FOOD FOR THOUGHT TEXTIEL BIËNNALE TEXTILE BIENNIAL
2021
2
TEXTILE BIENNIAL
TEXTIEL BIËNNALE
Voorwoord | Foreword
7
Inleiding | Introduction
FOOD FOR THOUGHT
4
15 Onderzoekend & Activistisch | Investigative & Activist Heather Beardsley / Hendrik Coetzee / Arne Hendriks / Yinka Shonibare / Marije Vogelzang / Megan Whitmarsh
41 Identiteit | Identity Maria Ikonomopoulou / Benjamin Li / Marcel Pinas
55 Overvloed & Onbehagen | Abundance & Unease Sonja Cabalt / Peter Hellemons / Thomas Grünfeld / Kate Jenkins / Parel Strik / Hannerie Visser
77
Troost/Straf/Zonde/Boete | Comfort/Punishment/Sin/Penance Silvia B. / Regula Maria Müller / L.A. Raeven
91 Participatieproject | Community Art Project Liesbeth Leijtens & Loes Smolders-Vaessen
96 Colofon | Colophon
3
TEXTIEL BIËNNALE TEXTILE BIENNIAL
4
Voorwoord
Textiel en voedsel. Hoe bedoel je, zul je je misschien afvragen? Je houdt waarschijnlijk net als ik van niet voor de hand liggende combinaties, maar deze gaat je wellicht een brug te ver. Op een Dutch Design Week kom je nog wel eens innovatieve ontwerpen tegen die textiel met voedsel in verband brengen. Lidewij Edelkoort zet ook met enige regelmaat bijzonder design in de schijnwerpers waarbij je deze combinatie ziet. Maar met textiel en voedsel in de hedendaagse beeldende kunst gebeurt er ook van alles, kan ik je vertellen. Het thema leeft behoorlijk onder kunstenaars over de hele wereld. Hoe dat er uit ziet lees je in deze catalogus en beleef je op de Textiel Biënnale 2021. Food for Thought. Voedsel is uiteraard een pittig actueel thema. De manier waarop we met ons voedsel omgaan - of beter gezegd om zouden moeten gaan houdt onze gemoederen bezig. Via de gebruikelijke Open Call en het eigen netwerk zijn we in contact gekomen met kunstenaars die met textiel werken én voedselproductie en -consumptie als belangrijk thema in hun werk hebben. Een selectie van 20 kunstenaars uit binnen- en buitenland levert met hun werk een verscheidenheid aan ingrediënten op die deze Textiel Biënnale tot een interessante manifestatie maakt. Nog nooit kende een biënnale van Museum Rijswijk zo’n diverse, inclusieve en verbindende randprogrammering, vaak ingegeven door de deelnemende kunstenaars zelf. Vrouwen uit alle windstreken zijn al maanden voorafgaand aan de biënnale druk met het borduren van familierecepten op theedoeken die op de tentoonstelling te zien zijn. Vrijwilligers van Museum Rijswijk pakten 2.850 lege wijnflessen in - verzameld door plaatselijke en regionale ondernemers en Rijswijkenaren - ten behoeve van de installatie Kibiiwikoni van Marcel Pinas. Bezoekers laten hun geborduurde gedachten over voedsel achter op een groot tafellaken in een kas op het voorplein, daar neergezet voor het participatieproject Gedachten op een Tafelkleed van Liesbeth Leijtens & Loes Smolders-Vaessen. En dit is maar een greep. Alle participatieprojecten zijn gekoppeld aan bijdragen van de deelnemende kunstenaars. Ook is er weer een Publieksprijs, hetgeen betekent dat de publiekslieveling in 2022 een solotentoonstelling krijgt. Veel dank gaat uit naar het BankGiro Loterij Fonds, het Mondriaan Fonds, Fonds 21 en Gemeente Rijswijk voor hun genereuze financiële bijdragen. Zonder hen waren met name de participatieprojecten niet mogelijk. Dankzij het Mondriaan Fonds kan het museum voldoen aan zijn Fair Practice belofte. En last but not least veel dank aan de deelnemende kunstenaars die niet alleen meedachten en -ontwikkelden, maar ook in veel gevallen speciaal voor deze tentoonstelling nieuw werk maakten. Met een klein professioneel team en een enthousiaste groep vrijwilligers zet Museum Rijswijk een geëngageerde Textiel Biënnale neer met serieuze zaken, maar ook met de nodige vrolijkheid en een randprogrammering met ruimte voor participatie. Alle werken zijn sowieso prachtig om naar te kijken en ze geven je ook te denken. Voor mij persoonlijk is de Textiel Biënnale 2021. Food for Thought een feestmaal met een kritische noot die blikverruimend werkt. Misschien gaat u wel na het zien van de tentoonstelling en het lezen van deze prachtige catalogus op een andere manier naar voedsel kijken. Ik hoop van wel. Ik wens u hoe dan ook veel kijk- en leesplezier. Arnoud van Aalst, Directeur Museum Rijswijk
Textile and food. What do you mean? you ask. If you’re like me, you probably enjoy unexpected combinations, but this one is a bit of a stretch. Perhaps you’ve encountered some innovative designs that link textile and food at a Dutch Design Week. Dutch trend forecaster Lidewij Edelkoort also regularly highlights interesting design combinations like this. A lot is happening in the world of contemporary art too, I can tell you. The combination of food and textile art is alive and kicking among artists all over the world. You can read about what this looks like in this catalogue and you can discover it at the Textile Biennial 2021. Food for Thought. Obviously food is a hot topic. How we manage our food – or rather, how we should manage our food – has attracted much attention. By way of our usual Open Call and through our own network, we have come in contact with artists who work with textile and take on food production/ consumption as one of their subjects. Twenty international and Dutch artists provide the ingredients that make this Textile Biennial a very interesting one. Never before has a Museum Rijswijk biennial featured such a diverse, inclusive, and unifying programme – inspired even by some of the artists themselves. For months, in the run-up to the biennial, women from diverse cultural backgrounds have been embroidering family recipes onto tea towels for this exhibition. Museum Rijswijk volunteers have wrapped 2,850 empty wine bottles – collected by local businesses and residents of Rijswijk – for Marcel Pinas’s installation Kibiiwikoni. Visitors will be able to leave their thoughts on food issues by embroidering them on a large tablecloth in the greenhouse set up especially for the occasion: the participatory artwork Tablecloth Reflections by Liesbeth Leijtens & Loes Smolders-Vaessen. And this is only a sampling. All the participatory projects are connected to what the artists are presenting in the exhibition. There is also a Public Choice Award again, which means the winner gets a solo show in the museum in 2022 We wish to express gratitude to BankGiro Loterij Fund, Mondriaan Fund, Fonds 21 and the Municipality of Rijswijk for their generous financial contributions. Without them, none of this would have been possible – especially the participatory projects. Thanks to Mondriaan Fund, the museum is able to fulfil its Fair Practice pledge. And last but not least, we wish to thank the participating artists, who not only contributed to the design and development of the exhibition, but in many cases also created new work especially for it. With a small professional team and an enthusiastic group of volunteers, Museum Rijswijk is proud to present a Textile Biennial that engages in serious matters while also providing the necessary lightheartedness and a peripheral programme that gets people involved. All the art on display is visually beautiful, but they also make you think. For me personally, the Textile Biennial 2021. Food for Thought is a feast with a critical edge that broadens our perspective. Perhaps after seeing the exhibition and perusing this beautiful catalogue, you will look at food in a different way. I hope so. In any case, I wish you much viewing and reading pleasure.
FOOD FOR THOUGHT
Foreword
Arnoud van Aalst, Director Museum Rijswijk
5
6
TEXTILE BIENNIAL
TEXTIEL BIËNNALE
Niet eerder had de Textiel Biënnale een geëngageerd thema zoals nu. Bij voorgaande edities lag de nadruk op ambachtelijkheid en techniek die kunstenaars toepasten om bijzondere kunstwerken van textiel te maken. We leven nu in een heftige tijd en dat heeft ons doen besluiten een inhoudelijke dimensie en maatschappelijke betrokkenheid van kunstenaars aan de Textiel Biënnale toe te voegen. Het actuele thema is Food for Thought: 20 kunstenaars, afkomstig uit bijna alle werelddelen, laten hun visie zien op de huidige en toekomstige voedselproductie en -consumptie. Kunstenaars staan midden in de samenleving en weten als geen ander te verbeelden wat er zich in de maatschappij afspeelt. Er zijn aardig wat kunstenaars die zich bezighouden met het onderwerp voedsel, vanuit tal van invalshoeken. Uit de vele inzendingen naar aanleiding van de Open Call en vanuit mijn netwerk tekenden zich verschillende subthema’s af. De tentoonstelling legt de nadruk op de subthema’s die elkaar aanvullen en een breed scala aan wetenschappelijke, activistische, sociale en persoonlijke visies laat zien. De werken zijn bloedserieus en ook humoristisch, tonen een enorme maatschappelijke betrokkenheid en maken een uitnodigend gebaar naar de bezoekers. Tien kunstenaars maken speciaal voor de tentoonstelling nieuw werk. Vier kunstenaars nemen ook deel met participatieprojecten. Bijna de helft van de kunstenaars maakt speciaal voor de Textiel Biënnale werk 2021, veelal zijn dat installaties.
Subthema’s
De tentoonstelling kent vier subthema’s, zodat meerdere invalshoeken van Food for Thought voor het voetlicht worden gebracht. De subthema’s zijn: Onderzoekend & Activistisch, Identiteit, Overvloed & Onbehagen en Troost/Straf/Zonde/ Boete.
Onderzoekend & Activistisch
Sinds de Club van Rome in 1972 zijn eerste rapport Grenzen aan de Groei publiceerde staat de wijze waarop de mens gebruik maakt van de natuurlijke bronnen ter discussie. Overproductie, overconsumptie, wegwerpeconomie, gebruik van pesticiden en artificiële modificatie van gewassen hebben geleid tot verlies van biodiversiteit en klimaatverandering. De voorspelling is dat er in 2050 9,8 miljard mensen op de wereld zijn. De vraag die steeds vaker klinkt is: hoe gaan we alle mensen voeden en behouden we tegelijkertijd de balans met onze mooie natuur? Het beeld Revolution Kid (Fox) (2012) van Yinka Shonibare laat een jongeman zien met een vossenkop met een verguld pistool in zijn hand. De jongen heeft kleding aan dat gemaakt is van het stoffenmerk Vlisco, het handelsmerk van Shonibare. Het is een activistisch beeld dat de jeugd vertegenwoordigd die zich keert tegen de gevestigde orde. Heather Beardsley maakt blauwdrukken op textiel of papier, ook wel cyanotype genaamd. Het is een chemisch proces waarbij papier of doek met twee fotogevoelige vloeistoffen worden ingesmeerd. Daarop worden objecten geplaatst en vervolgens op een zonnige plek gelegd. Het fotoproces
FOOD FOR THOUGHT
Inleiding
7
40
TEXTILE BIENNIAL
TEXTIEL BIËNNALE
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
41
TEXTIEL BIËNNALE
Maria Ikonomopoulou Voor de Textiel Biënnale 2021 maakt Maria Ikonomopoulou (Kalamata (GR), 1961) een installatie van stoffen zakjes die gevuld zijn met allerlei eetbare dingen, zoals verse kruiden, pasta’s, rijst, meel, bonen, enz. De handgemaakte buidels van afgedankt textiel was de traditionele manier voor het bewaren van voedsel op het Griekse platteland vóór de opkomst van plastic zakjes in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het was niet alleen een duurzame en circulaire manier van bewaren, maar het zorgde er ook voor dat het heerlijk rook in de Griekse keukens. Naast deze zakjes behoren een vijftal stapels tafelkleden, doeken en lakens tot de installatie Alteration. De lappen worden voor talloze doeleinden gebruikt; brooddeeg wordt er bijvoorbeeld in gewikkeld om te laten rijzen, pasta wordt er op gelegd om te drogen en natuurlijk worden er tafels feestelijk mee gedekt. De grootste stapel in de museumzaal bestaat uit haar eigen textiele erfenis afkomstig van familieleden in Griekenland. De vier kleinere stapels zijn bijdragen van vriendinnen uit Nederland, Duitsland en Engeland. De installatie is geïnspireerd op het leven van een klein dorp op de Peloponnesos (GR) waar de kunstenaar als kind de zomers doorbracht. In een publicatie, die in november 2021 verschijnt, vertelt zij hoe het leven daar de laatste 50 jaar is veranderd volgens haar herinneringen en persoonlijke observaties. Ikonomopoulou geeft er in haar werkprocessen de voorkeur aan om mensen erbij te betrekken. Haar kunstenaarspraktijk bestaat dan ook uit opdrachten voor de openbare ruimte waarbij zij omwonenden betrekt bij het maakproces, publieke interventies en uit autonome werken die zij in haar atelier maakt. Deze drie werkvormen vullen elkaar aan. In haar autonome werk gebruikt zij verschillende methoden en materialen, met een voorkeur voor fotografie en tijdrovende technieken geïnspireerd op volkskunst, zoals borduren op textiel en het snijden van papier.
TEXTILE BIENNIAL
Maria Ikonomopoulou kwam in 1985 vanuit Griekenland naar Nederland en studeerde eerst aan de Vrije Akademie voor Beeldende Kunsten in Den Haag en later aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam waar ze afstudeerde in 1991 aan de afdeling Beeldhouwen en Monumentaal.
42
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
Alteration, 2021, installatie mixed media/ installation, mixed media. Collectie van de kunstenaar/ collection of the artist
For the Textile Biennial 2021 Maria Ikonomopoulou (Kalamata, Greece, 1961) has created an installation of fabric pouches filled with all kinds of edibles like herbs, pasta, rice, flour, beans, etc. In traditional rural Greece, and before the arrival of plastic bags in the 1970s, foodstuffs were stored in bags handmade with discarded cloths. This was not only environmentally friendly and a circular approach to preserving food, it also ensured that Greek kitchens smelled lovely. In addition to these pouches, there are five stacks of tablecloths, linens, and sheets to complete the installation Alteration. The textiles were used for a multitude of purposes: e.g. for wrapping dough and leaving it to rise, for laying out pasta to dry, and of course for decking out the tables in celebration. The biggest stack on display in the museum is comprised of her own inherited collection brought over from Greece. The four smaller stacks bring together contributions from friends from the Netherlands, Germany and the UK. The installation was inspired by life in the Peloponnesian village where the artist spent her childhood summers. In an upcoming 43
TEXTIEL BIËNNALE
Maria Ikonomopoulou
publication (November 2021), she describes how village life has changed over the past 50 years and tells the story through her memories and personal observations. Ikonomopoulou prefers above all to engage the public in her process. So her artistic practice consists of three methods that complement each other: art commissions in public spaces where she involves local residents during the creative process, art as a form of public intervention, and independent artwork that she creates in her studio. For her independent work she employs various materials and methods, though prefers photography and time-consuming techniques inspired by folk art like textile embroidery and papercutting.
TEXTILE BIENNIAL
Maria Ikonomopoulou came to the Netherlands from Greece in 1985 to study first at the Free Academy of Fine Art in The Hague and later at the Willem de Kooning Academy in Rotterdam where she graduated in 1991 with a degree in sculpture and monumental work.
44
Alteration, 2021, details
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
45
TEXTIEL BIËNNALE TEXTILE BIENNIAL
46
Benjamin Li Benjamin Li is een zoon van immigrantenouders uit China. Zijn ouders hadden vroeger een Chinees-Indisch restaurant in Den Haag. Door de lange uren die zij maakten in het restaurant was Benjamin Li doordeweeks ondergebracht bij zijn Nederlandse pleegmoeder. Hij leerde daardoor al jong te leven tussen verschillende culturen. Het is daarom dat identiteit, verbondenheid, culturele uitwisseling en een thuisgevoel de belangrijkste onderwerpen in zijn werk zijn. Li haalt zijn inspiratie uit het alledaagse leven, sociale media en persoonlijke ervaringen. Zijn werk functioneert als spiegel waarbij hij gebruikmaakt van stereotypen en culturele misverstanden. De kunstenaar gebruikt verschillende technieken, zoals fotografie, film en ruimtelijk werk. Om goed te kunnen doorgronden hoe het menselijk brein werkt bij het ontwikkelen van een eigen identiteit en vooroordelen heeft Li eerst een bachelor in psychologie behaald. In 2013 studeerde hij cum laude af aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam en in 2016 eveneens cum laude aan het Piet Zwart Instituut met een master media design en communicatie. Voor de Textiel Biënnale 2021 bouwt Li voort op het project Nummer 39 met Rijst, dat in 2016 is opgegaan in In Search of Perfect Orange. In 2013 maakte volkszanger Gordon als jurylid van het programma Holland’s Got Talent de opmerking Number 39 with Rice richting een Chinese deelnemer. Een stigmatiserende opmerking die het talent van de zanger ondermijnde. Door zijn Chinese afkomst raakte het voorval Benjamin Li persoonlijk. Tegelijkertijd kon hij een vlaag van inspiratie niet onderdrukken. Het is het startpunt geweest voor zijn onderzoek naar (de geschiedenis van) de Chinese restaurantgemeenschap in Nederland. Persoonlijke geschiedenis en de urgentie een gemeenschap op een respectvolle manier te documenteren komen hier samen. Inmiddels bestaat het project al uit een flinke reeks werken. Hij vatte het plan op om in alle Chinees-Indische restaurants in Nederland nummer 39 op de menukaart te fotograferen. Gaandeweg besloot hij ook te zoeken naar unieke Chinese gerechten. In plaats van vasthouden aan het nummer, koos Li voor diversiteit, waarmee hij hoopt de uitspraak van Gordon te ontstijgen. Naast het fotograferen van gerechten begon hij in 2017 ook met het verzamelen van menukaarten, porseleinen borden en andere artefacten van het Chinees-Indisch restaurant. Inmiddels heeft hij 192 unieke foto’s van Chinese gerechten gemaakt. Enkele foto’s daarvan vormen de basis voor andere werken, zoals de legpuzzels, en voor de Textiel Biënnale 2021 heeft Benjamin Li een badhanddoek gemaakt met een afdruk van gerecht Nummer 39. De handdoek hangt over een radiator zogenaamd te drogen. Het werk is in een oplage van vijf gemaakt. In de museumwinkel is een mok met dezelfde afbeelding te koop.
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
Kipblokjes met Pikante Saus – Handdoek op radiator/ Spicy Chicken- Towel on radiator, 2021, installatie/installation. Collectie van de kunstenaar/collection of the artist
47
48
TEXTILE BIENNIAL
TEXTIEL BIËNNALE
Benjamin Li
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
Benjamin Li (Dordrecht, 1985) is the son of Chinese immigrants. His parents used to have a Chinese restaurant in The Hague. The long working hours meant that Benjamin Li spent a lot of time at the home of his Dutch foster mother. From a young age he learned to live within different cultures. Notions of identity, belonging, and cultural interchangeability have therefore become his most significant subjects. Li is inspired by everyday life, social media, and personal experiences. His work acts as a mirror that reflects stereotypes and cultural misunderstandings. He uses a variety of techniques such as photography, film, and sculpture. In order to understand how the human brain works in developing one’s identity and prejudices, Li first did a bachelor’s degree in psychology. In 2013 he graduated with honours from the Willem de Kooning Academy in Rotterdam and in 2016 he graduated with an honours M.A. in media design and communications from the Piet Zwart Institute, also in Rotterdam. For the Textile Biennial 2021 Li built on his project Number 39 with Rice that merged in 2016 with his project In Search of Perfect Orange. The first title references a comment made by Dutch singer Gordon in 2013, as jury member of the TV show Holland’s Got Talent, asking a Chinese contestant ‘Which number are you singing? Number 39 with Rice?’. A stigmatizing remark that belittled the singer and his talent. With his own Chinese roots, it was personally painful to Benjamin Li. At the same time, he couldn’t suppress the surge of inspiration it gave. It was the starting point of his research into Chinese restaurant communities and their history in the Netherlands. Personal history and the pressing need to document the community in a respectful manner come together here. The project has grown to encompass quite a lot of works. His idea was to photograph all the Number 39s on the menus of Chinese restaurants throughout the country. Along the way he decided to go in search of unique Chinese recipes as well. Rather than sticking to a single number, Li opted for diversity, in the hope that this would override Gordon’s flippant remark. In this spirit of diversity, he also began collecting menus, porcelain plates, and other Chinese restaurant artefacts. Li has now built a collection of 192 unique photos of Chinese meals. Some of these photos became the starting point for new work, such as his puzzles, and a beach towel printed with a Number 39 dish made for the Textile Biennial 2021. The towel is draped over a radiator, as though left to dry. The piece has been printed in a limited edition of five. Our museum shop is selling a mug printed with the same dish.
49
TEXTIEL BIËNNALE
Marcel Pinas
TEXTILE BIENNIAL
Marcel Pinas (Pelgrimkondre, Marowijne (Sur), 1971) is een sociaal geëngageerde kunstenaar. Hij heeft meerdere projecten opgezet met het doel zijn district Marowijne, waar zijn volk de Marrons wonen in het oosten van Suriname, verder te ontwikkelen en internationaal op de kaart te zetten door middel van kunst en cultuur. Met zijn stichting Kibii staat hij aan de basis van de Tembe Art Studio (TAS), het Marowijne Art Park en het Contemporary Art Museum Moengo. In het kunstcentrum wordt aan kinderen les gegeven in beeldende kunst, muziek, dans en toneel. Daarnaast is het een artists-in-residence.
50
Kibiiwikoni, 2021, (details) installatie van 2.850 met Pangistoffen ingepakte flessen en tekening/installation of 2,850 bottles wrapped with Pangi cloth and drawing, 360 x 900 cm. Collectie van de kunstenaar/ collection of the artist
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
Kibri A Kulturu (behoud de cultuur) is de belangrijkste drijfveer en inspiratiebron voor Marcel Pinas. Met zijn werk tracht de kunstenaar de leefstijl en de tradities van de Marrons te behouden en hoopt hij een wereldwijd bewustzijn en waardering voor deze unieke gemeenschap in Suriname te bewerkstelligen. De tradities en de taal van de Marrons worden bedreigt. Bijna niemand kent het bijzondere schrift en spreekt nog de taal. Het woord Marron komt van het Spaanse woord cimarron, voor ‘weggelopen vee’, zoals ze werden genoemd door de kolonisten. In de tentoonstelling is het werk Kibiiwikoni te zien. Het werk bestaat uit 2.850 flessen, gelijk aan een tiende van het aantal gevluchte en tot slaaf gemaakte mensen in de zeventiende en achttiende eeuw, en een grote tekening met het AFAKA schrift van de Marrons. De flessen zijn ingepakt in kleurrijke Pangidoeken om de inhoud van de flessen te beschermen tegen het zonlicht. De verschillende kleuren van de flessen symboliseren de verschillende soorten medicijnen die hierin zijn opgeslagen. In de afgelopen eeuwen hebben de Marrons in het district Marowijne kennis opgedaan van geneeskrachtige planten. Kennis die ook nu heel belangrijk kan zijn. Marcel Pinas draagt met zijn werk eraan bij dat deze kennis bewaard blijft, toegepast wordt en ook overgedragen wordt aan jongere generaties.
Marcel Pinas (Pelgrimkondre, Marowijne (Suriname), 1971) is a socially engaged artist. He has initiated several projects with the aim of further developing his region Marowijne in eastern Suriname, where the Maroon people live, and to put them on the map by means of art and culture. Through his Kibii Foundation he opened the Tembe Art Studio (TAS), the Marowijne Art Park, and the Contemporary Art Museum Moengo. The studio in Moengo gives children lessons in art, music, dance, and theatre. It also hosts artists in residence. Kibri A Kulturu (keep the culture) is Marcel Pinas’s most important theme and source of inspiration. Through his work he aims to safeguard the traditions and way of life of the Maroons, while also creating international awareness and appreciation for this unique community in Suriname. The customs and language of the Maroons are under threat. Almost no one can read the writing and very few people still speak the language. The word Maroon stems from the Spanish word cimarrón, meaning ‘runaway livestock’, which is how the colonists saw them. The exhibition has the installation Kibiiwikoni on display. It consists of 2,850 bottles, the number being one-tenth of the total number of enslaved people who escaped in the seventeenth and eighteenth centuries, and a large drawing in the AFAKA script from the Maroon people. The bottles are wrapped in colourful Pangi cloths to protect the contents from the sun. The different colours of the bottles symbolize the 51
TEXTIEL BIËNNALE TEXTILE BIENNIAL
52
Marcel Pinas
different medicines they contain. Over the centuries the Maroons of the Marowijne region accumulated a wealth of information on medicinal plants. It is knowledge that can be important for today too. Marcel Pinas’s work contributes to the preservation of this knowledge, to a continued application, and to the tradition of handing it down to younger generations.
FOOD FOR THOUGHT
Identiteit Identity
Kibiiwikoni, 2021, installatie van 2.850 met Pangi-stoffen ingepakte flessen en tekening/installation of 2,850 bottles wrapped with Pangi cloth and drawing, 360 x 900 cm. Collectie van de kunstenaar/collection of the artist
53