Trainen voor een doel

DE BESTE BLIJVEN, DAT IS DE ULTIEME UITDAGING

Magisch vond ze het, om drie keer goud te winnen, ‘thuis’ in Rotterdam tijdens de Europese Kampioenschappen. Voor para dressuuramazone Sanne Voets (33) was het weer een mooie stap richting haar grootste ambitie ooit: Paralympisch goud prolongeren in Tokio.

Zevenvoudig Nederlands kampioen. Vijfvoudig Europees kampioen. Vier keer wereldkampioen. Haar prijzenkast puilt inmiddels uit, met een gouden medaille als historisch hoogtepunt. Op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro, vier jaar geleden, stond Sanne Voets op het hoogste podium met het Wilhelmus mee te zingen. “En nu denken sommigen dat ik het in Tokio weer eventjes doe”, vertelt ze. “Zo vanzelfsprekend is dat niet. Je bent van zoveel dingen afhankelijk. Je moet zelf fit zijn, je paard moet in topconditie zijn. Bovendien trainen mijn concurrenten natuurlijk ook keihard.”

DRIE KEER GOUD

Tijdens de Longines FEI Europese Kampioenschappen in Rotterdam afgelopen zomer bewees ze in elk geval onder druk te kunnen presteren. In het Kralingse Bos maakte ze haar rol als topfavoriet waar. Met Demantur RS2 N.O.P., het paard dat sinds 2015 bij haar op stal staat, won Sanne drie keer goud: in de individuele proef, met de landenwedstrijd en in de afsluitende Kür op Muziek. “Dat was magisch, winnen in eigen land. Iedereen die ik kende, kon erbij zijn: mijn familie, vriendinnen, de buurvrouw, mijn hele team. Om zo’n succes met je naasten te delen, is heel bijzonder.” Dat tijdens de EK’s de Paralympische disciplines een volwaardig podium kregen naast de olympische disciplines, maakte haar trots. “Als Nederland hebben we echt een visite-

kaartje afgegeven met zo’n compleet toernooi.”

En dan te bedenken dat ze ooit van de dokter het advies kreeg om nooit meer op een paard te stappen. In 2001 lag Sanne bekneld onder haar paard, waardoor haar onderbeen beschadigd raakte. Dat kwam bovenop haar beperkte beenfunctie, die ze sinds haar

Sanne Voets met haar paard Demantur RS2 N.O.P

geboorte heeft. Ze besloot het doktersadvies te negeren en revalideerde, al zou de kracht in haar linkerbeen niet terugkeren. Om op het paard te stappen, heeft ze sindsdien een trapje nodig. “We dachten vooral in oplossingen, niet in problemen.” Eenmaal op haar paard voelt ze de vrijheid, ervaart ze geluk.

Dat ze vijftien jaar later een gouden medaille won heeft ze echter nooit kunnen bevroeden. Als meisje droomde ze nooit van een leven als topsporter. Uit een paardenfamilie komt ze evenmin. Sanne groeide op in een rijtjeshuis in Rosmalen. Haar liefde voor paarden ontkiemde in het themapark Land van Ooit, waar ze als achtjarige betoverd raakte door de ridders te paard, waarna ze – na lang zeuren - mocht paardrijden van haar ouders.

‘Eenmaal op haar paard voelt ze de vrijheid, ervaart ze geluk’

#TEAMNL #PARADRESSUUR #KAMPIOEN #GOUDPROLONGEREN

PROEF ONZE LIEFDE VOOR ROTTERDAM

Iets te vieren in of rond Rotterdam? Onze chefs creëren graag een culinair feest bij u thuis of op de zaak. Als u nog een locatie zoekt, dan kennen wij de Rotterdamse pareltjes. Vanuit het historische Hulstkamp Gebouw organiseren we de meest prachtige events. Binnenkort ook die van u? Bel met onze collega Arnold en proef van onze liefde voor Rotterdam.

EERSTE WEDSTRIJD

In 2009 deed ze voor het eerst mee aan een wedstrijd in de para dressuur: de Open Nederlandse Kampioenschappen in Breda. Ze werd meteen derde. Een jaar later, terwijl ze haar tweede master Nederlandse literatuur deed, pakte ze zilver en reed ze haar eerste internationale toernooi. Daarna plaatste Sanne zich net niet voor de WK’s in Kentucky. “Toen dacht ik: als ik dit wil gaan doen, moet ik mijn plannen bijstellen.” Ze stopte met haar studie en richtte zich volledig op de sport. In 2012 werd ze vierde op haar eerste Spelen in Londen, op haar eigen paard Vedet, die dit jaar achttien wordt. “Dat was fantastisch. Ik had zo goed gereden als ik kon.” Sanne mag zich momenteel regerend Nederlands, Europees, Wereld- én Paralympisch kampioen noemen, titels die ze nu wil verdedigen; de gouden medaille in Rio maakte haar alleen maar

ambitieuzer. Sinds 2017 staat haar vizier daarom

gericht op Tokio. Ze traint niet alleen hard samen met Demantur, ook zonder haar paard werkt ze aan haar conditie en kracht in de fitnessruimte. “Goede

voorbereidingen zijn alles. Gelukkig heb ik een heel team van experts dat me daarbij helpt.”

FAMILIE

En dan zijn er nog haar ouders. “Nu ik ouder word, besef ik dat het voor hen best pittig moet zijn geweest, dat ik na mijn ongeluk wilde doorgaan. Zij steunen me altijd, gaan naar haast alle wedstrijden mee. Mijn vader is echt een sportfanaat, volgt alles en helpt ook vaak thuis met de paarden.’’

In Tokio zal Sanne een nieuwe Kür op Muziek rijden, die ze in maart voor het eerst aan publiek presenteert tijdens Indoor Brabant. Daarna begint het selectietraject voor de Spelen. Want, zegt ze nuchter: “Ik moet uiteraard eerst geselecteerd worden.” Als ze daarin slaagt, wil Sanne Voets in Tokio uiteraard maar één ding: Paralympisch goud prolongeren. “De beste worden is één, de beste blijven is twee. Nog een keer pieken op het juiste moment, dat is de ultieme uitdaging.’’

‘Nog een keer pieken op het juiste moment, dat is de ultieme uitdaging’

TEKST: LAURA SCHALKWIJK FOTOGRAFIE: RENÉ SCHOTANUS