331 art

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

∆ύο υπουργοί και ένας σκηνοθέτης οδήγησαν τον Γ. Παπαλιό σε παραίτηση

t r a 2013 ΒΡΙΟΥ

ΕΜ 9 ΣΕΠΤ 1 Η Τ ΠΕΜΠ

ειρές σ ς ε ν έ ή σας ξ τ σ ι γ ο λ ο χρόνια π 7 υ 7 ν ό ο τ π ώς σ πειτα α προσιτή έ ι α ς κ ο µ ρα! η Προσεχ ό ν ώ ν έ τ µ ς α ε ι ό ρ ε κ ι υ φ ατρ ωστρέ Νοικοκ ξ : Ε ή : ν Νέος θε υ η ο κ ογράφ υρική Σ τ α Λ µ ή η κ ι ν ι ν Εθ δηµία Κ α κ Α ή ιλ!!! κ έ τ κ ο κ Ελληνι ηκώνει» σ « η σ ί Η κρ

Ι Κ Ι Τ ΠΟΝ

FINOS FILM

Γοργόνες και δικαιώµατα

Νο 331

02/22 ∆ελτίο καιρού

19/9 -25/9

ΠΟΝΤΙΚΙart

www.topontiki.gr

ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ

ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ Φατσούλες κίτρινες, κόκκινες, πράσινες, που χαμογελούν, μουτρώνουν, δακρύζουν. Μαζί τους προβατάκια, σκυλάκια, αρνάκια, αρκουδάκια κι ένα σωρό άλλα ζωάκια, επίσης χαμογελαστά, λυπημένα, θυμωμένα, με μαγιό, μπροστά στο κομπιούτερ τους, έτοιμα να βγούνε βόλτα ή να μαγειρέψουν. Λέγονται Emoji, πρωτοσχεδιάστηκαν στην Ιαπωνία, είναι εκατοντάδες και αυξάνονται συνέχεια ταχύτατα με την ενίσχυση εταιρειών - κολοσσών στον τομέα της πληροφορικής ή κατασκευής κινητών τηλεφώνων. «Είμαι χαρούμενος», «Είμαι λυπημένος», «Χρόνια πολλά»: πέστε τα όλα με ένα γατάκι, ένα βατραχάκι, μια κατσίκα που χορεύει, μοιάζει να μας προτρέπουν τα τηλέφωνα και τα κομπιούτερ. Τα Emoji έχουν γίνει κάτι σαν σύγχρονα ιερογλυφικά. Πατάς ένα πλήκτρο και έχεις την αίσθηση πως αποκάλυψες στον φίλο, τον συγγενή, τον γνωστό σου, συναισθήματα τα οποία θα χρειαζόσουν πολύ περισσότερα πατήματα γραμμάτων για να εκφράσεις. Επιπλέον είναι μια γλώσσα που κατέχουν όλοι, ακόμα και οι αναλφάβητοι. Και στο Διάστημα να τα στέλναμε, αν τα έβρισκε ένας εξωγήινος όλο και κάτι θα καταλάβαινε. Μάλλον, ακόμα και το πιο ακαλλιέργητο UFO θα χρειαζόταν να καταβάλει πολύ λιγότερο κόπο για να αποκρυπτογραφήσει ένα smiley από όσο, ενδεχομένως, θα απαιτούσε το να αντιληφθεί όλες αυτές τις λέξεις που εκτοξεύσαμε στον ουρανό μερικές δεκαετίες νωρίτερα σε μια δισκέτα στο Voyager. Αυτές τις λέξεις που, όπως περίπου έλεγε σε ηχογραφημένο μήνυμα, με το οποίο τις συνόδευε, ο

τότε πρόεδρος Κάρτερ απευθυνόμενος στον άγνωστο εξωγήινο, ήταν μια προσπάθεια να εκφράσουμε ιδέες και συναισθήματα, τον τρόπο με τον οποίο εξελιχθήκαμε και τον τρόπο με τον οποίο ελπίζουμε να προχωρήσουμε πολύ μακριά στο μέλλον και σε άλλους κόσμους. Λέξεις γραμμένες σε γλώσσες σύγχρονες, που θα παλιώσουν κι αυτές, παλιές που εξελίχθηκαν όπως η δική μας ή «νεκρές» επειδή τις ξεχάσαμε. Ουφ, πόση ώρα και πόσα χτυπήματα θα χρειάστηκαν για να ετοιμαστεί αυτό το μήνυμα του Voyager! Ενώ με ένα γατάκι να χαιρετά θα ξεμπερδεύαμε αμέσως. Αφήστε που μπορεί οι εξωγήινοι να έλεγαν «τι ωραίοι τύποι είναι αυτοί που εκφράζονται τόσο λακωνικά, που δεν τρώνε ώρες να δακτυλογραφούν ή να μιλούν και δεν ταλαιπωρούν τα παιδιά τους μαθαίνοντάς τους δύσκολες λέξεις, που πρακτικά δεν χρησιμεύουν σε τίποτα». Μόνο που στα smiley το χαμόγελο είναι παγωμένο, το δάκρυ ζωγραφισμένο, επιφανειακό, δεν μας λέει από πού πηγάζει όλη αυτή η χαρά ή η λύπη, γιατί αυτός που μας μιλά εμφανίζεται σαν βατράχι ή κουνέλι. Κανένα Emoji δεν έχει βάθος, δεν έχει παρελθόν, είναι ακούνητο και προφανώς δεν πρόκειται να κουνηθεί, να εξελιχθεί. Φτιάχτηκε μια φορά και παραμένει ολόιδιο, σαν νεκρό, πολύ πιο νεκρό από μια παλιά γλώσσα που μας θυμίζει και μας εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο εκφράσαμε σκέψεις και συναισθήματα και τρόπους με τους οποίους προχωρήσαμε. Σίσσυ Παπαδάκη

ΤΑ ΒΡOΝΤΗΞΕ Ο Γ. ΠΑΠΑΛΙOΣ ΑΠO ΤΟ ΚEΝΤΡΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡAΦΟΥ Η παραίτηση του Γιώργου Παπαλιού από τη θέση του προέδρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, είναι μια μεγάλη απώλεια, και δικαίως έχει αναστατώσει τον χώρο των κινηματογραφιστών. Ο Παπαλιός έχει υπάρξει επί σειρά δεκαετιών ιδεολόγος και στυλοβάτης του κινηματογράφου. Από το μακρινό παρελθόν, όταν υπήρξε οραματιστής εφοπλιστής που έριξε τα χρήματά του ως παραγωγός των ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου μέχρι το κοντινό παρελθόν, όταν – ως διευθυντής του ΕΚΚ – πίστεψε σε μια φουρνιά νέων σκηνοθετών (Γ. Λάνθιμο, Α. Τσαγγάρη, Σ. Τζουμέρκα, Π. Κούτρα, Β. Μαρινάκη) και έκανε προσωπικό του στοίχημα να στηρίξει το σινεμά τους πάση θυσία. Δεν δίστασε, μάλιστα, να τα «βάλει» με σωματεία και συνδικαλιστές, να καταγγείλει αγκυλώσεις, λογικές ρουσφετιού και επετηρίδας και να επιβάλλει μια αξιοκρατία στους μηχανισμούς του ΕΚΚ. Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος παραιτήθηκε, κόβοντας τις θεσμικές του σχέσεις με το σινεμά, σε μια εποχή μάλιστα που η επιτυχία του ελληνικού κινηματογράφου στο εξωτερικό σαρώνει και που, όπως μας είπε ο νυν διευθυντής του ΕΚΚ, Γρηγόρης Καραντινάκης, το ΕΚΚ βρίσκει πάλι τον δρόμο του σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς (από τα 6,5 εκατομμύρια ευρώ που ήταν τα χρέη, το ποσό έχει πέσει στις 900.000 και το ΕΚΚ πλέον είναι φερέγγυο στις πληρωμές του). Οι σχέσεις των δύο αντρών, Παπαλιού - Καραντινάκη, ήταν άψογες, όπως λένε και οι δύο. Ο Παπαλιός, όμως, δεν άντεξε την κρατική αδιαφορία των δύο τελευταίων υπουργών Πολιτισμού. «Ο Κώστας Τζαβάρας» μας λέει ο ίδιος «δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου, τον είδα

art ΠΟΝΤΙΚΙ

ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Αντώνης Δελλατόλας ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

Παναγής Δ. Κουτουφάς

μια φορά στην αρχή, και μετά συναντήθηκε με τον Καραντινάκη. Το πρόβλημά του ήταν γιατί φέραμε στο ΕΚΚ τον Δανό (ο περίφημος Κάμρε – άνθρωπος - κλειδί στην άνθιση του δανέζικου σινεμά – είναι μέλος του Συμβουλίου). Μετά έβαλε τον Γιάννη Σολδάτο να ζητήσει από τα σωματεία – όχι το ΕΚΚ – να προτείνουν ιδέες για να αλλάξει ο νόμος. Ο δε Πάνος Παναγιωτόπουλος ούτε μας δέχτηκε ούτε μας απηύθυνε τον λόγο. Κι όταν πήρε το βραβείο ο Αλέξανδρος Αβρανάς στη Βενετία, ανακοίνωσε ότι «ήρθε η ώρα μαζί με το ΕΚΚ και πέντε νέους σκηνοθέτες να δούμε πώς θα δώσουμε λεφτά σε ταινίες». Η απογοήτευση ήταν μεγάλη, αλλά ακόμα υπήρχαν αντοχές. Το κερασάκι, όμως, στην τούρτα ήταν όταν τον πήραν τηλέφωνο από το γραφείο του υπουργού και του ζήτησαν να λύσει κάποιες εκκρεμότητες, ανάμεσά τους και το «θέμα» του Γιάννη Σμαραγδή. Όταν οι ταινίες των Λάνθιμου, Τσαγγάρη, Τζουμέρκα κ.ά. πήγαιναν σε φεστιβάλ και χρειαζόταν ένα πακέτο των 20.000 ευρώ περίπου για την προώθησή τους, δινόταν στον παραγωγό το ποσοστό του ΕΚΚ, που ήταν περίπου 5.000 ευρώ. Ο Σμαραγδής ζητάει από τις 280.000 που χρειάστηκε για προώθηση εντός και εκτός Ελλάδας να του δώσει το ΕΚΚ τις 50.000. Το πρόβλημα με τον Σμαραγδή δεν είναι προσωπικό. Άλλωστε ο Παπαλιός έχει κάνει την παραγωγή στην πρώτη του ταινία, «Το κελί». «Δεν μου έχει ζητήσει κανένας υπουργός κάτι ανάλογο επί 7 χρόνια που ήμουν σε αυτήν τη θέση, κατά τη διάρκεια των οποίων έζησα 4 κυβερνήσεις και 7 υπουργούς» λέει ο ίδιος. Σε αυτές τις περιπτώσεις, άλλωστε, το ποτήρι ξεχειλίζει με μία σταγόνα. Χρυσούλα Παπαϊωάννου

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΥΛΗΣ Χρυσούλα Παπαϊωάννου

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ Χριστίνα Διακογιάννη

ΑRT DIRECTOR Δημήτρης Λύρας

Κωνσταντίνος Ρήγας

ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ Κώστας Θέος Μαρία Παπαρρηγοπούλου ΕΜΠΟΡΙΚO TMHMA: Μ. Καλούμενος τηλ.: 210 6898448, fax: 210 6898226

«Τυχαίνει να είμαστε και αριστεροί» Στο βιβλίο του «Εδώ είναι του Ρασούλη» (Εκδόσεις Ιανός, 2007) ο ποιητής και πολίτης του σύμπαντος Μανώλης Ρασούλης περιγράφει ένα περιστατικό με πρωταγωνιστή τον Μάνο Λοΐζο την εποχή που ετοίμαζαν τα «Τραγούδια της Χαρούλας», στα τέλη της δεκαετίας του ’70. «Οριακή στιγμή αντεπίθεσης και αθλιότητας ήταν όταν με τον Μάνο (Λοΐζο) γράψαμε το‘‘Τίποτα δεν πάει χαμένο’’και πήγαμε στην Ιερά Εξέταση της‘‘Odeon’’να το παίξουμε για να το‘‘εγκρίνουν’’. Σαν ακούστηκε το άσμα, λέει η κυρία Μάτσα:‘‘Μάνο, αυτό το τραγούδι έχει μια ωραία μελωδία, δεν αλλάζουμε τα λόγια να το κάνουμε ένα ερωτικό τραγούδι;’’. Κι ο Μάνος με 25 πίεση:‘‘Τυχαίνει να είμαστε και αριστεροί’’». Ήταν ένα μεγάλο «όχι». Εκείνη τη στιγμή μπορεί να φάνηκε μικρό, αλλά στις άγριες μέρες μας, πάνω στις υπερευαίσθητες ζυγαριές των γονατισμένων συνελλήνων, προσφέρει το αδιάψευστο μέτρο μιας ηθικής αντίστασης, μιας καθημερινής πολιτικής πράξης. Δείχνει τα όρια. Τριάντα ένα χρόνια χωρίς τον Μάνο Λοΐζο είναι πολλά. Πέθανε μόλις 44 ετών, τέτοια εποχή, τον Σεπτέμβρη του 1982, όταν η μισή Ελλάδα πίστευε ότι είχε κατακτήσει την εξουσία και βάδιζε προς τον σοσιαλισμό. Σήμερα – απλή αριθμητική –, αν ζούσε, θα ήταν 75 ετών. Απίθανο πλάσμα. Μουσικά, υπήρξε ο απόλυτος διάμεσος ανάμεσα στη μελωδία και τα εγκόσμια. Στιχουργικά, σκάρωσε οχήματα για τον παρηγορητικό λόγο των καλύτερων της εποχής: του Γκάτσου, του Παπαδόπουλου, του Νεγρεπόντη, του Ελευθερίου, του Λάδη, του Ρασούλη, του μεταφραστή Ρίτσου που μετέφερε στα νέα ελληνικά την ευγενή ποίηση του Χικμέτ. Πολιτικά ο Λοΐζος, το πιο άξιο τέκνο του Μίκη Θεοδωράκη – απ’την εποχή του Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής και τους Λαμπράκηδες, πριν ο «πατέρας» εμφανίσει μόνιμα χαρακτηριστικά αλλοπρόσαλλου αριστεροδεξιού εκκρεμούς –, ήταν ανθρωπιστής και ακτιβιστής. Η αντίληψή του για την Αριστερά ξεκινούσε από τη συλλογικότητα, για παράδειγμα τον συνδικαλισμό των μουσικοσυνθετών και των στιχουργών, αλλά εξακοντιζόταν μαγικά σε σφαίρες δημιουργικές πολύ προσωπικές, εκεί που το «προσωπικό» ξαφνικά μάς αφορά όλους. Κύπριος, Αλεξανδρινός, Ελλαδίτης, έγραψε ελαφρολαϊκά τραγούδια χωρίς ίχνος ελαφρότητας, αντιστασιακούς ύμνους χωρίς ίχνος κραυγαλέας κομματικής στράτευσης, ερωτικές μπαλάντες χωρίς μελό, τσιφτετέλια χωρίς σεξισμό, παιδικά χωρίς μπεμπεκίσματα. Γέμισε μικρές μπουάτ και χορταστικά γήπεδα. Και πιστεύω – δηλαδή τολμώ να το υποθέσω, συγχωρήστε με – ότι αν μοιραζόταν μαζί μας την τρέχουσα μνημονιακή βαρβαρότητα δεν θα έριχνε εγωκεντρικά «πόρτα», όπως έκανε ο κατά τα άλλα προσφιλής Σωκράτης Μάλαμας, σε απελπισμένους γονείς μαθητών, που θα του ζητούσαν να ανέβουν για δύο λεπτά στη σκηνή, να ανοίξουν ένα πανό και να διαβάσουν ένα κείμενο υπεράσπισης, διάολε, του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Γιώργος Ι. Αλλαμανής

ποντικιart

19/9 -25/9

Βαρόμετρο 03/23

www.topontiki.gr

Ο Σωκράτης Μάλαμας στη διαδικτυακή αρένα Ο κακός χαμός έγινε την περασμένη εβδομάδα με τον Σωκράτη Μάλαμα, ύστερα από τη δημοσιοποίηση στο διαδίκτυο ενός κειμένου. Συγκεκριμένα, η κυρία Ρούλα Τζιωρτζιώτη - Αλατζάκη, γραμματέας της Ένωσης Γονέων Πετρούπολης, κατήγγειλε πως άντρες της ασφάλειας («μπράβους» του Μάλαμα τους χαρακτήρισε) εμπόδισαν γονείς και εκπαιδευτικούς να παρέμβουν στη συναυλία του στο Θέατρο Πέτρας και να αναρτήσουν πανό διαμαρτυρίας για την κατάντια της ελληνικής Παιδείας. Η επιστολή ήταν σε αρκετά έντονο και δηκτικό ύφος, απαξιωτικό και ειρωνικό ταυτόχρονα – κάτι που είχε ως εξέλιξη τον κανιβαλισμό του καλλιτέχνη από κάποια social media ως «πουλημένο», «συμβιβασμένο» και «μνημονιακό». Η επιστολή επίσης αναδημοσιεύθηκε σε πάρα πολλές ιστοσελίδες, κυρίως αριστερών πολιτικών πεποιθήσεων, αλλά και στο Facebook αναρίθμητων φαν του τραγουδοποιού. Μέχρι που με μία μικρή χρονική απόσταση νηφαλιότητας, ο Μάλαμας διοχέτευσε στον Τύπο μια νηφάλια επιστολή - απάντηση.

Μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου θα έχει κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή το νέο θεατρικό νομοσχέδιο. Το σχέδιο νόμου θα αντικαταστήσει αυτό που είναι σε ισχύ από το 1936 και θα καταστήσει νόμιμους και τους μικρούς πολιτιστικούς πολυχώρους, οι οποίοι μέχρι σήμερα λειτουργούσαν ουσιαστικά σε... κενό αέρος

Τ

Μια οργισμένη επιστολή από μέλος της Ένωσης Γονέων Πετρούπολης εναντίον του καλλιτέχνη άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση. Νομιμοποιούνται οι καταγγελίες την ώρα μιας συναυλίας; Είναι η σκηνή δημόσιο κτήμα;

Ολόκληρο το νόημα της «επίσημης» απάντησης του καλλιτέχνη έγκειται σε μία μόνο πρότασή του: «Εγώ δεν νομιμοποιούμαι, τη σκηνή που αυτοί μου παραχώρησαν, να την εκχωρήσω σε άλλους, χωρίς προηγουμένως να έχω συνεννοηθεί μαζί τους». Με τον χαιρετισμό μάλιστα στο τέλος «Οι ευχές μου μαζί σας πιο δυνατές από κάθε άλλη φορά», έκανε σαφές πως γενικά δεν είναι αντίθετος σε μορφές λαϊκής διαμαρτυρίας, αρκεί να είναι ενημερωμένος εκ των προτέρων και να μη δοκιμάζει εκπλήξεις εν ώρα δουλειάς – γιατί, εξαιρουμένου του ψυχαγωγικού χαρακτήρα κάθε συναυλίας, για τον καλλιτέχνη δεν παύει να είναι η δική του εργασία. Προσωπικά, ο Σωκράτης Μάλαμας με έπεισε. Και όχι τώρα, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τις άσχημες διαστάσεις του περιστατικού, αλλά με το έργο του, τη στάση του και το ήθος του εδώ και 25 χρόνια στο τραγούδι. Και ίσως τίποτα να μη συνέβαινε, αν οι διαμαρτυρόμενοι – 100% με το δίκιο τους – γονείς και εκπαιδευτικοί, είχαν κατά νου τη βασική αρχή της Δημοκρατίας και σε καμία περίπτωση του ιντερνετικού κατασπαραγμού: «Η δική σου ελευθερία τελειώνει εκεί ακριβώς που αρχίζει η ελευθερία του άλλου». Αντώνης Μποσκοΐτης

Νέος θεατρικός νόμος ύστερα από 77 χρόνια...

ο νέο θεατρικό νομοσχέδιο, και η άμεση διαμόρφωση και τελικά κατάθεσή του, ήταν το θέμα συζήτησης στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον υπουργό Πολιτισμού Πάνο Παναγιωτόπουλο, ώστε να καταστούν όλοι, ανεξαιρέτως μεγέθους, οι θεατρικοί χώροι ασφαλείς αλλά και να πάψει να υπάρχει το άλλοθι του νομικού κενού αέρος. Έγινε με τη συμμετοχή τού συναρμόδιου υπουργού Εσωτερικών κ. Γιάννη Μιχελάκη, του υπουργού αναπληρωτή Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Σταύρου Καλαφάτη, του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Γιάννη Ανδριανού, του δημάρχου Αθηναίων κ. Γιώργου Καμίνη, του αρχηγού της Πυροσβεστικής κ. Σωτήρη Γεωργακόπουλου και εκπροσώπων των σωματείων των θεατρικών χώρων. Η συνάντηση έγινε σε κατ’αρχάς θετικό κλίμα, ενώ αυτό που απομένει να διευθετηθεί αφορά παρατηρήσεις σε θέματα στατικότητας, χρήσης γης και εν γένει πολεοδομικής φύσης, όπου, όμως, ο κ. Καλαφάτης, στου οποίου την αρμοδιότητα εμπίπτουν αυτά τα θέματα, δεσμεύτηκε ότι οι διαδικασίες θα είναι σύντομες. Άλλωστε τις εισηγήσεις τεχνικών θεμάτων και ειδικών αυτών περιμένει ο κ. Παναγιωτόπουλος ώστε να κατατεθεί ο νόμος. Έξι μήνες μετά τη θύελλα που ξεσήκωσαν τα «σφραγιδόχαρτα» που τοιχοκολλήθηκαν πέρσι τον Μάρτιο σε πενήντα, μικρούς κυρίως, θεατρικούς χώρους – από την οποία προέκυψε και η Ένωση Χώρων Πολιτισμού της Αθήνας –, το τοπίο φαίνεται να έχει αλλάξει. Οι πρώην «αντίπαλοι», δηλαδή ο Δήμος Αθηναίων και οι μικροί πολυχώροι, έχουν βρει κοινά πεδία συζήτησης και συνεργασίας. Στο πλαίσιο της συνεργασίας έχει δοθεί παράταση των σφραγίσεων μέχρι τις 23.9, ενώ υπάρχει δέσμευση ότι θα δοθεί και νέα παράταση μέχρι την ημερομηνία ψήφισης του νομοσχεδίου. Δημιουργήθηκε μάλιστα και μια πολυμελής επιτροπή με εκπροσώπους του Δήμου Αθηναίων, της Πυροσβεστικής, θεατρικών φορέων κ.λπ., που στρώθηκε στη δουλειά για να

καταρτιστεί το σχέδιο νόμου που υποβλήθηκε στα αρμόδια υπουργεία. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο – για την κατάρτιση του οποίου μελετήθηκαν αντίστοιχα νομοσχέδια του εξωτερικού – καλύπτει κάθε χώρο που φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις, στα βασικά έστω σημεία. Αρκεί βέβαια να κάνουν αυτό που υποχρεούνται όλες οι πλευρές. Γιατί ναι μεν οι πολυχώροι δεν μπορούσαν να πάρουν άδεια, αφού δεν ήταν εφικτό να τηρήσουν έναν νόμο που ουσιαστικά είχε φτιαχτεί μόνο για μεγάλα θέατρα –«δεν μπορεί π.χ. το Βρυσάκι και το Παλλάς να έχουν τις ίδιες προδιαγραφές», μας είπε χαρακτηριστικά ο Δ. Καρατζιάς του «Vault» –, αλλά πάντα υπάρχουν εκείνοι που φροντίζουν να τηρούν τα στοιχειώδη κι εκείνοι που τα αμελούν. Αυτό παραδέχτηκε σε συνομιλία μας η Αντιγόνη Γύρα εκ μέρους της Ένωσης Χώρων Πολιτισμού Αθήνας: «Η πλειονότητα των πολυχώρων τηρούσε έτσι κι αλλιώς τις βασικές προϋποθέσεις, αλλά υπήρχαν και χώροι που είχαν προβλήματα. Ωστόσο δεν μπορούμε επ’ουδενί να γίνουμε ελεγκτές συναδέλφων. Και με το νέο νομοσχέδιο θα βρεθούν πιθανότατα χώροι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, αλλά τουλάχιστον δεν θα είμαστε νομικά στον αέρα». Ένα άλλο «κενό» που προκύπτει, πάντως, αφορά τον έλεγχο των θεάτρων και πολυχώρων πολιτισμών. Μέχρι τώρα ανήκε στη δικαιοδοσία της Δημοτικής Αστυνομίας, η οποία όμως από τις 23.9 παύει να υφίσταται. Μια ιδέα που συζητήθηκε ήταν να «αγκαλιαστεί» η Ένωση Χώρων Πολιτισμού από το ΥΠΠΟ, η οποία όμως εγκαταλείφθηκε για χάρη της εντοπιότητας. Όπως μας δήλωσε η κ. Γύρα, ο Δήμος Αθηναίων θα εξακολουθήσει να είναι υπεύθυνος για τις αδειοδοτήσεις… Τέλος, θα συγκροτηθεί από το ΥΠΠΟ νέα επιτροπή από ειδικούς και καταξιωμένα μέλη της θεατρικής κοινότητας, η οποία θα προετοιμάσει νέο νόμο με την κωδικοποίηση των διατάξεων που εν τω μεταξύ θα ισχύουν. Σόνια Μαγγίνα

04/24 Ραντάρ

19/9 -25/9

ΠΟΝΤΙΚΙart

www.topontiki.gr

Δράκουλες, βαμπίρ, κατάσκοποι, μεγαλοδικηγόροι και εγκληματίες σύντομα θα βρεθούν στις οθόνες σας. Η αμερικανική βιομηχανία ξέρει από καλή τηλεόραση. Κάποιες σειρές βρίσκουν την τύχη τους στα ελληνικά κανάλια. Οι περισσότερες, όμως, «προσγειώνονται» στην οθόνη του υπολογιστή με μερικά κλικ

Προσεχώς στον υπολογιστή σας Γιώργος Ψάχος Είναι αλήθεια ότι οι Αμερικανοί παίζουν στα δάχτυλα την τέχνη της τηλεόρασης. Μακάρι να βλέπαμε και στην Ελλάδα μερικές έστω από τις σειρές που γυρίζονται. Φυσικά το κόστος και η εμπορικότητα είναι ένα μεγάλο θέμα. Αλλά ακόμα κι όταν δικά μας κανάλια αγοράσουν κάποιες σειρές, είτε τις εξοστρακίζουν σε ώρες που βολεύουν τους ξενύχτηδες είτε προβάλλουν τους κύκλους όπως… θυμούνται, χωρίς να κρατούν τη σωστή σειρά της πλοκής. Συνήθως δε για να δεις μια σειρά πρέπει να έχεις συνδρομητικό κανάλι. Το Ίντερνετ, όμως, είναι τελικά αυτό που «καθαρίζει», αφού μπορεί κανείς να δει τις hot ξένες σειρές μέσω torrents ή streaming. Δυστυχώς η παράνομη απόλαυση είναι αυτή που εκμηδενίζει τις αποστάσεις με την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Μερικές, για παράδειγμα, από τις αγαπημένες ξένες σειρές που έκαναν πάταγο στο ελληνικό downloading είναι οι «Game of Thrones», «Dexter», «Breaking Bad», «Homeland και «The Big Bang Theory». Πάρτε λοιπόν μία γεύση από το τι θα παιχτεί φέτος στην αμερικανική τηλεόραση. Από όλα έχει ο μπαξές, ολοκαίνουργιες αλλά και παλιές γνώριμες τηλεοπτικές σειρές, με μερικές από αυτές να διανύουν φέτος τον τελευταίο κύκλο επεισοδίων τους. Οπότε μη χολοσκάτε που στην ελληνική τηλεόραση έχουν βαλθεί να μας μάθουν με το ζόρι... τούρκικα και βραζιλιάνικα. Απλώς χαλαρώστε και προετοιμαστείτε για ένα τηλεοπτικό μενού που θα σας καθηλώσει στην οθόνη... του υπολογιστή σας.

Τίτλοι τέλους για πολλές σειρές Oι νέες τηλεοπτικές αφίξεις για το φθινόπωρο στην Αμερική ξεπερνούν τις 50 και δεν θα αφήσουν κανέναν παραπονεμένο. Βρίσκουμε σειρές που βρίσκονται ήδη στον τρίτο, τέταρτο και πέμπτο κύκλο επεισοδίων τους, ενώ για ορισμένες πέφτει η αυλαία. Ενδεικτικά περιμένουμε τα

φινάλε των «Dexter» (22.9) και «Breaking Bad»(29.9), που ολοκληρώνονται έπειτα από οκτώ και πέντε επιτυχημένες σεζόν αντίστοιχα, ενώ τα «How I Met Your Mother» και «True Blood» θα μας αποχαιρετήσουν το 2014, έπειτα από εννέα και επτά χρόνια αντίστοιχα. Και τα τέσσερα προβάλλονται στην ελληνική τηλεόραση, άλλα για αρκετό διάστημα, όπως το «True Blood», κι άλλα για πολύ σύντομο, όπως το «Breaking Bad».

Επιστροφή των σταρ στην τηλεόραση Και για όσους είναι ήδη με το… ποντίκι στο χέρι, ορίστε και οι νέες παραγωγές που θα κάνουν πρεμιέρα αυτή την περίοδο. Στο ABC ποντάρουν πολλά στο φιλόδοξο «Once Upon a Time in Wonderland», μια πιο σκοτεινή εκδοχή της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων», αλλά και στο «Agents of S.H.I.E.L.D.», μια σειρά βασισμένη στην κατασκοπική ομάδα S.H.I.E.L.D της «Marvel». Το CBS, από την πλευρά του, εναποθέτει τις ελπίδες του στο «Hostages», που συνδυάζει περιπέτεια και δράμα, και στο κωμικό «The Crazy Ones», τα δύο δυνατά του χαρτιά. Η τελευταία μάλιστα σειρά ξαναφέρνει στην τηλεόραση τον Ρόμπιν Γουίλιαμς σε πρωταγωνιστικό ρόλο ως εκκεντρικό επικεφαλής μιας διαφημιστικής εταιρείας. Με έμφαση στο δράμα, το κανάλι της FOX θα προβάλει, ανάμεσα σε άλλα, και το «Sleepy Hollow», μεταφορά του διηγήματος του Γουάσιγκτον Ίρβινγκ σε μοντέρνο σκηνικό. Επιπλέον, το «Rake», με τον Γκρεγκ Κινίαρ («Little Miss Sunshine») σε ρόλο ριζοσπαστικού μεγαλοδικηγόρου, αποδεικνύει πως διάσημοι ηθοποιοί ψηφίζουν τηλεόραση δαγκωτό. Εντυπωσιακά μπαίνει στην επίθεση το NBC,

επιστρατεύοντας ποιοτικούς ηθοποιούς σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Τζόναθαν Ρις Μάγιερς (γνωστός από τη σειρά «Tudors») θα ντυθεί... Δράκουλας για λογαριασμό της ομώνυμης σειράς («Dracula»), σε μια παραλλαγή του έργου του Μπραμ Στόκερ. Ο Τζέιμς Σπέιντερ, αφού χόρτασε από κωμωδία («Boston Legal» και «The Office»), το γύρισε στο δράμα και θα έχει ηγετικό ρόλο στη σειρά «The Blacklist». Υποδύεται έναν πρώην εγκληματία που συνεργάζεται με το FBI με στόχο τη σύλληψη διαβόητων κακοποιών. Καλές οι καινούργιες σειρές, αλλά κάποιες από τις παλιές παραμένουν στην κορυφή των προτιμήσεων – και των Ελλήνων downloaders. Αρκετές ανανέωσαν το τηλεοπτικό (και ιντερνετικό) ραντεβού τους για φέτος. Αν και για το… καμάρι του AMC, δηλαδή το «Breaking Bad», πέφτουν οσονούπω οι τίτλοι τέλους, δεν συμβαίνει το ίδιο για το πολυεπιτυχημένο «Mad Men» και τη σειρά - φαινόμενο «The Walking Dead». Το «Mad Men» φτάνει αισίως τις επτά σεζόν, ενώ τα αιμοδιψή ζόμπι του «Walking Dead» θα κατακλύσουν τις οθόνες για τέταρτη χρονιά. Για μια ακόμα σεζόν θα προβληθούν σπουδαίες σειρές, όπως το αστυνομικό δράμα «Justified» (πέμπτη σεζόν), το οποίο πρόσφατα βρήκε θέση και στην ελληνική τηλεόραση, αλλά και η σειρά τρόμου «American Horror Story»(τρίτη σεζόν). Οι κωμικές σειρές «Modern Family» και «Big Bang Theory» συνεχίζονται για πέμπτη και έβδομη χρονιά αντίστοιχα. Θα πρέπει, όμως, να περιμένετε μέχρι το 2014 για να δείτε τους νέους κύκλους των «Boardwalk Empire», «Game of Thrones», «Downton Abbey» και «Hannibal».

«Sleepy Hollow»

«The Crazy Ones» «Agents of S.H.I.E.L.D.»

ποντικιart

19/9 -25/9

Ραντάρ 05/25

www.topontiki.gr

ΑστικΗ γεωγραφια Πολυκατοικια Παπαλεοναρδου

Μια πικρή, νεοελληνική ιστορία Ήταν ένα διαφορετικό απόγευμα Κυριακής αυτό που έζησαν χιλιάδες Αθηναίοι πριν από λίγες ημέρες στο κέντρο της πόλης τους. Όχι μόνο «με το τίποτα» στήθηκαν πέντε μικρές συναυλίες υψηλού επιπέδου σε ισάριθμους δημόσιους χώρους της Αθήνας ξαφνιάζοντας ευχάριστα περαστικούς και τουρίστες, αλλά τροφοδοτήθηκαν με ζωή περιοχές που συνήθως υποφέρουν από φαινόμενα ερήμωσης. Όπως η πλατεία Κοτζιά και ο κήπος του Αρχαιολογικού Μουσείου. Ο πρωτότυπος αυτός μουσικός περίπατος είχε νοητή κατάληξη την πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στη συμβολή των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Η πρόσφατη ειδησεογραφία τής έδωσε ένα νέο όνομα, «Βίλα Σκαραμαγκά», στο πρότυπο άλλων καταλήψεων («Βίλα Αμαλία»), καθώς επιχειρείται μια διαφορετική «ανάγνωση» των παραδοσιακών τοποσήμων της αστικής Αθήνας. Πρόκειται για το σπίτι που έζησε η Μαρία Κάλλας όσο η βάση της ήταν η ελληνική πρωτεύουσα, από το 1937 έως το 1945. Οικοδομήθηκε το 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969), με μορφολογικές επιρροές από το γερμανικό Jugendstil. Ανήκει, από το 1950, στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και το 1989 κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Πριν από λίγα χρόνια εκπονήθηκε μελέτη αποκατάστασής της, η οποία δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ένα παρόμοιο περιουσιακό στοιχείο θα αποτελούσε πλουτοπαραγωγικό στοιχείο: κοινώς, το κράτος, ο δήμος, η πόλη θα εισέπρατταν ζεστό χρήμα. Στην Ελλάδα το σπίτι που έζησε η μεγαλύτερη γυναικεία φωνή του 20ού αιώνα δεν αξιοποιείται από το 1999, οπότε και αποχώρησε ο τελευταίος εκμισθωτής (ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο), εξαιτίας της φθοράς που προκάλεσε ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας. Πυρκαγιά που εκδηλώθηκε λίγα χρόνια αργότερα, επέτεινε τη δραματική του κατάσταση. Έγινε καταφύγιο για τοξικομανείς, αστέγους και αρουραίους, ενώ στα λευκά μάρμαρα των εσωτερικών του χώρων στοιβάχτηκαν σκουπίδια, ακαθαρσίες και σύριγγες. Το 2009 πέρασε στα χέρια καταληψιών ενώ στις αρχές του χρόνου με επιχείρησή της η Αστυνομία ανακατέλαβε το κτήριο. Δεν γνωρίζουμε τις προθέσεις του ΝΑΤ. Προφανώς, το ίδιο δεν έχει τους πόρους να αποκαταστήσει το κτήριο. Η μόνη υπαρκτή διέξοδος είναι μια πρωτοβουλία από το υπουργείο Πολιτισμού ή και ιδιώτες προκειμένου να συσταθεί ένας άτυπος κουμπαράς όπου θα συγκεντρώνονται ιδιωτικές χορηγίες για την επαναγορά της πολυκατοικίας και την ίδρυση Μουσείου Καλλάς. Πιθανότατα θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και πόροι από το ΕΣΠΑ. Αρκεί κάποιος να ρίξει την ιδέα. Δημήτρης Ρηγόπουλος

«Ταξίδι στην αιωνιότητα»

ΕθνικH ΛυρικH ΣκηνH

Νοικοκυρεμένη και προσιτή Η σεζόν που πέρασε στέφθηκε με επιτυχία ως προς τα νούμερα προσέλευσης του κόσμου, αλλά και εσόδων. Για φέτος, η Λυρική Σκηνή έχει ετοιμάσει ένα πλούσιο και ενδιαφέρον πρόγραμμα με πρωτιές και εκπλήξεις Σόνια Μαγγίνα

Με 90.000 θεατές να κατακλύζουν τους φυσικούς χώρους εμφανίσεών της (Ολυμπία, Μέγαρο Μουσικής και Ηρώδειο), 20.000 θεατές εκτός των τειχών να παρακολουθούν παραστάσεις της, 4.000 Αθηναίους να πηγαίνουν στη Βαρβάκειο Αγορά και πλέον των 5.000 να παρακολουθούν το αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας στο Μουσείο της Ακρόπολης, η Εθνική Λυρική Σκηνή, που φέρει ευδιάκριτα τη σφραγίδα του Μύρωνα Μιχαηλίδη στον εκσυγχρονισμό και την εξωστρέφεια που τη χαρακτηρίζουν, μπορεί πλέον να περηφανεύεται ότι αφορά τους πολλούς και όχι μόνο λίγους κι εκλεκτούς. Η πληρότητα των παραστάσεων της περασμένης σεζόν κυμάνθηκε μεταξύ 80-100% κι αυτό μεταφράστηκε σε έσοδα 2.220.000 ευρώ, όταν το κόστος του καλλιτεχνικού προϋπολογισμού ήταν 2.580.000 ευρώ (παρά τους αρχικούς υπολογισμούς που έφταναν τα 3.890.000 ευρώ, το κόστος μειώθηκε πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ τελικά). Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ δικαίως έλαμπε όταν ανακοίνωσε χθες πως το χρέος της Λυρικής, που το 2011 ξεπερνούσε τα 17 εκατομμύρια ευρώ, πλέον έχει μειωθεί κατά 73% και είναι 4.697.000 εκατ. ευρώ – χάρη σε εξαιρετικά προσεκτικές κινήσεις και προσωπική εργασία

από το σύνολο του προσωπικού. Μειωμένη βέβαια είναι και η επιχορήγηση, κατά 5 εκατ. ευρώ, κι από τα συνολικά 12 εκατ. ευρώ που προορίζονται για την ΕΛΣ έχουν εκταμιευτεί τα 4,8 εκατ. Ωστόσο η ΕΛΣ συμβαδίζει πλέον με την εποχή της, επενδύοντας στην ανάπτυξη κι αξιοποίηση προγραμμάτων με τη συγχρηματοδότηση του ΕΣΠΑ (όπως το πρόγραμμα e-Audition αλλά και η δημιουργία Εικονικού Μουσείου Όπερας), έχοντας ήδη καταθέσει προτάσεις στην πολιτεία για τη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020. Σε εκκρεμότητα πάντως παραμένει το νέο οργανόγραμμα της ΕΛΣ, ήδη κατατεθειμένο στο υπουργείο Εσωτερικών από τον περασμένο Μάρτιο, το οποίο, σύμφωνα με τον κ. Μιχαηλίδη, καλύπτει τόσο τις ιδιαιτερότητες του οργανισμού όσο και τις ανάγκες της εποχής και αφορά 500-550 θέσεις εργασίας. Το μεγάλο στοίχημα για την ΕΛΣ δεν είναι φυσικά άλλο από τη μετάβασή της στη νέα της μόνιμη στέγη, στο Δέλτα Φαλήρου. Ήδη προετοιμάζεται το έδαφος, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, για τη δοκιμαστική περίοδο το πρώτο εξάμηνο του 2016, ώστε όλα να είναι έτοιμα για τα επίσημα εγκαίνια τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Εμβληματικοί ανδρικοί χαρακτήρες, νέο αίμα και πρωτιές… Βέρντι, Ροσίνι, Μασνέ, Μότσαρτ, Στράους, Τσαϊκόφσκι και Σοπέν… «Ριγολέττος», «Μάκμπεθ», «Βέρθερος», «Οθέλλος» και «Ντον Τζιοβάνι»… Κλασικοί λυρικοί συνθέτες, μεγάλοι ρόλοι κι ο Βέρντι στο επίκεντρο, με αφορμή το έτος Βέρντι που γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο φέτος, δεσπόζουν στο πρόγραμμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για τη σεζόν που αρχίζει. Ο Γιάννης Χουβαρδάς στην πρώτη συνεργασία με την ΕΛΣ αλλά και την πρώτη του σκηνοθεσία όπερας είναι το όνομα - έκπληξη του προγράμματος και περιμένουμε τον «Ντον Τζιοβάνι» του χρόνου στο Ηρώδειο με ενδιαφέρον. Θα δούμε επίσης τη «Σταχτοπούτα» (Θέατρο Ολυμπία, τέλη Οκτωβρίου) διά χειρός μιας νεαρής σκηνοθέτιδας της όπερας, της Ροδούλας Γαϊτάνου, που ντεμπουτάρει στην ΕΛΣ ύστερα από θητεία στην Royal Opera του Λονδίνου, ενώ 31 χρόνια μετά την τελευταία παρουσίασή του στην ΕΛΣ, ο «Βέρθερος» του Ζιλ Μασνέ (αρχές Απριλίου, Ολυμπία) ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. Ο δημοφιλής «Ριγολέττος» του Βέρντι επαναλαμβάνεται (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αρχές Δεκεμβρίου) και ακολουθεί (μέσα Ιανουαρίου) ο συναρπαστικός «Μάκμπεθ» του, σε σκηνοθεσία του Λορένζο Μαριάνι, ο οποίος έχει συνεργαστεί με κορυφαία λυρικά θέατρα σε Ευρώπη και Αμερική. Οπερέτα, μπαλέτο αλλά και δράσεις στο φουαγιέ δεν θα μπορούσαν να

λείπουν: την οπερέτα «Νυχτερίδα» του Στράους σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Ευκλείδης, ενώ ο Ρενάτο Τζανέλλα (επαναλαμβάνονται ο «Καρυοθραύστης» και το «Ταξίδι στην αιωνιότητα» σε χορογραφίες του) χορογραφεί τη «Λίμνη των κύκνων» του Τσαϊκόφσκι και ο Γιανίκ Μποκέν παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη το μπαλέτο «Ερωτευμένος Σοπέν» του Φρεντερίκ Σοπέν. Στα «Απογεύματα στο φουαγιέ» θα παρουσιαστούν μεταξύ άλλων η πρώτη ελληνική όπερα («Ο υποψήφιος βουλευτής» του Ξύνδα, 1917) και έργα σε πρώτη εκτέλεση του Γιώργου Κουμεντάκη (ο οποίος μάλιστα θα υπογράψει και την όπερα «Η φόνισσα» το φθινόπωρο του 2014). Ο Νίκος Κυπουργός στη μουσική και ο Θωμάς Μοσχόπουλος στη σκηνοθεσία δημιουργούν την όπερα για παιδιά «Προσοχή! Ο Πρίγκιπας λερώνει» (9 Νοεμβρίου, Ολυμπία), που ωστόσο, για πρώτη φορά, θα παρουσιαστεί και σε βραδινές παραστάσεις για το ενήλικο κοινό. Τέλος, η ΕΛΣ για πρώτη φορά φέτος θα προσφέρει 150 εισιτήρια για ανέργους στην τιμή των 5 ευρώ για κάθε δεύτερη παράσταση που θα φιλοξενήσει το Ολυμπία συν την παιδική (πλην της πρεμιέρας). Γεύση από τα τρία πρώτα έργα της σεζόν («Σταχτοπούτα», «Καρυοθραύστη» και «Ριγολέττο») θα δώσει η ΕΛΣ στην ανοιχτή δοκιμή με ελεύθερη είσοδο που θα κάνει στην Πύλη Ε9 του λιμανιού του Πειραιά, στην πρώτη της παρουσία στον συγκεκριμένο χώρο, στις 26 Σεπτεμβρίου…

06/26 Μοτέρ

19/9 -25/9

ποντικιart

www.topontiki.gr

Γοργόνες και... δικαιώματα Έχουμε περάσει σε μια νέα εποχή. Τα νέα δεδομένα, όμως, πολλές φορές είναι αχαρτογράφητα. Η δημιουργία του Finos Film Channel στο YouTube και η πορεία του είναι ένα χαρακτηριστικό Σόνια Μαγγίνα

Στη θρυλική Finos Film έχει μπει πλέον νέο αίμα, νέοι άνθρωποι, κι αυτή η αλλαγή σκυτάλης φέρνει την εταιρεία - ορόσημο του ελληνικού κινηματογράφου μπροστά στις προκλήσεις της νέας εποχής. Ένα νέο site, υπό κατασκευήν προς το παρόν, ετοιμάζεται να κάνει πρεμιέρα μέσα στον Οκτώβριο (πιθανή ημερομηνία τα τέλη του μήνα), με όλες τις χρηστικές πληροφορίες που αφορούν τις ταινίες που γύρισε η εταιρεία τον καιρό της παντοκρατορίας της, βιογραφίες όλων των συντελεστών της, χρονοδιαγράμματα, συνεντεύξεις και μηνιαία θεματικά αφιερώματα. Όλες οι ταινίες της FF έχουν ψηφιοποιηθεί ενώ στα σκαριά βρίσκεται και η πλήρης αποκατάσταση 15 περίπου ταινιών που δεν προβάλλονται (όπως ο «Γρουσούζης», π.χ., ή η «Νεκρή Πολιτεία»).

Ο κόσμος λατρεύει τις ελληνικές ταινίες Στο ίδιο πλαίσιο, του να δοθεί στίγμα εκσυγχρονισμού, αλλά και με δεδομένη την πειρατική κυκλοφορία των ταινιών της FF (αλίμονο αν οι δημοφιλέστατες ταινίες δεν έβρισκαν τον δρόμο τους προς τις οθόνες των υπολογιστών), η εταιρεία, κατόπιν συμφωνίας με την Google, δημιούργησε το Finos Film Channel στο YouTube. Παρ’ ότι το κανάλι δημιουργήθηκε στα «βουβά» και η δημιουργία του δεν συνοδεύτηκε καν από μια αναγγελία στα ΜΜΕ μέσω δελτίου Τύπου, στον ενάμιση περίπου μήνα λειτουργίας του είχε περισσότερους από 28.500 συνδρομητές και 1 εκατομμύριο προβολές (viewers) των 95 περίπου ταινιών που είχαν ανέβει. Τα νούμερα στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλούν από μόνα τους: ο κόσμος λατρεύει τις παλιές ελληνικές ταινίες. Κι όμως, το κίνητρο δεν είναι το κέρδος για την ίδια την εταιρεία: οι συμφωνίες με την Google για τις διαφημίσεις των δύο πρώτων χρόνων είναι προκαθορισμένες, και μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος μπορεί η εκάστοτε εταιρεία να κλείνει δικές της διαφημιστικές συμφωνίες. Στην περίπτωση της Finos Film (με ποσοστό επί των διαφημίσεων 55%, ενώ το 45% ήταν της Google) το κέρδος από τις προβολές ενός μήνα μέσω You Tube ήταν περίπου 1.000 δολάρια, από τα οποία το 25% ανήκε στις Αττικές Εκδόσεις, με τις οποίες συνεργάζεται και οι οποίες έχουν αναλάβει το τεχνικό κομμάτι αλλά και την επικοινωνία του project, και από τα υπόλοιπα θα αποδίδονταν τα δικαιώματα στους αρμόδιους φορείς. Μια μικρή έρευνα σε εταιρείες που διαθέτουν κανάλια στο YouTube με 4-5 εκατομμύρια viewers, απέδωσε έναν μέσο όρο 2.500 δολαρίων μηνιαίως.

Τα δικαιώματα, αντίπαλος των ταινιών Κι όμως, το κανάλι, με τη συγκεκριμένη μορφή τουλάχιστον, θα ανήκει στο… παρελθόν από 1η Οκτωβρίου. Το τείχος των δικαιωμάτων στάθηκε

παράδειγμα του πώς το παρελθόν διεκδικεί μια θέση στο μέλλον μέσω Διαδικτύου αλλά και του τι πρέπει να προσέχει κάθε φορέας. Κι όμως, οι ταινίες «σκόνταψαν» στα... δικαιώματα ισχυρός αντίπαλός. Αιτία γι’αυτό δεν ήταν ούτε κάποια διαφωνία ούτε κάποια αντιπαλότητα. Ήταν η αχαρτογράφητη ακόμη «περιοχή» του Ίντερνετ – που στην Ελλάδα παραμένει περισσότερο αχαρτογράφητη κι ίσως πεδίο αυθαιρεσιών απ’ό,τι σε άλλες χώρες. Κι αυτό μερικές φορές μπορεί να ανασύρει θέματα νομικής φύσης εκ του μηδενός. Δεν είναι κακό να μη γνωρίζει κανείς, είναι ζημιογόνο όμως το να μη φροντίζει να μαθαίνει. Αργά ή γρήγορα όλοι οι σύγχρονοι δρόμοι θα μας οδηγήσουν στο Διαδίκτυο και πρέπει, ο καθένας στον τομέα του, να προετοιμαστεί ανάλογα. Μια προβολή στην οθόνη του μικρού υπολογιστή στο σπίτι μας δεν είναι ισάξια με μια προβολή σε ένα ελεύθερο ή ένα συνδρομητικό κανάλι (παρεμπιπτόντως, το συνδρομητικό κανάλι του OTE TV, που προβάλλει αποκλειστικά ελληνικές ταινίες, είναι το δεύτερο δημοφιλέστερο της πλατφόρμας μετά το αθλητικό). Η αλλαγή πλεύσης ήταν αναγκαίο κακό. Από την 1η Οκτωβρίου το επίσημο κανάλι της FF στο YouTube θα προβάλλει επιλεγμένα αποσπάσματα από κάθε ταινία (συνολικά θα καλύπτεται ένα 20λεπτο). Η ανακοίνωση της εταιρείας είναι λιτή: ««Στόχος της Finos Film ήταν να φέρουμε τις ταινίες πιο κοντά στο κοινό, πολεμώντας παράλληλα σε έναν βαθμό την πειρατεία. Τα σύνθετα θέματα δικαιωμάτων που παρουσιάστηκαν, προκύπτουν κυρίως από την άγνοια που επικρατεί στη χώρα μας ως προς τα νέα μέσα και τις δυνατότητες που προσφέρουν». Η FF βρίσκεται μπροστά σε μια νέα πρόκληση: να προσφέρει στο κοινό του Διαδικτύου μέσα από σπιντάτα αποσπάσματα και ειδικά αφιερώματα αυτό που χρειάζεται. Το κοινό άλλωστε στάθηκε δίπλα της σε αυτήν τη διαδικτυακή περιπέτεια – κι είναι κοινό που δεν ζούσε την εποχή του Φίνου, ούτε την εποχή που γυρίζονταν οι ταινίες της FF. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά…

Φιλοποιμην Φινος

Ο οραματιστής του ελληνικού κινηματογράφου Για σχεδόν σαράντα χρόνια (1943-1977) η Finos Film ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής στην Ελλάδα και μια από τις σημαντικότερες της Ανατολικής Μεσογείου. Ο ιδρυτής της, Φιλοποίμην Φίνος, σπούδασε νομικά, αλλά δεν εξάσκησε ποτέ το επάγγελμα. Το 1928, μόλις τελείωσε τις σπουδές του, ανέλαβε τις κινηματογραφικές επιχειρήσεις του πατέρα του. Μπαινοβγαίνοντας στις σκοτεινές αίθουσες μαγεύτηκε από τον κόσμο της έβδομης τέχνης. Η φωτογραφία, ο ήχος, η υποκριτική, η μουσική, τα σκηνικά συνθέτουν έναν άγνωστο κόσμο που ο Φίνος θα κατακτήσει με ευκολία. Το 1939 αποφασίζει να κυνηγήσει το όνειρό του. Θα πουλήσει ό,τι είχε και δεν είχε και θα ιδρύσει στο Καλαμάκι τα «Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο». Τα δύσκολα χρόνια που θα ακολουθήσουν δεν θα καταφέρουν να γονατίσουν τον Φίνο. Ο πατέρας του θα εκτελεστεί από τους Γερμανούς, ο ίδιος θα φυλακιστεί, το στούντιο θα λεηλατηθεί. Πρόσφατα «ανέβηκε» στο You Tube απόσπασμα από τη «χαμένη» ταινία Επικαίρων του Φίνου για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής, στην Αθήνα του 1944.

ποντικιart

19/9 -25/9

Μοτέρ 07/27

www.topontiki.gr

ΕλληνικΗ ΑκαδημΙα ΚινηματογρΑφου

Εξωστρέφεια εδώ και τώρα Θα περίμενε κανείς να δει την παντοκρα τορία της Αλίκης Βουγιουκλάκη να συνεχίζεται και στο Διαδίκτυο – ας μην ξεχν άμε ότι ήταν η βασίλισσα των κινηματογραφικών εισιτηρίων για πολλά χρόν ια. Με έκπληξη είδαμε ότι το κοινό δίνε ι στις ταινίες της Αλίκης έναν ισχυρό μέσο όρο (15.000 viewers), αλλά όχι και τα σκήπτρα. Αυτά ανήκουν στη… Γεωρ γία Βασιλειάδου! Στους δε άνδρες πρω ταγωνιστές, κυριαρχεί ο Λάμπρος Κωνσταν τάρας. Ας δούμε όμως το top ten, όπω ς διαμορφώθηκε από τις προβολές (οι οποίες συνοδεύονται από ενθουσιαστικ ά έως αποθεωτικά σχόλια από τους θεατ ές).

3 «Κάτι κουρασμένα παλληκάρια», 1967 – 33.063 3 «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», 1961 – 32.246 3 «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι», 1971 – 28.747 3 «Τζένη - Τζένη», 1966 – 25.100 3 «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά», 1955 – 25.0 70 3 «Η Χαρτοπαίχτρα», 1965 – 24.462 3 «Ο ατσίδας», 1962 – 22.737 3 «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω», 1967 – 21.875 3 «Φωνάζει ο κλέφτης», 1965 – 21.265 3 «Ο γαμπρός από το Λονδίνο» – 20.9 76 Είναι λογικό να μη συγκεντρώνουν όλες οι ταινίες την ίδια προτίμηση. Αυτές που φαίνεται να μην τραβούν τον κέρσορα να κάνει κλικ πάνω τους συχνά είναι: 3 «Το αμαξάκι», 1957 – 4.546 3 «Η νεράιδα και το παλληκάρι», 1969 – 4.013 3 «Νόμος 4000», 1962 – 3.644 3 «Διακοπές στο Βιετνάμ», 1971 – 2.40 7 3 «Η δίκη των δικαστών», 1974 – 2.68 3

Μια βόλτα στο κανάλι της Finos Film Κόντρα στον Σουλεϊμάν, τη Χιουρέμ, τον Εζέλ και την Καρανταγί, οι θρυλικές ατάκες του Κωνσταντάρα, το καυστικό χιούμορ της Βλαχοπούλου, η λάμψη της Αλίκης, το ταλέντο της Τζένης όχι μόνο επιβιώνουν, αλλά φαίνεται να προσελκύουν και πιο νέο κοινό. Απόδειξη το επίσημο κανάλι της Finos Film. Φανταστείτε την έκπληξη των σινεφίλ όταν σερφάροντας αυγουστιάτικα στο Διαδίκτυο «έπεσαν» πάνω σε αξέχαστες ταινίες της Finos Film: «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι», «Η θεία από το Σικάγο», «Μανταλένα», «Λόλα», «Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός», «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Χαρτοπαίχτρα» και άλλες αγαπημένες ελληνικές ταινίες των δεκαετιών του ’50, του ’60 και του ’70 ήταν διαθέσιμες εντελώς δωρεάν στο Διαδίκτυο, και μάλιστα σε υψηλή ποιότητα εικόνας και ήχου.

Τα αστέρια του Φίνου Ορέστης Μακρής, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Βασίλης Λογοθετίδης, Γεωργία Βασιλειάδου, Ρένα Βλαχοπούλου, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Τζένη Καρέζη, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ντίνος Ηλιόπουλος, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Νίκος Κούρκουλος, Ζωή Λάσκαρη, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη... η λίστα με τους πρωταγωνιστές του Φίνου δεν έχει τέλος. Ήταν όλοι τους εκεί. Στο στούντιο της Finos Film, αρχικά στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Στουρνάρα 27, και αργότερα στην οδό Χίου 52. Η αφρόκρεμα του ελληνικού θεάτρου αλλά και σκηνοθέτες όπως ο Σακελλάριος, o Γρηγορίου, ο Δαλιανίδης, ο Δημόπουλος, ο Γλυκοφρύδης, ο Γεωργιάδης δούλεψαν στις ταινίες της Finos Film. Ο Φίνος, διορατικός και αεικίνητος, ήταν από το πρωί ώς το βράδυ με ένα κατσαβίδι στο χέρι και συντηρούσε τις μηχανές του. Το κοινό λάτρεψε τις ταινίες του Φίνου και οι συνεργάτες του το πάθος για τον κινηματογράφο και το πείσμα του. Αρνήθηκε να βγει στο εξωτερικό, δεν πίστεψε στη Μελίνα, δεν έκανε την παραγωγή στο «Ποτέ την Κυριακή». Το 1971 εγκαινιάστηκε το νέο ιδιόκτητο στούντιο της Finos Film στην Παιανία. Ο ερχομός της τηλεόρασης θα δώσει τη χαριστική βολή στην κινηματογραφική βιομηχανία. Μετά τον θάνατο του Φίνου, το 1977, η σύζυγός του Τζέλλα βρέθηκε αντιμέτωπη με τεράστια χρέη. Ωστόσο με τη συμπαράσταση του Γιώργου Τσαγκαράκη, όπως γράφει ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης, η Τζέλλα Φίνου «κράτησε όρθια και με πυγμή τη Finos Film... και έζησε και απόλαυσε εκ μέρους του συζύγου της την αποκατάσταση του μύθου της εταιρείας και Κωστούλα Τωμαδάκη τη θρυλική επιτυχία στην τηλεόραση».

Θα μπορούσε να είναι και το σύνθημά της. Με αυτή την πολιτική, πάντως, κινείται πλέον η ΕΑΚ. Στο πλαίσιο αυτής θα γίνει για δεύτερη χρονιά η διημερίδα «Riding the greek wave» (28 και 29.9) Χρυσούλα Παπαϊωάννου Το ελληνικό σινεμά έχει ανάγκη την εξωστρέφεια. Και ναι, οι ταινίες μας διαφημίζουν την τέχνη του σινεμά στο εξωτερικό και γίνονται πρεσβευτές του πολιτισμού μας. Αλλά εδώ που τα λέμε, η πολιτική εξωστρέφειας πρέπει να ξεκινάει από τη χώρα μας. Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, με αυτή τη λογική ακριβώς, από πέρυσι εγκαινίασε με επιτυχία τη διημερίδα «Riding the greek wave» με σημαντικούς καλεσμένους από όλη την Ευρώπη. Φέτος θα γίνει για δεύτερη χρονιά, στις 28 και 29 Σεπτεμβρίου. Οι στόχοι παραμένουν οι ίδιοι. Συντονισμένη πολιτική για την ανάπτυξη, την προβολή και την προώθηση του ελληνικού σινεμά. Η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών θα γίνει και πάλι τόπος συνάντησης των επαγγελματιών της κινηματογραφικής αγοράς αλλά και των σινεφίλ. Στη χθεσινή παρουσίαση του προγράμματος της διημερίδας δεν θα μπορούσε, βέβαια, να λείπει και η… επικαιρότητα. Αναφέρθηκε η παραίτηση του Γιώργου Παπαλιού από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ένα δυσάρεστο γεγονός, όπως το χαρακτήρισαν όλοι. Και έπεσε και στο τραπέζι το θέμα του «ταλαιπωρημένου» κινηματογραφικού νόμου, που ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί καλά - καλά και ακούγεται ότι θα υποστεί πάλι αλλαγές. «Υπουργοί και συντεχνιακοί φορείς», ανέφερε ο σκηνοθέτης Τάσος Μπουλμέτης, «εμφανίζονται στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης μόνο για τη μόστρα και μετά δεν κάνουν τίποτα. Αυτό επιτέλους πρέπει να αλλάξει και να καταλάβουν όλοι ότι οι ταινίες κάνουν διαφήμιση της Ελλάδας στο εξωτερικό, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κινηματογραφικό νόμο για να μπει δίπλα το όνομά τους. Να λέμε για παράδειγμα‘‘νόμος Μελίνας’’,‘‘νόμος Βενιζέλου’’,‘‘νόμος Γερουλάνου’’».

Μας συμπάθησαν οι Γερμανοί Η πρόεδρος της ΕΑΚ Κατερίνα Ευαγγελάκου τόνισε το κλίμα συμπάθειας που έχει δημιουργηθεί για τη χώρα μας, π.χ., από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου. Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία εξαιρέθηκαν από μία οικονομική δέσμευση προκειμένου να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα Belrinale coproduction market 2014. Δεν υποχρεούνται δηλαδή να συγκεντρώσουν το 30% της επιχορήγησης για να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Ο διευθυντής της Μπερλινάλε, ο Ντίτερ Κόσλικ, ήταν πέρυσι καλεσμένος της διημερίδας της ΕΑΚ. Στο φετινό «Riding the greek wave» θα συμμετέχουν και θα μας δώσουν τα φώτα τους επαγγελματίες που δουλεύουν στον κινηματογράφο, οι οποίοι εμπλέκονται στην παραγωγή και την προώθηση των ταινιών. Ένας από αυτούς, ο Ρομπέρτο Όλα, εκτελεστικός διευθυντής του Eurimages, του χρηματοδοτικού προγράμματος του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο διαχειρίζεται 25 εκατομμύρια ευρώ που προέρχονται από κρατικές επιχορηγήσεις. Θα κάνει εργαστήριο με θέμα την υποβολή ένταξης στο Eurimages. Ο Ερίκ Γκαραντό, πρώην διευθυντής του Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου, θα μιλήσει για την πολιτιστική εξαίρεση, μια έννοια που προτάθηκε από τη Γαλλία και σύμφωνα με την οποία ο πολιτισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τα άλλα εμπορικά προϊόντα. Από τον διεθνή χώρο, έχουμε ακόμα τους Σαβίνα Νεϊρότι (υπεύθυνη προγράμματος Biennale College Cinema), Νικολάγ Νικίτιν (πρόεδρο του Atelier du Cinema European) κ.ά. Φυσικά θα συμμετέχουν με ομιλίες και εργαστήρια και Έλληνες κινηματογραφιστές.

Η παράπλευρη απώλεια 200 ανθρώπων Στον πολιτισμό δεν υπάρχουν κενά, μόνο ελλείψεις. Όλοι το γνωρίζουν, προφανώς και οι εφορμούντες στρατηγοί της κυβέρνησης των «επιτυχιών». Αλλά αυτή η κοινή διαπίστωση δεν έχει σημασία όταν οι αποφάσεις παίρνονται στη βάση μιας λογιστικής και κυρίως κυνικής λογικής, όπου οι άνθρωποι δεν είναι άνθρωποι, αλλά αριθμοί που πρέπει να σβηστούν και μάλιστα χωρίς το άθροισμά τους να καταλήγει σε κάποιο δημοσιονομικό όφελος – αν υποθέσουμε ότι ισχύει αυτή η ανεκδιήγητη ιστορία του δήθεν δημοσιονομικού οφέλους. Έτσι, λοιπόν, 200 οργανικές θέσεις του υπουργείου Πολιτισμού καταργούνται με συνοπτικές διαδικασίες. Διακόσιοι άνθρωποι θα πάνε σπίτι τους και όχι κάπου αλλού να δουλέψουν, όπως θέλουν να λένε για να θολώνουν το τοπίο. Διότι ο εργάτης ανασκαφής ή ο σχεδιαστής ανασκαφής πού αλλού θα πάει να εργαστεί; Σε ποιο άλλο υπουργείο γίνονται ανασκαφές ώστε να κριθούν περιττοί εκεί όπου ήταν; Πιστεύει κανείς ότι θα σταματήσουν μόνο στους 200; Όχι, αλλά μάλλον θεωρούνται παράπλευρες απώλειες στις μάχες των μεγάλων επιτυχιών. Διότι στο μεταξύ ετοιμαζόμαστε να εφορμήσουμε και να εξάγουμε πολιτισμό στο Άμπου Ντάμπι… ως άλλοι Μεγαλέξανδροι! Δ. Μυρίλλα

08/28 Προβολέας

19/9 -25/9

ποντικιart

www.topontiki.gr

Η κρίση «σηκώνει» κοκτέιλ Απαιτεί άραγε τέχνη ένα κοκτέιλ lemon pie; Σίγουρα ναι, απαντούν οι ειδικοί αλλά και οι πότες με εκλεπτυσμένα γούστα. Μπορεί να θεωρείται είδος πολυτελείας, αλλά να που, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης, ζει στιγμές δόξας και μεγάλης κατανάλωσης Βίκυ Λεβαντή

Έ

νας καλός bartender είναι καλλιτέχνης, με masterpiece τα κοκτέιλ του. Αυτό ισχυρίζονται κάποιοι. Αν δεν συμφωνείτε, ακόμα κι αν δεν πίνετε αλκοόλ, επισκεφτείτε ένα καλό κοκτέιλ μπαρ, καθίστε στην μπάρα, συμβουλευτείτε ή παραγγείλετε στον bartender σας και παρακολουθήστε την όλη διαδικασία. Μην απαντήσετε ακόμα. Αναρωτηθείτε μόνο όταν φτάσετε στον πάτο του ποτηριού σας. Γιατί, όταν μπροστά σας σερβίρεται ένα περίτεχνο κοκτέιλ, με σπιτικά σιρόπια, περίεργα βότανα και εξωτικά φρούτα, σχεδόν με ταχυδακτυλουργικά μέσα και απίστευτη ταχύτητα, τότε ίσως και να έχουν δίκιο. Η προετοιμασία ξεκινάει πολύ πριν ανοίξει τις πόρτες του το κοκτέιλ μπαρ. Όταν έρθει η ώρα να προμηθευτούν τα καλύτερης ποιότητας υλικά τους, από τα bitters μέχρι τη σπιτική λεμονάδα και τον πάγο. Βέβαια, δεν αρκούνται μόνο στη συλλογή των υλικών. Όταν «παραδίδεις μαθήματα mixing», αυτό είναι μόνο η αρχή. Πίσω από την μπάρα κρύβεται μια ολόκληρη φιλοσοφία και φυσικά μια ακόμα μεγαλύτερη βιομηχανία.

Έπιναν κοκτέιλ από το 1850

«Η κουλτούρα του ποτού υπομένει επειδή προσφέρει πολλά οφέλη... πάνω απ’ όλα τη φευγαλέα υπόσχεση της φιλίας και της αγάπης».

Pete Hamill

Το κοκτέιλ δεν είναι κάτι καινούργιο. Κοκτέιλ έπιναν από το 1850. Απλώς, πλέον απολαμβάνουμε το κοκτέιλ της νέας γενιάς, από «ψημένους» bartenders, σε ποιοτικά μπαρ. Αυτό είναι το θέμα του πρόσφατου ντοκιμαντέρ του Ντάγκλας Τιρόλα με τίτλο «Hey Bartender!», το οποίο φυσικά έχουν δει πολλοί που ασχολούνται με την τέχνη του κοκτέιλ. Η ταινία καταγράφει την επανάσταση του κοκτέιλ, τη δεύτερη χρυσή εποχή του- που ξυπνά νοσταλγικά θολές μνήμες της πρώτης-μας πηγαίνει στην Αμερική, αρχές δεκαετίας του 20ού αιώνα. Έπειτα μας μεταφέρει στην περίοδο της ποτοαπαγόρευσης, που έπαιξε ανασταλτικό ρόλο στη συνέχειά της. Υπήρχαν βέβαια και οι ρομαντικοί bartenders, που δεν άλλαξαν χώρα για μια καινούργια δουλειά. Παρέμειναν εκεί για να αναμειγνύουν τα αμφιβόλου ποιότητας ποτά, λόγω του ότι είχαν παρασκευαστεί παράνομα. Μάλιστα, οι περίεργες μείξεις τους με χυμούς τούς έκανε τη ζωή λίγο πιο... «κοκτεϊλάτη» επειδή κάλυπταν με άνεση μέσα στα μπουκάλια την παράνομη αλκοόλη. Και πάλι όμως, η τάση για τα κοκτέιλ ξεθύμανε. Ξαναγωντάνεψε το 1990 σε Μανχάταν και Λονδίνο. Ο Τιρόλα μπορεί να μην έδεσε σωστά όλα τα συστατικά που κάνουν

ένα ντοκιμαντέρ επιτυχημένο, κατάφερε όμως να αποκαλύψει λίγη από τη μαγεία που κουβαλάνε οι τοπ bartenders της Νέας Υόρκης. Τα άτομα που επηρέασαν και συνεχίζουν να επηρεάζουν την παγκόσμια κοκτέιλ σκηνή. Δεν είναι μικρή υπόθεση το ότι οι συντάκτες των «New York Times» και άλλων κολοσσιαίων εφημερίδων και περιοδικών της Αμερικής ξοδεύουν με άνεση και θαυμασμό μελάνι για πάρτη τους. Βέβαια, η γιορτή της «κοκτέιλ κουλτούρας» έρχεται με τη διοργάνωση της μεγαλύτερης εκδήλωσης με θέμα τα κοκτέιλ, το «Tales of the Cocktail», που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στη Νέα Ορλεάνη, εκεί όπου τα τίμησαν για πρώτη φορά.

Το bartending δεν είναι εύκολη υπόθεση Το bartending μπορεί να μην είναι το επάγγελμα που κάθε γονιός ονειρεύεται για το μέλλον του παιδιού του, σίγουρα όμως δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Παλαιότερα, οι περισσότεροι έμπαιναν στον χώρο κυρίως για... ένα «simple ’n’easy» χαρτζιλίκι. Αν λάβουμε, όμως, υπ’όψιν ότι είναι μια δουλειά που απαιτεί ταχύτητα, ακρίβεια, σιγουριά, εξειδικευμένες γνώσεις, φιλικότητα, πάθος, ερωτική σχέση με τη ζωή και κυρίως με τη νυχτερινή διασκέδαση, τότε το bartending δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαντάζει. Χρειάζεται συνεχή εκπαίδευση και σκληρή δουλειά. Για κάποιους, η δημιουργία ενός κοκτέιλ είναι η γέφυρα επικοινωνίας που ενώνει τον bartender με τον πελάτη. Για άλλους, είναι μια δημιουργική διαδικασία μέχρι την τελευταία σταγόνα που θα πέσει στο ποτήρι. Μερικοί το βλέπουν σαν φιλοξενία, νιώθοντας την ανάγκη να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να νιώσουν οι «φιλοξενούμενοί» τους άνετα στο μπαρ, ενώ λίγοι είναι αυτοί που υποδύονται ρόλους, σαν τους ηθοποιούς, οι οποίοι μεταμορφώνονται σε δεκάδες διαφορετικούς bartenders για τον κάθε έναν. Όπως και να έχει, οι καλύτεροι κάθε βράδυ κρατάνε το επίπεδο και το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στα επίπεδα της τέχνης.

Η χρυσή εποχή... των Greκοκτέιλ! Αρχικά, για τους περισσότερους Έλληνες, η λέξη «κοκτέιλ» παρέπεμπε στον Τομ Κρουζ που πετούσε τα σέικερ στον αέρα στο ομώνυμο φιλμ του 1988. Αργότερα, ήρθαν τα «Cosmo’s» που έπινε η Κάρι Μπράντσο στο «Sex & The City». Έτσι, σιγά - σιγά τα wine bars υποχώρησαν για το «cocktail comeback». Πλέον, το αθηναϊκό κοινό κατευθύνεται υπερήφανο και χωρίς δεύτερη σκέψη

19/9 -25/9

ΠΟΝΤΙΚΙart

Προβολέας 09/29

www.topontiki.gr

στα ποιοτικά μπαρ της πρωτεύουσας. Άραγε το κοκτέιλ είναι μόδα, τάση ή και τα δυο; Είναι μια «τάση που δεν έχει φύγει, ούτε πρόκειται να φύγει. Απλώς τον τελευταίο χρόνο, η τάση έγινε και μόδα» μας διαβεβαιώνει ο Θανάσης Πουρνάρους, ο ιδιοκτήτης και bartender του βραβευμένου «Baba Au Rum», το οποίο βρίσκεται στην οδό Κλειτίου, στο Μοναστηράκι. «Οι Έλληνες εξακολουθούν να πίνουν πολλά κοκτέιλ. Είναι η δεύτερη χρυσή εποχή του. Και η... καλύτερη» μας λέει. Και πώς το δικαιολογεί; «H κρίση έφερε μια επιθυμία για μια καλύτερη και ποιοτικότερη ζωή. Όπως στο φαγητό, το ίδιο συνέβη και στα ποτά μας». Δεν δικαιολογείται διαφορετικά η τάση να ξεπετά-

γονται τόσα κοκτέιλ μπαρ στο κέντρο αλλά και στα προάστια της Αθήνας. Αλλά και κάθε μπαρ που σέβεται τον εαυτό του συμπεριλαμβάνει στη λίστα του πάνω από δέκα κοκτέιλ. Το κατά πόσο όλα αυτά μπορούν να το υποστηρίξουν, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Την ίδια άποψη για την κρίση και το κοκτέιλ συμμερίζεται και ο Νίκος Ζήσης, bartender και συν-ιδιοκτήτης του μεξικάνικου – tequilla based – κοκτέιλ μπαρ στην Αβραμιώτου, «Dos Agaves». «Λόγω της κρίσης, όλοι άρχισαν να το ψάχνουν λίγο περισσότερο. Ιδιοκτήτες μαγαζιών και πελάτες. Ο κόσμος δεν είναι πια τόσο χαλαρός όσο παλιότερα. Δεν ξοδεύει συνέχεια. Όταν το κάνει όμως, πρέπει να αξίζει» λέει αναφερόμενος στην τάση των Ελλήνων που, αντί για «απλό ποτάκι - μπαγιάτικο φιστίκι», ζητάνε σπάνια βότανα, καλά αποστάγματα, περίτεχνους συνδυασμούς και άψογες γεύσεις. «Ο κόσμος έρχεται σε εμάς γιατί ξέρει ότι θα τον προσέξουμε, θα τον διασκεδάσουμε και θα περάσουμε καλά». Και πώς του αρέσει περισσότερο να τον αποκαλούν; «Δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες. Είτε bartender είτε barman είτε mixologist, αυτός που σε κρίνει τελικά είναι ο πελάτης. Και το αποτέλεσμα είναι στο ποτήρι σου».

Το κοκτέιλ... όπως δεν το ξέρουμε Ακόµα αµφισβητείται η προέλευση της λέξης cocktail. Την πρώτη φορά, όµως, που βρέθηκε καταγεγραµµένη ήταν στην Αγγλία, στο «The Morning Post and Gazetteer in London», στις 20 Μαρτίου του 1798.

Στην Αµερική εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 28 Απριλίου του 1803, στη «Farmer’s Cabinet».

O πρώτος ορισµός του εµφανίστηκε στη Νέα Υόρκη, στις 13 Μαΐου του 1806.

Ο πρώτος οδηγός για συνταγές από bartender σε bartender ήταν όταν ο Jerry Thomas δηµοσίευσε το 1862 ένα βιβλίο µε τίτλο «How to mix drinks»

Το κοκτέιλ είναι είδος πολυτελείας µε τεράστια κατανάλωση Γενικότερα, τα κοκτέιλ µπαρ της Αθήνας δεν έβαλαν ποτέ ως στόχο τον κόσµο της µπύρας, του ρακόµελου και του τσίπουρου. Εξάλλου είναι µια άνιση µάχη. Σε κανένα κοκτέιλ µπαρ δεν θα βρεις µεγάλη ποικιλία από µπύρες και κρασί. Ανάλογα µε το προϊόν που πουλάς, τον αντίστοιχο κόσµο θα προσελκύσεις. «Σίγουρα το κοκτέιλ αποτελεί ένα είδος πολυτελείας» µας λέει ο Αχιλλέας Πουληµένος, bartender στο αφρολατινικό «Tiki Bar», στην Ακρόπολη. «Η πορεία τους, όµως, είναι ανοδική και η κατανάλωσή τους τεράστια» µας λέει. Και συνεχίζει: «Γενικά, ο τζίρος στα µαγαζιά µπορεί να έχει πέσει απ’ ό,τι στο παρελθόν, αλλά υπάρχει πολύς κόσµος που βγαίνει σε καθηµερινή βάση για να πιει κοκτέιλ». Και πόσα µπορεί να πιει; «Από ένα έως... δώδεκα». Θα τα αντέξει άραγε η αγορά της Αθήνας τόσα µπαρ µε κοκτέιλ; «Ναι, τα αντέχει. Στην Ελλάδα είµαστε σε πολύ υψηλές θέσεις σε κατανάλωση αλκοόλ. Είµαστε οι καλύτεροι πελάτες των εταιρειών παραγωγής αλκοόλ της Ευρώπης. Απλώς, στο τέλος θα επιβιώσουν µόνο οι καλύτεροι». Ο δικός του µισθός πάντως, όπως λέει, είναι «τριπλάσιος από αυτόν ενός καλόµισθου αρχιτέκτονα». Και στο «The Gin Joint», το µπαράκι που άνοιξε πριν από τρία χρόνια, µε το ιδιαίτερο concept που σε µεταφέρει αµέσως στην Αµερική της ποτοαπαγόρευσης, παρατηρείται η στροφή του κόσµου προς την ποιότητα του ποτού, και συγκεκριµένα στο gin. «O κόσµος πλέον ψάχνει τα

ή «The Bon Vivant

Companion».

όµορφα πράγµατα, τα πιο προσεγµένα και εξεζητηµένα. Οι περισσότεροι εδώ έρχονται για κοκτέιλ τις καθηµερινές και τις Κυριακές. Παρασκευή και Σάββατο φεύγουν πιο πολύ τα straight ποτά» µας λέει ο ιδιοκτήτης ∆ηµήτρης Κιάκος. Κι ας έχουν ελάχιστη διαφορά στην τιµή. Γενικά, οι τιµές ενός κοκτέιλ κυµαίνονται –ανάλογα µε το επίπεδο της αλκοόλης που περιέχουν– από 7 έως 12 ευρώ, την στιγµή που τα απλά ποτά στοιχίζουν 6-7 ευρώ. Τι γίνεται, όµως, µε το happy hour στην Ελλάδα; Σ’ ένα από τα πιο mainstream και ρετρό στέκια της Αθήνας, στο «Drunk Sinatra» της οδού Κολοκοτρώνη, ο Τεό, ένας εκ των τριών ιδιοκτητών, µας διαβεβαιώνει πως «εγώ δεν έχω happy hour. Στην Ελλάδα ο κόσµος δεν το έχει σε εκτίµηση, όπως στο εξωτερικό. Όταν κάποιος ακούει ότι ένα µαγαζί έχει happy hour , νοµίζει ότι το µπαρ δεν πάει καλά». Και συνεχίζει: «Οι τιµές κοκτέιλ και ποτών δεν έχουν µεγάλες διαφορές. Αν ήµουν στο Κολωνάκι, θα µπορούσα να έχω happy hour. Τώρα όµως όλα είναι πολύ µελετηµένα». Και τι προτιµάει ο δικός του κόσµος στο street spot που κάθε βράδυ γεµίζει τον πεζόδροµο; «Σε µας η µπύρα και το κοκτέιλ έχουν την ίδια ακριβώς κατανάλωση, ενώ τα καθαρά ποτά έρχονται δεύτερα».

Στο Μισούρι της Αµερικής έγινε το πρώτο κοκτέιλ πάρτι, τον Μάιο του 1917. Με πενήντα προσκεκληµένους και διάρκεια µιας ώρας. Το 2005, ο αρχαιοχηµικός Patrick MacGroven, από το Πανεπιστήµιο της Πενσιλβάνια, ανακοίνωσε πως ανακάλυψε το πρώτο κοκτέιλ ανάµεσα στα 5.000 χρόνων πήλινα δοχεία, από τις όχθες του ποταµού Τίγρη, κάπου µεταξύ Ιράν και Ιράκ. Το... επίµαχο δοχείο περιείχε ίχνη τρυγικού οξέος, χυµό µήλου και κριθάρι. Εκείνος το περιέγραψε ως «το πρώτο µεθυστικό ποτό».

10/30 Βιβλίο

19/9 -25/9

ποντικιart

www.topontiki.gr

Η Ακρόπολη ως σημείο συνάντησης χριστιανισμού κι ελληνισμού Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε σημαντική βιβλιογραφία πάνω στο σχετικό θέμα, το οποίο μας προκαλεί έκπληξη, θαυμασμό και ενδιαφέρον για την περαιτέρω «διαλεύκανση» του ρόλου που έπαιξε διαχρονικά το λαμπρό αυτό μνημείο της αθηναϊκής Δημοκρατίας Ξενοφών Μπρουντζάκης

Αντώνης Καλδέλλης Ο Βυζαντινός Παρθενώνας Εκδόσεις: Ψυχογιός Σελ.: 400 Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ιστορική πτυχή παρουσιάζεται στον παρόντα τόμο, που αναφέρεται στην τύχη του Παρθενώνα κατά τη διάρκεια της χιλιόχρονης βυζαντινής περιόδου. Τα ευρέως γνωστά για τον «βυζαντινό Παρθενώνα» – όπως τον αποκαλεί ο συγγραφέας και καθηγητής του Βυζαντινού Πολιτισμού στο τμήμα κλασικών σπουδών στο Οχάιο – είναι ελάχιστα και κυρίως τελείως διαφορετικά από αυτά που πιστεύουμε. Ότι, δηλαδή, ο υπέρλαμπρος ναός της αρχαιότητας και η Αθήνα έπεσαν σε πλήρη παρακμή σα να διακόπηκε η ιστορική τους παρουσία. Με τη μετατροπή του αρχαίου κτίσματος σε χριστιανικό ναό αρχίζει μια νέα περίοδος για το εμβληματικό αυτό μνημείο – το κορυφαίο του δυτικού πολιτισμού –, όπου ενώνεται η κλασική αρχαιότητα και ο χριστιανικός πολιτισμός. Εδώ ο συγγραφέας υποστηρίζει κάτι τολμηρό. Με τη μετατροπή του Παρθενώνα σε χριστιανική εκκλησία εγκαινιάζεται μια νέα ιστορική χρήση του μνημείου, αυτή που το ανέδειξε σε σημαντικό προσκυνηματικό τόπο, του οποίου η φήμη απλώθηκε σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ο συγγραφέας προσθέτει μάλιστα και μια σημαντικότατη παρατήρηση. Ο Παρθενώνας ως τόπος χριστιανικής λατρείας διαχωρίζεται πλήρως από το τυπικό της εκκλησιαστικής λατρείας, μια και δεν γίνεται χρήση ούτε ιερών λειψάνων, ούτε αγίων εικόνων. Ο ναός μετατρέπεται σε προσκυνηματικό τόπο λατρείας ως οικοδόμημα, συνδέοντας τον προσκυνητή άμεσα με το κλασικό του παρελθόν δίχως καμιά λατρευτική διακοσμητική μεσολάβηση! Αν και ο ναός είχε αφιερωθεί στη λατρεία της Θεοτόκου, ήταν – σύμφωνα με τα συμπεράσματα του συγγραφέα – δύσκολο να διακριθεί αν οι τιμές αποδίδονταν σε εκείνη ή στον ναό. Μια ακόμα τολμηρή άποψη, αλλά πειστική και λογικοφανής, είναι αυτή που με βεβαιότητα διατυπώνεται στο βιβλίο και υποστηρίζει εμφατικά πως ο Παρθενώνας ως μνημείο δεν είχε καταφέρει να τύχει ανάλογης προσοχής στους κλασικούς χρόνους της αρχαιότητας όσης έτυχε στην «άγνωστη» βυζαντινή του περίοδο, κατά την οποία δεχόταν τιμητικές επίσημες επισκέψεις αυτοκρατόρων, αγίων της χριστιανικής πίστης,

ενός πολυπληθούς ρεύματος προσκυνητών που κατέστησαν την «άσημη» Θεοτόκο την Αθηνιώτισσα περιλάλητη από τη Ρώμη ώς την Κωνσταντινούπολη και από την Πόλη ώς την Ανατολή. Ποτέ άλλοτε δεν εγκωμιάστηκε με τόση θέρμη όση επέδειξαν οι ρήτορες της βυζαντινής περιόδου. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε σημαντική βιβλιογραφία πάνω στο σχετικό θέμα, το οποίο μας προκαλεί έκπληξη, θαυμασμό και ενδιαφέρον για την περαιτέρω «διαλεύκανση» του ρόλου που έπαιξε διαχρονικά το λαμπρό αυτό μνημείο της αθηναϊκής Δημοκρατίας. Πάνω σε αυτό, δηλαδή τη διεύρυνση της σχετικής έρευνας με στόχο να πέσει περισσότερο ιστορικό φως στον ρόλο του Παρθενώνα στις διάφορες περιόδους της ιστορικής του παρουσίας, ο συγγραφέας επισημαίνει την αναγκαιότητα της αρχαιολογικής έρευνας. Ξεχωριστό ενδιαφέρον για τη διερεύνηση του βυζαντινού Παρθενώνα έχει επίσης και η σχετική «μόδα» της μεσαιωνικής λατρείας της Θεοτόκου, που στη βυζαντινή Αθήνα «εκδηλώθηκε με μια εξαιρετικά ιδιάζουσα μορφή», όπως επισημαίνει ο συγγραφέας. Μάλιστα τονίζει με έμφαση ότι «υπήρξαν ιστορικές στιγμές κατά τις οποίες η μεσοβυζαντινή Αθήνα επισκίασε και την ίδια την Κωνσταντινούπολη ως κατ’εξοχήν πόλη της Θεοτόκου». Από την Παρθένο Ελληνίδα θεά Αθηνά φαίνεται πως η πόλη περνά στην επίσης Παρθένο Μαρία της εβραϊκής παραδόσεως. Φυσικά όλο το εγχείρημα επικεντρώνεται θεωρητικά στον τρόπο με τον οποίο αφομοιώθηκε η κλασική αρχαιότητα από τον βυζαντινό χριστιανικό κόσμο. Εδώ ο συγγραφέας αποδεικνύεται ιδιαίτερα προσεκτ ικός, εξετάζοντας πώς μια τεράστια και ιδιαίτερα πολύπλοκη πολιτισμική κληρονομιά εντάσσεται στα μέτρα και τα σταθμά ενός νέου κόσμου, που είναι σαφώς διαφορετικός, αλλά όχι τόσο ώστε να μην έχει την άμεση ανάγκη της διαχρονικής λάμψης της ελληνικής αρχαιότητας. Έξυπνα ο συγγραφέας αποστρέφει την προσοχή του και το ενδιαφέρον του από τη «συνέχεια» του ενός κόσμου στον άλλο και την επικεντρώνει «στις δημιουργικές όψεις και στην ιστορική διάσταση της πολιτισμικής έντασης μεταξύ ελληνισμού και χριστιανισμού». Πρόκειται για μια δίχως άλλο σημαντική μελέτη πάνω σε ένα θέμα σχεδόν άγνωστο, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό, τουλάχιστον στο να κατανοήσουμε τις μεταμορφώσεις της ελληνικής μας ταυτότητας.

Σοφία Κολοτούρου Τα επτά πρόσωπα της κώφωσης Συνέδριο για την κώφωση στον 21ο αιώνα Εκδόσεις: Gutenberg , σελ.: 225 Αυτό το βιβλίο μιλάει για τους επτά διαφορετικούς δρόμους που μπορεί να ακολουθήσει ένας κωφός μεγαλώνοντας, ανάλογα με το πώς επικοινωνεί (προφορικά ή με νοηματική) και ανάλογα με τα βοηθήματα αποκατάστασης που χρησιμοποιεί (ακουστικά βαρηκοΐας, κοχλιακά εμφυτεύματα). Είναι γραμμένο ως μυθοπλασία που αφορά σε μελλοντικό χρόνο (στο 2030) και προβλέπει τις πιθανές εξελίξεις που θα έχουν συμβεί έως τότε στον τομέα της αποκατάστασης της κώφωσης.

Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως στους ακούοντες, εκείνους που θέλουν, λόγω επαγγέλματος ή λόγω προβλήματος ακοής στο οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον, να εξερευνήσουν τα ενδότερα του κόσμου των κωφών. Είναι ένα βιβλίο χρήσιμο για ιατρούς ΩΡΛ, λογοθεραπευτές, ψυχολόγους, παιδαγωγούς ειδικής αγωγής αλλά και γονείς παιδιών με κώφωση και βαριά βαρηκοΐα. Η συγγραφέας πάσχει και η ίδια από μεταγλωσσική κώφωση (που σημαίνει ότι έχασε την ακοή της αφού πρώτα έμαθε

να μιλάει, συνεπώς δεν γνωρίζει τη νοηματική γλώσσα) και είναι γνωστή για τις ακτιβιστικές της δραστηριότητες πάνω σε αυτόν τον τομέα, που περιλαμβάνουν πολυάριθμες ομιλίες σε πανεπιστημιακά ιδρύματα και σχολεία. Πρόκειται για βιβλίο μοναδικό στο είδος και στο περιεχόμενό του, που συμπληρώνει τα κενά στην υπάρχουσα βιβλιογραφία και διαβάζεται εξίσου ευχάριστα τόσο από κάποιον ενημερωμένο πάνω στο αντικείμενο όσο και από έναν εντελώς ανυποψίαστο αναγνώστη.

19/9 -25/9

ποντικιart

Σινεμά 11/31

www.topontiki.gr

«Jobs» òòòòò Εξαιρετική òòòò Πολύ καλή òòò Καλή òò Βλέπεται ò Μέτρια ò Μην τη δείτε

«Emperor»

«Μονο ο Θεος συγχωρει »

«Ατιθαση καρδια»

Οι εταιρείες διανομής φέρουν την ευθύνη για έκτακτες αλλαγές στις ημερομηνίες προβολής των ταινιών.

Εγκλήματα, οιδιπόδεια και υπολογιστές Οι ταινίες της εβδομάδας δεν στέκονται στο ύψος των προσδοκιών μας. Μία, όμως, από τα παλιά, η «Ατίθαση καρδιά» του Ντέιβιντ Λιντς, έρχεται να «ρεφάρει» Κωνσταντίνος Σαμαράς Μόνο ο Θεός συγχωρεί Σκηνοθεσία: Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν Πρωταγωνιστούν: Ράιαν Γκόσλινγκ, Κρίστιν Σκοτ Τόμας, Βιτάγια Πάνσρινγκαρμ Από αρχαιοτάτων χρόνων είναι γνωστό πως «όσοι ζουν με το σπαθί, πεθαίνουν από το σπαθί», και η νέα ταινία του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν δεν κάνει τίποτε άλλο από το να επιβάλει ολοκληρωτικά αυτόν τον κανόνα σε έναν μικρό(υπό)κοσμο βίας κι εκδίκησης. Ή μήπως κάποιες ηθικές επιταγές μάς υπερβαίνουν κι αξίζει να πεθάνουμε γι’αυτές; Μέσα στη ζούγκλα αίματος και παρανομίας που έχει στηθεί στην καρδιά της Μπανγκόκ, ο Αμερικανός Τζούλιαν μπορεί να χρησιμοποιεί μια λέσχη παιδικής πυγμαχίας ως βιτρίνα για διακίνηση ναρκωτικών, αλλά την ίδια στιγμή βρίσκεται άοπλος απέναντι σε ένα μέγιστο ηθικό δίλημμα. Να εκδικηθεί για τη δολοφονία του αδελφού του, παρόλο που ο τελευταίος βίασε και σκότωσε μια Μόνο ο Θεός συγχωρεί òò έφηβη; Να προστατεύσει τη δεσποτική, Έγκλημα, εκδίκηση και οιδιπόδεια αδιέξοδα στην υπερ-σεξουαλική μητέρα του, παρόλο κολασμένη Μπανγκόκ. Μια στιλιζαρισμένη τραγωπου εκείνη φέρει ολοκληρωτικά την δία που υπονομεύεται από τον ναρκισσισμό της ευθύνη των αλόγιστων πρωτοβουλιών της; Ποια στάση να κρατήσει απέναντι στον σιωπηλό μπάτσο, που απονέμει μια εντελώς προσωπική δικαιοσύνη με τη χειρουργική ακρίβεια του κοφτερού σπαθιού του; Συνεχίζοντας τον δρόμο που άνοιξε με το στιλιζαρισμένο νεο-νουάρ «Drive», χάρη στο οποίο απέσπασε βραβεία και διεθνή αποθέωση, ο Ρεφν βυθίζει τον Ράιαν Γκόσλινγκ σε έναν ρόλο ακόμη πιο αντιηρωικό και σε μια ατμόσφαιρα ακόμα πιο κολασμένη. Ο Τζούλιαν είναι έρμαιο της οιδιπόδειας έλξης για τη μητέρα του και της ανικανότητάς του να υπερασπιστεί τη δική του αναλογία δύναμης και ηθικής. Συντρίβοντάς τον αργά αλλά νομοτελειακά, ο Ρεφν θα μπορούσε θεωρητικά να έχει χτίσει γύρω του μια σύγχρονη τραγωδία. Για να απογειώσει κανείς τα συσσωρευμένα κλισέ μιας ιστορίας εκδίκησης σε τραγικά ύψη, θα πρέπει πριν από οτιδήποτε άλλο να έχει τιθασεύσει τη σκηνοθετική του ιδιοφυΐα (ή τις ψευδαισθήσεις γύρω από αυτήν), θέτοντάς την στην υπηρεσία του μύθου και των χαρακτήρων. Μόνο που ο Ρεφν, με εμφανή φόρα από τον θρίαμβο του «Drive», αφήνει εκτός ελέγχου την πιο ενστικτώδη του τάση: να προσφέρει δωρεάν αισθητικούς παροξυσμούς κι εκκεντρικές ατμόσφαιρες, που σύντομα δεχόμαστε περισσότερο ως παρωδία του εαυτού τους.

Jobs Σκηνοθεσία: Τζόσουα Μάικ Στερν Πρωταγωνιστούν: Άστον Κούτσερ, Τζος Γκαντ, Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ, Μάθιου Μοντίν Ο Στιβ Τζομπς υπήρξε ο ιδρυτής και ιθύνων νους της Apple, μιας εταιρείας που στήθηκε σε ένα γκαράζ κι έφτασε να κατακτήσει τον πλανήτη. Ο σχετικά πρόσφατος θάνατός του λειτούργησε σχεδόν… μυθοποιητικά, αφού ο Τζομπς έχει ήδη κατοχυρώσει την υστεροφημία του ανθρώπου που

«είδε αλλιώς» τη σχέση του ανθρώπου με την τεχνολογία. Ξεκινώντας από τα πρώτα νεανικά βήματα, περνώντας μέσα από το θυελλώδες χτίσιμο της Apple και την απομάκρυνση του Τζομπς και Jobs ò καταλήγοντας στη θριαμβευτική επιστροφή, το Η κινηματογραφική βιογραφία του ιδρυφιλμ παρουσιάζει ένα προφανές σχήμα ανόδου τή της Apple δεν ξεπερνά τα επίπεδα της - πτώσης - ανόδου, που βρίσκει δεκανίκια σε μια αφελούς αγιογραφίας αγιογραφική προσέγγιση του ήρωα.

Emperor Σκηνοθεσία: Πίτερ Γουέμπερ Πρωταγωνιστούν: Τόμι Λι Τζόουνς, Μάθιου Φοξ, Ερίκο Χατσούνε Βασισμένο στην άκρως πραγματική πολιτική ίντριγκα που προέκυψε με την παράδοση της Ιαπωνίας στο τέλος του Β’Παγκοσμίου Πολέμου, το «Emperor» περιστρέφεται κυρίως γύρω από την προσπάθεια των Αμερικανών να διεισδύσουν στην ιαπωνική κουλτούρα και να διακρίνουν αναλόγως το ορθό και δίκαιο απέναντι στον αυτοκράτορα Χιροχίτο.

Emperor ò Τελικά η Ιστορία παραποιείται, ως συνήθως, υπέρ της εύκοΤο μεταπολεμικό χάσμα μεταξύ Αμερικαλης συγκίνησης, η οποία με τη σειρά της επιδιώκεται μέσω νών και Ιαπώνων στην πιο βαρετή εκδοχή των δύο προφανών οδών: φτηνός εξωτισμός κι ένα ρομάτης χολιγουντιανής συνταγής ντζο γραμμένο στο πόδι. Διασώζεται εν μέρει η περσόνα του Τόμι Λι Τζόουνς.

Ατίθαση καρδιά Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς Πρωταγωνιστούν: Νίκολας Κέιτζ, Λόρα Ντερν, Γουίλεμ Νταφόε Το παραμύθι του Σέιλορ και της Λούλα, που αγαπιούνται μέσα σε έναν σκληρό και ακατανόητο κόσμο, κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα το 1990 και απέδειξε πως η ιδιοφυΐα του Ντέιβιντ Λιντς μπορεί να παντρέψει τον φόβο και την παράνοια με το «Love me tender» του Έλβις και τον Μάγο του Οζ. Ακόμα κι αν δεν πρόκειται για την καλύτερη ταινία ενός Ατίθαση καρδιά òòòò ανθρώπου που υπέγραψε αριστουργήματα, όπως το «Μπλε Το εφιαλτικό παραμύθι ενός ερωτευμένου βελούδο» και η «Οδός Μαλχόλαντ», παραμένει μια αποθέωζευγαριού σε ένα βίαιο σύμπαν ση του τρελού έρωτα στην απόλυτη κυριολεξία του.

Προβάλλεται ακόμη Rush Σκηνοθεσία: Ρον Χάουαρντ Πρωταγωνιστούν: Ντάνιελ Μπρουλ, Κρις Χέμσγουορθ, Ολίβια Γουάιλντ Δύο λαμπερές προσωπικότητες σκιαγραφούνται στη νέα ταινία του Ρον Χάουαρντ: από τη μία πλευρά είναι ο Βρετανός πλεϊμπόι Τζέιμς Χαντ και από την άλλη ο μεθοδικός αντίπαλός του, Αυστριακός Νίκι Λάουντα. Η ιστορία παρακολουθεί τον βίο και την πολιτεία των δύο διαφορετικών προσωπικοτήτων, όχι μόνο στις πίστες, αλλά και εκτός γκραν πρι, με φόντο την αγωνιστική σεζόν του 1976.

12/32 Ιστορία

19/9 -25/9

ποντικιart

Oι φορολογικές μεταρρυθμίσεις που επέβαλε η αυτοκρατορία ανέδειξαν μια τάξη χριστιανών αρχόντων, οι οποίοι είχαν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην ενοικίαση ή υπενοικίαση των φορολογικών προσόδων

Έλληνας προεστός του 18ου αιώνα

Οι κοτζαμπάσηδες τα προεπαναστατικά χρόνια

17ος - 18ος αιώνας Οι ορθόδοξες κοινότητες διοικούνται από τους τοπικούς άρχοντες με τρόπο που να μη θίγονται τα βασικά συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Τ

ο φαινόμενο του ελληνικού τοπικισμού έχει τις ρίζες του στα προεπαναστατικά χρόνια, τότε που οι προύχοντες των τοπικών κοινωνιών ρύθμιζαν τα ζητήματα που προέκυπταν σε αυτές με τους δικούς τους ανθρώπους στην κεντρική διοίκηση. Ήδη, στα δύο προηγούμενα τεύχη έχουμε σημειώσει ότι τόσο το Πατριαρχείο όσο και οι Φαναριώτες είχαν σε ολόκληρη τη διάρκεια του 17ου αιώνα εδραιώσει τη θέση τους στην κεντρική διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ελέγχοντας ουσιαστικά κάθε πτυχή της ζωής των υπόδουλων ορθοδόξων. Η συνέργεια των τοπικών αρχόντων με τους ομοθρήσκους τους στο Πατριαρχείο αλλά και στη φαναριωτική αριστοκρατία θα αποβεί ιδιαιτέρα συμφέρουσα και εποικοδομητική για όλους αυτούς. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μια πραγματική κοινότητα Ρωμιών σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Οι ορθόδοξες αυτές κοινότητες διοικούνται από τους τοπικούς άρχοντες με τρόπο που να μη θίγονται τα βασικά συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατά το δεύτερο ήμισυ του 17ου αιώνα, αλλά και στις αρχές του 18ου, η αυτοκρατορία συγκλονίστηκε από πολεμικές συγκρούσεις, των οποίων η διάρκεια είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν έντονα δημοσιονομικά προβλήματα στο εσωτερικό της. Τότε φάνηκε επίσης η ανάγκη ριζικών αλλαγών στο φορολογικό σύστημα. Έτσι μπήκε σε άμεση εφαρμογή μια σειρά φοροεισπραχτικών μεταρρυθμίσεων, που ανέ-

τρεπε ολόκληρο το προηγούμενο σύστημα συλλογής φορολογικών προσόδων. Ως αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών είχαμε τη σταδιακή κατάργηση της ενοικίασης των τιμαρίων (τσιφλικιών) με το σύστημα της ενοικίασης των φόρων. Στην αρχή, ο θεσμός της ενοικίασης εφαρμόστηκε δοκιμαστικά για μικρά χρονικά διαστήματα για να καταργηθεί όταν διαπιστώθηκε ότι αυτή η μέθοδος είχε ως αποτέλεσμα να γίνονται πολλές αυθαιρεσίες - καταχρήσεις σε βάρος των φορολογούμενων πληθυσμών. Αντ’ αυτού προτιμήθηκε το σύστημα της ισόβιας εκμίσθωσης των φόρων. Η μέθοδος της ισόβιας μίσθωσης αποτέλεσε το βασικό εργαλείο συνεργασίας της κεντρικής διοίκησης με τις τοπικές εξουσίες. Έτσι, από το 1695 και δώθε, το πολιτικό κατεστημένο της Κωνσταντινούπολης ελέγχει όλους τους πλειστηριασμούς των ισόβιων εκμισθώσεων τις οποίες διαχειρίζεται με τη μεσολάβηση των προυχόντων των τοπικών κοινωνιών. Οι προύχοντες αυτοί ήταν που διασφάλιζαν τη συντεταγμένη συλλογή των φόρων. Αβίαστα γίνεται φανερή η αμοιβαιότητα συμφερόντων των τοπικών αρχόντων με τα πρόσωπα της κεντρικής διοίκησης. Οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις περιλάμβαναν επίσης και ένα ποσό, το οποίο αναλάμβανε να πληρώσει ξεχωριστά η κάθε κοινότητα – ως σύνολο. Έτσι, η κοινότητα καθίσταται υπόλογος απέναντι στις φορολογικές υποχρεώσεις των μελών της. Με αυτό τον τρόπο ήταν υπεύθυνη και να ορίζει το ποσό που αναλογούσε σε κάθε μέ-

Ιστορία 13/33

19/9 -25/9

ποντικιart Ο Αλή Πασάς προτιμούσε να χρησιμοποιεί ομοθρήσκους του μουσουλμάνους Αλβανούς αντί των χριστιανών αρματολών

Έλληνας αρματολός, ελαιογραφία του Ρίτσαρντ Παρκς Μπόνινγκτον (1825)

λος της. Συνέπεια αυτών των αλλαγών στο φορολογικό ήταν να αμβλυνθούν οι κοινωνικές και θρησκευτικές διαφοροποιήσεις, όπως ακριβώς και οι διαφορές μεταξύ της υπαίθρου και των πόλεων. Το ερώτημα που εύλογα μπορεί να τεθεί, είναι αν σε αυτές τις διαδικασίες ενοικίασης και είσπραξης των φόρων συμμετείχαν χριστιανοί ή όλη αυτή η διαδικασία ήταν αποκλειστική υπόθεση των Οθωμανών. Όπως ήδη γνωρίζουμε, πολλοί ήταν εκείνοι οι χριστιανοί οι οποίοι είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις με την οθωμανική διοίκηση, έτσι που η απρόσκοπτη και ομαλή λειτουργία στη διαδικασία της είσπραξης των φόρων να μην είναι δυνατή δίχως τη διαμεσολάβησή τους. Αλλά και εκεί που οι κοινότητες διέθεταν ένα είδος «αυτονομίας», σχεδόν αυτοδίκαια τις φορολογικές υποχρεώσεις της κοινότητας τις αναλάμβαναν οι πιο πλούσιοι, οι οποίοι μέσα από αυτό τον ρόλο ενίσχυσαν τη θέση τους και τον έλεγχο στη διοίκηση των κοινοτήτων. Με δυο λόγια, όλες αυτές οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις που επέβαλε η αυτοκρατορία ανέδειξαν μια τάξη χριστιανών αρχόντων, οι οποίοι είχαν το δικαίωμα να συμμετέχουν στην ενοικίαση ή υπενοικίαση των φορολογικών προσόδων. Οι εύπορες αυτές χριστιανικές ομάδες ήταν που αναλάμβαναν επίσης να δανείζουν την κοινότητα προκειμένου αυτή να μπορεί να ξεπληρώσει εμπρόθεσμα τα φορολογικά της βάρη, όταν αδυνατούσε να ανταποκριθεί στη φορολογία. Στη συνέχεια, οι ίδιοι χριστιανοί

δανειστές της κοινότητας αναλάμβαναν να δανείσουν διάφορα μέλη της κοινότητας που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τον φόρο που τους αναλογούσε. Όπως γίνεται φανερό, με το νέο σύστημα οι εύποροι χριστιανοί είχαν τον έλεγχο των κοινοτήτων μέσω της ασφαλούς και αποτελεσματικής μεθόδου του δανεισμού. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συμμετοχή των εύπορων χριστιανών στη διοίκηση διαφόρων περιοχών ήταν έντονη και ισχυρή. Αυτοί οι κοτζαμπάσηδες – όπως τους αποκαλούσαν – σε περιοχές που ανήκαν στα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας ή σε ιερά ιδρύματα είχαν εξασφαλισμένη την έντονη παρουσία τους, αντίθετα με τις περιοχές που ήταν έντονο το μουσουλμανικό στοιχείο, όπου η δράση τους περιοριζόταν κατά πολύ. Οι κοτζαμπάσηδες πολλές φορές διορίζονταν από την οθωμανική διοίκηση κι άλλοι πάλι εκλέγονταν από τις ίδιες τις κοινότητες. Σε γενικές γραμμές, προκειμένου να ενδυναμώσουν με κάθε τρόπο την εξουσία τους, φρόντιζαν να αναπτύσσουν στενές και φιλικές σχέσεις με τις εκκλησιαστικές αρχές κάθε τόπου, καθώς φυσικά και με την κεντρική εξουσία. Την ίδια περίοδο και η Εκκλησία προσπαθεί από τη μεριά της ως νόμιμος εκπρόσωπος του συστήματος της κεντρικής εξουσίας να αποκτήσει άμεσα έρεισμα σε όσες περισσότερες κοινότητες της Βαλκανικής μπορεί. Εδώ ας σημειωθεί ότι στον αγώνα για την κατανομή της εξουσίας αρκετές φορές η Εκκλησία συγκρούστηκε με εκπροσώπους

των τοπικών κοινοτήτων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται οξύτητες, έριδες και αντιπαραθέσεις. Δεν ήταν λίγες οι φορές που αυτές οι αντιπαραθέσεις για την κατοχή και νομή της εξουσίας έφταναν στα άκρα, με αποτέλεσμα να πέφτουν στην κυριολεξία κεφάλια! Κοντολογίς, για την «ευημερία του ραγιά» συνωστίζονταν διάφοροι εκκλησιαστικοί κύκλοι και ομάδες κοτζαμπάσηδων και Οθωμανών. Αυτές οι κυρίαρχες κάστες στην οθωμανική κοινωνία, έκτος από την είσπραξη φόρων, είχαν επίσης και την ευθύνη της διαφύλαξης του νόμου και της τάξης στις περιοχές τους. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις οι χριστιανοί κοτζαμπάσηδες από κοινού με τους μουσουλμάνους ομολόγους τους συνέπρατταν για την πάταξη της ληστείας από μέρους των χριστιανών κλεφτών. Προκειμένου οι χριστιανικές ελίτ να εξασφαλίσουν τον ηγεμονικό τους ρόλο στις τοπικές ηγεμονίες, ήταν απαραίτητο να έχουν τον δικό τους άνθρωπο στην κεντρική οθωμανική διοίκηση, δηλαδή στην Κωνσταντινούπολη. Κάθε οργανωμένος κοτζαμπάσης είχε τον δικό του «Βεκίλη»(1) στην Πόλη, ο οποίος προσέτρεχε στους Φαναριώτες και στο Πατριαρχείο προκειμένου να προωθήσει τα αιτήματα του πελάτη του. Με αυτό τον τρόπο εδραίωναν τη θέση τους, έτσι που να μην μπορούν να τους αγνοήσουν ούτε οι πασάδες ούτε οι αγιάνηδες (δηλαδή οι άρχοντες μιας περιοχής). Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που η δύναμη των διάφορων Βεκίληδων ήταν τέτοια, ώστε να επεμβαί-

νουν ακόμα και σε ενδομουσουλμανικές διενέξεις μεσολαβώντας επιτυχώς για λογαριασμό ενός εκ των δυο αντιμαχόμενων μουσουλμάνων. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κάστες των χριστιανών αρχόντων στον ανταγωνισμό τους για την εξουσία χρησιμοποιούσαν τους αρματολούς ως ένοπλες ομάδες πίεσης για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Πολλές δε φορές, η αμφισβήτηση ενός αρματολικιού από το άλλο είχε ως αποτέλεσμα σφοδρές ένοπλες συγκρούσεις. Είναι, τέλος, χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα οι Οθωμανοί αρχίζουν να προτιμούν τους αλβανικής καταγωγής μουσουλμάνους από τους χριστιανούς αρματολούς, πράγμα που γενικεύεται ιδιαίτερα αργότερα με τον περίφημο Αλή Πασά. Ο Βεκίλης ήταν πολιτικό και θρησκευτικό αξίωμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το πολιτικό αυτό αξίωμα έφεραν οι υπουργοί και ανώτατοι διοικητικοί υπάλληλοι με την έννοια του αναγνωρισμένου πληρεξούσιου. Το θρησκευτικό αξίωμα έφερε ο Mέγας Πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου.

1.

xenofonb@gmail.com

14/34 Media

19/9 -25/9

2.050 7.120 ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

ÅËÅÕÈÅÑÇ ÙÑÁ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ÔÁ ÍÅÁ

2-7/9/13

26-31/8/13

28.740

28.731

ÅÈÍÏÓ

18.620

18.486

ESPRESSO

17.731

17.925

ÅËÅÕÈÅÑÏÓ ÔÕÐÏÓ

15.313

14.543

ÄÇÌÏÊÑÁÔÉÁ

11.720

12.208

ÅÖÇÌ.ÔÙÍ ÓÕÍÔÁÊÔÙÍ

9.808

9.351

ÅËÅÕÈÅÑÏÔÕÐÉÁ

5.681

6.736

ÑÉÆÏÓÐÁÓÔÇÓ

4.210

4.220

ÅËÅÕÈÅÑÇ ÙÑÁ

3.260

3.271

ÅÓÔÉÁ

1.761

1.760

ÁÕÃÇ

1.588

1.614

ÇÌÅÑÇÓÉÁ (Ïéê.)

1.072

1.056

ÍÁÕÔÅÌÐÏÑÉÊÇ (Ïéê.)

886

926

×ÑÇÌÁÔÉÓÔÇÑÉÏ (Ïéê.)

555

540

ÍÉÊÇ

-

-

ÊÅÑÄÏÓ (Ïéê.)

180

214

Ï ËÏÃÏÓ

90

86

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΕΣ

8/9/13

1/9/13

ÐÑÙÔÏ ÈÅÌÁ

125.110

132.700

ÔÏ ÂÇÌÁ

123.760

85.610

ÅÈÍÏÓ

83.150

81.120

REAL NEWS

73.400

70.020

ÔÕÐÏÓ ÔÇÓ ÊÕÑÉÁÊÇÓ

24.540

21.800

ÑÉÆÏÓÐÁÓÔÇÓ

19.100

18.050

ÊÕÑÉÁÊ. ÄÇÌÏÊÑÁÔÉÁ

16.110

18.390

ÁÕÃÇ

5.590

5.460

ÔÏ ÐÁÑÏÍ

4.570

4.610

ÔÏ ×ÙÍÉ

4.000

4.000

ÅËÅÕÈÅÑÇ ÙÑÁ

2.410

2.460

ÔÏ ÁÑÈÑÏ

1.230

1.250

ÍÉÊÇ

330

330

ÄÇÌÏÊÑÁÔÉÊÏÓ ËÏÃÏÓ

90

90

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ÐÁÑÁÐÏËÉÔÉÊÁ

2-8/9/13 33.040

26/8-1/9/13 24.020

Ï ÊÏÓÌÏÓ ÔÏÕ ÅÐÅÍÄÕÔÇ

12.300

12.610

ÔÏ ÐÏÍÔÉÊÉ

9.790

10.010

ÔÏ ÊÁÑÖÉ

8.330

8.790

ÁÎÉÁ (Ïéê.-ðïë.)

4.140

4.230

ÁËÖÁ ÅÍÁ

2.210

2.190

ÐÑÉÍ

1.300

-

ÄÑÏÌÏÓ ôçò ÁÑÉÓÔÅÑÁÓ

1.220

900

3-8/9/13 12.015

27/8-1/9/13 12.701

SPORTDAY

9.896

12.723

GOAL NEWS

8.946

9.475

LIVE SPORT

6.135

6.450

ÐÑÙÔÁÈËÇÔÇÓ

6.111

7.133

ÃÁÕÑÏÓ

4.943

6.325

Ç ÙÑÁ ÔÙÍ ÓÐÏÑ

4.111

5.008

ÐÑÁÓÉÍÇ

3.823

4.128

ÃÁÔÁ

2.075

2.281

ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ÖÙÓ ÔÙÍ ÓÐÏÑ

ΑΛΛΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 2-8/9/13 26/8-1/9/13 34.580 ×ÑÕÓÇ ÅÕÊÁÉÑÉÁ (Áããåëßåò) 38.960 ÔÏ ËÏÉÐÏÍ (Ðïéê. ýëçò)

15.850

17.020

ΠΟΝΤΙΚΙart

-ΜΙΚΡΑ

ΜΙΚΡΑ ËΚΑΛΑ πήγε η πρώτη και η δεύτερη µέρα για το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Star (γράφουµε περισσότερα σε άλλη στήλη). Η αλήθεια είναι ότι στο κανάλι της Κάτω Κηφισιάς τα πήγαν σε γενικές γραµµές καλά και τώρα απειλούν να αλλάξουν τις ισορροπίες ακόµη και στην πολιτική φυσιογνωµία των κεντρικών δελτίων ειδήσεων… ËΟΣΟ και αν κάποιοι αρνούνται την αντίθεση «µνηµόνιο - αντιµνηµόνιο», είναι αυτή που θα καθορίσει τις θεαµατικότητες και την αποδοχή του κόσµου. Κανάλια που στήριξαν προκλητικά το µνηµόνιο και χρησιµοποιήθηκαν ως µηχανισµοί επιβολής του δεν είναι απίθανο να δουν ανατροπές. ËΟΧΙ, δεν είναι… ασθενείς οι µετοχές του Mega!!! Σύµφωνα µε ανακοίνωση του Τηλέτυπου, της εταιρείας στην οποία ανήκει το µεγάλο κανάλι, 9.965.283 µετοχές παρέµειναν αδιάθετες!!! Στην πραγµατικότητα τι σηµαίνει αυτή η αδιαθεσία; Για τις µετοχές αυτές δεν υπήρξε ενδιαφέρον για την προαναγγελθείσα αύξηση του µετοχικού κεφαλαίου. ËΕΙΝΑΙ πάντως ένα σοβαρό ερώτηµα που απασχολεί πολλά στελέχη του Mega, αλλά και τους εργαζοµένους. Θα βάλουν κάποιοι µέτοχοι τα λεφτά που λείπουν από την αύξηση κεφαλαίου; Αν δεν καλυφθεί πλήρως η αύξηση, τότε ο σταθµός θα κάνει και άλλες µειώσεις στην παραγωγή νέου προγράµµατος… ËΤΕΛΙΚΑ το ’χασε το τρένο για το πρωινό του Mega η Ευγενία Μανωλίδου και δεν θα βρίσκεται στο πλευρό του Πέτρου Κωστόπουλου. Το κανάλι έκανε δοκιµαστικά και τελικά φαίνεται ότι δύο γυναίκες θα πλαισιώσουν το νέο απόκτηµα του µεγάλου καναλιού, που θα δώσει τη µάχη απέναντι στον Λιάγκα και τη Φαίη Σκορδά. ËΜΕΤΑ τα δοκιµαστικά φαίνεται ότι το κανάλι προσανατολίζεται στην Αθηναΐδα Νέγκα, ραδιοφωνική παραγωγό, και την τραγουδίστρια Ελισάβετ Σπανού. Για να δούµε τι ψάρια θα πιάσουν και πώς θα το παίξει ο Κωστόπουλος για να κερδίσει τη σκληρή µάχη της τηλεθέασης. ËΠΟΛΛΕΣ ευχές στον Νίκο Χατζηνικολάου, στα στελέχη και τους εργα-

ζόµενους στον Real FM 97,8 για τα έκτα γενέθλια του σταθµού… Συγχαρητήρια για τη σκληρή µάχη που έδωσαν και ανέβασαν τον σταθµό στην πρώτη θέση της ακροαµατικότητας, µε σκληρή δουλειά, πολλή ενηµέρωση και µαχητική δηµοσιογραφία… Να συνεχίσουν έτσι δυναµικά!!! ËΔΙΑΚΟΠΗΚΕ το Πολιτικό Βαρόµετρο της Public Issue (Μαυρής) που γινόταν κάθε µήνα για λογαριασµό του ραδιοτηλεοπτικού ΣΚΑΪ για άγνωστους λόγους. Την περασµένη Τετάρτη µεταδόθηκε για τελευταία φορά. Δύο µέρες µετά, κόπηκε. Γιατί άραγε; ËΜΑΛΛΙΑ κουβάρια έχουν γίνει ο ιδιοκτήτης της Public Issue Γιάννης Μαυρής και ο Πρετεντέρης µετά την κριτική που του έκανε µε τον γνωστό ειρωνικό και απλουστευτικό του τρόπο ο σχολιαστής του Mega και αρθρογράφος του «Βήµατος», και µάλιστα για πολλοστή φορά, αµφισβητώντας τις έρευνες της εταιρείας του… ËΣΤΗΝ απάντησή του µε τίτλο «Για γέλια… και για κλάµατα» ο Μαυρής απαντά στον Πρετεντέρη, και µάλιστα µέσα από τα γραπτά του δεύτερου, που πράγµατι τον εκθέτουν, ειδικά όταν σε ένα από αυτά («Νέα», 05.3.2012) γράφει: «Κανονικά, αν κυκλοφορούσε µια δηµοσκόπηση που έλεγε ότι στην επόµενη Βουλή θα µπουν εννέα κόµµατα (µεταξύ των οποίων ο Καµµένος, η Χρυσή Αυγή, ίσως και η 4η Αυγούστου – αν υπάρχει ακόµη…), θα έπρεπε να ανησυχήσουµε πολύ. Προτείνω να µην ανησυχήσουµε καθόλου!» Ααα, ρε Γιάννη, να µην ανησυχήσουµε καθόλου. Μπράβο… διορατικότητα!!! ËΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ από τον Οκτώβριο και η εκποµπή «Στον Ενικό» του Νίκου Χατζηνικολάου, η οποία θα µεταδίδεται κάθε Δευτέρα, θα ξεκινάει λίγο µετά τις 11.00 το βράδυ και θα µεταδίδεται από το Star Channel και ταυτόχρονα από το www.enikos.gr. ËΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣ Μαλέλης ξανά στο ραδιόφωνο, µετά την κάθοδό του στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά ληµέρια του Φαλήρου… Έτσι, θα τον ακούµε από τα µικρόφωνα του ΣΚΑΪ 100,3 κάθε

αζί Όλοι... ν . .. µπορούν υ µο Μπάµπη

Θολό τοπίο στον ΕΔΟΕΑΠ Χωρίς να αποτυπώσει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσµα για τις περικοπές στο ταµείο των ΜΜΕ ολοκληρώθηκε την Τρίτη η συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, που… διανθίστηκε από λεκτικές αψιµαχίες και νεύρα. Κύριο χαρακτηριστικό της συνεδρίασης ήταν η επιµονή της πλειοψηφίας των µελών του Δ.Σ., των ίδιων µελών που τον περασµένο Αύγουστο αποφάσισαν γενικές περικοπές στο Ταµείο, να υπάρξουν αποφάσεις για συγκεκριµένες περικοπές στους µισθούς του προσωπικού. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ψηφίστηκε µε πλειοψηφία η πρόταση που είχαν καταθέσει στο Δ.Σ. η Πόπη Χριστοδουλίδου και ο Γιάννης Αγγέλης για τη διεξαγωγή δηµοψηφίσµατος στον κλάδο των ΜΜΕ µε αντικείµενο τις περικοπές και τις µειώσεις. Στη συνέχεια, και αφού ψηφίστηκε η πρόταση για τη διενέργεια δηµοψηφίσµατος, στο τραπέζι του Δ.Σ. «έπεσε» η πρόταση να ψηφίσουν τα µέλη για τις µειώσεις στους µισθούς του προσωπικού. Αξίζει όµως να σηµειωθεί ότι

για σήµερα Πέµπτη το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ έχει προγραµµατίσει συνάντηση µε όλες τις συνδικαλιστικές ενώσεις των ΜΜΕ µε θέµα την κρίση βιωσιµότητας του ταµείου, το έλλειµµα του οποίου αγγίζει τα 26 εκατ. ευρώ. Στην προχθεσινή συνεδρίασή του, το Δ.Σ. δεν… ακούµπησε το ζήτηµα των περικοπών στις συντάξεις ενώ, σύµφωνα µε τις πληροφορίες, ξέσπασε καυγάς για το θέµα των περικοπών στους µισθούς µεταξύ του προέδρου του Οργανισµού Πάνου Σόµπολου και της Ελένης Σπανοπούλου, η οποία τον χαρακτήρισε ανεύθυνο και ευθυνόφοβο. Η κόντρα µεταξύ των δύο συνεχίστηκε σε υψηλούς τόνους, ενώ η πρόταση που τέθηκε από τον Γ. Αγγέλη περί µείωσης των αποζηµιώσεων των µελών του Δ.Σ. δεν ελήφθη υπόψη από τα µέλη της πλειοψηφίας του Δ.Σ. Ένα µέλος από την πλειοψηφία του Δ.Σ. απέσυρε τη θετική ψήφο του για τις περικοπές µε αποτέλεσµα να µην ληφθεί καµία απόφαση και να ολοκληρωθεί η συνεδρίαση µε εκατέρωθεν βολές και αντιπαραθέσεις.

Στον πάγκο του χασάπη > το αγγελιόσημο; Ανοίγει και πάλι το θέµα του αγγελιόσηµου από επίσηµα χείλη της κυβέρνησης ως ακόµα µια «απαίτηση της τρόικας». Δυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιάννης Δηµαράς και ο Γαβριήλ Αβραµίδης, µε ερώτησή τους στους υπουργούς Οικονοµικών, Εργασίας και Επικρατείας ζητάνε απαντήσεις για όσα δήλωσε σχετικά µε το αγγελιόσηµο ο Σίµος Κεδίκογλου σε συνδικαλιστές της ΠΟΕΣΥ. Όπως αναφέρουν στην ερώτησή τους οι δυο βουλευτές, «η επαναφορά του θέµατος ως άµεση υποχρέωση της νέας κυβέρνησης είναι φανερό πως θα ανοίξει πάλι το ζήτηµα του αγγελιοσήµου για τον κλάδο των ΜΜΕ, τη στιγµή που οι εκδότες και οι διαφηµιστικές εταιρείες, τώρα, συναινούν στην κατάργησή του». Στην ερώτηση προς τους αρµόδιους υπουργούς σηµειώνεται επίσης ότι, «σύµφωνα µε τους ελληνικούς νόµους, το αγγελιόσηµο δεν είναι “πόρος υπέρ τρίτων”, αλλά “οιονεί εργοδοτική εισφορά” για την κάλυψη των ασφαλιστικών ταµείων. Η διαφορά είναι ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των Ταµείων καλύπτονται από τη διαφηµιστική αγορά αντί να τις αποδίδουν οι εκδοτικές εταιρείες».

19/9 -25/9

ΠΟΝΤΙΚΙart

Media 15/35 ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Starοβίδα στα ΜΜΕ

Παρασκευή στη 1 το µεσηµέρι. ËΕΙΔΙΚΗ εκποµπή για τις γερµανικές εκλογές ετοιµάζει ο Alpha την Κυριακή 22 Σεπτεµβρίου, στις 24:00… Είναι µια έκτακτη εκποµπή, στην οποία ο Θάνος Δηµάδης θα καταγράψει τα αποτελέσµατα των εκλογών και θα επιχειρήσει την πρώτη ερµηνεία του αποτελέσµατος σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. ËΑΡΧΙΖΕΙ και πάλι από την Πέµπτη 3 Οκτωβρίου 2013, στις 23:45, η εκποµπή «Αυτοψία» µε τον Αντώνη Σρόιτερ στην τηλεόραση του Alpha. ËΜΕΓΑΛΕΣ πιέσεις ασκούνται από ορισµένες κυβερνητικές πηγές και όχι µόνο, προκειµένου να παρέµβει εισαγγελέας στην υπόθεση της ΕΡΤ. Μεταξύ αυτών και ο διαχειριστής Γκίκας Μάναλης, λένε οι πληροφορίες. ËΥΠΑΡΧΟΥΝ βέβαια και ορισµένοι ανεγκέφαλοι και θερµοκέφαλοι, που προσπαθούν να πείσουν στην κυβέρνηση ότι οι εργαζόµενοι που προσλαµβάνονται πρέπει να οργανώσουν πορεία προς την ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή για να απαιτήσουν από τους εκεί εργαζόµενους να εγκαταλείψουν το κτήριο. Σιγά µην βάλουν µυαλό οι θερµοκέφαλοι!!!! . ËΜΙΛΗΣΑΜΕ για θερµοκέφαλους και δεν µπορούµε να µην πούµε ότι χωρίς νερό έµεινε για 4-5 ώρες το Ραδιοµέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Οι θερµοκέφαλοι στην ΕΥΔΑΠ επικαλέστηκαν οφειλές της µη υφισταµένης – κατά την κυβέρνηση – ΕΡΤ Α.Ε., αλλά το νερό κόπηκε µόνο στο κτήριο της Αγίας Παρασκευής και όχι στο κτήριο της Μουρούζη, όπου είναι εγκατεστηµένη η Δ.Τ. ËΠΟΛΛΟΙ οι θερµοκέφαλοι, βρε παιδί µου… Χρειάστηκε η παρέµβαση της ΠΟΣΠΕΡΤ για να µην πάθει ζηµιά το Αρχείο της ΕΡΤ, το οποίο πρέπει να ψύχεται, και έτσι το νερό επανασυνδέθηκε. Τους κάνουν µάγκες τους συνδικαλιστές και µετά τους κατηγορούν… ËΟ ΧΟΡΟΣ των απολύσεων στον ΔΟΛ, όπως λέγεται εντός της Μιχαλακοπούλου, θα συνεχιστεί στο προσεχές µέλλον. Όσοι ξέρουν, µιλάνε για τουλάχιστον 15 απολύσεις στα «Νέα»,

ενώ στους διαδρόµους του κτηρίου ακούγεται ότι κυκλοφορούν λίστες µε το ποιοι φεύγουν και ποιοι µένουν. Δύσκολοι καιροί για όλους… ËΣΕ τηλεοπτική αρένα µετατράπηκε το στούντιο του Star κατά τη διάρκεια της συνέντευξης της Πόπης Τσαπανίδου µε τον Πάνο Καµµένο. ËΟ ΠΑΝΟΣ Καµµένος υποστήριξε ότι προέτρεψε τους πολίτες να λιντσάρουν πολιτικά τον δήµαρχο Αριστοτέλη Χαλκιδικής, Χρήστο Πάχτα, και επιτέθηκε στη γνωστή δηµοσιογράφο λέγοντάς της ότι τον αντιµετωπίζει µε προκατάληψη και ότι λέει ψέµατα. ËΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ η Πόπη Τσαπανίδου του είπε ότι προσπαθεί να συγκρατήσει τα νεύρα της και ότι κανονικά θα έπρεπε να τον πετάξει έξω από το στούντιο. Και ο Πάνος Καµµένος αποχώρησε επιδεικτικά από το στούντιο, προφανώς εκνευρισµένος από το στρίµωγµα της Πόπης. ËΣΤΙΣ 27 Σεπτεµβρίου θα αποφασίσει το ΣτΕ σχετικά µε την αίτηση για ασφαλιστικά µέτρα που έχει καταθέσει η ΠΟΣΠΕΡΤ απέναντι στην απόφαση επιβολής «λουκέτου» στην ΕΡΤ. Λέτε να στείλουν εισαγγελέα πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης; Πόσες «οµορφιές» µπορούν να κάνουν οι «εγκέφαλοι» της κυβέρνησης άραγε; ËΠΑΝΤΩΣ η χθεσινή συναυλία που διοργανώθηκε στο Πολυτεχνείο από φοιτητές και διδάσκοντες του ΕΜΠ σε συνεργασία µε τους εργαζοµένους της ΕΡΤ κατέδειξε στην πράξη την πρώτη και βασική σύµπραξη της ΕΡΤ µε άλλους κλάδους. Γεγονός που δεν µπορεί να περάσει απαρατήρητο. ËΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ υψηλά ποσοστά κατέγραψε ο ΑΝΤ1 µε τις τηλεοπτικές µεταδόσεις των αγώνων της Εθνικής µπάσκετ στο Eurobasket της Σλοβενίας. Παρά τον αποκλεισµό της Εθνικής οµάδας, η τηλεόραση του ΑΝΤ1 θα συνεχίσει τις µεταδόσεις µέχρι και τον τελικό της διοργάνωσης ËΤΟ «Π» την περασµένη Πέµπτη (12.9) πούλησε σε Αθήνα - Πειραιά 3.718 φύλλα. Την προπερασµένη Πέµπτη (5.9) πούλησε πανελλαδικά 9.790 φύλλα.

Τα γραπτά µένουν, Γιάννη µου

«Παλιοσίδερα» οι πομποί στα βραχέα!

>

«Πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή»... Η εικόνα του Στουρνάρα, του Καψή και του Μάναλη να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι κουτσοπίνοντας και να φτάνει στα αυτιά τους η βαριά φωνή του Στράτου Διονυσίου φέρνει γέλιο. Πικρό γέλιο, όμως… Ωστόσο, η καταγγελία της ΠΟΣΠΕΡΤ για την τύχη που επιφυλάσσει η «τριάδα της συμφοράς» για την περιουσία της ΕΡΤ είναι πολύ σημαντική και δεν προκαλεί καθόλου γέλια. Δείχνει, πάντως, ξεκάθαρα τις προθέσεις της… «Η ασυδοσία της κυβέρνησης και των Στουρνάρα, Καψή και Μάναλη δεν έχει όρια. Χθες το πρωί (Δευτέρα), στις εγκαταστάσεις των βραχέων της ΕΡΤ στην Αυλίδα εμφανίστηκε εκπρόσωπος εταιρείας που εμπορεύεται μέταλλα, ο οποίος φωτογράφισε τους ιστούς των κεραιοσυστημάτων των βραχέων. Σε ερώτηση των συναδέλφων της ΕΡΤ που εργάζονταν εκεί, απάντησε ότι η εταιρεία του είναι σε συνεννόηση με το υπουργείο Οικονομικών για να δώσει προσφορά για την αποξήλωση των 39 ιστών των κεραιοσυστημάτων, την απομάκρυνσή τους από τον χώρο και την αγορά των μετάλλων ως σκραπ, μετά την καταστροφή των μεταλλικών κατασκευών. Το όνομα της εταιρείας και ο αριθμός κυκλοφορίας του αυτοκινήτου είναι στη διάθεσή μας»,

σημειώνει η ΠΟΣΠΕΡΤ στην καταγγελία της. Η καταγγελία είναι πολύ σοβαρή για να περάσει στα ψιλά, ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα βραχέα αποτελούν τους εφεδρικούς πομπούς για την ενημέρωση του ελληνικού λαού. Είναι οι πομποί που εκπέμπουν σε περίπτωση πολέμου ή θεομηνίας. Είναι οι πομποί που μέσω αυτών ακούγονται τα ελληνικά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υδρογείου αλλά και ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται με την πατρίδα μας όλοι οι ναυτικοί και η ομογένεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μόνοι που τόλμησαν να τους κλείσουν ήταν οι ναζί, στη διάρκεια της Κατοχής. Ως παλιοσίδερα θέλει να ξεφορτωθεί το υπουργείο Οικονομικών – καθώς αυτό πλέον αποφασίζει για την περιουσία της ΕΡΤ – τις κεραίες των βραχέων κυμάτων. Εντυπωσιακό της καταγγελίας της ΠΟΣΠΕΡΤ είναι το γεγονός ότι δεν έχει υπάρξει διάψευση του θέματος από το υπουργείο Οικονομικών και ιδιαίτερα από τον ειδικό διαχειριστή για την ΕΡΤ Γκίκα Μάναλη. Την ίδια στιγμή με κάθε επισημότητα ανακοινώνονται τα ονόματα όσων προσλαμβάνονται στη Δ.Τ., ενώ ο αρμόδιος υπουργός για τον νέο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα Παντελής Καψής συνεχίζει την… περατζάδα από τα ερτζιανά κάνοντας δηλώσεις για τα επόμενα βήματα της Δ.Τ.

Η «Liberation» για την ελληνική Ακροδεξιά! Τον γύρο του κόσµου έκανε η είδηση για τη δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από µέλη της Χρυσής Αυγής στο Κερατσίνι. Τα µεγαλύτερα ΜΜΕ προχώρησαν σε λεπτοµερείς αναφορές στο χρονικό του φόνου, καταδικάζοντας την ανοχή του ελληνικού κράτους απέναντι στις δολοφονικές επιθέσεις του νεοναζι-

στικού µορφώµατος. Σε δηµοσίευµα της γαλλικής «Liberation» δεκάδες αναγνώστες σχολίασαν µε καυστικό τρόπο το γεγονός: «Η Δηµοκρατία πέθανε εκεί που γεννήθηκε! Διογένη, βγες από το πιθάρι σου. Οι Έλληνες τρελάθηκαν!». «Μα τι κουβαλούν στο κεφάλι τους οι Έλληνες που έβαλαν στη Βουλή αυτό

το φασιστικό, αντισηµιτικό κόµµα; Η Δηµοκρατία είναι νεκρή...». «Κι εµείς οι Γάλλοι δεν είµαστε καλύτεροι... Τα ίδια θα έκανε το Εθνικό Μέτωπο». «Ω, η Ακροδεξιά! Ένα συνονθύλευµα ψυχικά διαταραγµένων ατόµων». «Γιατί άλλες χώρες που διέρχονται τροµερή κρίση, όπως η Πορτογαλία

και η Ισπανία, δεν έχουν γνωρίσει τέτοια άνοδο των νεοναζιστών;». «Αυτό είναι το πραγµατικό πρόσωπο της Ακροδεξιάς: η δολοφονική βία».

Σκληρή κόντρα για την κορυφή Κέρδισε την πρεµιέρα το Star στη µάχη των κεντρικών δελτίων ειδήσεων τη Δευτέρα το βράδυ. Ένα δελτίο που κινήθηκε σε υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους στο πρώτο µισάωρο, µε αφορµή την απεργία και το συλλαλητήριό της, µε διαφορετικές απόψεις και µε «πρώτο βιολί» στο στούντιο τον Νίκο Χατζηνικολάου. Οι ειδήσεις του Star τη Δευτέρα το βράδυ (19.45-21.00) σηµείωσαν ποσοστό τηλεθέασης 21,8%. Όσον αφορά το διάστηµα µεταξύ 20.00 και 21.00, την ώρα δηλαδή που βρίσκονται απέναντι τα κεντρικά δελτία ειδήσεων του Mega και του ΑΝΤ1, το Star έκοψε πρώτο το νήµα αφού έκανε 23,3%, µε το Mega να σηµειώνει 22,4% και τον ΑΝΤ1 16,4%. Η σκληρή µάχη του Star µε το Mega στον πίνακα της τηλεθέασης συνεχίστηκε και την Τρίτη το βράδυ, µε µόνη διαφορά το γεγονός ότι ο Νίκος Χατζηνικολάου «βγήκε» στο δελτίο από το γραφείο του και όχι από το στούντιο των ειδήσεων. Για τη δεύτερη ηµέρα που τέθηκαν αντιµέτωπα τα κανάλια, στο σύνολο το δελτίο του Mega κέρδισε την πρωτιά µε ποσοστό 23,9%, ακολούθησε το Star µε 21,6% και στην τρίτη θέση βρέθηκε ο ΑΝΤ1 µε 15,3%. Στα νεανικά κοινά πάντως (15-44) το Star σάρωσε αφού ήρθε πρώτο και µάλιστα µε µεγάλη διαφορά. Ειδικότερα, κατέγραψε ποσοστό τηλεθέασης 25,6%, µε το Mega και τον ANT1 να ακολουθούν µε 16,2% και 15,4% αντίστοιχα. Ενδιαφέρουσα η µάχη µεταξύ των καναλιών και µένει να δούµε αν θα συνεχιστεί ο ανταγωνισµός στους πρώτους των κεντρικών δελτίων ειδήσεων.

Mega χώσιμο από ΟΛΜΕ Επίθεση εξαπέλυσε η ΟΛΜΕ στο Mega για τα όσα ακούστηκαν από τους σχολιαστές του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του καναλιού σχετικά µε την απεργία των εκπαιδευτικών. «Πραγµατικά απολαυστικό ήταν το χτεσινό κεντρικό δελτίο του Mega», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η ΟΛΜΕ, κάνοντας λόγο για «ιερά οργή από τους παρουσιαστές εναντίον όσων τολµούν να αµφισβητούν την αναγκαιότητα του αγίου µνηµονίου». Μεταξύ άλλων η ΟΛΜΕ σηµείωσε ότι «σωστά πανικοβάλλεστε, αγαπητοί µέντορες των media. Σταµατήστε όµως να µας προσβάλλετε τόσο βάναυσα, γονείς, µαθητές και εκπαιδευτικούς. Εµείς νιώθουµε “στο πετσί” µας τα αποτελέσµατα της πολιτικής που µε τόσο ζήλο εσείς υποστηρίζετε. Καµία εικονική “πραγµατικότητα” δεν µπορεί να αλλάξει το βίωµα της καθηµερινότητάς µας. Αν δεν µπορείτε να µας σέβεστε, τουλάχιστον µη µας υποτιµάτε».

16/36 Επτά

19/9 -25/9

ποντικιart

www.topontiki.gr

ΠΕΜΠΤΗ 19.9 «Dragon» και «Στέλλα Travel» ◗ Το «Dragon», η ροκ όπερα που εμπνέεται από τους Ακρίτες φύλακες των συνόρων, όπως εντοπίζονται στους μύθους και τις ιστορίες των λαών της Ευρώπης, συνδυάζει ζωντανή μουσική, τραγούδι, χορό, ακροβατικά και ξυλοπόδαρους, μαριονέτες, βιντεοπροβολές και πυροτεχνήματα. Παρουσιάζει η καλλιτεχνική ομάδα «Helix Prisma». Info: Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», Βύρωνας, 19.9 - 21.9, τιμές: 15 - 20 ευρώ, στις 21.00. ◗ Η «Στέλλα Travel» της Bijoux de Kant επιστρέφει για λίγες μόνο παραστάσεις. Το ηθογραφικό θρίλερ αποτελεί μια θεατρική μεταγραφή της κινηματογραφικής Στέλλας. Σκηνοθετεί ο Γ. Σκουρλέτης. Παίζουν: Λ. Δροσάκη, Μ. Παντελοπούλου, Α. Τσαμάτης. Info: IMK (Πειραιώς 206, Ταύρος), 19 - 29.9, Πέμ., Παρ., Σάβ., Κυρ., είσοδος: 10 ευρώ, στις 21.30.

«το ποντικι»

προτείνει...

Επιμέλεια: Βίκυ Λεβαντή (v.levanti@hotmail.com)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20.9 «Ζ» στο Εθνικό και Πάριος στο Ηρώδειο ◗ Το «Ζ: Φανταστικό μυθιστόρημα ενός εγκλήματος» του Βασίλη Βασιλικού ανεβαίνει ξανά στο Εθνικό Θέατρο. Πρόκειται για τη δολοφονία του Γρηγορίου Λαμπράκη, πενήντα χρόνια μετά. Σκηνοθετεί η Ε. Θεοδώρου. Παίζουν: Θ. Δήμου, Μ. Κεχαγιόγλου, Γ. Κότσιφας κ.ά. Info: Ε.Θ. – Νίκος Κούρκουλος (Αγ. Κωνσταντίνου 22 - 24) Τετ., Πέμ., Παρ., 21.00, Σάβ. 18:00 & 21:00, Κυρ. 19.00, τιμές: 5 - 15 ευρώ, μέχρι 6.10. ◗ Ο Γιάννης Πάριος παρουσιάζει τη δική του προσέγγιση στο ρεπερτόριο του Βασίλη Τσιτσάνη, στήνοντας το «δικό του πάλκο». Παρέα με τους μουσικούς του, προσδοκά να αναδείξει τον λυρισμό, την ανθρωπιά και τη ζεστασιά του λαϊκού μας τραγουδιστή. Info: Ωδείο Ηρώδου Αττικού, τιμές: 18 - 25 ευρώ, στις 21.00.

Αγγελάκας, Μπεριόσκα και «Mistero Buffo» ◗ Ο Γιάννης Αγγελάκας, μαζί με τους μουσικούς του, ετοιμάζει μια μοναδική συναυλία, κάνοντας μια αναδρομή στην πορεία από τις «Τρύπες» μέχρι και την τελευταία του δουλειά, τη «Γελαστή Ανηφόρα». Info: Θέατρο Βράχων – Μελίνα Μερκούρη, Βύρωνας, 10 - 12 ευρώ, στις 21.00. ◗ Το Κρατικό Χοροθέατρο της Μόσχας Μπεριόσκα, με εμφανίσεις στα πιο φημισμένα θέατρα του κόσμου, έρχεται με μία βραδιά αφιερωμένη στον λυρισμό της ρώσικης ψυχής. Info: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη), τιμές: 20 - 80 ευρώ, στις 17.00 & στις 21.00. ◗ Συνεχίζεται το περσινό «Μistero Buffo» του Θωμά Μοσχόπουλου. To έργο του βραβευμένου Ιταλού νομπελίστα Ντάριο Φο διακωμωδεί τα θρησκευτικά μεσαιωνικά δράματα (γνωστά ως Μυστήρια) με τον τρόπο των γελωτοποιών και των πλανόδιων μπουφόνων. Παίζουν: A. Καλαϊτζίδου, Α. Μάσχα κ.ά. Info: Θέατρο Αυλαία, 18 - 29.9, Τετ. - Κυρ. στις 21.00, τιμές: 15 - 18 ευρώ.

ΔΕΥΤΕΡΑ 23.9 Θάνος Μικρούτσικος, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»

«Domino» και Μικρούτσικος ◗ Η ομάδα Vasistas στο «Domino» ενορχηστρώνει «κινούμενες εικόνες» και δημιουργεί τον ρυθμό της εκάστοτε ιστορίας σαν μια μουσική χορογραφία σε παρόντα χρόνο. «Τι συμβαίνει πριν από την πτώση;». Στη σκηνή εναλλάσσονται στιγμιότυπα, θραύσματα ενός κόσμου όπου το τέλος πλησιάζει, όπου άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το κενό. Info: Ταράτσα Γαλλικού Ινστιτούτου, 23 - 27.9, στις 20.30, είσοδος ελεύθερη, με κράτηση θέσεων στο 6934997210. ◗ Ο Θάνος Μικρούτσικος, μαζί με τον Μανώλη Μητσιά, τον Γιάννη Κότσιρα, τον Δημήτρη Μπάση και τη Ρίτα Αντωνοπούλου κλείνουν τις καλοκαιρινές τους εμφανίσεις με μία τελευταία συναυλία. Info: Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», Βύρωνας, 12 - 15 ευρώ, στις 21.00.

ΣΑΒΒΑΤΟ 21.9 «Θεατές», flamenco και εκλογές ◗ Οι «Θεατές» του Μάριου Πόντικα ανεβαίνουν και φέτος στο Εθνικό Θέατρο. Από μια τρύπα στον τοίχο, ένας «θεατής» παρακολουθεί το δράμα ενός ανάπηρου πρώην ταγματασφαλίτη και της γυναίκας του. Όταν όμως το μοιραστεί με τη δική του γυναίκα, οι θεατές θα κρυφοκοιτάξουν τη δική του ιστορία. Παίζουν: Σ. Γουλιώτη, Ν. Παπαγιάννης κ.ά. Info: Ε.Θ. – Τσίλλερ, Τετ., Πέμ., Παρ.

21:00, Σάβ. στις 17:30 και στις 21:00, Κυρ. 19:00, τιμές: 5 - 15 ευρώ, μέχρι 13.10. ◗ Το España Festival μας φέρνει κοντά στην ισπανική κουλτούρα μέσα από εκθέσεις, προβολές, σεμινάρια ισπανικής κουζίνας και χορό flamenco. Στο πλαίσιο του φεστιβάλ εντάσσεται και η συναυλία του Diego El Cigala, ίσως του σημαντικότερου εν ζωή Ισπανού τραγουδιστή flamenco με τσιγγάνικες ρίζες. Info: Κλειστό Γήπεδο Σπόρτινγκ, Πατήσια, τιμές: 25 - 35 ευρώ, 20 ευρώ (Φ/ Άνεργους/65+), στις 20.00. ◗ «Η Ελλάδα εκλέγει το γερμανικό Κοινοβούλιο» είναι ο τίτλος της πρωτότυπης περφόρμανς, η οποία δίνει τη δυνατότητα στο ελληνικό κοινό να «ψηφίσει» στις επερχόμενες γερμανικές εκλογές. Πώς; Θα το μάθετε στο Bios. Ένα ρηξικέλευθο πρότζεκτ της βερολινέζικης πολυσυλλεκτικής ομάδας Αliens-vote.org. Ιnfo: Bios (Πειραιώς 84), 21 & 22.9, είσοδος: 10 ευρώ, στις 21.00.

ΚΥΡΙΑΚΗ 22.9

ΤΡΙΤΗ 24.9 Οι Stomp επέστρεψαν… «Στέλλα Travel», IMK

◗ Οι Stomp βρίσκονται στην Ελλάδα μαζί με σκούπες, μπάλες, νεροχύτες, τενεκέδες, εφημερίδες και άλλα χρηστικά αντικείμενα, για να δημιουργήσουν ένα μοναδικό θέαμα γεμάτο ήχους κρουστών, ρυθμική κίνηση και κωμικά στοιχεία. Info: Badminton (Ολυμπιακά Ακίνητα, Γουδή), τιμές: 15 - 60 ευρώ, 24.9 - 28.9 στις 21.00, 28.9 & 29.9 στις 17.00.

ΤΕΤΑΡΤΗ 25.9 Φιλανθρωπική συναυλία στο Ηρώδειο

Γιάννης Αγγελάκας, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»

◗ Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ορχήστρα των Κυκλάδων σε διεύθυνση Νίκου Κυπουργού συμμετέχουν στη φιλανθρωπική συναυλία που διοργανώνει η ένωση «Μαζί για το Παιδί». Θα ακουστούν τραγούδια που σημάδεψαν τον ελληνικό κινηματογράφο από τους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς Μίκη Θεοδωράκη, Μάνο Χατζιδάκι, Σταύρο Ξαρχάκο, Ελένη Καραΐνδρου κ.ά. Info: Ωδείο Ηρώδου Αττικού, τιμές: 20, 50, 75, 100 ευρώ, στις 21.00.