art ΠΟΝΤΙΚΙ
ΠΕΜΠΤΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014
Νο 370
∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ
«Η κρίση δεν µπορεί να δηλητηριάσει την ψυχή Σελ.: 04 του δηµιουργού»
∆ύο σταρ στην ίδια πόλη ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ 22-23 Ιουνίου δύο συναυλίες σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη
ΘΕΜΑ
Το... παράπονο του Παιδιού του Κριτία Σελ.: 05
Ο∆ΗΓΟΣ Είναι µυθιστορήµατα τα βιβλία του καλοκαιριού Σελ.: 12-13
ΘΕΑΤΡΟ
Η Ιωάννα Πιατά και οι «Ικέτιδες» Σελ.: 15
Σελ.:10-11
ΙΖΑΜΠΕΛΑ ΡΟΣΕΛΙΝΙ 24-26 Ιουνίου στο Φεστιβάλ Αθηνών µε «Green Pornο»
19/06 - 25/06 04/28 Συνέντευξη
19/06 - 25/06
ποντικιart
Από την αγαπημένη του Θεσσαλονίκη ξεκινάει ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής για να πρωτοπαρουσιάσει τον έβδομο προσωπικό του δίσκο, ένα βιβλίο - cd με τίτλο «Αισθηματική ηλικία». Μελοποίησε σπουδαίους ποιητές, όπως οι Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Μιχάλης Γκανάς και Σωτήρης Τριβιζάς, με ερμηνευτή τον εξαιρετικό Θοδωρή Βουτσικάκη, που εμφανίζεται για πρώτη φορά στη δισκογραφία. Πριν από έναν μήνα αποφάσισε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι για την προώθηση της δουλειάς του κι έφτασε ώς τη Νέα Υόρκη
μεγαλοαστικής οικογένειας την εποχή του μεσοπολέμου, ναρκομανής, ομοφυλόφιλος, ένας δανδής, ένας κομψός περιπατητής, ο Ντόριαν Γκρέι στη νυχτερινή οδό Σταδίου κατηφορίζοντας προς την Ομόνοια, μέχρι να έρθει η μοιραία στιγμή μέσα στην κατοχή που θα αυτοπυροβοληθεί και θα βάλει τέλος στη λυρική, παθιασμένη του όπερα. Η αισθητική είναι η θρησκεία του. Η μελαγχολία είναι το άρωμά του. Ο έρωτας η αρχή και το τέλος της ποίησής του. Το επόμενο βήμα; Μετά την «Αισθηματική ηλικία» και τις παρουσιάσεις της στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, καθώς και κάποιες συναυλίες σε άλλα μέρη της Ελλάδας, ελπίζω να βρω τον χρόνο για τη σύνθεση πολλών πραγμάτων. Ένα από αυτά είναι η ολοκλήρωση της jazz όπερας «Ερωτόκριτος in Blues».
Αντιγόνη Κασιώτη
Η «Αισθηματική ηλικία», όπως μας εξηγεί ο συνθέτης, είναι ένας κύκλος τραγουδιών που αναφέρεται στην εποχή του έρωτα και στην εποχή της απώλειας του έρωτα. Αισθηματική ηλικία είναι η εποχή της αθωότητας, όταν η καρδιά είναι ακόμα τόσο αγνή, ώστε να μπορεί να πιστεύει στον έρωτα, στα όνειρα και στα παραμύθια. Η πρεμιέρα του συγκεκριμένου κύκλου τραγουδιών έγινε με μεγάλη επιτυχία τον Φεβρουάριο του 2014 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Σε πλήρη αντίθεση με την υλιστική εποχή μας, δηλαδή, την εποχή των ψυχρών αριθμών, ο συνθέτης ενορχηστρώνει ένα έργο με υλικά το αίσθημα, τη δύναμη των ονείρων, την αγνότητα των παραμυθιών, τη διεισδυτικότητα της ποίησης. Τον σχεδιασμό της καλαίσθητης έκδοσης υπογράφει ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, ενώ τις σελίδες του βιβλίου κοσμούν φωτογραφίες του Νικηφόρου Βιδάλη και του Charlie Makkos. Το βιβλίο - cd κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του πολιτιστικού φορέα «Η Τέχνη στο Παλιό Λιτρίβι». Συναντηθήκαμε ένα μεσημέρι με τον Δημήτρη Μαραμή στο κέντρο της Αθήνας για έναν καφέ, που εξελίχθηκε σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, η οποία ξεκίνησε – όπως ήταν αναμενόμενο – με τη δύσκολη εποχή που ζούμε… Η κρίση πόσο επηρεάζει έναν συνθέτη σήμερα; H κρίση είναι γραφειοκρατία, είναι νεκροί αριθμοί, προέρχεται από την ανθρώπινη αδυναμία, είναι ρηχότητα, είναι πρόσκαιρη απάτη και σύγχυση, είναι η έπαρση του εφήμερου. Η κρίση δεν μπορεί να δηλητηριάσει την ψυχή ενός αληθινού δημιουργού. Μπορεί ίσως να στενοχωρήσει, να εκνευρίσει, να απογοητεύσει, αλλά όχι να επιβληθεί σε έναν καλλιτέχνη. Επειδή η κρίση δεν έχει σχέση με την ψυχή του ανθρώπου. Ένας συνθέτης γεννιέται για να συνθέτει ήχους, ρυθμούς, αρμονίες, ιδέες. Ένας δημιουργός δεν βολεύεται ποτέ. Δεν επαναπαύεται. Ψάχνεται, ταξιδεύει, δημιουργεί. Σε ό,τι με αφορά, επειδή η κρίση έριξε τις μάσκες, με ώθησε να ανοιχτώ στο εξωτερικό και να σταθώ στα πόδια μου με περισσότερο πείσμα από πριν. Δεν έχεις περιθώρια πλέον να διαπραγματευτείς τα θέλω σου και τις αξίες σου. Αν έχεις προσέλθει στον καλλιτεχνικό χώρο για να πεις κάτι, πρέπει να το πεις. Δεν έχεις άλλη παράταση. Μην ξεχνάτε ότι όταν πέφτουν οι μάσκες αρχίζει η ελευθερία. Ο τίτλος του δίσκου σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για σας; Αισθηματική ηλικία είναι η εποχή του έρωτα, είναι η εποχή της απώλειας του έρωτα. Αναμφισβήτητα η αισθηματική μας ηλικία συνδέεται με την παιδική, με τη νεανική μας ηλικία, όταν το αίσθημα είναι ανόθευτο, όταν βιώνουμε την εποχή της αθωότητας, όταν η φθορά και η προσποίηση δεν έχει ξεκινήσει. Η λέξη ηλικία προσδιορίζει συγκεκριμένη χρονική περίοδο της ζωής. Η αισθηματική ηλικία, όμως, πρέπει να επανέρχεται, να μην είναι κάποια συγκεκριμένη εποχή μόνο, αλλά να υπάρχει μέσα στη ζωή του ανθρώπου, ώστε να μη χάνει τον αληθινό του εαυτό
Όταν ήσαστε παιδί, τι σας άνοιξε την πόρτα στη μουσική; Το ξύλινο καπάκι ενός πιάνου, όταν άνοιξε. Ένας ξεχασμένος δίσκος βινυλίου σε μια σκονισμένη κίτρινη θήκη, όταν άρχισε να γυρίζει. Η φωνή της μητέρας: «Το παιδί πρέπει να ξεκινήσει πιάνο». Όταν ήχησε το πρώτο χειροκρότημα στα αυτιά ενός παιδιού που μόλις είχε παίξει την πρώτη του σονατίνα. Ο μαγικός χώρος του θεάτρου, όπου η πρώτη μου μουσική παρουσιάστηκε στο κοινό σε μια θεατρική παράσταση. Ένα ποίημα σε μία σελίδα τυχαία ανοιγμένη που η μουσική του ανάβλυζε μέσα μου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΑΜΗΣ
«Την έμπνευση δεν σου επιτρέπεται να την αγνοήσεις!» και να μη σκοτώνει τα παιδικά του όνειρα. Ακριβώς αυτό είναι τα τραγούδια αυτού του δίσκου, η δίψα για την εποχή του καθαρού αισθήματος, η νοσταλγία για την εποχή της αθωότητας. Από το ταξίδι στη Νέα Υόρκη τι φέρατε μαζί σας; Αν και εργάζομαι ψυχολογικά και φιλοσοφικά στο να μην επηρεάζομαι από την επιτυχία ή την αποτυχία της δουλειάς μου, στην Αμερική ο ενθουσιασμός του ακροατηρίου με παρέσυρε στη χαρά της αποδοχής. Όταν παίζεις μπροστά σε ένα καθαρά αμερικανικό κοινό, που έχει τη δυνατότητα σε καθημερινή βάση να ακούει τους μεγαλύτερους μουσικούς του κόσμου, και εισπράττεις αποδοχή, είναι φυσικό να νιώθεις πολύ πιο δυνατός για τη συνέχεια. Έδωσα τέσσερις συναυλίες στο Symphony Space, το Metropolitan Room, το Cornell University και το Montclair Art Museum. Γενικότερα, όμως, κάθε μεγάλο ταξίδι γεννά θαυμασμό και απομυθοποίηση ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει γνώση, καθαρή εικόνα που σε οδηγεί σε πιο ισορροπημένη σκέψη και ορθότερες επιλογές για το μέλλον. Γιατί Λαπαθιώτη; Επειδή είναι μεγάλος λυρικός ποιητής. Επειδή ναρκώνεται από τα πάθη του, μεθάει από τους πόθους του. Επειδή είναι ρομαντικός. Επειδή γράφει σε μια γλώσσα που ακόμη και σήμερα ακούγεται σύγχρονη. Ο Λαπαθιώτης, γόνος
WHO IS WHO
Ο Δημήτρης Μαραμής σπούδασε πιάνο και σύνθεση στο Royal Welsh College of Music & Drama στη Βρετανία κι ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό με τον συνθέτη Brian Elias στο Λονδίνο. Έχει κυκλοφορήσει εφτά προσωπικούς δίσκους και έχει γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις, κινηματογράφο και τηλεόραση. Έχει παρουσιάσει τη μουσική του εκτός συνόρων στη Βρετανία, την Ισπανία και την Αμερική. Έχει βραβευτεί για τη θεατρική μουσική που συνέθεσε στον «Ερωτόκριτο» το 2011 σε σκηνοθεσία Στ. Λιβαθινού. Έχει συνεργαστεί δισκογραφικά με τους Μάριο Φραγκούλη, Μαρία Φαραντούρη κ.ά.
Έμπνευση, μεγάλος μπελάς για τους δημιουργούς. Δώστε τον δικό σας ορισμό… Έμπνευση σημαίνει η πνοή μέσα σου. Όπως και κάθε θαύμα, η έμπνευση έχει τη διάρκεια στιγμής. Είναι μια ξαφνική σύλληψη που σου δημιουργεί ευφορία. Δεν σου επιτρέπεται να την αγνοήσεις. Πρέπει να την αρπάξεις, να τη γευτείς, να την αφήσεις να σε παρασύρει. Η ζωή γίνεται συναρπαστική όταν υπάρχει έμπνευση. Όταν έρχεται αυτή η θεία, ιερή πνοή μέσα σου. Μουσικά η έμπνευση για μένα είναι ένα ελάχιστο, μικρό μοτίβο, ένα ηχητικό νεφέλωμα, το οποίο αποτελεί απλά την αρχή για κάτι που θα λάβει αργότερα την οριστική μορφή του. Μια σύνθεση που σας μεταμορφώνει όταν την ακούτε. Είναι περίεργο, αλλά έχω συγκλονιστεί από μουσικές που προέρχονται από τον κόσμο της όπερας. Ίσως γιατί το λυρικό θέατρο είναι και το δικό μου στοιχείο. Όταν ήμουν παιδί είχα νιώσει την καρδιά μου να χτυπά πιο γρήγορα και τους παλμούς μου να ανεβαίνουν όταν είχα βυθιστεί στο άκουσμα της μεγάλης ερωτικής σκηνής του Τριστάνου και της Ιζόλδης, στη γνωστή όπερα του Βάγκνερ. Άλλη μια σκηνή όπερας που με καθηλώνει είναι στον «Οθέλλο» του Βέρντι, όταν ο Μαυριτανός επιτίθεται στη Δυσδαιμόνα μπροστά στους Ενετούς. Είναι τόσο έντονη η δραματικότητα της σκηνής και ο συνδυασμός των φωνών, ώστε εκείνη την ώρα νιώθω την ψυχή μου να σχίζεται στα δύο. Επίσης νιώθω το άγγιγμα του Θεού όταν ακούω τη μουσική του Μότσαρτ. Οι μουσικές αυτές, μου μεταδίδουν μία ανεξήγητη, μαγική, αόρατη ενέργεια που με απομακρύνει από κάθε τι γήινο ή λογικό. Με εξυψώνουν ή με βυθίζουν σε έναν άλλο κόσμο που οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν το αίσθημα.
INFO
Τη Δευτέρα 23 Ιουνίου, στις 21:30, η Πολιτιστική Εταιρεία Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος πραγματοποιεί την καθιερωμένη καλοκαιρινή της εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, με την παρουσίαση της «Αισθηματικής Ηλικίας». Την ώρα του δειλινού, η αυλή της βίλας Καπαντζή (ΜΙΕΤ, Βασ. Όλγας 108), προς την πλευρά της θάλασσας, θα μεταμορφωθεί σε ένα σκηνικό που θα φιλοξενήσει μια μυσταγωγική μουσική παράσταση με τον Δ. Μαραμή και τον Θ. Βουτσικάκη
ποντικιart
19/06 19/06- 25/06 - 25/06
Αρχαιολογία 05/29
Ο Κριτίου Παις... συστήνεται στον υπουργό Αν δεν είχε «συναντήσει» τους Πέρσες, που Σοφία Στυλιανού σκολία θα διέκρινε ο ειδικός στα χείλη του κατέστρεψαν όλη την Ακρόπολη και το ίδιο, μια υποψία μειδιάματος, αφού είναι από το Παιδί του Κριτία θα είχε ανατριχιάσει από τα πρώτα έργα του λεγόμενου «αυστηρού όσα ακούστηκαν στο αμφιθέατρο του υπουργείου Πολιτιρυθμού». Όπως δεν είναι ο πλέον διάσημος έφηβος από την σμού κατά την τελετή παράδοσης (από τον Πάνο Παναγιωτόαρχαιότητα που έχει φτάσει μέχρι τις μέρες μας (αυτός δεν πουλο) παραλαβής (από τον Κώστα Τασούλα). Διότι δεν είναι είναι άλλος από τον Έφηβο των Αντικυθήρων) ο Κριτίου Παις και λίγο ένας υπουργός με κοστούμι και γραβάτα να θυμάται – και (teenager αλλά όχι έφηβος) δεν φημίζεται ούτε για το τη γνωριμία του με άλλο υπουργό κατά την εφηβεία τους, χαμόγελό του. ανασύροντας από τη μνήμη του το άγαλμα με το συγκρατηΑς ακούσουμε τους ειδικούς για το τι είναι διάσημο, σε τι διαμένο χαμόγελο, τον πιο διάσημο αρχαίο έφηβο, όπως είπε. φέρει αυτό το άγαλμα που χρονολογείται γύρω στα 480 π.Χ. Αν είσαι ο Κριτίου Παις, μάλλον δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό από τα παλαιότερα. Η καθηγήτρια Αρχαιολογίας και πρώην σου στην περιγραφή. Καθώς λέει και το όνομα που του έχει έφορος Ακροπόλεως Ισμήνη Τριάντη απαντά: «Εικονίζεται δοθεί, πρόκειται για Παίδα, δηλαδή για μελλέφηβο (σύνθεκι εδώ ένας νέος, γυμνός, σε μετωπική στάση. Δεν είναι όμως τη λέξη, που χαρακτηρίζει τον μελλοντικό έφηβο και που πια ακίνητος, ούτε πατάει με όλο το βάρος του σώματός του οι Σπαρτιάτες έδιναν στους νεαρούς άρρενες ανάμεσα στα και στα δύο πόδια. Το ένα φέρει το βάρος, το άλλο υποβοη12 και τα 15 χρόνια τους). Οι αρχαίοι Αθηναίοι θεωρούνταν θεί. Έχουμε για πρώτη φορά στηρίζον και άνετο σκέλος. Και έφηβοι περί τα 18, οπότε και έδιναν τον Όρκο των Αθηναίων όχι μόνο. Αυτή η διαφοροποίηση διατρέχει όλο το άγαλμα, Εφήβων ότι δεν θα ντροπιάζουν τα ιερά όπλα, δεν θα εγκαφτάνοντας ώς τους ώμους του. Παριστάνεται δηλαδή ένας ταλείπουν τον διπλανό τους στη μάχη, θα υπερασπίζονται ζωντανός οργανισμός με εσωτερική κίνηση». την πατρίδα και τους θεσμούς και θα υπακούουν τους Ο νέος υπουργός Πολιτισμού θα μπορέσει να θυμηθεί όλα Κριτές. Έπειτα, επί δύο χρόνια, στέλνονταν στην αττική αυτά, κάνοντας μια επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης παραμεθόριο, δηλαδή στα σύνορα με τη Βοιωτία, κάνοντας στα πέμπτα του γενέθλια, αύριο Παρασκευή. Ας μην ξεχάσει, μια δύσκολη στρατιωτική θητεία. Μετά την επιτυχή ολοκλή- όταν προσπεράσει το άγαλμα, να κοιτάξει πίσω του, όλη την ρωσή της, αποκτούσαν το δικαίωμα να είναι πολίτες. αίθουσα των αρχαϊκών γλυπτών. Σίγουρα θα διαπιστώσει Το άγαλμα, επίσης, δεν χαμογελά συνεσταλμένα. Με δυγια τι ακριβώς φημιζόταν ο Κριτίου Παις.
ο παισ με «υποψια μειδιαματοσ»
06/30 Επόμενη στάση: «Νέος Κόσμος»
19/06 - 25/06
ποντικιart
www.topontiki.gr
πλανητησ γη
Της ΣισσυΣ Παπαδακη της Βικυσ Λεβαντη
Οι καλλιτέχνες στους δρόμους
Διακόσιες είκοσι χιλιάδες ηθοποιοί, μουσικοί, τεχνικοί και γενικώς συνεργάτες φεστιβάλ, θεάτρων και πολιτιστικών χώρων της Γαλλίας, βρίσκονται αυτές τις μέρες στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το καινούργιο ασφαλιστικό νομοσχέδιο της χώρας και τις ρυθμίσεις σχετικά με τα επιδόματα ανεργίας τους. Πρόκειται για «έκτακτους», «εξωτερικούς» συνεργάτες, οι οποίοι μέχρι τώρα, αν είχαν π.χ. συμμετάσχει σε συγκεκριμένο αριθμό παραστάσεων ενός έργου, δικαιούνταν – εφόσον ανήκαν ήδη σε έναν ασφαλιστικό οργανισμό – ένα, μικρό έστω, επίδομα ανεργίας, ώσπου να ξεκινήσουν τη νέα τους δουλειά. Τώρα, βλέποντας τα δικαιώματά τους να περικόπτονται, απεργούν βάζοντας σε σοβαρό κίνδυνο τις πολλές γαλλικές καλλιτεχνικές διοργανώσεις του καλοκαιριού. Ήδη στο Παρίσι το Οντεόν έκλεισε τις πόρτες του, η Τζέιν Μπίρκιν ανέβαλε για το φθινόπωρο το αφιέρωμα στον Σερζ Γκαινσμπούργκ που ετοίμαζε, στην Τουλούζη το φεστιβάλ Ρίο Λόκο αναβλήθηκε, στο Μονπελιέ η «Άνοιξη των ηθοποιών» ακύρωσε πολλές παραστάσεις της και στην τελευταία της επίσημη εμφάνιση η Γαλλίδα υπουργός Πολιτισμού βρήκε εμπόδιο στον δρόμο της ένα πλήθος καλλιτεχνών, οι οποίοι διαμαρτύρονταν ξαπλωμένοι ολόγυμνοι. Τώρα η απεργία αρχίζει να απειλεί και το πιο γνωστό καλοκαιρινό φεστιβάλ της χώρας, εκείνο της Αβινιόν, και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του, ο Ολιβιέ Πι, προειδοποιεί την κυβέρνηση Ολάντ πως, αν δεν ικανοποιήσει τα αιτήματα των «εκτάκτων συνεργατών», θα αναγκαστεί να ματαιώσει πολλές εκδηλώσεις.
Ο Πούτιν και οι μαριονέτες Δύο μέρες πριν από το Διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου της Μόσχας, στο πλαίσιο του οποίου οργανώνονται πλήθος εκδηλώσεις, παραστάσεις, συναυλίες, με επιστολή του προς τους υπευθύνους της διοργάνωσης ο υφυπουργός Πολιτισμού της χώρας απαγόρευσε μια παράσταση με μαριονέτες. Η παράσταση απευθυνόταν σε μικρά παιδιά, εξελισσόταν σε έναν παιδικό σταθμό και πρωταγωνιστής της ήταν ένα μαξιλαράκι, διαφορετικό από τα άλλα, γεμισμένο με φελιζόλ αντί για πούπουλα και με μια τρυπούλα σε μιαν άκρη του. Το μαξιλαράκι φοβόταν πως θα το πέταγαν στα σκουπίδια, τελικά όμως κέρδισε τη φιλία ενός αγοριού. «Το έργο‘‘Πνεύμα των μαξιλαριών’’έρχεται σε αντίθεση με την παράδοση και τον πολιτισμό της Ρωσίας. Προπαγανδίζει την ομοφυλοφιλία», έγραφε η επιστολή του υφυπουργού. «Δεν αποτελούν έκπληξη οι καθημερινές παρεμβάσεις της κυβέρνησης στον τομέα και του πολιτισμού», δήλωσε ο εκδότης του βιβλίου στο οποίο βασιζόταν η παράσταση, «όσο πάνε όμως γίνονται και πιο ασφυκτικές και παράλογες».
2ο Γενικο Λυκειο Γρεβενων
Οι μικροί κινηματογραφιστές πετάνε τις μάσκες και παίρνουν βραβεία Γιώργος Ψάχος
Ζουμ και focus σε μια μαζοποιημένη κοινωνία. Γκρο πλαν σε ανθρώπους... απρόσωπους. Οι τελευταίοι φοράνε «μάσκες», αρνούμενοι να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, και ακολουθούν μια προκαθορισμένη ρουτίνα κάθε μέρα. Μέχρι ένας από αυτούς να βγάλει τη μάσκα και να αφυπνίσει τους υπόλοιπους. Μέσα σε επτάμισι λεπτά, μια μικρού μήκους ταινία του 2ου Λυκείου Γρεβενών θίγει ένα σημαντικό πρόβλημα της κοινωνίας μας και δίνει το δικό της μήνυμα για αλλαγή. «(Α)πρόσωπα» είναι ο τίτλος της μικρού μήκους ταινίας των μαθητών του 2ου Γενικού Λυκείου Γρεβενών. Σε ένα διάστημα λιγότερο από 10 λεπτά παρακολουθούμε τον πρωταγωνιστή να ζει σε μια εφιαλτική καθημερινότητα, περιτριγυρισμένος από ένα κοινωνικό σύνολο άχρωμο και ανιαρό. Κορεσμένος από τη ρουτίνα και από το δυστοπικό περιβάλλον που τον περιβάλλει, αποφασίζει να κάνει τη δική του μικρή επανάσταση. Αποδεσμεύει τον τραπεζίτη, τον εφιάλτη της καθημερινότητάς του, από τη μάσκα του και ωθεί τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο. «Η αλήθεια είναι πως, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι άνθρωποι μόνοι μας νιώθουμε πως κινδυνεύουμε από τους υπόλοιπους, ότι είμαστε εκτεθειμένοι και ευάλωτοι. Οι άνθρωποι σπαταλάμε καθημερινά τόσο χρόνο και ενέργεια σκεπτόμενοι τα
Σποτ, ο πρωτοπόρος Τέλη της δεκαετίας του 1970 ο Έρικ Χιλλ άρχισε να σκαρώνει σύντομες ιστορίες με πρωταγωνιστή ένα σκυλάκι για να διασκεδάσει τον μικρό του γιο. Βλέποντας πόσο άρεσαν στο παιδάκι αποφάσισε να αρχίσει και να τις εικονογραφεί. Μετά, εμπνεόμενος από μια διαφήμιση, ξεκίνησε να κάνει κάτι που σήμερα μας φαίνεται πολύ συνηθισμένο για παιδικά βιβλία, τότε όμως φόβισε αρκετούς από τους εκδότες στους οποίους απευθύνθηκε για να δει τις ιστορίες του τυπωμένες: Έβαλε «καπάκια» σε διάφορα σημεία του βιβλίου. Όταν τα σήκωνες, σε περίμεναν εκπλήξεις και απαντήσεις σε πολύ απλά ερωτήματα που έθετε η ιστορία. Έτσι προέκυψε το «φύλλο που ανοίγει» και μια σειρά η οποία σηματοδότησε μια καινούργια λογική «διαδραστικών» βιβλίων για παιδιά προσχολικής ηλικίας. Εκατομμύρια μικροί αναγνώστες σε πάνω από 100 χώρες του κόσμου αγάπησαν τον Σποτ. Από τότε το σκυλάκι του Έρικ Χιλλ – και οι φίλοι του, που «κυνηγιούνται, κουτουλιούνται, πέφτουν κάτω και κοιμούνται» – παραμένει ένα από τα πιο χαριτωμένα και αγαπημένα αναγνώσματα όσων δεν έχουν μάθει ακόμα να διαβάζουν και ο λόγος έχει τη φωνή της μαμάς ή του μπαμπά. «Ξεκίνησα» είχε πει ο Έρικ Χιλλ, «να σκαρώνω ιστορίες με την πεποίθηση πως τα παιδιά είναι πολύ πιο έξυπνα και καλόγουστα από όσο φαντάζονται οι μεγάλοι». Ο «μπαμπάς» του Σποτ πέθανε την περασμένη εβδομάδα σε ηλικία 86 χρόνων. Angelika Dusk
προβλήματά μας, που τελικά κλεινόμαστε στον εαυτό μας και κάνουμε τον κόσμο μας“γκρίζο”» σημειώνει η 17χρονη Ιφιγένεια Τζιόλα, που συνυπέγραψε το σενάριο της ταινίας με τη μαθήτρια Κατερίνα Σιούμπουρα, και συνεχίζει: «Η ταινία απαντάει στο φαινόμενο αυτό βροντοφωνάζοντας το προφανές: Αρνήσου τη μαζοποίηση μέσα από την ατομική αντίσταση έναντι της παρακμής». Υπό τους ήχους των Beatles («Eleanor Rigby» και «Revolution») και των Pink Floyd («Money»), η ταινία διερευνά με κινηματογραφική ματιά ένα κοινωνικό ζήτημα και δίνει τη δική της συμβολική απάντηση. Το τελικό αποτέλεσμα των παιδιών επιβραβεύθηκε με τον καλύτερο τρόπο, καθώς έλαβε πριν από μερικούς μήνες το 3ο βραβείο στον 4ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους, ανάμεσα σε 167 συμμετοχές που ανέβασαν το ανταγωνιστικό επίπεδο του διαγωνισμού. «Ήμουν αισιόδοξη από την πρώτη στιγμή, όπως και όλοι μας μέσα στην ομάδα. Πιστεύαμε ότι το αποτέλεσμα της ταινίας ήταν αρκετά δυνατό σε σχέση με την εμπειρία που είχαμε πάνω στη δημιουργία ταινιών» ομολογεί η επίσης 17χρονη Θωμαή Γκαντήραγα, υπεύθυνη κάμερας και μοντάζ. Η Θωμαή στάθηκε και στο γεγονός πως η «κατάσταση που επικρατεί πλέον στη χώρα μας έχει ωθήσει τους μαθητές να λειτουργούν με
19/06 - 25/06
ποντικιart
Επόμενη στάση: «Νέος Κόσμος» 07/31
www.topontiki.gr
Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑΖΕΙ; Ερμούπολη, Σύρος
Κυρίες... on the road
απο τα γυρισματα τησ ταινιασ έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης, τον οποίο οι περισσότεροι προσπαθούν να τον εκφράσουν μέσω της τέχνης του κινηματογράφου». Ο μαθητής Γιάννης Σέτζας, ηθοποιός στην ταινία, παρέλαβε μαζί με την Ιφιγένεια Τζιόλα και τη Θωμαή Γκαντήραγα το 3ο βραβείο από την Επιτροπή Αξιολόγησης του Διαγωνισμού, στη Γενική Γραμματεία των Μέσων Ενημέρωσης. Πιστεύει ακράδαντα στο μήνυμα που μεταφέρει η ταινία και τη συμβολή των νέων για αλλαγή. «Σίγουρα οι νέοι έχουν τη δυνατότητα να αφυπνίσουν την κοινωνία καθώς διακατέχονται από επαναστατικό πνεύμα και κοινωνική ευαισθησία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Οι τρόποι που διαθέτουν, είναι πολλοί, αλλά ο δημιουργικός - καλλιτεχνικός είναι ο πιο δημοφιλής αφού μπορούν να συγκινήσουν και να ευαισθητοποιήσουν τα μέλη της κοινωνίας». Η δύναμη της έκφρασης μέσω της τέχνης έχει συγκινήσει τόσο τον ίδιο όσο και τους υπόλοιπους μαθητές που συνέβαλαν στη δημιουργία της ταινίας. Και λίγο πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους στην ταινία οι τελευταίοι στέλνουν το δικό τους μήνυμα στην κοινωνία, επικαλούμενοι τον Απόστολο Παύλο: «Και μην προσαρμόζεστε στον τρόπο ζωής του κόσμου αυτού, αλλά να μεταμορφώνεστε, καλλιεργώντας έναν καινούργιο τρόπο σκέψης»...
η ιφιγενεια τζιολα, η θωμαη Γκαντηραγα και ο γιαννησ σετζα παραλαμβανουν το 3ο βραβειο καλυτερησ ταινιασ
Συνάντηση... 100 μηχανών
ενασ απο τουσ απροσωπουσ πρωταγωνιστεσ
Νέο μουσικό... Εν λευκώ Αναμφισβήτητα το φετινό En Lefko Festival (Παρασκευή 20 και Σάββατο 21 Ιουνίου) στην Τεχνόπολις εμπεριέχει ένα εντυπωσιακό ρόστερ ονομάτων της μουσικής βιομηχανίας, τα οποία θα κατακλύσουν τις τρεις μουσικές σκηνές του φεστιβάλ. Ο εκκεντρικός Boy George, η βελγική trip hop μπάντα Hooverphonic, οι Simple Minds, ο Grammatik, ο σόουλ Nick Waterhouse, οι Karuan and The Band ακόμα και οι «δικοί μας» Baby Guru και η Μαριέττα Φαφούτη, αποτελούν μερικούς από τους πιο ηχηρούς προσκεκλημένους. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν και νέοι, ελπιδοφόροι καλλιτέχνες (κυρίως από τη χώρα μας) που θα μοιραστούν τις δύο εκείνες μέρες τη σκηνή με τους παραπάνω. Όπως η νεαρή ταλαντούχα μουσικός που ακούει στο όνομα Angelika Dusk. Με το πρώτο της EP με τίτλο «Telling Stories» να έχει κυκλοφορήσει εδώ και μερικές μέρες, η τραγουδίστρια έχει κερδίσει το μουσικό κοινό με το πρώτο της single «Love on your own terms». Με μουσικές προτιμήσεις που εκτείνονται από jazz, electronic έως και... μέταλ και παραδοσιακή μουσική, η νεαρή μουσικός δεν αρέσκεται στο να κινείται σε ένα μόνο είδος μουσικής, μεταπηδώντας από ποπ τραγούδια σε ατμοσφαιρικές μπαλάντες. Διαθέτοντας ένα ολοκληρωμένο «πακέτο» (όντας στιχουργός, συνθέτρια και ερμηνεύτρια) και με σπουδές στο Brown University των ΗΠΑ και στο London Centre of Contemporary Music, η Angelika Dusk ετοιμάζεται για μια μεγάλη πρόκληση, παίζοντας τη δεύτερη μέρα (21 Ιουνίου) του En Lefko Festival, στο 5/25 Stage. Δεν θεωρείται και λίγο μια καλλιτέχνις που εδώ και λίγο μόνο καιρό (θέμα μηνών) δοκιμάζει σοβαρά την τύχη της στη μουσική βιομηχανία, να βρίσκεται, με αφορμή ένα γεγονός όπως το φεστιβάλ στην Τεχνόπολις, ανάμεσα σε έναν μεγάλο κύκλο καλλιτεχνών. Η συμμετοχή σε τέτοια φεστιβάλ θεωρείται και θα πρέπει να θεωρείται πάντοτε επιτυχία, για κάθε νέο καλλιτέχνη. Η Angelika Dusk, μάλιστα, είναι μια κοπέλα που μιλάει, αναπνέει και ζει για τη μουσική. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό κίνητρο τις περισσότερες φορές για να εντυπωσιάσεις το μουσικόφιλο κοινό.
Info
Βίκυ Λεβαντή Αν νομίζετε ότι η αγάπη για ταξίδια με μηχανές μεγάλου κυβισμού είναι αποκλειστική υπόθεση των αντρών, κάνετε λάθος. Το μότο «οι τέσσερις ρόδες ταξιδεύουν το σώμα, οι δύο την ψυχή» υιοθετείται σε μεγάλο ποσοστό και από τις γυναίκες. Το αποδεικνύει, άλλωστε, το ετήσιο ραντεβού, που δίνουν για τρίτη συνεχόμενη χρόνια στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, την Ερμούπολη της Σύρου. Η ιδέα του «ladies and friends meeting» χρεώνεται στη Νίνα Ρηγούτσου, μόνιμη κάτοικο της Σύρου. Πριν από δυο χρόνια, τον χειμώνα του 2012, παρέα με τον σύντροφό της Κώστα Μοστράτο περίμεναν μια φίλη τους με μηχανή Harley να εγκατασταθεί μόνιμα στο νησί. Το γεγονός ότι θα ερχόταν στον τόπο μια ακόμα γυναίκα που θα μπορούσε να συζητήσει για μηχανές, ταξίδια και αποδράσεις ακούστηκε σαν πρόκληση για εκείνη. «Ωραία δεν θα ήταν να υπήρχε μία ανοιχτή εκδήλωση ώστε όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτου μηχανής, να συναντιόμαστε εδώ, στο νησί, για να μοιραστούμε από κοντά ιδέες και σκέψεις για το αγαπημένο μας χόμπι και επί τη ευκαιρία να κάνουμε ταξίδια παρέα με τους φίλους μας άντρες οδηγούς;» του είπε και εκείνος την ενθάρρυνε αμέσως: «Μπορούμε να το προσπαθήσουμε μαζί».
Πειραιώς 100, Αθήνα (Γκάζι), 210-3460981. Παρασκευή 20 Ιουνίου, στις 18.00. Σάββατο 21 Ιουνίου, στις 18.00. Ταμείο: 38 ευρώ μονοήμερη είσοδος, 60 ευρώ διήμερη
Έτσι, μέχρι τον Αύγουστο του 2012, μια όμορφη παρέα φίλων (Νίνα Έχουμε δει πολλούς άντρες Ρηγούτσου, Κώστας Μοστράτος, να ταξιδεύουν πάνω σε δύο Αντρέας Μπαΐλας, Αντώνης Βουτσίτροχούς και να δίνουν ρανος, Δημήτρης Βολικάκης, Γιώργος ντεβού σε διάφορα μέρη της Δελατόλας, Γιάννης Αθυμαρίτης, Κυριάκος Χαλαβάζης, Άκης και Ελλάδας με φίλους οδηγούς. Γιάννης Τσιοπελάκος, Μάνος ΠολυΤα τελευταία χρόνια, σειρά χρονάκης, Κώστας Συρίγος, Κατερίνα παίρνουν και οι γυναίκες... Μπαρμπούνη, Κωνσταντίνα Μάτσικα) αναμείχθηκε αφιλοκερδώς ώστε να δημιουργήσουν το «1st ladies and friends meeting», με σκοπό οι γυναίκες οδηγοί αλλά και οι φίλοι τους να γνωριστούν, να συζητήσουν, να διασκεδάσουν, ν’ανταλλάξουν φωτογραφίες και εμπειρίες... on the road. Να σημειωθεί ότι την πρώτη χρονιά στη Σύρο έφτασαν 45 μηχανές, εκ των οποίων οι 7 ανήκαν σε γυναίκες. Την επόμενη χρονιά, οι συμμετοχές διπλασιάστηκαν, αγγίζοντας τις 87, εκ των οποίων οι 11 ήταν γυναικείες παρουσίες, ενώ φέτος οι διοργανωτές θα υποδεχτούν περισσότερες από 100 μηχανές από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τον Βόλο, την Κατερίνη, τη Ρόδο, την Κέρκυρα, αλλά και το εξωτερικό. «Το όνειρό μας είναι να γίνει θεσμός και να φέρουμε κόσμο στο νησί αλλά και στη χώρα μας» μας λέει η Ν. Ρηγούτσου. Και συνεχίζει: «Η μεγαλύτερη επιβράβευση, χαρά και ανταμοιβή των κόπων μας είναι να βλέπουμε τα χαμόγελα όλων όσοι έρχονται κάθε χρόνο για να τιμήσουν τις γυναίκες οδηγούς». Το ενδιαφέρον της εκδήλωσης, όπως αναμένεται, θα επικεντρωθεί στο «2 wheels catwalk», δηλαδή στην παρουσίαση καθεμιάς γυναίκας οδηγού με τη μηχανή της. Παράλληλα, όμως, το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει rock συναυλία, beach party, bbq, fire shows, κληρώσεις με δώρα, περιηγήσεις στο νησί, παιχνίδια αλλά και έκθεση ιστορικών οχημάτων και μοτοσυκλετών από τον Σύλλογο «Syros Enfield».
Infο
«3rd ladies and friends meeting», Ερμούπολη, Σύρος, 28 Αυγούστου με 1 Σεπτεμβρίου. Περισσότερες πληροφορίες στο Facebook, στη σελίδα «Greek ladies on the road»
10/34 Δύο σταρ στην ίδια πόλη
19/06 - 25/06
ποντικιart
www.topontiki.gr
ναίκα. «Είχα πολλές στιγμές “αχά!” στη ζωή μου, αλλά το μεγαλύτερο “αχά!”, όταν μεγαλώνεις, είναι η πνευματική ελευθερία» έχει πει. Ίσως γιατί είναι απελευθερωμένη πια ή ίσως γιατί πάντα είχε το ταλέντο να ανοίγει μία πόρτα πριν κλείσει η επόμενη, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι κατέληξε να ξεφύγει τελικά από την καθιερωμένη μοίρα των «παιδιών διάσημων γονέων». Μπορεί να φάνηκε σαν να την εγκατέλειψε το μοντέλινγκ, ουσιαστικά όμως την επόμενη πόρτα, αυτήν του κινηματογράφου, την είχε ήδη ανοίξει. Η ίδια πάντως έκανε, ίσως, το ασφαλέστερο κινηματογραφικό ντεμπούτο που θα μπορούσε να κάνει, το 1976, δίπλα στη μητέρα της και τη Λάιζα Μινέλι, σε σκηνοθεσία Βισέντε Μινέλι στο «A matter of time». Ένα μικρό περασματάκι ήταν, αλλά ήταν η αρχή. Έχει γυρίσει πολλές ταινίες, όχι όλες αξιομνημόνευτες, ωστόσο το σίγουρο είναι ότι το «Blue Velvet» του Ντέιβιντ Λιντς, όπου πρωταγωνιστεί δίπλα στον Ντένις Χόπερ, το 1986, θα την κρατήσει νέα και σαγηνευτική για πολλές γενιές κινηματογραφόφιλων ακόμη. Εδώ και μερικά χρόνια ζει στο Λονγκ Άιλαντ και όχι στη Νέα Υόρκη, όπου έμενε από τα τέλη του ’70. Έχει επιστρέψει στο πανεπιστήμιο (για σπουδές πάνω στη συμπεριφόρα των ζώων, σχεδιάζοντας μάλιστα να φτάσει στο μεταπτυχιακό και το μάστερ), εκτρέφει σκυλιά που προορίζονται να γίνουν οδηγοί τυφλών, έχει αγοράσει γη για να καλλιεργήσει φρούτα και λαχανικά και να εκτρέφει κότες! Παράλληλα, όμως, σχεδίασε τη δική της τσάντα Bulgari, μεγάλη, κομψή και πανάκριβη, όπως καθετί άλλωστε του γνωστού οίκου.
Ιζαμπελα Ροσελινι
Ακτιβισμός και σεξ
«Είναι γελοίο να παίζεις τον ρόλο του γυρίνου, αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου...»
Σόνια Μαγγίνα
Η πανέμορφη και πολυτάλαντη Ιζαμπέλα Ροσελίνι έρχεται στην Αθήνα με τη θεατρική παράσταση «Green Porno» – στις 24-26 Ιουνίου στην Πειραιώς 260. Το Φεστιβάλ Αθηνών μάς δίνει την ευκαιρία να δούμε από κοντά αυτήν την γυναίκα, που υπήρξε και παραμένει καλλονή, φινετσάτη, παρεμβατική και σταρ, με την παλιά, κλασική και χολιγουντιανή έννοια Αν μιλήσει κανείς για «γαλαζοαίματους» στον χώρο της 7ης Τέχνης, θα πρέπει οπωσδήποτε να βάλει την Ιζαμπέλα Ροσελίνι στη λίστα. Παιδί – μαζί με τη δίδυμη αδελφή της Ιζότα Ίνγκριντ – του θυελλώδους έρωτα που έζησαν ο διάσημος σκηνοθέτης Ρομπέρτο Ροσελίνι και η μεγάλη σταρ του κινηματογράφου Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η Ιζαμπέλα Φιορέλα Ελέτρα Τζιοβάνα Ροσελίνι δικαιωματικά έχει μια θέση στην «αριστοκρατία» του παγκόσμιου καλλιτεχνικού στερεώματος. Δηλώνει πως «το κόκκινο χαλί έχει γίνει ένα παράλληλο επάγγελμα. Το να δανείζεσαι συνέχεια φορέματα και κοσμήματα έχει γίνει κάτι σαν δουλειά πλήρους απασχόλησης. Το να είσαι είδωλο είναι μεγάλο θέμα – κι είναι πέρα από την υποκριτική...». Αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει κάνει θραύση πάνω στο κόκκινο χαλί, έχει απασχολήσει με τον γάμο της με τον Μάρτιν Σκορσέζε και τους έρωτες της με τον Ντέιβιντ Λιντς και τον Γκάρι Όλντμαν
και έχει υπάρξει στην πρώτη γραμμή της διασημότητας για πολλά χρόνια. Στην Ελλάδα έρχεται με μια θεατρική παράσταση, το «Green Porno» – στις 24-26 Ιουνίου, στην Πειραιώς 260, Κτήριο Δ, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Ωστόσο, το θέατρο ήρθε στη ζωή της σχετικά αργά. Το μόντελινγκ θεωρείται ως αφετηρία της, η αλήθεια όμως είναι ότι ξεκίνησε να δουλεύει ως δημοσιογράφος στο ιταλικό κανάλι RAI. Σύντομα βαρέθηκε και βρέθηκε σε μια τηλεοπτική εκπομπή με κωμικά σκετσάκια. Τότε την έπεισαν να ακολουθήσει καριέρα μοντέλου. Η φινετσάτη ομορφιά της σύντομα την έκανε διάσημη. Κεντρικό πρόσωπο μεγάλης εταιρείας καλλυντικών για πολλά χρόνια, αποδεσμεύτηκε άκομψα στα 40 της, όταν θεωρήθηκε ότι άρχισε να μεγαλώνει. Όμως η Ιζαμπέλα Ροσελίνι μεγαλώνει όμορφα, πολύ όμορφα, και σήμερα, στα 62 της, παραμένει μια εκπληκτικά γοητευτική γυ-
Info
Φεστιβάλ Αθηνών (Πειραιώς 260, Κτήριο Δ, Αθήνα), 24-26 Ιουνίου, 21.00, 5-25 ευρώ, www.greekfestival.gr
Στα 57 της, έκανε μια μεγάλη παραδοχή. Δεν ήταν πια μοντέλο, οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι μπροστά στην κάμερα είχαν λιγοστέψει και τι είχε απομείνει; «Γεννήθηκα με μια αγάπη για τα ζώα, όπως γεννήθηκα καστανή» έχει δηλώσει. Είναι ακτιβίστρια και ασχολείται ενεργά με ό,τι αφορά τη διάσωση και καλύτερη διαβίωση των ζώων στην Αμερική. Από αυτήν της την αγάπη γεννήθηκε η νέα (τρίτη κατά σειρά) καριέρα της. Όλα ξεκίνησαν από μια ταινία - φόρο τιμής στον πατέρα της, που σκηνοθέτησε το 2005 ο Γκάι Μάντεν. Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι έγραψε και έπαιξε και τους τρεις αντρικούς ρόλους – τον Φελινι, τον Χίτσκοκ και τον Ο. Σέλζνικ στο «My Dad is 100 Years Old», το οποίο είδε και αγόρασε για το Κανάλι Σάντανς ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Στη συνέχεια της παρήγγειλε ταινία μικρού μήκους για τον ιστότοπο. Έτσι γεννήθηκε το «Green Porno», όπου η Ροσελίνι γράφει, σκηνοθετεί, σχεδιάζει τα κοστούμια και παίζει ντυμένη μέλισσα, μύγα ή σκουλήκι – παραδέχεται πάντως ότι το τελευταίο δυσκολεύεται πολύ να το φορέσει! Το «Green Porno» προκαλεί ήδη από τον τίτλο του, μια και αυτός είναι ο σκοπός της Ροσελίνι: «Ήθελα να κάνω κάτι κωμικό και με ενδιέφεραν τα έντομα γιατί είναι τόσο μακριά από εμάς: είναι ερμαφρόδιτα ή αλλάζουν φύλο». Κι επέλεξε να μιλήσει καλλιτεχνικά γι’ αυτό που την ενδιαφέρει εστιάζοντας στο κομμάτι που πάντα πουλάει περισσότερο, το σεξ. Οι κύκλοι με τα μικρού μήκους ταινιάκια έχουν ήδη γίνει τρεις («Green Porno», «Seduce Me», «Mammas»), έχει γυρίσει το μεγαλύτερου μήκους «Animals Distract Me» για το Discovery Channel, ενώ στην πορεία το «Green Porno» έγινε βιβλίο (με πολύ καλές πωλήσεις) και, εσχάτως, με τη συνεργασία του Ζαν Κλοντ Καριέρ, ένας θεατρικός μονόλογος τον οποίο ερμηνεύει η Ιζαμπέλα Ροσελίνι και στις τρεις γλώσσες που μιλά άψογα, αγγλικά, ιταλικά, γαλλικά. «Φυσικά και είναι γελοίο να παίζεις τον ρόλο του γυρίνου, αλλά πραγματικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου…». Το διασκεδάζει η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, όπως διασκεδάζει τη ζωή της, την ηλικία της, το παρελθόν της, τον κινηματογράφο, την ωριμότητά της, τις ρυτίδες της...
ποντικιart
19/06 - 25/06
Δύο σταρ στην ίδια πόλη 11/35
www.topontiki.gr
Ο BOB DYLAN ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
50 χρόνια σε 25 σταθμούς! Είναι το γεγονός αυτού του καλοκαιριού. Σε λίγες μέρες ο Bob έρχεται για τρίτη φορά στην Ελλάδα! Με περισσότερα από 600 τραγούδια, 46 άλμπουμ και ένα ρεκόρ πωλήσεων 110 εκατομμυρίων δίσκων, με πολλά Όσκαρ και βραβεία Γκράμι, ο 73χρονος Ntylan θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εν ζωή τραγουδοποιούς. Έχει γράψει περισσότερα από 500 τραγούδια, κι έχει καταφέρει σε αυτό το διάστημα να χαρακτηριστεί από το περιοδικό «Rolling Stone» ως «ο σημαντικότερος σόλο καλλιτέχνης» Ας δούμε λοιπόν μέσα από 25 σημαντικές στιγμές της πενηντάχρονης καριέρας του ποιος είναι αυτός ο θρύλος της παγκόσμιας μουσικής σκηνής… 1941: Γ εννιέται στις 24 Μαΐου στο Duluth της Μινεσότα από Εβραίους γονείς. 1961: Τ ον Ιανουάριο, ο εικοσάχρονος τότε Robert Allen Zimmerman φτάνει στη Νέα Υόρκη για να συναντήσει το μουσικό του είδωλο, τον Woody Gurthie. 1962: Α λλάζει επίσημα το όνομά του σε Bob Dylan και τον Μάρτιο κυκλοφορεί το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο το όνομά του. Τα περισσότερα τραγούδια είναι διασκευές, εκτός από τα «Talkin’ New York» και «Song To Woody». Όλοι αρχίζουν να μιλούν με ενθουσιασμό για το εικοσάχρονο αγόρι με τη βαθιά φωνή. 1963: Κυκλοφορεί το βαθύτατα πολιτικό «The Times They Are A-Changin'», έναν δίσκο ενάντια στις φυλετικές διακρίσεις, του οποίου τα περισσότερα τραγούδια αναφέρονται σε αληθινά περιστατικά και γεγονότα που συνέβησαν στην Αμερική. 1965: Τον Ιούλιο κυκλοφορεί το τραγούδι «Like a Rolling Stone», το τραγούδι - σταθμό της μουσικής παγκοσμίως, που τον ανέδειξε σαν έναν από τους μεγαλύτερους – για κάποιους τον σπουδαιότερο – καλλιτέχνες όλων των εποχών. Το τραγούδι που το περιοδικό «Rolling Stone» ανακήρυξε δυο φορές (το 2004 και το 2011) ως το κορυφαίο όλων των εποχών. 1966: Ετοιμάζει και παρουσιάζει το διπλό «Blonde on Blonde», το εμβληματικό άλμπουμ της γενιάς του. Την ίδια χρονιά – και ύστερα από ένα περίεργο ατύχημα με τη μοτοσυκλέτα του – αποφασίζει να μείνει εκτός συναυλιών, κάτι που τηρεί για τα επόμενα επτά χρόνια. 1971: Κ υκλοφορεί το πρώτο του λογοτεχνικό πείραμα, «Tarantula», έναν εσωτερικό μονόλογο. Ο κόσμος, μέσα από αυτό, προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τον τρόπο σκέψης του Bob Dylan. 1972: Κ άνει την πρώτη εμφάνισή του ως ηθοποιός στην ταινία «Pat Garrett & Billy the Kid» του Sam Peckinpah και υπογράφει το soundtrack της ταινίας, που περιέχει το «Knockin’ on Heaven’s Door», το πιο χιλιοπαιγμένο τραγούδι του. 1974: Tον Ιανουάριο ξαναρχίζει τις περιοδείες – μαζί με τους «The Band». 1975: Κυκλοφορεί το «Blood on Tracks», που θεωρείται το πιο προσωπικό του άλμπουμ, τελείως διαφορετικό από τα προηγούμενα, επηρεασμένο από το διαζύγιό του με την πρώτη του σύζυγο Sarah Lownds. 1979: Ανακοινώνει ότι βαφτίστηκε χριστιανός. Για τη θρησκεία έχει πει κατά καιρούς: «Δεν υπήρξα ποτέ αγνωστικιστής. Πάντα πίστευα σε μια ανώτερη δύναμη. Στη μουσική βρίσκω όλη τη θρησκευτικότητα που χρειάζομαι. Το τραγούδι του Hank Williams “I Saw The Light” είναι η θρησκεία μου. Τα τραγούδια είναι το λεξικό μου. Πιστεύω στα τραγούδια». Την ίδια χρονιά κερδίζει το πρώτο του Γκράμι. 1985: Συμμετέχει στο σινγκλ «We are the World» και στις 13 Ιουλίου εμφανίζεται στο Live Aid που γίνεται στο στάδιο JFK της Φιλαδέλφειας. 1986: Π αντρεύεται την Carolyn Dennis, μέλος της χορωδίας στις συναυλίες του. Μέσα από αυτόν τον γάμο, που λήγει το 1992, αποκτά το τέταρτο παιδί του. Έχει πέντε παιδιά (έχει υιοθετήσει και τον γιο της πρώτης γυναίκας του). 1988: Ξεκινά την περιοδεία «Never Ending Tour», που μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 2.200 παρουσιάσεις σε όλο τον κόσμο. 1991: Τ ου απονέμεται το «Grammy Lifetime Achievement Award» από τον Jack Nicholson. Η τελετή συμπίπτει με την έναρξη του πρώτου πολέμου στον Κόλπο. Στην απονομή
Αντιγόνη Κασιώτη
Σημεία προπώλησης Αθήνα Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), τηλ.: 210-3608366 Reload Stores, Πανεπιστημίου 54, τηλ.: 210-3801464 Θεσσαλονίκη Ticket House, Πλ. Αριστοτέλους 5 Musicland, Μητροπόλεως 102, τηλ.: 2310-264880 Stereodisk, Aριστοτέλους 4, τηλ.: 2310-262912 Online Sales ή αγορές με πιστωτική κάρτα, 24 ώρες: www.ticketpro.gr | www. tickethouse.gr (Για την αγορά εισιτηρίων μέσω Ιnternet ή μέσω πιστωτικής κάρτας υπάρχει επιβάρυνση 10% στην τιμή του εισιτηρίου)
τραγουδά το «Masters of War» και μεταξύ άλλων αναφέρει τα λόγια που συνήθιζε να του λέει ο πατέρας του: «Γιε μου, μπορεί στη ζωή να διαφθαρείς τόσο πολύ, που ο πατέρας σου και η μητέρα σου να σε εγκαταλείψουν, να σε ξεγράψουν. Ακόμα και εάν αυτό συμβεί, ο Θεός δεν θα πάψει να πιστεύει στην ικανότητά σου να γίνεις καλύτερος μια μέρα μόνος σου, με τη θέλησή σου». 1992: Γιορτάζει την τριακοστή επέτειο από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου του, στο κέντρο της Νέας Υόρκης, στη Madison Square Avenue, με τη συμμετοχή τριάντα καλλιτεχνών, όπως οι: Neil Young, Johnny Cash, George Harrison, Eric Clapton κ.ά. 2001: Κ ερδίζει Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα για το τραγούδι του «Things Have Changed», που ακούγεται στην ταινία «Wonder Boys», και την 11η Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί το αποκαλυπτικό άλμπουμ «Love and Theft» – το άλμπουμ - σταθμό για τη γενιά των παιδιών του. 2004: Κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του με τίτλο «Chronicles: Vol. One». 2006: Τ ον Μάιο ξεκινά το «Theme Time Radio Show», ένα ωριαίο ραδιοφωνικό δορυφορικό πρόγραμμα που μεταδίδεται σε όλον τον κόσμο, και τον Απρίλιο του 2009 ολοκληρώνει τον κύκλο του. 2007: Μία μικρή γκαλερί στο Chemnitz της Γερμανίας εκθέτει για πρώτη φορά πίνακες του Bob Dylan. Έως τώρα έχει εκδώσει έξι βιβλία ζωγραφικής και πολλές διάσημες γκαλερί και μουσεία έχουν φιλοξενήσει έργα του. Αύγουστος 2007: Κυκλοφορεί η ταινία «I’m not there» του Todd Haynes εμπνευσμένη από «τη μουσική και τις πολλές προσωπικότητες, τις πολλές ζωές του Bob Dylan». Η μουσική της ταινίας ήταν φυσικά τραγούδια του ίδιου. 2008: Τ ου απονέμεται το Βραβείο Πούλιτζερ θεσπίζοντας ειδική μνεία «για τη βαθιά, τεράστια επιρροή, τη συμβολή του στην αμερικάνικη ‘‘λαϊκή’’ μουσική και κουλτούρα, στον αμερικάνικο πολιτισμό εν γένει, που τον στιγμάτισε με τις λυρικές, ανυπέρβλητης ποιητικής δύναμης, συνθέσεις του». 2012: Τον τιμά ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα απονέμοντάς του το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, λέγοντας: «Δεν υπάρχει μεγαλύτερος γίγαντας στην ιστορία της αμερικανικής μουσικής». 2009: Κυκλοφορεί η συλλογή «Together Through Life» και το 2012 το 35ο, το «Tempest». 2012: Σ ε μια από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του θα δώσει το «παρών» στο Hollywood Palladium, στην τελετή απονομής των Critics’ Choice Movie Awards για να τιμήσει έναν φίλο ζωής, τον Martin Scorsese. 24 Ιουνίου 2014: Μια μέρα μετά τις συναυλίες του στην Ελλάδα, το χειρόγραφο με τους στίχους του «Like a Rolling Stone» – γραμμένο σε τέσσερις κόλλες επιστολόχαρτου ξενοδοχείου – θα βγει σε πλειστηριασμό από τον οίκο δημοπρασιών Sotheby’s: «Tο τραγούδι που αψήφησε τις συμβάσεις της μουσικής βιομηχανίας, η οποία έως τότε ήθελε μικρά τρίλεπτα τραγούδια που μιλούν για αγάπη… Το τραγούδι των εξίμισι λεπτών μελαγχολικής, σκοτεινής ποίησης που ξανάγραψε τους κανόνες της ποπ μουσικής».
INFO
Θεσσαλονίκη, Κυριακή 22 Ιουνίου, Λιμάνι. Αθήνα, Δευτέρα 23 Ιουνίου, TerraVibe Park. Τιμές εισιτηρίων: Τα πρώτα εισιτήρια κοστίζουν 33 ευρώ (έχει μείνει μικρός αριθμός εισιτηρίων). Μετά την εξάντλησή τους τα εισιτήρια θα κοστίζουν 36 ευρώ και στην τελική φάση της προπώλησης η τιμή θα διαμορφωθεί στα 39 ευρώ
12/36 Βιβλίο
19/06 - 25/06
ποντικιart
www.topontiki.gr
Είναι αλήθεια πως όσοι από εμάς γνώρισαν την Άννα, την Έλλη, τη Λόλα και τον Μίμη, αυτούς τους παιδικούς χάρτινους φίλους μας που μας έβαλαν στον μαγικό κόσμο της γνώσης, Βικυσ Λεβαντη πολύ λίγο ή ελάχιστα μας ενδιέφερε ποιος τους τοποθέτησε μέσατης σ’εκείνο το βιβλίο που κρατούσαμε για πρώτη φορά στα χέρια μας. Τελικά, αυτές τις παιδικές φιγούρες που έλεγαν συλλαβιστά «να Άννα ένα μήλο» δεν τις ξεχάσαμε ποτέ… Απόδειξη της μαγικής δύναμης του δημιουργού τους. Ο χαράκτης και ζωγράφος Κωνσταντίνος Γραμματόπουλος κατάφερε να χτίσει μια λαϊκή ανάγνωση στα έργα του. Και δεν είναι τυχαίο. Μέσα στη σκοτεινιά του πολέμου και της Κατοχής κάνει λιθογραφικές αφίσες για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, αργότερα εντάσσεται στο ΕΑΜ καλλιτεχνών και φιλοτεχνεί προπαγανδιστικές αφίσες για την Εθνική Αντίσταση. Tο 1949 πραγματοποίησε τη λιθογραφική εικονογράφηση του «Αλφαβηταρίου» του Οργανισμού Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων. Διόλου τυχαία ο Γιάννης Τσαρούχης είχε πει γι’αυτόν: «Αυτό το βιβλίο και μια αφίσα του ΕΑΜ μου έδωσαν χαρά και ελπίδα. Ευχαριστώ τον Γραμματόπουλο». Ο Κ. Γραμματόπουλος έχει εδραιωθεί ανάμεσα στους σημαντικότερους διαμορφωτές της νεοελληνικής τέχνης. Γι’αυτό και μια έκθεση με το έργο του είναι πάντα ζωντανή, επίκαιρη και χρήσιμη. Το Ίδρυμα Β. και Μ. Θεοχαράκη, από τις 19 Ιουνίου, θα εκθέτει 150 έργα του σημαντικού χαράκτη και ζωγράφου που εκτείνονται χρονολογικά από το 1930 ώς το 1991. «Στα εξήντα ένα συναπτά έτη της δημιουργικής του δράσης, υποστήριζε με το ίδιο πάθος τη ζωγραφική και τη χαρακτική, εδραιώνοντας τη θέση του ανάμεσα στους καταξιωμένους διαμορφωτές της σύγχρονης ελληνικής τέχνης. Με σθένος διεύρυνε τις αισθητικές μας αντιλήψεις, υποστηρίζοντας ότι «η φαντασία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ελεύθερη ανάπλαση της μνήμης», σημειώνει ο επιμελητής της έκθεσης και διευθυντής του εικαστικού προγράμματος του ιδρύματος Τάκης Μαυρωτάς. Και γι’αυτό ήταν ο πρώτος που κατόρθωσε με τις έγχρωμες ξυλογραφίες να εκμηδενίσει τα όρια μεταξύ ζωγραφικής και χαρακτικής. Μαθητής του Κεφαλληνού τη δεκαετία του ’30 στην ΑΣΚΤ, δεν δίστασε μετά τον θάνατο του δασκάλου του το 1957 και ως καθηγητής πια στη Σχολή να αμφισβητήσει τις διδακτικές μεθόδους του. Παρά την επιρροή των δασκάλων του, με τόλμη διαμόρφωσε το προσωπικό του ιδίωμα. «Η τέχνη για τον ίδιο σήμαινε ήθος, μια αταλάντευτη ευθύνη, έναν ατέρμονα διάλογο ανάμεσα στον μύθο και το σήμερα. Έτσι δούλευε ασταμάτητα με τα πάθη της ύλης των χρωμάτων, το σχήμα, την αίσθηση, και το 1974 φιλοτέχνησε το Εθνόσημο της Ελληνικής Δημοκρατίας» συμπληρώνει ο Τάκης Μαυρωτάς. Δήμητρα Μυρίλλα Αλλά φιλοτέχνησε και μερικές από τις πιο όμορφες εικόνες της Ελλάδας, λουσμένες στο μεσογειακό φως. Οι έγχρωμες ξυλογραφίες του από το Αιγαίο, την Ολυμπία, τους Δελφούς, την Αττική, γεμάτες φως και ποιητική αρμονία, τον καθιέρωσαν ως τον «χαράκτη και ζωγράφο του Αιγαίου, με ονειρικά πλάνα που αλληλοκαλύπτονται σαν πέπλα πάνω από τη θάλασσα μαζί με μυθικές μορφές». Εκείνος πάντως έλεγε: «Ποτέ δεν θεώρησα μεγάλο αξίωμα για έναν ζωγράφο τον τίτλο του Καθηγητή, γιατί ποτέ δεν πίστεψα ότι η τέχνη διδάσκεται, πράγμα που όσο πέρασαν τα χρόνια το διαπίστωνα περισσότερο (…) Καλλιτέχνης είναι κανείς από τη στιγμή που θα πιάσει το μολύβι στα χέρια του, και σπουδαστής μέχρι το τέλος της ζωής του». Η έκθεση περιλαμβάνει τις αφίσες από τον πόλεμο και την Κατοχή που έγιναν αφορμή να συλληφθεί, τις προσωπογραφίες Ελλήνων λογοτεχνών (Σικελιανός, Παλαμάς, Βενέζης, Τερζάκης κ.ά.), τα αγαπημένα σε όλους «Αλφαβητάρια» του Δημοτικού Σχολείου, καθώς και τα βιβλία των Π.Σ. Δέλτα, Π. Πρεβελάκη, Π. Χάρη, Ν. Βρεττάκου στα οποία φιλοτέχνησε τις εικονογραφήσεις, τις έγχρωμες ξυλογραφίες με την απόδοση των ελληνικών τοπίων και τις ελαιογραφίες του.
Κωνσταντiνος Γραμματoπουλοσ
Ο χαράκτης της παιδικής μας αθωότητας
INFO
«Κωνσταντίνος Γραμματόπουλος: Ζωγραφική - Χαρακτική», Ίδρυμα Β. και Μ. Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9 και Μέρλιν 1. Από 19 Ιουνίου έως
5 Οκτωβρίου
Ελλήνων καλοκαιρινές γραφές Ξενοφών Μπρουντζάκης
Αντικείμενο του πόθου όλης της λογοτεχνικής παραγωγής, το μεγάλο κοινό που προκρίνει ή απορρίπτει με τις επιλογές του σε πρόσωπα και βιβλία Πλούσια και ενδιαφέρουσα είναι και φέτος η εγχώρια λογοτεχνική παραγωγή. Παλιοί και νεότεροι συγγραφείς, νέες εκδόσεις και επανεκδόσεις συνθέτουν μιαν αντιπροσωπευτική εικόνα της λογοτεχνίας μας. Αντικείμενο του πόθου όλης της λογοτεχνικής παραγωγής, το μεγάλο κοινό που προκρίνει ή απορρίπτει με τις επιλογές του σε πρόσωπα και βιβλία. Ωστόσο, στη χώρα μας, όπως και σε όλους τους άλλους τομείς της καθημερινότητάς μας, η σύγχυση και οι παρεξηγήσεις υπερτερούν κατά κράτος της κοινής λογικής. Στη λογοτεχνία δεν υπάρχουν παραδείγματα. Το παράδειγμα της μιας περίπτωσης είναι αποτρεπτικό και εντελώς αντίθετο της άλλης. Έτσι, στην ιστορία της λογοτεχνίας υπήρξαν περιπτώσεις που αριστουργήματα απορρίφθηκαν από το κοινό ή τους εκδότες ή ακόμα κι από διάσημους συγγραφείς της εποχής τους, και το αντίθετο. Οι πωλήσεις, λόγου χάρη, είναι μια οικονομική και προσωπική επιβράβευση για τον συγγραφέα, ωστόσο διόλου ασφαλές κριτήριο για την αξία του βιβλίου. Επίσης, δεν είναι καθόλου απαγορευτικό ένα σπουδαίο και απαιτητικό ανάγνωσμα να τύχει μεγάλης εμπορικής επιτυχίας. Όπως και να έχει, η καλή και η κακή λογοτεχνία δεν είναι υπόθεση πωλήσεων, όπως ακριβώς και η εμπορική αποτυχία δεν αποτελεί τεκμήριο σοβαρής λογοτεχνίας. Το κάθε βιβλίο, πέρα από τις στερεότυπες και εν πολλοίς μάλλον ανόητες προκαταλήψεις σχετικά με την αξία του, έχει την υπέροχη δυνατότητα να μας διαψεύδει θετικά και αρνητικά!
Ο τελευταίος τόμος τής πολύ ενδιαφέρουσας και σημαντικής τριλογίας – αυτής των Αθηνών – της Ελένης Πριοβόλου με τον τίτλο «Το τέλος του γαλάζιου ρόδου» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει από τη δεκαετία του 1960 ώς τις μέρες μας. Από τις εκδόσεις Καστανιώτη, επίσης, κυκλοφόρησε με τίτλο «Η γυναίκα του Θεού», της Αμάντας Μιχαλοπούλου, ένα περιπετειώδες φιλοσοφικό μυθιστόρημα για την αναζήτηση της αγάπης και το νόημα της ζωής. Εκδόσεις Καστανιώτη και στη συνέχεια με τον καλό πεζογράφο Ανδρέα Μήτσου. Ο συγγραφέας στην τελευταία του συλλογή με τίτλο «Η εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια» σκιαγραφεί τον ίδιο άντρα ερωτευμένο με μια πολύ μικρότερή του γυναίκα, πράγμα που τον οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις και περιστατικά. Πάνω στον μύθο του Φάουστ στήνει την υπόθεση στο πολυσέλιδο μυθιστόρημά του «Ο μεσολαβητής», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κριτική, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Αντώνης Μπουλούτζας. Ένα απίθανο ελιξήριο, που μπορεί να σηκώσει όρθιους ακόμα και ετοιμοθάνατους, πέφτει στα χέρια ενός απόλυτα αδικημένου από τη φύση ανθρωπάκου που τον μεταμορφώνει σε μια πανίσχυρη και πολυσχιδή προσωπικότητα. «Αφήστε με να ολοκληρώσω» είναι ο ευρηματικός τίτλος του Γιώργου Γκόζη στη συλλογή των διηγημάτων του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις. Με αφορμή τη στερεότυπη αυτή φράση που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι πολιτικοί στις τηλεοπτικές εκπομπές, ο συγγραφέας μιλά στα διηγήματά του για ό,τι δεν ολοκληρώθηκε, είτε αυτό αφορά μια φράση, μια πράξη ή ακόμα ένα βιβλίο, διακηρύσσοντας ειλικρινώς την επιθυμία του να αφήσουμε, απρόσκοπτα, πρόσωπα και καταστάσεις να ολοκληρωθούν…
19/06 - 25/06
ποντικιart
Βιβλίο 13/37
www.topontiki.gr
Χριστίνα Καράμπελα, «Καιροί τέσσερεις», εκδόσεις Πόλις. Μυθιστόρημα σε τέσσερις αφηγήσεις για τον έρωτα, την αναζήτηση του εαυτού, τις δύσκολες οικογενειακές σχέσεις, την αφοσίωση, την ιδιοτέλεια, το οικείο και ανοίκειο.
συγγραφέα γράφτηκε την περίοδο της δικτατορίας. Η συνείδηση ότι ζει σε μιαν εποχή όπου όλοι αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο είναι διάχυτη σε όλο το μυθιστόρημα.
Από τις εκδόσεις Πατάκη ο Χ.Α. Χωμενίδης βασίζει το πολυσέλιδο μυθιστόρημά του που φέρει για τίτλο το γυναικείο όνομα «Νίκη» στη ζωή της μητέρας του Νίκης Νεφελούδη. Οι άνθρωποι που παρελαύνουν στις σελίδες του μυθιστορήματος γράφουν με τον δικό τους τρόπο την Ιστορία της χώρας κατά τον περασμένο αιώνα. O Γιώργος Σκαμπαρδώνης κυκλοφορεί το νέο του βιβλίο με τίτλο «Νοέμβριος» από τις εκδόσεις Πατάκη. Μέσα από 33 διηγήματα, ο γνωστός διηγηματογράφος ανασκαλεύει ιστορίες των παιδικών του χρόνων, της πόλης του, της Θεσσαλονίκης, αλλά και των προσωπικών του ηρώων… Ασημάκης Πανσέληνος, «Τότε που ζούσαμε», εκδόσεις Μεταίχμιο. Το βιβλίο του αξέχαστου
Σε 200 λέξεις O συγγραφέας Πέτρος Κυρίμης γράφει για το μυθιστόρημά του «Μητέρα μητριά», εκδόσεις Επτάλοφος, Αθήνα 2014
Η Σοφία Δημοπούλου στο τελευταίο της μυθιστόρημα με τίτλο «Σε σωστή ώρα νυχτώνει», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, επιλέγει μιαν ιστορία του 19ου αιώνα, που εκτυλίσσεται στην Πάτρα. Πρόκειται για την πορεία δυο οικογενειών όπου το ιστορικό πλαίσιο επιβεβαιώνει για μιαν ακόμη φορά ότι η ανθρώπινη μοίρα είναι σταθερά απρόβλεπτη σε όλες τις εποχές.
Από την Εστία και πάλι, η Νίκη Τρουλλινού γράφει μικρές ιστορίες υπό τον τίτλο «Το τελευταίο καλοκαίρι της αθωότητας». Στις πολιτικές σχέσεις, στους μύθους των αισθημάτων και της τέχνης, στον χώρο των Βαλκανίων εστιάζει η νουβέλα του Βασίλη Χ. Κωνσταντίνου «For Sale Πωλείται». Κυκλοφορεί και αυτό από τις εκδόσεις Εστία. «Σιγά ρε φίλε» είναι ο τίτλος του βιβλίου της γνωστής δημοσιογράφου Μάρως Λεονάρδου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Το βιβλίο μεταξύ πολλών άλλων θα μπορούσε να είναι η ιστορία ενός διαζυγίου και τριών γάμων.
Ένα βιβλίο γεμάτο με αληθινούς ήρωες, γραμμένο από τον γνωστό συγγραφέα Γιώργο Σκούρτη με τον τίτλο «Αυτός ο μπάτσος». Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
«Ανδρέας Κάλβος, το χαμένο πορτραίτο», από τις εκδόσεις Κέδρος, είναι μια μυθιστορηματική βιογραφία του εθνικού μας ποιητή, γραμμένη από τον Βλάσση Τρέχλη.
Από τις εκδόσεις Εστία έχουμε τη Βάσω Νικολοπούλου σε μια σειρά σύντομων ιστοριών που φέρουν τον τίτλο «Καιρός ήταν». Στα σύντομα αυτά κείμενα πρωταγωνιστούν η απουσία, ο χρόνος που τρέχει, η νοσταλγία, οι εμμονές, όπως και οι αλήθειες με τα ψέματα.
Βασισμένο σε μιαν αληθινή ιστορία, το βιβλίο της Πέρσας Κουμουτσή «Στους δρόμους του Καΐρου» αποτυπώνει μια ενατένιση αυτογνωσίας και την αποτίμηση μιας ζωής με φόντο τη σύγχρονη Ιστορία της Αιγύπτου. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Αχ, Γερμανία μητριά… Χρόνια τώρα, κοιτώντας κάθε φορά «Την καρδιά του Κότσυφα», τη νουβέλα που έγραψα το 1998 και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη την ίδια χρονιά, έμενα με την αίσθηση ότι την είχα αφήσει μισή. Πως στη νουβέλα των εβδομήντα σελίδων άφησα απέξω πράγματα και γεγονότα που συνέβησαν μετά και πολλά από αυτά σημάδεψαν ανεξίτηλα εμένα τον ίδιο και την πορεία μου για πολλά χρόνια στη Γερμανία.
Κάποια στιγμή η αίσθηση αυτή έγινε επιτακτική ανάγκη κι άρχισα να γράφω από εκεί ακριβώς που είχα τελειώσει. Για τα χρόνια μετά. Πόσα πράγματα δεν συνέβησαν!... Ο απρόσμενος θάνατος της γυναίκας μου, το μεγάλωμα των δυο αγοριών και οι σπουδές τους. Φίλοι που έφυγαν χωρίς να έρθουν άλλοι να τους αναπληρώσουν, ο καταλύτης χρόνος και η μοναξιά φίδι κολοβό στον κόρφο μου. Πέτρινα χρόνια και γλιστερά, να κινδυνεύω
κάθε στιγμή να πέσω. Όποιος δεν έχει ζήσει πολλά χρόνια σε ξένο τόπο δεν θα μπορέσει ίσως να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι το ασήμαντο της προηγούμενης ζωής του. Αχ, Γερμανία μητριά! Κι εγώ απροσάρμοστο παιδί στα χέρια σου, πες μου και τι δεν έκανα για να μπορέσω να ’ρθω κοντά σου. Κι εσύ, στην κάθε καλή μου πρόθεση, στην κάθε καλή μου διάθεση, έστρεφες τα μάτια σου αλλού σαν να μην υπήρχα…
16/40 Οδηγός
19/06 - 25/06
ποντικιart
www.topontiki.gr
Πρόσωπα
Επιμέλεια: Βίκυ Λεβαντή (v.levanti@hotmail.com) ΠΕΜΠΤΗ 19.6 ΘΕΑΤΡΟ. «Στη σωφρονιστική αποικία του Φραντς Κάφκα» ο Σάββας Στρούμπος μαζί με την ομάδα Σημείο Μηδέν προσεγγίζουν εκ νέου τον καφκικό κόσμο και τον νοηματοδοτούν διττά: το πάσχον σώμα είναι το σκηνικό περιβάλλον αλλά και το προνομιακό πεδίο εγγραφής των νόμων, της ηδονής και της οδύνης στις κοινωνίες σωφρονισμού. Info: Πειραιώς 260, Αποθήκη, 21.00, 5 - 15 ευρώ, www.greekfestival.gr. ΜΟΥΣΙΚΗ. Η σουηδική ορχήστρα Musica Vitae έρχεται στον Πειραιά με έργα Βιβάλντι, Πιατσόλα, Γκριγκ και Σκαλκώτα, υπό τη μουσική διεύθυνση του Νίκου Χαλιάσα. Info: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Ηρώων Πολυτεχνείου 32), 20.30, 7 - 10 ευρώ, 210-4143310.
ΠΕΜΠΤΗ 19.06 - ΤΕΤΑΡΤΗ 25.06
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20.6 ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Ο θρύλος της τζαζ Τσαρλς Λόιντ συναντάει, τέσσερα χρόνια μετά, τη Μαρία Φαραντούρη σε καινούργια τραγούδια από το διεθνές ρεπερτόριο. Μαζί τους οι Γ. Σπαθάς και Τ. Φαραζής. Info: Ηρώδειο, 21.00, 5 - 40 ευρώ, www. greekfestival.gr.
«Ανορθόδοξη πορεία»
Μηνάς Σεμερτζιάν
Με τα μάτια μιας ξένης
ΣΑΒΒΑΤΟ 21.6 LIVE. Οι Παριζιάνοι Nouvelle Vague έρχονται στην Αθήνα στο πλαίσιο του 7ου Resistance Festival. Τη συναυλία ανοίγουν οι Penny & The Swingin’ Cats. Info: Γεωπονική Σχολή, 20 - 23.6, 21.30, 3 - 5 ευρώ, www.resistancefestival.gr. ΚΥΡΙΑΚΗ 22.6 ΘΕΑΤΡΟ. Η «χήρα και ο γραμματιζούμενος» των Ουάν Ρενζιέ - Γιόου Φενουεϊ παρουσιάζεται από τον Πειραματικό Θίασο της Όπερας Λιγιουάν. Ιnfo: Πειραιώς 260, Κτήριο Δ, 21.00, 5 - 25 ευρώ, στα κινέζικα με ελληνικούς υπέρτιτλους, www.greekfestival.gr. ΔΕΥΤΕΡΑ 23.6 ΠΡΟΒΟΛΗ. Σε θερινό σινεμά μετατρέπεται το… Ηρώδειο και προβάλλει την κλασική ταινία «Ο Χρυσοθήρας» (1925) του Τσάρλι Τσάπλιν, ενώ η ΚΟΑ υπό τη μουσική διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη θα συνοδεύει τις περιπέτειες του Σαρλό στην Αλάσκα των χρυσοθήρων. Info: Ηρώδειο, 21.00, 5 - 30 ευρώ, www.greekfestival.gr. LIVE. O βασιλιάς του bongo Manu Chao μαζί με το συγκρότημά του έρχεται στη Θεσσαλονίκη για μια αναμφισβήτητα ξεσηκωτική συναυλία. Info: Λιμάνι Θεσσαλονίκης, 12 - 19 ευρώ, www.tickethouse.gr. ΤΡΙΤΗ 24.6 ΠΡΟΒΟΛΗ. Το 4ο Athens Open Air Film Festival προβάλλει σήμερα την ταινία του Γεράσιμου Ρήγα «Πάρβας - Άγονη Γραμμή» (2008, 78’). Το έργο περιγράφει την καθημερινότητα της οικογένειας Γιαννακού στη Χώρα του νησιού της Αμοργού, με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Γιαννακό, ο οποίος διατηρεί εδώ και σαράντα χρόνια το παραδοσιακό καφενείο της Χώρας. Info: Κήπος Νομισματικού Μουσείο Αθηνών (Πανεπιστημίου 12), 21.00, είσοδος ελεύθερη, www.e-go.gr. ΤΕΤΑΡΤΗ 25.6 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Η Φιόνα Σω επανέρχεται με την ολοκληρωμένη μορφή της παράστασης «Η μπαλάντα του γέρου ναυτικού» του Σάμιουελ Κόλεριτζ. Στο ποίημα αποτυπώνεται η περιπλάνηση του ανθρώπου στον κόσμο και η αναζήτηση νοήματος. Infο: Πειραιώς 260, Κτήριο Η, 21.00, 5 - 25 ευρώ, www.greekfestival.gr. ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Ο Σωκράτης Μάλαμας δίνει ραντεβού με το κοινό του με τον νέο του δίσκο, τον «Χάρτη». Info: Θέατρο Βράχων, 21.00, 10 - 12 ευρώ, www.festivalvraxon.gr. ΜΟΥΣΙΚΗ. Η Μαίρη Λίντα κάνει μια αναδρομή στη μουσική της καριέρα, από το αρχοντορεμπέτικο μέχρι το σύγχρονο έντεχνο. Μαζί της οι «Apurimac», «Gadjo Dilo» και «Imam Baildi». Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Θωμάς Μοσχόπουλος. Info: Ηρώδειο, 21.00, 5 - 40 ευρώ, www.greekfestival.gr.
Ένα ταξίδι «στις περιπέτειες της εγχώριας αβανγκάρντ, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά τον γαλλικό Μάη του ’68 και τη δική μας μεταπολίτευση έως την εποχή της κρίσης των εικόνων, της ιδεολογίας και των κοινωνικών αξιών»: είναι η «κεντρική ιδέα» της αναδρομικής έκθεσης του ζωγράφου Μηνά Σεμερτζιάν (Mina) που φιλοξενεί, έως τις 27 Ιουλίου, το Μουσείο Μπενάκη. Έχει τίτλο «Ανορθόδοξη πορεία» και περιλαμβάνει έργα από το 1970 έως σήμερα τα οποία αντανακλούν τις τρεις διαφορετικές περιόδους της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Συγκροτείται πάνω σε έναν άξονα που ορίζουν το «Πρόγευμα στη χλόη», φόρος τιμής στον Μανέ, το οποίο ακολουθούν μια σειρά από έργα, μερικά πορτρέτα καλλιτεχνών που επηρέασαν τον ζωγράφο και έργα που μιλούν για τη μυστικιστική δύναμη της φύσης και τη χαρά της ζωής, αλλά και ένας εξπρεσιονιστικός «Μυστικός δείπνος», εμπνευσμένος από τους έγκλειστους του ψυχιατρείου της Λέρου.
Βικτόρια Χίσλοπ
«Η Αθήνα είναι μια πόλη ζωντανή, γλυκιά, γεμάτη αρώματα και ανθρώπους που έχουν επιθυμία για ζωή και εκτιμούν τη φιλία. Παντού υπάρχει κόσμος, παρέες, που για εσάς τους Έλληνες μπορεί να είναι φυσικό, αλλά για εμάς στο Λονδίνο είναι κάτι σπάνιο»: Έτσι περιέγραψε την πόλη για την οποία εδώ συνήθως γκρινιάζουμε η Βικτόρια Χίσλοπ. Καλεσμένη της ομάδας «Σάββατα στην Αθήνα», η γνωστή από «Το νησί» συγγραφέας μίλησε για το επόμενο βιβλίο της, που θα εξελίσσεται στην Κύπρο, για τα πολλά ταξίδια της στην Ελλάδα, για τα μαθήματα ελληνικών που κάνει και για το σπίτι που απέκτησε πρόσφατα στα Πατήσια. Διάλεξα την περιοχή αυτήν, είπε, «γιατί έχει ενέργεια και ζωντάνια, δέντρα, πουλιά και παιδιά». Ακόμα, όπως εξήγησε, της αρέσουν οι «ανάμεικτες» περιοχές: «Μια πόλη έχει περισσότερο ενδιαφέρον όταν κατοικούν σε αυτήν άνθρωποι από διάφορες χώρες».
Σταθερή αξία
Ξένια Καλογεροπούλου
Οι παραστάσεις για παιδιά της Ξένιας Καλογεροπούλου δεν χρειάζονται πολλές συστάσεις, μια και, από την εποχή του «Μορμόλη», πάντα ξεχωρίζουν. Τον χειμώνα τις στερηθήκαμε, στο πλαίσιο όμως του Φεστιβάλ Αθηνών θα έχουμε την ευκαιρία, από τις 24 Ιουνίου, να δούμε στη «Μικρή Πόρτα» της ένα από τα πιο επιτυχημένα παιδικά θεατρικά έργα των τελευταίων χρόνων, την «Καταστρούπολη» του Άγγλου Φίλιπ Ρίντλεϊ. Το έργο του Ρίντλεϊ ανέβηκε για πρώτη φορά στη Μεγάλη Βρετανία το 2000 με τον Τζουντ Λο στον ρόλο του πρωταγωνιστή Φράντζα, του παιδιού που κοιμάται με μοναδική συντροφιά ένα μουσικό κουτί στα ερείπια ενός σπιτιού. Στην Ελλάδα η «Καταστρούπολη» θα ανέβει σε μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου και σκηνοθεσία Μανώλη Μαυροματάκη. Τους κεντρικούς ήρωες θα υποδυθούν οι Θανάσης Δήμου, Άνδρη Θεοδότου, Αριάδνη Καβαλιέρου, Άννα Καλαϊτζίδου, Ξένια Καλογεροπούλου, Αλέξανδρος Καλπακίδης και Χρήστος Σαπουντζής.
Θησέας και Καζαντζάκης
Μάριος Ιορδάνου
Μετά την πρώτη παρουσίασή της στο Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, σε συνδιοργάνωση των εκδόσεων Καζαντζάκη, του Δήμου Πεντέλης και της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, η ταινία του Μάριου Ιορδάνου «Το μυστικό του Θησέα» παρουσιάζεται από σήμερα και στον κινηματογράφο «Ζέφυρο». Όπως λέει ο δημιουργός της, η ταινία «είναι ο μύθος του Θησέα ιδωμένος μέσα από τη φιλοσοφική ματιά της“Ασκητικής”του Νίκου Καζαντζάκη. Ο Θησέας εδώ δεν είναι ο άτρωτος πολεμιστής που χιμάει στη μάχη χωρίς φόβο. Λειτουργεί ως σύμβολο για τον άνθρωπο που αγωνίζεται όλη του τη ζωή να ξεπεράσει τον φόβο του θανάτου, που ερωτεύεται και δελεάζεται από την ομορφιά της ζωή ώσπου, τελικά, αποφασίζει ότι ο έρωτας είναι δύναμη και κίνητρο για να αντιμετωπίσεις τον θάνατο με σθένος ή ακόμα και για να βρεις τη δύναμη να τον νικήσεις».