολογώντας την επιφάνεια δεν κάνεις καμία διάκριση όσον αφορά το είδος του ακινήτου. Ίδια αξία έχει ένα ισόγειο κατάστημα με βιτρίνα πέντε μέτρων στην οδό Ερμού και επιφά-

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Aκίνητα

www.topontiki.gr

νεια 100 τετραγωνικά με ένα γραφείο 100 τετραγωνικών στον πρώτο όροφο της ίδιας πολυκατοικίας; Το ίδιο αξίζει μια αποθήκη επιχείρησης με ένα διαμέρισμα ή ένα κατάστημα; Κι όμως, το νομοσχέδιο που θέλει να περάσει το επιτελείο Στουρνάρα επιβάλλει τον ίδιο ακριβώς φόρο σε δύο ακίνητα, η αξία των οποίων μπορεί να διαφέρει ακόμη και κατά 80-90%. Πώς θα εξαλείφονταν αυτές οι αδικίες; Αν βάση του υπολογισμού ήταν η αξία και όχι η επιφάνεια. Αυτός ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός όταν πρωτοξεκίνησε η συζήτηση για τον ενιαίο φόρο ακινήτων στο τέλος του 2009. Επιλογή Στουρνάρα (διά του συμβούλου του) ήταν να φορολογηθεί η επιφάνεια έτσι ώστε ο νέος φόρος να «μοιάζει» όσο το δυνατόν περισσότερο με το χαράτσι, προς τέρψη των δανειστών. Για όσους αναρωτιούνται ποια είναι η επιφάνεια των ακινήτων που κατέχουν οι Έλληνες, τα στατιστικά δείχνουν τα εξής: ♦ Τα αγροτεμάχια, όπως τουλάχιστον εμφανίζονται στο Ε9, φτάνουν στα 50 εκατομμύρια στρέμματα ή 50 δισεκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα. ♦ Περίπου 2,5 δισεκατομμύρια τετραγωνικά είναι τα κτίσματα. ♦ Περίπου 700 εκατ. τετραγωνικά είναι τα οικόπεδα εντός σχεδίου (δηλαδή τα οικόπεδα που δηλώνονται στον πίνακα 1 του εντύπου Ε9).

Χρωστάς; Θα πληρώσεις… Το νομοσχέδιο προβλέπει το αδιανόητο. Ότι ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου, ακόμη και αν έχει εισόδημα κάτω από τα όρια της φτώχειας, οφείλει να πληρώσει φόρο από τη στιγμή που χρωστάει στην εφορία ή στο ασφαλιστικό ταμείο. Πού θα οδηγήσει αυτή η διάταξη; Απλώς στη συσσώρευση ακόμη περισσότερων ληξιπρόθεσμων

οφειλών προς το Δημόσιο. «Όποιος δεν μπορεί, ας μην πληρώσει». Αυτό δεν είπε δημόσια ο Νίκος Καραβίτης, εμπνευστής του νομοσχεδίου; Φτιάχνουμε έναν νόμο αναγνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι είναι άδικος και ότι κάποιοι δεν θα τον πληρώσουν. Μάλιστα, αυτό έχει… ποσοτικοποιηθεί κιόλας. Από τη στιγμή που επιβάλλουμε φόρο 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ για να εισπράξουμε 2,9 δισ. ευρώ, κάθε άλλη συζήτηση περιττεύει. Βέβαια, πίσω από τους αριθμούς κρύβονται άνθρωποι. Όλοι αυτοί που δεν θα πληρώσουν γιατί δεν θα μπορούν, απλώς θα είναι όμηροι του κράτους. Από τον ενιαίο φόρο ακινήτων πρα-

H μεγάλη κοροϊδία των εξαιρέσεων

κτικά δεν εξαιρείται κανένας. Είναι η πρώτη φορά που κυβέρνηση αυτής της χώρας τολμά κάτι τέτοιο, δηλαδή να ζητήσει λεφτά και για την τελευταία ιδιοκτησία. Το 1997 θεσπίστηκε ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και μέχρι το 2007 απάλλαξε όχι μόνο την πρώτη κατοικία, αλλά και το σύνολο της μεσαίας τάξης. Ακόμη και με το Ενιαίο Τέλος Ακίνητης Περιουσίας ο νομοθέτης σεβάστηκε τον έχοντα μόνο ένα σπίτι. Το χαράτσι της ΔΕΗ δεν σεβάστηκε την πρώτη κατοικία. Τουλάχιστον υπήρξε μια πρόβλεψη οι φτωχοί, άνεργοι, πολύτεκνοι κ.λπ. να υφίστανται την εξευτελιστική διαδικασία του

να… παρακαλέσουν για εξαίρεση ή τουλάχιστον καλύτερη μεταχείριση με μια επίσκεψη στην εφορία. Αυτό το νομοσχέδιο δεν έχει ούτε αυτό. Έκπτωση 50% εξασφαλίζει, λέει το νομοσχέδιο, όποιος είναι παντρεμένος με εισόδημα έως 8.000 ευρώ. Προσοχή όμως. Ο παντρεμένος έχει τεκμήριο 5.000 ευρώ ακόμη και αν δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομά του. Δεδομένου ότι έχει και ένα ιδιόκτητο ακίνητο (σε διαφορετική περίπτωση δεν τον ενδιαφέρει το θέμα του ενιαίου φόρου), είναι βέβαιο ότι το τεκμαρτό του εισόδημα υπερβαίνει το όριο των 8.000 ευρώ. Άρα πληρώνει κανονικά και χάνει την έκπτωση του 50%. Χώρια που, όπως προαναφέρθηκε. δεν πρέπει να χρωστάει στο Δημόσιο, ενώ υπάρχει και περιουσιακό κριτήριο. Ποια είναι η μοναδική κοινωνική ομάδα που μπορεί να έχει απαλλαγή; Η πενταμελής οικογένεια (ζευγάρι με τρία παιδιά), η οποία έχει εισόδημα έως 11.000 ευρώ, δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία και δεν διαθέτει ακίνητα αξίας άνω των 150.000 ευρώ. Πόσες είναι αυτές οι οικογένειες; Το πιο πιθανό είναι ότι το ζήτημα των εξαιρέσεων θα επανεξεταστεί εν όψει και της κατάθεσης του νομοσχεδίου στη Βουλή. Εντυπωσιακές αλλαγές, όμως, δεν πρέπει να περιμένουμε, καθώς η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη στον εισπρακτικό στόχο. Η Ελλάδα είναι γεμάτη από μικροϊδιοκτήτες με χαμηλό εισόδημα. Αν εξαιρεθούν – λένε – διακυβεύεται ο εισπρακτικός στόχος των 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Εκτός και αν μεταφερθεί το βάρος στη μεγάλη ιδιοκτησία, κάτι που η κυβέρνηση έχει δείξει ότι δεν θέλει να κάνει για να μην δυσαρεστηθούν αυτοί που τη στηρίζουν.

Οι ντουλάπες με τους… σκελετούς, στο υπουγείο Οικονομικών Η συζήτηση για την επιβολή καθολικού φόρου κατοχής ακινήτων ουσιαστικά βγάζει τους… σκελετούς από τα ντουλάπια του υπουργείου Οικονομικών. Αδυναμίες δεκαετιών, παραλείψεις, εσφαλμένες λειτουργίες μηχανισμών και ψευδείς ή λανθασμένες φορολογικές δηλώσεις, όλα θα έρθουν στο φως από τη στιγμή που η κυβέρνηση θα ψηφίσει την επιβολή φόρου από το πρώτο ευρώ. Στην πραγματικότητα: Ο μηχανισμός που διαθέτουμε δεν μπορεί να υπολογίσει την αξία της ακίνητης περιουσίας κάθε Έλληνα χωριστά και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οδηγηθήκαμε στη λύση της φορολόγησης

ανά τετραγωνικό. Ούτε καν τους δύο συνιδιοκτήτες του ίδιου ακινήτου δεν μπορεί να εντοπίσει το σύστημα και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ζητήθηκε να δηλώσουμε τους αριθμούς των ρολογιών της ΔΕΗ. Δεν έχουμε αξιόπιστο μηχανισμό καταγραφής των στοιχείων των ακινήτων. Ουσιαστικά, όλο το βάρος έχει πέσει στον φορολογούμενο. Τα λάθη στο Ε9 είναι άπειρα. Όμως, μέχρι τώρα δεν έχουν έρθει στο φως, καθώς ουδέποτε ζητήθηκε από τους φορολογούμενους να πληρώσουν φόρο ακόμη και για ένα τετραγωνικό. Με το που θα γίνει αυτό, θα φανεί και η «γύμνια» της

βάσης δεδομένων. Όλοι θα τρέχουν να διαπιστώσουν για ποιο λόγο πληρώνουν τόσο πολλά. Έχουμε τρεις βάσεις δεδομένων για τα ακίνητα και καμία δεν είναι σωστή. Η βάση της ΔΕΗ καταγράφει ηλεκτροδοτούμενους χώρους, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υπολογίσει αξίες, ούτε διακρίνει γκαράζ από σαλόνια. Η δεύτερη είναι το Κτηματολόγιο, που είναι ελλιπέστατο, και η τρίτη είναι η βάση του υπουργείου Οικονομικών, η οποία έχει τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν. Για να αντιμετωπιστούν, θα περάσουν χρόνια και αυτό το παραδέχονται τα ίδια τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών.

Δεν έχουμε σωστές αντικειμενικές αξίες. Κανονικά, θα έπρεπε ήδη να έχουν προσαρμοστεί οι αντικειμενικές αξίες στα δεδομένα της αγοράς και να χρησιμοποιηθούν ως βάση υπολογισμού του φόρου. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, παρά το γεγονός ότι αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Ίσως γιατί η εξίσωση των αγοραστικών αξιών με τις αντικειμενικές θα έπρεπε να οδηγήσει σε γενναία μείωση των αντικειμενικών. Για τον δε υπολογισμό της αξίας αγροτεμαχίων επικρατεί το απόλυτο χάος, καθώς ακόμη χρησιμοποιούμε τον μηχανισμό που φτιάχτηκε προ 15ετίας και ο οποίος ουσιαστικά δεν έχει επικαιροποιηθεί.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ω ν ώ π υ ρ Τ

www.topontiki.gr

Λεωφ.

ΒΑΣΙΛΙΣΣΗΣ ΣΟΦΙΑΣ 1

Είχε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, που επισκέφτηκε την περασμένη Δευτέρα τα Τίρανα, την ευκαιρία να διαπιστώσει αυτό που διαπίστωσαν πρόσφατα και ο υπουργός Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλος και η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ κατά τις (διαφορετικές) επισκέψεις τους στην αλβανική πρωτεύουσα: την υπερ(δια)κομματική αλβανική αντίληψη περί κάποιων ζητημάτων που υπονομεύουν και κρατούν στάσιμο το επίπεδο των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Όπως, για παράδειγμα, το ζήτημα των Τσάμηδων, που οι Αλβανοί θέλουν πάση θυσία να κρατήσουν ανοιχτό, και το ζήτημα της (μη) οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

➧

Και μια και αναφερθήκαμε στην ΑΟΖ... θυμηθήκαμε όλα αυτά τα βαρύγδουπα περί της απόφασης του Σαμαρά να προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ της χώρας, που έριξε στην κυκλοφορία το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο – δεν πρέπει να μας διαφεύγει – λειτουργεί ως by pass του εντεταλμένου μηχανισμού (ΥΠΕΞ) άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Θυμηθήκαμε, λοιπόν, ότι όλες αυτές οι υπερήφανες και αποφασιστικές διακηρύξεις πήγαν περίπατο όταν οι Αμερικανοί διεμήνυσαν ξεκάθαρα πως μονομερής ελληνική ενέργεια στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου θα σημάνει στρατιωτική τουρκική αντίδραση, την οποία οι ΗΠΑ δεν... μπορούν να αποτρέψουν.

➧

Πέραν των όσων μπορεί να θυμάται ή να ξεχνά κανείς, υπάρχουν και αυτά τα οποία συμβαίνουν στο παρόν και τα οποία δεν έχουν προλάβει να τοποθετηθούν στο «ράφι της λήθης». Όπως για παράδειγμα ότι η υπερήφανη και αποφασιστική ελληνική εξωτερική πολιτική, υπό τη «σκιώδη» καθοδήγηση του... «Κίσινγκερ» Χρύσανθου Λαζαρίδη, δεν έχει καταφέρει να τακτοποιήσει το ζήτημα της ελληνικής ΑΟΖ σε καμία περιοχή! Όχι μόνο εκεί όπου η Τουρκία απειλεί με πόλεμο, ούτε εκεί όπου υπάρχουν ίσως τουρκικοί δάκτυλοι (Αίγυπτος, Αλβανία), αλλά ούτε και εκεί όπου θεωρητικά δεν υπάρχει κανένα ζήτημα, όπως για παράδειγμα με την Ιταλία!

➧

Υπ’ αυτήν την έννοια – της αντιμετώπισης δηλαδή (και) των ιδιοφυών κυβερνητικών... «Κίσινγκερ» – θα θέλαμε να ευχηθούμε καλό κουράγιο στον νέο διευθυντή της Δ1 (Διεθνείς Οργανισμοί) του ΥΠΕΞ κ. Χρονόπουλο, ο οποίος, όπως διαβάσαμε στον συνήθως έγκυρο «Δραγουμάνο» (http://e-dragoumanos. eu/), τοποθετήθηκε εκεί «εν όψει εξελίξεων στο Κυπριακό και στα ενεργειακά».

➧

dim10201961@yahoo.gr

Εκδότης - Διευθυντής

ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΕΛΛΑΤΟΛΑΣ Διευθυντής Έκδοσης: ΠΑΝΑΓΗΣ Δ. ΚΟΥΤΟΥΦΑΣ Διεύθυνση Σύνταξης: ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Aρχισυνταξία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΑΚΑΣ, ΒΑΛΙΑ ΜΠΑΖΟΥ Υπεύθυνος Ύλης: ΠΕΤΡΟΣ ΑΡΑΒΑΝΗΣ Οικονομικός Διευθυντής: ΜΑΡΚΟΣ ΒΟΥΤΣΙΝΟΣ Εμπορικό Τμήμα: ΜΑΝΘΟΣ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΣ Tηλέφωνα - Fax: 210 68.98.448 - 210 68.98.226 Εκτύπωση: IRIS ΑΕΒΕ D.A. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ Α.Ε.»

«ΠΟΝΤΙΚΙ»

Πολιτική - Σατιρική και Αποκαλυπτική εφημερίδα

ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ 40 + 16 Art σελίδες - 2,00 (με προσφορά 3,50) ΓΡΑΦΕΙΑ: Καφαντάρη 27, Αθήνα, T.K. 11631 Κωδικός: 3107 Tηλ.: 210 68.98.448 Fax Σύνταξης: 210 68.91.046 e-mail: topontiki1@yahoo.gr internet: http://www.topontiki.gr

•Για τη συνδρομή σας αρκεί ένα τηλεφώνημα στο 210-68.98.448.

«ΠΟΝΤΙΚΙ» το... «ΠΟΝΤΙΚΙ» Σας! (Από το... 1979, ε;)

Και Γερμανός και φίλος

δημιουργΙα της ευρωζώνης ήταν ενδεχομένως ένα E Ηλάθος. Ωστόσο σήμερα υπάρχει και η Ελλάδα δεν θα βγει οικειοθελώς από αυτήν. Αυτό ήταν το διεθνές μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα από το συνέδριο για το μέλλον της ευρωζώνης στο Πανεπιστήμιο του Ώστιν στο Τέξας, στο οποίο μίλησε τη Δευτέρα δίνοντας εκ νέου διαπιστευτήρια «ευρωπαϊσμού». αυτήν τη θέση σημείωσε: «ΈχουE ΥπερασπιζΟμενος με μια οικονομική ένωση και ένα κοινό νόμισμα. Και οι άμεσες εναλλακτικές είναι χειρότερες. Μια έξοδος δεν θα ωφελήσει κανέναν. Αντίθετα θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα – διαχείριση ενός ασταθούς νέου νομίσματος, φαινόμενα bank run, πληθωρισμός, φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων. Για τον λόγο αυτόν και μόνο η Ελλάδα δεν θα πρέπει και δεν θα το κάνει, δεν θα εξέλθει εθελοντικά από την Ευρωζώνη». ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι «μία E ΕπιπλΕον έξοδος της Ελλάδας ή οποιασδήποτε άλλης χώρας σε κρίση θα ήταν μια καταστροφή για την Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι που, κατά βάθος, όλοι γνωρίζουν. Προς το παρόν, αν μία χώρα φύγει, οι αγορές και οι κερδοσκόποι θα αρχίσουν να ρωτούν ποιος είναι ο επόμενος. Είναι μια διαδικασία που, έτσι και ξεκινήσει, δεν μπορεί να σταματήσει. Δεν έχει σημασία πόσο μικρή είναι η χώρα που αποχωρεί. Δεν έχει σημασία αν αποχωρεί εθελοντικά ή την πετάνε εκτός». Την Ιδια Ωρα ο Σαμαράς στην Αθήνα, μιλώντας στον Γιάννη Πρετεντέρη, επιχειρούσε ακόμη μια δορά να «πλασάρει» την «καμένη» θεωρία των «δύο άκρων. Δημιουργώντας απορία για το ποιος τελικά συνιστά άκρο και επενδύει στην ένταση. Μάλλον ο... «μικρός» έχει πιο ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό από τον πρωθυπουργό. Το αν θα του βγει σε καλό βεβαίως θα κριθεί πολύ αργότερα...

Θερμός υποστηρικτής της Ελλάδας και σε μεγάλη αντίθεση με την κεντρική γραμμή της Γερμανίας απέναντι στην κρίση είναι ο επίσης Γερμανός πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Μάλιστα στη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη ο Σουλτς φαίνεται να ξεκαθάρισε ότι είναι η ώρα των δανειστών να μιλήσουν, αφού οι Έλληνες δεν έχουν περιθώρια άλλων θυσιών. Μάλιστα ο Σουλτς είπε ότι η Ελλάδα έχει τη συμπαράσταση της Ευρωβουλής στην άσκηση της προεδρίας της με στόχο να δοθεί σοβαρή λύση στο πρόβλημα της χώρας. Ο ίδιος θα πιέσει προς την κατεύθυνση αυτή και θύμισε σε όλους όσους συνάντησε ότι παραμένει ο κύριος υποψήφιος των Σοσιαλιστών για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν και ότι είναι ώρα η Ελλάδα να απαιτήσει σαφείς δεσμεύσεις απ’ όλους τους υποψήφιους των πολιτικών ομάδων του συνταγματικού τόξου. Πάντως ο Σουλτς διεκδικεί στον δεύτερο γύρο τις ψήφους και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και μπορεί να μεταβληθεί στον μεγάλο Γερμανό φίλο της Ελλάδας, που στις μέρες μας μοιάζει με σύντομο ανέκδοτο…

τη φόρα που έχει πάρει να λέει απίστευτες παπαριE Με ές με στομφώδες ύφος που γελοιοποιούν κάθε έννοια σοβαρότητας ο γνωστός πλασιέ της πολιτικής Α. Γεωργιάδης είπε προχθές στη Βουλή: «Αν βγούμε ποτέ στις αγορές, θα είναι μόνο για να συντηρούμε το αξιόχρεο της χώρας»! Αν βγούμε ποτέ στις αγορές, υπουργάρα μας, να μας χαιρετίσεις… να μην έφταναν όλα τα προβλήματα E Σαν που αντιμετωπίζει η ελληνική δημόσια Παιδεία, την περασμένη εβδομάδα ο γραμματέας της Ν.Δ. Ανδρέας Παπαμιμίκος έκανε πρόταση για… μάνατζερ στα πανεπιστήμια, «προκειμένου να διαχειρίζονται τα οικονομικά των σχολών». Μίλησε, φυσικά, και για την επιθυμία του να αλλάξουν ρόλο τα Συμβούλια των ΑΕΙ. Δηλαδή, αντί να ασχολούνται μόνο με εσωπανεπιστημιακά θέματα, να «τρέχουν» και προγράμματα χρηματοδότησης. Αυτό που δεν μας είπε ο γραμματέας της Ν.Δ. είναι από πού θα προέρχονται οι… μάνατζερ. Από εταιρεί-

εστές Οι εκτελ τας… λότη της ομα

Αυτογκόλ του Σαμαρά σε... στημένο ματς! Σε ένα στρωμένο γήπεδο, σε μια συνέντευξη φιλική μέχρι παρεξηγήσεως με τον Γιάννη Πρετεντέρη στην εκπομπή «Ανατροπή» του Mega, με τον δημοσιογράφο να του κάνει συνεχώς ερωτήσεις - «πάσα» στην περιοχή του αντιπάλου του (ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας), ο Αντώνης Σαμαράς τη Δευτέρα το βράδυ κατάφερε να βάλει... αυτογκόλ και να χάσει τις εντυπώσεις. Πολιτικά χλομός, χωρίς προβολή έργου, με συνεχείς αναφορές στον αντίπαλό του, έδειξε ελάχιστα σίγουρος για τον εαυτό του. Ομολογουμένως δεν ήταν μια ηγετική εμφάνιση εν ενεργεία πρωθυπουργού... Σε ό,τι αφορά τα σημαντικά θέματα, ανήγγειλε νέα μέτρα αν η τρόικα βρει νέα κενά, έδειξε υποχωρητικός έναντι των ελεγκτών – οι οποίοι ήδη προβάλλουν αυξημένες

απαιτήσεις! – και, το κυριότερο, όχι μόνο δεν απέκλεισε ένα νέο μνημόνιο, αλλά έβαλε στη συζήτηση το ενδεχόμενο «επέκτασης» του τρέχοντος «για ορισμένα χρόνια ακόμα» (!), κάτι για το οποίο «πολλοί μιλούν στην Ευρώπη». Μίλησε για εκλογές το 2016, αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα πειστικός. Κατά τα λοιπά κάλυψε εφ’ όλης της ύλης Βενιζέλο και Στουρνάρα έναντι επιθέσεων. Επιπλέον συντήρησε τη «θεωρία των δύο άκρων» – με σχετικά ήπιες αναφορές σε «ακραίες συμπεριφορές», τις οποίες διαχώρισε μεν από τις «πράξεις βίας», αλλά τις χρέωσε στον ΣΥΡΙΖΑ. Και ο ίδιος ο Σαμαράς θα θέλει αυτή η συνέντευξη να ξεχαστεί σύντομα...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

www.topontiki.gr

Ενεργειακο κοστος

Λύση - ανάσα

ες; Και αν συμβεί αυτό, θα συμμετάσχουν ενεργά και στη λήψη αποφάσεων για την εκπαιδευτική διαδικασία, τις υποδομές που χρειάζεται και τα εποπτικά μέσα; Η ιδιωτικοποίηση (σε όλο της το μεγαλείο) θα έρθει… σιγά σιγά. Δεν έχει καταπιεί μόνο ο Άδωνης τον Ρόναλντ Ρίγκαν, αλλά και άλλοι νεότεροι στη Ν.Δ… ενας ακόμα αποτυχών βουλευτής στις τελευταίες εκλογές, ο γαλάζιος Ζ. Τζηκαλάγιας, βολεύτηκε σε ένα νευραλγικό πόστο, αναλαμβάνοντας τη θέση του διευθυντή στο νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης. Με τι είδους κριτήρια, εκτός από την ιατρική του ιδιότητα; Αξιοκρατικά προφανώς…

με την παρουσία του στα συστημικά Μέσα ΕνηE Ζόρια μέρωσης θα έχει ο μεγκάλος φίλος δήμαρχος Γιώργος Καμίνης, αν η Ν.Δ. προτείνει τελικά ως υποψήφια την Όλγα Κεφαλογιάννη. Ο Νίκος Δένδιας ξεκαθάρισε στο Μαξίμου ότι δεν τον ενδιαφέρει η προοπτική, ενώ η Όλγα, ακόμα κι αν δεν εκλεγεί, ισχυροποιεί τον μηχανισμό της στην Α’ Αθήνας μια και καλή… διαμαρτυρίας στο πολιτικό γραφείο του E Παρασταση υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, το οποίο βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Βασ. Γεωργίου και Κουντουριώτου, στον Πειραιά, πραγματοποίησαν καθηγητές που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα το πρωί της Δευτέρας. Είχαν ζητήσει συνάντηση με τον υπουργό, αλλά υπουργό δεν… είδαν! Ο Αρβανιτόπουλος για ακόμα μία φορά απουσίαζε και δεν άκουσε τα αιτήματα, τις απόψεις και τις διαφωνίες των εκπροσώπων των 2.125 διαθέσιμων καθηγητών, καθώς βρίσκεται στην Αλβανία. Ως εκ τούτου, η αντιπροσωπεία των καθηγητών συνομίλησε με συνεργάτη του υπουργού, εκφράζοντας την αντίθεσή της στο μέτρο της διαθεσιμότητας. Η… γείωση ήταν αυτόματη. αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ξεκινήσει επιτέλους μία E «οταν αληθινή διαπραγμάτευση», σημείωσε o υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός σε πρόσφατη συνέντευξή του. Εκτίμησε πως εφόσον παραμείνει στο… τιμόνι της Ελλάδας η ίδια κυβέρνηση, θα υπάρξει νέο μνημόνιο. Λογικό. Μόνο που πρέπει να αρχίσουν να μας περιγράφουν τα δικά τους όρια, τις δικές τους κόκκινες γραμμές και την εναλλακτική, αν λάβουν ένα περήφανο «νάιν» από τους δανειστές. και παράξενη η απόπειρα εμπλοE Σκοτεινη κής του Μιχάλη Καρχιμάκη, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, σε υπόθεση παραβίασης μυστικών της πολιτείας και της δίωξης που ασκήθηκε σε βά-

Οι φήμες λένε ότι... 4 Σε δυσχερή θέση για την προώθηση της υποψηφιότητας Μπαρόζο για πρόεδρος της Κομισιόν βρίσκεται η Ν.Δ. 4 Υπάρχουν παρασκηνιακές επαφές ώστε να υπάρξει σιωπηρή στήριξη των κομμάτων της συγκυβέρνησης στην υποψηφιότητα της Γιάννας Αγγελοπούλου για δήμαρχος στην Αθήνα. ρος του σε βαθμό κακουργήματος. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ καταγγέλλουν ως γελοία την ιστορία και εκφράζουν την απορία τους πώς ο ανακριτής μπήκε στον δαίδαλο της προσωπικής και συνδικαλιστικής κόντρας ΚΥΠατζήδων. Μάλιστα προκαλεί αίσθηση η απόφαση της εντελώς παρεπίμπτουσας υπόθεσης να ενταχθεί στον φάκελο της έρευνας για τις πληροφορίες για σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή. Ο Μιχάλης Καρχιμάκης, που για χρόνια υπήρξε υπεύθυνος του Γραφείου Τεκμηρίωσης του ΠΑΣΟΚ και είχε συγκεντρώσει την μήνιν των κυβερνήσεων της Ν.Δ. για την αποτελεσματικότητά του, τελευταία έχει ανοίξει πολλά μέτωπα με την ηγετική ομάδα του κόμματος, μεγαλοτραπεζίτες και δικαστικούς. Ο ίδιος μιλάει για σκευωρία που θα καταπέσει. Μεθαύριο, Παρασκευή, καταθέτει στον ανακριτή. Περιμένουμε την εξέλιξη με ενδιαφέρον… αφορμη τη συνέχιση της απεργίας των διοικητικών E Με υπαλλήλων του Πολυτεχνείου και του Καποδιστριακού, η ΔΗΜΑΡ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καλεί τους πρυτάνεις να «ανοίξουν τα πανεπιστήμια και να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης». Ανακοίνωση από τις… λίγες, όπως αυτές που μας έχει συνηθίσει η ΔΗΜΑΡ. Καμία νύξη, φυσικά, δεν γίνεται στον τρόπο που «αξιολογήθηκαν» οι υπάλληλοι των πανεπιστημίων, ούτε στις… περίεργες εξαιρέσεις πανεπιστημίων. Τελικά από ποιον απαξιώνεται ο θεσμός του δημόσιου πανεπιστημίου; Από τους υπαλλήλους ή από το υπουργείο Παιδείας; Μία καλή ερώτηση για τους ιθύνοντες της ΔΗΜΑΡ στον τομέα Παιδείας, οι οποίοι με αυτή την ανακοίνωση αποδείχθηκε ότι ήταν ανενημέρωτοι. Η αριστερόστροφη κυρία Ρεπούση τι λέει επ’ αυτών; την πιστοποίηση ότι το 1/3 της Κεντρικής ΕπιτροE Με πής της ΔΗΜΑΡ διαφωνεί με την τακτική και κυρίως τη

ξετρυπωνω

Η διαιτησία μίλησε και έκοψε το κόστος στο μισό! Εκεί που όλα έδειχναν ότι το ενεργειακό κόστος «πνίγει» την ελληνική παραγωγή (όπως σημείωνε την προηγούμενη εβδομάδα το «Π»), έρχεται η απόφαση της διαιτησίας για τα βιομηχανικά τιμολόγια και κόβει το κόστος στο μισό, δίνοντας τεράστια ανάσα στην αγορά και λύνοντας έναν γόρδιο δεσμό που ταλάνιζε εδώ και χρόνια την αγορά. Η υπόθεση αφορά τη διαφορά που είχαν η ΔΕΗ και η Αλουμίνιον σχετικά με τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας που παρείχε η πρώτη στη μεταλλοβιομηχανία. Εδώ και μήνες, στη ΡΑΕ ήταν σε εξέλιξη η διαδικασία της διαιτησίας, που για πρώτη φορά εφαρμόστηκε στη χώρα μας. Το αποτέλεσμά της έγινε γνωστό στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας, καθώς ορίστηκε ως τιμή τα 40,7 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ η αρχική τιμή που προσέφερε η ΔΕΗ ήταν σχεδόν διπλάσια (περίπου 80 ευρώ). Οι δύο πλευρές έχουν δεσμευτεί ότι θα αποδεχθούν και θα εφαρμόσουν την απόφαση, που προβλέπει ότι η τιμή αυτή ισχύει από τον Ιούλιο του 2010. Με τον τρόπο αυτό λήγει μία πολυετής διαμάχη μεταξύ των δύο πλευρών, μειώνεται το ενεργειακό κόστος για τις πολύ μεγάλες βιομηχανικές μονάδες και ομαλοποιούνται οι σχέσεις δύο ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, που κάθε άλλο παρά ωφελήθηκαν από την αντιπαράθεση.

ΒΟΥΛΗ

Πρόγραμμα - φωτιά Μυριζει μπαρούτι τον μήνα που τρέχει η Βουλή, έχοντας να περάσει από νομοθετικές συμπληγάδες που ξεκινούν από τον προϋπολογισμό και το νέο ασφαλιστικό και φτάνουν στη νέα επιδρομή στα ακίνητα. Οι τριγμοί ακούγονται από τώρα, αλλά αρκετοί στην πολιτική πιάτσα δεν τους θεωρούν σοβαρούς. Γιατί πολλοί βουλευτές της κωμικοτραγικής συγκυβέρνησης έχουν απειλήσει κατά καιρούς ότι δεν θα ψηφίσουν νέα μέτρα και τη δύσκολη ώρα βάζουνε την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια…

Σεναρια

Η Ντόρα, ο Αντώνης και η Κομισιόν Λέγεται πως η Ντόρα έχει «κλείσει» με τον Σαμαρά ότι θα διαδεχθεί τη Μαρία Δαμανάκη ως επίτροπο και θα διεκδικήσει το ενδιαφέρον χαρτοφυλάκιο της ενέργειας. Προσέχει πολύ την εικόνα της εκτός συνόρων, διατηρεί ζεστές τις επαφές της στις Βρυξέλλες, οργανώνεται για το μεγάλο πόστο. Συνομιλητές του Σαμαρά υποστηρίζουν πάντως ότι καλό είναι να μη βιαζόμαστε και ότι, ακόμη και αν υπάρχει τέτοιου είδους συμφωνία, που έγινε για να επιστρέψει η Ντόρα στη Ν.Δ. διαλύοντας τη ΔΗΣΥ, ισχύει η διπλωματική αρχή ότι τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί αν δεν συμφωνηθούν όλα – και αυτό θα κριθεί μήνες μετά. Η επιφυλακτικότητα προς την Μπακογιάννη είναι μεγάλη στο σαμαρικό στρατόπεδο, παρ’ ότι η πρώην υπουργός δεν έχει κάνει ανοιχτά κάποια εχθρική ενέργεια. Όμως το παρελθόν ρίχνει τη βαριά σκιά του στο γαλάζιο παρόν, με αποτέλεσμα να ενδιαφέρονται όχι μόνο γι’ αυτά που λέει δημοσίως, αλλά και γι’ αυτά που λέει ιδιωτικώς. Μια φράση που αποδίδεται, για παράδειγμα, από σαμαρικούς στους ντορικούς είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πάντα διατηρούσαν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας για το καλό της πατρίδας, ακόμη και στη χειρότερη στιγμή των συγκρούσεών τους. Αυτό, με άλλα λόγια, σημαίνει ότι η πόλωση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ δεν βοηθά την εθνική υπόθεση, ότι είναι λάθος να μην μπορούν να συνεννοηθούν για τα βασικά ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας, και ως προς αυτό η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τον Τσίπρα.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ω ν ώ π υ ρ Τ

στρατηγική του Φώτη Κουβέλη ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες που θα οδηγήσουν στο 2ο τακτικό συνέδριο του κόμματος στα μέσα Δεκεμβρίου (από 13 ώς 15). Ο προσυνεδριακός διάλογος ξεκινά με τη σοβαρή αντιπαράθεση μεταξύ του ιδρυτή του κόμματος και του συνοδοιπόρου του Σπύρου Λυκούδη σχετικά με τις σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ και τον διάλογο για την Κεντροαριστερά. Το ζήτημα δεν είναι τεχνικό, αλλά βαθιά πολιτικό και στη συνεδρίαση της Κ.Ε. οι επιθέσεις που δέχτηκε ο Κουβέλης σφοδρές. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι αν ελέγχει – που το ελέγχει – το κόμμα ο πρόεδρός του, αλλά η εικόνα Βαβέλ που δίνει και οι κίνδυνοι διαρροών σε μια περίοδο που η ΔΗΜΑΡ δίνει αγώνα δημοσκοπικής – και εκλογικής – επιβίωσης…

τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στις τοποθετήσεις τους περί «απλής και άδολης αναλογικής» τονίζουν το «άδολη», αφήνοντας έτσι αιχμή για τα πιθανά κίνητρα πίσω από την ανακίνηση του θέματος στην παρούσα φάση. Αναρωτιούνται δε γιατί γεννάται θέμα μόνο για το πώς τοποθετείται ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, λένε ότι θα στηρίξουν όποια πρόταση συμφωνεί με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι απλή αναλογική δεν είναι μόνο η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών – κάτι που υπονοούν ότι συμβαίνει με

τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν E Απο στη συνεδρίαση της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ ήταν

www.topontiki.gr

Ο ψυχροπολεμικός… Ώστε συμμορίτες, ούτε λίγο ούτε πολύ, στον ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τον περιφερειάρχη Πελοποννήσου Π. Τατούλη, επειδή ο βουλευτής Μεσσηνίας του κόμματος Θ. Πετράκος τόλμησε να καταθέσει φάκελο για τις εργολαβίες στην περιοχή, τις οποίες θεωρεί άξιες δικαστικής έρευνας! Σεμνά…

την πρόταση της Αγίου Κωνσταντίνου. Από την άλλη, αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα: από την επανακατάθεση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ έως τη διαμόρφωση κοινής πρότασης με τη ΔΗΜΑΡ. Έτσι κι αλλιώς, το θέμα είναι μάλλον για τις εντυπώσεις προς το παρόν, όσο δεν διαφαίνεται να στηρίζεται από την πλειοψηφία… επέλεξε να τοποθεE Αντηθείη Κουμουνδούρου προσεκτικά με το βλέμμα στο αύριο, σε πιο υψηλούς τόνους απέναντι στη ΔΗΜΑΡ κινήθηκε η τοποθέτηση του βουλευτή και μέλους της Γραμματείας Αλέξη Μητρόπουλου, ο οποίος είπε ότι η ΔΗΜΑΡ θα έπρεπε να ζητήσει συγγνώμη από τον λαό και να δείξει «ειλικρινή μεταμέλεια» για

και ο Μάρτιν Σουλτς, αφού εντάθηκε η πίεση κυρίως από τους Μ. Σαμπατακάκη και Γιάννη Παπαθεοδώρου να υποστηριχτεί η υποψηφιότητά του για πρόεδρος της Κομισιόν, ώστε να διευκολυνθούν οι σχέσεις τους και κυρίως η ένταξη της ΔΗΜΑΡ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Κουβέλης, που τον Μάρτιο είχε πάει στις Βρυξέλλες διερευνώντας αυτήν την προοπτική, προχτές ανέκρουσε πρύμναν λέγοντας πως σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο υπάρχει ο κίνδυνος «να μας ζητήσουν κοινή κάθοδο με το ΠΑΣΟΚ». Μάλιστα, αναφερόμενος στην προχτεσινή επίσκεψή του αναρωτήθηκε με ένταση: «Τι να κάνω; Να κάτσω πρώτη σειρά κι έπειτα να ακούσω τον Σουλτς να λέει, Φώτη και Βαγγέλη, μπείτε στο ίδιο ψηφοδέλτιο;». Καιρός φέρνει τα λάχανα…

cess Το suc ρι… οχώ σκορπ

τη συμμετοχή της στη μνημονιακή κυβέρνηση. Αντ’ αυτού, είπε, «προσπαθεί να στριμώξει τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αρνηθεί… για λόγους συνέπειας και αρχής την εκλογική του αυτοδυναμία». Η απλή αναλογική, συμπλήρωσε, θα καθιερωθεί από μια στιβαρή κυβέρνηση της Αριστεράς, «ως αναπόσπαστο μέρος της ανασυγκρότησης των θεσμών»…

Ημερίδα για τη Νεολαία E Επιστημονικη Λαμπράκη οργανώνει η Εταιρεία Μελέτης Ιστορίας της Αριστερής Νεολαίας (ΕΜΙΑΝ) σήμερα στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) – οι εργασίες ξεκινούν στις 4 μ.μ. Μετέχουν πρώην στελέχη της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη (ΔΝΛ), όπως ο επιμελητής εκδόσεων Στέφανος Στεφάνου, ο πολιτειολόγος Βασίλης Κωτούλας, ο οικονομολόγος - ιστορικός Θανάσης Καλαφάτης. Μετέχουν επίσης η διευθύντρια ερευνών του ΕΚΚΕ και των ΑΣΚΙ Ιωάννα Παπαθανασίου και ο καθηγητής του Παντείου Νίκος Θεοτοκάς. Τις δύο συνεδρίες και τη στρογγυλή τράπεζα συντονίζουν οι δημοσιογράφοι Νίκος Κιάος, Τάσος Τρίκκας και ο καθηγητής Ηλίας Νικολακόπουλος. Κυριακη 10.11.2013 και E Tην ώρα 11 π.μ., στην Πνευματική Εστία της Βούλας, οδός Ζεφύρου 4 (είσοδος από Αγ. Ιωάννου), η Ριζοσπαστική Κίνηση Πολιτών Βάρης Βούλας - Βουλιαγμένης θα πραγματοποιήσει την ιδρυτική της συνέλευση, στην οποία έχουν κληθεί όλοι οι συμπολίτες και δημότες της περιοχής, προκειμένου να ζωντανέψει η συζήτηση για τα δημοτικά πράγματα, να αρχίσει η συζήτηση για το πώς οραματίζονται τον δήμο και να συγκροτηθεί μια πλατιά ριζοσπαστική κίνηση για την ανατροπή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Να πάτε όσοι μπορείτε…

ειναι απορριπτέα» λέει η E «Δεν Κουμουνδούρου για την πρόταση της ΔΗΜΑΡ για την απλή αναλογική. Επί της αρχής, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ταχθεί υπέρ και έχει με πρότασή του ζητήσει την υιοθέτησή της. Όμως

Αττικη Οδος

«Ευαγγελισμος»

Καταργείται η επέκτασή της

Η σαρδελοποίηση των ασθενών

Ως θετική εξέλιξη στον αγώνα που διεξάγει από το 1989 χαρακτηρίζει η Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού την υιοθέτηση από το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής 2021 της πρότασής της για κατάργηση της επέκτασης της Αττικής Οδού (Δυτική Περιφερειακή Υμηττού) στον Υμηττό, πάνω από την Ηλιούπολη και την Αργυρούπολη. Η κατάργηση προκύπτει σαφώς από τους χάρτες και το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα εν όψει της δημόσιας διαβούλευσης του νέου σχεδίου.

Σαν τις… σαρδέλες είναι οι ασθενείς στον «Ευαγγελισμό». Όχι, δεν πρόκειται περί αστείου. Πρόκειται για ακόμα μία «επιτυχία» του υπουργού Υγείας και… τηλεοπτικής δικτύωσης Άδωνη Γεωργιάδη. Ο Σύλλογος Εργαζομένων του νοσοκομείου, μετά την «επιτυχία» της δημοσιοποίησης φωτογραφίας μέσα από το νοσοκομείο την περασμένη βδομάδα, έδωσε στη δημοσιότητα νέες φωτογραφίες με… στοιβαγμένους ασθενείς! «Μια ευχάριστη έκπληξη συναντήσαμε σήμερα, έπειτα από γενική εφημερία: τους διαδρόμους των παθολογικών κλινικών με ελάχιστα ράντσα! Δεν έχουμε

Όπως αναφέρει η Πρωτοβουλία Πολιτών, το ΥΠΕΚΑ υιοθετεί επίσης την πρόταση για υπόγεια σύνδεση στην περιοχή της Ηλιούπολης του υφιστάμενου οδικού άξονα Λ. Κατεχάκη - Καρέα με τη Λ. Βουλιαγμένης και την αναβάθμιση της Λ. Βουλιαγμένης μέχρι το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, καθώς και της Λ. Αλίμου. Στο νέο σχέδιο πάντως φαίνεται να παραμένει ανοικτό το ζήτημα της οδικής σύνδεσης Ελληνικού - Αεροδρομίου Σπάτων με νέο αυτοκινητόδρομο διαμέσου του Υμηττού.

συνηθίσει σε τέτοιες εικόνες, βέβαια, και ήμασταν λίγο καχύποπτοι… μέχρι που κοιτάξαμε μέσα στους θαλάμους, οπότε διαπιστώσαμε ότι (προκειμένου να μην φαίνονται στον διάδρομο) έχουν στριμώξει σαν τις σαρδέλες στην κονσέρβα τους ασθενείς μέσα σε κάθε δωμάτιο. Οκτώ σε κάθε θάλαμο. Συν 1-2 επισκέπτες ανά ασθενή, με τις ξαπλώστρες ‘‘παραλίας’’ (για να ξεκουραστούν κάπου τα βράδια)», αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους. Τι να πούμε για το υπουργείο; Kαι εις άλλα με υγεία για το μεγαλύτερο νοσοκομείο των Βαλκανίων…

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

Πολιτική

www.topontiki.gr

Νίκος Στουρνάρας ή Γιάννης Καραβίτης;

Πάνω από 25 χρόνια διατηρεί στενούς δεσμούς με το υπουργείο Οικονομικών ο Νίκος Καραβίτης, συντάκτης φορολογικών νόμων και αριθμολάγνος

Νίκος Καραβίτης, αναπληρωτής καθηγητής Δημόσιας Οικονομικής στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου, γέμισε τους τηλεοπτικούς μας δέκτες καθ’ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων ημερών. Ανέλαβε – ουσιαστικά μόνος – την πλήρη ευθύνη για το περιεχόμενο του προσχεδίου του φόρου ακινήτων, αλλά και το βάρος να το υπερασπιστεί τόσο δημοσίως όσο και εντός των κομμάτων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Συγκέντρωσε επάνω του όλα τα «πυρά» – και όχι αδίκως –, ενώ ακόμη και στην ευρεία σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο υπουργείο Οικονομικών – κατά την οποία ο Γιάννης Στουρνάρας κλήθηκε να αντιμετωπίσει 75 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας – αυτός ήταν που επιχείρησε να βγάλει τον υπουργό του (και προσωπικό του φίλο) από τη δύσκολη θέση.

Εξωτερικός σύμβουλος Η δημοσιότητα των τελευταίων ημερών δεν μπορεί παρά να εντυπωσίασε και τον τελευταίο πολίτη αυτής της χώρας. Ο οποίος συνειδητοποίησε πως, παρ’ ότι πληρώνει με τους φόρους του για να λειτουργούν υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών με εξειδίκευση σε θέματα φορολόγησης κεφαλαίου, τον τελικό λόγο εμφανίζεται να έχει όχι ένας διευθυντής υπουργείου με το επιτελείο του, ούτε καν ο αρμόδιος υφυπουργός για τα έσοδα (τη θέση κατέχει ο Γιώργος Μαυραγάνης), αλλά ένας εξωτερικός σύμβουλος. Φυσικά, τον τελικό λόγο έχουν οι 300 βουλευτές που θα κληθούν να ψηφίσουν ή να μην ψηφίσουν.

Επαγγελματίας φορομπήχτης Ο φίλος του Στουρνάρα που μας αδειάζει τις τσέπες Η υπόθεση με τον φόρο κατοχής ακινήτων απλώς έφερε στο φως αυτό που συμβαίνει εδώ και πολλούς μήνες στο υπουργείο Οικονομικών. Διότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Καραβίτης αναλαμβάνει την ευθύνη να εισηγηθεί έναν φόρο με ευρύτατο αντίκτυπο στη ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων. Οι γνωρίζοντες υποστηρίζουν ότι έχει παίξει καταλυτικό ρόλο: Στην εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτόν στο πετρέλαιο κίνησης. Η μελέτη που συνέταξε ο Καραβίτης ως επιστημονικός συνεργάτης του ΙΟΒΕ («Η εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης», Νίκος Καραβίτης, Γ. Μανιάτης και Σβ. Ντάντσεβ) αποτέλεσε τη «βάση» για την επιβολή ενός μέτρου που κόστισε 500 εκατ. ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό και «πάγωσε» ολόκληρη τη χώρα. Αυτό που δεν προβλέφθηκε ούτε από τη συγκεκριμένη ομάδα τεχνο-

κρατών ούτε φυσικά από τους βουλευτές που ψήφισαν, ήταν η κατακόρυφη μείωση της κατανάλωσης σε ποσοστό 70%. Στην επιβολή φόρου από το πρώτο ευρώ τόσο στα εισοδήματα από ενοίκια όσο και στα εισοδήματα από ελεύθερα επαγγέλματα. Η λογική του Καραβίτη ήταν ότι έτσι διευρύνεται η φορολογική βάση. Το τι ακριβώς σημαίνει αυτό στην πράξη οι φορολογούμενοι που εισπράττουν εισοδήματα από αυτές τις πηγές θα το αντιληφθούν το καλοκαίρι του 2014, όταν θα παραλάβουν το εκκαθαριστικό για τα εισοδήματα του 2013. Μόνο η αλλαγή στον τρόπο φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα οδηγήσει σε πρόσθετους φόρους ύψους τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ! Στην υποχρέωση όλων των αγροτών να τηρούν βιβλία και στοιχεία. Άποψη του συμβούλου του Στουρνάρα είναι ότι με αυτήν την αλλαγή (οι αγρότες θα τη βρουν μπρο-

στά τους από 1.1.2014) θα περιοριστεί το φαινόμενο των υπερτιμολογήσεων κατά την πώληση προϊόντων από τον αγρότη στον έμπορο, η οποία έχει αποτέλεσμα να χάνει έσοδα από ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος το ελληνικό Δημόσιο.

Συνύπαρξη Ο Νίκος Καραβίτης διατηρεί στενούς δεσμούς με το υπουργείο Οικονομικών εδώ και 25 χρόνια. Από το 1989 έως και το 1997 εργάστηκε στο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, επικεφαλής του οποίου βρέθηκε ο Στουρνάρας κατά την κρίσιμη περίοδο ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ. Οι δυο τους συνεργάστηκαν στενά όλη αυτήν την περίοδο, καθώς ο Καραβίτης από το 1997 βρέθηκε στη θέση του γ.γ. της Στατιστικής Υπηρεσίας. Τη θητεία του αυτήν οι επικριτές του τη θυμίζουν ακόμη και σήμερα καταλογίζοντάς του ευθύνες για το φαινόμενο των… greek statistics. Στουρνάρας και Καραβίτης συνυπήρξαν και στο ΙΟΒΕ, με τον πρώτο να

τίθεται επικεφαλής και τον δεύτερο να καταλαμβάνει τη θέση του επιστημονικού συνεργάτη. Μόλις ο Στουρνάρας μετακινήθηκε στο υπουργείο, ο Καραβίτης έγινε ένας από τους βασικούς διεκδικητές της θέσης του γ.γ. Φορολογικών Εσόδων. Μια θέση «μόνιμης απασχόλησης», καθώς η θητεία είναι πενταετής και δεν διακόπτεται παρά μόνο αν το όνομα του γ.γ. εμπλακεί σε σκάνδαλα. Τη θέση ο Καραβίτης την έχασε στο νήμα από τον Χάρη Θεοχάρη, με το βάρος της τελικής απόφασης να πέφτει στο Μέγαρο Μαξίμου. Λέγεται ότι βάρυναν σημαντικά οι ισορροπίες όπως είχαν διαμορφωθεί τότε στους κόλπους της τρικομματικής κυβέρνησης. Τους μήνες που πέρασαν ο Καραβίτης ενεπλάκη ουσιαστικά σε όλες τις επιτροπές που συνέταξαν κρίσιμα φορολογικά νομοσχέδια (νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών κ.λπ.), ενώ πρόσφατα επιβραβεύτηκε για τη συμβολή του στη χάραξη της φορολογικής πολιτικής με την κατάληψη της θέσης του αντιπροέδρου στον... ΟΤΕ. Το ελληνικό Δημόσιο, δεδομένου ότι εξακολουθεί να κατέχει ποσοστό 10% στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΤΕ, διατηρεί το δικαίωμα να διορίζει πέντε από τα 11 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του. Το δικαίωμα απορρέει από το άρθρο 6 της συμφωνίας μετόχων, η οποία είχε υπογραφεί το 2008, όταν επί υπουργίας Αλογοσκούφη αποφασίστηκε η μεταβίβαση του ΟΤΕ στην Deutsche Telekom. Αυτό το δικαίωμα άσκησε ο «μέτοχος» (δηλαδή το υπουργείο Οικονομικών) και έφερε τον Καραβίτη στον 13ο όροφο του Μεγάρου της οδού Κηφισίας.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ TETAΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Aριστερά

www.topontiki.gr

διαφώνησαν – είτε η διαφωνία τους αφορούσε στενά τη διαχείριση της κρίσης του εντύπου και την αναδιάταξη των συνθηκών εργασίας που συνεπαγόταν η παραπάνω επιλογή (απολύσεις, καθυστερήσεις δεδουλευμένων, αποδοχή μισθολογικών μειώσεων κάτω από το όριο της σύμβασης κ.λπ.) είτε αφορούσε και τη συνολική ιδεολογικοπολιτική κατεύθυνση που αποφασίστηκε στο Συνέδριο και μέσα στην οποία εντάσσεται η μέθοδος συρρίκνωσης και οικονομικού συμμαζέματος του φύλλου.

ομοιομορφία προς όφελος της ανάδειξης της κομματικής γραμμής, αφήνοντας αιχμές για τις – κατά τη διεύθυνση του «Ρ» – επιδιώξεις τού εν λόγω δημοσιογράφου και την επαγγελματική του δραστηριότητα εκτός ΚΚΕ: «Στον “Ριζοσπάστη”, σε αντίθεση με τις αστικές εφημερίδες, δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι κομματικά μέλη πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, κάποιοι επαγγελματίες καριέρας και άλλοι όχι. Η καταστατική πρόβλεψη ισχύει για όλους χωρίς εξαιρέσεις. Ο “Ριζοσπάστης” έχει ακούραστους κομμουνιστές δημοσιογράφους, αφανείς, που δεν περιμένουν κανενός είδους καταξίωση με τα κριτήρια που αυτή γίνεται στον αστικό Τύπο. Η ενασχόληση στον “Ριζοσπάστη” δεν είναι επαγγελματική σχέση, αλλά κομματική δουλειά, γι’ αυτό δεν μπορεί να μοιράζεται με ενασχόληση σε άλλα έντυπα ή ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, όπως συμβαίνει σε άλλες εφημερίδες και Μέσα». Κατά τη διεύθυνση του φύλλου, η νέα φάση μετά τον κύκλο απολύσεων που έχει πραγματοποιηθεί και τις περικοπές σελίδων «δε σημαίνει υποβάθμιση της εφημερίδας». Αντιθέτως, «με όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν γίνονται οι απαραίτητες προσαρμογές, ώστε ο “Ριζοσπάστης” να μπορέσει να αντεπεξέλθει στο καθήκον του ως όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ». Επιπλέον, σημειώνεται πώς «η κατάργηση στηλών, οι αλλαγές καταμερισμού στο δυναμικό του (σ.σ.: του «Ριζοσπάστη»), ποιος γράφει άρθρα, ποιος σχόλια, ποιος ρεπορτάζ, σε ποιο τμήμα είναι, λύνονται στο πλαίσιο της εφημερίδας, με ευθύνη της Διεύθυνσης και της Συντακτικής Επιτροπής, όπως, άλλωστε, συμβαίνει και με κάθε εφημερίδα, και δε γίνονται με άλλου τύπου κριτήρια, όπως διαδίδεται από διάφορους, όψιμους ενδιαφερόμενους και δήθεν “φίλους” της εφημερίδας του ΚΚΕ, συνδυάζοντας μισές “αλήθειες” με συκοφαντίες, ανυπόστατα στοιχεία και ερμηνείες προθέσεων». Την ίδια ώρα, σε μια προσπάθεια να τονωθεί η διακίνηση του φύλλου, στέλεχος της Κ.Ε. σε άρθρο του εκθέτει «ορισμένες σκέψεις» για την καλύτερη «αξιοποίηση» της εφημερίδας υποβάλλοντας μεταξύ άλλων την ιδέα της άρρηκτης σχέσης μεταξύ επιτυχούς ιδεολογικής διαφώτισης και καθοδήγησης και της καθημερινής αγοράς - ανάγνωσης του «Ριζοσπάστη».

Νέοι καιροί, νέα ήθη...

Νέο καταστατικό

Απολύσεις και νέο πρόσωπο Νέα πραγματικότητα στον «Ριζοσπάστη», την ιστορική εφημερίδα του ΚΚΕ. Οι απολυμένοι φτάνουν πια τους 30

ις 30 φτάνουν πλέον οι απολύσεις στον «Ριζοσπάστη», διαμορφώνοντας μια νέα πραγματικότητα για την ιστορική κομματική εφημερίδα του ΚΚΕ. Την περασμένη εβδομάδα απολύθηκαν ο επί 20ετία συντάκτης και αρθρογράφος της εφημερίδας Νίκος Μπογιόπουλος, ο κοινοβουλευτικός συντάκτης Γιάννης Φωτούλας, ο οικονομικός συντάκτης Θανάσης Κανιάρης και ο συντάκτης του Αθλητικού Γιώργος Κατζιλιέρης. Οι απολύσεις αντανακλώνται στη φυσιογνωμία του εντύπου, με τη διεύθυνση να προχωρεί σε αλλαγές, αρχής γενομένης από την περασμένη Κυριακή, σε μια προσπάθεια βελτίωσης του φύλλου παρά τις δυσχερείς συνθήκες έκδοσης. Ο «Ριζοσπάστης» στο παρελθόν αποτέλεσε – πέρα από προπαγανδιστικό μέσο – ένα αξιόπιστο δημοσιογραφικό όργανο ενημέρωσης και λειτούργησε ως φυτώριο τροφοδο-

Η έννοια του εργαζομένου με κλαδική σύμβαση εργασίας καταργείται υπέρ της ιδιότητας του κομματικού μέλους

τώντας τον δημοσιογραφικό χώρο με καταρτισμένους και ικανούς δημοσιογράφους – στοιχεία που σε ορισμένες περιπτώσεις εξαργυρώθηκαν σε καριέρες στα αστικά ΜΜΕ και οδήγησαν κάποιους στο αντίπαλο ιδεολογικοπολιτικό στρατόπεδο, χωρίς όμως αυτός να είναι ο κανόνας. Σήμερα, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής κρίσης, η οποία φαίνεται να έχει πλήξει με πρωτοφανή (κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο) τρόπο το ΚΚΕ κι έχει εκδηλωθεί ήδη από τα προηγούμενα χρόνια στα κομματικά ΜΜΕ, με αποκορύφωμα τη φετινή χρονιά, η ηγεσία διαμορφώνει νέο πλαίσιο λειτουργίας για τον «Ριζοσπάστη», όπου η έννοια του εργαζόμενου με κλαδική σύμβαση εργασίας καταργείται υπέρ της ιδιότητας του κομματικού μέλους. Συνέπεια αυτής της απόφασης, που κρίθηκε στο πρόσφατο 19ο Συνέδριο, ήταν η «απομάκρυνση» όσων

Σύμφωνα με τη διεύθυνση της εφημερίδας, το ζήτημα της εργασιακής σχέσης όσων εμπλέκονται με την ιδεολογικοπολιτική δραστηριότητα του κόμματος – τέτοιος τομέας είναι και ο «Ριζοσπάστης» – κρίθηκε στο πρόσφατο 19ο Συνέδριο, όπου ομόφωνα εγκρίθηκαν τα ντοκουμέντα, μεταξύ τους και το νέο Καταστατικό. Ειδικότερα, στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης εξηγείται πως: «Προβλέπεται καταστατικά ότι, όπως και τα άλλα στελέχη που δουλεύουν σε άλλους τομείς δράσης του Κόμματος, κεντρικά και τοπικά, σε Τμήματα και σε Οργανώσεις, έτσι και στα έντυπα του Κόμματος, οι εργαζόμενοι αυτοί στηρίζονται οικονομικά με ποσό που κυμαίνεται και δεν υπερβαίνει το μέσο μισθό των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα». Στο εξής για τον «Ριζοσπάστη» θα ισχύει ό,τι ισχύει και για τα υπόλοιπα μέλη του κόμματος. Τι ανάγκασε όμως την εφημερίδα να δώσει εξηγήσεις; Η είδηση της απόλυσης του Νίκου Μπογιόπουλου (ο οποίος στη συνείδηση ενός κοινού ευρύτερου του ΚΚΕ αποτελούσε έναν άξιο εκπρόσωπο του κόμματος) με απόφαση της Κ.Ε. του κόμματος για τη μη υπογραφή ατομικής σύμβασης εργασίας, ενώ από τον Σεπτέμβριο είχε αποποιηθεί του μισθού του, επέτρεψε την εντύπωση ότι ο εν λόγω δημοσιογράφος – ο οποίος είναι και κομματικό μέλος – απολύθηκε παρά τις ικανότητές του, για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς. Επίσης έδωσε την εικόνα ασυνέπειας μεταξύ λόγων και έργων, δηλαδή ότι το ΚΚΕ «εντός των τειχών» εφαρμόζει ό,τι εκτός καταδικάζει και αντιπαλεύει, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Στην απάντησή της στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης η εφημερίδα υπερασπίστηκε την προωθούμενη

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

www.topontiki.gr

ν α υ ρε

Σε «αποθήκες» ανθρώπινων ψυχών και απαγορευμένους χώρους για τους κατοίκους έχουν μετατραπεί τα κεντρικά πάρκα της Αθήνας, με κυβέρνηση και δήμο να βολεύονται από τα αυτοσχέδια παραπήγματα που κρύβουν το πρόβλημα των χιλιάδων αστέγων πίσω από θάμνους και φυλλωσιές

Οι φαβέλες της Αθήνας Τ σαντίρια και αυτοσχέδια παραπήγματα που φιλοξενούν τους απόκληρους της οικονομικής κρίσης, τους τοξικοεξαρτημένους και τους μετανάστες μιας ανύπαρκτης για το θέμα πολιτικής αντιμετώπισης, έχουν κατακλύσει τα πάρκα της Αθήνας, μετατρέποντάς τα σε ιδιότυπες φαβέλες. Στο Πεδίον του Άρεως, τον λόφο Φινοπούλου, το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα και τον λόφο Φιλοπάππου η κατάσταση είναι απελπιστική, με τον δήμο και την πολιτεία να σφυρίζουν αδιάφορα και επί της ουσίας να δηλώνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν τόσο το πρόβλημα των χιλιάδων αστέγων όσο και το πρόβλημα της πλήρους υποβάθμισης των πνευμόνων πρασίνου στις ξεχασμένες γειτονιές της Αθήνας, όπως είναι η Κυψέλη, η Ακαδημία Πλάτωνα και ο Κολωνός. Οι κάτοικοι είναι πεπεισμένοι ότι κυβέρνηση και δήμος βολεύονται να κρύβεται το πρόβλημα πίσω από τα δέντρα και τις φυλλωσιές. Βολεύονται με τα τσαντίρια και τα παραπήγματα που έχουν στηθεί μέσα στα πάρκα, τα οποία έτσι κι αλλιώς συστηματικά απαξιώνουν εδώ και χρόνια δήμος και περιφέρεια. Και είναι οι ίδιοι κάτοικοι που προσφέρουν χείρα βοηθείας στους αστέγους με εβδομαδιαίο συσσίτιο, όπως συμβαίνει για παράδειγμα εδώ και χρόνια στο Πεδίον του Άρεως.

Η κατάσταση έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, με τον αριθμό των αστέγων να αυξάνεται συνεχώς, χωρίς όμως να υπάρχει κανείς στην Ελλάδα που να γνωρίζει το μέγεθος του προβλήματος αφού δεν υπάρχει αξιόπιστη απάντηση μέσα από μια συγκεκριμένη μέθοδο καταγραφής. Είναι χαρακτηριστικό της αυξητικής τάσης που καταγράφεται ότι το 73% των Ελλήνων που σιτίζονται μέσω των δημοτικών προγραμμάτων είναι άνεργοι τα τελευταία 2 χρόνια, ενώ το 31% του συνόλου των Ελλήνων προσήλθαν για πρώτη φορά στο συσσίτιο τους τελευταίους 6 μήνες! Οι προσπάθειες που γίνονται σε τοπικό επίπεδο από δήμους, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις και Εκκλησία είναι μεν αξιέπαινες, δεν μπορούν όμως όχι να αντιμετωπίσουν αλλά ούτε καν να προσεγγίσουν το πρόβλημα αφού δεν υπάρχει κεντρική στρατηγική και συντονισμός αντιμετώπισης. Η έλλειψη κεντρικής στρατηγικής είναι οφθαλμοφανέστατη και στον τρόπο αντιμετώπισης των αστέγων και στον τρόπο αντιμετώπισης των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που βρίσκονται ένα βήμα από το να βρεθούν στον δρόμο και ζουν υπό την απειλή της έξωσης, της κατάσχεσης, χωρίς ηλεκτρικό και θέρμανση. Η κατάσταση μάλιστα αναμένεται να επιδεινωθεί δραματικά όταν σταματήσουν τα μέτρα προστασίας της πρώτης κατοικίας. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ 18-19

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

www.topontiki.gr

Eρ

α ν υ ε

το Πεδίον του Άρεως ζουν μόνιμα πάνω από 50 άστεγοι, αριθμός που πολλαπλασιάζεται περιστασιακά. Τσαντίρια και αυτοσχέδια παραπήγματα έχουν στηθεί περιμετρικά του άλσους, μέσα στις φυλλωσιές και τους θάμνους, και έχουν δημιουργηθεί κατά τόπους «γειτονιές». Όπως είπε στο «Π» ο πρόεδρος του συλλόγου «Αθηνά» Μανόλης Μπαχλιτζανάκης, αλλού έχουν στήσει τα παραπήγματά τους μετανάστες από τις αφρικανικές χώρες, αλλού μετανάστες από τα Βαλκάνια, αλλού Έλληνες άστεγοι, αλλού οι τοξικοεξαρτημένοι. Οι εικόνες σκληρές. Στον έναν ίσκιο ένας νέος άνθρωπος τρυπιέται στο παγκάκι με τα σκόρπια υπάρχοντά του, στον άλλο ίσκιο μια γυναίκα, που ζει εδώ και λίγο καιρό με τον άντρα της στο πάρκο, σκουπίζει την «αυλή» της αυτοσχέδιας καλύβας της. Η κατάσταση ίδια και στα άλλα πάρκα της Αθήνας, στον λόφο Φινοπούλου, λίγο πάνω από την οδό Μουστοξύδη, στον λόφο του Φιλοπάππου, όπου η σπηλιά του Σωκράτη φιλοξενεί αστέγους - απόρους της πόλης, στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Το Πεδίον του Άρεως είναι σε άθλια κατάσταση αφού, όπως μας επισήμανε ο κ. Μπαχλιτζανάκης, αν και δαπανήθηκαν πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ για την ανάπλασή του, αφέθηκε στη μοίρα του. Δεν υπάρχει καθαριότητα, δεν υπάρχει ασφάλεια, παρά μόνο καταστροφές στις υποδομές. Όταν, όμως, αφήνεις έναν τέτοιο χώρο να ρημάξει, φυσικό επακόλουθο είναι να αποτελέσει την εύκολη λύση και για την πολιτεία προκειμένου το πρόβλημα των αστέγων να κρυφτεί, έστω σε έναν βαθμό, από τη βιτρίνα της πόλης. Η πλειονότητα των ανθρώπων που καταφεύγουν στα πάρκα δεν είναι απλοί άστεγοι, μας είπε ο αντιδήμαρχος Καθημερινότητας Γιώργος Αποστολόπουλος, είναι χρήστες ναρκωτικών, αλκοολικοί και άτομα με ψυχολογικά προβλήματα. «Επομένως, θα μπορούσαν να βρουν φιλοξενία μόνο σε ξενώνες με ειδική υγειονομική υποδομή, ώστε να υπάρξει η κατάλληλη περίθαλψη και φροντίδα γι’ αυτούς.. Τέτοιοι ξενώνες μπορούν να δημιουργηθούν από την πολιτεία σε κεντρικό κυβερνητικό επίπεδο, αφού αυτή έχει μεγάλες νοσοκομειακές υποδομές, έμπειρο ιατρικό προσωπικό και εξοπλισμό. Με αυτόν τον τρόπο και οι συνάνθρωποί μας θα μπορέσουν να σωθούν και οι πράσινοι χώροι της πόλης θα διατηρήσουν τον χαρακτήρα τους». Ο κ. Αποστολόπουλος, αναφερόμενος, εξάλλου, στην κατάσταση του Πεδίου του Άρεως και του λόφου Φινοπούλου, τόνισε ότι δεν υπάγονται στον δήμο, υπογράμμισε ότι κανένας από τον δήμο δεν βολεύεται με αυτήν την κατάσταση και με τους συνανθρώπους μας να υποφέρουν, επισήμανε όμως ότι «από την πλευρά βέβαια της κεντρικής πολιτικής εξουσίας, θα πρέπει όλοι να γνωρίζου-

Οι «γειτονιές» της με ότι στην πολιτική όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος». Το θέμα, βέβαια, δεν είναι η αντιμετώπιση του διπλού προβλήματος μέσα από μια στιγμιαία επίδειξη ενδιαφέροντος και πυγμής, μέσα από επιχειρήσεις - σκούπα που θα έχουν αποτέλεσμα την απομάκρυνση των αστέγων για τα μάτια του κόσμου και για μικρό χρονικό διάστημα, αλλά η υιοθέτηση μιας πολιτικής για την όλο και αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση, παράλληλα με την προστασία των ελεύθερων χώρων στις υποβαθμισμένες, με επιλογή της πολιτείας, γειτονιές της Αθήνας που λειτουργούν ως «αποθήκες» ανθρώπινων ψυχών και ως απαγορευμένοι χώροι για τους κατοίκους.

Ανθρωπιστική κρίση

Είναι οι «κολασμένοι» της Αθήνας. Μετανάστες από την Αφρική και τα Βαλκάνια. Έλληνες άστεγοι. Εικόνες σοκ και ντροπής στην Ελλάδα του 21ου αιώνα

Η αντιμετώπιση των χιλιάδων αστέγων γίνεται μέχρι σήμερα με αξιέπαινες προσπάθειες και τη

χορήγηση των στοιχειωδών, όπως συσσίτιο, σε τοπικό επίπεδο, χωρίς όμως κανέναν σχεδιασμό, χωρίς καμιά στρατηγική. Το πρόβλημα και εδώ είναι διπλό, αφορά δηλαδή και τον τρόπο αντιμετώπισης των ήδη αστέγων αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισης εκείνων που βρίσκονται ένα βήμα πριν από την έξοδό τους στον δρόμο. Όπως επισήμανε στο «Π» η Ιωάννα Περτσινίδου, συντονίστρια προγράμματος «Συν στο Πλην», της οργάνωσης Praksis, αν και η Ελλάδα αντιμετωπίζει ιστορικά τη μεγαλύτερη ύφεση σε καιρό ειρήνης και οι άνθρωποι που πλέον βιώνουν απειλή έξωσης, ζουν σε σπίτι που δεν έχει ηλεκτρικό ρεύμα ή θέρμανση ή ζουν στον δρόμο αυξάνονται καθημερινά, κανείς δεν θα μπορέσει να αποτυπώσει μιαν απάντηση αξιόπιστα αφού δεν υπάρχει μέθοδος καταγραφής για τον αριθμό των αστέγων.

Ευρώπη: 4 εκατομμύρια άστεγοι Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ε.Ε., περισσότεροι από 4 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται κάθε χρόνο χωρίς στέγη για μικρή ή μεγάλη περίοδο, ενώ περισσότεροι από 3 εκατομμύρια πολίτες, σύμφωνα με τη μελέτη του Ευρωβαρόμετρου για το 2010, αισθάνονται λόγω οικονομικών συνθηκών άμεσα τον κίνδυνο να βρεθούν στον δρόμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται συνεχώς τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε 15 χώρες της Ε.Ε., ανάμεσά τους και στην Ελλάδα. Αίσθηση προκάλεσαν τον περασμένο Ιούνιο στο Ευρωκοινοβούλιο, στο πλαίσιο της συζήτησης για την ίδρυση «Ταμείου Απόρων», τα στοιχεία που παρουσίασε η εισηγήτρια Ιρλανδέζα ευρωβουλευτής Έμερ Κοστέλο, για τα επίπεδα φτώχειας στην Ευρώπη των 27, αφού υπολογίζονται σε 120 εκατομμύρια οι Ευρωπαίοι, σχεδόν το ένα τέταρτο του συνο-

λικού πληθυσμού, που απειλούνται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Παράλληλα, περισσότεροι από 40 εκατομμύρια αντιμετωπίζουν σημαντικές στερήσεις και δεν μπορούν ούτε μέρα παρά μέρα να εξασφαλίσουν ένα θρεπτικό φαγητό, ενώ σχεδόν έξι εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν ένα δεύτερο ζευγάρι παπούτσια. Όπως επισημαίνει η οργάνωση Praksis, σύμφωνα επίσης με τα τελευταία στοιχεία της έρευνας που αφορά την Ποιότητα της Ζωής και τον αντίκτυπο της κρίσης σε αυτήν, συνεχώς αυξάνεται και ο αριθμός των ανθρώπων που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους λόγω αδυναμίας αποπληρωμής βασικών λειτουργικών εξόδων, είτε πρόκειται για στεγαστικά δάνεια είτε ενοίκιο ή λογαριασμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 4% το 2007, το ποσοστό έφτασε στο 6% το 2011.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

www.topontiki.gr

3.500.000 Έλληνες ζουν κάτω

46% των σιτιζομένων είναι μεταξύ

60% μείωση του μισθού του είχε

50% των σιτιζομένων είναι άγαμοι 7,5% των σιτιζομένων έχει πανεπι-

από το υπολογιζόμενο όριο της φτώχειας ένας στους 10 Έλληνες

83% των Ελλήνων έκανε περικοπές

στημιακές σπουδές

80% έκανε περικοπές σε βασικά είδη

νων οι Έλληνες

50% δεν είναι σε θέση να καλύψει

πρώτη φορά τους τελευταίους 6 μήνες

στη θέρμανση της κατοικίας του διατροφής

τις βασικές του ανάγκες (ΙΜΕ ΓΕΣΕΒΕ Δεκέμβριος 2012). 31% των Ελλήνων πολιτών βρίσκεται αντιμέτωπο με το φάσμα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού

ΤΟ «ΛΕΞΙΚΟ» ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

36 και 55 ετών

66% είναι στο σύνολο των σιτιζομέ41% προσήλθε στο συσσίτιο για

31% του συνόλου των Ελλήνων προσήλθε για πρώτη φορά στο συσσίτιο τους τελευταίους 6 μήνες

70% του συνόλου των σιτιζομένων

76% δηλώνει μηδενικό εισόδημα 11% έχει ένα ελάχιστο εισόδημα μέ-

60% του συνόλου των σιτιζομένων

68% των Ελλήνων σιτιζόμενων ανέρ-

73% από τους Έλληνες σιτιζομένους

1.400 γεύματα την ημέρα προσφέ-

είναι άνδρες

είναι ηλικίας από 36 έως 65 ετών

μέσω των προγραμμάτων του Δήμου Αθηναίων είναι άνεργοι περίπου 2 χρόνια

χρι 320 ευρώ

γων δεν είναι στον ΟΑΕΔ

ρει ο Δήμος της Αθήνας, 365 μέρες τον χρόνο

δυστυχίας Είναι χαρακτηριστικό, όπως λέει η κ. Περτσινίδου, ότι μόλις το 2012 όρισε η Ελλάδα ποιος θεωρείται άστεγος στην ελληνική επικράτεια, περιορίζοντας ουσιαστικά το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου σε ασφαλή και αξιοπρεπή κατοικία μόνο σε όσους διαμένουν νόμιμα στη χώρα! Η συντονίστρια του προγράμματος «Συν στο Πλην» εφιστά την προσοχή και στο γεγονός ότι το πρόβλημα δεν περιορίζεται στους αστέγους που ζουν στον δρόμο. «Συνήθως όταν μιλούμε για αστέγους έχουμε στο μυαλό μας μόνο όσους ζουν στον δρόμο. Ωστόσο καταδεικνύεται ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο και πλέον αγγίζει τον καθένα από μας είτε άμεσα είτε έμμεσα». Η σκοτεινή μέχρι σήμερα πλευρά του προβλήματος, όπως επισημαίνει η Praksis, προσδιορίζεται ενδεικτικά και μόνο «από τις 40.000 προειδοποιήσεις διακοπής που είχε στείλει η ΔΕΗ τον Ιανουάριο 2012, τα 83.000 στεγαστικά δάνεια που στήριζε ο ΟΕΚ και έμειναν σε εκκρεμότητα από την κατάργηση του Οργανισμού και όλα όσα ενδεχομένως απειλούνται στην περίπτωση που αρθούν τα μέτρα προστασίας πρώτης κατοικίας από τον Ιανουάριο του 2014. Άγνωστος ακόμη είναι ο αριθμός των κατασχέσεων, των οριστικών αποφάσεων εξώσεων και τελικά όλων όσων έχουν καταφύγει σε συγγενείς και φίλους γιατί απλά δεν μπορούν πια να καλύψουν τα καθημερινά τους έξοδα». Στο ερώτημα, λοιπόν, πόσοι είναι τελικά οι άστεγοι, δεν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστη απάντηση παρά μόνο η αλήθεια των ανθρώπων που καθημερινά προσφεύγουν στην Praksis και στον Δήμο της Αθήνας για μια χείρα βοηθείας. Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα Κέντρα Ημέρας που λειτουργεί η Praksis δέχονται καθημερινά κα-

τά μέσο όρο 170 ανθρώπους που επιθυμούν να κάνουν ένα μπάνιο, να πλύνουν τα ρούχα τους, να ξεκουραστούν για λίγο, να δουν γιατρό, κοινωνικό επιστήμονα ή εργασιακό σύμβουλο προκειμένου να αναζητήσουν από κοινού απαντήσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Συνολικά, από τον Μάιο του 2012 που ξεκίνησε η λειτουργία τους, με την υποστήριξη του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», έχουν καταγραφεί 3.184 άνθρωποι οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει 49.893 επισκέψεις. Παράλληλα, το πρόγραμμα σίτισης του Δήμου Αθηναίων προσφέρει 1.400 γεύματα την ημέρα, 365 μέρες τον χρόνο. Συνολικά, υπολογίζονται σε περισσότερους από 20.000 οι πολίτες που προσφεύγουν στις κοινωνικές δομές του Δήμου της Αθήνας, όπως στους δύο Ξενώνες Φιλοξενίας Αστέγων, το Υπνωτήριο Αστέγων, τον Ξενώνα Φιλοξενίας στην Ομόνοια, τις κλίνες του ΚΥΑΔΑ, το Κοινωνικό Παντοπωλείο, το πρόγραμμα «Αλληλεγγύη στην Οικογένεια», τον «Κόμβο Αλληλοβοήθειας Πολιτών». Οι πρωτοβουλίες αυτές, όμως, είναι δυστυχώς σταγόνα στον ωκεανό, τη στιγμή που δεν υπάρχει κεντρική διαχείριση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Στον «πάγο» το Σχέδιο Δράσης Εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, το Εθνικό Σχέδιο Δράσης, που συμπεριλαμβάνει όλα τα επίπεδα παρέμβασης, δηλαδή πρόληψη και φροντίδα, είναι «παγωμένο» και βρίσκεται, όπως επισήμανε στο «Π» η κ. Περτσινίδου, στα συρτάρια των υπουργείων Εργασίας και Υγείας. Ένα Σχέδιο Δράσης που δημιουργήθηκε μέσα από διαδικασίες διαβούλευσης με την Κοινωνία των Πολιτών στο πλαίσιο του νόμου 4052/2012.

Τους λόγους για τους οποίους έχει «παγώσει» δεν τους γνωρίζουν οι οργανώσεις, που επισημαίνουν ότι αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα, γιατί είναι εξαιρετικά σημαντικό, είναι επιτέλους να ξεπαγώσει. Όπως επισημαίνει η συντονίστρια του προγράμματος «Συν στο Πλην», «είναι σημαντικό για την Ελλάδα να σταματήσει η εξάσκηση κοινωνικής πολιτικής να κατακερματίζεται κατά βουλές και βολές που απλά επιβαρύνουν αντί να φροντίζουν όσους χρειάζονται φροντίδα. Οι όποιες αλλαγές έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, έχουν οδηγήσει στην πλήρη κατάρρευση οποιασδήποτε μορφής πρόνοιας υπήρχε, όσο προβληματική και αν ήταν αυτή. Χιλιάδες επιδόματα διακόπηκαν βίαια, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός για το αύριο. Οριζόντιες περικοπές στον χώρο της υγείας, και συγκεκριμένα στον χώρο της ψυχικής υγείας, έχουν στερήσει την απαραίτητη φροντίδα σε χιλιάδες ανθρώπους». Η κ. Περτσινίδου κάνει λόγο για σπασμωδικές αντιδράσεις, όπως η κατάργηση του ΟΕΚ, οι επιχειρήσεις - σκούπα στο κέντρο της Αθήνας, τα σχετικά μέτρα που αφορούν την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, έστω και με κριτήρια, όλα δείγματα, όπως λέει, αποσπασματικών πολιτικών που αφήνουν σε εκκρεμότητα αυτούς που πάντα βρίσκονταν οριακά στον κοινωνικό ιστό: «Όλα δείγματα σπασμωδικής αντίδρασης σε μια κρίση που όφειλε να μας ταρακουνήσει, αν μη τι άλλο, για όλα αυτά που ενδεχομένως ήταν κακώς κείμενα». Η Praksis υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να υπάρξει σχεδιασμός, δέσμευση και συντονισμός για παρεμβάσεις που έχουν ολιστικό χαρακτήρα, και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης είναι ένα καλό παράδειγμα, εάν βγει από το συρτάρι.

Η FEANTSA, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των οργανώσεων που εργάζονται με τους αστέγους, έχει αναπτύξει μια τυπολογία για την έλλειψη στέγης, που ονομάζεται ETHOS, προκειμένου να κατανοήσουμε το πολυσύνθετο πρόβλημα της έννοιας της έλλειψης «οικίας». Έτσι, υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ατόμων που δεν μπορούν να εκπληρώσουν το θεμελιώδες δικαίωμα στην κατοικία, όπως αυτό αναφέρεται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ. ΑΣΤΕΓΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ: Διαμονή στον δρόμο ή σε δημόσιους χώρους, χωρίς το κατάλυμα να μπορεί να θεωρηθεί τόπος κατοικίας. Άνθρωποι χωρίς σταθερό τόπο διαμονής, που χρησιμοποιούν για διανυκτέρευση υποβαθμισμένα καταλύματα. ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ: Διαμονή σε ξενώνες για αστέγους, σε ξενώνες γυναικών, σε κέντρα για μετανάστες, άτομα που βγαίνουν από Ιδρύματα (σωφρονιστικά, ψυχιατρικά, προγράμματα απεξάρτησης), άτομα που λαμβάνουν μακροχρόνια υποστήριξη, όπως ηλικιωμένοι άστεγοι. ΕΠΙΣΦΑΛΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ : Άνθρωποι που ζουν υπό την απειλή έξωσης, που φιλοξενούνται προσωρινά από συγγενείς ή φίλους, που διαμένουν σε καθεστώς παράνομης ή παράτυπης υπενοικίασης - κατάληψης, που έχουν προχωρήσει σε παράνομη καταπάτηση γης για στεγαστικό σκοπό. ΑΝΕΠΑΡΚΗ - ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ: Άτομα που ζουν σε προσωρινά ή πρόχειρα καταλύματα, όπως τροχόσπιτα, αυτοκίνητα, παραπήγματα ή παράγκες, λυόμενα ή containers, κατειλημμένα κτήρια ακατάλληλα για κατοίκηση ή ζουν κατά δεκάδες υπερβαίνοντας το ανώτατο επιτρεπτό όριο σε μια κατοικία Το «λεξικό» της ντροπής μάς βοηθάει να κατανοήσουμε ότι το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα στην κατοικία δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά πρέπει να πληροί τρεις βασικές παραμέτρους που συνιστούν την έννοια του «σπιτιού», και συγκεκριμένα: ■ Ένα κατάλληλο οίκημα (ή χώρο), στο οποίο το άτομο και η οικογένειά του έχουν την αποκλειστική κυριότητα (φυσική διάσταση). ■ Να διαθέτει προσωπικό χώρο και να απολαμβάνει τις κοινωνικές του σχέσεις (κοινωνική διάσταση). ■ Να έχει κανείς έναν νόμιμο τίτλο για την ιδιοκτησία ενός χώρου (νομική διάσταση).

TO ÐÏÍÔÉÊÉ ÔÅÔÁÑÔÇ 6 ÍÏÅÌÂÑÉÏÕ 2013

πολιτικη

www.topontiki.gr

O νέος ζεν πρεµιέ λέγεται Καραβίτης

TO ÐÏÍÔÉÊÉ ÔÅÔÁÑÔÇ 6 ÍÏÅÌÂÑÉÏÕ 2013

www.topontiki.gr

κουζινα

Αυτόν δίπλα στον Γιάννη κάπου τον ξέρω!!!

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

Το στοίχημα της ΕΛΒΟ για την επόμενη μέρα Η δεύτερη εταιρεία σε καθεστώς εξυγίανσης, η ΕΛΒΟ, είναι μια αρκετά διαφορετική περίπτωση. Ιδρύθηκε το 1972 ως Steyr Hellas (παράρτημα της ομώνυμης αυστριακής εταιρείας που εκπροσωπούσε η οικογένεια Λαϊνόπουλου) με σκοπό την παραγωγή φορτηγών, τρακτέρ και σταθερών κινητήρων. Το 1986 η αυστριακή συμμετοχή μεταβιβάστηκε στο ελληνικό Δημόσιο και με μειοψηφούντα μέτοχο την οικογένεια Λαϊνόπουλου μετονομάστηκε σε ΕΛΒΟ ΑΒΕ. Η εταιρεία εμφάνισε σημαντική εμπορική άνθιση, με το κατασκευαστικό έργο της να επεκτείνεται στη στρατιωτική παραγωγή. Αρχικά με τα μεταφορικά φορτηγά Steyr του στρατού και μετέπειτα με τα τζιπ Mercedes, τα οποία επίσης βρίσκονταν στην ομπρέλα της ίδιας οικογένειας, όπως και τα Unimog. Τη δεκαετία του 1990 επεκτάθηκε και στα λεωφορεία των αστικών συγκοινωνιών σε συνεργασία με πολλούς ξένους οίκους.

Κόλαση... Την περίοδο 1999-2000, με τα εξοπλιστικά να «τρέχουν», επιχειρήθηκε η ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, με τον επενδυτή (Μυτιληναίος) να αποκτά ένα μεγάλο πακέτο μετοχών (43%), αλλά όχι την πλειοψηφία και το μάνατζμεντ. Προφανής στόχος, να μπουν χρήμα κι ένας καλός μάνατζερ στην εταιρεία για να φέρει νέες παραγγελίες. Στην πράξη τα διοικητικά αποδείχτηκαν... κόλαση, με το Δημόσιο να επιδιώκει να κρατήσει τη διαχείριση και σταδιακά να μειώνει τις παραγγελίες καθώς τα εξοπλιστικά έσβησαν μετά τα προγράμματα συναρμολόγησης των Hummer και των Leopard 2 που υλοποίησε η ΕΛΒΟ. Το Δημόσιο με το ζόρι έδωσε στην εταιρεία ένα πρόγραμμα συντήρησης των στρατιωτικών φορτηγών αποκλείοντας την ΕΛΒΟ σχεδόν από κάθε συμπαραγωγή μεγάλης προοπτικής. Αντίστοιχη πορεία είχαν και τα προγράμματα φορτηγών δημόσιας χρήσης. Το 2010, ύστερα από μια δεκαετία... φαγούρας,

επιστράφηκαν στο Δημόσιο οι μετοχές και το μάνατζμεντ. Από τα 1.200 άτομα της χρυσής περιόδου, το προσωπικό είχε μειωθεί στα 700 το 2009 και σήμερα έχει πέσει στα 360 έπειτα από αλλεπάλληλες εθελούσιες και περικοπές στη μισθοδοσία που άγγιξαν το 30%. Έτσι επιτεύχθηκε η μείωση των λειτουργικών εξόδων κατά 32% από το 2010 έως το 2012. Η ΕΛΒΟ έχει συσσωρευμένα χρέη 54 εκατ. ευρώ και ετήσιο έλλειμμα 15 εκατ. ευρώ φέτος, που «μαζεύτηκε» σε σχέση με 17,1 εκατ. πέρυσι και 21 εκατ. το 2011. Και κυρίως λόγω του ιδιωτικού μάνατζμεντ των τελευταίων ετών, που δεν έχει κρατικές ενισχύσεις. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της χρειάζεται κύκλο εργασιών περίπου 60 εκατ. ετησίως για να εξασφαλίσει την αντιμετώπιση των λειτουργικών και χρηματοοικονομικών εξόδων της. Πολύ λογικό, θα έλεγε κανείς, αλλά πώς να το κάνεις όταν τα διπλάσια ΕΑΣ έχουν μόλις 30 εκατ. Η αλήθεια όμως είναι ότι η ΕΛΒΟ έχει πια ένα πιο νοικοκυρεμένο «μαγαζί» και ένα αρκετά πιο διευρυμένο αντικείμενο, το οποίο (σημειώστε) αντέχει και τον διαχωρισμό πολιτικής και στρατιωτικής παραγωγής που ζητά η τρόικα. Και κυρίως έχει σημαντικότερη τεχνογνωσία. Για την ΕΛΒΟ το στοίχημα της επόμενης ημέρας είναι ευκολότερο: Να αναλάβει σε μια μόνιμη βάση τη συντήρηση και τη διοχέτευση ανταλλακτικών για τα οχήματα των ενόπλων δυνάμεων τα οποία έχει κατασκευάσει η ίδια... Το ποσό που αρκεί για την ΕΛΒΟ αντιστοιχεί στο 5% του ήδη συρρικνωμένου λόγω μνημονίου εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας. Πρόκειται για ένα κονδύλι που οι Ένοπλες Δυνάμεις ούτως ή άλλως θα πληρώσουν για τις υπηρεσίες αυτές. Αντίθετα, εάν κλείσει η ΕΛΒΟ, οι ίδιες υπηρεσίες θα πληρωθούν αρκετά ακριβότερα στους ξένους, που όλως τυχαίων συμβαίνει να είναι... Γερμανοί (KMW, Mercedes, MAN κ.ά.).

Έγκλημα και τιμωρία για την άμυνα της χώρας Θύμα τραγικών σφαλμάτων και ρουσφετολογικών επιλογών επί τριάντα χρόνια η αμυντική βιομηχανία

ακά τα ψέματα. Η αμυντική βιομηχανία της Ελλάδας είναι ένα ακόμη κληροδότημα της πρώιμης μεταπολιτευτικής Ελλάδας από τη δεκαετία του 1970, το οποίο ξεκίνησε με ελπίδες και προοπτικές, για να βουλιάξει αργότερα στην κακοδιαχείριση. Μετά την αναλαμπή της περιόδου των εξοπλιστικών του Άκη και του Γιάννου πήρε την κατηφόρα, για να φτάσει στη σημερινή τραγική κατάσταση και να απειλείται να γίνει η... επόμενη ΕΡΤ με εντολή των ξένων. Είτε πρόκειται για τα δύο κρατικά «μαγαζιά», τα ΕΑΣ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) και την ΕΛΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), είτε για τα δύο ιδιωτικά πλέον ναυπηγεία (Ελευσίνα και Σκαραμαγκά), η κατάσταση είναι η ίδια και έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο για τον ίδιο λόγο: την έλλειψη παραγγελιών που έφεραν η κρίση και ο τερματισμός των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Στο ερώτημα εάν η βιομηχανία θα

Η «φούσκα» των υπερεξοπλισμών και της μίζας συρρίκνωσαν τις προϋποθέσεις υγιούς λειτουργίας

μπορεί να είναι βιώσιμη σε μια ελληνική «επόμενη ημέρα», η απάντηση είναι: «Ναι, υπό προϋποθέσεις». Βεβαίως η πορεία θα είναι σκληρή, διότι η αμυντική βιομηχανία έπεσε θύμα των τραγικών σφαλμάτων τριών δεκαετιών, για να καταλήξει άλλο ένα ελληνικό έγκλημα. Ξεκινώντας από προγράμματα συμπαραγωγής και αντισταθμιστικών ωφελημάτων, η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σε εξοπλιστικά προγράμματα αυξήθηκε αισθητά τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Από 2% στις αρχές του 1990 και 12% στα τέλη του ΕΜΠΑΕ 1996-2001, στα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε πλησιάσει το 20% στο σύνολο των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Οι μεγάλες αναθέσεις στα ναυπηγεία, οι συμπαραγωγές στο άρμα μάχης, στα ηλεκτρονικά συστήματα και στα οχήματα, ακόμη και σε μαχητικά αεροσκάφη, αύξησαν τα κονδύλια και τα ποσοστά, αλλά όχι τη γενικότερη

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

Οι απίστευτες καταστάσεις στην ιστορία των ΕΑΣ Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2004 από τη συγχώνευση της ΠΥΡΚΑΛ, που είχε ιδρυθεί το 1874 με αντικείμενο την κατασκευή πυρομαχικών, και της ΕΒΟ, η είχε ιδρυθεί το 1977 με αντικείμενο την κατασκευή όπλων φορητού οπλισμού, όλμων, οπλικών και πυραυλικών συστημάτων. Η ΕΒΟ είχε μείνει στην «ιστορία» από την κατασκευή του περίφημου «Άρτεμις» τη δεκαετία του ’80, που, ενώ προοριζόταν για ένα εξαιρετικό αντιαεροπορικό με συνδυασμό τεχνολογίας ραντάρ πυραύλων και πυροβόλων, δεν παραδόθηκε ποτέ σε πλήρη λειτουργία (μια και ποτέ δεν έπιασε τους στόχους του) και μόνο μερικά πυροβόλα έφτασαν στον στρατό. Ο λόγος ήταν ότι η ΕΒΟ δεν μπόρεσε ποτέ να αποκτήσει την τεχνολογία που χρειαζόταν (αφού καμιά ξένη αμυντική βιομηχανία δεν ήθελε...). Τα ΕΑΣ είναι σήμερα η μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία στον τομέα της, αλλά με κοντά στα 30 εκατ. ευρώ (στοιχεία 2011) δεν έχει όγκο ούτε για τα ελληνικά δεδομένα. Την περίοδο Ν.Δ. και συγκυβέρνησης, εκτός από την εγκατάλειψη σημαντικότατων προγραμμάτων, όπως του τυφεκίου των 5,56 χιλ. και των βλημάτων 120 χιλ. για τα νέα άρματα μάχης που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν για χρόνια παραγωγή στην εταιρεία (το πρώτο ακυρώθηκε, το δεύτερο πήγε στους Γερμανούς, που είχαν φτιάξει και το άρμα), τα ΕΑΣ προχώρησαν σε αύξηση δανεισμού κατά 92,6%. Τα δανεικά, αντί να πέσουν στην παραγωγή και την αναδιάρθρωση που φαινόταν αναγκαία από τότε, χρησιμοποιήθηκαν για αναχρηματοδότηση υποχρεώσεων και για τις αυξήσεις μισθών στα στελέχη της διοίκησης. Έτσι, τα ΕΑΣ έφτασαν να έχουν εισπράξει 1,1 δισ. ευρώ από κρατικές επιδοτήσεις, με χρέη

εικόνα της. Αν και μόνο την περίοδο 2000-2003 ανατέθηκε σε ελληνικές βιομηχανίες κατασκευαστικό έργο 3 δισ. ευρώ, επιτρέποντας τη στήριξη περισσότερων από 12.000 θέσεων εργασίας στον ευρύτερο αμυντικό τομέα, η βιομηχανία δεν πέρασε στην «επόμενη τάξη». Ο κύριος λόγος ήταν ότι περιορίστηκε σε ρόλο «οχήματος» για τις ξένες βιομηχανίες, στο όνομα της ελληνικής προστιθέμενης αξίας, όπου παίχτηκε όλη η μπάλα των εξοπλιστικών. Και παράλληλα δεν κατάφερε ποτέ να αποκτήσει εξαγωγική δραστηριότητα. Λειτουργώντας πάντοτε ως... αναγκαστικός υποκατασκευαστής (έπαιρνε από τις ξένες βιομηχανίες τμήμα της παραγωγής κάποιου οπλικού συστήματος επειδή το απαιτούσε η κυβέρνηση προκειμένου να αγοράσει το όπλο) δεν απέκτησε δική της τεχνολογία. Και λόγω της περιορισμένης παραγωγής ήταν πάντοτε ακριβότερη, με συνέπεια να μην μπορέσει να βγει σε διεθνή αντα-

140 εκατ. ευρώ, και έλλειμμα 2011 στα 84,4 εκατ. ευρώ. Οι αριθμοί αυτοί οδήγησαν την τρόικα στο να «συστήσει» τον ξαφνικό θάνατο. Βέβαια το έλλειμμα έπεσε πέρυσι στα 60 εκατ. και φέτος θα μειωθεί στα 45 εκατ. ευρώ. Κάτι που σημαίνει ότι οι προηγούμενες διοικήσεις... υπολειτουργούσαν – για να το πούμε ευγενικά. Ανάλογη η εικόνα στη μισθοδοσία. Με 850 εργαζομένους, οι δαπάνες έφταναν το 2011 τα 40,9 εκατ. ευρώ και έπεσαν στα 30 περίπου το 2012, για να φτάσουν φέτος τα 25 εκατ. με 820 εργαζόμενους Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι περιθώρια υπήρχαν και κανείς δεν ενδιαφερόταν... Κρατικό το μαγαζί, γιατί να μπαίνουμε σε ταλαιπωρίες... Υπήρχαν όμως και τα απίστευτα: ♦ Το υπουργείο Άμυνας (που ουσιαστικά χρηματοδοτεί τα ΕΑΣ ως μέτοχος) επέβαλε ποινικές ρήτρες 600.000 ευρώ για καθυστερήσεις παραδόσεων οπλισμού, ενώ το ίδιο από πέρυσι δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ για υλικά που έχει παραλάβει... ♦ Η απαίτηση της πρώην ΕΒΟ (με τους τόκους φτάνει τα 360 εκατ. δολάρια) και της πρώην ΠΥΡΚΑΛ (άλλα 101 εκατ. δολ.) εις βάρος του Ιράκ για ένα πρόγραμμα πυρομαχικών δεν θα εισπραχθεί από τα ΕΑΣ, αφού βάσει του συμβιβασμού η Βαγδάτη θα πληρώσει τελικά μόνο 126 εκατ. και μάλιστα σε 44 δόσεις αρχίζοντας από το 2019. Και βέβαια παραλήπτης θα είναι το υπ. Οικονομικών και όχι τα ΕΑΣ. ♦ Οι ανεκτέλεστες συμβάσεις υπολογί-

γωνισμό με προϋποθέσεις κερδοφορίας. Αυτό την καταδίκασε να μείνει εντός συνόρων εξυπηρετώντας κυρίως τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Το δυστύχημα είναι ότι οι ελληνικές Ε.Δ. δεν έχουν τον όγκο ώστε να συντηρήσουν τέσσερις βιομηχανίες. Έτσι, μετά τη «φούσκα» των υπερεξοπλισμών και της μίζας, η συρρίκνωση λόγω της κρίσης περιόρισε περισσότερο τις προϋποθέσεις υγιούς λειτουργίας. Εάν σε αυτά προστεθούν σχεδόν τρεις δεκαετίες μάνατζμεντ από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. με τραγικές επιλογές και εκατοντάδες ρουσφετολογικές διευθετήσεις, δεν χρειάζεται άλλη εξήγηση για το αδιέξοδο. Αυτό, από την άλλη, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν λύσεις πιο... βιώσιμες από το λουκέτο τύπου ΕΡΤ. Καθώς ΕΑΣ και ΕΛΒΟ αποτελούν τον πρώτο στόχο της τρόικας, έχει σημασία να αποτυπώσουμε μερικά κρίσιμα μεγέθη, μερικές αλήθειες και τραγικά παράδοξα που έφεραν «το έγκλημα και την τιμωρία».

στηκαν το 2011 σε 114 εκατ. ευρώ. Τότε θεωρήθηκε ότι η υλοποίησή τους αρκεί για να κρατήσει ζωντανή την εταιρεία για πέντε χρόνια. Σήμερα το ποσό αυτό έχει συρρικνωθεί δραματικά, μια και οι καθυστερήσεις έφεραν ακύρωση για τα περισσότερα συμβόλαια. Επίσης η αξία των ακινήτων του ομίλου είχε αποτιμηθεί αντίστοιχα σε 324 εκατ. ευρώ. Και αυτός ο αριθμός, όμως, είναι σήμερα πλασματικός λόγω της πτώσης της αγοράς στα ακίνητα και της χρήσης που τα περισσότερα ενσωματώνουν. Επομένως, όπως φάνηκε και στις αποκρατικοποιήσεις, η προίκα δεν είναι τόσο λαμπερή όσο παρουσιάζεται...

Το e-mail Κάπως έτσι φτάσαμε και στο e-mail του περιβόητου Ματίας Μορς από την τρόικα, που εισηγούνταν το κλείσιμο με ξαφνικό θάνατο, μια και οι μόνιμες δαπάνες θα είναι σε κάθε περίπτωση μεγαλύτερες απ’ όσα κέρδη παραχθούν από τη διατήρηση σε λειτουργία. Η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευσή της υποστηρίζει ότι πρέπει να ολοκληρωθούν πρώτα οι ανεκτέλεστες παραγγελίες στα ΕΑΣ, ύψους 250 εκατ. ευρώ συνολικά, από Μαρόκο και ΗΠΑ, και στη συνέχεια να ακολουθήσει η συρρίκνωση και αναδιοργάνωση της επιχείρησης. Αυτό που προτάθηκε όμως είναι απλώς άλλη μία θεω-

Φάγανε και το... μπαρούτι

ρητική προσέγγιση (αφορά πρόθεση και όχι παραγγελία των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων να αγοράσουν πυρομαχικά των 40 χιλ. τύπου L 60, τα οποία τα ΕΑΣ είναι από τις ελάχιστες εταιρείες του κόσμου που συνεχίζουν να κατασκευάζουν). Αυτό «ενοχλεί» τους τροϊκανούς, που, υπό το πρόσχημα των αρνητικών αριθμών, προτιμούν να βγάλουν από τα πόδια τους την ελληνική βιομηχανία, έστω και αν η ανταγωνιστικότητά της είναι χαμηλή. Άλλωστε, αν δεν ήταν έτσι, δεν θα «σφύριζαν» στον Βενιζέλο να ακυρώσει το 2010 τη μεγάλη προμήθεια των βλημάτων των 120 χιλιοστών και να τη στείλει ως παραγγελία σε γερμανικό εργοστάσιο... Πάντως, σε περίπτωση που προχωρήσει το σχέδιο συρρίκνωσης, αυτό προβλέπει ήδη την αναστολή λειτουργίας των μη παραγωγικών κατασκευαστικών μονάδων, ώστε να διατηρηθούν τα εργοστάσια του Υμηττού, του Λαυρίου και του Αιγίου, ενώ περίπου 200 διοικητικοί υπάλληλοι θα αντικατασταθούν από τεχνικούς για να μειωθεί το προσωπικό. Επίσης θα κλείσει η Μεταλλουργική Ηπείρου και πιθανότατα το εργοστάσιο ιματισμού και αλεξισφαίρων στην Κύμη Ευβοίας, για το οποίο υπάρχουν ακόμη ελπίδες ότι μπορεί να κινήσει το ενδιαφέρον κάποιου επενδυτή. Υπάρχει ελπίδα; Η απάντηση είναι «ναι». Το εξοπλιστικό πρόγραμμα προβλέπει ακόμη πιστώσεις για πυρομαχικά (300 - 350 εκατ. ευρώ για την επόμενη δεκαετία), τα οποία θα αγοραστούν είτε διατηρηθούν είτε κλείσουν τα ΕΑΣ. Γιατί λοιπόν να μην πάνε σε ελληνικές τσέπες. Γιατί να μην ενισχύσουν το ΑΕΠ και τις θέσεις εργασίας; Τουλάχιστον η μάχη αξίζει να δοθεί...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

Οι «θυγατρικές» της Αλ Κάιντα Η οργάνωση «δραπέτευσε» από τις σπηλιές του Αφγανιστάν και ως πολυεθνική εξαπλώνεται σε Ανατολή και Δύση

πό τη μια πλευρά, το τρομοκρατικό δίκτυο της Αλ Κάιντα εξαπλώνεται σε όλο και περισσότερες χώρες της Ασίας και της Αφρικής, απειλώντας ακόμη πιο έντονα όχι μόνο δυτικούς στόχους στις δυο ηπείρους, αλλά και εδάφη σε ΗΠΑ - Ευρώπη. Από την άλλη, οι ΗΠΑ με τη συνεργασία συμμάχων τους επεκτείνουν και μαζικοποιούν σε παγκόσμια κλίμακα τις παρακολουθήσεις σαν αντιτρομοκρατικό αντίβαρο. Αυτό το πλέγμα από μόνο του καταδεικνύει πόσο πολύπλοκος, ίσως και δυσνόητος, έχει γίνει από το 2001 ο κόσμος μας... Η ισχυροποίηση της NSA και το σταδιακό καπέλωμα άλλων αμερικανικών υπηρεσιών εθνικής ασφαλείας (DIA κ.λπ.) δείχνει την αλλαγή στρατηγικής της υπερδύναμης τα τελευταία 12 χρόνια με την κορύφωση του πολέμου ενάντια στην Αλ Κάιντα. Μια παγκόσμια σύρραξη νέου τύπου κι εκτός χαρακωμάτων, που αξιοποιεί την πιο εξελιγμένη τεχνολογική δυνατότητα παρακολούθησης – και όχι μόνο. Τα πλοκάμια της Αλ Κάιντα πολλαπλασιάζονται, ενώ οι ΗΠΑ ανταλλάσσουν πλέον τεράστιους όγκους δεδομένων με τις μυστικές υπηρεσίες άλλων δυτικών κρατών. Κι ας παριστάνουν τους... έκπληκτους Κογκρέσο - Ευρωπαίοι με αφορμή τις αποκαλύψεις για τις υποκλοπές εις βάρος τουλάχιστον 35 ηγετών και εκατομμυρίων πολιτών. Το αν η τρομοκρατία, ωστόσο, δίνει... πάτημα στις κυβερνήσεις για να κάνουν κατάχρηση παρακολουθήσεων, αυτό είναι όντως κάτι που προβληματίζει. Η εποχή της... αθωότητας, πάντως, για την Αλ Κάιντα, με τα στρατηγεία του βουνού σε απρόσιτες σπηλιές, δείχνει να ξεπερνιέται οριστικά. Η εξάπλωσή της θυμίζει ανάπτυξη πολυεθνικής με κατά τόπους «θυγατρικές» τύπου franchise, είτε με στήριξη και τεχνογνωσία από τη μητρική «εταιρεία» είτε χωρίς αυτήν. Η Αλ Κάιντα «δραπέτευσε» από τις σπηλιές των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Πέρασε από τη Μέση Ανατολή και κατακτά όλο και μεγαλύτερα εδάφη στην Αφρική. Παρακλάδια της εντοπίζονται σε Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, Σομαλία, Νιγηρία, Νίγηρα και Μάλι, ενώ τρομοκρατικές επιθέσεις γίνονται και σε χώρες εκτός δικτύου, όπως η Κένυα. Όποιος παρατηρήσει τον επεκτατικό χάρτη της Αλ Κάιντα, θα διαπιστώ-

επικεντρώνονται σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, υπάρχουν και δυο «παραρτήματα» της οργάνωσης που θεωρείται ότι μπορούν να στοχεύσουν σε μεγαλύτερο «βεληνεκές». Οι μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι η Αλ Κάιντα της Αραβικής Χερσονήσου (AQAP) έχει την οικονομική στήριξη σεΐχηδων του Κόλπου, αλλά πλέον και την τεχνογνωσία για πολύπλοκες επιθέσεις σε ΗΠΑ - Ευρώπη. Ο Αλ Ασίρι, που ανήκει στις τάξεις της AQAP, θεωρείται ο πιο επικίνδυνος τρομοκράτης του κόσμου. Το 2010 προσπάθησε να τοποθετήσει σε αεροπλάνα με προορισμό το Σικάγο βόμβες καμουφλαρισμένες σε συσκευασίες για μελάνια εκτυπωτών. Από τις τάξεις της AQAP προήλθε και ο Νιγηριανός, με σπουδές στο Λονδίνο, Ουμάρ Αμπντουλμουταλάμπ, που το 2009 επιχείρησε να ανατινάξει αεροσκάφος με προορισμό το Ντιτρόιτ. Όπως και ο Νιντάλ Χασάν, Αμερικανός υπήκοος και στρατιωτικός ψυχίατρος, που σκότωσε 13 ανθρώπους σε στρατιωτική βάση του Τέξας.

Ανησυχία σει ότι βρίσκεται πλέον μια ανάσα από την Ευρώπη. Και ειδικά τον Νότο της, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Η Αλ Κάιντα ελέγχει περισσότερα εδάφη από ποτέ, 25 χρόνια μετά την ίδρυσή της από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Διαψεύστηκαν Ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε χτύπησε την Παρασκευή το καμπανάκι: «Στο Μάλι θα σταλούν και ολλανδικές δυνάμεις, επειδή, αν δεν ληφθεί συνολική αποτελεσματική δράση, τότε η Αλ Κάιντα θα απειλήσει όχι μόνο περισσότερα αφρικανικά κράτη, αλλά και την Ευρώπη!». Προφανώς, λοιπόν, εκτιμήσεις όπως αυτή του Αμερικανού υπουργού Εθνικής Άμυνας Λίον Πανέτα, τον Ιούλιο του 2011, ότι «οι ΗΠΑ είναι πια πολύ κοντά στο να κατατροπώσουν στρατηγικά το δίκτυο» και πως «τα στοιχεία δείχνουν μία Αλ Κάιντα χρεοκοπημένη» διαψεύδονται. Οι Αμερικανοί θεωρούσαν πως, αν κατάφερναν να εξολοθρεύσουν επιπλέον 10-20 αρχηγούς - κλειδιά της οργάνωσης σε Πακιστάν, Σομαλία, Υεμένη, θα καθιστούσαν την Αλ Κάιντα ανάπηρη για εκτέλεση στόχων στη Δύση. Ωστόσο, τον Αύγουστο του 2013, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακάλεσε ξαφνικά 19 διπλωματικές αποστολές σε

Είκοσι πέντε χρόνια μετά την ίδρυσή της από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν ελέγχει περισσότερα εδάφη από ποτέ. Ποιοι είναι οι βασικοί της στόχοι

Μέση Ανατολή και Αφρική μετά την υποκλοπή από την NSA επικοινωνιών μεταξύ του αρχηγού της Αλ Κάιντα Αλ Ζαουάχρι και του αρχηγού της AQAP Αλ Γουάισι, που σχεδίαζαν νέες τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στόχων. Η τροπή, εξάλλου, που πήρε η Αραβική Άνοιξη και ο εμφύλιος στη Συρία ήρθαν σαν δώρο για την Αλ Κάιντα. Οι τελευταίες εξελίξεις, με το διάβημα στις ΗΠΑ από το Πακιστάν για τον θάνατο του ηγέτη των Ταλιμπάν Μεχσούντ από επίθεση αμερικανικού μη επανδρωμένου αεροσκάφους και τα απίστευτα μέτρα ασφαλείας, με 7.000 κάμερες παρακολούθησης στον μαραθώνιο της Ν. Υόρκης την Κυριακή, υπό τον φόβο της Βοστώνης, δείχνουν ότι ο πόλεμος με φόντο την τρομοκρατία μαίνεται. Ο βασικός στόχος, πάντως, της Αλ Κάιντα έχει επικεντρωθεί σε δυο επίπεδα: Στη δημιουργία ενός νέου μεγάλου χαλιφάτου στον αραβικό κόσμο, που θα λειτουργεί με τυφλή υπακοή στον νόμο της Σαρία. Και στις επιθέσεις είτε σε δυτικούς στόχους στη ζώνη ελέγχου της οργάνωσης είτε στον «μακρινό» εχθρό, δηλαδή με μεγάλα χτυπήματα στη Δύση. Τα περισσότερα παρακλάδια της Αλ Κάιντα έχουν μικρή ακτίνα δράσης κι

Η AQIM (Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ), από την άλλη πλευρά, θεωρείται περισσότερο επικίνδυνη για την Ευρώπη, αφού απειλεί με τρομοκρατικές επιθέσεις κυρίως Γαλλία και Ισπανία. Ειδικά η Ισπανία θεωρείται από την οργάνωση δικό της έδαφος, λόγω της αραβικής παρουσίας εκεί για αρκετούς αιώνες στο παρελθόν. Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι λόγοι ανησυχίας εξαιτίας της AQIM υπάρχουν για ολόκληρη τη Νότια Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Στόχους στη Δύση φέρεται να είναι ικανή να πλήξει και η Αλ Σαμπάμπ, αφού θεωρείται ότι έχει την οργάνωση για κάτι τέτοιο. Το πρότζεκτ μαζικών παρακολουθήσεων για την τρομοκρατία άρχισε να καταρτίζεται μετά το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους κι επισημοποιήθηκε ουσιαστικά για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο 2003 από την υπηρεσία εξελιγμένων αμυντικών τεχνολογικών ερευνών DARPA, που λειτουργεί υπό την αιγίδα του αμερικανικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το DARPA «έπλεξε» τον ιστό για το παγκόσμιο δίκτυο παρακολουθήσεων και υποκλοπών από τις ΗΠΑ με στόχο τη διεθνή τρομοκρατική δράση. Με την κομβικής σημασίας αναφορά ότι πλέον πρέπει να μπουν στο μικροσκόπιο

TO ΠΟΝΤΙΚΙ τεταρτη 6 νοεμβριου 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

και συμπεριφορές οι οποίες μέχρι τώρα θεωρούνταν ασήμαντες. Αυτό άνοιξε τον δρόμο στο να αντιμετωπίζονται όλοι ως εν δυνάμει ύποπτοι. Κι έτσι να παρακολουθούνται με αυτοματοποιημένο τρόπο. Συγκεκριμένα, στην παρουσίαση του οικονομικού προϋπολογισμού της υπηρεσίας το 2003, στο σκέλος του αντιτρομοκρατικού πρότζεκτ, αναφέρονται τα εξής: «Η πιο σημαντική απειλή για το έθνος μας σήμερα είναι ασύμμετρης φύσεως. Δεν είναι η απειλή μιας συμβατικής πολεμικής σύρραξης, αλλά αντίθετα η απειλή μιας μη συμβατικής - δολοφονικής επίθεσης από ένα οργανωμένο γκρουπ διεθνών τρομοκρατών ή άλλων παραγόντων που προσπαθούν να επηρεάσουν την πολιτική των ΗΠΑ. Αυτή η νέα απειλή φέρνει μπροστά σε νέες τεχνολογικές προκλήσεις τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ θα χρειαστεί να αναπτύξουν τεχνολογία που να ανιχνεύει, αναγνωρίζει, ταξινομεί ακόμα και μικρές, σκιώδεις, δύσκολα αναγνωρίσιμες τρομοκρατικές ομάδες, καθώς σχεδιάζουν πράξεις ενάντια στις ΗΠΑ. Αυτή η νέα απειλή, αν και θα αφήνει πίσω της λιγότερα στοιχεία, θα έχει μεγαλύτερες και πιο τραγικές συνέπειες. Σποραδική δραστηριότητα, που στο παρελθόν θεωρούταν ασήμαντη, θα

πρέπει τώρα να ανιχνεύεται, συσχετίζεται και κατανοείται. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ανάπτυξης ενός νέου επιπέδου αυτοματισμού που θα ανιχνεύει, συσχετίζει, κατανοεί όλα τα στοιχεία. Οι συγκεκριμένες ανάγκες συμπεριλαμβάνουν τη δυνατότητα αναγνώρισης και ταυτοποίησης ανθρώπων από απόσταση με σκοπό την ανίχνευση κάθε εχθρού που θα παρακολουθεί αμερικανικό στόχο. (Επίσης, περιλαμβάνουν την ανάγκη) της αυτόματης ανακάλυψης, εξαγωγής και σύνδεσης σποραδικών στοιχείων για τις προθέσεις και τις δραστηριότητες ομάδων μέσα από έναν μεγάλο όγκο ταξινομημένων και μη ταξινομημένων πηγών πληροφοριών. (Χρειάζεται) να παρακολουθούνται πιο αποτελεσματικά τα πιστεύω και οι συμπεριφορές αυτών των μικρών ομάδων, να προσομοιάζονται πληρέστερα οι νέοι μας αντίπαλοι σ’ αυτόν τον ασύμμετρο κόσμο και να παρέχουμε πιο αποτελεσματική βοήθεια στη λήψη αποφάσεων, ώστε να βελτιώσουμε και να επιταχύνουμε την αποτελεσματικότητα των αναλυτών κι όσων παίρνουν τις αποφάσεις σ’ αυτές τις δυναμικές συνθήκες». Το DARPA, τέλος, δημιούργησε το Arpanet, τον προπομπό του Internet.

Οι πιο επικίνδυνες ομάδες ISIS: Με το κέντρο επιχειρήσεών της στο Ιράκ, η ISIS είναι η αιχμή του δόρατος της Αλ Κάιντα για την ένωση Ιράκ, Συρίας και Λιβάνου σε ένα κοινό μεγάλο χαλιφάτο. Η ISIS εργάζεται γι’ αυτόν τον σκοπό εισάγοντας ξένους μαχητές στη Συρία και προσπαθώντας να συγχωνευτεί με την JAN, που επίσης αρχικά είχε οργανωθεί και χρηματοδοτηθεί από την Αλ Κάιντα. AQAP (Αλ Κάιντα της Αραβικής Χερσονήσου): Θεωρείται ισχυρότατη, με τη δράση της να εξαπλώνεται ακόμη και στον χώρο των... ΜΜΕ, αφού εκδίδει το ιντερνετικό περιοδικό Inspire. Οι δύο αρχικοί εκδότες του περιοδικού και εξέχοντα μέλη της οργάνωσης Αουλάκι και Καν σκοτώθηκαν σε επιδρομή πριν από δύο χρόνια. Ήταν Αμερικανοί υπήκοοι και επιδίδονταν σε προσηλυτισμό μουσουλμάνων από ΗΠΑ, Ευρώπη. Al Shabab: Είναι το σομαλικό παρακλάδι της Αλ Κάιντα και ευθύνεται για το χτύπημα στο εμπορικό κέντρο του Ναϊρόμπι στην Κένυα, που άφησε πίσω του 67 νεκρούς και 200 τραυματίες. Οι τρομοκράτες ξεχώριζαν ποιους από τους ομήρους θα σκοτώσουν ή όχι ανάλογα με τις γνώσεις τους για το Κοράνι!

Η Al Shabab απείλησε ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα χτυπήματα. AQIM (Αλ Κάιντα στο Ισλαμικό Μαγκρέμπ): Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το χάος της Λιβύης και τα όπλα από το πρώην οπλοστάσιο του Καντάφι για να δημιουργήσει «τόξο» αστάθειας κατά μήκος της Σαχάρας. Επίσης προσφέρει βοήθεια και υποστήριξη σε διάφορα παρακλάδια της οργάνωσης στην Αφρική, από την Boko Haram στη Νιγηρία έως την Al Shabab στη Σομαλία. Το 2012 η AQIM κατάφερε να ελέγξει τον μισό Βορρά στο Μάλι, κάτι που η Γαλλία δεν άφησε αναπάντητο και ανακατέλαβε τα εδάφη μέσα στο 2013. Η AQIM, πάντως, συνεχίζει να κρατάει τις βάσεις της σε Β. Νίγηρα και Ν. Λιβύη. Ansar al-Sharia: Είναι μεταξύ άλλων υπεύθυνη για την επίθεση στο αμερικανικό προξενείο στη Βεγγάζη, όπου σκοτώθηκαν τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων και ο πρέσβης Κρίστοφερ Στίβενς. Έχει παρουσία σε Υεμένη, Λιβύη, Τυνησία, Αίγυπτο, Μάλι. Boko Haram: Δραστηριοποιείται στη Νιγηρία εδώ και δέκα χρόνια. Έκανε επίθεση σε κτήριο του ΟΗΕ προ διετίας, με περισσότερους από 20 νεκρούς, ενώ το περασμένο καλοκαίρι δολοφόνησε 42 ανθρώπους – κυρίως παιδιά – σε σχολείο.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Άρθρο

www.topontiki.gr

Yποκλοπές: Προσκήνιο και παρασκήνιο

Τι ακούνε τ’ αυτιά μου!

Οι παρακολουθήσεις αφορούν ένα παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης. Tο ζητούμενο είναι η ύπαρξη ή μη πολιτικού ελέγχου Της Μαριλένας Κοππά*

Το άρθρο γράφτηκε για το «Π» από τη Μαριλένα Κοππά μετά την επίσκεψη αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην οποία συμμετείχε και τις επαφές που είχε στην Ουάσιγκτον με το Κογκρέσο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας για το θέμα των υποκλοπών

ο ζήτημα με τις υποκλοπές που ανακινήθηκε στην Ευρώπη δημιουργεί τριβές στις ήδη δοκιμασμένες ευρωατλαντικές σχέσεις. Στο προσκήνιο έχουμε σειρά Ευρωπαίων αξιωματούχων που διαμαρτύρονται και Αμερικανούς που μειδιούν, άλλοτε συγκαταβατικά, άλλοτε σαρκαστικά, ίσως επειδή έχουν γνώση του παρασκηνίου. Ένα πρώτο ζήτημα είναι η δημοκρατική νομιμοποίηση της πολιτικής ασφάλειας – ευρωπαϊκής, αμερικανικής ή ευρωατλαντικής. Ας θυμηθούμε ότι, μετά την πτώση του Τείχους τη δεκαετία του 1990, το ΝΑΤΟ άρχισε να συμπεριλαμβάνει στην αξιολόγηση των νέων υποψήφιων μελών του το ζήτημα της δημοκρατικής διακυβέρνησης, παρά

το γεγονός ότι σε διαφορετικές περιόδους δικτατορικά καθεστώτα – Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία, Τουρκία – ήταν μέλη του. Μια τεχνοκρατική εξήγηση σ’ αυτή τη θεσμική μετεξέλιξη ήταν ότι η πολιτική ατζέντα άμυνας και ασφάλειας μετατοπίστηκε σταδιακά από τη «στενή άμυνα» στην «ευρύτερη ασφάλεια». Συνεπώς η διακρατική συνεργασία απαιτούσε λειτουργική αλληλεξάρτηση όχι πλέον στρατηγικών δυνάμεων και μόνο, αλλά μεταξύ δομών του στενότερου πυρήνα (δημοκρατικής) διακυβέρνησης. Ένα από τα παραδείγματα που ήγειραν σταθερά οι ηγεσίες ήταν και ο τομέας των υπηρεσιών ασφαλείας, που έπρεπε να έχουν κοινά πρωτόκολλα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Όμως έχουν; Ένα ακόμα ζήτημα είναι οι τριβές σε επίπεδο πολιτικής κουλτούρας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Στις ΗΠΑ η ασφάλεια είναι ξεκάθαρα το υπέρτερο κοινωνικό αγαθό, ιδιαίτερα μετά το 2001. Το γεγονός αυτό, όπως πρόσφατα διαπιστώσαμε ως αποστολή του ευρωκοινοβουλίου στην Ουάσιγκτον, αντικατοπτρίζεται οριζόντια σ’ όλο το φάσμα των πολιτικών: από τον προϋπολογισμό έως τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις διπλωματικές τους σχέσεις. Αντίθετα, στην Ευρώπη, τα επιμέρους τρομοκρατικά χτυπήματα είναι αντιληπτά ως ζητήματα «εθνικής ασφάλειας» και σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου η ατζέντα ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκεται σε ισορροπία με το αγαθό της ασφάλειας. Εάν η «συμμαχία» στηρίζεται στη συναντίληψη περί δημοκρατικών αξιών, το ερώτημα είναι αμείλικτο: Έχουμε συναντίληψη;

Νομικές προεκτάσεις Η ουσία της συζήτησης παραμένει όμως στο παρασκήνιο. Από τη μία οι ΗΠΑ και τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. δεν έχουν μόνο συμμαχικές σχέσεις, αλλά και ανταγωνιστικές. Στο προσκήνιο τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν στις πρακτικές Κινέζων και Ρώσων στον τομέα της ηλεκτρονικής κατασκοπίας, στρατιωτικής και βιομηχανικής. Όμως, αποκαλύπτεται ότι «μεταξύ φίλων» το παιχνίδι δεν είναι πάντα τίμιο. Το γεγονός αυτό έχει νομικές προεκτάσεις. Όλα αυτά είναι προφανή. Όμως, είναι σίγουρο ότι οι Αμερικανοί δεν είναι οι μόνοι που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό τον τομέα, αλλά είναι σίγουρο ότι είναι ένα βήμα μπροστά, αφού τα παγκόσμια δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και άμεσης επικοινωνίας έχουν ως έδρα τις ΗΠΑ.

Και αυτό σημαίνει ότι, μεταξύ φίλων, πρέπει να γίνει μια συμφωνία για τους κανόνες αυτού του παιχνιδιού. Εξ ορισμού, αυτή είναι μια συζήτηση παρασκηνίου.

Μειδιούν ειρωνικά Από την άλλη πλευρά φαίνεται ότι τα κράτη μέλη της Ε.Ε. παρακολουθούν τους πολίτες τους, αφού συνεργάζονται με τις ΗΠΑ σε διάφορες δομές άντλησης πληροφοριών. Με άλλα λόγια, οι υπηρεσίες ασφαλείας αντλούν, σε επίπεδο διεθνούς συνεργασίας, πληροφορίες που δεν θα είχαν τη νομική ή τεχνική δυνατότητα να αντλήσουν σε εθνικό επίπεδο. Και αυτό κάνει τους Αμερικανούς, που γνωρίζουν το παρασκήνιο, να μειδιούν ειρωνικά και να λένε ημιεπίσημα ότι όλοι παρακολουθούν όλους. Με άλλα λόγια, το ζήτημα που προκύπτει δεν αφορά μόνο τις ευρωατλαντικές σχέσεις, αλλά ένα παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης, όπου η γνώση είναι δύναμη. Η γνώση πάντα ήταν δύναμη και γι’ αυτό κάθε κράτος έχει ένα παρασκήνιο διαχείρισης των πληροφοριών τέτοιου τύπου. Αλλά το ζήτημα είναι πάντα ποιος, πώς και γιατί κάποιος συλλέγει, αξιολογεί και αξιοποιεί μια πληροφορία τόσο σ’ εθνικό όσο και σε διακρατικό επίπεδο. Και επειδή σημαντικό μέρος αυτής της συζήτησης είναι – ίσως και θεμιτά – παρασκηνιακό, στο προσκήνιο έχουμε μόνο το «εποικοδόμημα» της πραγματικής πολιτικής διαπραγμάτευσης. Μάλλον συνειδητά «λαϊκίζουμε», αφού συζητάμε αρχές τις οποίες έχουμε «θεωρητικά», αλλά δεν γνωρίζουμε αν τελικά υπηρετούμε «πρακτικά». Υπ’ αυτό το πρίσμα η πιο σημαντική συζήτηση που θα μπορούσε να γίνει στο προσκήνιο δεν έχει γίνει: η τεχνολογία έχει προχωρήσει και όλα ή σχεδόν όλα είναι δυνατά. Το ζήτημα είναι η ύπαρξη ή μη πολιτικού ελέγχου: οι ηγέτες, συχνά, όχι μόνο δεν έχουν γνώση ότι παρακολουθούνται, αλλά ούτε καν ότι οι δικές τους υπηρεσίες παρακολουθούν τόσο «τους άλλους» όσο και «δικούς τους» πολίτες, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι που αξίζει και μπορεί να συζητηθεί στο προσκήνιο, χωρίς λαϊκισμούς, αφού, για να παραμείνει η δημοκρατία ασφαλής, όσο και δημοκρατική, πρέπει το προσκήνιο να θέτει τους κανόνες του παρασκηνίου. * Η Μαριλένα Κοππά είναι ευρωβουλευτής, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Σοσιαλιστικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για θέματα Άμυνας και Ασφάλειας

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Ενέργεια

www.topontiki.gr

ανηγυρίζει η κυβέρνηση για την πρώτη (!) «μεγάλη» (;) αποκρατικοποίηση. Σύμφωνα με όσα επιχειρεί να διοχετεύσει για επικοινωνιακούς λόγους, η συμφωνία με τους Αζέρους και τη Socar για την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ είναι, λένε, «πανίσχυρη» και θα ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό. Τα 400 εκατ. ευρώ που θα δώσουν οι μελλοντικοί νέοι μέτοχοι της ελληνικής ενεργειακής επιχείρησης είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ποσό (μετά τα 660 εκατ. ευρώ του ΟΠΑΠ) που έχει προκύψει από τις αποκρατικοποιήσεις. Κι αυτό, λένε, ικανοποιεί απόλυτα την κυβέρνηση. Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης έχουν μία βάση αλήθειας, αλλά δεν είναι όλη η αλήθεια, με αποτέλεσμα να μένουν μόνο οι εντυπώσεις που θέλουν να περάσουν από το επικοινωνιακό επιτελείο. Εάν, όμως, δούμε το σύνολο των παραμέτρων της υπόθεσης, προκύπτει ότι η πώληση του ΔΕΣΦΑ ούτε επιτυχημένη είναι ούτε δίνει ισχυρά οφέλη στην ελληνική πλευρά. Αντίθετα, η Ελλάδα χάνει ένα πολύτιμο πάγιο στοιχείο, τόσο σε αξία όσο και ως εργαλείο υλοποίησης της ενεργειακής στρατηγικής, παραδίνοντας τα «κλειδιά» του εφοδιασμού της χώρας σε ξένους επενδυτές, με πολύ σοβαρές επιπτώσεις για το μέλλον.

Τους πληρώνουμε Εκείνο, ωστόσο, που είναι εξωφρενικό και για το οποίο το κυβερνητικό επιτελείο αρνείται με επιμονή να συζητήσει δημόσια, είναι το γεγονός ότι, όπως έχει αποκαλύψει το «Π» εδώ και αρκετούς μήνες, οι Αζέροι θα… πληρωθούν (!!!) για να αποκτήσουν τον ΔΕΣΦΑ. Πώς θα γίνει αυτό; Στα μέσα Σεπτεμβρίου, η ΔΕΠΑ υπέγραψε συμφωνία με τη Socar (ναι, την κρατική εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν που εξαγοράζει τον ΔΕΣΦΑ) για τον εφοδιασμό της ελληνικής αγοράς με φυσικό αέριο από το πεδίο του Σαχ Ντενίζ. Σύμφωνα με τα όσα έχουν ανακοινωθεί από τη ΔΕΠΑ, το αζέρικο αέριο θα φτάσει στη χώρα μας το 2019, με την ετήσια ποσότητα να υπολογίζεται σε ένα δισ. κυβικά μέτρα. Ωστόσο, υπουργείο και ΔΕΠΑ κρατούν ως επτασφράγιστο μυστικό το εάν στη συμφωνία με την αζέρικη εταιρεία υπάρχει συγκεκριμένη πρόβλεψη για την τιμή του καυσίμου που θα προμηθευόμαστε. Με βάση τα τιμολόγια που έχουμε με την Gazprom, το ένα δισ. κυβικά στοιχίζει περίπου 500 εκατ. ευρώ, με δεδομένο ότι αγοράζουμε κατά 30% ακριβότερα το ρωσικό αέριο, σε σύγκριση με τις μέσες τιμές που ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Εάν θεωρήσουμε ότι οι Αζέροι έχουν δεχθεί να μας δώσουν αυτήν την… έκπτωση του 30%, τότε η ίδια η Socar θα εισπράττει 360-370 εκατ. ευρώ τον χρόνο! Εάν η «έκπτωση» είναι μικρότερη, το ποσό που θα εισπράξουν θα είναι μεγαλύτερο από εκείνο που θα μας δώσουν!!! Αυτό σημαίνει ότι το Μπακού έκανε την μπίζνα του αιώνα! Σήμερα δεσμεύεται (και άγνωστο πότε θα τα δώσει) να καταβάλει 400 εκατ. ευρώ για το 66% του ΔΕΣΦΑ και σύντομα (το αργότερο σε μία 5ετία) θα αρχίσει να εισπράττει τουλάχιστον 360 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Θα κάνουν, δηλαδή, απόσβεση της επένδυσης το πολύ σε έναν χρόνο! Την ίδια στιγμή, με τα συμβόλαια που έχει υπογράψει (μαζί με τη ΔΕΠΑ, υπέγραψαν και άλλες οκτώ ευρωπαϊκές ενεργειακές επιχειρήσεις), η

Η αυτοϊκανοποίηση της κυβέρνησης Τι δεν λένε για την υπόθεση πώλησης του ΔΕΣΦΑ Socar μπορεί να προσφύγει σε διεθνή δανεισμό με τους καλύτερους δυνατούς όρους για να χρηματοδοτήσει το ποσοστό της στην κοινοπραξία που θα κατασκευάσει και θα λειτουργήσει τον αγωγό TAP. Πρόκειται για τον αγωγό που θα περάσει από ελληνικό έδαφος προερχόμενος από την Τουρκία και κατευθυνόμενος προς Αλβανία, για να καταλήξει στη συνέχεια στην Ιταλία.

Συμφωνία - ζημιά Κι εδώ υπάρχει και το επόμενο «σκοτεινό» σημείο, για το οποίο η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο αρνούνται να κάνουν ακόμη και την παραμικρή νύξη: ενώ για άλλους αγωγούς (π.χ. Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, South Stream) γνωρίζαμε από πριν τα ποσά που θα προέκυπταν για τη χώρα μας από τα τέλη διέλευσης του αγωγού, στην περίπτωση του TAP κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό. Παράγοντες της αγοράς, που έχουν πρόσβαση στα κείμενα των συμφωνιών (MoU) που έχουν υπογραφεί έως σήμερα, έλεγαν στο «Π» ότι δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη, ενώ εκ των υστέρων, οι αρμόδιοι για τις επαφές με την κοινοπραξία του αγωγού προσπάθησαν να θέσουν το θέμα, χωρίς να υπάρχει απολύτως καμία ανταπόκριση από την άλλη πλευρά, όπως λένε οι ίδιοι κύκλοι. Άλλωστε, οι συνεταίροι του TAP δεν είναι ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα ούτε «καλοί Σαμαρείτες». Εφόσον μας έπιασαν κορόιδα, σιγά μη μας χαρίσουν κομμάτι από τα κέρδη τους… Με όλα τα παραπάνω, βγαίνει στην επιφάνεια το πόσο… «πανίσχυρη» είναι η συμφωνία μεταξύ ελληνικής πλευράς και Αζέρων για τον ΔΕΣΦΑ, τον οποίο μάλιστα οι νέοι μέτοχοι θα χρησιμοποιήσουν για να αποκτήσουν πρόσβαση και σε αγορές τις οποίες κάποτε δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν. Μέσω της Ρεβυθούσας, η Socar θα μπορέσει να διοχετεύσει αέριο σε όλη τη Μεσόγειο κι ενδεχομένως και ακόμη πιο μακριά… Στο τέλος Νοεμβρίου ή στις αρχές Δεκεμβρίου έρχεται στην Αθήνα η ηγεσία της αζέρικης εταιρείας, με επικεφαλής τον πρόεδρό της Ρόβναγκ Αμπντουλάγεφ, για να επισφραγίσει την ίδρυση της θυγατρικής υπό την επωνυμία Socar Hellas, η οποία και θα εξαγοράσει το ποσοστό του ΔΕΣΦΑ. Εάν ζυγίσουμε τα οφέλη των αγοραστών και τις «απώλειες» των πωλητών, το deal στον ΔΕΣΦΑ είναι απόλυτα ζημιογόνο για την Ελλάδα. Το χειρότερο είναι ότι χωρίς τον έλεγχο του συγκεκριμένου Διαχειριστή του Συστήματος Φυσικού Αερίου, οι ελληνικές αρχές χάνουν το απόλυτο δικαίωμα να διαμορφώνουν εθνική πολιτική στον τομέα του φυσικού αερίου και συνολικά

Πληρώνουμε τους Αζέρους για να αγοράσουν την επιχείρηση

στον ενεργειακό τομέα της χώρας, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πιο σύγχρονες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής (ιδιωτικές και της ΔΕΗ) χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο καύσιμο… Βέβαια, η πώληση του ΔΕΣΦΑ αναμένεται να ολοκληρωθεί προς το τέλος του 2014 και πάντως μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, καθώς εκκρεμεί η εξέταση της υπόθεσης από τις υπηρεσίες Ανταγωνισμού της Κομισιόν για το εάν και κατά πόσο η πώληση της εταιρείας είναι συμβατή με το θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε. Το χρονοδιάγραμμα αυτό αποκάλυψαν στελέχη της Socar σε δηλώσεις τους προς τα Μέσα Ενημέρωσης της χώρας τους. Από εκεί μαθαίνουμε περισσότερα. Γιατί εάν περιμέναμε από τους δικούς μας…

TO ÐÏÍÔÉÊÉ ÔÅÔÁÑÔÇ 6 ÍÏÅÌÂÑÉÏÕ 2013

Θέµα

www.topontiki.gr

Εν αναμονή του νέου ασφαλιστικού Σε αναμμένα κάρβουνα χιλιάδες ασφαλισμένοι για τις ενδεχόμενες αλλαγές στα όρια ηλικίας Του Χρήστου Ξεν. Βουρλιώτη*

ύκλοι του υπουργείου Εργασίας δηλώνουν ότι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό μας σύστημα θα «παγώσουν», εν αναμονή των νέων εξελίξεων στον ευρύτερο χώρο της οικονομίας της χώρας (βλ. ενιαίος φόρος ακινήτων, νομιμοποίηση αυθαιρέτων κ.ά.). Ωστόσο, στην παρούσα χρονική συγκυρία χιλιάδες είναι οι ασφαλισμένοι που ανησυχούν για τις ενδεχόμενες προσεχείς αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι οποίες δημιουργούν ένα κλίμα ανασφάλειας. Στόχος δε του παρόντος άρθρου είναι να διαλευκανθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το «ομιχλώδες» τοπίο και να οδηγηθούν οι ασφαλισμένοι στην κατοχύρωση των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων. Όπως είναι γνωστό, μέχρι 31.12.2013 έχουν διορία οι ασφαλισμένοι που επιθυμούν να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με διατάξεις που ίσχυαν μέχρι τέλος του 2010, προβαίνοντας σε αναγνωρίσεις πλασματικών ετών του Ν. 2084/92. Σημειώνεται ότι η κατηγορία αυτή των ασφαλισμένων δεν έχει επηρεαστεί άμεσα στα όρια ηλικίας συντα-

ξιοδότησης σε σύγκριση με εκείνη των ασφαλισμένων που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1.1.2013 και εξής. Σύμφωνα με τον προαναφερόμενο νόμο, οι πλασματικοί χρόνοι που μπορούν οι ασφαλισμένοι να αναγνωρίσουν μέχρι 31.12.2010 είναι: ◆ Ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας χωρίς την έκπτωση του 30% (γιατί θεωρούνται ότι θεμελιώνουν με προϋποθέσεις πριν από το 2011). ◆ Ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών και μέχρι δύο έτη. ◆ Η επιδοτούμενη – τακτική – ανεργία από τον ΟΑΕΔ έως 200 ημέρες κατά την τελευταία 10ετία πριν από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης. ◆ Ο χρόνος γονικής άδειας ανατροφής παιδιών. ◆ Η επιδοτούμενη ασθένεια και μέχρι 200 ημέρες (στις περιπτώσεις υπέρβασης του ορίου που δικαιούνταν από τον εργοδότη και επιδοτήθηκε). ◆ Ο πλασματικός χρόνος της παρ. 1 του άρθρου 141 του Ν. 3655/2008 (πλασματικός χρόνος παιδιών), εφόσον τα παιδιά έχουν γεννηθεί ή υιοθετηθεί μετά την 1η Ιανουαρίου 2000 και η αναγνώριση είναι χωρίς εξαγορά από τον ασφαλισμένο. Ο χρόνος αυτός (για παι-

διά μετά το 2000) αναγνωρίζεται μόνο από τον έναν γονέα, ενώ εάν έχει συνταξιοδοτηθεί η μητέρα, τότε ο πατέρας δεν έχει δικαίωμα να αναγνωρίσει τον χρόνο αυτό των παιδιών, όπως και αν έχει γίνει χρήση μέρους του χρόνου των παιδιών για θεμελίωση ή προσαύξηση του ποσού της σύνταξης. Αντιθέτως, όσοι επιθυμούν να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1.1.2011 και εξής δεν περιορίζονται χρονικά, καθώς η νομοθεσία είναι σαφής και σε αυτό το ζήτημα. Συγκεκριμένα, σε όσους ασφαλισμένους συντρέχουν αθροιστικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις έχουν τη δυνατότητα να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που ισχύουν από 1.1.2011: Α) Θεμελίωση δικαιώματος συνταξιοδότησης από 1.1.2011 και εξής με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτήν την ημερομηνία και μετά. Β) Πραγματοποίηση τουλάχιστον 3.600 ημερών ασφάλισης ή 12 έτη ασφάλισης (πραγματικής/προαιρετικής). Οι νέοι αυτοί πλασματικοί χρόνοι μπορούν να αναγνωριστούν χωρίς οποιονδήποτε χρονικό περιορισμό και είναι οι εξής:

Ο χρόνος επιδότησης λόγω ασθένειας και ανεργίας (μέχρι 600 ημέρες), ο χρόνος σπουδών (είναι ευνόητο ότι, αν κατά τον χρόνο φοίτησης στις αναφερόμενες σχολές έχει χωρήσει ασφάλιση σε οποιονδήποτε ομοειδή φορέα ασφάλισης, δεν θα είναι δυνατή η αναγνώριση του αντίστοιχου χρονικού διαστήματος), ο χρόνος απουσίας των απασχολούμενων μητέρων από την εργασία τους λόγω κύησης και λοχείας, ο χρόνος τέκνων, ο χρόνος μαθητείας (π.χ. stage), ο χρόνος γονεϊκής άδειας ανατροφής παιδιών, ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας. Ο συνολικός χρόνος, ο οποίος μπορεί να αναγνωριστεί ή συνυπολογιστεί τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης είναι: μέχρι 4 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν για το έτος 2011, μέχρι 5 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν για το έτος 2012, μέχρι 6 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν για το έτος 2013, μέχρι

7 έτη για όσους θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από 1.1.2014 και εξής. Η αίτηση αναγνώρισης μπορεί να υποβληθεί οποιαδήποτε χρονική στιγμή, ωστόσο επισημαίνεται ότι, σε περίπτωση που δεν θεμελιωθεί δικαίωμα συνταξιοδότησης, οι εισφορές που έχουν καταβληθεί για την αναγνώριση των χρόνων δεν επιστρέφονται. Τέλος, η εισφορά που καταβάλλεται για κάθε μήνα που αναγνωρίζεται ανέρχεται στο 20% των αποδοχών που είχε ο εργαζόμενος τον προηγούμενο μήνα από εκείνον που κατέθεσε την αίτηση (εφόσον, όμως, το ποσό αυτό υπολείπεται από το 25πλάσιο του ημερομισθίου ανειδίκευτου εργάτη που ισχύει κάθε φορά, θα καταβάλλεται το μεγαλύτερο ποσό) ή αναφορικά με το Δημόσιο στο 6,67% των συντάξιμων αποδοχών για κάθε μήνα που αιτούμαστε να αναγνωριστεί. * Δικηγόρος εργατολόγος, συνεργάτης του δικηγορικού γραφείου Δημήτρη Περπατάρη & Συνεργατών, γραφείο εργατικού, ασφαλιστικού και διοικητικού δικαίου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ «ΠΟΝΤΙΚΙ»

Μας ρωτάτε, σας απαντάμε... Για να μη χαθείτε μέσα στη θύελλα του ασφαλιστικού

Επιστημονική ομάδα και συντάκτες του «Π» απαντούν στα ερωτήματά σας

Τι ισχύει σήμερα, τι έχει αλλάξει, πότε πρέπει να φύγετε, τι σας συμφέρει… Στείλτε τα ερωτήματά σας στο e-mail: asfalistiko@topontiki.gr και στο fax: 210-6898226

Κάθε Πέμπτη στο «ΠΟΝΤΙΚΙ» θα βρίσκετε τις απαντήσεις

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Παιδεία

www.topontiki.gr

ένατη βδομάδα απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων στο Καποδιστριακό και το Μετσόβιο τελειώνει μεθαύριο και μαζί με αυτήν, λογικά, και το εξάμηνο των φοιτητών. Διότι όλη η «κόντρα» διοικητικών - Αρβανιτόπουλου, παρ’ ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν το θέλει, γίνεται στις... πλάτες των φοιτητών. Τελικά, συμφέρει ή όχι το υπουργείο Παιδείας η συνέχιση της απεργίας των διοικητικών; Φυσικά και συμφέρει, καθώς οι «κακοί» διοικητικοί έχουν κλειστά τα πανεπιστήμια. Η κοινή γνώμη άλλωστε δεν άλλαξε ποτέ άποψη γι’ αυτούς τους ανθρώπους. «Είναι τεμπέληδες» και «τα... ξύνουν» είναι δύο φράσεις που αντικατοπτρίζουν μια ευρύτατη άποψη στην κοινή γνώμη. Λύση, πάντως, μόνο οι διοικητικοί προτείνουν. Και αυτή δεν είναι άλλη, όπως αναφέρουν πληροφορίες, από τη λειτουργία των δύο σχολών (ΕΜΠ και ΕΚΠΑ) με προσωπικό ασφαλείας. Άραγε αυτούς τους ανθρώπους τους άκουσε ποτέ κανείς; Όταν, στα τέλη Σεπτεμβρίου, οι πρυτάνεις (των 8 ΑΕΙ που πλήττονται από τη διαθεσιμότητα) ζητούσαν διάλογο – μετά την αξιολόγηση των ιδρυμάτων τους, η οποία έδειξε πως έχουν κενά 2.500 εργαζομένων και όχι... πλεονάζοντες – το υπουργείο Παιδείας αρνούνταν. Την περασμένη εβδομάδα, σε μία προσπάθεια «διαλόγου» του υπουρ-

H αλχημεία τρώει το εξάμηνο Ένατη εβδομάδα απεργίας στο Καποδιστριακό και το Μετσόβιο, οι φοιτητές... σε λίστα αναμονής... γείου Παιδείας, ύστερα από καιρό, με τους Πελεγρίνη και Σιμόπουλο, «άναψαν» τα αίματα, καθώς, όταν ανέφεραν στον Αρβανιτόπουλο πως τα μαθηματικά δεν «βγαίνουν», θύμωσε και, φωνασκώντας ζήτησε «να ανοίξουν τα πανεπιστήμια άμεσα». Ο... αλγόριθμος, άλλωστε, είχε ήδη σχεδιαστεί και ήταν έτοιμος να «εκτελεστεί». Καταργήθηκαν θέσεις ειδικοτήτων, όπως είναι αυτή του φύλακα μίας σχολής. Το Μετσόβιο, παραδείγματος χάρη, δεν έχει κανέναν φύλακα πλέον μετά τον «πάγο».

Ιδιωτικοποίηση έργου Εύλογα λοιπόν μπορεί να διερωτηθεί κανείς: Αφού τα πανεπιστήμια μπορούν να λειτουργήσουν με λιγότερους διοικητικούς υπαλλήλους, στις πύλες

των σχολών ποιος θα είναι; Το άσυλο δεν υπάρχει και η αστυνομία μπορεί να επέμβει ανά πάσα ώρα και στιγμή οπουδήποτε. Αλλά δεν μπορεί να «φυλάει» το πανεπιστήμιο 24 ώρες το 24ωρο. Τα «μαγικά» εδώ συντείνουν στην εισχώρηση ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης. Θυμάται κανείς, άραγε, ποιος καθαρίζει τα πανεπιστήμια; Ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού, φυσικά, που λαμβάνουν τα κέρδη δίνοντας μέχρι και ανασφάλιστη εργασία σε μετανάστες, που εμφανίζονται στις σχολές για εργασία τις νυχτερινές ώρες. Γιατί; Για να μην προκαλείται η κοινή λογική από τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν και πληρώνονται οι μετανάστες. Παλαιότερα, λοιπόν, είχαμε καθαρίστριες – Ελληνίδες ή μη, καμία σημασία δεν έχει – οι οποίες «κόστιζαν»

στο ελληνικό Δημόσιο αποδεδειγμένα λιγότερα χρήματα από όσα κοστίζουν οι εταιρείες καθαρισμού. Γιατί να μην έχουν εργοδότη το πανεπιστήμιο και να λαμβάνουν περισσότερα χρήματα για τις ώρες που βρίσκονται εκεί; Γιατί καταργήθηκαν «συγκεκριμένες» θέσεις σε «συγκεκριμένα» πανεπιστήμια και δεν... άγγιξαν άλλα πανεπιστήμια, τα οποία – δυστυχώς ή ευτυχώς – είναι κατώτερα ποιοτικά συγκριτικά με άλλα; Αν δεν κρίνουμε από το επίπεδο και την ποιότητά του ένα πανεπιστήμιο, τότε πώς το κρίνουμε; Πώς γίνεται να καταργείς θέσεις όπως αυτές του Τομέα Πληροφορικής και Λογιστικής σε ένα από τα σπουδαιότερα ιδρύματα

της χώρας, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο; Θα έρθουν εταιρείες που θα αναλάβουν τα «λογιστικά»; Κάποιοι μπορούν να πουν πως... κινδυνολογούμε και πως αυτά είναι αβάσιμα. Κι όμως, δεν είναι Το παρελθόν έχει αποδείξει πως η όποια προσπάθεια εισχώρησης ιδιωτικών συμφερόντων παίρνει «σάρκα και οστά» με πολύ... χαλαρούς ρυθμούς. Όταν δε αρχίσει η διαδικασία, τηρείται σιγή ιχθύος. Ξεχνούν, πάντως, την προσφορά των διοικητικών και καθηγητών του ΕΜΠ, το οποίο έχει συντελέσει σε πολλά τεχνολογικά έργα σε αυτό που ονομάζουμε οργανωμένο κράτος. Η στάση που θα τηρήσουν από εδώ και πέρα οι διοικητικοί επαφίεται στις εξελίξεις και τη στάση που θα τηρήσει το υπουργείο Παιδείας. «Εμείς δεν θέλουμε να χαθεί το εξάμηνο, αλλά, όπως δεν θέλουμε αυτό, δεν ανεχόμαστε την άδικη αξιολόγηση και την κατάργηση των θέσεων. Αυτά τα πράγματα είναι καθαρές αλχημείες, όταν εμείς επισήμως δηλώνουμε κενά διοικητικών στα ιδρύματά μας» είναι το κλίμα που επικρατεί στις τάξεις των διοικητικών υπαλλήλων των δύο σχολών.

Η ζούγκλα του μαυροπίνακα

«Περίεργες μετατάξεις» καταγγέλλουν καθηγητές Βέβαια, δεν είναι μόνο αυτοί. Αύριο μπορεί να αδυνατούν να λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια – αντικειμενικά και με στοιχεία –, αλλά σήμερα σε πολλά σχολεία της Ελλάδας δεν υπάρχουν καθηγητές, καθώς 2.150 εξ αυτών έχουν ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα και εντάσσονται στο καθεστώς της κινητικότητας για τα δημόσια ΙΕΚ και τα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ. Ωστόσο, δεν έχει προσληφθεί κανείς, προς το παρόν, παρ’ ότι έχουν περάσει δύο ολόκληροι μήνες (!) από τις εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας. Δεν είναι λίγοι, πάντως, κυρίως στους κόλπους των διαθέσιμων εκπαιδευτικών, όσοι διερωτώνται για τον τρόπο με τον οποίο έγιναν οι μετατάξεις. Μοριοδότηση. Γνωστό... κόλπο από παλιά. Καταγγελίες καθηγητών, οι οποίες πέρασαν στα... χαμη-

λά της πλειονότητας των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, ανέφεραν πριν από έναν μήνα πως «έχουν γίνει περίεργες μετατάξεις και μετακινήσεις. Άνθρωποι με λιγότερα μόρια μετέβησαν στην τοποθεσία της αρεσκείας τους, ενώ άλλοι με περισσότερα μόρια δεν μετατέθηκαν». Το επόμενο κόλπο που εμφανίστηκε φέτος είναι αυτό της μαθητείας, δηλαδή, στο πλαίσιο της... πρακτικής άσκησης, ανασφάλιστη εργασία – χωρίς αμοιβή, φυσικά – για τους μαθητές, που στην ουσία θα αποτελεί το... βούτυρο στο ολόφρεσκο ψωμί των εργοδοτών. Στην Ελλάδα του 2013 στον τομέα της Παιδείας «παίζεται» πολύ μεγάλο επιχειρηματικό παιχνίδι. Εκτός από τα ΑΕΙ που πλήττονται – κυρίως αυτά στα οποία υπάρχει δυσκολία να εμ-

φιλοχωρήσουν συμφέροντα με... περίεργες διαθέσεις συγκριτικά με άλλα, των οποίων «χορηγούνται» ακόμα και εργαστήρια από εταιρείες – και τα σχολεία με τα τεράστια κενά, υπάρχουν και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί. Τα τελευταία χρόνια η εποπτεία τους, όπως και των εργοδοτών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, ήταν αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας. Ωστόσο, ο Αρβανιτόπουλος, καθόλου περιέργως, «πέρασε» εγκύκλιο η οποία μετατρέπει τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς σε... εμποροϋπαλλήλους υπάγοντάς τους στο υπουργείο Εργασίας. Απλά και... ωραία, μισθοί 700 ευρώ για όλους και σαφής εντολή στους εργοδότες να κάνουν ό,τι τους κατέβει, χωρίς τον έλεγχο κανενός υπουργείου. Αυτό θα πει... ελεύθερη – με την κρατική βούλα – οικονομία.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

Βούλιαξαν στον... Αστέρα Απόφαση του υπουργού Πολιτισμού για τον Αστέρα αφήνει στα κρύα του λουτρού το ΤΑΙΠΕΔ

ε βραχυκύκλωμα οδηγείται η διαδικασία για την πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης αφού, όπως πολλάκις έχει αποδείξει η ζωή, τα μεταξωτά – και όχι μόνο βρακιά – θέλουν… επιδέξιους. Έτσι και η – τρομάρα μας – αθηναϊκή «Ριβιέρα» δεν μπορεί να γίνει με όρους Ψωροκώσταινας. Και για να εξηγούμαστε... Στις 18 Οκτωβρίου δόθηκε στη δημοσιότητα και στους υποψήφιους επενδυτές η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία έγινε στο πλαίσιο του Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης (ΕΑΧΑΔΑ) που έχει εκπονηθεί για την ανάπτυξη του «φιλέτου» της Αθήνας, του Αστέρα Βουλιαγμένης. Ώς εδώ όλα καλά και όλα ωραία για το ΤΑΙΠΕΔ. Μόνο που επειδή στην Ελλάδα η διοίκηση, από την πολιτική ηγεσία μέχρι τους υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά και τους ακριβοπληρωμένους συμβούλους της «αγοράς», λειτουργεί ακόμα με όρους της πλάκας, συνέβη το εξής καταπληκτικό. Λίγες μέρες πριν από τη δημοσίευση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, και συγκεκριμένα στις 4 Οκτωβρίου, δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως απόφαση του υπουργού Πολιτισμού Πάνου Παναγιωτόπουλου για την «Κήρυξη και οριοθέτηση αρχαιολογικού χώρου στην περιοχή της Βουλιαγμένης, Δήμου Βούλας - Βάρης - Βουλιαγμένης, Περιφέρειας Αττικής», περιοχή που συμπεριλαμβάνει το Καβούρι, τον Λαιμό, τη Βουλιαγμένη. Βεβαίως και ο υπουργός Πολιτισμού όλα καλά και ωραία τα έκανε. Μόνο που οι δυο αυτές πράξεις της διοίκησης έρχονται η μία σε αντίθεση με την άλλη, αφού

χρονολογείται από τους προϊστορικούς έως και τους ελληνιστικούς χρόνους. Των καταλοίπων του αρχαίου κτηρίου και δρόμου στην παραλία του μεγάλου Καβουρίου, που χρονολογούνται στους κλασικούς χρόνους. Των κτηριακών και ταφικών καταλοίπων, τα οποία χρονολογούνται στους προϊστορικούς και στους ρωμαϊκούς χρόνους, εντός του σύγχρονου οικισμού του Καβουρίου. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι τώρα το υπουργείο Πολιτισμού θα πρέπει να οριοθετήσει αρχαιολογικές ζώνες για την περιοχή, στις οποίες θα ορίζονται σαφώς οι επιτρεπόμενες χρήσεις ανά ζώνη. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι ΕΣΧΑΔΑ και Περιβαλλοντική Μελέτη, η οποία έχει δημοσιευθεί και παραδοθεί στους υποψήφιους επενδυτές, θα πρέπει να λάβουν υπόψη νέα δεδομένα (φτου και από την αρχή δηλαδή). Μόλις στελέχη που γνωρίζουν καλά τις διαδικασίες έμαθαν τι έχει συμβεί, βγήκαν από τα ρούχα τους, αφού δεν πίστευαν ότι το ΤΑΙΠΕΔ αγνοούσε την πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού, όπως δεν πίστευαν ότι και το υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει πάρει χαμπάρι ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η πώληση του Αστέρα, η εκπόνηση ΕΣΧΑΔΑ και ΣΜΠΕ… Το καταπληκτικό είναι ότι όταν ενημέρωσαν τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ για την κόμπλα που έγινε και για τον άμεσο κίνδυνο να υπάρξει βραχυκύκλωμα, οι του ΤΑΙΠΕΔ άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα και να υποστηρίζουν ότι δεν τρέχει τίποτα, τη στιγμή που έχει τεθεί σε κίνδυνο μια πολυδιαφημισμένη πώληση.

5 6

– όπως αποδεικνύεται και σε αυτή την περίπτωση – η κυβέρνηση δεν γνωρίζει τι ποιεί η δεξιά της και τι η αριστερά της και το ΤΑΙΠΕΔ τα έχει τελείως χαμένα. Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Απίστευτη κόμπλα Σύμφωνα με την απόφαση του υπουργού Πολιτισμού, όπως δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 350, κηρύσσεται και οριοθετείται αρχαιολογικός χώρος στην περιοχή της Βουλιαγμένης, Δήμου Bούλας - Βάρης - Βουλιαγμένης, Περιφέρειας Αττικής, για λόγους προστασίας των σημαντικών μνημείων και των άλλων αρχαίων καταλοίπων και συγκεκριμένα: Στην περιοχή του «Λαιμού», του ναού του Απόλλωνος Ζωστήρα του

Οριοθετεί ως αρχαιολογικό χώρο την περιοχή που συμπεριλαμβάνει το Καβούρι, τον Λαιμό και τη Βουλιαγμένη

τέλους του 6ου αι. π.Χ. στην παραλία του Αστέρα Βουλιαγμένης, του Βωμού της Αρτέμιδος μπροστά από το σηκό του ναού, καθώς και της δεξαμενής κρήνης των αρχαϊκών χρόνων (η οποία διατηρείται σε κατάχωση βόρεια του ναού). Της ιερατικής οικίας του τέλους του 6ου αι. π.Χ., η οποία βρίσκεται στα βορειοανατολικά του ναού. Των δύο πύργων του 5ου αι. π.Χ., στην παραλία της Ωκεανίδας και στον λόφο του ορφανοτροφείου αντίστοιχα, καθώς και των αρχιτεκτονικών καταλοίπων στο μικρό ακρωτήρι, δυτικά του τελευταίου πύργου. Των οικιστικών καταλοίπων στη χερσόνησο της Βουλιαγμένης, που

2 3 4

Η λύση που προκρίνεται από το Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Η δεύτερη μεγάλη κόμπλα δεν προέκυψε ακόμα, αφού δεν έχει οριστικοποιηθεί το σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής. Η λύση, όμως, που προκρίνεται από το ΕΣΧΑΔΑ στηρίζεται στην αλλαγή χρήσης της περιοχής του Αστέρα Βουλιαγμένης προκειμένου να επιτραπεί η ανέγερση κατοικιών. Μέχρι σήμερα στα 300 στρέμματα του Αστέρα επιτρέπονται μόνο χρήσεις αναψυχής και τουρισμού και, όπως επισήμαναν στο «Π» στελέχη που γνωρίζουν καλά πρόσωπα και πράγματα, είναι έως και απίθανο να γίνει δεκτή από το ΣτΕ η αλλαγή των χρήσεων γης. Το ΕΣΧΑΔΑ έχει επεξεργαστεί τρία σενάρια ανάπτυξης, εκ των οποίων προκρίνει ως βέλτιστο αυτό της μεσαίας επέμβασης στην περιοχή και συγκεκριμένα τη δόμηση 56.700,00 τ.μ. από το σύνολο των 60.885,83 τ.μ. που επιτρέπεται να δομηθούν, με στόχο να μείνει αδόμητο το 52%

της έκτασης, δηλαδή 160 στρέμματα. μεγάλου μήκους και κάλυψης προτείνεται η διά- ρέτηση των ξενοδοχείων και των κατοίκων. Στην πρόταση που προκρίνεται οι επιτρεπόμε- σπασή τους ανά 4.500 τ.μ. κάλυψης. Εστιατόρια νες χρήσεις είναι: Κατοικία Μέγιστη δόμηση 800 τ.μ. για χώρους εκτός ξεΞενοδοχεία - λοιπές εγκαταστάσεις Μέγιστη δόμηση 39.500,00 τ.μ. με τη μορφή νοδοχειακών εγκαταστάσεων το πολύ σε δύο αυΣτη μελλοντική ανάπτυξη και αξιοποίησή του διαμερισμάτων στις υφιστάμενες ξενοδοχειακές τόνομα εστιατόρια. απαιτείται η ύπαρξη τουριστικής μονάδας τουλά- εγκαταστάσεις που αλλάζουν χρήση, με τη μεχιστον 17.000,00 τ.μ. Δίδεται δυνατότητα διατή- τατροπή των υφιστάμενων καμπανών του Αρίω- Αναψυκτήρια ρησης και εκσυγχρονισμού τουλάχιστον μίας εκ να σε κατοικία με τη δυνατότητα επέκτασης καθ’ Μέγιστη δόμηση 1.300 τ.μ., η οποία μπορεί να των υφιστάμενων εν ενεργεία ή όχι μονάδων, ή ύψος, είτε με τη μορφή μεμονωμένων πολυτελών καλυφθεί είτε με τη διατήρηση των υφιστάμενων εναλλακτικά η κατεδάφιση αυτών και δημιουργία κατοικιών ισόγειων ή δύο ορόφων με διακριτό πε- χώρων στις εν λειτουργία λουτρικές εγκαταστάνέων. ριβάλλοντα χώρο. σεις ή με απομάκρυνση αυτών και δημιουργία Ως μέγιστο ύψος για τις νέες ξενοδοχειακές νέων. εγκαταστάσεις προτείνονται τα 19 μέτρα και αυ- Εμπορικά καταστήματα Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα για την κατατές πρέπει να είναι πλήρως εναρμονισμένες και Μέγιστη δόμηση 500 τ.μ. όχι σε ένα ενιαίο σκευή συνεδριακών κέντρων μέγιστης δόμησης ενταγμένες στο φυσικό ανάγλυφο και τοπίο του κτήριο. Δεν δίνεται η δυνατότητα κατασκευ- 2.934 τ.μ., όπως επίσης πολιτιστικών κέντρων, γηπέδου. Σε περιπτώσεις κτηρίων 2 ή 3 ορόφων ής εμπορικού κέντρου, αλλά μόνο μικρά διά- αθλητικών εγκαταστάσεων, ελικοδρομίων, καθώς για την αποφυγή ενιαίων κτηριακών υποδομών σπαρτα εμπορικά καταστήματα για την εξυπη- και ανοικτών και κλειστών χώρων στάθμευσης.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

www.topontiki.gr

οικονομία

Θέλουν τα 3,5 δισ. οπωσδήποτε Περιορισμένα είναι τα περιθώρια αλλαγών στο σχέδιο για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, όπως διαμηνύει το υπουργείο Οικονομικών, στον απόηχο των ενστάσεων που εξέφρασαν μέλη των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Το ΥΠΟΙΚ εξετάζει μονάχα μικρές παρεμβάσεις στα σκέλη των αγροτεμαχίων και των ακινήτων στα χωριά (εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού). Ωστόσο, πηγές του υπουργείου Οικονομικών αποσαφηνίζουν πως δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές παρεμβάσεις που θα θέτουν εν αμφιβόλω τη βεβαίωση φόρων ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι ίδιες πηγές, μάλιστα, υπογραμμίζουν ότι θα πρέπει να αναλάβουν οι πολιτικοί αρχηγοί την ευθύνη για αλλαγές που θα θέσουν σε αμφισβήτηση τους δημοσιονομικούς στόχους.

Ανοίξανε και... περιμένουν Μπάχαλο στους δήμους της χώρας με την κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων q

λαλούμ επικράτησε στους δήμους της χώρας με κάποια καταστήματα ανοικτά, κάποια κλειστά και μπλόκα από συνδικαλιστές σε μεγάλες αλυσίδες, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης εκπτωτικής περιόδου, η οποία θα διαρκέσει έως το ερχόμενο Σάββατο 9 Νοεμβρίου και εφαρμόζεται φέτος για πρώτη φορά, βάσει του νόμου 4177/2013. Γεγονός που σηματοδοτεί μεγάλες ανατροπές στο άμεσο εργασιακό μέλλον των – ήδη εξασθενημένων από τα μέτρα – εργαζομένων! Η αργία της Κυριακής νομοθετήθηκε το 1908 στο σύνολο του ελληνικού λαού και στόχευε στην 24ωρη ανάπαυση των εργαζομένων για αναπλήρωση της σωματικής και πνευματικής δύναμης που είχαν απολέσει την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα, καθώς και στην απρόσκοπτη άσκηση των θρησκευτικών τους καθηκόντων! Η δικομματική κυβέρνηση, πάνω από 100 χρόνια μετά, κατάργησε την Κυριακή αργία επικαλούμενη λόγους «εκσυγχρονισμού» και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της αγοράς, «ζωντάνεμα» των αστικών κέντρων των πόλεων, νέες θέσεις εργασίας. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ικανοποιεί τη βασική επιδίωξη και το αίτημα των μεγαλεμπόρων, οι οποίοι θέλουν να ξεμπερδεύουν με το δικαίωμα για ανάπαυση την Κυριακή. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντεργατικών μέτρων που εφαρμόζονται στον κλάδο, όπως ατομικές συμβάσεις, εκ πε-

ριτροπής εργασία, 3ωρα-4ωρα με μισθούς πείνας των 300 ευρώ. Έρχεται να προστεθεί επίσης σε μια διαμορφωμένη κατάσταση, που οδηγεί καθημερινά στην εξαθλίωση εκατοντάδες εμποροϋπαλλήλους. Μην ξεχνάμε ότι η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ, το 2012 υπέγραψε σύμβαση με μείωση 6,7% στη λογική «να διασωθεί» ο θεσμός. Στην πραγματικότητα, οι μισθοί μειώθηκαν έως και 40%. Για τη νέα σύμβαση του εμπορίου, η πρότασή τους είναι να παγώσουν τους ήδη μειωμένους μισθούς και να επαναφέρουν την απαίτηση για παραπέρα μείωση στους μισθούς κατά 13%, απειλώντας με ατομικές συμβάσεις.

Οδηγίες Τελικά, πάνω από 6 στους 10 εμπορικούς συλλόγους της χώρας δεν συμβάδισαν με την καινούργια νομοθεσία των εφτά Κυριακών, δίνοντας οδηγίες στους καταστηματάρχες να κρατήσουν κλειστές τις επιχειρήσεις τους, ενώ τα εμπορικά καταστήματα της Αθήνας και του Πειραιά άνοιξαν διαφορετικές ώρες: της Αθήνας 11-6 και του Πειραιά 11-3. Συγκεκριμένα, στην Αττική τα εμπορικά καταστήματα ήταν ανοιχτά στην Αθήνα, όπως και στον Πειραιά με απόφαση του συλλόγου, όπως επίσης και σε Γλυφάδα, Κηφισιά, Μαρούσι, Χαλάνδρι, Νέα Ιωνία, Παλαιό Φάληρο και Πατήσια. Κλειστά ήταν στη Νίκαια, το Κερατσίνι, τον Κορυδαλλό, το Πέραμα, το Μοσχάτο και το Γαλάτσι.

Μεγάλες ανατροπές για τους εργαζομένους

Στην περιφέρεια ανοικτά μεταξύ των άλλων περιοχών ήταν τα καταστήματα στη Θεσσαλονίκη, το Άργος, την Κεφαλονιά, την Ιθάκη, το Ναύπλιο και το Γύθειο, ενώ κλειστά παρέμειναν σε περιοχές, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΕΕ, όπως η Πάτρα, η Λάρισα, η Καλαμάτα, ο Πύργος και η Λειβαδιά. Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι οι πρόεδροι της Συνομοσπονδίας Εμπόρων που τόνισαν ότι αποφάσισαν να κρατήσουν κλειστά τα καταστήματα στην περιοχή τους διότι το μέτρο αποσκοπεί στην ενίσχυση των πολυκαταστημάτων και των πολυεθνικών και στην εξόντωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Άλλωστε κάτι τέτοιο φαίνεται να μην είναι και πολύ έξω από την πραγματικότητα, αφού μεγάλα ιδιωτικά εμπορικά της Αθήνας, του Πειραιά και άλλων περιοχών παρέμειναν ανοιχτά και μάλιστα με το προβλεπόμενο ωράριο 11-8!!! Βέβαια, υπήρξαν και οι εξαιρέσεις… Δύο μεγάλες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ, σε ανακοίνωσή τους, γνωστοποίησαν ότι δεν θα ανοίξουν καθόλου καμία από τις προβλεπόμενες Κυριακές, εκτός των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης υποστήριξε ότι θα επικρατήσει «μπάχαλο» με αυτό το νέο μέτρο, και ειδικά με την ενδιάμεση περίοδο των εκπτώσεων, υπογραμμίζοντας ότι βαδίζουμε πρόσω ολοταχώς για εκπτώσεις δύο ταχυτήτων, η μία θα αφορά τις καινούργιες παραλαβές εμπορευμάτων και η άλλη τα stock. Εξάλλου, είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί καταναλωτές διαμαρτύρονται από την Παρασκευή ότι δεν έχουν δει πραγματικές εκπτώσεις στα ράφια των καταστημάτων.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Οικονομία

www.topontiki.gr

Ο... μποναμάς του Μητσοτάκη Μέχρι το τέλος του χρόνου, σύμφωνα με τη δέσμευση της κυβέρνησης, πάνε σπίτια τους 4.000 υπάλληλοι

ι 4.000 απολύσεις που, σύμφωνα με τη δέσμευση της κυβέρνησης, πρέπει να πραγματοποιηθούν μέχρι το τέλος του χρόνου και η ολοκλήρωση της διαθεσιμότητας των 12.500 υπαλλήλων του Σεπτεμβρίου βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας της τρόικας που, ύστερα από πολλές παλινωδίες, φτάνει στην Αθήνα στις αρχές της επόμενης εβδομάδας. Να σημειωθεί ότι αναφορικά με τις 4.000 απολύσεις, σύμφωνα με τον Μητσοτάκη, έχουν βρεθεί οι 2.730. Δηλαδή, 2.000 πρώην εργαζόμενοι στην ΕΡΤ, 500 που έφυγαν για λόγους υγείας και 230 που αποχώρησαν αναγκαστικά λόγω πειθαρχικών παραπτωμάτων (επίορκοι). Λείπουν δηλαδή 1.270 και μέχρι στιγμής η τρόικα δεν δέχεται να προέλθουν από τη «δεξαμενή» των ΕΑΣ - ΕΛΒΟ - ΛΑΡΚΟ, που θα μπουν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης (σ.σ.: είναι ένα από τα «αγκάθια» στην επικείμενη διαπραγμάτευση), ούτε από τους συμβασιούχους που μένουν στη θέση τους χάρη σε προσωρινές δικαστικές αποφάσεις και θα βρεθούν σύντομα στην έξοδο με βάση ρύθμιση που προωθεί το υπουργείο Δικαιοσύνης. Παράλληλα σε εκκρεμότητα μένει η συμπλήρωση της λίστας των 12.500 «διαθέσιμων» του Σεπτεμβρίου με τα ονό-

ματα των 1.349 διοικητικών υπαλλήλων ΑΕΙ που έχουν σταλεί από το υπουργείο Παιδείας στο ΑΣΕΠ. Επιπλέον, στη συνάντηση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης με τους εκπροσώπους των δανειστών μας αναμένεται να τεθεί το θέμα των 12.500 υπαλλήλων, οι οποίοι, καθώς η τρόικα δεν έχει απαντήσει ακόμη στο αίτημα για παράταση, πρέπει να ενταχθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας μέχρι τον Δεκέμβριο, αλλά και των 11.000 απολύσεων του 2014, καθώς πληροφορίες αναφέρουν ότι εντάσσονται στη διαπραγμάτευση για το δημοσιονομικό κενό του επόμενου έτους. Συγκεκριμένα, παρά το ότι η αρχική συμφωνία προέβλεπε να απομακρυνθούν μέχρι το τέλος του 2014, η τρόικα ζητά να απολυθούν τον ερχόμενο Ιανουάριο, ώστε να μειωθεί άμεσα το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο. Άλλωστε, εκτός από το Δημόσιο στην ατζέντα της τρόικας βρίσκεται το θέμα της λήψης πρόσθετων μέτρων ύψους τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού του 2014, η απελευθέρωση των πλειστηριασμών ακινήτων από τον Ιανουάριο του ερχόμενου έτους αλλά και το θέμα των τελευταίων ημερών: δηλαδή, αξιόπιστο σχέδιο νόμου για τη φορολόγηση ακινήτων που θα βεβαιώνει έσοδα τουλάχιστον 3,5 δισ. ευρώ και θα φέρει ετήσια έσοδα 2,9 δισ. ευρώ.

Τρέχει ο Κυριάκος για να πιάσει το νούμερο

«Ξεφορτώνουν» και από τους ΟΤΑ Η κυβέρνηση πάντως στη διαπραγμάτευση με την τρόικα προκρίνει επίσης απολύσεις από την Τοπική Αυτοδιοίκηση… Φαίνεται να απολύονται 850 εργαζόμενοι από τις αναπτυξιακές εταιρείες, ενώ στόχος είναι εντός του 2014 να εργάζονται στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ με καθεστώς ενοικίασης εργαζομένων περί τους 20.000 υπαλλήλους. Ειδικότερα τις 65 αναπτυξιακές εταιρείες των δήμων και τους 850 εργαζόμενους σε αυτές βάζει στο στόχαστρο η κυβέρνηση, προκειμένου να καλύψει το κενό των 1.270 προς απόλυση υπαλλήλων μέχρι το τέλος του χρόνου. Πρόκειται στην ουσία για την πρώτη φάση του «ξεκαθαρίσματος» στις εταιρείες και τα Νομικά Πρόσωπα των δήμων. Η κατάργηση ή η συγχώνευση σε εφτά (όσες, δηλαδή, και οι αποκεντρωμένες διοικήσεις) είναι ένα σενάριο που εξετάζεται, καθώς οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι, εφόσον εργάζονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου σε Α.Ε. ή ΝΠΙΔ, μπορούν κατευθείαν να απολυθούν. Να σημειωθεί ότι οι περισσότερες αναπτυξιακές εταιρείες δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του 1980 με μετόχους δήμους, τοπικές ενώσεις δήμων και επιμελητήρια, με στόχο την αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων για τους ΟΤΑ, ωστόσο λίγες από αυτές κατάφεραν να αναπτυχθούν πραγματικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 40 από τις 65 ασχολούνται κυρίως με το πρόγραμμα Leader που αφορά τη χρηματοδότηση δράσεων στις αγροτικές περιοχές. Σημαντικός αριθμός απασχολεί 5 έως 10 άτομα προσωπικό, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των δραστηριοτήτων τους (μελέτες, διαμόρφωση προτάσεων για συμμετοχή σε κοινοτικά προγράμματα) ανατίθεται σε εξωτερικούς συνεργάτες. Όσο για την επέκταση του καθεστώτος της ενοικίασης εργαζομένων που λειτουργεί ήδη σήμερα στον ιδιωτικό τομέα και σε φορείς όπως η Εθνική Τράπεζα, ο ΟΤΕ και τα ΕΛΤΑ, η κυβέρνηση πλέον το σχεδιάζει και για τους ΟΤΑ. Μάλιστα αναμένεται με τέτοιους υπαλλήλους να καλυφθεί και μεγάλο τμήμα της καθαριότητας στους δήμους, εφόσον προχωρήσει το σχέδιο για κατάργηση του συγκεκριμένου τομέα στους ΟΤΑ. Το καθεστώς επεκτείνεται πλέον σε όλες τις νέες εταιρείες του χώρου των αποκρατικοποιήσεων, όπως το Enterprise Greece, το ΤΑΙΠΕΔ, η ΕΤΑΔ και το Παραλιακό Μέτωπο, για κάθε νεοπροσληφθέντα. Στόχος είναι η ελάφρυνση του δημόσιου τομέα αναφορικά τόσο με τον αριθμό των υπαλλήλων, που, ούτως ή άλλως, αποτελεί και μνημονιακή δέσμευση της χώρας, όσο και με το μισθολογικό κόστος. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι θα εργάζονται με συμβάσεις έργου, θα έχουν ασφάλιση στον ΟΑΕΕ (δηλαδή, ως ελεύθεροι επαγγελματίες) και θα αμείβονται έως και 50% λιγότερο από τους υπόλοιπους συμβασιούχους.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ν ώ π ω

α ι μ ο ν ο οικ

www.topontiki.gr

στην

Από μέρα σε μέρα θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις για τον ΕΟΠΥΥ. Το επικρατέστερο μοντέλο στηρίζεται στην πρόταση της Task Force και προβλέπει ότι ο Οργανισμός θα παραμείνει μόνο αγοραστής υπηρεσιών και όχι και πάροχος. Προτείνει ειδικότερα την ενοποίηση των υπηρεσιών Υγείας του ΕΟΠΥΥ και του ΕΣΥ και μετασχηματισμό των πολυϊατρείων του ΕΟΠΥΥ, ώστε να λειτουργούν σε 24ωρη βάση. Οι μονάδες υγείας του πρώην ΙΚΑ μαζί με τις αντίστοιχες υπηρεσίες του ΕΣΥ θα υπαχθούν στις Υγειονομικές Περιφέρειες. Επίσης, κάθε ασφαλισμένος θα έχει τον οικογενειακό του γιατρό και θα απαιτείται παραπεμπτικό από αυτόν προκειμένου να εισαχθεί σε δημόσιο νοσοκομείο. Από τον περιορισμό θα εξαιρούνται χρόνιοι ασθενείς και πάσχοντες από επιλεγμένα νοσήματα.

Τρυ

Έφοδος για... ζεστό χρήμα

την ενεργοποίηση, αν και με καθυστέρηση, του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) προχωρά άμεσα η κυβέρνηση, με σκοπό να εισρεύσει ζεστό χρήμα στα Ταμεία. Σύμφωνα με στοιχεία, υπολογίζεται ότι στο ΚΕΑΟ θα μεταφερθούν υποθέσεις 350.000 οφειλετών του ΙΚΑ, ενώ αντιμέτωποι με αναγκαστικά μέτρα, αν δεν ρυθμίσουν τις οφειλές τους στον ΟΑΕΕ, θα βρεθούν πάνω από 100.000 ελεύθεροι επαγγελματίες, που χρωστάνε πάνω από 5.000 ευρώ ο καθένας. Για άλλους τόσους, με μικρότερες οφειλές, η αρμοδιότητα είσπραξης μένει στον ΟΑΕΕ. Με την ενεργοποίηση του Κέντρου, που αναμένεται να είναι πλήρης μέχρι το τέλος του τρέχοντος μηνός, θα μπουν στο μικροσκόπιο και θα προχωρήσουν οι διαδικασίες για να διεκδικηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες από ένα σύνολο ανείσπρακτων οφειλών που φτάνουν στο αστρονομικό ποσό των 15 δισ. ευρώ. Οι αρμόδιοι γνωρίζουν ότι ένα μεγάλο μέρος των οφειλών είναι ανέφικτο να εισπραχθεί, καθώς χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν πτωχεύσει ή κλείσει και η ανεργία συνεχώς διογκώνεται. Κύκλοι προσκείμενοι στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας θεωρούν ότι μπορεί να υλοποιηθεί ένα αισιόδοξο σενάριο για την είσπραξη του 50%. Εν πάση περιπτώσει, όσο περισσότερα χρήματα εισρεύσουν στα Ταμεία θα είναι μια απολύτως θετική εξέλιξη για τη στήριξη του συστήματος και την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού για το 2014. Σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν ανταποκριθεί εντός της προθεσμίας δέκα εργάσιμων ημε-

Συνεργασία Σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για την οικιακή οικονομία, η ALUMINCO και η INTERAMERICAN συνεργάζονται και προσφέρουν συνδυασμένο όφελος προστασίας και οικονομικής αξίας για την κατοικία. Συγκεκριμένα, η ALUMINCO προσφέρει σε όσους πελάτες της αντικαθιστούν τα παλιά τους κουφώματα το πρόγραμμα ασφάλισης περιεχομένου κατοικίας INTERAMERICAN Home. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα περιεκτικό σε καλύψεις πρόγραμμα που ασφαλίζει το περιεχόμενο της κατοικίας από ζημιές που θα μπορούσαν να προκύψουν από σοβαρές αιτίες, όπως πυρκαγιά, κλοπή, διαρροή σωληνώσεων κ.λπ.

άκης: Βαρουφ ο ατήσει τ Να σταμ ονίου. του μνημ α μ μ α ρ ους πρόγ σιο για τ ί Το Δημό ες μπορε ν ή μ 0 1 υς του επόμενο τα έσοδά ό π α ι ε να ζήσ

τυράκια ¸ Αντιμέτωπο με αυξημένες πληρωμές τόκων και χρεολυσίων θα βρεθεί το επόμενο τρίμηνο το ελληνικό Δημόσιο… το οποίο θα πρέπει να αποπληρώσει τοκοχρεολύσια ύψους 1,05 δισ. ευρώ προς το ΔΝΤ.

¸ Τρία χρόνια θα πρέπει να περιμένουν περί τα 1,3 εκατομμύρια ανέργων μέχρι να δουν από το υπουργείο Εργασίας κάποια νέα αποφασιστική πρωτοβουλία όσον αφορά την επιδότηση της απασχόλησης με τους κοινοτικούς πόρους του ΕΣΠΑ της νέας προγραμματικής περιόδου, δηλαδή της επταετίας 2014 - 2020.

...και φάκες ¸ Δεκτή έκανε την αίτηση ακύρωσης ρών, και εντός μηνός από την εγγραφή της Πράξης Βεβαίωσης Οφειλής στο Ειδικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Εσόδων του ΚΕΑΟ, αποστέλλεται στον οφειλέτη Ατομική Ειδοποίηση. Στην Ατομική Ειδοποίηση αναγράφονται αναλυτικά το είδος και το ποσό της οφειλής ανά Πράξη Βεβαίωσης Οφειλής, με τα αναλογούντα πρόσθετα τέλη, προσαυξήσεις ή άλλες τυχόν επιβαρύνσεις. Η έγγραφη ειδοποίηση αποστέλλεται με συστημένη επιστολή ή επιδίδεται με υπάλληλο του ΚΕΑΟ ή δικαστικό επιμελητή. Η ηλεκτρονική ειδοποίηση κοινοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3979/2011 (ΦΕΚ 138, Α’) ή σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά για την ηλεκτρονική

Στουρνάρας: Ψυχραιμία από εμάς και τους εταίρους

κοινοποίηση. Στην περίπτωση αυτήν ως ημερομηνία παραλαβής της Ατομικής Ειδοποίησης θεωρείται η ημερομηνία ηλεκτρονικής πρόσβασης του οφειλέτη στην εφαρμογή «Ηλεκτρονική Ενημέρωση Οφειλετών» του ΟΠΣ - ΙΚΑ. Ατομική Ειδοποίηση αποστέλλεται και στις περιπτώσεις οφειλών που είχαν υπαχθεί σε καθεστώς ρύθμισης στο ΚΕΑΟ και εκπίπτουν αυτής. Μετά τη λήξη της προθεσμίας των 20 ημερών που τίθεται στην Ατομική Ειδοποίηση και εφόσον ο οφειλέτης δεν εξοφλήσει ή ρυθμίσει την οφειλή του, τα Περιφερειακά Τμήματα του ΚΕΑΟ προβαίνουν στη λήψη μέτρων αναγκαστικής είσπραξης, σύμφωνα με τον ΚΕΔΕ.

των εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ σχετικά με τη μεταβίβαση των μετοχών των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ το Συμβούλιο της Επικρατείας… Με την απόφαση αυτήν, τινάζεται στον αέρα η ιδιωτικοποίηση των δύο εταιρειών.

¸ Μέτωπο με τους εργολάβους δημοσίων έργων και τους υπουργούς ανοίγει η τρόικα έπειτα από εντολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η απόφαση για την ανάκληση των επιδοτήσεων που δόθηκαν στην εταιρία Ελληνικός Χρυσός, συμφερόντων Μπόμπολα, είναι χαρακτηριστική του κλίματος που έχει δημιουργηθεί.

Κατασχέσεις

Ψάχνουν καινοτόμους λύσεις

Στο «κυνήγι» εκατοντάδων χιλιάδων μισθωτών εργαζομένων, οι οποίοι οφείλουν στο Δημόσιο ληξιπρόθεσμα χρέη επιδίδονται το τελευταίο διάστημα οι εφορίες. Δικαστικοί επιμελητές επισκέπτονται τα λογιστήρια των επιχειρήσεων όπου εργάζονται οι οφειλέτες μισθωτοί και επιδίδουν ειδοποιητήρια για αναγκαστικές κατασχέσεις σημαντικού μέρους των αποδοχών που πρόκειται να τους καταβληθούν εντός των επόμενων μηνών. Το μπαράζ των κατασχέσεων εκτείνεται και σε συντάξεις.

Εν μέσω της επικείμενης μεταρρύθμισης του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις ενοικιάσεις προς την κατεύθυνση της απελευθέρωσης και με τις τιμές των ενοικίων να υποχωρούν κατακόρυφα, οι ιδιοκτήτες ακινήτων φαίνεται πως στρέφονται πλέον σε καινοτόμους λύσεις, αντλώντας από την εμπειρία άλλων χωρών του εξωτερικού. Έτσι, ξεκίνησαν να καταγράφονται περιπτώσεις καταστημάτων που μισθώθηκαν χωρίς την υποχρέωση καταβολής ενοικίου από την πλευρά του καταστηματάρχη, αλλά με συμφωνία των δύο πλευρών για καταβολή ενός μέρους του τζίρου στον ιδιοκτήτη. Εν ολίγοις, τα έσοδα επιμερίζονται μεταξύ των πλευρών, όπως ακριβώς συμβαίνει στις ενοικιάσεις χώρων στα εμπορικά κέντρα. Κατά κανόνα, οι σχετικές συμφωνίες προβλέπουν την καταβολή ενός ποσοστού της τάξεως του 5%-10% από τα μηνιαία έσοδα του καταστήματος.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Θέματα

www.topontiki.gr

Χοντρό μπλόκο στο ξεπούλημα ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ

ε ς κτό

υ ο χ λέ γ

Το ΣτΕ φαίνεται να βάζει φρένο στην ιδιωτικοποίηση των εταιρειών. Διέξοδο αναζητά η κυβέρνηση

ρένο στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ φαίνεται να βάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας, δημιουργώντας πανικό στην κυβέρνηση, η οποία βλέπει να τινάζεται στον αέρα το σχέδιό της να περάσουν, μέσα στο επόμενο έτος, οι δύο εταιρείες σε χέρια ιδιωτών. Οι πληροφορίες θέλουν τους δικαστές του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου να τάσσονται, σε διάσκεψή τους, υπέρ των εργαζομένων, οι οποίοι είχαν προσφύγει στο ΣτΕ ζητώντας του να μπλοκάρει τη μεταβίβαση των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ. Οι δικαστές, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, φέρονται να έκριναν ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί. Άνθρωποι που είναι σε θέση να γνωρίζουν λένε ότι το ΣτΕ σε κάθε περίπτωση ανατρέπει τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι δεν ιδιωτικοποιείται το νερό, αλλά η εταιρεία και οι υπηρεσίες της. Μάλιστα, όπως εκτιμούν νομικοί κύκλοι, θεωρείται βέβαιο ότι αν η συγκεκριμένη απόφαση είναι η τελική, όταν αποτυπωθεί στο χαρτί θα ανοίξει νέο κύκλο δικαστικής αντιπαράθεσης, αλλάζοντας όλα τα δεδομένα και τινάζοντας στον αέρα τα χρονοδιαγράμματα της κυβέρνησης. Οι ίδιοι κύκλοι σχολίαζαν, επικαλούμενοι το Σύνταγμα, πως «η Δικαιοσύνη είναι η μόνη που μπορεί να βάλει φραγμό στην ασυδοσία της κυβερνητικής πολιτικής, που στόχο έχει την εκποίηση δημόσιου πλούτου χωρίς να υπολογίζει καμία συνέπεια» και συμπλήρωναν πως αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι «το σημαντικό στη συγκεκριμένη ιστορία είναι ποιος έχει τη διαχείριση του νερού». Ήδη η κυβέρνηση φέρεται να βρίσκεται απολογούμενη στην τρόικα, η οποία βλέπει να επιβεβαιώνονται οι αιτιάσεις της για μεγάλες καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις και παταγώδη αποτυχία του ΤΑΙΠΕΔ να πιάσει τους στόχους των εσόδων. Και η συζήτηση που ανοίγει και πάλι είναι πώς θα καλυφθεί η μαύρη τρύπα που δημιουργείται, αφού οι κυβερνώντες είχαν υπολογίσει ότι

μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, με την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, θα εισρεύσει ζεστό χρήμα στα ταμεία. Παράλληλα, όμως, οι εξελίξεις εγείρουν και μεγάλο πολιτικό θέμα, αφού είναι γνωστό πως η Κομισιόν έχει ξεκαθαρίσει πως είναι θέμα της κυβέρνησης αν θα επιλέξει να βάλει ιδιώτες στις εταιρείες ύδρευσης, μια και αναγνωρίζει ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και το κάθε κράτος αποφασίζει μόνο για τη διαχείρισή του.

Οι προσφυγές Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχουν προσφύγει με αίτησή τους η Ομοσπονδία εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, αλλά και φυσικά πρόσωπα, ζητώντας να παραμείνουν οι δύο εταιρείες στο Δημόσιο και να μην μεταφερθούν στο ΤΑΙΠΕΔ. Η συγκεκριμένη υπόθεση συνεκδικάστηκε το περασμένο καλοκαίρι στο ΣτΕ με προσφυγές που είχαν καταθέσει και άλλες Ομοσπονδίες, αλλά και φορείς, με τις οποίες ζητούσαν να μπει φρένο στη μεταβίβαση των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα στο ΤΑΙΠΕΔ. Στις προσφυγές γινόταν λόγος για παραβίαση του Συντάγματος, καθώς, όπως τόνιζαν, οι επίμαχες επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα έχουν ζωτική σημασία για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου και υπογράμμιζαν ότι έχουν κύριο σκοπό την παροχή υπηρεσιών στο κοινωνικό σύνολο. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που γίνεται στις προσφυγές ότι λόγω της στρατηγικής σημασίας των συγκεκριμένων επιχειρήσεων για την εθνική οικονομία και τη γενικότερη λειτουργία της χώρας και της κοινωνίας, δεν είναι δυνατό να αποκρατικοποιηθούν και να ιδιωτικοποιηθούν πλήρως (σύμφωνα με το άρθρο 106 του Συντάγματος). Μάλιστα, προχωρούν ένα βήμα παραπάνω χαρακτηρίζοντας αντισυνταγματικό τον ιδρυτικό νόμο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας γιατί, όπως λένε, γεννώνται ερωτήματα ως προς τη νομική του φύση. Δηλαδή, εάν αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού ή Δημοσίου Δικαίου.

Σπάσαν τα... νερά τους

Δεν είναι δυνατόν κάθε εθνικό επιχείρημα – από όπου κι αν προέρχεται –, όπως επιτάσσει η δυτική αντίληψη περί δημοκρατίας, να αντιμετωπίζεται a priori αρνητικά

Σχετικά με τ’ αμπέλια και την αμπελοφιλοσοφία

ια από τις δημοφιλέστερες κεκτημένες ελληνικές ιδιαιτερότητες είναι η αποκλειστικότητα του δικαιώματος στην ευφυΐα και τα ευφυολογήματα που προβάλλουν μερικοί λάτρεις και θαυμαστές του δυτικού αλάθητου με τον εκλεπτυσμένο εστετισμό τους, απότοκο της βαθύτατης και αποκλειστικής προσήλωσής τους στη Δύση. Έτσι, «κάθε τι ελληνικό στον κόσμο αυτό» παρουσιάζεται αυτοδικαίως ως γραφικότητα, ως μια ακόμα ανατολίτικη κουτοπονηριά απέναντι στον ορθολογισμό της Δύσης – τον οποίο έτσι κι αλλιώς κάθε σώφρων άνθρωπος υπολήπτεται και αναγνωρίζει. Παρά ταύτα, δεν είναι δυνατόν κάθε εθνικό επιχείρημα – από όπου κι αν προέρχεται –, όπως επιτάσσει η δυτική αντίληψη περί δημοκρατίας, να απαξιώνεται a priori. Όπως δεν είναι δυνατόν η προκατάληψη – δίκαιη ή άδικη – απέναντι σε ένα πρόσωπο να αποκλείει το πρόσωπο αυτό από τη δυνατότητα να εκφράσει τουλάχιστον μιαν αξιοπρόσεκτη άποψη. Με αυτό το σκεπτικό, η παιδεία του Βύρωνα Πολύδωρα είναι αξιοπρόσεκτη ως εξ αντικείμενου αξιόλογη, και όχι αντικείμενο άσκησης ύφους και υπεροψίας. Ο «βραχάνθρωπος» που ερέθισε τους ευαίσθητους αισθητήρες του δυτικοτραφούς εκσυγχρονιστή αρθρογράφου της «Καθημερινής» κυρίου Κασιμάτη, για τον οποίο κάνει μνεία πολύ ορθά ο Πολύδωρας, συνδέεται με τον λαό (πλήθος ανθρώπων).

Γράφει ο κύριος Κασιμάτης, τον οποίο παρεμπιπτόντως υποληπτόμεθα και μελετούμε, σχετικά με τη χρήση και ερμηνεία της λέξεως: «Αντιθέτως, εκείνο που επιτρέπει σήμερα την αυθαιρεσία της πολιτικής εξουσίας στην Ελλάδα είναι η παινεμένη ιδιαιτερότητα του λαού μας, η ιδιαιτερότητα του “βραχανθρώπου (sic), αυτοφυούς, αυτόχθονος” (συγγνώμη, αλλά έτσι ορίζει τον λαό σε άλλο σημείο του κειμένου του ο σοφός...)». Δίχως διάθεση αντιπαλότητας, αυτή είναι η ρίζα της λέξης «λαός», την οποία χρησιμοποιεί ορθότατα ο Βύρων Πολύδωρας. Προέρχεται από τη ρίζα -λας που σημαίνει πέτρα, εξ ου και λα-τομείον. Επίσης, αν ανατρέξει κανείς στον μύθο του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, θα δει ότι αναδημιούργησαν τους ανθρώπους, μετά τον κατακλυσμό, από λίθους! Έτσι, η παρενθετική ειρωνική επισήμανση («συγγνώμη, αλλά έτσι ορίζει τον λαό σε άλλο σημείο του κειμένου του ο σοφός»...) απαντιέται απλά, δίχως να χρειαστεί να προστρέξουμε σε εκσυγχρονιστικές ιστορικές αφηγήσεις. Η βασική μας επισήμανση ωστόσο είναι ότι ο Βύρων Πολύδωρας, με τον οποίο, σημειωτέον και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ουδεμία σχέση ή συμπάθεια διατηρούμε, γίνεται στόχος κυρίως επειδή είναι επαρκώς εγγράμματος σε ένα Κοινοβούλιο και σε μια κοινωνία όπου τα «πολλά γράμματα» είναι αντικείμενο ψόγου αντί επαίνου, δηλαδή αντίθετα από ό,τι συμβαίνει στη Δύση.

xenofonb@gmail.com

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜβΡΙΟΥ 2013

www.topontiki.gr

ΗΠΑ

Ακήρυχτος πόλεμος Η «εθνική ασφάλεια» ως δικαιολογία για την παρακολούθηση εκατομμυρίων ανθρώπων από τις αμερικανικές (και όχι μόνο) μυστικές υπηρεσίες καταρρέει σαν χάρτινος πύργος μετά τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας χάρη στον Έντουαρντ Σνόουντεν... Οι κυβερνήσεις, οι οργανισμοί και οι... εταιρίες που βρίσκονταν μόνιμα σε καθεστώς στενής παρακολούθησης από την ΝSA μαρτυρούν πως ο στόχος των ΗΠΑ ήταν κάθε άλλο παρά η αποτροπή κάποιου τρομοκρατικού χτυπήματος. Το αντίθετο. Οι δραστηριότητες της NSA, σε πολλές περιπτώσεις, όχι μόνο δεν συνδέονται με την «τρομοκρατία», αλλά παραπέμπουν ξεκάθαρα σε έναν ακήρυχτο πόλεμο για οικονομική επικράτηση στον πλανήτη.

Κόσμος

Ένα σφάλμα έκανα... «Μαύρο δάκρυ» χύνουν τώρα οι ΗΠΑ για τις παρακολουθήσεις Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες του Λευκού Οίκου να καταρρίψει τις κατηγορίες περί «βιομηχανικής κατασκοπίας» φίλων και εχθρών, τα στοιχεία που αποκαλύπτονται μέρα με τη μέρα είναι δύσκολο να ερμηνευθούν διαφορετικά: Τι δουλειά είχε η NSA να παρακολουθεί τη βραζιλιάνικη κρατική πετρελαϊκή Petrobas; Τι σχέση μπορεί να είχε με την τρομοκρατία η δεκαετής παρακολούθηση των επικοινωνιών της Άνγκελα Μέρκελ; Τι δουλειά είχε η NSA στα γραφεία Ευρωπαίων αξιωματούχων που επεξεργάζονταν τις θέσεις των Βρυξελλών στις συνομιλίες για τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ; Είναι τυχαίο που ο μεγαλύτερος όγκος των παρακολουθήσεων στην Ευρώπη γινόταν επί του εδάφους της λεγόμενης «ατμομηχανής» της; Φυσικά και δεν είναι τυχαίο. Εξάλλου, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 (αφού είχαμε μπει για τα καλά στη μεταψυχροπολεμική εποχή), άρχισε να γίνεται ξεκάθαρο πως οι οικονομικές ισορροπίες στον πλανήτη πρόκειται να αλλάξουν στο επόμενο διάστημα. Από τότε, λοιπόν, οι Αμερικανοί είχαν μεριμνήσει να στρέψουν προς αυτή την «κατεύθυνση» τις πανίσχυρες μυστικές τους υπηρεσίες. Όπως μαρτυρούν σειρά από βιβλία και άρθρα που γράφτηκαν την περίοδο εκείνη, η CIA και άλλες παρεμφερείς υπηρεσίες καλούνταν να αναθεωρήσουν τους στόχους τους και να ρίξουν το βάρος τους στην «οικονομική κατασκοπία». Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και η κήρυξη του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου: έδωσαν στις ΗΠΑ την αφορμή που χρειάζονταν προκειμένου να απενοχοποιήσουν την ανεξέλεγκτη δράση των μυστικών υπηρεσιών ανά τον πλανήτη...

υγγνώμες, υποσχέσεις κι άλλα τέτοια αστεία μοιράζουν γενναιόδωρα οι ΗΠΑ στον πλανήτη τις τελευταίες ημέρες. «Δεν θα το ξανακάνουμε ποτέ», λένε με ύφος άτακτου παιδιού που μόλις το έπιασαν στα πράσα. Η αυτοκριτική δε, με τη σέσουλα: «Είναι αλήθεια», παραδεχόταν τις προάλλες ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Τζον Κέρι, «σε αρκετές περιπτώσεις το παρακάναμε». Μόνο... «σταυρουδάκι» που δεν φίλησαν προκειμένου να πείσουν τους «συμμάχους» ότι δεν πρόκειται να τους ξαναπαρακολουθήσουν. Για να ηρεμήσουν μάλιστα τους Γερμανούς, τους οποίους έχουν – κατά κοινή ομολογία πλέον – «ξεφτιλίσει» δημοσίως με τις κατασκοπευτικές τους επιχειρήσεις εις βάρος της καγκελαρίου, οι Αμερικανοί είναι διατεθειμένοι να υπογράψουν συμφωνίες μη κατασκοπίας, να… υποστούν τις συνέπειες μιας «αυστηρής» διεθνούς σύμβασης για την προστασία των προσωπικών δεδομένων σε επίπεδο ΟΗΕ κι άλλα τέτοια… δυσβάσταχτα.

Στα πράσα Εντάξει, δεν λέμε, σε διπλωματικό επίπεδο οι ΗΠΑ βρίσκονται στον τοίχο και σπάνια έχουν υποχρεωθεί σε τόσες δηλώσεις μετάνοιας μαζεμένες. Είναι αλήθεια επίσης ότι οι «δηλώσεις» αυτές είναι πολύ πιθανό να συνοδευτούν και από υποχωρήσεις σε μια σειρά από ανοιχτά μέτωπα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής – συμπεριλαμβανομένου των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με την Ε.Ε. –, μια δυσμενής και αναπάντεχη εξέλιξη για την Ουάσιγκτον. Όμως, μην τρελαθούμε, δεν τα έχουν βάψει και μαύρα στον Λευκό Οίκο. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο πως σε ό,τι

αφορά τουλάχιστον τις παρακολουθήσεις αυτές καθεαυτές, οι ΗΠΑ δεν έχουν ουδεμία πρόθεση να υποχωρήσουν επί της ουσίας: Ναι, «διπλωματικά μιλώντας», σε διεθνές επίπεδο, οι Αμερικανοί απολογούνται. Πρακτικά όμως; Οι αξιωματούχοι της NSA και των υπόλοιπων υπηρεσιών παρακολούθησης των ΗΠΑ έχουν ήδη ριχτεί στην επικοινωνιακή μάχη για τη δικαίωση των δραστηριοτήτων τους στα μάτια των ίδιων των Αμερικανών. Όσο ο Ομπάμα και ο Κέρι παλεύουν να πείσουν τους «ξένους» για την πρόθεση των ΗΠΑ να ανοίξουν μια «νέα σελίδα»... πλήρους διαφάνειας στις σχέσεις τους, οι σπεσιαλίστες της κατασκοπίας προσπαθούν να εξηγήσουν στους Αμερικανούς πολίτες ότι «τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι» κι ότι οι δραστηριότητες της NSA είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένες.

Δεν βάζουν μυαλό Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι πριν από λίγες ημέρες – κι ενώ βρισκόταν στην Ουάσιγκτον οι απεσταλμένοι της Μέρκελ – στο Κογκρέσο έφτανε μια νομοθεσία που είχε ως βασικό στόχο να προσφέρει «απεριόριστη κάλυψη» στην NSA και να νομιμοποιήσει πλήρως τα προγράμματα μαζικής παρακολούθησης για λόγους εθνικού συμφέροντος – και όχι «εθνικής ασφάλειας», όπως ήθελαν να λένε μέχρι πρότινος.

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜβΡΙΟΥ 2013

www.topontiki.gr

«Τούρκοι» οι Γερμανοί Εξαγριωμένοι με υποκλοπές. Ξαφνικό φλερτ με τον Σνόουντεν

ριν από κάτι μήνες, όταν ο Έντουαρντ Σνόουντεν αποκάλυπτε το «σκάνδαλο των παρακολουθήσεων» των Αμερικανικών Υπηρεσιών Πληροφοριών (NSA), οι Ευρωπαίοι – με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς – γύρισαν την πλάτη στον «πληροφοριοδότη». Το αίτημα ασύλου του πρώην πράκτορα Σνόουντεν απορρίφθηκε πανηγυρικά από το Βερολίνο και τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Οι παραδοσιακοί «σύμμαχοι», μάλιστα, της Ουάσιγκτον στη Γηραιά Ήπειρο έφτασαν στο σημείο να κλείσουν τον εναέριο χώρο τους και να εξαναγκάσουν σε προσγείωση το προεδρικό αεροσκάφος του ηγέτη της Βολιβίας Έβο Μοράλες, προκειμένου να βεβαιωθούν ότι ο «πράκτορας - προδότης» δεν επέβαινε σε αυτό. Παρά τις αρχικές αποκαλύψεις για τις μαζικές παρακολουθήσεις των τηλεπικοινωνιών από άκρη σε άκρη της Ευρώπης και παρά την πρώτη εικόνα που έδιναν τα στοιχεία βάσει των οποίων οι Γερμανοί πολίτες εμφανίζονταν ως «προνομιακά θύματα» των κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων της Ουάσιγκτον, ο γερμανικός συστημικός Τύπος είχε αναλάβει εργολαβικά την... εξιλέωση των Αμερικανών: Η «Μπιλτ» κυκλοφορούσε με τίτλους όπως «Αυτός που θέλει να τσακίσει την τρομοκρατία πρέπει να την προλαβαίνει» και υποστήριζε πως όλα γίνονται «για το καλό των Γερμανών».

Εκατομμύρια κοριοί Σήμερα τα πράγματα είναι ζόρικα. Το σκάνδαλο της NSA παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, η κοινή γνώμη στη Γερμανία έχει εξαγριωθεί και όλοι αντιλαμβάνονται πως τα όσα αποκαλύπτονται είναι αδύνατο να μείνουν αναπάντητα. Πρώτα ήρθε το σοκ της παρακολούθησης των... 60 εκατ. συνδέσεων καθημερινά σε γερμανικό έδαφος (μακράν περισσότερες από αυτές που αφορούσαν οποιαδήποτε άλλη χώρα). Ύστερα δημοσιοποιήθηκαν οι παρακολουθήσεις Γερμανών πολιτικών αξιωματούχων. Έπειτα αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση του προσωπικού κινητού της Άνγκελα Μέρκελ από το 2002 (τρία χρόνια πριν κατακτήσει την καγκελαρία) μέχρι και σήμερα. Τέλος, τα ΜΜΕ έβγαλαν «ψεύτη» τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα (και «αφελή» την Άνγκελα Μέρκελ) καταγγέλλοντας ότι, παρά τις δημόσιες συγγνώμες και τις διαβεβαιώσεις ότι ο ίδιος αγνοούσε τα περί παρακολούθησης της Γερμανίδας καγκελάριου, ο επικεφαλής της NSA τον είχε ενημερώσει αυτοπροσώπως για το ζήτημα από το 2010 χωρίς να λάβει εντολή διακοπής της συγκεκριμένης δραστηριότητας.

μεγαλοσ αδελφοσ

Οι Ευρωπαίοι ήξεραν... Τελικά, τι είναι αυτό που ενοχλεί περισσότερο τους Ευρωπαίους ηγέτες στην υπόθεση των παρακολουθήσεων; Ότι οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν τους ίδιους προσωπι-

Το δίλημμα της Μέρκελ Πώς θα χειριστεί η Μέρκελ τη δημόσια παραδοχή του πληροφοριοδότη περί «προθυμίας να βοηθήσει τις γερμανικές αρχές»; Θα του πει «όχι, ευχαριστώ», με κίνδυνο να εξοργίσει τη γερμανική κοινή γνώμη; Θα προσφύγει στη Μόσχα (η οποία υπενθυμίζουμε έχει δώσει προσωρινό άσυλο στον Σνόουντεν με την προϋπόθεση ότι δεν θα βλάψει άλλο τις ΗΠΑ) προκειμένου να βγάλει αυτή το φίδι από την τρύπα; Ίδωμεν...

Με άλλα λόγια, ο Λευκός Οίκος τούς δουλεύει ψιλό γαζί – κάτι το οποίο γνωρίζει πλέον και ο τελευταίος Γερμανός – και το Βερολίνο πρέπει να αντεπιτεθεί...

Άσπονδοι φίλοι Από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να δει κανείς το... αναπάντεχο (;) φλερτ της Γερμανίας με τον Σνόουντεν. Η επίσκεψη του βουλευτή των Πρασίνων Χανς Κρίστιαν Στρέμπελε στη Μόσχα και το τετ α τετ που είχε με τον «πληροφοριοδότη» θα φάνταζε αδιανόητο πριν από λίγους μήνες. Η επιστολή μάλιστα που έφερε πίσω (και την οποία συνυπέγραψε) καθώς και η βούληση του πρώην πράκτορα να καταθέσει όσα γνωρίζει για το «γερμανικό σκέλος» των παρακολουθήσεων έχουν προκαλέσει ταραχή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού: Πρώτον, επειδή η διπλωματική κρίση ανάμεσα στις δύο χώρες θα λάβει νέες διαστάσεις σε περίπτωση που οι γερμανικές αρχές πράγματι αποφασίσουν να προχωρήσουν δικαστικά. Και, δεύτερον, επειδή ακόμη και η υπόνοια για την πιθανότητα συνεργασίας των γερμανικών αρχών με τον χαρακτηριζόμενο ως «προδότη» από τις ΗΠΑ Σνόουντεν είναι μια εξέλιξη που ο Λευκός Οίκος δεν θα περίμενε ποτέ και στην οποία θα υποχρεωθεί να απαντήσει με τη σειρά του. Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι εύκολη ούτε για το Βερολίνο... Η Μέρκελ πρέπει μεν να απαντήσει «δυναμικά» στην Ουάσιγκτον, σε καμία περίπτωση όμως δεν επιθυμεί να τραυματίσει ανεπανόρθωτα τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Όσο κι αν ο Λευκός Οίκος βρίσκεται σήμερα σε δυσμενέστερη θέση, το Βερολίνο είναι και αυτό εγκλωβισμένο: Η επίσκεψη του κλιμακίου των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, με στόχο να τεθούν οι βάσεις για την υπογραφή μιας συμφωνίας «μη κατασκοπίας» με τις ΗΠΑ, προβλήθηκε από την καγκελαρία ως μια «αποφασιστική πρωτοβουλία» του Βερολίνου προκειμένου να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Παρομοίως, η πρόθεση της γερμανικής κυβέρνησης να συμμαχήσει στον ΟΗΕ με τη Βραζιλία για την ενίσχυση των συμβάσεων περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων παρουσιάστηκε ως άλλη μια δυναμική παρέμβαση. Όμως, μια πιθανή μετάβαση του Σνόουντεν στη Γερμανία – ή έστω μια κατάθεση του πληροφοριοδότη από τη Μόσχα – είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση, αφού σε μια τέτοια περίπτωση το Βερολίνο παίζει με τη φωτιά... Όχι μόνο επειδή κινδυνεύει να βγάλει από τα ρούχα τους τις ΗΠΑ, αλλά κι επειδή ο Σνόουντεν έχει υπονοήσει επανειλημμένα ότι έχει αρκετά ράμματα και για τη γερμανική γούνα.

κά; Ότι αυτό αποκαλύφθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη; Ή ότι και οι ίδιοι πολύ θα ήθελαν να έχουν παρόμοιες δυνατότητες παρακολούθησης με αυτές των ΗΠΑ; Το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον είχε αναθέσει στον Μεγάλο Αδελφό την παρακολούθηση των πάντων ήταν, ό,τι και να λένε σήμερα οι Ευρωπαίοι ηγέτες, λίγο πολύ γνωστό σε όλους. Αυτό που ίσως να μην περίμεναν, ήταν το εύρος των παρακολουθήσεων αυτών (άμεσα συνυφασμένο με τις τεχνολογικές δυνατότητες των ΗΠΑ) και το γεγονός ότι ο Λευκός Οίκος θα έστηνε αυτί ακόμη και στις προσωπικές συνομιλίες των Ευρωπαίων ηγετών. Εντάξει. Τα υπόλοιπα όμως, το γενικότερο «concept», όχι μόνο το γνώριζαν, αλλά προσπαθούσαν και να το μιμηθούν. Ήδη από το καλοκαίρι, ο γερμανικός Τύπος αποκάλυπτε ότι το Βερολίνο όχι μόνο γνώριζε την ύπαρξη του αμαρτωλού προγράμματος Prism της NSA, αλλά το χρησιμοποιούσε κιόλας όποτε το είχε ανάγκη. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα – τα οποία διαψεύδει η καγκελαρία –, η γερμανική υπηρεσία κατασκοπίας BND είχε χρησιμοποιήσει τη βάση δεδομένων του Prism σε υποθέσεις πολιτών της Γερμανίας που είχαν απαχθεί στο εξωτερικό αλλά και για επιχειρησιακούς σκοπούς που αφορούσαν τους άνδρες της στο Αφγανιστάν. Τώρα, νέα δημοσιεύματα στον βρετανικό «Guardian» υποστηρίζουν πως τόσο η Γερμανία όσο και η Γαλλία, η Ισπανία και η Σουηδία «δέχονται μαθήματα από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες προκειμένου να εφαρμόσουν προγράμματα μαζικών παρακολουθήσεων των τηλεπικοινωνιών των πολιτών τους στα πρότυπα του Prism». Οι αποκαλύψεις στηρίζονται σε υλικό που έχει διαβιβάσει στην εφημερίδα ο πληροφοριοδότης Έντουαρντ Σνόουντεν και διαψεύδονται κατηγορηματικά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις... Ο «Guardian» όμως επιμένει: Εδώ και αρκετούς μήνες, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Σουηδία εφαρμόζουν νέες τεχνικές παρακολούθησης των διαδικτυακών επικοινωνιών εκατομμυρίων πολιτών τους χρησιμοποιώντας ως μπούσουλα τις συμβουλές που λαμβάνουν από τους Βρετανούς συναδέλφους τους, οι οποίοι έχουν αναλάβει να δημιουργήσουν ένα πρόγραμμα α λα Prism στην Ευρώπη...

TO ΠΟΝΤΙΚΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Θέμα

www.topontiki.gr

Ανοίγει ο χορός των κινητοποιήσεων Συνεδριάζει η ΓΣΕΕ για να καθορίσει το πλαίσιο των δράσεων

έα 24ωρη πανεργατική απεργία διοργανώνουν σήμερα, 6 Νοεμβρίου, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, με βασικά αιτήματα θέσεις εργασίας για όλους, επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και δημοκρατικά δικαιώματα. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν χθες και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Πιο συγκεκριμένα, την Τρίτη 5 Νοεμβρίου οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και τον προαστιακό πραγματοποίησαν στάση εργασίας από τις 09:00 έως τις 12:00, ματαιώνοντας τα πρωινά σιδηροδρομικά δρομολόγια, ενώ δεν πραγματοποιήθηκαν τα δρομολόγια

προαστιακού, μεταξύ Δουκίσσης Πλακεντίας και Αεροδρομίου. Σήμερα, πάντως, οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και τον προαστιακό θα συμμετάσχουν 24ωρη απεργία, στο πλαίσιο της κινητοποίησης της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αναφορικά με τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, αναμένεται να κινηθούν κανονικά σήμερα από τις 9:00 έως τις 21:00, ενώ στην απεργία δεν συμμετέχουν οι εργαζόμενοι στο μετρό, το τραμ και τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, καθώς τα συγκεκριμένα μέσα θα κινηθούν κανονικά όλη τη μέρα, με εξαίρεση τον σταθμό Συντάγματος, που πιθανολογείται να κλείσει – ως είθι-

Mυογράφημα Τα δάχτυλα όργωσαν στα κατάμαυρα μαλλιά τη φιλαρέσκεια. Έγειρε στα δεξιά και το βλέμμα πήρε τις εκφράσεις όλου του χρόνου, του πόθου των υγρών εικόνων. Μετά ξανά στα αριστερά στο λίκνισμα του καστανού γύρω απ’ τον λαιμό. Στο γυμνό σώμα τα σημάδια απ’ τα αγγίγματα μικρά σημειώματα, σκούρα αποτυπώματα, κάποιες φωνές στα ξεχασμένα. Στο πρόσωπο η μοναξιά να καθρεπτίζεται. Στο μεγάλο σαλόνι με τα σκεπασμένα έπιπλα. Στο παράθυρο με το μισόκλειστο εξώφυλλο, με τη σκιά να βγαίνει απ’ τα σωθικά και στον καθρέπτη να ξεχωρίζει η όραση τα απαραίτητα. Στο αργό πέρασμα, στο παιχνίδισμα, στα βρεγμένα τρεξίματα των χεριών, στην αργή κίνηση της αισθαντικότητας. Το βλέμμα. Στην προσήλωση του μαρτυρίου. Μια βιαστική κίνηση στον πανικό. Στον πρόλογο της αποστάσεως του χρόνου. Μια λευκή παραφωνία περιπλεγμένη. Αθυρόγλωσση λεπτομέρεια των διαστημάτων, δίπλα στη χαραμάδα που φέρνει το φως, όπως πέφτει στην άρνηση του απεικονίσματος. Και στη βιασύνη, στα δάχτυλα, ένας κρότος. Στο σκοτάδι.

σται στις απεργιακές κινητοποιήσεις – με εντολή της αστυνομίας, μια και η πορεία των συγκεντρωμένων θα διέλθει από το σημείο. Στην απεργία συμμετέχουν, επίσης, οι καθηγητές, οι ναυτεργάτες και οι εργαζόμενοι στους δήμους. Η απεργιακή συγκέντρωση των ΓΣΕΕ / ΑΔΕΔΥ ξεκινάει στις 11:00 στο Πεδίον του Άρεως, ενώ ξεχωριστή συγκέντρωση στις 10:30 διοργανώνει το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια.

Αποτίμηση Στην προκήρυξη νέας 24ωρης απεργίας είναι έτοιμη να προχωρήσει η ΓΣΕΕ μετά την ολοκλήρωση της ση-

μερινής γενικής απεργίας, όπως έχει διαμηνύσει σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία. «Μετά την 24ωρη Γενική Απεργία θα συνεδριάσει η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ για να γίνει η αποτίμηση της κινητοποίησης, ενώ θα καθοριστεί άμεσα και η ημερομηνία σύγκλισης του Γενικού Συμβουλίου της Συνομο-

σπονδίας προκειμένου να καθοριστεί η πορεία και το πλαίσιο των επόμενων δράσεων και κινητοποιήσεων. Ο αγώνας θα συνεχιστεί όσο η κυβέρνηση εμμένει στην κοινωνική και εργασιακή αναλγησία, όσο οι καταστροφικές τροïκανές λύσεις που υιοθετεί, πολλαπλασιάζουν τα αδιέξοδα» τόνισε η Ομοσπονδία.

λοξός

g.m.theodosiou@gmail.com

u Θλιβερός ο ενεστώτας αποκαλύπτεται. u Στους δρόμους ο παραλογισμός διακονεί τη σχηματογραφία μιας εποχής γραμμένης στο πρόχειρο τετράδιο. Εκτός των γραμμών τα ερμηνεύματα πασχίζουν να δικαιολογήσουν τα στιγμιότυπα ενώ η επανάληψη φαντάζει αστειογράφημα βγαλμένο από τη συνωμοσία των παλαιών χρόνων. u Στα εφιαλτικά παραληρήματα η συνέχεια της πανικοδρομίας θα προσδώσει στην ακολουθία τις προσεγγίσεις που ο καθείς θα συλλογισθεί αφήνοντας την τρέχουσα φαντασία των ολίγιστων συνθηκών να παραμιλήσει για μια ακόμη φορά πάνω στην εγκαταλελειμμένη έννοια της νοημοσύνης. u Και στο παρακάτω, την επομένη, όταν το σύστημα των εξισώσεων θα συνεργασθεί με τη μαθηματική γραφή, τότε οι άγνωστοι των συμβόλων των πράξεων θα γεμίσουν τα πρωτοσέλιδα με την απαραίτητη διά τους καιρούς εξεικόνιση των κατασκευασμένων τεράτων. u Και στην αθλιότητα η οξεία στο όμικρον διαμαρτύρεται αργοσέρνοντας στο φωνήεν όλη την αγανάχτηση της ομόηχης συνοδείας του επιθέτου στο ουσιαστικό της γενικής της σκέψεως. u Στα σηκωμένα χέρια τα ρήματα σιωπηλά παρακολουθούν τα πρόσωπα στους αριθμούς της κλίσεώς τους ενώ στην αδυναμία των ψιθύρων να προσδιορίσουν την απάντηση στα υπόλοιπα

των σημείων των ερωτήσεων, το ατιολογικόν λέξημα αφήνει στις πιθανότητες την αμηχανία της μονοσύλλαβης δυσκολίας νηπιακής τοποθετήσεως.

u Στο ύστερον του φθινοπώρου ο ήλιος ακόμα βγαίνει περίχαρος. Στα σύννεφα η σκοτεινιά ανακατεύεται στο γυρολόι της διαδρομής. Φεύγουν στα όνειρα οι φωνές ενώ η βροχή άργησε να στολίσει την τελευταία επιθυμία της εποχής. u Στην επικράτεια η ασυναρτησία γέμισε την πρόταση με τη μακρηγορία της και στα όμοια η ευτραπελία, τοποθέτηση χαρακτηρισμού πολυποίκιλου, ξεπερνά τα σύνορα της ανεκτικότητας. u Και στην εκφώνηση, στο περιθώριο μια τελεία ξέφυγε στην ευθεία και κατρακύλησε. u Και ένα κόκκινο έδωσε τη μολυβιά του κανόνα.

Κέντημα Άσπρη κλωστή Περίτεχνη αναπαράσταση Μηχάνευμα της χειρός και η απόκρυψη του φωτός Ενώ οι λεπτομέρειες στα μικρά διαστήματα Ξεγελούν τους οφθαλμούς Παραπλάνηση διά του στιγμιοτύπου Των μεγάλων στιγμών Επιφώνημα του ουσιαστικού Του επιρρήματος Του χρόνου Και της καταφάσεως (ένα αποκαμωμένο μυστικό) Και μια ματιά ένοχη Έξω στην αυλή των ψευδαισθήσεων

www.topontiki.gr

ÐÅÌÐÔÇ 14 ÍÏÅÌÂÑÉÏÕ 2013 / ÔÉÌÇ: 2€ (ìå ôçí ðñïóöïñÜ 3,5 €)

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ ΜΑΣ

Επανακυκλοφορεί η μεγάλη προσφορά γνώσης

ÐÝìðôç 14 Íïåìâñßïõ ìå ôï

EËËÇÍÏÁÃÃËÉÊÏ ËÅÎÉÊÏ

ε µ ο ν ό M υρώ ε 5 , ν 1 ο έ λ π ι επ