Ne etendas sin en avid’ la mano, male: Via trajt’ – moka rid’, rikano! Je l’ unua foj’ mi verŝante larmon kaŝas la ĉarmon ... Post la plorkonsol’ la raci’ admonas,. Sciu do, amant’, ke mi vin pardonas, ĉar ne tuŝas ja kia ajn plezuro bildon sur la muro.
drinkas” ..., kaj “Nenie firma tero, / nenie la esper’ ...” La temaro estas abunde varia, sed ĉiam persone kaj emocie kolorita. Post Nur tri koloroj Eli Urbanová verkis ses originalajn poemarojn (la lasta Ne tro rigardi retro aperis en 2007) kaj aŭtobiografion, Hetajro dancas (1995), kiu vekis grandajn emociojn en Esperantujo pro la sincereco kaj senpruda traktado de ŝia vivo. Ŝiaj kontribuoj al la Esperanta literaturo dum la dua duono La temoj de Nur tri koloroj tamen ne estas sole la de lasta jarcento estis gravaj kaj estas daŭre kaj instige amo kaj ĝiaj aperoj, pasiaj kaj ofte doloraj. Ŝiaj poemoj influaj. certe ne estas nur trikoloraj, malgraŭ la titolo, ili estas de Baldur Ragnarsson plenaj de diversaj koloroj. Ŝi verkas pri sia strato en Prago: “En nia strat’ nek eta mov’, / nek sensacie freŝa Artikolo verkita por Juna amiko, nro 127, aprilo 2010 nov’”. Ŝi verkas pri fantaziaj scenoj kaj fabelaj temoj: “Ne plu amuzis la princinon / kun pilko ludi kaj kun Fonto: http://literaturo.esperanto.net/tekstoj/ pupoj. / De sur malnovaj kastelŝtupoj / rigardis ŝi al ragnarsson/urbanova.html malproksimo ...” – la amo kaj ĝiaj problemoj neniam estas longe for. Interesaj estas du maristaj kantoj, neatenditaj de poeto loĝanta en lando sen maro, do probable simbolaj. Iliaj finoj estas iom malĝojaj: “La ŝip’ kliniĝis. Sarkofago sinkas / Fi! Mil diabloj! Ni la akvon
Kataj Historioj 20. KATO KAJ PAPILIOJ Griza kato estas malkontenta: “Kiaj estas tiaj flugantaj belulinoj? Mi volas ripozi, sed ili malhelpas al mi. Tieĉi, inter la floroj, estas mia loko, ne al ili!... – Kato, vi estas juna kaj ne scias – la Tero estas al ĉiuj vivaĵoj, memoru tion! – diris al ĝi iu papilio.
verkis kaj sendis Elena Popova el Bulgario Emi eniris. Surprezita ŝi ne sciis, ĉu ridi, ĉu koleri. Sed la kateto ruze diris: – Kiu estas pli bela ol ni? Mi, la kateto, ĉu ne? Emi komprenis. Ŝi ĉirkaŭprenis kaj karesis la kateton.
“Ho, knabo, iru ludi le, ne malpermesu al mia sonĝo!... – pensas la kato, nevidante danĝeron de tiu etulo. Kion faros la bubo, kiu rompas la fremdan trankvilecon? – pensis la turisto, rigardante ilin.
(FINO) 22. DELIKTULO 21. DEZIRO PRI AMO La kateto trovis inter la ludiloj de Emi ŝian ŝatatan pupon. Ĝi estis bela, vestita en bunta robeto. “Ĉu pro tio Emi ŝatas ludi kun ĝi„ – pensis la kateto. Ĝi tuj trovis robeton, sin vestis kaj sidis ĉe la pupo.
Turka Stelo ● julio 2022
Bela somera tago. Griza kato trankvile dormetas. De ie venis juna manto, kiu volas ludi kun iu. Ĝi vidis la katon, fajfis, sed … “Pro kio ĝi ne volas ludi kun mi?” – pensis la verda bubo kaj komencis tuŝi ĝiajn lipharojn. “Kiom ili estas interesaj…”
verkis kaj sendis Elena Popova el Bulgario la bildojn desegnis Hori Jasuo el Japanio
13
