art ΠΟΝΤΙΚΙ
πεμπτη 15 ΜΑΪου 2014
Νο 365
ΟΔΗΓΟΣ
Ημέρα Μουσείων την Κυριακή με πολλές εκπλήξεις Σελ.: 06-07
ο γιωργοσ κουμεντακησ μιλαει για τη νεα του οπερα
Η δική μου «Φόνισσα» Σελ.: 04-05
ΕΚΘΕΣΗ
Η αναδρομική του Τάσου Ζωγράφου Σελ.: 03
«νεοσ κοσμοσ»
Ο Νίκος Καρούζος εμπνέει τους νέους Σελ.: 10
βιβλιο
Ο σκληρός λόγος των αντιεξουσιαστών Σελ.: 13
θεατρο
Η Ρούλα Πατεράκη είναι πάλι εδώ Σελ.: 14
02/26 Η εποχή µας
ΠΟΝΤΙΚΙart
15/05 - 21/05
www.topontiki.gr
- Κάννες ή Όσκαρ: Ποιο είναι το κορυφαίο κινηματογραφικό γεγονός; «Η αλήθεια είναι πως κατά τη γνώμη μου τόσο οι Κάννες όσο και τα Όσκαρ βρίσκονται στο ίδιο μήκος κύματος. Η όλη διαφορά έγκειται στο γεγονός πως τα δύο προωθούν διαφορετικά είδη κινηματογράφου, κάτι που σημαίνει πως θα προσελκύσουν διαφορετικά είδη κοινού. Αν πρέπει να το εξετάσουμε από πλευράς δημοσιότητας, θα έλεγα πως τα Όσκαρ αποτελούν τα πιο πολυσυζητημένα βραβεία και έχουν αντίκτυπο σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Μεγάλος παράγοντας είναι και το Χόλιγουντ, που με την ισχύ που διαθέτει ‘‘διαφημίζει’’ το προϊόν του και το κάνει πιο προσιτό στο ευρύ κοινό. Ο κόσμος εκ των πραγμάτων παρακολουθεί τα Όσκαρ, τόσο για το ίδιο το κομμάτι των βραβείων και όχι μόνο. Βοηθάει η συνεχόμενη προβολή. Στον αντίποδα με τις Κάννες, στην ουσία μαθαίνεις περισσότερο για τον ευρωπαϊκό και διεθνή κινηματογράφο. Αυτό, άλλωστε, πρεσβεύει και το φεστιβάλ. Οι Κάννες απευθύνονται με την επιλογή των ταινιών για το διαγωνιστικό κομμάτι και όχι μόνο, σε ένα περισσότερο σινεφίλ κοινό και συνεπώς ‘‘χάνουν’’ τη μερίδα των ατόμων που παρακολουθούν κυρίως αμερικανικό σινεμά. Πιο απλά αποτελεί την απάντηση της κουλτούρας στο εμπορικό κομμάτι. Δεν θα έλεγα βέβαια πως το ένα γεγονός υπερτερεί του άλλου, όπως είπα βρίσκονται στην ίδια κλίμακα. Απλώς το καθένα για τους δικούς του λόγους».
ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ
Χάρης Γιουλάτος, σκηνοθέτης
Γιάννης Καραμπίτσος, διευθυντής Camera Stylo Online
Σ ΑΝΤΙΚΡΙΣΤΟΙ ΚΑΘΡΕΦΤΕ
O πολιτισμός της πολιτικής του ΜΗΝΑ ΒΙΝΤΙΑΔΗ Την Κυριακή ψηφίζουμε, λοιπόν, όπως και την επόμενη, για να εκλέξουμε δημάρχους, περιφερειάρχες και ευρωβουλευτές. Χιλιάδες γνωστοί μας και άγνωστοί μας συνάνθρωποι διεκδικούν την προσοχή μας και την ψήφο μας σ’όλη την Ελλάδα. Είδαμε πολλά σοβαρά, αλλά και πολλά φαιδρά και ευτράπελα όλες αυτές τις μέρες. Φανατισμό, λάσπη, ίντριγκα, αφέλεια, χιούμορ, βλακεία, υπερβολή. Ανθρώπους που πριν από μερικά χρόνια ανήκαν σ’ένα κόμμα κι έβριζαν τους απέναντι, τώρα να αλλάζουν στρατόπεδο και να πηγαίνουν στους πρώην αντιπάλους τους, αφορίζοντας τους πρώην συντρόφους τους, αλλά και την ιδεολογία τους. Έτσι, τα ψήγματα πολιτισμού της πολιτικής χάθηκαν, λες και φύσηξε Βοριάς στις συνειδήσεις. Σ’όλους αυτούς αφιερώνω ένα ποίημα του μεγάλου μας ποιητή Τίτου Πατρίκιου, που έχει τίτλο «Γυμνοί και ντυμένοι» και συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή «Συγκατοίκηση με το παρόν». «Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάς / μ’αυτούς που έχασαν την εξουσία / ή αντίθετα να τους λυπάσαι. / Ίσως καλύτερα ταιριάζει η λύπηση / έτσι κακόμοιροι που περιφέρονται / ψάχνοντας κάτι να βάλουν πάνω τους / για να σκεπάσουν τη γύμνια τους. / Ή μήπως πρέπει πάντα να τους φοβάσαι / έτοιμοι καθώς είναι μόλις ευπρεπιστούν / μόλις φορέσουν το κατάλληλο κοστούμι / ν’αρπάξουν ξανά την εξουσία». Αυτά να θυμάστε και καλή ψήφο συνέλληνες…
«Αναμφισβήτητα Φεστιβάλ Καννών. Και ο λόγος είναι απλός. Ο κινηματογράφος είναι δύο πράγματα μαζί: βιομηχανία και τέχνη. Η τέχνη της βιομηχανίας, όπως λέει και ο Νίκος Κολοβός στο ομώνυμο βιβλίο του. Τα Όσκαρ εκφράζουν τη βιομηχανική εμπορική πλευρά του κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Καννών αυτήν της τέχνης. Από τη μία βρίσκεται ο χολιγουντιανός αφηγηματικός κινηματογράφος – όπου πρόκειται ουσιαστικά για το 85 με 90% των ταινιών που παράγονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την άλλη, έχουμε την ‘‘κατηγορία’’ που αποκαλέστηκε κατά καιρούς ποιοτικός, δοκιμιακός, ευρωπαϊκός κινηματογράφος του δημιουργού. Σίγουρα σε αυτό που έχει αποκαλεστεί εμπορικός κινηματογράφος υπήρξαν και υπάρχουν αριστουργήματα, που συνδυάζουν εμπορικότητα και καλλιτεχνική ποιότητα. Βασικά ούτε οι Κάννες με τρελαίνουν τελευταία, κινδυνεύουν να γίνουν λίγο πανηγυράκι. Αλλά αντέχουν ακόμα».
ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
Από το φόρεµα της Κάσου στο «σακάκι της Αµαλίας» Μεταξωτά αστικά πανωφόρια, βυζαντινά λιτά ενδύματα, χρυσοποίκιλτα φορέματα από τα Γιάννενα, εντυπωσιακές φορεσιές από την Κρήτη, την Αστυπάλαια, την Κύμη και τις Σπέτσες, αλλά και κάποιες από τις φορεσιές της Αυλής, αποτελούν το σπάνιο υλικό της έκθεσης «Αχνάρια Μεγαλοπρέπειας. Μια νέα ματιά στην παράδοση της ελληνικής γυναικείας φορεσιάς» του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, που παρουσιάζεται στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Η εξέλιξη του ελληνικού γυναικείου ενδύματος από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα αποτυπώνεται μέσα από σπάνια κομμάτια της έκθεσης, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο «Ελληνικό Κέντρο Λονδίνου» τον Φεβρουάριο του 2014 με αφορμή τα είκοσι χρόνια λειτουργίας του, αλλά και τα σαράντα χρόνια λειτουργίας του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος, και αφιερώθηκε στη μνήμη της Κούλας Λαιμού. Σαράντα αυθεντικά ελληνικά φορέματα μέσα από τις πτυχές τους, τα γεωμετρικά μοτίβα, τα κεντήματα πάνω στο βελούδο και το μετάξι, αφηγούνται την ιστορία του ελληνικού ενδύματος. Πάνω τους φαίνονται «επιδράσεις όλων των πολιτισμών της Μεσογείου, αλλά και μουσουλμανικών στοιχείων», επισημαίνει η σκηνογράφος - ενδυματολόγος Ιωάννα Παπαντωνίου. Αφετηρία της έκθεσης, η ενδυμασία της Κάσου, ένα φόρεμα τρίμετρο, που αναδιπλώνεται και απηχεί τον «κόλπο» του ιωνικού χιτώνα και το πολύπτυχο, ριχτό φόρεμα της Κρήτης, που μοιάζει να διαμορφώθηκε στην Ιταλία την εποχή της Αναγέννησης. Οι φορεσιές από την Κύμη, τη Θεσσαλία, τη Σκύρο, αποτέλεσαν τη βάση για ό,τι επρόκειτο να ακολουθήσει στα μέσα του 19ου αιώνα, όπου τα ρομαντικά κινήματα επηρέασαν τις φορεσιές στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Το ενδυματολογικό ταξίδι στο παρελθόν καταλήγει στα ενδύματα που έφεραν μαζί τους η βασίλισσα Αμαλία (1837) και στη συνέχεια η βασίλισσα Όλγα (1867), τα οποία επηρέασαν τις αστικές και τις Κωστούλα Τωμαδάκη
LIKE...
ΚΟΝΤΟΓΟYΝΙ ΑΠΌ ΤΟYΡΚΙΚΟ «ΑΝΤΕΡI» ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΕΣΙA «ΑΜΑΛIΑ»
ΦΑΙΛOΝΙΟ ΛΙΝΟΜΠAΜΠΑΚΟ ΜΕ ΠΟΛYΧΡΩΜΑ ΜΕΤAΞΙΑ (ΚΡHΤΗ, ΤEΛΗ 18ου ΑΙΩΝΑ)
αγροτικές ενδυμασίες στον ελλαδικό χώρο. Η Αμαλία όταν ήρθε στην Ελλάδα το 1936 υιοθέτησε το ελληνικό ένδυμα της εποχής της και το ενσωμάτωσε στην ευρωπαϊκή ενδυμασία της. Κάπως έτσι προέκυψε το «σακάκι της Αμαλίας», ένα κοντό βελούδινο μπολερό, κεντημένο με παραδοσιακά μοτίβα, το οποίο έγινε το πιο δημοφιλές ρούχο στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, «επηρεάζοντας», σύμφωνα με την πρόεδρο του ΠΛΙ Ιωάννα Παπαντωνίου, «τις αστικές ενδυμασίες αλλά και τις αγροτικές φορεσιές στην περιοχή των Βαλκανίων έως την Κύπρο».
INFO
«Αχνάρια Μεγαλοπρέπειας. Μια νέα ματιά στην παράδοση της ελληνικής γυναικείας φορεσιάς». Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Πειραιώς 254, Ταύρος. Τηλ.: 212 254 0000. Έως τις 30 Μαΐου
στην ανάρτηση της τραγουδίστριας Μαρίας Κανελλοπούλου Και ξαφνικά έρχεται η Κοντσίτα και η Γιουροβίζιον και μου χαλάει την Κυριακή. Τι συζητήσεις, τι κόντρες περί αισθητικής, γιατί όλα βρε παιδί μου είναι θέμα αισθητικής. Με το που ξυπνάς το πρωί βρίσκεσαι σε μια αισθητικά άψογη πραγματικότητα, ένα αισθητικά άψογο κράτος, μια αισθητικά δομημένη κοινωνία. Τα παιδιά μας πάνε σε αισθητικά μοναδικά σχολεία, βλέ-
πουν κινούμενα σχέδια μαθαίνοντας τον καλύτερο αισθητικά τρόπο να κατατροπώνεις τον αντίπαλό σου. Ανοίγεις τηλεόραση και παρακολουθείς τις πανελίστριες και τους πανελιστές μας, τα αισθητικά άψογα ελληνικά και τις ειδήσεις με τους αισθητικά μοναδικούς πολιτικούς που ενδιαφέρονται για το καλό της χώρας.
Και εμφανίζεται η Κοντσίτα και μου χαλάει τα δεδομένα. Πού πάτε μαντάμ με τουαλέτα και μούσι; Ή βάλτε κουστούμι ή ξυρίστε το μούσι. Τα παιδιά μου μεγαλώνουν με την Μπάρμπι και το Τζον Τζον και εκεί είναι ξεκαθαρισμένα τα πράγματα. Είμαστε υπέρ της διαφορετικότητας, αλλά έξω από το σπίτι μας. (Ψύχραιμη και σαφής θέση…)
ποντικιart
15/05 - 21/05
Η εποχή μας
03/27
www.topontiki.gr
δελτιο καιρ ου
Πες μου τι βλέπεις, να σε… ψηφίσω της χρυσουλασ παπαϊωαννου
ú
Ο Ζωγράφος του πολιτισμού μας Μεγάλη αναδρομική έκθεση προς τιμήν του Τάσου Ζωγράφου γίνεται στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Και έρχεται να μας θυμίσει ότι υπήρξε ένας συνεπής και πολυτάλαντος «υπηρέτης» της τέχνης Για εξήντα χρόνια, μέχρι και τον θάνατό του στις 4 Απριλίου του Γιώργος Ψάχος οποίο «ο Ζωγράφος μετακινήθηκε με άνεση από την αρχαία τραγωδία και τον Αριστοφάνη στον Σαίξπηρ και τον Μολιέρο, 2011, σε ηλικία 85 ετών, ο Τάσος Ζωγράφος δεν σταμάτησε ποαπό τον Χορτάτση και τον Ξενόπουλο στον Arbouzov και τον τέ να υπηρετεί τις τέχνες. Είτε ως σκηνογράφος είτε ως εικαστικός, είχε αφήσει το προσωπικό του στίγμα στον πολιτισμό, με αποτέλεσμα Williams, από το boulevard στη σάτιρα και το πολιτικό θέατρο, ανταποκρινα κατέχει εξέχουσα θέση στο κινηματογραφικό, εικαστικό και θεατρικό νόμενος επιτυχώς στο ύψος των ποικιλόμορφων περιστάσεων». Επιχειπάνθεον της χώρας μας. Την προσφορά του τιμά με μια αναδρομική έκθεση ρούσε πάντοτε να αποδώσει με λεπτομέρεια και να εμφυσήσει «ζωή» στα από 12 Μαΐου έως 30 Ιουνίου η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Στο διάκοστούμια και στα σκηνικά που ετοίμαζε. Λέει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος: στημα αυτό, κάθε φιλότεχνος θα έχει την ευκαιρία να δει από κοντά 156 από «Σημαντικότατο κριτήριο για να ζυγιαστεί η ικανότητα ενός εικαστικού του τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του Έλληνα δημιουργού, τόσο στον χώρο θεάτρου, και ο Ζωγράφος το διέθετε σε υπέρτατο βαθμό, είναι η ανάγνωση της σκηνογραφίας όσο και σε αυτόν της ζωγραφικής. σε βάθος ενός χαρακτήρα, ώστε το κοστούμι του να δηλώνει και τα προσωΕκατόν πενήντα έξι έργα μοιάζουν πολλά σε αριθμό, αλλά είναι πραγμαπικά του χαρακτηριστικά αλλά και το κοινωνικό του στάτους». Ωστόσο, οΤάσος Ζωγράφος ξεχώρισε και ως εικαστικός, παρόλο που κατατικά λίγα για να συμπυκνώσουν την πολυετή και καταλυτική παρουσία του Τάσου Ζωγράφου στην Τέχνη, ο οποίος γεννήθηκε στη Λιβαδειά το πιάστηκε με τη ζωγραφική στην ηλικία των 45. Η πρώτη του ατομική έκθεση 1926. Ειδικότερα, αν αναλογιστεί κάποιος πως μόνο ως σκηνογράφος έχει έλαβε χώρα στον «Ζυγό» και το ημερολόγιο έδειχνε 1979. Η υπερρεαλιστική επιμεληθεί και έχει φιλοτεχνήσει περισσότερα από 200 ταινίες. Μάλιστα ο χροιά και η εστίαση στην ελληνική μυθολογία και παράδοση σε όλες τις σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος του είχε αναθέσει τα σκηνικά για μια από εκφάνσεις της επικυρώνουν τον Έλληνα καλλιτέχνη ως έναν γνήσιο λαϊκό τις κορυφαίες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών, τον «Δράκο» (1955). Ο ζωγράφο, χαρακτηρισμός που τον συνόδευσε σε όλη τη διάρκεια του εικαστικού του ταξιδιού. Η ΑγγέλαΤαμβάκη, συγκεκριμένα, σημειώνει πως «οι δημισκηνοθέτης αναφέρει στον κατάλογο που συνοδεύει την έκθεση: «Τώρα που έφυγε από κοντά μας, η απουσία του μας αναγκάζει να ομολογήσουμε ουργίες τουΤάσου Ζωγράφου, που αντλούν την έμπνευσή τους από τη λαϊκή πως ο Τάσος Ζωγράφος κέρδισε μέσα στα χρόνια το υπέρτατο προνόμιο να παράδοση, δείχνουν την προσπάθειά του να προσαρμόσει διάφορα στοιχεία τον θέλουν όλοι και να τους θέλει όλους». Η συμμετοχή του σε πολλές ταινίες της στο γούστο της εποχής μας και να τους δώσει μια καινούργια ζωή». Το φιλότεχνο κοινό της Αθήνας έχει την ευκαιρία να γνωρίσει μέσα από την του ελληνικού κινηματογράφου μαρτυρά τη θέση που κατέχει στην ιστορία της 7ης Τέχνης: «Συνοικία το Όνειρο» του Αλ. Αλεξανδράκη (1961), «Παραγαναδρομική έκθεση (που επιμελείται η Έφη Ζωγράφου με την υποστήριξη γελιά» του Π. Τάσιου (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Ν. Τζήμα του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού, Νεολαίας του Δήμου Αθηναί(1980), «Θανάση πάρε τ’όπλο σου» (1972) του Ντ. Κατσουρίδη είναι απλώς ων) μια σπουδαία προσωπικότητα της τέχνης και, κατά τα λεγόμενα του Χρήστου Σιάφκου, «ένα φωτεινό αστέρι που πέρασε από τη Ζωή και τη ζωή ένα μικρό δείγμα. όλων μας».
Έδωσε ζωή μέχρι και στα… κοστούμια
Στα 200 φιλμ που φέρουν το στίγμα του Ζωγράφου έρχονται να προστεθούν 120 θεατρικές παραγωγές με τις οποίες ο σκηνογράφος συνέδεσε αρρηκτά το όνομά του. Παραμένει αξιοθαύμαστος, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά και η επιμελήτρια της έκθεσης Νέλλη Κυριαζή, ο τρόπος με τον
art ΠΟΝΤΙΚΙ
Info
Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (Γερμανικού και Μυλλέρου – Κτήριο Α, Μεταξουργείο). Από 12 Μαΐου έως 30 Ιουνίου 2014. Τρίτη 10:00 - 21:00, Τετάρτη έως Σάββατο 10:00 - 19:00, Κυριακή 10:00 - 15:00. Είσοδος ελεύθερη. Τηλ.: 210-5202420, 210-5202421
ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Αντώνης Δελλατόλας
αρχισυντακτησ Μηνάς Βιντιάδης
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ εκδοσησ
Υπευθυνη υλης Χρυσούλα Παπαϊωάννου
Παναγής Δ. Κουτουφάς
διορθωση ΚειμΕνων Κώστας Θέος Μαρία Παπαρρηγοπούλου
εμπορικO TMHMA Μάνθος Καλούμενος τηλ.: 210 6898448, fax: 210 6898226
«Να θυμηθώ να ψηφίσω δήμαρχο! Ποιος είδε τις περισσότερες ταινίες;». Την απορία την έχει ο… Μάρλον Μπράντο ως «Νονός» και φιγουράρει πρώτη μούρη στο site του περιοδικού «Σινεμά». Ένα ενδιαφέρον, σίγουρα πρωτότυπο και γεμάτο εκπλήξεις ερωτηματολόγιο συνέταξε η ομάδα του περιοδικού. Οι υποψήφιοι για τον Δήμο Αθηναίων απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικές με το σινεμά. Λέτε να βοηθήσει καθέναν από αυτούς, έστω και λίγο, στην προεκλογική του εκστρατεία; Ποιος ξέρει. Γιώργος Καμίνης, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Άρης Σπηλιωτόπουλος, Νίκος Σοφιανός, Νικήτας Κακλαμάνης αποδεικνύονται, ή τουλάχιστον παρουσιάζονται, σινεφίλ, κουλτουριάρηδες, «ψαγμένοι» ή τουλάχιστον ξέρουν πολλά για το σινεμά. Βέβαια, επειδή μιλάμε για πολιτικούς, και μάλιστα αυτήν την περίοδο στο peak της προεκλογικής τους εκστρατείας, κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά ότι τις ταινίες που αναφέρουν όχι μόνο τις έχουν πραγματικά απολαύσει, αλλά έστω τις… έχουν παρακολουθήσει. Ο Νικήτας Κακλαμάνης εντυπωσιάστηκε με τον «Πολίτη Κέιν», έχει, ανάμεσα σε άλλες αγαπημένες ταινίες, «Το πλοίο των τρελών» και το «Κουρδιστό πορτοκάλι», θεωρεί ότι ο «Κυνόδοντας» κλείνει μέσα του τον ελληνικό ψυχισμό, έχει συγκινηθεί περισσότερο με τους «Άθικτους» (η πιο εμπορική από τις μέχρι τώρα απαντήσεις του), έχει τσακωθεί με δεξιούς και αριστερούς για τον «Θίασο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου και φροντίζει πάντα να δει Τέρι Γκίλιαμ, Αλμοδόβαρ, αδελφούς Κοέν. Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος έχει ως αγαπημένες ταινίες τις «Ρασομόν», «Λα Στράντα», «Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων», «2001: Οδύσσεια του διαστήματος», «Αποκάλυψη τώρα», εκτιμά Βούλγαρη και Αγγελόπουλο, γελά με Πίτερ Σέλερς, και το «Viva la liberta» τον βοήθησε να γίνει καλύτερος πολιτικός. Ο Γιώργος Καμίνης ξεχωρίζει τον «Πολίτη Κέιν» και το ιαπωνικό «Μπαλάντα του Ναραγιάμα», δεν χάνει ταινία του Τέρενς Μάλικ και του Τέρι Γκίλιαμ, ενώ ο «Νονός» τον βοήθησε να γίνει καλύτερος πολιτικός. Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ξεχωρίζει την «Κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας», το «Old Boy», την «Αποστολή» κ.ά., δείχνει να έχει γνώση του ελληνικού κινηματογράφου, θεωρεί ότι το «Ζ» τον βοήθησε να γίνει καλύτερος πολιτικός, δεν χάνει ταινία των Ιναρίτου, Λόουτς, Μπάρτον, Ίστγουντ, ενώ δίνει και μια «γήινη» απάντηση, ότι έχει δει πολλές φορές το «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», όχι βέβαια από επιλογή, αλλά λόγω επαναλήψεων. Τέλος, ο Νίκος Σοφιανός έχει ως αγαπημένες ταινίες τις «Θωρηκτό Ποτέμκιν», «Τρεις μέρες του κόνδορα», «Ο Ρόκο και τ’αδέρφια του», «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ», «Κάποτε στην Αμερική», αλλά είναι ο μόνος που απαντά σε πολλές ερωτήσεις αόριστα, χωρίς να δείχνει ότι παίζει την έβδομη τέχνη στα δάχτυλα. Κατά τα άλλα, και για να επανέλθουμε, αν διαβάσετε αναλυτικά το ερωτηματολόγιο, θα έχετε κι εσείς την ίδια απορία: τόσο σινεφίλ είναι οι πολιτικοί μας; Άραγε σε ένα αντίστοιχο ερωτηματολόγιο γύρω από τα εικαστικά, θα ήταν και σε αυτό φωστήρες; Με τους πολιτικούς ποτέ δεν ξέρεις.
04/28 Συνέντευξη
15/05 - 21/05
ποντικιart
www.topontiki.gr
πλανητησ γη
Της ΣισσυΣ Παπαδακη της Βικυσ Λεβαντη
ΓιΩργος ΚουμεντΑκης:
«Η μουσική είναι η πιο Ακούω προσεκτικά ένα κομμάτι από το «Μεσόγειος - Έρημος» και διαπιστώνω πόσο ταιριάζουν οι ήχοι σ’ αυτό το σαββατιάτικο απόγευμα του Μαρτίου. Ο Γιώργος Κουμεντάκης δεν συνθέτει απλώς ήχους και μελωδίες, φτιάχνει εικόνες και τοπία και σε παρασύρει σε ένα ταξίδι φτιαγμένο με άυλα υλικά Κωστούλα Τωμαδάκη
Ολική επαναφορά Δεν πρόλαβε να ανακοινωθεί πως η Ντίσνεϊ αρχίζει τα γυρίσματα μιας ακόμα ταινίας της σειράς «Ο πόλεμος των άστρων» και άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες πως η MGM ετοιμάζει μια δική της υπερπαραγωγή για να την ανταγωνιστεί. Εκατόν τριάντα τέσσερα χρόνια μετά το βιβλίο του Λιούις Γουάλας και παραπάνω από μισό αιώνα από την κινηματογραφική μεταφορά του, το 1959, με πρωταγωνιστή τον Τσάρλτον Ίστον, σκοπεύει να ξαναγυρίσει τον «Μπεν Χουρ». Ήδη έχει αναθέσει στον σεναριογράφο του «12 χρόνια σκλάβος» Τζον Ρίντλεϊ να ξαναδιηγηθεί την ιστορία και υπολογίζει πως θα μπορέσει να τη διανείμει στους κινηματογράφους όλου του κόσμου σχεδόν ταυτόχρονα με το καινούργιο «Star wars». Το νέο «Μπεν Χουρ» συνδυάζει δύο τάσεις που φαίνεται να αυξάνονται στο Χόλιγουντ: είναι και ταινία θρησκευτικού περιεχομένου και ριμέικ. Νοσταλγία, επιστροφή στο παρελθόν και σε παλιές αξίες, έλλειψη νέων ιδεών, συντηρητική στροφή; Πολλοί παραγωγοί επενδύουν σε πολύ παλιές ιστορίες. Στην πρώτη κατηγορία, μετά τον «Νώε», θα δούμε το «Έξοδος» του Ρίντλεϊ Σκοτ με τον Κρίστιαν Μπέιλ στον ρόλο του Μωυσή, το «Θεοί και βασιλιάδες» του Ανγκ Λι με θέμα πάλι τον Μωυσή, το «Μαρία, η μητέρα του Ιησού» του Άλιστερ Γκρίερσον, ο Γουίλ Σμιθ σχεδιάζει μια ταινία με θέμα τον Κάιν και τον Άβελ και ακούγονται και φήμες για ένα ακόμα φιλμ με τον Μπραντ Πιτ στον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Στη δεύτερη κατηγορία θα δούμε ριμέικ του «Dirty Dancing» και του «Εξκάλιμπερ», ο Μπενίσιο ντελ Τόρο ετοιμάζει έναν νέο «Φρανκενστάιν», η Ντίσνεϊ θα ξαναγυρίσει το «Βιβλίο της ζούγκλας», η Γιουνιβέρσαλ θα ξαναμιλήσει για τον «Σημαδεμένο» και ο Κλιντ Ίστγουντ προσπαθεί, εδώ και καιρό, να πείσει την Μπιγιονσέ να πρωταγωνιστήσει σε μια νέα εκδοχή του «Ένα αστέρι γεννιέται».
Γιατί επιλέξατε να αναμετρηθείτε με τη «Φόνισσα»; H ιδέα της μεταφοράς της «Φόνισσας» σε οπερατική μορφή ήρθε από τον Γιάννη Σβώλο, ο οποίος έγραψε και το λιμπρέτο. Στην αρχή το σκεφτόμαστε για όπερα δωματίου, αλλά μόλις ήρθε η πρόταση από τον Μύρωνα Μιχαηλίδη για τη Λυρική Σκηνή με ευχαρίστηση περάσαμε στο μέγεθος μιας όπερας σε πλήρη έκταση. Αυτό που πάνω απ’ όλα μας ενδιαφέρει είναι η ποιητική δύναμη του Παπαδιαμάντη και φυσικά η σύνθετη προσωπικότητα της Φραγκογιαννούς. Ένα πρόσωπο με τεράστιες αντοχές, ικανές να οδηγήσουν τη δύσκολη μαρτυρική ζωή της στα πιο σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης φύσης: τον φόνο. Για μένα έχει επίσης ενδιαφέρον η δοκιμασία που προκύπτει από τη μεταφορά ενός τόσο σπουδαίου λογοτεχνικού έργου σε οπερατική μορφή όπου οι χαρακτήρες δραματοποιούνται μέσω της μουσικής. Όλα αυτά βέβαια θα πάρουν σάρκα και οστά μέσα από τη δημιουργική προσέγγιση του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Ευκλείδη και του σκηνογράφου - εικαστικού Πέτρου Τουλούδη, αλλά και με τη στήριξη των μουσικών, χορωδών, τραγουδιστών, τεχνικών και παραγωγής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Η κληρονομιά των ναζί Στα 81 του, ύστερα από εγχείρηση καρδιάς, πέθανε ο Κορνίλιους Γκούρλιτ, ο – κατά πολλούς – φύλακας του «θησαυρού των ναζί», όπως ονομάστηκε η συλλογή έργων πολύ μεγάλων ζωγράφων τα οποία βρέθηκαν πριν από δύο χρόνια στο σπίτι του. Ελάχιστα μάθαμε γι’ αυτόν. Μόνο πως ήταν γιος ενός από τους γνωστότερους γκαλερίστες του μεσοπολέμου και συνεργάτη των ναζί, πως ήταν λίγο παράξενος και πως δεν σκόπευε με κανέναν τρόπο να αποχωριστεί τη συλλογή του. «Το μόνο που θέλω», είχε πει, «είναι να κάνω λίγη υπομονή και να μου αφήσουν τους πίνακες μέχρι να πεθάνω». Παραπάνω από τη μισή του ζωή την πέρασε ολομόναχος σε ένα διαμέρισμα, με τα έργα αυτά. Πεθαίνοντας έκλεισε μαζί του στον τάφο του το μυστικό τού που ανήκαν αυτοί οι πίνακες πριν καταλήξουν στα χέρια του. Άνοιξε όμως, άθελά του, ζητήματα τα οποία, επί πολλά χρόνια, παρέμεναν στο σκοτάδι: τι απέγιναν οι κλεμμένοι από διάφορες χώρες θησαυροί των ναζί, γιατί το γερμανικό κράτος δεν τους αναζήτησε και δεν φρόντισε να φτιάξει νόμους για την επιστροφή τους στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, πώς κανένας επί πενήντα χρόνια δεν είχε υποψιαστεί το μυστικό του περίεργου γέρου, πώς μπορούσαν έργα αμφιβόλου προελεύσεως, όπως τα συγκεκριμένα, να ταξιδεύουν στο εξωτερικό και να εκτίθενται σε μεγάλα μουσεία; Ο Γκούρλιτ κληροδότησε τη συλλογή του στο Μουσείο της Βέρνης, στην Ελβετία, δηλαδή, και όχι στη Γερμανία, αλλά θα περάσει πολύς καιρός, θα χρειαστούν πολλές δικαστικές διαμάχες για να φτάσουν εκεί. Θα προκύψουν επίσης πολλά, δύσκολα θέματα γύρω από ένα σκοτεινό παρελθόν.
Από τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες συνθέτες της γενιάς του, άνθρωπος που επιζητά την ελευθερία μέσα από τις επιλογές του, με άποψη και προβληματισμό για όσα συμβαίνουν γύρω του, ο Γιώργος Κουμεντάκης ξέρει να οδηγεί τον ακροατή σε ανεξερεύνητα μονοπάτια που στο τέλος φαντάζουν τόσο σαφή και εύληπτα. Η νέα του όπερα - παραγγελία της ΕΛΣ που βασίζεται στο ομότιτλο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι μια προκλητική προσπάθεια κατανόησης των ανθρώπινων ορίων.
Πώς πλησιάσατε τον ψυχισμό της Φραγκογιαννούς; Ο Παπαδιαμάντης δίνει μια συστηματική χαρτογράφηση της ψυχολογίας της Φραγκογιαννούς παράλληλα με την υπόλοιπη αφήγηση. Η αναγωγή στη ζωή της και η ψυχική της κατάσταση κινούνται ταυτόχρονα και την οδηγούν στην αποτρόπαια πράξη, στη μεγάλη στιγμή τού κατ’ εξακολούθηση φόνου. Ο φόνος είναι η λύση των βασάνων της αλλά και ο εγκλωβισμός της σε ένα ψυχολογικό σύστημα που στο τέλος την πνίγει. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σύνθετη προσωπικότητα που η μουσική από τη μια την παρακολουθεί και από την άλλη της δίνει έδαφος για να εκφραστεί, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να μην πάρει θέση. Άλλωστε ο συγγραφέας αφήνει στο τέλος μετέωρη τη διαδρομή της μεταξύ θεού και ανθρώπου. Μόνο η φύση μπορεί να σταθεί ισάξια δίπλα της και δεν είναι τυχαίο ότι στο τέλος την παίρνει μαζί της.
Info
Η «Φόνισσα» αποτελεί παραγγελία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στον Γιώργο Κουμεντάκη, στο πλαίσιο του κύκλου «Φιλοξενούμενος συνθέτης» και θα παρουσιαστεί το φθινόπωρο του 2014 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Κάθε φορά ανεβάζετε τον προσωπικό σας πήχη, τολμώντας επιλογές που δεν έχουν σχέση με το αναμενόμενο: νιώθετε την αναγκαιότητα της καινοτομίας, νέες καλλιτεχνικές αναζητήσεις σας ωθούν σε άλλα μονοπάτια; Όσες φορές έχω σκεφτεί να πρωτοτυπήσω, απέτυχα. Το μέρος της προσωπικής βέβαια έρευνας με ενδιαφέρει και υπάρχει πάντα στη διαδικασία της γραφής, αλλά δεν με απασχολεί η καινοτομία ως αυτοσκοπός. Γράφω μουσική από ανάγκη πνευματικής επιβίωσης και τροφής. Τα καινούργια στοιχεία, αν υπάρχουν, δεν είναι προκατασκευασμένα, αλλά υπηρετούν τη μουσική ιδέα και τη χαρά να μιλήσω προσωπικά για πράγματα που με απασχολούν. Από την άλλη, τον εφησυχασμό στα ήδη κεκτημένα τον βαριέμαι και επειδή η ζωή μου είναι αρκετά επαναλαμβανόμενη χρειάζομαι την περιπέτεια της μουσικής για να με ξεκουνάει. Έχετε πει ότι η κρίση, η αβεβαιότητα μας οδηγεί στην ανθρωποφαγία. Ωστόσο, η κρίση «δένει» τους νέους προσφέροντας κοινά σημεία αναφοράς σε ό,τι αφορά την έκφραση. Είστε μέλος της επιτροπής του School Wave. Πού οφείλεται ο ενθουσιασμός αυτών των παιδιών;
ποντικιart
15/05 - 21/05
Συνέντευξη 05/29
www.topontiki.gr
γενναία έκφραση της ζωής μου» >
Η συνάντηση με τον Γιάννη Κόκκο στη Villa Medici, στη Ρώμη, όταν ζούσα εκεί ως υπότροφος, 1993. Η συνάντηση με τον György Ligeti στο Άζολο της Ιταλίας, 1985. Το ταξίδι με λεωφορείο παρέα με τον Δημήτρη Παπαϊωάννου για να ακούσουμε τη συναυλία του Γιάννη Ξενάκη στους Δελφούς, 1982. Η χαρά όταν είδα τη βιντεο-εγκατάσταση και τα σκηνικά του Πέτρου Τουλούδη για την παιδική παράσταση το «Αθόρυβο Πάτημα της Αρκούδας», στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 2012. Η πρώτη συναυλία του Μουσικού Συνόλου Κύκλος στο Ωδείο Αθηνών, 2013.
> > >
>
Στιγμεσ α
οι Η μουσική υπήρξε για σας μια αποκάλυψη ή ένα πάθος που γεννήθηκε σιγά - σιγά; Είναι η πιο γενναία έκφραση της ζωής μου. Ξεκίνησε με πάθος αποκαλύπτοντας τα πολλά πρόσωπά της. Τώρα πια καταλαβαίνω ότι είναι αδύνατον να την κατακτήσω
και, επειδή το έχω αποδεχτεί, μου ανοίγει όλο και πιο πολύ την όρεξη να παίζω μαζί της. Γιατί κάνουμε μια επιλογή ζωής; Τι είναι αυτό που μας σπρώχνει στον έναν δρόμο και όχι στον άλλο; Η ζωή από μόνη της δεν μας σπρώχνει σε δρόμους και μονοπάτια γιατί τις επιλογές τις κρατάμε εμείς οι ίδιοι στα χέρια μας. Η ζωή απλώς μας διαθέτει το γήπεδο που θα παίξουμε μπάλα. Μπορεί να παίξουμε χαλαρά, μπορεί συνειδητοποιημένα και δυναμικά, αδιάφορα, έντιμα ή ανέντιμα. Βέβαια το περίεργο και ίσως άδικο είναι να φεύγουμε από τη ζωή νωρίς, αλλά κι αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Άλλωστε οι ημιτελείς συμφωνίες έδιναν πάντα ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο στον θάνατο. Εικόνες και ήχοι από την Τήνο; Έχω τρεις - τέσσερις σταθερές ηχητικές εικόνες: τις καμπάνες από τα μικρά ξωκκλήσια, τον ήχο του αέρα και της βροχής, τα πουλιά. Τι μας λέει τελικά η ζωή, κύριε Κουμεντάκη; Να είμαστε ευγνώμονες σ’ αυτήν και να μην χάνουμε το κουράγιο μας.
νθρωπ
Η ανθρωποφαγία είναι δεδομένη σε καιρό κρίσης και επιβίωσης. Η ύπαρξή της όμως επιτρέπει και την αντίρροπη έκφραση κοινωνικής φροντίδας και συνεργασιών. Το School Wave αντιπροσωπεύει ό,τι πιο υγιές γιατί δίνει με τρόπο αντικειμενικό ισότιμες ευκαιρίες σε νέους μουσικούς να δείξουν το ταλέντο τους και τις ανησυχίες τους. Οι συνθήκες που η ομάδα παραγωγής και οργάνωσης παρέχει, είναι άκρως επαγγελματικές, με διαφάνεια και δικαιοσύνη. Επίσης από τη μεριά της ομάδας επιλογής υπάρχει αγάπη και σεβασμός για τα παιδιά που έρχονται απ’ όλη την Ελλάδα και καταθέτουν την ψυχή τους και τη μουσική τους. Για μένα το πιο σημαντικό είναι η ίδια η διαδικασία της ακρόασης και λιγότερο η αξιολόγηση. Ο δικός μου ενθουσιασμός οφείλεται στο ότι είμαι συμμέτοχος σε όλη αυτήν την εκπαιδευτική προσφορά και των παιδιών στο ότι βρίσκουν ένα βήμα να μιλήσουν τη γλώσσα της μουσικής και του λόγου χωρίς στεγανά, ιδεολογικούς και αισθητικούς περιορισμούς.
> > > > >
Γιάννης Σαμπροβαλάκης Μύρων Μιχαηλίδης Μίλτος Λογιάδης Γιάννης Γ. Παπαϊωάννου Γιώργος Λαζαρίδης
06/30 Το θέμα
15/05 - 21/05
ποντικιart
www.topontiki.gr
Τα μουσεία ζωντανεύουν και
βυζαντινο και χριστιανικο μουσειο αθηνασ
μουσειο ακροπολησ
Ο Μάιος δεν είναι μόνο ο μήνας των λουλουδιών, αλλά και των... μουσείων. Ποικίλες και ενδιαφέρουσες είναι οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται εν όψει του επίσημου εορτασμού τους (18 Μαΐου) σ’ όλη την Ελλάδα. Η Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων ορίστηκε από το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ΙCOM), το 1977 Η Διεθνής Ημέρα Μουσείων πλησιάζει… Την ίδια μέρα, μάλιστα, θα οδηγηθούμε στις κάλπες λόγω των αυτοδιοικητικών εκλογών. Ωστόσο, κανένα μουσείο της χώρας δεν περιμένει την 18η Μαΐου για να τιμήσει την ημέρα αυτή. Η γιορτή έχει ξεκινήσει από τις αρχές του μήνα και θα συνεχιστεί μέχρι τα μέσα του Ιούνη (3.5 - 18.6). Να υπενθυμίσουμε, όμως, ότι την Κυριακή 18.5 η είσοδος στα μουσεία θα είναι δωρεάν για όλους. Φέτος, το ειδικό θέμα που επέλεξε το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων είναι «Οι συλλογές των μουσείων μάς ενώνουν», ενώ επί τη ευκαιρία το ελληνικό τμήμα του όρισε ως τιμώμενο μουσείο το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (Βασ. Σοφίας 22, Αθήνα). Ένα από τα σημαντικότερα μουσεία βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης και πολιτισμού στον κόσμο συμπληρώνει 100 χρόνια λειτουργίας (1914) και προσφοράς στην προστασία, τη μελέτη και την προβολή της ιστορίας του Βυζαντίου.
Πρωταγωνίστρια, πάντα, η Ακρόπολη Το Μουσείο της Ακρόπολης διοργανώνει δύο εορταστικές εκδηλώσεις: «Ο λαγός της Ακρόπολης», όπου με αφορμή τον λαγό έκοψε αναμνηστικά μετάλλια σε συνεργασία με το Εθνικό Νομισματοκοπείο, τα οποία διατίθενται από την προηγούμενη εβδομάδα στα πωλητήριά του, και «Ο Μοσχοφόρος: ένα αριστούργημα της Ακρόπολης ξαναστήνεται» (18.5, 8.00 - 16.00).
Όλη η Ελλάδα ένα μουσείο Τι να κάνετε στις 17 και 18 Μαΐου Αυτές είναι οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο και την Κυριακή (17.5 και 18.5) και στα υπόλοιπα μουσεία, σε μνημεία, αρχαιολογικούς χώρους και πολιτιστικά ιδρύματα, αποδεικνύοντας πως όλη η Ελλάδα μετατρέπεται σ’ ένα ατελείωτο μουσείο...
Βίκυ Λεβαντή
Για τα παιδιά... Ενδιαφέρον παρουσιάζει το πρόγραμμα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα, αφού προβλέπει όλες οι εκδηλώσεις του να μεταδίδονται ταυτόχρονα και στη νοηματική γλώσσα, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νοηματικής Γλώσσας «Γέφυρες Επικοινωνίας». Θα υπάρξουν ξεναγήσεις (17.5), βιωματικά εργαστήρια με στόχο να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για τα άτομα με προβλήματα ακοής (17.5, 11.00 - 11.45 και 14.00 - 14.45) και θεατρική παράσταση για παιδιά, που εμπνέεται από έναν μύθο της κεντρικής Ευρώπης (17/5 12.00 - 13.30, Νεοφύτου Δούκα 4, 210-7228321). Όσα παιδιά λατρεύουν «Το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού» μπορούν να επισκεφτούν το Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. και Μ. Θεοχαράκη, ενώ θα γνωρίσουν από κοντά τα έργα του ζωγράφου Κ. Παρθένη (11.00 και 12.00, Βασ. Σοφίας 9, 210-3611206). Επίσης, εκδηλώσεις με επίκεντρο τα ρωμαϊκά ψηφιδωτά θα διοργανώνονται στο Ζάππειο (17.5, Βασ. Όλγας, 210-3219288). Ενώ το Εβραϊκό Μουσείο θα διοργανώσει εκδηλώσεις, εμπνευσμένες από τις «Εβραϊκές Γιορτές» (18.5, Νίκης 39, 210-3225582). Κατηφορίζοντας προς το Θησείο, το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά - Μ.Μ.Σ.Τ. εμπνέεται από την ιαπωνική τέχνη του origami και διοργανώνει ειδικό εργαστήρι για παιδιά μέχρι 12 ετών (17.5, 12.00 - 14.00, Πλατεία Αγ. Ασωμάτων, κρατήσεις: 210-3215717), ενώ για τους μεγάλους θα υπάρξουν ξεναγήσεις από τον ιστορικό Τέχνης Αλέξιο Παπαζαχαρία, στην έκθεση «Κουτί σε βαλίτσα - Ένας φόρος τιμής στον Marcel Duchamp από σύγχρονους Γάλλους καλλιτέχνες» (17.5, 19.00 - 21.00). Ξεναγήσεις, φωτογραφίες Polaroid, ηχογραφήσεις μηνυμάτων, ανθρώπινες φιγούρες Κeith Haring αλλά και εικαστικό
εργαστήριο κατασκευής επιτραπέζιων παιχνιδιών θα φιλοξενήσει το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών ΟΤΕ (17.5 και 18.5, Ν. Κηφισιά, 210-6201899). ΒΟΛΟΣ. Με παραστάσεις Καραγκιόζη θα υποδεχτεί το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας - Τσαλαπάτα τους φίλους της παραδοσιακής φιγούρας (18.5, Νότια Πύλη, 24210-29844). ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ. Εδώ οι οικογένειες καλούνται να φέρουν μαζί προσωπικά αντικείμενα για να διηγηθούν την ιστορία τους (17.5, 10.00 - 14.00, 18.00 - 20.00, Εθνολογικό Μουσείο Θράκης, 25510-36663). ΚΑΒΑΛΑ και ΠΕΛΛΑ. Διαδραστικά παιχνίδια διοργανώνονται στα Αρχαιολογικά Μουσεία της Καβάλας και της Πέλλας (18.5, 10.00 - 12.00 και 10.00 - 14.00 αντίστοιχα). ΗΡΑΚΛΕΙΟ. Το Ναυτικό Μουσείο της Κρήτης θα υποδεχτεί το κοινό με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «10 χρόνια μινωικό πλοίο» (17.5, 19.00 - 21.00, 18.5, 10.00 - 21.00, 28210-74484).
Οργανωμένες ξεναγήσεις παντού... Στην Αθήνα θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις στο Επιγραφικό Μουσείο, με τίτλο «Εργαζόμενοι στην αρχαιότητα» (11.30, Τοσίτσα 1, 210-8217637), αλλά και στο σπίτι - εργαστήριο του ζωγράφου Γ. Γουναροπούλου καθώς και στη συλλογή προσωπικών αντικειμένων του συγγραφέα Στρατή Τσίρκα (17.5, 12.30 - 13.30, Μουσείο Γ. Γουναροπούλου, 210-7777601). Το Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας στον Πειραιά θα ανοίξει και αυτό τις πύλες του με οργανωμένες ξεναγήσεις (Ακτή Θεμιστοκλέους, 17/.5, 11.00 και 12.00, 210-4516264). Στη Θεσσαλονίκη σύγχρονοι λογοτέχνες της πόλης θα εμπνευστούν από εκθέματα του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και θα διαβάσουν τα κείμενά τους, ενώ στη
15/05 - 21/05
ποντικιart
Το θέμα 07/31
www.topontiki.gr
γιορτάζουν... μουσειο κυκλαδικησ τεχνησ
μουσειο τσοκλη, τηνοσ Βεργίνα με ξεναγό... «Το Χρονικό της Βεργίνας» – βιβλίο του Μ. Ανδρόνικου – θα πραγματοποιηθούν ξεναγήσεις για το κοινό αλλά και εργαστήρι ανασκαφής, συντήρησης, καταγραφής και τεκμηρίωσης (18.5, 12.00, Αρχαιολογικός χώρος των Αιγών, κρατήσεις: 23310-92347). Οργανωμένη ξενάγηση διοργανώνει και το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης στην Κέρκυρα (18.5, 11.00, 26610-30443).
Και… μουσικές βραδιές Την Κυριακή στην Αθήνα μια μεγάλη μουσική βραδιά με τον Μίμη Πλέσσα θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Βωμού του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (18.5, Πατησίων 44, 213-2144890), ενώ στο σπίτι του Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα θα λάβει μέρος η εκδήλωση «Μουσικές Ξεναγήσεις», όπου πέντε μουσικοί θα παρουσιάσουν ιδιαίτερα εικαστικά έργα μέσω της μουσικής (18.5, 210-3615702). Στη Θεσσαλονίκη, η θεατρική ομάδα «Εν Δυνάμει» θα παρουσιάσει τα έργα της στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (17.5, 12.00), ενώ θα ακολουθήσει διαδραστική ξενάγηση στα γλυπτά (18.00) και μουσικό - εικαστικό δρώμενο με βιντεοπροβολές (17.5, 22.00, Εγνατίας 154, 2310-240002). Την επομένη, τα ωδεία της πόλης θα παρουσιάσουν έργα κλασικού ρεπερτορίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, στις «Μουσικές και μουσειολογικές περιπλανήσεις» (18.5, 8.00 - 20.00, Μ. Ανδρονίκου 6, 2310-830538). ΚΡΗΤΗ. Ζωντανή μουσική θα πλαισιώνει τις ξεναγήσεις που θα πραγματοποιηθούν από τους αρχαιολόγους και συντηρητές του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου (17.5 και 18.5, κρατήσεις: 2810-279000). ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ. Στο Λαογραφικό Μουσείο Ορεστιάδας θα πρωταγωνιστήσει η Ενόργανη Θρακική Χορωδία αλλά και οι παραδοσιακοί χοροί της Ανατολικής Θράκης και Ανατολικής Ρωμυλίας (18.5).
Νέες και παλιές εκθέσεις Πολλές είναι και οι περιοδικές εκθέσεις που φιλοξενού-
μουσειο βεργινασ νται στα μουσεία. Παράλληλα, όμως, θα εγκαινιαστούν και νέες εκθέσεις, ειδικά για την ημέρα αυτή. Στην πρωτεύουσα, σαράντα αυθεντικά παραδοσιακά ελληνικά ενδύματα από τον 18ο αιώνα του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος θα μονοπωλούν το ενδιαφέρον στον «Ελληνικό Κόσμο», στην έκθεση «Αχνάρια μεγαλοπρέπειας. Μια νέα ματιά στην παράδοση της ελληνικής γυναικείας φορεσιάς» (18.5, 10.00 - 18.00, Πειραιώς 154, 212-2540000), ενώ η συμμετοχή πενήντα πέντε εργαζομένων, σε συνεργασία με την Υπηρεσία Συντήρησης Ακρόπολης στην εικαστική έκθεση «Εργαζόμενοι στον βράχο/on the rocks», θα προκαλέσει την περιέργεια του κοινού (17.5 - 31.5, 9.00 - 15.00, Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης - Λουτρό των Αέρηδων, Πλάκα, 210-3244340). Τα Διεθνή Μουσεία Παιδικής Τέχνης της Ιαπωνίας και της Νορβηγίας θα μεταφέρουν τα έργα τους στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης (Σαβ. 10.00 - 14.00, Κυρ. 11.00 - 14.00, Κόδρου 9, Πλάκα, 2103312621). ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζεται εδώ και λίγες ημέρες η έκθεση «Είναι όλα ένα ψέμα/Μουσείο αυτοεκτίμησης», με έργα δύο σύγχρονων εικαστικών δημιουργών, της Νατάσσας Πουλαντζά και του Γιώργου Τσεριώνη (Λιμάνι, Αποθήκη Β1, 10.00 - 18.00, 2310-589152). ΤΗΝΟΣ. Οι επισκέπτες και οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού θα έχουν την ευκαιρία να δουν πρώτοι τη νέα έκθεση του Κώστα Τσόκλη, η οποία θα εγκαινιαστεί την 1η Ιουνίου. (17.5 και 18.5, 10.00 - 13.30, Μουσείο Τσόκλη, Κάμπος Τήνου, 22830-51009). ΣΟΥΦΛΙ. Η σουφλιώτικη φορεσιά θα πρωταγωνιστήσει στο Μουσείο Μετάξης (18.5, 25540-23700). ΚΟΜΟΤΗΝΗ. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Κομοτηνής θα εγκαινιαστεί η έκθεση «Εκτός Χρόνου, Εντός Ορίων: Άρης Κωνσταντινίδης, ο αρχιτέκτονας του Αρχαιολογικού Μουσείου Κομοτηνής» (17.5, 19.00, 25310-22411). ΜΕΣΣΗΝΙΑ. Στο επίκεντρο της Μεσσήνης θα βρίσκονται οι συλλογές του Γάλλου φιλέλληνα Rene Puaux (18.5,
9.00 - 15.00, Οικία Τσικλητήρα - Πύλος Μεσσήνης, 27230-22010).
Ταινίες, φωτογραφία και νέες τεχνολογίες στα μουσεία Πρωτοποριακό είναι το πρόγραμμα που θα φιλοξενήσει το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Άρτας, αποδεικνύοντας πως οι νέες τεχνολογίες μπορούν να συνυπάρξουν απόλυτα μέσα στα μουσεία. Στο πρώτο, θα παρουσιαστεί το σύστημα πολυμεσικής ξενάγησης και θα γίνει συζήτηση και καταγραφή απόψεων των επισκεπτών του για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στα μουσεία (18.5, 10.00 - 15.00, 26510-01089), ενώ στο δεύτερο, οι ξεναγήσεις θα γίνουν με ψηφιακούς υπολογιστές παλάμης (18.5, 12.00 - 14.00, κρατήσεις: 26810-21191). Στην Αθήνα, το Ταχυδρομικό και Φιλοτελικό Μουσείο διοργανώνει προβολή ταινίας, με θέμα την ιστορία των Ελληνικών Ταχυδρομείων (17.5, 10.00 - 18.00, Πλ. Σταδίου και Φωκιανού, κρατήσεις: 210-7519042), ενώ στη Θεσσαλονίκη στο Μουσείο Κινηματογράφου - Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης θα προβάλλονται όλη την ημέρα αποσπάσματα ελληνικών ταινιών (18.5, 11.30 - 20.00, Λιμάνι Αποθήκη Α, 2310-508398). ΠΡΕΒΕΖΑ. Η φωτογραφική έκθεση «Ξεχασμένες όψεις της Πρέβεζας» διοργανώνεται από τον πολιτιστικό της σύλλογο (17.5, 20.00, Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης, 26820-89892). Στο νησί της Ζακύνθου θα παρουσιαστεί η ταινία «Ni Sisi» («Αυτοί είμαστε») με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ διαφορετικών φυλών και η έκθεση φωτογραφίας «Γνωρίζοντας την Κένυα: Τοπίο και φύση», αντλώντας υλικό από το Εθνικό Μουσείο Κένυας στο Ναϊρόμπι (18.5, 18.00 και 20.00, Μουσείο Χέλμη Φυσικής Ιστορίας, Αγ. Μαρίνα, 26950-65040).
Info
Όλες οι εκδηλώσεις των μουσείων στο network.icom.museum
10/34 Επόμενη στάση: «Νέος Κόσμος»
15/05 - 21/05
ποντικιart
www.topontiki.gr
τα παιδια προετοιμαζονται για την παρασταση
η ερμηνεια των παιδιων ηταν καθηλωτικη
σπουδαστεσ τησ δραματικησ σχολησ εκαναν θεατρο τα ποιηματα
Η (δραματο)ποίηση του Καρούζου «αγγίζει» τους νέους Μια ομάδα ανερχόμενων ηθοποιών και η καθηγήτριά τους πίστεψαν σε ένα εγχείρημα που ανάβλυζε δέος και σεβασμό στο πρόσωπο ενός «παρεξηγημένου» ποιητή. Οι σπουδαστές της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Μαίρη Τράγκα» και η καθηγήτριά τους Αθηνά Καμπάκογλου απέδωσαν την αρμόζουσα τιμή στον Νίκο Καρούζο, με ένα αφιέρωμα στο θέατρο «Έναστρον», την Κυριακή 11 Μαΐου. Το αφιέρωμα περιείχε 30 δραματοποιημένες δημιουργίες και ένα ομώνυμο ποίημα μιας από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς ποιητών. Η παράσταση έγινε στο πλαίσιο των εξετάσεων αυτοσχεδιασμού της Αθηνάς Καμπάκογλου για το δεύτερο έτος της δραματικής σχολής, ωστόσο τα παιδιά είχαν να ξεπεράσουν παραπάνω από μια δοκιμασία. Επιχείρησαν να αποδώσουν τα έργα του ποιητή με μια περφόρμανς, κάτι περισσότερο από μια στεγνή απαγγελία. Ο ποιητής Γιώργος Κακουλίδης προλόγισε την παράσταση εισάγοντάς μας στον βίο και το έργο του ποιητή και αμέσως μετά οι στίχοι του Νίκου Καρούζου απέκτησαν φωνή, συναίσθημα και ζωή. Όλα μέσα από τις προσπάθειες των σπουδαστών να προσεγγίσουν την ποίηση με έναν τρόπο που θα τους έφερνε πιο κοντά με τον ποιητή σε πρώτη φάση και με το κοινό (που απαρτιζόταν στην πλειονότητά του από συγγενείς και φίλους) σε δεύτερη. Η μελαγχολική και υποβλητική μουσική των Dmitri Shostakovich, Ludovico Einaudi, György Ligeti κ.ά., που συνόδευε τους ομαδικούς αυτοσχεδιασμούς, έδινε τη θέση της στις έντονες και γεμάτες πάθος ερμηνείες των παιδιών. Έβλεπες στα μάτια τους, στις εκφράσεις τους την ψυχολογική και συναισθηματική ταύτιση που είχαν πετύχει με τα έργα του Νίκου Καρούζου, εξανεμίζοντας όποιο άγχος πιθανόν να υπήρχε (άλλωστε... εξετάσεις έδιναν) και υποβάλλοντας
Γιώργος Ψάχος
γιωργοσ κακουλιδησ
τον εαυτό τους ολοκληρωτικά στα «πρέπει» και τα «θέλω» της παράστασης. «Καταβάλαμε τεράστια προσπάθεια σήμερα να μην... καταρρεύσουμε από τη συγκίνηση, διότι στις πρόβες, διαβάζοντας τους στίχους, ήμασταν με... λυγμούς» αναφέρουν χαρακτηριστικά οι σπουδάστριες Ειρήνη Καραγεώργου, Κλαίρη Λαού, Κατερίνα Παναγιώτου και Μαριαλένα Γεραλή, οι οποίες μίλησαν για τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν με αυτήν την παράσταση και για την προσπάθεια που έκαναν να αποδώσουν τα έργα του Νίκου Καρούζου με τον κατάλληλο σεβασμό και δραματικό τόνο. «Η δραματοποίηση των ποιημάτων αναμφισβήτητα βοήθησε στο να κατανοήσει καλύτερα ο κόσμος αλλά και εμείς το ποιητικό σύμπαν του Νίκου Καρούζου. Περάσαμε την ανάγνωση στο δραματικό στοιχείο και εγκλιματίσαμε το κοινό ελπίζοντας πως το τελευταίο θα βλέπει πλέον με περισσότερο ενδιαφέρον την ποίηση». Τα κορίτσια συνοψίζουν με τον καλύτερο τρόπο τη διαδρομή που ακολούθησαν ως ομάδα ώστε να αποδώσουν δραματικά ποιήματα όπως «Η χρησιμότητα της απειλής», «Μικρή κλίμαξ», «Η κούφια πυρκαγιά» και 27 ακόμα δημιουργίες. Δεν θα μπορούσε να μη συμφωνεί και η σκηνοθέτιδα της παράστασης και καθηγήτρια της σχολής «Μαίρη Τράγκα», Αθηνά Καμπάκογλου, που τρέφει αστείρευτο θαυμασμό για τον Νίκο Καρούζο: «Ο Καρούζος μπήκε και διαμόρφωσε καταλυτικά την καθημερινότητά μας και θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καλύτερο “μνημόσυνο” για έναν ποιητή από το να βρίσκεται ο λόγος του διαρκώς στη σκέψη και στα χείλη νέων ανθρώπων. Δεν ξέρουμε αν κατορθώσαμε να δραματοποιήσουμε με επιτυχία τον λόγο του, ο στόχος είναι υψηλός, δηλώνουμε όμως ότι το πράξαμε με απόλυτη εντιμότητα».
o νικοσ καρουζοσ με τη γυναικα του μαιρη στο σπιτι τουσ στου ζωγραφου
Info
Οι σπουδαστές που συμμετείχαν είναι οι: Κατερίνα Παναγιώτου, Μαριέττα Βασιλάκη, Κλαίρη Λαού, Μαρίνα Κωνσταντίνου, Στέλλα Παναγιωτοπούλου, Ειρήνη Καραγεώργου, Ανδρέας Περικλέους, Έφη Δημάκη, Βασίλης Μαστρογιάννης, Ελισάβετ Γιαννακού, Μαριαλένα Γεραλή, Γεωργία Θεοφάνους
ποντικιart
www.topontiki.gr
ΑΛΚΗΣΤΗ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ - ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ
Με θέα το καλό τραγούδι...
Η ΑΛΚΗΣΤΗ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΣΥΝΟΔεΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΥΠΑ Σόνια Μαγγίνα Σε ένα θέατρο, το «Μικρό Παλλάς», παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα η νέα δισκογραφική δουλειά της Άλκηστης Πρωτοψάλτη, στην οποία ξανασυναντιέται έπειτα από χρόνια και καιρούς με τον σπουδαίο Νίκο Αντύπα, αλλά και τον επίσης σπουδαίο Μιχάλη Γκανά και τους Λίνα Δημοπούλου, Νίκο Μωραΐτη, Γεράσιμο Ευαγγελάτο και Ελένη Φωτάκη (σε μια γενναία και γόνιμη συνάντηση παλαιότερης και νεότερης γενιάς). Τίτλος του cd, «Θέα Παραδείσου» και δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν στον παράδεισο και την κόλαση, αλλά όσοι πιστεύουν στο καλό ελληνικό τραγούδι έχουν να ανακαλύψουν πράγματα σε αυτή τη δουλειά. Η παρουσίαση είχε έναν διαφορετικό αέρα, ντοκιμαντερίστικο σχεδόν. Αντί του συνηθισμένου πάνελ και της «μετωπικής» αντιμετώπισης κοινού και δημοσιογράφων, προβλήθηκε ένα μικρού μήκους ταινιάκι (περίπου 20λεπτης διάρκειας), όπου μεταξύ άλλων είδαμε την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, με πολύ χιούμορ, να μας δείχνει την πλάτη του... μπουρνουζιού της, όπου αναγραφόταν το όνομα του διάσημου μποξέρ Μοχάμεντ Άλι. Υπήρχαν επίσης πλάνα από την επίσκεψη της τραγουδίστριας στη Νέα Υόρκη, την πόλη όπου έγινε το mastering του cd και όπου έδωσε πρόσφατα μία συναυλία στο Μητροπολιτικό Μουσείο. Κι έπειτα υπήρχαν τα λόγια των δημιουργών, όπου αν εξαιρέσει κανείς τη φιγούρα της Ελένης Φωτάκη (ένα αέρινο πλάσμα), το «selfie» video του Νίκου Μωραΐτη αλλά και τα λόγια του Γιάννη Χαρούλη (έχει κάνει ντουέτο με την τραγουδίστρια στο cd), που κλείνουν με μια παιδική φωνούλα να λέει «μπαμπά έλα...», θύμιζαν πολύ έντονα συνέντευξη Τύπου, από την άποψη ότι ήταν αυτά που περιμέναμε να ακούσουμε. Την παρουσίαση προλόγισε ο διευθύνων σύμβουλος της Heaven Γιώργος Κυβέλλος – από τον οποίο δεν λείπει το χιούμορ! –, ενώ η Άλκηστη Πρωτοψάλτη, στην καλύτερη στιγμή της βραδιάς, ερμήνευσε ζωντανά δύο τραγούδια, «όπως γεννήθηκαν», όπως είπε χαρακτηριστικά. Ακούσαμε, λοιπόν, το ομότιτλο του cd και το – συγκλονιστικό – «Ήταν αγάπη», που μοιάζει να είναι «κομμένο και ραμμένο» πάνω της. Το ότι διαθέτει μια εξαιρετική, δυναμική φωνή είναι αναμφισβήτητο, ωστόσο απολαύσαμε υπέροχες, πραγματικά υπέροχες χαμηλές που σε άγγιζαν στα τρίσβαθα της ψυχής σου. Εδώ και καιρό «έτρεχε» ραδιοφωνικός διαγωνισμός από τον Δίεση στο Instagram, όπου οι ακροατές κλήθηκαν να αποτυπώσουν τη δική τους «Θέα Παραδείσου». Οι συμμετοχές ξεπέρασαν τις 1.200 και κατά την παρουσίαση του δίσκου προβλήθηκαν οι 10 φωτογραφίες που ξεχώρισε προσωπικά η Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Ένα έχω να πω: διαθέτουμε ως χώρα εξαιρετικούς ερασιτέχνες φωτογράφους!
12/36 Σινεμά
15/05 - 21/05
ποντικιart
www.topontiki.gr
«Ο σωσιας»
«Suzanne»
Εφιάλτες made by Ντοστογιέφσκι Υπαρξιακές ιστορίες και οικογενειακά μελοδράματα, αλλά και μια ταινία που παραπέμπει στο περίφημο «Trainspotting», διεκδικούν μια… βόλτα στις αίθουσες Κωνσταντίνος Σαμαράς
Ο σωσίας
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Αγιοάντε. Πρωταγωνιστούν: Τζέσε Άιζενμπεργκ, Μία Γουασικόφσκα, Γουάλας Σον Η ιστορία του ανθρώπου που συναντά μια ρέπλικα του εαυτού του υπήρξε κάποτε ένα εξαιρετικά προσφιλές λογοτεχνικό θέμα: από τον Γκόγκολ μέχρι τον Έντγκαρ Άλαν Πόε, η φιγούρα του σωσία ή, καλύτερα, του doppelgänger (ο γερμανικός όρος που αποδίδει ιδανικά αυτήν την ανεξήγητη ανθρώπινη κόπια που έρχεται να πάρει τη θέση του ήρωα) έχει στοιχειώσει πάμπολλους υπαρξιακούς εφιάλτες. Σε αυτή τη συνομοταξία ανήκει και ο «Σωσίας», ένα από τα λιγότερο γνωστά μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι, με πρωταγωνιστή έναν εσωστρεφή κρατικό λειτουργό που μια μέρα έρχεται αντιμέτωπος με Ο σωσίας òòò τον – φαινομενικά πανομοιότυπο, Φιλήσυχος υπάλληλος συντρίβεται από αλλά απολύτως αντίθετο στον τον πετυχημένο σωσία του, σε μια κωμιχαρακτήρα – doppelgänger του. κοτραγική και στιλιζαρισμένη μεταφορά Με το μυθιστόρημα του Ντοστογιτου ντοστογιεφσκικού μυθιστορήματος έφσκι θα τολμήσει να αναμετρηθεί ο Ρίτσαρντ Αγιοάντε, που ήδη είχε αφήσει πολύ θετικές εντυπώσεις με το σκηνοθετικό ντεμπούτο του «Submarine». Ο Αγιοάντε ορθά επιλέγει να κατασκευάσει ένα εντελώς ιδιαίτερο σύμπαν για να στεγάσει την εφιαλτική ιστορία του. Οι αισθητικές επιλογές του θα θυμίσουν σε πολλούς τη «Δίκη» (δηλαδή την αναμέτρηση του Όρσον Γουέλς με ένα αριστούργημα του Κάφκα) και σε άλλους το «Brazil» του Τέρι Γκίλιαμ. Μπορεί, όπως συμβαίνει με διαφορετικό τρόπο και στις παραπάνω ταινίες, το σύμπαν του Αγιοάντε να χάνει συχνά το μέτρο στην επίδειξη της παραξενιάς και της στιλιστικής του μοναδικότητας, όμως γρήγορα ξανακερδίζει το ενδιαφέρον χάρη σε ένα λυτρωτικό μαύρο χιούμορ. Ο Τζέσε Άιζενμπεργκ φέρνει εις πέρας το δύσκολο òòòòò Εξαιρετική έργο του διπλού πρωταγωνιστικού ρόλου, αποδεòòòò Πολύ καλή σμεύοντας τελικά ένα συναισθηματικό φορτίο που òòò Καλή òò Βλέπεται εξισορροπεί τα εγκεφαλικά ευρήματα του Αγιοάντε. ò ò
Μέτρια Μην τη δείτε
Οι εταιρείες διανομής φέρουν την ευθύνη για έκτακτες αλλαγές στις ημερομηνίες προβολής των ταινιών.
Suzanne
Σκηνοθεσία: Κατέλ Κιγιεβερέ. Πρωταγωνιστούν: Σαρά Φορεστιέ, Αντέλ Ενέλ, Φρανσουά Νταμιάν Μετά το «Un poison violent», το ελαφρώς τετριμμένο σκηνοθετικό της ντεμπούτο, η Κατέλ Κιγιεβερέ αυξάνει θεαματικά ταχύτητες και επιδεικνύει μια αρκετά πρωτότυπη και σε κάθε περίπτωση ευπρόσδεκτη
σκηνοθετική σβελτάδα. Μέσα σε μόλις 90 λεπτά, το βλέμμα της θα διασχίσει, θαρρείς με ένα μεγάλο ενιαίο πανοραμίκ, 25 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή της νεαρής Σουζάν, του χήρου πατέρα της και της αδερφής της Μαρία. Η αφήγηση είναι προφανώς γεμάτη από μεγάλες ελλείψεις, από «τρύπες» εύστοχα επιλεγμένες, ώστε να μην αποSuzanne òòò γοητεύουν Η ζωή μιας ατίθασης κοπέλας από την τον θεατή, παιδική ηλικία μέχρι τα πρώτα διλήμματα αλλά να τον της ενήλικης ζωής, σε ένα γρήγορο και ωθούν να καλοπαιγμένο οικογενειακό μελό αναζητήσει ακόμα περισσότερα απ’όσα η ίδια η ταινία τον αφήνει να μάθει. Στην αποσπασματικότητα της αφήγησης, η Κιγιεβερέ βρίσκει μια ιδανική μέθοδο για να αναδείξει διακριτικά την απορρύθμιση μιας ζωής ως κάτι ανάμεσα στη μαθηματική νομοτέλεια και το απόλυτο μυστήριο. Οι ελλείψεις αφήνουν χώρο στο ανείπωτο και το ανεξήγητο, και καθώς εμείς αναρωτιόμαστε για τη ζωή και τις επιλογές της Σουζάν, αντιλαμβανόμαστε πως η απάντηση βρίσκεται παντού και πουθενά. Η Κιγιεβερέ δεν κρίνει, ούτε καν αναλύει υπερβολικά την ηρωίδα της, κι όμως μας συγκινεί βαθιά μέσω αυτής – ο ρόλος χρωστάει εμφανώς πολλά στη Σαρά Φορεστιέ, και ιδίως στο βλέμμα της, που ωριμάζει σταδιακά με έναν τρόπο που αξίζει να παρακολουθείς βήμα - βήμα. Εάν, μαζί με την ηθικολογία, η Κιγιεβερέ είχε καταφέρει να διώξει το βαρίδιο ενός μπανάλ μελοδραματισμού, θα είχε υπογράψει μια μεγάλη ταινία.
Διαφθορά
Σκηνοθεσία: Τζον Σ. Μπερντ. Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Μακ Αβόι, Τζέιμι Μπελ, Ίμοτζεν Πουτς Ο Τζέιμς Μακ Αβόι δίνει μια κυριολεκτικά αχαλίνωτη ερμηνεία στη «Διαφθορά». Κι αυτό ακριβώς οφείλει να κάνει, από τη στιγμή που υποδύεται έναν διεφθαρμένο αστυνομικό, εθισμένο στο σεξ και την κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών. Έναν αστυνομικό που, μπροστά στην πολυπόθητη προαγωγή, δεν θα διστάσει να πει ψέματα, να εκβιάσει και να σπείρει τη διχόνοια μεταξύ των συναδέλφων του. Το όνομά του είναι Μπρους, και του αρέσει να μοιράζεται με τον θεατή τις εκτρωματικά αστείες θεωρίες του για τη ζωή και την κοινωνία, όπως και την παραμικρή προσωπική του διαστροφή. Όσο αχαλίνωτος είναι
ο Μπρους / Μακ Αβόι, άλλο τόσο αποδεικνύεται και η σκηνοθετική δουλειά του Τζον Σ. Μπερντ, που δεν κρύβει πως θέλει να εξορύξει χρυσάφι από την ποπ φλέβα ενός «TrainspoΔιαφθορά òò tting» και των Διεφθαρμένος μπάτσος σε ντελίριο παραπλήσιίντριγκας και καταχρήσεων. Μια λιγότερο ων μεταγενέκαλή εκδοχή του «Trainspotting», αλλά με στερων χιτ. έναν φοβερό Τζέιμς Μακ Αβόι Η συνταγή φαίνεται πως μπορεί να δουλέψει ακόμα, τουλάχιστον στον βαθμό της ταύτισης με έναν αντιπαθητικό ήρωα που μας καλεί για μια τριπαρισμένη βόλτα στις πιο απωθημένες επιθυμίες μας. Οι ατέλειες παραμένουν ουκ ολίγες, ιδίως αν επιμείνουμε στη σύγκριση με το «Trainspotting», και να θελήσουμε να τις παραβλέψουμε θα είναι αποκλειστικά χάρη στον ερμηνευτικό ανεμοστρόβιλο του Τζέιμς Μακ Αβόι.
ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΚΟΜΗ
Godzilla
Σκηνοθεσία: Γκάρεθ Έντουαρντς Πρωταγωνιστούν: Άαρον Τέιλορ Τζόνσον, Κεν Γουατανάμπι, Ελίζαμπεθ Όλσεν Ο Γκοντζίλα, το πασίγνωστο τέρας που έγινε κινηματογραφική αναφορά τόσο για τη μυθική παρουσία του όσο και για τον συμβολισμό της καταστροφικής πλευράς της ανθρωπότητας, επανέρχεται στην τρισδιάστατη εκδοχή του Γκάρεθ Εντουαρντς, στη δεύτερη μόλις ταινία μεγάλου μήκους της καριέρας του, σε παραγωγή των Warner Bros και Legendary Pictures. Ο Γκοντζίλα πρωτοεμφανίστηκε ως σύμβολο καταστροφής της ανθρωπότητας το 1954, σε μια Ιαπωνία η οποία ακόμα υπέφερε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιστροφή στις ρίζες του θρύλου, με την επική αναγέννηση του εμβληματικού τέρατος που δημιούργησαν τρομακτικές δυνάμεις της φύσης. Και αυτή τη φορά τίποτε δεν θα μείνει όρθιο στο πέρασμα του Γκοντζίλα, ο οποίος θα έρθει αντιμέτωπος με εξίσου επικίνδυνα πλάσματα, που γεννήθηκαν από την ανθρώπινη υπεροψία και την ανεξέλεγκτη επιστημονική πρόοδο. Και εν μέσω αυτής της μάχης, το ανθρώπινο είδος θα πρέπει να καταφέρει να αντεπιτεθεί και να επιβιώσει.
15/05 - 21/05
ΠΟΝΤΙΚΙart
Bιβλίο 13/37
www.topontiki.gr
Ο εξουσιαστικός λόγος των αντιεξουσιαστών...
Ξενοφών Μπρουντζάκης
Ένα ιδιαίτερα εύστοχο δοκίμιο για τη φύση της αντιεξουσιαστικής πολιτικής στον ελλαδικό χώρο. Ακόμα δυο βιβλία για τις πριν και μετά το μνημόνιο πολιτικές παθογένειες Γιάννης Καλιόρης Όλα ή τίποτα Αντιεξουσιαστικός λόγος και συνείδηση των ορίων Εκδόσεις: Αρμός Σελ.: 206 Με ζηλευτά ελληνικά στο δοκίμιό του σχετικά με τα όρια του αντιεξουσιαστικού λόγου στη χώρα μας, ο συγγραφέας έρχεται αντιμέτωπος με μια δυναμική ελληνική ιδεολογική ιδιαιτερότητα, όπου όλα δοκιμάζονται στους δωρεάν παρεχόμενους υπερβατικούς στίβους, εκεί που οι ευγενικές ιδέες συγκροτούν ένα υπεράνω κριτικής ιδεολογικοπολιτικό δόγμα, του οποίου η παραμικρή αιτίαση θεμελίωσης στην πραγματικότητα σηματοδοτεί την απαρχή της αντίδρασης. Έτσι, στη χώρα μας ο αντιεξουσιαστικός λόγος ταυτίστηκε με τον ανέφικτο λόγο, αυτόν που δεν βρίσκει το παραμικρό έρεισμα στην πραγματικότητα, αυτόν που δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο σε υπερβατικές ενατενίσεις, σε ασαφείς ιδεολογικούς οραματισμούς, σε εκτός τόπου και χρόνου διαστάσεις. Το πιο σύνηθες φαινόμενο σε παρόμοιες αντιεξουσιαστικές θεωρήσεις είναι ότι αυτοί που οραματίζονται και επαγγέλλονται σαρωτικές απελευθερώσεις, αχανείς αυτονομίες και απεριόριστη δικαιοσύνη, καταλήγουν στο απεχθέστερο αποτέλεσμα, σε αυτό που τελικά είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους, σε ό,τι πιο εξουσιαστικό, καταπιεστικό και ανελεύθερο. Οι διαψεύσεις είναι συντριπτικές και οι εκτός ορίων εκτροχιασμοί απελπιστικά συνεπείς. Έτσι, έχουμε το συχνότατο φαινόμενο οι πιο απελευθερωτικές απαγγελίες να εκφέρονται μέσα από απολυτότητες ενός δογματικού αρνητισμού που επιχειρηματολογεί με τον επαγγελματικό φανατισμό της καταπιεστικής ιδεολογίας που υποτίθεται ότι αντιστρατεύεται! Με δυο λόγια, ο αντιεξουσιαστικός λόγος ασκείται και εκφέρεται στη χώρα μας με την απεχθή καταπιεστική μεθοδολογία της εξουσίας!
Γιώργος Ν. Πολίτης Να σηκωθούμε όρθιοι Η επανάσταση της κοινής λογικής Εκδόσεις: Ψυχογιός Σελ.: 244 Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης κυριαρχεί η τελικά άκριτη άποψη ότι οι οικονομικοί παράγοντες αποτελούν τη βασική της αιτία. Το ότι δηλαδή στη χώρα μας το δημόσιο συμφέρον, για παράδειγμα, δεν αποτελεί υπόθεση της πλειοψηφικά εκλεγμένης κυβέρνησης, αλλά αναφαίρετο δικαίωμα των συνδικαλιστικών συντεχνιών που ελέγχονται από διάφορες μειοψηφίες. Σε αυτήν τη χώρα που χρειάστηκαν τέσσερα περίπου χρόνια για να καταμετρήσει τους δημόσιους υπάλληλους της που αποτελούσαν
Σε 200 λέξεις
Ο ποιητής - συγγραφέας Γιώργος Δουατζής γράφει για το βιβλίο του «Η άλλη λέξη», εκδόσεις Γαβριηλίδης
ένα άλυτο αίνιγμα, που τα κλειστά, έρημα και λεηλατημένα πανεπιστήμια αποτελούν την… τελευταία λέξη της προοδευτικής εκπαιδευτικής πολιτικής και το ιερό δικαίωμα της απεργίας είναι σε χρήση τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες τον χρόνο, ο οικονομικός παράγων ως αιτία των δεινών της αποτελεί το τελευταίο πράγμα στο οποίο πρέπει κανείς να ανατρέξει!... Το πρόβλημα λοιπόν στην Ελλάδα δεν είναι καν ιδεολογικό, μια αντιπαράθεση μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς, μια και δεν έχει ούτε καν αυτήν την πολυτέλεια, η οποία αποτελεί κοινό τόπο στις προοδευμένες κοινωνίες. Στην Ελλάδα πάσχουμε από τα αυτονόητα: όπως για παράδειγμα το ότι στη σήμανση για την κυκλοφορία το κόκκινο χρώμα δεν είναι διαπραγματεύσιμο: κοκαλώνουμε σε κάθε περίπτωση κι όχι κατά περίπτωση: δηλαδή αν είναι νύχτα και δεν έχει κίνηση, ή αν μπερδεύουμε το πορτοκαλί με το κόκκινο και παραβιάζουμε τον σηματοδότη κατά βούληση. Η χώρα, σύμφωνα με τον συγγραφέα, πάσχει από ανορθολογισμό, από παντελή έλλειψη κοινής λογικής που δεν της αφήνει το περιθώριο να μπορεί να επιλύει απλές περιπτώσεις. Έτσι, απέναντι σε κάθε μέτρο, σε κάθε μεταρρύθμιση, σε κάθε εξορθολογισμό, προτάσσεται μια χρόνια διαστρέβλωση, μια κραυγαλέα παθογένεια, ένας αντιδραστικός Μεσαίωνας σκότους, που μας κρατά δέσμιους της τύφλας μας…
Τριαντάφυλλος Καρατρανός Πριν το μνημόνιο δεν έβλεπες Εκδόσεις: Επίκεντρο Σελ.: 246 Το βιβλίο εστιάζει στο πιο λογικό επιχείρημα, στο ότι δηλαδή τα προβλήματα στη χώρα μας δεν εμφανίστηκαν το 2010 από το πουθενά, αλλά έχουν ένα μακρύ παρελθόν και άπειρες αιτίες που προϋπήρξαν. Το παρόν πόνημα αποτελείται από σύντομα κείμενα που γράφτηκαν τα τρία χρόνια που προηγήθηκαν του ξεσπάσματος της κρίσης, το 2010. Έτσι, έχουμε μια σειρά περιστατικών, αρχής γενομένης από το 2007, που διατηρούν την επικαιρότητά τους μια και περιγράφουν με ακρίβεια όλες εκείνες τις παθογένειες και τις διαστρεβλώσεις του πολιτικοκοινωνικού συστήματος που κρατούν από την εποχή του Όθωνα. Όλα τα αδιέξοδα που προέκυψαν στη λεγόμενη μνημονιακή εποχή υπήρχαν και βασίλευαν δεκαετίες ολόκληρες, ωστόσο δεν αποτέλεσαν ποτέ πεδίο προβληματισμού ώστε να δοθεί μια αποτελεσματική και ουσιαστική απάντηση. Αντίθετα, πιστεύαμε ότι η μετάθεση του κάθε προβλήματος θα διαρκεί απεριόριστα και εμείς εν τω μεταξύ θα απολαμβάνουμε ιδιαίτερη ασυλία λόγω εθνικών ιδιορρυθμιών. Ωστόσο, η πραγματικότητα διαψεύδει δίχως έλεος και, το κυριότερο, δεν εισακούει ανόητες στην πλειονότητά τους αιτιάσεις.
Η άλλη λέξη μου... Η «Άλλη λέξη» ως τίτλος παραπέμπει στο περιεχόμενο των εννέα διηγημάτων του βιβλίου. Είναι μία απόπειρα να μεταφέρω στον αναγνώστη την «άλλη ματιά» του κάθε ανθρώπου για το φαινομενικά ίδιο πράγμα, το οποίο εισπράττεται ως ουσία διαφορετικά για τον καθένα μας. Κάθε διήγημα είναι γραμμένο με άλλο τρόπο, με άλλη προσέγγιση των καταστάσεων, θα έλεγα ως και με άλλη τεχνική γραφής.
Οι ήρωες ζουν καταστάσεις που ζουν οι άνθρωποι «της διπλανής πόρτας», αλλά με την άλλη ματιά τους σε εγρήγορση. Προσλαμβάνουν με τον δικό τους τρόπο συνήθη, ωστόσο σημαντικά πράγματα, οδηγούνται σε απρόσμενες καταστάσεις, ανακαλύπτουν αφώτιστες μέχρι τώρα πτυχές της ύπαρξής τους, ξαφνιάζονται και αντιδρούν με τελείως διαφορετικό τρόπο ο καθένας. Είναι το εικοστό βιβλίο που εκδίδω και το
δεύτερο πεζογραφικό, μετά το μυθιστόρημα «Μη φεύγετε, κύριε Ευχέτη» (2008), μια και ώς τώρα η ποίηση απορροφούσε το σύνολο της συγγραφικής μου δραστηριότητας. Τα διηγήματα αυτά νομίζω ότι οδηγούν σε ξαφνιάσματα τον αναγνώστη, ο οποίος συναντά τον εαυτό του σε πολλά σημεία της αφήγησης και ζει μια πληθώρα συναισθημάτων, τα οποία έχουν σημαδέψει λίγο - πολύ τη ζωή όλων μας.
14/38 Φεστιβάλ
15/05 - 21/05
ποντικιart
www.topontiki.gr
Φεστιβαλ Αιγαιου:
Το καμάρι της Σύρου γιορτάζει δέκα χρόνια Δεκαετία κλείνει φέτος το Φεστιβάλ Αιγαίου (6 έως 19 Ιουλίου), που γίνεται κάθε χρόνο στο Θέατρο «Απόλλων» της Σύρου. Σκαλίζουμε λίγο την ιστορία του και ρίχνουμε μια ματιά στις προσεχείς εκδηλώσεις Ο Πίτερ Τιμπόρις, μαέστρος, «ψυχή» του περίφημου Κάρνεγκι Χολ, αλλά και του δικού μας Φεστιβάλ Αιγαίου, είναι γεμάτος ιστορίες, από το πώς ο νυν δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ντι Πλάζιο θέλησε να διώξει τα άλογα από το Σέντραλ Παρκ, αλλά τα βρήκε μπαστούνια, μέχρι το πώς ο παππούς Παναγιώτης Τσιμπούρης (που αργότερα έγινε Tiboris) έφυγε από το Τριπόταμο Αρκαδίας το 1899 μετανάστης για το Σικάγο, με δυο παιδιά στην αγκαλιά του (τρεις μήνες διαρκούσε το ταξίδι τότε), με τη γιαγιά να ακολουθεί... 20 χρόνια μετά!
Η ιστορία του Φεστιβάλ Αιγαίου... Ο Πίτερ Τιμπόρις δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του στη Σύρο, όπου έμελλε όχι μόνο να ιδρύσει και να διευθύνει καλλιτεχνικά ένα επιτυχημένο φεστιβάλ, αλλά και να αγοράσει σπίτι και να θεωρεί πια το νησί «τόπο του». Ο απερχόμενος δήμαρχος Σύρου (επί 24 συναπτά έτη) και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Κυκλάδων Γιάννης Δεκαβάλλας μας διηγήθηκε πώς ένα καλοκαίρι δέχτηκε στο γραφείο έναν άγνωστο, που μόλις του συστήθηκε, του είπε πως θα ανεβάσει όπερα στο Θέατρο «Απόλλων». «Τελικά δημιουργή-
θηκε ένα φεστιβάλ που διαφημίζει τη Σύρο σε Ελλάδα και εξωτερικό. Υποδεχόμαστε περίπου 500 καλλιτέχνες κάθε καλοκαίρι στο νησί, μαζί με τις οικογένειές τους, ενώ το σύνολο των επισκεπτών φτάνει τους 2.000. Όπως καταλαβαίνετε, πέρα από ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και για την οικονομία του νησιού», μας είπε χαρακτηριστικά. Η Σύρος μάλιστα διαθέτει το Φεστιβάλ Κιθάρας (που φέτος κλείνει 20 χρόνια, υπό τον Άγγελο Νικολόπουλο), το Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής Σύρου (υπό τον Γιάννο Μαργαζιώτη), αλλά και το Anima Syros, αφιερωμένο στο κινούμενο σχέδιο.
Γιορτή για τα δέκα χρόνια Το Θέατρο «Απόλλων», γνωστό και ως «μικρή Σκάλα του Μιλάνου», εγκαινιάστηκε στις 20 Απριλίου του 1864 με τον «Ριγκολέττο» του Βέρντι και φέτος τα δέκα χρόνια του Φεστιβάλ Αιγαίου συμπίπτουν με τα 150 χρόνια από τη δημιουργία του θεάτρου και γιορτάζονται (φυσικά) με τον «Ριγκολέτο», που θα ανέβει στις 9 Ιουλίου. Το φετινό φεστιβάλ Ιουλίου περιλαμβάνει καταξιωμένα ονόματα της κλασικής μουσικής,
Σόνια Μαγγίνα
μεταξύ των οποίων και τη συμφωνική ορχήστρα Pazardzhik της Βουλγαρίας, με μαέστρο τον Grigor Palikarov. Στο μεταξύ, εδώ και λίγα χρόνια έχει καθιερωθεί να δίνεται συναυλία στην πλατεία μπροστά από το Θέατρο «Απόλλων», ένα event που διακρίνεται από την αυξανόμενη δυναμική του και πέρσι συγκέντρωσε 4.000 κόσμο. Η φετινή είναι αφιερωμένη στον Πουτσίνι και υπό τη διεύθυνση του Πίτερ Τιμπόρις 450 καλλιτέχνες από εννέα διαφορετικές χώρες θα ερμηνεύσουν αποσπάσματα από τις όπερες «Τόσκα», «Λα Μποέμ» και «Τουραντό».
Με το βλέμμα στο μέλλον... Από το 2006 ο Πίτερ Τιμπόρις και η σύζυγός του, σοπράνο Ελιάνα Λαπαλέινεν, έχουν αγοράσει σπίτι στη Σύρο. Κι όπως λέει χαρακτηριστικά ο μαέστρος, «δεν χρησιμοποιώ τη Σύρο στοχεύοντας στην Αθήνα. Δεν έχω τέτοια ατζέντα. Τριάντα δύο χρόνια στο Κάρνεγκι Χολ μου είναι αρκετά...». Η Σύρος έχει γίνει τόπος του. Και με το βλέμμα στο μέλλον σχεδιάζει να ανεβάσει τη «Μήδεια» του Κερουμπίνι, αλλά και το «West Side Story» του Μπερνστάιν. Ο προϋπολογισμός του φεστιβάλ ανέρχεται στα 400.000 ευρώ, εκ των οποίων 45.000 ευρώ προέρχονται από τον δήμο και τα υπόλοιπα από χορηγίες που εξασφαλίζει ο ίδιος ο μαέστρος (με τεράστια συμβολή από τους Έλληνες ομογενείς στις ΗΠΑ).
Art-Athina: Η γιορτή της τέχνης ανοίγει φτερά Με την ευχή και την επιθυμία οι 30.000 επισκέπτες που πέρασαν τις πύλες της περσινής Art-Athina να πολλαπλασιαστούν ξεκινάει σήμερα, στο κλειστό γήπεδο Τae Kwon Do του Π. Φαλήρου, η 19η Διεθνής Συνάντηση Σύγχρονης Τέχνης. Η περσινή διοργάνωση έγινε έπειτα από δύο χρόνια απουσίας, αφού όλα ήταν στον αέρα και χρηματοδότηση για την ιστορική συνάντηση τέχνης δεν υπήρχε. Έτσι, αν η Art-Athina του 2013 ήθελε να σηματοδοτήσει μία πανηγυρική επανέναρξη, η φετινή προσδοκά να προσελκύσει το πιο δυναμικό και σύγχρονο κομμάτι της ελληνικής και σύγχρονης δημιουργίας, και να το
συστήσει στο κοινό σε ένα πλαίσιο πια μόνιμης και διαρκούς παρουσίας. Ήδη έχει στον κουμπαρά της 480.000 ευρώ για τα έτη 2013 - 2014 από τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ. Τη φετινή διοργάνωση πλαισιώνουν 43 γκαλερί από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ οι παράλληλες εκδηλώσεις συνιστούν μια δυναμική και πολύπλευρη αποτύπωση του σύγχρονου εικαστικού περιβάλλοντος. Την αποτύπωση της σύγχρονης εικαστικής σκηνής επιχειρεί η δράση - έκθεση της «Art Athina Contemporaries» με τίτλο «Statement made». Θα
φιλοξενηθούν πλατφόρμες (που λειτουργούν με τον χαρακτήρα της καλλιτεχνικής κολεκτίβας) από 47 χώρες και περικλείουν περίπου 600 καλλιτέχνες, οι οποίοι με συλλογικές δράσεις θα παρουσιάσουν δυναμικές απαντήσεις σε σύγχρονα εικαστικά θέματα. Ενδιαφέρον θα έχει η έκθεση που εστιάζεται στην «ταυτότητα και την εικόνα των γυναικών», με έργα που αντιπροσωπεύουν δύο γενιές καλλιτεχνών, με αφετηρία το 1990, από Βαλκάνια, Νότιο Καύκασο, Μέση Ανατολή, Νότια Μεσόγειο. Η συλλογή του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, αλλά και η παρουσίαση του πολιτιστικού οργανισμού
Δήμητρα Μυρίλλα ΝΕΟΝ έχουν τη θέση τους στη φετινή Art Athina. Τη συλλογή θα εκπροσωπήσει η οπτικοακουστική εγκατάσταση της Ελβετής Pipilotti Rist με τίτλο «Supersubjektiv» (2001). Φυσικά δεν θα λείπει και φέτος το αφιέρωμα σε μία ιστορική γκαλερί, που φέτος είναι ο «Ζυγός». Και για όσους επισκεφθούν την έκθεση με τα παιδιά τους, θα υπάρχει ειδικός χώρος όπου οι μικροί επισκέπτες θα μπορούν να γίνουν οι ίδιοι δημιουργοί και να ανακαλύψουν τις δημιουργικές τους δυνατότητες. Κλειστό γήπεδο Τae Kwon Do, Π. Φάληρο. Διάρκεια 15 - 18 Μαΐου
INFO
ποντικιart
15/05 - 21/05
Θέατρο 15/39
www.topontiki.gr
τελευταια σειρα
Παιδικά, σίκουελ και πρεμιέρες της σονιασ μαγγινα Η πρώτη καλοκαιρινή περιοδεία που ανακοινώθηκε με τα όλα της (σταθμούς και ημερομηνίες εννοώ) είναι για... παιδική παράσταση! Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και το Θέατρο του Νέου Κόσμου θα παρουσιάσουν το παραμυθένιο έργο «Η Κοιμωμένη ξύπνησε» της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Θωμά Μοσχόπουλου. Η περιοδεία θα ξεκινήσει στις 28 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως τις 6 Σεπτεμβρίου. Περιλαμβάνει 6-7 παραστάσεις στην Αθήνα και πολλές σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Η σκηνοθεσία είναι του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, ενώ παίζουν οι Αμαλία Αρσένη, Σταύρος Σβήγκος, Ορέστης Τζιόβας κ.ά.
✱
ΡΟΥΛΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ / ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Μια σκηνή με φόντο τους πίνακες
«Θα σε πάρω να φύγουμε» – το σίκουελ! Ο Άγγελος Πυριόχος, σύμφωνα με πληροφορίες, ετοιμάζει το part ΙΙ της μουσικής παράστασης που έσπασε ταμεία στο Θέατρο Μπάντμιντον. Συζητήθηκε πολύ έντονα να ξαναβγεί σε καλοκαιρινή περιοδεία και φέτος το «Θα σε πάρω να φύγουμε» (part I), σχέδιο που δεν ευοδώθηκε τελικά. Όλη η προσοχή έχει στραφεί στην επόμενη χειμερινή σεζόν, μια και πλέον οι συζητήσεις με τους ηθοποιούς που θα στελεχώσουν τη νέα παράσταση είναι σε τελικό στάδιο.
✱
Ρουλα πατερακη
Σίσσυ Παπαδάκη Οι κίνδυνοι της λανθασμένης ανάγνωσης. Από τη συγγραφική Άνοιγμα προς τις άλλες τέχνες, πέρα από τις εικαστικές, κάνει η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και καλεί πρόθεση στο παραστάσιμο αποτέλεσμα. Η σκοπιά του θεατή, όσους αγαπούν το θέατρο, το σινεμά, τη λογοτεχνία, να τα από τη νοηματική πρόσληψη του έργου στην αισθητική απόγνωρίσουν βαθύτερα. Η ΑΣΚΤ, κατά το πρότυπο ξένων πανελαυση της παράστασης. Αυτά είναι μερικά από τα θέματα τα πιστημιακών ιδρυμάτων, δημιούργησε, στο εσωτερικό της, ένα ανεξάρτητο οποία θα αναλυθούν στον πρώτο κύκλο μαθημάτων, την ανάγνωση κειμένου. ινστιτούτο, τη Φιλόμουσο Ακαδημία, στο πλαίσιο της οποίας μπορεί να επεκτείνει τις δραστηριότητες συνδέοντας τις παραστατικές τέχνες με είδος Στη σκηνή τέχνης, αλλά και με διαφόρους άλλους γνωστικούς τομείς. «Επί σκηνής», στον δεύτερο, δηλαδή, κύκλο μαθημάτων, οι συμμετέχοντες Με τη Φιλόμουσο Ακαδημία η ΑΣΚΤ ανοίγεται και απευθύνεται σε όλη την στο σεμινάριο θα ασχοληθούν με θέματα όπως: Ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί ελληνική κοινωνία, μια και τα μαθήματά της μπορεί να τα παρακολουθήσουν του. Συγκρότηση του θιάσου και ανάπτυξη δεσμών εμπιστοσύνης. Διαδραόχι μόνο καλλιτέχνες ή επαγγελματίες του χώρου, αλλά οποιοσδήποτε αγαπά, στική σχέση κειμένου και σκηνοθεσίας και διδασκαλία βασικών υποκριτικών ενδιαφέρεται ή θέλει να ασχοληθεί με μια τέχνη από πιο κοντά, να πλουτίσει κανόνων. Η προσπέλαση στον ρόλο και ο υποκριτικός ορίζοντας. Η σκηνοθετις γνώσεις του, να διευρύνει τους ορίζοντές του. Το γεγονός πως τα σεμινάρια τική μέθοδος και οι αποδέκτες της. Παραστασιακοί άξονες της σκηνοθεσίας, γίνονται Σαββατοκύριακα, τα χαμηλότερα από άλλες σχολές δίδακτρά τους ένδυση, εικαστικό περιβάλλον και λειτουργία του φωτός επί σκηνής. Κυρίκαι η μέριμνα που υπάρχει για τους οικονομικά ασθενέστερους διευκολύνουν αρχα θεατρικά ρεύματα του 20ού αιώνα (ρεαλισμός, συμβολισμός, νατουνα τα παρακολουθήσουν περισσότεροι. ραλισμός). Σύγχρονες τάσεις της παγκόσμιας σκηνής. Από τον Ίψεν και τον Η αρχή γίνεται τέλος αυτού του μήνα, με το θέατρο. «Νομίζω πως ήταν καιρός Στρίντμπεργκ στη Σάρα Κέιν. το θέατρο να βρει φιλοξενία σε μια σχολή σαν την ΑΣΚΤ» λέει στο «Ποντίκι Art» η Ρούλα Πατεράκη, η οποία διδάσκει σε αυτό. «Τα εικαστικά περιβάλλοντα και Η διάρκεια του σεμιναρίου είναι τέσσερις εβδομάδες, από τις 31 Μαΐου έως η θεατρική πράξη είναι σήμερα συνδεδεμένα περισσότερο από κάθε άλλη τις 28 Ιουνίου, 32 διδακτικές ώρες συνολικά. Τα μαθήματα θα γίνονται κάθε εποχή. Τα εικαστικά έχουν αποκτήσει μιαν ιδιαίτερη ένταση. Με την κίνηση Σάββατο και Κυριακή από τις 11 π.μ. έως τις 3 μ.μ. στην αίθουσα Πρεβελάαυτή η Σχολή Καλών Τεχνών επανεστιάζει το θέατρο στη φυσική του θέση, κη του κεντρικού κτηρίου της ΑΣΚΤ (Πατησίων 64, είσοδος από Τοσίτσα πλάι στις άλλες τέχνες». και Στουρνάρη). Το κόστος συμμετοχής είναι 230 ευρώ κατ’άτομο. Θα Η σκηνοθέτις και ηθοποιός είναι η μία από τους δύο διδάσκοντες στο πρώτο εξεταστούν προς εισαγωγή υποψήφιοι με 50% έκπτωση στα δίδακτρα σεμινάριο, το οποίο έχει τίτλο «Από την ανάγνωση στη σκηνή» και αποτελείται με εισοδηματικά και κοινωνικά κριτήρια. Αυτό προϋποθέτει κατάθεση από δύο κύκλους μαθημάτων: Η Ρούλα Πατεράκη έχει αναλάβει να οδηγήσει αιτήματος με σχετικά δικαιολογητικά (φορολογική δήλωση, βεβαίωση τους συμμετέχοντες «Επί σκηνής», ενώ την «Ανάγνωση του κειμένου» θα οικογενειακής κατάστασης, ταυτότητα ΑμεΑ). κάνει ο Ηρακλής Δ. Λογοθέτης. «Είναι πολύ σημαντικό», τονίζει ο θεατρικός Παρέχεται επίσης μία υποτροφία ταλέντου με κατάθεση σχετικού φακέκριτικός και συγγραφέας, «πως τα μαθήματα αυτά γίνονται από την Ανωτάτη λου (βιογραφικό, συστατικές επιστολές, δείγμα έργου). Σχολή Καλών Τεχνών. Πως μπορούν να αξιοποιήσουν την υλικοτεχνική υποΟι φοιτητές και εργαζόμενοι της ΑΣΚΤ μπορούν να παρακολουθούν δωδομή της, τις προηγμένες τεχνολογίες. Πως ανταποκρίνονται σε πολύ υψηλά ρεάν τα μαθήματα, με προϋπόθεση υποβολής σχετικού αιτήματος στη ποιοτικά πρότυπα. Πως έχουν το κύρος και την εγγύηση της ΑΣΚΤ». γραμματεία του προγράμματος. Με τη λήξη των μαθημάτων η Φιλόμουσος Ακαδημία της ΑΣΚΤ χορηγεί Από την ανάγνωση πιστοποιητικό παρακολούθησης του σεμιναρίου στους συμμετέχοντες, με Βασικές ερμηνευτικές αρχές της θεατρικής ανάγνωσης. Σύλληψη της γενικής προϋπόθεση την αδιάλειπτη συμμετοχή στα μαθήματα. Τηλέφωνο επικοιατμόσφαιρας του έργου. Από την εντύπωση στη σημασία. Ανάπτυξη της πλονωνίας: 210-3897159. E-mail: elenakar@asfa.gr. κής και τα κλειδιά των κεντρικών της μοτίβων. Προσδιορισμός του ιστορικού Τον Ιούλιο, από τις 4 έως τις 13, προγραμματίζεται δεύτερο σεμινάριο για πλαισίου. Ιχνηλασία των κινήτρων που ωθούν τους ήρωες στη δράση. Ιδιαιτο θέατρο, αυτή τη φορά στους Δελφούς, όπου η ΑΣΚΤ διαθέτει χώρους τερότητες της διαλογικής τεχνικής. Ανάδειξη του κειμένου σε ζώσα μορφή. για τη φιλοξενία των συμμετεχόντων.
Ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω με τις επίσημες πρεμιέρες: οι προσκεκλημένοι όταν παίρνουν τις προσκλήσεις ανά χείρας γιατί δεν δίνουν βάση στην ώρα που ξεκινά η παράσταση; Αναφέρομαι σε καλεσμένους καλλιτέχνες κυρίως… Αντιλαμβάνομαι ότι το ενδιαφέρον τους είναι κυρίως οι φωτογράφοι και οι κάμερες, αλλά όταν έχει χτυπήσει (με έτσι κι αλλιώς μεγάλη καθυστέρηση) το τρίτο κουδούνι, τι άλλο περιμένουν για να μπουν μέσα στο θέατρο; Τέλος είναι άκομψο, πολύ πολύ άκομψο (το λιγότερο που μπορώ να πω) είτε το να επιβεβαιώσεις πως θα πας και να μην εμφανιστείς ποτέ είτε να φύγεις στο μέσον του πρώτου μέρους μετά το διάλειμμα. Επιτέλους, ακόμη κι αν είσαι προσκαλεσμένος και δεν έχεις πληρώσει εισιτήριο, επίδειξε τον σεβασμό που θα ήθελες να δείχνουν στο πρόσωπό σου! Κι εσύ ηθοποιός είσαι...
✱
ΥΓ.: Μην ξεχάσουμε (πώς θα γινόταν άλλωστε με τόσους υποψήφιους που μας βομβαρδίζουν ανηλεώς;) πως αυτή και την άλλη Κυριακή έχει εκλογές. Πολλές παραστάσεις δεν θα πραγματοποιηθούν, οπότε κάντε τα τσεκαρίσματά σας έγκαιρα.
✱
«Το ΠΟΝΤΙΚΙ» σάς πάει θέατρο «Τριγωνοψαρούλη, μην εμπιστεύεσαι ποτέ αχινό» Από τη θεατρική ομάδα Λωτοφάγοι. Οι τέσσερις αναγνώστες που θα τηλεφωνήσουν πρώτοι στο 210 6898448 θα κερδίσουν από μία διπλή πρόσκληση για την Κυριακή 18 Μαΐου στις 12.00. Θέατρο «Eliart» (Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός) 210 3477677
16/40 Οδηγός
15/05 - 21/05
ποντικιart
www.topontiki.gr
Πρόσωπα
Επιμέλεια: Βίκυ Λεβαντή (v.levanti@hotmail.com) ΠΕΜΠΤΗ 15.5 ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παρουσιάζει στην 19η συναυλία της έργα του Johannes Brahms. Info: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη), 20.30, 5 - 30 ευρώ, 210-7282333. ΧΟΡΟΣ. Η ομάδα χορού Soyoz παρουσιάζει την παράσταση «ALL I’S», εμπνευσμένη από το «Λίκνισμα» του Μπέκετ. Info: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος), 21.00, 10 ευρώ, 210-3418550. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16.5 ΠΡΟΒΟΛΕΣ. Το κλασικό και διαχρονικό «Ταινιόραμα» επέστρεψε με 168 ταινίες για τους μήνες Μάιο και Ιούνιο. Η σημερινή βραδιά αφιερώνεται στον Σαίξπηρ, με τον «Οθέλλο» (Όρσον Γουέλς, 1952), τις «Καμπάνες του Μεσονυχτίου» (Όρσον Γουέλς, 1965) και τον «Τίτο» (Τζούλι Τέιμορ, 1999). Info: Άστυ (Πλατεία Κοραή), 18.00, 20.00, 22.00, 6 ευρώ για τις 3 ταινίες, 210-3214998.
Με πρωταγωνιστή το σάζι
Τζιχάν Τούρκογλου
ΠΕΜΠΤΗ 8.5 - ΤΕΤΑΡΤΗ 14.5
ΣΑΒΒΑΤΟ 17.5 ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Αγαπημένοι του ελληνικού κοινού, οι Pink Martini ανανεώνουν το ραντεβού τους με μια μοναδική συναυλία, με μουσικές από τη Γαλλία του Μεσοπολέμου μέχρι τα καμπαρέ της Νέας Υόρκης και τα βάθη της Ανατολής. Info: Γκάζι Live (Ιερά Οδός 11, Κεραμεικός), 21.00, 30 - 50 ευρώ, 210-30185040. ΚΥΡΙΑΚΗ 18.5 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. «Η γυναίκα με τα μαύρα», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Susan Hill, ανεβαίνει σε θεατρική διασκευή του Stephen Mallatratt. Σκηνοθετεί ο Τάσος Δαρδαγάνης. Παίζουν: Μ. Δαρμουσλή, Ο. Εσπερινός, Μ. Σαββίδης. Info: Θέατρο Αλκμήνη (Αλκμήνης 12, Πετράλωνα), 21.00, 6 - 12 ευρώ, 210-3428650. ΔΕΥΤΕΡΑ 19.5 ΦΕΣΤΙΒΑΛ. Τριάντα πέντε ελληνικές θεατρικές ομάδες, αποτελούμενες από νέους καλλιτέχνες, παρουσιάζουν τη δουλειά τους στο 6ο Off - Off Athens Theater Festival. Σήμερα προγραμματίζεται το έργο «Σ.Σ.Τ.». Info: Θέατρο Επί Κολωνώ (Ναυπλίου 12, Κολωνός), 20.45 & 22.00, 5 ευρώ/παράσταση, 210-5138067. ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Ο Γιώργης Χριστοδούλου επιστρέφει από τη Βαρκελώνη για ένα γεμάτο «swing» πρόγραμμα, τραγουδώντας κομμάτια σε τέσσερις γλώσσες από τα προσωπικά του άλμπουμ, καθώς και κλασικά jazz standards. Info: Κήπος Νομισματικού Μουσείου Αθήνας (Πανεπιστημίου 12, Αθήνα), 21.00, ελάχιστη κατανάλωση 8 ευρώ, 210-3643774. ΤΡΙΤΗ 20.5 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Μετά τις ιδιαίτερα επιτυχημένες εμφανίσεις τους στη Θεσσαλονίκη, η ομάδα «Εν Δυνάμει» παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση «Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα», βασισμένη σε μια σειρά από καθημερινές, «ξεχωριστές» ιστορίες για την αναπηρία, τη διαφορετικότητα και τους ανθρώπους γύρω από αυτήν. Info: Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος), 21.00, 5 - 10 ευρώ, 210-3418579. εΚΘΕΣΗ. Μια επιλογή έργων από τα 63 εικονογραφημένα βιβλία της παρουσιάζει στην πρώτη ατομική της έκθεση, με τίτλο «Εγχειρίδιο Μολυ-βίων», η βραβευμένη ζωγράφος και εικονογράφος Κατερίνα Χαδουλού. Info: Αίθουσα Τέχνης «ena» (Βαλαωρίτου 9γ, Αθήνα), 11.00 - 21.00, είσοδος ελεύθερη, 2103388501. ΤΕΤΑΡΤΗ 21.5 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Η κλασική νουβέλα της Καθρίν Τέιλορ «Παραλήπτης άγνωστος», ένα κείμενο για την άνοδο του ναζισμού, ανεβαίνει στο θεατρικό σανίδι, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Νάντιας Φωσκόλου. Στο έργο παρακολουθούμε την αλληλογραφία δύο αδελφικών φίλων, οι οποίοι προσπαθούν να κρατήσουν επαφή από τη στιγμή που οι δρόμοι τους χωρίζουν. Παίζουν: Δ. Αγαρτζίδης, Α. Φάις. Info: Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη), 21.00, 2130040496.
Το σάζι πρωταγωνιστεί στη συναυλία που οργανώνει το Σάββατο στις 8 το βράδυ στον πολυχώρο «διέλευσις» ο Τζιχάν Τούρκογλου. Μαζί με τους μαθητές του θα ερμηνεύσει παραδοσιακά τραγούδια από διάφορα μέρη της Ελλάδας και της Τουρκίας. Η συναυλία είναι το αποτέλεσμα των σεμιναρίων που πραγματοποίησε τους προηγούμενους μήνες στο Ηράκλειο της Κρήτης και σκοπός της, εκτός από το να γοητεύσει όσους την παρακολουθήσουν και να τους χαρίσει μια όμορφη βραδιά, είναι να αποκαταστήσει το σάζι. «Δυστυχώς» λέει «το σάζι εμφανίζεται ως ένα δευτερεύον όργανο». Παρέα λοιπόν με τον Δημήτρη Καρναχωρίτη και τη Μαρίτσα Σαματά, θα θυμίσουν τους ποικίλους τρόπους με τους οποίους έχει χρησιμοποιηθεί το όργανο αυτό στη χώρα μας. Επιθυμία του είναι να ωθήσει και άλλους να ασχοληθούν με το σάζι, να μάθουν τις τεχνικές του και να βρουν τον δικό τους τρόπο έκφρασης.
Μουσικά ταξίδια
Βαγγέλης Ζούλας
Για ένα καράβι που «πάντα θα την παίρνει απ’το πόρτο σίγουρο και θα την πηγαίνει για το πόρτο ρίσκο» μιλάει σε ένα παλιό της τραγούδι η Ελένη Δήμου. «Πόρτο ρίσκο» είναι ο τίτλος και του προγράμματος που παρουσιάζει όλα τα Σάββατα του Μαΐου στις «Γραμμές», στην Κωνσταντινουπόλεως, αλλά το να το παρακολουθήσει κανείς δεν αποτελεί κανένα… «ρίσκο». Αντιθέτως, τα προσεκτικά επιλεγμένα τραγούδια, η φωνή της και οι αξιόλογοι συνεργάτες της εγγυώνται μια θαυμάσια βραδιά. Ανάμεσα σε αυτούς τους συνεργάτες και ο Βαγγέλης Ζούλας, ο οποίος και σε άλλες εμφανίσεις του έχει ξεχωρίσει με την όμορφη φωνή του και το πλούσιο ρεπερτόριό του, στο οποίο περιλαμβάνονται από αγαπημένα ελληνικά τραγούδια μέχρι ξένες επιτυχίες. Ο Βαγγέλης Ζούλας ετοιμάζει έναν προσωπικό δίσκο με τραγούδια των Γιάννη Σπανού, Μάνου Ελευθερίου, Θάνου Μικρούτσικου κ.ά.
Από την Πόλη στην Αναγέννηση
Γιώργος Χατζημιχάλης
Πώς γίνεται ένας θεωρητικός προβληματισμός για την εικαστική παράδοση να συνδυαστεί, αλλά και να αποδοθεί ταυτόχρονα, μέσω μιας εικαστικής εγκατάστασης; Την απάντηση δίνει ένας από τους πιο ενδιαφέροντες ζωγράφους μας, ο Γιώργος Χατζημιχάλης, με την έκθεση που πραγματοποιεί στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Οι μορφές από ένα βυζαντινό εικονογραφημένο χειρόγραφο του 11ου αιώνα και από τον πίνακα «Η Βάπτιση» (1445) του Πιέρο ντε λα Φραντσέσκα γίνονται η αφορμή για ένα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο, το ταξίδι ενός φανταστικού ζωγράφου από την Κωνσταντινούπολη στη Ρώμη. Μέσα από πίνακες εκτυλίσσεται ο στοχασμός του ζωγράφου γύρω από τις εικονογραφικές ρίζες της Αναγέννησης, οι οποίες ανιχνεύονται στη βυζαντινή ζωγραφική, και γύρω από τις πολιτισμικές σχέσεις Ανατολής και Δύσης. Μια έκθεση που πραγματεύεται μέσω εικόνας ένα θεωρητικό κείμενο περί Τέχνης.
Ο Ληρ και οι γιοι του
Δημήτρης Παπαγιάννης
«Κάποτε ξεκινούσαν μπουλούκια - φαμίλιες περιοδεύοντας στα χωριά και τις πόλεις της ελληνικής επικράτειας. Κάπως έτσι και η οικογένεια Παπαγιάννη αποφάσισε να δράσει το 2014» λέει, αστειευόμενος, ο Δημήτρης Παπαγιάννης. Έπειτα από δέκα χρόνια απουσίας από το θέατρο, κατά τη διάρκεια των οποίων ήταν αφοσιωμένος στη σχολή του, αποφάσισε να επιστρέψει για να συνεργαστεί με τους τρεις γιους του: τον Γιάννη, σκηνοθέτη, τον Νικόλα, συμπρωταγωνιστή, και τον Φοίβο στους ηχητικούς σχεδιασμούς. Για την επιστροφή του στη σκηνή διάλεξε τον ρόλο του πατέρα τριών παιδιών και ένα έργο κλασικό, διαχρονικό, δύσκολο, τον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ, στην πολύ καλή μετάφραση του Διονύση Καψάλη. Το παρουσιάζει στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου από Πέμπτη έως και Κυριακή μαζί με τους ηθοποιούς Χάρη Εμμανουήλ, Μαριάννα Πολυχρονίδη, Δημήτρη Λιόλιο, Σωτήρη Τσακομίδη, Γιώργο Οικονόμου, Ελένη Βλάχου, Βασίλη Ζώη, Ηρώ Διαμάντη.