C OLU M N
MEERMIN Er zijn van die zonovergoten dagen in het seizoen waarvan je op de dag zelf al weet dat je ernaar gaat terugverlangen. De schittering waarmee het water het zonlicht weerkaatst, maakt van je vaartocht een zinderende trip. Zo'n tocht die je niet lang genoeg kan duren. Je zou willen dat er op zo'n dag een zeemeermin opduikt. Zo eentje met van die lange haren die even wil uitrusten en daar jouw boot voor heeft uitgekozen. In theorie is er natuurlijk altijd een kans op zo'n zeemeermin, maar voor de meesten van ons zal dat wel theorie blijven. Al in Homerus' Odyssee duiken half-vrouwelijke sirenen op. En soortgelijke verschijningen blijven zich in de loop der eeuwen heel vaak voordoen. Onder invloed van zeelui krijgen ze pas in de middeleeuwen de vaak afgebeelde vissenstaart. Hier te lande is de meermin van Edam de bekendste. Ze werd volgens de overlevering in het jaar 1403 na een dijkbreuk in de buurt van Edam gevangen. Ze zou naar Haarlem zijn gebracht waar ze haar hebben leren spinnen. En uiteindelijk zou ze daar een gewone christelijke begrafenis hebben gekregen. Veel schrijvers wilden dit blijkbaar graag geloven, want het verhaal is in de eeuwen erna vaak herhaald.
BEELD VDMAREL.COM
Toch wordt de twijfel aan het waarheidsgehalte van de waarnemingen niet door de regelmaat ervan weggenomen. Dat is wel jammer, want van alle mythische wezens spreekt de meermin het meest tot de verbeelding. Althans tot die van mannen dan. Wie de film Splash met de prachtige Darryl Hannah gezien heeft, wil niet eens meer horen dat ze niet echt bestaan. Bij een enquête in een mannenblad gaven de lezers overigens aan in die film vooral te zijn geboeid door de vissenstaart van Hannah, maar dat terzijde.
30
Teug naar het plaatje. Het genot spat er bijna van af. Misschien vind je dat in deze fase van het seizoen niet zo bijzonder. Maar je weet nu al dat je hier van de winter weer naar zit te smachten. Zo'n heerlijk zinderende dag, desnoods maar zonder zeemeermin… ◼
PIM VAN DER MAREL
31