Vakmanschap

VAKMANSCHAP EEN GEWELDIG VAK

Het is zijn lust en zijn leven. Hoefsmid Kees Alblas is het schoolvoorbeeld van een ambachtsman die werkt vanuit zijn grote passie. Als jonge jongen was hij veel in de manege te vinden en zijn interesse voor het vak werd gewekt toen hij bij de hoefsmid in de straat ging werken. Inmiddels werkt Alblas bijna twintig jaar als zelfstandig hoefsmid en sinds twee jaar heeft hij zijn droom waargemaakt: hij is teamsmid van de Nederlandse selectie. In juni reist hij mee naar Tokio om de delegatie te ondersteunen tijdens de Olympische Spelen.

#HOEFSMID #AMBACHT #OLYMPISCHESPELEN

Soluptat iorporporum volupti tori to del illum nam quunt eumquas aut verro H oefsmid Alblas: “Alles begint met liefde voor paarden, als je niet van paarden houdt, dan ben je nergens.” Aan de woorden die hij gebruikt en het enthousiasme in zijn stem wordt al snel zijn liefde voor de dieren en het vak duidelijk. Ook in zijn hoefsmederij is alles erop gericht om het de dieren naar hun zin te maken. Zijn bedrijf bevindt zich op het terrein van het Sporthorse Medical Diagnostic Centre in Heesch. In het centrale deel is de smederij, waar de ijzers worden gesmeed. Aan weerszijden bevinden zich twee ruime beslagkamers met rubberen vloeren, zodat de voeten niet slijten als de paarden gaan schrapen mochten ze ongedurig worden. Paarden die in de kamers staan, kunnen elkaar zien wat zorgt voor meer rust voor de dieren. Per dag komen er zo’n zes paarden naar de smederij om door Alblas onder handen genomen te worden.

AMBACHT

Als achtjarige begon Alblas met paardrijden. Hij was veel in de manege te vinden, naast het rijden hielp hij vaak met het uitmestten van de stallen en het aanvegen van het terrein. Toen de Maarnse manege failliet ging, bood de vaste hoefsmid Joop Wijnen, die toevallig bij Alblas in de straat woonde, hem een zaterdagbaantje aan. En zo begon Alblas zijn carrière in de hoefsmederij. Eerst enkel met hand- en spandiensten, maar al snel leerde hij om ijzers af te halen en ze te bewerken. Na zijn studie bouwkunde besloot Alblas op zijn 21e om een opleiding te volgen voor hoefsmid. Na het behalen van zijn diploma werkte hij als freelancer bij dierenkliniek de Lingehoeven. Daar leerde hij orthopedisch smid Gert-Jan Korsman kennen. “Hij is de grondlegger van mijn succes”, vertelt Alblas, “negentig procent van mijn orthopedische kennis heb ik van hem geleerd. Een hele goede vakman, die ik erg dankbaar ben.”

‘Ik heb altijd de ambitie gehad om smid te worden bij het Nederlandse team’

VEEL MAATWERK

Het ambacht hoefsmid is al eeuwen oud, sinds mens en paard samenwerken. De dieren werden vroeger vaak o.a. gebruikt in de cavalerie bij veldslagen en oorlogen. De meeste disciplines in de paardensport, komen voort uit de manier waarop paarden werden ingezet in het leger. Wanneer paarden langere afstanden moesten gaan lopen, werd schoeisel noodzakelijk. In vroegere tijden waren dat een soort leren sandalen, later werden deze vervangen door hoefijzers, zoals die vandaag de dag ook nog gebruikt worden. De smid is dus vanaf oudsher gebonden aan paarden. Het beeld van een hoefsmid is bijna onveranderd: de ijzers, de rook en een voorovergebogen smid met een hoef in zijn handen. Maar in de ruim twintig jaar dat Alblas in het vak zit, heeft hij toch veel zien veranderen.

Met name de kennis over de materialen is

toegenomen. “Er is bijna niks wat niet op te lossen valt met het materiaal van tegenwoordig. Van een heel minimalistisch vak is het uitgegroeid tot een ambacht met veel maatwerk. Er wordt meer individueel

bekeken wat het beste is voor een paard”, legt Alblas uit. “Vergelijk het met een klapschaats met schaatsen of een sneller badpak met zwemmen. Kleine verbeteringen kunnen heel veel impact hebben op de sport. Dat is zeker ook het geval in de paardensport.”

Het ambacht hoefsmid is al eeuwen oud, sinds mens en paard samenwerken

TEKST: IRIS KLAPWIJK FOTOGRAFIE: RENÉ SCHOTANUS

OLYMPISCHE SPELEN

Voor dit jaar staat er een grote uitdaging op de agenda voor Alblas op paardensportgebied: de Olympische Spelen in Tokio. Twee jaar geleden ondersteunde hij het Nederlandse team al op de World Equestrian Games in de Verenigde staten en in 2019 tijdens de EK’s in Rotterdam. En nu gaat hij wederom als teamhoefsmid mee naar Japan. Gewapend met een enorme tas met handgereedschappen om de hoeven te kunnen bekappen en te beslaan en ijzers passend te maken zal Alblas ter plekke zijn om calamiteiten op te lossen. “Een droom die uitkomt, ik heb altijd de ambitie gehad om smid te worden bij het Nederlandse team. Dat ik dat heb kun-

nen bereiken, daar ben ik heel blij mee.”

De veelzijdigheid van het vak spreekt Alblas het meeste aan. De variaties in het

beslag en in de toepassingen en aanpassingen die er zijn, maken dat geen dag hetzelfde is. “Elk paard is een individu. En ze zijn heel eerlijk, je moet het echt goed doen. Een paard vertelt het gelijk als iets niet goed past. Dan loopt hij minder lekker of is minder succesvol in de sport. Ik ben blij als ik paarden kan helpen om pijnvrij en mobiel te zijn. De paarden die ik zie hebben vaak klachten, als je ze daarvan af kan helpen, dat is gewoon fantastisch. Het is echt een geweldig vak.”