Trots met een hoofdletter T
‘Rupsje nooitgenoeg’ promoveert in Amerika
“Ik kreeg een kans en die greep ik”
“Het leven is als fietsen, je moet trappen”blijven
“Trots dat ik van niets naar iets ben gekomen”
Nieuwbouw, mede gemaaktmogelijk door Reinier
Winter 2024-2025
Op de voorkant van deze Juicher zie je een foto van een mooie pauw staan. Deze pauw staat symbool voor trots. Hij laat vol trots zijn kleurrijke veren aan iedereen zien. Dit past goed bij het centrale thema in deze Juicher: trots zijn op wie je bent, op wat je kunt en op wat je hebt bereikt. De kleuren van de pauw zijn toevallig ook de huisstijlkleuren van Baanbrekers: groen en blauw. Net als de pauw mag ook jij altijd jouw echte kleuren laten zien. Je mag trots zijn op jezelf, op elkaar en op Baanbrekers!
Als je goed nadenkt zijn er altijd dingen om trots op te zijn. Hoe klein of groot ze ook zijn. Die trots mag je gerust laten zien. Dat doen de medewerkers, cliënten, kandidaten, opdrachtgevers en anderen ook die in dit magazine staan. Ze zijn allemaal trots op iets. Als redactie zijn we er trots op dat we weer een mooi magazine hebben gemaakt. We zijn trots op iedereen die heeft meegewerkt.
Zoals je op de voorkant kunt lezen, heeft het magazine vanaf nu een naam: Juicher. Die naam kozen we bewust. Ons logo noemen we namelijk het juichertje. Het is een mensfiguurtje dat de armen omhoog heeft. Om te laten zien dat er een mooie prestatie is geleverd. Om trots te laten zien dus. Wij vinden Juicher heel goed passen bij een magazine waarin we vertellen wat we allemaal presteren.
Trots is het thema van deze eerste Juicher. Iedereen heeft juichmomenten. Dan wil je je armen in de lucht gooien en aan iedereen laten zien wat je hebt gepresteerd. In deze Juicher lees je persoonlijke verhalen over mensen zoals jij en ik. Mensen die mooie dingen doen of hebben gedaan. Mensen die bijzondere stappen hebben gezet. Zelf heb ik ook zo’n stap gezet. Mijn juichmoment was halverwege dit jaar. Door een ernstige ziekte kon ik een tijd lang niet volop meedoen. Het moment waarop ik weer volledig aan het werk kon, was voor mij persoonlijk wel wat gejuich waard!
Als redactie vinden we dat we een mooie mix hebben gemaakt van mensen en hun verhalen. Heb jij een bijzonder verhaal te vertellen? Dan kun je dat altijd aan ons doorgeven. Stuur een mail naar communicatie@baanbrekers.org Of spreek ons gewoon aan als je ons ziet lopen. Dan kunnen wij kijken wat we met jouw verhaal kunnen doen.
Veel leesplezier!
Robin de Jong
De Juicher is het magazine van Baanbrekers.
De Juicher verschijnt minimaal 1x per jaar in een oplage van 1.000 exemplaren. Dit is nummer 1 (winter 2024/2025).
De juichers in dit nummer:
Ad, Amine, Bertwin, Carine, Chantalle, Conny, Corné, Daisy, Dennis, Desiree ten Have, Desiree van den Heuvel, Dewanand, Diana, Dide, Donald, Dorien, Ed, Elbert, Eline, Elly, Emriye, Farida, Filemon, Frank, Gert-Jan, Hélène, Hetty Gielen, Hetty Slaats, Ilknur, Jaclien, Jan-Hein, Janneke, Jannie, Jeroen Melissen, Jeroen Menting, Jeroen Tolboom, Jessica, Jetty, Joy, Justin, Kevin, Kibrom, Kitty, Koen, Koert, Krysja, Kurt, Lars, Laura, Leonie, Lianne, Lonneke, Marc, Marcel, Marjan, Mark, Martine, Mathijs, Maud, Melvin, Menthe, Michael, Mieke, Mobarak, Mohammed, Nuray, Patrick, Paul, Peter, Purdey, Rawan, Reinanda, Refiga, Reinier, Rini, Rinie, Riny, Robin, Ronald, Roy, Sabrina, Sandra, Sem, Shakhawan, Sjaak, Sofia, Suzan, Talee, Thom, Tibo, Vincent, Wafae, Wesley, Willem, William, Youri en Yvonne. En ja, alle mensen die hier staan, gaven hun toestemming dat hun gegevens zijn gebruikt.
De mensen die de teksten schreven: Robin de Jong, Peter de Koning, Judith Leijtens en Manon Pel.
De fotograaf: Peter de Koning.
De mensen die zelf foto’s aanleverden: Bertwin Blok, Conny Kleijssen en Lars Slobbe.
De zakelijk tekenaar: Hetty Gielen.
De vormgever: Kees Hamers (van Nummer 38).
De drukker: Maikel Leijtens (Koninklijke drukkerij Em. de Jong).
Contact met de redactie? Mail dan naar communicatie@baanbrekers.org.
Baanbrekers. Sterk mensenwerk. Tuinstraat 1, 5144 NE, Waalwijk (gebouw 1) Zanddonkweg 14, 5144 NX, Waalwijk (gebouw 2, 3 en Twiddus) www.baanbrekers.org
In ons kringloopwarenhuis Twiddus is écht van alles te koop. De redactie van de Juicher nam er laatst een kijkje (aanrader!). Natuurlijk maakten we wat foto’s. We brachten wat details close-up in beeld. Weet jij wat van welke ‘Twiddingen’ deze close-ups zijn? Stuur je antwoorden vóór 1 maart 2025 op naar: communicatie@baanbrekers.org. Of schrijf je antwoord op een briefje en stop dat in in één van de ideeënbussen. Misschien win je wel een leuke prijs!
1.
Dit is een close-up van een
A. Spijkerbroek
B. Damesschoen
C. Badslipper
4. Dit is een close-up van een
A. Tesla
B. Senseo
C. Computer
7.
Dit is een close-up van een
A. Nietmachine
B. Perforator
C. Pennendoosje
10.
Dit is een close-up van
A. Shoppers
B. Vlaggenlijnen
C. Rugzakken
2. Dit is een close-up van een
A. Toetsenbord
B. Legobouwwerk
C. Piano
5. Dit is een close-up van een
A. Ruimteschip
B. Spiegel
C. Spotje
8. Dit is een close-up van een
A. Trouwjurk
B. Colbert
C. Trui
11. Dit is een close-up van een
A. Keukenklok
B. Zakhorloge
C. Kilometerteller
3. Dit is een close-up van een
A. Fijne luie stoel
B. Tafel
C. Barkruk
6. Dit is een close-up van een
A. Kokosmakroon
B. Onderzetter
C. Rieten rok
9. Dit is een close-up van een
A. Kralenketting
B. Armband
C. Telraam
12. Dit is een close-up van een
A. Opbergbox
B. Toilettas
C. Reiskoffer
Dit valt er te winnen:
6 shoppers van Studio Netnieuw (lees er meer over op pagina 36-37).
5 rugzakken van Studio Netnieuw.
4 keer een 3-gangendiner (elke maand op donderdag) bij onze Smaakmakers.
3 keer een Smaakmakerslunch (= 1 soep, 1 salade of snack, 1 broodje en 1 drankje naar keuze).
2 keer een duurzaam verrassingspakket.
1 cadeaubon van Bol.com ter waarde van 50 euro.
Vincent van Hien, Dura Vermeer Bouw Zuid
Hetty Slaats
12-13 Dorien Tettero en Jeroen Menting
Mathijs van de Ven 18-19 Lars Slobbe
Carine van Splunder en Chantalle Koningstein
Refiga Ozturk 22 Jaclien Leenders, My Jewellery 23 Joy van Boxtel en Jetty Harmanus
Dewanand Loilargosain
Leonie Wiering
26 Kitty van Merode, Desiree ten Have, Desiree van den Heuvel en Mohammed Hamkar
27 Jan-Hein van der Vleuten
28 Diana Crezée, Dennis Valkonet, Rini Verschure, Mark van Kessel, Sandra Pulles, Daisy Smits en Krysja van der Linden
30-31 Wesley Smits
Marc van de Ven
Martine Beerlage, Purdey Voogd en Yvonne Rozenbrand
LiNC, website
Hélène van der Linden 36-37 Naaiatelier met eigen merknaam
Wafae Zougari
Donald Kappenberg
Trots met een hoofdletter T
Ed van der Velden
Marcel Broeders
Cijfers en letters
Laura van den Barselaar
Sjaak Brok
Team Nieuwkomers
Mieke van den Elshout
Janssen
Verhagen
Reinier Zuijderwijk
Hetty Gielen
Janneke Keetels
Patrick Fijneman
Jeroen Tolboom
Nieuwkomer Talee Helal
Jessica Meerwijk en William Verhagen 59 Papiervlinder foto van Bertwin Blok
Samen zingen met de landelijk bekende operaster Francis van Broekhuizen. Dat is iets waar Elly Assmann (64), gegevensbeheerder bij Baanbrekers, met trots en plezier naar uitkijkt. Hoewel Elly niet graag op de voorgrond treedt, kan ze zich wel helemaal laten zien (en horen) als ze opera zingt. En dat doet ze graag. “Ik ben nog sopraan. Maar naarmate ik ouder word, verandert mijn stem. Ik zal wel mezzosopraan worden.”
Zingen op een laag pitje
Elly heeft haar hele leven gezongen. “Als kind zong ze in het kinderkoor in de Bernadettekerk en de Antoniuskerk in Waalwijk. Die kerken zijn er helaas niet meer. Dat komt niet door mijn zingen hoor.” Na haar jeugd stond het zingen op een laag pitje. “Thuis zong ik wel, af en toe tot vervelens toe van mijn kinderen. Maar zingen in een koor was er niet bij.”
Wennen aan opera
In 2017 veranderde dit. “Toen werd ik lid van Liedertafel Oefening en Vermaak in Waalwijk. Een oud-collega, Marij Pulles van de kantine, was daar ook lid van. Met haar had ik het vaak over zingen. En van het een kwam het ander. Ik moest er wel even aan wennen dat het alleen maar opera was. Zware kost, maar wel heel erg mooi. Ik twijfelde of ik het wel aan kon, maar opera bleek mij goed te passen.”
Pittige onderwerpen
De opera’s die Elly zingt, zijn vaak in het Italiaans. “We zingen van verschillende componisten, maar vaak zijn het van die uitdagende Italiaanse teksten. Dat is best lastig, zeker als de woorden af en toe raar worden afgebroken of uitgesproken. Het verhaal achter opera’s is trouwens mooi. De onderwerpen van vroeger zijn nog steeds actueel. Het gaat vaak over oorlog, liefde, ontrouw, verraad. Pittige onderwerpen dus. Maar als je aan het zingen bent, ben je daar niet zo mee bezig. Dan richt je je op de bladmuziek. Daarop staan vaak van die kleine tekentjes. Die geven aan hoe je je stem moet gebruiken en wat voor toon je moet aanhouden. Mijn leesbril komt dan goed van pas.”
Groot concert in De Leest
Opera was lange tijd heel populair. “Tegenwoordig is dat minder. Daarom liep het ledenaantal van mijn operavereniging ook terug. De club bestaat sinds 1860. Vanwege minder leden is besloten om de club te veranderen. Daarom was er begin oktober een groot concert in theater De Leest. Een uitverkocht theater. Het was leuk om hieraan mee te doen. We hebben nu het plan om met de club op een iets andere manier verder te gaan. Noem het een doorstart.”
Toegankelijke muziek
Die doorstart moet leiden tot een kleiner koor. “We hopen ook op nieuwe leden. En we gaan aan de slag met andere, meer toegankelijke muziek voor een groter publiek. Om aan de Waalwijkse gemeenschap te laten zien wat we kunnen, geven we in de herfst van 2025 een mooi concert in de Hervormde Kerk in Besoijen. En de landelijk bekende Francis van Broekhuizen gaat met ons meezingen. Ik heb er nu al zin in.”
“Ik ben nog sopraan. Maar naarmate ik ouder word, verandert mijn stem.”
Kibrom spreekt Tigrinya. Dat is de officiële taal van Eritrea. Tijdens dit interview voor de Juicher was er een tolk bij die Kibroms verhaal vertaalde naar het Nederlands.
Kibrom doet waar hij van houdt: groenonderhoud!
Een feloranje doorwerkjas. Een mutsje op voor als het een beetje fris wordt. En een grote lach op zijn gezicht. Dat is Kibrom Semere (56). Hij werkt via Baanbrekers bij Vebego Groen in De Moer. Samen met zijn collega’s onderhoudt hij plantsoenen en ander groen voor de gemeente Loon op Zand. Zijn favoriete klus: schoffelen. “Omdat je daarmee alles mooi en netjes maakt”, vertelt hij.
Ervaring in buiten werken
Kibrom komt uit Eritrea. Daar was hij vroeger boer. Hij bewerkte er met de hand zijn land. Daardoor heeft hij veel ervaring in het bijhouden van planten. “Ik houd ook erg van buiten werken. Lekker in de frisse lucht”, vertelt hij. “Ik doe hier nu precies waar ik het meeste van houd.”
Harde werker
Kibrom kwam 5 jaar geleden naar Nederland, samen met zijn gezin. Voordat hij ging werken, volgde hij eerst inburgeringslessen op het Koning Willem I College in Den Bosch. Vooral de taallessen waren moeilijk voor hem, want in Eritrea is hij nooit naar school geweest. Maar hij hield vol. En hoewel hij nog steeds maar heel weinig Nederlands kan, liet hij wel zien dat hij een keiharde werker is. Dat zagen ze ook bij Baanbrekers.
En toen… Vebego Groen!
Via Baanbrekers deed hij werkervaring op bij verschillende leerwerkplekken. Zo kwam hij in april 2024 bij Vebego Groen terecht. Daar mag hij nu blijven. Hij is er erg blij mee. Dat komt onder meer door de hulp van Reinanda van Ingen. Zij werkt als voorwerker samen met Kibrom. Ze coacht hem en doet werkzaamheden voor als dat nodig is. “Kibrom is een lieve, fijne collega”, vertelt ze. “Hij werkt hard en moppert nooit. Dat we elkaar niet verstaan, is geen probleem. We nemen de tijd om elkaar te begrijpen. Dat verdient hij ook. Hij leert al doende. En heeft hij uitleg nodig, dan doe ik dat desnoods met handen en voeten. Dat is vaak heel grappig. Zo blijven we lekker lachen. En we komen er altijd uit.”
‘Heggenschaar’
Kevin van Trijp is teamleider bij Vebego Groen. “In ons bedrijf zijn we het gewend om mensen te begeleiden”, vertelt hij. “We nemen Kibrom gewoon mee in onze dagelijkse routine. Dat werkt voor hem en voor ons hartstikke goed.” Ondertussen leert Kibrom steeds meer Nederlandse woorden. “Zoals ‘heggenschaar’, ‘handschep’ en natuurlijk ‘schoffelen’”, lacht hij trots. Laat deze vrolijke boer uit Eritrea maar zijn gang gaan, want hij heeft zijn passie helemaal gevonden: groenonderhoud!
Waar ben je trots op? Lastige vraag, vindt jurist Conny Kleijssen. “Omdat ik trots ben op een hoop dingen. Op fijne vrienden, mijn lieve ouders en familie, op mijn werk voor Baanbrekers. Trots op het kunnen en mogen reizen, mensen kunnen helpen en mantelzorger kunnen zijn voor mijn ouders en tante. En trots op het sportieve persoontje dat ik ben.”
totaalbeeld van een persoon. “Soms is dat beeld hectisch en is het moeilijk al die rollen goed in te vullen. Fit zijn in lichaam en geest helpt om balans te vinden, dan kun je die hectiek beter aan”, legt Conny uit. Wordt ze soms niet een beetje moe van zichzelf? Ze lacht: “Ja soms. En dan denk ik aan Loesje. Op één van haar posters zegt ze: ‘Het beste medicijn is 3x daags niks doen’. Dus trap ik af en toe flink op de rem, niks doen kan ik prima.”
Ballen in de lucht houden
Dat laatste vertelt ze er niet zomaar bij. “Door het sportief zijn kan ik in mijn leven alle ballen in de lucht houden: mijn werk, mijn mantelzorgtaken, het zijn van een leuke vriendin. Sportief kunnen zijn is natuurlijk ook een geluk. Het is heel fijn dat dit mij geen moeite kost omdat ik gewoon graag beweeg. Ik weet zeker dat genoeg bewegen helpt om gezond en fit te blijven, in je werk en in het leven buiten je werk. Nee, het is geen garantie om gezond te blijven maar het helpt zeker.”
Voetbal
“Als jong meisje was ik al sportief en was ik veel buiten. Ik had sportieve ouders, deed aan turnen en paardrijden en ontdekte toen het voetbal. Ik bleek daar talent voor te hebben en haalde zelfs de Brabantse jeugdselectie toen ik een jaar of 15 was. Voetbal voor meisjes en vrouwen had toen nog lang niet de status die het nu heeft.” Nu is Conny enkele levensfasen verder maar sport ze nog steeds veel en met veel plezier: mountainbiken, skiën, yoga, padel, pilates, shape. “Of in het weekend gewoon een stuk wandelen en paddenstoelen zoeken. Ook heel fijn. Ik ga volgend jaar op padel-les want ik gebruik nog te veel mijn tennistechniek.”
Loesje
Volgens Conny speelt ieder persoon verschillende rollen: partner, zorger, dochter, vriendin, collega. Al die rollen samen dragen bij aan het
“Heb ik eigenlijk wel in drievoud toestemming gegeven voor het delen van mijn naam en andere gegevens in de Juicher?” Een grote glimlach op zijn gezicht laat zien dat Willem Vonk (57) het niet serieus meent. Willem is onze Functionaris voor de Gegevensbescherming. “Zo staat het officieel in de wet. Niemand bij Baanbrekers weet dit, behalve ik. De meeste zeggen gewoon FG.”
Privacy goed in de gaten houden
Het is de taak van een FG om de privacy goed in de gaten te houden. “Je mag me ook privacyondersteuner van de professionals van Baanbrekers noemen. Bij ons werken we met heel veel gegevens over mensen. Die gegevens zijn niet van ons, maar van onze cliënten, kandidaten, inburgeraars, medewerkers en werkgevers. Wij mogen ze alleen gebruiken als we dat op een verantwoorde manier doen. En verantwoord is dat je er goed, gedegen en voorzichtig mee omgaat.”
Strenge wetten en regels
Als het om gegevensbescherming gaat, zijn er strenge wetten en regels. “Op landelijk niveau, maar ook vanuit de Europese Unie. Ik zorg ervoor dat Baanbrekers zich aan deze wetten en regels houdt. In mijn werk giet ik hier wel een eigen ‘sausje’ overheen.” Eigen sausje? Dus de wetten en regels zijn niet zo streng? “Ik ben geen jurist met een hoofdletter J. Om goed en verantwoord te kunnen werken met persoonsgegevens, moet je af en toe de grenzen van wat kan en mag verkennen. Je mag er nooit overheen. Het beste is om ertegenaan te schurken. Op die manier blijft het verantwoord én werkbaar.”
In de persoonsgegevenskeuken kijken
Willem werkt 2 dagen bij Baanbrekers. “Op dinsdag en donderdag. Voor de rest van de week ben ik actief als FG bij een collegaorganisatie van Baanbrekers: Scalabor in Arnhem. Ik ben er trots op en blij mee dat ik beide banen goed kan combineren. Het is ook wel bijzonder om bij beide organisaties in de persoonsgegevenskeuken te mogen kijken. Het gaat er bij Baanbrekers en Scalabor net wat anders aan toe. Ik kan bij beide leren en de slimme en verstandige dingen bij beide toepassen.”
Verbinding met collega’s
Een goede FG kan volgens Willem een verschil maken in zijn vakgebied. “In mijn werk zoek ik vooral de verbinding met collega’s. Samen moeten we kijken hoe we het beste kunnen omgaan met persoonsgegevens. Daar mag ik elke dag over nadenken en over adviseren.
Ik ben er trots op dat ik dat mag doen voor een organisatie die midden in de samenleving staat. Een organisatie waar het draait om mensen.”
Karaktertrekken
Willem is ook trots op zijn kinderen. “Ook op dat gebied heb ik – al zeg ik het zelf – goede ‘producten’ afgeleverd”, zegt Willem lachend. “Boaz en Malika studeren nog. Ze doen het goed. Boaz is meer van het bedrijfsleven en Malika is van het sociaal werk. Eigenlijk zie ik beide karaktertrekken ook in mezelf terug.”
Willem kijkt even naar boven en besluit dan – weer met een grote glimlach op zijn gezicht - vragend: “Had in mijn kinderen eigenlijk ook moeten vragen om toestemming voor het delen van hun gegevens? Ik zal het eens aan de FG vragen. O ja, dat ben ik zelf!”
is trots
“Ik ben als de olie die ervoor zorgt dat alle radertjes soepel lopen.”
Vincent van Hien (50) is hoofduitvoerder bij Dura Vermeer Bouw Zuid. Hij begeleidt de bouw van ons nieuwe pand. Als hoofduitvoerder is hij verantwoordelijk voor alles wat er op de bouwplaats van ons nieuwe pand gebeurt. Hij legt uit: “Ik ben als de olie die ervoor zorgt dat alle radertjes soepel lopen.”
Kwaliteit van de bouw
Vincent houdt toezicht op veiligheid op de bouwplaats. “Ik zorg voor een goede bouwplanning, houd de financiën in de gaten, zorg dat er op tijd bouwmaterialen zijn en ben eindverantwoordelijk voor de kwaliteit van de bouw. Natuurlijk doe ik dat samen met een compleet team, met daarin onder anderen een projectleider, uitvoerders en een projectadministrateur. Iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheden en iedereen op de bouw is zelf verantwoordelijk voor de kwaliteit die hij levert. Ik zie er als hoofduitvoerder op toe dat het allemaal goed gaat.”
Leukste fase
Vincent werkt al bijna 20 jaar bij Dura Vermeer. Hij vindt zijn baan nog steeds erg leuk. “Je bent nooit lang op dezelfde plek aan het werk en je maakt elke keer iets nieuws. Ook werk je steeds weer samen met een nieuwe opdrachtgever. De leukste fase van een bouwproject vindt Vincent ‘het grote zichtwerk’, zoals hij dat noemt. “Dat is de fase waarin je veel ziet gebeuren, tot het moment waarop het dak dichtgaat. Ook de voorbereidingen van de bouw vind ik leuk: hoe gaan we het maken en hoe kan ik ervoor zorgen dat dingen nog beter gaan?”
Mijlpalen vieren
De bouw van ons pand ging in maart van start. De stuurgroep die namens Baanbrekers het project begeleidt, kwam toen een kijkje nemen. Vincent: “Ik vertelde de leden van de stuurgroep dat het gebouw er vóór de bouwvak al zou staan. Iedereen reageerde vol ongeloof: zó snel?! Die reactie was leuk, ik was stiekem wel trots. Want ik wist dat het ons ging lukken. In juli vierden we het bereiken van het hoogste punt. Dat soort mijlpalen vieren we graag.”
Compliment voor de bouwers
“Als alles volgens planning verloopt en je een positieve energie voelt, dan voel ik me trots. Ik ben er vooral trots op dat we netjes werken. En dat we zaken goed regelen voor alle mensen die hier werken; elke dag wel 80 mensen van gemiddeld 20 bedrijven. Toen de herfst begon, zorgden we bijvoorbeeld voor verwarming in het pand. Af en toe laten we een frietkar komen, om alle harde werkers te trakteren en een compliment te geven voor hun inzet. Ook let ik erop dat de bouwplaats netjes opgeruimd blijft. Dat doen we echt samen. Het is belangrijk voor ieders veiligheid en het zorgt voor een fijne werkplek.”
Fijne werkplek
“Een fijne werkplek wordt dit pand straks ook voor alle Baanbrekers. Wat míjn favoriete plek zou zijn? Poeh, een moeilijke vraag…. ik verwacht dat hier voor iedereen een prettige werkplek te vinden zal zijn. Het is fijn dat de mensen van Baanbrekers zoveel belangstelling hebben voor de nieuwbouw. We vinden het leuk om mensen af en toe een kijkje te laten nemen. Op zo’n moment ben ik echt trots op wat ons team bouwt én ben ik trots op Dura Vermeer.”
Zitten en staan. Dat gaat prima. Maar lopen is een ander verhaal. Door polio op jonge leeftijd kan Hetty Slaats (55) niet zo goed lopen. “En het wordt er niet beter op nu ik ouder ben. Soms heb ik ‘lastige benen’ of ‘lastige voeten’. Dan kan ik nog geen 100 meter lopen.” De goedlachse detacheringsmedewerker is dan ook erg blij met haar gehandicaptenparkeerkaart. “Hoewel ik veel op mijn driewieler doe, is die kaart ideaal. Als ik meerijd met een auto, kunnen we dichterbij de plek parkeren waar ik moet zijn. Het maakt mijn wereld een stuk groter.”
Ik verheug me op moeilijker werk
Hetty werkt al 35 jaar bij Baanbrekers. “Eerst binnen, maar ik zit het liefst bij andere werkgevers. Het laatst zat ik bij Vero, de snoepfabrikant die failliet is gegaan. Nu zit ik tijdelijk binnen en doe eenvoudig werk. Ik wil heel graag weer naar buiten. Ik verheug me nu al op moeilijker werk.” Hetty komt met de deeltaxi naar haar werk. “Dat gaat prima. Met mijn driewieler is het net te ver. Zeker als ik gedetacheerd ben.”
Meedoen aan de samenleving
De parkeerkaart aanvragen deed ze bijna helemaal zelf. “En daar ben ik best trots op. Ik heb wel een heel klein beetje hulp gehad van mijn nichtje Monique.” Het aanvragen bij de gemeente ging via internet. “Dat was niet moeilijk. Daarna ben ik gebeld. Ze vroegen me of ik echt interesse had. “Natuurlijk, waarom denk je dat ik anders zo’n kaart zou aanvragen?” Een gesprek met een arts was de volgende stap. “Ik kreeg meteen goed nieuws.” De parkeerkaart geeft Hetty het gevoel dat ze meer kan meedoen aan de samenleving. “Het is nu veel gemakkelijker voor mij om ergens naartoe te gaan. Het enige wat ik moet regelen, is iemand die met me wil autorijden. Maar dat is geen probleem.”
Jobcoach Dorien Tettero geniet van haar werk. “Het mooiste is het opbouwen van relaties. En dat gebruiken om mensen in een betere situatie te brengen”, vertelt ze enthousiast. “Een jobcoach is de vertaler en de brug tussen privé en werk en tussen de kandidaat en de werkgever. Ik geloof in maatwerk per kandidaat, een menselijke aanpak en het goed managen van verwachtingen.”
Duurzame werkplek
Baanbrekers heeft 7 jobcoaches in dienst. Zij coachen en begeleiden kandidaten in hun werk ‘buiten’ Baanbrekers, bij werkgevers in de regio Langstraat. Met als doel een duurzame werkplek op de reguliere arbeidsmarkt. Jobcoaches zijn ook het aanspreekpunt voor de werkgever en de leidinggevende en zorgen samen met anderen voor een veilige werkomgeving.
Maatwerk
Dorien begeleidt ruim 20 kandidaten. Elke kandidaat krijgt een andere begeleiding. Anders in de zin van aanpak en intensiteit. “Elke kandidaat verdient maatwerk, want geen twee kandidaten zijn hetzelfde”, legt ze uit. “En ook geen twee werkgevers zijn hetzelfde. Wel zie ik één belangrijke rode draad in mijn werk: veel kandidaten hebben een vorm van autisme, ze zijn vaak gebaat bij structuur en duidelijkheid. Dat vind ik reuze boeiend. Ik heb psychologie gestudeerd en heb me flink verdiept in autisme in al zijn verschijningsvormen.”
Zelfvertrouwen
Dorien vervolgt: “Verwachtingen managen vind ik heel belangrijk. Kandidaten overschatten zich nog wel eens, dus beginnen we altijd voorzichtig. Kandidaten en werkgevers snappen dat niet altijd meteen, die willen snel vooruit en resultaat. Ik zie graag langzaamaan veel kleine stapjes, dat is goed voor het opbouwen van zelfvertrouwen. Snel vooruit met grote stappen betekent ook af en toe een stap terug, en dat wil ik voorkomen. Een kandidaat die langzaam maar gestaag kleine stapjes vooruit zet, kan beter groeien als persoon.”
Interesse en luisteren
“Ik geloof in de kracht van een huisbezoek. Rondkijken, vertrouwen opbouwen, mensen in de ogen kijken. Interesse tonen en goed luisteren. Niet alleen naar de kandidaat, ook naar de mensen om hem heen. Soms neem ik de eerste stappen voor het in huis halen van ambulante zorg. Om mensen ook in hun thuissituatie te helpen en te ontzorgen. Want hoe beter de thuissituatie, des te groter de kans op succes op het werk. Ik houd altijd contact met zorgverleners en andere ‘hulptroepen’ in de thuissituatie. Als één van ons signalen opvangt, brengen we elkaar snel op de hoogte.”
Samenwerking
Jobcoaches zijn veel onderweg naar kandidaten en bedrijven. Veel schakelen, brandjes blussen, leren uit teleurstellingen en dingen die niet goed gaan, samen successen vieren. Kijken in veel keukens, leren omgaan met planningen die voortdurend veranderen.
De mooiste momenten om trots op te zijn? “Als mensen blij zijn met mijn werk. Kandidaten of werkgevers, dat maakt me niet uit. Als we maar resultaten boeken. Die resultaten komen altijd voort uit goede samenwerking. Dat kan een werkgever, kandidaat of jobcoach nooit alleen.”
Jeroen groeit super met kleine stapjes
Eén van de kandidaten van Dorien is Jeroen Menting (24) uit Vlijmen. Sinds januari 2023 heeft hij via Baanbrekers een baan gevonden bij schoenenbedrijf JJ Footwear in Waalwijk. Hij is regulier in dienst met een indicatie Baanafspraak. En dat bevalt hem prima: “Dit bedrijf en ik zijn een goede match. Sinds ik hier begon, ga ik steeds verder vooruit. Met kleine stapjes, maar dat is juist goed. Kleine stapjes in uren, in werkzaamheden en in mijn persoonlijke groei.”
Jeroen werkt nu per week 23 uur in 5 dagen. Hij doet online marketing, houdt de verschillende sites bij en zorgt dat JJ Footwear goed vindbaar blijft in de online zoekmachines.
Stabiel
Waar is Jeroen trots op? Hij hoeft niet lang na te denken: “Op mijn groei in de afgelopen 2 jaar. Kijk eens waar ik nu sta! Toen ik hier begon, was ik teruggetrokken en afwachtend. Nu neem ik zelf initiatief, doe voorstellen voor verbetering, voel me stabiel en kan meer aan. Dat geeft me een goed gevoel. En o ja, sinds kort woon ik zelfstandig in Vlijmen. Ook dat is een mooie stap.”
Niet makkelijk
Collega Maarten knikt: “Jeroen is hier super gegroeid. Ook persoonlijk. Hij is nu veel opener dan in het begin. Hij mag tevreden zijn over die groei, want het begin was niet makkelijk. Hij kwam binnen in een heel drukke periode en heeft het toch prima gedaan.”
Directeur Ad van Oudheusden is een tevreden man. Hij is blij met het feit dat de koers van Baanbrekers is geactualiseerd. “Dit betekent dat onze richting voor de komende jaren nog duidelijker is. Met onze bijgestelde in-bewegingkoers bereiken we onze doelen nog beter. We willen dat iedereen in de Langstraat kan meedoen in onze samenleving. Ontwikkelen, werken en meedoen staan hierbij centraal. Mooie uitgangspunten om samen verder mee te gaan.
We doen het samen
Ad wordt blij van alles wat we bij Baanbrekers bereiken. “Het mooie is dat we het allemaal samen doen. Daarom zeg ik ook vaak ‘alleen ga je sneller, maar samen kom je verder’. Het afgelopen jaar hebben we samen mooie dingen gerealiseerd. Ik laat deze dingen graag puntsgewijs aan bod komen. En ik wil benadrukken dat ik trots ben op jullie en jullie inzet.”
• We hebben een hele mooie score behaald met ons medewerkerstevredenheidsonderzoek.
• Het lukt ons – ondanks de krapte op de arbeidsmarkt –nog steeds om nieuwe goede collega’s aan ons te binden.
• We passen interne mobiliteit toe als het kan.
• Ook dit jaar hebben we weer enkele mooie partnerschappen met opdrachtgevers gesloten.
• Ons arbeidsongeschiktheidsverzuim daalt langzaam maar zeker.
• We hebben weer een groot aantal passende en duurzame plaatsingen gerealiseerd.
• Mede door onze professionele jobcoaching, werk- en trajectbegeleiding zijn er weer veel mensen met heel veel plezier extern aan het werk geweest.
• Onze Aanpakkers hebben weer oneindig veel producten in elkaar gezet, gestickerd, ingepakt en omgepakt.
• Ons kringloopwarenhuis Twiddus, ons naaiatelier en onze kantine- en cateringservice van onze Smaakmakers draaien als een tierelier.
• Het lukt ons steeds beter om zo passend mogelijk maatwerk te leveren op het gebied van re-integratie, participatie en inkomen.
• Onze salarissen worden altijd keurig op tijd overgemaakt.
• Er zijn weer heel veel fietsen bewaakt in het centrum van Waalwijk.
• Ons magazijn ziet er altijd netjes en geordend uit.
• Ons bedrijfsbureau zorgt er – ondanks een intensief transformatietraject - voor dat de business kan doorgaan.
• Facilitaire Zaken zorgt er adequaat en proactief voor dat iedereen goed zijn werk kan doen.
• Onze mannen van team ICT zorgen ervoor dat wij nagenoeg altijd én overal kunnen werken en kunnen beschikken over ons netwerk.
• We zorgen ervoor dat onze uitgaande facturen op tijd worden betaald. En wij betalen binnenkomende facturen niet te vroeg, maar ook niet te laat.
• Het aantal bezwaar- en beroepszaken is afgenomen.
• We hebben het Startpunt ingericht. Hier kunnen alle nieuwe kandidaten hun begeleidingstraject starten aan de hand van een professionele diagnose.
• Onze Groenmakers en Schoonmakers hebben ervoor gezorgd dat hun werkgebieden er mooi en spic en span uitzien, ondanks dat deze teams steeds kleiner worden.
• Ons bestuur is tevreden over onze producten uit de Planning- & Controlcyclus.
• De samenwerking met onze ondernemingsraad verloopt goed.
• Onze bedrijfshulpverleners zijn er altijd als het nodig is.
• De eerste detacheringservaringen in het groen zijn positief.
• We hebben weer een goed bezochte gezondheidsdag gehad.
• De Nationale Kringloopdag bij Twiddus was perfect georganiseerd. Het was erg gezellig.
• De oranje Verbindingsdag in de Voorste Venne was een groot succes.
• De collega’s van ASVZ voelen zich nog steeds enorm thuis bij ons.
• De relatie met onze drie gemeenten is ambtelijk en bestuurlijk goed en gericht op samenwerken.
• De bouw van ons nieuwe ‘huis’ verloopt volgens planning en we gaan dus in 2025 allemaal onder één dak werken.
“Misschien ben ik nog wel wat punten vergeten, maar ik denk dat ik vrij compleet ben. Als je deze punten bekijkt, dan is het logisch dat ik enorm trots ben op alle medewerkers van onze mooie organisatie. Ik ben er trots dat ik directeur mag zijn van onze mooie organisatie en ik kijk uit naar 2025!”
Voor Nuray Tepeyurt (43) begint binnenkort een nieuw hoofdstuk vól kansen. Want ze gaat van een uitkering naar een vaste baan. “Ik heb een arbeidscontract gekregen bij woonzorgcentrum De Wever, als zorgondersteuner”, zegt ze met stralende ogen. Met een écht salaris staat ze straks helemaal op eigen benen. “Ik kan nu echt aan mijn toekomst gaan bouwen.”
Coaching, training en werk Nuray woont 26 jaar in Nederland. Ze heeft hard gewerkt om het punt te bereiken waar ze nu is. Baanbrekers begeleidde haar daarbij. Via onder meer coaching, training en het traject Taal & Werk kreeg ze steeds meer in de gaten wat ze kon en wat ze wilde. Zo kwam ze eind 2023 bij woonzorgcentrum De Wever in Tilburg terecht. Ze liep er eerst stage. Daarna kreeg ze er een werkervaringsplek. Op 16 september 2024 werd die omgezet in een echt arbeidscontract.
“Heel veel bewoners spreken Tilburgs dialect. Dan moet ik soms drie keer vragen wat ze eigenlijk zeggen”
Echt Tilburgs
“Ik zorg bij De Wever voor ouderen”, vertelt ze. “Het is heel leuk. Ik help de bewoners bij het eten, bij het wassen en douchen en bij het aantrekken van bijvoorbeeld steunkousen.” In het afgelopen jaar werd ze daar steeds beter in, net zoals in haar Nederlands. Ze kreeg er bij De Wever wel een extra ‘taaluitdaging’ bij. “Heel veel bewoners spreken Tilburgs dialect. Dan moet ik soms drie keer vragen wat ze eigenlijk zeggen”, lacht ze. “En dan versta ik het vaak nog niet. Gelukkig heb ik collega’s die me dan helpen.”
Complimenten
Die collega’s zijn ondertussen hartstikke blij met Nuray. “Zij wilden graag dat ik als vaste kracht bij ze kwam werken”, weet ze. “Gelukkig dacht De Wever daar ook zo over, net zoals ikzelf natuurlijk. Ik ben heel blij met de kans die ze me nu geven.” Ook de bewoners zijn heel tevreden over Nuray. Ze krijgt regelmatig complimenten. “Ze zeggen dan dat ik het goed doe. Heel fijn om te horen, want ik zorg graag voor anderen. Het is wel hard werken. Je moet ook een beetje sterk zijn. Maar ik hoef niemand helemaal uit bed te tillen. Daar heb je in het verzorgingshuis allerlei hulpsystemen voor waar ik al goed mee heb leren werken.”
Diploma
Als haar uitkering stopt, staat Nuray dus financieel op eigen benen, mét een baan. “Ik kan dan misschien wel mijn rijbewijs gaan halen. Dat zou ik graag willen.” En dat is nog niet alles: in 2025 gaat ze ook nog een BBL-zorgopleiding volgen. “Eén dag in de week naar school en vier dagen per week werken. Spannend? Ja. Maar als ik mijn diploma haal, is dat heel goed voor mijn toekomst.”
Jeroen Melissen (55) gaat tegenwoordig fluitend naar zijn werk. Want hij vindt zijn werk bij Aarts Packaging fantastisch. Dat komt omdat hij hier heel zelfstandig kan en mag werken, in het magazijn. “Vooral de vrijheid vind ik fijn”, vertelt hij.
Pallets sealen
Jeroen werkt nu een jaar bij Aarts Packaging. Dit bedrijf maakt plastic potjes, flesjes en bakjes. Die zijn bedoeld voor fabrieken die ze gebruiken om er medicijnen in te doen. Of etenswaren en make-up zoals smeerkaas en lipgloss. Jeroen zorgt er in het magazijn voor dat al die verpakkingen stevig op een pallet staan, zodat ze veilig op transport kunnen. Dat betekent: hoekprofielen ertegenaan en stevig plastic eromheen. “Dat heet sealen. Kijk, deze pallets zijn al ingepakt”, vertelt hij als hij trots door het magazijn loopt. “Die gaan naar Frankrijk.”
‘Dat was best spannend’ Voordat Jeroen bij Aarts werkte, was hij productie- en assemblagemedewerker bij Lightronics. Maar elke dag hetzelfde werk doen en heel veel aan een tafel zitten, paste niet zo bij hem. Hij was toe aan iets meer vrijheid en variatie. En ook aan wat meer verantwoordelijkheid.
De stap naar Aarts was best spannend, maar Jeroen besloot hem toch te zetten. Daar heeft hij geen seconde spijt van gehad. Hij bloeide op, haalde in april 2024 zelfs zijn EPT-certificaat. Daarmee mag hij in het magazijn van Aarts voortaan met een elektrische palletwagen rijden. Het officiële EPT-pasje heeft hij nu altijd bij zich. “Want met zo’n palletwagen rijden, hoort nu eenmaal bij mijn werk.”
Sleutelbewaarder
Jeroen is ook degene die bij Aarts alle afvalcontainers klaarzet voor de ophaaldienst. En alsof dat nog niet genoeg is, is hij ook nog eens sleutelbewaarder geworden. “Ik heb als enige de sleutel van het Aarts-gebouw waar we met alle Baanbrekers-collega’s werken. Zonder mij komt niemand erin!”, lacht hij. Hij neemt zijn taak serieus, want hij is elke ochtend keurig op tijd aanwezig om de deur open te doen. Hij sluit ook elke middag af. Soms is zijn vriendin Ilse van Helvoirt daarbij, want die komt hem weleens ophalen. Dan gaan ze samen naar huis, in Jeroens BMW, om de volgende dag weer fris en vrolijk aan een nieuwe werkdag te beginnen. “Om 07.30 uur, samen met alle collega’s”, knikt hij. “Die zijn ook belangrijk als je ergens fijn wil werken, vind ik. Uiteindelijk moet je het samen doen.”
Begeleider Michiel van Drunen: “Sinds hij bij Aarts Packaging werkt, zien we een heel andere Jeroen. Hij is vrolijk, maakt grapjes en staat voor iedereen klaar. En… hij is hartstikke goed in zijn werk! Dit geeft ons als begeleiders enorm veel voldoening.”
Dromen najagen
Mathijs heeft al jaren een soort bucketlist: dingen waar hij op een bepaald moment in zijn leven al zijn energie in wil steken. “Zo heb ik een paar jaar geleden meegedaan aan een hele grote sportwedstrijd: de Ironman Triatlon. Iets wat ik heel graag wilde doen voordat het gezinsleven zou starten.” Dat leven is daarna ook goed gelukt. “In 2023 zijn we op ons eigen weiland getrouwd. Toen volgde vader worden al snel: op 30 mei 2024 werd onze Juul geboren.”
Met z’n drietjes
Hij heeft dubbel en dwars genoten van de kraamperiode. “Ik had 3 maanden ouderschapsverlof. Zo konden we met z’n drietjes, lekker thuis, een prachtige start maken als gezin.” Na zijn verlof keerde hij terug op zijn werk bij Baanbrekers, vol energie. “Ik houd van deze organisatie en alle mensen die er werken. Ik had er zin in om weer aan de slag te gaan.”
Al doende leren
Wat het werken bij Baanbrekers nóg leuker maakt, is dat Mathijs hier carrière kan maken. Dat is iets wat hij altijd graag wil: méer leren, meer ervaring opdoen. En dan doorgroeien, zoals naar een nieuwe functie.
Mathijs van de Ven (30) is de koning te rijk. Hij werd dit jaar voor de eerste keer vader (“een jongetje: Juul!”) én hij maakte promotie: hij werd de nieuwe manager Bedrijfsvoering & Control van Baanbrekers. “Het is alsof mijn dromen één voor één uitkomen.” Een dikke proficiat voor Mathijs!
“Ik droomde er 3 jaar geleden al van om manager te worden”, lacht hij. “Maar ik besefte ook: dat word je niet zomaar. Dus werkte ik eerst als adviseur op de afdeling Planning & Control. Daarna werd ik teamleider. Zo leerde ik al doende waar ik wel én niet goed in ben. Dat mag je bij Baanbrekers allemaal uitproberen.” Mathijs bleek talent te hebben voor het leiden van een complete afdeling. Dat resulteerde op 1 november 2024 in de start van weer een nieuwe fase als ‘Manager’. “Op die dag werd ik officieel manager Bedrijfsvoering & Control”, knikt hij.
Collega’s, familie en vrienden
Hij is erg blij met de kans die Baanbrekers hem gaf om intern op deze vacature te solliciteren. Ook collega’s, familie en vrienden speelden een belangrijke rol. “Hun eerlijkheid, tips en adviezen hebben gemaakt wie ik nu ben. Zonder hen had ik hier nu niet gestaan.” Terugblikkend op 2024 voelt hij vreugde, trots en dankbaarheid. “Vader worden en de baan van je dromen krijgen… wat wil je nog meer? Oké, misschien een huis bouwen op dat weiland waar we zijn getrouwd.”
Mathijs’ carrière bij Baanbrekers: Financieel medewerker (2017) -> Adviseur Planning & Control (2019) -> Teamleider Financiën & Administratie (2022) -> Manager Bedrijfsvoering & Control (2024)
Na 2 afgebroken studies kwam adviseur applicatielandschap Lars Slobbe (30) bij Baanbrekers terecht. “Eigenlijk ben ik altijd een zwever geweest. Vaak wist ik niet wat ik wilde doen. Dus begon ik met een opleiding maatschappelijk werk in Leiden. En daarna theologie in Tilburg. Maar beide opleidingen maakte ik niet af. Bij Baanbrekers kwam ik tot rust en zag ik het spreekwoordelijke licht.”
Met behoud van uitkering
Als student zocht hij woonruimte in de buurt van Tilburg. “Zo kwam ik in Waalwijk terecht. En uiteindelijk ook bij Baanbrekers. Hier begon ik als vroegtijdig schoolverlater met mijn re-integratie. Eerst met behoud van een uitkering, later in een tijdelijke baan.” Lars startte bij de personeelsadministratie, was erg leergierig en merkte dat IT hem erg aantrok. “Groeien is wat ik graag doe. Als ik dan een plafond bereik, wil ik graag kijken of er een nieuw plafond is.”
Meer weten van IT
Leergierigheid schrijft Lars met een hoofdletter L. “Omdat ik meer wilde weten van IT begon ik naast mijn werk met een hbo-opleiding ICT. Dit maakte de overstap naar het team IT van Baanbrekers gemakkelijker. Inmiddels ben ik in vaste dienst aan de slag als adviseur. Ik kijk welke software en applicaties we bij Baanbrekers nodig hebben. Ik haal wensen op bij gebruikers, kijk wat er mogelijk is en kom met adviezen hoe we programmatuur het slimst kunnen inzetten. Leuk werk.”
Ieder vrij uur ging op aan studeren
Het werken bij IT wakkerde de leergierigheid van Lars verder aan. “Ik ben graag bezig”, zegt hij lachend. “In de coronatijd kreeg ik de kans om digitaal te gaan studeren aan de Isabel I Universiteit in het Spaanse Burgos. Ik heb hier 3 masteropleidingen gedaan: business administration, business intelligence & big data en projectmanagement. Het was een drukke tijd, want naast mijn werk ging ieder vrij uur op aan studeren.”
Extra ‘gereedschap’
Als het om studeren gaat, is Lars een soort ‘rupsje nooitgenoeg’. Terwijl hij nog digitaal bezig was in Spanje, kon hij ook beginnen met een masteropleiding tot IT-professional bij NCOI. Hiermee is hij in september 2025 klaar. “Het mooie is dat al mijn opleidingen zorgen voor extra
‘gereedschap’ dat ik ook voor Baanbrekers kan gebruiken. Denk aan kunstmatige intelligentie, het werken op basis van data en het ontwerpen van het applicatielandschap. Allemaal praktische zaken die ik meteen kan toepassen.”
Universiteit in de Verenigde Staten
Wie dacht dat Lars wel genoeg aan zijn hoofd had met werken en studeren, mag nog een keer denken. In januari 2024 kreeg hij via LinkedIn een uitnodiging van een universiteit in de Verenigde Staten van Amerika. “Het Edgewood College in Madison Wisconsin vroeg of ik interesse had om te promoveren. Ik was natuurlijk verbaasd over deze uitnodiging, maar ging er graag op in. Alsof ik nog niet genoeg om handen had.”
Onderzoek bij Baanbrekers
De Amerikaanse universiteit had op LinkedIn gezien wat Lars allemaal aan het doen was. “Op basis daarvan kreeg ik een beurs om te gaan promoveren tot doctor in de business administration. Als alles volgt plan verloopt, ben ik in 2026 klaar in Amerika. Ook hier gaat het studeren voor het grootste deel digitaal. Als het moment van promoveren dichterbij komt, dan ben ik zeker in Amerika te vinden. Mooi is wel dat ik mijn onderzoek voor mijn studie bij Baanbrekers kan doen. Dat is prettig voor mij en het kan onze organisatie ook nog wat opleveren.”
Mensenmens
Als je met Lars praat, dan spat de ambitie er vanaf. “Niet slecht voor een vroegtijdig schoolverlater”, grapt hij. “Ik weet nu wat ik wil, ben trots op wat ik heb bereikt. En ik verheug me op de stappen die ik in de toekomst nog ga zetten. Ik ben nog jong, dus wie weet wat er allemaal op mijn pad komt.” Ambitieus en aardig zijn, gaan bij Lars hand in hand. “Ik ben een mensenmens en wil verandering en beweging in gang zetten. Ik ben Baanbrekers erg dankbaar dat ik flexibel kan werken en dat ik de kans krijg om me te ontwikkelen.”
“Het mooie is dat al mijn opleidingen zorgen voor extra ‘gereedschap’ dat ik ook voor Baanbrekers kan gebruiken”
Carine van Splunder (40) en Chantalle Koningstein (40) gaan sinds 1 juni 2024 als duo het arbeidongschiktheidsverzuim bij Baanbrekers te lijf. Carine als casemanager, Chantalle als onmisbare administratieve kracht. “Wij zijn weliswaar de kartrekkers, maar we kunnen niet zonder de rest van al onze collega’s. We doen het echt samen met hen.” Dit sterke staaltje teamwork werkt. Want de afgelopen periode gingen de verzuimcijfers omlaag.
Afspraken over verzuim
Zoals elk groot bedrijf heeft Baanbrekers een verzuimbeleid. “Daarin staan bijvoorbeeld afspraken over hoe je je ziekmeldt en bij wie”, legt Carine uit. “Maar ook hoe vaak Baanbrekers contact met je heeft als je ziek thuis zit. En wat we doen om je te helpen om beter te worden en weer gezond aan het werk te gaan.” Sinds Carine en Chantalle hun krachten bundelen, is het arbeidsongeschiktheidsverzuim gedaald. “Dat komt omdat we dichter bovenop alle regels en procedures zitten”, vertelt Chantalle. “We zijn er allebei fulltime mee bezig.”
Wekelijks overleggen met praktijkbegeleiders
Carine vult aan dat ze een wekelijks verzuimoverleg hebben met de praktijkbegeleiders. “Zo krijgen wij een goed beeld van de verzuimmeldingen. We nodigen ze ook uit om dingen met ons te delen die ze zelf moeilijk vinden om te doen. Dan kunnen we ze helpen.” Verder krijgen de praktijkbegeleiders tijdens zo’n overleg tips over hoe ze zelf een verzuimgesprek kunnen voeren. “En wat ze allemaal wel en niet aan hun medewerker mogen vragen”, knikt Chantalle, “want daar bestaan allerlei regels voor.”
Ook hebben ze het met de praktijkbegeleiders over ‘preventie’. “Voorkomen is beter dan genezen. Als mensen lekker in hun vel zitten, kan dat al veel verzuimmeldingen schelen.”
Ze ‘draaiden’ in 2024 een goed eerste half jaar. Daarom gaan ze er in 2025 op dezelfde manier mee door. En ook de samenwerking tussen Carine en Chantalle bevalt heel goed. “Ik ben heel blij met haar”, lacht Carine. “Chantalle is administratief een echte kei. Ze legt afspraken vast, onderhoudt contact met arbodienst en UWV en weet alles van de regels en procedures die we moeten volgen.” En lachend: “Ik kan gewoon niet zonder haar.” Chantalle is op haar beurt blij met een collega als Carine. “Ze is een heel zacht persoon. Iedereen kan bij haar z’n hart luchten. Dat doe ik soms zelf ook. We maken in ons werk soms heftige dingen mee. Daar praten we dan samen over. Zij luistert goed, altijd. Daarom lukt het ook zo goed om met elkaar dingen op te lossen.” Al benadrukken ze beiden nog maar eens: “Het verzuim aanpakken, doen we niet met z’n tweeën. We doen het met het héle bedrijf.”
‘Het was onvergetelijk’
Financieel medewerker Refiga Ozturk (45) was er in 2024 écht aan toe: een nog betere versie worden van zichzelf. Daarom volgde ze een traject om zichzelf persoonlijk te ontwikkelen. Baanbrekers en haar toenmalige teamleider Mathijs van de Ven moedigden haar aan. En met succes. “Het was een onvergetelijke reis die me nu al heel veel brengt, zowel in mijn werk als privé”, vertelt ze.
Nieuwe ervaringen opdoen
Refiga werkt sinds 12 jaar bij Financiën & Kwaliteit. “Na zoveel jaar dacht ik: ‘Ik wil wel wat meer uitdaging’.” In 2024 kreeg ze daarvoor de kans. Die greep ze met beide handen aan. Zo liep ze 3 keer mee bij het team Inbur gering om te ervaren wat haar collega’s voor status houders doen. En hoe ze daarmee voor anderen van betekenis zijn. “Dat heeft me verrijkt”, vertelt ze. “Ik ben mijn Inburgeringscollega’s dankbaar dat ik mee mocht kijken en voor het warme welkom dat zij mij gaven.”
Beter, leuker en dynamischer
en zo bij te dragen aan de gemeenschap.”
‘Laten zien wat ik kan’
Daarna startte ze een ontwikkelingstraject bij Hans Möhringer. Hij is coach bij het bureau Route357. Dit bureau helpt mensen om stappen te maken in hun werk.
Refiga: “Hans heeft me écht de persoonlijke groei laten doormaken waarnaar ik op zoek was. Ik ben nu assertiever, nieuwsgieriger en ik neem vaker het initiatief. Ook denk ik actief mee over oplossingen en zoek ik zelf het gesprek op. Ik werk daardoor nog fijner samen met mijn collega’s. Al met al is mijn werk er beter, leuker en dynamischer door geworden.”
Bij Baanbrekers gaat ze zelf ondertussen ook door met haar persoonlijke ontwikkeling “Ja, want ik heb nog wel een wens”, lacht ze. “Ik wil doorgroeien naar de functie van senior financieel medewerker. Met wat ik dit jaar heb geleerd, kan ik laten zien dat ik dat kan.” Ze krijgt daarvoor tot haar blijdschap alle ruimte binnen het bedrijf. “Dit is écht Baanbrekers: een bedrijf dat je aanmoedigt het beste uit jezelf te halen”, vindt ze. “Natuurlijk ben je zelf verantwoordelijk voor je eigen groei. Ook dát heb ik geleerd. Maar een werkgever en leidinggevenden die dat stimuleren, maken je kans van slagen nóg groter.”
Ruim 14.000 gasten waren er op de sample sale van My Jewellery. Deze ‘uitverkoop’ was eind oktober, begin november in de Brabanthallen in ’s-Hertogenbosch. 150.000 stuks kleding, sieraden, tassen en accessoires lagen er te koop. Medewerkers van Baanbrekers hebben hier veel en leuk werk aan gehad. “Als opdrachtgever zijn we erg blij met een fijne partner zoals Baanbrekers”, vertelt Jaclien Leenders, supply coördinator van My Jewellery.
Prettig werken met Baanbrekers
Jaclien is één van de vaste contactpersonen bij het Bossche bedrijf. “Ik heb veel contact met het bedrijfsbureau van Baanbrekers. En af en toe kom ik ook langs om te kijken hoe de medewerkers bezig zijn met onze opdrachten. Dan kan ik meteen vragen hoe het gaat en of ze ergens tegenaan lopen. Het is erg prettig werken met Baanbrekers. De flexibiliteit is super.”
Veel werk uit handen
In korte tijd neemt Baanbrekers veel werk uit handen. “Het gaat hierbij vaak om extra werkzaamheden die – regelmatig onverwachts – op ons pad komen. Het inschakelen van Baanbrekers zorgt ervoor dat onze medewerkers zich op hun eigen werkzaamheden kunnen blijven concentreren. Het is voor ons écht een opluchting om te weten dat we dan contact met Baanbrekers kunnen opnemen. En dat het vrijwel altijd kan worden opgepakt. Het mooiste is
Leuk werk geeft een blij gevoel
“We besteden graag werk uit aan Baanbrekers”, gaat Jaclien verder. “De medewerkers zijn de wekenlang druk bezig geweest met het uitzoeken en sorteren van de inhoud van 2 volle vrachtwagens voor onze sample sale. Het ging in totaal om 122 grote dozen. Maar ze doen nog veel meer. Denk aan stickerwerk, inpakwerk, het samenstellen van doosjes met inhoud, sieraden uitpakken en opnieuw inpakken. Wij vinden dit leuk werk. Maar de medewerkers van Baanbrekers vinden het ook leuk. Dat geeft ons weer een blij gevoel.”
Thuiswedstrijd in de Brabanthallen
Een sample sale is altijd een heksenketel. “We doen dit meestal 2 keer per jaar. Nu zaten we voor de 3-de keer in de Brabanthallen. Het is dan toch een beetje een thuiswedstrijd. We hoeven geen reclame te maken voor de sample sale. De mensen weten ons vanzelf te vinden. Dat geeft wel aan dat we iets goed doen. Maar het kan altijd beter. Na elke sample sale verzamelen we feedback. Die feedback gebruiken we om een nieuwe sample sale nog beter te maken. Uiteraard schakelen we ook dan graag onze ‘externe medewerkers van My Jewellery’ bij Baanbrekers weer in. Graag zelfs!
Aan de keukentafel
My Jewellery begon als een sieradenmerk. Sharon Hilgers richtte het familiebedrijf aan haar keukentafel op in de zomer van 2011. In het begin was er alleen een webshop. Al snel opende de eerste boetiek in ‘s-Hertogenbosch. My Jewellery groeide snel online én offline. Inmiddels zijn er bijna 40 winkels in Nederland, België en Duitsland. Sinds de zomer van 2024 zit er ook een mooie boetiek in Parijs. En er zijn drie outletwinkels. Het doel van My Jewellery is betaalbare sieraden, mode en accessoires aanbieden aan een breed publiek. Duurzaamheid is hierbij steeds belangrijker. Daarom werkt My Jewellery ook samen met een organisatie als Baanbrekers.
Team Statushouders begon op 1 juli
2021 met 1,5 fte. Nu zijn dat al 3 fte en dat is nog steeds aan de krappe kant. “In dit werk ben je altijd aan het rennen”, vertellen Joy van Boxtel en Jetty Harmanus. “Het vraagt veel van je en je blijft maar gas geven. Dat wordt soms onderschat. Maar je leert ook veel belangrijke vaardigheden, zoals samenwerken, schakelen, flexibiliteit, hoofden bijzaken scheiden.”
230 gezinnen
Samen met Sabrina Clarke vormen Joy en Jetty het Team Statushouders. Hun caseload groeit, samen werken ze nu voor 230 gezinnen. Dit jaar namen ze tot nu toe (begin november) al 100 aanvragen in behandeling. In heel 2023 waren dat er 75. “En dan moet de piek nog komen. Aan het eind van het jaar ontstaat die altijd als gemeenten hun verplichte aantallen nog willen halen”, weet Jetty.
Helpen
Het team werkt voor statushouders, legt Joy uit: “Onze rol start zodra zij een woning krijgen en beginnen met inburgeren. Dan gaan wij ze helpen met allerlei zaken, zoals een lening voor meubels, het regelen van een uitkering, een vergoeding aanvragen voor een fiets of openbaar vervoer, een overbruggingsuitkering voor de eerste huur. Hierbij werken we samen met Vluchtelingenwerk en met consulenten van de gemeente Loon op Zand.”
Goed afgesteld
Joy doet dit werk nu anderhalf jaar, Jetty al 4 jaar. Sabrina is er sinds enkele maanden bij. Joy heeft veel van Jetty geleerd, over organiseren, schakelen, snelheid van handelen. Jetty leerde het op haar beurt weer van haar ervaren collega’s. “En Sabrina leert het nu van ons”, lacht ze. “Ons kleine groepje heeft onderling veel contact, we kunnen lezen en schrijven met elkaar. De samenwerking is goed georganiseerd. Ik zeg wel eens: we zijn goed afgesteld op elkaar.”
Door het intensief samenwerken is er ook een vriendschap ontstaan tussen Joy en Jetty. “Samen delen we met elkaar wat we allemaal meemaken.”
Waarom dit werk? Joy aarzelt geen moment: “Het is een boeiende doelgroep die een compleet nieuwe start maakt in het leven. Wij geven mee vorm aan de nieuwe start en kunnen voor deze mensen het verschil maken. De waardering die we daarvoor krijgen, geeft voldoening. Soms voeren we grappige gesprekken waarin we met handen en voeten proberen iets duidelijk te maken.” Volgens Jetty komt er in 2025 een golf aan gezinsherenigingen, en de gewone toestroom gaat ondertussen gewoon door. “We gaan onze drie fte hard nodig hebben. We hebben samen al heel wat bergen verzet en dat gaat ons in 2025 gewoon weer lukken. We zijn trots op ons team.”
Een groep medewerkers van Baanbrekers werkt sinds kort als nieuw cleanteam bij CEVA Logistics. Doorpakkers zocht een geschikte medewerker voor het goed opstarten van deze groep. Aanpakkers had de oplossing, in de persoon van Dewanand Loilargosain (60). Kortweg Loi. “Ja, het was erg leuk, maar ook hard werken, hoor.”
Iedereen helpen
Loi verhuisde voor 3 weken van onze werkhal aan de Zanddonkweg naar het indrukwekkende CEVA-gebouw aan de rand van Waalwijk. Waarom Loi? “Hij is de perfecte tijdelijk lijnvoerder, hij kan dat prima opzetten”, verklaart praktijkbegeleider Jan van den Berg. “Loi wil altijd iedereen helpen, is trots op wat hij doet en kan op anderen goed overbrengen wat ze moeten doen. Met geduld en altijd op een correcte manier én met een lach. Dat maakt hem geliefd op de werkvloer. Hij was de perfecte ‘vliegende kiep’ die we zochten.”
Taken verdelen
Loi over zijn werk bij CEVA: “Bij de start van de werkdag goed afspreken wie welke taken gaat doen, zoals opruimen, containers legen en plastic weghalen. We spreken dan ook af waar je dat doet en met wie. Taken verdelen dus, en zelf meewerken. En goed letten op de veiligheid. Is de bedrijfskleding in orde, hebben ze de goede schoenen aan, gebruiken ze de aangegeven looproutes? Want er rijden daar veel heftrucks. Werkbegeleider Jeroen van Tilburg nam het na 3 weken van me over. Hij was blij met mijn hulp want hij had het in die periode veel te druk.”
Vertrouwde plek
Loi werkte jarenlang in het reguliere bedrijfsleven. Totdat hij 12 jaar geleden, na een flinke ziekte, bij Baanbrekers zijn nieuwe plek vond bij Aanpakkers. Hij hielp al vaker bij klussen buiten Baanbrekers en is ook binnen Baanbrekers al jaren een soort ‘assistent voorman’. “Ja, het was leuk bij CEVA. Maar ook hard werken”, vertelt hij. “De afspraak vooraf was 3 weken en dat vond ik prima. Na die 3 weken voelde het goed om terug te gaan naar mijn vertrouwde plek bij Baanbrekers. Dat is ook beter voor mijn gezondheid en voor mijn hart.” En als Baanbrekers hem nog eens vraagt om ergens te gaan helpen? Loi glimlacht en denkt even na: “Helpen kan en wil ik altijd. Maar het moet wel kunnen, én ik moet er plezier in hebben.”
Sinds het nieuwe cleanteam bij CEVA goed draait, werkt Loi weer in de werkhal van Vic en René. “Ik kreeg een kans en greep die aan. Om te laten zien wat ik kan. Na 3 weken zeiden ze bij CEVA ‘we gaan je missen’ en hier bij Baanbrekers hoorde ik ‘we hebben je gemist’. Dat zijn mooie complimenten, dan voel ik waardering. Ik werk en praat graag met mensen, help ze vooruit als ze daarom vragen en luister als dat nodig is. Ik krijg daar waardering voor terug en dat vind ik heel belangrijk. Mijn werk hier bij Baanbrekers is geven en nemen, ik voel me hier erg thuis.
Iedereen weet ook van mijn gezondheid. Als ik me eens wat minder voel, hoef ik dat niet uit teleggen. Ik ben trots op mezelf en ik ben elke dag trots op mijn collega’s hier bij Baanbrekers.”
Goed ingepakt tegen weer en wind. Zwarte koptelefoon op het hoofd. En fietsen maar. Heel veel werkdagen komt Leonie Wiering (45) met de fiets naar het werk. De manager Leren & Werken legt de afstand tussen Engelen en Waalwijk – een kleine 20 kilometer – graag af. “Het is lekker om fris op je werk aan te komen. En het is lekker om ’s avonds zo je hoofd leeg te fietsen.”
Balanceren om ballen in de lucht te houden
Leonie is erg van de balans. “Een goede privé-werkbalans is belangrijk. Soms is het echt balanceren, maar dat maakt het ook leuk. Ik ben er trots op dat het me steeds lukt om werk en gezin goed te combineren. Voor mij als werkende moeder is dat af en toe best een ‘struggle’. Je moet vaak goed balanceren om alle ballen in de lucht houden. Het werken geeft me zo’n voldoening dat ik niet anders zou willen.”
Welzijn van mensen
Ongeveer 2 jaar geleden solliciteerde Leonie naar de functie van manager. “Een organisatie zoals Baanbrekers heeft impact op de samenleving. Je ziet meteen welk effect je besluiten hebben voor de mensen voor wie wij er zijn. Ik vind het erg fijn om te mogen werken voor een organisatie die bijdraagt aan het welzijn van zoveel mensen. En om elke dag ook letterlijk iedereen te zien. Bij vorige werkgevers was er veel meer afstand tussen het werk wat je deed en voor wie je het deed.”
Van productiegericht naar mensgericht
Trots is Leonie ook op de resultaten die Baanbrekers heeft bereikt. “Bij Leren & Werken
hebben we mooie dingen gedaan. Dat is het resultaat van het samenwerken tussen de teamleiders en de medewerkers. Het afgelopen jaar hebben we nieuwe mensen geworven. We bouwden aan de teams. En we zorgden ervoor dat de juiste persoon op de juiste plek kwam te werken. Het productiegerichte verruilden we voor het meer mensgerichte.
Beweging en ontwikkeling, daar draait het om. Natuurlijk hebben we onze opdrachtgevers nodig om dit mogelijk te maken. Zonder werken geen leren. Maar zonder leren zeker ook geen werken. We zijn er nog niet maar hebben al wel mooie dingen gedaan met elkaar.”
Stappen vooruit en achteruit
Medewerkers zetten allerlei mooie stappen. “Dat hoort ook bij onze in-bewegingkoers. Het zijn stappen vooruit, maar ook soms achteruit als het wat betreft gezondheid niet anders kan. Altijd staat het welzijn van de medewerker voorop. We hebben mooie voorbeelden van doorstroom van medewerkers naar nieuwe werkplekken. Maar we hebben ook voorbeelden van medewerkers die stopten met werken. Ze kwamen bijvoorbeeld in de WIA terecht omdat dit voor hun eigen welzijn beter bij hen paste.”
Gewoon bij elkaar binnenlopen
Heel positief aan Baanbrekers vindt Leonie het laagdrempelige karakter. “We vinden elkaar van hoog naar laag en van links naar rechts. Gewoon bij elkaar binnenlopen is de normaalste zaak van de wereld. Het bespreekbaar maken van zaken is steeds gebruikelijker. Ik ben er zelf een groot voorstander van dat je alles moet kunnen zeggen waarmee je zit. Op die manier kun je er samen wat aan doen. En daar wordt iedereen beter van.”
Werkbegeleider Kitty van Merode (van de Aanpakkers) haalde in september 2024 haar
EPT-certificaat. EPT staat voor Electric Pallet Truck. Met het certificaat mag ze voortaan officieel met een elektrische palletwagen rijden. Ze ging hiervoor niet in haar eentje op cursus. Ook productiemedewerkers Desiree ten Have, Desiree van den Heuvel en Mohammed Hamkar waren erbij. En ook zij slaagden met vlag en wimpel. “We dragen het bijbehorende EPT-pasje trots bij ons, elke dag”, lacht Kitty.
Veiligheid is belangrijk
Het viertal volgde de cursus bij opleidingscentrum The Knowledge in Tilburg. Kitty deed als werkbegeleider mee omdat elk paar extra handen is meegenomen. “Ook voelt het voor collega’s vertrouwd als er iemand van de leiding bij is. Want op cursus gaan, vinden sommigen toch best spannend.” De cursus duurde 1 dag. ’s Ochtends kregen ze theorie, ’s middags praktijk. “We leerden hoe we het apparaat moesten bedienen. Ook oefenden we met afstand houden en goed om je heen kijken. Want veiligheid is natuurlijk erg belangrijk. We sloten de dag af met een toets die we allemaal haalden. Fantastisch toch?”
Als een trein
Nu ze met z’n 4-en pallets mogen verplaatsen, verloopt de logistiek bij de Aanpakkers op de productieafdeling als een trein. “Vóór en na ons zijn er nóg meer collega’s op cursus geweest. Dus we zijn nu met flink wat mensen die veilig met zo’n elektrische palletwagen kunnen werken. Dat is hartstikke handig. Want het is hier elke dag een komen en gaan van heel veel dozen. Die mogen we nu dus zelf op de juiste werkplek zetten of naar het magazijn brengen.”
Bijna Kerstmis… dus lekker druk
Wat ze dan allemaal maken? Praktische, nuttige en mooie producten voor heel veel verschillende bedrijven, legt Kitty uit. “Zoals duizenden wandcontactdozen die we in elkaar schroeven. En ontelbaar veel zeepjes waar we een touwtje-met-kaartje aan binden. Ook vouwden we in de afgelopen maanden heel veel kartonnen kerstattributen in elkaar. En wat dacht je van het inpakken van kaarsen? Nu het bijna Kerstmis is, hebben we het daar hartstikke druk mee.”
Extra vaardigheden
De medewerkers met een EPT-pasje hebben afwisselender werk sinds ze zijn geslaagd. “Ze wisselen het productiewerk nu af met het rijden van pallets. Dat maakt hun werk leuker en uitdagender”, weet Kitty. “Iedereen die wil en kan, mag deze cursus volgen. Je leert er zelf iets nieuws mee en dat kan je helpen bij je loopbaan, binnen of buiten Baanbrekers.”
Voor nu is Kitty weer even druk, want de volgende pallet vol dozen staat alweer klaar. “Kerstmis komt eraan hè…”, lacht ze.
Aanpakkers. Zo noemen we de medewerkers van onze productieafdeling. Ook deze Aanpakkers haalden dit jaar hun EPT-examen: Lianne, Tibo, Jeroen, Melvin, Michael, Mobarak, Sem, Rini, Paul, Justin, Krysja, Mark en Marcel.
Jan-Hein van der Vleuten is sinds maart 2024 lid van de ondernemingsraad (OR) van Baanbrekers. Dat gebeurde na de OR-verkiezingen. Daarbij kon je onder anderen op Jan-Hein stemmen. Veel medewerkers hebben dat gedaan. “Het is een fijne gedachte dat mijn collega’s genoeg vertrouwen in me hebben om ze in de OR te vertegenwoordigen”, vindt hij.
Met respect behandelen
Bij Baanbrekers telt de ondernemingsraad 15 leden. Dit zijn allemaal collega’s van verschillende afdelingen. Jan-Hein is een van hen. Hij is niet alleen OR-lid maar ook vicevoorzitter: hij mag de voorzitter vervangen als die er niet is. JanHein wilde vooral OR-lid worden omdat hij het belangrijk vindt dat iedereen eerlijk en met respect wordt behandeld. En dat niemand wordt buitengesloten. “Een Ondernemingsraad zorgt ervoor dat íedereen in een organisatie wordt gehoord. En dat ook elke medewerker inspraak heeft in de plannen van de directie”, legt hij uit. “Bijvoorbeeld in de plannen voor de toekomst van het bedrijf. Of in keuzes rond arbeidsomstandigheden, zoals veiligheid.”
Overleggen met de directeur “Ons OR-werk bestaat uit heel veel lezen, met elkaar vergaderen en overleggen met onze directeur Ad van Oudheusden”, gaat hij door. “In het afgelopen jaar spraken we onder meer met hem over de werktijden. En over de functiewaardering en de organisatiestructuur. Zo zorgen we er samen voor dat de besluiten die hij neemt goed zijn voor de medewerkers én voor Baanbrekers als bedrijf.”
Cijferliefhebber
Jan-Hein doet zijn OR-werk náást zijn gewone baan. Die is op de salarisadministratie. “Ik heb iets met cijfers”, lacht hij. “Maar ik kijk niet alleen naar getalletjes. Ik vind het vooral belangrijk dat mensen het salaris krijgen waar ze recht op hebben. Daarom pluis ik altijd uit of er binnen de salarisregels nog ruimte is die gunstig uitpakt voor iemands portemonnee. Dat is een uitdaging. Maar wel een leuke!”
Goede onderlinge band
Jan-Hein neemt zijn gewone werk én zijn OR-werk erg serieus. Dat daar best wat tijd in gaat zitten, vindt hij niet erg. “Wat helpt, is dat we met een fijne club mensen zijn”, zegt hij over de OR. “We hebben onderling een hele goede band. We weten ook allemaal dat we er niet zitten voor ons zelf, maar voor álle medewerkers. Dat hebben we niet alleen zo geleerd op de trainingen die we volgden. We voelen dat ook echt zo. Samen maken we ons sterk voor heel Baanbrekers.”
Check de OR op Bink
De ondernemingsraad (OR) van Baanbrekers vind je ook op Bink. Dus wil je weten waar de OR nu mee bezig is? Neem dan daar een kijkje!
Zeven toppers van Aanpakkers en ASVZ zijn geslaagd voor de Cursus Digitaal. In augustus stonden ze al op Bink met een trotse groepsfoto: allemaal glimlachend en met het certificaat in de hand. Voor de Juicher schoven we nog eens aan tafel met 2 van hen.
Taalhuis
De cursus telde 7 ochtenden bij Baanbrekers en een excursie naar de Bibliotheek in Waalwijk. Daar kregen de cursisten een rondleiding en uitleg over het Taalhuis, voor mensen die moeite hebben met taal. In totaal namen 7 medewerkers deel: Diana Crezée, Dennis Valkonet, Rini Verschure, Mark van Kessel, Sandra Pulles, Krysja van der Linden en Daisy Smits. Rini is van ASVZ, de anderen werken bij de Aanpakkers.
Begrijpelijk
Ze leerden belangrijke basislessen, zoals een computer opstarten en uitzetten, bestanden op een usb-stick zetten, een e-mail opstellen, bijlagen bijvoegen en iets opslaan vanuit een e-mail. Maar ook: hoe schrijf ik op de computer een sollicitatiebrief, wat zijn de gevaren van het internet en hoe gebruik je CompasCloud en Bink. Kortom, een leerzame cursus. “Maar ook heel leuk om te doen”, vertelt Diana. “Dat kwam door cursusleider Cobine Ramaekers van het ROC Tilburg. Haar lessen waren fijn en begrijpelijk. En we hadden een gezellige groep, dat speelt ook mee.”
Helpen
Dennis is het helemaal eens met Diana: “Door de goede lessen van Cobine waren de onderwerpen in de cursus nooit echt lastig voor onze groep. Zeker niet voor mij, want ik wist al het een en
ander. Ik help af en toe collega’s met het gebruiken van Bink en e-mail. De belangrijkste lessen voor onze groep? Ik denk over usb-sticks en sollicitatiebrieven.”
Verdiend
Aan het eind van de cursus kreeg iedereen een verdiend certificaat. Cobine sprak daarbij mooie woorden voor elke cursist. “Over de groei die ze bij iedereen zag”, vertelt Diana. “In het begin vonden we het spannend en lastig, nu kunnen we zelfstandig aan de slag. Dat is iets om trots op te zijn.”
Omgaan met medewerkers, dingen uitleggen, productielijnen opstarten en zelf meewerken in de productie. Het werk bij Aanpakkers heeft geen geheimen voor Farida Ahonzada (54). Op 1 juli maakte ze een prachtige stap, van medewerker tot werkbegeleider. “Met dank aan de collega’s die mij vertrouwen en energie geven”, meldt ze met een trotse glimlach. Maar ook met dank aan haar doorzettingsvermogen.
Met haar man en vier kleine kinderen ontvluchtte Farida in september 1998 de oorlog in Afghanistan. Ze woonden op verschillende plekken in Nederland en verhuisden in 2000 naar Drunen. Farida meldde zich bij Baanbrekers (toen nog WML) en deed allerlei soorten werk bij Twiddus, de wasserij, kantine en cleanroom. “In de cleanroom leerde ik het meest”, vertelt ze. “Leidinggevende Arno zag mijn mogelijkheden en gaf me ruimte om nieuwe dingen te leren. Daar begon het opbouwen van mijn zelfvertrouwen.” Want dat zelfvertrouwen had wel een knauw gekregen, weet Farida nog. “Ik kom uit een modern Afghaans gezin waarin onderwijs en een opleiding heel normaal waren. Maar ik kwam ook vanuit een vreselijke oorlog naar een land waar ik niets van wist. Ik was in het begin erg onzeker.”
Stimuleren
Na het sluiten van de cleanroom startte Farida bij Aanpakkers (voorheen Verpakken). Praktijkbegeleiders Patrick en Jan zagen al snel dat ze graag van alles wilde leren. Zij hielpen en stimuleerden haar, waardoor Farida zichzelf voelde groeien. “Ook Vic, René, Kitty en Paul helpen me enorm. Door al die fijne hulp, motivatie en waardering sta ik sterker en kon ik langzaam groeien naar de functie van werkbegeleider. Sinds 1 juli heb ik officieel die functie. Nu weet ik zeker: ik kan dit! En dat is best bijzonder voor een SW-medewerker. Mensen zien nu een vrouw die stevig in het leven staat. Dat doet me goed. Ik kreeg een kans en die greep ik. Daar ben ik heel blij om.”
Helpen en luisteren
Waarom is Farida zo geschikt voor dit werk? Ze legt uit: “Vanuit een vreselijke oorlog kwam ik met een jong gezin naar een land dat ik niet kende. Ik ben dus een vrouw met een ‘rugzakje’. Ik heb veel geduld en energie voor andere mensen met een rugzakje. Ik wil ze helpen en luister graag naar ze, ik kan me makkelijk in hen verplaatsen. Dat geeft me voldoening en plezier. Al die contacten binnen Baanbrekers geven me ook extra energie om mezelf te blijven verbeteren. Bijvoorbeeld, ik overleg nu met P&O om mijn Nederlands te verbeteren. Praten, schrijven en digitaal. Ik wil nog onafhankelijker worden van anderen.”
Familie
Nog ietsje trotser is ze op haar vier kinderen. “Ze zijn nu alle vier begin 30, hebben gestudeerd en vinden hun eigen weg in het leven. Dat voelt fijn en daarom ben ik ook enorm trots op hen.”
Mooi werk
De Rooij Milieutechniek en Baanbrekers werken al 20 jaar samen. Door de jaren heen vonden verschillende talenten via Baanbrekers hun weg naar het Waalwijkse bedrijf. Zoals Wesley Smits (19) uit Vlijmen. Hij werkt sinds maart bij De Rooij Waste Systems, een zusterbedrijf van De Rooij Milieutechniek, en staat nu fulltime op de loonlijst als lasser. Waar hij trots op is? “Dat het hier goed met me gaat. Soms werk ik aan nieuwe producten, of zie ik mijn werk terugkomen uit de spuiterij. En dan denk ik: da’s mooi!”
Wesley doet vooral mig-mag lassen. Hierbij wordt de lasdraad automatisch aangevoerd en dient tegelijkertijd als elektrode om de spanning te geleiden en de hitte op te wekken. Zo smelten de onderdelen vlot aan elkaar. “Mooi werk”, vindt hij. “Het is hier fijn werken op mijn eigen plek tussen leuke collega’s. Ze zijn begripvol en weten wat ze aan me hebben. En dat geldt ook andersom.”
Initiatief
Leidinggevende Gert-Jan van Bavel komt erbij: “Wesley is een rustige jongen. Hij gaat prima om met collega’s en leert graag nieuwe dingen van ervaren collega’s. In het begin was hij wat onzeker. Nu weet hij dat vragen heel gewoon is. Hij kan altijd terecht bij mij of collega Jurgen die naast hem werkt.” Wesley knikt: “Ja, dat gaat nu beter. Ik durf te vragen en te doen en neem ook initiatief.” Zijn werkplek opruimen is wel een aandachtspuntje, lacht Gert-Jan. “Maar ook dat pakt hij op. Komt goed.”
Op orde
Zijn werkplek mag dan soms wat rommelig zijn, mooi en netjes lassen vindt Wesley wel zijn sterke kant. Hij kijkt even naar Gert-Jan en die bevestigt: “Dat is belangrijk. Want goed werken betekent makkelijker werken. Als je de apparatuur goed instelt en je werkproces op orde hebt, maak je het jezelf makkelijker en lever je beter werk. Dat geldt zeker ook voor Wesley. Hij kan al redelijk mee met collega’s die hier al veel langer werken.”
Afwisseling
“Lassen vind ik het mooist”, gaat Wesley verder. Hij luistert goed naar tips van collega Jurgen. Over afwerken of het afstemmen van de lastrafo voor minder spetters. Maar schuren, een tekening lezen en mallen maken zijn ook taken die erbij horen. “Ook dat werk wordt steeds leuker nu ik het steeds beter kan.
Mallen zijn handig als ik vaak hetzelfde moet lassen. Dan hoef ik niet telkens te meten en schiet het lekker op. Soms las ik op een dag wel 50 onderdelen, soms maar 10 als het ingewikkelder is. Die afwisseling is leuk.”
Passend tempo
En na een korte pauze: “Nieuwe dingen leren is mooi en belangrijk, maar vind ik soms ook moeilijk. Hier leer ik in een rustig tempo dat bij mij past. Bijvoorbeeld, ik leer nu steeds beter tekeningen lezen. Met hulp van Jurgen en Gert-Jan. Hoe beter ik dat kan, hoe leuker het wordt. Ondertussen heb ik houvast aan het terugkerende werk. Daarbij weet ik precies wat ik moet doen.”
Samenwerken
Wesley volgde praktijkonderwijs en rondde dat keurig af met een diploma met praktijkverklaringsniveau 1. Ook haalde hij op school een lascertificaat, SWB veiligheidscertificaat en VCA voor veilig en gezond werken. In zijn laatste schooljaar werkten vijf partijen samen om hem naar een passende werkplek te brengen: een ambulant begeleider, de coach/ stagebegeleider van school, zijn zus, jobcoach Cindy van Baanbrekers en de werkbegeleider van zijn eerste werkgever. Daar kreeg hij veel steun en ruimte om fouten te maken en daarvan te leren. Rekenen, meten en faalangst bleken echter een struikelblok. Via jobcoach Cindy startte hij daarna bij De Rooij Waste Systems. Daar heeft hij nu echt zijn draai gevonden.
Groeien. Dat gunt Marc van de Ven (59) iedereen. De manager Re-integratie, Participatie en Inkomen kan zich dan ook helemaal vinden in de in-bewegingkoers van onze organisatie. “Met stil zitten kom je niet vooruit. Beweging zorgt voor actieve verandering. En dat zorgt weer voor resultaten waar iedereen trots op mag zijn.”
Samen goede resultaten bereiken
Beweging komt volgens Marc nooit vanzelf. “Daar moet je altijd wat voor doen. Ook is het zo dat de beweging nooit van 1 kant moet komen. Om samen goede resultaten met onze medewerkers, cliënten en kandidaten te bereiken, moeten we samen optrekken in de beweging die we wensen. Iedereen draagt een steentje bij aan het succes. De kandidaten en cliënten zelf. De medewerkers van Baanbrekers. Maar zeker ook de werkgevers. Alles hangt met elkaar samen.”
Hand in hand
Marc benadrukt dat samenwerking en communicatie hand in hand gaan. “Het is belangrijk dat we open en eerlijk met elkaar praten. Alleen dan kunnen we écht begrijpen wat er nodig is en hoe we elkaar kunnen ondersteunen.” Marc is erg blij dat er bij Baanbrekers medewerkers werken die erg betrokken zijn. “We mopperen wel eens en soms gaan de dingen ook anders dan we wilden of verwachten. Maar we leveren ook goede prestaties. Dat komt door het harde werken dat we hier met z’n allen elke dag doen. Samen bereiken we mooie resultaten. Samen zorgen we ervoor dat in de gemeenten Heusden, Loon op Zand en Waalwijk steeds meer mensen naar vermogen meedoen aan werk. En aan de samenleving.”
Gepassioneerd en toegewijd
De betrokkenheid van de medewerkers speelt volgens Marc een grote rol in het succes van Baanbrekers. “Onze medewerkers zijn gepassioneerd en toegewijd. Ze zetten zich elke dag in om het beste uit zichzelf en anderen te halen. Dit zien we terug in de resultaten die we behalen en de positieve impact die we hebben op de gemeenschap.”
Meningen botsen wel eens
Zonder wrijving geen glans. “Dat is een waar woord. Soms botsen de meningen wel eens. Dat is helemaal niet erg. Want vaak leidt dit tot betere en completere inzichten. Als we openstaan voor feedback en bereid zijn om onze aanpak aan te passen, kunnen we echt vooruitgang boeken. Dit betekent soms dat we moeilijke gesprekken moeten voeren. Uiteindelijk leidt dit tot betere oplossingen en resultaten. Het is een feit dat we als professionals altijd het beste willen voor onze cliënten en kandidaten. We bespreken dit altijd op een open en fijne manier. Ik ben ervan overtuigd dat dit ertoe bijdraagt dat we als Baanbrekers zoveel mensen aan een nieuwe toekomst kunnen helpen.”
Steeds beter worden
Groeien is volgens Marc van groot belang op professioneel vlak én op persoonlijk vlak. “Als we onszelf uitdagen en nieuwe vaardigheden leren, groeien we als individuen. Dit heeft een positieve invloed op ons werk en onze onderlinge samenwerking. Bij Baanbrekers moedigen we iedereen aan om te blijven leren en zichzelf te ontwikkelen. Dit is de sleutel tot ons succes en de reden waarom we in staat zijn om zoveel mensen te helpen.”
Wat voor jaar was 2024 voor het team Kwaliteit? “Een mooi jaar waarin de ontwikkeling van ons werk centraal stond”, vinden Martine, Purdey en Yvonne. “We willen het komend jaar vooruit en met elkaar bouwen aan verduidelijking, eenheid en borging.”
Het team Kwaliteit groeit naar 9 medewerkers. Martine Beerlage en Purdey Voogd zijn per 1 december adviseur Kwaliteit. Verder bestaat het team binnenkort uit de medewerkers Joy van Boxtel, Lonneke Krul, Yvonne Rosenbrand en Marjan Krijger. De verdere invulling van het team volgt zo snel mogelijk.
Motivatie
“Daar hebben we echt zin in”, vertellen de 3 collega’s. “Door een uitbreiding van ons team geven we een boost aan kwaliteitsverbetering binnen RPI. Hoe dan? Door meer coaching, een verantwoordelijkheidsverdeling , duidelijk beschreven werkprocessen, meer investeren in de individuele medewerkers.
Uiteindelijk leidt dat tot fijner werken en tot een nog betere dienstverlening aan onze cliënten en kandidaten.”
Verbeteringen
Ze vervolgen: “Niet alles is momenteel op de juiste manier vastgelegd. Dit willen we anders organiseren, zodat de uitvoering efficiënter kan werken. Het vastleggen en verankeren van bijvoorbeeld werkprocessen is hierbij een belangrijk onderdeel, waarbij we gaan kijken hoe we bijvoorbeeld beleid uitvoerbaar maken. De kwaliteitsmedewerkers die zich bezighouden met inkomen en re-integratie worden nog meer 1 team, met uniformiteit, eenduidigheid en zeker ook eenvoud in hun werkinstructies.”
Versterkt
Deze en andere verbeteringen worden in 2025 echt merkbaar. Terugkijkend op 2024 voelen de 3 collega’s zich trots, vooral op de collega’s van Re-integratie, Participatie & Inkomen. “Als afdeling zagen we zelf mogelijkheden voor verbetering en dat leidde tot een plan dat we in 2025 verder gaan uitrollen. Dat is echt top. Straks gaan we met een versterkt team meebouwen aan de toekomst van Baanbrekers.”
Hij is (bijna) in de lucht: de nieuwe website van Baanbrekers. Die zit zó goed in elkaar, dat het internet er gegarandeerd een stukje mooier van wordt. Wie vanaf dinsdag 7 januari 2025 de website van onze organisatie bezoekt, kan al dit moois met eigen ogen zien.
Ontwerpen en bouwen
Online design- en marketingbureau LiNC uit Tilburg maakte de nieuwe website. Een hele tijd waren er 5 knappe koppen mee bezig: Dide Klerks, Eline van den Dool, Roy van Kasteren, Youri Pols en Koen van der Doelen. De websitebouwers van LiNC maakten een ontwerp en zorgden voor de techniek zodat alles goed werkt als je ergens op klikt. Ook vulden ze de nieuwe website met veel teksten en foto’s die ons eigen communicatieteam bij ze aanleverde.
Gemakkelijk vindbaar
“Het webadres is nog steeds www.baanbrekers.org”, vertelt Dide. “Maar de website ziet er voortaan wel anders uit. We hebben hem moderner gemaakt, met frisse kleuren en kleureffecten om sommige knoppen de aandacht te laten trekken. Maar het allerbelangrijkste is de toegankelijkheid: die is veel beter geworden. Hiervoor hebben we veel tijd besteed aan het maken van een overzichtelijk ontwerp.”
”Het resultaat mag er zijn: op de nieuwe website kun je nu heel snel en eenvoudig alle informatie vinden die je zoekt. “Of je nu werkgever, werkzoekende of medewerker bij Baanbrekers bent.”
Voorleesfunctie
Om ervoor te zorgen dat iedereen de website gemakkelijk kan gebruiken, zitten er ook allerlei handigheidjes in. Eline: “Zo hebben we er een voorleesfunctie aan toegevoegd. Als je daar gebruik van maakt, leest een stem de tekst voor. Ook kun je de letters groter maken. En het contrast aanpassen om de letters scherper te maken op hun achtergrond.”
Bijzondere opdrachtgever Eline, Dide en hun LiNC -collega’s zijn trots op het eindresultaat. “Verder vinden we het ook heel bijzonder om voor Baanbrekers te hebben gewerkt”, vindt Eline. “Het is een bedrijf met een belangrijke rol in de samenleving. We vinden het fijn dat we daar met deze nieuwe website ons steentje aan konden bijdragen.”
Nieuwsgierig naar de nieuwe website van Baanbrekers?
Check dan vanaf dinsdag 7 januari 2025 www.baanbrekers.org!
IJshockeymoeders zijn betrokken moeders. Dat blijkt wel als je praat met Hélène van der Linden (41). In het dagelijks leven is zij receptioniste bij Baanbrekers. Maar heel veel vrije tijd gaat op aan de hobby van haar zoon Kay. “Al 12 jaar sta ik enthousiast te koukleumen langs het ijs. Maar al die kou is het meer dan waard geweest. Onze Kay is namelijk geselecteerd voor het wereldkampioenschap onder de 18. En daar ben ik enorm trots op.”
Ondersteunen van eenzame ouderen
Jarenlang reed ze meerdere keren per week naar de ijsbaan in Tilburg. Tegenwoordig speelt haar zoon bij de Red Eagles in ’s-Hertogenbosch. Haar supporterstaak combineert ze met haar werken voor Baanbrekers. “En met het ondersteunen van eenzame ouderen”, voegt ze eraan toe. “Ik heb namelijk 2 banen. Bij Baanbrekers werk ik 25 uur per week. Verder kom ik nog 10 uur per week in actie voor de oudjes.”
Brugjaar bij de Landmacht
Hélène vertelt dat ze 23 jaar geleden met een schoonmaakdoek in haar handen in Waalwijk is begonnen. “Ik was net klaar met mijn kappersopleiding. Ook had ik een brugjaar bij de Landmacht achter de rug. Niks doen was er bij ons thuis niet bij. Mijn moeder en tante werkten ook al hier. Dus kwam ik als jong meiske hier terecht. Eerst in de schoonmaak, toen in de catering. Later groeide ik door naar de receptie. Voor ik het wist had ik een vaste baan.”
Vertrouwde gezichten
Inmiddels is Hélène één van de vertrouwde gezichten achter de balie van Baanbrekers. “Het werken bevalt me erg goed. Ik heb heel veel geleerd. En ik heb al heel veel mensen ontmoet. Dat trekt me ook aan in het werk, het contact met mensen. Hoe ouder ik word, hoe leuker ik het vind om met mensen om te gaan. Om iets voor ze te betekenen. Om ze te helpen.”
Tweede baan
Het helpen van mensen staat ook centraal in haar tweede baan bij T-zorg in Tilburg. “Veel 80-plussers zitten thuis te vereenzamen. Die kunnen niet alles zelf meer in en om huis doen.
Dan ben ik blij en trots dat ik ook voor hen mijn handen uit de mouwen mag steken. En dat ik een kopje koffie met ze kan doen en een luisterend oor kan bieden. Die mensen hebben zulke mooie verhalen te vertellen. Maar vaak hebben ze niemand meer in de buurt die naar ze luistert.”
Bromfiets in de woonkamer
Het werken voor de 80-plussers is ze gaan doen om iets voor mensen te betekenen. “Ik kan ook op de bank gaan zitten na mijn 25 uur voor Baanbrekers. Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik wil graag volop gas geven.” Zelf kan ze inmiddels mooie verhalen vertellen over wat ze meemaakt. “De ene cliënt is helemaal weg van haar schildpad, terwijl de andere een bromfiets in de woonkamer heeft staan. Ik luister graag naar deze mensen. Maak er ook extra tijd voor. Misschien komt dat wel omdat ik op jonge leeftijd mijn ouders ben verloren. Ik krijg er sowieso energie van.”
Vlaggenlijnen. Shoppers. Rugzakken. En nog veel meer. De creatievelingen van ons naaiatelier maken heel mooie nieuwe producten. “Nou ja nieuw”, begint werkbegeleider Jannie van den Heuvel. “De spullen die we gebruiken hebben ooit een ander leven gehad. Door slim hergebruik maken we hier allerlei ‘nieuwe’ dingen van.” En die dingen zijn het waard om een merknaam te krijgen.
Mooie merknaam
In de herfst van 2024 ging Jannie er samen met werkbegeleider Maud van Aarsen, praktijkbegeleider Shakhawan Raza en communicatieadviseur Robin de Jong eens goed voor zitten. “We wilden op een interactieve manier komen tot een mooie merknaam voor alle producten die wij hier maken”, zegt Maud. “We wilden ons niet beperken tot producten van textiel”, vult Robin aan. “De merknaam moest passen bij meerdere producten. Stel je voor dat we weer iets zouden gaan doen met hout. Dan zou de naam ook moeten passen.”
Flip-overs, geeltjes en een open blik
Het viertal trok zich een aantal keren terug op een kantoor bij Twiddus. Maud: “We gingen aan de slag met flipovers, geeltjes en vooral een open blik.” Allerlei begrippen werden opgeschreven. “Met die begrippen zijn we verder
gaan werken”, zegt Jannie. “Het was net als met de producten die we maken: van het een kwam het ander.”
Link met Twiddus
In een paar bijeenkomsten werd duidelijk welke uitstraling het nieuwe merk moest hebben. “We wilden een merknaam waaruit hergebruik, creativiteit, blijheid en originaliteit zou blijken”, vertelt Shakhawan. “Het mocht een link met Twiddus hebben, maar dat was niet per se ons doel. We wilden breder kijken.”
Lachen met elkaar
Na flink was brainstormen, nadenken en vooral lachen met elkaar, was het viertal eruit. “Het was Shakhawan die uiteindelijk met de naam op de proppen kwam”, vertelt Robin. “Het is een naam waar we alle vier erg enthousiast over zijn”, vult Maud aan. “Het nieuwe merk straalt met
een knipoog enthousiasme uit”, weet Jannie. “En we kunnen het nieuwe merk gebruiken bij Twiddus, maar ook daarbuiten. Bijvoorbeeld in een webshop”, gaat Shakhawan verder.
Heel circulair
Op dit moment wordt gewerkt aan de look-and-feel van het label. “We gaan in het eerste kwartaal van 2025 de eerste producten leveren onder deze merknaam”, vertelt Jannie. “En die merknaam is: Studio Netnieuw”, zegt Shakhawan trots. “Netnieuw, omdat het producten zijn die we hebben gemaakt van oude grondstoffen. Heel circulair dus.”
Creatief kijken
Het woordje studio onderstreept het creatieve proces. “Het is mooi om te zien dat er bij Baanbrekers veel ruimte is om creatief te kijken naar kansen en mogelijkheden”, besluit Robin. “Studio Netnieuw is daar een heel mooi voorbeeld van.”
Ze viel bijna van haar stoel Ze viel bijna van haar stoel van verbazing toen ze naar voren werd geroepen. “Het was op een evenement van de gemeente ’s-Hertogenbosch”, vertelt trainer Wafae Zougari. “Daar kreeg ik het speldje opgeprikt van ‘ambassadeur gelijke kansen’. Ik ben er erg trots op dat andere mensen mij nomineerden voor deze eer.”
Stichting Hambaken Doet
Het speldje hangt samen met haar vrijwilligerswerk voor de Stichting Hambaken Doet. “Als coördinator zet ik me al jaren in voor vrouwen met een migratieachtergrond. Het gaat om empowerment, een moeilijk woord voor in je eigen kracht komen te staan. Als deze vrouwen zich sterker voelen, doen we meer mee aan de samenleving. Hierdoor werken we samen aan meer gelijke kansen voor iedereen. Ik empower mezelf ook door dit vrijwilligerswerk, want ik krijg er heel veel energie van.”
Soort van adviesbureautje
Empowerment is ook 1 van de trainingen die Wafae geeft aan de kandidaten van het Startpunt. En aan SW-medewerkers. “Tot voor kort stond ik er als trainer alleen voor. Gelukkig heb ik er nu een collega-trainer bij in de persoon van Ellen Brandse. Samen ontwikkelen, coördineren en geven we trainingen. Ook zijn we een soort van adviesbureautje waar collega’s kunnen aankloppen met vragen over opleidingen en trainingen. Ontzettend leuk werk, waar je mensen elk uur ziet groeien.”
Mooie visieborden
Wafae en Ellen geven nu 4 trainingen. “Met Empowerment werken we heel laagdrempelig aan het zelfvertrouwen van mensen. Samen maken we onder meer mooie visieborden. Dat zijn collages met dingen waar onze cursisten blij van worden. De informatie van deze borden gebruiken we om de cursisten verder te helpen.”
De Sterk-naar-werktraining is gericht op het krijgen van inzicht in jezelf en je motivatie. “We leren de cursisten om nee te zeggen. En we hebben het over hun kwaliteiten en valkuilen. Ze krijgen een beter inzicht in zichzelf. Een onderdeel van deze training is de module over inkomen. We leggen dan uit dat er geen angst nodig is om aan de slag te gaan. Je bent je toeslagen echt niet meteen kwijt.”
De Bewegen-naar-werktraining is volgens Wafae een échte sollicitatietraining. “Dat is hard werken. We gaan aan de slag met CV’s, elevatorpitches, netwerken en gerichte zoekopdrachten. Als je dit hebt gedaan, dan ben je klaar om te solliciteren.” Wafae en Ellen laten de cursisten niet los na de trainingen. “Met de Actief-naar-werktraining bieden we nazorg. We kijken dat waar de cursisten tegenaan lopen, wat goed ging en wat beter kan. Door samen ervaringen te delen, leert de hele groep.”
Uitbreiden trainingsaanbod
Wafae gaat graag aan de slag met het uitbreiden van het trainingsaanbod. “Nu we met 2 trainers zijn, is hier ook tijd voor. We denken aan een training voor alleenstaande ouders en een training voor nieuwkomers die niet meer bij in beeld zijn. Ook willen we meer doen met CV-workshops, taaltrainingen en cursussen voor het verbeteren van digitale vaardigheden. En dat willen we dan voor een brede doelgroep.”
Alle ballen in de lucht
Ambities te over dus. Maar Wafae is ook realistisch. “Niet alles kan tegelijkertijd. Bovendien heb ik meer aan mijn hoofd dan mijn werk alleen. Zo combineer ik de mantelzorg voor mijn moeder en broer met de zorg voor mijn gezin. Het lukt me telkens om alle ballen in de lucht te houden. En daar ben ik ook trots op.”
Donald Kappenberg werkt al heel wat jaren vanuit Baanbrekers bij Henningsen Nederland b.v. in Waalwijk. Toch is er niet zo lang geleden iets veranderd: hij is er nu gedetacheerd. Een bijzondere stap! Wij zochten hem op bij Henningsen. En ontdekten dat we bijna elke dag wel iets gebruiken dat door dit bedrijf wordt gemaakt.
Spic en span
We worden ontvangen in het kantoor van Corné van Loon, commercieel directeur van Henningsen. Het kantoor ziet er spic en span uit, maar dat is niet zo gek: Donald houdt het keurig schoon! Langs de wand en ook op het bureau van Corné staan allerlei voedselverpakkingen van bekende merken. Van noodles en cup-a-soup tot bouillonblokjes, chips met baconsmaak, potjes babyvoeding en nog veel meer. “In ál deze producten zit ons product verwerkt”, vertelt Corné.
Diepgevroren
Hij legt uit: “Henningsen is specialist in het drogen van vers vlees. Wij kopen vlees diepgevroren in en verwerken het in onze fabriek in Waalwijk tot poeder. Of tot kleine gedroogde blokjes vlees, zoals je die bijvoorbeeld in noodles tegenkomt. Voedselfabrikanten en ook fabrikanten van voeding en verzorgingsproducten voor dieren kopen het vleespoeder of de vleesblokjes bij ons in om het in hun eindproducten te verwerken.” De halffabricaten van Henningsen gaan de hele wereld over. “We exporteren naar alle landen in Europa en ook naar Azië, Afrika en zelfs Australië en Nieuw-Zeeland”, vertelt Corné trots.
Baardnetje
In een fabriek waar producten voor de voedingsindustrie worden gemaakt, gelden heel strenge hygiëneregels. Bij Henningsen zijn zelfs twee delen van de fabriek strikt van elkaar gescheiden. Zomaar van het ene deel naar het andere deel lopen, dat kan niet. Alle medewerkers dragen speciale kleding en ook haarnetjes. Plus veiligheidsschoenen. Donald draagt zelfs een netje om zijn baard. Is afscheren dan niet handiger? “Echt niet”, vindt Donald. “Van scheren gaat mijn huid irriteren. Geef mij maar een baardnetje. Geen probleem!”
Hard doorwerken
Er werken 55 mensen bij Henningsen. Ze werken in ploegendiensten, die op zondagavond starten, dag en nacht in 3 ploegen doorwerken en op vrijdagavond klaar zijn. Daarna komen de technische dienst voor onderhoud en een speciale schoonmaakploeg, die de fabriek op zaterdag schoonmaakt. Donald doet ander schoonmaakwerk. Van maandag tot en met vrijdag houdt hij de kantoren, de kantine, de gangen, de toiletten en de kleedkamers schoon. Een flinke klus, zeker omdat er dus áltijd mensen aan het werk zijn.
Maar, Donald weet precies wanneer zijn collega’s pauzeren in de kantine en wanneer de kleedkamers bezet zijn. Daar houdt hij dan ook rekening mee. “Het is hard doorwerken hoor, want alles moet droog zijn voordat er weer een groep binnenkomt. Als ze te vroeg gaan pauzeren, lopen ze over een natte vloer. Dan ben ik niet blij”, moppert hij.
Schoonmaken op de oude manier
Donald heeft het naar zijn zin bij Henningsen. Hij kent er iedereen en iedereen kent Donald. “Als mensen vragen waar ik werk, zeg ik niet ‘bij Baanbrekers’, maar ‘bij Henningsen’.” Wel is hij ervan overtuigd dat andere mensen bij Baanbrekers zijn baan maar niks vinden (en stiekem laat hij dat graag zo). “Ze vinden de geur in de fabriek niet altijd prettig én ze vinden het hier te warm. Ik vind die warmte juist heerlijk! Er is hier geen lift en ik moet vaak de trap op en neer. Soms is het zwaar, maar het werken houdt me ook in conditie. Als je van schoonmaken houdt op de oude manier, dan is dit een prima baan.” Schoonmaken op de oude manier? “Ja, gewoon… dat je écht góed schoonmaakt”, beklemtoont Donald. “Dus bijvoorbeeld niet om dingen heen poetsen die op een bureau liggen, maar alles góed poetsen.”
Onderdeel van Henningsen
Corné hoort Donald lachend aan. “We zijn blij met zijn inzet. Dat Donald hier nu op basis van detachering werkt, maakt dat hij nog meer onderdeel is van Henningsen. We werken al ruim 15 jaar samen met Baanbrekers. Dat vinden we erg waardevol. We hopen in de toekomst nog meer mensen van Baanbrekers hier te begroeten. Graag geven we mensen de kans om zich te ontwikkelen. Sowieso vinden we het belangrijk om zoveel mogelijk samen te werken met organisaties in Waalwijk, we zijn hier al meer dan 40 jaar gevestigd. We hopen Donald de komende jaren nog bij ons te houden.” En Donald? Die kijkt stiekem al uit naar zijn pensionering. Hij is 64 jaar en stopt over 3 jaar met werken. “Dan ga ik reizen! Naar Azië. Daar is het ook lekker warm.”
Trots met een hoofdletter T.
Dat is Baanbrekersvoorzitter en wethouder van de gemeente Heusden Thom Blankers. “Ik ben blij dat ik mijn bijdrage aan Baanbrekers mag leveren. Het is mooi om te zien dat mensen bij Baanbrekers de kans krijgen om weer mee te doen. Aan werk en aan de samenleving. Het streven blijft natuurlijk zo regulier als mogelijk werken. Daarvoor doet iedereen bij Baanbrekers zijn en haar uiterste best. Mooi om dat te zien.”
Wethouders, raadsleden en externen
Thom is voorzitter van het bestuur van Baanbrekers. Baanbrekers heeft een dagelijks bestuur en een algemeen bestuur. Elke gemeente die in Baanbrekers samenwerkt vaardigt twee wethouders en twee raadsleden af naar het algemeen bestuur. Het dagelijks bestuur van Baanbrekers bestaat uit 3 wethouders en 2 externe bestuursleden. Die 2 externe bestuurders hebben geen politieke of gemeentelijke achtergrond. Zij brengen expertise vanuit het bedrijfsleven in.
Iedereen kan meedoen
Bestuurslid en wethouder van de gemeente Loon op Zand Suzan Mandemakers vult aan: “Het is belangrijk dat iedereen in onze gemeenten kan en mag meedoen. Dat ieders talent wordt gezien en benut. Het is mooi dat Baanbrekers kijkt naar de mens en zijn of haar talent. Door samen stapjes te zetten, zie je mensen groeien. Ze worden zo steeds zelfstandiger in onze toch wel ingewikkelde samenleving.”
De Langstraat is een inclusieve regio
De Langstraat wordt mede door het werk van Baanbrekers een meer inclusieve regio. Dat is de mening van bestuurslid en wethouder van de gemeente Waalwijk Frank Spierings. “Als je mensen laat meedoen en ze een hand toesteekt, voorkom je veel problemen. Mensen blijven gezonder, zijn actiever, voelen zich gezien en gehoord. Dat is erg waardevol. En daar is Baanbrekers goed mee bezig. Als je dit niet zou doen, dan krijg je het als andere problemen in 10-voud terug. In onze samenleving draait het vaak alleen om geld. Bij Baanbrekers draait het ook om mensen.”
Goed samenwerken
Bestuurslid Kurt van der Sloot vindt het bijzonder om te zien dat de gemeenten Heusden, Loon op Zand en Waalwijk zo goed samenwerken binnen Baanbrekers. “In de begintijd van Baanbrekers lag de organisatie vaak onder een vergrootglas. Elke gemeente had wel een mening over de samenwerking. Inmiddels heeft Baanbrekers haar nut en noodzaak meer dan bewezen. Het gaat hier erg goed. Onze doelen worden bereikt. En we krijgen goed voor elkaar wat we samen willen. En dat is zeker iets om trots op te zijn.”
Sociaal betrokken
Oud-ondernemer en Baanbrekersbestuurder Coert van Caem is nog relatief nieuw in het dagelijks bestuur. “Ik heb jarenlang in het bedrijfsleven gewerkt. Nu heb ik de tijd om me van mijn meer sociaal betrokken kant te laten zien.
Van links naar rechts: Frank, Thom, Ad, Suzan, Coert en Kurt.
Dat doe ik graag bij een organisatie zoals Baanbrekers. Het is erg interessant om betrokken te zijn bij een bedrijf dat midden in de samenleving staat en daar een belangrijke rol speelt. Daar lever ik graag mijn bijdrage aan.”
We doen het samen
De bestuursleden stelden samen dat ze erg uitkijken naar 2025. “Een nieuw jaar, een nieuw gebouw”, vertelt Thom. “Een mooie nieuwe plek voor de organisatie en de mensen die er werken. Mooi dat we dit samen mogelijk hebben gemaakt.” Directeur Ad van Oudheusden vult aan: “Een mooi voorbeeld dat we samen mooie dingen voor elkaar krijgen. Het is bijzonder fijn te merken dat we op een goede manier met elkaar omgaan. De samenwerking met de ambtenaren van de gemeente is goed. En de wisselwerking tussen het bestuur en onze organisatie is erg prettig. Formeel als het moet en informeel als het kan. We doen het écht samen. En daar ben ik dan weer trots op.”
Tevreden werkgever
“Ik neem mijn petje af voor Ed”, vertelt Elbert Huijsman. Hij is inkoper/planner bij Bert van Loon Groentechniek én Eds begeleider. “Hij werkt hard en is leergierig. We vinden het fijn dat hij na zijn studie bij ons is gebleven. Hij is nu nog bij ons gedetacheerd. Maar we werken samen toe naar een loondienstverband. Ik zie hem elke dag stappen maken en plezier hebben in zijn werk. Ik begeleid hem graag, al is mijn rol maar klein. Want wat Ed presteert, doet hij vooral helemaal zelf!”
Ed van der Velden (48) is gedetacheerd bij Bert van Loon Groentechniek in Waalwijk. Hier onderhoudt hij allerlei apparaten. Van heggenscharen en snoeiapparatuur tot zitmaaiers. Is er iets kapot, dan zorgt Ed voor reparatie of vervanging. Want hij heeft op technisch vlak gouden handjes. Het bewijs heeft hij nu ook op papier: afgelopen jaar haalde hij zijn mbo-3-diploma ‘Mechatronica’!
Handig met apparaten
Ed werkt al bijna zijn hele leven. Zo zat hij via Baanbrekers jaren in de metaalbewerking. “Maar ik ben ook handig met computers en apparaten”, vertelt hij. “Om daarin werk te vinden, moest ik wel mijn kennis een beetje opfrissen.” Ed trok de stoute schoenen aan en besloot de mbo-opleiding Mechatronica te gaan doen. “Dat was best pittig”, weet hij nog. “Ik was al 30 jaar niet naar school geweest. Nu moest ik 1 dag per week naar school en 4 dagen stagelopen bij een leerbedrijf. En thuis had ik natuurlijk ook nog een privéleven.” Toch zette hij door.
Al na 2 jaar… geslaagd!
Zijn laatste leerbedrijf was Bert van Loon Groentechniek. Hier mocht hij zijn afstudeeropdracht doen: een montagehandleiding maken voor een onkruidbrander. “Die moest ik zelf in elkaar monteren en daarbij elke stap beschrijven”, legt hij uit. Stagebedrijf Van Loon zorgde voor de tekeningen, het materiaal, de onderdelen én de begeleiding. In april 2024 slaagde hij, na slechts 2 jaar studeren. “Dat is een jaar sneller dan anderen het doen”, knikt Ed trots. “Het was best spannend of het allemaal zou lukken.” Lachend voegt hij eraan toe: “En daarna bleef ik bij Van Loon ‘plakken’.”
Nooit uitgeleerd
Niet gek, want het klikt tussen Ed en de Van Loon-collega’s. “Het is een fijn bedrijf waar ik heel veel kan en mag doen”, vat hij samen. “Ik werk soms in de werkplaats en soms bij klanten op locatie. Daar leer ik veel van. Verder heb ik hier ook al een VCA-cursus gevolgd over veilig werken. Ook heb ik mijn heftruckdiploma gehaald. En binnenkort begin ik met mijn aanhangerrijbewijs.” Er staat nóg een opleiding voor Ed op de planning: VA-Keur. “Als ik die haal, mag ik voortaan officieel alle gereedschap en materialen keuren op veiligheid.”
Valt het je ook op dat de straten in Waalwijk-Zuid er opgeruimd uitzien? Daar zorgt Marcel Broeders (51) voor. Hij maakt hier alle openbare prullenbakken leeg en ruimt zwerfafval op. Zoals lege blikjes en soms zelfs lachgascilinders. En ook gft-afval (“dat stinkt joh”) brengt Marcel netjes naar de milieustraat. Allemaal voor de gemeente Waalwijk. Daar zijn ze hartstikke blij met hem.
Aardige mensen
Marcel werkt sinds 1992 bij Baanbrekers. Hij is nu twee jaar in touw voor de gemeente. “Dat doe ik 3 dagen in de week”, knikt hij. “Ik zou wel 5 dagen voor de gemeente willen werken. De mensen zijn er zó aardig. Dat vind ik eigenlijk nog belangrijker dan het werk zelf.”
Handschoenen aan!
“Mensen zeggen weleens: ‘dat jij dat kunt, met afval werken!’”, gaat hij door. “Het is soms inderdaad heel vies. Daarom heb ik meestal handschoenen aan. Maar het is ook fijn om die rommel juist allemaal op te ruimen. Al neem ik niet alles mee. Bankstellen, kasten en autobanden laat ik liggen. Ik maak er wel een melding van als ik die zie. Dan kan de gemeente voor een oplossing zorgen.”
Aanhangerrijbewijs halen
Binnenkort mag hij van de gemeente misschien nóg meer opruimen. Kauwgom, om precies te zijn, die op stoepen en bankjes zit geplakt. Daar is vakmanschap voor nodig, want die plakkerige resten krijg je echt niet zomaar weg. Maar Marcel draait er zijn hand niet voor om, weet hij nu al. “Ik hoop echt dat ik dat mag gaan doen”, zegt hij enthousiast. “Dat moet met een groot apparaat met water en hoge druk. Daar spuit je de kauwgom dan mee weg.”
Dat apparaat moet echter met een aanhanger worden vervoerd. “Daarom ben ik nu bezig met mijn aanhangerrijbewijs. Bij Rijschool Bax in Drunen.”
3 maal is scheepsrecht
Marcel is zijn stuurmanskunsten flink aan het oefenen. “Met een aanhanger rijden is best moeilijk”, vindt hij. “Zeker als je achteruit moet rijden. Al gaan de lessen heel goed. Maar bij het examen ben ik altijd zenuwachtig.
Daardoor heb ik het nu 2 keer niet gehaald.” Maar: 3 maal is scheepsrecht. Als dat ook voor Marcel geldt, zien we hem binnenkort rondrijden, mét een aanhanger. En verlost hij Waalwijk niet alleen van afval maar ook van alle plakkerige kauwgomresten.
Wist je dat Marcel: Groot fan is van Ajax? Ook heel erg van de Rolling Stones houdt? Tatoeages heeft van én Ajax én de Rolling Stones én SV Capelle? In Waspik woont en zelf zijn huis en tuin bijhoudt?
Bij ons zijn 716 medewerkers in dienst.
In deze Juicher staan natuurlijk veel letters, woorden, zinnen en alinea’s. Hoog tijd voor wat cijfers over 2024 (let op: hier zie je de stand van zaken van half november 2024). We hebben wat getallen voor je verzameld.
We detacheerden 102 mensen bij andere werkgevers.
64 mensen zijn in groepen gedetacheerd bij andere werkgevers.
320 mensen waren in 2024 bezig met hun inburgering.
1.531 mensen ontvangen van ons een bijstandsuitkering.
34 ASVZ-medewerkers doen bij ons arbeidsmatige dagbesteding
We zamelden ongeveer 650.000 kilo textiel in.
We hielpen 231 opdrachtgevers met ons werk.
We maakten ruim 5.000 tassen in ons naaiatelier.
Er zijn in 2024 63 cursussen, opleidingen, trainingen gevolgd.
We brachten 241 mensen aan het werk.
We smeerden en verkochten 34.871 broodjes.
We ontvingen ruim 7.800 poststukken.
We knapten de laatste 3 maanden 37 fietsen op.
Onze helpdesk behandelde 5.000 meldingen.
Elke dag zorgen voor een glimlach. Dat is het doel van kantinemedewerker Laura van den Barselaar (52). Dat doet ze op haar werk. En dat doet ze bij de Zonnebloem. Al 40 jaar lang gaat zij zo’n 7 keer per jaar mee als vrijwilliger met de bootreizen voor mensen met een lichamelijke handicap. “Ik heb met deze werkvakanties al tienduizenden kilometers afgelegd over de binnenwateren van Nederland en Duitsland”, zegt ze trots.
Extra verlofuren opbouwen
Bijna iedereen kent Laura als de goedlachse medewerker achter de kassa in de kantine. “Ik vind mijn werk erg leuk. Maar mijn vrijwilligerswerk is nog leuker. Al mijn verlof gaat eraan op. Om 7 keer per jaar een week vrij te zijn, bouw ik met werken bij Baanbrekers extra verlofuren op. Anders zou het niet gaan.”
All-inclusive reizen
Op motorpassagiersschip De Zonnebloem is Laura actief als receptionist en keukenmedewerker. “Het zijn all-inclusivereizen van 5 dagen. Soms zeggen mensen dat het wel leuk is, zo’n gratis vakantie. Ja, het is ook leuk. Zeker met de mensen, want daar doe je het voor. Maar het is wel hard werken. Ik ben 1 van de 65 vrijwilligers aan boord. En we hebben allemaal onze taken. Zo zorgen we samen voor fijne vakanties voor de 70 gasten.”
Vraagbaak voor iedereen
Als receptionist is ze de vraagbaak voor iedereen aan boord. “Ik ben er voor alle gasten. Van achter de receptie moet ik ook de brandveiligheid in de gaten houden. Dat is een grote verantwoordelijkheid.” Het leukste vindt Laura het werken in de keuken en het restaurant. “We maken de buffetten klaar en helpen de koks bij het opmaken van de borden.”
Het wordt een hechte groep
Verbinding, daar draait het volgens Laura om bij de Zonnebloemreizen. “Mensen komen écht met elkaar in contact. Op zondag gaan we aan boord. Dat is het een verzameling vreemden. Tijdens de reis gebeurt er zoveel dat het een hechte groep wordt. Dat is mooi om te zien. En het is mooi om hieraan mee te werken.”
Kerstmarkten in Duitsland
Laura heeft al heel veel gezien. “De Maas, de Rijn, de Waal, het IJsselmeer, de Moezel. En allerlei plaatsen aan het water. Als ik niet werk aan boord kan ik mee met de gasten. Dan worden we met de bus naar bezienswaardigheden gebracht. We gaan naar de film, een museum, pakken een terrasje, gaan winkelen of bekijken een stadje. Erg leuk allemaal. Maar het leukst zijn toch wel de kerstmarkten in Duitsland. Daar gaan we altijd naartoe met de jaarlijkse kerstreis. Dat is de leukste reis van het jaar.”
Als coördinator technische zaken weet Sjaak Brok nooit hoe zijn werkdag zal verlopen. En dat is maar goed ook, want hij houdt van de afwisseling in zijn werk. Hoe lang Sjaak Brok (61) precies bij Baanbrekers werkt, weet hij niet. “Ruim 30 jaar”. Hij houdt het niet precies bij, vindt het niet belangrijk. “Ik ben begonnen bij de productieafdeling. Na een jaar of 5 stapte ik over naar de technische dienst, met de taak dat goed te gaan organiseren. En daar werk ik dus nog steeds, met veel plezier.”
Taken zijn goed verdeeld
De technische dienst bestaat uit 7 mensen. Sjaak is coördinator. Hij kijkt wat er op een dag moet gebeuren en stuurt het team daarop aan. De taken zijn goed verdeeld. Zo is er iemand die zich bezighoudt met auto’s, een ander onderhoudt en repareert machines en weer een andere collega pakt kleine klusjes op. “Zij doen het werk. Mijn handen worden doorgaans niet vies!”, benadrukt Sjaak. Hoe ziet een werkdag er voor zijn team uit? Er is geen standaardantwoord op die vraag. “De ene dag is er een probleem met een tractor, dan is er een verwarming die het niet doet.
En elke dag zijn er wel ergens lampen te vervangen”, zo noemt Sjaak wat voorbeelden. Bescheiden trots: “Samen lossen we alles op wat er zich op een dag voordoet. De afwisseling maakt het werk zo leuk.”
Creatieve oplossingen
Sjaak staat bekend om het bedenken van creatieve oplossingen. Zo moest er onlangs een nieuw hekwerk komen. Sjaak wist dat er nog een oud hek in de opslag lag en liet het opknappen. Hergebruik van materialen waar het kan en daarmee hoge kosten besparen voor Baanbrekers, dat is Sjaak ten voeten uit.
Grote klussen
Ook grote klussen gaat Sjaak niet uit de weg. Toen Baanbrekers het pand aan de Tuinstraat ging huren, heeft hij geregeld dat het binnen een maand werd verbouwd. En daar kwam veel bij kijken. “Nieuwe verlichting, vloerbedekking, schilderwerk, aanleg van technische installaties, het plaatsen van de spreekkamers en toiletten en nog veel meer”, zo noemt Sjaak op wat er zoal gemaakt moest worden.
Leuk om het nieuwe te ontdekken
Dat Baanbrekers verhuist naar een nieuw pand, vindt Sjaak een goede zaak. “Onze gebouwen zijn écht verouderd. We hebben tussentijds plannen gemaakt voor renovatie, maar dat er gekozen is voor nieuwbouw, is fijn.” Toch zal het ook voor Sjaak even wennen zijn. “Ik heb straks geen eigen kantoor meer. De nieuwe technische werkplaats is niet zo groot. De grootste verandering is dat alles nieuw is. In de loop der jaren heb ik onze gebouwen héél goed leren kennen. Die kennis moet ik in de nieuwbouw weer van voren af aan opbouwen. De technische installaties zijn natuurlijk helemaal van deze tijd. Het is leuk om dat allemaal te gaan ontdekken!”
Nooit een ‘gemiddelde werkdag’
De cliënten van Team Nieuwkomers beginnen in Nederland helemaal opnieuw. “Dat moeten ze zelf goed beseffen”, benadrukt het team. “Wij helpen op allerlei manieren en zorgen voor realistische verwachtingen. Ja, dat is echt boeiend werk. Vaak mooi, soms chaotisch en soms allebei.”
Wet Inburgering
Binnen Baanbrekers is het Team Nieuwkomers druk met het uitvoeren van de Wet Inburgering voor de gemeenten Heusden en Waalwijk. Deze trajectbegeleiders zijn de regievoerders in het traject van inburgering dat een nieuwkomer doorloopt. Het doel is helder: nieuwkomers doen zo snel mogelijk mee, ze vinden werk of een opleiding.
Weg vinden
Elk traject start met een intakegesprek. Om de nieuwkomer te vertellen over inburgering en zijn rechten en plichten. Direct hierna starten Filemon en Amine hun trainingen voor de inburgeraars. Heel belangrijk want hier leren ze over hun rechten en plichten. En over meedoen in Nederland via scholing of werk. Ze behandelen vragen als: wat is loondienst en welke vormen zijn er; hoe kom je aan werk; wat zijn de Nederlandse normen en waarden als je ergens werkt? Deze trainingen geven een goed beeld van de inburgeraar en zijn mogelijkheden. Dat is belangrijk voor de volgende fase: 40 uur ‘praktijk’ buiten of binnen Baanbrekers, bijvoorbeeld in ons naaiatelier of Startpunt.
werkdag’
Deze collega’s vormen samen Team Nieuwkomers: Rawan al Yassiry, Sofia Letova, Ilknur Ugurlu-Yenice, Filemon Mengistu, Menthe van Esch, Emriye Demirtas en Amine Meftah.
Op de foto van links naar rechts: Sofia, Menthe, Rawan, Ilknur en Emriye.
PIP
Naast de inburgering bij Baanbrekers krijgt elke kandidaat intensief (taal)les bij instituut Echt Nederlands in Waalwijk. Uiteindelijk komt alle informatie over een inburgeraar samen bij een trajectbegeleider van Team Nieuwkomers. Die maakt een Persoonlijk InburgeringsPlan (PIP) voor maximaal drie jaar. Menthe: “Binnen het traject van een inburgeraar heeft elke collega in Team Nieuwkomers zijn eigen rol. We kiezen daar bewust voor omdat je alleen nooit zo’n heel traject kunt overzien. Dit betekent dat we heel goed moeten samenwerken, daar letten we scherp op.”
Rugzak
Schets eens een gemiddelde werkdag? De collega’s schieten in de lach. “Een gemiddelde werkdag bestaat niet”, weet Sofia Letova. “Het is elke dag weer een verrassing wat ik allemaal ga doen. Wie heb ik voor me? Wat voor ‘rugzak’ heeft die persoon en wat zit daar in? Elke inburgeraar heeft zijn eigen situatie, dat maakt het ook zo’n mooi en divers werk. Soms moeten we veel schakelen en lijkt het werk chaotisch. Maar ach, dat hoort erbij want wij zijn voor de inburgeraar het eerste aanspreekpunt. Bijvoorbeeld via Whatsapp kunnen ze ons vaak bereiken en snel antwoord krijgen op vragen.”
Goede band
Ilknur Ugurlu-Yenice: “Ik studeerde communicatie en multimediadesign, maar deed ook al veel vrijwilligerswerk. Zo rolde ik erin en bleef hangen.” Volgens Ilknur heeft het werk twee gezichten. Administratie kost veel uren: alle gesprekken en contacten vastleggen en andere instanties op de hoogte houden. “Daarnaast bouwen we met plezier aan een goede band met cliënten. We helpen ze vooruit, maken ze wegwijs in regels en procedures en begeleiden ze in het traject van inburgering. Ja, dat is echt heel mooi werk waar we trots op zijn. Soms kunnen we al met kleine dingen het verschil voor ze maken. Kort samengevat: wij begeleiden onze cliënten naar een positievere toekomst.”
Gevoel en interesse
Rawan al Yassiry vult haar aan: “Veel collega’s in ons team hebben ouders met een migratieachtergrond. Zij zijn opgevoed met gevoel en interesse voor onze doelgroep. Ze voelen mee met deze mensen en snappen hun situatie en de cultuur waarin ze opgroeiden. Dat leer je niet in een boekje. Wij zetten onze Nederlandse bril af en proberen echt mee te denken.”
Van werkeloos-met-een-uitkering naar een baan-met-salaris. Dat is in het kort hoe Mieke van den Elshout en haar collega’s van het Startpunt mensen helpen. Mieke: “Als je kijkt naar wat we bereiken, ben ik trots op mijn collega’s en op het werk dat we hier doen.”
Werkervaring opdoen
Het Startpunt bestaat nu een jaar. Mieke hielp mee om het op te zetten. Daar heeft ze ervaring in. Want in haar 10 jaar bij Baanbrekers heeft ze al heel wat projecten en programma’s in de steigers gezet. “Bij Startpunt komen mensen die wel wíllen werken maar die hulp nodig hebben om dat ook echt te gaan doen”, vertelt ze. “Wij kijken dan eerst naar wat iemand al kan. En wat ze misschien nog moeten leren. We nemen daarvoor allerlei tests af. We laten mensen ook op het Startpunt werken, drie maanden lang. Dan doen ze hier licht productiewerk om alvast een beetje werkritme op te doen.”
Luisterend oor
Mieke is binnen het Startpunt-team de werkbegeleider. “Ik werk in die 3 maanden met de mensen mee. Ik kijk hoe ze het doen en waar ze goed in zijn. En of ze goed kunnen samenwerken, respect hebben voor andere mensen en op tijd op hun werk verschijnen. Ik kan dan meteen zien of iemand geholpen is met een aanvullende training. Verder bied ik mensen een luisterend oor als ze daar behoefte aan hebben. Door te luisteren, kom je soms veel te weten over waar ze onzeker over zijn. Of wat ze precies tegenhoudt om werk te vinden en te houden. Daar kunnen we dan oplossingen voor zoeken.”
Een hecht team
Mieke werkt bij het Startpunt nauw samen met haar collega’s. “We zijn een hecht team. We letten goed op elkaar en staan samen voor mensen klaar, van de eerste kennismaking tot het plaatsen op een passende werkplek. Zo hebben we vorig jaar iemand geholpen die nu als taxichauffeur werkt. En ook binnen Baanbrekers zijn al voormalig Startpunters aan de slag, zoals in de groenvoorziening. Ik ben heel blij met de resultaten die we samen boeken. Die geven veel voldoening. Ik ga dan ook elke dag met plezier naar mijn werk.”
Baby op komst!
Toch is haar werk niet het állerbelangrijkst voor Mieke. “Want dat is mijn gezin. In januari word ik voor de derde keer oma! Mijn kleinzoon is al 13 en mijn kleindochter is 9 jaar. Nu komt daar een klein baby’tje bij. Ik kan niet wachten tot het zover is.”
Al heel lang. Dat is het antwoord van Ronald Janssen (43) op de vraag hoe lang hij al bij Baanbrekers werkt. Ronald is 1 van de medewerkers van ASVZ. Bij Baanbrekers is hij 2 dagen in de week te vinden. Hier doet hij arbeidsmatige dagbesteding. “Dat is een moeilijk woord voor samen leuk werk doen”, vertelt hij. “Ik ben erg trots op al mijn collega’s die hier werken.”
Tevreden met de samenwerking
ASVZ werkt al jaren lang samen met Baanbrekers. Baanbrekers zorgt voor het werk en de productieruimte. ASVZ zorgt voor de mensen en de begeleiding. Beide partijen zijn erg tevreden met de samenwerking. En Ronald en zijn collega’s zijn daar heel blij om. “We mogen hier allerlei werk doen. En dat maakt het erg leuk.”
Woonvoorziening in Waalwijk
Ronald werkte eerst bij het tuincentrum van ASVZ in Udenhout. “Ik woonde toen ook daar, maar sinds een tijd woon ik in Waalwijk. Samen met andere mensen van ASVZ in een woonvoorziening. Dat is veel zelfstandiger. Als ik bij Baanbrekers ga werken, kan ik lekker op de fiets. Bij Baanbrekers doe ik allerlei werk. Inpakken, stickers plakken, sealen.
Het leukst vind ik het werken met de palletwagen. Hiervoor heb ik ook een opleiding gehad.”
Autobedrijf in Goirle
Behalve voor Baanbrekers werkt Ronald ook nog voor een autobedrijf in Goirle. “Dat is ook leuk werk. Ik kan niet kiezen wat het leukst is.” Hoewel het kiezen misschien gemakkelijker wordt als Ronald heftruckles mag gaan doen.
“Ik wil graag met de heftruck leren rijden. Ik weet nog niet wanneer ik met de lessen kan beginnen. Maar dat is echt een droom voor mij.”
We horen er gewoon bij
Ronald en zijn collega’s zijn er trots op dat ze bij Baanbrekers werken. “Nu nog in de oude wasserij, maar straks in het nieuwe gebouw. Dan zitten we dichter bij de collega’s van Baanbrekers. Daar hebben we nu al zin in, want we kunnen het goed met elkaar vinden. We zijn dan wel een eigen groep, maar we horen er gewoon bij.”
‘Ik hou van jou, jij houdt van mij’
Sabrina Clarke (32) is sinds mei 2024 inkomensconsulent bij Baanbrekers. Ze helpt statushouders bij hun bijstandsuitkering. In haar privéleven doet ze nog véél meer voor heel veel anderen. Zoals zorgen voor haar pleegdochtertje van bijna 7. En van alles regelen voor studenten uit Sint-Maarten die in Nederland komen studeren. Je kunt er niet omheen: Sabrina heeft een groot sociaal hart.
Iets terugdoen
“Ik weet nog dat ik zelf 14 jaar geleden naar Nederland kwam”, blikt ze terug. “Ik ben opgegroeid op het Caraïbische eiland Sint-Maarten. Op mijn 18-de ging ik in Tilburg rechten studeren. Ik moest natuurlijk woonruimte regelen. Me inschrijven bij de gemeente. Studiefinanciering aanvragen. Het openbaar vervoer leren gebruiken. En nog veel meer. Dat was voor mij allemaal nieuw. Het was fijn dat er mensen waren die me daarbij hielpen. Nu geef ik diezelfde hulp terug: elke zomer begeleid ik een maand lang studenten uit Sint-Maarten zodat ze hun plekje in Nederland vinden.”
Heel graag stamppot
Ondertussen is Sabrina ook pleegmoeder geworden. “Ruim 2 jaar geleden kwam er een klein meisje bij me wonen, een kleuter nog”, vertelt ze. “Ze kon niet meer bij haar ouders wonen. En ik wilde heel graag haar pleegmoeder zijn. Nu zorg ik 24 uur per dag, 7 dagen per week voor haar.” Ze weet nog dat ze in het begin aan elkaar moesten wennen. Lachend vertelt ze: “Ik was het als Surinaams-Antilliaanse helemaal niet gewend om Nederlands te koken. Dus toen mijn pleegdochtertje voor de eerste keer riep dat ze ‘heel graag stamppot’ wilde eten, was het even zoeken naar een recept.”
Warm gezinnetje
Inmiddels kennen pleegmoeder en pleegdochter elkaar door en door. “Als ik zie hoe dit kleine meisje zich ontwikkelt, dan ben ik echt trots op haar. Ze kwam helemaal alleen bij mij wonen. En nu is ze een heuse dame aan het worden met een eigen willetje. Ze leert lezen en rekenen, ze zit op ballet en zwemles, schaatst graag en houdt van zingen en knutselen. Lekker ondernemend dus.” Zelf is Sabrina heel blij dat ze de kans kreeg pleegmoeder te worden. “Ik ben alleenstaand. Eerst dacht ik dat dit een probleem zou zijn. Maar de pleegzorg vertelde dat een klein, rustig huishouden voor sommige kinderen juist goed is.” Samen leven ze nu een fijn leven, als warm mini-gezin. “Ze zegt altijd: ‘ik hou van jou, jij houdt van mij en samen zijn we superblij’. Lief toch?”
Wie had dat ooit gedacht: Peter Verhagen, dé machineoperator van Baanbrekers, werkt nu elke ochtend in de Waalwijkse Bibliotheek!
Peter is er surveillant. Hij zorgt ervoor dat hier alles op rolletjes verloopt.
Bladel, Helmond en Waalwijk
Peter (60) werkt al lang in de sociale werkvoorziening. “Ik ben begonnen in Bladel”, vertelt hij. “Daarna werkte ik in Helmond. En sinds mijn verhuizing naar Waalwijk werk ik hier.” Dat is nu 3 jaar geleden. Sinds 2 jaar is hij gedetacheerd bij de bieb. “Detachering vond ik eigenlijk maar niks”, weet hij nog. “Ik werkte altijd liever binnen. Maar omdat het machinewerk bij Baanbrekers ophield, moesten we wat anders zoeken.”
Aan de slag
Zo kwam hij bij de bibliotheek terecht. Dat was even wennen. “Ik heb altijd met mijn handen gewerkt. Hier hoefde dat niet. Dus ik vroeg me wel even af: heb ik hier genoeg te doen?” Maar hij hoefde zich geen zorgen te maken. Er is werk genoeg. “Ik begin elke ochtend om half 9. De bieb is dan nog niet open. Vaak drink ik dan even koffie. Maar al heel snel ga ik aan de slag: ik plak stickers op de kranten en leg ze klaar. Ook zet ik alle computers aan. Verder zorg ik dat het koffieapparaat schoon en gevuld is en goed werkt.” Lachend voegt hij daaraan toe: “Zo ben ik hier toch nog een beetje met machines bezig.”
Gastheer
Als de bibliotheek om 9 uur open gaat, is Peter de gastheer van de dag. “Ik loop rond, ruim op, help mensen bij het printen en wijs cursisten de weg naar hun cursuslokaal”, somt hij op. “Want in de bieb kun je veel meer doen dan alleen boeken lenen.” De servicemedewerkers van de bieb zijn blij met hem. Zo houden zij tijd over voor allerlei andere werkzaamheden. Zoals bezoekers informatie geven over cursussen. Of over abonnementen.
Shiva de deugniet
Sinds 1 december 2024 werkt Peter elke dag ietsje minder uren. Dat komt door de 60-plusregeling waar hij gebruik van maakt. “Ik kon ook kiezen voor een dag minder werken. Maar ik kom graag onder de mensen. Daarom zijn het 5 dagen gebleven. Die zijn wel allemaal iets korter dan eerst.” De tijd die overblijft, is voor hobby’s. Zo houdt hij van muziek maken (“ik wil weer keyboard gaan spelen”), competitiebiljarten en zijn poes Shiva. “Dat is mijn maatje. Een echte deugniet hoor: ze neemt tegenwoordig zelfs muizen en vogels mee naar binnen!”
Boekenwurm
Peter was vroeger een echte boekenwurm. Nu niet meer, maar lezen doet hij nog steeds graag. Vooral westernverhalen. In de bieb kiest hij ook soms ook voor een spannende thriller of een science fiction-boek.
‘Precies goed’
Reinier is een échte vakman. Moet er een rubbertje op een kastdeur? Dan snijdt hij dat foutloos op maat. Hij monteert er ook moeiteloos de benodigde scharnieren op. Niet te los, want dan zitten ze niet stevig genoeg. Maar ook niet te strak, want dan trekt de boel krom. Precies goed, daar gaat Reinier voor. Daarom zijn ze bij Systemair zo blij met hem.
Stevige kasten, dichte deuren “Ik help daar mee op de paneelstraat”, vertelt hij. “We zetten er deuren en panelen in elkaar. Die zijn bedoeld voor luchtbehandelingskasten. Daar komen installaties in voor ventilatie en verwarming. We maken zulke kasten voor grote gebouwen, zoals de nieuwbouw van Baanbrekers. Maar ook voor bijvoorbeeld cruiseschepen.” De kasten moeten megastevig zijn. De deuren moeten ook heel goed dicht kunnen zodat er geen water of vuil in kan komen. Daarom zijn rubbertjes, slotjes en scharnieren zo belangrijk. Daar zorgt Reinier voor, 36 uur per week. “Natuurlijk heb ik tussendoor ook pauze. Dat is fijn, want we moeten soms flink aanpoten.”
Juiste
De dagen van Reinier beginnen elke ochtend met het printen van de werkomschrijving. “Daar staat op wat ik moet doen”, vertelt hij. “Daarna zet ik de materialen klaar die ik nodig heb. Deze doe ik in bakjes. Die zet ik dan bij de deuren, samen met de juiste papieren.”
Reinier Zuijderwijk (41) werkt al sinds 2012 bij Baanbrekers. In 2022 werd hij gedetacheerd bij de ‘buren’, bij Systemair. In de afgelopen maanden hielp hij er mee aan een bijzondere opdracht: het maken van deuren en panelen voor grote luchtbehandelingskasten. Deze komen bovenop het nieuwe Baanbrekersgebouw te staan. Zo kunnen we straks met z’n allen zeggen: ‘onze nieuwbouw is mede mogelijk gemaakt door Reinier’.
Reinier vertelt dat het erg belangrijk is dat alle materialen in de juiste volgorde op de deuren komen. “Eerst moeten de scharnieren erop. Pas daarna komen de slotjes en het rubberwerk”, legt hij uit. “Zo heb ik al heel veel deuren gemaakt. Ontelbaar veel. Meestal doe ik zelfs meerdere deuren tegelijk. Die liggen dan allemaal naast elkaar. Dan monteer ik eerst overal de scharnieren op, daarna volgt de rest.”
Mooi handwerk
Dankzij zijn ervaring weet hij ook hoe je veilig met gereedschap omgaat. Gelukkig maar, want het zijn scherpe mesjes waarmee hij het rubber snijdt. Ook in het gebruiken van de boormachine is hij heel handig. Zo gaat het instellen van de boordiepte als vanzelf. “Daar heb ik inzicht in leren krijgen”, verklaart hij. “Ik vind het mooi werk dat ik bij Systemair doe. Ik houd ervan om met mijn handen te werken. Eigenlijk zijn die mijn belangrijkste gereedschap.”
Accountmanager Hetty Gielen (57) denkt in plaatjes. Dat is niet zo vreemd als je haar achtergrond kent. “Ik heb mijn hele leven getekend. Daarom heb ik ook de opleiding tot tekendocent gevolgd. Ik heb niet lang voor de klas gestaan. Ging eerst aan de slag als intercedent bij een uitzendbureau. Later mocht ik klanten gaan werven voor organisaties zoals Baanbrekers. Maar mijn tekenmateriaal is nooit ver weg. Sterker nog, dat ligt altijd binnen handbereik.”
Teken je werk
Hetty is een kei in zakelijk tekenen. “Liever noem ik het ‘teken je werk’. Je kunt deze techniek gebruiken in gesprekken en bij presentaties. Door te tekenen tijdens een praatje maak je meteen duidelijk waar het over gaat. Het mooie is dat je beelden erg gemakkelijk onthoudt. Dus je verhaal blijft beter hangen. Of het nu gaat om een training, bijeenkomst of een verkoopgesprek. Met potloden, stiften en papier zet je je woorden kracht bij.”
Creativiteit wakker schudden Volgens Hetty kan iedereen tekenen. “Dat deed je ook als kind. Toen was je altijd blij en trots als je iets had getekend. Als je ouder wordt, dan ga je denken dat je het niet meer kunt. Maar niets is minder waar. Het hoeft niet mooi te zijn, als je met je tekening maar uitdrukt wat je wil zeggen. En dat kun je aanleren.” Dat aanleren daar zorgt Hetty voor bij Baanbrekers. “Regelmatig geef ik workshops aan collega’s bij Baanbrekers. Het is dan altijd mooi om te zien dat zij herontdekken dat ze écht wel iets op papier kunnen zetten. Ik ben dan trots dat ik hun creativiteit heb mogen wakker schudden.”
Ik teken wat ik meemaak
Heel veel vrije momenten gaan bij Hetty op aan het tekenen. “Ik teken vele schetsboekjes vol. Dat doe ik om dingen beter te onthouden. Of om de sfeer van het moment te vangen. Als ik op vakantie ben, teken ik wat ik meemaak. Een ander zou een vakantiedagboek bijhouden, ik kies dan liever voor een schetsboekje.”
Janneke Keetels is 19 jaar. Sinds mei werkt ze op een beschutte werkplek bij Twiddus. Ze is heel trots op wat ze al heeft bereikt. “Ik heb autisme en kan slecht tegen prikkels. Omgaan met veranderingen vind ik moeilijk. Een ‘gewone’ baan is voor mij niet haalbaar”, vertelt Janneke.
Prins Heerlijk
Nadat ze in 2023 haar mbo-1 diploma haalde bij Praktijkschool MET ging ze aan de slag in de zorg bij Prins Heerlijk. De lange reis tussen Drunen en Goirle met het openbaar vervoer viel haar erg zwaar. Op dringend advies van haar begeleiders en haar ouders stopte ze daarom. Vervolgens zat ze thuis, zonder werk. Prins Heerlijk hielp Janneke bij het aanvragen van een beschutte werkplek. Dat was een grote stap, want eerder kreeg ze altijd dagbesteding als advies. Dit voorjaar was het zover: ze startte bij Twiddus.
Taart
Van de zorg naar Twiddus, hoe zit dat? Janneke vertelt: “Ik heb een opleiding in retail gedaan. Dat past ook beter bij me. Met mijn moeder en mijn oma ging ik weleens naar een kringloopwinkel, om rond te snuffelen. Dat vond ik altijd leuk en zo tipte mijn vader om bij Twiddus te gaan werken. Toen ik hoorde dat ik hier mocht gaan werken, hebben we dat gevierd met taart!”
Kleding prijzen en schoenen controleren
Drie keer per week komt Janneke met de bus vanuit Drunen naar Waalwijk. “Ik reis hier zelfstandig naar toe”, zo vertelt ze trots. “Géén ouders die me brengen, géén taxivervoer. De eerste keer is mijn moeder meegegaan, zodat ik weet hoe ik van de bushalte naar Twiddus wandel.” Twee ochtenden zorgt Janneke voor het prijzen van kleding. Eén ochtend is ze verantwoordelijk voor het controleren van binnengebrachte schoenen. “Ik check of de zolen nog heel zijn, of de veters er nog in zitten en of de schoenen er nog netjes uitzien. Oftewel, of ze verkoopbaar zijn. Dat valt trouwens best tegen, want veel schoenen die worden ingeleverd, zijn kapot.” Het is een flinke klus, want elke dag komen er wel vier tot zes volle zakken binnen, aldus Janneke. “Als het een keer niet zo druk is, help ik bij het speelgoed.”
Contract verlengd
Janneke heeft haar draai gevonden bij Twiddus. In november zou ze horen of haar contract werd verlengd. “Maar, in september hoorde ik al dat het werd verlengd met een jaar”, vertelt ze trots. “Het gaat echt goed. Elke vrijdag heb ik een gesprekje met mijn werkvloerbegeleider. Mijn begeleiding begrijpt me ook steeds beter en dat is fijn.”
Toekomst
Hoe ziet Janneke de toekomst? “Ik kijk niet zover vooruit, ik stel doelen op korte termijn. Ik hoop vooral dat ik hier kan blijven werken. Ik voel me prettig op mijn beschutte werkplek bij de kleding en schoenen.” Maar terwijl ze het zegt, spreekt ze toch haar dromen uit: “Ik hoop binnenkort ook in de winkel mee te kunnen werken. Dat is mijn doel, dat hoop ik te bereiken. En ik wil ook graag ontdekken wat de mogelijkheden zijn om een mbo-2 opleiding te volgen. Maar, ik ben al heel trots op de stappen die ik heb gezet. Ik ben trots dat ik van niets naar iets ben gekomen.”
Janneke, daar mag je zeker trots op zijn!
Thaise broccolisoep
Dit heb je nodig voor 4 personen:
1.500 gram broccoli 2 uien 6 tenen knoflook 6 eetlepels currypasta
3.000 milliliter bouillom 1 liter kokosmelk
Peper en zout Olijfolie
Koriander Scherp mes
Snijplank Soeppan
Staafmixer 4 soepkommen en lepels
Dit moet je doen:
• Pel de uien. En snipper ze in kleine stukjes.
• Pel de knoflooktenen en hak ze fijn.
• Doe een scheut olijfolie in de pan.
• Fruit de uien en de knoflook aan.
• Doe er dan de currypasta bij. Bak alles even kort mee.
• Was de broccoli. Snijd de broccolistronkjes in stukken.
• Doe de broccoli in de pan.
• Voeg nu de bouillon en de kokosmelk toe.
• Breng de soep aan de kook.
• Laat de soep 10 minuten koken.
• Pak de staafmixer en pureer de soep glad.
• Doe er naar smaak peper en zout bij.
Je soep is klaar! Pak de 4 kommen en vul deze met soep. Als je ervan houdt dan kun je wat verse koriander op de soep strooien.
Onze smaakmaker Patrick Fijneman is een fijnproever. Graag deelt hij hier wat recepten. Als je zijn aanwijzingen volgt, dan smul jij straks ook van dit lekkere eten!
Dit heb je nodig voor 4 personen: 4 afbakpistoletjes 4 knakworsten 4 plakken ontbijtspek 80 gram zuurkool 12 plakjes augurk Mosterd (knijpfles) Tomatenketchup (knijpfles) Geraspte kaas Gebakken uitjes Oven Siliconen ovenmat (of bakpapier) Scherp mes Snijplank 4 borden
Dit moet je doen:
• Leg de pistoletjes in de oven en bak ze af (hoe dit moet staat op de verpakking van de pistolets).
• Laat de pistoletjes op het ovenrek afkoelen buiten de oven.
• Rol de knakworsten in met het ontbijtspek. 1 plakje ontbijtspek per knakworst.
• Snijd de pistoletjes aan de bovenkant in. Let op: niet helemaal doorsnijden!
• Leg de pistoletjes op een siliconen ovenmat of een stuk bakpapier op de bakplaat.
• Spuit in de pistoletjes een streep mosterd en een streep ketchup.
• Verdeel de zuurkool over de pistoletjes.
• Leg de plakjes augurk op de zuurkool.
• Leg daarna de knakworsten op de augurk.
• Bestrooi de pistoletjes met de geraspte kaas.
• Doe de bakplaat met de pistoletjes in de oven.
• Bak de pistoletjes in 10 minuten af op 180 graden.
• Haal de pistoletjes uit de oven en leg ze op de borden.
Pas op, want ze zijn heet!
Doe er nog een lekkere streep mosterd en ketchup over.
En bestrooi de hotdogs met gebakken uitjes.
Jeroen Tolboom (45) werkt bij Lightronics in Waalwijk, samen met een flink team Baanbrekers-collega’s. Zijn werkdagen zijn lekker afwisselend. Want sinds kort is hij er allround medewerker. “Ik mag alle voorkomende werkzaamheden doen. Dat vind ik hartstikke leuk.”
Hij is sowieso heel gelukkig met zijn werk. Dat hij dat uitstraalt, zag ook onze Baanbrekersdirecteur Ad van Oudheusden. Hij noemt Jeroen daarom zelfs ‘Mister Lightronics’!
Straatverlichting
Dat vindt Jeroen een heel mooi compliment. “Dat doet wel wat met je hoor, als de directeur je zo noemt.”
Hij werkt nu 5 jaar bij Lightronics. Dit bedrijf maakt straat- en terreinverlichting. Jeroen en zijn collega’s maken de onderdelen die bij de lampen horen. Van de lichtkappen tot de kabels. Als hun werk erop zit, kan de assemblage-afdeling van het bedrijf ermee verder.
‘Milkrunner’
Jeroen doet op zijn werk méér dan lampen maken. Hij mag ook met de elektrische pallettruck rijden. Daarvoor is hij onlangs op een EPT-herhalingscursus geweest. Hij haalde toen een 10 tien (!) voor de afsluitende toets. “Kijk, 0 fouten”, zegt hij als hij zijn beoordelingsformulier laat zien. En dat is nog niet alles. Want Jeroen is op de afdeling ook ‘milkrunner’ geworden. “Zo noemen wij dat hier. Dan mag je nóg meer andere klusjes doen. Zoals de kliko’s schoonmaken. En spullen met de goederenlift ophalen en wegbrengen.”
Dankbaar
“Mijn voorman Ronald heeft ervoor gezorgd dat ik nu ‘allround’ ben”, weet Jeroen. “Daar ben ik hem heel dankbaar voor. Hij heeft in het afgelopen jaar gezien wat ik kan. Hij bood me de kansen daar iets mee te doen. Door hem is mijn werk hier nog leuker geworden. Ook Maikel van der Donk doet veel voor mij, hij is mijn projectbegeleider.” Het is niet alleen maar werken bij Lightronics. “Er valt ook weleens wat te vieren. Zoals Sinterklaas en Kerstmis. Daar zijn we dan allemaal bij. Net zoals bij de zomerbarbecue. Dat is heel gezellig, zo met z’n allen onder elkaar.”
Vriendelijk zijn
Jeroen zorgt zelf ook voor gezelligheid. Zo maakt hij elke vrijdag, vaste prik, een rondje door het bedrijf. “Dan geef ik iedereen een hand en wens ik ze een goed weekend. Vaak maak ik ook een praatje: ‘Ga je nog iets leuks doen?’ Ik vind dat dat hoort, vriendelijk zijn. Dat is heel belangrijk.” Zelf heeft hij in de weekenden genoeg leuks te doen. “Ik houd van de natuur. Pas geleden vierde ik nog mijn 20-jarig jubileum als vrijwilliger bij Natuurmonumenten. En bij de atletiekvereniging kreeg ik een speldje omdat ik er al 25 jaar vrijwilligerswerk doe.” Zodra het maandag is, gaat Jeroens ‘techniekpet’ weer op. Dan is hij weer de ijverige man die bij Lightronics zorgt dat de lampen assemblageklaar zijn en dat alles op rolletjes verloopt.
Jeroen is ‘Mister
“ Elke vrijdag maak ik een rondje door het bedrijf. Dan geef ik iedereen een hand en wens ik ze een goed weekend”
Syriër Talee Helal is bij Baanbrekers één van de eersten die onder de nieuwe Wet Inburgering 2021 slaagden voor het inburgeringsexamen.
Hij kreeg in 2021 verblijfsrecht, woonde in het AZC in Budel en kwam in juli 2022 in Waalwijk wonen. Hier startte zijn inburgeringstraject.
Bakkerij
In dit traject was hij ook vrijwilliger voor Vluchtelingenwerk en vertaler bij gesprekken met statushouders. In oktober 2023 begon Talee met een betaalde baan bij een bakkerij in Tilburg. Dit regelde hij zelf, met wat hulp van Baanbrekers. Zijn vrouw en zoontje kwamen in mei 2024 naar Nederland
Taalniveau
Hun zoontje is 7 en doet het prima in groep 3 van de basisschool. “Hij praat beter Nederlands dan ik”, lacht Talee. “Hij leert snel en kan goed luisteren en onthouden. We kijken samen veel Nederlandse tv om de taal snel te leren.” Talee vindt Nederlands moeilijk, toch spreekt hij het al op taalniveau A2. Een knappe prestatie en hij blijft werken aan verbetering: “Om goed voor ons gezin te kunnen zorgen, moet ik de taal goed leren. Ik voel die
verantwoordelijkheid. En dat gaat lukken! Net als mijn rijbewijs, daar ben ik nu ook mee bezig. Mijn vrouw en ik zijn gemotiveerd om in Nederland opnieuw te beginnen. Stap voor stap gaan we langzaam maar zeker vooruit. Ook al zouden sneller willen.”
Horeca
De geslaagde inburgering is een feestelijk moment. Hoe nu verder? Talee: “Ik blijf hard werken in de bakkerij. In Syrië werkte ik veel in de horeca en was ik een tijd restaurantmanager. Dat zou ik hier ook wel willen. Misschien ooit een eigen zaak? Ondertussen blijf ik werken aan mijn taal, ik wil volgende stappen zetten.” Dat kan een nieuwkomer niet alleen, weet Talee. “Je hebt hulp nodig en moet niet bang zijn die hulp te zoeken. Contact met anderen, bijvoorbeeld via Vluchtelingenwerk, kan erg helpen. We kunnen elkaar stimuleren, samen lukt dat beter. Daarom help ik andere nieuwkomers om hun weg te vinden.”
Blijven trappen
En na een korte pauze: “Einstein zei al: het leven is als fietsen, je moet blijven trappen. Ik bedoel, toen ik in Nederland kwam, wilde ik alles tegelijk en snel leren. Dat kan niet. Ik weet nu dat ‘stapje voor stapje’ beter is. Dat is een belangrijke les.”
BHV-werk is mooi en nuttig werk in een fijn team, vinden onze BHV-collega’s Jessica Meerwijk (39) en William Verhagen (54).
“Waarom wij dit werk doen? Omdat we willen helpen bij het goed regelen van de veiligheid binnen Baanbrekers. Het is mooi om daar samen met een goed team aan te werken.”
processen binnen een groep die samenwerkt. Daarbij is iedereen binnen zo’n groep belangrijk. We bekijken samen hoe het gaat en op welke punten het nog beter kan.” Volgens William zijn daarbij de oefeningen heel belangrijk: “We oefenen negen keer per jaar, altijd op de laatste donderdag van de maand. Dat kan over van alles gaan. Een brand, ongeval, hartstilstand. Oefenen is leuk, leerzaam en gezellig.”
Inkomensconsulent Jessica Meerwijk is hoofd van onze BedrijfsHulpVerlening (BHV), William Verhagen (adviseur informatiebeheer) is coördinator van de BHV. Ze zijn trots op de enthousiaste en kundige BHV-collega’s die samen een echt team vormen: “Zodra het nodig is, laten ze hun werk meteen vallen, om collega’s van Baanbrekers te helpen bij incidenten. Soms zijn dat best heftige incidenten.”
Ervaring
Jessica was 17 jaar politieagent en rechercheur. Die ervaring helpt haar nu: “Ik kan me goed inleven in allerlei situaties. En ik kijk graag naar het verbeteren van
Veilig en efficiënt
Het nieuwe jaar 2025 wordt bijzonder voor het BHVteam. De nieuwbouw van Baanbrekers en de doorontwikkeling van het team staan hierin centraal. Jessica hierover: “We gaan onderzoeken hoe we zo veilig en efficiënt mogelijk onze collega’s kunnen helpen en begeleiden bij een incident in de nieuwbouw. Dat is belangrijk omdat dat in de nieuwbouw anders zal zijn dan we al jaren gewend zijn.”
Het team verwacht veel van de nieuwe opleider voor BHV-ers en EHBO-ers binnen Baanbrekers, voor trainingen en toetsen. William: “Dat gaat ons werk en ons team een nieuwe impuls geven. Daarnaast blijven we natuurlijk onze eigen oefeningen doen, bijvoorbeeld ontruimingsoefeningen.” William benadrukt ook de nieuwe collega’s die het BHV-team komen versterken. “Daar zijn wij super blij mee. BHV-werk is mooi en nuttig werk in een fijn team.”
Voor het melden van een calamiteit is 1515 het centrale telefoonnummer. Iedereen bij Baanbrekers kan dit nummer altijd bellen, het is nooit bezet. Wie 1515 belt, krijgt de beveiliging aan de telefoon. Die neemt het van je over en schakelt de mensen en instanties in die nodig zijn. Zoals de BHV-ers.
Bij Baanbrekers gaat het altijd om beweging. Maar soms moet je onbewogen zijn. Dat zegt helpdeskmedewerker en hobbyfotograaf Bertwin Blok. “Alleen dan kan ik de mooiste foto’s maken. Geduld gekoppeld aan een beetje geluk. Alles goed instellen, goed kijken, het juiste moment afwachten en ‘klik’. Deze foto van een mooie papiervlinder maakte ik een tijd geleden in de Vlindertuin in Gemert. De vlinder zat mooi stil. De achtergrond leidt niet af. Alles klopt. Ja, ik ben echt wel trots op deze foto.”
