2023 Week 52 Donderdag 28 december
NR. 5926
118 e jaargang “WE LATEN KINDEREN MET KANKER NIET IN DE KOU STAAN!”
RAAD BAARLE-NASSAU IS HET EENS AAN HET EIND VAN HET JAAR
3
7
BURGERHULPVERLENERS IN EEN JASJE
19
11-16
WIJ NEMEN NA MEER DAN EEN HALVE EEUW AFSCHEID VAN CORRESPONDENT FRANS TUIJTELAARS
“Je leert het dorp wel kennen” Ik begroet Frans met een flesje wijn. “Dat heb ik nooit gedaan als ik ging interviewen” lacht hij. Tja, afscheid nemen doe je niet met lege handen. Ik, die een blauwe maandag correspondent ben, mag Frans interviewen die na ruim 52 jaar afscheid neemt als correspondent.
DOOR CLAUDI OLIESLAGERS Frans neemt me mee in zijn carrière als correspondent. Eigenlijk was hij leraar op de basisschool in Alphen. “Maar dat was vergaderen, vergaderen en nog meer vergaderen. Vaak zeiden we met een paar collega’s dat als we iets anders tegen kwamen, dat we dat gingen doen. De anderen zeiden het, ik deed het!” Een heuse krant Zo kwam Frans bij Drukkerij de Jong terecht, begin jaren 90 op ’Verkoop’. Hij had daar twee klanten: Spar NL & Schuitema C1000. ”De grootste klanten” zegt hij er vol trots achteraan. Frans was verantwoordelijk voor de folders. In die tijd werd er elke week naar elke winkel gebeld om te vragen wat er in de reclame was en wat er dus in de folder moest staan. Frans heeft altijd met plezier bij Drukkerij de Jong gewerkt en voor zijn afscheid werd een heuse krant gemaakt.
Bedankt Frans!
Ogen en oren open Frans schreef ook wel eens voor ’Ons Weekblad’. Hij deed dat al voor Gloria UC en voor de andere activiteiten waar hij bij betrok-
ken was. Maar toen hij met pensioen ging en Ed Ragas overleed ging hij meer en meer schrijven. Vooral over de Gemeenteraad schreef hij graag en veel... beide Gemeenteraden! Maar zeker ook de activiteiten in het dorp waar hij actief bij betrokken was, kregen de nodige aandacht. “Ik hield altijd mijn ogen en oren goed open. Bijvoorbeeld als op de Loswal eerst een Belgisch bedrijf lijnen kwam trekken en weken later een Nederlands bedrijf, schreef ik daarover.” Ook vertelt hij dat mensen wel eens boos reageerden op een stukje. “Je kunt niet alleen maar leuke dingen schrijven, of ik wist al iets wat ik in de krant zette en wat eigenlijk nog niet mocht.” Hier moet hij zelf om lachen, Frans had zo zijn bronnen in Baarle. Typemachine Hij vertelt dat hij ook voor De Stem heeft geschreven. In de beginjaren liep hij dan naar de bus en nam de buschauffeur het mee naar Breda. “Het was nieuws en moest zo snel mogelijk in Breda zijn.” Het inleveren van stukjes begon op een gewone typmachine, daarna kwam de computer met
een floppy en later de usb stick. Nu loggen we in. Een ding is niet veranderd; op woensdagochtend voor 10 uur moet het binnen zijn. En dat betekende soms op dinsdagavond nog schrijven. Frans heeft het altijd leuk gevonden om te schrijven voor ’Ons Weekblad’. Vooral de ’notabelen’ hadden hem wel eens nodig, als die iets te vertellen hadden of afscheid namen van hun werkzame leven. Frans heeft ook wel eens geïnterviewd met een dictafoon, maar dat was het niet. Terwijl ik aan het schrijven ben in mijn schriftje zegt hij “zo deed ik het ook”. Los te laten Inmiddels zit stukjes schrijven er helaas niet meer zo in. ”Ik merk dat ik ouder word en mijn geheugen me soms in de steek laat. Dat mag toch... maar dan is het ook tijd om dingen los te laten.” Frans lacht erbij. Ik vraag hem nog snel even of hij wat tips heeft voor me heeft? Hij moet erom lachen, maar hij heeft ze. “Ogen en oren openhouden, abonneren op heel veel nieuwsbrieven en Ctrl-C // Ctrl-V (oftewel plakken en knippen). Beter goed geleend, dan slecht verzonnen.”
bpost PB- PP
BELGIE(N) - BELGIQUE
24 27 Dat zei ik ook altijd Terwijl ik nog een foto maak van Frans, zegt hij “dat was vroeger bijna niet, foto’s in het krantje. Overigens wel goed dat jij bent gaan schrijven hoor. Baarle heeft twee gemeentes en daar is genoeg over te vertellen. Je leert het dorp wel kennen.” Dat laatste kan ik alleen maar beamen met nog maar drie maanden op de teller. Ik bedank Frans nogmaals voor alles wat hij voor ’Ons Weekblad’ heeft betekend en beloof hem een mooi stukje te schrijven. Hij antwoord met: “dat zei ik ook altijd als ik afscheid nam na een interview”.
STICHTING JEUGDWERK BAARLE
Driekoningen zingen, hoe moet dat ook alweer?
Op 6 januari is het weer Driekoningen. De laatste jaren merken we jammer genoeg dat er steeds minder zangers op pad gaan. Wij zouden graag deze traditie in ere houden en leggen daarom hieronder nog eens uit hoe het allemaal ook alweer zat.
kregen snoepjes en centjes in te steken. Blijkbaar kun je met enkele straten rondgaan al een flinke buit binnenhalen.
Driekoningen is een lichtjesfeest dat in Nederland vooral in Midden-Brabant nog gevierd wordt. In Vlaanderen daarentegen zie je het elk jaar in meerdere provincies nog terugkomen. Ieder jaar op 6 januari gaan kinderen in kleine groepjes langs de deuren om driekoningenliedjes te zingen. In ruil daarvoor hopen ze wat snoep of kleingeld te krijgen. De kinderen zijn volgens de traditie verkleed als de drie wijzen uit het oosten: Bal-
Op kraamvisite In steden kunnen de groepjes in verschillende buurthuizen, zorg- en wijkcentra zingen voor een jury. Bij ons in Baarle was dat vroeger ook zo in het bejaardentehuis. De laatste jaren worden de groepjes ontvangen aan de kerststal bij de Belgische kerk zodat de drie wijzen net als in het verhaal op kraamvisite kunnen komen bij kindje Jezus in de stal. Ze worden daar dan getrakteerd
thasar, Caspar en Melchior. Maar ook herders, engelen, Maria, Jozef of zelfs dieren zien we steeds vaker verschijnen. Het hoeft geen perfecte outfit te zijn. Met een oud tafellaken, deken, handdoek en een papieren kroon kom je al erg ver. Vaak hebben de kinderen ook zelf geknutselde voorwerpen bij zoals een grote ster of versierde doosjes. Die doosjes stellen goud, wierrook en mirre voor, maar zijn stiekem ook erg handig om de ge-
Naast koningen zijn ook herders, schapen en zelfs kamelen welkom!
op warme chocomelk en beschuit met muisjes. Maar wie de échte traditie wil volgen moet natuurlijk een driekoningentaart eten. Dat is een frangipane-taart waarin een voorwerp zoals een boon of klein beeldje verstopt zit. De persoon die het terugvindt in zijn stuk taart, is die dag ‘koning’ en mag een kroon dragen. Geef mij een nieuwe hoed En hoe zit dat zingen dan? De kinderen zingen speciale driekoningenliedjes. Dat kunnen de oude traditionele liedjes zijn maar die worden ook wel eens in een nieuw jasje gestoken. Het meest populaire lied blijft ’Driekoningen, Driekoningen, geef mij een nieuwe hoed. De oude is versleten, mijn moeder mag het niet weten. Mijn vader heeft het geld op de toonbank neergeteld’. En in België idem maar daar tellen ze op de ’rooster’ in plaats van op de ’toonbank’. Op YouTube kun je ongetwijfeld ook nog leuke, originele liedjes terugvinden of je kan zelf aan de slag gaan en een bekende melodie herschrijven. In verkleedkist duiken Dit jaar hebben we geluk dat Driekoningen op een zaterdag valt en ook nog eens in de vakantie. Dan hebben jullie meer tijd en kan je er een leuke dagbesteding of vakantieopvulling van maken. Eerst op zolder in de verkleedkist duiken, nadien wat knutselen en een lied verzinnen om dan uiteindelijk op pad te gaan langs de deuren. Vergeet zeker niet om ook langs onze jury te komen tussen 14.30 en 16.00 uur want wie weet win je dan wel een mooie prijs. Niet
Drie koningen op bezoek aan de stal.
enkel groepjes kinderen maar ook zangkoren, verenigingen, buurtschappen, stichtingen, … of ge-
woon toeschouwers zijn allemaal welkom. Hopelijk tot 6 januari!
ONDERHOUD & REPARATIES INKOOP & VERKOOP
BANDEN
AIRCO SERVICE
APK Alphenseweg 1B, 5133 NE Riel 013 508 1438 info@autoservicecoenjansen.nl www.autoservicecoenjansen.nl