Trajectum door vierdejaarsstudenten journalistiek

TRAJECTUM #2.0

| 06 11 2013 | www.trajectum.hu.nl | magazine voor Hogeschool Utrecht

Nikkie Plessen

Van actrice tot modemeisje

XTC VIERT FEEST Reportage studentenverenigingen CHECK SLIMME MANNEN SMARTLAPPENFESTIVAL cultuur

redactioneel

Bloed, zweet en tranen, bijeen gepropt in 52 pagina’s. Maar na tien weken werk ligt hij er: onze eigen Trajectum, van de hand van acht ijverige studenten. Om te beginnen wil ik zeggen dat dit een iets andere Trajectum is dan normaal. We hebben de oude Trajectum kritisch bestudeerd en zijn tot de conclusie gekomen dat we ons blad meer voor de studenten wilden schrijven. Deze schaduwtrajectum gaat niet alleen over studeren, maar ook over het studentikoze leven en alles wat hierbij komt kijken.

Menig student is afgelopen zomer een festival afgestruind, onwetend over de enorme gevaren die aan de partydrug XTC kleven. Deskundigen komen aan het woord over de pilletjes. Ook babbelen we met covermodel Nikkie Plessen, die inmiddels internationaal aan het doorbreken is met haar kledinglijn.

Het is een dankbare klus, maar soms toch ook knap lastig om je eigen interpretatie van een bestaand blad te maken. Want wat vinden studenten aan de Hogeschool Utrecht nou echt interessant om te lezen? Het is een vraag die wij de afgelopen tien weken hebben geprobeerd te beantwoorden. Studenten willen feesten, maar toch goede cijfers halen. We willen niet de hele dag met school bezig zijn, maar toch graag zo goed mogelijk opgeleid worden, om na de studie in een sneltreinvaart toe te treden tot de arbeidsmarkt.

En uitgerekend op het moment dat ik dit schrijf, staan in onze eigen sector veel journalistieke banen op het spel. Sanoma ontslaat ruim vijfhonderd medewerkers. Een zwarte dag in het bladenlandschap. We hebben het vaak over de toekomst van tijdschriften, maar dit besluit komt voor mij onverwacht. Nu ik weet hoe zwaar het soms kan zijn om een blad te maken, heb ik nog meer respect voor tijdschriftredacties. We leven met hen mee deze dag. En ik wil Bart, Melanie, Jelle, Tara, Jonathan, Afra en Paul complimenteren met hun keiharde werk van de afgelopen weken!

Kiki DĂźren Hoofdredacteur

18 XTC viert zijn 100-jarig bestaan. De partydrug is bijna onlosmakelijk verbonden met festivals en de house- en technoscene en heeft de drug al vele miljoenen mensen een onvergetelijke avond bezorgd. Maar de honderdste verjaardag van de drug wordt overschaduwd door te sterke pillen en zelfs dodelijke slachtoffers.

inhoud

12 26

Trajectum gaat op stap met studentenverenigingen Biton en Spontaan. De gezelligheid, ervaringen en connecties zijn volgens de voorzitters van onschatbare waarde.

CHECK // Slimme mannen

9

08 VOLGENS BART 10 Panel solliciteren

38

29 Like!

Crocoonen it is!

Modeontwerperster Nikkie Plessen gaat als een speer met haar kledinglijn NIKKIE. Trajectum spreekt de fashionista over haar passie voor mode.

REPORTAGE // Studentenverenigingen

04 De maand van movember

23 Column Melanie Groen

Interview // Nikkie Plessen

Uit onderzoek blijkt dat de Nederlandse mannen gemiddeld beter in taal en rekenen zijn dan vrouwen. Ook Henry van Kraanen, docent wiskunde en didactiek op de Pabo in Amersfoort, merkt het niveauverschil.

DRIVE //

Bart Boonstra heeft het lesgeven op de HU tijdelijk op een lager pitje gezet. De 28-jarige presentator tekende onlangs een contract bij Nickelodeon waar hij een kinderprogramma presenteert.

40 OnDERWIJS vertrouwenspersonen HU 47 PRIKKIE Jelle Veenstra

BEELD // Utrecht Centraal

50 Column Paul van Beem

iedere dag vers //

42

Al jarenlang waren er plannen om het station van Utrecht te verbouwen.

Het nieuwe ontwerp begint steeds meer vorm te krijgen. trajectum.hu.nl //

twitter.com/trajectum // facebook.com/trajectum //

De maand van MOVEMBER De maand november krijgt ieder jaar weer een bijzonder tintje door de immens populaire actie die in deze maand over de hele wereld georganiseerd wordt. Het mannelijke geslacht (in november ook wel Mo Bros genoemd) laat de hele maand november hun Mo, oftewel snor, groeien en zorgt hiermee voor aandacht en sponsoring voor het goede doel. Dus mannen, wees voorbereid op een harige maand.

Het goede doel waar het ieder jaar tijdens Movember om draait, is het onderzoek naar prostaat- en teelbalkanker en de daarmee gepaard gaande geestelijke gezondheid. Dertig dagen lang laten mannen hun snor staan volgens de officiële Movemberreglementen: op 1 movember glad beginnen, geen baarden, geen sikjes en gedraag je als een man! Hun snor laten de Mo Bros sponsoren door vrienden en kennissen. En creatievelingen hebben natuurlijk de wereld.

Laat je snor bijvoorbeeld benoemen (wat dacht je van Harry de harige snor?) door

4

TRAJECTUM#2.0 06112013

de hoogste bieder of laat je snor een week langer doorgroeien als iemand in één keer €50 doneert. Ook vrouwen, genaamd Mo Sistas, kunnen de aandacht en sponsoring vergroten door mannen aan te moedigen, te steunen en daarnaast anderen van movember op de hoogte te brengen. Deze Mo Sistas zijn eigenlijk net Mo Bros dus, alleen dan zonder snor. In 2003 werd de actie movember voor het eerst georganiseerd door 30 mannen in het Australische Melbourne. Movember is inmiddels uitgegroeid tot een wereldwijde beweging die in 21 landen meer dan 3 miljoen Mo Bros en Mo Sistas inspireert om mee te doen. Vorig jaar haalden ruim een miljoen Mo Bros en Mo Sistas wereldwijd €113.5 miljoen euro op met de actie. Mo Bros en Mo Sistas sluiten de maand Movember altijd af met de legendarische Movember Gala Partés. Wereldberoemde tentoonstellingen over het allermooiste stukje haar op de man: de snor.

// AFRA DE LEEUW

06112013 TRAJECTUM#2.0

5

update

@NinaJuffermans Een uur de tijd om een portfolio van 160 pagina’s te printen met een printer van de # SvJ. Alsof ik in ‘Wie Is De Mol?’ zit. Spannend hè?

Ontmaagding met publiek Je laten ontmaagden in een galerie? Een negentienjarige homoseksuele student aan de Londense kunstacademie Saint Martins doet het. Clayton Pettet noemt zijn project Art School Stole My Virginity. Pettet loopt al drie jaar met het idee rond. Hij denkt dat zo’n honderd mensen bij zijn eerste keer aanwezig zullen zijn. Het publiek mag na de sekspartij vragen stellen en com-

mentaar geven. ‘Ik wil de grenzen van seksualiteit en het aanvaardbare met dit project opzoeken. Ik kan maar één keer ontmaagd worden, dit is echt een once-in-a-lifetime uitvoering.’ De voorstelling vindt plaats op 25 januari 2014. De ouders van Pettet zijn nog niet op de hoogte, een aantal van zijn docenten daarentegen wel.

Gespot (1)

Gespot (2)

‘Daar zat ik dan op een druilerige zondagmiddag, lekker knus op de 3e verdieping van de UB terwijl het buiten regende. Ik had weinig vertrouwen dat het leren nog ging lukken, de hele week zat ik hier al, het voelde meer als thuis dan mijn kamer in de stad. Maar toen kwam jij binnen lopen. Je ging tegenover mij zitten. De manier waarop jij urenlang gefocussed aan het werk was inspireerde me, ik hervond mijn energie en heb de laatste termen er nog even goed ingestampt. We hadden af en toe even oogcontact maar meer dan een verlegen lachje werd er niet uitgewisseld. Nu zou ik toch zo graag een keer een drankje met je willen doen.

Ik was die blonde jongen met een witte wollen trui, jij het blonde meisje met stoere leren jack en bruine tas.’

‘Aan het meisje dat ik vanochtend (dinsdag 1 oktober) rond 10.30 uur twee keer tegenkwam in de UB aan de Drift: een keer toen ik bij de stacomputers op de 2e stond, een tweede maal toen ik langs een wc liep waar jij stond te wachten op iemand die zijn flesje water vulde en vanwaar jij mij indringend aankeek.

Wie is dit meisje, wier verblindende schoonheid er paradoxaal genoeg voor gezorgd heeft dat ik mij haar aanzien niet meer helder voor de geest kan halen? Je hebt sprekende ogen (ze moeten groen of blauw zijn), had een witte legging met zwarte patroontjes aan en je blonde haar in een lange staart hoog op je hoofd gebonden. Je wandelde vrolijk, ja huppelde haast door de gang - wanneer huppel je mijn armen in?’

6

TRAJECTUM#2.0 06112013

FF Bellen met Igmar Felicia

Igmar Felicia (23) is student journalistiek en radio-dj bij Slam FM. Onlangs werd hij genomineerd voor een Marconi Talent Award.

Hoe hoorde je dat je genomineerd was?

‘Het gekke is dat ik het via een vriend hoorde die me een berichtje stuurde via Facebook. Ik dacht eigenlijk dat ik in de zeik werd genomen, maar toen ik Radio 1 terugluisterde, bleek het echt zo te zijn. Echt te gek.

Ik presenteer De Avondploeg pas drie maanden en nu heb ik al zo’n nominatie op zak.’

Wat was het hoogtepunt afgelopen drie maanden?

‘We hebben een keer bedacht om een pornoshow te laten opnemen gedurende de uitzending. Dat zorgde voor een heel veel ophef op de sociale media.

Het nieuws haalde zelfs het Algemeen Dagblad. Uiteindelijk was de film slechts een grote grap om de hitlijst de hete 100 te promoten. Prachtig toch?’

Is er ook weleens iets goed misgegaan?

‘Haha ja, in het leertraject ben ik een keer tijdens een uitzending in slaap gevallen. Toen viel het na een nummer gewoon

helemaal stil, dat is wel dodelijk op de radio.’

Wie zou je ooit een keer in je uitzending willen hebben?

‘De Paus! En dan wil ik het gewoon hebben over zijn eigen leven en niet over het geloof of de katholieke kerk. Het is toch prachtig om hem op Slam FM te vragen of hij ook wel eens een borreltje drinkt.’

Wat als je wint?

‘Dan ga ik even goed dronken worden. Zo erg dat ik niet meer weet wat boven of onder is.

Maar de volgende dag zit ik uiteraard gewoon weer in de studio.’ // Bart van der Vaart

Google Glass op de HU ‘Mag ik hem heel even op?’ Het is de meest gestelde vraag aan Chara Kelley, de Amerikaanse onderneemster die op 30 oktober een bezoek brengt aan de HU met haar Google Glass. Kelley is enkele dagen in Nederland om het pronkstuk van Google te promoten en kwam naar de HU om te kijken hoe de geavanceerde bril kan worden ingezet binnen het onderwijs.

Kelley draagt de bril zelf dag en nacht. ‘Het is fantastisch dat studenten de Google Glass nu kunnen ervaren.’ Ze denkt dat het slechts een kwestie van tijd is voordat iedereen met de bril loopt. ‘Het is de planning dat in 2018 miljoenen mensen de beschikking hebben over Google Glass. De bril maakt het leven gewoon een stuk gemakkelijker.’ // Kiki düren en Bart van der Vaart

414

Weesfietsen zijn eind oktober weggehaald in en rondom de Uithof. Dit zijn fietsen die langer dan 28 aaneengesloten dagen op dezelfde plek gestald staan. In het centrum van de stad zijn zo’n tweeduizend fietsen opgeruimd. De weesfietsen zijn terug te vinden bij het Fietspunt aan de Koningin Wilhelminalaan. Tot 22 november is een fiets terug te kopen voor 12,50 euro; de fietssleutel dient als eigendomsbewijs. // DUB

RECENSIE

Make A M ove is het vijfde stu als op voo dioalbum rganger S van Gavin w eeter had vinger in DeGraw. producen de pap. D Net t Ryan Te e One Re bombastis dder een p u b lic -frontman cher en g flinke roots en d maakte S val, waarv weeter, at is ook o an Everyth p M a in ke g Will Ch A Move h de voorb ange en N et geeelden va eed de m n zijn. eest gesla agOpvallen d aan het a lbum is d anderen (o at alle nu .a. Martin mmers zijn Johnson, waarvoor geschreve Butch Wa DeGraw o n met lker en Ke p zi jn muzikaal vin Rudolf e e rs te a lbums nie gebied is ), iets t te porre er en opzi derd en sp n was. Op chte van S eelt de A w e e te r niet vee merikaan l veranop safe. // Bvdv

061120123 TRAJECTUM#2.0

7

volgens BART GASTREDACTEUR BART VAN DER VAART BLIKT TERUG OP HET NIEUWS

De Hogeschool Ut recht scoort opnie uw niet best in de Nationale Studente n EnquĂŞte. De afg elopen drie jaar bungelde de HU ON DERAAN HET LIJ STJE dat jaarlijks door Elsevier wordt gepresenteerd en oo k dit jaar is de score ondermaats: 34 procent onder het landelijke gemiddelde. Alleen InHolland scoorde nog slechter met -36,9 procent. Wa ar schort het aan op de HU? Ik kan als vierdejaars student wel een paar frustr aties van studente benoemen. Er heers n t onder andere te veel bureaucratie, iets dat ook veel do centen een doorn in het oog is, zo blijkt uit de onlangs verschenen Trajec tum #2 van 2013.

Daarnaast hebben hoge bestuurders ge en idee wat er op de faculteiten spee lt, maar zijn zij wel degenen die doorslaggevende beslis singen nemen. Ve rder is er op stude niveau nog altijd gro ntte frustratie over he t invoeren van de cijfers, die weleens niet of te laat worde n ingevoerd, wat voor veel studente n gevolgen heeft vo or de aankomende blokken. Is het allem aal dramatisch geste ld met de HU? Nee, gelukkig niet.

Zo zijn biologie & me dis ch laboratoriumonderzoek, chem ie en chemische tec hnologie landelijke winnaars en vo or studenten een be langrijke reden om naar Utrecht af te reizen.

Voor de studenten die het reizen naar hun opleiding zat beginnen te worde n was er ook goed nie uws. Het KAMERTERKORT schijnt minder ern stig te zijn dan afg e-

8

TRAJECTUM#2.0 06112013

lopen jaar werd ge dacht. Vorig jaar wa s de verwachting dat er dertigduizen d studentenkamers bijgebouwd zouden moeten worde n, nu is dat terugge schroefd naar achttienduizend. Desal niettemin blijft er sprake van een tekort, aldus Kences , het samenwerking sverband tussen studentenhuisveste rs. Maar, we moge n er van uit gaan dat de vraag naar kamers groter wordt op het moment dat het kabinet de plannen om de OV -ka art af te schaffen doorzet. Voor stude nten die van buite n de pro vincie Utrecht komen zal het aantrekkelijker zijn om de huur va een kamer in regio n op te hoesten dan dagelijks een treinkaartje te kopen. Du s wellicht dat we aa nkomend jaar weer berichten lez en over een nijpend kamertekort.

Wie in ieder geval niets tekort komt, is Sibrand Poppem De Groningse colle a. gevoorzitter verdi ende afgelopen jaa 236.424 euro. Veel? r Ja best wel. TE VE EL? De onderwijsinspectie vond van wel en dus moet de Rijkuniversiteit de twaalfduizend euro terugbetalen, die hij te veel verdien volgens het in 2011 de door het kabinet va stgestelde maximumsalaris. Een stu dent verdiende me t zijn of haar bijbaantje afgelopen jaar gemiddeld 42 48 euro. Dat schrijnende verschil beho eft geen verdere uit leg , het moedigt wel aan tot het stu deren van bestuurs ku nd e. // BART VAN DER VAART

check!

MAANDELIJKS CHECKT TRAJECTUM EEN ACTUELE KWESTIE BIJ EEN DESKUNDIGE VAN BINNEN DE HU. DEZE AFLEVERING: DOCENT WISKUNDE EN DIDACTIEK HENRY VAN KRAANEN OVER HET NIVEAUVERSCHIL TUSSEN DE VROUW EN DE MAN.

SLIMME MANNEN Nederlandse mannen zijn gemiddeld beter in taal en rekenen dan vrouwen, blijkt uit onderzoek van het Expertisecentrum Beroepsonderwijs. Ook lossen zij eenvoudiger problemen op. Is dit ook merkbaar op de pabo, daar waar onze juffen en meesters in spe worden opgeleid? Ook Henry van Kraanen , docent wiskunde en didactiek op de Pabo in Amersfoort, merkt het niveauverschil.

Verbaast deze uitkomst u?

‘Niet helemaal. Vooral in de rekenlessen is het verschil in niveau tussen mannen en vrouwen groot. Mannen hebben meer analytisch vermogen. Qua taalvaardigheid zie ik het niveauverschil minder. Ik denk ook dat mannelijke studenten makkelijker keuzes durven te maken. Als vrouwelijke leerlingen in mijn les een moeilijke rekenopgave oplossen, stijgen ze meteen in aanzien in de klas.

Bij mannen is dat toch minder. Misschien ligt dat aan de stereotypering.’

Waar komt dit niveauverschil vandaan?

‘Ik ben natuurlijk geen professor, maar je hoort vaak dat dit met het verschil in genen tussen man en vrouw te maken heeft. Ook denk ik dat mannen meer zelfvertrouwen hebben. Vrouwen zijn toch iets angstiger en zien meer beren op de weg, bijvoorbeeld bij rekenen. Terwijl dit vak zeker te leren is en dat is ook mijn doel als leraar. Iedere student kan leren rekenen, maar uiteraard wel op zijn of haar niveau. Dit is niet per sekse, maar per student verschillend.’

Het grootste deel van de pabo bestaat uit vrouwen?

‘Tachtig procent van de studenten is van het vrouwelijk geslacht. Maar ik denk niet dat we ons zorgen hoeven te maken over de juffen in het basisonderwijs. Ik merk dat er steeds betere vrouwelijke studenten bij ons op school komen. Het is jammer dat vanaf de basisschool al vrij snel verwacht wordt dat mannen beter zijn in rekenen dan vrouwen. Het is volgens mij niet alleen genetisch bepaald, maar ook maatschappelijk.’

Waarom is rekenen zo moeilijk voor studenten?

‘Rekenen is gewoon heel complex. Huidige derdejaars van de opleiding moeten een pittige kennisbasistoets maken waarin hun rekenvaardigheid wordt getest. Ongeveer drie op de tien vrouwen slaagt, als het niet nog minder is. Zeker de helft van de mannen haalt de toets ook niet, maar dat aantal is toch aanzienlijk minder.’

Vrouwen blinken toch wel ergens in uit?

‘Uiteraard. Vrouwen zijn erg sterk in schriftelijke vaardigheden en portfoliogesprekken.

Vooral als ze moeten reflecteren, zie ik een enorm verschil tussen de producties van vrouwen en mannen. Ook in creatieve vakken als bijvoorbeeld muziek scoren ze vaak beter.’ // KIKI DÜREN

06112013 TRAJECTUM#2.0

9

het panel IEDERE MAAND SPREKEN VIER PANELLEDEN ZICH UIT OVER EEN ACTUELE KWESTIE

Panelleden Nienke Rengerink, secretaris van studentenunie VIDIUS // Ellen Schepens, student medische hulpverlening, lid van de opleidingscommissie, heeft haar eigen Afrika-project Medical3T // Arno Wilkens, docent crossmedia aan de faculteit Natuur en Techniek // Ad Franzen, docent statistiek aan de faculteit Communicatie en Journalistiek // Klaas Mulder, docent leren en werken in de wijk, faculteit maatschappij en recht // Dajo Roorda, student bedrijfskunde MER, MUST-bestuurder en medezeggenschappert CMR, FMR & GOC // Zakaria Taouss, student media, informatie en communicatie (MIC) en rayonbestuurder BNN

Steeds meer afgestudeerde hbo-ers hebben moeite met het vinden van een baan. Afgelopen jaar was zeven procent van hen anderhalf jaar na de diplomauitreiking nog werkloos, dit jaar is dat zelfs negen procent.

Moeten studenten verplicht het vak solliciteren krijgen op het hbo als extra voorbereiding op de arbeidsmarkt?

10

TRAJECTUM#2.0 06112013

ELLEN SCHEPEnS (student medische hulpverlening en lid van de opleidingscommissie):

‘Er zijn zoveel studenten die niet eens een fatsoenlijke brief kunnen schrijven, terwijl dat stap één is naar een sollicitatiegesprek.

Als je die selectie overleeft, ben je sowieso een held. Ik vind het zo zonde dat er veel mensen met potentie toch sneuvelen omdat hun brief niet goed genoeg is. Er zou een apart vak moeten komen voor het maken van sollicitatiebrieven. Zelf heb ik het vak nooit gemist in mijn pakket, maar ik geloof heel erg dat er mensen zijn die behoefte zouden hebben aan deze lessen. Ik zou het vak interactief maken, door studenten echt te laten oefenen met een sollicitatiecommissie terwijl andere klasgenoten kritisch naar de sollicitatie kijken. Op zo’n manier kun je elkaar ook tips geven en elkaars presentatievaardigheden naar een hoger niveau tillen. Toch weet ik niet of het zou aanslaan als vak. Ik denk dat je met een eenmalige les al een hele mooie stap zet. Maar als onderdeel van een andere cursus zou het wel goed kunnen. Alle studenten zouden iets aan deze cursus kunnen hebben, zelfs degenen die denken dat ze al goed kunnen solliciteren.’

DAJO ROORDA (MUST-bestuurder, medezeggenschappers CMR, FMR en GOC)

ZAKARIA TOUASS (student MIC en rayonbestuurder BNN)

KLAAS MULDER (hogeschooldocent wijkgericht werk)

‘Het is een leuk idee, studenten hebben vaak weinig ervaring met solliciteren. Veelal is het beperkt gebleven tot een bijbaantje of een stage. En dat is toch iets anders dan het solliciteren naar je eerste baan binnen je vakgebied. Een volledige cursus lijkt me te veel van het goede. Gewoon een paar keer per jaar in de avond een training zou al voldoende zijn. De ideale vorm is denk ik een vrijblijvende en kosteloze cursus. Studenten kunnen zich opgeven en met professionele recruiters praten om zo een hele sollicitatieprocedure te kunnen doorlopen. In zo’n gesprek komt alles wat er bij een sollicitatie komt kijken aan bod: van het schrijven van een sollicitatiebrief, tot aan het hele gesprek. Daarnaast denk ik dat er aandacht besteed moet worden aan thema’s als netwerken, profilering en sociale media. Heel veel kansen op een baan komen via via of dankzij je persoonlijke netwerken. Ik zou in die cursus willen leren hoe je een netwerk als Linkedin het best kunt inzetten. Na de cursus zou ik een borrel organiseren, om het netwerken gelijk in de praktijk te brengen.

Een dergelijke cursus is niet alleen voor studenten interessant. Ook voor de HU kan het van toegevoegde waarde zijn. Als hogeschool hoop je toch dat je studenten aan de slag kunnen in een studiegerelateerd vakgebied.’

‘Het is belangrijk om veel sollicitatie-ervaring op te doen, ook al tijdens je studie. Op deze manier kun je beter voorbereid een gesprek in gaan. Ik heb al veel gesolliciteerd in mijn leven en merk dat er veel valkuilen zijn. Sommige vrienden van me wisten niet dat het relevant kan zijn om projecten mee te nemen die je succesvol hebt afgerond. Of hier nou naar gevraagd wordt of niet. Zelf zou ik het vak liever zien als een soort workshop, die bijvoorbeeld drie keer wordt gegeven. Als alleen de basisvaardigheden van het solliciteren worden uitgelegd, zou ik er niet snel naar toe gaan.

Het is veel interessanter om iemand die vaak sollicitaties afneemt een gastcollege op school te laten geven waarin hij of zij uitlegt wat de do’s en don’ts zijn tijdens een gesprek. Ik heb denk ik wel genoeg ervaring opgedaan door alle gesprekken die ik gevoerd heb. Maar toch heb ik ook wel eens tijdens een sollicitatie gedacht: shit, waarom heb ik dat nou weer gedaan?

Het zou mooi zijn als er een cursus komt die leerlingen voor fouten behoedt.’

‘Ik vind dat de arbeidsmarkt als thema veel hoger op de agenda moet staan dan nu het geval is. Verplicht het vak solliciteren invoeren lijkt me niet de oplossing. Ik zou het ten eerste liever ‘oriëntatie op de arbeidsmarkt’ noemen. Je kunt het vak het best invoeren in het tweede leerjaar, zodat studenten kunnen nadenken over hoe ze zich willen positioneren op de arbeidsmarkt. Het gaat namelijk niet om het gesprek, maar het gehele stadium ervoor. Het is belangrijk dat studenten zich leren onderscheiden, bijvoorbeeld tijdens een stage of het schrijven van een scriptie. Excelleren is echt heel belangrijk en dat is iets waar docenten wel degelijk bij kunnen helpen. Dat hoeft niet in de vorm van een langdurige cursus, maar ik geloof ook niet in een op zichzelf staande cursus solliciteren. Denk aan een paar flitsende colleges, met trendwatchers en mensen uit het werkveld. Die kunnen handige tips geven over hoe je kunt zorgen dat je opvalt.

Maar de verantwoordelijkheid ligt wel bij de student zelf. Alles wat je tijdens je studie krijgt aangereikt, kun je op excellent niveau uitvoeren. Veel studenten denken dat een zesje wel genoeg is. Dat is genoeg voor je diploma, maar niet voor een baan.

Je moet zorgen dat werkgevers jou vinden in plaats van andersom.’ // KIKI DüREN EN BART VAN DER VAART

06112013 TRAJECTUM#2.0

11

interview

Debuteerde als actrice in de soapserie Onderweg naar Morgen en speelde jarenlang in Kees en Co. In 2006 maakte ze de overstap naar presentatrice als VJ bij TMF. Nadat ze Hollands Best Fashion Designer presenteerde, raakte ze geĂŻnteresseerd in de modewereld.

T ekst: K I K I D Ăœ R E N

12

TRAJECTUM#1 15012013 TRAJECTUM#2.0 06112013

MODEMEISJE

NIkkie plessen

06112013 TRAJECTUM#2.0

13

D

uizendpoot Nikkie Plessen (28) is inmiddels bezig met de negende collectie van haar eigen kledinglijn NIKKIE. Sinds september heeft ze haar eigen winkel in Amsterdam.

‘Soms komen er kansen op je pad en dan grijp je die.’

Hoe ziet jouw gemiddelde dag eruit?

‘Mijn dag begint ’s ochtends vroeg meestal met het beantwoorden van de mail. Dan kruip ik even lekker terug in bed om samen met mijn dochter Jolie kindertelevisie te kijken. Ontbijten doen we met het hele gezin, dat vind ik heel belangrijk. Hoe druk we ook zijn. Dan ga ik naar mijn kantoor, dat praktisch om de hoek ligt (in Amsterdam Oud-Zuid, red). Op kantoor is het één grote drukte. We hebben veel besprekingen, waar ik toch wel de helft van de tijd bij aanwezig wil zijn. We bellen heen en weer naar België en hebben doorvergrotingen waarbij een jurkje van maat 34 door het designteam ook wordt gemaakt in maat 42. Ik kom net terug uit China om voor de lijn zaken te doen. Slapen doe ik niet veel nee, maar ik vind het prachtig.’

Waarom ben je een eigen kledinglijn begonnen?

‘Kleding is altijd al een passie van me geweest. Vroeger ging al het geld dat ik met mijn bijbaantje als afwasser verdiende, op aan kleding. Op de middelbare school wilde ik graag naar het Amsterdam Fashion Institute (AMFI) of rechten studeren. Uiteindelijk is dat er allemaal niet van gekomen en ben ik de televisiewereld ingegaan. Het programma Hollands Best Fashion Designer dat ik in 2010 presenteerde, heeft mijn ogen geopend.’

Waarom heeft dit je ogen geopend?

‘Voor dit programma moesten de ontwerpers in teamverband een wedstrijd met elkaar aangaan en bij de finale kreeg het

14

TRAJECTUM#2.0 06112013

winnende duo een eigen kledinglijn. Toen ik die avond thuis kwam zei ik tegen mijn man: ik wil ook een eigen kledinglijn. Toen zei hij: ‘Waarom doe je dat dan niet? Nee heb je, ja kun je krijgen. Twee en een half jaar geleden ben ik met een megaklein team begonnen en inmiddels zijn we alweer bezig met de negende collectie van NIKKIE.’ Ben je momenteel nog met andere projecten bezig, los van je kledinglijn?

‘Nee, dit is echt mijn ding waarmee ik de hele dag bezig ben. Mijn bedrijf is nummer 1 by far, daar kan ook echt even niets bij.

Als ik ergens voor ga, dan doe ik dat voor de volle honderd procent. In het begin wist ik natuurlijk niet wat me te wachten stond, maar inmiddels is het bedrijf in de afgelopen 2,5 jaar zo gegroeid, dat ik er een dagtaak aan overhoud. Alleen maar superleuk.’

Wat doe je om af en toe aan het hectische leven te ontsnappen?

‘Mijn dochter is mijn ontspanning. Ik denk dat iedere moeder dat wel heeft. Het is zo relativerend. Als ik helemaal opgefokt van

‘Ik vind de rock and roll-stijl van Kate Moss te gek’ werk thuiskom of juist de telefoon niet meer kan loslaten, dan geeft dat kleintje me rust.

Dan gaan we lekker avondeten en leg ik alles weg. Dat soort momenten zijn heilig voor me.’

Worden je ontwerpideeën ook wel eens afgekeurd?

‘Mijn mening is meestal doorslaggevend.

Het is natuurlijk ook honderd procent mijn bedrijf. Als ik dolgraag klompen in de collectie wil, dan komen die er ook. Soms kan ik overenthousiast zijn over een bepaald kledingstuk en dan geven mijn collega’s me ➤

06112013 TRAJECTUM#2.0

15

wel goed advies. Ze kunnen wel objectief zeggen of ze iets leuk vinden of niet. Daarom ben ik ook altijd bij de verkoopgesprekken.’

Gelukkig is Nederland redelijk down to earth. Als je hier bekend bent kun je gewoon nog over straat. In Amerika is dat heel anders.’

Wie zijn jouw stijliconen?

‘Ik vind Kate Moss te gek. Haar kledingstijl heeft een hoog rock and rollgehalte en toch is het vrouwelijk en sexy. Ze gaat vaak nonchalant de deur uit, met haar haar in een grote klit, maar daar is vast over nagedacht. Ook Blake Lively is een ontzettende inspiratiebron voor me en natuurlijk de Olsen Twins, al is hun stijl wat mij betreft soms net too much.’

Is er nog een doel dat je hoopt te bereiken met je kledinglijn?

‘Ik zou graag internationaal willen groeien, maar alles moet gedegen gaan. We hebben

Op welk kledingstuk uit je collectie ben je het meest trots?

‘Uit mijn collectie is dat de leren rok met een rits van de Flashcollectie. Deze rok is echt bij iedere winkel de deur uit gevlogenen ik heb hem zelf heel graag aan. Daarom heb ik ook besloten dat dit een blijvend item in de collectie wordt. Het kan door iedereen gedragen worden. Of het nu een moeder van 65 is, die het combineert met een chique blouse, of mijn zusje van 24 met een t-shirt.’

Overweeg je ook om mannenkleding te gaan ontwerpen?

‘Nee nooit. Al zeggen ze altijd ‘zeg nooit nooit’. Maar ik heb daar ook helemaal geen verstand van. Mannen hebben vaak zes bloezen en zes spijkerbroeken in de kast liggen, that’s it. Kleding voor vrouwen maken vind ik veel leuker, daar kan ik mijn creativiteit in kwijt.

‘Mijn dochter Jolie is mijn ontspanning’ Ben je altijd op zoek naar uitdagingen?

‘Acteren was altijd mijn ding, maar sommige dingen gebeuren gewoon met een reden. Niet dat ik bijgelovig ben of iets, maar als ik Hollands Best Fashion Designer niet had gepresenteerd, weet ik niet of

16

TRAJECTUM#2.0 06112013

‘Als ik klompen in de collectie wil, dan komen die er ook’ NIKKIE PLESSEN • Utrecht, 1985 • Middelbare school Revius Lyceum in Doorn, 1997 • Acteerdebuut bij soapserie Onderweg naar Morgen,1998 • Actrice in comedyserie Kees & Co, 2003 • VJ bij TMF, 2006 • Presentatrice bij RTL 5, 2008 • Kledinglijn NIKKIE, 2012

ik dit nu ook had gedaan. Maar ik geloof sowieso heel erg in hard werken. Als je ergens aan begint, wil het niet zeggen dat je daar ook mee eindigt. Dat heb ik wel van mijn ouders geleerd. Zij zaten ook allebei in het onderwijs en zijn toen een hele andere richting op gegaan. Soms komen er kansen op je pad en dan moet je die grijpen.’

Vind je het lastig om ineens zo in de spotlights te staan?

‘Nou, ja en nee. Echt lastig is het ook weer niet maar soms zou ik het lekker vinden om met een zak over mijn hoofd de deur uit te gaan en dat het niemand iets uit zou maken.

onlangs een contract getekend met een Benelux-importeur van grote merken als Valentino, Balmain en Cavalli. Nu liggen mijn items naast die van Michael Kors (Amerikaanse modeontwerper, red.), dat is gewoon te gek. Het merk internationaal op de kaart zetten ligt zeker in de lijn van de visie.

En deze droom kan zomaar snel uitkomen, of niet.’

Wat is jouw band met Utrecht?

‘Ik heb vijf jaar in Utrecht gewoond en ben daarna naar Wijk bij Duurstede verhuisd.

Veel vriendinnen van me hebben in Utrecht gestudeerd, dus ik kwam er regelmatig om te stappen. Het is een stad waar ik vaak ben geweest, van Hoog Catharijne tot aan de Oudegracht. Veel familieleden van me wonen er nog steeds.’

Wil je nog een tip meegeven aan beginnende ontwerpers?

‘Werk vooral erg hard. In Nederland is het gewoon ontzettend moeilijk om voet aan de grond te krijgen. Ik hoorde laatst dat er hier wel zesduizend merken zijn. Je moet extreem hard willen werken en een klein, goed team om je heen creëren waarin iedereen zich gelijk voelt. Of je nou de wc boent, naald en draad vasthoudt of mooie tekeningen maakt. Niets gaat vanzelf.’

Ik besta uit drie totaal verschillende karakters. Dat komt door mijn verschillende vriendinnetjes. Ik ben bij hen de Jelle-volliefde, de Jelle-vol-testosteron en de Jelle-vol-rust. Ben ik met Kim, dan voel ik kriebels. Ben ik met Amber, dan denk ik aan seks en ben ik met Lisanne, dan stijgt mijn hartslag. De drie genoemde dames zijn mijn twarrel, kwarrel en scharrel.

Ik hoor mensen denken. Een twarrel, kwarrel en scharrel? Ja, een twarrel, kwarrel en scharrel. Kim is mijn kwarrel, een kwalitatieve scharrel, Amber is een twarrel, een twijfelachtige scharrel. Lisanne is mijn scharrel, met haar date ik al enkele jaren.

Mijn omgeving verbaast zich keer op keer over het verschillen in gradatie van deze dames.

Ik heb deze vaste scharrels al een tijd. Ik geniet optimaal van hen, doe leuke dingen samen en heb seks. Zodoende heb ik de lusten wel, maar de lasten niet.

Amber zie en sms ik af en toe. Bij haar denk ik aan seks. Toch is het twijfelachtig of ik met haar seks ga hebben. Lisanne zie ik daarentegen vaker. Op het moment dat ik een meisje vaker zie, zoen en lichtelijk betast is ze geüpgraded tot scharrel. Met een scharrel heb ik seks, maar ik sta niet open voor een relatie met haar. Wij genieten beiden volop van het vrijgezellenbestaan.

Met Kim heb ik besloten om, naast seks, ook samen uitstapjes te maken. Zij is mijn kwalitatieve scharrel. Toch geven we elkaar een vrijbrief tot vreemdgaan. We hebben een open relatie. Aan een echte relatie ben ik voorlopig niet toe.

Er dringt een vraag in mijn bovenkamer. Kies ik voor de liefde of kies ik voor de lust? Eén van de belangrijkste tegenstanders voor het kiezen van de liefde is een fenomeen genaamd pandapunten. De pandapunten stammen af van de panda die wordt bedreigd met uitsterven door zijn gebrek aan seksuele lusten. Ik heb het te druk met het vermijden van deze pandapunten om echt moeite te doen voor een relatie. Voor de goede orde: als je een maand geen seks hebt gehad, krijg je één pandapunt.

Voor andere personen geldt een seksloze week als één pandapunt.

Eerlijk gezegd voel ik mij, ten opzichte van mijn twarrel, kwarrel en scharrel, schuldig. Diep van binnen vertelt mijn hart mij dat ik monogaam moet zijn. Tien jaar geleden was ik wel monogaam.

Toen had ik verkering. En maakte ik het uit als ik niet meer ‘verliefd’ was. Ik beloof dat ik mijn leven ga beteren, maar voorlopig zoen ik nog ongestraft met meerdere meisjes.

column

Kwarrels en pandapunten

Jelle Veenstra

06112013 TRAJECTUM#2.0

17

Achtergrond

100 jaar feest op

FOTO: DUNCAN RAWLINSON

18

TRAJECTUM#2.0 06112013

leven en dood

De Partydrug XTC viert zijn 100-jarig bestaan. In 1913 vroeg fabrikant Merck patent aan op de amfetamineachtige stof, maar bracht hem niet op de markt. Een eeuw later is XTC bijna onlosmakelijk verbonden met festivals en de house- en technoscene en heeft de drug al vele miljoenen mensen een onvergetelijke avond bezorgd. Maar de honderdste verjaardag van de drug wordt overschaduwd door te sterke pillen en dodelijke slachtoffers. / / B art van der vaart

>>

06112013 TRAJECTUM#2.0

19

In twee maanden tijd overleden drie mensen na het gebruik van XTC. Begin september stierf een 20-jarige Leidse studente, in augustus werd de partydrug een 27-jarige advocate uit Amsterdam en een meisje van zestien uit Sliedrecht fataal. Afgelopen zomer overleed een 21-jarige man uit Den Bosch nadat hij XTC had geslikt met daarin PMMA. Na dat incident waarschuwde het Trimbos Instituut voor XTC-pillen met verkeerde en hoge doseringen.

TESTEN Daan van der Gouwe, medewerker bij Trimbos, legt uit waarom Trimbos naar buiten trad. ‘PMMA is een heel gevaarlijke stof, die helemaal niet in XTC thuis hoort.

Het gevaar schuilt hem vooral in het feit dat de gebruiker lange tijd niets merkt, waardoor al gauw de neiging ontstaat om meer te gebruiken. Hierdoor bestaat de

kans op overdosering, met de dood als gevolg.’

De doden in het jubileumjaar zorgen voor zoveel ophef dat zelfs de landelijke politiek zich er mee bemoeit. D66-Kamerleden Vera Bergkamp en Magda Berndse vragen de Tweede Kamer om de mogelijkheid om pillen weer te laten testen tijdens festivals.

De tests zijn onder het kabinet Balkenende afgeschaft. Volgens Bergkamp is het in het kader van de volksgezondheid belangrijk dat de kwaliteit van drugs gecontroleerd wordt op festivals. ‘Het laten testen van drugs op feesten zien we als een laagdrempelige gelegenheid. In de jaren ’90 was het testen van drugs op feesten mogelijk. Mede hierdoor daalde het aantal EHBO-bezoeken op feesten van twaalf per duizend feestgangers in 1996 tot acht per duizend in 2002.’

De testen op festivals zouden volgens

Begin september stierf een 20-jarige student door XTC

20

TRAJECTUM#2.0 06112013

Bergkamp kunnen worden uitgevoerd door instanties als de GGD of het Trimbos Instituut. ‘Het moeten in ieder geval instanties zijn die kennis en ervaring hebben op het gebied van drugs.’

Van der Gouwe ziet echter niets in haar voorstel. ‘Er is gewoon een zerotolerancebeleid op het gebied van harddrugs. Het is heel tegenstrijdig als je als festivalganger eerst gefouilleerd wordt op XTC, om vervolgens in een standje je pillen te laten testen. Daarnaast zijn de tests bij lange na niet zo secuur als in de officiële testcentra.’

Zijn collega Floor van Bakkum van verslavingskliniek Jellinek is het met hem eens.

‘Het gaat hierbij om sneltesten, waarbij niet uitgesloten wordt dat de pil onveilig is.’ Ook Van Bakkum ziet een probleem opduiken als het gaat om het zerotolerancebeleid. ‘Ik zie die tests op festivals niet snel terugkomen, ook omdat er agenten in

burger rondlopen.’

Joël (27), student technische bedrijfskunde aan de HU, juicht het idee van D66 echter toe. ‘Heel veel mensen kopen pillen tijdens festivals bij vreemden. Eigenlijk weet je dan niet wat je gaat slikken. Een korte test zou volgens mij veel ellende kunnen voorkomen.’ Zelf zegt hij niet van de service gebruik te zullen maken, als deze weer beschikbaar wordt. ‘Ik heb in heel mijn leven denk ik zo’n zestig XTC-pillen geslikt. Ze waren altijd afkomstig van goede vrienden.

Zij zijn de enige schakel tussen mij en de dealer. Ik weet wat ik koop.’

Koploper Dat de pillen zo eenvoudig te verkrijgen zijn, verbaast Van der Gouwe niet. ‘Er is gewoon een markt van vraag en aanbod.

Als je XTC wilt, kun je het vrij eenvoudig via via verkrijgen. Maar de spookverhalen dat dealers met zakken pillen over de schoolpleinen wandelen, daar geloof ik niet in.’

Joël legt uit dat het inderdaad eenvoudig is om aan pillen te komen, maar dat er wel een proces aan vooraf gaat. ‘Ik moet wel ruim van te voren aangeven wanneer ik de pillen wil. Maar bij mij gaat het vrij gemakkelijk. Ik koop eigenlijk ieder halfjaar met vrienden een grote hoeveelheid in. Dan zit je nooit zonder.’

Het verkrijgen van pillen is dus niet ingewikkeld en dat wordt bevestigd door een publicatie van het Nationaal Kompas Volksgezondheid. Daaruit blijkt dat Nederlandse jongvolwassenen van tussen de 15 en 34

Vijf verrassende XTC-weetjes Een normale XTC-pil bevat zo’n 70 milligram MDMA. Dit jaar zijn er pillen in omloop met 300 milligram MDMA. De werking van XTC is heviger bij vrouwen dan mannen.

De kans op een XTC-verslaving is bijzonder klein.

XTC is in de jaren ‘70 in de Verenigde Staten gebruikt als medicijn om patiënten met psychische klachten gemakkelijker te laten praten.

In de provincie Limburg zijn XTC-pillen het goedkoopst te verkrijgen, voor zo’n vijf euro. In de Randstad wordt regelmatig het dubbele gevraagd.

festivals, waar je bijvoorbeeld voorlichting kunt krijgen over het gebruik van de drug.’

De informatievoorziening is ook volgens haar collega Van der Gouwe voldoende en bovendien erg toegankelijk. ‘De overheid zorgt voor voldoende informatie, die laagdrempelig te verkrijgen is. Er zijn tal van websites, folders en voorlichtingssites voor handen.’ Hij benadrukt dat het gebruik van XTC ook een stukje eigen verantwoordelijkheid is. ‘We mogen er vanuit gaan dat studenten op een leeftijd zijn dat ze bekend zijn met de risico’s.’ Kamerlid Bergkamp maakt zich desondanks zorgen.

Ze denkt dat de overheid een belangrijke rol kan spelen in het beter informeren van de gebruiker. ‘Er zijn steeds meer jongeren

‘Veel mensen kopen pillen tijdens festivals bij vreemden’ jaar oud koploper zijn als het gaat om XTCgebruik binnen de EU, samen met de Tsjechen en de Engelsen. Toch is dat niet zorgwekkend volgens Van Bakkum. ‘In Nederland lopen we echt voorop als het gaat om het onderzoek naar XTC. We zijn heel ver in de professionalisering. Ook op

en jongvolwassenen die XTC slikken. Wij hebben daarom aan staatssecretaris Van Rijn gevraagd welke oorzaken hieraan ten grondslag liggen. Een aantal professionals gaat nu onderzoeken hoe gebruikers effectiever met voorlichting bereikt kunnen worden.’

Onbeschrijflijk Joël maakt zich geen zorgen. Hij kijkt alweer uit naar zijn volgende feestje, waarbij hij het niet kan laten om weer een pilletje te nemen. ‘Het is niet goed, dat weet ik.

Maar stiekem raad ik ieder gezond mens aan om het een keer te proberen.‘ Voor jongeren die nieuw zijn met het gebruik van XTC heeft hij nog wel een belangrijke tip: ‘Gebruik het altijd in een vertrouwde omgeving, bij mensen die het eerder hebben gebruikt. Als je in paniek raakt kunnen zij je adviseren.’

Van Bakkum benadrukt dat het verstandig is om vooral zo lang mogelijk te wachten met het gebruik van XTC. ‘Het is niet goed voor je hersenen en die zijn meestal pas op 24-jarige leeftijd volgroeid. Daarnaast adviseer ik om pillen altijd te laten testen zodat je weet wat je slikt.’ Ook is goed eten en drinken volgens haar van groot belang.

‘Niet alleen voor, maar ook tijdens het feesten. Maar, drink niet te veel: twee glazen water per uur en uiteraard geen alcohol.’ Met al deze tips kan het gebruik van XTC volgens Joël een bijzonder avondje opleveren. ‘Het is een onbeschrijfelijk gevoel. Ken je dat moment dat je van die flitsen ziet voordat je tijdens het college in slaap valt? Dit is een beetje hetzelfde, alleen blijf je nu gewoon wakker, haha.’

De naam van student Joël is om privacyredenen gefingeerd.

06112013 TRAJECTUM#2.0

21

advertentie

column

Rijke goede doelen De armbandjes van Pink Ribbon versierden de afgelopen maand weer vele winkels en armen. Borstkanker stond weer centraal.

Hartstikke goed en begripvol allemaal. Zelf had ik ook bijna weer zo’n bandje om mijn arm hangen. Toch heb ik zo mijn twijfels over deze actie. Bijvoorbeeld als ik kijk naar de directeur van de KWF Kankerbestrijding, die volgens gemiddeldinkomen.nl in 2012 ruim €143.000 bruto per jaar verdiende.

Of de WNF-directeur die een bescheiden €130.000 zag binnenstromen. Vette pot in vergelijking met het gemiddelde inkomen van €22.600 datzelfde jaar. Het is toch helemaal niet de bedoeling om rijk te worden voor zo’n goed doel? Toch gaat minder dan de helft van de Pink Ribbon armbandjes – die €9,95 kosten – daadwerkelijk uit naar onderzoek. Daarom vraag ik mij af: gaat dit niet gewoon op dezelfde manier als bij veel goede doelen?

Ik snap ook wel dat de campagne geld kost en deze gefinancierd moet worden, maar het grootste deel in eigen zak laten verdwijnen, lijkt mij niet helemaal de bedoeling.

De kwestie rondom de schattige asielpoesjes die moeten woden afgeschoten, is er ook een om niet te vergeten. Asielen vragen nu geld om de katten te chippen, zodat de baasjes sneller teruggevonden kunnen worden. Afschieten is dan niet meer nodig. Bijna had ik geld overgemaakt, want ik ben echt een dierenvriend. Als ik de zielige reclames van WNF zie over verwaarloosde dieren in nood, dan breekt mijn hart. En ondanks dat ik een arme student ben, zou ik elke maand een paar euro voor zulke diertjes kunnen missen. Toch is er iets wat mij tegenhoudt: elke keer als ik op het punt sta geld over te maken, bedenk ik dat het grootste deel waarschijnlijk in handen van de directeuren komt. Als ik deze drempel wil overwinnen, zouden er wat meer goede doelen moeten komen die volledig van vrijwillige aard zijn – zoals Stichting Kattenhulp Griekenland. Die vrijwilligers moeten er alleen voor zorgen dat het geld bij elkaar verzameld wordt. Natuurlijk is het zo dat er af en toe geïnvesteerd moet worden, zoals bij de armbandjes. Maar ik geloof nooit dat de kosten meer dan de helft van zo’n sieraad kunnen zijn.

Toch zou ik dan nog steeds met een kwestie blijven zitten: naar welk doel ga ik geld overmaken? Het probleem is dat ik iedereen even zielig vind: de hongerige kindjes in Afrika, door tsunami getroffen landen en die schattige katjes. Gelukkig heb ik nog even om hierover na te denken. Het zal namelijk nog wel even duren voordat er bij een van de goede doelen een lichtje gaat branden.

Melanie Groen

06011013 TRAJECTUM#2.0

23

Gedeelde smart is halve smart 24

TRAJECTUM#2.0 06112013 06112013

cultuur

- Wat? Het Smartlappenfestival in Utrecht - Wie? De Triesto’s, De Anitaas, Sjarrel en Sjaan en nog ruim 70 andere artiesten.

- Wanneer?

Vrijdag 15, zaterdag 16 en zondag 17 november tot het einde van de middag.

- Waar?

Op ongeveer 40 verschillende locaties. Op meerdere plekken worden ook karaokeavonden georganiseerd. In Hoog Catherijne treden smartlappenkoren op zaterdag tussen 14.00 en 16.00 op voor winkelend publiek.

- Wat kost dat?

Helemaal niks. Tenzij je het combineert met een diner.

Verschillende eetcafés bieden tegen een schappelijke prijs Smartlappenmenu’s aan.

Meer informatie is te vinden op www.smartlappenfestival. nl.

FOTO: IVO KNUBBEN

Als de herfst zijn hoogtepunt bereikt en de regen tegen de ramen klettert, is voor smartlappenminnend Nederland het moment aangebroken. Dan komen liefhebbers van het genre samen in Utrechtse kroegen en cafés voor het Smartlappenfestival.

Het grootste festival van Nederland in zijn genre is ook bij studenten geliefd. Op 15, 16 en 17 november worden er in Utrecht weer tussen de twintig en dertigduizend bezoekers verwacht.

‘Het lied van de traan’, zegt Sandra Teune van de organisatie treffend. ‘Dan kun je beter meezwijmelen in de kroeg dan met dertig graden en zon op het strand liggen. Herfstbokje erbij en het feest is compleet.’ Een echt thema heeft het festival niet.

De kracht van het evenement is volgens Teune de verspreiding. ‘In elke kroeg is het gevoel weer anders. In het ene bruincafé staat een man met een accordeon voor tien man te spelen, in een andere kroeg trekt een smartlappenband dan wel weer massaal publiek. Het is voor ieder wat wils.’

De vijf leden van de Triesto’s vormen één van die bands. Vanuit Nijmegen en Arnhem komen de mannen afgereisd om voor Utrechts publiek hun eigen versie van de betere smartlappen te vertolken. ‘We willen het mooie van rock combineren met het mooie van smartlappen’, zegt zanger Paul van Geelen. ‘Daarom spelen we klassiekers als ‘Margherita (Marco Borsato)’ en ‘Patsy (Rein de Vries)’ met gitaarsolo’s en drumklanken.’ De Triesto’s zijn dit jaar te vinden in Stairway to Heaven en Quignon. ‘Het is gaaf dat je in Utrecht het publiek zo van dichtbij kan zien’, stelt Van Geelen. ‘Dat creëert een heel intieme sfeer. Je kunt elkaar zo’n beetje aanraken’.

De naam smartlap is in het leven geroepen door critici in de jaren ’60, die de Zangeres Zonder Naam bekritiseerden. Het is een verbastering van de Duitse woorden ‘Schmachtlappen’ en ‘Schmachtfetzen’.

Een Schmachtlappen was in de Middeleeuwen een kerkelijk doek die het lijden van Christus uitbeeldde. In Nederland is het dus een muziekgenre, dat in de Jordaan groot werd en dankzij André Hazes echt populair is geworden. Nummers als ‘De Vlieger’ en ‘Zij gelooft in mij’ komen halverwege november zeker voorbij.

In feite luisteren de Utrechtse cafégangers dus straks naar de misère van anderen. Van Geelen: ‘Deep Purple noemde hun ‘Child in Time’ ‘the story of a loser: it could be you’. De verhalen van deze nummers zijn gewoon heel herkenbaar. Iedereen kent wel de perikelen in de brugklas. Ziet dat meisje van de havo me staan? Iedereen in Nederland kent de liedjes, welke laag, leeftijd of kleur dan ook.’ // J onathan verhagen 06112013 TRAJECTUM#2.0

25

REPORTAGE ‘Een unieke plek waar je maar één keer in je leven lid van kan zijn’

Het reilen en zeilen van een

‘Meter! Meter! Meter!’ roept een groepje van achter de bar luid. ‘Dit is het piekuur’, tettert één van hen enthousiast. ‘Dan kosten twaalf

biertjes maar vijf euro.’ Trajectum is mee op stap met studentenverenigingen Biton en Spontaan.

26

TRAJECTUM#2.0 06112013

studentenvereniging Op een zachte maandagavond in oktober lijkt de binnenstad van Utrecht een oase van rust, maar niets is minder waar. Achter de muren in de herenhuizen spelen zich luidruchtige taferelen af. Zo ook bij gezelligheidsvereniging Biton. Een groepje leden hangt aan de bar; de een in pak, de ander in spijkerbroek. ‘Meter! Meter! Meter!’ roepen zij plotseling luid terwijl zij roffelen op de tafel. ‘Dit is het piekuur’, tettert één van hen enthousiast. ‘Dan kosten twaalf biertjes maar vijf euro.’ En daar moet natuurlijk op gedronken worden.

Een goede binnenkomer, maar het wordt nog gekker. Er klinkt een luid gerinkel van een bel, wederom afkomstig van de bar.

Iedereen wordt op slag stil en barst vervol-

driehonderd leden kent, terwijl grote verenigingen als Unitas en Veritas – die beiden overigens niet met een reportage in de media willen verschijnen – ruim 1200 leden hebben. Hoewel op een avond als deze lang niet alle leden aanwezig zijn, kan het een dolle boel worden. Logisch dat sommigen zich dan even terugtrekken in de sociëteit. Een trap naar beneden leidt je de rokersruimte in, waar studenten op stoffige banken in een blauwe walm van rook rondhangen. Aangrenzend ligt de keuken en bevindt zich een aantal opslaghokken. Het voelt ietwat benauwend aan, zo onderin de kelder. Toch oogt de ruimte huiselijk door de kleurrijke tekeningen op de deur.

is, is voor praeses ( ook wel voorzitter) Yvonne Verweij (21) het leerzame aspect van een vereniging belangrijk. Zij heeft vanuit haar opvoeding meegekregen dat studentenverenigingen goed zijn voor je toekomst, omdat je veel mensen buiten je studie leert kennen. ‘Mijn ouders zaten ook bij een vereniging en zij hebben mij gestimuleerd om mijn studie Engels tijdelijk stop te zetten om een bestuursjaar te doen. Ik leer bijvoorbeeld om samen te werken, ik kan efficiënter vergaderen en bovendien bouw ik een groot netwerk op.

Een studentenvereniging is voor mij een ➤ unieke plek waar je maar één keer in je leven lid van kan zijn.’

‘Het voelt hier net als een klein dorp’ gens in lachen uit. Dit betekent namelijk dat de aanstichter een rondje moet geven.

Geen lid die daar nee tegen zegt. Roos van Tongeren (22) lacht mee. ‘Dit vind ik juist zo leuk. Als iemand een beetje dronken wordt, dan gebeurt dit.’

Eenzaam op studentenkamer ‘RastaRoos’, zoals ze wordt genoemd door de ‘Bitonezen’, zit al ruim drie jaar bij Biton. Ze wilde graag nieuwe mensen leren kennen en werd daarom lid. ‘Veel studievrienden gingen in het weekend nog naar huis, waardoor ik alleen op mijn kamer zat op zaterdagavond. Terwijl ik juist op stap wilde met vrienden. Toen ik hier kwam, stond er leuke muziek op en speelden we leuke spelletjes. Het voelde net als een klein dorp.’ Dat komt mede doordat Biton

Veilige thuishaven Naast de ‘baravonden’ organiseert Bitonfeestjes als Biton Open Air, maken de leden een verenigingsblad en is er een tuincommissie. Door deze activiteiten zijn leden met elkaar in contact. Dit spreekt Sanne Wouters (19) aan. ‘Tijdens de introductieweken zag ik dat de leden van Biton lijken op mijn vriendengroep van de middelbare school. Daardoor voelde het veilig.’ Deze introductie duurt twee weken en is geen ontgroening, maar je moet wel elke avond aanwezig zijn. ‘Als ik daaraan niet had meegedaan, zou ik zo het diepe in zijn gegooid. Nu kwam ik terecht in een warm bad en leerde ik iedereen kennen.’

Leerzame plek Waar voor Sanne gezelligheid de drijfveer 06112013 TRAJECTUM#2.0

27

Groeiende aanhang Dit jaar is het aantal studenten dat zich inschrijft bij een gezelligheidsvereniging met twaalf procent gestegen. Dit blijkt uit een inventarisatie van De Landelijke Kamer van Verenigingen. Voorzitter Anne Kamp legt uit waarom: ‘De groei heeft alles te maken met de overheidsmaatregelen. Het aantal vooraanmeldingen voor het Hoger Onderwijs in augustus 2013 was zes procent hoger dan in 2012, mede door de dreiging van het leenstelsel. Daarbij komt dat studenten zich bewust zijn van de krappe arbeidsmarkt. Zij willen zich daarom steeds meer ontwikkelen naast hun studie. Een student ontmoet veel mensen bij een studentenvereniging en krijgt zo een uitgebreid netwerk. Bovendien kan een student ervaring opdoen met bestuurs- of commissiewerk.’ Ook spelen verenigingen in op de toenemende studiedruk en overheidsmaatregelen.

‘Studentenverenigingen organiseren vaker studieondersteunende activiteiten, zoals colleges om de kennis bij te spijkeren. Ook zijn er mentoren voor eerstejaars, die begeleiding geven bij hun studie. ’Gezelligheid is nog steeds een grote factor om lid te worden. ‘Juist de combinatie van studeren en gezelligheid maakt een studentenvereniging bijzonder.

Dit hoeft niet ten koste te gaan van je studie, want het is aan jezelf hoeveel tijd je erin stopt.’

28

TRAJECTUM#2.0 06112013

Onverwachts bezoek Terwijl de Bitonezen nog gezellig doorbabbelen in hun sociëteit, stuiten de leden van gezelligheidsvereniging Spontaan op een probleem: de locatie waar zij hun wekelijkse borrel houden is gesloten. Zij hebben geen sociëteit, maar mogen gebruik maken van café Averechts in Utrecht. Tot hun schrik is het glas in de voordeur van hun stamcafé kapot en binnen ziet het er angstaanjagend donker uit. Gelukkig blijkt het mee te vallen: de eigenaar van het café is ziek en daarom is Averechts gesloten. Er klinkt een zucht van verlichting onder de studenten; niets ergs aan de hand.

Vrijwilligerswerk Het feit dat Spontaan geen eigen sociëteit kent, heeft te maken met de kleinschaligheid van de vereniging. Spontaan is sinds 2004 actief en bestaat uit een klein clubje met ongeveer dertig leden. Dat komt deels door het alternatieve karakter van Spontaan: verplichtingen zijn er niet en er worden veel vrijwilligersacties georganiseerd, zoals benefietfeesten en het project ‘Adopteer een Oma’. Dat is wat Heleen van ’t Spijker (25) zeven jaar geleden deed besluiten om lid te worden. Door dit vrijwilligerswerk heeft zij zich kunnen ontwikkelen. ‘Ik heb activiteiten gedaan die ik anders nooit zou doen, zoals een project

waarbij we daklozen hebben geholpen.

Ook ben ik penningmeester geweest en zo heb ik geleerd hoe ik contacten moet leggen, waar ik nog steeds profijt van heb in mijn huidige baan.’

Saamhorigheid Als we eenmaal zijn verhuisd naar een ander café waar we de avond voort kunnen zetten, blijkt hoe flexibel iedereen omgaat met de gesloten deuren van het stamkroeg. Het maakt niet uit waar de leden hun biertje (of kopje thee) drinken. Als zij maar samen zijn. Want natuurlijk houdt Spontaan, zoals een echte studentenvereniging betaamt, ook van gezelligheid, feestjes en bier. Voor het nieuwe lid Lisa Bloem (19) is dit de eerste avond bij Spontaan. ‘Ik ben geen type dat veel drinkt of van sport houdt, dus die verenigingen zijn al uitgesloten. Toch wil ik bij een vereniging, want ik wil mensen buiten mijn studie leren kennen. Dat lukt bij Spontaan goed, omdat het een kleine club is. Ik houd van die persoonlijke sfeer. En de vrijwillige projecten van Spontaan, zoals de benefietevenementen, spreken mij erg aan. Bovendien zijn er geen verplichtingen, waardoor ik mijn eigen tijd kan indelen.’

Unieke momenten Tussen de andere cafébezoekers kletst het kleine gezelschap nog even door, maar rond half twaalf pakken de meeste leden van Spontaan hun spullen. De volgende dag moeten zij ook weer gewoon naar college. Bij Biton blijven de leden echter nog wat langer aan de bar hangen. Zo verschilt dit per studentenvereniging, maar elke vereniging is in wezen hetzelfde: de gezelligheid, ervaringen en connecties zijn van onschatbare waarde. Misschien dat je studie er wat onder lijdt, maar zoals de voorzitter van Spontaan trots vertelt: ‘Ik heb vrienden voor het leven overgehouden aan mijn studentenvereniging. Nooit had ik dit willen missen, dan zou ik werkelijk een ander mens zijn geweest.’ // Marjolein de Wit

LIKE!

Trajectum volgt trends, hypes en andere rariteiten. Ditmaal de trend crocoonen, geliked door redactielid Tara Beck.

Crocoonen it is!

De winter staat weer voor de deur en dat betekent koude donkere dagen waarbij we het liefst met een kop warme chocolademelk en een dekentje op de bank zitten. Of toch niet? Als het aan de nieuwe najaarstrend ligt, worden we anno 2013 wat actiever. We gaan namelijk crocoonen.

Breien, Stop maar met de latte macchiato knutselen, schilderen, als het maar creatief is. of andere koffievariantjes, we’ve got bubble tea now!

Crocoonen komt van het Engelse woord cocoonen. Je binnenshuis terugtrekkenOftewel: om te ontspannen. fruitthee of melkthee met Maar dan wel op een creatieve manier, vandaar crocoonen. Er zijn ontelbaar veel balletjes variaties gemaakt van deze van tapioca en ouderwetse manier om het najaar door te komen. Breien, haken, koken, schilderen of fruitgelei. zelfs In de jaren tachtig pottenbakken. Na een drukke schooldag achter de laptop willen we het liefst creatief zijn. Hettheesalons en bedachtbezig in Taiwanese is dé manier om even te ontsnappen aan de moderne technologie die ons dagelijks bezighoudt. al jaren knetterhip Toch in Zuidoost-Azië. gaan we niet geheel offline. Social media speelt namelijk ook een rol binnen deze trend.

Als we eensinds de zomer In Utrecht zitten taart hebben gebakken of een zelfgebreide muts hebben gemaakt, willen we dat natuurlijk wel tea shops, onder twee bubble kunnen delen met vrienden en bekenden. Door te sharen en te liken delen we onze andere creativiteit met de op de Mariaplaats.

Een buitenwereld. beker heb je vanaf 3 euro. Er zijn 250 smaken mogelijk en let op: Dus haal je Prittstiften, breiwol, kwasten en andere gerei er maar bij en steek de handen uit de caloriearm is het niet. ’s Winters mouwen, want deze winter gaan we crocoonen! // TARA BECK lekker warm, ‘s zomers met ijsblokjes. //

TS

Ook iets le uks gespo t?

Laat het d e redactie weten! tirzah.sch nater@hu.n l

06112013 TRAJECTUM#2.0

29

30

TRAJECTUM#8 TRAJECTUM#2.015012013 06112013

WERK AAN DE WINKEL Utrecht bouwt aan de toekomst van de stad rondom het Centraal Station, voor veel reizigers een belangrijke plek. Ruim 241 duizend bezoekers lopen dagelijks door de stationshal. Daaronder veel studenten die via Utrecht Centraal richting hun faculteit reizen.

De metamorfose krijgt langzamerhand vorm, maar op sommige plekken is de sfeer nog ver te zoeken.

06112013 15012013 06112013TRAJECTUM#2.0 TRAJECTUM#2.0 TRAJECTUM#8

31

32

TRAJECTUM#2.0 06112013

06112013 TRAJECTUM#2.0

33

STUDIES

Volle klassen bij Minder bekende studies als optometrie en schrijftolk krijgen steeds meer aanmeldingen. Waarom zou je ‘gewone’ verpleging studeren als er de mogelijkheid is om je te specialiseren op juist één onderdeel van het menselijk lichaam? En waarom zou je kiezen voor de ‘gewone’ studie communicatie als je specifiek wilt communiceren met doven?

Nancy Hartgring is manager oogzorgopleidingen van de faculteit Gezondheidszorg en ziet dat de HU opleiding optometrie drukker wordt. ‘Er zijn dit jaar maar liefs bijna tweehonderd eerstejaars!’ Tijdens de studie leer je het oog onderzoeken op oogziekten en afwijkingen. Je schrijft een behandeling voor of verwijst de patiënt door naar de oogarts. De opleiding is relatief jong en vult het gat op tussen opticien (MBO) en oogarts (Universitair). ‘We hebben geen numerus fixus en laten dus iedereen toe tot de studie Optometrie’, vertelt Hartgring. ‘De opleiding wordt volgens mij populairder, omdat er enorm veel werk is in dit vakgebied. Het grootste deel van onze studenten gaat werken in de optiekbranche, begint zelf een onderneming of gaat aan de slag in een ziekenhuis. Daar doen ze dan bijvoorbeeld de voor- en nacontroles. Het vak optometrie krijgt daarnaast steeds meer naamsbekendheid. Opticiens hebben tegenwoordig bijna allemaal ook een optometrist in dienst, dat was vroeger niet zo. Wat ook mee zou kunnen spelen bij de populariteit is dat sommige studenten, bijvoorbeeld met een bepaalde religie, een studie in de gezondheidszorg zoeken waarbij ze iets kunnen toevoegen aan de samenleving, maar dan zonder fysiek contact. Goed kun-

34

TRAJECTUM#2.0 06112013

nen zien is enorm belangrijk en als je mensen hierbij kunt helpen geeft dat heel veel voldoening.’

‘Optometrie is een vrij lastige studie’, geeft Hartgring toe. ‘Het is in het buitenland ook een Universitaire opleiding. In het eerste jaar valt bijna de helft van de studenten bij ons af. Dit omdat de opleiding erg bèta en technisch is. Er is ook een wiskunde-eis. De tweede reden is dat veel studenten hier komen zonder dat ze zich goed georiën-

praktijk veel worden afgewisseld.’

De 19-jarige Anneloes van Beusekom is eerstejaars student optometrie en merkt dat de studie drukker wordt. ‘Momenteel zit ik met 32 andere studenten in een klas. Best wel vol dus. Maar niet iedereen komt naar iedere les, dus gelukkig zit niet elke les stampvol. In mijn omgeving merk ik trouwens niet dat de studie populairder wordt.

De meeste mensen weten wel dat de studie iets met ogen te maken heeft, maar hebben er verder nooit van gehoord.’

‘In vier jaar tijd kun je twee diploma’s halen’ teerd hebben op wat de studie en het beroep nou eigenlijk precies inhouden. Veel studenten denken: het is de gezondheidszorg, je hebt veel kans op een baan en kunt een eigen onderneming starten, maar de zwaarte van de studie onderschatten ze dan. Om dit te voorkomen wordt het volgend jaar verplicht om tenminste één open dag te bezoeken voordat je als student mag beginnen aan de studie. Ondanks dat veel studenten afvallen is het een enorm leuke en interessante studie waarbij theorie en

Voordat Anneloes begon aan de studie optometrie, deed ze eerst twee jaar sociaal pedagogische hulpverlening (SPH). ‘Dit vond ik toch niet zo leuk, dus ben ik op het internet op zoek gegaan naar een andere studie. Toen ik optometrie tegen kwam, sprak deze studie mij gelijk aan omdat het én technisch én medisch én sociaal is. Vooral de praktijk vind ik tot nu toe erg leuk! De theorie, medische fysiologie, is ook interessant maar wel heel erg pittig. Ik ben echt wel een paar uur per dag kwijt aan thuis

de onbekende namen leren en opdrachten maken. Je moet het hele lichaam van binnen naar buiten kennen. Als er bijvoorbeeld iets fout is met je nieren, kan dit ook overslaan op de ogen.’

Om een zakcentje bij te verdienen is Anneloes op zoek gegaan naar een baantje dat aansluit bij haar studie. ‘Ik heb sinds vorige week een bijbaan in een optiekzaak als verkoopmedewerkster. Als eerstejaars is het erg leerzaam en leuk om zo’n aansluitend bijbaantje te hebben. Je krijgt cursussen vanuit de optiekzaak en daarnaast verdien je er nog iets mee. Als ik klaar ben met mijn studie wil ik ook graag in een optiekzaak beginnen en daarna misschien zelfs wel doorstromen naar een ziekenhuis.’

SCHRIJFTOLK Een andere studie die erg in trek is, is de studie schrijftolk aan de faculteit educatie.

‘Vorig jaar hadden we ongeveer elf eerstejaars, dit jaar zijn het er al 27’, vertelt Hans Post. Hans Post is één van de opleidingsmanagers van het Instituut voor Gebaren,Taal & Dovenstudies en ondanks dat de studie nog maar zes jaar bestaat, ziet hij dat er meer animo komt voor de studie. ‘Als schrijftolk ben je heel breed en flexibel inzetbaar. Bijvoorbeeld bij privégesprekken, ondertitelingen, op het werk, maar ook op grote congressen. Een schrijftolk zet het gesproken woord om in geschreven woord.

Niet alleen voor doven, maar bovenal voor slechthorenden en mensen die plots doof zijn geworden. Mensen die plots doof zijn geworden, beheren de gebarentaal natuurlijk nog niet gelijk. Een schrijftolk kan ongeveer spreeksnelheid bijhouden en typt dit op een speciaal toetsenbord dat werkt met grepen in plaats van letters. Een gebarentolk gebruikt echt een andere taal, gebaren, om de informatie over te brengen, als schrijftolk gebruik je gewoon Nederlands.’

Volgens Post is iedereen welkom bij de studie schrijftolk, maar niet iedereen is ge-

schikt voor de studie. Studenten die niet graag achter hun laptop vandaan komen, kunnen beter niet beginnen aan de studie schrijftolk. Je bent namelijk ook veel bezig met het hebben van interactie met de cliënt. ‘Studenten krijgen daarom niet alleen vakken als tolkvaardigheden, gebarentaal, taalwetenschappen en Nederlands, maar ook het vak interactie’, vertelt Hans Post.

‘De studie duurt twee jaar en dat is ideaal voor studenten die bijvoorbeeld van het MBO komen en geen zin hebben in nog eens een vier jaar durende studie. Maar we horen ook geluiden dat de opleiding iets langer mag duren omdat het zo pittig is.

Toch is de duur van twee jaar wel mooi, dan kun je namelijk vrij snel beginnen met werken of desnoods nog twee jaar doorstuderen en een diploma Nederlandse gebaren tolk halen.’

Milou Hommes is zo’n student die na twee jaar schrijftolk is doorgestroomd naar de opleiding Nederlandse gebaren tolk. In

september begon Milou aan de nieuwe studie, maar ze is ook nog actief bij de studie schrijftolk. Ze is namelijk lid van de Gemeenschappelijke Opleidingscommissie, helpt bij open dagen van de studie schrijftolk en kent zo alle ins en outs. ‘Toen ik begon aan de studie schrijftolk waren er zeventien eerstejaars. Dit jaar zitten de eerstejaars met 27 studenten in de klas. Het aantal aanmeldingen is dus flink toegenomen. Ik denk dat dit komt doordat de overheid de studiefinanciering eruit wil gooien en deze studie maar twee jaar duurt. Daarnaast is er heel veel werk in de schrijftolkbranche, de doelgroep van slechthorende mensen blijft groeien, en krijg je met een diploma gelijk een vol uurtarief van ongeveer €48 bruto. Wat misschien ook een reden is voor sommige mensen om schrijftolk te gaan studeren, is dat je in vier jaar tijd twee diploma’s kunt halen. Die van schrijftolk en die van Nederlandse gebaren tolk. Maar dat moet je wel echt willen, want het is best zwaar!’ // AFRA DE LEEUW 06112013 06112013TRAJECTUM#2.0 TRAJECTUM#2.0

35

advertentie

Als ik het Youtube-filmpje ‘Ultimate Dog Tease’ uitzet, kijk ik met angst en beven rechtsonderaan het beeldscherm. ‘2:58 AM’, meldt de onverbiddelijke klok op mijn laptop. Hoe heeft het weer zover kunnen komen?

Diezelfde maandagavond had ik een bezoek gebracht aan de sessie ‘Een jaar offline’, waarbij student Journalistiek Bram van Montfoort vertelde over zijn jaar zonder internet en smartphone. Een uur na afloop vond ik mezelf weer achter mijn bureau, met acht tabbladen open. Verdwalend tussen de Facebookposts, filmfora op IMDB en nutteloze sportnieuwtjes. Verdwaald in het eindeloze doolhof dat internet heet.

Een verslaving wil ik het niet noemen. Als ik een voetbaltraining afwerk, hoor ik de geluiden van Facebookmeldingen nog niet in mijn hoofd. De therapie zou me ook veel te veel geld kosten.

Een ziekenhuis in het Amerikaanse Pennsylvania vraagt een slordige veertienduizend dollar voor een tiendaagse behandeling voor internetverslaving. In Japan worden volgend jaar voor kinderen de eerste offline kampen georganiseerd.

Twee jonge mensen haalden het nieuws met een andere oplossing. Een jaar langwegblijven van het internet. Technologisch journalist Paul Miller (27) van blog ‘The Verge’ volgde in mei 2012 het voorbeeld van de 26-jarige Van Montfoort. Beiden beseffen nu dat ze niet zonder internet kunnen. Van Montfoort vanwege praktische redenen. De student slaagde er niet in om een stage te regelen. Kranten konden hem niet vrijstellen van het gebruiken van internet. En toen een Colombiaans meisje hem om zijn lievelingsnummer vroeg, kon hij niet even snel Youtube openen op zijn mobieltje. ‘Toen heb ik uit nood maar het Wilhelmus geneuried’. Miller ontdekte juist dat het internet een dusdanig grote rol in zijn leven had aangenomen, dat het een deel van zijn persoonlijkheid bepaalde. Miller miste de interactie met andere internetgebruikers, waardoor hij tijdens zijn offline periode zelfs in een sociaal isolement raakte.

Miller is niet de enige voor wie de wereld offline en online vloeiend door elkaar heen lopen. Genoeg vakantiegangers denken bij het maken van een foto meteen aan het commentaar dat ze bij thuiskomst op hun wall zetten. Het is een vaststelling die me verontrust. Ook bij mezelf merk ik dat het internet me in de greep heeft. ‘Na de zomervakantie blijf ik boeken lezen en laat ik de laptop vaker staan’, zei ik nog zo tegen mezelf. En toch zat ik daar, om bijna drie uur ’s nachts, te kijken naar een pratende hond op Youtube.

column

2:58 AM

Jonathan Verhagen

06011013 TRAJECTUM#2.0

37

DRIVE

Bart Boonstra (28)

Acteur // Zanger // Presentator // Freelance docent aan de HU

Is sinds 2007 een bekend gezicht op de Nederlandse televisie. Deze alleskunner, onder meer bekend van Popstars en Secret Story, tekende recent een contract bij Nickelodeon waar hij het kinderprogramma Nick Battle presenteert. Hierdoor heeft hij het lesgeven op de HU tijdelijk op een lager pitje zet. ‘Ik wil zoveel mogelijk dingen doen in dit leven.’ 38

TRAJECTUM#2.0 06112013

Samen met Robi n Zijlstra werd Ba rt in 2010 een muz ikaal duo. Samen trokken zij in ve rschillende gele genheden door het land.

O

NERD ‘De afgelopen drie jaar heb ik als freelancedocent regelmatig lesgegeven op de HUfaculteit Communicatie en Journalistiek. Ik geef vakken zoals Photoshop en Indesign, geleerd tijdens mijn opleiding mediatechnologie. Het geeft mij een enorme kick als ik bij mensen een lichtje kan laten branden. Dat is ook waarom ik lesgeven leuk vind. Lekker sparren met studenten en dingen uitleggen.

Ook al kennen ze mijn gezicht, in de omgang blijven ze hetzelfde. Voorlopig stop ik er even mee nu ik heb getekend bij Nickelodeon, maar dat is zeker niet definitief. Ik ben altijd een beetje een nerd geweest. Alles met techniek, programmeren en gadgets vind ik interessant. Ook tijdens mijn huidige activiteiten heb ik nog veel profijt van mijn studie. Momenteel ben ik als dagvoorzitter bezig met het organiseren van de techniekdagen op de HU. De hogeschool gaat op middelbare scholen voorlichting geven en leerlingen helpen bij hun profielkeuze. Ik probeer ze enthousiast te maken voor de technische vakken.’

cteur s ok als a

taat Ba

rt zijn

In 2011 p resentee rde Bart program het reali ma Secre ty t Story o p NET5. . je mannet

ANDAMAN

‘Voor mij is reizen de ideale manier om de batterij weer op te laden. Na een vakantie kan ik er vaak weer helemaal tegenaan. Zowel de landschappen als culturen trekken me enorm. Gewoon backpakken of, als ik even geen zin heb, lekker met het vliegtuig. Ik gebruik de verre landen en andere culturen vaak om bepaalde dingen te relativeren. Als

‘Het geeft mij een enorme kick als ik bij mensen een lichtje kan laten branden’ je mensen in India ziet die met zó weinig toch gelukkig zijn. Daar put ik kracht uit. Een bijzondere herinnering is mijn bezoek aan de Andaman-eilanden in de zee tussen India en Thailand. Na een studiereis van mijn opleiding mediatechnologie naar India besloot ik

varen. Een nog onaangetast gebied. Daar heb ik tijd gehad om over mijn toekomst na te denken. Toen dacht ik: dít wil ik met mijn leven. Dat vergeet ik nooit meer. Een paar jaar geleden had ik bijna Peking Express gepresenteerd. In mijn ogen het ultieme reisprogramma. Dat is een droom, net zoals het meedoen aan Expeditie Robinson.’

MULTIFUNCTIONEEL ‘Ik zie het niet als een nadeel dat ik op meerdere vlakken inzetbaar ben. Het kan best zo zijn dat je verder komt als je je specialiseert, maar ik ben tevreden met het werk dat ik nu heb. Op dit moment zie ik mezelf als presentator, maar als er weer iets anders op mijn pad komt ga ik daar weer vol voor. Ik doe wat ik leuk vind, en dat zijn veel verschillende dingen. Zoveel mogelijk doen in het leven is belangrijk. Mijn nieuwe programma Nick Battle is het leukste wat ik tot nu toe heb gegaan, het werken met kinderen ligt mij wel.

Het is heel dankbaar werk om de wens van een kind uit te laten komen.’ // P aul van B eem

06112013 TRAJECTUM#2.0

39

onderwijs

LUISTEREND oor

Met de nieuwe campagne ‘100%’ willen de vertrouwenspersonen van de Hogeschool Utrecht laten weten dat ze klaar staan voor studenten en medewerkers binnen de HU. Ze willen hen op verschillende manieren een luisterend oor bieden. Maar wat doen zij nou precies?

Sinds dit collegejaar liggen er door de faculteiten moderne kaarten met daarop de tekst ‘100% vertrouwelijk’ verspreid. Op die manier proberen de vertrouwenspersonen iedereen te bereiken. Sandra van Dillen, vertrouwenspersoon aan de FCJ: ‘We zagen de meldingen afgelopen jaar eerder toedan afnemen, waardoor we inzien hoe belangrijk het is om onze hulp onder de aandacht te brengen.’ Hettie Siemons, vertrouwenspersoon aan de FE, zegt dat het wel de bedoeling is om op de achtergrond te blijven. ‘We zijn zichtbaar, maar schreeuwen niet van de daken: ‘Jongens, kom bij ons!’ Wel is iedereen welkom.’

AGRESSIEVE STUDENTEN In gevallen van pesterijen, geweld, discriminatie of seksuele intimidatie moeten studenten voor hun eigen bestwil op zoek gaan naar hulp. Voor sommige studenten een lastige opgave, voor de vertrouwenspersonen de kans om iemand te helpen. Maar niet alleen studenten zijn slachtoffers. Soms trekt een docent door hun toedoen aan de bel. Zo was een student het vorig jaar niet eens met de beoordeling van een docent.

‘Op een gegeven moment voelde hij zich bedreigd en klopte bij mij aan’, vertelt Van Dillen. ‘De student zat achter de docent aan, tot ontmoetingen op de gang aan toe.

De docent moest letterlijk wegsprinten.

Uiteindelijk heb ik er via de leidinggevende voor kunnen zorgen dat de student aan een andere docent werd gekoppeld. Die docent

40

TRAJECTUM#2.0 06112013

heeft hem duidelijk kunnen maken dat er sprake was van een professionele beoordeling.’ Ook op de FE krijgt Siemons soms docenten over de vloer die een student niet vertrouwen. ‘In zulke gevallen is er vaak sprake van agressie. Docenten kunnen zich behoorlijk angstig voelen’, zegt ze.

PESTEN Studenten denken vaak dat hun situatie niet ernstig genoeg is om naar de vertrouwenspersoon te stappen. Van Dillen: ‘Zo denken ze bijvoorbeeld dat het normaal is om gepest te worden, dat het erbij hoort. Maar dat is absoluut niet het geval en de vertrouwenspersonen staan dan ook zeker klaar om te helpen. Afgelopen jaar was er een heftige situatie via social media aan de gang.

Studenten bedreigden elkaar via Twitter.

Tegenwoordig denken ze dat alles mag. Zo zou je in een groepsapp gewoon scheldwoorden tegen elkaar mogen gebruiken.’

Siemons maakt ook zulke situaties mee: ‘Er zijn dan onderling spanningen. Een student durfde bijvoorbeeld niet goed meer de klas in. Hij voelde zich gepest door zijn medestudenten. Dat is heel naar.’

DERDE KEUS Ondanks dat de vertrouwenspersonen er voor iedereen zijn worden problemen vaak al opgelost met een SLB’er of studentendecaan. ‘Als een student bij de vertrouwenspersoon terecht komt, is er vaak wat ernstigers aan de hand. Zoals bedreigingen of

stalkers, zegt Van Dillen. De vertrouwens personen bemiddelen dan tussen de verschillende partijen. Het kleine aantal studenten dat bij Emi Stikkelman, vertrouwenspersoon HU Diensten, aanklopte, konden geen hulp bij hun SLB’er vinden.

Stikkelman: ‘De SLB’er was zelf ook half in het incident verwikkeld, waardoor ze er niet samen uit konden komen. Naar een decaan zijn ze niet geweest. Ze voelden na het zien van mijn foto meer affiniteit met mij door mijn jongere leeftijd. Dat is het mooie, je kunt zelf kiezen bij wie je terecht wilt.’

Siemons ziet ook dat problemen vaak al met de SLB’er of decaan worden opgelost. Ze vertelt: ‘Toch sturen SLB’ers studenten wel eens naar de vertrouwenspersoon door. In situaties waarbij de student zich verkeerd beoordeeld voelt of als de student de studiefinanciering mis lijkt te lopen, verwijs ik diegene juist door naar een decaan. Die noteert zulke gevallen en kan maatregelen nemen.’

Zo ging Stefan (19), student aan de FEM, niet naar een vertrouwenspersoon, maar naar zijn SLB’er en decaan. ‘Vorig jaar oktober is er bij mijn moeder een hersentumor geconstateerd. Al snel moest ze geopereerd worden. De eerste operatie was in mijn eerste tentamenweek. Doordat de situatie nogal heftig was, ging ik naar mijn SLB’er. Zij verwees me door naar de decaan, zodat ook zij op de hoogte van de situatie was. De decaan zou ervoor zorgen

dat ik het jaar alsnog zou halen als de gebeurtenis negatieve gevolgen voor mijn studie zou hebben. Een tijd lang liet ik weten hoe het thuis ging en hoe mijn studieresultaten waren. Gelukkig gaat het nu weer goed met mijn moeder en heb ik het jaar gehaald’, vertelt hij. Stefan vindt dat zijn SLB’er en decaan hem genoeg hulp boden en heeft daardoor nooit aan een vertrouwenspersoon gedacht. ‘Eerlijk gezegd wist ik niet eens dat we die op school hebben, ik dacht dat een decaan die functie vervulde.

Vooral mijn SLB’er heeft een belangrijke rol gespeeld. Met haar heb ik een goede band, daarom ga ik voor problemen eerst naar haar. Ik ben niet iemand die naar een onbekende toestapt. Voor mensen die hier wel behoefte aan hebben zijn vertrouwenspersonen een uitkomst, denk ik.’

STAP VOOR STAP Nadat de vertrouwenspersoon is aangesproken, wordt er in verschillende stappen te werk gegaan. Allereerst wordt er een luisterend oor geboden. Daarna kunnen er ge-

sprekken met de andere partij worden geregeld en voorbereid. Meestal blijft het bij deze twee stappen. ‘Helpen doe ik niet op een handje-vasthouden-manier, maar op de oplossingsmanier. Eerst mag de klant een uur lang alles eruit gooien. Daarna praten we over verwachtingen: wat heb je nodig en wat kan ik doen?’, zegt Stikkelman.

Wanneer er vervolgens nog steeds geen oplossing is gevonden, gaan de vertrouwenspersonen bemiddelen tussen beide partijen. Is dit nog niet genoeg, omdat de klager het gevoel heeft dat hem wat ernstigs wordt aangedaan, dan is de volgende stap de juridische kant van het verhaal. Zo wordt er contact gelegd met de ombudsman of worden er niet-juridische stappen genomen, zoals naar een studentenpsycholoog of slachtofferzaken. Als de klacht heel heftig is, wordt er contact opgenomen met politie en/of justitie. Van Dillen: ‘We hebben wel eens een student op de FCJ gehad die sterk onder druk stond om een huwelijk aan te gaan. Er was sprake van bedreiging en opsluiting. De familie wilde niet dat ze

studeerde en was het niet eens met haar levenswijze. We moesten zorgen dat er beveiliging op de faculteit was. Op een gegeven moment was er zelfs politiesurveillance nodig. Hiervoor moesten we als vertrouwenspersonen nauw samenwerken met de decaan.’

100% VERTROUWELIJK Van begin tot eind is de vertrouwenspersoon er om begeleiding te bieden. Zonder toestemming mag hij of zij met niemand praten over de situatie. Degenen die de klacht te horen krijgen, zijn ook verplicht te zwijgen. ‘Ik vind het belangrijk dat iemand zijn verhaal kwijt kan. Vaak is de klager daar al mee geholpen. Een scheidsrechter ben absoluut niet’, zegt Van Dillen. Stikkelman is het helemaal met haar eens: ‘Ik ben er niet om een oordeel te vellen en ik check ook niet of alles klopt. Ik geef gewoon steun.’

Uiteindelijk draait het vooral om één ding: begrip. ‘Als dat lukt, geeft dat ons zeker voldoening’, besluit Siemons. \\ MELANIE GROEN

06112013 TRAJECTUM#2.0

41

42

TRAJECTUM#2.0 06112013

Is het jou wel eens overkomen? Loop je met een mandje vol boodschappen door de Albert Heijn te sjokken, kijkt er plots iemand mee over je schouder wat er allemaal in ligt. Niet? Mij ook niet. Het interesseert namelijk helemaal niemand of jij ’s avonds na de boodschappen broccoli of een pizza in de koelkast legt. Alleen de Consumentenbond vindt het blijkbaar een big issue. Die luidde onlangs de noodklok, omdat de AH bonuskaarten zo lek als een winkelmandje blijken te zijn. So what? Het enige wat anderen online op de website van de AH met het nummer van een bonuskaart kunnen bekijken, als ze een verloren bonuskaart hebben gevonden, zijn de aankopen van de eigenaar van de bonuskaart. Geen naam, geen adres, geen bankgegevens, niets. Niemand kan een gevonden bonuskaart koppelen aan een naam of adres. En al zou dat wel kunnen, dan mag men best weten dat ik een doorsnee zwerfstudent ben met een budget lager dan dat van een vakkenvuller.

De Consumentenbond ziet de makkelijk te kraken bonuskaart van de AH dus als een groot probleem. ‘Naast onschuldige dagelijkse boodschappen staan er vaak privézaken tussen iemands aankopen’, verklaart een woordvoerder van de Consumentenbond. ‘Niemand wil dat uitlekt hoeveel sigaretten of condooms hij koopt, of dat onlangs een zwangerschapstest is aangeschaft.’ Waarop een woordvoerder van de AH antwoordde: ‘De Consumentenbond schetst situaties waarin op een frauduleuze manier gegevens van een ander verkregen zijn. Vervolgens wordt daar op onrechtmatige wijze gebruik van gemaakt. Wij vinden dat zij consumenten onnodig ongerust maken.’ De hele privacykwestie die al een tijdje speelt in Nederland begint nu wel een beetje door te slaan. Al zou ik extra large, naar ananas smakende condooms kopen, we leven in 2013. Niemand die het ook maar iets interesseert. En AH, ik word niet onnodig ongerust gemaakt, maar onnodig geïrriteerd. Dat mag best gezegd worden.

Liever heb ik dat er voor gezorgd wordt dat mijn telefoongesprekken niet onderschept worden door de Amerikaanse inlichtingendienst NSA. Ondanks dat ik geen geheimen heb voor Amerika, lijkt het mij niet nodig om stiekem te luisteren naar wat ik met mijn vriend bespreek. En al helemaal niet door een land dat ver van Nederland vandaan ligt. Telefoongesprekken vind ik namelijk wel wat persoonlijker dan boodschappen bij de Albert Heijn.

Dus Consumentenbond, als je zo graag wilt klagen over een privacykwestie, ga je dan maar met het aftappen van Nederlands telefoonverkeer bezig houden. En laat de bonuskaarten voor wat ze zijn. Fraudegevoelig en wachtwoordloos. Dan kan ik mijn bonuskaart nog eens een keer per ongeluk bewust bij premier Mark Rutte laten liggen, denkt hij wel vier keer na voordat hij de studiefinanciering eruit gooit.

column

Boodschappen op straat

Afra de Leeuw 06112013 06112013TRAJECTUM#2.0 TRAJECTUM#2.0

43

Achtergrond

religie onder jongeren De leegloop van kerken, het proces is al jaren gaande. Vooral onder jongeren lijkt het geloof steeds minder belangrijk. Is de jeugd tegenwoordig daadwerkelijk minder met religie bezig, of is de manier van geloven simpelweg aan het veranderen?

Daan van den Born van de christelijke studentenvereniging C.S.F.R. en Erik Munneke, oprichter van de Utrechtse Studentenkerk, delen hun inzichten.

In een artikel op ThePostOnline in juli van dit jaar wordt gesteld dat jongeren tegenwoordig niet echt gelovig meer zijn. Ze gaan uit, drinken, roken en gebruiken drugs. Als deze trend zich voortzet, dan zijn er volgens de auteur in 2030 geen jongeren meer die hun geloof serieus beoefenen.

Daan van den Born van de christelijke studentenvereniging C.S.F.R. in Utrecht is het hier niet mee eens. ‘Natuurlijk hoor je verhalen dat kerken leeglopen, en dat zal deels ook wel kloppen. Maar in onze stu-

dentenvereniging zie je dat in ieder geval niet terug in het aantal leden. Sterker nog, wij zijn de afgelopen jaren zelfs iets gegroeid.’ Van den Born stelt wel dat de manier waarop geloof wordt uitgeoefend aan het veranderen is. ‘Het heeft niet meer per se te maken met op zondag naar de kerk gaan. Het gaat erom hoe men in het leven staat, hoe je met je medemens omgaat, en met ethiek.’ Van den Born vertelt dat ook kerken meegaan in deze verandering. ‘Ik zie in Utrecht een trend bij de kerken waar onze leden heen gaan. Deze kerken zijn op een hedendaagse manier bezig met ge-

loof. Studenten en jongeren worden daar op een intellectuele manier uitgedaagd. Je hoeft niet zomaar alles aan te nemen wat je wordt verteld, kritische vragen worden juist aangemoedigd. Dat was vroeger wel anders. Ik ben ervan overtuigd dat jongeren, vooral studenten, in het verleden een spanning tussen geloof en wetenschap hebben ervaren. Ik ben blij dat dit aan het veranderen is.’

Jongeren lijken inderdaad op zoek te zijn naar een hedendaagse manier van geloofsuitoefening. De tijd van achterhaalde preken en ouderwetse psalmen lijkt voorbij.

Een voorbeeld hiervan is de Utrechtse Studentenkerk, die in 2001 werd opgericht door Erik Munneke. Hij kwam tijdens zijn studententijd tot geloof en wilde een plek creëren waar niet-christenen ook welkom zouden zijn en waar kritische vragen geaccepteerd werden. ‘Er waren toentertijd nauwelijks kerken die aan die eisen voldeden’, aldus Munneke.

Maar wat onderscheidt de Studentenkerk precies van andere kerken in ons land? Volgens Munneke is het antwoord daarop te vinden in de doelgroep. ‘Wij richten ons tegenwoordig vooral op studenten en jonge professionals. Daarnaast focussen we ons op het aanspreken van mensen die geen christelijke achtergrond hebben. De

44

TRAJECTUM#2.0 06112013

minder of anders? meeste kerken richten zich juist op diegenen die dat wel hebben. Mensen die niet gelovig zijn opgevoed maar wel benieuwd zijn naar wat het geloof precies inhoudt, zijn bij ons dus van harte welkom. Als gevolg hiervan zijn er in de twaalf jaar dat we bestaan al honderd studenten geweest die de keuze hebben gemaakt om christen te worden.’

De Studentenkerk is volgens Munneke op een moderne manier bezig met het geloof.

Dit zou vooral te zien zijn aan de activiteiten, de zondagsmis en de muziek. Zo begint de mis, of de zondagviering zoals het bij de Studentenkerk heet, om elf uur in plaats van om tien uur ‘s ochtends, zoals bij andere kerken gangbaar is. ‘Op die manier krijgen de jongeren de kans om uit te slapen. We zijn realistisch, zaterdagavonden kunnen voor jongeren en studenten vaak laat worden. Daarnaast wordt er gebruik gemaakt van vlotte muziek, zoals Hillsong United. Dat is de bekendste christelijke band in de wereld. Dat soort muziek spreekt onze doelgroep aan.’

Toch lijkt het stereotype van de hedendaagse rokende en drinkende student op het eerste gezicht niet samen te gaan met het geloof. Daan van den Born vindt echter dat christelijke studentenverenigingen het beste van beide werelden bieden. ’De twee pijlers van de C.S.F.R. zijn studie en amicia, oftewel vriendschap. Het gaat erom dat we actief bezig zijn met het geloof en onze levensbeschouwing. Tegelijkertijd wordt er veel aandacht besteed aan het studentenleven, waarbij vriendschappen, gezelligheid en borrels een grote rol spelen.’

Toch zijn er duidelijke verschillen zichtbaar tussen de C.S.F.R. en andere studentenverenigingen. ‘De christelijke grondslag speelt bij ons natuurlijk een grote rol’, vertelt Van den Born. ‘Er worden veel activiteiten georganiseerd die met geloof en zelfverrijking te maken hebben. Zo maakt

iedereen van onze vereniging deel uit van een bijbel- en studiekring. Daar leren we stukjes uit de bijbel, lezen we literatuur en zijn we bezig met wereldbeschouwing.

Daarnaast zijn er altijd borrels, die niet verplicht zijn maar wel erg leuk.’

Deze borrels gaan er echter anders aan toe dan bij andere studentenverenigingen. ‘De balans ligt bij ons iets anders, er ligt minder nadruk op feestjes. Heel erg dronken zijn, dat wordt bij ons dan ook niet verheerlijkt. Men maakt over het algemeen vaak stomme fouten wanneer ze dronken zijn en

behoort tot het privéleven. Toch kan ik met enige zekerheid zeggen dat de meeste leden na een feestje niet met elkaar het bed in duiken. Dat heeft met de christelijke levensstijl te maken.’

‘Onze borrels zijn niet verplicht maar wel erg leuk‘

Het lijkt er dus op dat het geloof onder jongeren niet verdwijnt, maar simpelweg plaatsmaakt voor een moderne versie ervan. Een versie met meer keuzevrijheid en waar plaats is voor wetenschap en kritische vragen. Of je op zondag nou om tien uur, elf uur of helemaal niet naar de kerk gaat en of je er nou voor kiest om wel of geen alcohol te drinken. Religie speelt in het hedendaagse beeld van de Nederlandse student wel degelijk een rol. \\ JULIA SIMON

dat willen wij niet aanmoedigen. De bijkomstigheid van seks in combinatie met jongeren, feestjes en alcohol, daar bemoeit de vereniging zich niet mee. ‘Dat

Erik Munneke ziet een duidelijk verschil tussen het stereotype student en de bezoekers van de Studentenkerk. ‘Ik vind dat maar een klein deel van de studenten tot dat stereotype behoort. Mensen die bij onze kerk komen, horen daar niet bij. Er zijn bij ons uiteraard wel jongeren die af en toe uitgaan, maar standaard dronken zijn, nee dat niet.’

06112013 TRAJECTUM#2.0

45

18 november de flint Amersfoort Jochem Myjer is terug van weggeweest en beter dan ooit. Nadat in 2011 bij Jochem een levensbedreigende ziekte is geconstateerd, is hij er noodgedwongen een tijd tussenuit geweest. Gelukkig is Jochem nu helemaal hersteld en raast hij als vanouds over de podia. De vele lovende recensies maken van ‘Even Geduld a.u.b!’ een voorstelling die hoog op de verlanglijstjes van de cabaretliefhebbers zal staan. En die zullen ongetwijfeld in feeststemming de zaal verlaten.

WO 6 N OVEMBER Cabaret De Revue van Jandino Asporaat 20.00 uur - Stadsschouwburg

vang: 13.45 uur - Werftheater Utrecht

VR 8 N OVEMBER Toneel Hand in Hand van Rory de Groot. 20.30 uur - blauwe zaal Stadsschouwburg WO 6 NOVEMBER Film Jackass Presents: Bad Grandpa.

Aanvang: 19.15 uur - Pathé Rembrandt Utrecht ZO 10 NOVEMBER Cabarettheater Bij Eugenie op de Waranda van Yvonne Groeneveld. Aan-

46

TRAJECTUM#2.0 06112013

VR 22 + ZA 23 NOVEMBER Theater In Veel Te Korte Broek van Piepschuim. Aanvang: 19.45 uur Werftheater Utrecht DO 28 NOVEMBER Improvistatie Improvisatiecomedie van de Arrogantjes. Aanvang: 19.45 uur - Werftheater Utrecht ZA 16 NOVEMBER Dans Afrovibes Festival Double Bill.

Aanvang: 20.00 uur - Stadsschouwburg Utrecht

AGENDA

17 november Stadsschouwburg Utrecht Yorick Zwart, Koen Wouterse en Niels Croiset besloten een kleine drie jaar geleden niet te wachten op de perfecte rol bij de perfecte regisseur.

Ze wilden alles spelen van Batman tot Shakespeare en van slapstick tot groots drama. Inmiddels is Nachtgasten een enorme hit: meer dan tweehonderd voorstellingen en vierhonderd gastacteurs verder kan het publiek nog steeds niet genoeg krijgen van acteurs, die er al improviserend achter moeten zien te komen in welk verhaal ze staan.

2 3 november jaarbeurs Utrecht De VerzamelaarsJaarbeurs is Europa’s grootste vintage evenement dat jaarlijks plaats vindt in de Jaarbeurs te Utrecht. De beurs met ruim 2000 kramen in vijf beurshallen, wordt gehouden in combinatie met de Mega Platen & CD Beurs.

Naast onder andere boeken, munten en postzegels, veel antiek en bijzondere voorwerpen, is er deze editie een ludieke expositie design meubels, kinderwagenparade en oldtimers. Ook zijn er tijdens de VerzamelaarsJaarbeurs speciale exposities en presentaties.

AMERFOORT VR 8 NOVEMBER Cabaret Matennaaiers van Dijkshoorn en Giphart 20.30 De Flint WO 13 NOVEMBER Muziektheater Adele van Sanne Wallis de Vries en Paul Groot 20.15 uur De Flint ZA 16 NOVEMBER Muziek Handsome Poets + The Junction 20.30 De Kelder ZA 30 NOVEMBER Muziek Thorbjorn Risager (DK) bluesrock 21.30 in café De Noot

PRIKKIE! De chef-kok slaat nog een keer met zijn keukengerei op de bakplaat en wipt vervolgens vliegensvlug een hamburger om. Hij zingt, fluit en neuriet. Nee, we zijn niet beland in het circus, maar eten bij Meneer Smakers. Een simpele burgerbar met heerlijke hamburgers.

Binnenkomst: De meeste tafeltjes zijn bezet. Uit de speakers klinkt ‘All Night long’ van good old Lionel Richie. Midden in het restaurant staat een groep studenten. Vertwijfeld kijken we rond, maar niemand wijst ons een tafeltje. We gaan zitten, maar staan daarna snel weer op. Een student aan het naastgelegen tafeltje vertelt ons dat de rij bestaat uit mensen die een burger willen bestellen. We sluiten achteraan aan.

Sfeer: Gezellig! De ene na de andere bulderlach van een blije student schalt door het restaurant. De muziek, de energieke studenten en de op de maat klappende chef-kok bezorgen ons een zorgeloze avond.

Het eten: Het menu bestaat uit burgers. Veel burgers. Het oog valt op Opa Harry, een gegrilde kipburger met gegrilde courgette, avocado, bosui en een frisse yoghurtsaus. Klinkt goed en smaakt ook goed.

Lang wachten? Nee. De kok roept onze namen binnen twaalf minuten door het restaurant. Opnieuw staan we op, nu om onze burgers te halen. De bijbehorende handgemaakte frietjes zijn knapperig en goed gezout.

Moeilijk/makkelijk onder de 20 euro per persoon?

Makkelijk! Hier kan je zelfs voor 10 euro per persoon terecht. Neem gerust een extra hamburger of een duur mixdrankje.

Sterren? 3. Dat Meneer Smakers betere hamburgers serveert dan McDonald’s is een feit. De uitstraling van het restaurant is echter te vergelijken met een goedkope takeaway. Een 4 voor het eten en een 2 voor de luxe.

Kom je terug?

Ja, absoluut. Maar dan wel met één van mijn vrienden. Voor een bijkletsavond met je oma of een romantisch diner met je nieuwe vlam kun je beter een luxer restaurantje aan de gracht zoeken.

Waar kun je het beste eten voor minder dan 20 euro per persoon? JELLE VEENSTRA, vijfdejaars student journalistiek, onderzoekt deze maand een Utrechts

restaurant. Ditmaal: een circusdirecteur achter het fornuis.

Restaurant Meneer Smakers, de burgerbar van Utrecht // Waar in Utrecht Nobelstraat 143 // Openingstijden 16.00 tot 22.00 uur // Gezelschap Huisgenootje Johan // Wanneer Donderdagavond, van 18.30 tot 19.15 uur

Voorgerecht : Geen Hoofdgerec ht Een geg rilde kipburger en een klassiek e runderburg er + een tw 5.00 ties ee p orhandgemaa kte frietjes.

Dessert Gee n 8.40 Dra nkje Twee co la en twee biertje s 8.50 6.50

------28.40

06112013 TRAJECTUM#2.0

47

PRIKBORD Serviceberichten, speciaal voor mede­w erkers en studenten van de hogeschool. Ook een bericht, oproep, mededeling, uitnodiging of boodschap? Mail Trajectum@ hu.nl o.v.v. servicebericht.

Eerstvolgende Trajectum verschijnt 10 december.

Deadline in te leveren servicebericht uiterlijk 2 december.

HU

hu

Op maandag 18 november 2013 wordt de Kennismarkt Gehandicaptensector gehouden bij HU Domstad. Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland (VGN) organiseert dit evenement in samenwerking met lectoraat Participatie, Zorg en Ondersteuning van de HU en MEE Nederland.

Strijkers en blazers, harpisten en slagwerkers; in alle gelederen van de HU lopen enthousiaste en getalenteerde muzikanten rond.

Dit potentieel komt samen in een inspirerend symfonieorkest, het HUSO. Behalve muzikaliteit biedt het HUSO gezelligheid: je leert er gelijkgestemde mensen kennen, ook van buiten je vakgroep. Als gevorderde amateur hoef je geen auditie te doen. Zowel studenten als medewerkers zijn van harte welkom.

Kennismarkt gehandicaptensector

Maandag 18 november, van 9.00 tot 17.00 uur.

HU Domstad, Koningsbergerstraat 9, 3531 AJ Utrecht. Raadpleeg de routebeschrijving Het gebouw ligt op loopafstand van Utrecht CS en is goed toegankelijk voor mensen met een lichamelijke en/of zintuiglijke beperking.

Doe mee met het HU symfonieorkest

Datum: elke maandag / Tijd: 19.30 - 22.00 uur / Locatie: Faculteit Educatie, Padualaan 97 (Uithof)/ Aanmelden: www.huso.hu.nl

advertentie

UU

Lezing: Robin Buning

Volgens historicus Robin Buning speelde de zeventiendeeeuwse hoogleraar Reneri een belangrijke rol in het Utrechts filosofieonderwijs. In zijn proefschrift geeft Robin Buning een overzicht van het leven en werk van de zeventiende-eeuwse Utrechtse hoogleraar filosofie Henricus Reneri. Buning besteedt in het bijzonder aandacht aan zijn vriendschap met de Franse filosoof RenĂŠ Descartes.

Datum 12 november 2013 Tijd: 12:45 Locatie: Academiegebouw Domplein 29, Utrecht

48

TRAJECTUM#2.0 06112013

Training Leer me anders kennen Voor docenten van de HU. Duik in de wereld van studenten en hun belevingswereld. Leer studenten te bereiken en motiveren. Werk met verschillende communicatieen werkvormen. Werp een blik in hun toekomst. Ontdek de do’s en don’ts in de lespraktijk. Kortom: een kijkje in de wereld van de studenten. Wil je weten hoe jij de student van tegenwoordig in beweging krijgt? Schrijf je dan nu in voor deze training.

Datum: 8 november / Tijd: 09.30 - 16.00 uur / Locatie: HU (nadere info volgt) / Prijs: €175,-: vergoed uit je deskundigheidsbevorderingsbudget / Aanmelden: marjolein@ younginspiration.nl

Studium Generale UU

Maarten van Rossum bezoekt UU

Historicus Maarten van Rossem spreekt over revolutionaire ontwikkelingen in de laatste vijf eeuwen en hun betekenis voor de welvaart in Europa. Studium Generale biedt een toegankelijk programma op academisch niveau, te volgen zonder voorkennis. De symposia, lezingen en debatten van Studium Generale zijn gratis en voor iedereen zonder reservering toegankelijk.

Startdatum en tijd: 26 november 2013, 20:00 uur Einddatum en tijd: 26 november 2013, 22:00 uur Locatie: Aula van het Academiegebouw, Domplein 29, Utrecht.

FG/FMR

Week van de Chronisch Zieken

In november is het weer de Week van de Chronisch Zieken.

Het thema van de week is mantelzorg. De Faculteit Gezondheidszorg (Rina Nijkamp) en de Faculteit Maatschappij en Recht (Ellen Witteveen) werken samen met de organisatie van de Week van de Chronisch Zieken aan een programma. Hierin wordt er een markt georganiseerd met korte presentaties van studenten en medewerkers van HU, stands en mensen die over hun ervaringen vertellen.

De titel van de middag: ‘Zo kan het ook’ Data: donderdag 14 november: HU Amersfoort; donderdag 21 november: FG, Utrecht. Tijd: 13.00 -15 uur / Toegang: gratis

Vidius

Brainstorm - Goed studeren in Utrecht

VIDIUS wil graag nadenken over Utrecht en wil als basis hiervoor een studentenvisie schrijven. Aan de ene kant staat hierin hoe de ideale studentenstad Utrecht eruit ziet. De andere kant is een visie voor VIDIUS om continuiteit in de komende jaren te waarborgen.

Denk met ons mee en kom langs!

Datum: dinsdag 12 november Tijd: 20:00 tot 22:00 Locatie: VIDIUS studentenunie Achter Sint Pieter 25 3512 HR Utrecht Tel: 030 - 253 6251

ISIS Tijdens collegejaar 2013-2014 geeft Stichting I.S.I.S. de lezing ‘Karma: geen ontkomen aan’. 15 november, 20.00 uur in De Kargadoor, Oudegracht 36, Utrecht.

Toegang vrij. www.stichtingisis.org

Trajectum, het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hogeschool Utrecht, verschijnt elke 2e dinsdag van de maand, behalve in de vakanties.

KLINIEK CONTACTLENZEN Heb je of wil je contactlenzen?

Bij de HU-kliniek contactlenzen krijg je een deskundige aanmeting en controle voor alle soorten en korting op de aanschaf. Bel: 088 - 4815 777

Redactie-adres

Bezoekadres: Padualaan 99, kamer 3S.140, Utrecht Postadres: Postbus 8611,3503 RP Utrecht Tel: (088) 481 66 90 E-mail: trajectum@hu.nl www.trajectum.hu.nl twitter.com/trajectum facebook.com/trajectum

SNEL HEES OF EEN SCHORRE STEM? Moeilijk verstaanbaar of alles twee keer moeten zeggen?

Meld je dan aan voor een gratis logopedieonderzoek, -advies of -behandeling in de opleidingskliniek logopedie. Bel naar: 088 – 4815 777

Redactie

ISIS Lezing van Stichting I.S.I.S. over ‘Stijgen op de levensladder. Hoe mensen goden worden’. Hoe ontwikkel je meer wijsheid? 11 november, 20.00 uur in De Kargadoor, Oudegracht 36, Utrecht.

Toegang vrij. www.stichtingisis. org

student.hu.nl)

Kiki Düren (hoofdredacteur, kiki.duren@ student.hu.nl) Bart van der Vaart (coördinator, bart.vandervaart@ student.hu.nl) Jonathan Verhagen (eindredacteur, (jonathan.verhagen@ student.hu.nl) Paul van Beem (eindredacteur, paul.vanbeem@ Afra de Leeuw (beeldredacteur, afra.deleeuw@ student.hu.nl) Jelle Veenstra (beeldredacteur, jelle.veenstra@ student.hu.nl) Tara Beck (vormgever, tara.beck@student. hu.nll) Melanie Groen (vormgever, melanie.groen@student. hu.nl)

KLINIEK OOGZORG Vermoeide ogen bij beeldschermwerk? Maak gebruik van de HU regeling & HU faciliteiten: GRATIS oogonderzoek & beeldschermbril via de kliniek van Oogzorg op De Uithof. Voor een afspraak, bel: tel. 088 – 4815 777

Advertenties

Bureau van Vliet zandvoort@bureauvanvliet.com, tel: 023 - 571 47 45 fax: 023 - 571 76 80 Abonnementen

e 35,– per jaargang Druk BDU, Barneveld Redactieraad

Sjoerd Arends, Sebastiaan Hameleers, Ad van Liempt, Maarten van der Linde, Patricia Veldhuis, Hendrien van de Weert © Trajectum

TRAATJES

YOUNG INSPIRATION / STUDIUM GENERALE

Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden om zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen.

06112013 TRAJECTUM#2.0

49

column

Chip and a Chair In één avond genoeg geld verdienen om de kamerhuur en het collegegeld weer zonder problemen op te hoesten. Wie wil dat nou niet? Het is mogelijk met het spelen van een simpel kaartspelletje. Nou ja simpel…

Hoeveel HU-studenten spelen er poker? Ik schat dat de teller niet stopt bij een paar honderd, maar dat duizenden Utrechtse studenten zo nu en dan een poging wagen om veel geld te winnen en hun droom te verwezenlijken. En misschien zijn er ook wel docenten die het als tweede baan zien. All you need is a chip and a chair.

Voor mij begon het zo’n vier jaar geleden. Vanaf het moment dat ik de speelgerechtigde leeftijd van achttien jaar bereikte kwam ik in aanraking met poker. Het was compleet nieuw voor mij toen ik het spel bij een paar vrienden thuis voor het eerst speelde. Het deed me weinig. Enige tijd later besloot ik het toch maar eens online te gaan proberen. Van een vriend kreeg ik twintig dollar gestort op mijn account bij Pokerstars, maar zoals bij eigenlijk iedereen ging het in het begin niet zo soepel.

Meerdere malen investeerde ik geld met de hoop om veel te winnen, maar tot uitbetalen kwam het nooit.

Een gebruikelijke start voor de beginnende speler. Van achter je computer geld verdienen met een kaartspelletje. Het klink eenvoudiger dan het is. De eerste gedachte van veel mensen is dat poker net als blackjack en roulette thuishoort in het casino.

Maar poker is meer dan een kaartje leggen. Het vergt veel oefening, discipline en doorzettingsvermogen om het onder de knie te krijgen. Enige wiskundige kwaliteiten zijn vereist, maar het is voor iedereen het proberen waard.

En dus was het wachten tot die vrijdagavond waarop alles een keer meezat. Na acht uur spelen, bereikte ik om drie uur in de ochtend de finaletafel van een groot toernooi. Met een hartslag van 160 wist ik plekje voor plekje op te schuiven met een vierde plaats als gevolg. Mijn eerste forse, viercijferige cash was een feit. Niet slecht voor een avondje kaarten.

Er veranderde iets in mijn benadering van het spel. Ik begon met het lezen van vele strategieartikelen en het kijken van pokerprogramma’s op internet. Ik leerde dat je helemaal geen goede hand nodig hebt om te winnen. Bluffen is ook een optie, maar kies je momenten. Er gingen bijna net zo veel uren zitten in het bestuderen van het spel als het spelen zelf. Een winnende speler was geboren. En ja, negen van de tien keer scheld je die slecht spelende Rus aan de andere kant van het scherm uit omdat hij zoveel geluk heeft. Maar de tiende keer win je het allemaal terug en sta je op je bureau te dansen. Leuker dan een baantje als vakkenvuller toch? En voor de mensen die me niet geloven: ik zie jullie aan tafel…

Paul van Beem 50

TRAJECTUM#2.0 06112013

volgende editie vanaf 10 december

DE GROTE GOURMETTEST Welk apparaat gaart je biefstukje het best?

En verder

De Utrechtse dancescene onder de loep

Horecastudentes trekken aan de noodrem

Dubieuze servicekosten bij je nieuwe kamer

+ natuurlijk Onderwijs // onderzoek // studentstyle // restaurantrecensie // columns // etc.

06112013 TRAJECTUM#2.0

51

student style MARLOES HAGENAARS

Omschrijf je stijl? ‘Voordat ik zo’n twee jaar geleden met mijn modeblog ‘Find out Fashion’ begon, deed ik maar wat. Ik raapte van alles bij elkaar.

Sinds ik me ben gaan verdiepen in de mode, heb ik een andere stijl ontwikkeld: classic en netjes. Zo draag ik vaak jurkjes en rokjes in combinatie met een blazer. Vaak in het zwart-wit.

Een diep decolleté of van die lange hoerenlaarzen zul je dan ook zeker niet bij mij vinden. Dankzij mijn blog weet ik precies wat me staat. Ik heb meer verstand van kleding en weet wat mooi is. Mijn stijl bestaat dan ook echt alleen uit kleren die me mooier maken. Hakken zijn standaard en roze of rode lippenstift zorgt vaak voor de finishing touch.

Van mijn ex-vriend mocht ik dat nooit dragen, sinds het uit is doe ik helemaal mijn eigen ding. Sommige mensen staren me wel eens na hier op school, maar ik vind mijn outfit nou eenmaal leuk.’ ’ // Überlelijk? ‘Witte leggings, uggs en crocks. Van dat soort trends kan ik echt chagrijnig worden. Ik trek kleding aan omdat ik me mooier wil voelen. Dan trek je toch geen lelijke sloffen aan?’ // Muziek? ‘Ik vind alles wel leuk, alleen country niet. Dat komt vast doordat mijn vader er vaak naar luistert.’ // App ‘Voorheen had ik altijd een hekel aan alles wat met smartphones te maken had. Doordat ik promotiewerk in heel Nederland doe, sta ik vaak in the middle of nowhere. Alleen voor de app 9292 heb ik een smartphone gekocht.’ // Waar woon je? ‘In het onbekende boerendorpje Langeraar.

De bewoners kijken me aan alsof ik er niet thuis hoor, daar trek ik me niets van aan. Ik trek lekker mijn hakken aan.’ // Wat wil je later worden? ‘Dat maakt me niet eens zo heel veel uit, als ik het maar leuk vind. Ik hoef niet per se een journalist te worden, al lijkt me een eigen televisieprogramma wel leuk.’ // MELANIE GROEN 52 TRAJECTUM#2.0 06112013

Meer Student Style? Check trajectum.hu.nl/dossier/studentstyle

21, vierdejaars Journalistiek