Trajectum 14/15 #08 by Trajectum

TRAJECTUM #8 | 14 04 2015 | www.trajectum.hu.nl | magazine voor Hogeschool Utrecht

Fotowedstrijd

Ode aan het studentenleven

(kijk op pagina 27 en doe mee!)

Welk type student ben jij?

+ ANUAR FULLTIME GRAPPENMAKER + BIJZONDERE BIJBANEN + DE UTRECHTSE UIT + OP WEG NAAR DE TOUR + 20 JAAR KANTINEJUFFROUW + HUFTERPOORTJES

REDACTIONEEL De eindstreep Mensen, je hebt ze in alle soorten en maser, de samenwerker, de einzelgänger… Ik vond mezelf op 22 maart het type doorzetter. Ik liep voor het eerst van m’n leven een halve marathon tijdens de Utrecht Sciencepark Marathon. Van tevoren zag ik er als een berg tegenop. Mensen in mijn omgeving zeiden, dat het geen verplichting was, maar wie zich opgeeft, moet het ook doen, was mijn credo! Op deze zonnige 22 maart liep ik als een zonnetje, mijn tijd was gelijk aan die van een wereldkampioen marathonlopen, maar toch!

INHOUD

ten: de doorzetter, de aanhaker, de plea-

Ik had het volbracht. Onderzoekers van de faculteit Economie en Management hebben studententypes in kaart gebracht. Met dit overzicht kunnen studenten ontdekken – als ze dit al niet weten – welk type ze zijn. Dat geeft docenten handvatten om het beste resultaat uit studenten te halen. Ben je een gedreven zelfontplooier of een plichtsgetrouwe samenwerker? Om daar achter te komen, hebben de onderzoekers een test ontwikkeld, die je in deze editie van Trajectum kunt invullen. Maar het staat en valt veelal met motivatie. Dan komt bijna ieder mens in bewe-

ging. Past de studie bij je, heb je inspirerende docenten? Zijn de omstandigheden zodanig dat je er het beste uit wilt halen? De omstandigheden op 22 maart waren

TEST

BEELD

WIE BEN JIJ?

BIJBAANTJES

Iedere student heeft iets anders

Vakkenvullen, bardiensten

nodig om het beste uit zijn/haar

draaien of werken in een winkel

studie te halen. HU-onderzoe-

is maar saai als je weet wat deze

kers ontwikkelden een test die

studenten doen om hun stufi

inzicht geeft. Doe hem ook.

aan te vullen.

ideaal. Lekker temperatuurtje, mooi parcours en vriendelijke mensen. Dan heb je niet zoveel doorzettingsvermogen nodig om de eindstreep te halen. Janny Ruardy janny.ruardy@hu.nl

TRAJECTUM#8 14042015

12 INTERVIEW

Vergeet Claudia de Breij, Anuar is by far de grappigste Utrechter. De HU-alumnus is stand-up comedian, speelt zo de grote zaal van de Stadsschouwburg plat en debuteerde afgelopen maand met zijn hilarische roman Op zoek naar mijn voorhuid.

HIEP HIEP, HU-RA!

DRIVE

KANTINEJUFFEN

UIT-ORGANISATIE

In 1985 waren de kantinedames

Bedrijfscommunicatie-student

de roddeltantes van de school, ze

Stanzi Wieman zit dit jaar in het

wisten precies wie wat deed en

UITbestuur en organiseert een

met wie. Die tijden zijn veran-

knalfeest voor minstens 3500

derd, leerde Trajectum.

aankomende studenten.

PANEL

COLUMN

CHECK

ONDERWIJS

CULTUUR

Maagdenhuisbezetting

Reint Jan <3 Mรกxima

Hufterhekjes

Langstudeerders

Tour de France

IEDERE DAG VERS trajectum.hu.nl twitter.com/trajectum facebook.com/trajectum

14042015 TRAJECTUM8

TRAJECTUM#8 14042015

IN BEELD Het waren ideale omstandigheden voor de Utrecht Sciencepark Marathon op 22 maart: niet te warm, maar wel een fijn zonnetje en veel zuurstof in de lucht. Na twee jaar afwezigheid werd er in Utrecht weer een marathon gehouden: 5, 10, 21 of voor de diehards 42 kilometer. Met een afwisselend parcours door de stad en het groen rond De Uithof kon het evenement geslaagd genoemd worden. Maar

het was wel een beetje tam. Voor de zwoegers van de halve en hele marathon (twee keer dezelfde ronde) klonk nergens het opzwepende ritme van slagwerkgroepen en djâ&#x20AC;&#x2122;s die je net het nodige zetje kunnen geven om de finish te halen. Ook stonden er relatief weinig mensen aan de kant. Alles werd gecompenseerd door de zon die het evenement top maakte. |

14042015 TRAJECTUM8

UPDATE

Foto: Flickr/Josef Stuefer

UIT naar Muziekpaleis Niet meer in een grote tent op het terrein van het University College Utrecht, maar in muziekpaleis TivoliVredenburg, gaan AANKOMENDE STUDENTEN van 10 tot en met 13 augustus feesten. De nieuwe samenwerking biedt mooie nieuwe mogelijkheden voor de UTRECHTSE INTRODUCTIE. De kennismakingsdagen waren regelmatig uitverkocht en konden niet groeien omdat de tent vol zat. TivoliVredenburg heeft MEER RUIMTE en daardoor is er plek voor minstens 3800 man. Zie ook het interview met HU-student en UIT-bestuurslid Stanzi Wieman op pagina 44 |

‘Honden-deel-service’ gaat landelijk Wie? Lars Berends, vijfdejaars small business and retail management en oprichter van ‘Honden-deel-service’ hondjeuitlaten.nl. Wat? Hondenliefhebbers kunnen zich aanmelden om met de hond van andere mensen te wandelen. Daarnaast kunnen hondenbezitters met weinig tijd zich inschrijven om een vrijwilliger te vinden. Waar? Aanvankelijk alleen in Utrecht maar sinds kort opereert hij landelijk. Waarom? Omdat hij in korte tijd meer dan achthonderd aanmeldingen kreeg, heeft hij de gratis service ingeruild voor een betaald abonnementensysteem. Dit is nodig om de investeringskosten terug te verdienen. Kosten? Het eerste contact op de site blijft

gratis, maar willen leden meer contacten leggen dan kunnen ze een abonnement nemen voor drie tot vijf euro. |

FF BELLEN MET SIMONE VAN LAAR OVER VOORLEZEN

Tweedejaars pabostudente Simone van Laar (21) vertegenwoordigt de HU tijdens de finale van de Nationale Voorleeswedstrijd op 27 mei in TivoliVredenburg. Ze leest voor uit het boek Soldaat Wojtek van schrijfster Bibi Dumon Tak. Lazen je ouders je vroeger veel voor? ‘Ja, vooral mijn moeder. Zij vertelde mij later dat ik als kind boekjes van Nijntje na kon vertellen toen zij nog maar twee woorden had voorgelezen. En in groep 8 op de lagere school deed ik mee aan voorleeswedstrijden.’ Ben je een natuurtalent? ‘Voordat ik naar de pabo ging, heb ik de vooropleiding en propedeuse van de toneelschool gedaan. Daar leer je ook verhalen

TRAJECTUM#8 14042015

vertellen. En op stage heb ik geoefend door voor te lezen in de klas. Nee, ik oefen niet voor de spiegel, want dan zou ik er te veel op letten hoe ik er uitzie.’ Hoe leest iemand goed voor?

‘Allereerst moet je een pakkend verhaal uitkiezen, met een mooi begin en eind. Verder moet je contact maken met de kinderen door af en toe op te kijken, de nadruk op sommige woorden leggen, pauzes laten vallen en zachter of harder praten.’ Zit er toekomst in verhalen vertellen? ‘Het zou cool zijn als ik professioneel voorlezer kon zijn. Ik wil later niet alleen juf worden. Of helemaal niet. Dat weet ik nog niet precies. Ik wil in ieder geval doorgaan met toneel en theater. Het liefst zou ik mijn beroep maken van jeugdtheater spelen en daar past voorlezen en presenteren goed bij.’ Ben je al zenuwachtig voor de finale? ‘Nu nog niet, maar als ik straks het podium op moet wel. Die extra adrenaline helpt om het goed te doen.’ |

Onderonsje met koningin Máxima HU-lector Reint Jan Renes spreekt tijdens een congres van het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (NIBUD) met koningin Máxima. Beiden hielden op 6 maart in het Muntgebouw in Utrecht een voordracht op het congres ter gelegenheid van de 35-ste verjaardag van het NIBUD. Máxima in haar functie als erevoorzitter van het platform ‘Wijzer in geldzaken’ en Renes als lector Crossmediale Communicatie in het Publieke Domein. Zie ook de column van Reint Jan Renes hierover op pagina 17

ACTIE

8152

stemmen kreeg studente Ayla Schneiders bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten medio maart. Daarmee is de tweedejaars van de Academische Lerarenopleiding Primair Onderwijs (ALPO) voor D66 gekozen in de Provinciale Staten. Schneiders is verrast door het grote aantal stemmen. ‘Ik heb uitgebreid campagne gevoerd om zichtbaar te worden, maar dat het zoveel invloed zou hebben had ik niet verwacht’, vertelt Schneiders. |

ALDUS ‘In Europa zijn er twintig miljoen studenten voor wie onze app interessant is’, zegt Ronald Kouvelt in het FD. De oud-student commerciële economie aan de HU bouwde een app waar studenten roosters, studieresultaten, deadlines en schoolnieuwtjes kunnen checken. Na Nederland wil hij Europa veroveren. |

Verjaardagsfeestje! TivoliVredenburg bestaat 1 jaar en geeft dus een heel leuk feestje op zaterdag 13 juni vanaf 19.30 uur. Met Triggerfinger, Mister & Mississippi, Handsome Poets, Maarten Heijmans zingt Ramses Shaffy, Falco Benz, Extince, Giovanca, Fresku, Navarone & echt nog veel meer. In alle vijf de zalen tegelijk. Meefeesten kan. We geven 2x2 kaarten weg. Winnen? Mail naar trajectum@hu.nl o.v.v. Wij zijn 1

14042015 TRAJECTUM8

OUDERWETS GOEDKOOP STUDENTEN

â&#x201A;Ź2,40

PER WEEK

MEER DAN 30 SPORTEN ONBEPERKT Olympos is het sportcentrum voor studenten en medewerkers van de Hogeschool Utrecht en Universteit Utrecht. Met de OLYMPAS kun je onbeperkt vrij fitnessen, tennissen, squashen, klimmen en deelnemen aan alle groepslessen, cursussen, inloopuren en voetbalcompetities.

1 8 Untitled-1 TRAJECTUM#8 14042015

22-12-14(w 52) 15:54

(advertenties)

VOLGENS RUTTEN REDACTEUR GERARD RUTTEN BLIKT TERUG OP HET NIEUWS

In het nieuws: een petitie tegen het ‘gedwongen vertrek’ van een docent, de Hogeschoolraad keurt begroting alsnog goed en de belangstelling voor medezeggenschap is matig.

Ophef bij de opleiding technische bedrijfskunde. Twee studieverenigingen binnen de faculteit Natuur en Techniek (FNT) zijn een PETITIE gestart tegen het ‘gedwongen vertrek’ van docent Martin van Haastrecht. Zijn tijdelijke aanstelling wordt niet omgezet in een vast dienstverband omdat hij niet beschikt over een masterdiploma. Binnen enkele dagen werd het protest 350 keer ondertekend. De actie zegt veel over de waardering voor deze docent. Niet voor niets haalde hij vorig jaar de finale van de verkiezing voor Docent van het Jaar. Met het wegsturen van goede docenten snijdt de hogeschool zichzelf in de vingers. Het is een onnodig starre interpretatie van de regels. Bij docenten kan een masterdiploma ondergeschikt zijn aan andere kwaliteiten, zoals het binnenhalen van de praktijk in de opleiding. Beter is het om deze docent binnenboord te houden. Maak desnoods een duidelijke afspraak met hem over het alsnog behalen van een master. Ook het slepende conflict tussen college van bestuur en Hogeschoolraad (HSR) over de BEGROTING houdt de gemoederen nog bezig. Een escalatie is op het laatste moment afgewend, dankzij een succesvolle lijmpoging van de raad van toezicht op 17 maart. De volgende dag lag de begroting voor de vierde keer ter instemming voor en ging de HSR akkoord. Dat is goed nieuws. Als de begroting opnieuw was afgekeurd, zou dat leiden tot verder verstoorde verhoudingen, meer negatieve publiciteit en nog grotere onrust op de werkvloer. Nu kan de HSR de toezeggingen van het college verzilve-

ren (met onder andere het instemmingsrecht op plannen voor onderwijsinnovatie) terwijl het college de bezuinigingen en hervormingen van HU Diensten kan doorzetten. Bovendien heeft de HSR met dit spierballenvertoon duidelijk gemaakt dat hij een serieuze gesprekspartner wil zijn van het college en zich niet met en kluitje in het riet laat sturen. Ook dat is winst. Over medezeggenschappers gesproken: zij zitten in een ongemakkelijke spagaat. Enerzijds is daar de eis voor MEER DEMOCRATIE door actiegroepen als De Nieuwe Universiteit en De Nieuwe Hogeschool. Een wens die wordt ondersteund door de Hogeschoolraad (HSR) van de HU. Anderzijds lijkt de belangstelling om zich kandidaat te stellen voor de raden en commissies matig en is de opkomst bij verkiezingen door de bank genomen ondermaats. Een claim voor meer medezeggenschap lijkt daardoor weinig geloofwaardig. Bij een discussiebijeenkomst op de HU werd geklaagd dat het huidige systeem van medezeggenschap niet goed werkt. Hoe het wel zou moeten, dat wist niemand. In plaats van te roepen dat het allemaal niet deugt, is het zaak om de mogelijkheden van het huidige systeem optimaal te benutten. Studenten en medewerkers in medezeggenschapsraden hebben behoorlijk wat invloed. Pas als raden en commissies daar tegen de grenzen van medezeggenschap aanlopen, is de eis voor meer democratie beter te rechtvaardigen. | TWITTER: @GERARDRUTTEN

14042015 TRAJECTUM8

HET PANEL IEDERE MAAND SPREKEN VIJF PANELLEDEN ZICH UIT OVER EEN ACTUELE KWESTIE

STELLING

De Maagdenhuisbezetting: In Amsterdam was het Maagdenhuis, bestuursgebouw van de Universiteit van Amsterdam, sinds eind februari bezet. Actievoerders eisten meer democratie en minder vastgoedspeculatie. Typisch activisme van Amsterdamse universiteitsstudenten, toch?

HARTGER WASSINK (onderzoeker aan het lectoraat Normatieve Professionalisering) ‘Oneens. De onvrede leeft breed, landelijk en in het buitenland. De problemen zijn overigens minder zwart/wit dan de bezetters doen voorkomen. Het is niet alleen de schuld van een geldbelust bestuur, het zit dieper. De afgelopen twintig jaar hebben we stelselmatig regeringen in het zadel geholpen die het een goed idee vonden om universiteiten ‘af te rekenen’ op het studierendement. Dus daar gingen besturen zich naar gedragen. Daarnaast zijn onderzoekers en docenten redelijk solitair opererende wezens. Besturen houdt hen af van wat ze interessant vinden: onderwijs en onderzoek. Toch moet daaromheen wat georganiseerd worden. Het risico van zo’n ondersteunende staf is dat die een eigen macht wordt binnen de organisatie. De oplossing: iedere vier jaar alle ondersteunende staf ontslaan. Of onderzoekers en docenten nemen eerder hun verantwoordelijkheid voor bestuur en organisatie, en niet als het veel te laat is. Ze waren er zelf bij toen de MUB (modernisering universitaire bestuursstructuur) werd ingevoerd in 1997.’

TRAJECTUM#8 14042015

ZAKARIA TAOUSS (student international communication and media) ‘Gelukkig is er geen paniek bij HU, het is heerlijk rustig. Ik zie vooral dat de HU gewoon lekker rustig blijft zitten op de plek waar hij nu zit. “We zitten wel goed zo hier”, dat is het gevoel wat ik krijg. Maar dat is geen reden om wat kritischer te kijken naar het bestuur en naar wat er beter kan. We kunnen nog verder groeien in onderwijsinnovatie en dan bedoel ik een verandering in de manier van leren. Meegaan met de snelheid van nieuwe technologie. De HU kan veel meer. Jammer dat wij niet de Amsterdamse mentaliteit hebben. Ik mis een universiteitsfeestje. Ik mis mensen die gedreven zijn om dingen te veranderen. Maar voor nu blijven we zitten waar we zitten en ons verder nergens mee bemoeien. Geen paniek, lekker rustig.’

Amsterdams universiteitsfeestje’

ELLEN SCHEPENS (vicevoorzitter LSVb, student medische hulpverlening)

GIJSBERT BRINKMAN (student fysiotherapie, vicevoorzitter Hogeschoolraad, student-lid faculteitsraad Gezondheidszorg)

ARNO WILKENS (docent mediatechnologie)

‘Nee, het Maagdenhuis is geen Amsterdams universiteitsfeestje. Er zijn duidelijk signalen dat de aangekaarte problemen in het hele land leven. Zo zijn er op vrijwel elke universiteit én hogeschool discussies ontstaan rond de inspraak van studenten. Vaak gingen colleges van bestuur en studenten met elkaar in gesprek en kwam er een lokale variant van De Nieuwe Universiteit. Het is niet voor niets dat het vuur in Amsterdam is opgelaaid. De bestuurders zijn daar bijzonder slecht omgegaan met hun studenten en medewerkers. Nu daar de bom is gebarsten, nemen colleges in het hele land de tijd om met hun studenten in gesprek te gaan om te voorkomen dat ook hun bestuurskamer bezet wordt. Los van de reden van het gesprek vind ik het mooi om te zien dat er ruimte is ontstaan voor discussie. Niet alleen tussen studenten en het bestuur van deze instellingen maar ook in Den Haag. De minister heeft zich ein-de-lijk fel uitgesproken tegen het rendementsfetisjisme en de politiek lijkt sterker bereid de studenteninspraak wettelijk te versterken.’

‘Om de acties te betitelen als “Amsterdams universiteitsfeestje” doet geen recht aan de beweging. De vonk is ook overgeslagen naar andere steden, al brandt het vuur daar nog niet zo hevig. Ook op de HU is behoefte aan transparantie en een andere bestuurscultuur. Mede onder invloed van het ministerie wordt er nu nog kwantitatief en top-down gestuurd. Doel was de kwaliteit te verbeteren, resultaat is een efficiënte leerfabriek. Toch lijkt de tijd rijp voor een kantelmoment. Ook ons college van bestuur worstelt met haar rol, aangezien ze continu onder druk staat om het imago van de instelling te beschermen, maar ook vindt dat men fouten mag maken. Falen mag in theorie, maar in de praktijk mag niemand dit horen of zien. Dit probleem wordt maar weinig aangekaart. Al decennia houden we het succesideaal in stand, waarin winnaars op een voetstuk staan en zwakkeren worden verstoten. De maatschappij, dat ben jij. Het probleem, dat zijn wij!’

‘Helaas is het geen UvA-feestje, ook bij onze hogeschool is de transparantie en democratie soms lastig aan te wijzen. Kijk maar naar het gedoe met de HU-begroting. En ik merk aan oud-collega’s en oud-studiegenoten dat het bijna overal zo is, zodra een bedrijf duizenden werknemers heeft. Boosdoener van dit gebrek aan transparantie is de manier waarop zulke organisaties in elkaar steken. Vooral de vele managementlagen tussen top en werkvloer zorgen ervoor dat geen enkel beleid of idee normaal landt in een organisatie. Kijk naar de HU: het college heeft in mijn ogen een prachtvisie op onderwijs en onderwijsinnovatie. Maar voordat ik er als docent iets mee kan doen, gaat het langs een faculteitsdirecteur, onderwijsinnovatiemanager, instituutsdirecteur, teamleider en dan pas het docententeam. Dat is toch waardeloos! Daarom ben ik blij dat toenmalig cvb-lid Huib de Jong voor zijn vertrek heeft ingezet op veel meer zelfsturende teams. Ik hoop dat het college hiermee doorgaat, want dat is de enige manier om innovaties echt te laten landen in de teams.’ | MJ 14042015 TRAJECTUM8

TRAJECTUM#8 14042015

INTERVIEW

FULLTIME GRAPPENMAKER Anuar studeerde aan de HU, kwam daar in aanraking met stand-up comedy, speelde met zijn laatste show de grote zaal van de Utrechtse Stadsschouwburg plat en debuteerde met het boek Op zoek naar m’n voorhuid. ‘Bekend worden is niet mijn doel, erkend worden is fijn.’

| T O SC A SE L

nuar – voluit Anuar Aoulad Abdelkrim – is een Utrechter in hart en nieren. Hij bracht z’n eerste jaren gedeeltelijk door in een kinderdagverblijf aan de Oudegracht, waar de nonnen voor hem zorgden terwijl z’n ouders aan het werk waren en groeide met zijn ouders en broertje op in de wijk Overvecht. Tot zijn twintigste had hij nog nooit voor zijn plezier een boek gelezen. Hij vond andermans teksten saai, écht heel saai. Nu ligt het romandebuut Op zoek naar mijn voorhuid van de 37-jarige comedian in de winkels.

‘Ik besloot Management, Economie en Recht te gaan studeren aan de HU. Dat heeft twee maanden geduurd, tot ik een 2,1 haalde voor economie. Een vak waar ik keihard voor geblokt had. Het allerergste was: iedereen had die toets verkloot en het cijfer was met anderhalf punt opgehoogd. Ik had waarschijnlijk alleen m’n naam goed geschreven. Ik ging naar de decaan om mee te delen dat ik ging stoppen en hij zei alleen: “Oké, dat is goed. Beter nu, want anders bouw je studieschuld op. Hier zijn de formulieren. Doei. Hij heeft geen seconde z’n best gedaan om me binnen te houden.’

Hoe was jij op school? ‘Ongeduldig. Ik moest geprikkeld worden want anders ging ik me bezig houden met andere dingen. Opkomen voor andere kinderen, dagdromen.’

Na een jaartje werken besloot Anuar het studeren een laatste kans te geven. Deze keer schreef hij zich in voor Culturele Maatschappelijke Vorming (CMV) aan de Horst in Driebergen, sinds 2005 onderdeel van de HU. Dat was de eerste school waar Anuar zich echt thuis voelde: ‘Het was er fantastisch. Ik kon de vakken kiezen die ik tof vond, werkte tien uur per dag op school en ging ‘s avonds verder: concerten, toneelstukken, feesten en tentoonstellingen bezoeken om te ontdekken wat er achter de schermen gebeurde. Die opleiding was voor mij echt de oerknal!’

Ging het beter op de mavo? ‘Nee man, ik heb er vijf jaar over gedaan. Het was een toptijd: huiswerkvrij en gieren van het lachen. Ik was goed in aardrijkskunde en geschiedenis maar heel slecht in vakken als wiskunde B en natuurkunde. Die docenten hebben echt geprobeerd om het me uit te leggen, maar het zat niet in m’n genen. Zodra zij over formules begonnen, zat ik met m’n hoofd in de wolken. Te bedenken hoe het zou zijn om een vliegtuig te besturen en over de Noordpool te vliegen. Tijdens saaie lessen ging ik de hele wereld over. De omslag kwam toen ik bleef zitten. Ik had 0,1 punt te weinig gehaald voor Engels. Dat vond ik zo erg! Niet omdat ik het jaar over moest doen, maar omdat m’n vader teleurgesteld was. Hij zei: “Wij moesten vroeger kilometers lopen voor water en voor school en jij hebt hier in Nederland alle kansen en je let niet eens op.” En toen ging hij heel vroeg naar bed. Dat heeft diepe indruk gemaakt, ik schaamde me echt kapot. Op dat moment ging de knop om, ik hield ik m’n mond en ging opletten.’ Na de mavo ging je naar het ROC Utrecht, maakte in drie jaar de opleiding detailhandel af en wilde toen verder gaan studeren.

TRAJECTUM#8 14042015

Kwam je daar met stand-upcomedy in aanraking? ‘Ja, via een klasgenoot. Het was nog helemaal niet bekend, de Comedy Factory met Jurgen Rayman was net op tv en dat was het. Ik ging met hem mee naar een avond en dacht: oké, dit is wel leuk. Een week later ging ik naar een cabaretvoorstelling en toen dacht ik echt: wow, dat iemand dit kan op een podium! Je bent de baas over het publiek, de dirigent die bepaalt of de zaal gaat lachen, huilen of kippenvel krijgt. Na die eerste keer had ik natuurlijk geen idee dat er zoveel voorbereiding aan vooraf ging, dus ik zei met m’n grote bek: “Over twee weken is het open podium in het Amsterdamse theatercafé Toomler en ik doe mee.”’ Jij durft! ➤ ‘Het was misschien niet m’n beste optreden,

maar ik was als een junkie die z’n eerste shot kreeg. Ik ben er nooit meer mee gestopt.’ Tijdens z’n studie werkte Anuar hard om het te maken als comedian en z’n opleiding hielp hem daarbij. Op school maakte hij visitekaartjes die hij in het echt kon uitdelen en hij leerde onderhandelen en factureren. Tegen de tijd dat hij z’n diploma haalde, was hij klaar voor een fulltime carrière als grappenmaker. Hij speelde door het hele land, zelfs op rondvaartboten en voor personeel in crematoria. Hij won in 2004 de prestigieuze cabaretprijs Cameretten en heeft vijf cabaretshows op z’n naam staan. Met ‘Integer’ staat hij nu in de theaters. Is het hard werken, comedian zijn? ‘Het is best stressvol. Ik werk altijd, sta 24 uur per dag “aan”. Mijn vriendin zegt regelmatig: “Stond je maar eens uit.” Maar ik ben wel gek als ik uit sta. Stel, ik ben op vakantie en er gebeurt iets geks: dan schrijf ik het gelijk op, anders vergeet ik het en dat zou zonde zijn. M’n iPad ligt altijd onder m’n bed om dingen op te schrijven die me te binnen schieten. Veel scènes heb ik jaren geleden opgeschreven. Ze passen nu in een show. Elke show, elk optreden is een puzzel.’ Klinkt alsof je het al best druk hebt. Hoe ben je op het idee gekomen om een boek te schrijven? ‘Na tien jaar schrijven voor stand-upcomedy en mijn theatershows had ik veel materiaal dat ik op het podium niet kon gebruiken, maar dat wel leuk en mooi was. Dus ik dacht: waarom zou ik er geen roman van maken? Ik wist wat ik wilde vertellen en hoe het plot in elkaar zat en begon te schrijven. Het verhaal stond na driehonderd pagina’s op papier en toen moesten we gaan snoeien, terug naar 150 bladzijdes. Want ik wilde dat het een roman zou zijn voor iedereen, een boek dat niemand af zou schrikken. Want dikke boeken, daar had ik vroeger altijd een hekel aan.’

TRAJECTUM#8 14042015

CV ANUAR • Anuar Aoulad Abdelkrim werd op 26 februari 1978 geboren in Utrecht. Na de mavo studeerde hij detailhandel aan het ROC Utrecht, volgde een paar maanden colleges aan de opleiding management economie en recht (mer) en rondde daarna de opleiding culturele maatschappelijke vorming (cmv) af aan de HU. • Na zijn afstuderen won Anuar in 2004 de juryprijs van de prestigieuze cabaretprijs Cameretten. Daarna speelde hij de avondvullende voorstellingen ‘Ik ben…’, ‘Ongeremd’, ‘Gedreven’ en ‘Vastberaden’. Het komende theaterseizoen staat hij op de planken met ‘Integer’.  • Anuar’s boek ‘Op zoek naar mijn voorhuid’ ligt in de winkels.

Op zoek naar mijn voorhuid heet het boek en het gaat over Tarik en zijn beste vriend ‘Halfje wit’. Halfje Wit is door zijn ouders naar Marokko gestuurd omdat hij er in Nederland een bende van heeft gemaakt. Als de twee beste vrienden elkaar een paar maanden niet hebben gesproken, vraagt de vader van Halfje Wit of Tarik hem naar Marokko wil rijden zodat ze bij de bruiloft van zijn zoon kunnen zijn. Die bruiloft wordt een grote verrassing voor iedereen. Het is een boek over vriendschap, familiebanden en Nederlandse jongens met Marokkaanse roots.

Ik lees in verschillende interviews dat jij liever niet over je Marokkaanse achtergrond praat, maar je boek gaat hier wel over. ‘Ik heb altijd gezegd: ik bemoei me niet met geloof, afkomst en politiek. Maar nu het boek uit is, word ik er af en toe naar gevraagd. Ik vind het lastig om er over te praten. In mijn shows heb ik genoeg tijd om uit te leggen waar mijn opvattingen vandaan komen, maar in interviews blijft dat lastig. Daarom praat ik er liever helemaal niet over of alleen op mijn voorwaarden.’ Wat is er zo lastig aan? ‘Wanneer je je mening geeft, word je al snel gezien als een woordvoerder van de Marokkaanse gemeenschap. Dat wil ik niet zijn. Ik ben een Nederlander, geboren in Utrecht. Mensen vinden dat lastig te begrijpen, vooral de media. Toen m’n boek uitkwam, belden redacteuren van tv-programma’s en die zeiden dan: “die titel Op zoek naar m’n voorhuid, ben je van je geloof afgevallen?” Voor de media ben je alleen interessant als je een probleem hebt, maar ik heb geen probleem. M’n zalen zitten vol met een publiek dat alle kleuren van de regenboog heeft.’ En nu? Je hebt een mooie prijs op je naam staan, vijf goed ontvangen voorstellingen, een boek en je laatste tour afgesloten in de grote zaal van de Utrechtse Stadsschouwburg. ‘Stel dat ik later 80 ben en m’n kleinkinderen aan me vragen: “Opa, wat heb je allemaal gedaan?” Dan hoop ik dat ik een groot dvd-rek kan laten zien en zestig boeken. Zoals Youp van ‘t Hek, Jurgen Raymann en Najib Amhali, dat wil ik ook. Bekend worden is niet mijn doel, erkend worden is fijn. En dat ik voorstellingen maak, dat er mensen komen kijken en om m’n grappen lachen; dat ik een boek schrijf en mensen het lezen. Verder wil ik vooral doen wat ik nu doe. Ik ben een gelukkig mens.’ |

Koningin Máxima, Go Ahead Eagles en ik Een paar weken geleden was ik op een congres waar ook koningin Máxima aanwezig was en waar de sprekers in de pauze kort met haar in gesprek mochten. Ook ik mocht vijf minuten met haar praten over mijn werk. Achteraf vallen twee dingen op. Ten eerste was ik helemaal niet van plan op dit congres een presentatie te houden. Toen ik gevraagd werd, hield ik het in eerste instantie af. Echter, toen ik hoorde dat de koningin zou komen en de sprekers met haar in gesprek mochten, zei ik alsnog graag ja. Daarnaast waren opeens veel mensen geïnteresseerd in mijn werk. Door de associatie met de koningin werden mijn werk en ik ineens iets bijzonders. Sterker nog, ik vond mijzelf ook een beetje bijzonder en deelde dat graag met anderen. We hebben het allemaal weleens meegemaakt: iemand vertelt vol trots dat hij met een beroemdheid in dezelfde ruimte stond. Binnen de sociale psychologie staat dit verschijnsel bekend als ‘Basking In Reflected Glory’ (BIRG): jezelf associëren met succesvolle anderen en daardoor het gevoel krijgen zelf ook succesvol te zijn. Een bekend voorbeeld is de vreugde en trots onder supporters wanneer hun team wint: het overbekende ‘wij hebben gewonnen’. Helaas ben ik als Go Ahead Eagles-fan de laatste maanden vooral vertrouwd met het tegenovergestelde van BIRG, namelijk ‘Cutting Off Reflected Failure’ (CORF): ‘zij hebben verloren’. Door hun beroerde resultaten ben ik ook een beetje sneu. Waarom versterken we naar anderen onze verbinding met het positieve en creëren we afstand tot het negatieve? Studies tonen aan dat we bij het beoordelen van anderen zoeken naar cognitieve balans in associaties: is jouw vriend aardig dan moet jij ook wel aardig zijn. Terecht of niet, we worden besmet met het succes of falen van gerelateerde anderen. Door mij in woord en beeld te verbinden aan de koningin en actief afstand te nemen van mijn favoriete, verliezende voetbalclub creëer ik een zo succesvol mogelijk beeld van mijzelf. Trouwens, wisten jullie al dat onderzoekers uit mijn groep onlangs een presentatie hebben gehouden voor minister Jet Bussemaker en dat mijn zoon fan van PSV is?

COLUMN

REINT JAN RENES, LECTOR CROSSMEDIALE COMMUNICATIE IN HET PUBLIEKE DOMEIN

14042015 TRAJECTUM8

CHECK

Poortjes tegen hufters werken goed NS-personeel is het zat om het slachtoffer te worden van agressievelingen op het spoor. Vanaf 1 juli moeten gesloten poortjes ervoor zorgen dat personeel en reizigers zich veiliger voelen. Trajectum checkt bij Menno van Duin, bijzonder lector Regie van veiligheid, of deze maatregel het beoogde effect zal hebben. Is het echt zo slecht gesteld met de veiligheid van NS-personeel? ‘NS-personeel heeft verhoudingsgewijs meer last van geweld dan ambulancepersoneel of politieagenten. Conducteurs spreken een reiziger in de trein direct aan op zwartrijden, voeten op de bank of ander niet tolerabel gedrag. Reizigers riskeren daarvoor een boete en daarvan worden mensen soms agressief. Bovendien komen ze met agressief gedrag vaak weg. Ook zijn niet alle conducteurs even goed in staat om adequaat met lastige klanten om te gaan.’ Is er een profielschets van de hufter? ‘Ja, en we passen er allemaal in. Nederlanders hebben de afgelopen tien jaar steeds kortere

TRAJECTUM#8 14042015

| J A N N Y R U A R D Y | J AN N Y.R U A R D Y @ H U.N L

lontjes gekregen. Iedereen gedraagt zich wel eens hufterig. Je moet een onderscheid maken in structureel en incidenteel hufterig gedrag. Door de gehaastheid in onze samenleving neemt agressief gedrag toe. Verder spelen de bezuinigingen in de geestelijke gezondheidszorg een rol. Verwarde mensen die eerst een opvangplek hadden, zwerven nu meer op straat en vertonen soms agressief gedrag. Alcohol en pillen spelen ook een rol.’ Hebben mensen in een uniform meer met agressie te maken? ‘Dat denk ik niet, het heeft alleen meer aandacht gekregen. Als er vanuit de politiek gezegd wordt dat iedereen met z’n poten van onze politie of ons ambulancepersoneel af moet blij-

ven, krijgen deze beroepsgroepen aandacht bij agressie tegen hen. Bijvoorbeeld in de thuiszorg en bij gemeentes hebben medewerkers er net zoveel last van.’ Gesloten poortjes die open gaan wanneer je incheckt op grote stations moeten de veiligheid van reizigers en personeel vergroten. Een goede maatregel? ‘Het effect wordt groter, maar de problematiek is complexer en daardoor moet er een combinatie van maatregelen genomen worden. En niet alleen langs lijnen van repressie. Als je poortjes bij de ingang in werking stelt en meer agenten op het spoor hebt, wordt de pakkans groter en weerhoudt dit agressievelingen wellicht van

onaanvaardbaar gedrag. Het is dus ook een kwestie van perceptie. Bij poortjes en aanwezigheid van politie weten hufters dat ze zich moeten gedragen en voelen reizigers en personeel zich veiliger.’ Als de poortjes werken, krijgen we dan het zogeheten waterbedeffect en richt de agressie zich op een andere groep? ‘Deels zal dat het geval zijn. Agressie is een structureel probleem in onze samenleving. Burgers hebben daar zelf ook een verantwoordelijkheid in. Het is een complex probleem, niet zo maar opgelost. Hufters moeten het gevoel krijgen dat ze met hun gedrag niet wegkomen. En dat is nu wel het geval.’ |

Hufterige feiten

Conclusie: Gesloten toegangspoortjes hebben effect:

o Waar T Gedeeltelijk waar o Niet waar

• NS-personeel heeft twee keer per week te maken met buitensporig geweld. Veel media berichten over steeds toenemend geweld. Maar het geweld tegen mensen werkzaam in de publieke sector is de laatste jaren licht gedaald. Dat blijkt uit de jaarlijkse monitor van het expertisecentrum Veilige Publieke Taak. Het centrum brengt alle vormen van agressie en geweld tegen hulp- en dienstverleners in kaart.

• Nederland telt meer dan vierhonderd treinstations. Bij 82 daarvan komen toegangspoortjes. Op deze stations stapt 90 procent van alle treinreizigers in of uit de trein. De andere treinstations blijven vrij toegankelijk.

• Het rapport Burgermoed als oplossing voor onveiligheid in het openbaar vervoer van Stichting Maatschappij en Veiligheid, begin april verschenen, pleit voor het opleiden van burgers die conducteurs te hulp kunnen schieten wanneer ze in nood zijn. Het plan sluit aan bij de participatiesamenleving, waarin veiligheid niet langer een exclusief domein van de overheid is.

14042015 TRAJECTUM8

TRAJECTUM#8 14042015

ACHTERGROND

WAT VOOR TYPE BEN JIJ? DOE DE STUDENTTYPE-TEST:

Heb je een schop onder je kont nodig om je werk op tijd in te leveren? Of helpt een bemoedigend schouderklopje juist het beste? En met welke medestudenten werk je prettig samen? Doe de test, ontdek welk studenttype je bent én ontdek manieren om je studiesucces te verbeteren.

| T OSCA SEL | BEELD: PASCAL T IEM A N

➤

14042015 TRAJECTUM8

é student bestaat niet. In ieder werkgroepje zit een student die vanaf het eerste moment volop bezig is met de opdracht en iemand die op het laatste moment de boel nog even vormgeeft en zo punten opstrijkt met het werk van anderen. Studenten en docenten weten dat het zo is. Maar wat voor type je nu precies bent? En wat een docent daarmee zou moeten doen? Daar wordt nauwelijks bewust op gelet. Tijd dus om de verschillende studenttypes meetbaar te maken: welke types kunnen we onderscheiden, hoe moet een docent daarmee omgaan en wat kun je er als student mee? HU-onderzoekers Martin de Boer en Anne-Lise Kamphuis van het lectoraat Marketing, Marktonderzoek en Innovatie ontwierpen een test, waarmee docenten en studieloopbaanbegeleiders (slb’ers) al aan het begin van het eerste studiejaar kunnen ontdekken wat voor vlees ze in de kuip hebben. Met de uitkomsten van de test kunnen ze op zoek naar de beste manier om hun studenten te begeleiden. De Boer: ‘Er wordt veel gedaan om het studiesucces van ‘‘de student’’ te bevorderen, maar ‘‘de student’’ bestaat dus niet.’ De onderzoekers interviewden in collegejaar 2013/2014 docenten en studenten uit het propedeusejaar van de faculteit Economie en Management. Vervolgens werd een vragenlijst ontwikkeld. De studenttype - test werd in collegejaar 2014/2015 gemaakt

TRAJECTUM#8 14042015

door 1200 nieuwkomers. Ze moesten onder andere vertellen hoe ze dachten over de rol van docenten, over verplichte lesuren en samenwerken. Met de uitkomsten van de test en analyses van de onderzoekers ontstond er een duidelijk beeld: er zijn vier studenttypes te schetsen. Het onderscheid zit in twee zaken. Ten eerste: hoe actief of passief is de studiehouding? Als tweede: heeft hij of zij een voorkeur voor alleen werken of samenwerken? Combineer deze twee zaken en je komt tot vier verschillende studenttypes: de calculerende consument, de gedreven zelfontplooier, de doelloze opportunist en de plichtsgetrouwe samenwerker (zie kader). De test is niet gemaakt om studenten in een hokje te duwen, zo benadrukken de onderzoekers. De uitkomst is het begin van een gesprek tussen student, docent en/of slb’er. Het is ook een eerste voorspeller van het te verwachten studiesucces. Ben je een gedreven zelfontplooier of plichtsgetrouwe samenwerker? Grote kans dat je een positief studieadvies krijgt. Terwijl het voor de opportunistische of calculerende student uitkijken geblazen is. Op de faculteit Economie en Management ziet men de studenttype-test wel zitten. Het komend jaar wordt deze gebruikt bij de intake om inzicht te krijgen in motivatie, behoeften en gedrag van de studenten. Handig voor de student om te weten waar hij staat, nuttig voor de slb’er maar ook te ge-

bruiken voor de indeling van klassen, werkgroepen en zelfs bij blended learning. De Boer: ‘Hiermee kunnen we inschatten wat de beste verhouding is tussen klassikale lessen en afstandsonderwijs.’ Maar let op! De test is niet bedoeld om studenten te stigmatiseren of in hokjes in te delen. Kamphuis: ‘Een student ís niet een type, de test laat alleen zien met welk studenttype de antwoorden van een bepaalde student overeenkomen. Bovendien zegt de uitslag iets over de student op het moment van testen en dat kan veranderen. Passieve studenten kunnen uitgroeien tot actieve, daar moet ook rekening mee gehouden worden.’ Ofwel: eens een doelloze opportunist, altijd een kansloze student – dat gaat niet op. Sterker nog: je kunt nog altijd uitgroeien tot een gedreven zelfontplooier. Blijft de vraag wat de student heeft aan de uitslag van deze test. De Boer is daar helder over: ‘Het is niet alleen fijn om van jezelf te weten hoe je in je studie staat, het kan ook geen kwaad het van je klasgenoten te weten. Zo kan je beter kiezen met wie je samenwerkt en wat voor afspraken je daar over wilt maken.’

• De calculerende consument studeert om een diploma te halen en zet het liefst geen stap meer dan nodig. Deze student heeft een vrij passieve studiehouding en heeft een docent nodig die hem/haar uitdaagt. • De gedreven zelfontplooier is een actief en ambitieus type dat graag individueel werkt. Dit type vraagt om een gedreven docent met relevante praktijkervaring. • De doelloze opportunist De doelloze opportunist heeft geen helder plan voor ogen; hij/zij surft een beetje mee op de flow van zijn/haar omgeving. Dit type heeft een opvoeder nodig om hem/haar bij de les te houden en gedijt het beste bij actieve werkgroepen en praktijkstages. • De plichtsgetrouwe samenwerker is actief, maar werkt liever niet te veel alleen. Hij/zij heeft veel feedback nodig en vaart daardoor goed bij groepswerk en veel contacturen. Benieuwd welk studenttype jij bent? Doe de versimpelde versie van de test op de volgende pagina’s en ontdek bij welk studenttype jij momenteel het meeste aan➤ sluit.

MEER WETEN? De Boer en Kamphuis hebben een uitgebreide test van zesentwintig vragen ontwikkeld die je meer informatie geeft over de vraag welk studenttype je bent. Interessant? Surf naar trajectum.hu.nl/studenttype om hem te doen.

14042015 TRAJECTUM8

TEST Welk studenttype ben jij? Geef bij elke vraag aan welk antwoord het beste bij je past. Tel aan het einde op hoevaak je A, B, C en D hebt geantwoord en ontdek op welk type jij het meeste lijkt. Overheersen er twee categoriĂŤn? Dat is een vrij normale uitkomst!

TRAJECTUM#8 14042015

Mijn studiehouding vind ik vooral A Passief en zelfstandig B Actief en zelfstandig C Passief met een voorkeur voor samenwerken D Actief, met een voorkeur voor groepsopdrachten

3 4

Ik studeer omdat A Ik een diploma wil hebben B Ik wil het beste uit mezelf halen C Je studietijd de tijd van je leven is D Ik aan de verwachting wil voldoen Mijn sterke kant is A Ik hou me altijd perfect aan de opdracht en doe nooit meer dan nodig is B Ik ben enthousiast en haal goede cijfers C De sfeer in de groep brengen tijdens saaie colleges D Ik heb een sociale houding en kan goed samenwerken Mijn zwakke kant is A Ik ben niet gemotiveerd en geĂŻnteresseerd in de lesstof B Ik kan best veeleisend zijn naar docenten en medestudenten toe C Ik heb weinig discipline en vaak moeite met deadlines en afspraken om naar college te gaan en opdrachten te maken D Ik ben snel onzeker en stressgevoelig

5 6 7

Groepswerk vind ik A Alleen fijn als ik er zelf minder werk door heb B Meestal niet fijn. Ik werk liever alleen of met gelijkgestemden, dan gebeurt het tenminste goed C Fantastisch, want dan kan ik een hoger cijfer halen dan in mâ&#x20AC;&#x2122;n eentje D Top, want samenwerken vind ik fijner dan alleen Klasgenoten vinden mij waarschijnlijk A Ongemotiveerd en saai B Enthousiast, maar ook veeleisend C Gezellig, maar onbetrouwbaar D Een harde werker, maar stressgevoelig Welke werkvorm heeft jouw voorkeur? A Ik doe liever een tentamen dan een project, want projecten kosten altijd zo veel tijd. B Ik werk het liefst aan een echte case voor een echte opdracht- gever, vooral als ik die zelf kan uitzoeken. C Ik werk het liefst in groeps verband, omdat ik dan een stok achter de deur heb. D Ik vind projecten fijner dan tentamens, omdat je in projecten kunt samenwerken en ze minder stressvol zijn dan tentamens.

8 9 10

Mijn ideale docent A Bereidt me goed voor op de toetsen en verspilt niet te veel tijd met vragen van mede studenten B Heeft zelf veel praktijkervaring en probeert het beste uit zijn/ haar studenten te halen C Heeft een informele stijl en doet niet al te moeilijk D Is persoonlijk, betrokken en neemt uitgebreid de tijd om dingen uit te leggen Verplichte lesuren vind ik A Vooral tijdrovend B Overbodig, ik kan zelf wel bepalen wat nodig is C Verplichten, Schmerplichtingen D Niet vervelend Ik wil het liefst een SLBâ&#x20AC;&#x2122;er die A op afstand een vinger aan de pols houdt B zich als een adviseur opstelt, niet te sturend en niet te schools C die niet moeilijk doet en niet te streng is D Een steunpilaar voor me is en me regelmatig vertelt dat ik goed bezig ben

Kijk voor de uitslag op de volgende pagina!

14042015 TRAJECTUM8

DE UITSLAG

VOORAL A? Je valt binnen het profiel van de calculerende consument Tips voor de docent: De calculerende consument heeft een docent nodig die hem uitdaagt. Hij/zij vaart wel bij een strakke organisatie zonder veel gedoe er omheen. Voor de docent is het dus zaak hem/haar bij de les te houden door bij de lesstof te blijven en een studie-omgeving te creëren waarin studenten een stapje harder moeten lopen om een voldoende te halen. Tips voor de student: Je kan er baat bij hebben om vanuit je eigen interesses duidelijke langetermijndoelen te stellen. Dat leidt waarschijnlijk tot meer studieplezier als ‘ie door heeft dat dit hem/ haar helpt de gestelde doelen te bereiken.

VOORAL B? Je valt binnen het profiel van de gedreven zelfontplooier Tips voor de docent: Dit type student werkt graag individueel, zonder strakke kaders en wil graag zelf dingen uitzoeken en organiseren. Geef dit type een competitieve opdracht en hij/zij zal willen winnen. Deze student heeft een ervaren praktijkdocent nodig met een informele benadering maar vooral met passie. Tips voor de student: Je hoeft nog maar één ding te leren: dat je ook van andere studenten iets kunt leren… Probeer ook in groepsopdrachten het beste uit jezelf en anderen te halen, dan leg je de basis voor een glansrijke carrière.

TRAJECTUM#8 14042015

VOORAL C? Je valt binnen het profiel van de doelloze opportunist Tips voor de docent: Dit type student heeft een opvoeder nodig die veel structuur, strakke regels en een aanwezigheidsverplichting biedt. Deze student heeft baat bij een omgeving waarin een slechte werkhouding direct wordt afgestraft en individuele opdrachten hem/haar dwingen zelf te presteren. Tips voor de student: Leren wordt een stuk leuker én effectiever als je jezelf een schop onder je kont geeft! Het studentenleven is leuk, maar het is ook mooi meegenomen als je je vakken haalt.

VOORAL D? Je valt binnen het profiel van de plichtsgetrouwe samenwerker Tips voor de docent: Dit studenttype heeft baat bij een docent die veel begeleiding biedt in veel contacturen. Verplichte lesuren vindt deze student niet erg, maar hij/zij leert leert liever in werkgroepen dan individueel. Tips voor de student: Het is misschien een uitdaging, maar probeer eens buiten de lijntjes te kleuren en meer zelfstandig te werken. Dan kun je de studie op een eigen manier vormgeven en dat kan tot meer succes leiden. |

TRAJECTUM FOTOWEDSTRIJD Ode aan het studentenleven Wie is de beste fotograaf van de HU? Jij misschien? Stuur ons een foto van jouw huis, tuin of keuken, vereniging, kroeg, zwembad... Of wie dit leven al even achter zich heeft gelaten, duik in de oude doos voor die ene verpletterende foto. Wie weet kiest de vakjury jouw foto en win je een professionele photoshoot in de studio van Trajectum fotograaf Kees Rutten. De winnende foto wordt afgedrukt in het zomernummer van Trajectum. Mail je foto voor 18 mei naar trajectum@hu.nl

ee Doe m aak

en m n kans op ee t! photoshoo 14042015 TRAJECTUM8

ONDERWIJS

DE LANGSTUDEERDER BLIJFT Ondanks verwoede pogingen het studietempo te verhogen, blijven studenten steeds langer hangen in het hbo. Bijna dertigduizend jongens, meisjes, allochtonen en autochtonen zitten al meer dan zes jaar in de collegebanken. | PET R A VISSE RS (H O P )

Meer dan zes jaar is Mieke* al bezig met haar hbo-opleiding: ze moest een onterecht bindend studieadvies aanvechten en kreeg problemen met haar stage in het buitenland. Daarna besloot de hogeschool haar opleiding af te bouwen. Er waren geen tentamens tot er een nieuwe docent Frans was gevonden en het kostte haar meer dan een half jaar voor ze goedkeuring kreeg om af te studeren. Inmiddels zit ze in haar zevende studiejaar en hoopt ze dit voorjaar haar diploma te halen. ‘De regels en eisen werden steeds aangepast en er waren niet genoeg docenten’, geeft ze aan als belangrijkste reden voor haar vertraging. Mieke is een van de duizenden jongeren die het niet lukt om binnen vier jaar een hbodiploma te behalen. Met alle gevolgen van dien: studenten krijgen maar vier jaar een

TRAJECTUM#8 14042015

basisbeurs en vijf jaar een ov-studentenkaart. Na zeven jaar kunnen ze niet meer goedkoop lenen bij DUO en wie binnen tien jaar geen diploma haalt moet alles terugbetalen. In 2007 besloot het hoger beroepsonderwijs dat er maar eens een einde moest komen aan het leger van langstudeerders. Hogescholen beloofden de begeleiding te verbeteren en het aantal contacturen te verhogen. Onderwijsminister Ronald Plasterk zegde miljoenen toe. ‘Wie binnen is, moet meteen met de billen bloot’, herhaalde toenmalig HBO-raadvoorzitter Doekle Terpstra in 2009 ferm. Allemaal zonder effect, blijkt nu uit cijfers die het Hoger Onderwijs Persbureau heeft opgediept. Alle inspanningen ten spijt kachelt het studietempo jaar na jaar achteruit. Het hbo heeft steeds meer langstudeerders.

WAT DOET DE HU?

Zo’n dertigduizend studenten zijn al langer dan zes jaar bezig. Daarmee kun je sportpaleis Ahoy twee keer vullen. In 2007, het jaar van de goede voornemens, begonnen bijna tachtigduizend studenten aan een hbo-opleiding, één op de zes (17 procent) was vorig studiejaar nog altijd bezig. Dat zijn meer dan dertienduizend mensen, zo ongeveer het inwoneraantal van het waddeneiland Texel. Buiten de HU om (zie kader) hebben de grote hogescholen in de Randstad de meeste moeite hun studenten in vier, vijf, zes jaar door een opleiding te loodsen. Meer dan een vijfde is op zijn minst twee jaar uitgelopen. ‘Vervelend, maar misschien ook onvermijdelijk’, reageert Thom de Graaf, voorzitter van de Vereniging Hogescholen. ‘We willen de

kwaliteit van de bacheloropleidingen verhogen en dat staat soms op gespannen voet met de wens om studenten sneller te laten afstuderen. Daarvan hebben de hogescholen gezegd: als die spanning niet goed op te lossen is, dan kiezen wij vol voor kwaliteit.’ Dat betekent overigens niet dat hogescholen dan maar klakkeloos moeten accepteren dat grote groepen studenten meer dan twee jaar uitlopen. De Graaf: ‘Je kunt natuurlijk niet met een beroep op dat kwaliteitsargument zeggen: “Laat maar zitten.” Studenten moeten niet nodeloos lang studeren, of nodeloos uitvallen. Bijvoorbeeld omdat blijkt dat ze niet de goede studiekeuze hebben gemaakt of te weinig begeleiding hebben gehad.’ Hogescholen werken hard om het aantal uitvallers en langstudeerders te verminde➤ ren, maar volgens De Graaf ‘moeten we

De Hogeschool Utrecht zit met zeventien procent langstudeerders precies op het landelijk gemiddelde: van de bijna 6800 eerstejaars in 2007 zitten er iets meer dan 1100 na zes jaar nog in de collegebanken. Het percentage langstudeerders is, ondanks alle inspanningen, al jaren tamelijk constant. Vergeleken met andere grote hogescholen in met name de Randstad doet de HU het iets beter, terwijl ook hier het aandeel niet-Westerse allochtonen boven het landelijk gemiddelde ligt. Dat constateert ook Sjef Vogel, directeur Onderwijs, Onderzoek & Studentzaken aan de HU. Vogel: ‘Bovendien moet je bij het duiden van de cijfers rekening houden met de landelijke aanscherping van de eisen aan ons onderwijs. Dit heeft effect gehad op onze rendementen.’ Langstudeerders lopen tegen nogal wat knelpunten aan, ziet Vogel: ‘Ze krijgen te maken met veranderende curricula en regelgeving. Vaak neemt de binding met de opleiding af omdat ze in individuele trajecten komen.’ De HU brengt langstudeerders in groepen bij elkaar, investeert in studieloopbaanbegeleiding en zet in op intake & matching: de juiste student op de juiste plaats. Vogel: ‘Zo willen we de optimale balans vinden tussen rendement en verhoging van de onderwijskwaliteit. Het probleem van langstudeerders zal nooit helemaal verdwijnen, maar dit beleid levert een belangrijke bijdrage aan het minimaliseren van de omvang ervan.’

14042015 TRAJECTUM8

geen onrealistische verwachtingen koesteren. Hogescholen hebben niet altijd een directe invloed en kunnen niet alle omstandigheden naar hun hand zetten.’ HET BLANKE BOLWERK Bij nadere bestudering van de cijfers blijkt dat vooral mannen en allochtonen de finish niet zo snel halen. Ondanks de miljoeneninvesteringen van voormalig onderwijsminister Plasterk is het verschil tussen autochtone studenten en studenten met een niet-westerse achtergrond nog altijd groot. Mede daardoor hebben de grote Randstadhogescholen relatief veel langstudeerders. ‘Herkenbaar, ik heb me daar de afgelopen jaren druk over gemaakt’, zegt Johan Sevenhuijsen, tot zijn pensioen eind december directeur onderwijs en kwaliteit van de Hogeschool Rotterdam. Ten eerste is er het probleem van de juiste studiekeuze: studenten met een niet-westerse achtergrond kiezen vaak voor economische opleidingen, vanuit de gedachte dat daar uiteindelijk goede banen mee te vinden zijn. ‘Maar het is beter als jongeren een studie kiezen die aansluit bij hun interesses.’ Misschien nog belangrijker: het hoger onderwijs is een blank bolwerk. Sevenhuijsen: ‘Ik denk dat mensen zich er op verkijken hoe hardnekkig de dominante cultuur is, hoe helemaal niet discriminerend bedoelde opmerkingen toch de boodschap kunnen uitzenden: ja, je bent hier wel binnengekomen, maar eigenlijk hoor je hier niet thuis.’ Wie steeds maar het gevoel krijgt dat hij eigenlijk niet op een hogeschool thuishoort, gaat daar vaak zelf in geloven, zo wil Sevenhuijsen maar zeggen. Zijn hoop is gericht op de studiekeuzecheck die hoger onderwijsinstellingen hun studenten sinds 2014 verplicht aanbieden. DE JONGENS TEGEN DE MEISJES Autochtonen studeren om allerlei redenen dus sneller af dan allochtonen. Maar de echte sterren aan het firmament, dat zijn de meisjes. Maar liefst 86 procent van de meisjes heeft na zes jaar studeren een bachelordiploma op zak.

TRAJECTUM#8 14042015

Mannen geven er niet alleen vaker de brui aan, ze doen ook langer over hun studie. Een op de vijf mannen die in 2007 begonnen, was na zes jaar nog bezig. Bijna twee keer zoveel als onder de vrouwen. Zowel voor autochtone als allochtone studenten geldt: de meeste langstudeerders zijn man. ‘Mannen denken sneller dat het allemaal vanzelf wel goed komt’, verklaart lector Gerda Geerdink van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. ‘Als de opdracht niet meteen duidelijk is denken ze: dat komt wel. Meisjes doen meer moeite.’ Jongens hebben behoefte aan duidelijkheid. Ze zouden af en toe moeite hebben met ‘dat softe gedoe’ van hun docenten. ‘Tegen mannen kun je zeggen: je moet dit volgende week afhebben en anders wil ik je niet meer zien. Dat blijkt te werken. Jongens geven aan dat ze die houding waarderen’, aldus Geerdink. ‘Oneerbiedig gezegd: ze hebben een schop onder hun kont nodig.’ Maar of die mannen er nu echt last van hebben dat ze wat langer studeren? Telkens weer blijkt dat ze het op de arbeidsmarkt beter doen dan vrouwen. ‘Doorgaans hoeven mannen minder te presteren om toch waardering te krijgen’, aldus Geerdink. Ach, zo erg is het inderdaad niet om iets langer over je opleiding te doen, relativeert ook Sevenhuijsen van de Hogeschool Rotterdam. ‘We moeten af van het beeld van de “typische student” als zeventienjarige havist die binnen vijf jaar klaar is met zijn studie. Langstuderen wordt meestal veroorzaakt door switchen van opleiding, werken naast de studie, mantelzorg of omdat studenten een gezin hebben. So what, zeg ik dan. Accepteer dat sommigen wat langer over hun studie doen. Uiteindelijk redden ze zich meestal wel.’ |

* De naam Mieke is op verzoek van de studente gefingeerd omdat ze bang is dat haar docenten haar anders niet laten afstuderen. Volledige naam en opleiding zijn bij de redactie van het Hoger Onderwijs Persbureau bekend.

COLUMN NINA JUFFERMANS, VIERDEJAARS JOURNALISTIEK

De vraag der vragen Ik was vorige week op een familieverjaardag. Die dingen gebeuren wel eens, daar doe je niks aan. De zus van mijn oma werd 93, ach-ter-lijk oud. Echt overdreven oud bijna. Maar goed, het familiefeestje. De plek waar je 32 keer de zelfde vraag beantwoordt en vol verwachting afwacht tot het sociaal geaccepteerd is om een biertje te pakken. Aangezien het feestje ‘s ochtends was, viel de optie van een biertje al af. God sta me bij. Ik besloot aan de koffie te gaan, want ik had een kater. Hoe kan het ook anders? Gevalletje slechte planning van mijn kant. Sorry. Al snel had ik de eerste verre familieleden om me heen verzameld. Zo’n katerige kop trekt blijkbaar een hoop bekijks. Nadat ik het geheugen van de luitjes om me heen had opgefrist qua mijn bezigheden en nog een koffie had besteld, kwam de vraag der vragen. ‘Maar Nina, jij studeert nu al vier jaar. Moet je dan niet een keertje klaar zijn met je studie?’ Uit pure reflex wil ik haar een klap in het gezicht geven. Dat soort vragen stel je niet aan een katerige kop op een familiefeestje in de ochtend. Dat is gewoon ronduit grof. Ja toch? Precies. Gelukkig ben ik goed opgevoed en weet ik dus dat je oude familieleden niet mag slaan. Dat is niet netjes. Toch doet deze vraag mij wel degelijk iets. Ik had inderdaad al wel een beetje aan het einde van mijn studie moeten zijn. Oude klasgenoten uit het eerste jaar zijn bezig met afstuderen. En ik? Nee, ik niet en dat vind ik soms best een beetje gênant. Zeker als ik in de vragende ogen van verre familie vol verwachtingen kijk. Doe ik er wat langer over dan normaal? Ja, ik ben nog zeker een jaar bezig. Geniet ik van de studententijd die ik heb? Ja, meer dan soms goed voor me is. Is het dan erg dat ik er wat langer over doe? Nee, vind ik niet. Bam, daar is het antwoord. Student ben je niet de rest van je leven, dus moet je ervan genieten zolang je het bent. En dan kan het maar beter lekker lang duren. ‘Nee’, antwoord ik de vragende ogen dan ook, ‘maar excuseert u mij even. Ik ga vragen of de tap open mag. Dat het nog geen 12 uur ‘s middags is, maakt me niet uit. Want daar, mevrouwtje, ben ik tenslotte al vier jaar student voor.’

14042015 TRAJECTUM8

BEELDVERHAAL

HET BETERE WERK Vrijwel iedere student verdient bij. Maar slechts een enkeling komt verder dan de clichĂŠs van horeca en callcenter. Vijf portretten van studenten met bijzondere bijbanen. 32

TRAJECTUM#8 14042015

| Y VET T E BLAKENBURG | FOT OGRAFIE: KEES RUT T EN

Kelvin Groenveld (23, derdejaars journalistiek) Bijbaan: Chauffeur bij Car Class Chauffeursdiensten. ‘Soms rij ik Bob-ritten voor mensen die vooraf weten dat ze te veel gaan drinken, maar wel graag in hun eigen auto naar huis gebracht worden. Meestal rij ik retourritten. Klanten gaan dan naar twee of drie verschillende locaties en tussendoor wacht ik op ze, dus die tijd kan ik gebruiken voor mijn studie. Eigenlijk krijg ik dus betaald om te studeren. Ideaal toch? Maar deze baan heeft niet alleen voordelen. Het loon is niet zo hoog en van het wachten word je ongemerkt moe. Aan het eind van de dag heb ik moeite om mijn ogen open te

houden. Dat is niks voor mij, ik moet lekker bezig blijven! Met klanten verloopt het ook niet altijd even soepel. Op weg naar een van hen was ik bij de verkeerde bushalte uitgestapt. De klant zei geruststellend dat hij mij zou komen ophalen, maar na een half uur was hij er nog niet. Meneer was onderweg weer terug naar huis gegaan omdat ik er niet was. Hij zei dat ik maar moest uitzoeken hoe ik thuis kwam. Aan de andere kant heb ik tijdens het werk ook gezellige gesprekken en dat is goed voor mijn netwerk als journalist. Ik hoor genoeg dingen waar ik een verhaal van kan maken.’

14042015 TRAJECTUM8

33 ➤

Marcella Hessels (31, tweedejaars journalistiek)

TRAJECTUM#8 14042015

Bijbaan: actrice, o.a. in BNN-serie Feuten 2 ‘Als klein meisje deed ik op het zoldertje van de naschoolse opvang al ‘De Grote Marcella Show’ en iedereen mocht komen kijken. Jaren later ging ik naar de prestigieuze particuliere acteursopleiding De Trap. Ik heb ook een andere passie: schrijven. Inmiddels heb ik De Trap ingewisseld voor journalistiek, maar ik word regelmatig door castingbureaus gevraagd om te auditeren voor tv-commercials. Meestal doe ik dat in een klein Amsterdams kamertje. Daar kijken dan een aantal mensen hoe ik, soms met een tegenspeler, voor de camera sta. Daar word ik erg nerveus van. Voor een rol in een goede dramaserie als Bloedverwanten of Penoza mag je me altijd bellen, spelen in een film lijkt mij ook geweldig. Het is heel leerzaam om van dichtbij naar professionals te kijken. Mijn voorbeeld is Carice van Houten. Ze is zo puur in haar spel, maar ze kan ook heel rauw zijn. Ik vind het belangrijk om geraakt te worden, iemand te geloven. Zij kan dat. In de toekomst zou ik het liefst een column schrijven voor een tijdschrift en me de rest van de tijd bezighouden met acteren.’

Kadri Günay Akbas (22, eerstejaars eventmanagement) Bijbaan: model, high fashion fotoshoots en catwalkshows ‘In 2010 danste ik bij sportcentrum Oxygym, waar ik door de sportinstructeur werd gevraagd voor een fotoshoot. Ik keek vaak naar modellenprogramma’s en het leek me leuk. Vanaf dat moment is mijn loopbaan als model een beetje gaan rollen. Daarna heb ik via sociale media actief opdrachten gezocht. Mijn focus ligt op high fashion. Dat vind ik leuk omdat het vaak extreem en heel uitbundig is. Naast fotoshoots heb ik veel als model gelopen op de catwalk. Via een student van Amsterdam Fashion Institute kwam ik in con-

tact met iemand die mij vroeg om een show in Amsterdam te lopen. Zo heb ik mijn netwerk opgebouwd, dat is belangrijk voor je opdrachten. Catwalkshows vind ik leuker dan fotoshoots. Een foto kun je later nog bewerken, maar op de catwalk moet het gelijk goed gaan. Dat heeft een hele andere sfeer en is spannender. Ik zou mijn brood willen verdienen met dit werk, maar er is veel concurrentie dus mijn focus ligt toch op een baan met zekerheid. Op dit moment verdien ik er ook niet veel mee. Ik doe het vooral voor mijn eigen ervaring en beleving.’ | SJ

14042015 TRAJECTUM8

35 ➤ ➤

Maxime van der Gouwe (21, derdejaars communicatiemanagement)

Bijbaan: geeft zwemles aan kinderen bij De Winter Sport. ‘Ik reageerde op een advertentie in de krant omdat ik zwemmen en kinderen leuk vind. In het begin kostten de lessen me veel voorbereidingstijd omdat alles nog nieuw was voor me. Nu weet ik veel beter waar een goede les aan moet voldoen. De schoolslag en rugslag mogen bijvoorbeeld nooit ontbreken. Het vergt best veel creativiteit want ieder kind leert op zijn of haar eigen manier, daar moet je rekening mee houden. De ene dag help ik kinderen die hun A-diploma moeten halen. Die groepen vind ik het leukst want daar zie je de snelste ontwikkeling. Sommige kinderen zijn bang, die proberen we rustig te krijgen voordat we ze iets gaan leren. Andere dagen tref ik kinderen die les hebben voor B of C, zwemvaardigheid, snorkelen of een survivaldiploma. Meestal geef ik een paar uur achter elkaar groepen van hetzelfde niveau les. Om de week is er afzwemmen. Het is heel leuk wanneer opa’s en oma’s ons bedanken. Zij zien het verschil met hun eigen zwemlessen van vroeger. Vermoeidheid, vroeg opstaan en ongehoorzame kinderen zijn helaas niet zeldzaam. Toch wil ik dit werk blijven doen zolang ik studeer, die lachende kindergezichten doen mij de nadelen vergeten. En ik heb veel leuke collega’s, meiden van mijn leeftijd die ik ook buiten het werk zie.’

TRAJECTUM#8 14042015

Jesper Schoofs/dj Difesa

(22, tweedejaars digitale media en communicatie) Bijbaan: dj/producer, draait en maakt vooral latin house. ‘Sinds een jaar of vijf ben ik dj en producer. Omdat ik vaak in het weekend draai is het goed te combineren met mijn studie. Als dj kom ik op heel verschillende locaties, zo heb ik al gedraaid in Escape Amsterdam, Walibi World, Beachclub Vroeger Bloemendaal en VIP Room Rotterdam. Op zo’n avond ben ik niet iemand die alles gaat voorprogrammeren, ik kies die avond zelf wat ik draai. Naast dj ben ik producer. Ik maak latin house en verspreid het via Latin Lovers

Records, het sublabel van Gregor Salto. De nummers zijn te beluisteren via iTunes, Spotify en Beatport. Ik hou van tropische muziek vanwege het sfeertje, je krijgt er meteen een vakantiegevoel bij. Zo’n vier jaar geleden koos ik Difesa als artiestennaam. Hij was nog niet bezet en het past bij de tropische tracks die ik produceer. Nu mag ik draaien op dezelfde feesten als Gregor Salto, Genairo Nvilla en La Fuente. Zo’n drie keer per week krijg ik berichten van fans uit Marokko met de vraag wanneer ik er kom draaien. Volgend jaar wil ik er graag naartoe.’ |

14042015 TRAJECTUM8

HU TOEN EN NU DEEL 3 DE KANTINEJUFFROUW

In 1995 eist het ebolavirus 244 slachtoffers in Afrika, paffen hbodocenten sigaretten weg achter hun bureau en huren studenten een computer voor 600 gulden. Ter ere van het twintigjarig be-

1995 - 2015

staan van Hogeschool Utrecht belicht Trajectum onderwerpen die in 1995 actueel waren. Zijn ze dat nog steeds? Deel 3: de kantinejuffrouw.

De kantinejuf mocht in 1995 zomaar met Trajectum praten over haar werk

DE KANTINEJUFFROUW HU-studenten luchtten twintig jaar geleden hun hart bij Wil Lohmeijer, die achter de balie van de kantine stond. Zijn de kantinemedewerkers nog steeds persoonlijk betrokken bij hun klanten? Om daar achter te komen, maakte Trajectum een praatje met de kantinejuffrouw van nu. ‘Het is verboden om vragen te beantwoorden.’ | SJOE RD A RE NDS Liefdesrelaties, carrières van alumni, de werkzaamheden die studenten uitvoeren op stages. Toen kantinejuffrouw Wil Lohmeijer vijf jaar op de faculteit Communicatie en Journalistiek (FCJ) werkte, was ze overal van op de hoogte. Dat blijkt uit een artikel dat Trajectum in 1995 publiceerde. Lohmeijer mopperde over ‘meisjes die alle broodjes aanraakten om vervolgens twee spritsen te kopen’ en sprak trots over oud-journalistiekstudenten die ze op tv zag. Ze had een goede band met haar klanten. Zelfs als Lohmeijer geen vragen stelde, stortten studenten hun hart bij haar uit. Over hun verkering bijvoorbeeld. ‘Heeft een student eerst iemand in Schotland, dan in Griekenland. Pas toch op kind, heb ik gezegd.’, vertelde ze tegen een Trajectum-redacteur. Maar de tijden zijn veranderd. Het is anno 2015 moeilijk om een goed gesprek te voeren met kantinedames. Voor Trajectum, althans. ‘Vragen beantwoorden? Nee, daar hebben we geen tijd voor. We staan hier maar met zijn tweeën vandaag’, zegt de blonde mevrouw achter de kassa op de FCJ, terwijl ze een verfrommeld bonnetje in de prullenbak gooit. Op de achtergrond prijken stellages met geordende ontbijtkoeken, broodjes en andere etenswaren. Er is geen klant te zien. Haar collega, die dromerig naar een warmtelamp staart, ziet een gesprek ook niet zitten. ‘Ik werk hier nog niet lang genoeg. Je kunt

beter iemand vragen die wat langer op hogescholen rondloopt’, zegt ze. Ook op andere HU-faculteiten lijkt de praatgrage kantinedame ingeruild voor efficiëntie en terughoudendheid. Studenten en medewerkers voeren vooral gesprekken met elkaar. Ze bespreken de geplastificeerde plakjes kaas en een smartphoneapplicatie die korting geeft in ruil voor een aantal persoonsgegevens. Maar op de faculteit Economie en Management lijkt de sfeer anders. Een enthousiaste medewerkster is bereid om een interviewafspraak te maken en haar ervaringen als kantinejuffrouw te delen. ‘Natuurlijk wil ik dat. Kom om half 3 maar langs, dan is het wat rustiger’, zegt ze. Maar helaas. Wanneer de verslaggever terugkomt, zegt ze: ‘Sorry, ik kan je toch niet helpen. Ik heb intussen overlegd met de manager. Het is verboden om vragen te beantwoorden. Dat wist ik niet.’ Deze manager, en al het cateringpersoneel, is in dienst bij de Franse multinational Sodexo. Een organisatie met 420.000 medewerkers in tachtig landen. Het bedrijf is, naar eigen zeggen, marktleider in ‘quality life services’ Sodexo heeft een stevige grip op de uitspraken die haar medewerkers doen. ‘Ze willen geen vragen beantwoorden? Hahaha, dat hebben we goed gedaan hè’, zegt David van Stijn, manager Strategy & Business Communications

bij Sodexo. ‘Het is niet verboden om vragen te beantwoorden, maar dat moet wel in overeenstemming met ons. Je kunt je voorstellen dat wij het leuk vinden als er over ons geschreven wordt, als dat op een positieve manier gebeurt’, aldus Van Stijn. De communicatiemedewerker wil een interview met een van de kantinejuffrouwen overwegen. Onder bepaalde voorwaarden. ‘Ik ben nog op zoek naar die positieve inslag en we willen graag een final akkoord kunnen geven’, zegt Van Stijn. Dat betekent dat de communicatiemanager het artikel kan afkeuren, als hij niet tevreden is. Daar stemt een journalist natuurlijk niet mee in en het interviewverzoek wordt geweigerd. ‘We zitten midden in een aanbestedingsprocedure en willen de schijn dat we opkomen voor eigen belangen voorkomen’, luidt de officiële verklaring. Tenzij een undercoveroperatie wordt opgezet, zal de redactie van Trajectum dus nooit weten hoe de band tussen kantinemedewerkers en hun klanten is. Of er nog gesproken wordt over liefde, stages en de carrières van alumni. Of meisjes nog steeds alle broodjes aanraken en er vervolgens met twee koekjes vandoor gaan. Die informatie wordt anno 2015 beheerd door Sodexo, om het voortbestaan van hun quality life services te waarborgen. |

beeld: Maarten Mooijman

beeld: AllzweckJack´Çóphotocase-com

UITTIPS

20 APRIL MACHT EN SCHADUWMACHT Academiegebouw Schrijver Arnon Grunberg gaat in gesprek met wetenschapshistoricus prof. Harro Maas en financieel geograaf prof. Ewald Engelen over macht, schaduwmacht en tegenmacht. Van de grootste problemen in de financiële sector tot de rol van wetenschappers, consumenten en politici. Wie heeft de macht de Nederlandse bankenwereld te hervormen en een volgende crisis te voorkomen? Wie kan er tegenspel bieden? Kom naar de zaal of kijk live: http://bit.ly/schaduwmacht www.sg.uu.nl

18 APRIL LA YEGROS RASA Wie cumbia zegt, zegt Colombia. Maar niet in het geval van La Yegros. Deze Argentijnse groep maakt nu-cumbia, een aanstekelijke mix van urban-dub, elektronica, folky cumbia en chamamé. Een stijl uit de provincie Misiones, in de noordoostelijke jungle van het land. De stralende frontvrouw van de groep beweegt over het podium als een kleurrijke, wervelende smiley. Na afloop is er een clubavond. Kijk voor de line-up op de website van RASA. www.rasa.nl

18 APRIL ARTIST TALK: MICHAEL COOK AAMU Op zaterdag 18 april komt de Australische kunstenaar Michael Cook speciaal naar het Museum voor hedendaagse Aboriginal kunst voor een artist talk over zijn werk. Michael Cook is fotograaf en één van de kunstenaars in de expositie Saltwater Country. Hij maakte een serie intrigerende fotowerken over de eerste ontmoetingen tussen de Aboriginal bevolking en de Europese kolonisten. Een unieke gelegenheid om hem over zijn werk te horen! www.aamu.nl

WINACTIE! 2x2 vrijkaarten Servaes Nelissen

beeld: Gienke Deuten

Poppenspel is terug. Denk aan het programma Popster. Stadsschouwburg Utrecht haalt ‘Mijn vader was een poppenspeler’ van Servaes Nelissen naar Utrecht. Een mengeling van toneel, cabaret, poppenspel en mime. Servaes’ vader, Jan Nelissen, was in de jaren vijftig en zestig een beroemd handpoppenspeler. Servaes maakt nu een voorstelling waarin zijn vader, vijfentwintig jaar na zijn dood, nog één keer tot leven komt met zijn handpoppen. Wil jij het meemaken? We geven kaarten weg voor woensdag 22 april in RASA.

Winnen? Check www.trajectum.hu.nl/cultuur of www.uitagendautrecht.nl

TRAJECTUM#8 14042015

i.s.m.

www.utrechtsuitburo.nl

Kwaaksneutel Geruime tijd geleden alweer (2007) publiceerde ik een kritisch-ironisch boekje over de managerscultuur, in het bijzonder die op onze faculteit. In dat boekje, Het zand in de machine, introduceerde ik het woord kwaaksneutel voor mensen die voor simpele zaken onmogelijke, onbegrijpelijke en opgeblazen taal bezigen. Dergelijke taal, zo suggereerde ik, verhult meer dan ze ontdekt en verwart meer dan ze oplost. Sindsdien krijg ik regelmatig fraaie staaltjes van dergelijke taal toegestuurd. Onlangs weer, een wel heel fraaie, je zou een wedstrijd moeten uitschrijven voor de vertaling. Hij staat in een Nieuwsbericht Onderwijslogistiek onder de titel Update Transitie Onderwijslogistiek en gaat zo – letterlijk, ik heb alleen de namen weggelaten: Vanaf begin december begeleidt X onderwijslogistiek bij de procesoptimalisatie. Het projectteam transitie bestaat verder uit Y en Z (processen), B (benchmark), A (projectenportfolio), C (basale transparantie, dashboard OL) en D (sturingsmodel). Het projectteam is formeel gestart. Het projectvoorstel is door de stuurgroep akkoord bevonden voor de start van project voor de eerste fase om het Project Initiatie Document op te leveren. De procesoptimalisatie van de onderwijslogistieke processen is een belangrijke pijler van het traject. Beoogd wordt inzicht te creëren in de gewenste processen en de gap met de huidige situatie van alle faculteiten. En ook om daarmee een gefundeerd advies en planning te verstrekken over het vervolgtraject. In deze fase is het ook de bedoeling om bestaande projectportfolio te herijken aan de efficiencydoelen en om meer basale transparantie aan te brengen met stuurgegevens vooruitlopend op dashboard vanuit HUBI. De komende maanden worden er sessies ingepland waar een groot aantal inhoudsdeskundigen, bij worden betrokken. Ook worden een aantal opleidingsmanagers per faculteit en de directeuren bedrijfsvoering sterk betrokken bij dit proces. Harry Mulisch zei ooit dat het de taak is van de literatuur om het raadsel te vergroten. Dat is een mooie en, ik denk, juiste omschrijving. Taak van projectteams en managers daarentegen is, hoop ik, om raadsels te verkleinen. Maar als die twee door elkaar gaan lopen, zoals in bovenstaande tekst, krijgen we hutspot. Goed voor de maag, slecht voor het hoofd – en de rest van de wereld. Meer van dergelijke teksten? Stuur ze naar kwaaksneutel@ gmail.com. Bij succes komen ze binnen afzienbare tijd op een blog met gelijknamige titel.

COLUMN CHRIS VAN DER HEIJDEN, HISTORICUS EN SCHRIJVER, DOCEERT AAN DE SCHOOL VOOR JOURNALISTIEK

14042015 TRAJECTUM8

FIETS â&#x20AC;&#x2DC;M ERIN!

Het aftellen naar Le Grand Depart - het vertrek van de Tour de France vanuit Utrecht â&#x20AC;&#x201C; is begonnen! Tot 6 juli wordt er van alles in de stad georganiseerd en Trajectum selecteerde de leukste evenementen. | T S TRAJECTUM#8 14042015

TIP 1 BON VOYAGE Misschien is het je nog niet opgevallen, maar sinds 26 maart (precies honderd dagen voor De Tour) worden je oren twee uur per week verwend met fietsliedjes. Stadsbeiaardier Malgosia Fiebig speelt op de vijftig klokken van de Domtoren Franse chansons en het officiële tour-nummer Bon Voyage van Blaudzun. Tot 5 juli op vrijdag van 12:30 tot 13:30 uur, zaterdag van 11:00 tot 12:00 uur. TIP 2 PREMIÈRE VENTOUX Met een beetje vertraging gaat op 12 mei Ventoux in première, de verfilming van de bestseller-roman van Bert Wagendorp. Ventoux is het verhaal van vier vrienden die op hun racefiets de Mont Ventoux beklimmen, zoals ze dat dertig jaar geleden ook deden. Tijdens het koersen wisselen ze loodzware ernst en slappe grappen af. Tot hun prachtige jeugdvriendin Laura zich meldt en dat levert een boel gedoe op. Een film over vrienden voor het leven. Première 12 mei om 19:00 uur, Beatrixtheater

Meedoen met de Tour? Le Grand Depart zoekt nog vrijwilligers voor het Tourweekend en de weken daarvoor. Aanmelden kan via www. tourmakers.nl

CULTUUR

TIP 3 TOURTOCHT OP JE STADSFIETS De Grand Depart in Utrecht is een mooie aanleiding om zelf op de fiets te stappen. Op 13 en 14 juni kan tijdens Wielerweekend iedereen een wedstrijdje of een tourtocht fietsen. Op de 13e is er een wielerwedstrijd voor amateurs in het Wilhelminapark, inclusief een aparte ronde voor studenten. Zondag 14 juni kun je met je stadsfiets meedoen aan een tocht vanuit Oog in Al. Er is keuze uit verschillende routes door het Groene Hart, van 38 en 130 km. Je fietst dan een deel van het parcours dat de profwielrenners op 5 juli ook zullen volgen. TIP 4 THE BATTLE Zondag 21 juni staat Culturele Zondag helemaal in het teken van strijd. De binnenstad wordt één groot strijdtoneel waarin de krachten worden gebundeld, men zichzelf uitdaagt, de confrontatie wordt gezocht en aangegaan, waar zal worden verloren en gezegevierd. Met de finale van het NK Slow Biking en spinnen op orgelmuziek. Het complete programma staat binnenkort op www.culturelezondagen.nl TIP 5 HET TOURWEEKEND In het weekend van de Tour is er héél veel te doen. Drie podia in de binnenstad (Domplein, Neude en Stadhuisplein) brengen gevarieerde muziek (van licht klassiek tot jazzcombo’s en wereldmuziek). Op het Janskerkhof is een studentenfeest van studentenvereniging USC, in het Griftpark organiseert Biton een family friendly feest. Vrijdagavond trekt een fietsende parade dwars door de stad, met onder andere het honderdkoppig Orchestre Bicyclette. Zondagochtend om 10:15 uur wordt de Tour uitgezongen vanaf pontons in de Singel, met een speciaal gecomponeerd strijdlied van de Utrechtse dichter Ruben van Gogh. Toegang is gratis. Vrijdag 3 juli van 19:00 tot 01:00 uur, zaterdag 4 juli aansluitend op de tijdrit van 17:00 tot 01:00 uur. 14042015 TRAJECTUM8

TRAJECTUM#8 14042015

DRIVE STANZI WIEMAN (21) ORGANISEERT DE UIT

‘Wakker worden met een trots gevoel’ Stanzi Wieman (21) is derdejaars bedrijfscommunicatie en programmafunctionaris bij

de Utrechtse Introductietijd (UIT). Met vijf andere studenten organiseert ze het kennismakingsevenement voor aankomende studenten, dat van 11 tot en met 13 augustus georganiseerd wordt in TivoliVredenburg. | TOSCA SEL VROEGER

LATER

‘De UIT heeft ervoor gezorgd dat ik me welkom voelde in de stad. Daarna was ik twee jaar lang crewlid.

‘Het UIT-bestuur van dit jaar. Ik combineer studie, stage en bestuur als secretaris/programmafunctionaris.’

‘Ik denk dat wij 14 augustus wakker worden met een trots gevoel: dat hebben we samen even mooi neergezet.’

‘Toen ik in 2011 aan mijn opleiding commerciële economie aan de HU begon, heb ik ook de UIT gelopen. Ik ben opgegroeid in Soest, kwam vaak in Utrecht om te winkelen en soms om te stappen, maar ik kende de stad nog niet echt. Een vriend zei dat ik me moest inschrijven voor de UIT, omdat het een leuke week is waar je veel nieuwe vrienden maakt. En dat bleek zo te zijn. Tijdens de UIT heb ik veel contacten gelegd en leerde ik leuke pleintjes, parken en kroegen kennen. Nog steeds kom ik studenten uit mijn groepje tegen op Facebook of tijdens het uitgaan en dat blijft leuk. De UIT heeft ervoor gezorgd dat ik me welkom voelde in de stad. Na het eerste jaar switchte ik van opleiding, maar bleef ik betrokken bij de UIT. Twee jaar lang ben ik crewlid geweest, dit jaar solliciteerde ik om in het bestuur te komen.’

‘Toen mijn zus vorig jaar in het bestuur ging en een fantastische tijd had, dacht ik: waarom zou ik niet solliciteren? Je kan een bestuursjaar nemen om voor de UIT te werken, maar ik wilde liever niet meer studievertraging oplopen. In overleg met mijn studieadviseur doe ik dit jaar een combinatie van studie, stage en bestuur. Tot januari 2015 moest ik nog colleges volgen en toetsen maken en dat was druk, maar het ging. Nu loop ik stage bij de UIT en hoef ik gelukkig niet meer naar school, want het is druk op kantoor. Ik ben secretaris/programmafunctionaris en werk onder andere aan de openingsshow, de verenigingsparade en het UIT-festival. Ook regel ik zaken als dranghekken, water en rijplaten. Nu ben ik vooral druk met de UITband- en UITDJ contest, een wedstrijd tussen verschillende bands en dj’s waarbij we de nieuwe UITband en UITDJ kiezen. Die is al op 20 mei in café Stairway to Heaven.’

‘Het UIT-bestuur van vorig jaar zei tijdens de overdracht: “Vergeet niet te genieten, want voor je het weet sta je op de afterparty.” Ik denk dat wij 14 augustus wakker worden met een trots gevoel: dat hebben we samen even mooi neergezet. Daarna moeten we opruimen, facturen sturen en een overdracht maken voor het volgende bestuur. In september word ik gewoon weer op school verwacht. Ik heb me ingeschreven voor een minor Inleiding in de toegepaste psychologie, dat leek me wel wat. Wat ik na m’n opleiding wil worden, weet ik nog niet. Het is fijn dat dit diploma me een goede basis geeft. Ik kan evenementen gaan organiseren, de journalistiek in of iets communicatie-achtigs doen. Wat het ook wordt, ik weet zeker dat dit bestuursjaar goed op m’n cv staat en een enorm goede ervaring is. Sterker nog: als ik het niet in m’n studie had kunnen inpassen, was ik het waarschijnlijk na m’n afstuderen gaan doen.’ |

14042015 TRAJECTUM8

advertenties

I.S.I.S. Lezing van Stichting I.S.I.S. over ‘Oefeningen in de zoektocht naar Waarheid. Mededogen als levenshouding: waarheid of illusie? 14 april, 20.00 uur in De Kargadoor, Oudegracht 36, Utrecht. Toegang vrij. www.stichtingisis.org KLINIEK CONTACTLENZEN Heb of wil je contactlenzen? Bij de HU-kliniek contactlenzen krijg je een deskundige aanmeting en controle voor alle soorten en korting op de aanschaf. Bel naar: 088 – 4815 777 SNEL HEES OF EEN SCHORRE STEM? Moeilijk verstaanbaar of alles twee keer moeten zeggen? Meld je dan aan voor een gratis logopedieonderzoek, -advies of -behandeling in de opleidingskliniek logopedie. Bel naar: 088 – 4815 777 KLINIEK OOGZORG Vermoeide ogen bij beeldschermwerk? Maak gebruik van de HU regeling & HU faciliteiten: GRATIS oogonderzoek & beeldschermbril via de kliniek van Oogzorg op De Uithof. Voor een afspraak, bel: tel. 088 – 4815 777

Trajectum, het redactioneel onafhankelijke magazine van Hogeschool Utrecht, verschijnt elke tweede dinsdag van de maand, behalve in de vakanties. Redactieadres Bezoekadres: Padualaan 99, kamer 3S.140, Utrecht Postadres: Postbus 8611,3503 RP Utrecht Tel: (088) 481 66 90 E-mail: trajectum@hu.nl www.trajectum.hu.nl twitter.com/trajectum facebook.com/trajectum Redactie Janny Ruardy (hoofdredacteur, (088) 481 66 92, janny.ruardy@hu.nl) Marc Janssen (eindredacteur, (088) 481 66 93, marc.janssen@hu.nl) Gerard Rutten (redacteur, (088) 481 66 94, gerard.rutten@hu.nl) Tosca Sel (redacteur, (088) 481 66 95, tosca.sel@hu.nl) Maarten Nauw (webredacteur, (088) 481 66 96, maarten.nauw@hu.nl) Nettie Peters (redactie-assistent, (088) 481 66 90, nettie.peters@hu.nl) Sandy Janssen, Alexandra Dijkstra (stagiaire, (088) 481 67 30) Columnisten Chris van der Heijden, Reint Jan Renes, Nina Juffermans Fotografie Kees Rutten, Pascal Tieman Coverbeeld en illustraties Pascal Tieman Vormgeving Joyce Vanhommerig Advertenties Bureau van Vliet zandvoort@bureauvanvliet.com, tel: 023 - 571 47 45 Abonnementen e 35,– per jaargang Druk BDU, Barneveld Redactieraad Sebastiaan Hameleers, Hendrien van de Weert © Trajectum Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden om zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen.

TRAJECTUM#8 14042015

vanaf 12 mei

VOLGENDE EDITIE

INTERVIEW MET 3FM STER FRANK VAN DER LENDE, DE GROTE TRAJECTUM PIZZATEST EN SAMENWERKEN IN HET UTRECHT SCIENCEPARK 14042015 TRAJECTUM8

STUDENT STYLE

Omschrijf je stijl ‘Ik wil geen statement maken met mijn kleding, maar draag de dingen waar ik me fijn bij voel. Bandshirts, bijvoorbeeld. Voor schoenen moet ik met mijn maat 49 naar een grote matenwinkel in Gouda. Dan heb ik keus uit vijf paar. Gelukkig zitten er altijd bergschoenen tussen.’ Überlelijk ‘Een pak met stropdas en die hele shebang zal ik nooit dragen.’ Muziek ‘Metal. De laatste tijd veel blackmetal en folk. DevilDriver is mijn favoriete band, het vest dat ik draag is ook van hen.’ Film ‘Recent zag ik Occulus, een horrorfilm. Die vond ik heel stoer. Black Hawk Down heb ik het vaakst gekeken, vier of vijf keer. Zo boeiend.’ Boek ‘Ook Black Hawk Down. Ik lees het liefst non-fictie, militaire verhalen.’ Politieke partij ‘Voorheen PvdA, de partij van mijn vader. De laatste keer PVV. Ik vind de andere partijen vrij slap, altijd hetzelfde praatje. Dat mensen aardig voor elkaar moeten zijn en dat het dan wel goed komt. Dat is niet de realiteit. Ik ben veel gepest en lastiggevallen op straat en op school, af en toe in gevechten betrokken geraakt. De daders zijn nooit gepakt. Ik vind dat burgers meer zouden moeten kunnen doen. Ik doe aan vechtsport. Soms is zelfverdediging niet genoeg, vind ik.’ Hoe woon je? ‘Bij m’n ouders in de Meern.’ Geloof je? ‘Nee. Iedereen z’n ding. Ik vind het logisch vanuit mijn perspectief dat er niks is. Dat vind ik enigszins beangstigend, maar ik kies ervoor daar vanuit te gaan.’ Welk cijfer geef je je leven nu? ‘Een 7. Enerzijds ben ik heel gelukkig met m’n vriendin, ik zou graag met haar gaan samenwonen. Aan de andere kant gaat het lichamelijk iets minder en op school niet zo heel goed.’ Wat wil je later worden? ‘Iets audiovisueels. Cameraman, geluidsman, editing. Vroeger wilde ik de landmacht in, maar mijn ogen zijn te slecht en ik heb een brakke rug. Misschien kan ik later iets audiovisueels doen in de landmacht. The best of both worlds. Misschien is het een blessing in disguise dat ik ben afgekeurd. Ook beter voor m’n vriendin.’ | M A A RT E N NA U W | M A A RTE N.NA UW @ HU. NL

Meer Student Style? Check trajectum.hu.nl/dossier/studentstyle

MICHEL VAN KUIK (24, TWEEDEJAARS COMMUNICATIE EN MEDIA DESIGN)