proza | Marijke van der Linde
Issue # 2| Oeps!
dib | 3
05 | Intr. 06 | falende foto’s 14 | spat 24 | kate & agness 26 | automatisch gegenereerd gedicht 32 | proza
38 | prints
proza | Marijke van der Linde
36 | van die dingen...
Intr. De secondes tikken weg naar je deadline en je merkt dat met hetzelfde tempo de zweetdruppels zich verzamelen op het voorhoofd en onder je oksels. Op het meest stressvolle moment gaat er dan iets mis, altijd wanneer je het niet kan gebruiken. Het papier loopt vast in de printer, mits dat trage onding sowieso meewerkt om alles op tijd eruit te laten komen. Het bestand op je computer is beschadigd en je krijgt het niet meer geopend. De Britten hebben daar een mooie uitdrukking voor; It never rains, it pours. Ongelukjes en foutjes die het ontwerpproces beïnvloeden. In zo’n hoeveelheid dat het niet meer hetzelfde concept is. Oeps! De boekbinderslijm verkleurt het papier nadat je uren hebt gespendeerd om het mooi in elkaar te zetten. Je schiet uit met het stanleymes en er vloeit bloed over je project. De ontwikkeling in de donkere kamer gaat verkeerd waardoor elke foto overbelicht is. Het schetsboek dat doorweekt is van de regen zit ineens vol met doorgedrukte vlekken. In hoeverre is het ongeluk te waarderen omdat het per toeval tot nieuwe vormen leidt? Onverwachte wendingen die er niet waren gekomen als er bewuste keuzes werden gemaakt. Dit tweede deel van dib is gewijd aan de schoonheid van de ongelukjes. In het proces waarvan je verwacht dat het zo’n normale gang gaat, loopt er iets mis. Dit is evolutie. Van het ontstaan van nieuwe kunststromingen zoals Glitch Art tot kleine dingen zoals mislukte foto’s uit je privéverzameling. Elke uiting is per toeval ontstaan dus grote kans dat je nooit meer hetzelfde unieke beeld kan reproduceren. Ontwerper Bruce Mau zei ooit in zijn design-manifesto; ‘Love your experiments (as you would an ugly child)’
intr.
dib | 5
falende foto’s
Falende foto’s | Tim Schoonhoven
dib | 7
Falende foto’s | Tim Schoonhoven
dib | 9
In het magazine staan foto’s langs de kantlijn die in de eerste instantie genegeerd werden. Een bewogen of onderbelichte foto wis je nu meteen van het schermpje met een simpele knop. In het analoge tijdperk was dat anders. Op het moment dat je de foto maakte wist je namelijk nog niet of die ook echt gelukt was. Je had wel goed vertrouwen erin, wanneer de zon voor voldoende licht zorgde en iedereen stil bleef staan. Maar de definitieve bevestiging kreeg je pas wanneer je de foto’s ging ophalen bij de winkel. Je opende het papieren mapje en bekeek 1 voor 1 de foto’s. Als het stapeltje dunner was dan je verwachting wist je dat er iets niet goed was gegaan. Sommige winkels en fotozaken ontwikkelde geen onder- of overbelichtte foto’s. Jouw vakantierolletje werd beperkt tot een beschamende 3 foto’s. Dat is dan het bewijs dat de flitser op jouw toestel officieel kapot is. Maar er waren genoeg minder professionele fotoboeren die alles op het rolletje afdrukten, zonder uitzonderingen. En je betaalde voor elke foto, dus dat zorgde voor wat heen- en weer gekibbel tussen verkoper en klant over een paar foto’s waar niemand wat aan heeft. En uiteindelijk was je genoodzaakt om ook de mislukte foto’s mee naar huis te nemen. Compleet verduisterde beelden met een enkele resterende vorm, is het een mens? Is het een voorbijrazende auto? Ik vraag me af waar dit was en wat ik op dat moment wilde vastleggen. De onscherpe vlekken die soepig door elkaar lopen zorgen voor abstracte voorstellingen. Misschien het diafragma verkeerd ingeschat of stond ik gewoon te dichtbij? Soms kan je er echt zelf niets aan doen en is de film bij de laatste foto gewoon op. Het plaatje dat je wilde wordt simpelweg afgekapt door een zwart vlak. Het beïnvloedt per toeval jouw zorgvuldig uitgezochte composities, en tegelijkertijd krijg je nooit meer opnieuw zo’n foto.
Falende foto’s | Tim Schoonhoven
dib | 11
dib | 13
Spat Vlekken op de straatstenen. De grijze vlakken op het fietspad of het standaard donkergekleurde asfalt heeft een nieuwe tint erbij. Het ziet er alleen erg raar uit, het hoort er niet. Vele soorten graffiti bij openbare plekken wijken af van de normale norm, maar het is nog steeds bedachtzaam geplaatst. Je verwacht die krabbel of druipende spuitbuslijnen op die muur en je kijkt er niet raar van op. Deze verfspatten zijn anders. Er zijn weinig mensen die bewust een verfvlek ergens achterlaten, terwijl je met dezelfde moeite ook jouw naam kan achterlaten. Veel beter voor de omgeving en niet te vergeten; je ego. Overal, in elke stad ontstaan deze spatten door onhandigheid, niet door artistieke vrijheid. Een willekeurig persoon die net is verhuisd, laten we hem voor het gemak Theo noemen, gaat zijn huiskamer witten. Theo heeft geen auto en gaat op de fiets naar de Gamma. Lopend langs de schappen
besluit hij dat de pot latexverf van 20 liter vele malen voordeliger is dan 10 en vervoert deze achterop de bagagedrager naar zijn nieuwe stulp. Vervolgens zijn er meerdere scenario’s mogelijk en Theo ontkent ze allemaal: de toch-al-bijna-versleten snelbinder schoot los. Die verkeershobbel was echt een onhandig rotding. Hij schrok van een voorbij stuivende scooter of was even afgeleid door een bijzonder blonde dame die overstak en zag daardoor een stoeprandje niet. Hoe dan ook, de deksel springt open zodra de emmer de tegels raakt en de latex vliegt over straat in een mooi Jackson Pollockpatroon. Ironisch genoeg was die nog in de aanbieding ook dus Theo moet rechtsomkeert maken voor een nieuw emmertje verf. De pas aangebrachte verfpoel blijft waar die is en wordt slechts door andere voorbijgangers uitgebreid. Fietssporen en voetstappen veranderen met veel gevloek de vorm van de spat voordat die definitief opdroogt.
Spat | Theo
Spat | Theo
dib | 17
Spat | Theo
dib | 19
dib | 21
dib | 23
Kate & Agnes
Stupid file. I’m just trying to watch some
e decent girl-on-girl action.
Kate & Agnes
dib | 25
This is an automatically generated delivery status notification Your email was not sent to the following adress
/key> <integer>1</integer> <key>com.apple.print.ticket.client</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.modDate</key> <date>2007-10-23T17:50:44Z</date> <key>com.apple.print.ticket.stateFlag</key> <integer>0</integer> </dict> </array> </dict> <key>com.apple.print.PrintSettings.PMLastPage</key> <dict> <key>com.apple.print.ticket.creator</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.itemArray</key> <array> <dict> <key>com.apple.print.PrintSettings.PMLastPage</key> <integer>2147483647</integer> <key>com.apple.print.ticket.client</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.modDate</key> <date>2007-10-23T17:50:44Z</date> <key>com.apple.print.ticket.stateFlag</key> <integer>0</integer> </dict> </array> </dict> <key>com.apple.print.PrintSettings.PMPageRange</key> <dict> <key>com.apple.print.ticket.creator</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.itemArray</key> <array> <dict> <key>com.apple.print.PrintSettings.PMPageRange</key> <array> <integer>1</integer> <integer>2147483647</integer> </array> <key>com.apple.print.ticket.client</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.modDate</key> <date>2007-10-23T17:50:44Z</date> <key>com.apple.print.ticket.stateFlag</key> <integer>0</integer>
poëzie| Automatisch gegenereerd gedicht
</dict> dib | 27 </array> </dict> <key>com.apple.print.ticket.APIVersion</key> <string>00.20</string> <key>com.apple.print.ticket.privateLock</key> <false/> <key>com.apple.print.ticket.type</key> <string>com.apple.print.PrintSettingsTicket</string> </dict> </plist> ¶<?xml version=”1.0” encoding=”UTF-8”?> <!DOCTYPE plist PUBLIC “-//Apple Computer//DTD PLIST 1.0//EN” “http://www.apple.com/DTDs/PropertyList1.0.dtd”> <plist version=”1.0”> <dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMHorizontalRes</key> <dict> <key>com.apple.print.ticket.creator</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.itemArray</key> <array> <dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMHorizontalRes</key> <real>72</real> <key>com.apple.print.ticket.client</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.modDate</key> <date>2007-10-23T17:50:44Z</date> <key>com.apple.print.ticket.stateFlag</key> <integer>0</integer> </dict> </array> </dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMOrientation</key> <dict> <key>com.apple.print.ticket.creator</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.itemArray</key> <array> <dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMOrientation</key> <integer>1</integer> <key>com.apple.print.ticket.client</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.modDate</key> <date>2007-10-23T17:50:44Z</date> <key>com.apple.print.ticket.stateFlag</key> <integer>0</integer> </dict> </array> </dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMScaling</key> <dict> <key>com.apple.print.ticket.creator</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.itemArray</key> <array> <dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMScaling</key> <real>1</real> <key>com.apple.print.ticket.client</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.modDate</key> <date>2007-10-23T17:50:44Z</date> <key>com.apple.print.ticket.stateFlag</key> <integer>0</integer> </dict> </array> </dict> <key>com.apple.print.PageFormat.PMVerticalRes</key> <dict> <key>com.apple.print.ticket.creator</key> <string>com.apple.printingmanager</string> <key>com.apple.print.ticket.itemArray</key>
fi{fi˝ ˇ {fi˝ ˇ {fi ˇ ˇkZ˝ ˇ Nso{B g9Rîo{B JRc sF1RîRî^˜F1o{NsJRNs B Ns ˇNsNsRîc F1JRc Å ˇ Å ˇ Å ˇ Å ˇ Å ˇ BBFDD66D409714El version=”1.0”
ColorMatchingMode</key> <integer> <key>com <string>c string> <key>com <date>20 <key>com Computer//DTD PLIST 1.0// <integer> ropertyList-1.0.dtd”> </dict> </array> </dict> <key>com.apple.print.Pr ntTicket.PMSpoolFormat</ eID</key> <dict> <key>com.apple.pri ket.creator</key> <string>com.apple. ngmanager</string> <key>com.apple.pri ket.itemArray</key> <array> <dict> <key>com e.print.DocumentTicket.PM- orSyncProfileID</key> tion/pdf</string> <integer> e.print.ticket.client</key> <key>com ple.printingmanager</ <string>c string> e.print.ticket.modDate</key> <key>com 23T17:50:44Z</date> <date>20 e.print.ticket.stateFlag</key> <key>com eger> <integer> </dict> </array> </dict>
m.apple.print.ticket.modDate</key> 007-10-23T17:50:44Z</date> m.apple.print.ticket.stateFlag</key> >0</integer>
rintSettings.PMColorSyncProfil-
int.ticket.creator</key> .printingmanager</string> int.ticket.itemArray</key>
m.apple.print.PrintSettings.PMCol-
>1294</integer> m.apple.print.ticket.client</key> com.apple.printingmanager</
m.apple.print.ticket.modDate</key> 007-10-23T17:50:44Z</date> m.apple.print.ticket.stateFlag</key> >0</integer>
proza | Marijke van der Linde
>0</integer> m.apple.print.ticket.client</key> com.apple.printingmanager</
<in <ke dib | 29 <st string> <ke <d <ke <in </dict> </array> </dict> <key>com.apple.p <dict> <key>com.ap <string>com <key>com.ap <array> <dict> <ke CopyCollate</key> <tr <ke <st string> <ke <d <ke <in </dict> </array> </dict> <key>com.apple.p <dict>
<key>com.apple.print.P <dict> ode</ <key>com.apple.prin <string>com.apple.p <key>com.apple.prin <array> <dict> <key>com.app key> <integer>1</int ch- <key>com.app <string>com.ap <key>com.app <date>2007-10 <key>com.app <integer>0</int </dict>
PrintSettings.PMFirstPage</ke dib | 31
nt.ticket.creator</key> printingmanager</string> nt.ticket.itemArray</key>
ple.print.PrintSettings.PMFirstP
proza | Marijke van der Linde
teger> ple.print.ticket.client</key> pple.printingmanager</string> ple.print.ticket.modDate</key> 0-23T17:50:44Z</date> ple.print.ticket.stateFlag</key> teger>
Proloog van de Bijbel Dit geschrift (nieuwe vertaling) is één van de oudste Bijbelgeschriften ter wereld, gevonden op 12-12-’11 in een grot aan de Rode Zee. De geschriften worden daarom ook wel ‘de Rodezeerollen’ genoemd.
Marijke van der Linde
God borg het zakje stof zorgvuldig op in zijn gewaad en wandelde door zijn tuin. Een pad van zonnestalen scheen hem de weg. De bomen bogen eerbiedig en vormden een hemel van bladeren boven zijn hoofd. Aan de rand van het bos stond God even stil. Hij keek naar links en naar rechts, tuurde in de verte en streek tevreden door zijn baard. Hij was moe, maar het resultaat mocht er zijn. De heuvels glooiden en de rivieren ontsprongen. De wind raasde en de wolken braken. Kraanvogels klapperden, kwikstaarten kwetterden en apen schreeuwden. In de olijfboom knapte een uiltje. Het dierenorkest stoorde hem allerminst. God
glimlachte en ademde diep in. De geur van verse aarde en boomschors drong zijn neus binnen. Met zijn vinger duwde hij tegen de olijfboom. De wortels zetten zich schrap in
de aarde. Alleen de olijven bungelden speels. Het uiltje schrok wakker. God blies het veld in. De varens en rododendrons veerden keurig mee en trilden zachtjes na toen hij weer inademde. Hij zuchtte opgelucht. Tot nu toe was alles precies zoals hij had gepland. Hij knipoogde naar de dieren. De antilopen zetten een sierlijk synchrone sprong in. De konijnen snuffelen omstebeurt in de lucht. En de pauw perste een halve verenmaan uit zijn achterste. Het was duidelijk. Ieder schepsel kende zijn taak. Ze waren er allemaal klaar voor. Het zou hier straks heerlijk vertoeven zijn voor de eerste mensen: Adam en Eva. Dat was belangrijk, want God
proza | Marijke van der Linde
dib | 33
wilde dat zij over zijn levenswerk zouden waken. En om dat goed te doen, moesten ze natuurlijk gelukkig zijn. Straks zou hij de man en vrouw scheppen met zijn laatste beetje stof. Maar eerst moest hij de hele tuin controleren op eventuele oneffenheden, foutjes in het concept die hun geluk zouden kunnen verstoren. God rustte even uit op een steen en wreef wat slaap uit zijn ogen. Omdat het stof na zes dagen zijn magische krachten verliest, had hij zes dagen en vijf nachten non stop gewerkt om de wereld te scheppen. Het was een enorme klus geweest. Want de oceanen diepgang geven en de zon ondergang, dat doe je niet zomaar. Wat dacht je van de vulkanen vullen met lava? Schijn scheppen voor de maan? En val voor de duisternis? Met zware benen liep hij richting de oever van het meertje. De moerasorchideeën kwamen net uit. Een karper met gouden schubben sloeg ter verfrissing wat water in zijn gelaat. Met een lach en een natte baard liep God langs de oever naar het fruitbomenhofje. Dit was de allerlaatste plek die hij nog moest controleren. De bomen stonden er glorieus bij. Hun takken strekten zich uit naar de hemel. Hun vruchten hingen wulps en verrukkelijk tussen de bladeren. Peren, bananen, mango´s en kersen glansden en barsten bij-
na van rijpheid. God plukte een mango van de mangoboom en zette zijn tanden erin. De vrucht smaakte heerlijk zoet. Het sap droop langs zijn mond. ´Alles is perfect´, dacht hij, terwijl hij ook wat kersen plukte. Met een handjevol roodroze vruchten bewoog hij zich richting de perenboom, maar bleef toen verstijfd staan. De kersen vielen voor zijn voeten. Precies in het midden van het hofje weerkaatste het zonlicht niet. Op dat donkere plekje stond een duistere appelboom. De appels waren rood in plaats van groen. En de takken strekten zich niet uit naar de hemel, maar trokken zich krom naar de grond. God zich niet kon herinneren dat hij deze boom had geschapen. Gepikeerd pakte hij het zakje met stof en schudde het leeg boven zijn hand. Precies wat hij dacht, er zat nog maar net genoeg in om Adam en Eva te scheppen. Natuurlijk wilde hij het zekere voor het onzekere te nemen, maar hij was zó moe. Bovendien moest hij mijlenver reizen om nieuw stof te halen. Nog voorbij Mars en Jupiter. En dan wist hij nog niet eens zeker of het stof er nog wel zou zijn. Hij had flink wat meegenomen. Misschien was een andere God ook op het idee gekomen om er een wereld mee te scheppen. Hij keek nog eens naar de gekke appelboom. En concludeerde toen dat één enkel schoonheidsfoutje in de hele wereld wel moest kunnen.
proza | Marijke van der Linde
dib | 35
Van die dingen... Glitch Art Bugs, of technische mankementen die zorgen voor storingen tijdens software, videospellen, films, afbeeldingen en allerlei andere soorten digitale data. Door de enorme opkomst van digitale gebruiksvoorwerpen zijn er de laatste jaren ook veel kunstenaars bijgekomen die zich op Glitch art specialiseren.
Jos Antonio Milln
Ghost Buildings
We kennen allemaal fotoâ&#x20AC;&#x2122;s van verlaten of half ingestorte huizen. Fotograaf Jos Antonio Milln richt zich op de reeds weggehaalde huizen. De enige zichtbare sporen resteren op het gebouw ernaast dat een muur ermee deelde.
Man Ray
Solarisatie
De naam van deze techniek staat op Man Ray, de kunstenaar die het sinds 1929 per ongeluk ontdekte en daarna veel toepaste in zijn fotografie. Het was echter zijn assistente Lee Miller die schrok van een muis in de donkere kamer. Uit reflex deed ze het licht aan maar realiseerde zich dat ze een film aan het ontwikkelen waren. Deze korte belichting van het negatief zorgde voor een verassend, surrealistisch effect. Lee Miller was ook zonder Man Ray een uitmuntende fotografe, maar heeft nooit de verdiende aandacht voor haar werk gekregen door het kortzichtige feit dat vrouwen in die tijd niet als volleerde kunstenaars werden gezien.
dib | 37
Outside in
Kandinsky
Abstractie
Bij toeval ontdekte Wassily Kandinsky de uitdrukkingskracht van abstracte beeldtaal: In zijn atelier merkte hij een schilderij op dat gekanteld tegen een muur stond, in de schemerige lichtval leek het doek slechts een vlak bedekt met kleuren en vormen.
Vreemde fotogrammen veroorzaakt door elementen die de fotograaf op dat moment van de grond heeft geraapt en in zijn camera gestopt.
Dom Pérignon De naam van de beroemde monnik uit begin 18e eeuw die altijd de associatie met champagne zal hebben. De uitvinding van champagne was ook per toeval, door toenemende warmte ontstonden er fouten in het gistingsproces bij de flessen witte wijn. Toen de monikken deze fermentatie probeerden tegen te gaan hadden ze per ongeluk champagne uitgevonden.
The Police
Roxanne In de opnamestudio struikelde Sting tijdens het begin van het nummer en kwam terecht op de piano. Een paar losse tonen gevolgd door kort gelach zijn vervolgens vereeuwigd met Roxanne.
Grand Wizard Theodore
Scratch
De DJ die verantwoordelijk is voor het uitvinden van ‘Scratchen.’ Een techniek die nu onmisbaar in de hiphop-stroming en door middel van anekdotes en old skool verhalen wordt uitgelegd in de documentaire ‘Scratch.’ Het verhaal gaat dat zijn moeder iets tegen hem zei terwijl hij platen stond te mixen. Toen hij ruw zijn hand op de plaat legde om haar beter te verstaan ontstond er een geluid dat zijn aandacht opeistte.
Van die dingen...
Stephen Gill
Prints
Verzameld werk Schoonhoven Maart 2012
|
Tim
proza | Marijke van der Linde
dib | 39
proza | Marijke van der Linde
prints | Tim Schoonhoven
dib | 43
dib | 45
dib | 47
Colofon
Grafisch ontwerp | Tim Schoonhoven znst.nl
Proza | Marijke van der Linde tikmachine.nl
Colofon
dib | 49