1 minute read

Boekenhoekje

Poëzie als spiegel en inspiratie

Tekst: Michelle Vangeel - Foto: K. Van den Broeck

Advertisement

Michelle Vangeel werd geboren in 1987 en was van kindsbeen af geboeid door poëzie. Als enthousiaste leerkracht Engels, Nederlands, godsdienst en geschiedenis staat ze al twaalf jaar voor de klas. Ook in haar lessen zijn gedichten steeds verweven.

In 2022 kwam ze in een bijzonder moeilijke periode terecht waarbij ze aanmeerde op Oever, een open afdeling in het psychiatrisch ziekenhuis van Zoersel, Bethanië. Deze periode inspireerde haar om opnieuw in de pen te kruipen. Hier vind je een selectie van de gedichten die ze schreef.

Michelle wil met haar poëtische teksten anderen inspireren om ook hun gevoel en ervaringen neer te pennen en zo samen het taboe rond psychiatrie te doorbreken.

Goed genoeg

Goed genoeg? Soms verre van…

Ik wil weglopen, Vergeet te relativeren, Voel geen bodem meer…

Wie ben ik? Waar sta ik? (N)ergens?

Kom maar, Hier ben je veilig, Voel je voeten stevig op de grond…

Wie je bent, raak je nooit kwijt… Jij, meer dan goed genoeg. Oever

Hier mag je zijn, Zoals je bent, Schitterend als een diamant, Ook kwetsbaar en vleugellam….

Hier mag je aanmeren, In een veilige haven, Dromend van de zee

Op jouw moment Sta jij Weer op…

En word je weer kapitein van jouw schip…

This article is from: