PORTRET

RIGOBERT LUCIANA

ALS KIND IN CURAÇAO AL GEFASCINEERD DOOR VRACHTWAGENS

Rigobert Luciana (40) reed als kind af en toe mee met zijn oom met de vrachtwagen in Curaçao maar de voorbije 20 jaar werkte hij als mecanicien. Tot nu, want met Fast Track C/CE 2.0 haalde hij zijn CE-rijbewijs en kon hij zijn jongensdroom waar maken. Rigobert rijdt nu bij Alders Transport.

Erik Roosens Rigobert is geboren en opgegroeid in Curaçao op de Nederlandse Antillen. Daar reed hij in de jaren tachtig als zevenjarige al eens mee met zijn oom in een oude MAN. “Toen al was ik gefascineerd door vrachtwagens”, vertelt hij. “Naarmate je ouder wordt, groeit die passie nog en lijkt dat beroep mooier en aantrekkelijker dan ooit. Toen ik de kans kreeg om mij om te scholen, heb ik geen seconde getwijfeld.” Toen hij twintig was, kwam Rigobert naar Nederland. Hij woonde een hele tijd in Rotterdam tot hij zijn vriendin leerde kennen. “Nu woon ik al vier jaar in België”, vertelt hij. “In het landelijke Retie en dat sluit toch beter aan bij het platteland in Curaçao waar ik opgroeide. Dat was voor mij een groot verschil met een grootstad als Rotterdam. Het weer in Curaçao was uiteraard ook anders. De zon schijnt er altijd en echt koud is het er nooit.”

Rigobert solliciteerde bij Alders Transport en kon er starten met de opleiding in januari 2020.

Je bent als chauffeur een beetje je eigen bedrijf.

Rigobert: “Ik stop om te douchen en rij dan tot op het bedrijventerrein waar ik de dag nadien moet laden of lossen.”

ADR

Rigobert werkte eerst als mecanicien, zowel in garages voor auto’s als in bedrijven als onderhoudstechnicus. “Maar van jongs af was er toch die droom om vrachtwagenchauffeur te worden. Een vriend bracht me in contact met Fast Track C/CE 2.0. Ik ging dan meteen solliciteren bij Alders Transport en kon er starten met de opleiding in januari 2020. Een half jaar later haalde ik eerst een C en daarna een CE rijbewijs. Intussen rij ik met een trekkerkipoplegger, ook af en toe met gevaarlijke stoffen want een ADR-attest heb ik ook.” Rigobert doet vooral internationaal transport naar Nederland, Duitsland en Frankrijk. “Ik vertrek op maandag en ben vrijdag terug”, zegt hij. “Gemiddeld slaap ik drie à vier nachten in de vrachtwagen. Wat ik zo aangenaam vind aan deze baan is de rust. Ik heb jaren met collega’s gewerkt en was altijd omringd door mensen, nu heb ik rust in mijn cabine. Dat ontspant. Je bent als chauffeur een beetje je eigen bedrijf. Je kan mee bepalen hoe je je werk doet. Ik hou ook van de mooie vergezichten die je hebt als je onderweg bent, vooral de zonsopgang rond 4 of 5 uur ’s ochtends is fantastisch.”

OVERNACHTINGSPLAATS

Een van de mindere punten is het zoeken en vinden van een geschikte overnachtingsplaats. “Het is niet altijd vanzelfsprekend om een plek met een douche te vinden. Bovendien werk ik nog maar een jaartje en weet ik nog niet waar de mooie plekjes zijn. Daarom vraag ik tips aan collega’s en zoek ik via de app Truckparking Europe die vrij accurate informatie geeft met onder meer het aantal parkeerplaatsen. Wat ik vaak doe is stoppen om te douchen om dan verder te rijden tot op het bedrijventerrein waar ik de dag nadien moet laden of lossen.” Met een partner is internationaal vervoer niet vanzelfsprekend. “Mijn vriendin wist van in het begin dat ik dit dolgraag wilde doen”, vertelt Rigobert. “Maar het is wel de bedoeling om het aantal overnachtingen de volgende jaren te beperken. Nu lees ik ’s avonds wat in de cabine of kijk ik een film en uiteraard bel ik vaak met mijn partner. Maar ik kruip er ook vroeg in, rond 22 uur want de dag nadien moet ik ’s ochtends opnieuw de weg op. Na de middag doe ik ook wel een dutje in de cabine.” Rigobert schat dat hij tussen de 55 en de 60 arbeidsuren per week klopt. “De planner houdt alles goed in de gaten en geeft me een volgende dag wat minder werk als het de dag voordien laat is geweest. Dat helpt.”

KLAPBAND

Wat niet zo leuk is aan dit vak? “Sommige collega’s zijn niet zo lief op de weg. Ze halen in waar het niet kan en gooien zich dan tussen jou en de voorligger. En dan zijn er de automobilisten die een klein gaatje zien en daar toch proberen tussen te raken. Ook behoorlijk vervelend is spoorvorming op slecht onderhouden snelwegen.” Rigobert rijdt nu met een oudere DAF XF 460 en dat is zijn persoonlijk voertuig. “Als er nieuwe wagens komen, gaan die eerst naar chauffeurs die al langer in dienst zijn. Dat is ook logisch dat je niet als beginner meteen een nieuwe wagen krijgt.” Rigobert heeft al kleine probleempjes gehad zoals een klapband en defecte luchtvering achteraan. “Handig op de DAF vind ik de rijondersteuning op het dashboard. Nu zit ik bijvoorbeeld aan 86 procent. Maar ik ben wel een heel rustige chauffeur.” Als hij vakantie heeft, gaat Rigobert graag terug naar Curaçao. “De zon schijnt er altijd”, zegt hij. “Er is ook wel een regenseizoen maar echt koud wordt het er nooit, alleen een beetje frisjes ’s avonds.”

GRATIS RIJBEWIJS VIA FAST TRACK C/CE 2.0

Rigobert Luciana haalde zijn vrachtwagenrijbewijs via het project Fast Track C/CE 2.0. Die opleiding is gratis voor de kandidaten door de financiële steun van de provincie Limburg die er 200.000 euro inpompt. Het bouwt verder op het eerste Fast Track CE dat startte in 2018 en er voor zorgde dat 39 werkzoekenden en 89 werkenden opgeleid werden. “We hebben die eerste Fast Track verbeterd”, zegt Roel Smets, voorzitter van Febetra Limburg en algemeen directeur van Altrea Logistics waartoe Alders Transport behoort. “Zo wordt de opleiding nu ook digitaal gegeven en krijgen de kandidaat-truckers een ervaren chauffeur als mentor toegewezen.” De transporteurs verwachten van de kandidaten dat ze gemotiveerd zijn en dat ze zich engageren om het beroep minstens twee tot drie jaar uit te oefenen. “Maar spijkerharde garanties hebben we niet”, zegt Roel Smets. “Dat is wettelijk ook niet mogelijk. Elke kandidaat wordt meteen gekoppeld aan een transportbedrijf, waardoor die bij de start van de opleiding al zeker is van een job.”