ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ Գիտական ամսագիր
1(6)
2015
Հրատարակվում է Հայաստանի Հանրապետության պետական կառավարման ակադեմիայի գիտական խորհրդի երաշխավորմամբ
Խմբագիր Արտակ Շաքարյան, պ. գ. թ.
Խմբագրական կազմ Արթուր Աթանեսյան, ք. գ. դ. Արսեն Ավագյան, պ. գ. դ. Արման Եղիազարյան, պ. գ. դ. Գարիկ Քեռյան, ք. գ. դ. աչիկ Գևորգյան, բ. գ. թ. Խ Համազասպ Դանիել յան, ք. գ. թ. Արամ Դավթյան, բ. գ. թ. Վահան Դիլանյան, ք. գ. թ. Արթուր Դումանյան, պ. գ. թ. Գոհար Իսկանդարյան, պ. գ. թ. Անահիտ Խոսրոևա (ԱՄՆ), պ. գ. թ. Արայիկ Հարությունյան, պ. գ. թ. Տիգրան Ճորոխյան, ք. գ. թ. Սուրեն Մանուկյան, պ. գ. թ. Նազելի Նավասարդյան, պ. գ. թ. Կարեն Շաքարյան, ք. գ. թ. Այգերիմ Շիլիբեկովա (Ղազախստան), ք. գ. թ. Վահրամ Տեր–Մաթևոսյան, պ. գ. թ. Ներսես Տեր–Վարդանյան, պ. գ. թ.
© Հեղինակներ, 2015
ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ Հայկ Գաբրիել յան Թուրքիայի ռազմածովային ուժերի արդիականացման ու ակտիվացման շուրջ.............................................. 5 Արմեն Ղազարյան Միգրացիոն խնդրառության արծարծման առանձնա հատկությունները հհ կուսակցական քարոզարշավում. 2012 թ. աժ նախընտրական քարոզարշավի օրինակով................................................................41 Роман Меликян Южный Кавказ – прозападный тандем, пророссийский ЕАЭС или...?........................................................... 59 Նաիրա Սահակյան Ոչ մուսուլմանների իրավունքներն «Իսլամական պե տությունում»........................................................... 82 Անժելա Էլիբեգովա Ադրբեջանական քարոզչության խնդիրները 2014 թ. ռազմական թեմայով լուսաբանումներում................. 92 Գևորգ Պետրոսյան 2014 թ.՝ ծանր տարի Թուրքիայի համար. տարվա ամ փոփում..................................................................103 Անդրանիկ Գրիգորյան Էներգետիկ գործոնը միաբԵՎեռ աշխարհակարգի դեմ ուղղված լծակ ՌԴ արտաքին քաղաքականության մեջ......................................... 112
Hasmik Khachatryan Building “Bridges” between Caspian Sea, Black Sea, the Middle East and Europe: The Relativity of Turkey´s Available and Potential Power................................... 122 Ռուզաննա Ազրոյան Կապիտալիստական հարաբերությունների արագցված զարգացումն իրանում «սպիտակ հեղափոխությանե շր ջանում. տնտեսության արդիականացման ձախողման պատճառները........................................................143 The Volume In a Glance...............................................164
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
5
ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՌԱԶՄԱԾՈՎԱՅԻՆ ՈՒԺԵՐԻ ԱՐԴԻԱԿԱ ՆԱՑՄԱՆ ՈՒ ԱԿՏԻՎԱՑՄԱՆ ՇՈՒՐՋ ՀԱՅԿ ԳԱԲՐԻԵԼՅԱՆ ազմածովային ուժերի կարևորությունը: Ռազմական հզոր Ռ ուժ ունենալը դիվանագիտության ամենամեծ օգնականներից մեկն է: Ընդունված է ասել, որ ցամաքային զորքերը (ՑԶ) պաշտ պանում են ժողովրդին, գործում են երկրի ներսում, և որ դրանց հիմնական դերը հարձակման ենթարկված երկիրը պաշտպանելն է: Ռազմաօդային ուժերը (ՌՕՈՒ) երկրի սահմաններից դուրս կա րող են գործել միջազգային օդային տիրույթում, բաց ծովերում, սակայն պետք է նկատել, որ դա կարող են անել միայն կարճ ժամանակով: Երկրի սահմաններից դուրս տևական ժամկետով ռազմական ներկայություն ապահովել և հեռավոր վայրեր հասնել ի զորու են միայն ռազմածովային ուժերը (ՌԾՈՒ): ՌԾՈՒ–ն պետք է ի վիճակի լինի տևական գործելու բաց ծովե րում, ռազմական ներկայություն ապահովելու ճգնաժամային գո տիներում, ինչը միջազգային հարաբերություններում նրան վերա ծում է վերին աստիճանի կարևոր գործոնի: ՌԾՈՒ–ն նպաստում է հեռավոր վայրերից տնտեսական շահեր ստանալուն, հեռավոր տեղերից եկող սպառնալիքնե րին դիմագրավելուն, զսպմանը Ռազմածովային ուժերի կարևորությունը: և այլն: ՌԾՈՒ–ն խաղաղ ժամա Ռազմական հզոր ուժ ունենալը դիվանա գիտության ամենամեծ օգնականներից նակ այցելում է բարեկամական մեկն է: երկրների նավահանգիստներ, կարևոր դեր է խաղում բարեկամության ամրագրման հարցում, ճանաչել է տալիս սեփական երկիրը: ՌԾՈՒ–ն կարող է բարե կամների համար բաց, իսկ թշնամիների համար փակ պահել ծո
6
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
վային փոխադրման երթուղիները1: Թուրքիայի Հանրապետության (ԹՀ) հիմնադիր Մուսթաֆա Քեմալ Աթաթուրքը, ով ռազմածովային նավատորմի կարևորու թյունը գիտակցել է դեռևս Դարդանելի օպերացիայի (1915–1916 թթ.) ժամանակ, իր ժամանակին հայտարարել է. «Լինելով ՌԾՈՒ–ի օգնությունից զրկված ցամաքային ուժ` մենք երբեք չենք կարո ղանա մեր (Փոքր Ասիա) թերակղզին պաշտպանել թշնամուց, ով առանց որևէ բարդության կարող է մոտեցնել իր ՑԶ–ը»: Ի դեպ, Աթաթուրքը Դարդանելի օպերացիայում հաղթելը և դրանով իսկ Ստամբուլը փրկելը պայմանավորում է հենց Սևծով յան նեղուցնե րը փակելու հանգամանքով` միաժամանակ Օսմանյան կայսրու թյան պարտությունը պայմանավորելով նրանով, որ կայսրությա նը չի հաջողվել նույնն անել (փակել) Կարմիր ծովը Հնդկական օվկիանոսին միացնող (Բաբ էլ Մանդեբի) նեղուցի պարագայում (որով, մասնավորապես Անգլիան զորքեր է փոխադրել Հնդկաս տանից, Ավստրալիայից, Նոր Զելանդիայից)2: 1924 թ. սեպտեմբերի վերջերին էլ Քեմալ Աթաթուրքը հայտա րարեց, որ ԹՀ–ի համար կարևոր է խոշոր նավատորմ ունենալը, քանի որ երկրի ծովային սահմանները շատ ավելի երկար են, քան ցամաքային սահմանները*. «Անատոլիան չի կարող գոյատևել առանց նավատորմի, և ԹՀ–ը պաշտպանելու կարևոր պայմանն է ուժեղ նավատորմ ունենալը»3: Թուրք հոդվածագիր Ումիթ Օզդաղն իր հերթին ուժեղ նա վատորմ ունենալու հրամայականը հիմնավորում է պատմական մի շարք փաստերով: Նա ներկայացրել է պատմական մի շարք դեպքեր, երբ օսմանյան նավատորմի** պարտությանը հաջոր դել են պարտություններ ցամաքում ու տարածքային կորուստ elişen ve Değişen Türk Deniz Kuvvetlerinin Bugünü ve Yarını, BILGESAM, Bilge G Söyleşi – 9, Nisan 2011 2 Nejat Tarakçı, Cumhuriyet ve Türk Denizciliği, TASAM, 20.10.2012. * Երեք կողմից ծովերով շրջապատված ԹՀ–ի ծովային սահմանների երկարու թյունը 8333 կիլոմետր է՝ ներառյալ կղզիները, իսկ ցամաքային սահմանների երկարությունը` 2949 կիլոմետր: ԹՀ ափագծի 20,34 %–ը բաժին է ընկնում Սև, 11,20 %–ը՝ Մարմարա, 33,66 %–ը՝ Էգեյան և 20,07 %–ը՝ Միջերկրական ծովերին: Սև ծովում ափագծի երկարությունը 1695 կիլոմետր է, Էգեյան ծովում` 2805, Միջերկրական ծովում` 1577, Մարմարա ծովում` 1189, կղզիների շրջանում` 1067: 3 Atatürk ve Deniz Kuvvetleri, Atatürk ve Deniz Köşesi, www.dzkk.tsk.tr ** Օսմանյան նավատորմի պատմությունը բաժանվում է 3 մասի. 1324–1390 թթ.՝ ծովապետերի (նավատորմավարների), 1390–1867 թթ.՝ նավատորմի հրա մանատարների, իսկ 1867–1922 թթ.՝ ծովային նախարարության ժա մա նակաշրջան: Սելջուկներն առաջին անգամ Էգեյան ու Մարմարա ծովեր են հասել 1081 թ., ինչը կարևոր տարեթիվ է համարվում ԹՀ ՌԾՈՒ–ի համար: 1
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
7
ներ: Օզդաղը մասնավորապես բերում է 1770 թ. հուլիսի 5–7–ին տեղի ունեցած Չեսմենի ծովամարտի օրինակը, երբ օսմանյան նավատորմը պարտություն կրեց ռուսական նավատորմից, ապա 4 տարի անց կնքվեց Քյուչուկ Քայնարջայի համաձայնագիրը` Նավարինի ծովամարտից հետո Օսմա ի վերջո հանգեցնելով Ղրիմի նյան կայսրությունը կորցրեց Հունաստա կորստին (Չեսմենի ծովամար նը, պարտվեց 1828–1829 թթ. ռուս–թուր տից հետո ռուսական նավա քական պատերազմում և մնալով առանց տորմին հաջողվեց լրջորեն նավատորմի` չկարողացավ 1830 թ. կան խաթարել Էգեյան ծովում թուր խել Ֆրանսիայի կողմից Ալժիրի գրավումը: քերի հաղորդակցության ուղիները և շրջափակել Դարդանելը, ինչը և հետագայում մեծ դեր խաղաց Քյուչուք Քայնարջայի հա մաձայնագրի կնքման ժամանակ): Օզդաղի բերած երկրորդ օրինակն առնչվում է 1827 թ. հոկ տեմբերի 20–ին տեղի ունեցած Նավարինի ծովամարտին, որտեղ օսմանյան նավատորմը պարտվեց անգլիական, ֆրանսիական ու ռուսական ռազմանավերին` կորցնելով 58 նավ: Օզդաղն ընդ գծում է, որ Նավարինի ծովամարտից հետո Օսմանյան կայսրու թյունը կորցրեց Հունաստանը, պարտվեց 1828–1829 թթ. ռուս– թուրքական պատերազմում և մնալով առանց նավատորմի` չկա րողացավ 1830 թ. կանխել Ֆրանսիայի կողմից Ալժիրի գրավումը: Օզդաղի բերած երրորդ օրինակն էլ առնչվում է 1853 թ. նոյեմ բերի 30–ին տեղի ունեցած Սինոպի ծովամարտին, որտեղ ռու սական նավատորմը Սև ծովում պարտության մատնեց օսմանյան նավատորմին: Օզդաղի խոսքերով՝ նավատորմի այս պարտու թյան հետևանքով ռազմական գործողությունները բավական ձգձգվեցին (մինչև Ղրիմի պատերազմի ավարտը)1: Բնականաբար, ներկայումս ՌԾՈՒ–ի հնարավորությունները և գործառույթները շատ ավելի մեծ են, քան Օզդաղի նշած օրինակ ներում 18–19–րդ դարերի նավատորմերինը, և հետևաբար այժմ ավելի է կարևորվում հզոր ու արդիական, նոր առաջադրանքներ լուծելուն ունակ ՌԾՈՒ ունենալը: Թուրք ծովակալ Սալիմ Դերվի շօղլուի կարծիքով՝ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ամենակարևոր գործոններից մեկն է Էգեյան ծովի վեճերի կարգավորման հարցում, և եթե նախ կինում Հունաստանի հետ գրանցված ճգնաժամային բազմաթիվ պահերը չեն հանգեցրել լուրջ բախման, ապա դրա հիմնական 1
mit Özdağ, Stratejik akıl, Türk Deniz Kuvvetleri ve Türkiye, Yeni Çag Gazetesi, Ü 20.03.2014.
8
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
պատճառներից մեկը ԹՀ ՌԾՈՒ–ն է: Ինչ վերաբերում է Սև ծովին, ապա ԹՀ–ը Սևծով յան երկրների թվում ունի ամենաերկար ափագիծը. Սև ծովի ող ջ հարավային հատվածը պատկանում է նրան: Բացի այդ՝ այն համարվում է կի սափակ ծով, իսկ Սևծով յան նեղուցները ԹՀ–ի ձեռքում են: «Սա ռը պատերազմի» ժամանակ Սև ծովում գերակա ուժ էր ԽՍՀՄ–ը, սակայն նրա փլուզումը Սև ծովում հանգեցրեց մեծ փոփոխու թյունների, և կարելի է ասել, որ դրանից հետո Սև ծովում սկսեց գերակայել ԹՀ ՌԾՈՒ–ն, որն ունակ է վերահսկելու Սև և Էգեյան ծովերի, Միջերկրական ծովի արևել յան ու կենտրոնական գոտի ների ծովային փոխադրման ուղիները: ԹՀ–ի համար մեծ կարևորություն է ներկայացնում նաև մի ջերկրածով յան տարածաշրջանը: ԹՀ–ը համարվում է Միջերկ րական ծովում ամենաերկար ափագիծն ունեցող երկրներից մե կը: Այն ԹՀ–ի համար կարևորություն է ներկայացնում քաղաքա կան ու առևտրային տեսանկյունից: «Բաքու – Թբիլիսի – Ջեյհան» (ԲԹՋ) նավթամուղով նավթը հասցվում է Արևել յան Միջերկրա ծով, որտեղից լցանավերով շարունակում է իր ուղին: Այստեղով է իրականացվում Պարսից ծոցի երկրներից վառելանյութի մեծ մասի մատակարարումը ԹՀ: Տարածաշրջանի պաշտպանու թյունը կարևորվում է նաև ահաբեկչության, զենքի մաքսանեն գության դեմ պայքարի պլանում: Բացի այդ՝ ԹՀ–ը սահմանակ ցում է ածխաջրածինների հարուստ պաշարներ ունեցող տարա ծաշրջանների հետ և կամրջի դեր է կատարում նրանց ու ՆԱՏՕ–ի երկրների միջև: ԹՀ–ը մեծ դեր է խաղում նաև ՆԱՏՕ–ի կողմից Սև և Միջերկրական ծովերը վերահսկելու գործընթացում: Ծովը ոչ միայն հաղորդակցության ուղի է ԹՀ–ի տնտեսության համար (Թուրքիան իր արտաքին առևտրի 90 %–ն իրականացնում է ծո վային ճանապարհով), այլև ԹՀ–ի անվտանգությունն ապահովե լու «ամրոց» է1: Հարկ է նշել, որ ԹՀ–ը ներկայումս Միջերկրական ծովի արևել յան հատվածում ավարտին է հասցնում 80 կիլոմետր երկարու թյամբ ստորջրյա խողովակաշարի կառուցումը (խողովակաշարի ընդհանուր երկարությունը 106 կիլոմետր է): Դրանով տարեկան 75 միլիոն խորանարդ մետր խմելու ջուր պետք է մատակարար վի ինքնահռչակ ՀԿԹՀ–ին (Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական 1
elişen ve Değişen Türk Deniz Kuvvetlerinin Bugünü ve Yarını, BILGESAM, Bilge G Söyleşi – 9, Nisan 2011.
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
9
Հանրապետություն), որտեղ շարունակ զգացվել է խմելու ջրի պակաս: Թուրքական կողմի պնդմամբ դա նմանատիպ առաջին նախագիծն է աշխարհում: Խողովակաշարի ստորջրյա հատվա ծում տեղակայվում են զգուշացման համակարգեր, որպեսզի սու զանավերը չբախվեն 250 մետր խորություն անցնող այդ խողո վակաշարին1: Ամերիկյան Stratfor հետախուզա–վերլուծական կենտրոնի ռազմական փորձագետ Փիթեր Զեյհանը կարծում է, որ ԹՀ–ի ափագծի երկարությունն ու երեք առանձին ծովում (Սև, Էգեյան ու Միջերկրական) միմյանցից տարբեր մրցակիցներ ունենալը թույլ չեն տալիս առկա ռեսուրսները բաշխել հավասարաչափ, ին չի համար էլ մրցունակ նավատորմ ունենալու ԹՀ–ի միակ հույսը և առավելությունը Սևծով յան նեղուցներն են: Դրանք մի կողմից ԹՀ–ին հնարավորություն են տալիս սեփական ռազմանավե Ռազմածովային ուժերի պատմություն և րը մի վայրից մշտապես տեղա ներկայիս վիճակ: փո խե լու մյուս վայր, ի սկ մյուս կողմից էլ՝ մրցակիցներին զրկում են նման հնարավորությունից: Զեյհանը մեծ կարևորություն է տվել Սև ծովին` ընդգծելով, որ նրանում առկա են «բավականաչափ դոլարներ»` նկատի ունենա լով այն, որ Դանուբի գետաբերանը Եվրոպայի համար առևտրի խոշոր կենտրոն է` Բավարիայից մինչև Բալկաններ2: Ռազմածովային ուժերի պատմություն և ներկայիս վիճակ: ԹՀ ՌԾՈՒ–ի պատմությունը բաժանվում է 3 ժամանակաշրջա նի: Առաջին շրջանը (1924–1928 թթ.) հայտնի է որպես Ռազմածո վային նախարարության (Bahriye Vekaleti) ժամանակաշրջան: Այս շրջանում ԹՀ–ն ուներ բավական քիչ թվով նավեր, որոնք նրան որպես ժառանգություն մնացել էին Օսմանյան կայսրությունից: ՌԾՈՒ–ի օպերատիվ հնարավորություններն ու ունակություննե րը բավական սահմանափակ էին: Ծովային նախարարությունը վերացվեց 1927 թ. դեկտեմբերի 27–ին: Երկրորդ շրջանն առնչ վում է 1928–1949 թթ.: 1928 թ. հունվարի 16–ին պաշտպանության նախարարությանը (ՊՆ) կից Գլխավոր շտաբում (ԳՇ) ստեղծվեց Ռազմածովային (ենթա)քարտուղարությունը (Deniz Müsteşarlığı): Դրանով իսկ նավատորմի հրամանատարությունը վարչական ու լոգիստիկ առումներով կապ հաստատեց ԳՇ–ի հետ: Այս ըն 1 2
KKTC İçmesuyu Boru Hattı’nda denizaltılar için önlem, Anadolu Ajansı, 21.10.2014. İyi ki Boğazları var, Taraf, 11.03.2012.
10
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
թացքում (1930 թ.) իր գործունեությունը սկսեց Ռազմածովային ակադեմիան, և քայլեր գործադրվեցին ՌԾՈՒ–ն զարգացնելու ու արդիականացնելու ուղղությամբ: 1949 թ. օգոստոսի 15–ին ԹՀ Բարձրագույն ռազմական խորհրդի (Yüksek Askeri Şura, YAŞ) որոշմամբ ստեղծվեց ՌԾՈՒ հրամանատարությունը: Դա շրջադարձային պահ էր` ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ժամանակակից և ուժգին կառույցի վերածելու ճանապարհին: Ար դեն 1952 թ. փետրվարի 18–ին ԹՀ–ը դարձավ ՆԱՏՕ–ի անդամ, ինչն էլ հետագայում մեծապես նպաստեց նրա ՌԾՈՒ–ի զարգաց մանն ու արդիականացմանը: 1959 թ. ԹՀ ՌԾՈՒ–ի հրամանա տար, բանակի ծովակալ (հետագայում` 1973–1980 թթ., ԹՀ 6–րդ նախագահ) Ֆահրի Քորություրքը հայտարարեց. «Մեր նավա տորմը Մարմարա ծովի նավատորմ է: Պետք է այն վերածել Սև և Միջերկրական ծովերի նավատորմի»: Չնայած նրան, որ քիչ անց Քորություրքը պաշտոնանկ արվեց 1960 թ. մայիսի 27–ի ռազմա կան հեղաշրջումից հետո, ըստ ամենայնի` նրա խոսքերը լսելի եղան երկրում: ԹՀ ՌԾՈՒ–ի՝ գնալով աճող ու ընդլայնվող կա րիքները բավարարելու համար 1961 թ. ՌԾՈՒ–ի հրամանատա րությունը կազմակերպչական պլանում բաժանվեց 4 օպերատիվ հրամանատարության` Ռազմածովային նավատորմի հրամանա տարություն (շտաբը` Գյոլջուկ), Հյուսիսային ռազմածովային գո տու հրամանատարություն, Հարավային ռազմածովային գոտու հրամանատարություն և Ռազմածովային ուսումնական հրամա նատարություն (շտաբը` Ստամբուլ), որը 1995 թ. վերանվանվեց Ռազմածովային ուսումնակրթական հրամանատարություն: Հյու սիսային ռազմածովային գոտու հրամանատարության (շտաբը` Ստամբուլ) պատասխանատվության գոտում են Սև և Մարմա րա ծովերը, Սևծով յան նեղուցները, իսկ Հարավային ռազմածո վային գոտու հրամանատարության (շտաբը` Իզմիր) պատասխա նատվության գոտում` Էգեյան և Միջերկրական ծովերը1: Ռազմածովային բազաները կենտրոնացած են Սև ծովի ու նե ղուցների շրջանում, ինչպես նաև Էգեյան ու Միջերկրական ծո վերի ափին: Սևծով յան տարածաշրջանում դրանք Քարադենիզ Էրեղլիում և Բարթընում են (2008 թ. օգոստոսյան պատերազ մից հետո պլանավորվել էր բազա ստեղծել նաև Տրապիզոնում): Հաշվի առնելով նեղուցների ռազմավարական կարևորությունը՝ այս գոտում միանգամից 4 բազա են՝ Ստամբուլ, Գյոլջուք, Էրդեք, 1
Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Tarihçesi, http://www.dzkk.tsk.tr/
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
11
Չանաքքալե, որոնցից Գյոլջուքը մայր բազան է: Էգեյան ծովի շր ջանում ՌԾՈԻ–ի բազաները Իզմիրում ու Ֆոչայում են, իսկ Մի ջերկրական ծովի շրջանում՝ Աքսազում, Մերսինում ու Իսկենդե րունում: Ծովային ավիացիայի բազաները նեղուցների գոտում Ռազմածովային բազաները կենտրոնա են՝ Քարթեփեում (կրում է 1964 թ. ցած են Սև ծովի ու նեղուցների շրջանում, Կիպրոսում ԹՀ ՌՕՈՒ–ի առա ինչպես նաև Էգեյան ու Միջերկրական ծո ջին զոհված օդաչու Ջենգիզ վերի ափին: Թոփելի անունը, Քոջաելի նահանգ) ու Դարդանելում, ինչպես նաև Էգեյան ծովի հարավային հատվածում (Միջերկրական ծո վին մոտ) գտնվող Դալամանում (Մուղլայի նահանգ)1: 2014 թ. սեպտեմբերի 27–ին ԹՀ–ում հանդիսավոր նշեցին Փրևեզեի ծովամարտում (այս մասին կխոսվի ստորև) տարած հաղթանակի 476–րդ տարին և ՌԾՈՒ–ի օրը: Իր ելույթում ՌԾՈՒ–ի հրամանատար Բյուլենթ Բոսթանօղլուն հիշեցրեց, որ ԹՀ–ի հիմնադրման տարիներին նրա ՌԾՈՒ–ի ջրատարողու թյունը 48.000 տոննա է, և որ այն բաղկացած է եղել 23 նավից, մինչդեռ ներկայումս ՌԾՈՒ–ի ջրատարողությունը մոտ 200.000 տոննա է, և որ այն բաղկացած է 134 ռազմանավից ու օժանդակ նավից, ինչպես նաև 50 ավիամիջոցից: Նրա խոսքերով՝ ՌԾՈՒ–ի անձնակազմը մոտ 51.000 մարդ է2: ԹՀ ՌԾՈՒ–ի պաշտոնական կայքի համաձայն՝ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ներկայումս ունի 16 ֆրեգատ, ներկայումս ունի 16 ֆրեգատ, 13 սուզանավ, 8 կորվետ, 23 տորպեդակիր 13 սու զա նավ, 8 կոր վետ, 23 մոտորանավակ, 17 ականազերծող նավ և տորպեդակիր մոտորանավակ, տրալչիկ, 6 պարեկանավ, 35 (հիմնական) 17 ականազերծող նավ և տրալ դեսանտանավ… չիկ, 6 պա րե կա նավ, 35 (հիմ նական) դեսանտանավ, 2 ուսումնական նավ, 8 ուսումնական մոտորանավակ, 2 վառելանյութ մատակարարող նավ, 3 վառելա նյութ փոխադրող լցանավ, 1 լոգիստիկ նավ, 3 ծովային տրանս պորտ, 9 բուքսիր, 1 ստորջրյա փրկարարական նավ, 1 փրկարա րական նավ, 2 ականադիր նավ, 2 հիդրոգրաֆիկական նավ (ԹՀ ՌԾՈՒ–ի ռազմանավերի մեծ մասն ամերիկյան ու գերմանական արտադրության է): Ծովային ավիացիան բաղկացած է 34 ուղղաթիռից (23 հատ 1 2
Naval forces special issue 2014, s. 40. Deniz Kuvvetleri Komutanı: Donanmamız 200 bin tona yaklaştı, Bugün, 26.09.2014.
12
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
SEA HAWK ուղղաթիռ, 11 հատ AB–212 ուղղաթիռ) ու 15 ինքնաթի ռից (7 հատ TB–20 ուսումնական ինքնաթիռ, 6 հատ CASA CN– 235 ծովային պարեկության ինքնաթիռ ու 2 հատ ATR–72 ծովային պարեկության ինքնաթիռ1: Համարվում է, որ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն այսօր համապատասխանում է երկրի կարիքներին, սակայն աճող տնտեսությամբ ու մատակա րարման աղբյուրներից կախված՝ ԹՀ–ի արտաքին քաղաքակա նությանն ավելի շատ աջակցելը պարտադիր է դարձնում ՌԾՈՒ–ի հզորացումը: Ռազմածովային ուժերի արդիականացում: ՌԾՈՒ–ի զարգաց ման ու բարեփոխման հիմնական ուղղություններն են նավակազ մի աստիճանական կրճատումը՝ դրա արմատական թարմացման շրջանակներում, նավատորմի մանևրային, հակաականային, հակասուզանավային, հակաօդային պաշտպանության (ՀՕՊ) հնարավորությունների մեծացումը, վերջրյա իրավիճակի արդյու նավետ վերահսկման ապահովումը, նավատորմի ավիացիայի ու ծովային հետևակի մարտավարության կատարելագործումը, նա վատորմի նյութատեխնիկական ապահովման համակարգի բա րելավումը: ԹՀ ՌԾՈՒ–ի հրամանատարությունը ծրագրել է թարմացնել կամ փոխարինել ռազմանավերի ու օժանդակ նավերի մեծ մասը: Արդիականացման ծրագիրը նախատեսում է աստիճանաբար և վերջնականապես հրաժարվել նավերի ու նավային համակարգե րի օտար արտադրողների ծառայություններից: Ներկայումս թուր քական նավաշինարաններն օտար ընկերությունների հետ իրա կանացնում են համատեղ նախագծեր, որոնց շրջանակներում որոշակի դասի առաջին նավը կառուցվում է արտերկրում, իսկ մնացյալ նավերը` լիցենզիայով ԹՀ–ում: Թուրք նավաշինարար ներն այդպիսով յուրացնում են ավելի բարդ նավերի կառուցման աշխատանքները: ԹՀ–ում բավական զարգացած է նավաշինա կան արդյունաբերությունը, գործում է ավելի քան 70 նավաշինա րան: Դրանք հիմնականում Մարմարայի տարածաշրջանում են: Վերջին շրջանում նավաշինարանների թիվն աճում է նաև Սևծով յան ու Միջերկրածով յան տարածաշրջաններում2: ԹՀ ՌԾՈՒ–ի նախկին հրամանատար Մուրաթ Բիլգելը 2012 թ. ԱՄՆ ռազմածովային ակադեմիայի (USNI) Proceedings ամսագ 1 2
Deniz Kuvvetleri Platformları, www.dzkk.tsk.tr Modernizasyon Projeleri/İlke ve Öncelikler, www.dzkk.tsk.tr
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
13
րին տված հարցազրույցի Թուրքիան ընդգրկված է աշխարհի այն 16 ժամանակ խոսելով թուրքա երկրների թվում, որոնք ունակ են արտադ կան նավատորմի առաջիկա՝ րելու սուզանավ: Դեռևս 2013 թ. Թուրքիան 5, 10 և 20 տա րի նե րի պլա ուներ 14 (դասական) սուզանավ, որոնցից նի մասին, հայտարարել է. 4–ը «Գյուր» դասի էին, 4–ը` «Փրեվեզե», «Մեր նպատակը լավ ուսուց իսկ մնացյալ 6–ը (այժմ արդեն` 5)` «Այ», և ված անձնակազմով, լավ սպա այդ ցուցանիշով Թուրքիան առաջին տեղն ռազինված, ռազմավարական է զբաղեցրել ՆԱՏՕ–ի երկրների թվում: հեռավորություններում մոբիլ նավատորմ ունենալն է: Առա ջիկայում մենք պլանավորել ենք նավատորմը համալրել բազմա ֆունկցիոնալ նոր ֆրեգատներով, օժանդակ նավերով, անձնա կազմ չունեցող ուղղաթիռներով, ջրի տակ երկար մնալու ունակ սուզանավերով, անձնակազմ չունեցող ստորջրյա սարքերով: Բացի այդ՝ մենք պլանավորում ենք ունենալ ավիակիր, որն իր ինքնաթիռներով ու ուղղաթիռներով կմասնակցի ՆԱՏՕ–ի մի ջազգային գործողություններին: Ներկայումս ԹՀ–ի տրամադրու թյան տակ չկան այնպիսի ինքնաթիռներ, որոնք ունակ են վայր էջք կատարելու ավիակրի վրա և թռչելու նրա վրայից: Թուրքիայի ՌՕՈՒ–ն որոշել է գնել 100 հատ ամերիկյան նոր սերնդի F–35 տիպի կործանիչ, որոնք իրենց ուղղահայաց թռիչքի ու վայրէջ քի շնորհիվ կարող են կիրառվել ավիակրի վրա: F–35–ից բացի՝ նման հնարավորություններով օժտված են միայն բրիտանական Harrier ինքնաթիռները»1: Ստորջրյա նավատորմ: Թուրքական նավատորմի արդիա կանացման պլաններում կարևոր տեղ է զբաղեցնում ստորջրյա նավատորմի զարգացումը: Թուրքիան ընդգրկված է աշխարհի այն 16 երկրների թվում, որոնք ունակ են արտադրելու սուզա նավ: Դեռևս 2013 թ. Թուրքիան ուներ 14 (դասական) սուզանավ, որոնցից 4–ը «Գյուր» դասի էին, 4–ը` «Փրեվեզե», իսկ մնացյալ 6–ը (այժմ արդեն` 5)` «Այ», և այդ ցուցանիշով Թուրքիան առաջին տեղն է զբաղեցրել ՆԱՏՕ–ի երկրների թվում2: 2009 թ. հուլիսի 2–ին գերմանական HDW ընկերության (ThyssenKrupp Marine Systems AG–ի (TKMS) դուստր ընկերություն) հետ ստորագրած պայմանագրով, որն ուժի մեջ մտավ 2011 թ. հու նիսի 22–ին, նախատեսվում է մինչև 2023 թ. (ԹՀ–ի հիմնադրման 1 2
TSK’ya süper silah geliyor, Akşam, 12.03.2012. NATO’nun denizaltı lideriyiz, Sabah, 29.04.2013.
14
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
100–ամյակ) արտադրել AIP 214 (Air–independent propulsion ղադրել «Գյուր» և «Փրեվեզե», իսկ դրա – օդից կախվածություն չունե նից առաջ էլ` «Այ» դասի սուզանավերում՝ ցող շարժիչներով, թուրքերեն՝ դրանք վերածելով հակառակորդի տոր Havadan Bağımsız Tahrik, HBT) պեդների համար անտեսանելի սուզանա տիպի 6 սուզանավ1: վերի: Այդ 214TN (Turkish Navy) սուզանավերն ունակ են սուզվելու մինչև 400 մետր խորություն և ջրի տակ ինքնուրույն գործելու մինչև 50 օր (ընթացքի պաշարը 19.000 կիլոմետր է): Սուզանավերի այս գործարքը գնահատվեց 2.5 միլիարդ եվրո (մոտ 3.4 միլիարդ դոլար), ինչը ֆինանսական առումով դարձավ ԹՀ ՌԾՈՒ–ի խոշորագույն գործարք և Թուր քիայի պաշտպանունակության ընդլայնման ոլորտի 2–րդ խոշոր նախագիծ՝ զիջելով միայն ամերիկյան Lockheed Martin ընկերու թյան հետ գործարքին՝ կապված 13–16 միլիարդ դոլարով F–35 տիպի բազմանշանակ 100 կործանիչ գնելու հետ: Պայմանագրի համաձայն՝ տվյալ սուզանավերը համատեղ արտադրվելու են ԹՀ–ում` Գյոլջուքի նավաշինարանում: Գերմանիայում կկառուց վեն և ԹՀ կբերվեն դրանց կորպուսներն ու մեխանիկական հիմ նական հանգույցները, վառելիքային համակարգն ու շարժիչային սարքավորումը, իսկ սուզանավի էլեկտրոնային բոլոր սարքա վորումներն ու սպառազինության համակարգը կարտադրվեն և կտեղակայվեն հենց ԹՀ–ում2: Բացի այդ՝ պլանավորված է արդիականացնել առկա սուզա նավերի համակարգերը, այդ թվում՝ նվազեցնել դրանց աղմուկի աստիճանը: 2014 թ. հունվարին հայտնի դարձավ, որ թուրքական ASELSAN ընկերությունն ակուստիկ խաբուսիկ համակարգ է տե ղադրել «Գյուր» և «Փրեվեզե», իսկ դրանից առաջ էլ` «Այ» դասի սուզանավերում՝ դրանք վերածելով հակառակորդի տորպեդնե րի համար անտեսանելի սուզանավերի: Խոսքը DAKA (Denizaltılar İçin Akustik Aldatıcı Sistemi) սուզանավերի համար ակուստիկ խա բուսիկ համակարգի մասին է, որը սուզանավերը կպաշտպանի հակառակորդի տորպեդներից: DAKA–ի շրջանակներում ստեղծ ված Zargana (թարգմանաբար՝ նետաձուկ) համակարգն ավտո մատ վերլուծության է ենթարկում մոտալուտ վտանգը (տորպե Թուրքական
ASELSAN
ընկերությունն
ակուստիկ խաբուսիկ համակարգ է տե
odernizasyon Projeleri/Denizaltı Projeleri, Havadan Bağımsız Denizaltı Tedarik M Projesi, www.dzkk.tsk.tr 2 John C. K. Daly, Hot Issue: The Rise of Turkey: The Mediterranean’s New Regional Naval Power, The Jamestown Foundation, 22.11.2013. 1
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
դը) և սուզանավը ղեկավարողներին առաջարկում է այս կամ այն չափով թեքվել աջ կամ ձախ, կանգ առնել ու լուռ մնալ, իսկ դրանից հետո ծովն են նետվում մոլորեցնող, ապակողմնորոշող Zoka (թարգմանաբար՝ ձկնորսական կարթ, կեռիկ) համակարգե րը: Դա կոչվում է պաշտպանական պասիվ համակարգ (soft kill): ASELSAN–ը ներկայումս սկսել է աշխատել պաշտպանական ակ տիվ համակարգի (hard kill) մշակման ուղղությամբ: Խոսքը Tork (թարգմանաբար՝ շրջադարձային պահ) հակատորպեդի մասին է1: 2011 թ. հոկտեմբերի 28–ին ԹՀ պաշտպանական արդյունա բերության քարտուղարության (SSM) և Ստամբուլի նավաշինա կան գործարանի միջև ստորագրվեց ստորջրյա փրկարարա կան մայր նավի (MOSHIP) կառուցման մասին պայմանագիրը: MOSHIP–ն ունակ կլինի մինչև 600 մետր խորությունից փրկելու սուզանավի անձնակազմը: Նախատեսված է արտադրել նմանա տիպ 4 նավ: Երբ դա տեղի կունենա, փրկարարական նավերը կբաշխվեն ռազմածովային 6 շրջանների միջև. Սևծով յան, Բոս ֆորի, Դարդանելի, Մարմարա (Հյուսիսային գոտի), Էգեյան ու Միջերկրածով յան (Հարավային գոտի): Դա զգալիորեն կկրճա տի սուզանավերին օգնության շտապող փրկարարական նավերի հասնելու ժամանակը: Թուրք ծովայինների հաշվարկներով` փրկարարական հաջող գործողության համար MOSHIP–ին բավական է առավելագույնը 72 ժամ, որպեսզի նա ջրի մակերևույթ հասցնի վթարված սուզա նավի անձնակազմին կամ էլ ապահովի ծանծաղուտում հայտն ված սուզանավի կենսունակությունն այնքան ժամանակ, մինչև որ MOSHIP–ի մասնագետները կլուծեն ծագած խնդիրները: MOSHIP–ի ընթացքի պաշարը մինչև 4500 մղոն է (14 հանգույց արագության դեպքում), առավելագույն արագությունը` մինչև 18 հանգույց, երկարությունը՝ 82,5 մետր, լայնությունը` 20,4 մետր, ջրատարողությունը` 4447 տոննա2: 2014 թ. սեպտեմբերի վերջին Մերսինում անցկացված զո րավարժությունների ժամանակ կիրառվեց նաև մթնոլորտային ճնշմամբ ջրասուզման համակարգ (atmospheric diving system, ADS): ADS ստորջրյա ռոբոտը (որում գտնվել է տիեզերագնացի կոստյումի նման հագուստով մարդը) 100 մետր խորության վրա 1 2
ASELSAN, denizaltıları görünmez yaptı, Deniz Haber Ajansı, 31.01.2014. Modernizasyon Projeleri/Yardımcı Gemi Projeleri, Denizaltı Kurtarma Ana Gemisi (MOSHIP), www.dzkk.tsk.tr
15
16
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
իրականացրեց «վթարի ենթարկված» սուզանավի անձնակազ մին փրկելու գործողություն: Ընդհանուր առմամբ, ADS–ն ունակ է որոնողա–փրկարարական գործողություն իրականացնելու մինչև 365 մետր խո րու թյան վրա և ջրի տակ մնալ ա ռա վե լա գույ նը մինչև 48 ժամ (աշխատանքային նորմալ ռեժիմ է համարվում 6 ժամը): Ներկայումս ADS ունի աշխարհի միայն 6 երկրի ՌԾՈՒ՝ ներառյալ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն1: Ավիակիր: 2013 թ. դեկտեմբերի 26–ին SSM–ն ավիակրի նա խագծի շրջանակներում պայմանագիր ստորագրելու համար որո շում ընդունեց վերջնական բանակցություններ սկսել SEDEF ընկե րության հետ: SEDEF–ը մրցույթում հանդես է եկել որպես իսպա նական Navantia նավաշինական ընկերության ներկայացուցիչ` առաջարկելով 2009 թ. Իսպանիայի ՌԾՈՒ–ի համար կառուցված Juan Carlos I (L–61) տիպի ավիակրի նախագիծ: Որպես պահես տային տարբերակ` ընտրվեց Desan ընկերությունը2: Այդպիսով՝ Koç հոլդինգին պատկանող RMK Marine–ին զրկե ցին ավիակրի նախագիծն իրագործելու հնարավորությունից, ին չը պայմանավորված էր ԹՀ կառավարության ու Koç հոլդինգի վատ փոխհարաբերություններով: Դա Navantia–ի երկրորդ խո շոր հաջողությունն էր. դրանից առաջ Navantia–ն այդպիսի երկու նավի կառուցման պայմանագիր էր ստորագրել Ավստրալիայի հետ: Առավել հավանական է համարվում, որ ԹՀ ՌԾՈՒ–ի հա մար ավիակիրը կառուցվելու է ավստրալական սխեմայով. նավի կորպուսը կկառուցվի Էլ–Ֆերոլում (Իսպանիա) գտնվող Navantia–ի նավաշինարանում, իսկ մնացյալ մասը` Ստամբուլում (SEDEF)3: Ավիակիրը գործելու է Էգեյան, Սև ու Միջերկրական ծովերում, իսկ անհրաժեշտության դեպքում` նաև Հնդկական ու Ատլանտյան օվկիանոսներում: Այն կարող է անգամ պետք գալ բնական աղետ ների դեպքում: Ավիակրի երկարությունը մինչև 240 մետր է, լայ նությունը` 30 մետր, առավելագույն արագությունը` 21 հանգույց, ջրատարողությունը` 28.000 տոննա, անձնակազմը` 1443 մարդ, ընթացքի պաշարը՝ 7000 ծովային մղոն, առանց մատակարար ման ծովում մնալու ժամկետը՝ 21 օր: Նավն ունենալու է 20 մի լիմետր տրամաչափի 4 հրանոթ, 12,7 միլիմետր տրամաչափի 4 գնդացիր: Ապագայում նրանում կարող է տեղադրվել հրթիռային Atmosferik Dalış Sistemi denizaltına nefes veriyor, Anadolu Ajansı, 25.09.2014. Modernizasyon Projeleri/Amfibi Çıkarma Gemi Projeleri, Havuzlu Çıkarma Gemisi (LPD) Projesi, www.dzkk.tsk.tr 3 Levent İçgen, Havuzlu çıkarma gemisi ihalesi Koç’tan Sedef’e!, Vatan, 28.12.2013. 1
2
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
17
համալիր: Նավի ներսում կարող է տեղակայվել «Լեոպարդ» տի պի 46 տանկ և 77 «երկկենցաղ» փոխադրամիջոց: Ավիակրի վրա կարող են տեղակայվել 12 ինք Նավն ունենալու է 20 միլիմետր տրամա նաթիռ և 6–8 ուղղաթիռ: Նրա չափի 4 հրանոթ, 12,7 միլիմետր տրամա տախտակամածի վրա միաժա չափի 4 գնդացիր: Ապագայում նրանում մանակ կարող է թռչել ու վայ կարող է տեղադրվել հրթիռային համալիր: րէջք կատարել CH–47 Chinook Նավի ներսում կարող է տեղակայվել «Լեո տիպի 4 ուղղաթիռ: Ավիակրի պարդ» տիպի 46 տանկ և 77 «երկկենցաղ» նախագիծը գնահատվում է 3 փոխադրամիջոց: Ավիակրի վրա կարող են միլիարդ դոլար1: տեղակայվել 12 ինքնաթիռ և 6–8 ուղղաթիռ: ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ներկայումս կախվածության մեջ է ցամաքում գործող ինքնաթիռներից, ինչի համար էլ կարևորվում են տվյալ վիճակին վերջ դնելն ու ԹՀ ՌԾՈՒ–ի կողմից սեփական օրգանական ՌՕՈՒ ունենալը: 2012 թ. թուր քական Takvim օրաթերթին տված հարցազրույցում անվտանգու թյան և ռազմական հարցերով ամերիկացի լրագրող Սեյմուր Հեր շը հայտարարել էր, որ ԹՀ–ը տարածաշրջանային ուժ դառնալու համար կարևոր քայլեր է ձեռնարկել ռազմական ոլորտում, սա կայն տվյալ ոլորտում ԹՀ–ի համար միակ թերի կողմն այն է, որ նա ցայժմ չունի ավիակիր2: Թուրքական կողմի պնդմամբ՝ ԹՀ–ը կդառնա ավիակիր ունեցող 12–րդ երկիրն աշխարհում (չհաշված Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակներից մնա ցածները): 2014 թ. փետր վա րին Jerusalem Post –ը գրեց, որ Իս րայե լը մտահոգ է ավիակիր կառուցելու ԹՀ–ի պլանի կապակցությամբ (ներկա դրությամբ միջերկրածով յան երկրներից ավիակիր ունեն միայն Ֆրանսիան, Իտալիան ու Իսպանիան). «Ավիակիրը մեծ մտահոգություն է առաջացրել ոչ միայն Իսրայելում, այլև Հունաս տանում ու Կիպրոսում, քանի որ ավիակիրը Միջերկրական ծո վի արևել յան հատվածում ուժերի հավասարակշռությունը կփոխի ԹՀ–ի օգտին»3: Կոր վետ: Ներ կա դրու թյամբ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ու նի 8 կոր վետ, որոնցից 6–ը «Burak» դասի են, իսկ 2–ը՝ «Ada»: Վերջին երկուսն արտադրվել են MILGEM (Milli gemi` «Ազգային նավ») նախագծի շրջանակներում, որն առաջ է քաշվել դեռևս 1996 թ.` ռազմանա TRT Türk, Türkiye, kendi uçak gemisini yapmaya hazırlanıyor, 01.01.2013. Emre Şahin, Amiral Türkiye, Takvim, 27.02.2012. 3 İsrail’de ‘Türk uçak gemisi’ alarmı, Hürriyet, 05.02.2014. 1
2
18
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
վեր արտադրող այլ պետություններից ունեցած կախումը նվա զեցնելու նպատակով: Նախագծի մեկնարկը տրվել է 2000 թ. փետրվարի 15–ին, դրա շրջանակներում պետք է կառուցվի մինչև 12 կորվետ: MILGEM նախագծի կորվետները նախատեսված են հետախուզական գործողություններ իրականացնելու, թիրախ ներ հայտնաբերելու, առափնյա բազաները պահպանելու, հակա սուզանավային թիրախների դեմ գործելու, ՀՕՊ ապահովելու և պարեկության համար: Նախա Իսրայելը մտահոգ է ավիակիր կառուցե գիծը ստացել է ռազմավարա լու ԹՀ–ի պլանի կապակցությամբ (ներկա կան կարգավիճակ, քանի որ դրությամբ միջերկրածով յան երկրներից հեռանկարում ԹՀ–ը մտադիր է ավիակիր ունեն միայն Ֆրանսիան, Իտա այդ կորվետների հիման վրա լիան ու Իսպանիան). «Ավիակիրը մեծ նախագծել TF–2000 (Turkish մտահոգություն է առաջացրել ոչ միայն Իս Frigate) ֆրեգատներ: րայելում, այլև Հունաստանում ու Կիպրո MILGEM դասի առաջին սում, քանի որ ավիակիրը Միջերկրական կոր վետ Heybeliada–ն ջուրն ծովի արևելյան հատվածում ուժերի հավա իջեցվեց 2011 թ. սեպտեմբերի սարակշռությունը կփոխի ԹՀ–ի օգտին»: 27–ին: Տվյալ ժամանակ ԹՀ վարչապետ (ներկայիս նախագահ) Էրդողանը հայտարարեց, որ դրանով իսկ ԹՀ–ը հայտնվեց սեփական (վերջրյա) ռազմանավ նախագծելու ու արտադրելու ունակ 10 երկրների թվում: Դրանից ուղիղ 2 տարի անց՝ 2013 թ. սեպտեմբերի 27–ին (նույն օրը), ջուրն իջեցվեց երկրորդ կորվետը՝ Büyükada–ն1: Ինչպես երևում է, երկու ռազմանավերն էլ ջուրն են իջեցվել սեպտեմբերի 27–ին՝ ՌԾՈՒ–ի օրը: Դա կապված է նրա հետ, որ 1538 թ. սեպտեմբերի 27–ին օսմանյան նավատորմը Հայրեդդին Բարբարոս փաշայի հրամանատարությամբ Հունաստանի հյու սիսարևմտյան ափերի մոտ` Փրեվեզեի ծովածոցում, պարտու թյան է մատնել քրիստոնեական երկրների նավատորմին, ինչից հետո օսմանյան նավատորմը սկսել է գերակայել Միջերկրական ծովում (Բարբարոս Հայրեդդին փաշան օսմանյան նավատորմում ծառայել է 1500–1545 թթ. և Միջերկրական ծովում զգալիորեն ընդլայնել է օսմանյան գերիշխանությունը): Այս նավերի էլեկտրոնային համակարգերն ինտեգրված են թուրքական արտադրության GENESIS ժամանակակից մարտա կան տեղեկատվական–կառավարման համակարգին: Վերջինիս ստեղծման աշխատանքները ARMERKOM–ը (Հետազոտական 1
TCG Büyükada, DZKK’ya teslim edildi, Deniz Haber Ajansı, 27.09.2013.
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
կենտրոնի հրամանատարություն, ՌԾՈՒ–ին կից հետազոտա կան–զարգացման (AR–GE) հիմնարկ) սկսել է 1999 թ.: Ավելի ուշ, երբ նախագիծը ձեռք է բերել բավական հասունություն, այն հանձնվել է HAVELSAN ընկերությանը` հետագա կատարելագործ ման, զանգվածային արտադրության ու միջազգային մարկեթին գի համար: GENESIS–ը ստեղծվել է՝ փոխարինելու Մարտական տեղեկատվական կենտրոնին (Combat Information Center, CIC): Պատերազմի կառավարման ժամանակակից այդ համակարգն ունակ է նաև ինքնուրույն հայտնաբերելու (ճանաչելու) նշանակե տերը, հետևելու և գնահատելու դրանց1: 2013 թ. օգոստոսին հայտնի դարձավ, որ ԹՀ կառավարությու նը որոշել է խզել MILGEM նախագծի շրջանակում 6 կորվետ կա ռուցելու մասին նույն թվականի հունվարին RMK Marine ընկերու թյան հետ ստորագրած պայմանագիրը (գործարքը գնահատվել էր 1150 միլիոն դոլար): Դրա համար հիմք ծառայեցին 2013 թ. ամ ռանը «Գեզի» այգու համար անցկացված բողոքի զանգվածային ակցիաները: ԹՀ իշխանությունների կարծիքով՝ Koç հոլդինգի (որին պատկանում է RMK Marine–ն) սեփականատեր Ալի Քոչն աջակցել է «Գեզի» այգու համար բողոքի ակցիաների մասնակից ներին: Դրա համար էլ որոշվել է չեղ յալ հայտարարել կորվետնե րի մատակարարման վերաբերյալ պայմանագիրը2: RMK Marine ընկերության հետ ստորագրված պայմանագի րը չեղ յալ հայտարարվեց 2013 թ. սեպտեմբերի 26–ին տեղի ու նեցած SSM–ի նիստում, և որոշվեց այդ 6 կորվետի կառուցումն իրականացնել երկու փուլով. MILGEM նախագծի 3–րդ և 4–րդ կորվետների (Burgazada և Kınalıada) կառուցման իրավունքը շնորհվեց Ստամբուլի նավաշինական գործարանին, իսկ մնա ցյալ 4 կորվետի կառուցման համար որոշվեց անցկացնել նոր մրցույթ (MİLGEM–S)3: Ուշագրավ է, որ այս 4 կորվետը (Heybeliada, Büyükada, Burgazada, Kınalıada) ան վան վել են Ստամ բու լի մոտ գտնվող կղզիների անուններով, և ինչպես արդեն նշվել է, պատ կանում են Ada (թարգմանաբար՝ կղզի) դասին: Պլանավորված է կառուցել այս դասի 8 կորվետ: Ներկա դրությամբ պատրաստ է ASELSAN ընկերության Hızır (թարգմանաբար՝ փրկիչ (անհրաժեշտ պահին արագորեն օգնու GENESİS Projesi, http://www.dzkk.tsk.tr/ RMK’nın kazandığı MİLGEM ihalesi iptal edildi, Deniz Haber Ajansı, 05.08.2013. 3 Koç’a büyük şok!, Vatan, 27.09.2013. 1
2
19
20
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
թյան եկող)) համակարգը, որը նախատեսված է վերջրյա նավերը (մասնավորապես կորվետներն ու ֆրեգատները) տորպեդային հարձակումից պաշտպանելու համար: Այն ֆիքսում (ճանաչում) է հեռվից նավի ուղղությամբ արձակված տորպեդը և կանխարգե լիչ, խաբուսիկ հակամիջոցներ է կիրառում դրա դեմ1: Թուրքական ROKETSAN ընկերությունն իր հերթին մշակել է վերջրյա նավերը սուզանավերից պաշտպանելու ASW (Anti– submarine weapon, հակասուզա Հիդրոֆոնների կողմից հակառակոր նավային զենք) հրթիռային հա դի սուզանավի հայտնաբերման դեպքում մակարգ (թուրքերեն՝ Denizaltı վերջրյա նավերի վրա տեղակայված այս Savunma Harbi (DSH) Roketi ve համակարգը սկսում է 35,5–կիլոգրամա Atıcı Sistemi – Սուզանավային նոց հրթիռներ նետել նրա վրա՝ 500–2000 պաշտպանական պատերազմի մետր հեռավորության և 15–300 մետր խո հրթիռային և նետման համա րության վրա: կարգ): Հիդրոֆոնների կողմից հակառակորդի սուզանավի հայտնաբերման դեպքում վերջրյա նավերի վրա տեղակայված այս համակարգը սկսում է 35.5–կի լոգրամանոց հրթիռներ նետել նրա վրա՝ 500–2000 մետր հեռա վորության և 15–300 մետր խորության վրա2: Պլանավորված է, որ 2016 թ. MILLGEM նախագծի շրջանակ ներում արտադրված կորվետները համալրվելու են ROKETSAN ընկերության ATMACA (թարգմանաբար՝ շահեն) հականավային հրթիռներով: Ներկայումս դրանք փորձարկվում են: Հրթիռի ստեղծման մասին պայմանագիրը ARMERKOM–ի և ROKETSAN–ի միջև ստորագրվել է 2009 թ.3: 2015 թ. հունվարին Նավերի ու զբոսանավերի արտահանող ների միության (GYİB) նախագահ Բաշարան Բայրաքը հայտա րարեց, որ MILGEM նախագծի շնորհիվ իրենք տնտեսել են 4 մի լիարդ եվրո, քանի որ արտերկրից նման նավեր գնելը կարժե նար կրկնակի ավելին: Բայրաքի խոսքերով՝ վերջին 10 տարում ԹՀ–ում բավականին զարգացում է ապրել նավաշինական ոլոր տը, և ԹՀ–ը ռազմանավեր արտադրելու հարցում աշխարհում հայտնվել է 8–10–րդ տեղում4: Ֆրեգատ: Ներկա դրությամբ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ունի 16 ֆրեգատ SELSAN HIZIR Su Üstü Gemileri için Torpido Karşı Tedbir Sistemi, http://www. A aselsan.com.tr/ 2 Denizaltı Savunma Harbi (DSH) Roketi ve Atıcı Sistemi, http://www.roketsan.com.tr/ 3 ATMACA füzesi ne zaman envantere girecek?, 17.03.2014, www.kokpit.aero 4 MİLGEM’le 4 milyar avro tasarruf sağlandı, Timeturk, 13.01.2015. 1
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
(ԹՀ վերջրյա նավատորմի հիմնական նավեր), որոնցից 4–ը «Բարբարոս» դասի են, 8–ը՝ «Գաբյա», իսկ 4–ը՝ «Յավուզ»: Պլա նավորված է TF–2000 ծրագրի շրջանակներում կառուցել 4 ֆրե գատ: Առաջիկայում կհայտարարվի ֆրեգատների արտադրման մր ցույ թը, ո րին կա րող են մաս նակ ցել Lockheed Martin, BAE Systems և Navantia ընկերությունները: Նախագծին մասնակցելու է նաև ASELSAN–ը, որը զբաղվելու է բազմաֆունկցիոնալ ռադարի մշակմամբ: TF–2000 նախագծի ֆրեգատները պետք է ունենան 147 մետր երկարություն, 18 մետր լայնություն, ավելի քան 6000 տոննա ջրատարողություն, մինչև 28 հանգույց արագություն և 220–հոգանոց անձնակազմ: Նավը զինված կլինի թևավոր և զե նիթային հրթիռներով: TF–2000–ի ավիախմբի մեջ են մտնում S–70B2 Seahawk բազմանշանակ ուղղաթիռը և անօդաչու թռչող սարքը (ԱԹՍ): TF–2000–ի ստեղծման նախագիծը գնահատվում է մոտ 4 միլիարդ դոլար: TF–2000–ները պետք է համալրեն Թուրքիայի ՀՕՊ–ի համակարգի ծովային բաղադրիչը: Հեռահար հրթիռ ներով ու ռադարներով հագեցած այդ ֆրեգատները ծովերում կհանդիսանան ԹՀ–ի ամենակարևոր օդային պաշտպանության բազան, ինչպես նաև կարող են գործածվել հրամանատարական վերահսկողության ու կապի, դիտարկման, վաղ զգուշացման, հե տախուզական, կանխորոշման նպատակներով, էլեկտրոնային պայքարում1: TF–2000 նախագիծն առաջ է քաշվել 1990–ականների երկ րորդ կեսին, սակայն 1999 թ. տեղի ունեցած Գյոլջուքի ուժգին երկրաշարժի ու դրան հաջորդած 2001 թ. ֆինանսական ճգնա ժամի պատճառով կասեցվել է ծրագրի իրագործումը: Սկզբնա կան շրջանում պլանավորված էր TF–2000 նախագծի շջանակնե րում 2003–2008 թթ. կառուցել 12 ֆրեգատ, սակայն հետագայում դրանց քանակը նվազեցվեց՝ հասնելով 4–ի, ինչում քիչ դեր չխա ղաց նաև ԱՄՆ–ի կողմից ֆրեգատներ տրամադրելը: Այժմ արդի ականացման ենթակա են գործող ֆրեգատները, ինչը կհանգեց նի դրանց հնարավորությունների ընդլայնմանը2: Պարեկանավ և օժանդակ նավեր: Նոր տիպի պարեկանավե րի (YTKB) կառուցման մասին համաձայնագիրը SSM–ի ու Dearsan նավաշինական ընկերության միջև ստորագրվել է 2007 թ. օգոս 1 2
Modernizasyon Projeleri/Fırkateyn Projeleri, www.dzkk.tsk.tr Yeni savaş gemisi yolda, Sabah, 12.03.2014.
21
22
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
տոսի 23–ին: YTKB–ը նախատեսված է առափնյա շրջաններում գործելու համար: Վերջին` 16–րդ պարեկանավը պլանավորված էր շահագործման հանձնելու 2015 թ.1: Դա տեղի ունեցավ 2015 թ. փետրվարի սկզբին, երբ ՌԾՈՒ–ն համալրվեց Tuzla դասի Kuşadası վերջին պարեկանավով: Առաջին պարեկանավը ՌԾՈՒ–ն հա մալրել էր 2011 թ. հունվարի 4–ին2: Պլանավորված է 2017 թ. նավատորմը համալրելու երկու խո շոր դեսանտանավով (LST, Landing Ship, Tank), որոնց կառուց ման շուրջ պայմանագիրը ստորագրվել է 2011 թ.: Մեծածավալ այդ նավերը, որոնք ունեն նաև օդային հնարավորություն, նա խատեսված են մեծ հեռավորություններում գործելու և մեծ թվով ռազմական տեխնիկա ու մարդկանց փոխադրելու համար3: Ծո վում լիցքավորման ու օժանդակ նավի (DİMDEG) նախագծման աշխատանքները պլանավորված էր ավարտել 2014 թ. վերջին, ինչից հետո մեկնարկելու են դրա կառուցման աշխատանքները: DİMDEG–ի հիմնական գործառույթներն են կառավարման ու նյու թատեխնիկական աջակցության շրջանակներում մարտական ծառայությանն աջակցելը: Այն կարող է գործածվել նաև բնական աղետների դեպքում: Մասնավորապես, DİMDEG–ի դերը կարևոր վում է վերջին տարիներին Հնդկական օվկիանոսում բավական ակտիվացած ՌԾՈՒ–ի նավերին վառելանյութով և անհրաժեշտ այլնով ապահովելու տեսանկյունից4: Անձնակազմ չունեցող ծովային միջոցներ: 2013 թ. մայի սի կեսին հայտնի դարձավ, որ դեռևս 2010 թ. թուրք ինժեներների ստեղծած անձնակազմ չունեցող առաջին ծովային փոխադրա միջոցը հաջողությամբ անցել է փորձարկումները: Այն ԹՀ գի տական ու տեխնոլոգիական հետազոտությունների խորհրդի (TÜBİTAK) աջակցությամբ ամբողջովին պատրաստել են Global Teknik ընկերության մասնագետները: Նախագծի իրագործու մը տևել է 4 տարի, նախագիծը գնահատվել է 3 միլիոն դոլար: Այն արտադրվել է երկու տարբերակով, որոնցից մեկի դեպքում նավի երկարությունը 4 մ է, իսկ մյուսի դեպքում` 7: Այն կարող է զարգացնել մինչև 30 հանգույց արագություն և արբանյակի միջո odernizasyon Projeleri/Bot Projeleri, Tuzla Sınıfı Karakol Gemisi Projesi, www.dzkk. M tsk.tr 2 TCG Kuşadası Deniz Kuvvetleri’ne teslim edildi, Milliyet, 18.02.2015. 3 Modernizasyon Projeleri/Amfibi Çıkarma Gemi Projeleri, Amfibi Gemi (LST) Projesi, www.dzkk.tsk.tr 4 Modernizasyon Projeleri/Yardımcı Gemi Projeleri, Kurtarma ve Yedekleme Gemileri Projeleri, www.dzkk.tsk.tr 1
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
23
ցով հետևել աշխարհի յուրաքանչյուր կետի: Սարքն ունի ռադար, հիդրոֆոն, ստորջրյա տեսախցիկ, ռոբոտի ձեռքեր: 7–մետրանոց սարքը նախատեսված է նաև զենք տեղափոխելու համար: Դրանով իսկ այն միաժամանակ կարող է ստանալ և՛ հարձա կողական, և՛ պաշտպանական գործառույթներ: Սևծով յան նեղուց ներով ու ԹՀ ծովափերով իրականացվում է հագեցած նավարկու թյուն, իսկ այս սարքը կարող է հետևել վերջրյա ամեն տիպի նա վերին, այդ թվում նաև`մաքսա նենգությանը, թմրանյութերի 2013 թ. մայիսի կեսին հայտնի դարձավ, որ առևտրին, խափանարար գոր դեռևս 2010 թ. թուրք ինժեներների ստեղ ծողություններին, օգտագործ ծած անձնակազմ չունեցող առաջին ծո վել ծովային սպառնալիքներին վային փոխադրամիջոցը հաջողությամբ դիմակայելու, հետախուզական անցել է փորձարկումները: նպատակներով: Պատերազմի ժամանակ այն կարող է գործած վել որպես հարձակողական զենք: Այն, ծովերից բացի, կարող է գործածվել նաև ներքին ջրերում1: 2009 թ. թուրքական մամուլը գրել էր, որ ԹՀ–ն արտադրել է «Բարբարոս» և «Չանաքքալե» անվանմամբ փոքրիկ սուզանա վեր, որոնք չունեն անձնակազմ և նախատեսված են ականներ որսալու համար: Առաջին և Երկրորդ համաշխարհային պատե րազմներից հետո ցայժմ չի վերացել այդ ժամանակներից մնա ցած ծովային ականներից բխող վտանգը: Փոքրիկ սուզանավերը արտադրվել են TÜBİTAK–ի աջակցությամբ2: Ազգային հիդրոֆոն, տորպեդ և լազերային զենք: 2011 թ. թուրքական ASELSAN ընկերությունն արտադրեց ազգային ար տադրության առաջին հիդրոֆոնը, որը ստացավ Kulaç (թարգմա նաբար՝ սաժեն) անվանումը: Այն օգտագործվելու է սուզանավերի սարսափ հանդիսացող տորպեդները նրանցից հեռացնելու գոր ծընթացում: Սարքը կարող է կիրառվել բոլոր ռազմանավերի, ինչ պես նաև քաղաքացիական նավերի վրա: Այն ունակ է 1000 մետր խորության վրա 50–400 կիլոհերց հաճախականությամբ դիա պազոնում որսալու օբյեկտից եկող ձայները և խորության չափի մասին տեղեկություններ հայտնելու օպերատորին3: 2009 թ. ԹՀ ԳՇ –ը հաս տա տեց ազ գային ծանր տոր պե դի (AKYA, թարգմանաբար՝ կապտաձուկ) մշակումը, և SSM–ը համա İlk yerli insansız deniz aracı üretildi, Zaman, 14.05.2013. Türkiye insansız denizaltı üretti, Hurhaber, 05.06.2009. 3 ASELSAN ilk milli sonarı üretti, T24, 01.06.2011. 1
2
24
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
պատասխան պայմանագիր ստորագրեց ARMERKOM–TÜBİTAK –ի և ROKETSAN–ի հետ: AKYA–ի նախագծման ու նախատիպի ստեղծման համար հատկացվեց 24 միլիոն դոլար: AKYA–ի նա խագծման համար պատասխանատու է ARMERKOM–ը, հիդրո ձայնային համակարգի համար՝ TÜBİTAK–ը, իսկ մարտագլխիկի ու ուղղորդման համակարգի համար՝ ROKETSAN–ը: AKYA–ի վերջ նական մոնտաժը նույնպես իրականացնելու է ROKETSAN–ը: 533 միլիմետր տրամաչափի AKYA–ի նախատիպի առաջին փորձար կումներն իրականացվել են 2013 թ. հուլիսին: AKYA–ն կարող է օգտագործվել 214TN սուզանավերում1: 2015 թ. հունվարի կեսերին հայտնի դարձավ, որ ԹՀ–ը հաջո ղությամբ փորձարկել է հայրենական արտադրության լազերային զենք, որը խոցել է լողացող հարթակի վրա տեղակայված ԹՀ–ն արտադրել է «Բարբարոս» և «Չա թիրախը: Մեծ հզորության լա նաքքալե» անվանմամբ փոքրիկ սուզանա զերային զենքի համակարգի վեր, որոնք չունեն անձնակազմ և նախա (YGLSS, Yüksek Güçlü Lazer տեսված են ականներ որսալու համար: Silah Sistemi) ստեղծ ման գա ղափարն ի հայտ է եկել դեռևս 2013 թ. մայիսին, իսկ դրա վրա աշխատանքները մեկնարկել են 2014 թ.: Նախագծի վրա աշ խատում են ASELSAN–ը, TÜBİTAK–ը և Բիլքենթի համալսարանը: Ներկա դրությամբ արդեն իսկ ստեղծվել է YGLSS–ի առաջին նա խատիպը: Նախատեսված է նախագիծն իրագործել 6 տարում, և այդ ընթացքում արտադրել լազերային զենքի երկու մոդել: Նրան ցից մեկը պետք է պատրաստ լինի առաջին փուլում (4 տարի), իսկ մյուսը` երկրորդ փուլում (2 տարի): Լազերային զենքն օգտա գործվելու է ցամաքային, օդային ու ծովային թիրախների դեմ: Դա մասնավորապես վերաբերում է ԱԹՍ–երին, թևավոր հրթիռ ներին, ղեկավարվող հրթիռներին, ականանետի արկերին: Այն կտեղակայվի նաև ռազմանավերի վրա2: Ծովային ավիացիա: 2014 թ. հու նի սի 25 –ին ԹՀ –ում նշե ցին ծովային ավիացիայի հիմնադրման 100–ամյակը: Ծովային ավիացիայի ծնունդ է համարվում 1914 թ. հունիսի 25–ը, երբ Եշիլքյոյում հիմնվեց ծովային ավիացիայի դպրոցը (Deniz Tayyare Mektebi): ԹՀ–ում ծովային ավիացիայի 100–ամյակի նշումն ան S avunma Ve Havacılık Dergisi, Sayı:146, s. 30, տե՛ս նաև Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Bülent Bostanoğlu’nun konuşmaları, 18.11.2013, http://www.dzkk.tsk.tr/ 2 Türkiye ilk milli lazer silahını yapıyor, Vatan, 19.01.2015. 1
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
ցավ «Երկու կապույտում մեկ դար» (2 Mavide 1 Yüzyıl) կարգախո սով (նկատի է առնվում ծովն ու երկինքը): Ծովային ավիացիան կարևոր դեր է ունեցել Առաջին համաշխարհային պատերազմի և մասնավորապես Դարդանելի օպերացիայի ժամանակ: Հան րապետության հիմնումից հետո Իզմիրում ստեղծված ծովային ավիացիայի էսկադրիլիան ինքնաթիռների քանակի ավելացման հետ մեկտեղ վերաճեց մինչև գումարտակի, գնդի ու բրիգադի մակարդակի: Սակայն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո՝ 1947 թ., դադարեցվեց ծովային ավիացիայի գործունեու թյունը՝ կապված ծովում վայրէջք և թռիչք կատարելու ունակ ինք նաթիռները գործածությունից հանելու հետ: Ծովային օդաչուները տարբեր նշանակումներ ստացան նավերում և առափնյա պաշտ պանությունում: ԹՀ–ում ծովային ավիացիայի վերածնունդը տեղի ունեցավ 1970–ական թվականներին: Չնայած նրան, որ ԹՀ–ն արդեն ՆԱ ՏՕ–ի անդամ էր, նա շարունակում էր մեծ նշանակություն չտալ ծովային ավիացիային և չունենալ այն: Հարցն օրակարգում հայտնվեց 1960–ական թվականների վերջերին, և 1971 թ. հոկ տեմբերի 18–ին Անկարայում ստեղծվեց Ծովային ավիացիայի հրամանատարությունը, իսկ 1972 թ. որոշվեց գնել 12 հատ S–2E ինքնաթիռ: Ծովային ավիացիայի ինքնաթիռներն ու ուղղաթիռ ները 1974 թ. ԹՀ–ի կողմից Հյուսիսային Կիպրոսը գրավելուց առաջ ի հայտ եկած լարված ժամանակ իրականացրել են պարե կության, հետախուզական գործառույթներ: 1993–1995 թթ., երբ ԹՀ–ի արևելքում ու հարավ–արևելքում սրվեց «Քրդստանի աշ խատավորական» կուսակցության (PKK) դեմ պայքարը, ծովային ավիացիայի ուղղաթիռները գործում էին այդ գոտում՝ Ժանդարմե րիայի գլխավոր հրամանատարության (ԺԴԳ) ներքո: 04.10.1993 – 14.08.1995 ժամանակահատվածում 26 օդաչու 8 տարբեր ժա մանակահատվածում 3–4–ական ամսով հաջողությամբ գործել է արտակարգ դրության (օlağanüstü hal, OHAL) գոտու շրջանում: Այդ ժամանակ օրակարգ մտավ ծովային պարեկության ինք նաթիռներ ունենալու հարցը, և դրա հետ կապված՝ առաջ քաշ վեց Meltem (թարգմանաբար՝ սեզոնային քամի) նախագիծը, որի առաջին փուլի (Meltem 1) շրջանակներում ծովային ավիացիան 2001–2002 թթ. համալրվեց 6 հատ CASA CN–235 ինքնաթիռով: Դրանով իսկ հնարավորություն ստեղծվեց գիշեր–ցերեկ, ամեն պայմաններում ծովում առանձին կամ համատեղ հետևելու բա
25
26
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
րեկամական ու ոչ բարեկամական տարրերի շարժին: Ապա հին ուղղաթիռները փոխարինելու համար որոշվեց գնել ժամանակա կից Sikorsky S–70B Seahawk ուղղաթիռներ, որոնց թիվը 2010– 2011 թթ. հասցվեց մինչև 24–ի: Այժմ պլանավորված է ծովային ավիացիայի համար գնել SeaHawk S–70 B տիպի 17 ուղղաթիռ, որոնք կփոխարինեն նրա տրամադրության տակ եղած AB 212 ուղղաթիռներին1: 2014 թ. գարնանն ավարտվեց Meltem–2 նախագծի իրագոր ծումը, որն առնչվում է նավատորմը պարեկային ինքնաթիռ ներով ապահովելուն: Ծրագրի մեկնարկը տրվել էր դրանից 16 տա րի ա ռաջ՝ 2003 թ.: Դրա շր ջա նակ նե րում ԹՀ ՌԾՈՒ–ն ստացել է CN235–100M տիպի 6 ծովային պարեկության ինքնա թիռ, իսկ Առափնյա պաշտպանությունը՝ 3 ինքնաթիռ: Առափ նյա պաշտպանությունն այդ ինքնաթիռները ստացել է 2013 թ., իսկ ՌԾՈՒ–ն՝ 2013–2014 թթ.: Ինքնաթիռներն ունակ են ծովում հետևելու 200 նավի և կարող են գործածվել հակառակորդի սու զանավերը հայտնաբերելու ու ոչնչացնելու համար: Թուրքական մամուլի բնորոշմամբ` դրանով իսկ ավարտվեց ՌԾՈՒ հրամանա տարության 21–ամյա «ինքնաթիռային երաշտը»2: 2013 թ. հուլիսի վերջին ԹՀ ՌԾՈՒ–ն համալրվեց ATR–72–600 տիպի առաջին ինքնաթիռով (օգոստոսին ստացվեց նաև երկ րորդ ինքնաթիռը): Դա տեղի ունեցավ արդեն Meltem 3 նախագ ծի շրջանակներում, որով նախատեսված է մինչև 2018 թ. ավար տը ստանալ ևս 7 այդպիսի ինքնաթիռ: ATR–72–600–ները կօգ տագործվեն ծովային պարեկության և հակասուզանավային գոր ծունեության նպատակով: Պլանավորված է 8 ինքնաթիռից 2–ն օգտագործել ծովային դիտարկման, իսկ մնացյալ 6–ը՝ ծովային պարեկության համար3: Թուրքական ռազմանավերը ATR–72–600 ինքնաթիռների շնորհիվ կկարողանան ծովերում 250 կիլոմետր հեռավորությունից իրազեկվել բարեկամական, թշնամական կամ օտար տարրերի առկայության մասին: ՌԾՈՒ–ի հրամանատա րության հրամանով 4 ծովային պարեկության ինքնաթիռները ծո վերում 250 կիլոմետր հեռավորության վրա կհսկեն բոլոր տեղա շարժերը և այդ մասին կիրազեկեն ռազմանավերին: Ինքնաթիռն ունակ է հարվածելու թե՛ վերջրյա, թե՛ ստորջրյա թիրախներին4: Deniz Kuvvetleri Dergisi, Eylül 2014, s. 70–78, http://www.dzkk.tsk.tr/ Deniz Kuvvetleri Komutanlığı’nın 21 yıllık uçak hasreti bitti, Bugün, 29.04.2014. 3 Meltem 3 projesinde ilk uçak alındı, Milliyet, 24.07.2013. 4 Türk savaş gemileri, düşmanı 250 kilometreden tanıyacak, Türkiye, 02.03.2014. 1
2
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
Առափնյա անվտանգության ուժեր: Պատերազմական ու ճգնա ժամային ժամանակահատվածներում ՌԾՈՒ–ի օպերատիվ հրա մանատարության ներքո է անցնում Առափնյա անվտանգության հրամանատարությունը (ԱԱՀ), որը խաղաղ ժամանակ ենթարկ վում է ՆԳՆ–ին: ԹՀ–ում ԱԱՀ–ի ստեղծման հարցն օրակարգում հայտնվեց 1960–ական թվականների սկզբներից և արագություն հավաքեց 1967 թ. հետո: Դրա համար պատճառներ դարձան մի ջազգային անվտանգության ոլորտի փոփոխությունները, ԹՀ–ի գեոռազմավարական դիրքը, ափերի երկարությունը, ԹՀ–ը ծո վային պետության վերածելու անհրաժեշտությունը: Կատարված աշխատանքների արդյունքում 1982 թ. հուլիսի 9–ին ընդունվեց և հուլիսի 13–ին պաշտոնաթերթում հրապարակվեց ԱԱՀ–ի ստեղծ ման մասին օրենքը: Սկզբնական շրջանում ԱԱՀ–ը, որն իր գործունեությունը սկսեց նույն թվականի սեպտեմբերի 1–ից, մինչև 1985 թ. կցված էր ԺԴԳ– ին: Սակայն 1985 թ. հունվարի 1–ից ԱԱՀ–ը հայտնվեց ԹՀ զին ված ուժերի տրամադրության տակ. խաղաղ ժամանակ այն կցվեց ՆԳՆ–ին, իսկ ճգնաժամային և պատերազմական պայմաններում այն անցնում էր ՌԾՈՒ–ի հրամանատարության ներքո: 1993 թ. ԱԱՀ–ը կազմակերպչական պլանում բաժանվեց 4 մասի. Մար մարա ծովի ու նեղուցների գոտու ԱԱՀ, Սևծով յան գոտու ԱԱՀ, Միջերկրածով յան գոտու ԱԱՀ և Էգեյան գոտու ԱԱՀ: Ներկա դրությամբ կա նաև առափնյա անվտանգության օդային հրամա նատարություն, առափնյա անվտանգության ուսումնակրթական հրամանատարություն և առափնյա անվտանգության մատակա րարման հրամանատարություն: Ներկայումս Առափնյա անվտանգության ուժերն ունեն մոտ 5500 զինծառայող: ԱԱՀ–ի պատասխանատվության գոտում են ԹՀ–ի տարածքային ջրերը, բացառիկ տնտեսական գոտին (ԲՏԳ) և որոնողա–փրկարարական գոտին, որոնց ընդհանուր տարածքը 377.172 կիլոմետր քառակուսի է, այսինքն՝ ԹՀ–ի (ցա մաքային) տարածքի գրեթե կեսը, որն անվանվում է Mavi Vatan (թարգմանաբար՝ «Կապույտ հայրենիք»): Առափնյա անվտանգու թյան ուժերն իրենց տրամադրության տակ ունեն փրկարարա կան նավեր, տարբեր տեսակի մոտորանավակներ, CASA CN–235 ինքնաթիռներ և AB 412 ուղղաթիռներ, վերջրյա և ստորջրյա ան վտանգության ու փրկարարական թիմեր (SAGET և DEGAK)1: 1
Tarihçe – Sahil Güvenlik Komutanlığı, http://www.sgk.tsk.tr/
27
28
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
Ռազմածովային ուժերի ակտիվություն: Վերջին տարիներին թուրքական նավատորմը մեծապես ընդլայնել է իր գործունեու թյան աշխարհագրությունը` Սոմալիից դեպի Ճապոնիա, Ջիբ րալթարից դեպի Պանամա, Հյուսիսային Ատլանտիկայից դեպի Հնդկական օվկիանոս, որով և թուրքական դրոշը հայտնվել է բազմաթիվ ծովերում: 2013 թ. աշնանը հաղորդվեց, որ ԹՀ ՌԾՈՒ–ի նավերը վերջին 10 տարում այցելել են 55 երկրի 1285 նավահան գիստ: 2014 թ. սեպտեմբերի 27–ին Բյուլենթ Բոսթանօղլուն ԹՀ ՌԾՈՒ–ի օրվա կապակցությամբ հայտարարեց. «Պատմությու նից ստացած դասերն ու Աթաթուրքի տված խորհուրդներն ասում են, որ հայրենիքն անվտանգ դարձնելու համար պետք է ծովում լինել ուժեղ: Մենք առաջնորդվում ենք «աշխարհում խոսք ունենալու համար պետք է ներկայացված լինես բոլոր ծովերում» սկզբուն քով: Մեր ՌԾՈՒ–ի նավերը վերջին մեկ տարում անցել են մոտ 1,5 միլիոն ծովային մղոն տարածություն, ինչը հավասար է մոտ 70 շուրջերկյա ճանապարհորդության: ՌԾՈՒ–ն, շրջակա ծովերում գտնվելուց բացի, իր ներկայու Վերջին տարիներին թուրքական նավա թյունն ապահովել է Միջերկրա տորմը մեծապես ընդլայնել է իր գործու կան ծովի արևմտյան հատվա նեության աշխարհագրությունը` Սոմալի ծում, Հնդկական օվկիանոսում, ից դեպի Ճապոնիա, Ջիբրալթարից դեպի Կարմիր ու Արաբական ծովե Պանամա, Հյուսիսային Ատլանտիկայից րում, Ատլանտյան օվկիանո դեպի Հնդկական օվկիանոս, որով և թուր սում, Հյուսիսային ու Բալթիկ քական դրոշը հայտնվել է բազմաթիվ ծո ծովերում»1: վերում: Դեռևս 2011 թ. աշնանը՝ Իս րայելի ու Կիպրոսի հետ հարաբերությունների վատթարացման ֆոնին, ԹՀ–ի իշխանությունները քաղաքական նոր ռազմավա րության շրջանակներում հայտարարել էին Միջերկրական ծովի արևել յան հատվածում սեփական ՌԾՈՒ–ի ընդլայնման մասին։ Դրա հետ կապված` առաջ էր քաշվել «Բարբարոս» գործողությու նը, որը նախատեսում էր ՌԾՈՒ–ի մի մասը դուրս բերել Սև և Մար մարա ծովերից և այն ուղղել դեպի Միջերկրական ծովի արևել յան շրջան` ընդլայնելով «Միջերկրածով յան վահանը»: Դրանով իսկ ԹՀ–ը զգալի ուժեր կենտրոնացրեցին Կիպրոսի ու Իսրայելի ափերի մոտ: Մասնավորապես, այդ շրջանում կենտրոնացվեց հավել յալ 2 ֆրեգատ, 2 կորվետ, մի քանի պահականավ ու հրթի 1
Deniz Kuvvetleri Komutanı: Donanmamız 200 bin tona yaklaştı, Bugün, 26.09.2014.
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
29
ռակիր մոտորանավակ, ինչպես նաև ապահովման նավեր: Հիշեցնենք, որ այն բանից հետո, ինչ 2006 թ. Ջեյհանի շրջա նը վերածվեց էներգետիկ կենտրոնի (կապված ԲԹՋ նավթա մուղի հետ), ԹՀ Ազգային անվտանգության խորհուրդը (ԱԱԽ) վճռեց ուժեղացնել «Միջերկրածով յան վահանը». ֆրեգատների քանակը կրկնապատկվեց` 2–ից հասցվելով 4–ի, տորպեդակիր մոտորանավակների քանակը 3–ից հասցվեց 5–ի, իսկ առափնյա պաշտպանության նավերի թիվը 1–ից հասցվեց 3–ի: 2011 թ. մայիս–օգոստոս ամիսներին թուրքական նավախում բը` բաղկացած 4 ֆրեգատից, 1 լոգիստիկ աջակցության նավից ու 3 ծովային ուղղաթիռից, 3 ամիս պարեկություն կատարեց Կար միր ծովում ու Հնդկական օվկիանոսում: Նավախումբը, հունիսի 2–ին անցնելով Սուեզի ջրանցքով, այցելեց Հորդանանի, ԱՄԷ–ի, Օմանի, Եմենի, Սաուդյան Արաբիայի, Պակիստանի, Հնդկաս տանի նավահանգիստներ: Դրանից առաջ էլ՝ 2010 թ., թուրքա կան նավախումբն այցելել էր Թունիսի, Ալժիրի, Իսպանիայի, Իտալիայի, Մոնտենեգրոյի, Խորվաթիայի, Բոսնիա–Հերցեգովի նայի, Ալբանիայի ու Եգիպտո «Պատմությունից ստացած դասերն ու Աթա սի նավահանգիստներ: Սրանք թուրքի տված խորհուրդներն ասում են, որ նավախմբերի շրջագայության հայրենիքն անվտանգ դարձնելու համար տեսքով ԹՀ ՌԾՈՒ–ի ակտի պետք է ծովում լինել ուժեղ: Մենք առաջ վացման երկու նոր փուլեր են1: նորդվում ենք «աշխարհում խոսք ունենա Եր րորդ փու լի հետ կապ լու համար պետք է ներկայացված լինես ված՝ որոշվեց, որ թուրքական բոլոր ծովերում» սկզբունքով: Մեր ՌԾՈՒ–ի նավախումբը պետք է մեկնի նավերը վերջին մեկ տարում անցել են մոտ աֆրիկյան շրջագայության: 1,5 միլիոն ծովային մղոն տարածություն, 2014 թ. մար տի 17 –ին՝ Դար ինչը հավասար է մոտ 70 շուրջերկյա ճա դանելի (Չանաքքալեի) օպերա նապարհորդության: ՌԾՈՒ–ն, շրջակա ցիայի մեկնարկի (18.03.1915) ծովերում գտնվելուց բացի, իր ներկայու 99–ամյակի նախօրեին, մեկ թյունն ապահովել է Միջերկրական ծովի նարկեց ԹՀ ՌԾՈՒ–ի «Բար արևմտյան հատվածում, Հնդկական օվկի բարոս» նավախմբի աֆրիկյան անոսում, Կարմիր ու Արաբական ծովերում, արշավը, որի շրջանակներում Ատլանտյան օվկիանոսում, Հյուսիսային ու նա անցավ Ջիբրալթարի նեղու Բալթիկ ծովերում»: ցով, ապա Արևմտյան, Հարա վային ու Արևել յան Աֆրիկայի ափերով և Կարմիր ծովով, Սուեզի ջրանցքով վերադարձավ ԹՀ: Խմբում ընդգրկված էին 4 ռազ 1
Mutlu Çölgeçen, Kod adı: Barbaros, Sabah, 06.09.2011.
30
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
մանավ, 2 ֆրեգատ, 1 կորվետ (Heybeliada) և 1 լոգիստիկ նավ, ինչպես նաև 3 ուղղաթիռ: Նավախմբի կազմում գտնվել է 800 զինծառայող: Նավախմբին հրաժեշտ տալու ժամանակ Բյուլենթ Բոսթանօղլուն, խոսելով մարդկության համար ծովերի կարևո րության մասին, հիշեցրեց, որ աշխարհում նավթահանքերի ու գազահանքերի մոտ 90 %–ը ծովերի ու օվկիանոսների հատակին է, իսկ համաշխարհային առևտրի 90 %–ն իրականացվում է ծո վային ճանապարհով1: Թուրքական նավախմբի աֆրիկյան արշավը տևեց 102 օր և ավարտվեց հունիսի 27–ին: Այդ ընթացքում թուրքական նավա խումբը մայիսի 6–ին անցավ Բարեհուսո հրվանդանի (ՀԱՀ) մո տով, հետո հայտնվեց Հնդկական օվկիանոսում: Թուրքական կողմի համար դա աննախադեպ իրադարձություն էր վերջին 148 տարվա կտրվածքով, քանի որ վերջին անգամ թուրքական (օս մանյան) նավատորմն այդ հրվանդանի մոտով անցել էր 1866 թ. (արշավը կազմակերպվել էր Բրիտանական կայսրության կազ մում գտնվող Հարավային Աֆրիկայի կրոնական փոքրամասնու թյունների միջև ծագած խնդիրների լուծման հարցում Օսմանյան կայսրության կողմից ներդրում ունենալու համար): Աֆրիկյան արշավի շրջանակներում թուրքական նավախումբն անցավ մոտ 15.000 ծովային մղոն (28.000 կիլոմետր) ճանապարհ և այցելեց աֆրիկյան 24 երկրի 25 նավահանգիստ: Ընդ որում՝ թուրքական նավատորմն առաջին անգամ է այցելել այդ երկրներից 19–ի նա վահանգիստներ: Ուշադրություն է հրավիրվում նրան, որ MILGEM նախագծի շրջանակներում արտադրված Heybeliada կորվետն առաջին անգամ հաղթահարեց միանգամից երկու օվկիանոս (Ատլանտյան ու Հնդկական): Նավախմբի վերադարձի ժամանակ էլ Բյուլենթ Բոսթանօղլուն հայտարարեց, որ «Բարբարոս» նավախմբի աֆրիկյան արշավը կարևոր էր մի քանի տեսանկյունից. ԹՀ ՌԾՈՒ–ի ունակություն ների ու հնարավորությունների ցուցադրություն, երկկողմ հարա բերությունների խորացում և նոր հարաբերությունների հաստա տում, ծովային անվտանգության ոլորտում աֆրիկյան երկրների կարողությունների մեծացման հարցում համագործակցության մեծացում, աշխարհի ծովերում ԹՀ–ի արտաքին քաղաքականու թյանն աջակցում, ԹՀ–ի կողմից տարածաշրջանային ու գլոբալ
1
4 savaş gemisinin 102 günlük Afrika seferi başladı, Hürriyet, 17.03.2014.
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
դերակատարության ամրապնդման հարցում խոշոր ներդրում1: Հարկ է ընդգծել, որ թուրքական նավատորմի այդ արշավը տեղավորվում է վերջին տարիներին աֆրիկյան երկրների հետ մերձենալու ԹՀ–ի վարած արտաքին քաղաքականության համա տեքստում: 2002–2013 թթ. ԹՀ–ը բացել է 58 նոր դիվանագի տական ներկայացուցչություն (36 դեսպանատուն և 22 գլխավոր հյուպատոսություն), և այդ ցուցանիշով (25) առաջատարն Աֆրի կան է: Եթե մինչև 2002 թ. ԹՀ–ն աֆրիկյան երկրներում ուներ 12 դեսպանատուն, ապա ներկայումս՝ 39 դեսպանատուն2: Ուշագրավ է, որ պաշտոնական այցով Տանզանիայում գտն վող Թուրքիայի` տվյալ ժամանակվա արտգործնախարար Ահմեթ Դավութօղլուն այդ երկրի մայրաքաղաք Դար էս Սալամի նավա հանգստում հանդիպեց «Բարբարոս» նավախմբի անձնակազ մի հետ և հայտարարեց. «ԹՀ–ն այսօր դարձել է այն 10 ուժերից մեկը, որոնք ունակ են գործունեություն ծավալելու Համաշխար հային օվկիանոսում: ԹՀ–ն արդեն գլոբալ ուժի վերածվելու ճա նապարհին է: Մեր նպատակը մեր հանրապետության առաջին 100–ամյակին ՌԾՈՒ–ն առաջատար տասնյակում տեսնելն է, ԹՀ–ը գլոբալ ուժի վերածելը` իր դիվանագիտական, տնտեսական ու ռազմական համապատասխան հնարավորություններով»3: Սակայն թուրք պաշտոնաթող ծովակալ Նուսրեթ Գյուները քննադատեց ԹՀ ՌԾՈՒ–ի ուժերի աֆրիկյան արշավը, ինչը տե ղի ունեցավ Ղրիմի շուրջ ծավալված իրադարձությունների ֆո նին. «Սև ծովի ջրերը եռում են Ուկրաինայում ու Ղրիմում կատար վող իրադարձություններից, ԱՄՆ–ն ու Ռուսաստանը շախմատ են խաղում այստեղ` մեկը մյուսի հետևից քայլեր կատարելով, և բախման սպառնալիքի պայմաններում անթույլատրելի է, որ ԹՀ ՌԾՈՒ–ն զբաղված լինի աֆրիկյան կամպանիայով և թուլացնի իրենց ներկայությունը տարածաշրջանում: Աֆրիկյան արշավը սխալ է նաև ԹՀ ՌԾՈՒ–ի ներկայիս իրավիճակի տեսանկյունից: «Բալյոզ» (թարգմանաբար` «Կռան») հեղաշրջման գործը և դա տական մյուս գործընթացները թուլացրել են ՌԾՈՒ–ի պրոֆեսիո նալ փորձը և գիտելիքները»4: arbaros Türk Deniz Görev Grubu, 148 yıl sonra çıktığı Afrika turunu başarıyla B tamamladı, http://kdk.gov.tr/ 2 10 yılda 58 yeni temsilcilik: Türkiye’nin yurtdışındaki temsilcilik sayısı 221’e çıktı, kdk. gov.tr 3 Davutoğlu Heybeliada savaş gemisini ziyaret etti, TRT Haber, 30.05.2014. 4 Donanma neden Afrika’da?, Radikal, 22.03.2014. 1
31
32
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
Ի դեպ, «Բարբարոս» նավախումբն իր աֆրիկյան արշավի շրջանակներում 2014 թ. մայիսի կեսին հրթիռային փորձարկում ներ իրականացրեց ՀԱՀ–ի ջրերում, ինչը հանդիսացավ ԹՀ տա րածքային ջրերից դուրս նրա՝ ՌԾՈՒ–ի իրականացրած առաջին հրթիռային փորձարկումը: Թուրք դերծովակալ, «Բարբարոս» նավախմբի հրամանատար Ալի Մուրաթ Դեդեն հայտարարեց, որ դա միտված է շատ հեռավոր տարածքներում նմանատիպ կրա կոցներ իրականացնելու ՌԾՈՒ–ի ունակությունն ի ցույց դնելուն: Դրա նից ա ռաջ հա ղորդ վել էր, թե ՌԾՈՒ–ն ATMACA հա կա նա վային հրթիռները փորձարկելու է Աֆրիկայի հարավային ջրե րում1: 2014 թ. նոյեմբերին ՆԱՏՕ–ի մշտական ծովային խմբավորման կազմում հինգ ամիս գտնվելուց հետո ԹՀ վերադարձավ «Քե «ԹՀ–ն այսօր դարձել է այն 10 ուժերից մե մալ Ռեիս» ֆրեգատը: Վեր կը, որոնք ունակ են գործունեություն ծա վալելու Համաշխարհային օվկիանոսում: ջինս այդ ընթացքում գտնվեց Միջերկրական ծովում և Հյու սիսային Ատլանտիկայում, այցելեց Կանադա (Հալիֆաքս)` հան դիսանալով դա արած թուրքական առաջին ֆրեգատը, և ԱՄՆ` դառնալով վերջին 15 տարում ԱՄՆ այցելած թուրքական առաջին ֆրեգատ2: 2014 թ. աշնանը հայտնի դարձավ, որ 2015 թ. հունիսին ԹՀ ՌԾՈՒ–ի ամենաարդիական նավերից մեկն ուղևորվելու է Խաղաղ օվկիանոս՝ Ճապոնիա՝ կապված 1890 թ. սեպտեմբերի 16–ին այդ երկրի ափերի մոտ (օսմանյան) «Էրթուղրուլ» ֆրեգատի կործան ման 125–ամյակի հետ: Նավն այդպիսով կրկնելու է «Էրթուղրուլի» անցած ուղին: Վերջին անգամ նույն երթուղով 1990 թ. Ճապոնիա է ուղևորվել Turgut Reis ֆրեգատը: «Էրթուղրուլի» ճապոնական այ ցը հանդիսացել էր դրանից առաջ ճապոնական նավերի ստամ բուլ յան (բարեկամական) այցի պատասխանը: «Էրթուղրուլը» խորտակվել է խաղաղօվկիանոսյան թայֆունի պատճառով, ինչի հետևանքով զոհվել է 530 նավաստի, փրկվել է 69 նավաստի, որոնցից 38–ը՝ ծանր վիճակում3: 2015 թ. փետրվարի սկզբին ԹՀ խորհրդարանը որոշեց փետր ürk donanması ilk defa Türk karasuları dışında füze atışı yaptı, Cihan Haber Ajansı, T 15.05.2014. 2 5 aylık görevini tamamlayan Kemal Reis fırkateyni gözyaşlarıyla karşılandı, Bugün, 17.11.2014. 3 Ertuğrul’un anısına 125 yıl sonra Japonya, Milliyet, 17.09.2014. 1
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
վարի 10–ից ևս մեկ տարով երկարաձգել Ադենի ծովածոցում, Սո մալիի տարածքային ջրերի մոտակայքում, Արաբական ծովում և հարակից շրջաններում ՌԾՈՒ–ի գործունեության իրականացման ժամկետը: Դա ԹՀ խորհրդարանի կողմից այդօրինակ 6–րդ որո շումն էր. առաջին որոշումն ընդունվել է 2009 թ. փետրվարի 17– ին, ինչից հետո այն մեկ տարով երկարաձգվում է յուրաքանչյուր տարի: ԹՀ ՌԾՈՒ–ն տվ յալ տարածաշրջաններում պայքար է մղում ծովահենության ու զինված կողոպուտի դեմ: Ընդգծվում է, որ Սուեզի ջրանցքով, Կարմիր ծովով ու Ադենի ծովածոցով տա րեկան անցնում է 22.000 առևտրանավ, և որ այդ երթուղուն բա ժին է ընկնում համաշխարհային առևտրի 14 %–ը (1.8 տրիլիոն դոլար) և նավթի համաշխարհային արտահանման մոտ 26 %–ը (315 միլիարդ դոլար): Եվրոպան իր նավթի 30 %–ը ներկրում է հենց այս երթուղով: Երթուղին մեծապես կարևորվում է նաև ԹՀ–ի արտաքին առևտրի տեսանկյունից, որի 20 %–ը (78 միլիարդ դո լար) բաժին է ընկնում նրան: 2009 թ. հուլիսից ԹՀ ՌԾՈՒ–ն այս տարածաշրջանում ծովահենների դեմ իրականացրել է 26 գործո ղություն` վնասազերծելով 179 ծովահենի1: ՌԾՈՒ–ի հզորացմանն ու ակտիվացմանը խոչընդոտող հան գամանքներ: Ներկայումս ԹՀ ՌԾՈՒ–ի համալրման, զարգացման և ակտիվացման վրա բացասական ազդեցություն են թողնում մի շարք գործոններ, որոնց պայմանականորեն կարելի է տարան ջատել երեք մասի՝ ներքաղաքական, արտաքին քաղաքական և աշխարհաքաղաքական: Ներքաղաքական: Ինչպես արդեն երևաց, ԹՀ ՌԾՈՒ–ի զար գացման վրա իրենց բացասական կնիքն են թողնում ԹՀ ներ քաղաքական առճակատումները: Մասնավորապես, «Գեզի» այ գու ցույցերի հետ կապված՝ չեղ յալ հայտարարվեց MILGEM դասի կորվետների շուրջ անցկացված մրցույթի արդյունքները, որոնց համաձայն՝ հաղթող էր ճանաչվել RMK Marine ընկերությունը, որն ավելի ուշ չհաղթեց նաև ավիակրի կառուցման մրցույթում: Բացի այդ՝ վերջին տարիներին դատական մի շարք գործերի շրջանակներում խոշոր հարված է հասցվել ԹՀ ՌԾՈՒ–ի հրամա նատարական կազմին: Նույն՝ Ումիթ Օզդաղի խոսքերով՝ 2007 թ–ից ՌԾՈՒ–ին հասցվել են Չեսմենի, Նավարինի ու Սինոպի նման հարվածներ` ի դեմս «Էրգենեկոն – Բալյոզ – Լրտեսություն» դա տական գործընթացների. «1571 թ. հոկտեմբերի 7–ին Օսմանյան 1
TSK’nın Aden Körfezi’ndeki görev süresi 1 yıl daha uzatıldı, Hürriyet, 03.02.2015.
33
34
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
նավատորմը պարտություն կրեց Լեպանտոյի ծովամարտում, որը մի շարք պատմաբաններ անվանում են «Արևել յան Թրաֆալ գար»: Այն վերջ դրեց Միջերկրական ծովում Օսմանյան նավա տորմի գերակայությանը, և Միջերկրական ծովում թուրքական նավատորմի նախկին ազդեցությունը վերականգնելու հարցը հե տաձգվեց մինչև 21–րդ դարի սկզբները: Եվ ահա 2013 թ. հոկտեմ բերի 9–ին Վճռաբեկ դատարանը հաստատեց «Բալյոզի» գործով 237 զինվորականին ազատազրկման դատապարտելը: Նրանցից 134–ը ծովային են, որոնցից 99–ը՝ գործող ծովային: 134 ծովայինը ռեկորդային ցուցանիշ է. մնա Սուեզի ջրանցքով, Կարմիր ծովով ու Ադե ցյալ 103 սպա նե րից ու գե նե նի ծովածոցով տարեկան անցնում է 22.000 րալներից 41–ը բաժին են ընկել առևտրանավ, և որ այդ երթուղուն բաժին է ՌՕՈՒ–ին, 37–ը` ՑԶ–ին, 25–ը` ընկնում համաշխարհային առևտրի 14 %–ը Ժանդարմերիային: Stratfor վեր (1,8 տրիլիոն դոլար) և նավթի համաշխար լուծական կենտրոնի ղեկավար հային արտահանման մոտ 26 %–ը (315 մի Ջորջ Ֆրիդմանի՝ «Առաջիկա լիարդ դոլար): Եվրոպան իր նավթի 30 %–ը 100 տա րին» գր քում նշ ված է, ներկրում է հենց այս երթուղով: որ ուժեղ նավատորմ ստեղծե լու համար շատ կարևոր են լավ ծովակալներ աճեցնելը և նրանց կուտակած փորձն օգտագործելը: Օրինակ՝ ֆրեգատ ղեկավարե լու համար նավապետ աճեցնելը տևում է 15 տարի, սուզանավի հրամանատարի դեպքում՝ 20 տարի, իսկ ծովակալի դեպքում՝ 25 տարի: Եվ ահա 134 ծովայիններից 33–ը ծովակալներ էին, իսկ մեծ մասը` ստորջրյա նավատորմի հրամանատարներ, նավային միավորման ու նավի հրամանատարներ1: Թուրք ծովային Ալի Թյուրքեշենը կարծում է, որ 2009 թ–ից հե տո տարբեր դատավարությունների միջոցով անդառնալի վնաս է պատճառվել ՌԾՈՒ–ին: Նա տվյալներ է ներկայացրել վերջին տարիներին դատական տարբեր գործերի շրջանակներում որ պես կասկածյալ ներգրավված թուրք զինվորականների ինքնա կամ և հարկադիր պաշտոնաթողությունների քանակի մասին՝ ուշադրություն հրավիրելով այն փաստի վրա, որ այդ զինվորա կաններից 43–ը ներգրավված են եղել մեկից ավելի դատական գործերում2:
mit Özdağ, Türk Deniz Kuvvetleri’ne yapılan saldırının sonucu ne olmuştur?, Yeni Ü Çag Gazetesi, 14.02.2015. 2 Ali Türkşen, Hangi komutanlar Pensilvanya’yı ziyaret etti, Odatv, 31.12.2013. 1
35
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
Դատական գործ
ՑԶ
ՌԾՈՒ
ՌՕՈՒ
Ժանդար մերիա
Փոյրազքյոյ
–
17
–
–
Քաֆես
–
33
–
–
Ծովակալների դեմ մահափորձ
–
20
–
–
Ռազմական լրտեսություն – Ստամբուլ
2
41
–
–
Բալյոզ
102
156
43
63
Ռազմական լր տեսություն – Իզ միր
128
81
55
47
Ընդհանուր 232 348 98 110 Թուրք հոդվածագիր Մեթին Գուրջանն իր հերթին նշել է, որ վերջին 10 տարիները ՌԾՈՒ–ի հրամկազմի համար եղել են ծանր տարիներ. «Վերջին 10 տարում Թուրքիայի զինված ուժերին 2013 թ. հոկտեմբերի 9–ին Վճռաբեկ դա առնչվող դատական գործերով տարանը հաստատեց «Բալյոզի» գործով ան ցել է մոտ 3500 ռազ մա 237 զինվորականին ազատազրկման դա կան անձնակազմ` սպայակազ տապարտելը: Նրանցից 134–ը ծովային են, մի 1/10–րդ մասը, որի 50 %–ից որոնցից 99–ը՝ գործող ծովային: ավելին՝ 1857–ը, ծովայիններ են: ԳՇ նախկին (2008–2010 թթ.) պետ Իլքեր Բաշբուղի խոսքերով՝ «Բալյոզ» գործը միտված է եղել թուրքական նավատորմի թուլացմանն ու Սև և Միջերկրական ծո վերում ԹՀ ազդեցության նվա զեցմանը1: Ջորջ Ֆրիդմանի՝ «Առաջիկա 100 տա Այս ամենից բացի՝ վերջին րին» գրքում նշված է, որ ուժեղ նավատորմ մեկուկես տարում լուրջ քայ ստեղծելու համար շատ կարևոր են լավ ծո լեր են ձեռնարկվում նաև ԹՀ վակալներ աճեցնելը և նրանց կուտակած –ի զինված ուժերը, այդ թվում՝ փորձն օգտագործելը: Օրինակ՝ ֆրեգատ ՌԾՈՒ–ն գյուլենականներից ղեկավարելու համար նավապետ աճեցնելը մաքրելու («զուգահեռ մաք տևում է 15 տարի, սուզանավի հրամանա րում») ուղղությամբ, ինչը նույն տարի դեպքում՝ 20 տարի, իսկ ծովակալի պես որակական պլանում կա դեպքում՝ 25 տարի: րող է բացասաբար ազդել ՌԾՈՒ–ի վրա: Ընդգծվում է, որ տարի ներ առաջ ԹՀ ՌԾՈՒ–ի մի շարք երիտասարդ սպաներ ուղարկ 1
etin Gurcan, Türk Deniz Kuvvetleri: Sıkıntılı bir süreçten küresel vizyona, Al– M Monitor, 23.10.2014.
36
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
վել են ԱՄՆ` այդ երկրի ՌԾՈՒ–ին կից հիմնարկում ուսուցում ստանալու, և ընկել են Փենսիլվանիայում բնակվող իսլամական գործիչ Ֆեթհուլլահ Գյուլենի ազդեցության տակ: Այժմ նրանց թվում կան ծովակալի կոչմանը հասածներ, որոնք էլ հայտնվել են «մաքրման» տակ: Նուսրեթ Գյուների կարծիքով` ԹՀ ՌԾՈՒ–ն աշխարհում առաջատար տասնյակում է, և որ առանց ՌԾՈՒ–ի ԹՀ–ը չի կարող լինել տարածաշրջանային ուժ, և որ հենց այդ պատճառով էլ ԹՀ զորատեսակների թվում ամենաշատը թիրա խում հայտնվել է հենց ՌԾՈՒ–ն1: 2014 թ. մայիսի վերջին թուրքական մամուլը գրեց, որ «զու գահեռ կառույցը» ներթափանցել է ԹՀ պաշտպանական ար դյունաբերության սիրտը համարվող կառույցներ, ինչպիսիք են Aselsan–ը, TÜBİTAK–ը, TAİ–ն (Turkish Aerospace Industries), իրա կանացրել է գաղտնալսումներ ու խափանարար աշխատանքներ` կապված պաշտպանական ազգային նախագծերի հետ: Խոսքը այնպիսի նախագծերի մասին է, ինչպիսիք են ANKA ԱԹՍ–ը, ATAK ուղղաթիռը, Hürkuş ուսումնական ինքնաթիռը, մեծ հեռա հարության հրթիռային համակարգը, MILLGEM–ը, Altay տանկը, արբանյակներն ու ինքնաձիգը (2011 թ–ից ԹՀ–ում իրականաց վում է պաշտպանական ոլորտի ավելի քան 280 նախագիծ): ԹՀ–ն այդ նախագծերը կյանքի կոչելու վրա ծախսել է 100 մի լիարդ դոլար` օտար երկրներից և մասնավորապես Իսրայելից իր կախվածությունը նվազեցնելու համար: Սակայն «զուգահեռ կառույցը» իր գաղտնալսումներով օտար հատուկ ծառայություն ների համար մատչելի է դարձրել դրանց բովանդակությունն ու պատճառ է դարձել դրանց իրագործման հարցում միջազգային խոչընդոտների հարուցման: Դրանով իսկ «զուգահեռ կառույցը» ցանկանում է պահպանել ռազմական ոլորտում օտար երկրներից ԹՀ–ի կախվածությունը2: ՌԾՈՒ–ի հզորացումը մեծապես կախված է նաև ԹՀ–ի ֆինան սա–տնտեսական վիճակից ու երկրի ներսում իշխող «Արդարու թյուն ու զարգացում» կուսակցության (ԱԶԿ) հաղթարշավից, որը մեկնարկել է 2002 թ. աշնանից: Արտաքին քաղաքական: Իրենց ռազմական արտադրան քով հայտնի երկրների հետ ԹՀ–ի կողմից հարաբերությունները վատթարացնելը, ԹՀ–ի վարած արտաքին ագրեսիվ քաղաքա 1 2
Donanma komutanının paralel yapı iddiası, Haber7, 16.03.2014. İlhan Toprak, Dinlemeler milli projelere sabotaj, Yeni Şafak, 30.05.2014.
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
կանությունից օտար երկրների դժգոհությունները հանգեցնում են ԹՀ ՌԾՈՒ–ի արդիականացման նախագծերին օտար ընկե րությունների չմասնակցելուն, այդ նախագծերի իրագործումը ձգձգելուն, գործարքների խափանմանը: Օրինակ՝ Գերմանիան ներկայումս ձգձգում է ԹՀ–ի համար վերոնշյալ (214TN) սուզա նավերի կառուցումը. առաջին սուզանավը ԹՀ ՌԾՈՒ–ին պետք է հանձնվի 2015 թ., սակայն դրա կառուցումն անգամ չի էլ սկս վել: Դրա համար որպես պատճառ են նշվում տեխնիկական խն դիրները, սակայն որոշակի տվյալներով պատճառը Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելի դիրքորոշման մեջ է, ով դժգոհ է Իս րայելի հանդեպ ԹՀ–ի դիրքորոշումից: Վերջերս հայտնի դար ձավ, որ գերմանական հետախուզությունը տարիներ շարունակ լրտեսել է ԹՀ–ին, իսկ 2014 թ. սեպտեմբերի վերջին էլ գերմանա կան ԶԼՄ–ները ԹՀ–ին մեղադրեցին միջուկային զենք ստեղծե լու փորձերի մեջ: Թուրքական կողմն այժմ մտադիր է գերմանա կան ընկերությունից պահանջել 2 միլիոն եվրոյի փոխհատուցում՝ առաջին սուզանավի մատակարարումը սահմանված ժամկետում չիրագործելու համար1: Կարելի է հիշատակել նաև այն, որ 2010 թ. ապրիլի վերջին («Մավի Մարմարայի» միջադեպից առաջ) Իսրայելը հրաժարվեց Թուրքիային վաճառել Barak–8 զենիթա–հրթիռային համալիրը, որը նախատեսված է նաև ռազմանավերը հակառակորդի ինք նաթիռներից, ուղղաթիռներից, հականավային հրթիռներից, ղե կավարվող ռումբերից պաշտպանելու համար. (ռազմանավի վրա Barak–8–ի տեղակայումը գնահատվում է 24 միլիոն դոլար): «Մոս սադին» մոտ կանգնած Debka կայքն այն ժամանակ Իսրայելի այդ քայլը պատճառաբանել էր նրանով, որ Իսրայելը ԹՀ–ին սկսել է դիտարկել Իրանի ու Սիրիայի հետ միասին մի հարթակում և մտավախություն ունի, որ ԹՀ–ը Barak–8 հրթիռի տեխնոլոգիայով կկիսվի Իրանի հետ2: 2015 թ. հունվարի սկզբին հայտնի դարձավ, որ ԱՄՆ սենատը չի հաստատել Oliver Hazard Perry դասի երկու ֆրեգատի (USS Halyburton և USS Thach) հանձնումը ԹՀ–ին և միաժամանակ հաստատել է Մեքսիկային 2, իսկ Թայվանին` 4 ֆրեգատ հանձնե լը: Դրանով իսկ վերջակետ դրվեց 2012 թ. Կոնգրեսի դիտարկմա lmanya denizaltıların teslimindeki gecikme için Türkiye’ye tazminat ödeyecek, A Zaman, 11.02.2015. 2 İsrail’den Türkiye’ye füze reddi, Hürriyet, 28.04.2010. 1
37
38
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
նը ներկայացված օրինագծին, որը Ներկայացուցիչների պալատը հաստատել էր նույն թվականի դեկտեմբերի վերջին: Այն ժամա նակ, սակայն, հանրապետական սենատոր Մարկ Կիրկը վետո էր դրել օրինագծի վրա` կապված թուրք–իսրայելական հարաբերու թյունների վատթարացման հետ: Այն օրակարգում էր հայտնվել երկամյա քննարկումներից հետո, սակայն այս անգամ մերժման պատճառ է հանդիսացել հարևանների հանդեպ ԹՀ–ի ագրե սիվ պահվածքը: Դա մասնավորապես վերաբերում է Իսրայելի հանդեպ ԹՀ–ի թշնամական դիրքորոշմանը և Կիպրոսի ջրերում ամերիկյան ընկերությունների կողմից գազի որոնմամբ զբաղվե լուն՝ ԹՀ–ի խոչընդոտելուն1: Այստեղ պետք է նշել, որ ԱՄՆ–ն ու ԹՀ–ը լուրջ տարաձայնություններ ունեն նաև «Իսլամական պե տություն» արմատական խմբավորման դեմ պայքարի և Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադին տապալելու հարցերում: Աշխարհաքաղաքական: Աշխարհաքաղաքական վերջին իրա դարձությունները նույնպես կարող են բարդացնել ԹՀ ՌԾՈՒ–ի կյանքը: Դա մասնավորապես վերաբերում է Ռուսաստանին Ղրիմի անցմանն ու դրանից բխող նրա Սևծով յան նավատորմի մասշտաբային արդիականացմանն ու համալրմանը, Սիրիայի նախագահ Բաշար Ասադի վարչակարգի պահպանմանն ու դրա նից բխող Տարտուսում Ռուսաստանի ռազմածովային բազայի պահպանմանը: Ավելին, ներկայումս չի բացառվում, որ ԹՀ–ի հետ բարդ հարաբերությունների մեջ գտնվող Եգիպտոսում (Պորտ Սաիդ, Սուեզ) նույնպես կարող է ստեղծվել Ռուսաստանի ռազ մածովային բազա: 2008 թ. օգոստոսյան պատերազմից հետո հայտարարվել էր, թե Ռուսաստանը ռազմածովային բազա է կա ռուցելու Աբխազիայում: Վերջերս Ռուսաստանն ու Կիպրոսը ստո րագրեցին ռազմական համագործակցության մասին հուշագիր, որը ռուսական ռազմանավերին ու ինքնաթիռներին արտոնում է օգտվելու Կիպրոսի նավահանգիստներից ու օդանավակայաննե րից: 2013 թ. մարտից Ռուսաստանը մշտական հենքով պահում է Միջերկրածով յան նավատորմ, որը ներկա դրությամբ ունի 10 ռազմանավ: Ռուսաստանը ներկայումս պատրաստվում է Հու նաստանի հետ ստորագրելու ռազմական–ռազմավարական հա մագործակցության մասին մի շարք փաստաթղթեր, ինչպիսիք որ ստորագրվել են Եգիպտոսի հետ: Այդպիսով՝ ԹՀ–ը Սև և Միջերկ րական ծովերում գործնականում շրջապատվում է ռուսական ու 1
Tolga Tanış, ABD’den Türkiye’ye hibe gemi yok, Hürriyet, 28.04.2010.
1 2015 Հայկ Գաբրիելյա
39
ժեղացող նավատորմով: Հունաստանն իր հերթին պատրաստվում է առաջիկայում հա մատեղ զորավարժություններ անցկացնելու Կիպրոսի ու Իսրայե լի հետ: Խոսքն այն երկրների մասին է, որոնց դեմ էր ուղղված թուրքական վերոնշյալ «Բարբարոս» գործողությունը: Հունաս տանի պաշտպանության նա խարար Պանոս Կամենոսը Իսրայելը հրաժարվեց Թուրքիային վաճա հայտարարել է, որ զորավար ռել Barak–8 զենիթա–հրթիռային համա ժությունները միտված կլինեն լիրը, որը նախատեսված է նաև ռազմա Կիպրոսի կողմից Միջերկրա նավերը հակառակորդի ինքնաթիռներից, կան ծովի արևել յան հատվա ուղղաթիռներից, հականավային հրթիռնե ծում գազի որոնման ոլորտում րից, ղեկավարվող ռումբերից պաշտպանե թուրքական սադրանքներին լու համար: հակազդելուն: Ի դեպ, այդ զո րավարժություններին կարող է մասնակցել նաև Եգիպտոսը, որը նախագահի պաշտոնից Մոհամմեդ Մուրսիի պաշտոնանկությու նից (2013 թ.) հետո բավական վատ հարաբերությունների մեջ է ԹՀ–ի հետ: ԹՀ–ի իշխանությունները պլանավորել էին Մուրսիի նախագահության ժամանակ ռազմական սերտ համագործակ ցություն ծավալել Եգիպտոսի հետ, սակայն նրա պաշտոնանկու թյունը խափանեց այդ պլանները: Մուրսիի պաշտոնանկությունից մոտ մեկ ամիս անց Եգիպտոսը չեղ յալ հայտարարեց ԹՀ–ի հետ պլանավորված «Բարեկամական ծով» համատեղ ռազմածովային զորավարժությունները, ինչը նախատեսված էր անցկացնելու նույն թվականի հոկտեմբերի 21–28–ին։ Եգիպտոսին իր այդ քայ լը պայմանավորել էր երկու երկրների փոխհարաբերությունների սրացմամբ՝ ԹՀ–ին մեղադրելով իր ներքին գործերին ակնհայտո րեն միջամտելու մեջ: Ուշագրավ է, որ 2009 թ–ից սկսած՝ ԹՀ–ն ու Եգիպտոսը «Բարեկամական ծով» զորավարժությունները Մի ջերկրական ծովի արևել յան հատվածում անցկացրել են ամեն տարվա աշնանը: Հետևություններ: Երեք կողմից ծովերով շրջապատված ԹՀ–ը թեև այժմ ունի բավական ուժեղ ՌԾՈՒ, սակայն կանգ չի առնում ձեռք բերածով, ձեռնարկում է ՌԾՈՒ–ն համալրելու ու արդիակա նացնելու աննախադեպ խոշոր քայլեր, շարունակ առաջ է քաշում ու իրագործում աննախադեպ նախագծեր՝ նախևառաջ այդ ծովե րում իր անվտանգությունն ու ազդեցությունը մեծացնելու, ինչպես նաև դրանցից դուրս լայն գործունեություն ծավալելու համար:
40
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ԹՀ–ն ունի նաև բավական զարգացած նավաշինություն, գնա լով սկսում է յուրացնել ավելի բարդ և առանցքային նավերի կա ռուցման գործընթացները՝ օտար երկրներից ու ընկերություննե րից ունեցած իր կախվածությունը նվազեցնելու, իսկ հետագայում նաև դրանք արտահանելու համար: Դա տեղավորվում է երկրի զինված ուժերը սեփական ռազ մական արտադրանքով սպառազինելու (ԹՀ–ը պաշտպանական արդյունաբերության ոլորտում արդեն հասել է ինքնաապահով ման 54 %–ի) ու մինչև 2023 թ. ռազմական արտադրանքի ար տահանման ծավալով աշխարհի 10 առաջատար երկրների թվում տեղ զբաղեցնելու վերաբերյալ ԹՀ–ի պլանների համատեքս տում (2003–2013 թթ. ԹՀ–ում 5 անգամ աճել է ռազմական ար տադրանքի արտահանումը): ՌԾՈՒ–ի արդիականացումը, հզորացումն ու ակտիվացումը տեղավորվում են նաև ԹՀ–ի տարածաշրջանային ու գլոբալ աճող հավակնությունների համատեքստում, որոնցում կարևոր դեր է վերապահված ՌԾՈՒ–ին, որն ԹՀ–ը Սև և Միջերկրական ծովերում գործ իր հերթին 2023 թ. դրությամբ նականում շրջապատվում է ռուսական ու պետք է հանդիսանա աշխար ժեղացող նավատորմով: հի 10 ուժեղագույն ՌԾՈՒ–նե րից մե կը: ԹՀ ՌԾՈՒ–ն 21–րդ դարում սկսել է բավական ակտիվություն դրսևորել միջազգային ջրերում՝ հայտնվելով երկրի տարածքից հազարավոր մղոն հեռա վորության վրա, ինչն աննախադեպ է ԹՀ–ի պատմության մեջ, ինչպես նաև վերջին մոտ 500 տարվա կտրվածքով (Լեպանտոյի ծովամարտից հետո):
1 2015 Արմեն Ղազարյան
ԻԳՐԱՑԻՈՆ ԽՆԴՐԱՌՈՒԹՅԱՆ ԱՐԾԱՐԾՄԱՆ Մ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՀՀ ԿՈՒՍԱԿՑԱԿԱՆ ՔԱՐՈԶԱՐՇԱՎՈՒՄ. 2012 Թ. ԱԺ ՆԱԽԸՆՏՐԱԿԱՆ ՔԱ ՐՈԶԱՐՇԱՎԻ ՕՐԻՆԱԿՈՎ ԱՐՄԵՆ ՂԱԶԱՐՅԱՆ Ներածություն Քաղաքական դիսկուրսի շրջանակներում միգրացիոն թեմա տիկայի դրսևորման տեսական և գործնական իմաստավորումը գիտական մտքի ուսումնասիրության առարկա է դարձել 20–րդ դարի երկրորդ կեսից: Դա պայմանավորված է մի քանի հանգա մանքներով: Նախ միգրացիան բազմաթիվ պետությունների քա ղաքական օրակարգերի մաս է դարձել հենց այդ շրջանում, ինչն էլ իր հերթին բացատրվում էր գլոբալիզացիոն և ինտեգրացիոն գործընթացների տարածմամբ ամբողջ աշխարհում և, մասնավո րապես, եվրոպական մայրցամաքում1: Բացի այդ՝ քաղաքական դիսկուրսն էական դեր է խաղում այս կամ այն հարցի անվտան գայնացման գործում, ուստի ազդում է պետության ազգային ան վտանգության օրակարգի ձևավորման գործընթացի վրա: Մասնագիտական գրականության մեջ հաճախ որպես քաղա քական դիսկուրսի սահմանման առաջնային բաղադրիչ օգտա գործվում է քաղաքական գործիչների կողմից «արտադրված» քա ղաքական տեքստը: Սրանով պայմանավորված՝ դիսկուրսի վեր լուծությունը շատ դեպքերում վերածվում է քաղաքական տեքստի վերլուծության: Սակայն քաղաքական գործիչները քաղաքական գործընթացների միակ մասնակիցները չեն. այստեղ կարևոր դեր են խաղում նաև այս տեքստերի «ընդունողները» կամ «սպառողնե րը»: Հարցի պարզաբանման համար կարևոր է դիսկուրսի «քա ղաքական» որակումը, ինչը հիմնականում պայմանավորված է այն համատեքստով, որում վերջինս կիրառվում է2: Այս հոդվածի շրջանակներում ներկայացվում են միգրացիոն խնդրառությանն առնչվող Հայաստանում ձևավորված քաղաքա կան դիսկուրսի առանձնահատկությունները: Դրա ձևավորման ե՛ս Castles, Stephen, Mark J. Miller, and Giuseppe Ammendola. “The Age of Տ Migration: International Population Movements in the Modern World”: New York: The Guilford Press, (2005): pp. 537–542. 2 Տե՛ս Van Dijk, Teun A. “What is political discourse analysis.” Belgian journal of linguistics 11, no. 1 (1997): pp. 11–52: 1
41
42
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
վրա իրենց վճռական ազդեցությունն ունեն քաղաքական կու սակցությունները: Վերջիններս իրենց կուսակցական–նախընտ րական ծրագրերում այս կամ այն չափով անդրադառնում են միգրացիոն խնդրառությանը, իսկ կուսակցությունների ներկայա ցուցիչները` որպես հանրային–քաղաքական դիսկուրսի ակտիվ մասնակիցներ, իրենց կուսակցական ծրագրերի հիմնադրույթնե րը զարգացնում և ընդլայնում կամ ծավալում են հանրային–քա ղաքական բանավեճում: Հոդվածի շրջանակներում ուսումնասիրվել են 2012 թ. մայիսի 6–ի ընտրությունների արդյունքում Հայաստանի Ազգային ժողո վում պատգամավորական տեղեր զբաղեցրած հինգ կուսակցու թյունների և մեկ դաշինքի1 նախընտրական ծրագրերն ու որոշ դեպքերում նաև կուսակցությունների ղեկավարների ելույթները, քանի որ վերջիններս շատ դեպքերում առավել մեծ ազդեցություն են ունենում դիսկուրսի ձևավորման վրա, քան կուսակցությունները՝ որպես առանձին վերցրած ինստիտուտներ: Ուսումնասիրվել են 7 ծրագիր (4–րդ գումարման Աժ–ում ներկայացված կուսակցու թյունների ծրագրերը և ՀՅԴ–ի ներկայացրած արտագաղթի դեմ պայքարի ծրագիրը) և քաղաքական լիդերների 5 ելույթ: Տեքս տերը հետազոտվել են բովանդակային դիսկուրս վերլուծության քանակական և որակական ենթատեսակների միջոցով: Կուսակ ցությունների ծրագրերում և դրանց առաջնորդների ելույթներից դուրս են բերվել չորս բանալի բառեր` «միգրացիա», «արտա գաղթ», «ներգաղթ» և «սփյուռք», և ուսումնասիրվել դրանց գոր ծառնական և սիմվոլիկ կապերը քաղաքականության այլ ուղղու թյունների հետ:
Վերլուծություն ՀՀԿ այաստանի հանրապետական կուսակցության, ինչպես Հ նաև Սերժ Սարգսյանի 2013 թ. նախընտրական ծրագրերում որևէ անդրադարձ չկա միգրացիայի խնդրին: Ավելին, դիտարկ ված չորս բանալի բառերից միայն երկու անգամ կիրառվում է «սփյուռքը»: Երկու դեպքում էլ սփյուռքի կապը միգրացիոն գոր 1
ե՛ս 6 մայիս, 2012 ԱԺ համամասնական ընտրություններ, ՀՀ կենտրոնական Տ ընտրական հանձնաժողովի պաշտոնական կայք, http://www.elections.am/ proportional/, վերջին դիտում՝ 30.12.2014:
1 2015 Արմեն Ղազարյան
ծընթացների հետ արտացոլվում է ռեէմիգրացիայի համատեքս տում: Սփյուռքի և ռեէմիգրացիայի խնդրառությունը շեշտադր վում է ՀՀԿ–ի հիմնարար արժեքային–ծրագրային դրույթներում: Դրանցում մասնավորապես նշվում է, որ «պետությունը պետք է բարենպաստ պայմաններ ստեղծի սփյուռքահայության ներուժի համախմբման համար` ի նպաստ Հայոց պետության հզորացման և Սփյուռքի արժանապատիվ գոյատևման՝ հիմնական նպատակ ունենալով սփյուռքահայության վերադարձը հայրենիք1: Սփյուռ քահայության վերադարձի այս գաղափարը կուսակցության ռազ մավարական–հեռահար նպատակն է, սակայն կուսակցությունը միաժամանակ որևէ կերպ անդրադարձ չի կատարում ներկայում Հայաստանում ընթացող էմիգրացիոն գործընթացներին ո՛չ նա խագահական ընտրություններում իր թեկնածուի ծրագրի շրջա նակներում, ո՛չ էլ սեփական ծրագրում: Իհարկե, նախընտրական քարոզարշավի ժամանակ Սերժ Սարգսյանը չխուսափեց արտա գաղթի խնդրառությանն անդրադառնալուն` այն դիտարկելով որ պես բացասական երևույթ, որի դեմ անհրաժեշտ է պայքարել2: Սփյուռքահայերի վերադարձի շեշտադրումը վկայում է միգրացի ոն խնդրառությունը որպես երկրի ներքին զարգացման մեխա նիզմ օգտագործելու նպատակադրության մասին: Միաժամանակ հարկ է նշել, որ միայն դրա ռազմավարական նպատակի մատ նանշումը բավարար պայման չէ խնդրին առերեսվելու համար. հարկ կլիներ մշակելու վերադարձի պայմանների ապահովման և դրա հետևանքների վերաբերյալ հստակ ծրագիր: Սակայն, այնո ւամենայնիվ, ինչպես կուսակցության ծրագրում, այնպես էլ Սերժ Սարգսյանի նախընտրական ծրագրում չկա միգրացիայի վերա բերյալ մշակված հստակ քաղաքականություն, ինչը վկայում է դեռևս միգրացիան որպես երկրորդական խնդիր դիտարկելու միտումի մասին ինչպես քաղաքական գործիչների, այնպես էլ կուսակցու թյունների մոտ: Միաժամանակ հարկ է նշել, որ Սերժ Սարգսյանը միգրացիոն խնդրառությանն անդրադարձ է կատարել ոչ միայն որպես կուսակցության, այլև երկրի նախագահ: Այս համատեքս տում նախագահը որոշ դեպքերում ընդունում է միգրացիայի և անվտանգության խնդրառությունների միջև առկա կապը, սա կայն նա խընտ րում է շեշ տադ րել ոչ թե դա, այլ հիմ նա կա նում՝ ե՛ս Հայաստանի հանրապետական կուսակցության ծրագիր, «Մեր արժեքներն Տ են», http://hhk.am/hy/program/ վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 2 Տե՛ս Սերժ Սարգսյանի ելույթը Արտաշատ քաղաքում, 04.02.2013, http://hhk.am/ hy/speeches/item/2013/02/04/yeluyt/, վերջին դիտում՝ 27.12.2014: 1
43
44
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
միգրացիայի և երկրում առկա սոցիալ–տնտեսական իրավիճա կը, ինչպես նաև արդարադատության ու բարոյահոգեբանական մթնոլորտի հետ կապերը: Այստեղ էլ դրսևորվում են գործառնա կան (սոցիալ–տնտեսական իրավիճակի հետ կապվածությունը շեշտելիս) և սիմվոլիկ–խորհրդանշական (արդարադատության ու բարոյահոգեբանական մթնոլորտի հետ կապվածությունը շեշ տելիս)1:
ԲՀԿ 2012 թ. խորհրդարանական ընտրություններից հետո ՀՀ Ազ գային ժողովում մեծությամբ Ուսումնասիրվել են 2012 թ. մայիսի 6–ի երկրորդ կուսակցությունը ընտրությունների արդյունքում Հայաստա «Բարգավաճ Հայաստանն» է: նի Ազգային ժողովում պատգամավորա Կուսակցությունն իր ծրագ կան տեղեր զբաղեցրած հինգ կուսակցու րային դրույթներում որոշակի թյունների և մեկ դաշինքի նախընտրական անդրադարձ կատարում է միգ ծրագրերն ու որոշ դեպքերում նաև կուսակ րացիային առնչվող քաղաքա ցությունների ղեկավարների ելույթները: կանությունների ոլորտներին, սակայն, ինչպես մնացած բոլոր խորհրդարանական կուսակ ցությունները, չունի հստակ մշակված միգրացիոն քաղաքակա նություն: Միգրացիային անդրադարձներն առավել սպորատիկ բնույթ են կրում և հիմնականում արտահայտվում են կուսակ ցության ներկայացուցիչների բանավոր ելույթներում, այդ պատ ճառով էլ որպես ուսումնասիրության նյութ դիտարկվել են կու սակցության ծրագրի այն դրույթները, որոնք այս կամ այն կերպ առնչվում են միգրացիոն քաղաքականությանը, ինչպես նաև կուսակցության նախկին նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի այն ելույթները, որոնցում նա անդրադարձ է կատարում միգրացիոն խնդրառությանը: ԲՀԿ ծրագիրն անդրադառնում է միգրացիային առնչվող երկու քաղաքականության ուղղություններին, այն է` ժողովրդագրական 1
ե՛ս, օրինակ՝ նախագահ Սերժ Սարգսյանը պատասխանել է Երկրապահ Տ կամավորական միության 10–րդ համագումարի մասնակիցների հարցերին, 15.02.2014, http://www.president.am/hy/press–release/item/2014/02/15/President– Serzh–Sargsyan–answered–the–questions/, վերջին դիտում՝ 28.12.2014: // Նախագահ Սերժ Սարգսյանի զրույցը «Բազե–2014»–ի երիտասարդ լրագրողների ջոկատի անդամների հետ, 23.08.2014, http://www.president.am/ hy/interviews–and–press–conferences/item/2014/08/23/President–Serzh–Sargsyan– interview–Baze–2014/, վերջին դիտում՝ 29.12.2014:
1 2015 Արմեն Ղազարյան
45
քաղաքականությանը և սփյուռքի նկատմամբ քաղաքականությա նը: Հետաքրքրական է այն հանգամանքը, որ ժողովրդագրական քաղաքականության մասին դրույթը 2011 թ. նոր խմբագրության ենթարկված կուսակցության ծրագրում (ծրագիրը հաստատվել է կուսակցության երրորդ արտահերթ համագումարում 2007 թ. փետրվարի 15–ին) ընդգրկված է «Պաշտպանության և ազգային անվտանգության ռազմավարություն» ենթագլխում: Ըստ կուսակցու թյան ծրագրի` ժողովրդագրական գործընթացների կարգավորումը «ՀՀ պաշտպանության և ազ գային անվտանգության ապա Հայաստանի հանրապետական կուսակ հովման ոլորտի հիմնական խն ցության, ինչպես նաև Սերժ Սարգսյանի դիրներից1: Այսպիսով՝ ժողովր 2013 թ. նախընտրական ծրագրերում որևէ անդրադարձ չկա միգրացիայի խնդրին: դագրական խնդիրների լուծումը պատճառական և սուբյեկտիվ կապի մեջ է դրվում անվտանգության խնդիրների հետ, այսինքն` մեկի խնդրի կարգավորումը բերելու է մյուսի կարգավորմանը: Ժողովրդագրական խնդիրների առնչու թյուններն անվտանգության խնդիրների հետ բավականին բնորոշ են հայաստանյան քաղաքական դիսկուրսին և առկա են գրեթե բո լոր խորհրդարանական կուսակցությունների ծրագրերում, ինչպես նաև բավականին հաճախ են նկատվում տարբեր խմբակցություն ներ ներկայացնող պատգամա վորների ելույթներում: Միաժա «Պետությունը պետք է բարենպաստ պայ մանակ նկատելի է, որ միգրացի մաններ ստեղծի սփյուռքահայության նե այի անվտանգայնացման գոր րուժի համախմբման համար` ի նպաստ ծընթացն առանձին կուսակցու Հայոց պետության հզորացման և Սփյուռ թյունների կողմից ձևավորվող քի արժանապատիվ գոյատևման՝ հիմնա դիսկուրսներում բավականին կան նպատակ ունենալով սփյուռքահայու նոր երևույթ է: Մինչդեռ կուսակ թյան վերադարձը հայրենիք; ցության նախկին ղեկավար Գա գիկ Ծառուկյանն իր ելույթներում արդեն ուղղակիորեն մատնանշում է միգրացիոն գործընթացները, սակայն ինչպես Սերժ Սարգսյանը այդ երևույթների բնութագրման համար օգտագործում է առավել լայնորեն տարածված «արտագաղթ» եզրույթը: «Վերջին տարինե րին Հայաստանի տնտեսությունը հասցվել է կաթվածահար վիճա կի: Որպես հետևանք՝ մենք այսօր ունենք աղքատության ահռելի
1
ե՛ս «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության ծրագիր, Երևան, 2007, http:// Տ www.bhk.am/index.php?al=Charter, վերջին դիտում՝ 31.12.2014:
46
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
մակարդակ և արտագաղթի վտանգավոր ցուցանիշներ»1,— Ազա տության հրապարակում հրավիրված ոչ իշխանական ուժերի հան րահավաքում հայտարարում էր ԲՀԿ նախագահը: Այս դեպքում Գա գիկ Ծառուկյանն առավել առարկայական–գործառնական կապերի մեջ է դնում միգրացիոն գործըն Սերժ Սարգսյանի նախընտրական թացները և երկրում առկա սոցի ծրագրում չկա միգրացիայի վերաբերյալ ալ–տնտեսական իրավիճակը: մշակված հստակ քաղաքականություն, Առկա են նաև պատճառական ինչը վկայում է դեռևս միգրացիան որպես կապեր, ինչպես, օրինակ, այն երկրորդական խնդիր դիտարկելու միտու հանգամանքը, որ արտագաղ մի մասին; թը դիտարկվում է որպես երկրի տնտեսության վատթար վիճակի հետևանք: Միաժամանակ բաց են մնում խնդրի լուծման վերաբերյալ քաղաքականության մշակման անհրաժեշտության գիտակցումը, ինչը, թերևս, պայմանավորված է այն հանգամանքով, որ ելույթը նախատեսված է հանրահավաքի համար, այսինքն` առավել զգացմունքային և միանշանակ պետք է լինի: Այստեղ ակնհայտորեն երևում է նաև հակադրությունը Սերժ Սարգսյանի այն պնդման հետ, որ արտագաղթն ահագնացող բնույ թի չէ2: Միգրացիոն խնդրառությանն առնչվող երկրորդ թեմատիկան ԲՀԿ ծրագրում առնչվում է սփյուռքի վերաբերյալ քաղաքականու թյանը: «Սփյուռքի կուտակած քաղաքական, մտավոր, նյութա կան ներուժը, ներդրումային և ԲՀԿ–ն, ինչպես մնացած բոլոր խորհրդա մասնագիտական հնարավո րանական կուսակցությունները, չունի րություններն առավելագույնս հստակ մշակված միգրացիոն քաղաքակա ի սպաս դնել Հայաստանի նություն: Հանրապետության և Արցա խի զարգացմանը»3,— նշվում է կուսակցության ծրագրում: Կուսակցությունը կարևորում է նաև սփյուռքում ինքնության պահպանման խնդիրները` համարելով, որ «Հայաստան – Սփյուռք հարաբերությունների հիմքում պետք է դրվի այն գաղափարը, որ համահայկական հոգևոր–մշակու ե՛ս ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի ելույթը, 24.10.2014, http://www.bhk.am/ Տ index.php?al=news&id=1500&act=more, վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 2 Տե՛ս նախագահ Սերժ Սարգսյանի զրույցը «Բազե–2014»–ի երիտասարդ լրագրողների ջոկատի անդամների հետ, 23.08.2014, http://www.president.am/ hy/interviews–and–press–conferences/item/2014/08/23/President–Serzh–Sargsyan– interview–Baze–2014/, վերջին դիտում՝ 29.12.2014: 3 Տե՛ս «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության ծրագիր, Երևան, 2007, http:// www.bhk.am/index.php?al=Charter, վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 1
1 2015 Արմեն Ղազարյան
թային կենտրոնը Հայաստանի Հանրապետությունն է, որը պետք է ստանձնի Մայր հայրենիքի շուրջը հայության միավորման առա ջատարի և ազգապահպանության երաշխավորի դերակատա րությունը»1: Նույնական մոտեցումներ արտահայտված էին նաև Գագիկ Ծառուկյանի ելույթներում: Մասնավորապես 2014 թ. հոկ տեմբերի 24–ի իր ելույթում ԲՀԿ նախագահը նշում էր. «Սփյուռքի քաղաքական և տնտեսական հսկայական ներուժը պետք է վեր ջապես օգտագործվի մեր երկրում»2: Այնուհետև նա կոչ էր անում սփյուռքի համայնքների ղեկավարներին մշակելու աշխատան քային միասնական մեխանիզմներ նշված նպատակներին հաս նելու համար3: Թե՛ կուսակցության ծրագրում, թե՛ Գագիկ Ծառուկյանի ելույ թում նկատելի են տնտեսության զարգացման և սփյուռքի քաղա քականության գործառնական և պատճառական կապերը, սա կայն դրանք ևս հիմնականում դեկլարատիվ, հռետորաբանական բնույթի են, ինչպես ՀՀԿ–ի պարագայում: Երկու կուսակցություն ների ծրագրերում էլ առկա է սփյուռքին վերաբերող քաղաքակա նության մշակվածության և վերջինիս ծրագրայնության պակաս: ԲՀԿ–ի ծրագրում նկատելի են նաև սփյուռքի քաղաքականության առնչությամբ սիմվոլիկ կապերը, որոնք մասնավորապես առնչ վում են ինքնության պահպանման, հայոց լեզվի և պատմության ուսումնասիրության և այլ խնդիրների: Այսպիսով՝ ԲՀԿ–ի կողմից ձևավորվող միգրացիոն դիսկուրսը մեծ մասամբ հիմնվում է միգ րացիա–տնտեսություն գործառնական կապերի վրա, սակայն մի աժամանակ կիրառվում է նաև սիմվոլիկ արժեքների առարկայա ցում (արտիկուլացիա) սփյուռքի քաղաքականության համատեքս տում:
ՀԱԿ 5–րդ գումարման Ազգային ժողովում ներկայացված մեծու թյամբ հաջորդ քաղաքական միավորը «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցությունների դաշինքն է: ՀԱԿ–ի կողմից ձևավորվող դիս կուրսն ուղղակիորեն փորձում է անվտանգայնացնել միգրացիոն խնդրառությունը դեռևս առնվազն դիսկուրսիվ մակարդակում, Տե՛ս նույն տեղում: Տե՛ս ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի ելույթը, 24.10.2014, http://www.bhk.am/ index.php?al=news&id=1500&act=more, վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 3 Տե՛ս նույն տեղում: 1
2
47
48
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ինչը թերևս հասկանալի է, քանի որ ինստիտուցիոնալ մակար դակում անվտանգայնացման համար դաշինքը չունի համապա տասխան լծակներ: Այժմ դիտարկենք ՀԱԿ–ի ծրագիրը և ՀԱԿ առաջնորդ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ելույթներից մեկը, որում նա առավել լայն անդրադարձ է Միաժամանակ բաց են մնում խնդրի լուծ կատարում միգրացիոն խնդ ման վերաբերյալ քաղաքականության րառությանը: մշակման անհրաժեշտության գիտակցումը; Լևոն Տեր–Պետրոսյանի պարագայում դիսկուրսիվ պրակտիկայի նշանակությունն ավելի է կարևորվում, քանի որ նա, նույնիսկ չտիրապետելով պետա կան–կառավարչական լծակների, ՀՀ առաջին նախագահ լինելու քաղաքական–հասարակական կարգավիճակի շնորհիվ բավա կանին մեծ ազդեցություն ունի դիսկուրսի ձևավորման հարցում, մասնավորապես ընդդիմադիր շրջանակներում: Մեր կողմից առանձնացրած չորս եզրույթներից ՀԱԿ–ի ծրագրում կիրառվում են «արտագաղթ» և «սփյուռք» եզրերը: Սփյուռքին վերաբերող «Սփյուռքի կուտակած քաղաքական, մտա քաղաքականության մասին վոր, նյութական ներուժը, ներդրումային և դրույթ ն ե ր ը ՀԱԿ – ի ծրագ րում մասնագիտական հնարավորություններն ներառված են արտաքին քա առավելագույնս ի սպաս դնել Հայաստանի ղաքականության ենթաբաժնի Հանրապետության և Արցախի զարգաց մեջ: «Հայաստանի խնդիրն է մանը»: նպաստել սփյուռքի կրթական, հոգևոր և մշակութային հաստատությունների ամրապնդմանը, միջհամայնքային կապերի սերտացմանը և ակտիվ համագոր ծակցությանը՝ միաժամանակ խուսափելով միջամտել ներհա մայնքային հարաբերություններին: Հայաստանը պետք է արա գորեն արձագանքի որևէ երկրի հայ համայնքի նկատմամբ այ լատյացության և այլ կարգի սպառնալիքների, իրավունքների սահմանափակումների դրսևորումներին, խրախուսի հայրենա դարձությունը, տնտեսական ու սոցիալական պայմաններ ստեղ ծի հայրենիք վերադարձող հայերի համար»1,— նշված է ՀԱԿ–ի ծրագրում: Ծրագրի այս հատվածում միգրացիային առնչվող եր կու հիմնական հղում կա. առաջինը հայրենադաձության կամ ռե էմիգրացիայի խրախուսումն է, իսկ երկրորդը վերադարձողների համար բարենպաստ սոցիալ–տնտեսական պայմանների ստեղ 1
ե՛ս «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցության ծրագիր, 13.04.2013, http://www. Տ anc.am/?page_id=1024 , վերջին դիտում՝ 31.12.2014:
1 2015 Արմեն Ղազարյան
ծումն է: Առաջին դեպքում գործ ունենք զուտ ծրագրային նպա տակի հետ, իսկ երկրորդ դեպքում՝ գործիքի, միջոցի, որի կիրառ մամբ պետք է հասնել նպատակին: Եթե այս դրույթը դիտարկվի միգրացիայի ուսումնասիրության դասական տեսություններից «վանող–ձգող» մոդելի շրջանակներում, ապա կարելի է ասել, որ ՀԱԿ–ն առաջարկում է ձևավորել «ձգող» գործոններ ներգաղթը խթանելու համար: Այս մոտեցման մեջ բավականին հստակորեն ուրվագծվում է երկրի ներսում սոցիալ–տնտեսական իրավիճակի և դեպի Հայաստան ուղղվելիք միգրացիոն հոսքերի գործառնա կան–պատճառական կապը: «Արտագաղթ» եզրույթը ՀԱԿ–ի ծրագրում օգտագործվում է երկու անգամ: Ներքին քաղաքականության ոլորտում առաջնա հերթությունների թվարկումից հետո ծրագրում նշվում է. «Արտա գաղթի հետևանքով Հայաստանի ազգային անվտանգությանն սպառնացող ժողովրդագրական վիճակը բարելավվելու նպա տակով մշակել համալիր միջոցառումներ, այդ թվում՝ ձևավորել հատուկ ենթակառուցվածք, որը կնպաստի քաղաքացու վերար տադրողական առողջության ապահովմանը, հնարավորություն կտա կտրուկ ավելացնելու երեխաների ծննդյան և խնամքի հա մար հատկացվող ֆինանսական և այլ օժանդակություն»1։ Խորհր դարանական քաղաքական կուսակցությունների ծրագրերում սա միակ դեպքն է, երբ միգրացիան՝ տվյալ դեպքում արտագաղթը, ներկայացվում է որպես ազգային անվտանգության խնդիր: ՀԱԿ–ի ծրագիրը եզակի է նաև այն առումով, որ բացի դեկլարատիվ պնդումներից՝ առաջարկում է ստեղծել կոնկրետ մարմին, որը կզբաղվի տվյալ խնդրով` մատնանշելով «վանող» գործոնների նվազեցման և «ձգող» գործոնների ավելացման և այդ նպատա կով կոնկրետ ենթակառուցվածքի ձևավորման անհրաժեշտու թյունը: Պետք է հաշվի առնել, սակայն, որ ՀԱԿ–ի կողմից խնդրի անվտանգայնացումը կարող է հետապնդել նաև հստակ քաղա քական նպատակներ: Որպես առավել արմատական ընդդիմա դիր քաղաքական ուժ` ՀԱԿ–ը փորձում է միգրացիոն խնդրառու թյունն առավել սուր քաղաքական համատեքստում ներկայացնել: Դրա մասին են վկայում նաև արտագաղթի վերաբերյալ Սերժ Սարգսյանի և Լևոն Տեր–Պետրոսյանի գնահատականների խիստ հակադրությունը, որը դրսևորվում է նաև դիսկուրսիվ պրակտի կաների մակարդակում: Եթե Սերժ Սարգսյանը չի համաձայնում 1
Տե՛ս նույն տեղում:
49
50
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
«Հայաստանի խնդիրն է նպաստել սփյուռ քի կրթական, հոգևոր և մշակութային հաստատությունների
ամրապնդմանը,
միջհամայնքային կապերի սերտացմանը և ակտիվ համագործակցությանը՝ միա ժամանակ խուսափելով միջամտել ներհա մայնքային հարաբերություններին:
կիրառել «ահագնացող» բնո րոշիչը արտագաղթի համար1, ապա Լևոն Տեր–Պետրոսյանը հենց այդ բնո րո շիչն է կի րա ռում` նույնիսկ առավել սրելով խնդիրն ու այն ձևակերպե լով որպես «ազգային աղետի
վտանգ» պարունակող2: Միգրացիոն խնդրառությունը՝ որպես քաղաքական առաջնա հերթությունների դիտարկում, ուղղակիորեն արտացոլված է նաև ՀԱԿ–ի ծրագրում, որի նախաբանում նշվում է. «Աղետաբեր ներքին քաղաքականության առարկայական արդյունքն ու չափանիշը խա ղաղ պայմաններում կայուն աճող արտագաղթն է, ինչը ժողովրդագ րական խնդիրը երկրի ազգային անվտանգության համար դարձ նում է թիվ մեկ սպառնալիքը»3։ Այստեղ ազգային անվտանգությու նը միգրացիայի հետ առնչվում է միջնորդավորված կապով: Նախ` ընդգծվում է միգրացիայի ազդեցությունը երկրի ժողովրդագրական իրավիճակի վրա, իսկ այնուհետև ժողովրդագրության ազդեցությու նը ազգային անվտանգության վրա: Միաժամանակ ՀԱԿ–ի պարա գայում միգրացիոն խնդրառությունը թե՛ ինստիտուցիոնալ մակար դակում (ՀԱԿ–ի ծրագրում), թե՛ «Հայաստանի խնդիրն է նպաստել սփյուռ դիսկուրսիվ մակարդակում (ՀԱԿ քի կրթական, հոգևոր և մշակութային առաջնորդի և դաշինքի առան հաստատությունների ամրապնդմանը, ձին ներկայացուցիչների ելույթ միջհամայնքային կապերի սերտացմանը ներում) ուղղակիորեն առնչվում և ակտիվ համագործակցությանը՝ միա է անվտանգության խնդիրների ժամանակ խուսափելով միջամտել ներհա հետ և բարձ րաց ված է քա ղա մայնքային հարաբերություններին: քական օրակարգի առաջնային խնդիրների շարքում: Այնուամենայնիվ, դեռևս չենք կարող ասել, որ խնդիրն անվտանգայնացվել է, քանի որ բաց է մնում հանրության կողմից խնդրի անվտանգայնացման հարցը: Այս խնդիրը բաց է ոչ միայն պրակտիկ մակարդակում, այլ նաև տեսական մակարդակում, քանի որ հենց անվտանգայնացման տեսության շրջանակներում ե՛ս նախագահ Սերժ Սարգսյանի զրույցը «Բազե–2014»–ի երիտասարդ Տ լրագրողների ջոկատի անդամների հետ, 23.08.2014, http://www.president.am/ hy/interviews–and–press–conferences/item/2014/08/23/President–Serzh–Sargsyan– interview–Baze–2014/, վերջին դիտում՝ 29.12.2014: 2 Տե՛ս Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ելույթը 2012 թ. մարտի 1–ի հանրահավաքում, http:// www.a1plus.am/56153.html, վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 3 Տե՛ս նույն տեղում: 1
1 2015 Արմեն Ղազարյան
51
դեռևս չկան տեսական մշակումներ այն մասին, թե որ պարագայում է խնդիրը համարվում անվտանգայնացված. հենց այդ պատճառով էլ կիրառում ենք առավել լայն տարածում ունեցող «նշանակալի լսա րանի կողմից» անվտանգայնացված լինելու Բուզանի ձևակերպու մը1, որը, թերևս, հետագա տեսական մշակման կարիք ունի: Հիշարժան են նաև արտագաղթի պատճառականության առն չությամբ Տեր–Պետրոսյանի գնահատականները: Հիմնական պատճառը, ըստ նրա, «ժողովրդի ծայրաստիճան ծանր սոցի ալական վիճակն է», որն էլ իր հերթին հետևանք է այլ վճռորոշ պատճառների, որոնք առաջին նախագահը բաժանում է օբյեկ տիվ և սուբյեկտիվ պատճառների. օբյեկտիվ–առարկայական պատճառների թվում են հայ–թուրքական հարաբերությունների և Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի չկարգավորված լինելը և որպես դրանց հետևանք՝ Հայաստանի տրանսպորտային շրջափակումը, իսկ սուբյեկտիվ–ենթակայական պատճառների թվում են «պե տական մասշտաբի սանձարձակ կոռուպցիան, օրինականության բացակայությունը և ժողովրդավարության ու մարդու իրավունք ների ոտնահարումը»2: Լևոն Տեր–Պետրոսյանի Խորհրդարանական քաղաքական կու ելույթներում նկատելի է արտա սակցությունների ծրագրերում սա միակ գաղթին առնչվող դիսկուրսի դեպքն է, երբ միգրացիան՝ տվյալ դեպքում ռացիոնալացման ձգտում, սա արտագաղթը, ներկայացվում է որպես ազ կայն միևնույն ժամանակ առ գային անվտանգության խնդիր: կա են բավականին զգայական գնահատականները, ինչպես, օրինակ՝ «ազգային աղետ» և նմա նատիպ եզրաբանության կիրառությունը, որը, սակայն, կարող է բացատրվել այն հանգամանքով, որ նշված ելույթը նախատես ված է եղել հանրահավաքի, այլ ոչ մասնագիտական քննարկում ների համար:
ՀՅԴ Խորհրդարանական հաջորդ կուսակցությունը, որի ձևավորած միգրացիոն դիսկուրսը դիտարկել ենք, Հայ հեղափոխական դաշ նակցությունն է (ՀՅԴ): Ինչպես այլ կուսակցությունների դեպքում, ե՛ս Buzan, Barry, Ole Wæver, and Jaap De Wilde, “Security: a new framework for Տ analysis”. Lynne Rienner Publishers, (1998) p. 251: 2 Տե՛ս Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ելույթը 2012 թ. մարտի 1–ի հանրահավաքում, http:// www.a1plus.am/56153.html, վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 1
52
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ՀՅԴ ծրագրում և դիտարկել ենք միգրացիային առնչվող խնդրա ռության առկայությունը, դրա մասնավորեցման ձևերը և կապերը ծրագրում ներկայացված այլ երևույթների հետ: Բացի այդ՝ ուսում նասիրվել է Դաշնակցության մշակած «Մենք ապրելու ենք մեր երկրում» ծրագիրը1, որը Հայաստանից արտագաղթի կասեցման ծրագիր է: Այն իր բնույթով եզակի է, քանի որ որևէ այլ քաղա քական կուսակցություն չի հրապարակել մշակած նման ծրագիր` առանձին դրույթներով և կոնկրետ քայլերով: Հատկանշական է, որ կուսակցությունը 2012 թ. խորհրդարանական ընտրություննե րի ժամանակ ներկայացրած իր ծրագրում չի ներառում միգրացի ոն խնդրառությունը, իսկ միգրացիային առնչվող քաղաքականու թյան ոլորտներից հիմնական շեշտադրում է ժողովրդագրական քաղաքականությունը` ընդգծե լով ժողովրդագրական ակտիվ Եթե Սերժ Սարգսյանը չի համաձայնում քաղաքականության անհրա կիրառել «ահագնացող» բնորոշիչը ար տագաղթի համար, ապա Լևոն Տեր–Պետ ժեշտությունը` ուղղված ծնելի րոսյանը հենց այդ բնորոշիչն է կիրառում` ության մակարդակի բարձրաց նույնիսկ առավել սրելով խնդիրն ու այն մանը, մահացության մակար ձևակերպելով որպես «ազգային աղետի դակի նվազեցմանը, կյանքի վտանգ» պարունակող: տևողության ավելացմանը, ար տագաղթի կասեցմանն ու ներ գաղթի խրախուսմանը2: Արտագաղթի դեմ պայքարի Դաշնակցության ծրագիրը բաղ կացած է ծրագրի հիմնադրույթներն արտահայտող հռչակագրից, իրավիճակի նկարագրությունից, նպատակից, գործողություննե րից և ծրագրի կատարման կազմակերպման համար անհրաժեշտ քայլերից3: Ընտրված եզրույթներից «միգրացիան» ծրագրում կիրառվում է 4 անգամ, 22 անգամ կիրառվում է «արտագաղ թը», 6 անգամ՝ «ներգաղթ», 7 անգամ՝ «սփյուռք» եզրերը: Անդ րադառնալով ծրագրի բովանդակությանը` հարկ է նշել, որ դրա շրջանակներում միգրացիան, իսկ հայաստանյան համատեքս ե՛ս «Մենք ապրելու ենք մեր երկրում» ծրագրի նախագիծ, Ազգային ծրագրի Տ նախագիծը մշակվել է ՀՅԴ Գերագույն մարմնի «Ապրել» հանձնախմբի կողմից, Երևան, սեպտեմբեր, 2013 թ.: 2 Տե՛ս «Ազատություն, արդարություն, դաշնակցություն», Հայ հեղափոխական դաշնակցության նախընտրական ծրագիր, մայիս, 2012 թ., http://www.arfd.info/ hy/docs/ARF–2012–ArmeniaParliamentaryElectionsPlatform–s.pdf, վերջին դիտում՝ 31.12.2014: 3 Տե՛ս «Մենք ապրելու ենք մեր երկրում» ծրագրի նախագիծ, Ազգային ծրագրի նախագիծը մշակվել է ՀՅԴ Գերագույն մարմնի «Ապրել» հանձնախմբի կողմից, Երևան, սեպտեմբեր, 2013 թ.: 1
1 2015 Արմեն Ղազարյան
53
տում էմիգրացիան որպես ազգային անվտանգության սպառ նալիք դիտարկելու գաղափարը կարմիր թելով անցնում են ող ջ ծրագրում: Միաժամանակ արտագաղթն ինքնին սպառնալիքը չէ, այլ սպառնալիքի է վերաճում, Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ելույթներում նկա երբ համադրվում է այնպիսի տելի է արտագաղթին առնչվող դիսկուրսի երևույթների հետ, ինչպիսիք են ռացիոնալացման ձգտում, սակայն միև ժողովրդագրական բացասա նույն ժամանակ առկա են բավականին կան միտումների առաջացնող զգայական գնահատականները, ինչպես, ցածր ծնելիությունը, հիվանդա օրինակ՝ «ազգային աղետ» և նմանատիպ ցության և մահացության դեռևս եզրաբանության կիրառությունը: բարձր մակարդակները: Նշված երևույթների համադրման պարագայում «արտագաղթը ստանում է Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվտանգության ռազմավարությամբ նշված ազգային անվտանգության սպառնա լիքի կարգավիճակ»1: Ծրագիրը, ներկայացնելով արտագաղթի կասեցման համակարգային մոտեցումներ, լայն անդրադարձներ է կատարում քաղաքական, տնտեսական, սոցիալական, կրթա կան և այլ համակարգերում անհրաժեշտ փոփոխություններին: Որպես արտագաղթի հիմնական պատճառներ ծրագրում նշվում են «աշխատանք և բավարար ապրուստ չունենալը, արդարության նկատմամբ հավատի բացակայությունն ու հեռանկար չտեսնելը: Երկրում ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ, չկարողանալով ինք նադրսևորվել, շատերը, իրենց և սերունդների ապագայի անո րոշությունից դրդված, լքում են հայրենիքը»2: Ծրագրում առկա է արտագաղթի պատճառականության բավականին լայն վերլուծու թյուն, որում մասնավորապես ներկայացվում են սոցիալ–հոգեբա նական և սոցիալ–տնտեսական պատճառների խմբերը: Այս դա սակարգումը կարող ենք համեմատել Սերժ Սարգսյանի և Լևոն Տեր–Պետրոսյանի կողմից առաջ բերված պատճառների խմբերի հետ, այն է` օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ: Միաժամանակ, վերլուծու թյան նմանությունը պայմանավորված է հիմնականում ձևով, ոչ թե բովանդակությամբ: Ծրագրում առանձնացված են նաև 11 կոնկրետ գործողություն ներ, որոնք ուղղված են ներկա պահին արտագաղթի տեմպերի նվազեցմանը` հավակնելով թողնել նաև ռազմավարական եր կարաժամկետ ազդեցություն: Ծրագրային այդ կետերից յուրա 1 2
Տե՛ս նույն տեղում, էջ 3: Տե՛ս նույն տեղում, էջ 5:
54
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
քանչյուրն ունի իր ենթակետերը, որոնք արդեն նախատեսում են կոնկրետ որոշումների ընդունում և կիրառում հանրային քաղա քականության ամենատարբեր ոլորտներում` տնտեսությունից մինչև զանգվածային լրատվության դաշտի կարգավորում1: Դաշնակցության ներկայացրած ծրագրում հիմնական բաց մնացող հարցը նոր ձևավորված միգրանտական համայնքնե րի խնդիրների հարցն է, մասնավորապես արդյոք պետությունը որևէ դերակատարություն պե՞տք է ունենա այդ համայնքների և «ավանդական սփյուռքի» համայնքների հարաբերություններում, որի պատասխանը, օրինակ՝ բավականին միանշանակ է ՀԱԿ–ի պարագայում, ըստ որի՝ պետությունը չպետք է ներգրավվի Հա յաստանից դուրս ձևավորված հայկական համայնքների խնդիր ներում: Իր բոլոր ներքին խնդիրներով հանդերձ՝ Դաշնակցության առաջարկած ծրագիրը եզակի փորձ է Հայաստանում միգրացիոն քաղաքականության օբյեկտիվացման և դրա մշակման վերաբեր յալ դիսկուրսի ռացիոնալիզացման համատեքստում:
Ժառանգություն իգրացիային առնչվող «Ժառանգություն» կուսակցության Մ դիրքորոշումներն արտահայտված են կուսակցության ծրագրում: «Նոր Հայաստանի ծրագիրը. Հայոց պետականությունը վերա կանգնումից 21 տարի անց» ծրագրում «միգրացիա» եզ Դաշնակցության մշակած «Մենք ապրելու րույթը չի կիրառվում, սակայն ենք մեր երկրում» ծրագիրը, որը Հայաս 7 ան գամ կի րառ վում է «ար տանից արտագաղթի կասեցման ծրա տագաղթ», 2 անգամ՝ «ներ գիր է: գաղթ», 9 ան գամ՝ «ս փյուռք» եզրույթները: «Ժառանգության» կողմից ձևավորվող միգրացիոն դիսկուրսը հիմնականում առանձնանում է սիմվոլիկ–զգացմուն քային հատկանիշներով և համակարգված ծրագրայնության նշա նակալի պակասով: «Ժառանգությունը», ինչպես մեր դիտարկած նախորդ երկու քաղաքական ուժերը, արտագաղթի ժամանակա կից փուլի բնորոշման համար ընտրում է «ահագնացող» եզրը և համարում է, որ սոցիալ–հոգեբանական պատճառներից Հայաս տանը լքողները դա անում են հարկադրված2: Անդրադարձ է կա 1 2
Տե՛ս նույն տեղում, էջ 15–30: Տե՛ս «Ժառանգություն», Նոր Հայաստանի ծրագիրը. Հայոց պետականությունը
1 2015 Արմեն Ղազարյան
55
տարվում նաև ժամանակավոր աշխատանքային միգրանտների խնդիրներին, սակայն առավելապես զգացմունքային դաշտում. «Ընտանիքներից շատերը տրոհված են կամ կանգնած են քայ քայման եզրին ընտանիքի կերակրողի` արտագնա աշխատանքի մեկնելու և երեխաների դաստիարակության ծանր բեռը կողա կիցներին կամ տարեց ծնողներին թողնելու պատճառով»1: Միգրացիոն խնդիրների կարգավորման որպես հեռահար ռազմավարական նպատակ «Ժառանգության» ծրագրում նշվում է զանգվածային ներգաղթի կամ «Մեծ վերադարձի» կազմակերպ ման անհրաժեշտությունը2: Այս հիմնարար նպատակի սահմանու մից արդեն իսկ երևում է, որ կուսակցությունը դիտում է ռեէմիգ րացիայի խնդրառությունը որպես պետական անվտանգության բաղկացուցիչ մաս, և ինչն առավել հետաքրքրական է, «Ժառան գությունն» առաջինը հայաստանյան կուսակցությունների մեջ առաջ է քաշում հասարակական անվտանգության գաղափարը` այն անվանելով «հանրային անվտանգություն», սակայն Միաժամանակ արտագաղթն ինքնին ծրագրում որևէ հետագա ման սպառնալիքը չէ, այլ սպառնալիքի է վերա րամասնում չկա այս առնչու ճում, երբ համադրվում է այնպիսի երևույթ ների հետ, ինչպիսիք են ժողովրդագրական թյամբ: «Ժառանգության» ծրագրում բացասական միտումների առաջացնող ցածր ծնելիությունը, հիվանդացության և առկա և կուսակցության ներկա մահացության դեռևս բարձր մակարդակ յացուցիչների կողմից կիրառ ները: վող ու տարածվող միգրացիոն դիսկուրսը առանձնանում է առավել նշանակալի զգացմունքային ձևակերպումներով, խնդրի խստագույն ծայրահեղացմամբ, ինչը հիմնականում բնորոշ է ընդդիմադիր կուսակցություններին, սա կայն կուսակցության ծրագրում նշված չէին նաև խնդրի հաղթա հարման մարտավարական քայլերը` չնայած ռազմավարական որոշակի ուղենիշների առկայության, ինչպես, օրինակ՝ «Մեծ վե րադարձի» կազմակերպման գաղափարը:
ՕԵԿ Ազգային ժողովում ներկայացված հաջորդ քաղաքական ուժը վերականգնումից 21 տարի անց, http://heritage.am/hy/about/election– program?showall=1, վերջին դիտում՝ 01.01.2015: 1 Տե՛ս նույն տեղում: 2 Տե՛ս նույն տեղում:
56
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
«Օրինաց երկիր» կուսակցությունն է: Վերջինիս ծրագիրը բավա կանին հակիրճ է և արտահայտում է միայն կուսակցության գա ղափարախոսական հիմնադ րույթները, ուստիև միգրացիոն Ծրագրում առանձնացված են նաև 11 խնդրառության որևէ հիշատա կոնկրետ գործողություններ, որոնք ուղղ կում դրանում չկա1: Այս խնդրի ված են ներկա պահին արտագաղթի տեմ առնչությամբ կուսակցության պերի նվազեցմանը` հավակնելով թողնել ձևավորած դիսկուրսի հիմնա նաև ռազմավարական երկարաժամկետ կան դրույթներն արտահայտ ազդեցություն: ված են ՕԵԿ նախընտրական ծրագրում: Նախընտրական ծրագրում, սակայն չեն կիրառվում «միգրացիա» և «ներգաղթ» բառերը, սակայն ներգաղթին իմաս տային առումով փոխարինող կիրառվում է «հայրենադարձու թյուն» եզրույթը, 2 անգամ կիրառվում է «արտագաղթ», 9 անգամ՝ «սփյուռք» եզրերը: Մեկ անգամ «արտագաղթ» եզրը կիրառվում է աշխատատեղերի ստեղծման և այդ ճանապարհով արտագաղ թի կանխման համատեքստում, մասնավորապես ծրագրում նշ վում է. «Աշխատատեղերի ստեղծումը ներկայումս կարևորագույն սոցիալ–տնտեսական հիմնախնդիրն է: Այստեղ է աղքատության հաղթահարման, արտագաղթի «Ժառանգության» կողմից ձևավորվող կասեցման, մարդկանց բարե միգրացիոն դիսկուրսը հիմնականում կեցության և արժանի ապրելա առանձնանում է սիմվոլիկ–զգացմուն կերպի ձևավորման բանալին»2: քային հատկանիշներով և համակարգված Այստեղ նկատվում է միգրա ծրագրայնության նշանակալի պակասով: ցիոն և սոցիալ–տնտեսական երևույթների գարծառնական, սակայն միաժամանակ նաև ենթակայական կապը, այսինքն` ար տագաղթի կասեցման խնդիրը ենթակայական կապի մեջ է աշ խատատեղերի ստեղծումից և սոցիալ–տնտեսական հիմնախն դիրների լուծումից: Արտագաղթի և հայրենադարձության մյուս հիշատակումը սերտորեն փոխկապակցված է սփյուռքի վերաբե րյալ քաղաքականության հետ3: Տ ե՛ս «Օրինաց երկիր» կուսակցության ծրագիրը, http://oek.am/index. php?option=com_content&view=article&id=61&Itemid=100, վերջին դիտում՝ 01.01.2015: 2 Տե՛ս «Օրինաց երկիր» կուսակցության նախընտրական ծրագրային հիմնադրույթները և արժեքային ուղենիշները, http://oek.am/index. php?option=com_content&view=article&id=232&Itemid=140, վերջին դիտում՝ 01.01.2015: 3 Տե՛ս նույն տեղում: 1
1 2015 Արմեն Ղազարյան
57
Եզրակացություն այաստանյան հանրային–քաղաքական դաշտում վերջին Հ շրջանում միգրացիոն խնդրառության արծարծումը ցույց է տա լիս, որ աճել է քաղաքական կուսակցությունների կողմից խնդրի օբյեկտիվ մշակվածության նկատմամբ հետաքրքրությունը, ինչն ավելի թույլ էր դրսևորված նախորդ գումարման Ազգային ժողովում: 4–րդ գումարման խորհրդարանի կուսակցությունների ծրագրե րում միգրացիոն հռետորաբանության կիրառության հետազո տությունները վկայում են, որ Չնայած բոլոր կուսակցությունները քն չնայած բոլոր կուսակցություն նարկման առարկա են դարձրել միգրացի ները քննարկման առարկա են ոն խնդրառությունը, սակայն նրանց դիր դարձրել միգրացիոն խնդրա քորոշումները եղել են առավել դեկլարա ռությունը, սակայն նրանց դիր տիվ և ընդհանրական ու չեն ներառել միգ քորոշումները եղել են առավել րացիոն ոլորտի կոնկրետ կարգավորում դեկլարատիվ և ընդհանրական ներ կամ իրենց ծրագրերի իրականացման ու չեն ներառել միգրացիոն կոնկրետ քայլեր: ոլորտի կոնկրետ կարգավո րումներ կամ իրենց ծրագրերի իրականացման կոնկրետ քայլեր1: Կուսակցությունների կողմից միգրացիոն խնդրառության մեկ այլ ցուցիչ էլ այն հանգամանքն էր, որ տվյալ ոլորտում օրենսդրական փոփոխությունների հիմնական նախաձեռնողը մշտապես եղել է ՀՀ կառավարությունը, իսկ քաղաքական կուսակցությունները (թե՛ իշխող, թե՛ ընդդիմադիր) հիմնականում կողմ են քվեարկել այս ոլորտում կառավարության օրենսդրական նախաձեռնություննե րին, մասնավորապես միգրացիայի ոլորտի կարգավորման այն պիսի հիմնարար փաստաթղթերի, այդ թվում՝ «ՀՀ միգրացիայի պետական կարգավորման քաղաքականության հայեցակարգը» և դրա իրականացման գործողությունների ծրագիրը2: Այսպիսով՝ ընդհանրացնելով Ազգային ժողովում ներկայաց ված կուսակցությունների կողմից ձևավորվող միգրացիոն դիս կուրսի ուսումնասիրությունը, կարելի է առանձնացնել այդ դիս կուրսին բնորոշ մի քանի տարրեր. • միգրացիոն գործընթացների փոխկապակցումը հարակից ե՛ս Chobanyan, H. “Migration Rhetoric in Armenian Political Parties’ Programs”. Տ CARIM–East Explanatory Note 12/102, European University Institute, (2012), p. 5: 2 Տե՛ս նույն տեղում, էջ 3: 1
58
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
քաղաքականության ուղղությունների (policy directions) հետ, մասնավորապես ժողովրդագրական քաղաքականության և սփյուռքին վերաբերող քաղաքականության հետ, • միգրացիոն քաղաքականության անվտանգայնացման առա ջին քայլերը, որոնք առավել նկատելի են ընդդիմադիր կու սակցությունների (ՀԱԿ, ՀՅԴ, «Ժառանգություն») կողմից ձևավորվող դիսկուրսում, • էմիգրացիային առնչվող խնդրառության քննարկման ժամա նակ առավել զգացմունքային բառապաշարի կիրառություն ընդդիմադիր կուսակցությունների շրջանակներում և դրա նից խուսափում իշխող քաղաքական ուժի և ՀՀ նախագահի կողմից ձևավորվող դիսկուրսում, • միգրացիոն քաղաքականության ոլորտի առնչությամբ ծրագրային մոտեցումների բացակայություն, սակայն այս միտումը հաղթահարելու ուղղությամբ որոշակի քայլեր ձեռ նարկվում են, ինչպես, օրինակ՝ արտագաղթի դեմ պայքարի ՀՅԴ մշակած ծրագիրը:
59
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
ЮЖНЫЙ КАВК АЗ – ПРОЗАПАДНЫЙ ТАНДЕМ, ПРО РОССИЙСКИЙ ЕАЭС ИЛИ...? РОМАН МЕЛИКЯН КАНДИДАТ ПОЛИТИЧЕСКИХ НАУК ВВЕДЕНИЕ На протяжении многовековой истории южнокавказский регион был реальной площадкой столкновений разнохарактерных инте ресов сверхдержав как античного, так и современного периодов. Будучи аттрактором продвижения целевой политики, он факти чески стал инструментарием проявления мощи и влияния круп нокалиберных игроков, пытавших соизмерить и обосновать свои позиции на этом геополитическом поприще. На нынешнем этапе политического развития силы и ценностные ориентации мировых держав (США, ЕС, России) по большому счету не изменились. Бо лее того, Южный Кавказ стал регионом более притягивающим и интригующим, особенно с учетом его стратегических геокоммуни кационных и геоэкономических инфраструктур. Стало быть, неот ъемлемой частью такой геостратегической политики сегодня ста новятся своего рода политика союзничества или соперничества (Modus Operandi), при котором нет стран с нейтральной позицией - есть союзники или не союзники, страны, которые преимущест венно придерживаются прозападного (США, ЕС) или пророссийс кого политических курсов. При этом дихотомия такой постановки вопроса обусловлена относительно определенными изменениями мирового баланса распределения ресурсов влияния, превраща ясь из многополярного (или однополярного) в биполярный мир, чему свидетельствуют мнения и домысли не только российских, но и западных общественно-политических и научных кругов. Так, член Оборонного комитета Совета Федерации Валерий Шнякин анализирует: «Агрессивная, непрофессиональная внешняя поли тика США ведет к возобновлению двухполярного мира. Я думаю, такое новое мироустройство появится в самое ближайшее время, при этом ситуация на Украине будет являться стимулом и для раз
60
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
деления Европы»1. Между тем, как пишут в своей статье для The Washington Post бывшие советники грузинского правительства во время и после войны Грузии с Россией Молли МакКью и Грегори Маниатис, «Благодаря Евразийскому союзу, Путин получит «дол гожданное признание законной силы» и биполярный мир, кото рый, как он настаивает, имеет большое значение для мировой стабильности. Евразийский союз является «основой и стержнем». Заключение дальнейших альянсов придаст ему экономическую и военную силу, что подтолкнет «меньших партнеров» к объедине нию с ним для получения этих преимуществ»2. В свою очередь, известный американский экономист и публицист, бывший со ветник по экономической политике в администрации президен та США Рейгана Пол Крейг Робертс, оценивая реальный баланс противоборствующих сверхдержав, дает обозрение. «Россия ре шит разрушить НАТО, ей стоит просто позвонить европейским марионеткам – Меркель, Олланду, Кэмерону – и сказать: «Вам, ре бята, так славно живётся в НА ТО. А мы тут, знаете ли, реши «Благодаря Евразийскому союзу, Путин ли энергоресурсы членам НАТО получит «долгожданное признание закон больше не продавать». Это ко ной силы» и биполярный мир, который, нец НАТО и американского мо как он настаивает, имеет большое значе гущества. Подобная ситуация ние для мировой стабильности. Евразийс кий союз является «основой и стержнем». может породить много “чёрных Заключение дальнейших альянсов при лебедей”. Рухнут, вероятно, все даст ему экономическую и военную силу, банковские системы. Если, ска что подтолкнет «меньших партнеров» к жем, остановится германская объединению с ним для получения этих промышленность, что станется преимуществ» с банками страны? Так что все карты в руках Путина, и ни од ной в руках Вашингтона. Путин намерен переориентировать Рос сию на Восток. Тогда вы увидите, как Россия, Индия и Китай ста нут мировыми лидерами. Это начнётся в 2015 году»3. Впрочем, тношения РФ и США: вновь биполярный мир, но решающая роль за Европой. О РИА Новости. -http://m.ria.ru/politics/20140722/1017074502.html (31.01.2015) 2 Запад явно недооценивает Евразийский союз Путина. Информационное агентство “Русская Правда”. - http://ruspravda.info/Zapad-yavno-nedootsenivaetEvraziyskiy-soyuz-Putina-4110.html (01.02.2015). 3 Пол Крейг Робертс: Россия намерена выпустить «решающего чёрного лебедя» против Запада. Информационное агентство “Mixednews.ru”. - http://mixednews. ru/archives/69856 (01.02.2015). 1
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
такая тенденция вызвана в связи резкими изменениями мировой геополитической конъюнктуры, связанными с обострением взаи моотношений между НАТО и Россией на фоне усиления политики «Холодной войны». Такой расклад обстановки, безусловно, не мо жет не найти свого отражения и на Южном Кавказе, находясь в эпицентре разгара интересов противостоящих сторон. При этом как и в любой естественной части природы, так и в политике для диктующих мировую систему сверхдержав важны в регионе не страны с их культурными ценностями, а то, что может дать им для удовлетворения своих интересов и целей, в связи с чем и определяется диагностика политических маневров и решений, которые и принимаются на уровне высшего государственного истеблишмента. В этом смысле сегодня в срезе разгорания напря женности взаимоотношений между Западом и Россий по украинс кому кризису в высших кулуарах западных политических элит все актуальнее становится острый дискурс вокруг проблем Южного Кавказа. Здесь достаточно важно рассмотреть положение самых стран региона и их национальные интересы, обуславливающие общую динамику региональных процессов, при этом перманент но находясь под сильным давлением глобализирующих и интег рирующих факторов, по сути определяющих исход будущего региона. Такая перспектива, как показывают современные гепо литические процессы, разворачивается вокруг интеграционных единиц новообразованного Евразийского экономического союза и ОДКБ под эгидой РФ или/и действующего Европейского союза с прилегающей западной военно-политической структурой НА ТО под покровительством США. По словам доктора политических наук, профессора Левона Шириняна, «Россия в настоящее время пытается вновь утвердить биполярную систему, стремясь стать одним из геополитических полюсов. «В этом и заключается вся суть евразийской идеологии – укрепить свой полюс», – отметил Л. Ширинян, добавив, - «Евразийская идеология является част ью российской научно-политической мысли. Это та точка зрения, благодаря которой Россия стала империей и затем в России по бедил большевизм. В сознании элиты эта идеология сидит очень глубоко. Россия стремится стать одним из мировых полюсов по той же схеме, которая была в царской России. Считаю, что воп рос нужно обсуждать с этой точки зрения. Сфера влияния Рос
61
62
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
сии должна совпасть с советским пространством»1. По мнению политолога Юлии Кудряшовы, «члены ЕС заинтересованы в рас ширении своего влияния в кавказском регионе, рассматривают его не только как стратегически важный рынок энергоносителей, но и как географически, экономически выгодную транспортную магистраль, а также своеобразный плацдарм, обеспечивающий непосредственный выход к ресурсам Каспийского моря, Ирану, Центральной Азии и Китаю. Соответственно, возрастает страте гическая важность Закавказья для стабильности и безопасности в Европе»2. В целом, сегодня стоящим на повестке дня ключевым вопросом остается – какого внешнеполитического курса придер живаются страны Южного Кавказа и, исходя из этого, какие перс пективы развития (Modus Decidendi) ожидать в политическом бу дущем в регионе?
РЕГРЕССИРУЮЩИЙ ОПТИМИЗМ ЕВРАЗИЙСКОГО ЭКОНОМИЧЕСКОГО СОЮЗА В КОНТЕКСТЕ ПРЕОДО ЛЕНИЯ КОНТ УРОВ ЮЖНОК АВК АЗСКОГО РЕГИОНА После того, как Республика Армения официально заявила о намерении вступить в новосозданную (на основе базы ЕврА зЭс) экономическую организацию - в Евразийский таможенный экономический союз (ЕАЭС)3 - единое таможенное пространство4, в высших кругах американского и европейского истеблишментов стали серьезно задумываться о дальнейших отношениях с Арме нией. Более того, в прессе скоро стали появляться сообщения о том, что в Вашингтоне крайне недовольны работой Чрезвычай ного и полномочного посла США в Армении Джона Хефферна за то, что последний не смог предотвратить вступление страны в Та оссия пытается утвердить биполярную систему, и Евразийский союз нужно Р использовать во благо Армении. Мнение эксперта. Информационное агентсво “Panorama.am”. - http://www.panorama.am/ru/comments/ 2012/08/28/shirinyan/ (01.02.2015). 2 Кудряшова Ю. С., Государства Южного Кавказа в европейской политике соседства. - http://www.mgimo.ru/files/34233/34233.pdf (01.02.2015). 3 Провозглашенный в 2007 г. Таможенный союз начал функционировать с 2010 г. А с 1 января 2015г. вступил в силу и договоренности по созданию Евразийского экономического союза. См. Заявления для прессы по итогам российскоармянских переговоров. Официальный сайт Президента РФ. - http://news. kremlin.ru/transcripts/19142 (12.01.2015). 4 Таможенный союз ЕврАзЭС. Официальный сайт ЕврАзЭС. - http://www. evrazes.com/ customunion/ about (07.03.2014). 1
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
63
моженный союз (ТС)1, несмот «члены ЕС заинтересованы в расширении ря на то, что на официальном своего влияния в кавказском регионе, уровне Вашингтон не стал про рассматривают его не только как страте тиворечить такому союзу: «Ре гически важный рынок энергоносителей, шение Армении о вступлении но и как географически, экономически вы в инициированный Россией годную транспортную магистраль, а также Таможенный союз существен своеобразный плацдарм, обеспечиваю но не повлияет на ее отноше щий непосредственный выход к ресурсам ния с Соединенными Штатами Каспийского моря, Ирану, Центральной Азии и Китаю. Соответственно, возрастает и повестку безопасности Ва стратегическая важность Закавказья для шингтона в регионе», - заявил стабильности и безопасности в Европе» посол США в Армении Джон Хефферн2. В то же время в прессе нашлись заявления, что «Азер байджан выступает против вступления Армении в Таможенный союз до тех пор, пока не разрешен нагорно-карабахский конф ликт»3, одновременно «отстаивая позиции США по этому вопросу в пользу Баку»4. Впрочем, спонтанное решение армянской сторо ны вступить в ТС вызвало у западных партнеров своеобразную реакцию, похожую скорее на иллюзию парадоксальности, ибо, с одной стороны, Армения на протяжении пяти лет готовилась пройти процедуру парафирования соглашений об ассоциации по интеграции в ЕС, но 3 сентабря 2013 года выступила за вступле ние в другой союз, кардинально противопоставленный интересам “европейской семьи”, с другой стороны, она изначально не скры осол США в Армении лишается своей должности из-за Таможенного союза. П Информационно-новостной портал «Yeni Zaman. Новое время». - http://www. novoye-vremya.com/v5/w29823/%D0%9F%D0%BE%D1%81% D0%BE%D0%BB_%D0 %A1%D0%A8%D0%90_%D0%B2_%D0%90%D1%80%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D 0%B8%D0%B8_%D0%BB%D0%B8%D1%88%D0%B0%D0%B5%D1%82%D1%81%D1 %8F_%D1%81%D0%B2%D0%BE%D0%B5%D0%B9_%D0%B4%D0%BE%D0%BB%D0 %B6%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B8_%D0%B8%D0%B7%D0%B7%D0% B0_%D0%A2%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%B6%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0 %BE%D0%B3%D0%BE_%D1%81%D0%BE%D1%8E%D0%B7%D0%B0/#.UxmAJz-SxvA (07.01.2015). 2 Посол США: Вступление в Таможенный союз не помешает реформам в Армении. Информационный портал «Theanalyticon.com».- http://theanalyticon. com/?p=3845&lang=ru (07.01.2015). 3 Азербайджан выразил протест против вступления Армении в ТС. Информационноновостное агентство «Риа-Новости». - http://ria.ru/world/20131227/986868855. html (07.02.3015). 4 Надана Фридрихсон: «Позицию Азербайджана относительно вступления Армении в Таможенный союз поддержат США и Брюссель». Информационноновостной портал «1news.az». - http://www.1news.az/politics/20131229124415104. html (07.02.2015). 1
64
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
вала своей симпатии к политике комплементарзима, потерявшей актуальность в срезе давлений геополитических факторов круп ных игроков в лице Запада и России, ибо «стремительно меня ющаяся ситуация вокруг Армении ставит под вопрос целесобраз ность дальнейшего сохранения ее комплементарного внешнепо литического курса»1. Ведь до последнего времени ей все труднее было совмещать евразийский и европейский внешнеполитичес кие векторы, и время окончательного выбора неумолимо приш ло. Практически изначально армянская сторона дала понять, что она была против противопоставлений или постановок вопроса в стиле «или-или» и за «и-и» – иными словами – она за «совме щание», за сохранение сбалансированной внешней политики, не устраив ающей сегодня не США, не ЕС и не России. Это весь ма завуалированное положение «стремительно меняющаяся ситуация для Армении, поскольку комп вокруг Армении ставит под вопрос целе лементаризм на протяжении 20 собразность дальнейшего сохранения ее лет являлся одним из базовых комплементарного внешнеполитического принципов ее внешней поли курса» тики. Долгие годы он позволял весьма адекватно отвечать на многие угрозы и вызовы в услови ях довольно узкого пространства для геополитического маневра. В течение некоторого времени его применение тесно увязывалось с балансом сил между региональными и внерегиональными ак торами, сложившимся с 1990-х годов. Так, военно-политический союз с РФ и многомерные экономические процессы не вызывали какого-либо противодействия со стороны других внешних акто ров, хотя Армения и развивала параллельно внешние связи как с США, так и с ЕС. Однако динамика событий последних 10-15 лет (в частности, попытки США изменить геополитический раск лад на Ближнем Востоке, военные операции в Афганистане и в Ираке, растущее международное давление на Сирию и Иран) по казывает, что южнокавказский регион превратился в арену ост рого соперничества между Западом и Россией. И если Грузия и Азербайджан (первая — открыто, а другой — несколько более завуалированно) в качестве приоритетного направления внешней 1
апад явно недооценивает Евразийский союз Путина. Информационное З агентство «Русская Правда». - http://ruspravda.info/Zapad-yavno-nedootsenivaetEvraziyskiy-soyuz-Putina-4110.html (01.02.2015).
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
65
политики рассматривают европейскую (евроатлантическую) ин теграцию или комплементарный путь сотрудничества, то Армения уже стала полноправным членом ЕАЭС1, что последовало собой затруднение в последовательных взаимоотношениях с ЕС. Одна ко, вплоть до последнего времени ей удавалось избегать прямо го противопоставления Европы и РФ. До сих пор параллельное развитие отношений с обоими «полюсами» приносили Армении очевидные выгоды. С одной стороны, с Россией, инвестирующей значительные средства в армянскую экономику (при этом ставка делается на обязательную полноценную интеграцию РА в ЕАЭС), Армению связывают дружественные, культурно-исторические, социально-экономические, энергетические и военно-политичес кие отношения. При этом «монопольная» и «коллапсная» зависи мость от России не гарантирует сегодня Армении сохранения ста тус-кво, в определенной мере похожего на состояние «статичес кой атаксии». С другой стороны, перспектива интеграции в раз витый мир под названием ЕС, который обладает колоссальными возможностями технократического совершенствования, кажется, гораздо привлекательной для развивающейся страны с богатей шим культурно-цивилизационным наследием. Однако при этом под угрозой могут оказаться жизненно важные интересы РА2. Еще в ноябре 2013 года на саммите руководства ЕС и стран Восточного партнерства в Вильнюсе намечалось подписание Сог лашения об ассоциации Арме нии и Евросоюза, однако 3 сен показывает, что южнокавказский регион тября на встрече с президентом превратился в арену острого соперничест России Владимиром Путиным ва между Западом и Россией. президент Армении Серж Сарг сян подтвердил желание Армении вступить в Таможенный союз и включиться в процесс формирования Евразийского экономи ческого союза. Это решение Армении вызвало критику со сторо ны европейских структур и экспертных кругов, которые заявили, что Армения практически прервала переговоры с Европой, что сделало невозможным парафирование Соглашения об Ассоциа ции с ЕС. Вместе с тем, руководство Армении на сегодняшний рмения стала полноправным членом ЕАЭС. Информационное агентсво “Lenta. А ru». - http://lenta.ru/news/2015/01/02/armenia/ (04.02.2015). 2 Меликян Р., Евразийский союз, Евросоюз и Армянский комплементаризм. Центральная азия и кавказ, CA&CC Press, Швеция, Т.16, Выпуск 2, 2013, стр. 51. 1
66
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
день продолжает заявлять, что Ереван нацелен на углубление сот рудничества и продолжение отношений с ЕС, не противоречащих членству в ТС1. Решение вступить в ТС было принято, по-видимо му, под непосредственном давлении российской стороны, явно показавшей, что не терпит никаких «двойных стандартов за ее спиной» в политико-экономическом диалоге с Западом. Несмот ря на то, что официальный Ереван заявляет, что вступление в ТС не должно стать преградой на пути к евроинтеграции, тем не менее, факт, что после 3 сентября 2013 года Брюссель официаль но пересмотрел свои отношения с Арменией. В результате прези дент Серж Саргсян принял участие на вильнюсском саммите в ка честве наблюдателя, и никаких Армения остается участником программы ассоциативных соглашений с «Восточного партнерства», целеустрем ЕС подписан не было, несмотря ленно движется по пути демократизации на то, что само участие прези общества и экономической модерниза дента Армении в Вильнюсском ции, а Европейский Союз по-прежнему яв саммите многие эксперты рас ляется одним из ее важнейших партнеров ценивали как свидетельство го товности армянской стороны продолжить диалог и развить достижения, зафиксированные в ходе предшествовавшего переговорного процесса. В целом отказ Евросоюза от Соглашения об ассоциации с Арменией означает лишь то, что во взаимодействии сторон будут действовать другие формы сотрудничества, не предполагающие взаимоисключаю щего выбора и не препятствующие развитию многолетних стра тегических союзнических отношений Армении с Россией. Арме ния остается участником программы «Восточного партнерства», целеустремленно движется по пути демократизации общества и экономической модернизации, а Европейский Союз по-прежнему является одним из ее важнейших партнеров. Директор Института Кавказа, политолог Александр Искандарян будущее европейского и евразийского интеграционных направлений в армянской внеш ней политике сводит к формуле: «Мы будем искать оружие там, где есть оружие, развитие там, где есть развитие и демократию там, где есть демократия». По его мнению, “решение Армении о 1
Ереване все еще не исключают подписания Соглашения об ассоциации В Армения-ЕС. Информационно-новостной портал «Novostnik.ru». - http://novostink. ru/politics/53623-v-erevane-vse-esche-ne-isklyuchayut-podpisaniya-soglasheniya-obassociacii-armeniya-es.html (01.02.2015).
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
присоединении к ТС продиктовано национальными интересами, находящимися, в основном, в сфере безопасности, которая есть в России и которой нет в Евросоюзе”1. Дело в том, что как в ЕС, так и в США четко осознают существущую в Армении и вокруг нее сложное геополитическое и геоэкономическое положение, в рам ках которого она оказалась и с которым отчасти связаны также узы решения Армянского вопроса, ибо других реальных гаран тий национальной безопасности Армянского мира пока не имеют ся2. Поэтому США в перманентном порядке не перестают искать пути и возможности в нормализации армяно-турецких отноше ний, считая ее ключем в перераспределении сил и факторов в южнокавказском регионе. Это особенно исходит из стратегии национальной безопасности США, ибо ослабление позиций Рос сии и Ирана в этом регионе, превращение территории в собст венный форпост и расширение сферы влияния регионального и межрегионального пространства – есть приоритетное направле ние внешнеполитического ведомства Вашингтона. Выбор Арме нии в сторону России и ТС вызвал у США озабоченность также в том отношении, что он фактически стал в своем роде «эталоном подражания» и для других постсоветских государств, в частности, Киргизии, где (в международном аэропорту «Манас») по сей день находится американская авиабаза (ЦТП Пентагона). Несмотря на то, что последняя по окончании договора в 2014 году должна была быть закрыта. Тем нее менее, американская сторона намерена продлить сроки еще на несколько лет3. США озадачены также вероятностью превращения двухсторонних партнерских взаимо отношений Россия-Азербайджан и Россия-Турция (несмотря на членство Турции в НАТО) в союзнические тандемы. Однако как в Баку, так и в Анкаре покамест не торопяться с такими решениями и вызовами, особенно на фоне усиления как локально-региональ ных, так и глобальных конфликтов4. Именно такая озабоченность, урдиян Е., Диалог Армения-Евросоюз продолжится. Общественно-политическая К газета «Республика Армения». № 081 (1089), 29 ноября 2014. 2 Саркисян Т., Армянская цивилизация как амбициозный проект. Официальный сайт Правительства РА. – http://www.gov.am/files/docs/205.pdf (10.01.2015). 3 Андрей Грозин: Сроки вывода из Киргизии американской военной базы, возможно, будут сокращены. Информационно-аналитическая служба «Русская народная линия». - http://ruskline.ru/news_rl/2011/12/29/andrej_grozin_sroki_ vyvoda_iz_kirgizii_amerikanskoj_voennoj_bazy_vozmozhno_budut_sokraweny/ (11.01.2015). 4 Турция хочет вступить в Таможенный союз – Назарбаев. Информационное 1
67
68
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
скорее всего, подолкнула западному, прежде всего, американско му руководству продолжать начатую еще с конца 90-х гг. линию цветных революций1, одной из последних которых стала новая цветная революция на Украине2. Однако, на фоне украинских событий с конца 2013 года и по сей день, в результате которых была свергнута власть и под патронажем Запада начаты новые политические процессы в Ук раине3, по мнению экспертов, могут быть усилены также рычаги давления и на нынешние режимы в Армении, Грузии и Азербайд жане4. Вместе с тем, в последнее время намечается своеобразная тенденция сближения российско-турецкого экономического сот рудничества и углубления российско-азербайджанских разносто ронних партнерских взаимоотношений. В связи с этим среди экс пертов и политологов активно обсуждаются возможности вступле ния Турции и Азербайджана в Таможенный экономический союз. В частности, директор Института востоковедения НАН РА, членкорреспондент НАН РА, доктор исторических наук, профессор, эксперт в области истории и политики стран Ближнего и Среднего Востока Рубен Сафрастян считает маловозможным становление Турции или Азербайджана членом этой организации. «Турция является членом НАТО, она - член западного сообщества и от этого не откажется. С Азербайджаном, конечно, сложнее. Азер байджанская элита в последнее время лавирует, пытается создать впечатление, что она была бы не прочь стать членом формируе агентство “Unian.net”. - http://www.unian.net/society/845269-turtsiya-hochetvstupit-v-tamojennyiy-soyuz-nazarbaev.html (11.01.2015); “Азербайджан может войти в Таможенный союз в обмен на Карабах”. Информационное агентство “Haqqin.az”. - http://haqqin.az/news/30240 (11.01.2015). 1 Россия пытается утвердить биполярную систему, и Евразийский союз нужно использовать во благо Армении. Мнение эксперта. Информационное агентсво «Panorama.am». - http://www.panorama.am/ru/comments/ 2012/08/28/shirinyan/ (01.02.2015). 2 Макаренко Б. «Цветные революции» в контексте демократического транзита. Центр политических технологий. Информационный сайт политических комментариев «Politikom.ru». http://www.politcom.ru/article.php?id=2025 (10.01.2015). 3 Вторая оранжевая. Эксперты о революции на Украине и её последствиях. Интернет-издание «Аргументы и факты». http://www.aif.ru/euromaidan/ prediction/1112248 (15.12.2014). 4 Агегян К. Сценарий раздела Украины был подготовлен и для Армении с НКР? Или это мои «грязные домыслы»? Электронно-информационное Интернетиздание «Blognews.am». - http://blognews.am/rus/news/ 136996/scenariiy-razdelaukrainiy-biyl-podgotovlen-i-dlya-armenii-s-nkr?-ili-eto-moi-gryazniye-domiysliy?.html (15.12.2014).
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
69
мого Евразийского экономического союза. Думаю, это просто иг ра. Алиев, его клан, и те, кто группируются вокруг них, реально не стремятся ни в Евразийский союз, ни в Европейский союз, ни в НАТО. Они будут стараться сохранить ситуацию в данном виде. Азербайджан балансирует с тем, чтобы как можно больше полу чать выгоды от продажи нефти и газа. Поскольку, став членом какого-то союза, страна будет ограничена в своей энергетической политике»1, - отметил он. При этом вопрос вступления Азербайд жана в данную организацию во многом связан и с карабахским фактором, ибо становясь членом общего экономического конг ломерата, по сути и по значению антизападного союза, Баку не только в какой-то степени потеряет возможность ведения собст венной международной политики и разнохарактерных политичес ких маневрев в решении этого конфликта, но и всячески лишится важных экономических и политических рычагов воздействия как на Россию, так и на США и ЕС. Между тем, в его интеграции в ЕАЭС заинтересована больше всего Россия, ибо внедрение «Хотя Азербайджан не получал формаль азербайджанского государства ного приглашения в Таможенный или Ев в этот со юз для Моск вы чре разийский экономический союзы, Россия вато не только предпосылками рада любому партнеру, стремящемуся к расширения границ этой орга интеграции низации до Ближнего Востока, но и автоматически выбиванием конкурента в лице Азербайджана с энергетического рынка ре гиона путем консолидации энергетических сил и возможностей внутри организации. «Хотя Азербайджан не получал формально го приглашения в Таможенный или Евразийский экономический союзы, Россия рада любому партнеру, стремящемуся к интегра ции. В нашем случае никакого формального приглашения Азер байджана в Таможенный союз или Евразийский экономический союз не было, но наши руководители касались темы экономичес кого сотрудничества и отмечали, что будем рады любому нашему партнеру, который проявит интерес к сближению с Таможенным и впоследствии с Евразийским экономическим союзами», - заявил глава МИД России Сергей Лавров по итогам переговоров с азер 1
лижний Восток, Южный Кавказ, ЕАЭС и перспективы Армении. Официальный Б сайт «Фонда Развития Евразийского Сотрудничества». - http://fondres.ru/index. php/426-blizhnij-vostok-yuzhnyj-kavkaz-eaes-i-perspektivy-armenii (02.02.2015).
70
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
байджанским коллегой Эльмаром Мамедъяровым1. Однако, сегодня, несмотря на то, что официально ТС на чал функционировать в недавнем времени - с 1 января 2015 го да, тем не менее, в условиях ухудшения российской экономики, начавшегося на фоне украинского кризиса западных санкций против России, страны-члены союза испытывают все слож ности и трудности кризисных положений, особенно Армения с (по сравнению с другими членами союза) наименьшим по масш табам экономическим рынком. Это, конечно, находит свое от ражение и на другие страны, поке еще не сориентированные в выборе своего внешнеполитического курса относительно этих структур – ЕС или ЕАЭС. Естественно, такое положение бу дет отрицательно сказываться и на стратегических оценках руководств самых стран-членов ТС, становясь предметом пре рассмотрения и преосмысления государственно-политических целей, позиций и возможностей действий2. Впрочем, не секрет, что “среди восточных и западных аналитиков, кажется, цари ло единодушие в вопросе о том, что в основе геополитического конфликта России и Запада оказались цивилизационные ценнос ти, а линия столкновения проходит от Белоруссии до Центральной Азии. Кажется, есть также осознание того, что Южный Кавказ – один из самых чувствительных фрагментов этой линии, учитывая рост напряженности в Карабахском конфликте и вокруг других конфликтов. Если на смену намерениям развить экономическое сотрудничество придут тенденции усиления конфронтации, то но вая эскалация конфликтов может стать вполне предсказуемой и реальной”3. В целом, в ближайшем будущем основные перспекти вы развития ТС на Южном Кавказе во многом будут зависеть не только от внутриполитических процессов стран южнокав казского региона, но и от глокальных и глобальных факторных авров прокомментировал возможность вступления Азербайджана в ЕАЭС. Л Деловая газета «Взгляд». - http://www.vz.ru/news/2014/6/18/691736.html (02.02.2015). 2 Назарбаев: Казахстан выходит из Таможенного союза. Информационно новостной портал «Ua-ru.info». - http://www.ua-ru.info/news/29759-nazarbaevkazahstan-vyhodit-iz-tamozhennogo-soyuza.html (04.02.2015); Лукашенко: Беларусь может выйти из Таможенного союза. Информационно-новостной портал. - http:// newsland.com/news/detail/id/448444/ (04.02.2015). 3 Сафарян А., Сценарии развития событий НА Южном Кавказе. Информационноаналитический портал “Soyuzinfo.am”. - http://www.soyuzinfo.am/rus/analitics/ detail.php?ELEMENT_ID=1195 (05.02.2015). 1
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
71
проблем, прежде всего, регулирования конфликтных вопросов, развития военно-политического и экономического сотрудни чества на новых уровнях.
ДИСКУРСИВНЫЕ ПРЕДПОСЫЛКИ ВОКРУГ ЕВРОА МЕРИКАНСКОГО КУРСА НА ЮЖНОМ КАВКАЗЕ За последние десятилетия геополитическая орбита Южного Кавказа неоднократно подверглась изменениям внешнеполити ческого курса развития. Грузия, изначально поддерживая про российское направление, в скором будущем отреклась и стала на сторону евроамериканской интеграции. Армения на протяжении всей истории постсоветского периода, несмотря на свою компле ментарную внешнюю политику, по сути имевшую для нее в опре деленный период положитель ный эффект, находилась и Баку в целях поддержания плавного (сво продолжает находиться под бодного) внешнеполитического курса мощнейшем влиянием России, всегда старался воздерживаться от интег с кем и связывает свою госу раций в каких-либо военных или военнодарственную безопасность. политических союзах, отдавая приоритет Азербайджан с момента Кара балансированному комплементаризму бахского конфликта вел свое образную внешнюю политику, по существу отличавшую его от политики других стран Южного Кавказа. Это означает, что Баку в целях поддержания плавного (свободного) внешнеполитического курса всегда старался воздерживаться от интеграций в каких-ли бо военных или военно-политических союзах, отдавая приоритет балансированному комплементаризму. И то, что великие державы (США, ЕС, РФ) всячески старались извлечь момент для вовлече ния этих стран в свои русла, - далеко не секрет. Основными пре рогативами такого отличия Азербайджана в большей мере явля ются большие ресурсы нефтегазового промышления, вызыва ющие огромный интерес как для партнерских держав Запада, так и для соседней России. В этой связи научный сотрудник Центра стратегических и международных исследований (Вашинг тон, США) Сергей Маркедонов, анализируя проблемы значения и место Армении и Азербайджана в стратегии официального Ва шингтона, дает оценку общей картины интеграционноых процес
72
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
сов развития южнокавказских стран в дипломатической траекто рии США: «Если отойти от традиционных приемов дипломатичес кой риторики, то следует признать, эти две страны играют роль в более широком контексте ближневосточной политики Штатов. Имея крайне низкий (если не отрицательный рейтинг) в странах исламского мира, Вашингтон чрезвычайно заинтересован в ук реплении связей со светским Азербайджаном. Турцию (которая в последние годы заметно отдалилась от США), он конечно же, не заменит, но как некий проти вовес для Ирана и как успеш Отсюда и та риторика, которую использу ный идеологический пример ет Белый дом и Госдеп в отношении к может быть использован. Отсю Баку. Главный приоритет - энергетическое да и та риторика, которую ис и военно-техническое партнерство. Что пользует Белый дом и Госдеп же касается прав человека, то данная проблема затрагивается, конечно. Но она в отношении к Баку. Главный явно вытеснена на периферию двусто приоритет - энергетическое и ронних отношений военно-техническое партнерст во. Что же касается прав чело века, то данная проблема затрагивается, конечно. Но она явно вытеснена на периферию двусторонних отношений. Армянский же фактор сегодня рассматривается в Вашингтоне как инструмент давления на строптивую Анкару, отвернувшуюся от Израиля и с интересом приглядывающуюся к Ирану». Однако, следует заме тить, что США в последнее время стали больше удилать внима ния на региональные интеграционные процессы ЕС и ЕАЭС. После того, как стало ясно, что Россия останавливает строительст во газопровода «Южный поток» и планирует построить газопро вод по другому маршруту – по дну Чёрного моря до Турции (газо вый хаб), тем самым укрепляя экономическое и энергетическое сотрудничества с Анкарой1, в официальном Вашингтоне не стали торопиться с заявлениями, хотя и были в какой-то мере удив лены решением Анкары, особенно полагая на то, что такая пози ция Турции навредит общему евро-турецко-азербайджанскому энергетическому партнерству. Между тем, важно отметить, что заявления лидеров двух стран (России и Турции) попали на мно 1
ладимир Путин сделал важные заявления во время государственного визита В в Турцию. Официальный сайт Российского первого канала. - http://www.1tv.ru/ news/social/273034 (05.02.2015).
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
гих зарубежных и российских СМИ, но почему-то многие игнори ровали предложение Эрдогана создать альянс Россия -Турция-И ран, «чтобы начать решать проблемы региона уже с иных пози ций». Такое предложение Турции может восприниматься в разных фокусах или геополитических формулах: Во-первых, это готов ность решить сирийский вопрос с учетом интересов Москвы и Тегерана. Во-вторых, стремление решить по-своему острый курдский вопрос, сорвав планы Запада по созданию курдского государства. В-третьих, намерение закрепиться в иранском «тюркском мире», компенсируя утрачиваемые позиции в Азер байджане. И в-четвертых, сосредоточение в будущем хабе на гра нице с Грецией российского и иранского газа, что позволит увели чить шансы Анкары на вступление в ЕС, хотя, как показывает веденная турецкими властями нынешняя политика, президент Турции Реджеп Тайип Эрдоган в последнее время процесс евроа мериканской интеграции не ставит на первичные позиции своей политики. Более того, последние его заявления были расценены в прессе как угроза ЕС. «Мы проверяем Европу. Сможет ли Евро па принять и включить в свои ряды Турцию, население которой составляют мусульмане? Турция является членом НАТО, ОЭСР… Почему вы не допускаете нас в ЕС? Получается, проблема совсем в другом. Турция – сегодня сильная страна, и она не будет стоять под дверями ЕС и просить о членстве», - указал Эрдоган1. Речь здесь идет преимущественно о новом геополитическом маневре Анкары, который ранее относился многими экспертами к раз ряду маргинальных2. Впрочем, евроамериканизация Южного Кавказа на современном этапе в целом проходит замедлительно, порою рецессивно или вообще статично, ибо на сегодняшний день фактически единственной страной в регионе, официально провозгласившей своим государственным курсом в ЕС и НАТО, явлается Грузия. Однако, несмотря на это, в самой Грузии пока мест не затихают серезьные политические и общественные тре нии, вызванные недовольствием деятельности властей. Все рдоган уже угрожает Европе даже и без Турецкого потока. Независимое Э информационно-аналитическое агентство “Info Top”. - http://www.infotop.lv/article/ ru/erdogan-uzhe-ugrozhaet-evrope-dazhe-i-bez-tureckogo-potoka (05.02.2015). 2 Станислав Тарасов. Путин и Эрдоган трансформируют Большой Ближний Восток. Информационное агентство «REGNUM». - http://www.regnum.ru/news/ polit/1872202.html#ixzz3QmTb3kV5 (05.02.2015). 1
73
74
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
больше экспертов считают, что возможна смена власти в ближай шее время. Также они считают, что «проамериканские» силы в руководстве страны ослабли, но и «пророссийские» не очень пока усилились. Несмотря на видимое ослабление проамериканской партии в кабмине, реальных изменений во внешней политике Тбилиси не произошло. Новые назначенцы подтвердили неиз менность курса на евроатлантическую интеграцию Грузии. На прошлой неделе Джанелидзе выступил с новыми антироссийски ми заявлениями, обвинив Москву в агрессии против Украины и самой Грузии, имея в виду подписание договора о союзничестве с Абхазией и подготовку аналогичного соглашения с Южной Осе тией1. Вскоре после изгнания сторонников экс-президента Грузии Михаила Саакашвили из грузинского правительства разругались президент страны Георгий Маргвелашвили и лидер «Грузинской мечты» Бидзина Иванишвили. Последний устыдил главу госу дарства в излишней любви к путешествиям за госсчет, тот в ответ заявил в дискредитации института президента со стороны спод вижников Иванишвили. «Проблема в том, что серый кардинал уже давно разругался с избранным президентом, как только по нял, что он играет в команде Саакашвили. Правда, по всей види мости, это осознание пришло после выборов, ввиду чего отстра нить Маргвелашвили от дел стало непростой задачей. Отсюда мы видели конфликты между президентом Грузии и премьер-минист ром, который, ни для кого не секрет, преданный ставленник Ива нишвили», – поясняет эксперт по делам Кавказа Надана Фрид рихсон2. В свою очередь, как в Вашингтоне, так и в Брюселле особых усилий по налаживанию внутренней ситуации в Грузии и по ослаблению в ее пределах пророссийских настроений в насто ящий момент не предпринимаются. Видимо, на Западе весьма уверены в неизменности и незыблемости национальных евроин теграционных интересов Тбилиси. Кроме того, в насточщее вре мя основное внимание всего западного мира сконцентрировано на украинском кризисе, а концепт Южный Кавказ на повестке одписан закон о ратификации Договора между Россией и Абхазией о П союзничестве и стратегическом партнёрстве. Официальный сайт Президента РФ. - http://www.kremlin.ru/acts/47622 (05.02.2015). 2 Кризис в Грузии: от плохого к худшему. Информационно-новостной портал “Sukhum-moscow”. - http://www.sukhum-moscow.ru/index.php/kontekst/item/374krizis-v-gruzii-ot-plokhogo-k-khudshemu (05.02.2015). 1
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
75
дня для западного тандема стоит настолько, насколько позволяют их последние геостратегические ориентиры, позволяющие сфор мировать в целом две основные задачи на Южном Кавказе: 1. Нахождение замены российской энергетики для стран ЕС в южно кавказском регионе и реализации соответствующих проектов, 2. Вытеснение и максимальное ослабление позиций России и Теге рана на Южном Кавказе. С этим также связано то, как в послед нее время в регионе Южного Кавказа резко возросла военно-по литическая активность, в связи с чем руководитель Центра гру зино-российской дружбы, профессор Валерии Кварацхелии отме чает: “12 августа 2014г. состоялась встреча министров обороны Турции, Азербайджана и Грузии. Затем “грузинская тема” в боль шом объеме присутствовала в повестке дня саммита НАТО, прохо дившего 4-5 сентября 2014г. в Уэльсе, итоговый документ Грузия получила статус “партнера номер саммита содержит заявление о один” Североатлантического альянса — “поддержке территориальной самое высокое положение без фактичес целостности Азербайджана кого членства в НАТО и Грузии”. Также Грузия получила статус “партнера номер один” Североатлантического альянса — самое высокое положение без фактического членства в НАТО. Четвертого сентября в Грузии побывал с визитом командующий корпусом морской пехоты США Джеймс Амос, а на следующий день начались грузино-азербайд жанские международные учения “Безопасный Кавказ-2014”… Когда начиналась подготовка к государственному перевороту на Украине, я сразу заявил, что речь идет о заговоре Запада про тив России. Что бы ни происходило в Грузии в частности и на Кавказе в целом, какие бы события ни происходили на Украине или на Ближнем Востоке, все они направлены именно против Рос сии. Визиты американских «медных касок» на Южный Кавказ, за явления чиновников государственного департамента США в за щиту Михаила Саакашвили, объявление Грузии стратегическим партнером НАТО – все это действия, направленные против Рос сии. Поэтому я не исключаю возможности повторения “украинс кого сценария” в Грузии, Армении и Азербайджане”1. Вместе с тем, по мнению политолога Сергея Шакарянца, “задача Запада 1
адача Запада на Южном Кавказе – нанести удар по России. РИА Новости З http://ria.ru/cj_analytics/20140926/ 1025694115.html#ixzz3QoqLtFey (05.02.2015).
76
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
состоит не только в том, чтобы нанести максимальный вред Рос сии, но речь главным образом идет об одновременном ударе и по России, и по Ирану. На это и направлены все так называемые “обхваты” Южного Кавказа — и со стороны Ближнего Востока, и со стороны Черноморского региона. В этом случае и Москва, и Тегеран могут быть втянуты в возможные региональные конф ликты, и им придется распылять и свои силы, и свои средства, чтобы погасить пожар поблизости от своих границ”1. Впрочем, как при интеграционных процессах евроамериканизации, так и при геополитических вызовах “задача Запада состоит не только в том, постсоветизации на южнокав чтобы нанести максимальный вред Рос казском регионе, одно дис сии, но речь главным образом идет об од курсивное положение, наверня новременном ударе и по России, и по Ира ка, может стать ведущим — при ну. На это и направлены все так называе дальнейшей эсколации конф мые “обхваты” Южного Кавказа — и со ликта на Украине и изоляции стороны Ближнего Востока, и со стороны России со стороны США и ЕС Черноморского региона. В этом случае следующей горячей точкой мо и Москва, и Тегеран могут быть втянуты жет стать Юж ный Кав каз или в возможные региональные конфликты, приблеженные к Москве стра и им придется распылять и свои силы, ны и союзы. А в случае реали и свои средства, чтобы погасить пожар зации подобного сценария по поблизости от своих границ” существу мир приблизится к новему острому демаршу сил или к жесткому демонтажу мироуст ройства.
ЗАКЛЮЧЕНИЕ Многовекторность политики государств Южного Кавказа на сегодняшний день обусловлена тенденциями глобального скеп тицизма. Находясь на перекрестке многосторонних противоречий крупных мировых держав, региональные государства и сегодня вынуждены сохранять с ними определенный баланс, в зависи мости от актуальности и динамики политической конъюнктуры и переосмысления национальных интересов и национальной безо пасности. Впрочем, без исключения все государства, в том числе 1
Там же.
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
и Грузия с далеко не дружественными отношениями с Россией (особенно после августовского 2008г.-го вооруженного конфлик та), в настоящее время ведут активные взаимоотношения со все ми мировыми сверхдержавами (США, РФ, ЕС и т.д.). Почти во всех случаях наблюдается стремление, с одной стороны, сблизить отношения во имя безопасности и укрепить союзнические узлы с последними во имя стратегических целей, с другой стороны, поддержание национальных интересов развивать свой потенциал (экономический, военный, энергетический и т.д.) в контактах с ними. Особенно, активность проявлается в энергетической сфе ре, ставшей по существу топ-темой в дискуссиях в разных кругах высшего политического истеблишмента крупных политических игроков. Прежде всего, это отностится к новому российско-турец кому энергетическому сотрудничеству и созданию газового хаба, который будет сооружен на турецко-греческой границе, будут за качиваться значительные объемы российского газа, что делает Турцию “уже не транзитной, а продающей стороной. Москва и Анкара по сути дела получают выгоды геополитического уровня: Турция усиливает свои позиции в переговорном процессе по ин теграции в ЕС, становится „сильной страной“, тогда как Россия не только снимает риски по транзиту газа через Украину, но и ук репляет свои позиции на Ближнем Востоке”1. Здесь хотя и офици альные лица как в Баку, так и в Анкаре, пытаются заверить, что такое решение не может отрицательно сказываться на продвижение энергетических проектов (особенно, TANAP) Азер байджана в Европу, тем не менее, относительное множество экс пертов единомысленны в обратном. “Тогда же глава России сооб щил, что Москва замораживает проект “Южный поток” и намере на построить новую газотранспортную систему в Турцию, создав на ее границе с Грецией газовый хаб. Это означало, что TANAP теряет монопольное “газовое право” в Турции и может стать всего лишь одним из участников создаваемого газового хаба”2, - считает эксперт по энергетическим и политическим вопросам Станислав Тарасов. При этом в Азербайджане такой поворот событий может Станислав Тарасов. Закавказье на пороге газового взрыва. Информационное агенство REGNUM. http://www.regnum.ru/news/polit/1892281.html (06.02.2015). 2 Станислав Тарасов. «Южный поток» vs TANAP: газовая битва за Европу. Информационное агенство REGNUM. - http://www.regnum.ru/news/polit/1883096. html (06.02.2015). 1
77
78
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
придать импульс переоценки транзитных поставок новых проек тов, например, через Иран и Сирию или Иран и Турцию в Европу как альтернативу российскому газовому хабу. С такой инициати вой сегодня активно выступает иранское руководство, представ ляя два варианта газовой экспансии. Во-первых, это газопровод Иран-Ирак-Сирия, анонсированный еще несколько лет назад, ко торый сегодня неприемлем. Во-вторых, это собственно европейс кий экспорт, когда иранский газ пойдёт в Европу через Турцию, который поддерживает и Али Маджеди. Но тут появляются свои минусы. На этой границе спокойно не было никогда, а сегодня и говорить не стоит. Но даже если с курдами удастся договориться, остаётся главное. Иран и Турция - региональные конкуренты. За ходя со своим газом в Турцию, Иран автоматически вписывается в чужой проект - турецкий. А Турция хочет стать нефтегазовым хабом для поставок в ЕС энергоносителей из Ирана, Ирака, Азер байджана, возможно и Центральной Азии, что невыгодно Тегера ну1. Впрочем, помимо энергетического спектора, который счита ется основным лейтмотивом концентрации усилий супердержав на Южном Кавказе, сегодня важными направлениями, определя ющими степень значения и векторное направление их националь ных интересов в этом регионе, остаются как военные, экономи ческие, коммуникационные, историко-культурные, релегиозные и другие показатели, так и сам территориально-пространствен ный фактор (буферные зоны). Именно последний служит некой основой воплощения всех других показателей, направленных на продвижение мощи и авторитета сверхдержавных государств. Поэтому решающим и первостепенным курсом геополитической интерпретации для последних является максимальная возмож ность укрепить свои позиции как в региональных державах (Тур ция, Иран), так и в развивающихся региональных государствах (Грузия, Армения, Азербайджан), что сегодня активным образом проводится политикой конгломерации (НАТО, ОДКБ, ЕС, ЕАЭС и т.д.), заметно усилывающей противоборство двух ядерных и эко номических структур – НАТО и ОДКБ, ЕС и ЕАЭС. В целом, исходя из всего этого, можно предположить, что особенно по мере усиления конфронтации (холодной войны) и 1
вросоюз находит спасение в Иране. Информационное агентсво “Haqqin.az”. Е http://haqqin.az/news/28007 (06.02.2015).
1 2015 РОМАН МЕЛИКЯН
противодействия (горячей войны) двух мировых геостратегичес ких векторов – США и РФ – южнокавказский регион в ближай шей перспективе превратится из «теплой точки» в «горячую зо ну» соприкосновения и столкновения многосторонних интересов и действий как сверхдержав, так и региональных субъектов, в контексте как евроамериканского империализма, так и пророс сийского гегемонизма или...?
79
80
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ЮЖНЫЙ КАВК АЗ - ПРОЗАПАДНЫЙ ТАНДЕМ, ПРО РОССИЙСКИЙ ЕАЭС ИЛИ...? РОМАН СЕДРАКОВИЧ МЕЛИК ЯН КАНДИДАТ ПОЛИТИЧЕСКИХ НАУК АННОТАЦИЯ На протяжении столетий находясь в эпицентре интересов ми ровых геополитических акторов, Южный Кавказ и сегодня про должает занимать геоцентрическое положение среди интеграци онных процессов разных уровней. Более того, не излишне конс татировать, что в настоящий момент основные силы и борьба за мировое господство сосредоточены в том числе и в южнокав казском регионе, который, по оценке разных экспертов, вслед за украинскими событиями может стать своеобразной «горячей точ кой» столкновения геоинтересов. В этой связи важное значение приобретает выявление как исконных интересов сверхдержав по Южному Кавказу, так и основных геостратегических целей ст ран данного региона. При этом важно заметить, что в зависи мости от глобальной политической конъюктуры эти цели, как и интересы, могут изменяться, оказывая разносторонние и раз номасштабные воздействия как на стабильность в регионе, так и на факторы его развития в целом. В результате на сегодняшний день на южнокавказском регионе нарастает динамика бифурка ции политики конгломератной интеграции между государствами – курс на евроамериканизацию (Грузия), курс на постсоветиза цию (Армения) или…? К последней версии «или» эксперты относят курс на синергетизацию внешнеполитического процес са, при котором региональные страны (Турция, Иран, Азербайд жан) на принципах самодостаточности в определенной степени проводят свой независимый маршрут внешней политики. Именно поэтому, хотя и в регионе превалирует тенденция интеграционных процессов, но в плане новых интеграций в крупные военно-поли тические и экономические структуры эти страны особо не спешат или не ставят целей, особенно учитывая пока несостоятельность
1 2015 РОМАН СЕДРАКОВИЧ МЕЛИКЯ
новообразованного ЕАЭС и перманентно испытывающий разнос торонние внутренние и внешние кризисы ЕС. Впрочем, в за висимости от развития процессов разных уровней, от эскалации как эндогенных, так и экзогенных локальных, глокальных или глобальных конфликтов и кризисов, Южный Кавказ сегодня сто ит перед вызовами перераспределения сил и ресурсов обуст ройства нового миропорядка, требующего новые правила игры и реальные инструментарии политического развития. КЛЮЧЕВЫЕ СЛОВА: Южный Кавказ, ЕАЭС, ЕС, НАТО, ОДКБ, евроамериканизация, евроамериканская интеграция, проза падный тандем, политика конгломерации, регрессирующий оп тимизм, дискурсивные предпосылки, Modus Operandi и Modus Decidendi, интеграционные процессы, геоинтересы, геострате гические цели.
81
82
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ՈՉ ՄՈՒՍՈՒԼՄԱՆՆԵՐԻ ԻՐԱՎՈՒՆՔՆԵՐՆ «ԻՍԼԱՄԱ ԿԱՆ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆՈՒՄ» ՆԱԻՐԱ ՍԱՀԱԿՅԱՆ 2014 թ. հունիսի 29–ին «Իսլամական պետություն» ահաբեկչա կան խմբավորումը (այսուհետ՝ ԻՊ) հայտարարեց խալիֆայության հռչակման մասին1: Սա իր բնույթով աննախադեպ երևույթ էր, քա նի որ մինչ այդ արմատական որևէ այլ կազմակերպության կողմից խալիֆայություն չէր հռչակվել: «Իսլամական պետությունը», որը Սիրիայի և Իրաքի մի զգա լի հատվածում գերիշխանություն է հաստատել, իսլամական ում մայի2 վերականգնման փորձեր է կատարում: Ումմայի վերա կանգնումն ու շարիաթական օրենքների հաստատումը ԻՊ վե րահսկողության տարածքներում ենթադրում էր տեղի ոչ միայն մուսուլման, այլ նաև ոչ մուսուլման բնակչության կազմակերպում, նրանց իրավունքների հստակեցում: Այս հոդվածում կներկայացվեն ԻՊ տարածքներում բնակվող ոչ մուսուլման բնակչությանը տրված իրավունքները: Ժամանակակից Մերձավոր Արևելքի բնորոշ գծերից է կրո նական, մասնավորապես իսլամական արմատականության ակ տիվությունը3: Այս ակտիվությունը տարբեր կերպ է արտահայտ ալիֆայության հռչակման ամբողջական տեքստը տե՛ս http://myreader.toile– Խ libre.org/uploads/My_53b039f00cb03.pdf (մուտք՝ 18.12.2014): 2 Ումման կրոնական համայնք է, որի վերաբերյալ պատկերացումները ժամանակի ընթացքում փոփոխությունների են ենթարկվել. եթե Մուհամմադ մարգարեի կյանքի վերջին տարիներին, ումմա ասելով, հասկանում էին Արաբական թերակղզու մուսուլմաններին, ապա արաբական նվաճումները հանգեցրին այս հասկացության իմաստի ընդլայնմանը՝ ներառելով նաև նվաճված երկրների բնակիչներին: Պանիսլամիզմի առաջացումն ու զարգացումը հանգեցրին «ումմա իսլամիյյա»–ի ձևավորմանը: (Տե՛ս Ислам. Энциклопедический словарь, М., «Наука», Главная редакция восточной литературы, 1991, стр. 241–242, այսուհետ՝ Ислам. Энциклопедический словарь): 3 Իսլամում արմատական շարժում ները և ծայրահեղական կազմակերպություն ները սկսեցին մեկը մյուսի հետևից գլուխ բարձրացնել 20–րդ դարի երկրորդ քառորդից սկսած: Այս արմատական շարժում ները միավորող թերևս գլխավոր նպատակը իսլամական խալիֆայության վերականգնումն է: Օսմանյան կայս րության փլուզումն ու խալիֆայության ինստիտուտի վերացումը այս շարժում նե րի ծավալման համար ազդակ դարձան: Օսմանյան կայսրության քայքայումից հետո խալիֆայության վերականգնման մասին պատկերացում ները զարգացան մի շարք արմատական իսլամական կազմակերպությունները ներկայացնող հե ղինակների աշխատություններում և այդ կազմակերպությունների գաղափարա խոսության հիմքը կազմեցին: Այս աշխատություններում, որտեղ մատնանշվում է խալիֆայության վերականգնման անհրաժեշտությունը, շեշտվում է, որ այդ խալիֆայությունը պետք է կարգավորվի բացառապես շարիաթի օրենքներով: 1
1 2015 Նաիրա Սահակյա
83
վել վերջին մեկ դարի ընթացքում: Թերևս դրա ծայրահեղ արտա հայտվածությունը նկատվում է 21–րդ դարի երկրորդ տասնամյա կի շեմին Մերձավոր Արևելքում բռնկված իրադարձությունների ֆոնին: Մերձավոր Արևելքում կատարվող բախումները ներառել են բազմաթիվ ուժեր, որոնց նպատակները և գործելաոճը լիովին տարբերվում են միմյանցից1: Այս քաղաքական խաղերի և բազ մակողմ պայքարի թատերաբեմում, ինչպես և ցանկացած պատե րազմական իրավիճակում, ամենախոցելի տարրը եղել և մնում է ժողովուրդը, մասնավորապես փոքրամասնությունները: Մեր Մարդու իրավունքների մասին արևմտյան ձավորարևել յան բազմաէթնիկ պատկերացումները բազմաթիվ կետերում հասարակությունը ուներ այն չեն համընկնում իսլամական, առավել ևս պիսի խոցելի տարրեր, որոնք արմատական իսլամական պատկերա հեշտությամբ դարձան որոշակի ցումներին: խմբերի ատելության առարկան և ոչնչացման կամ հնազանդեց ման թիրախը: Այս իրադրությունում է, որ վեր է բարձրանում «մարդու իրա վունքներ» կոչվող երևույթի վերարժևորումը: Լինելով «դատարկ» արտահայտություն՝ ամենատարբեր ժամանակներում և ամենա տարբեր խմբերի կողմից դրա բովանդակությունը անընդհատ փոխվել է: Մարդու իրավունքների մասին արևմտյան պատկե րացումները բազմաթիվ կետերում չեն համընկնում իսլամական, առավել ևս արմատական իսլամական պատկերացումներին: «Արաբական գարուն» կամ «Արաբական զարթոնք» անունը ստացած պատմական զարգացումների ֆոնին Սիրիայի և Իրաքի տարածքներում մեծ ուժ ձեռք բերեց «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորումը: Այս կազմակերպությունը նախա պես կոչվում էր «Իրաքում իսլամական պետություն», իսկ 2013 թ. կազմակերպության առաջնորդ Աբու Բաքր ալ–Բաղդադին փո խեց դրա անունը՝ այն դարձնելով «Իրաքում և Շամում իսլամա կան պետություն», սակայն արդեն 2014 թ. հունիսի 29–ին կազ մակերպությունը ստացավ իր ներկայիս անվանումը՝ «Իսլամա
1
Օրի նակ՝ տե՛ս Hasan al–Banna, “Message of the Teachings” in Majmkէat RasԷil Al–Imm Al–Shah+d Hasan Al–BannԷ, International Islamic Federation of Student Organizations, pp. 15–16: Հաշվի առնելով, որ այս ուժերի գործունեությունը հոդվածի հիմնական թեման չէ, չեմ անդրադառնա դրանց:
84
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
կան պետություն»1, իսկ նրա առաջնորդը հռչակվեց խալիֆ2: Այս «խալիֆայության» ստեղծման ճանապարհին ԻՊ–ի առաջ նորդի կողմից կատարվեցին մի շարք քայլեր, որոնք ուղղված էին «խալիֆայության» ներսում Այս կազմակերպությունը նախապես կոչ կյանքը կարգավորելուն և այն վում էր «Իրաքում իսլամական պետու շարիաթական օրենքներին հա թյուն», իսկ 2013 թ. կազմակերպության մապատասխանեցնելուն: առաջնորդ Աբու Բաքր ալ–Բաղդադին փո Սակայն հաշվի առնելով, որ խեց դրա անունը՝ այն դարձնելով «Իրա ԻՊ–ի վերահսկողության տա քում և Շամում իսլամական պետություն», րածքներում բնակվողները բա սակայն արդեն 2014 թ.ի հունիսի 29–ին ցառապես մուսուլմաններ չէին, և կազմակերպությունը ստացավ իր ներ այստեղ բնակվում էին նաև այ կայիս անվանումը՝ «Իսլամական պետու լադավաններ, խնդիր էր առա թյուն», իսկ նրա առաջնորդը հռչակվեց ջանում հատկապես այդ տար խալիֆ րի հետ հարաբերությունների կարգավորումը և նրանց իրավունքների հստակեցումը: «Խալիֆայության» ներքին կյանքը կազմակերպելու ԻՊ–ի քայլերը հասկանալու համար անհրաժեշտ է պատկերացնել իսլա մական համայնքի՝ ումմայի կառուցվածքը և դրա տարրերի դերն ու իրավունքները: Իսլամի տեսանկյունից մարդիկ բաժանվում են երկու խմբի՝ մուսուլմաններ և ոչ մուսուլմաններ3: Ղուրանը տարբերակում է ոչ մուսուլմանների երկու խումբ՝ 1. «Գրքի ժողովուրդներ» (Ահլ ալ–Քիթաբ4)5 ե՛ս Wood G., What ISIS’s Leader Really Wants, Տե՛ս http://www.newrepublic.com/ Տ article/119259/isis–history–islamic–states–new–caliphate–syria–and–iraq (մուտք՝ 02.10.2015): 2 Խալիֆի ինստիտուտը ձևավորվել է 632 թ. Մուհամմադ մարգարեի մահից հետո: Այս ինստիտուտը իր մեջ միավորում է ինչպես աշխարհիկ, այնպես էլ հոգևոր իշխանությունը: (Տե՛ս Սահակյան Ն., «Խալիֆա ինստիտուտին վերաբերող որոշ հարցեր», Մերձավոր Արևելք, Հ. 6, Երևան, 2009, էջ 240–244): 3 Հաշվի առնելով, որ այս հոդվածում ներկայացվելու են ԻՊ–ի կողմից ոչ մուսուլմաններին տրված իրավունքները, հարկ չեմ համարում մանրամասնելու ումմայի մուսուլման անդամների տարատեսակները և կանդրադառնամ միայն ոչ մուսուլմաններին: 4 Այս խմբին են պատկանում հրեաներն ու քրիստոնյաները, որոնք հայտնության միջոցով ստացել են սուրբ «գրություններ»՝ Թորան, Սաղմոսներ և Ավետարաններ: Ահլ ալ–Քիթաբի մաս են երբեմն համարվում նաև զրադաշտականները: (Տե՛ս Ислам. Энциклопедический словарь, стр. 28): 5 Հ. Քոչարյան, Ումմայի կարգավիճակն ու բնորոշումը Ղուրանում և վաղ իսլամական սկզբնաղբյուրներում, Ատենախոսություն, Է.00.02 «Ընդհանուր պատմություն» մասնագիտությամբ պատմական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճանի հայցման համար, Երևան, 2005, էջ 117: (Այսուհետ՝ Հ. Քոչարյան, 2005): 1
1 2015 Նաիրա Սահակյա
85
«Գրքի ժողովուրդները», դառնալով Ահլ ալ–Զիմմա1, կարող էին ումմայի անդամ դառնալ: Զիմ Ղուրանը տարբերակում է ոչ մուսուլման միի կարգավիճակ ունեցողների ների երկու խումբ: համար սահմանված էին հս տակ իրավունքներ և մատնանշված էին այն գործողությունները, որոնք նրանք անել չէին կարող: 2. «Անհավատները» և «հեթանոսները», ովքեր չեն կարող զիմ միի կարգավիճակ ստանալ2: «Գրքի ժողովուրդների» իրավունքներն ԻՊ տարածքներում Ինչպես արդեն նշվեց, «Գրքի ժողովուրդները» կարող էին հա մաձայնագիր կնքել և ստանալ զիմմի կարգավիճակ, որը ապա հովում էր մուսուլմանների կողմից նրանց պաշտպանությունը, սակայն միաժամանակ բազմաթիվ սահմանափակումներ և ար գելքներ էր սահմանում նրանց համար: Իսլամական պետությունը, ձգտելով վերականգնել իսլամա կան ումման, իր վերահսկողության տարածքում քրիստոնյանե րի հետ նմանատիպ համաձայնության գալու փորձ է արել. 2014 թ. փետրվարի 23–ին ԻՊ առաջնորդ Աբու Բաքր ալ–Բաղդադիի կողմից Սիրիայի առ–Ռակկա քաղաքի քրիստոնյաների հետ զիմ միի պակտ է ստորագրվել: Աբու Բաքր ալ–Բաղդադին, զիմմիի պակտը կնքելով, ցույց էր տալիս, որ ինքը խալիֆ է և նման պայ մանագիր կնքելու իրավունք ունի: Առ–Ռակկայի պակտի կնքման ժամանակ դեռևս ալ–Բաղդադին չէր հայտարարել խալիֆայու թյան ստեղծման մասին, և սա կարելի է համարել այն մի քանի ազդակներից, որոնք նախորդեցին խալիֆայության հռչակմանը3: Մինչև պակտի կնքելը առ–Ռակկայի քրիստոնյաներին 3 տար բերակ էր առաջարկվել՝ 1. իսլամ ընդունել, 2. զիմմի դառնալ, 3. մեր ժել ա ռա ջ ին եր կուսը, և նրանց դեմ պա տ ե րազմ 4 կսկսվի : հլ ալ–Զիմմայի կազմի մեջ մտնում են այն այլադավանները, ովքեր ընդունել են Ա մուսուլմանների գերիշխանությունն ու ջիզիա հարկ են վճարում՝ ստանալով մուսուլմանների պաշտպանությունը: (Տե՛ս Ислам. Энциклопедический словарь, стр. 27): 2 Հ. Քոչարյան, Ումմայի անդամներին վերաբերող որոշ հարցեր, Արաբագի տական ուսումնասիրություններ, Ա, Երևան, 2006, էջ 64–65: 3 Այս ազդակներից էր նաև անվան մեջ ալ–Կուրայշի անունն ավելացնելը, ինչը ցույց էր տալիս, որ ալ–Բաղդադին Մուհամմադ մարգարեի ցեղակիցն էր, հետևաբար խալիֆ լինելու իրավունք ուներ: 4 Islamic State In Iraq And Syria (ISIS) Forces Poll Tax (Jizya) On Christians Of Al–Raqqa/ 1
86
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
Առ–Ռակկայի պակտի 12 կետերով սահմանվում էին քրիստո նյաների իրավունքները: Ըստ այդ կետերի՝ զիմմիները ՝ 1. չպետք է կառուցեն իրենց քաղաքում կամ դրա ծայրամա սային հատվածներում վանք, եկեղեցի կամ վանականների ճգնա րան և չպետք է վերականգնեն այն, ինչ քանդվել է1, 2. չ պետք է ցույց տան խաչ կամ ի րենց [կ րո նի – Ն. Ս.]՝ սուրբ գրություն մուսուլմանների ճանապարհին կամ շուկաներում և նրանք չպետք է որ ևէ բան Զիմմիները չպետք է կառուցեն իրենց քա ձեռնարկեն, ինչը նրանց ձայնը ղաքում կամ դրա ծայրամասային հատ բարձր կդարձնի աղոթքի կամ վածներում վանք, եկեղեցի կամ վանա որևէ այլ պաշտամունքային ակ կանների ճգնարան և չպետք է վերականգ տի ժամանակ, նեն այն, ինչ քանդվել է: 3. չպետք է մուսուլմանի հա մար լսելի դարձնեն իրենց սուրբ գրությունը կամ իրենց զանգերի ձայնը, անգամ եթե դրանք խփում են եկեղեցիների ներսում, 4. չպետք է մասնակցեն Իսլամական պետության դեմ որևէ թշնամական գործողության, ինչպիսին, օրինակ՝ լրտեսներին կամ Իսլամական պետությունը հետախուզողներին ապաստան տալն է... Եթե նրանք գիտեն մուսուլմանների դեմ պլանավորվող դավադրության մասին, ապա պետք է հայտնեն նրանց մասին, 5. չպետք է իրենց պաշտամունքը եկեղեցուց դուրս ցույց տան, 6. չպետք է արգելեն որևէ քրիստոնյայի իսլամ ընդունել, եթե նա դա ցանկանում է, 7. պետք է հարգեն իսլամն ու մուսուլմաններին և որևէ կերպ չպետք է նվաստացնեն նրանց կրոնը, 8. քրիստոնյաները պետք է «ջիզիա»2 վճարեն յուրաքանչյուր Syria, http://counterjihadreport.com/2014/02/28/islamic–state–in–iraq–and–syria– isis–forces–poll–tax–jizya–on–christians–of–al–raqqasyria/http://counterjihadreport. com/2014/02/28/islamic–state–in–iraq–and–syria–isis–forces–poll–tax–jizya–on– christians–of–al–raqqasyria/ (մուտք՝ 18.01.2015) 1 Պետք է նշել, որ Դեյր ալ–Զուրում հայկական Սրբոց Նահատակաց եկեղեցու ավերումը կապված է իսլամականների կողմից զիմմի կարգավիճակ տալու հետ: ԻՊ–ի կողմից հայերին առաջարկված է եղել ընդունելու իրենց գերիշխանությունը, սակայն հայերը մերժել են, որից հետո ԻՊ զինյալները պայթեցրել են հայկական եկեղեցին: Jabhat al–Nusra blows up Armenian church in Deir el–Zour: A savage blow that echoes through Armenian history, տե՛ս http://www.independent. co.uk/news/world/middle–east/jabhat–alnusra–blows–up–armenian–church–in– deir–elzour–a–savage–blow–that–echoes–through–armenian–history–9852372. html?origin=internalSearch (մուտք՝ 20.12.2014): 2 Ջիզիան մուսուլմանական երկրներում այլադավանների կողմից վճարվող հարկն է: Ջիզիա պետք է վճարեին բոլոր հասուն տղամարդիկ՝ բացի ծերերից, հաշմանդամներից և ստրուկներից: (Տե՛ս Ислам. Энциклопедический словарь,
1 2015 Նաիրա Սահակյա
87
հասուն տղամարդու համար. դրա գինը հարուստների համար 4 ոսկե դինար1 է, և դրա կեսն է միջին ունեցվածք ունեցողների հա մար, և դրա կեսն էլ՝ աղքատների համար. այն պայմանով, որ նրանք իրենց գործերի վերաբերյալ ոչինչ չեն թաքցնի ԻՊ–ից: Վճարումները պետք է տարին երկու անգամ կատարվեն, 9. չպետք է զենք կրեն, 10. չպետք է խոզի միս կամ գինի վաճառեն մուսուլմանների Զիմմիները չպետք է իրենց պաշտամունքը եկեղեցուց դուրս ցույց տան: հետ կամ նրանց շուկաներում: Չպետք է հրապարակավ խմեն այն [գինին – Ն. Ս.], այսինքն՝ չպետք է խմեն որևէ հասարակական վայրում, 11. պետք է իրենց սեփական գերեզմանատունն ունենան, ինչ պես դա ընդունված է, 12. պետք է ընդունեն Իսլամական պետության կողմից տրված ցուցումները՝ հագուստի, առք ու վաճառքի կամ այլ հարցերում2: Այս պայմանները պահպանելու պարագայում առ–Ռակկայի քրիստոնյաներին, այդ թվում՝ հայերին, տրվում էր կյանքի, առող ջության, նրանց եկեղեցիների և առ–Ռակկայի իրենց ունեցվածքի անվտանգության երաշխիքներ. նրանց եկեղեցիները չէին ավեր վի, նրանցից ոչ մեկին չէին վնասի, նրանց իսլամ չէր հարկադրվի3: Փորձենք այս կետերը համեմատել Ահլ ալ–Զիմմայի համար սահմանված այն պայմանների հետ, որոնք պահպանվել են 11–րդ դարի հեղինակ ալ–Մավարդիի աշխատության մեջ: Ալ–Մավար դին բերում է 6 պարտադիր և 6 ոչ պարտադիր պայմաններ: Պարտադիր պայմաններն էին` 1. չպարսավել Ղուրանը, 2. չվատաբանել Մուհամմադին, 3. չվատաբանել մուսուլմանական կրոնը, стр. 65): Ըստ համացանցում տարածված որոշ տեղեկությունների՝ 1 ոսկե դինարն համապատասխանում է 139 ԱՄՆ դոլարի: Տե՛ս Объявлен курс валюты ИГИШ, первые фото монеты, https://ayyamru.wordpress.com/2014/11/17 /%D0%BE%D0%B1%D1%8A%D1%8F%D0%B2%D0%BB%D0%B5%D0%BD – %D0%BA%D1%83%D1%80%D1%81–%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D1%8E%D1%82%D 1%8B–%D0%B8%D0%B3%D0%B8%D1%88–%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%B2%D1 %8B%D0%B5–%D1%84%D0%BE%D1%82%D0%BE/ (մուտք՝ 20.01.2015): 2 ةقرلا ةيالو ىراصنو ةيمالسإلا ةلودلا نيب ماشلا يف ةمذ دقع لوأhttp://justpaste.it/ejur , (մուտք՝ 01.02.2015) 3 Aymenn Jawad Al–Tamimi, The Islamic State of Iraq and ash–Sham’s dhimmi pact for the Christians of Raqqa province, Տե՛ս http://www.joshualandis.com/blog/ islamic–state–iraq–ash–shams–dhimmi–pact–christians–raqqa–province/ (մուտք՝ 15.01.2015): 1
88
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
4. չշնանալ և չամուսնանալ մուսուլման կնոջ հետ, 5. չնպաստել, որ մուսուլմանն այլ կրոն ընդունի, 6. չօգնել մուսուլմանների դեմ պայքարողներին1: Ոչ պարտադիր պայմաններն էին՝ 1. պետք է հագուստի վրա տարբերակիչ նշաններ կրել, 2. չպետք է մուսուլմանների տներից բարձր տներ կառուցել, 3. չհնչեցնել եկեղեցու զանգերը և չկարդալ իրենց սուրբ տեքս տերը մուսուլմանների ներկայությամբ, 4. չխմել գինի մուսուլմանների ներկայությամբ, չպահել խաչեր և խոզեր երևացող տեղերում, 5. թաղել մեռելներին լուռ և աննկատ, Նրանց տրվում է երկու տարբերակ՝ իսլամ 6. չերթևեկել ցեղական ձիե ընդունել կամ մահվան դատապարտվել: րով և ուղտերով2: Ալ–Մավարդիի մոտ պահպանված պարտադիր կետերի խախտման դեպքում մեղավորը զրկվում էր զիմմիի կարգավի ճակից, իսկ ոչ պարտադիր պայմանների խախտման դեպքում թեև չէր զրկվում, սակայն ցանկալի էր, որ պատժվեր3: Ի տար բերություն սրան՝ նախ և առաջ նշենք, որ ԻՊ–ի կողմից կնքված ահլ ալ–զիմմայի պակտում բոլոր 12 կետերն էլ պարտադիր են համարվում, և անկախ դրանց կարևորությունից՝ պայմանագրի խախտողի դեմ պատերազմ կհայտարարվի: Դրանով փաստո րեն ԻՊ–ն ոչ մի անհնազանդություն չի ընդունում: Եթե ալ–Մա վարդիի բերված ոչ պարտադիր կետերի խախտման դեպքում մե ղավորը պատժվում էր, ապա ԻՊ–ն այդ «հնարավորությունն» էլ փաստորեն չի տալիս: Սա, կարելի է ասել, խոսում է այն մասին, որ ԻՊ նպատակներից մեկն էլ տարածաշրջանի էթնիկ զտումն է և իր գաղափարները չկրող տարրի, որի մեջ մտնում են ինչպես ոչ մուսուլմանները, այնպես էլ շիաները, վերացումը: «Անհավատների» խնդիրը ԻՊ տարածքներում Ինչպես արդեն նշեցի, ոչ մուսուլմանները բաժանվում էին «Գրքի ժողովուրդների» և «անհավատների»: Եթե ոչ մուսուլման, սակայն «Գրքի ժողովուրդների» ներկա յացուցիչներին հնարավորություն է տրվում ապրելու մուսուլման Հ. Քոչարյան, 2005, էջ 122–123: Նույն տեղում: 3 Նույն տեղում: 1
2
1 2015 Նաիրա Սահակյա
89
ների հովանավորության տակ, հարկ վճարելու և չփոխելու կրո նը, ապա «անհավատների» խմբին պատկանողների համար այս հնարավորությունը գոյություն չունի: Նրանց տրվում է երկու տարբերակ՝ իսլամ ընդունել կամ մահ վան դատապարտվել: «Իսլամական պետություն» խմբավորման կողմից անհավատ հռչակվեցին եզդիները, ովքեր, ըստ Իսլամական պետության, «երկրպագում են Իբլիսին՝ համարելով, որ Իբլիսը ընկած, սա կայն ներում ստացած հրեշտակ է... Նրանք նրան լավն են համա րում և հավատում են, որ Ալլահը ներել է նրան [Իբլիսին–Ն.Ս.]»1: Այս հաշվի առնելով՝ Իսլամական պետության կողմից եզդինե րի նկատմամբ հալածանքներ սկսվեցին, որոնք ճանաչվեցին որ պես ցեղասպանություն2: Ի տարբերություն ԻՊ–ի այս դիրքորոշ մանը Աբու Բաքր ալ–Բաղդադիին ուղղված բաց նամակի 11–րդ կետում3 հարյուրից ավելի մուսուլման իրավագետ–կրոնագետներ հստակորեն նշել էին, որ եզդիներին պետք է համարել «Գրքի ժո ղովուրդ»4: Հետևաբար նրանց նկատմամբ ԻՊ հալածանքները հակաիսլամական են5: ԻՊ–ի կողմից անհավատ Իսլամական պետության կողմից եզդինե հայտարարվածները ենթարկ րի նկատմամբ հալածանքներ սկսվեցին, վեցին մեկ այլ փորձության որոնք ճանաչվեցին որպես ցեղասպանու ևս՝ ստրկության: Ստրկության թյուն: հարցն իսլամում մշտապես եղել է բանավեճերի կիզակետում: Մուսուլման կրոնագետ–աստվածա բանների մի մասը նշել է, որ ստրկությունը արգելված է իսլամում, սակայն կան նաև ստրկության օրինականությունը ապացուցող ները: Վերջինների թվին է պատկանում սաուդցի շեյխ Սալեհ ալ– Ֆաուզանը, ով 2003 թ. ֆաթվա6 է տվել՝ պնդելով, որ «ստրկու Dabiq N. 5, p. 14–15. New UN report suggests ISIS liable for genocide of minorities in Iraq, Տե՛ս http:// genocidewatch.net/2015/02/24/new–un–report–suggests–isis–liable–for–genocide– of–minorities–in–iraq/ (մուտք՝ 02.25.2015). 3 Պարտադիր է եզդիներին դիտարկել որպես «Գրքի ժողովուրդ»: Տե՛ս Letter to Baghdadi, Տե՛ս http://www.lettertobaghdadi.com/ (մուտք՝ 02.25.2015) 4 Նույն տեղում: 5 Եզդիներին «Գրքի ժողովուրդ» համարելը տարակարծությունների առարկա է մուսուլման կրոնագետ–իրավագետների շրջանում: 6 Ֆաթվան կրոնական կամ քաղաքացիական կոնկրետ և պրակտիկ իրողությունների հետ կապված իսլամական տեսակետը ներկայացող եզրահանգումն է, որն ունի խորհրդակցական բնույթ և պարտադիր չէ կատարման համար: (Տե՛ս Տոնիկյան Ս., Ֆաթվան որպես իսլամական իրավունքի ադապտացիոն մեխանիզմ, Արևելագիտության հարցեր VII, Երևան, ԵՊՀ, 2012, 1
2
90
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
թյունը իսլամի մի մասն է, ստրկությունը ջիհադի մի մասն է»1: ԻՊ –ի կողմից ստրկությունը հայտարարվեց թույլատրելի և անհրա ժեշտ երևույթ: «Իսլամական ԻՊ–ի կողմից ստրկությունը հայտարար պետության» անգլալեզու ամ վեց թույլատրելի և անհրաժեշտ երևույթ: սագիր «Դաբիքի» 4–րդ համա րում2 հրապարակված մի հոդվածում նշվում էր, որ «Իսլամական պետությունը» Սինջարում «բախվում է հեթանոս փոքրամասնու թյուն եզդի բնակչությանը»: Ապա նշվում էր, որ եթե Ալլահը հս տակ հրահանգ է տվել հեթանոսների հետ վարվելու վերաբերյալ, ինչու են առ այսօր նրանք մնացել3: Այս հոդվածում նաև նշվում է, որ «ի տարբերություն հրեաների և քրիստոնյաների՝ նրանց համար չկա ջիզիա վճարելու հնարավորություն: Նրանց կանայք կարող են ստրկացվել [ընդգծումը – Ն. Ս.]... Բռնվելուց հետո եզ դի կանայք և երեխաները, շարիաթի համաձայն, բաժանվում են «Իսլամական պետության» զինվորների միջև, ովքեր մասնակ ցել են Սինջարի գործողություններին»4: Այս հոդվածի համաձայն՝ զինվորները կարող են վաճա ռել ի րենց բա ժին հա սած ստ Բռնվելուց հետո եզդի կանայք և երեխանե 5 րուկ ն ե ր ին : րը, շարիաթի համաձայն, բաժանվում են Ի պատասխան սրան՝ ալ– «Իսլամական պետության» զինվորների Բաղդադիին ուղղված բաց նա միջև: մակի 12–րդ կետում մուսուլման կրոնագետ–իրավագետները նշում էին, որ «ստրկության վերա կանգնումը արգելված է: Այն վերացվել է միաձայն համաձայնու թյամբ՝ իջմայով 6, 7»: Չնայած սուննի կրոնագետների այս պնդմանը՝ «Իսլամական պետության» կողմից գերեվարված են մնում հազարավոր եզդի էջ 16):
is a part of Islam’, տե՛ս http://www.wnd. (մուտք՝ 02.25.2015) և Sheikh Saleh Al–Fawzan– Sauid religous leader wants slavery, տե՛ս http://www.danielpipes.org/ comments/12177 (մուտք՝ 02.25.2015). 2 Ամսագրի այս համարը կոչվում է «The Failed Crusade»: Ամբողջությամբ տե՛ս http://media.clarionproject.org/files/islamic–state/islamic–state–isis–magazine– Issue–4–the–failed–crusade.pdf 3 Dabiq N. 5, p. 14. 4 Նույն տեղում, էջ 15: 5 Նույն տեղում: 6 Իջման կրոնագետ–իրավագետների միաձայն կարծիքն է: Այն իսլամական իրավունքի չորս հիմնական աղբյուրներից մեկն է: (Տե՛ս Ислам. Энциклопеди ческий словарь, стр. 91): 7 Letter to Baghdadi, տե՛ս http://www.lettertobaghdadi.com/ (մուտք՝ 02.25.2015). 1
Saudi
sheik: ‘Slavery
com/2003/11/21700/
1 2015 Նաիրա Սահակյա
91
կանայք և երեխաներ1: ՄԱԿ –ի զե կույ ցում նշ վում էր, որ ԻՊ –ի կողմից հազարավոր կանայք են գերեվարվել և հանձնվել սեքս– ստրկության2: Հաշվի առնելով վերոնշյալը՝ կարելի է եզրակացնել, որ՝ • ԻՊ–ի հաստատումը Իրաքի և Սիրիայի զգալի հատվածում դարձել է լրջագույն խնդիր մարդու իրավունքների ՄԱԿ–ի զեկույցում նշվում էր, որ ԻՊ–ի կող պահպանման տեսակե մից հազարավոր կանայք են գերեվարվել և հանձնվել սեքս–ստրկության: տից: • ԻՊ–ի կողմից իր վերահսկողության տարածքներում բնակ վող ոչ մուսուլման տարրը բաժանվում է «Գրքի ժողովուրդ ների» և «անհավատների»: • Գրքի ժողովուրդները թեև զիմմիի կարգավիճակ են ստա նում, սակայն նրանց առաջարկված անհավասար պայման ները չեն կարող ապահովել նրանց նորմալ կենսակերպը: • Եզդիները, որոնք Իրաքում փոքրամասնություն են կազմում, համարվում են անհավատներ, և նրանց նկատմամբ վերա բերմունքը ԻՊ–ի կողմից հստակ է՝ ընդունել իսլամ կամ ոչն չացվել: • Լրջագույն խնդիր է դարձել կանանց և երեխաների ստրկու թյան հարցը:
N Confirms ISIS Killed 5,000 Yazidi Men And Made 7,000 Women Sex Slaves, տե՛ս U http://holipal.com/un–confirms–isis–killed–5000–yazidi–men–and–made–7000– women–sex–slaves/ (մուտք՝ 02.27.2015). 2 The new horror for Iraq’s kidnapped children: UN report reveals ISIS is selling youngsters from minorities as sex slaves, turning them into suicide bombers and crucifying them if they disobey, տե՛ս http://www.dailymail.co.uk/news/article–2939811/ Islamic–State–selling–crucifying–burying–children–alive–Iraq–UN.html (մուտք՝ 02.12.2015); U. N. Report Details ISIS Abuse of Women and Children, տե՛ս http:// www.nytimes.com/2014/10/04/world/middleeast/un–report–isis–abuse–women– children.html (մուտք՝ 02.12.2015). 1
92
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ԱԴՐԲԵՋԱՆԱԿԱՆ ՔԱՐՈԶՉՈՒԹՅԱՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐԸ 2014 Թ. ՌԱԶՄԱԿԱՆ ԹԵՄԱՅՈՎ ԼՈՒՍԱԲԱՆՈՒՄՆԵ ՐՈՒՄ
ԱՆԺԵԼԱ ԷԼԻԲԵԳՈՎԱ Քաղաքական գիտությունների թեկնածու Անցած 2014 թ.` ռազմական թեմայով հայ – ադրբեջանական տեղեկատվական առերեսումներին բնորոշ էր կեղծարարության (ֆալսիֆիկացիայի) և ապատե ղեկատվության ծավալի կտ 2014 թվականը սկսվեց Ղարաբաղի պա րուկ աճը, որն ուղեկցվում էր տերազմում զոհվածների պաշտոնական ցուցակի հրապարակմամբ, որը ներառում ինչպես հայ–ադրբեջանական էր 11 հազար ազգանուն: սահմանին, այնպես էլ Ադրբե ջա նի և ԼՂՀ –ի շփ ման գծում տիրող լարվածության աճով: Այդ առումով անհրաժեշտ է կառուց վածքային և ժամանակագրական կերպով մանրակրկիտ քննել Ադրբեջանի տեղեկատվական դաշտում տիրող իրավիճակը: 2014 թվականը սկսվեց Ղարաբաղի պատերազմում զոհված ների պաշտոնական ցուցակի հրապարակմամբ, որը ներառում էր 11 հազար ազգանուն1: Ներկայացված թիվը երեք անգամ փոքր էր իրական թվից, ինչի մասին վկայում են նաև ադրբեջանական աղբյուրները: 1993 թ. հոկտեմբերի 27–ին երկրի նախագահ Հեյ դար Ալիևը Բաքվում՝ Իրանի նախագահ Հաշեմի Ռաֆսաբջանի հետ հանդիպմանը, հայտարա րեց, որ Ղարաբաղ յան պատե Դեռևս 2007 թ. փետրվարին 9 ՀԿ–ներից րազմում Ադրբեջանն ունեցել է և 3 փորձագետից բաղկացած ադրբեջա նական խումբը հրապարակեց տվյալներ, 11 հազար սպանված և 25 հա որոնց համաձայն՝ Ղարաբաղում ռազմա զար վի րա վոր: Մեկ շա բաթ կան գործողությունների ընթացքում մա անց, ելույթ ունենալով տեղա հացել է 24 հազար ադրբեջանցի զինծա կան հեռուստատեսությամբ, ռայող, և ևս 4,5 հազար զինծառայող հա երկրի զեկավարը հայտարա մարվում են անհայտ կորած: րեց 16 հա զար սպան վա ծի և 22 հազար վիրավորի մասին: 1993 թ. դեկտեմբերի 24–ին Աշխաբադում՝ ԱՊՀ պետություննե րի ղեկավարների նիստում, Ալիևն ասաց, որ Հայաստանի հետ 1
зербайджан занижает число потерь в карабахской войне. [էլեկտրոնային աղ А բյուր] http://www.nv.am/region/32638–2014–01–16–06–34–41
1 2015 Անժելա Էլիբեգովա
93
կոնֆլիկտի տարիներին մահացել է 18 հազար ադրբեջանցի և վիրավորվել մոտ 50 հազար: 1994 թ. մայիս–հունիս ամիսների պաշտոնական հանդիպումների ընթացքում նախագահը խոսեց պատերազմում 21 հազար մահացածների մասին: Դեռևս 2007 թ. փետրվարին 9 ՀԿ–ներից և 3 փորձագետից բաղկացած ադրբե ջանական խումբը հրապարակեց տվյալներ, որոնց համաձայն՝ Ղարաբաղում ռազմական գործողությունների ընթացքում մահա ցել է 24 հազար ադրբեջանցի զինծառայող, և ևս 4,5 հազար զին ծառայող համարվում են անհայտ կորած1: Պատերազմի ընթացքում ունեցած կորուստների թվի նվազե ցումը, անխոս, առաջին հերթին, քարոզչական և հոգեբանական ուղերձ է կրում: Ադրբեջանին, որը փոխել էր պաշտպանության նախարար, ում օրոք բանակում գրանցվել էր ինքնասպանու թյունների թվի ամենաբարձր Ադրբեջանցի երիտասարդները, հատկա ցուցանիշը, որի բանակն այս պես բռնի տեղահանվածների շրջանում, ամենի ֆոնին ուներ բացասա հետաքրքրություն չունեն ռազմական ծա կան իմիջ, խիստ անհրաժեշտ ռայության հանդեպ: էին իրական հաղթանակներ շփման գծում: Ադրբեջանի վարչապետ, Փախստականների և բռնի տեղահանվածների պետական կոմիտեի նախագահ Ալի Հասանովը հանդես եկավ հայտարարությամբ առ այն, որ ադրբե ջանցի երիտասարդները, հատկապես բռնի տեղահանվածների շրջանում, հետաքրքրություն չունեն ռազմական ծառայության հանդեպ՝ դրանում մեղադրելով նրանց ծնողներին2: Ադրբեջա Ադրբեջանում գրանցվել է Արցախյան պա նական սալֆիտների առաջ տերազմի վետերանների ինքնահրկիզման նորդ Հաջի Համետ Սուլեյմա ողբերգական դեպքերի շարք: նովը, իր հերթին, իր կողմնա կիցներին հայտարարեց, որ եթե խոսքը ջիհադի մասին է, ապա Ղարաբաղն իսկական տեղ է ջիհադի համար3: Ադրբեջանի զինված ուժերի իմիջի համար մեկ այլ խնդիր, որ կարմիր թելի պես անցնում էր ամբողջ տարվա ընթացքում, Ար Азербайджане вновь пытаются занизить потери своих вооруженных В формирований в ходе карабахской войны [է լեկտ րո նային աղ բյուր] http:// panorama.am/ru/analytics/2014/01/16/az–war/ 2 Али Гасанов: «Россия должна знать, что армяне, предававшие СССР в годы II мировой войны, и сегодня могут предать Россию» http://ru.apa.az/news/268688 3 Призыв к салафитам: Мы должны отправиться в Карабах http://ru.oxu.az/ society/36063 1
94
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ցախյան պատերազմի ադրբեջանցի վետերանների և հաշման դամների ինքնահրկիզման դեպքերն էին: 2014 թ. սկզբին Ադրբե ջանում գրանցվել է Արցախյան պատերազմի վետերանների ինք նահրկիզման ողբերգական դեպքերի շարք: Պատճառը նրանց սոցիալական լուրջ խնդիրներն Ինչպես նշում են ադրբեջանական ԶԼՄ– էին: Դեկտեմբերի 28–ին Բաք ները, սոցիալական պաշտպանության վում ինքնահրկիզմամբ մահա կենտրոնները չէին կարողանում կառա ցել է Արցախյան պատերազմի վարել այցելուների հոսքը, որոնցից յու վետերան Զառու Հասանովը: րաքանչյուր երկրորդը սպառնում էր ինք Վետերանի մահվան կապակ նահրկիզվել: ցությամբ Բաքվի կենտրոնում անցկացվեց բողոքի ցույց հետևյալ լոզունգներով՝ «Թող վետե րանները չայրվեն, բանակը չվերածվի դիարանի», «Ազատու թյուն», «Մի՛ այրեք վետերաններին» և այլն: Ոստիկանությունը ցրեց չարտոնված հանրահավաքը՝ ձերբակալելով առնվազն 20 մարդու1: «Ղարաբաղի վետերաններ» հասարակական կազմակերպու թյան մամուլի քարտուղար Ռեյ Քերիմօղլուն խոստովանել է. Նման բարդ ներքաղաքական իրավիճակը «Մենք հիմա վերահսկում ենք տեղեկատվական դաշտում չեզոքացնելու ավելի քան 20 հաշմանդամի, ամենահեշտ տարբերակը հասարակայնու ովքեր մոտ են ինքնասպանու թյան ուշադրությունը հայկական թեմատի կայի ուղղությամբ շեղելն էր: թյան: Մենք բազ մա թիվ նա մակներ ենք ստանում շրջան ներում ապրող հաշմանդամներից»2: Չան ցած մեկ ա միս՝ Եվ լախ քաղաքում` սոցիալական պաշտպանության հիմնադրամի շրջանային բաժանմունքի շենքի դիմաց, ինքնահրկիզվեց տեղի բնակիչ, Արցախյան պատերազմի վետերան Նիզամի Քերիմո վը: Ինչպես նշում են ադրբեջանական ԶԼՄ–ները, Սոցիալական պաշտպանության կենտրոնները չէին կարողանում կառավարել այցելուների հոսքը, որոնցից յուրաքանչյուր երկրորդը սպառնում էր ինքնահրկիզվել3: Մեկ օր անց Բարդայի շրջանի Ալպոուդ գյուղի բնակիչ Մաարիֆ Վելիևը ցուցադրաբար ինքնահրկիզվեց ՏԻՄ олиция жестоко разогнала акцию протеста молодежи на Площади фонтанов П http://www.contact.az/docs/2013/Worldwide/122900063770ru.htm#.VOhnDXyUfE0 2 Suicide Highlights Plight of Disabled Azeri War Vets https://iwpr.net/global–voices/ suicide–highlights–plight–disabled–azeri–war–vets 3 В Евлахе инвалид войны устроил самосожжение http://www.contact.az/docs/2014/ Social/012700066927ru.htm#.VOhoDnyUfE0 1
1 2015 Անժելա Էլիբեգովա
95
գրասենյակի մոտ1: Նման բարդ ներքաղաքական իրավիճակը տեղեկատվական դաշտում չեզոքացնելու ամենահեշտ տարբերակը հասարակայ նության ուշադրությունը հայկական թեմատիկայի ուղղությամբ շեղելն էր: 2014 թ. հունվարի 28–ին ադրբեջանական կողմը գերի վերցրեց Հայաստանի քաղաքացի, Տավուշի մարզի բնակիչ, հո գեկան խանգարումներ ունեցող 77–ամյա Մամիկոն Խոջոյանին: Վերջինիս Բաքվում ենթարկեցին ծեծի, կոտրեցին ձեռքը2, որից հետո անվանեցին «դիվերսանտ», ինչն ադրբեջանական մամու լում հեգնական հոդվածների տարափի պատճառ դարձավ3: BBC–ի ադրբեջանական ծառայությանը տված հարցազրույ ցում քաղաքագետ Զարդուշտ Ալիզադեն նշել է. «Բաքվում խեղճ հային ներկայացնում են որպես դիվերսանտ, ինչը, սակայն, չի նշանակում, որ դա ճշմարիտ է»4: Նշանակալի է, որ սկզբում ադրբեջանական ԶԼՄ–ները հայտնեցին, որ Հայաստանի Քաղաքագետ Զարդուշտ Ալիզադեն նշել է. քաղաքացուն բռնել են տեղի «Բաքվում խեղճ հային ներկայացնում են բնակիչները, ապա հանձնել որպես դիվերսանտ, ինչը, սակայն, չի նշա զինվորականներին: Այդ մա նակում, որ դա ճշմարիտ է»: սին լրագրողներին հայտնել էր նաև Ադրբեջանի Ռազմագերիների, պատանդների և անհայտ կորածների հարցերով պետական հանձնաժողովի քարտուղար Շահին Սայիլովը: Նա ընդգծել էր, որ Խոջոյանը քաղաքացիա կան անձ է: Սայիլովը նշել էր, որ նա ձերբակալվել է Ադրբեջանի Թովուզի շրջանի Ալիբեյլի գյուղի տարածքում և հանձնվել է զին վորականներին: Ավելի ուշ Ադրբեջանի պաշտպանության նախա րարության հայտարարությունում 77–ամյա մարդը ներկայացվեց որպես «դիվերսիոն խմբի առաջնորդ», ով ձերբակալվել էր ոչ թե սահմանամերձ գյուղի բնակիչների, այլ հենց զինվորականների կողմից: Բացի այդ՝ տվյալ դեպքի վերաբերյալ ադրբեջանական ԶԼՄ–ների առաջին հրապարակումներում ոչ մի բառ չկար Մ. Խո ջոյանի վիրավորված լինելու մասին, սակայն Ադրբեջանի ՊՆ Барде самосожжение совершил инвалид Карабахской войны http://contact.az/ В docs/2014/Social/012900067254ru.htm#.VOho03yUfE0 2 Военный журналист Р. Гариб: В Азербайджане избили попавшего в плен 77–летнего гражданина Армении М. Ходжояна http://panorama.am/ru/region/2014/02/03/ khojoyan/ 3 Как готовили Мамикона Ходжаяна в разведшколе? http://minval.az/author/463/ 4 Азербайджан заподозрил диверсанта в старом армянине http://www.bbc.co.uk/ russian/international/2014/01/140130_armenian_saboteur_ill 1
96
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
տարածած վերջին մամուլի հաղորդագրության մեջ նշվում էր, որ ձերբակալված տղամարդը վիրավոր է1: Գերության մեջ գտնվելու ընթացքում կրած խոշտանգումների հետևանքով Մամիկոն Խո ջոյանը մահացավ Հայաստան վերադառնալուց հետո: Դա իրավիճակը չփոխեց: Հուլիսին Բաքվի բնակիչ, Արցախ յան պատերազմի վետերան, 1971 թ. ծնված Նուրիև Ջոշգուն Էյ վազօղլուն իր հարազատների աչքի առջև իր վրա բենզին լցրեց ու ինքնահրկիզվեց2: Չանցած երեք օր՝ Ադրբեջանի նախագահի նստավայրի ընդունարանի մոտ ինքնահրկիզման փորձ արեց Արցախյան պատերազմի վետերան Ֆագան Նասիբովը3: Ադրբե ջանի նախագահի նստավայրի մոտ Արցախյան պատերազմի 39–ամյա վետերան Էլչին Ադիմուրադովն ու իր տիկինը՝ 32–ամյա Ժալ յա Սալահովան ևս ինքնահրկիզվեցին՝ ի նշան Սումգաիթում իրենց տան ապամոնտաժման դեմ բողոքի4: Հուլիսին Քարվաճառի շրջանում վնասազերծվեցին երկու ադրբեջանցի դիվերսանտ՝ Ադրբեջանի քաղաքացիներ Ադրբեջանի նախագահի նստավայրի մոտ Արցախյան պատերազմի 39–ամյա վետե Շահբազ Գուլիևը և Դիլգամ Աս րան Էլչին Ադիմուրադովն ու իր տիկինը՝ կերովը: Ադրբեջանցի երրորդ 32–ամյա Ժալյա Սալահովան ևս ինքնահր դիվերսանտ Հասան Հասանո կիզվեցին՝ ի նշան Սումգաիթում իրենց վը լիկվիդացվեց հատուկ գոր տան ապամոնտաժման դեմ բողոքի: ծողության ժամանակ: Ադրբե ջանական ԶԼՄ–ները սկսեցին տարածել Հասանովի կեղծ լուսանկարներ, որոնք իբր կատար վել էին նրա լիկվիդացման պահին: Սակայն, ադրբեջանական «Modern.az» կայքը նկատեց կեղծիքը և գրեց, որ լուսանկարը հայկական ԶԼՄ–ներում հրապարակվել է դեռևս 2010 թ.5: Ադրբե ջանական քարոզչության կողմից որպես հայրենի հողեր այցելած «խաղաղ բնակիչներ» ներկայացվող ադրբեջանցի դիվերսանտ ների գերեվարումը լարվածության պատճառ դարձավ նաև հայ– аже в Баку издеваются над заявлениями Минобороны Азербайджана о 77– Д летнем «армянском диверсанте» http://www.panorama.am/ru/analytics/2014/01/31/ baku–media–khojoyan/ 2 В Баку совершил самосожжение ветеран Карабахской войны http://vesti.az/ news/211936 3 Карабахский ветеран пытался сжечь себя перед Администрацией президента http://haqqin.az/news/26885 4 Супружеская пара сожгла себя у Администрации президента http://haqqin.az/ news/28070 5 СМИ Азербайджана распространяют фальшивое фото ликвидированного диверсанта http://www.aysor.am/ru/news/2014/07/28/azerbaijan–diversant/ 1
1 2015 Անժելա Էլիբեգովա
97
ադրբեջանական սահմանագծին՝ տեղեկատվական դաշտում ստանալով «օգոստոսյան միկրոպատերազմ» անվանումը: «Օգոստոսյան միկրոպատերազմի» ընթացքում ադրբեջա նական ԶԼՄ–ները փորձար կեցին կեղծարարության (ֆալ Անտառում մոլորված և ադրբեջանցիների սիֆիկացիայի) մի քանի նոր կողմից գերեվարված Տավուշի մարզի Չի մեխանիզմներ: Տարածվում էր նարի գյուղի բնակիչ 31–ամյա Կարեն Պետ ապատեղեկատվություն՝ հղում րոսյանին ադրբեջանցի զինծառայողները կատարելով սոցիալական ցան նախ զինվորական համազգեստ հագց ցերում գոյություն չունեցող հա րին, ապա տեսաձայնագրեցին դիվերսի ոն փորձ կատարելու նրա «խոստովանու ղորդագրությունների, որոնք թյունը»: Ավելի ուշ Պետրոսյանը սպանվեց գրվել էին հայտնի հայ հասա Բաքվում: րակական գործիչների անունով կեղծ օգտատերերի կողմից1, վերցված էին հայկական ազգանուն ներով հասարակ քաղաքացիների կեղծ պրոֆիլներից2, Սփյուռքի հայտնի հայերի անունից3: Հղում էր կատարվում նաև հայկական ԶԼՄ–ներում գոյություն չունեցող պաշտոնական մամուլի հաղոր դագրություններին4, բարձրաստիճան ադրբեջանական զինծա ռայողներին5, սեփական անանուն աղբյուրներին6: Բացի այդ՝ հայ «դիվերսանտի» մասին միֆ հորինելու ևս մեկ փորձ արվեց: Անտառում մոլորված և ադրբեջանցիների կողմից գերեվարված Տավուշի մարզի Չինարի գյուղի բնակիչ 31–ամյա Կարեն Պետրոսյանին ադրբեջանցի զինծառայողները նախ զին վորական համազգեստ հագցրին, ապա տեսաձայնագրեցին դի վերսիոն փորձ կատարելու նրա «խոստովանությունը»: Ավելի ուշ Պետրոսյանը սպանվեց Բաքվում7, և ադրբեջանական կողմը փորձեց փոխանակել նրա դին ադրբեջանցի դատապարտված դիվերսանտների հետ: Այս դեպքում՝ ադրբեջանական ԶԼՄ–նե րը հեռարձակում էին նաև ռեպորտաժներ այն գյուղից, որտեղ “51 erməni əsgəri ölüb” http://anspress.com/index.php?a=2&lng=az&cid=17&n id=287376 2 Азербайджанская пропаганда продолжает дезинформировать свою общественность http://www.panorama.am/ru/region/2014/08/06/azerbaijan– misinformation/ 3 Враг Саргсяна написал в haqqin.az http://m.haqqin.az/news/27526 4 В Карабахе уничтожены 26 вражеских солдат http://ru.oxu.az/society/35871 5 Карабахские сепаратисты вновь заявляют о наступлении Азербайджана http:// haqqin.az/news/27453 6 Азербайджанские военные в ночь на 2 августа уничтожили на Тертерском фронте до 40 армянских спецназовцев http://ru.apa.az/news/276120 7 Скончался армянский диверсант, задержанный накануне в Азербайджане – Минобороны http://www.trend.az/azerbaijan/karabakh/2301181.html 1
98
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
գերեվարվել էր Պետրոսյանը: Ռեպորտաժներում տեղի բնակիչ ները ժխտում են դիվերսիայի մասին վարկածը1 և պատմում, որ նա ձերբակալվել է տեղացիների կողմից, հագին եղել են սպոր տային կոշիկներ, իսկ նրա հեռախոսի տեխնիկական պարամետ րերը բարձրորակ լուսանկարներ անելու հնարավորություն չէին տալիս, ինչը Պետրոսյանին էր վերագրում Ադրբեջանի ՊՆ–ն2: Ադրբեջանի ԶԼՄ–ների և հասարակայնության անվստահու թյունը պաշտոնական տեղեկատվությանը հանգեցրին նրան, որ ադրբեջանական հասարակայնության համար այլընտրանքային ճիշտ տեղեկատվության հիմնական աղբյուր դարձան կա՛մ սոցի ալական ցանցերը, կա՛մ հայկական ԶԼՄ–ները: Ադրբեջանական «Xazar TV» հեռուստաընկերությունը սոցցանցերի օգտատերերի գրառումների հիման վրա պատրաստեց ռեպորտաժ Ղարաբաղ յան հակամարտության գոտում Ադրբեջանի ԶԼՄ–ների և հասարակայնու լարված իրավիճակի մասին՝ թյան անվստահությունը պաշտոնական անվանելով «դավաճաններ» տեղեկատվությանը հանգեցրին նրան, որ նրանց, ովքեր համաձայն չեն ադրբեջանական հասարակայնության հա իշխանությունների պաշտոնա մար այլընտրանքային ճիշտ տեղեկատ կան դիրքորոշմանը3: վության հիմնական աղբյուր դարձան կա՛մ Թալիշական շարժման սոցիալական ցանցերը, կա՛մ հայկական առաջնորդներից մեկը՝ Ֆահ ԶԼՄ–ները: րադդին Աբոսզոդան, այդ առի թով գրում է. «Մի քանի դիվեր սիոն խմբերի հարձակման հետ կապված փոքրիկ պատահարը (իրական պատերազմի տեսան ԶԼՄ–ները սկսեցին ծաղրել Ադրբեջանի կյունից) մերկացրեց ադրբեջա նախագահի «վիրտուալ պատերազմը» նական հասարակության ու Հայաստանի դեմ: պետության բոլոր վերքերը և ապացուցեց նրանց լիակատար դատապարտվածությունը: Պա տահարն ապացուցեց ադրբեջանական բանակի և հասարակու թյան բացարձակ անպատրաստությունը գալիք պատերազմին, որի մասին սիրում է մեծախոսել Ադրբեջանի Հանրապետության նախագահ և բանակի գերագույն հրամանատար Իլհամ Ալիևը»4: Ağbulaq kənd sakinləri erməni tutub https://www.youtube.com/watch?v=XfwhmfcX4lo Ermənistan vətəndaşı Azərbaycana necə keçib? http://www.azadliq.org/media/ video/26521347.html 3 Азербайджанский блоггер обратился к власти: Лживыми отчетами и цифрами об армянских потерях вы не прививаете патриотизм http://www.panorama.am/ru/ society/2014/08/08/azerbaijan–blogger/ 4 Обречённые: кровопускание по–азербайджански / Фахраддин Абосзода http:// 1
2
1 2015 Անժելա Էլիբեգովա
99
Միևնույն ժամանակ, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը նույն պես ակտիվորեն ներգրավված էր քարոզչական պատերազմում. ի լրումն պաշտոնական ելույթների՝ նա պարբերաբար տարա ծում էր հայատյացություն Twitter–ի իր միկրոբլոգում, ինչը խիստ քննադատվեց համաշխարհային ԶԼՄ–ների կողմից1: Նրանք սկսեցին ծաղրել2 Ադրբեջանի նախագահի «վիրտուալ պա Այն բանից հետո, երբ ակնհայտ դարձավ, տերազմը» Հայաստանի դեմ3: որ «օգոստոսյան միկրոպատերազմի» ար Չնայած «զենքերի շաչյունին» դյունքում Ադրբեջանը պարտություն է կրել օնլայն հարթակում՝ Հայաստա թե՛ տեղեկատվական, թե՛ մարտի դաշտում, նի հետ պաշտոնական բանակ պետական մակարդակով որոշում ընդուն ցությունների ընթացքում Իլհամ վեց սահմանափակելու բանակային թեմա Ալիևը դրսևորեց շատ զուսպ և ներին անդրադառնալու ԶԼՄ–ների ազա տությունը: կառուցողական վարքագիծ4: Այն բանից հետո, երբ ակնհայտ դարձավ, որ «օգոստոսյան միկրոպատերազմի» արդյունքում Ադրբեջանը պարտություն է կրել թե՛ տեղեկատվական, թե՛ մարտի դաշտում, պետական մա կարդակով որոշում ընդունվեց սահմանափակելու բանակային թեմաներին անդրադառնալու ԶԼՄ–ների ազատությունը: Սկզ բում նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Ռամիզ Մեխտիևը հանդես եկավ ԶԼՄ–ների աշխատանքը քննադատող ելույթով՝ այդ կերպ սկիզբ դնե լով ռազ մական թեմայով այլընտրան Մամուլի արխիվներից արագորեն հանվում քային տեղեկատվության դեմ էին ոչ ձեռնտու նյութերը: ռեպրեսիաներին, ապա արգել քը ստացավ պաշտոնական ձևակերպում՝ օրենքի տեսքով: Մա մուլի արխիվներից արագորեն հանվում էին ոչ ձեռնտու նյութե րը5: Նմանատիպ նորամուծությունը, անխոս, առաջացրեց բանա կի խնդիրները լուսաբանող լրագրողների և ռազմական փորձա www.iarex.ru/articles/49762.html zerbaijan’s president threatens war with Armenia via Twitter http://www.theguardian. A com/world/2014/aug/07/azerbaijan–president–threatens–war–armenia–twitter 2 #BBCtrending: The president who threatened war on Twitter http://www.bbc.com/ news/blogs–trending–28710785 3 President of Azerbaijan fires provocative tweets during conflict http://stream.aljazeera. com/story/201408071254–0024028 4 Путин, Алиев и Саргсян подтвердили необходимость мирного решения карабахского конфликта http://www.interfax.ru/russia/390581 5 В Азербайджане на высшем уровне признали поражение в информационном противостоянии. Интервью с А. Элибеговой http://www.panorama.am/ru/ comments/2014/09/10/elibegova–azerbaijan/ 1
100
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
գետների դժգոհությունը: Լրագրող Աֆղան Մուխտարլին նշում է, որ եթե անվտանգության միջոցներն այնքան անբավարար են, որ նույնիսկ լրագրողը կարող է նկատել զենքի փոխադրումն Ադրբե ջան, ապա հայերը, ամենայն հավանականությամբ, նույնպես կարող են իմանալ այդ մասին: Ավելին, նա հավելել է, որ Ադրբե ջանի պաշտպանության նախարարությունը թաքցնում է մարտա կան և ոչ մարտական կորուստների մասին տեղեկատվությունը, քանի որ համարում է, որ դրա բարձրաձայնումը հակասում է ազ գային շահերին1: Ռազմական թեմաների լուսաբանման համար կիրառվող ան վտանգության միջոցառումները, սակայն, չշտկեցին իրավիճակը, և երբ նոյեմբերին խոցվեց ուսումնական թռիչք իրականացնող ԼՂՀ ՊԲ ուղղաթիռը, ադրբեջանական ԶԼՄ–ները նախ տարա ծեցին կեղծ տեսանյութ՝ նկարահանված Ուկրաինայում և Սիրի այում2, ապա հրապարակվեցին ադրբեջանական զինծառայող ների կողմից նկարահանված իրական կադրեր՝ դրա հետ մեկ տեղ ժխտելով Ադրբեջանի ՊՆ պաշտոնական տեսակետը առ այն, որ հայկական Մի–24 ուղղաթիռը խոցվել է ադրբեջանական դիրքերը գրոհելու փորձի ժամանակ3: «Գրոհող ուղղաթիռի» մա սին վարկածը ժխտվեց նաև ադրբեջանցի ռազմական փորձա գետների կողմից4: Կարնեգիի հիմնադրամի՝ Կովկասի հարցերով փորձագետ Թոմաս դե Վաալն ուղղաթիռի խոցման միջադեպը գնահատեց որպես ռազմական ոչ մի տրամաբանություն չունե ցող պատասխան օգոստոսյան իրադարձություններին5: Խոցված ուղղաթիռի միջադեպը մեծ քննադատության արժանացավ մի ջազգային մակարդակով Եվրոպայում6, ԱՄՆ–ում7: Հատկապես ew Curbs on Conflict Zone Reporting in Azerbaijan https://iwpr.net/global–voices/ N new–curbs–conflict–zone–reporting–azerbaijan 2 Азербайджанские СМИ распространяют фальшивое фото якобы вертолета МИ–24 ВВС НКР http://www.panorama.am/ru/politics/2014/11/12/azerbayjan– dezinformation–1/ 3 Выстрел перечеркнул переговорные достижения Баку и Еревана http://www. ng.ru/cis/2014–11–14/1_shot.html 4 Азербайджанские военные эксперты разоблачили ложь Минобороны Азербайджана об «атакующем вертолете» http://www.panorama.am/ru/ politics/2014/11/15/azerbaijan–experts/ 5 Т.де Ваал: В нападении азербайджанской стороны на вертолет не было никакой военной логики http://www.panorama.am/ru/politics/2014/11/14/bbc–tomas–vaal/ 6 Arstakh–Lithuania Parliamentary Group Condemns Azerbaijan http://asbarez. com/128917/arstakh–lithuania–parliamentary–group–condemns–azerbaijan/ 7 Chairman Royce; Members of Congress Condemn Azerbaijan for Downing of Karabakh Helicopter http://asbarez.com/128921/chairman–royce–members–of– congress–condemn–azerbaijan–for–downing–of–karabakh–helicopter/ 1
1 2015 Անժելա Էլիբեգովա
քննադատվեց այն փաստը, որ Ադրբեջանը ԵԱՀԿ առաքելու թյանը ոչ մի երաշխիք չտրամադրեց ուղղաթիռի անկման վայ րում զննում անցկացնելու համար: Վերջինս տեղեկատվական դաշտում ևս մեկ ձախողում էր ադրբեջանական կողմի համար1: Նույնիսկ այն բանից հետո, երբ ԼՂՀ ՊՆ մամուլի ծառայությունը տեղեկատվություն տարածեց զոհված անձնակազմի մասունքնե րի և ուղղաթիռի որոշ անհրաժեշտ մասերի տարհանման մասին, Ադրբեջանի ՊՆ–ն ցուցաբերեց բավականին անտրամաբանա կան վարքագիծ՝ ժխտելով վերոնշյալ փաստը2: Քաղաքական հոգեբան Սամիրա Գասիմլին, մեկնաբանելով Ադրբեջանի լրատվական դաշտում ձևավորված իրավիճակը, նշել է, որ շատ «վիրտուալ» ադրբեջանցիներ սահմանագծին լար վածության սրման ժամանակ արձագանքեցին անկեղծ լինելուց շատ հեռու կերպով. այդ ամենը ոչ այլ ինչ էր, քան ուռա–հայ րենասիրություն, մինչդեռ իրականում մարդիկ այսօր անտար բեր են այն բոլոր գործընթացների հանդեպ, որ կատարվում են Ադրբեջանում: Քաղաքացիների մեծ մասը տեղ յակ չէ երկրում կատարվող իրադարձությունների մասին, և Ադրբեջանի բնակչու թյան անտեղ յակության պատճառը ոչ միայն տեղեկատվության այլընտրանքային աղբյուրների բացակայությունն է, այլև մարդ կանց մեջ հետաքրքրության բացակայությունը: Հոգեբանը վկա յում է, որ այսօր Ադրբեջանում ամենուր տարվող հակահայկական քարոզչությունը խիստ հակասական է. «Մի ամբողջ ադրբեջա նական սերունդ դաստիարակվել է հայատյացության քարոզչու թյամբ»3: Ադրբեջանի ազգային հեռուստատեսության և ռադիոյի խորհրդի փորձաքննության, ծրագրավորման և վերլուծության բաժնի ղեկավար Թավաքքյուլ Դադաշաևը կոչ է արել ադրբեջա նական ԶԼՄ–ներին շարունակել օգտագործելու հնարավորինս շատ վիրավորանք հայերին վերաբերող լուսաբանումներում. «Ես չեմ ժխտում, որ եթերում՝ Հայաստանի հետ կապված նյութերում, հնչում են վիրավորական հայտարարություններ: Եվ դա ճիշտ է, այդպես է պետք: Թող ամեն մի հեռուստաալիք Հայաստանի հասցեին այնքան վիրավորանք թափի, որքան հնարավոր է: Ոչ Դիտարկում Ասկերանի ուղղությամբ http://rutube.ru/video/617e970f01cf94719d1 b6a406e5a03f5/ 2 Минобороны Азербайджана опровергло заявления о спецоперации на месте крушения вертолета http://www.kavkaz–uzel.ru/articles/252793/ 3 Политический психолог о “виртуальных” азербайджанцах http://minval.az/m/ news/59356/ 1
101
102
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
մի խնդիր չկա»1: Անկասկած, վաղ թե ուշ Ադրբեջանի տեղեկատվական դաշտը կհամապատասխանեցվի ռազմական թեմաների լուսաբանման նոր օրենքներին, որոնք բացառում են իրավիճակի ցանկացած այլ տիպի ներկայացումը: Այդ մասին են վկայում նաև 2015 թ. սկզբի իրադարձությունները, երբ շփման գծում լարվածության հերթա կան սրացման պայմաններում ադրբեջանական տեղեկատվական դաշտում բացարձակ վակուում էր. չէր խոսվում բազմաթիվ մար տական զոհերի մասին: Սակայն, ընդհանրացնելով 2014 թ. ար դյունքները, կարելի է արձանագրել, որ ո՛չ հակահայկական սադ րանքները, ո՛չ տեղեկատվական դաշտի խլացումները չօգնեցին պաշտոնական քարոզչությանը՝ բնակչության շրջանում բարձ րացնելու բանակի իմիջը:
Սեղմագիր ուրքիայի համար 2014 թ. հարուստ էր երկրի ներսում և ար Թ տաքին ասպարեզում տարատիպ իրադարձություններով և զար գացումներով: Հոդվածում անդրադարձ է կատարվել այդ երկ րում գրանցված կարևորագույն իրադարձություններին, որոնք ուշագրավ են ինչպես բուն Թուրքիայի, այնպես էլ Հայաստանի և հայության համար: Հոդվածում արծարծված են «Իսլամական պետություն» – Թուրքիա հարաբերությունների, ՏԻՄ և նախա գահական ընտրությունների, ածխահանքերում աղետների, Էր դողան – Գյուլեն հակամարտության թեմաները, ինչպես նաև Էրդողանի ապրիլքսանչորսյան ուղերձը, որոնք, մեր կարծիքով, 2014 թ. Թուրքիայի, ինչպես և Հայաստանի կտրվածքով լուրջ կարևորություն ներկայացնող հարցեր են: Սկզբնաղբյուր բառեր՝ Թուրքիա, Իսլամական պետություն, Հայոց ցեղասպանություն, Քրդական հարց, ընտրություններ:
1
елерадиосовет Азербайджана призывает как можно больше оскорблять армян в Т эфире http://www.panorama.am/ru/society/2014/11/06/azerbaijan–media/
1 2015 ԳԵՎորգ Պետրոսյան
103
2014 Թ.՝ ԾԱՆՐ ՏԱՐԻ ԹՈՒՐՔԻԱՅԻ ՀԱՄԱՐ. ՏԱՐՎԱ ԱՄՓՈՓՈՒՄ ԳԵՎՈՐԳ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ 2014 թ. ծանր տա րի էր Թուր քի այի հա մար, որ տեղ ար դեն պարբերական քրդական հուզումներին գումարվեց «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորման գլուխկոտրուկը, եր կիրը ցնցեցին ածխահանքերում հարյուրավոր մարդկանց մահ վան պատճառ դարձած աղետները: Տարին հետաքրքրական էր նաև հայերին վերաբերող զարգացումների տեսանկյունից. Ռե ջեփ Թայիփ Էրդողանը հանդես եկավ ապրիլքսանչորսյան ուղեր ձով, ինչպես նաև շարունակեց 2013 թ. դեկտեմբերից ընթացող պայքարը Ֆեթհուլլահ Գյուլենի գլխավորած շարժման դեմ: Էրդողանի ապրիլքսանչորսյան ուղերձը 2014 թ. ապրիլի 24–ի նախօ Հայտարարությունը յոթ լեզվով էր, ինչն րյակին այդ ժամանակ Թուր էլ վկայում էր, որ այն ուղղված է ոչ միայն քիայի վարչապետի պաշտոնը թուրքական և հայկական լսարաններին, զբաղեցնող Ռեջեփ Թայիփ Էր այլ նաև միջազգային խնդիրներ է լուծում: դողանի անունից տարածվեց աղմուկ բարձրացրած հաղորդագրությունը1, որը ներկայացվում էր որպես «ցավակցություն հայերին»: Հայտարարությունը յոթ լեզվով էր2, ինչն էլ վկայում էր, որ այն ուղղված է ոչ միայն թուրքա կան և հայկական լսարաններին, այլ նաև միջազգային խնդիր ներ է լուծում: Էրդողանի ուղերձը մի շարք լրատվամիջոցներ ու շրջանակներ շտապեցին որակել որպես «ցավակցություն» Ցե ղասպանության համար: Միջազգային մի շարք կառույցներ շտա պեցին Էրդողանի քայլը դրական առաջընթաց որակել, սակայն իրականում թուրքական իշխանությունների այս քայլը Ցեղասպա նության հարցում ժխտողական քաղաքականության հերթական արտացոլումն էր: Պաշտոնական Անկարան վերջին տարիներին փոխել է մար ուրքիայի Հանրապետության կառավարության պաշտոնական կայք, Sayın Թ Başbakanımızın 1915 olaylarına ilişkin mesajı, 23.04.2014, http://www.basbakanlik.gov. tr/Forms/_Article/pg_Article.aspx?Id=974ccd3b–fb77–499a–ab6a–7c5d2a1e79c9: 2 Է րդողանը Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ ուշագրավ հայտարա րութ յուն է տարածել, Թուրքագիտական պորտալ, 23.04.2014, http://allturkey. am/8767/: 1
104
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
տավարությունը՝ փորձելով խիստ ժխտումից անցում կատարել ավելի ժամանակակից, արդյունավետ միջոցների, այն է` Ցեղա սպանությունը կոչել այլ բառերով, ընդունել, որ հայերը ցավեր ու կորուստներ են ունեցել, սակայն խուսափել այդ ամենը գենոցիդ կոչելուց: Թուրքական կողմն ակտիվորեն կիրառում է «ընդ Միջազգային մի շարք կառույցներ շտապե հանուր ցավի» թեզը1, որն ամ ցին Էրդողանի քայլը դրական առաջընթաց բողջովին արտացոլվեց նաև որակել, սակայն իրականում թուրքական Էրդողանի ուղերձում: Ըստ իշխանությունների այս քայլը Ցեղասպա «ընդհանուր ցավի» թեզի` նության հարցում ժխտողական քաղաքա «Ա ռ ա ջ ին աշ խ ար հ ա մ ար տի կանության հերթական արտացոլումն էր: տարիներին ցավալի դեպքեր են եղել, որին զոհ են գնացել ոչ միայն հայերը, այլ նաև թուրքերն ու այլ մուսուլմաններ, իսկ այդ ցավը բոլորինն է»։ Այսպիսով՝ Թուր քիան խուսափում է հայերի զանգվածային կոտորածներն ու հայ րենազրկումը կոչելու ցեղասպանություն, ինչպես նաև փորձում է հայերի «ցավը» տեղավորել Առաջին աշխարհամարտի շրջա նակներում և հավասարեցնել թուրքերի կորուստներին, ինչը որևէ աղերս չունի իրականության հետ2: Այսպիսով՝ թուրքական կողմը կարողացավ հասնել իր խնդիր ներից մեկին, այն է` միջազգային ասպարեզում ժխտման այս նոր մոդելը ներկայացնել որպես ցավակցություն և դրական քայլ: 2014 թ. կտրվածքով ևս մեկ կարևոր զարգացում էր պոլսա հայ հայտնի գրող, լրագրող, վերլուծաբան Էթիեն Մահչուփյանի նշանակումը Թուրքիայի վարչապետ Ահմեդ Դավութօղլուի գլ խավոր խորհրդական3: Ազ Թուրքիան խուսափում է հայերի զանգվա գությամբ հային Թուրքիայում ծային կոտորածներն ու հայրենազրկումը նման պաշտոնի նշանակելը կոչելու ցեղասպանություն, ինչպես նաև սպասելիորեն մեծ արձագանք փորձում է հայերի «ցավը» տեղավորել առաջ բերեց, իսկ Մահչուփյանի Առաջին աշխարհամարտի շրջանակնե նշանակումը տեղ գտավ Հայոց րում և հավասարեցնել թուրքերի կորուստ ցեղասպանության 100–ամյակի ներին, ինչը որևէ աղերս չունի իրականու նախապատրաստման տրամա թյան հետ: ևորգ Պետրոսյան, Ընդհանուր ցավ. թուրքական ժխտողականության Գ արդիականացումը, Թուրքագիտական պորտալ, 23,02,2015, http://allturkey. am/11864: 2 Արտակ Շաքարյան, Փաստարկներ Հայոց ցեղասպանության մասին, Ուղեցույց երիտասարդ դեսպանին, Երևան, 2014, էջ 18-19: 3 “Etyen Mahçupyan Başdanışman oldu”, Sabah, 25.10.2014, http://www.sabah.com.tr/ gundem/2014/10/25/etyen–mahcupyan–basdanisman–oldu. 1
1 2015 ԳԵՎորգ Պետրոսյան
105
բանության շրջանակներում: Նմանատիպ քայլերով Թուրքիան փորձում է ցույց տալ, որ Հայկական հարցն իր համար կարևորու թյուն ունի, Թուրքիան դարձել է ավելի հանդուրժող, ժողովրդա «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական վար ու ժամանակակից: Այս խմբավորումը, որ մինչ 2014 թ. ամռանն քայլերը ոչ միայն դրական են ակտիվ գործում էր Սիրիայում, իր գործո անդրադառնում Թուրքիայի մի ղությունները հաջողությամբ շարունակեց ջազգային իմիջի վրա, այլ նաև Իրաքի հյուսիսային, մեծամասամբ սուն պաշտոնական Անկարայի կող նիաբնակ հատվածում` իր վերահսկողու մից ակտիվորեն կիրառվում թյան տակ վերցնելով նավթով հարուստ շրջաններ, կարևոր ենթակառուցվածքներ: Ցեղասպանության ճանաչման դեմ գործողություններում: Թեև Դավութօղլուն և Մահչուփյանը հայտարարում են1, թե այս նշանակումն ուղիղ կապ չունի Հայկական հարցի հետ, սակայն փաստերը հակառակն են ցույց տալիս, և սա կարելի է դիտել 2015 թ. նախապատրաստման Թուրքիայի կարևոր քայլերից մեկը, որը, ինչպես և կցանկանար թուրքական կողմը, մեծ արձագանք ստացավ և միջազգային տեսանկյունից դիտվեց որպես աննա խադեպ քայլ Թուրքիայի պատմության արդի փուլում: Թուրքիա – «Իսլամական պետություն» հարաբերություն ներն ու քրդական հուզումները «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական խմբավորումը, որ մինչ 2014 թ. ամռանն ակտիվ գործում էր Սիրիայում, իր գործո ղությունները հաջողությամբ շարունակեց Իրաքի հյուսիսային, մեծամասամբ սուննիաբնակ հատվածում` իր վերահսկողության տակ վերցնելով նավթով հարուստ շրջաններ, կարևոր ենթակա ռուցվածքներ2: Այսպիսով՝ ԻՊ–ը ոչ միայն Թուրքիային հարևան դարձավ Սիրիայի հետ սահմանի հակառակ կողմում, այլ նաև Իրաքի հատվածում3: Սիրիայի ներքին հակամարտության գրեթե սկզբից Անկարայի և ԻՊ–ի միջև ձևավորվել էին արտաքինից թշնամական հարա tyen Mahçupyan, “Prime minister’s Armenian advisor”, 12.10.2014, http://www. E dailysabah.com/columns/etyen–mahcupyan/2014/11/12/prime–ministers–armenian– advisor. 2 “Isis declares caliphate in Iraq and Syria”, The Guardian, 30.06.2014, http://www. theguardian.com/world/middle–east–live/2014/jun/30/isis–declares–caliphate–in– iraq–and–syria–live–updates. 3 Battle for Iraq and Syria in maps, BBC, 12.03.2015, http://www.bbc.com/news/world– middle–east–27838034. 1
106
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
բերություններ: Եվ եթե կային փաստեր, թե, ասենք, Սիրիա այլև տարանցիկ երկիր է զինյալների նավ յում հակաասադական այլ խմ թի համար: բավորումներն աջակցություն էին ստանում Թուրքիայից, ԻՊ–ի դեպքում պատկերը փոքր–ինչ այլ էր. Անկարա – ԻՊ հարաբերությունները լարված էին ինչպես Իրաքում խմբավորման ռազմական հաջողություններից առաջ, այնպես էլ հետո: Այնուամենայնիվ, ԱՄՆ Սենատի մակարդակով խոսակցու թյուններ էին շրջանառվում, թե Թուրքիան ոչ միայն գնում է նավթ ԻՊ–ից, այլև տարանցիկ երկիր է զինյալների նավթի համար1: Միջազգային լրատվամիջոցներում հայտնվում էին տեղեկություն ներ՝ Անկարա – ԻՊ համագործակցության մասին և այլն: Համագործակցության արտահայտման ձևերից մեկն էլ կա րելի է համարել կասկածներ հարուցող պայմաններում Մոսու լում Թուրքիայի հյուպատոսարանի 49 աշխատակիցների ազատ արձակումը 2014 թ. սեպտեմ Թուրքիա – ԻՊ ընդհանուր շահերում է տեղ բե րին: 2014 թ. հու նի սից վեր գտնում նաև Քրդական հարցը: Հայտնի է, ջիններս «Իսլամական պետու որ այս երկու կողմերի համար ընդհանուր թյան» կողմից պահվում էին հակառակորդ կարելի է համարել քրդերին: որպես պատանդ2: Պատանդ ներն Իրաքից Թուրքիա վերադարձվեցին լիովին անվնաս, իսկ թուրքական կողմը հայտարարեց, թե դիվանագետների վերա դարձն ԻՊ–ի գերեվարումից Թուրքիայի հատուկ գործողության արդյունք է3: Թուրքիա – ԻՊ ընդհանուր շահերում է տեղ գտնում նաև Քրդական հարցը: Հայտնի է, որ այս երկու կողմերի համար ընդ հանուր հակառակորդ կարելի է համարել քրդերին: Թուրքիայի` Սիրիայի քրդաբնակ Քոբանիի համար պայքա րում, մեծ հաշվով, ԻՊ–ին աջակցող և հակաքրդական մոտեցման հետևանքով 2014 թ. հոկտեմբերին Թուրքիայում սկիզբ առան քրդերի հուզումները4: Քրդերը մեղադրում էին Անկարայի ԻՊ–ին
Թուրքիան ոչ միայն գնում է նավթ ԻՊ–ից,
US Secretary of State Kerry: ISIL sells oil via Turkey and Lebanon”, Today’s Zaman, “ 18.10.2014, http://www.todayszaman.com/anasayfa_us–secretary–of–state–kerry–isil– sells–oil–via–turkey–and–lebanon_359138.html. 2 “Isis militants release 49 hostages taken at Turkish consulate in Mosul”, 20.09.2014, The Guardian, http://www.theguardian.com/world/2014/sep/20/isis–releases– hostages–turkish–consulate–mosul. 3 Նույն տեղում: 4 “Dokuz soruda: Türkiye sokaklarında Kobani gerilimi”, BBC Turkce, 10.10.2014, http:// 1
1 2015 ԳԵՎորգ Պետրոսյան
107
աջակցելու և քրդերի դեմ հերթական քայլերն իրականացնելու համար: Անկարան փակել էր Քոբանիին մոտ սահմանի հատվա ծը և թույլ չէր տալիս քրդական ուժերին աջակցել սահմանից այն կողմ իսլամիստների դեմ պայքարող իրենց հայրենակիցներին: Այս ամենից վրդովված քրդերի բախումները թուրք իրավապահ ների հետ դարձան առնվազն 25 զոհի պատճառ1, 2: Այսպիսով՝ կարելի է ասել, որ թեև Թուրքիան, տուրք տալով միջազգային հանրությանը, իր արևմտյան դաշնակիցների հետ հարաբերություններին, ունի արտաքնապես լարված և վատ հա րաբերություններ ԻՊ–ի հետ, բայց և Թուրքիայի ու «խալիֆայու թյան» շահերը համընկնում են, երբ խոսքը վերաբերում է Ասադի` իշխանությունից հեռացնելուն, նավթին, քրդերին, այլ ընդհանուր հետաքրքրություն ներկայացնող հարցերին: Հարյուրավոր զոհեր ածխահանքերում 2014 թ. մայիսի 13–ին Թուրքիայի հյուսիսարևմտյան Մա նիսա նահանգի Սոմա շրջանի ածխահանքերից մեկում պայ թյուն գրանցվեց, ինչին հաջորդեց ուժեղ հրդեհը: Պատահարի հետևանքով 300–ից ավել մարդ զոհվեց3, հարյուրից ավել հան քափորներ տարբեր աստիճա նի վնասվածքներ ստացան, և Թեև Թուրքիան, տուրք տալով միջազ միայն մի քանի տասնյակը կա գային հանրությանը, իր արևմտյան դաշ րողացավ խուսափել դաժան նակիցների հետ հարաբերություններին, ունի արտաքնապես լարված և վատ հարա ճակատագրից: Թուրքիայում աշխատան բերություններ ԻՊ–ի հետ, բայց և Թուր քային անվտանգության վատ քիայի ու «խալիֆայության» շահերը հա թար վիճակի հերթական մընկնում են: դրսևորումը պատճառ դարձավ, որպեսզի կառավարության դեմ հասարակական բողոքի խոշոր ալիքը տարածվի4: Սոմայի ողբեր www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2014/10/141010_dokuzsoruda_kobani_eylemleri. International Federation for Human Rights, “Turkey: Police and militias killing of Kurdish protesters must be investigated and prosecuted”, 9,11,2014, https://www. fidh.org/International–Federation–for–Human–Rights/europe/turkey/16217–turkey– police–and–militias–killing–of–kurdish–protesters–must–be: 2 Որոշ աղբյուրներում խոսվում է 35 զոհի մասին, օրինակ՝ “Kobani Protestolarında Ölü Sayısı 35’e Çıktı”, Haberler, 10.10.2014, http://www.haberler.com/kobani– olaylari–olu–ssayisi–35–e–cikti–6571321–haberi/. 3 “Soma’da 301 işçi hayatını kaybetti”, Anadolu Ajansı, 17.04.2014, http://www.aa.com. tr/tr/manset/329803––somada–301–isci–hayatini–kaybetti. 4 “Soma faciasına Türkiye genelinde protesto”, DW, 15.05.2014, http://www.dw.de/ soma–facias%C4%B1na–t%C3%BCrkiye–genelinde–protesto/a–17637852. 1
108
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
գությունն իր մասշտաբով աննախադեպ էր Թուրքիայի համար և մեծ արձագանք առաջ բերեց ինչպես երկրի ներսում, այնպես էլ սահմաններից դուրս: Ժամանակը ցույց տվեց, որ Սոմայի դեպքը 2014 թ. համար նմանատիպ միակ դժբախտությունը չէր: Հոկտեմբերի 18–ին Էրմենեքի ածխահանքերից մեկը մնաց ջրի տակ. պատահարի հետևանքով զոհվեց 18 հոգի1: Սա դժգոհության ևս մեկ ալիք առաջ բերեց, և թուրքական կա ռավարությունը կրկին քննադատվեց` աշխատողների անվտան գությունը հավուր պատշաճի չկազմակերպելու համար: Էրդողան – Գյուլեն հակամարտությունը 2013 թ. դեկտեմբերին իսլամական քարոզիչ Ֆեթհուլլահ Գյու լենի շարժման անդամները Թուրքիայի կառավարության դեմ լայնածավալ գրոհ նախաձեռ Էրդողանի հակաքայլերի արդյունքում հա նեցին2, սակայն Էրդողանն ու ջորդող ամիսների ընթացքում ձերբակալ համախոհները ոչ միայն կա վեցին տասնյակ ոստիկաններ, անվտան րողացան հաջողությամբ դի գության համակարգի աշխատակիցներ, մակայել ճնշմանը, այլև անցան աշխատանքից ազատվեցին հարյուրավոր հակագրոհի, որը դեռ ընթացքի իրավապահներ, որոնք այս կամ այն կերպ մեջ է: կապված էին գյուլենական համայնքին: Վերջին շրջանում Էրդողա նին խանգարում էր գյուլենականների տարբերվող դիրքորոշումը մի շարք առանցքային հարցերում, ինչպիսիք են Իսրայելի հետ հարաբերությունները, Գեզիի դեպքերը, Թուրքիայի ժողովր դավարության վիճակը, իսկ Գյուլենի շարժման անդամներն էլ ցանկանում էին ազդեցության շարունակական ընդլայնում: Հա կամարտությունն առավել սուր բնույթ ընդունեց 2013 թ. դեկտեմ բերի 17–ին, երբ համացանցում հայտնվեցին Էրդողանի կառա վարության կոռուպցիոն գործողությունների ապացույցներ, այդ մեղադրանքով ձերբակալվեցին գործարարներ, ինչպես նաև կաշառակերության համար մեղադրվեցին մի շարք թուրք նախա րարներ3: Ermenek’teki madende son işçinin de cansız bedeni çıkarıldı”, Hurriyet, 4.12.2014, “ http://www.hurriyet.com.tr/gundem/27705517.asp. 2 Թուրքիայում փոխեցին 10 նախարարի, Թուրքագիտական պորտալ, 26.12.2014, http://allturkey.am/7315. 3 “İstanbul Başsavcılığı’ndan açıklama”, Zaman,18.12.2013, http://www.zaman.com.tr/ gundem_istanbul–bassavciligindan–aciklama_2185156.html. 1
1 2015 ԳԵՎորգ Պետրոսյան
109
Թուրքական կառավարության համար հարվածը բավական ուժգին էր, սակայն ինչպես ցույց տվեց ժամանակը, այն ի զորու չէր տապալելու ամուր արմատներով իշխանությանը կառչած Էր դողանին և նրա գլխավորած կուսակցությանը: Դեկտեմբերյան շոկից հետո նախաձեռնությունը սկսեց անցնել Էրդողանի կող մը, որը, փոխելով հեղինակազրկված նախարարներին, նախա ձեռնեց հարձակման հետևում կանգնած գյուլենականների զանգ վածային որսը: Էրդողանի հակաքայլերի արդյունքում հաջորդող ամիսների ընթացքում ձերբակալվեցին տասնյակ ոստիկաններ, անվտանգության համակարգի աշխատակիցներ, աշխատան քից ազատվեցին հարյուրավոր իրավապահներ, որոնք այս կամ այն կերպ կապված էին գյուլենական համայնքին: Ձերբակալված կամ աշխատանքից ազատված ոստիկանների մի մասը բավա Էրդողան – Գյուլեն հակամարտության մեկ կան պատասխանատու պաշ տարվա արդյունքները ցույց տվեցին, որ տոններ էր զբաղեցնում: Ժա որոշակիորեն գերագնահատված էր գյու լենական համայնքի ազդեցության չափը մանակավոր ձերբակալվեցին Թուրքիայում, և գյուլենականներն ունակ նաև գյուլենական «Զաման» չէին սեփական ուժերով իրենց հակառա թերթի գլխավոր խմբագիր Էք կորդ կողմին իշխանությունից հեռացնելու: րեմ Դումանլըն և «Սամանյոլու» հեռուստատեսության ղեկավար Հիդայեթ Քարաջան1: Բացի այդ՝ Էրդողանը Գյուլենի դեմ միջազգային պայքար սկ սեց, ինչի արդյունքում փակվեցին Ադրբեջանում գյուլենական դպրոցները2: Էրդողան – Գյուլեն հակամարտության մեկ տարվա արդյունք ները ցույց տվեցին, որ որոշակիորեն գերագնահատված էր գյու լենական համայնքի ազդեցության չափը Թուրքիայում, և գյուլե նականներն ունակ չէին սեփական ուժերով իրենց հակառակորդ կողմին իշխանությունից հեռացնելու: Էրդողանն ու նրա համա խոհներն իրենց հերթին ցույց տվեցին, որ ունակ են դիմակայե լու նման հուժկու հարվածների, ինչը կարելի է համարել վերջին շրջանում Էրդողանի կառավարության երկրորդ լուրջ տագնա պային վիճակը 2013 թ. ամռան Գեզիի դեպքերից հետո: Պետք է փաստել, որ Գյուլենի շարժմանը հարող լոբբիստա կան կազմակերպությունները Միացյալ Նահանգներում մշտա Ekrem Dumanlı gözaltına alındı”, Hurriyet, 14.12.2014, http://www.hurriyet.com.tr/ “ gundem/27770790.asp. 2 “Azerbaycan, Gülen ile bağlantılı okulları kapattı”, Hurriyet, 19.06.2014, http://www. hurriyet.com.tr/dunya/26638932.asp. 1
110
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
պես աջակցել են Թուրքիային և Ադրբեջանին՝ հակահայ գործու նեություն ծավալելու: Միևնույն ժամանակ, աշխարհի տասնյակ երկրներում գործող հարյուրավոր գյուլենական դպրոցներում իրականացվում է թուր քական քարոզչություն: Այսպիսով՝ կարելի է ասել, որ Գյուլենի շարժման թուլացումը միջազգային ասպարեզում որոշակիորեն բխում է նաև հայկա կան շահերից: Պատմական նախագահական, կարևորագույն ՏԻՄ ընտ րություններ Թուրքիայում 2014 թ. տեսանկյունից առանձնակի կարևորու թյուն էին ներկայացնում երկու ընտրությունները` տեղական ինք նակառավարման մարմինների և նախագահական ընտրություն ները: Երկու ընտրություններում էլ վստահ հաղթանակ տարան Ընտրությունները բացառիկ էին, քանի Էրդողանն ու նրա գլխավորած որ Թուրքիայի պատմության մեջ առաջին «Արդարություն և զարգացում» անգամ նախագահին ընտրում էին ժո կուսակցությունը (ԱԶԿ): ղովրդական քվեարկության միջոցով, այլ 2014 թ. մարտի 31–ին Թուր ոչ Թուրքիայի ազգային մեծ ժողովում, ինչ քիայում ՏԻՄ ընտրությունները պես մինչ այդ էր: փորձություն էին իշխող ԱԶԿ–ի համար, քանի որ դրան նախորդել էին կատաղի առճակատումը գյուլենականների հետ, կոռուպցիոն մեղադրանքները և այլն: Բացի այդ՝ ՏԻՄ ընտրությունները լավագույնս կարող էին ցուցադրել, թե Էրդողանը նույն տարվա օգոստոսի նախագահական ընտրություն ներում ինչպիսի հնարավորություններ կունենա: Եվ փորձը ցույց տվեց, որ Գեզիի դեպքերը, գյուլենականների հետ ընդհարումներն ունակ չէին խանգարելու ԱԶԿ–ին հերթական հաղթանակը տանել՝ շարունակելով վայելել լայն զանգվածների աջակցությունը: Ընդ որում՝ ԱԶԿ–ն ընտրություններում հավաքեց ձայների շուրջ 43 տոկոսը` 2009 թ. համեմատ ապահովելով ձայների 5–տոկոսա նոց աճ: Գլխավոր մրցակիցը` քեմալական «Ժողովրդահանրապե տական» կուսակցությունը, բավարարվեց ձայների 25 տոկոսով1: 2014 թ. օգոստոսի 10–ին արդեն նախագահական ընտրություն ներն էին, որտեղ բացահայտ ֆավորիտը գործող վարչապետ Էր 1
Türkiye Geneli Yerel Seçim Sonuçları”, Hurriyet, http://www.hurriyet.com.tr/yerel– “ secim–2014/.
1 2015 ԳԵՎորգ Պետրոսյան
111
դողանն էր: Ընտրությունները բացառիկ էին, քանի որ Թուրքիայի պատմության մեջ առաջին անգամ նախագահին ընտրում էին ժո ղովրդական քվեարկության միջոցով, այլ ոչ Թուրքիայի ազգային մեծ ժողովում, ինչպես մինչ այդ էր: Էրդողանը հաղթեց ընտրությունների առաջին իսկ փուլում՝ ստանալով ընտրության մասնակցած քաղաքացիների ձայների մոտ 52 տոկոսը1: Էրդողանի հետ մրցում էին Թուրքիայի երկու խոշորագույն ընդդիմադիր քաղաքական ուժերի` «Ազգայնական շարժում» և «Ժողովրդահանրապետական» կուսակցություննե րի միասնական թեկնածուն` Էքմելեդդին Իհսանօղլուն (ձայների շուրջ 38 տո կոս), և քր դա կան ուժերի ներկայացուցիչ Սելա Թեև նախագահ Էրդողանը դե յուրե ԱԶԿ–ի հեթթին Դեմիրթաշը (ձայների հետ առնչություն չունի, սակայն դե ֆակտո հենց նա է շարունակում գլխավորել այդ շուրջ 10 տոկոս): Կառավարությունում վար քաղաքական ուժը: չապետի թափուր պաշտոնը զբաղեցրեց մինչ այդ արտաքին գործերի նախարարի պաշտոնը զբաղեցնող Ահմեդ Դավութօղ լուն2, ում պաշտոնն էլ անցավ Մևլութ Չավուշօղլուին, որ մինչ այդ Եվրամիության անդամակցության հարցերով նախարարն էր: Էրդողանի կառավարության կազմի ճնշող մեծամասնությունը պահեց իր պաշտոնը նաև Դավութօղլուի կաբինետում: Միևնույն ժամանակ, ԱԶԿ–ի նախագահ ընտրվեց Դավութօղլուն, քանի որ թուրքական օրենքների համաձայն՝ երկրի նախագահը չի կարող կուսակցական լինել, և Էրդողանը թողեց իր հիմնադրած կուսակ ցության նախագահի պաշտոնը: Թեև նախագահ Էրդողանը դե յուրե ԱԶԿ–ի հետ առնչություն չունի, սակայն դե ֆակտո հենց նա է շարունակում գլխավորել այդ քաղաքական ուժը: Այսպիսով՝ պետք է փաստել, որ 2014 թ. տարատիպ կարևո րագույն իրադարձություններով, ուշագրավ զարգացումներով հարուստ տարի էր Թուրքիայի համար, որը կարելի է մեկ բա ռով բնութագրել՝ «ծանր»: Որոշ գործընթացներ, որոնք սկիզբ էին առել 2014 թ. կամ իրենց շարունակությունն էին գտել այդ տա րում, շարունակվելու են նաև 2015 թ., որը ևս խոստանում է բա վական բարդ լինել Անկարայի համար:
Türkiye cumhurbaskanligi Seçim Sonuçları”, Sabah, 11.09.2014, http://secim.sabah. “ com.tr/cumhurbaskanligi–secimi–2014–sonuclari/. 2 Prof. Dr. Ahmet Davutoğlu, http://www.basbakanlik.gov.tr/Forms/_Global/_ PrimeMinister/pg_PrimeMinister.aspx. 1
112
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
ԷՆԵՐԳԵՏԻԿ ԳՈՐԾՈՆԸ ՄԻԱԲԵՎԵՌ ԱՇԽԱՐՀԱԿԱՐԳԻ ԴԵՄ ՈՒՂՂՎԱԾ ԼԾԱԿ ՌԴ ԱՐՏԱՔԻՆ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ Էներգետիկ գործոնը արդի աշխարհաքաղաքական գործըն թացներում ունեցած իր դերակատարմամբ այն կարևորագույն օղակն է, առանց որի տրամաբանությունը հաշվի առնելու կամ հասկանալու միջազգային միջտարածաշրջանային ու աշխարհա քաղաքական գործընթացները ու դրանց ընթացքը կանխորոշող քաղաքական վեկտորի ուղղությունը հասկանալը, առավել ևս քա ղաքագիտական կանխատեսումներ անելն արդի փուլում գրեթե անհնար է: Բոլոր պատմական ժամանակահատվածներում էլ, այս կամ այն աշխարհաքաղաքական այլ գործոնների հետ մեկտեղ, էներգետիկ գործոնի նկատմամբ միշտ էլ որոշակի քաղաքական հետաքրքրություն է եղել, սակայն այդ հետաքրքրությունն էլ ավե լի առարկայական ու գործնական բնույթ սկսեց կրել հատկապես նոր ժամանակներում, իսկ հետերկրորդաշխարհամարտյան տա րիներին, արդեն կապված ատոմի զարգացմամբ, բնակչության օրըստօրե ավելացող կենցաղային էներգածախս պահանջնե րի բավարարմամբ ու բնակչության թվաքանակի կտրուկ աճով նախկին էներգետիկ գործոնը վերածվեց միջազգային ու միջտա րածաշրջանային կարևորագույն խնդրի, որի լուծման եղանակնե րը դարձան միջազգային հեղինակավոր կազմակերպությունների (ՄԱԿ, ԵԱՀԿ, ԵՄ, ԱՄՀ և այլն) ու այդ կազմակերպությունների կողմից ստեղծված հատուկ կոմիտեների ու մարմինների (ՕՊԵԿ, ՄԱԳԱՏԷ, ԵՄ էներգետիկ հանձնաժողով և այլն) հիմնական օրակարգային խնդիրը: Եթե պատմական վաղ անցյալում՝ էթնի կական խմբավորումների, պետությունների ու կայսրություննե րի ժամանակաշրջանում, որպես առանձնացնող տարանջատիչ սահմանագիծ դիտարկվում էր տեղաբնիկների կամ բարի ժո ղովրդի պայքարը ընդդեմ բարբարոսների, քրիստոնյաների պայ քարը ընդդեմ անհավատ հեթանոսների կամ մահմեդականների, տեղաբնիկների պայքարն ընդդեմ գաղութարարների և ի վերջո անգլախոսների միավորումը ընդդեմ ռուսախոսների, ապա ար դեն արդի աշխարհաքաղաքական մարտահրավերների շրջանա կում երկրները տարանջատվում են էներգակիրներ արտադրող
1 2015 Անդրանիկ Գրիգորյան
և արտահանող, էներգակիրներ սպառող, և որպես կապող օղակ այդ շղթան ամբողջականանում է էներգակիրներ տեղափոխող միջանցիկ երկրների տարանջատմամբ: Արդի քաղաքագիտա կան ձեռնարկներում և վերլուծականներում աստիճանաբար ավելանում են գազի, նավթի, ատոմի հետ կապված տերմիններն ու դրույթները, որոնց աստիճանական աճը ու դրանով պայմանա վորված տարաբնույթ քննարկումները մակերեսային կամ տիտ րային տեսանկյունից թերևս ուղղված են մարդկային համընդհա նուր բարեկեցությանն ու խաղաղ գոյակցման ապահովմանը, սա կայն խորքային առումով էլ ավելի են խորացնում կամ արագաց նում (ինտենսիվացնում) առկա խնդիրները՝ քաղաքագիտության ու քաղաքական գործընթացների նկատմամբ պատասխանատ վություն ստանձնած գործիչների համար դառնալով առաջնային խնդիրներից մեկը ող ջ աշխարհում: Ներկայումս արևմտյան քաղվերլուծական շրջանակներում ակտիվորեն շրջանառվող տեսությունը, որ Ռուսաստանը տարա ծաշրջանում միակողմանիորեն կամք է թելադրում՝ օգտագործե լով իր էներգակիր բնահումքային բազայի առավելությունները1: Վերոնշյալը դիտարկվում է որպես հարված գոտկատեղից ներքև և չի համապատասխանում ազատ առևտրաարդյունաշրջաբերու թյան ընդունված կանոններին2: Սակայն խնդրի համակողմանի ուսումնասիրումը մի փոքր այլ պատկեր է բացում, որտեղ ճշտի ու սխալի սին փնտրտուքը տեղը զիջում է օբյեկտիվ քննարկմանն ու իրական պատկերի վերհանմանը: Խնդրի դիտարկումը առանց հաշվի առնելու էներգետիկ գործոնով պայմանավորված աշխար հաքաղաքական գործընթացների առաջ քաշած գործիքակազմը ընդամենը կնմանվի քարոզչական նյութի, որը գուցեև որոշակի շրջանակներում որոշակի արդյունք կտա՝ կապված հասարակա կան լայն զանգվածների մեջ որոշակի կարծիքի ձևավորմամբ, բայց իրականում կորցնում է քաղաքագիտության ոսկե սկզբունք ներից մեկը՝ կանխատեսելիությունը, ու կանխատեսելիության պակասն է, որ խնդիրը արդիական է դարձնում, քանզի ներկայիս Ուկրաինան վառ ապացույց է, թե ինչքան վատ հետևանքներ կա dward Chow and Jonathan Elkind, Where East Meets West: European Gas and E Ukrainian Reality, The Washington Quarterly (January 2009), pp. 7–9. Adam Vatansever, Russian Solution to Europe’s Energy Problem, p. 7. Magazine ‘Carnegie Endowment For International Place’ (January 10, 2011), p. 3. Keith C. Smith, Lack of Transparency in Russian Trade, The Risks to Europe, CSIS (July 2010), pp. 2–3. 2 Симонов К. В., Глобальная энергетическая война (Москва, 2007), ст. 12. 1
113
114
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
րող է ունենալ քարոզչական հետևողականությունն ու դրանով պայմանավորված՝ միջտարածաշրջանային և աշխարհաքաղա քական գործընթացները ինչպես կարող են դուրս գալ տրամա բանության շրջանակից: Հենց էներգետիկ գործոնով էլ պայմանավորված՝ 21–րդ դա րասկիզբը հանդիսացավ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ արձանագրված շրջադարձային բեկումի մեկնակետ, որի երևակայական ու առարկայական սկիզ բը շատ քաղվերլուծաբանների համար ծառայեց որպես յուրօրի նակ հետհաշվարկի վերալիցքավորման ու, այսպես կոչված, վե րալիցքաթափման (перезагрузка) սկիզբ: Սկզբնական շրջանում թե՛ ռուսական, թե՛ արևմտյան և թե՛ հեռավորարևելյան մի շարք քաղվերլուծաբաններ Ռուսաստանի Դաշնությունում տեղի ունե ցած իշխանափոխությունը համարեցին ներքին պալատական ու ոչ շրջադարձային1: Վերոնշյալը ձևակերպվեց որպես ելցինյան շրջանի տրամաբանական շարունակություն, ու վերջիններս նույ նիսկ չոգեշնչվեցին Վլադիմիր Պուտինի վարչապետության տա րիներին իրականացրած բավականին ինքնուրույն ու հաջող բա րեփոխումներով, և ինչպես պնդում էր արևմտյան մամուլը, Պու տինի բավականին բարձր վարկանիշը դեռևս չէր խոսում նրա ինքնուրույնության մասին2: Եվ այսպես, ներքին պալատական իշխանափոխության սցենար հիշեցնող ռուսների կողմից «ամա նորյա երազ» որակված իշխանափոխության ակտը գրեթե բոլորի կողմից որակվեց լոկ տիտրային ձևափոխություն (տրանսֆորմա ցիա), որը բովանդակային լուրջ ակնկալիքների տեսանկյունից ընդամենը հույս էր ներշնչում: Իսկ ահա արդեն Վլադիմիր Պու տինի ստացած ելցինյան ժառանգությունը, մեղմ ասած, այնքան էլ ոգեշնչող չէր, որովհետև ելցինյան ժամանակներից մնացած ֆի նանսատնտեսական ճգնաժամերը, Փարիզյան ակումբին ունեցած ֆինանսական պարտավորությունները, չեչենական պատերազմի դեռևս չսպիացած վերքերը, ներքին հումքային բազայի ու էներգա ռեսուրսների անխնա վատնելու մշակույթը, մեղմ ասած, սկզբնա J ames Sherr, The Russia–EU Energy Relationship: Getting it right, The International Spectator (London, June 11, 2010), pp. 11, 17–19. Adam Vatansever, Russian Solution to Europe’s Energy Problem, p. 10. Magazine ‘Carnegie Endowment For International Place’ (January 10, 2011), p. 5. Zeyno Baran, Security Aspects of the South Stream Project (Hudson Institute, October, 2008), pp. 2–4. 2 Лорен Гудрич, Марк Лантеманн, Прошлое, настоящее и будущее энергетической стратегии России (ГЕОПОЛИТИКА Эл № ФС 77–32517 от 18 июля 2008 года), ст. 3. 1
1 2015 Անդրանիկ Գրիգորյան
կան շրջանում ակտիվ արտաքին քաղաքականություն վարելու համար այնքան էլ լայն հորիզոններ չէին ապահովում1: Հատկա պես մտահոգիչ էր արևելաեվրոպական արտաքին քաղաքական ուղղությունը, որտեղ նախկին Վարշավյան դաշինքի երկրները հիմնավոր անհնազանդության նշաններ էին ցույց տալիս: Վերոն շյալ ուղղության մեջ որպես լրջագույն մարտահրավեր էր արդեն ՆԱՏՕ–ի՝ դեպի արևելք ընդլայնման ակտիվ բանակցային գործըն թացի սկիզբը: Վերոնշյալ քաղաքական իրադրությունը արևմտյան քաղվերլուծաբան Ջեյմս Շերի կողմից բնութագրվում էր որպես ան հավասարների պայքարում թույլերի պարադոքսալ հաղթանակ2: Իհարկե, արևմտյան պաշտպանիչ շթի առաջմղումը դեպի Արևելք դեռևս չէր ներառում Ռուսաստանի Դաշնության համար կարևո րագույն ռազմավարական տարանցիկ պետություն Ուկրաինան: Սակայն ներկայիս ուկրաինական թնջուկի առարկայական ար մատները պատմական այս ժամանակահատվածում են: Որպես վերոնշյալին հակազդեցություն՝ նախագահ Պուտինի գլխավորած քաղաքական պետական ապարատի առաջ քաշած քաղաքական հակազդեցությունների փաստագրական հաջորդականության մեջ կարևորագույն (դոմինանտ) տեղ էր զբաղեցում էներգետիկ գործոնը: 21–րդ դարասկզբի առաջին տասնամյակին Ռուսաստանի Դաշնության արձանագրած արտաքին քաղաքական գործըն թացների պատմահամեմատական վերլուծության արդյունքները հիմք են տալիս որոշակի քաղաքագիտական եզրահանգումներ կատարել, ըստ որի՝ պուտինյան վարչակազմի քաղաքական գոր ծունեության արդյունքում մինչպուտինյան նախկին Ռուսաստա նը, որը բնորոշվում էր որպես անվերահսկելի անսահմանափակ բնական ռեսուրսների աշխարհագրական արեայի, վերածվեց համակարգված պետական կազմավորման3: Ը ստ այդ բնու թագրման՝ պուտինյան Ռուսաստանն արդեն կարողանում էր իր աշխարհագրական դիրքից ոչ միայն ֆինանսատնտեսական դիվիդենդներ քաղել, այլև այդ ռեսուրսներից ստացված ֆինան J ames Sherr , Challenges in Russia (EU Energy Cooperation, Head Russia and Eurasia Programme, Chatham House, St. Peterburg, 15 oct. 2009), pp. 6–7. 2 James Sherr, The Russia–EU Energy Relationship: Getting it right, The International Spectator (London, 11 Jun 2010), p. 6. 3 Цыганков П. А., Цыганков А. П., Социология Международных отношений: анализ российских западных теорий (Москва 2006), ст. 58. James Sherr , Challenges 1
in Russia (EU Energy Cooperation, Head Russia and Eurasia Programme, Chatham House, St. Peterburg, 15 oct. 2009), p. 4.
115
116
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
սական եկամուտները վերածել լրջագույն քաղաքական գործոնի: Հենց վերոնշյալի տրամաբանական շրջանակում ազգային ան վտանգության ռազմավարության մշակման գործընթացում լր ջագույն դերակատարում ձեռք բերեց Ռուսաստանի տարածքում առկա բնահումքային բազան: Ազգային անվտանգության տե սանկյունից ու արտաքին քաղաքական ուղղության մեջ էներգե տիկ գործոնի ֆունկցիոնալ դերակատարման մեջ շրջադարձային կարելի է համարել 2000 թ. սեպտեմբերը. Վլադիմիր Պուտի նի գլխավորությամբ տեղի ունեցած Ազգային անվտանգության խորհրդի նիստի շրջանակում կայացվեց որոշում, որի համաձայն՝ Ռուսաստանի Դաշնությունը պետք է օտարերկրյա էներգետիկ կորպորացիաներից հետ գներ էներգետիկ բնառեսուրսային բա զաների շահագործման իրավունքը: Վերոնշյալը նշանակում էր օտարերկրյա էներգետիկ հսկաների ունեցած ազդեցիկ գործոնի նվազում կայացվելիք քաղաքական որոշումների վրա, որը ազ գային անվտանգության ռազմավարության տեսանկյունից շատ կարևոր քայլ էր և գուցե առա Օգտագործել ազգային ՋԷԿ–երի պոտեն ջին մարտահրավերը՝ ուղղված ցիալը՝ որպես աշխարհաքաղաքական Արևմուտքին, որը կարելի է գործոն: հետսառըպատերազմյան աշ խարհաքաղաքական Արևելք– Արևմուտք փոխհարաբերություններում համարել շրջադարձային կետ: Վերոնշյալ քաղաքական որոշումը բիզնեսի տեսանկյունից չէր նշանակում արևմտյան գործընկերների մուտքի արգելանք դեպի ռուսական շուկա, այլ այն քաղաքական կամքի դրսևոր ման վրա հիմնված քաղաքական որոշում էր, որը արգելում էր ոչ ռուսական կապիտալի վրա հիմնված ընկերություններին ռու սական էներգետիկ ու բնահումքային շուկայում ունենալ բաժնե տիրական առավելություն՝ այդ կերպ վերջիններիս զրկելով ինք նուրույն քաղաքականություն վարելու հնարավորությունից: Ըստ այդմ՝ նշագծվեցին Ռուսաստանի Դաշնության՝ մինչև 2020 թ. էներգետիկ ոլորտում ռազմավարության դրույթները, որը, Ռու սաստանի Դաշնությունում գործող օրենսդրության համաձայն, ընդունվեց Դումայի կողմից: Այդ փաստաթղթով ձևակերպվեցին Ռուսաստանի Դաշնության էներգետիկ քաղաքականության հիմ նադրույթները, որոնք ստացել էին այսպիսի ձևակերպում. Ա. Օգտագործել ազգային ՋԷԿ–երի պոտենցիալը՝ որպես աշ խարհաքաղաքական գործոն, այսպես կոչված՝ անվտանգության
1 2015 Անդրանիկ Գրիգորյան
117
բարձիկ և որպես մրցակցային առավելություն միջտարածաշրջա նային և համաշխարհային քաղաքական թատերաբեմում: Բ. Խիստ վերահսկողություն Սահմանել պետական վերահսկողություն սահմանել էներգետիկ ոլորտի հիմնական նավթագազային ընկերություն նկատմամբ, այդ վերահսկողու ների, էներգակիրներով հարուստ հանքերի թյունը պետք է իրականացվի ու գազախողովակաշարերի նկատմամբ: իշխանության ամենաբարձր օղակների՝ նախագահի ու կառավարության կողմից, իսկ կայաց վելիք որոշումները պետք է հավանության արժանանային վերո նշյալ մարմինների կողմից: Գ. Սահմանել պետական վերահսկողություն հիմնական նավ թագազային ընկերությունների, էներգակիրներով հարուստ հան քերի ու գազախողովակաշարերի նկատմամբ: Դ. Ռուսական ազգային էներգակիր ընկերություններին ցու ցաբերել պետական օժանդակություն, արտաքին շուկաներում իրականացնել ակտիվ էքսպանսիվ քաղաքականություն: Ե. Օգտագործել պետական բյուջեի նավթագազային եկա մուտները պետության հասարակաքաղաքական կայունության ապահովման ու երկրի տնտեսության տեխնոլոգիական արդիա կանացման համար1: Վերոնշյալ փաստաթուղթը արևմտյան վերլուծաբաննե րի կողմից դիտարկվեց խիստ էքսպանսիոն, հակասող ազատ առևտրաշրջանառությանը, ոչ ազատական, հակաեվրոպա Օգտագործել պետական բյուջեի նավ կան ու էլի մի շարք բացասական թագազային եկամուտները պետության պիտակումներով2: Իսկ ահա հասարակաքաղաքական կայունության ռուսական մամուլն ու վերլուծա ապահովման ու երկրի տնտեսության բանները այդ փաստաթուղթը տեխնոլոգիական արդիականացման հա դիտարկեցին, այսպես կոչված, մար: ելցինյան ազատականության բերած սխալների ուղղում ու խիստ պետականակենտրոն3: инистерство промышленности и энергетики РФ, ‘Энергетическая Стратегия М России на период до 2020 года’ (электронная версия), ст. 1–3. 2 James Sherr, The Russia–EU Energy Relationship: Getting it right, The International Spectator (London, 11 Jun 2010), p. 7. Adam Vatansever, Russian Solution to Europe’s Energy Problem, p. 9. Magazine ‘Carnegie Endowment For International Place’ (January 10, 2011), p. 3. Zeyno Baran, Security Aspects of the South Stream Project (Hudson Institute, October, 2008), pp. 4–5. 3 Лорен Гудрич, Марк Лантеманн, Прошлое, настоящее и будущее энергетической стратегии России (ГЕОПОЛИТИКА Эл № ФС 77–32517 от 18 июля 2008 года), ст. 1
118
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
Քաղաքագիտության շրջանակում այս ռազմավարական փաս տաթուղթը միանշանակ ռուսական շահերի վերհանում է նշանա կում և լրջագույն մարտահրավեր էր հատկապես արևելաեվրո պական ու ԱՊՀ երկրներին, որոնց էներգահամակարգերը (և ոչ միայն), կապված ընդհանուր պատմական անցյալի հետ, ռուսա կան էներգակիրներից առանց այն էլ վաղուց արդիական դարձած վերափոխման (դիվերսիֆիկացիայի) խնդրի առաջ էին կանգնում: Եթե վերոնշյալ ռազմավարական փաստաթուղթը հիմնականում կրում էր դեկլարատիվ բնույթ, և աշխարհում էներգակիրներ ար տահանող յուրաքանչյուր երկրի համար տրամաբանական կլիներ նման ռազմավարության որդեգրումը, ապա բնահումքային բա զայի վրա օտարերկրյա կապիտալը սահմանափակելու դրույթը տեղին չէր ազատ շուկայական տնտեսվարական գործառույթներ որդեգրած պետության համար և աշխարհաքաղաքական տեսան կյունից լուրջ խնդիրներ էր պարունակում Միացյալ Նահանգների տարածաշրջանային դաշնակից պետությունների համար: Խաղի նմանատիպ կանոնների արձանագրումը մարտահրավեր էր ան ցումային փուլում գտնվող ԱՊՀ և արևելաեվրոպական երկրների էներգետիկ անվտանգությանը, որը երկրներից շատերի համար այդպես էլ մնաց անհաղթահարելի: Ինչպես նաև, թեև Ռուսաս տանի Դաշնության կողմից էներգետիկ բնագավառում արձա նագրված փոփոխությունները (տրանսֆորմացիաները) միջպե տական մակարդակում անմիջականորեն չէին վնասում Միացյալ Նահանգներին՝ կապված ԱՄՆ–ում առկա ինքնաբավ էներգառե սուրսային բազայի առկայությամբ ու վերջինիս համար այլ տա րածաշրջաններից էներգակիրների ներկրման բավականաչափ դյուրինությամբ: Սակայն ռուսական կողմի հավակնությունները արդեն հակասում էին աշխարհաքաղաքական տեսանկյանը, քանզի Միացյալ Նահանգները՝ որպես միաբևեռ աշխարհակար գի պահապան, չէր կարող հանդուրժել դաշնակից երկրների դիր քերի թուլացումը տարածաշրջանում, քանզի այդ թուլացումը աշ խարհաքաղաքական լրջագույն վտանգներ էր պարունակում, ին չը միաբևեռականության տեսանկյունից նշանակում էր Միացյալ Նահանգների թուլացում: Ի դեպ, խնդրի աշխարհաքաղաքական աստառի մասին են վկայում ներկայիս ուկրաինական թնջուկն ու ըստ այդմ՝ Ռուսաստան – Արևմուտք հարաբերությունների սրու մը: Իսկ արդեն Ռուսաստանի նկատմամբ ներկայումս կիրառվող 2. Симонов К.В., Глобальная энергетическая война ( Москва, 2007), ст. 4.
1 2015 Անդրանիկ Գրիգորյան
119
տնտեսական պատժամիջոցների մեջ էներգետիկ ձեռնարկու թյունների գերակայությունն ու նավթի գների արհեստական ան կումը ևս մեկ անգամ փաստում են Ռուսաստանի աշխարհաքա ղաքական հավակնություններում էներգետիկ գործոնի ունեցած վճռական նշանակության մասին: Իսկ արդեն ժամանակագրա կան առումով 2014 թ. հոկտեմբեր–դեկտեմբեր ամիսներին Ռու սաստանի կողմից Չինաստանի և Թուրքիայի հետ ձեռք բերված միջպետական էներգետիկ համաձայնությունները արդեն կարելի է դիտարկել սկսված աշխարհաքաղաքական մրցավազքի շարու նակություն: 2014 թ. դեկտեմբերի 1–ին Անկարայում Վ. Պուտինի կողմից Հարավային հոսք գազանախագծից հրաժարվելու մասին հայտարարությունը հստակ մեսիջ էր դեպի Արևմուտք՝ Ռուսաս տանի համար այլընտրանքի փաստի հստակ արձանագրմամբ1: Ռուսական արտաքին քաղաքական շրջադարձը դեպի Չինաս տան և Թուրքիա պետք է հասկանալ գիտական շրջանակում ըն դունված տիրույթում (պարադիգմայում) և ոչ մի դեպքում չպետք է դիտարկել որպես կարևոր արևելաեվրոպական արտաքին քաղաքական ճակատում պարտության ընդունում: Ի դեպ, Ռու սաստանի կողմից Թուրքիայի՝ Չինաստան – ՌԴ էներգետիկ ոլորտում ԱՄՆ դաշնակցի դերակատար արձանագրած համաձայնության առկայու ման մեծացումը տարածաշրջա թյունը հնարավորություն կտա վերջինիս նային էներգետիկ (և ոչ միայն) դիմագրավելու արևմտյան տնտեսական խնդիրները համատեղ լուծե պատժամիջոցներին: լու հստակ մեսիջ էր՝ ուղղված ԱՄՆ–ին: Խնդիրը պետք է դիտարկել Չինաստանի հետ 2014 թ. նոյեմբերին ձեռք բերված էներգետիկ համաձայնություննե րի ենթատեքստում, Ռուսաստանի մեսիջը արևելաեվրոպական տարածաշրջանում ռուսական էներգակիրների այլընտրանքի բացակայության պայմաններում բավականին հիմնավոր տեսք է ստանում2: Կարծում ենք՝ վերոնշյալը հիմնավոր հանգամանք է պնդելու Ռուսաստանի Դաշնության օրակարգում աշխարհա քաղաքական հավակնությունների առկայության մասին, քանզի Չինաստան – ՌԴ էներգետիկ ոլորտում արձանագրած համա ձայնության առկայությունը հնարավորություն կտա վերջինիս դի մագրավելու արևմտյան տնտեսական պատժամիջոցներին, իսկ ահա ռուսական էներգակիրներին տարածաշրջանային այլընտ 1 2
http://www.kremlin.ru/news/47126
http://www.kremlin.ru/visits/46998
120
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
րանքի մշուշոտությունը բավականին կթուլացնի Միացյալ Նա հանգների դիրքերը, ու վերջինս ստիպված կլինի ընդունել խաղի նոր կանոնները, որտեղ Ռուսաստանի ունեցած դերակատարու մը էականորեն կմեծանա: Քաղաքագիտության մեջ որպես մեթոդոլոգիական առանձնա հատկություն դիտարկվում է խնդիրները մակրո և միկրո ոլորտ ներում ներկայացնելու ու ուսումնասիրելու հնարավորությունը: Վերոնշյալ մեթոդոլոգիական շրջանակում կարելի է վստահորեն փաստել Ռուսաստանի բարձրագույն իշխանության էներգետիկ ոլորտում իրականացրած շրջադարձը միկրո ոլորտում, այսինքն՝ միջպետական հարաբերություններում, հատկապես ԱՊՀ և արևելաեվրոպական տարածաշրջանում տարատեսակ վտանգ ներ էր պարունակում՝ միջտարածաշրջանային համընթաց զար գացման տեսանկյունից ստեղծելով մեծ խնդիրներ, սակայն մակ րո ոլորտում, այսինքն՝ աշխարհաքաղաքական տեսանկյունից, այդ շրջադարձը կարելի է դիտարկել դրական պրիզմայով՝ որպես լրջագույն մարտահրավեր միաբևեռ աշխարհաշինության կա ռուցվածքին: Այս քաղաքական որոշումը լրջագույն ազդեցություն ունեցավ միջտարածաշրջանային համագործակցային հարաբե րություններում ու փոխեց դեպ քերի հետագա ընթացքը: Որ Սառըպատերազմյան մրցավազք հիշեց պես առաջնային ազդեցություն նող այս լո կալ բախ ման հե տա գա զար կարելի է դիտարկել արևմտյան գացումները ու Ռուսաստանի հակազդե էներգակիր հսկաների դուրսմ լու ունակությունը հանգեցրին ներկայիս ղումը ռուսական բնահումքային ուկրաինական ճգնաժամին, որի ակունք շուկայից, որը՝ որպես հակազ ներում է Ռուսաստան – Արևմուտք էներգե դեցություն, հանգեցրեց արևե տիկ թնջուկը: լաեվրոպական էներգամիջան ցիկ երկրների միջոցով ռուսական կողմին որոշակի բացասական մեսիջների ուղարկումը և, ի դեպ, պետք է անպայմանորեն նշել, որ այդ մեսիջների հետևում կանգնած էին արևմտաեվրոպական երկրներն ու ԱՄՆ–ն: Սառըպատերազմյան մրցավազք հիշեցնող այս լոկալ բախման հետագա զարգացումները ու Ռուսաստանի հակազդելու ունակությունը հանգեցրին ներկայիս ուկրաինա կան ճգնաժամին, որի ակունքներում է Ռուսաստան – Արևմուտք էներգետիկ թնջուկը, որի տրամաբանական շարունակությունը կարող է դառնալ երկկողմ շահերի հետ հաշվի նստումը, որը, ցա վոք, հազարավոր անմեղ մարդկանց կյանք արժեցավ:
1 2015 Անդրանիկ Գրիգորյան
Ինչևէ, վերոնշյալ հինգկետանոց փաստաթուղթը դուրս էր զուտ փաստաթղթաշրջանային պաշտոնական ձևակերպումային նշանակությունից և ռազմավարական լուրջ նշակետեր ձևա կերպեց, որոնք կտրուկ կերպով փոխեցին Ռուսաստանի Դաշ նության էներգետիկ քաղաքականության հետագա ընթացքն ու աշխարհաքաղաքական հետագա վերաձևումների խթան հան դի սա ցան, ո րի հենց հեն քին ի հայտ ե կած « Հա րա վային» ու «Հյուսիսային հոսք» գազանախագծերը, Ռոսնեֆտ ու Գազպրոմ էներգակիր հսկաների էքսպանսիոն հաջողությունները ոչ մի այն հակազդեցություն էին արևմուտքին, այլև իրադարձություն ների կանխորոշման ու առաջնությունն իրենց ձեռքը վերցնելու խթան էին, որի հենց հիմքում էլ ընկած էին վերոնշյալ էներգետիկ ռազմավարության շրջադարձային փաստաթուղթն ու նախագահ Պուտինի էներգետիկ ոլորտում իրականացրած քայլերը:
121
122
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
BUILDING “BRIDGES” BETWEEN CASPIAN SEA, BLACK SEA, THE MIDDLE EAST AND EUROPE: THE RELATIVITY OF TURKEY´S AVAILABLE AND POTENTIAL POWER1 HASMIK KHACHATRYAN Whatever changes nations may seek in the status quo, they all have at least to recognize as unchangeable one factor, the existence of a pair of scales, the “status quo” of the balance of power itself. And whenever a nation may tend to forget that indispensable precondition of independence and stability, the consensus of all other nations will not allow it to forget that precondition for long. Hans J. Morgenthau2
The strategic significance of oil and gas In 1973, during Yum Kippur war (Egypt and Syria launched a war against Israel to regain territories lost in 1967 Arab-Israeli Six Day War) oil magnate OPEC imposed an oil embargo on U.S. (and its allies) in retaliation for America´s military assistance to Israel. The embargo both banned petroleum exports to the targeted nations and introduced cuts in oil production causing skyrocketing in oil prices and global economic decline (U.S. domestic oil industry wasn’t developed enough to fill the shortage). In order to tackle the crises, U.S. launched negotiations with OPEC to lift the embargo, and with Israel, Syria and Egypt to end the war and withdraw Israeli troops from Sinai Peninsula and Golan Heights. In 1974 the talks culminated with the Egyptian-Israeli Disengagement Agreement securing the withdrawal of Israeli troops from Sinai, and a prospective diplomatic solution to the Israel-Syria dispute over the Golan Heights. The deal proved sufficient to convince OPEC to lift the embargo3. a n excerpt from MA thesis The Southern Gas Corridor and Turkey´s Pipeline Politics at the Post-Cold War Period 2 Morgenthau, Hans J. Politics among Nations: The Struggle for Power and Peace. New York: Albert Knopf, 1959. 3 U. S. Department of State; Office of the Historian. Milestones: 1969–1976. “Oil Embargo, 1973–1974”. 2013. https://history.state.gov/milestones/1969-1976/oil1
1 2015 Hasmik Khachatryan
123
In 2013, during the Vilnius summit Ukraine refused to sign the long negotiated Association Agreement with the EU, which led to the vast anti-governmental demonstrations in Ukraine. Coinciding with the timeframe of the demonstrations, gas magnate Russia offered a low gas fare deal to the pro-Russian Ukrainian authorities. Official Moscow expressed a readiness to cut gas tariffs from $400 to $268.5 per 1000 cubic meter for four years till 2019 (RFE/RL, 2013). On the contrary, in 2014 already, given the new political landscape (pro-Russian regime toppled and Russia-Ukraine relations sharply deteriorated), Russia raised gas prices from $268.5 to $385.5 with the trend to top $485 per 1,000 cubic metres1 having negative impact on Ukraine´s deteriorated economy. In 2014, at the meeting in Vienna Saudi Arabia (U.S. ally) led OPEC (OPEC members include oil rich Gulf Arab countries where U.S. holds military presence), which controls nearly 40% of world´s The political motive behind might be the oil market, failed to agree upon provocation of a political crises, a regime oil production curbs sending the change in Russia with the example of the price decline2. The decline in the Soviet Union in long-term basis oil prices coincides with the timing of the Ukrainian crises, a major source of tension between Russia and U.S. and EU, and has negatively affected Russia´s economy (also holds oil reserves). So, the decline in oil prices is not excluded to have political motives. The political motive behind might be the provocation of a political crises, a regime change3 in Russia with the example of the Soviet Union in long-term basis4. The above mentioned examples reveal two specific things related to oil and gas; 1. Oil and gas are globally demanded resources significant for the economic development. The statistical data indicates that oil and embargo Burmistrova, Svetlana and Natalia Zinets. “Russia raises gas prices for Ukraine by 80 percent”. Reuters.com http://www.reuters.com/article/2014/04/03/us-ukraine-crisisgas-idUSBREA321P220140403 (accessed May 5, 2015). 2 “Why the oil prices is falling”, Economist.com. http://www.economist.com/blogs/ economist-explains/2014/12/economist-explains-4 (accessed April 13, 2015). 3 Devitt, Polina. “Lavrov accuses West of seeking ‘regime change’ in Russia”. Reuters.com http://www.reuters.com/article/2014/11/22/us-ukraine-crisisidUSKCN0J609G20141122 (accessed April 25, 2015). 4 Sachs, Jeffrey. The End of Poverty: Economic Possibilities for Our Time. New York: The Penguin Press, 2005. 1
124
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
gas meet 30% of global energy demand1. According to the estimates, global energy dependency on oil and gas consumption will further increase by 1.4% annually equalling to 37-40% by 20352. 60% of the total oil and gas consumption, meanwhile, will be met by economically developing countries. 2. Oil and gas prove to be of strategic significance for national power; either the possession of or control over the resource rich regions empowers a nation politically. The control gives a strategic advantage to a state in the distribution of power depriving the competitors of the same strength3 and, meantime, enables to reverse power relations, to change the The statistical data indicates that oil and gas distribution of power. Hence, oil meet 30% of global energy demand and gas resources or resource rich regions can increasingly become conflict areas provoking also wars4. Oil and gas are of strategic significance. The resources make important components of national Oil and gas prove to be of strategic power, hence also provoke power significance for national power; either the struggle. The power struggle possession of or control over the resource evolves around the control over rich regions empowers a nation politically the resource riches or rich regions. At the post-Cold War period a compelling power struggle is especially observed in the former-Soviet Caspian containing oil and gas resources. The struggle increasingly expands to include the Middle Eastern region with vast oil and gas resources (here particularly refers to Iran). At the post-Cold War period Turkey, involved in the struggle, exercises politics to gain access to the resources and secure the flow of the resources via its territory.
Turkey´s “bridging” pipeline politics According to the estimates, Turkey´s energy dependency on oil ritish Petroleum. Statistical Review of World Energy. London, 2014.; International B Energy Agency. World Energy Outlook. Annual report. Paris: Corlet, 2014. 2 Ibid. 3 Morgenthau, Hans J. Politics among Nations: The Struggle for Power and Peace. New York: Albert Knopf, 1959. 4 Dannreuther, Roland. “International Relations Theories: Energy, Minerals and Conflict”. Polinares 8, (2010): 1-24 1
1 2015 Hasmik Khachatryan
125
and gas will increase 4.5% (annually) by 20351. In this regard Turkey´s politics to gain access to the the Sothern Gas Corridor is planned to energy resources are also build “bridges” between the Caspian, the determined by the growing Middle East and Europe having Turkey as a economic demand. Turkey, central “bridge”. furthermore, demonstrates a proven interest to play a central role in the Southern Gas Corridor. The Southern Gas Corridor is a range of pipeline route proposals and projects, which are designed to deliver gas from Caspian (Azerbaijan and prospectively Turkmenistan), in long term bases from Iran to Europe having Turkey as a central hub2. In other words, the Sothern Gas Corridor is planned to build “bridges” between the Caspian, the Middle East and Europe having Turkey as a central “bridge”. The regions which Turkey seeks to “bridge”, meantime, coincide with the regions where Turkey aspires to play an influential role in line with its foreign policy strategic vision.
The strategic vision of Turkey´s foreign policy The aspiration for hegemony (not apparently revealed as such) has already evolved into a primary strategic objective of Turkey’s foreign policy since 2000s also referred to as a policy of neo-ottomanism, neo-imperialism. Since 2000s onward Turkey has come up with the vision of a potentially achievable hegemony3. Turkey strategically Since 2000s onward Turkey has come up sees itself as a dominant power with the vision of a potentially achievable in regions such as the Middle hegemony East, the Balkans, the broader Caspian (meaning Caspian including the South Caucasus), and an influential power in relations with EU and U.S.4. Turkey refers to its geographical proximity to the Middle East, the Balkans and the broader Caspian. Turkey calculates that owning to its geographical I nternational Energy Agency. World Energy Outlook. Annual report. Paris: Corlet, 2014. 2 Park, Bill. Modern Turkey: People, State and Foreign Policy in a Globalized World. New York: Routledge, 2012. 3 Sebnem, Gumuscu and Keyman Fuat E. Democracy, Identity and Foreign Policy in Turkey: Hegemony through Transformation. New York: Palgrave Macmillan, 2014. 4 Walker, Joshua W. “Architect of Power”. The Journal of International Security Affairs 18 (2010): 1-3. 1
126
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
location accompanied with proactive diplomacy, multi-vector its influence in relations with U.S. and EU foreign policy1 she obtains the potential to achieve regional hegemony and globally increase its influence. As an additional legitimizer-facilitator for its hegemonic designs, Turkey recalls its Ottoman legacy. Turkey believes that owning to cultural and linguistic ties with the Caspian, and historical, cultural ties with the Balkans and the Middle East related to the common Ottoman past it has greater chances to reverse power relations and establish hegemony2. Turkey believes the acquiring of the domination in the regions will also increase its influence in relations with U.S. and EU. In order to achieve its strategic objective, Turkey considers necessary to reassess its policy towards EU and U.S. 3. The so far dominating Euro-Atlantic orientation, meaning the prioritization of relations with U.S. and EU, hence acting in accordance with EU and U.S. interests, is believed to be a serious limiting factor for its national power. Accordingly, Turkey finds necessary to implement balanced foreign policy based on pragmatic calculations of its national interests4. In line with its foreign policy Turkey acts based on pragmatic calculations strategy, Turkey purports to of its national interests aimed at minimizing reverse power relations, to loses and maximizing gains and its influence overthrow the balance of power in international politics and hold a hegemonic power position in the broader Caspian and the Middle East. The domination in the regions, meanwhile, is perceived to secure a leading role in international politics and in relations with U.S. and EU. The prioritization of relations with NATO ally U.S. and EU states is no more viewed as an effective policy for the preservation of Turkey´s national interests. In other words, implementing an imperialistic policy, Turkey acts based on pragmatic calculations of its national interests aimed at minimizing loses and maximizing gains and its influence in international politics. At the post-Cold War period Turkey, involved Turkey
believes
the
acquiring
of
the
domination in the regions will also increase
avutoglu, Ahmet. “Turkey’s Foreign Policy Vision: An Assessment of 2007”. Insight D Turkey 10, no. 1 (2008): 77-96. 2 Walker, ibid. 3 Davutoglu, ibid. 4 Flanagan, Stephen and Samuel Brannen. Turkey’s Shifting Dynamics: Implications for U.S.-Turkey Relations. Centre for Strategic and International Studies, 2008. 1
1 2015 Hasmik Khachatryan
127
in the Caspian and Middle Eastern power struggle, promotes the supply of the energy resources via Turkish route. Turkey´s interest is determined by the assessment of the strategic significance of the resources for the national power and for the influence in the regions. In other words, the control over the energy resources or supply routes make one of the main means to extend influence in the oil and gas rich Caspian, and increase its influence in relations with Iran, Russia, U.S. and EU. Gaining influence in the broader Caspian In the late 1990s the USSR, the Union of Soviet Socialist Republics got structurally fragmented. The fragmentation of the Soviet Union has brought to the shift in the global and regional balance of power in terms of power distribution. After the fall of the Soviet Union a power struggle has emerged in the oil and gas rich Caspian around the access to the resources, resource supply routes, significant factors The Central or Turkish route: refers for the regional influence. to the energy export from Azerbaijan, The struggle evolves around prospectively from Kazakhstan and the following supply routes: Turkmenistan to Turkey´s and via Turkey´s • The Northern, or Russian, territory to the European market route. The route refers to the Caspian oil and gas export via Russia´s territory through the Central-Asia-Centre infrastructure operating since Soviet times, • The Central or Turkish route: refers to the energy export from Azerbaijan, prospectively from Kazakhstan and Turkmenistan to Turkey´s and via Turkey´s territory to the European market, • The Southern or Iranian route: refers to the export of the oil and gas to international markets via Iran´s territory, • The Eastern or Asian route: refers to the oil and gas deliveries to the Asian market, China, India, Pakistan1. Turkey, one of the states involved in the struggle around the access to the Caspian´s oil and gas resources, actively promotes the Turkish route for the delivery of energy resources to Europe.
1
anei, Faraz. “The Caspian Sea Legal Regime, Pipeline Diplomacy, and the Prospects S for Iran’s Isolation from the Oil and Gas Frenzy: Reconciling Tehran’s Legal Options with its Geopolitical Realities”. Vanderbilt Journal of Transnational Law 34, no. 3 (2001): 681-846.
128
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
Turkey´s involvement in the Caspian energy sector The broader Caspian region (here notably Kazakhstan, Turkmenistan, Azerbaijan, Georgia) was part of the Soviet Union with Russia´s established role in the region´s energy sector. In the 1990s the collapse of the Soviet Union opened up the Caspian containing oil and gas resources. Turkey´s involvement in the Caspian´s, specifically in Azerbaijan´s oil industry started with the signing of the so called “contract of the century”. In 1994 the so called “contract of the century” was signed between Azerbaijan and American, European and Turkish companies. The contract paved the way for the involvement of the American and European oil companies such as BP, Amoco, Statoil, Exxon, and Turkish Turkey calculates to reach further increase TPAO (Turkish Petroleum) in of its influence in the Caspian with the development of Azerbaijan’s construction and conduct of the proposed Azeri, Chirag, Guneshli oil fields Trans-Caspian gas pipeline of the Caspian1. The contract also put an end to Russia´s monopoly in Azerbaijan´s energy sector (although Russian oil company Lukoil also got a share).
he increase of Turkey´s influence in the Caspian: BTC, T BTE Turkey´s influence in the Caspian (specifically Azerbaijan) has increased with the conduct of the Baku-Tbilisi-Ceyhan oil pipeline and Baku-Tbilisi-Erzerum gas pipeline. Turkey calculates to reach further increase of its influence in the Caspian with construction and conduct of the proposed Trans-Caspian gas pipeline. Baku-Tbilisi-Ceyhan (BTC) oil pipeline Baku-Tbilisi-Ceyhan (BTC) oil pipeline system runs approximately 1768km carrying oil from Azerbaijan´s Azeri-Chirag-Guneshli oilfields through Georgia to Turkey´s Mediterranean port of Ceyhan and then to world markets2. Operating since 2006, the pipeline aragiannis, Emmanuel. Energy and Security in the Caucasus. London: Routledge K Curzon, 2002.; Mufti, Malik. Daring and Caution in Turkish Strategic Culture: Republic at Sea. New York: Palgrave Macmillan, 2009. 2 Cornell, Svante E., Anna Jonsson, Niklas Nilsson and Per Häggström. The Wider Black Sea Region: An Emerging Hub in European Security. Central Asia-Caucasus Institute and Silk Road Studies Program, 2006. 1
1 2015 Hasmik Khachatryan
129
has a capacity of 1 million bbl/d, although the supply has not so far exceeded 790,000 bbl/d (EIA, 2014). The Azerbaijani oil meets only 1% (EIA, 2014) of Turkey´s (and of world´s) economic demand in oil.
Baku-Tbilisi-Erzerum (BTE) or South Caucasus pipeline Baku-Tbilisi-Erzerum (BTE) or South Caucasus gas pipeline is a 692 km length and 300bcf (annually) capacity pipeline delivering gas from Azerbaijan’s Shah Denis field across Georgia (Tbilisi) to Erzerum1. The agreement for the pipeline construction was signed in 2001, and the pipeline has Turkey calculates to reach further increase become operational since 2007. of its influence in the Caspian with BTE meets 8% of Turkey´s gas construction and conduct of the proposed needs still leaving Turkey 56% Trans-Caspian gas pipeline dependant on supplies of gas from Russia (the largest supplier). BTE is considered to be upgraded for TANAP supply (Trans-Anatolian gas pipeline). BTC meets only 1% of world and Turkey´s oil demand BTE meets 8% of Turkey´s gas needs still leaving Turkey 56% dependant on supplies indicating that in terms of of gas from Russia economics the pipeline lacks sufficient viability. However, the pipeline has served to political ends enabling Turkey to change the distribution of power in the region and secure an advantageous position in the balance of power system. BTC has outgrown form the “contract of the century” of 1994. The contract, as has already been mentioned, broke Russia’s BTC meets only 1% of world and Turkey´s monopoly in Azerbaijan’s energy oil demand indicating that in terms of sector as the American, European economics the pipeline lacks sufficient and Turkish companies got viability involved in the oil business. BTC, meanwhile, has come to replace Russian route with the Turkish one as the main export route. During the Soviet times Baku-Novorossiysk pipeline (Russian route) served as the main export route for the Aliriza, Bulent, Edward C. Chow, Andrew C. Kuchins, Haim Malka and Julianne Smith. Turkey´s Evolving Dynamics: Strategic Choices for U.S. Turkey Relations. Centre for Strategic and International Studies, 2009
1
130
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
delivery of Azerbaijan´s oil to world markets. With the conduct of the BTC, 80% of Azerbaijan´s oil delivery has started to pass through Turkish route. In other words, Russia has lost its former advantageous position, instead Turkey has gained the same strength. Baku-Tbilisi-Erzerum pipeline is so far limited to Turkey´s domestic gas market, but Turkey promotes the internationalization of the project. BTE is considered to be upgraded to become a part Turkey has gained access to Azerbaijan’s of Trans-Anatolian gas pipeline energy field, Turkish route serves as to be linked with Trans-Adriatic the main export route for the resource gas pipeline to deliver Azerbaijani deliveries gas to Europe having Turkey as the main export route. The realization of the project is calculated to further enhance Turkey´s power. BTC and BTE have served as “tiers” to boost Turkey-AzerbaijanGeorgia alliance. The energy alliance has also evolved into a close military cooperation between the states. Turkey, Azerbaijan and Georgia regularly hold joint military trainings and exercises also aimed at protecting the pipelines. Turkey has gained access to Azerbaijan’s energy field, Turkish route serves as the main export route for the resource deliveries. The energy issue has promoted close cooperation between Turkey and two South Caucasus states, Georgia and Azerbaijan. Turkey has improved its power position in the region, while Russia´s influence has been undermined in the post-Soviet South Caucasus. The BTC and BTE pipelines have served to Turkey’s imperialistic policy´s objective to reverse power relations and increase its power in the Caspian.
Trans-Caspian pipeline Turkey has also expressed an interest in the Trans-Caspian gas pipeline, with the conduct of which Turkey´s influence (similar to the motives of BTC, BTE pipelines) in the region is calculated to increase further. Trans-Caspian gas pipeline is a proposed pipeline to transport gas from Turkmenistan via Turkey to the European market as a part of the Southern Gas Corridor. It is suggested to construct a pipeline under the Caspian Sea to link Turkmenistan’s gas fields to BTE and deliver
1 2015 Hasmik Khachatryan
gas to Europe1. The discussions around the construction and conduct of the pipeline have been on place since 1990´s, when Turkmenistan became independent from the Soviet Union. However, the talks have failed to produce tangible results so far. The Trans-Caspian gas pipeline, leaving the choice with the Turkish route, could have served as a “tier” for enhancing cooperation between the Caspian states and Turkey, hence increasing Turkey´s influence in the broader Caspian (traditionally Russian sphere of influence). The conduct of the pipeline to deliver gas to Europe (as an alternative source to the Russian gas supplies to the market) could also be calculated to empower Turkey in relations with EU. However, the conduct of the pipeline faces several major obstacles. One of the major issues is the power struggle among the Caspian littoral states, Russia, Azerbaijan, Kazakhstan, Turkmenistan and Iran. The struggle evolves around three main interconnected issues; the Caspian legal dispute, the unset boundaries and the oil and gas ownership rights. Until 1990s, the collapse of the Soviet Union, the Caspian had two littoral states, Russia and Iran. Respectively, the Caspian Sea regime was established based on several bilateral agreements concluded between Iran and USSR. After the collapse of the Soviet Union, five littoral states, Russia, Iran, Azerbaijan, Kazakhstan, and Turkmenistan emerged bringing to the agenda the issue of Caspian legal status, the boundaries and resource (oil and gas) ownership rights. The littoral states dispute whether the “landlocked” Caspian is a sea or a lake2. Given the lack of an agreement on whether the Caspian is a lake or a sea, two sets of international law could apply. If the Caspian is a sea in legal terms, coastal countries would apply the United Nations Convention on the Law of the Sea of 1982 (UNCLOS)3. If the Caspian is legally defined as a lake, the countries could use the international law concerning border lakes to set boundaries. Under UNCLOS, if the Caspian is legally a sea, each littoral state receives a territorial boundary up to twelve nautical miles, an exclusive economic zone up sereteli, Mamuka. Economic and Energy Security: Connecting Europe and the Black T Sea-Caspian Region. Central Asia-Caucasus Institute and Silk Road Studies Program, 2008.; Tekin, Ali and Paul Andrew Williams. Geo-Politics of the Euro-Asia Energy Nexus: The European Union, Russia and Turkey. New York: Palgrave Macmillan, 2011 2 Adams, Terry D., Michael Emerson, Laurence David Mee and Marius Vahl. Europe´s Black Sea Dimension. Brussels: Centre for European Policy Studies, 2002. 3 International Energy Agency, ibid 1
131
132
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
to 200 nautical miles and a continental shelf1. Since the Caspian at its widest is less than 200 miles, UNCLOS dictates the states apply a median line between claimants. The issue of the Caspian legal The issue of the Caspian legal status would status would affect the oil and affect the oil and gas ownership rights of gas ownership rights of the the littoral states. If Caspian, for example, littoral states. If Caspian, for is a sea, states such as Turkmenistan and example, is a sea, states such Azerbaijan would have exclusive access to as Turkmenistan and Azerbaijan offshore assets claimed also by Iran. would have exclusive access to offshore assets claimed also by Iran. The unresolved dispute put even Turkey and Iran at confrontation. In 2001 significant oil or gas resources were identified in the Sharq/ Alov oilfields, lying in an area disputed by Iran and Azerbaijan. Iranian warships forcibly evicted a BP-owned exploration vessel operating over the Sharq/Alov field2. This was followed by almost two weeks of daily overflights of Azerbaijani waters and land by the Iranian air force, which eventually prompted a Turkish reaction. In July of 2001, after a naval confrontation between Azerbaijan and Iran over drilling rights in the Caspian, Turkey dispatched ten F-16 fighter bombers to fly over Baku in a demonstration to Teheran of its readiness to provide the Azerbaijani government with military support3. The issue of the Caspian legal status causes tensions and, meanwhile, drags behind the exploitation of the resources at full capacity making one of the stumbling blocks on the way of the conduct of Trans-Caspian gas pipeline with Turkey´s central transit role. The other issue is power politics among Russia, Iran and Turkey. Turkey has to contain Russia´s and Iran´s power of resistance, if aspires to achieve the implementation of the Trans-Caspian project. Russia and Iran, interested in limiting Turkey´s potential increase of influence in the Caspian, oppose the conduct of the Trans-Caspian mineh, Mehdi Parvizi and Henk Houwelingb. “Global Energy Security and its A Geopolitical Impediments-The Case of the Caspian Region”. Perspectives on Global Development and Technology (2007): 365-388. 2 Cornell, Svante E., Roger N. McDermott, William D. O’Malley, Vladimir Socor and Frederick Starr. Regional Security in the South Caucasus: The Role of NATO. Central Asia-Caucasus Institute, 2004. 3 Alterman, Jon B., Carolyn Barnett, Andrew C. Kuchins and Jeffrey Mankoff. The Turkey, Russia, Iran Nexus: Evolving Power Dynamics in the Middle East, the Caucasus, and Central Asia. Centre for Strategic and International Studies, 2013. 1
1 2015 Hasmik Khachatryan
133
pipeline. Russia and Iran refer to the unsettled dispute over the sea status and consequently the ownership rights, also to environmental issues to balance and contain Turkey´s ambitions. Russia, implementing a policy of status quo interested in keeping its position in the Caspian energy sector, promotes the flow of the resources via Central-Asia-Centre pipeline (Russian route). Iran, itself interested in preventing the emergence of a Turkey-dominated Caspian and in playing a leading role in the region, has already established close energy ties with Kazakhstan and Turkmenistan (the states hold oil and gas reserves). In line with its imperialistic foreign policy seeking to reverse Turkey expresses interest in the Transpower relations and embrace Caspian pipeline calculated to serve as a hegemony, Turkey expresses “tier” to boost cooperation between the interest in the Trans-Caspian Caspian states and secure a dominant pipeline calculated to serve as a power position in the region “tier” to boost cooperation between the Caspian states and secure a dominant power position in the region. The talks for the construction and operation of the pipeline on the agenda since 1990s have failed to produce tangible results. The pipeline conduct, meanwhile, suffers from the controversies such as the legal dispute around the Caspian Sea status, the unset boundaries between the littoral states and ownership rights of the resources. At the post-Cold War period the broader Caspian, containing oil and gas resources, has become an arena of a compelling power struggle for the regional influence. The struggle largely evolves around the access to the region´s resources and resource supply routes, significant factors for the regional influence. Turkey, involved in the power struggle, promotes the resource supply pipelines via the Turkish route (its territory) calculating to meet is growing economic demand and to increase its influence in the region. The conducted pipelines, BTC, BTE lacking sufficient economic viability have mainly served to political ends securing a dominant positon for Turkey. The operation of the planned Trans-Caspian gas pipeline, calculated to serve to Turkey´s hegemonic designs, on the other hand, is less realistic to expect in short and mid-term bases. The setbacks on the way of the pipeline conduct constitute the factors such as power politics and divergent foreign policy objectives of Turkey, Russia, Iran,
134
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
the disputes between the Caspian´s littoral states. Even if realized, the Trans-Caspian project lacks the potential to change the power balance in the region in favour of Turkey. The energy export routes of the Caspian states are already diversified: oil and gas rich Kazakhstan and Turkmenistan already supply energy resources to China and to world market via Iran and Russia. So, if the Trans-Caspian pipeline is conducted, Turkey It is not also realistic to expect that the lacks the chance to become the proposed Trans-Caspian pipeline will lead strategic transport route for the to Turkey´s desired power increase in resources, which could have led relations with EU to the increase of its influence in the region. It is not also realistic to expect that the proposed Trans-Caspian pipeline will lead to Turkey´s desired power increase in relations with EU. Despite claims, the Trans-Caspian pipeline will lack economic viability from strategic perspective falling short of becoming a viable alternative to the Russian gas supplies to EU reducing EU´s dependency on Russian gas supplies (Russia supplies 40% of EU´s gas demand). The Caspian holds oil and gas reserves, but certainly it is not the second Middle East. The Caspian holds only 3% of world’s proven oil reserves1, while the Middle East, 55%. Turkmenistan is estimated to hold the 5th largest gas reserves (19 Tcf) in the world, but still lacks far behind Russia (1,688 Tcf, 1st in the world) and Iran (1193 Tcf, 2nd in the world)2. So, it is not also realistic to expect that the Caspian resources will change the “power distribution” in the EU´s energy market and in favour of Turkey in relations with EU. Turkey, however, doesn’t solely connect its strategic objectives with the Caspian region and the energy pipelines running from the region. Despite Turkey-Russia, Turkey-Iran power struggle in the Caspian region, Turkey has established close energy cooperation both with Russia and Iran based on economic and political considerations. In line with its foreign policy strategic vision, Turkey seeks to exercise balancing policy towards Iran, Russia and EU and U.S. based on pragmatic calculations of its national interest-power. Performing as a “balancer”, gaining an advantage of the difficulties in politics among J affe, Amy Myers and Robert Manning. “The Myth of the Caspian “Great Game”: the Real Geopolitics of Energy”. Survival: Global politics and Strategy 40, no. 4 (1998): 112-129. 2 International Energy Agency, ibid 1
1 2015 Hasmik Khachatryan
135
Iran and U.S. and EU, among EU and U.S. and Russia Turkey “plays” the states vs each other. In other words, using the differences in the relations between the mentioned states, Turkey tries to maximize its gains and increase its influence. The policy is also reflected in the energy field.
Balancing relations with Iran and U. S. Despite the power struggle Iran is also Turkey´s second largest gas in the Caspian front, Turkey and supplier after Russia and meets 18% of Iran have established energy Turkey´s domestic gas consumption needs cooperation based on the assessment of economic need and political considerations. Energy ties with Iran are of economic significance for Turkey. Iran is Turkey’s largest oil supplier; Iranian oil imports meet 35%1 of Turkey´s consumption needs. Iran is also Turkey´s second largest gas supplier after Russia and meets 18%2 of Turkey´s domestic gas consumption needs. Turkey receives Iranian gas via Tabriz-Ankara gas pipeline. Tabriz-Ankara gas pipeline is a 2577km pipeline supplying gas from Tabriz, Iran to Ankara, Turkey3. The project deal was signed in 1996 and it has become operational since 2001. Turkey has maintained the energy cooperation with Iran even despite the negative reaction from the American side. The gas-for-gold deals with Iran (Turkey has paid for the Iranian gas by gold) have also been beneficial for Iran helping to circumvent the sanctions imposed by U.S. and EU. Turkey´s policy is also based on political considerations. Turkey may have calculated the long term option of becoming a major route for gas deliveries from Iran to EU increasing its influence in relations both with Iran and EU. Besides being Turkey´s second largest gas supplier, Iran is also the second country in the world in terms of gas reserves (proven 1,193 Tcf) after Russia4. However, sanctions imposed by U.S. and EU on Iran concerning Iran´s nuclear program International Energy Agency, ibid International Energy Agency, ibid 3 Jenkins, Gareth. Occasional Allies, Enduring Rivals: Turkey’s Relations with Iran. Central Asia-Caucasus Institute and Silk Road Studies Program, 2012; Cordesman, Anthony H., Bryan Gold, Robert Shelala, and Michael Gibb. U.S. and Iranian Strategic Competition: Turkey and the South Caucasus. Centre for Strategic and International Studies, 2013 4 International Energy Agency, ibid 1
2
136
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
have vastly damaged the development of Iran´s gas industry (and economy in general). In long term basis, if sanctions lifted, Iran may have the potential to become an influential actor, “game changer” in world gas market. In 2015 the nuclear talks between Iran and EU and U.S. have indicated signs of leading to the improvement of the political atmosphere and lifting of the sanctions. In this regard Iran has already expressed readiness to supply gas to Europe. Given the prospect of the lift of sanctions and gas delivery option to EU, Turkey is not excluded to promote the Turkish route as the main export route for the Iranian gas export. However, the broader controversial issues in the relations between the countries may emerge as obstacles on the way of the realization of Turkey´s strategic objectives. The controversial issues in Iran-Turkey relations include but are not limited to the following aspects: Diverging policy agendas: In line with Turkey, Iran also have hegemonic aspirations regarding the Middle East and the Caspian. Iran seeks to promote projects of its own initiation calculated to bring about the increase of its power potential. Since 1990s and onwards, for example, Iran has already expressed an interest Russia is Turkey’s major gas supplier, meets in the revival of the Silk route, 56% of the gas demand which is planned to establish transportation links between Central Asia, the Caucuses and the Persian Gulf1, Strained relations: Despite the cooperation in the energy field, Iran-Turkey relations remain strained especially when it comes to the issue of conflict in Syria2. Security concerns: Turkey´s deployment of NATO´s early radar system has emerged as yet another source of tension between Iran and Turkey. In 2011 Turkey deployed an early warning radar system on its territory as a part of NATO’s missile defence shield. The radar is located at Incirlik air base, about 435 miles (700 km) west of the Iranian border. Iran sees it as a direct threat. Iran is concerned that the radar could also be used by Israel, if it decides to launch an attack aji, Saeid. “Iran, the Centre of ‘Strategic Energy Ellipse: A Geopolitical Reality”. N Geopolitics, History, and International Relations 3 no. 1 (2011): 155-175. 2 Zanotti, Jim. Turkey: Background and U.S. Relations. Congressional Research Service, 2014. 1
1 2015 Hasmik Khachatryan
on Iran1. Turkey maintains energy ties with Iran and, meantime, tries to balance relations with U.S. and EU. Turkey´s energy cooperation with Iran is determined by its economic need and strategic calculations. Iranian oil and gas supplies meet significant portions of Turkey´s energy demand. Gas imports from Iran (although Iran-Turkey gas pipeline is subjected to constant explosions, and gas supply from Iran, to regular cuts) also enable Turkey to avoid strategic dependency on Russian gas supplies (as it will be elaborated further Russia supplies 56% of Turkey´s gas demand). From the strategic point of view, Turkey may have considered the option to become the main export route for the Iranian gas supplies to EU. With its vast gas reserves, Iran can change the “distribution of power” in world gas market. In this regard Turkey´s driving interests make the perceived change of the power distribution in favour of itself. If Turkey becomes the main export route for the Iranian gas supplies, Turkey´s power will increase in relations with Iran and EU: Iran will depend on Turkey as the main export route, and EU will have to deal with Turkey, which provides the energy supply route alternative to the supplies from Russia. In short and midterm bases, however, it is not realistic to expect Turkey to become the main supply route for the Iranian gas given Iran´s economic hardships, lack of infrastructure and the controversies in Turkey-Iran relations. Hence, it is less realistic to expect the change of power distribution in favour of Turkey in relations with EU and Iran. Furthermore, Turkey needs to deal with its own heavy energy dependency on Russia and Iran.
Balancing relations with Russia and EU and U. S. Turkey has established close energy ties with Russia. Russia is Turkey’s major gas supplier, meets 56% of the gas demand. From 2002 Turkey receives gas from Russia also via Blue Stream pipeline2 delivering gas to Turkey directly via Black Sea. Russia also supplies liriza, Bulent, Jon B. Alterman and Andrew C. Kuchins. The Turkey, Russia, Iran A Nexus: Driving Forces and Strategies. Centre for Strategic and International Studies, 2013. 2 Gazprom. “Turkish Stream”. Gazprom.com. http://www.gazprom.com/about/production/projects/pipelines/turk-stream/ (accessed April 22, 2015) 1
137
138
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
10% of Turkey´s oil needs1. In this regard energy ties with Russia are of economic significance for Turkey. Figure 1 Turkish Stream gas pipeline
Source: Gazprom
Turkish Stream gas pipeline Turkish stream is a proposed 1100km pipeline to deliver gas from Russia to Turkey and through Turkey to Europe. The pipeline construction proposal was made in 2014, and it is planned to become operational already in 20162. The planned capacity of the pipeline is 63 billion cubic meters per annum (equals to 2.2 trillion cubic feet per annum) of natural gas. Turkey would take about 14 billion cubic meters per annum (equals to 490 billion cubic feet per annum), the rest of the gas is planned to be exported to Europe. According to the plan, the pipeline will run under the Black Sea from Russia to the Turkish-Greek border and onward to Austria in order to also supply another 47 bcm to European markets. The countries such as Serbia, Macedonia and EU member states Hungary and Greece have declared 1 2
International Energy Agency, ibid Beskid, Juraj and Tomas Baranec. “Is “Turkish Stream” a Serious Threat to the TransCaspian Pipeline?” Caciananalyst.org. http://www.cacianalyst.org/publications/analytical-articles/item/13151-is%E2%80%9Cturkish-stream%E2%80%9D-a-serious-threat-to-the-trans-caspianpipeline?.html (accessed May 10, 2015).
1 2015 Hasmik Khachatryan
their interest in the Turkish Stream project. The negotiations for the pipeline conduct, meantime, are not concluded so far. The controversial issue with the Turkish Stream is that the proposal of the project has been made at the time of intense confrontation among EU and U.S. and Russia over the issue of the Ukrainian conflict. EU and U.S. have imposed sanctions on Russia. While agreeing to the conduct of Turkish Stream pipeline, Turkey goes against the EU, U.S. policy (NATO allies). The policy provides Turkey with the room for maneuver to gain concessions both from Russia and EU. However, it is less realistic to predict Turkey´s power shift in the respective affairs taking into account that only two of EU countries have expressed an interest in the project so far, and given the uncertainty about the conduct of the project.
Bridge for the Southern Gas Corridor As it has been mentioned, Turkey has proven interest in becoming the central bridge in the Southern Gas Corridor. The pipelines making some parts of the Southern Gas Corridor currently under conduct are Trans-Anatolian gas pipeline and Trans-Adriatic gas pipeline. Trans Anatolian gas pipeline (TANAP) Trans-Anatolian gas pipeline (see Figure 2) is a proposed pipeline to deliver gas from Azerbaijan’s Shah Deniz 2 field via Turkey to Europe as a part of the Southern Gas Corridor. The agreement for the pipeline was signed in 2014, and the pipeline is expected to become operational in 2018. The pipeline is estimated to cost $1011bln. The pipeline is concluded to supply 16 bcm (annually) natural gas (6cm to Turkey and 10bcm to European states) at the initial stage. In terms of the supply network, it is discussed either to upgrade BTE or to build a new pipeline. The pipeline is planned to be linked to the Trans-Adriatic pipeline and deliver gas to Europe (to Italy, Greece, and Albania)1.
1
International Energy Agency, ibid
139
140
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
Trans-Adriatic pipeline (TAP) Trans-Adriatic pipeline is a proposed natural gas pipeline to be linked with the Trans-Anatolian pipeline and deliver gas to Europe (Greece, Italy, and Albania). Originally proposed in 2003, the pipeline received an approval by EU in 2013. The Trans-Adriatic Pipeline (TAP) is a proposed 870km long natural gas pipeline that will run from Greece to Italy via Albania and the Adriatic Sea1. The pipeline will be connected with Trans-Anatolian gas pipeline via Turkey-Greece Interconnector (a gas pipeline running from Turkey to Greece) and deliver gas to Europe. At the initial stage the gas volume will constitute 10bcm with the potential to achieve 20bcm in long term. Bulgaria has also expressed an interest in joining the project.
Figure 2 Trans-Anatolian and Trans-Adriatic gas pipelines
Source: TAP TAP-TANAP will barely meet 2-3% of EU´s gas demand. In other words, the costly project lacks sufficient economic viability and it is less realistic to connect strategic interests with the project. Conclusion The empirical data proves the theoretical outlines regarding the strategic significance of the access to or control over the energy resources, resource rich areas and supply routes for national power. 1
TAP. “Trans-Adriatic Pipeline”. TAP-ag.com. http://www.tap-ag.com/the-pipeline (accessed May 1, 2015).
1 2015 Hasmik Khachatryan
Assessing the strategic significance of the energy resources for power position and distribution, states get actively involved in the power struggle to secure a favourable position in the energy field. At the postCold War period the compelling power struggle is especially observed in the broader Caspian region. The power struggle increasingly tends to involve the gas rich Middle Eastern region (here notably Iran). Turkey is also actively involved in the power struggle seeking to secure an access to the energy resources and the supply of the resources via the Turkish route (its territory). Turkey´s pipeline politics meets the objective economic ends (the growing economic demand for energy). The pipeline politics, meanwhile, serves to the political purposes. With the conduct of BTC and BTE pipelines (the pipelines lack economic viability) the power distribution has changed in favour of Turkey in the broader Caspian region (here particularly in Azerbaijan). Interested in further increase of its influence in the Caspian, Turkey promotes Trans-Caspian gas pipeline project. However, the project lacks the chances to become operational in short and mid-term bases given the power struggle among the Caspian states, the unregulated dispute around the Caspian Sea status and geopolitical interests of Russia and Iran. From the strategic point of view, even if conducted, the Trans-Caspian pipeline will fall short of economic viability given the fact that the Caspian is not yet another oil rich Middle East and lacks far behind Russia and Iran in gas reserves. Turkey purports to increase its influence in relations with Russia, Iran, and EU. In this regard, Turkey tries to implement balancing policy gambling on the differences in EU-Russia, EU, U.S. and Iran relations. Turkey has agreed to the conduct of the controversial Turkish Stream pipeline. In long term bases Turkey might have also calculated to become the main export route for the Iranian gas supplies to EU. Turkey is also involved in the construction of TAP-TANAP pipeline. However, it less realistic to expect the shift of balance of power in the respective relations with the conduct of the pipelines. In the case of the Turkish Stream pipeline, only two of EU countries have expressed an interest given the strained relations with Russia. It is also less realistic to expect Iran to empower Turkey by making her the main export route taking into account several problematic issues in the affairs. TAP-TANAP project will meet only 2-3% of EU´s gas need; in other words, the projects will lack economic viability, hence the issue of influence and power
141
142
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
is of little relevance to consider. Besides, Turkey first of all needs to deal with the fact of its own heavy dependency on gas supplies from Russia (56%) and Iran (18%). Relating the issue to the broader theoretical context, it is significant to mention the data proves the realist perspective; the relations among states are apparently competitive, states pursue interest based foreign policy and struggle for power in international politics. Turkey, implementing policy of imperialism, is also actively engaged in international politics seeking reversal of power relations in its favour. Is there a room for constructivism? Politics among states indicates some cooperative features. In the studied case energy has served as a “tier” for close cooperation between Azerbaijan, Turkey and Georgia. However, the same cooperation is also for the sake of competition, struggle Turkey first of all needs to deal with the fact and power politics. The energy of its own heavy dependency on gas supplies alliance has given the power to from Russia (56%) and Iran (18%) Turkey to contain Russia´s and Iran’s influence in the region. In other words, the pipeline politics is not solely about economics, it’s about power, balancing, influence, hegemony and imperialism. So, Turkey´s pipeline politics constitutes a tactical manoeuvre aimed at the strategic objective to embrace hegemony.
1 2015 Ռուզաննա Ազրոյա
143
ԿԱՊԻՏԱԼԻՍՏԱԿԱՆ ՀԱՐԱԲԵՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ԱՐԱԳԱՑՎԱԾ ԶԱՐԳԱՑՈՒՄՆ ԻՐԱՆՈՒՄ «ՍՊԻՏԱԿ ՀԵՂԱՓՈԽՈՒԹՅԱՆ» ՇՐՋԱՆՈՒՄ. ՏՆՏԵՍՈՒԹՅԱՆ ԱՐԴԻԱԿԱՆԱՑՄԱՆ ՁԱԽՈՂՄԱՆ ՊԱՏՃԱՌՆԵՐԸ ՌՈՒԶԱՆՆԱ ԱԶՐՈՅԱՆ Իրանում կապիտալիզմի արագացված զարգացումը «Սպի տակ հեղափոխության» (1962-1978 թթ.) ժամանակահատվածում ենթադրում էր նախկին կիսաավատական սոցիալ-տնտեսական կառույցների ոչնչացում և դրանց համապատասխան ինտեգրումը նոր, օբյեկտիվորեն առաջադեմ հասարակական համակարգի: XIX դա րից սկ սած և հատ կապես XX դարում, մինչև Իսլա Մինչեւ Իսլամական հեղափոխություն, մական հեղափոխություն, Իրա Իրանում տնտեսական զարգացման ավելի նում տնտեսական զարգացման բարձր մակարդակի անցնելու ուղղությամբ ավելի բարձր մակարդակի ան փորձերը, որոնցում կիրառվում էր արեւմ ցնելու ուղղությամբ փորձերը, տյան տնտեսվարման մոդելներին անցում որոնցում կիրառվում էր արևմ կատարելու սկզբունքները, ձեռնարկվել են տյան տնտեսվարման մոդելնե հիմնականում պետության կողմից: րին անցում կատարելու սկզ բունքները, ձեռնարկվել են հիմնականում պետության կողմից: Այ սինքն՝ սոցիալ-տնտեսական յուրաքանչյուր ինստիտուցիոնալ վե րափոխման նախաձեռնողի դերում հանդես է եկել պետությունը՝ բարեփոխումների ող ջ գործընթացն իրականացնելով «վերեւից»: Դեռեւս ղաջարական շրջանում իրանական հասարակության ու երկրի սոցիալ-տնտեսական կառուցվածքի առաջին եւ արմատա կան վերափոխման փորձը իրականացվել է Նասր էդ Դին շահի առաջին նախարար Միրզա Թաղի-խանի (1848-1851 թթ.) կողմից: Թուրքական Թանզիմաթի բարեփոխումների ազդեցության տակ մշակված նրա ծրագրում միաժամանակ ներառելով զարգացման եվրոպական մոդելների ուղենիշներ՝ փորձ էր արվում դրանք հա մադրելու իրանական կյանքի ավանդական ձեւերին, ինչն առաջին հերթին պայմանավորված էր Իրանում ժամանակի արեւմտյան ազդեցություններին հարմարվելու եւ հակազդելու անհրաժեշտու թյամբ: Նրա տնտեսական քաղաքականության հիմնական բո վանդակությունը եւս հանգում էր պետական հովանավորչությա
144
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
նը եւ ուղղված էր ազգային արտադրության պաշտպանությանն ու զարգացման խթանմանը1: Տնտեսական զարգացումը խթանելու ձգտումը հատկապես ակտիվ էր Ռեզա շահի կողմից ձեռնարկած համակարգային բարեփոխումների ծրագրերում, որոնք, ըստ էու թյան, նույնպես պետության կողմից «վերևից» ձեռնարկատիրու թյան կապիտալիստական արտադրական ձեւերի ներդրմամբ եւ արեւմտյան ձեռքբերումների կիրառմամբ երկրի հետամնացու թյունը հաղթահարելու եւ տնտեսական զարգացումը արագացնե լու փորձեր էին: Պետական կապիտալիզմի քաղաքականությունը, որն արդեն 30-ական թվականներից տնտեսության զարգացման հիմնական ուղենիշն էր, էլ ավե Թուրքական Թանզիմաթի բարեփոխում լի ընդգծված բնույթ ստացավ ների ազդեցության տակ մշակված նրա նաեւ Մուհամմեդ Ռեզա շահի ծրագրում միաժամանակ ներառելով զար կառավարման շրջանում՝ պայ գացման եվրոպական մոդելների ուղենիշ մանավորված տնտեսական ներ՝ փորձ էր արվում դրանք համադրելու զար գ աց մ ան պլա նավորմամբ, իրանական կյանքի ավանդական ձեւերին, նավթային ոլորտի ազգայ ինչն առաջին հերթին պայմանավորված էր նացման եւ դրանից ստացվող Իրանում ժամանակի արեւմտյան ազդեցու եկամուտների աճով: Մուհամ թյուններին հարմարվելու եւ հակազդելու մեդ Ռեզա շահի վարչակարգի անհրաժեշտությամբ: կողմից «Սպիտակ հեղափո խության» շրջանակներում իրանական տնտեսությունը համաշ խարհային չափանիշներին համապատասխանեցնելու ծրագրերը եւս միտված էին արեւմտյան տնտեսական մոդելների ներդրմամբ երկրում սոցիալ-քաղաքական լարվածությունը մեղմելու, պետու թյան հետամնացությունը հաղթահարելու եւ տնտեսության զար գացման համար անհրաժեշտ նյութատեխնիկական պայմաններ ստեղծելու: Չնայած նրան, որ զարգացման այդ չափանիշները ենթադրում էին ազատ շուկայական մեխանիզմների կիրառում, սակայն փաստացի վերափոխումների համատեքստում պետա կան միջամտության սահմանափակումն իրականացվում էր նույն պետության վերահսկողությամբ՝ նոր խնդիրներ ստեղծելով ազ գային տնտեսվարման համար: Ոչ թե հասարակությունն է կեր պափոխում պետության դերը, ինչպես Արեւմուտքում, այլ պետու թյունն է իր վրա վերցնում հասարակության կերպափոխման գոր 1
. Реза Годс, Иран в ХХ веке. Политическая история. М., 1994, с. 35-36, М Мамедова Н. М., Роль государства в экономической истории Ирана (ХIХ–ХХ вв.), Иран: история и современность, Москва, ИВ РАН, 2014, с. 45.
1 2015
145
ծառույթը: XX դարի 60-70-ական թվականներն Իրանի պատմության մեջ մտան որպես «Սպիտակ հեղափոխության» կամ «Շահի և ժո ղովրդի հեղափոխության» ժամանակաշրջան1: Շահական վար չակարգը նախաձեռնեց լայ նածավալ բարեփոխումների XX դարի 60-70-ական թվականներն Իրա ծրագիր, որոնցից առանց նի պատմության մեջ մտան որպես «Սպի քայինները հողային բարենորո տակ հեղափոխության» կամ «Շահի և գումներն էին: Բարեփոխումնե ժողովրդի հեղափոխության» ժամանա րի առանձին փուլով ընթացան կաշրջան: պետական սեփականության մի մասի մասնավոր հատվածի կողմից սեփականաշնորհման ծրագրերը, ինչպես նաեւ Իրանում ժամանակակից առողջապահության, ապահովագրության եւ այլ սոցիալական ենթահամակարգերի արդիականացմանն ուղղված պետական նախաձեռնություն նե րը: Բնա կան է, որ ա րագ «Սպիտակ հեղափոխությունն» Իրանում իր ծրագրային բովանդակությամբ համա արդիականացումը պահան պատասխանում էր նաեւ արեւմտյան շա ջում էր հասարակության սոցի հերին եւ մեծապես պայմանավորված էր ալական նոր համակարգային Քենեդու վարչակազմի կողմից Մերձավոր ձեւերի ներդրում: Անհրաժեշտ եւ Միջին Արեւելքի նկատմամբ նոր քաղա էր բարձ րաց նել ոչ մի այն ար քական ուղեգծով տադրական հնարավորություն ները, այլեւ վերափոխել հասարակության մտածողությունը: Այդ իսկ պատճառով բարեփոխումների ծրագրերը ընդգրկեցին նաեւ հասարակական կյանքի մյուս՝ մշակութային, կրթական, առող ջապահության ոլորտները, կանանց իրավական կարգավիճակը, ընտրական համակարգը վերափոխելու ուղղությամբ գործըն թացներ2: «Սպիտակ հեղափոխությունն» Իրանում իր ծրագրային բո վանդակությամբ համապատասխանում էր նաեւ արեւմտյան շա հերին եւ մեծապես պայմանավորված էր Քենեդու վարչակազմի կողմից Մերձավոր եւ Միջին Արեւելքի նկատմամբ նոր քաղաքա կան ուղեգծով: Դեռեւս Երկրորդ համաշխարհային պատերազ մից հետո ԱՄՆ, հասցնելով էապես ամրապնդել իր դիրքերն Իրանում, խիստ մտահոգված էր 1950-ականներին Իրանում տեղ ե՛ս Վ. Բայբուրդյան, Իրանի պատմություն (հնագույն ժամանակներից մինչև Տ մեր օրերը), Եր., 2005, էջ 674-676: 2 Rouhollah K. Ramazani, Iran’s ‘White Revolution: A Study in Political Development, International Journal of Middle East Studies, Vol. 5, No. 2 (Apr., 1974), p. 124-139. 1
146
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
գտած նավթի ազգայնացման եւ 1953 թ. օգոստոսյան պետա կան հեղաշրջման եւ Մուսադեղի կառավարության տապալման արդյունքում ստեղծված ներքաղաքական լարվածությունը թու լացնելու, երկրում հասունացող հերթական հակաարեւմտյան, ազգայնական տրամադրությունները կանխելու եւ կոմունիզմի ներթափանցման փորձերն Իրան չեզոքացնելու խնդիրներով1: Խորհրդային Միության քաղաքականության նկատմամբ աճող անվստահությունը եւ ներքաղաքական դաշտում Փեհլևիների միապետության կայունությանն ուղղված սպառնալիքները կան խարգելելու նպատակով ամերիկյան վարչակարգը 50-ական ներին ակտիվացրեց իր աջակցությունը Մուհամմեդ Ռեզա շահի պահպանողական իշխանությանը եւ ծրագրում էր Իրանի սոցի ալ-տնտեսական արդիականացման եւ այն կապիտալիստական ճամբար ներգրավելու միջոցով ուժեղացնել սեփական ռազմա վարական եւ տնտեսական ազդեցությունը տարածաշրջանում2: Ինչպես հայտնի է, արեւմտյան համակարգի մեջ Իրանին ընդգրկվելու գործընթացն ուղեկցվեց ԱՄՆ–ի կողմից Իրանին տրամադրվող ֆինանսական եւ ռազմական, տեխնիկամասնա գիտական, խորհրդատվական մեծածավալ օգնություններով, ամերիկյան կապիտալի համար սահմանվեց «բաց դռների» քա ղաքականության սկզբունք, ինչի արդյուքում մեծացան ոչ միայն Իրանի արտաքին պարտքի ծավալները, այլև քաղաքական պար տավորությունները ԱՄՆ-ի նկատմամբ: Արտաքին քաղաքական ուղեծրում եւս Իրանը ներգրավվեց ԽՍՀՄ-ի դեմ ուղղված ԱՄՆ–ի կողմից ստեղծված տարածաշրջանային ռազմաքաղաքական կազմակերպություններում եւ փաստացի հրաժարվելով իրանա կան ավանդական «չեզոքության» քաղաքականությունից՝ 1959 թ. երկկողմ ռազմական համաձայնագիր կնքեց ԱՄՆ–ի հետ3: Իր հերթին, ընտրելով արեւմտամետ քաղաքական ուղեգիծը, Մու համմեդ Ռեզա շահը ԱՄՆ դիտարկում էր նաեւ որպես Փեհլևի ների միապետության պահպանման հուսալի երաշխավոր եւ կո մունիստական սպառնալիքի մասին շահարկումները լավագույնս կիրառում էր ԱՄՆ-ից լրացուցիչ օժանդակություն ստանալու եւ անրամասն տե՛ս Գոհար Իսկանդարյան, Իրանա-ամերիկյան հա Մ րաբերու թյունները 1942-1960 թթ., Եր., 2011, էջ 62-124: 2 Նույն տեղում, էջ 130-169: 3 Б. А. Школьников, Иран в конце 50-х-начале 60-х годов XX века. Социальноэкономические и политические предпосылки “Белой революции”, М., 1985, с. 66. 1
1 2015
սեփական իշխանությունը ամրապնդելու համար՝ հզորացնելով բանակի եւ ներքին ռազմաոստիկանական կառույցները1: ԱՄՆ–ի կողմից տրամադրվող օգնությունները, որոնց մեծ մասը հատ կացվում էր սպառազինություններ եւ ժամանակակից զինված ու ժեր ստեղծելուն 50-ականների վերջին է՛լ ավելի խորացրին երկրի համակարգային ճգնաժամը: Ամերիկյան փորձագետների կողմից մշակված Իրանի զարգացման I (1949/55 թթ.)2 եւ II (1956/62 թթ.)3 յոթամյա պլանները եւս չխթանեցին երկրի տնտեսական առա ջընթացը, եւ չնայած կառավարող շրջանների կողմից տնտեսա կան հետամնացությունը հաղթահարելու ուղղությամբ առանձին փորձերին՝ Իրանը շարունակում էր մնալ ագրարային թերզար գացած երկիր, որի տնտեսության բնորոշ գծերից էին կիսաավա տական կարգերի մնացորդները: Կտրուկ գնաճի, պարբերաբար բարձրացվող հարկերի, աղքատության մակարդակի աճի պայ ե՛ս Fred Halliday, Iran: Dictatorship and Development, Penguin Books (Second Տ edition), N.Y., p. 78-93: 2 1949 թ. I պլանով նախատեսված 21 մլրդ ռիալից՝ 5,25 մլրդ (25 %) պետք է ծախսվեր գյուղատնտեսության, 5,75 մլրդ (27 %)` հեռահաղորդակցության, 6 մլրդ (28,6 %)առողջապահության, կրթության, շինարարության եւ 3 մլրդ (14,3 %)՝ արդյունաբերության զարգացման վրա, սակայն գործնականում պլանի կենսագործման նպատակով ծախսվեց ընդամենը 6621 մլրդ, այսինքն՝ հատկացումների 31,5 %–ը: Պլանի ձախողման հիմնական պատճառը ԱԻՆԿ-ի կողմից ֆինանսական հոսքերի դադարեցումն էր նավթի ազգայնացումից հետո: Տե՛ս Б. А. Школьников, նշվ. աշխ., էջ 12, ըստ՝ Report of Seven Year Development Plan for Plan Organization of the Imperial Goverment of Iran, N. Y., 1949, p. 234. 3 I եւ II զարգացման պլանների, որոնց ֆինանսավորման հիմնական աղբյուրներն էին նավթային եկամուտները, ամերիկյան փոխառություններն ու վարկերը, իրականացման շրջանում պետությունը ի վիճակի չեղավ մշակելու զարգացման հստակ հայեցակարգ եւ ռազմավարություն, որոնք կբխեին ոչ միայն տնտեսական խնդիրներից, ալեւ ուղղված կլինեին նախկին կիսագաղութային տնտեսական համակարգի չեզոքացմանը: Ամերիկյան «Մորիսոն նադսեն» եւ «Օվերսիզ քոնսալթանս ինքորփորեյթիդ» մասնագետների մշակած եւ իրանական կառավարության կողմից գործնական կիրառության մեջ դրված Իրանի զարգացման հայեցակարգային ծրագրի արդյունքները ցույց տվեցին, որ, ըստ էության, երկու պլաններն էլ ավելի շատ ֆինանսական հատկացումներ էին տարբեր ոլորտներին եւ նախագծերին: Վերոնշյալ պլանների կենսագործման ընթացքում չհաղթահարվեցին գյուղում տիրապետող կիսաավատական հարաբերությունները, որոնք խոչընդոտում էին գյուղատնտեսական արտադրության զարգացմանը, անհրաժեշտ նախադրյալներ չստեղծվեցին արդյունաբերության զարգացման համար, որոնք կնպաստեին ազգային հենքի վրա ընդլայնված արտադրողականությանը, չապահովվեցին ճա նա պար հաշինության պլանով նախատեսված ծավալները՝ որպես ներքին շուկայի եւ գյուղատնտեսական ու արդյունաբերական ոլորտների միասնության համար անհրաժեշտ պայման: Արդյունքում՝ 1960-61 թթ. երկրում հասունացավ արժույթադրամային ճգնաժամ, ուժեղացան գնաճի միտումները, որի հիմնական պատճառը «ազատ ներմուծման» քաղաքականությունն էր եւ դրա հետ կապված մեծածավալ եւ աճող արժույթային ծախսերը, ինչպես նաեւ վաճառականության տնտեսապես չհիմնավորված վարկավորման չափերը: А. З. Арабаджян, Иран изменения в отраслевой структуре экономики в 60-70 годах, М., 1983, с. 36-43. 1
147
148
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
մաններում ող ջ երկրի տարածքում հաճախակի բռնկվում էին ժողովրդական զանգվածային դժգոհություններ1: Համատարած ժողովրդական ըմբոստությունը եւ իրանական հասարակության տարբեր շերտերի կողմից երկրում լուրջ համակարգային բա րեփոխումներ իրականացնելու Իրանի նկատմամբ ԱՄՆ քաղաքականու կտրուկ պահանջները գնալով թյունը էապես վերանայվեց Քենեդու իշ քաղաքական երանգավորում խանության գալուց հետո, ում վարչախում էին ստանում՝ վտանգելով Մու բը զարգացող երկրներում հեղափոխու համմեդ Ռեզա շահ Փահլավիի թյունների կանխարգելման եւ խորհրդային վարչակարգի գոյությունը: Պա սպառնալիքին դիմակայելու ամենագոր տահական չէ, որ շահական ծուն միջոցներից էր դիտարկում ներքին պլանային կազմակերպության սոցիալական, տնտեսական եւ քաղաքա ղեկավար Աբդոլհասան Էբթե կան բարեփոխումների իրականացումը: հաջը 1959 թ. Էյզենհաուերի ռազմական խորհրդական Արթուր Ռադֆորդի հետ իր առանձ նազրույցում նշել էր, որ «երկրի խնդիրների կարգավորման հա մար անհրաժեշտ են գումարներ, այլ ոչ թե զենք: Եթե մարդիկ սոված են, առաջանցիկ ռազմուժը ոչինչ է նրանց համար»2: Իրանի նկատմամբ ԱՄՆ քաղաքականությունը էապես վերա նայվեց Քենեդու իշխանության գալուց հետո, ում վարչախումբը զարգացող երկրներում հեղափոխությունների կանխարգելման եւ խորհրդային սպառնալիքին դիմակայելու ամենագործուն մի ջոցներից էր դիտարկում ներքին սոցիալական, տնտեսական եւ քաղաքական բարեփոխումների իրականացումը եւ 1962 թ. հայ տարարել էր, որ ամերիկյան օգնությունը հատկացվելու է միայն այն երկրներին, որոնք անց են կացնում ագրարային բարեփո խումներ եւ պայքարում են հետամնացության դեմ3: «Սպիտակ հեղափոխության» համակարգային բարեփոխում ները մեկնարկեցին 1962 թ. հունվարի 9-ի կառավարության կող մից հաստատված հողային բարենորոգումների մասին օրենքի համաձայն եւ ընթացան երեք փուլով: Դրանց հիմնական նպա տակը իրանական գյուղերում տիրապետող կիսաավատական տնտեսվարման ձեւերի չեզոքացումն էր եւ գյուղացի-սեփակա ե՛ս М. С. Иванов, Иран сегодня, М., 1969, с. 45-53, Б. А. Школьников, նշվ. Տ աշխ., էջ 7-38, Charles Issawi, The Iranian Economic Development, Iran under the Pahlavis, Ed. by G. Lenczowski, Standford, California, 1978, p. 137-139: 2 April R. Summitt, For a White Revolution: John F. Kennedy and the Shah of Iran, Middle East Journal, Vol. 58, No. 4 (Autumn, 2004), p. 563. 3 Նույն տեղում, էջ 562-564: 1
1 2015
149
նատերերի տնտեսությունների ստեղծումը, որոնք միավորվելու էին ագրարային կոոպերատիվներում եւ վերահսկվելու էին պե տության կողմից՝ թեթեւացնելով գյուղացիների վիճակը, միաժա մանակ նախադրյալ ստեղծելով ազգային արդյունաբերության զարգացման համար1: Բարեփոխումների որոշումներն ավելի քան առաջադեմ էին, սակայն դրանց իրականացման գործըն թացները նախ՝ ուղեկցվեցին շահի կողմից իր քաղաքական ընդդիմախոսներին ճնշելու եւ քաղաքական ասպարեզից հե Եթե 1953 թ. նավթի եկամուտները կազ ռացնելու գործնական քայլե մում էին մոտավորապես 34 մլն դոլար, րով, ապա՝ սեփական ձեռքում ապա 1973 թ. դրանք հասան 5 մլրդ-ի: Իսկ իշխանության ամբողջական 1977 թ. նավթի համաշխարհային գների կենտրոնացմամբ ու ժողովր քառակի թանկացման արդյունքում անցան դավարական ինստիտուտների 20 միլիարդը: ոտնահարմամբ: Տնտեսական եւ սոցիալական վերափոխումները գործնականում իրականաց վում էին առանց քաղաքական համակարգի համապատասխան արդիականացման: 1953 թ. հեղաշրջումից հետո բոլոր ազդեցիկ ընդդիմադիր քաղաքական ուժերի ու կուսակցությունների գոր ծունեությունը արգելվեց, կատարյալ հսկողություն սահմանվեց մամուլի վրա, խիստ սահմանափակումներ մտցվեցին հանրաք վեների ու ցույցերի անցկացման համար: Պետք է հիշատակել նաեւ, որ բարեփոխումները սկսվեցին իշխանության ներկայա ցուցչական մարմնի բացակայության պայմաններում2: Քառորդ դարի ընթացքում՝ 1953 թ. հեղաշրջումից հետո, Իրա նը վերապրեց զգալի սոցիալ-տնտեսական զարգացում, ինչը էա պես հնարավոր դարձավ նավթից ստացվող եկամուտների հաշ վին: Եթե 1953 թ. նավթի եկամուտները կազմում էին մոտավո րապես 34 մլն դոլար, ապա 1973 թ. դրանք հասան 5 մլրդ-ի: Իսկ 1977 թ. նավթի համաշխարհային գների քառակի թանկացման արդյունքում անցան 20 միլիարդը: 1953-1978 թթ. ընկած ժա մանակահատվածում նավթային եկամուտների հանրագումարը կազմեց 54 մլրդ դոլար3: Իհարկե դրանց զգալի մասը ծախսվել էր անրամասն տե՛ս А. И. Демин, Современная иранская деревня, (Основные Մ проблемы социально-экономического развития), М., 1977, с. 104-162, D. R. Denman, Land Reform of Shah and People, Ed. by G. Lenczowski, Standford, California, 1978, p. 253-298: 2 Մանրամասն տե՛ս В. М. Сергеев, С. Н. Саруханян,”Белая революция: Провал модернизации сверху”, Полития, № 3, (66), 2012, стр. 134-135: 3 Er. Abrahamian, Structural causes of the Iranian Revolution, MERIP Reports, No. 87, 1
150
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
գերժամանակակից սպառազինությունների եւ հավակնոտ միջու կային ծրագրերի վրա, այդուհանդերձ եկամուտների շուրջ 30 մլրդ ծախսվեց տնտեսական եւ սոցիալական նախագծերի վրա զար գացման երկրորդ (1955-62), երրորդ (1962-68), չորրորդ (196873) եւ հինգերորդ (1973-78) պլանների շրջանակներում: Տնտե սության արդիականացումը աճ ապահովեց գրեթե բոլոր ոլորտ ներում: Պետության տնտեսական արդիականացման նպատակն ար դյունաբերականացման միջոցով զարգացած տնտեսության կա ռուցումն էր, որի հայեցակարգային հիմնասյունը Երրորդ յոթամյա զարգացման պլանն էր (1962/63-1967/68 թթ): Պլանը սահմանում էր բարեփոխումների ծրագրի ռազմավարությունն ու մարտավա րությունը ոչ միայն հնգամյա ժամանակահատվածի համար, այ լեւ ուրվագծում էր Իրանի առաջիկա 25 տարիների զարգացման առաջնահերթությունները, այսինքն՝ մինչեւ 1978 թ.: Անհրաժեշտ էր համարվում ենթակառուցվածքային ոլորտների միաժամանա կյա զարգացումը՝ որպես արդյունաբերականացման գործընթացի նոր փուլը սկսելու եւ բարեհաջող իրականացնելու կարեւորագույն պայման: Ընդ որում՝ ժամանակակից արդյունաբերական զար գացման համար անհրաժեշտ ենթակառուցվածքների հետ միա սին (տրանսպորտը, էլեկտրա եւ ջրամատակարարումը) նշվում էր նաեւ սոցիալական ենթակառուցվածքները (առողջապահություն, կրթություն, բնակարանային շինարարություն, կադրային պատ րաստվածություն) բարեփոխելու առաջնայնությունը՝ որպես զարգացման կարեւոր գրավական1: III պլանի շրջանակներում, զարգացման նպատակների համար պետական հատկացումնե րի համամասն բաշխվածություն ապահովելու հետ միասին առա ջին անգամ փորձ արվեց կարեւորագույն մակրոտնտեսական ցուցանիշներին (համախառն ազգային արդյունք, խնայողական նորմա եւ այլն) քանակական գնահատական տալու ուղղությամբ2: Առաջիկա երկուսուկես տասնամյակի համար ռազմավարական նպատակներ հռչակվեցին՝ միջին տարեկան ազգային շահույթի Iran’s Revolution: The Rural Dimension (May, 1980), p. 21-22. Plan Organization, Division of Economic Affairs, Introduction of the Third Plan, Tehran, 1961, p. 20-24. 2 Վերջինս հնարավոր դարձավ այն պատճառով, որ Իրանում 1959/1960 թթ. հիմնվեց վիճակագրական ծառայություն` միջազգային չափորոշիչների համապատասխան, եւ 1956 թ. անցկացվեց բնակչության համընդհանուր առաջին մարդահամարը, ստեղծվեցին վիճակագրական տվյալների հավաքագրման կենտրոններ եւ այլն: 1
1 2015
6 % աճ, 2,5 % սահմաններում ազգաբնակչության աճ, իսկ մեկ շնչին ընկնող ազգային եկամուտը աճելու էր 2,5 անգամ: Երկրի արդյունաբերականացման համար առաջնային նպատակներ էին սահմանվում՝ թեթեւ արդյունաբերության շարունակական զար գացման հետ մեկտեղ, ծանր, հատկապես, մետալուրգիական արտադրության հիմնումը1: Այսպիսով՝ XX դարի 60-ական թվականներին Իրանը թեւա կոխեց արդյունաբերական զարգացման նոր փուլ: Իրանական վարչակարգի առաջ խնդիր դրվեց, որ մինչեւ XX դարի ավարտը Իրանը պետք է վերածվեր բազմաոլորտ տնտեսությամբ բարձր մակարդակի ենթակառուցվածքներով երկրի, որտեղ հասարա կական արտադրության ընդլայնված գործընթացը իրականաց վելու է ազգային հիմքերով, նվազելու էր տնտեսության կախվա ծությունը նավթից, արտաքին շուկայից, արտահանումը դիվեր սիֆիկացվելու էր, իսկ ներմուծումը ծառայելու էր առաջին հերթին արտադրողական գործընթացի համար անհրաժեշտ նյութատեխ նիկական միջոցների ապահովմանը: Ինչպես եւ նախկինում, III պլանի իրագործման կարեւոր ռազմավարական ուղղվածությունը պետությանը առաջատար դերակատարություն հատկացնելն էր՝ թե՛ որպես տնտեսական գործընթացների կարգավորողի եւ թե՛ տնտեսական գործունեության անմիջական սուբյեկտի: Այսպիսով՝ տնտեսության արդիականացման նոր ծրագրի հիմքում կրկին դրվեց պետության եւ տնտեսության ամենադինամիկ զարգացող պետական հատվածի դերակատարման ուժեղ բաղադրիչը, քա նի որ այն տիրապետում էր օրենսդրական, վարչաքաղաքական անհրաժեշտ լծակների, կաշկանդված չէր կապիտալի կուտակ ման խնդիրներով, իսկ պետական կարգավորման քաղաքակա նությունը ապահովելու էր միասնական տնտեսական օրգանիզմի գործունեությունը՝ կապող օղակ հանդիսանալով տնտեսվարման տարբեր ոլորտների միջեւ: Իրանական մակրոտնտեսական վի ճակագրությունը փաստում է, որ 60-ական թթ. Իրանում տեղի էր ունենում տնտեսության ինչպես մասնավոր, այնպես էլ պետական հատվածների զարգացում: Դեռեւս 60-ականների ՀՆԱ բաղկա ցուցիչ մասերի դինամիկան ցույց է տալիս, որ ինչպես սպառման, այնպես էլ խնայողության բնագավառներում պետական սեկտորի մասնաբաժինը շատ ավելի մեծ էր, քան մասնավորինը: Պետա 1
lan Organization, Division of Economic Affairs, Introduction of the Third Plan, P Tehran, 1961, p. 26-28.
151
152
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
կան հատվածի մասնաբաժնի աճը վկայում է, որ պետությունը իր ձեռքում էր կենտրոնացրել ՀՆԱ-ի զգալի չափը, ինչը էապես մե ծացրել էր նրա ֆինանսական եւ նյութատեխնիկական բազան, հետեւաբար լայն հնարավորություններ էր ընձեռում ֆինանսավո րելու ինչպես սպառողական, այնպես էլ արտադրական ծախսե րը: Սակայն պետք է նկատել, որ կուտակվող միջոցները իրենց տեմպերով գերազանցում էին սպառման ծախսերին: Արդյուն քում՝ 1959/60 թթ. մինչեւ 1968/1969 թթ. պետական սպառման մասնաբաժինը 10,8 %–ից աճեց մինչև 15,9 %, իսկ խնայողության մասնաբաժինը համապատասխանաբար՝ 5,8-ից մինչեւ 11,2 %1: Այսինքն՝ կուտակման աճի դինամիկան շատ ավելի բարձր էր: Պետությունը ամենախոշոր մենաշնորհատերն էր եւ մենա շնորհային դիրքեր էր զբաղեցնում արդյունաբերության առանց քային՝ նավթաարդյունաբերական, նավթամշակման, մետալուր գիական, էներգետիկայի եւ այլ ոլորտներում: Խոշոր արդյունա բերության կայացումն Իրանում տեղի էր ունենում պետության կողմից ժամանակակից արդյունաբերական սարքավորումների, տեխնոլոգիաների եւ հիմնականում բարձր որակավորման մաս նագետների արտասահմանից ներմուծման միջոցով: Հետեւա բար կապիտալիստական հա րաբերությունների զարգա Պետությունը ամենախոշոր մենաշնոր ցումն Ի ր ա ն ում ըն թ ա ն ում էր ոչ հատերն էր եւ մենաշնորհային դիրքեր էր թե ներքեւից վերեւ, այլ հակա զբաղեցնում արդյունաբերության առանց ռակը՝ սկզբում ստեղծվում էին քային՝ նավթաարդյունաբերական, նավ խոշոր արտադրությունները, թամշակման, մետալուրգիական, էներգե որոնք այնուհետեւ «ներքևից» տիկայի եւ այլ ոլորտներում: համալրվում էին անհրաժեշտ օժանդակ արտադրական, ծառայողական ենթակառուցվածքնե րով: Թույլ զարգացած մասնավոր կապիտալն ի վիճակի չէր հիմ նելու մետալուրգիական կամ նավթամշակման գործարաններ: Սակայն, երբ պետության կողմից ստեղծվում էին խոշոր արդյու նաբերության ոլորտները, մասնավոր կապիտալին հաջողվում էր լրացնել տնտեսական այն նիշաները, որոնք չէին պահանջում խո շոր ներդրումներ2: Իրանական խոշոր կապիտալը, որը մինչեւ 60-ականները . З. Арабаджян, Перспективы развития государственного сектора в экономике А Ирана, Иран (сборник статей), Москва, 1973, с. 6. 2 Նույն տեղում, էջ 3: 1
1 2015
ներկայացված էր հիմնականում շրջանառության ոլորտում, հատ կապես արտաքին առեւտրում եւ թեթեւ արդյունաբերության բնա գավառներում արդեն 70-ականների սկզբին ավելի զարգացած մասնավոր ձեռնարկատիրական ուղղվածություն սկսեց ստանալ: Պետական կապիտալիզմի քաղաքականությունն իրականացվում էր արտադրողական գործընթացում պետության կողմից խրա խուսվող մասնավոր ձեռնարկատիրության ներգրավմամբ: Մաս նավոր հատվածին վերաբերող ծրագրային նպատակները ամ րապնդվում էին հարկային եւ վարկային, մաքսատուրքային եւ լի ցենզավորման լայն արտոնություններով1: Մասնավոր հատվածի աճող հնարավորությունները հաշվի առնվեցին նաեւ IV (հնգամյա 1968/69-1972/73 թթ.) զարգացման պլանի կազմման ընթացքում, որում թեեւ, ինչպես նախորդներում, ազգային տնտեսական ընդ հանուր ներդրումներում կրկին առաջատար տեղ էր հատկացնում պետական հատվածին, սակայն արդյունաբերության, հատկա պես թեթեւ արդյունաբերության մեջ մասնավոր ներդրումները գերազանցեցին պետականը2: Պետական հատվածը կենտրոնա ցավ հիմնականում խոշոր, ժամանակակից տեխնիկայով հագե ցած մետաղաձուլական, մեքենաշինական եւ նավթաքիմիական արտադրություններում: Փաստացի ազգային տնտեսության մեջ հիմնական ներդնողը շարունակում էր մնալ պետությունը, սա կայն արդյունաբերության մեջ առաջատար դիրքերում սկսեց հանդես գալ նաեւ մասնավոր հատվածը: 1966-67 թթ. ընդունվեց եկամտահարկի մասին նոր օրենքը: Պետության կողմից հիմնականում հարկային արտոնություններ տրամադրվում էին՝ պայմանավորված արտադրության ոլորտի բնույթով եւ տարածքային տեղակայմամբ: Հարկերից ազատ վում էր եկամուտների այն հատվածը, որը ընկերությունը պատ րաստվում էր ներդնելու կազմակերպության ընդլայնման կամ արդիականացման մեջ՝ արագացնելով արդյունաբերականաց ման գործընթացը3: Կառավարության քաղաքականությունն ուղղ ված էր ոչ միայն մասնավոր հատվածին նյութական օժանդակու թյուն ցույց տալուն, այլեւ առեւտրական ոլորտից կապիտալներն . М. Мамедова, Концентрация производства и капитала в Иране в 60-70-е годы, Н М., 1982, с. 7-8. 2 Մանրամասն տե՛ս А. Арабаджян, Перспективы развития государственного сектора Ирана, с. 9-17. 3 Մանրամասն տե՛ս Н. М. Мамедова, Концентрация производства и капитала в Иране в 60-70-е годы, М., 1982, с. 8-20: 1
153
154
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
արդյունաբերական ոլորտ ուղղորդելուն: Սակայն նման որոշում ն ավելի շատ կապված էր խոշոր առեւտրական կապիտալի հետ, քան մանր վաճառականության, որը շարունակեց սերտաճած մնալ բազարին եւ միջին ու մանր ձեռնարկատիրական ավան դական ինստիտուտներին1: Պետությունը, կենտրոնանալով ու առաջնահերթություն տալով հատկապես բարձր տեխնոլոգիա կան ոլորտների զարգացմանն ու խթանմանը, փաստացի ար տոնյալ մոտեցում էր ցուցաբերում խոշոր մասնավոր ձեռնարկա տիրությանը, որն ի վիճակի էր յուրացնելու գիտատեխնիկական ձեռքբերումները՝ փաստացի ուշադրությունից դուրս թողնելով հսկայածավալ մանր եւ միջին կապիտալի սոցիալ-տնտեսական զարգացման հնարավորությունները: Մյուս կողմից՝ տեխնի կատնտեսական առումով թույլ զարգացած եւ պետության կողմից բավարար աջակցություն չստացած տնտեսության այս հատվա ծը ոչ միայն տնտեսապես, այլեւ հոգեբանորեն պատրաստ չէր արդիականացմամբ թելադրվող զարգացման նոր պայմաննե րին: Հիմնական կապիտալի աճի պայմաններում բացասական ազդեցություն ուներ մանր արտադրական ճյուղերի մասնաբաժ նի կրճատումը: 1972/73 թթ. հետո մանր ձեռնարկությունների կառուցվածքը սկսեց ակտիվորեն փոխվել: Նրանցից շատերը, չընդգրկվելով պետության եւ խոշոր մասնավոր կապիտալի հետ գործարքներում, սկսեցին դուրս մղվել արդյունաբերականացման գործընթացներից2: Կապիտալիստական հարաբերությունների արագացված զար գացումն Իրանում ընթանում էր օտարերկրյա մասնավոր կապի տալի անմիջական մասնակցությամբ, որը առաջատար դիրքեր զբաղեցրեց ինչպես զուտ մասնավոր, այնպես էլ մասնավոր-պե տական եւ խառը տիպի կազմակերպություններում: Օտարերկրյա կապիտալը՝ հիմնականում ներկայացված վերազգային ընկերու թյուններով, եւ ազգային կապիտալի ձեւավորումը ընթանում էին «արտաքին» ճամբարի ակտիվ ներգրավմամբ եւ նյութատեխնի կական, տեխնոլոգիական, կազմակերպչական-վարչական բա վականին մեծ կախվածություն ուներ վերջինիցս: Արտադրության ոլորտում կայուն դիրքեր զբաղեցնելով՝ օտարերկրյա կապիտա լը սկսեց ներթափանցել նաեւ ֆինանսավարկային, բանկային ոլորտ՝ օգտագործելով այն որպես արդյունաբերական ձեռնար 1 2
Նույն տեղում, էջ 22-33: Նույն տեղում:
1 2015
կությունների արտադրական քաղաքականության գործիք: Իրա նը՝ որպես համաշխարհային կապիտալիստական համակարգի տնտեսական միավոր, էապես վերազգային կորպորացիաների ազդեցության ոլորտում էր: 70-ականների կեսերին երկրում գրե թե չկար խոշոր արդյունաբերական կամ առեւտրային կազմակեր պությունը, որը կապված չլիներ օտարերկրյա կապիտալի հետ1: Մուհամմեդ Ռեզա շահի կառավարման շրջանում թերեւս ամե նաարմատական փոփոխություններից էր ֆինանսական համա կարգի բաղկացուցիչ տարրերի՝ բանկային եւ բորսային ոլորտ ների ստեղծումը: Արդեն 1976-1977 թթ. բանկերի թիվը, չհաշված օտարերկրյա բանկերը, հասավ 35-ի, այդ թվում՝ առեւտրական բանկերինը՝ 25-ի: Իրանի բանկային համակարգի կայացումն ու զարգացումը տեղի էին ունենում պետության ուժեղ ազդեցության տակ: 70-ականների կեսերին 9 բանկերի կապիտալը ամբողջո վին պետական էր, բացի դրանից՝ երեք նոր մարզային մասնա գիտացած բանկերում եւս գերակշռում էր պետական կապիտալը, մյուսներում՝ և՛ օտարերկրյա, և՛ մասնավորը: Նավթադոլարների ներհոսքը եւ դրանց տրամադրումը մեծամասամբ պետական ըն կերություններին եւ կազմակերպություններին ազդեցին ինչպես պետական բանկերի կապիտալների, այնպես էլ ավանդների աճի վրա: Բանկային համակարգը վերածվեց այն խողովակներից մե կի, որով նավթային եկամուտները մատակարարվում էին տնտե սությանը եւ սոցիալական տարբեր ծրագրերին: 1970/1971 թթ-ից մինչեւ 1976/1977 թթ. պետական բանկերի ավանդներն ավելա ցան 14,7 անգամ, եթե 1970/1971 թթ. դրանք կազմում էին բոլոր ավանդների 29,9 %–ը, արդեն 1976/1977 թթ. 46 %, այսինքն հա վասարվեցին մասնավոր բանկերի մակարդակին, որոնցում ներ կայացված էին միջազգային խոշոր ընկերությունների կապիտալ ները2: Երկիրը արագ տեմպերով արդյունաբերականացնելու շահա կան վարչակարգի մրցավազքը հատկապես ուժեղացավ նավ թային եկամուտների աճի հետ մեկտեղ: 1975 թ. մայիսին իրա նական սենատի Պլանային կոմիտեն հաստատեց զարգացման վերանայված V պլանը, որը գործողության մեջ էր մտել 1973 թ.: Վերանայված պլանի ներդրումային ծավալները կրկնապատկվել ե՛ս Н. М. Мамедова, Концентрация производства и капитала в Иране в 60-70-е Տ годы, էջ 17-21,119-131: 2 Նույն տեղում էջ 104-117: 1
155
156
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
էին 2460,4 ռիալից (32,5 մլրդ դոլ.)՝ հասնելով 4699 մլրդ ռիալի (69,5 մլրդ դոլ)1: Սրան նպաստել էր նավթի գների կտրուկ բարձ րացումը: Եթե 1973/74 թթ. նավթային եկամուտները կազմեցին 5,1 մլրդ ռիալ, ապա մեկ տարի անց՝ 1974/75 թթ., դրանք կազ մեցին՝ 18,7 մլրդ ռիալ2: Եկամուտների նման աճը երկրի իշխող շրջանների կողմից դիտարկվեց որպես բացառիկ հնարավորու թյուն՝ դրված նպատակներին հասնելու եւ պատմական կարճա տեւ ժամանակահատվածում Իրանը կապիտալիստական զար գացած երկիր դարձնելու համար: Սկսվեց արդյունաբերակա նացման տեմպերը արհեստական խթանելու գործընթաց: Իրանի վարկանիշը միջազգային շուկայում իր գնողունակության եւ տեխ նոլոգիաների յուրացման տեսանկյունից գնալով բարձրանում էր: Այն սկսեց ձեռք բերել գերժամանակակից լիովին նոր տեխնոլո գիաներ, որոնց արդյունավետության չափանիշները լիովին յու րացված չէին անգամ մատակարարների կողմից: Արեւմտյան եւ ճապոնական կապիտալը ակտիվորեն ներգրավվեց նավթաքիմի ական, ավտոմոբիլային արտադրության եւ կենցաղային տեխնի կայի ոլորտներ: 70-ականների սկզբին պետությունը սկսեց գնել նաեւ առաջատար ընկերությունների բաժնետոմսերը: Օրինակ՝ գնելով 100 մլն $ արժողությամբ արեւմտագերմանական «Krupp» ընկերության բաժնետոմսերի 25,4 %-ը, իրանական պետությանը հասանելի դարձան այդ ընկերության ոչ միայն գիտատեխնիկա կան տեղեկատվությունն ու փորձը, այլեւ ստեղծվեց համատեղ ընկերություն, որը մասնագիտացած էր մետալուրգիական, ցե մենտի, շաքարավազի գործարանների եւ տարատեսակ պլաստ մասե արտադրությունների ինժեներական նախագծման եւ ծա ռայությունների մատուցման ոլորտում3: 1975 թ. մեկնարկած խոշոր ձեռնարկությունների բաժնետոմ սերի վաճառքի մասին որոշումը4, որը երկրի մենաշնորհային կա ռույցների ոչնչացման նպատակ ուներ, իրանական իրականության մեջ հանգեցրեց տնտեսության մեջ մենաշնորհային կապիտալի ավելի մեծ ծավալների, պետական եւ մասնավոր առեւտրային, I V պլանի համեմատությամբ 810 մլրդ ռիալ (10,7 մլրդ դոլ.) А. З. Арабаджян, Иран изменения в отраслевой структуре экономики в 60-70 годах, М., 1983, с. 58. 2 H. Moghtader, The Impact of Increased Oil Revenue on Iran’s Economic Development 1973-1976, Towards the Modern Iran, Studies in Thought, Politics and Society, Ed. by E. Kedourie, S. G. Haim, L., 1980, p. 253-254. 3 Н. М. Мамедова, Иран в XX веке. Роль государства в экономическом развитии, (в авторской редакции), М., 1996, с. 55. 4 M. R. Pahlavi, Answer to History, Toronto/Vancouver, 1980, p. 107-108. 1
1 2015
157
բանկային եւ արդյունաբերական կապիտալների սերտաճմանը: Այդ սերտաճման հիմնական գործիքը դարձան ներդրումային ըն կերությունները, որոնք ստեղծվել էին բաժնետոմսերի իրացման նպատակով, որոնք ենթակա էին վաճառքի՝ համաձայն «շահի եւ ժողովրդի հեղափոխության» բարեփոխումների ծրագրի արդյու նաբերական սեփականության ընդլայնման մասին 13-րդ կետի: Դրանցից ամենախոշորը՝ Իրանի ներդրումային ազգային ընկե րությունը, որի կապիտալի 80 % վճարվել էր պետական բանկերի կողմից, 10 %՝ պետական «Բի Գնելով 100 մլն $ արժողությամբ արեւմ մե-ե Իրան» ընկերության, իսկ տագերմանական «Krupp» ընկերության մնացածը՝ մասնավոր ընկերու բաժնետոմսերի 25,4 %-ը՝ իրանական թյունների կողմից: Ընկերու պետությանը հասանելի դարձան այդ ըն թյունը փաստացի, պետական կերության ոչ միայն գիտատեխնիկա միջոցներով գնելով մասնավոր կան տեղեկատվությունն ու փորձը, այլեւ սեփականության, Ընդլայնման ստեղծվեց համատեղ ընկերություն, որը մասին օրենքի տակ ընկած, մասնագիտացած էր մետալուրգիական, մասնավոր ձեռնարկություննե ցեմենտի, շաքարավազի գործարանների րի բաժնետոմսերը, վերածվել եւ տարատեսակ պլաստմասե արտադրու էր դրանց բաժնետիրոջ: Պե թյունների ինժեներական նախագծման եւ տական ընկերությունները այդ ծառայությունների մատուցման ոլորտում: ներդրումային ընկերության միջոցով կարող էին գնել մասնավոր ընկերությունների բաժնե տոմսերը եւ հակառակը1: Փաստացի պետությունը խրախուսում էր այնպիսի միավորումների ստեղծումը, որոնք մեծացնում էին տարբեր տեսակի վարկային եւ արդյունաբերական, մասնավոր, 1
րդյունաբերական սեփականության մասին շահի հրամանագիրը ենթադրում էր Ա իրանցիներին մասնավոր եւ պետական խոշոր ձեռնարկությունների բաժնետոմսերի զանգվածային վաճառք: Ծրագրվում էր վաճառքը իրականացնել փուլային սկզբունքով՝ մինչեւ 1978 թ. 49 % մասնավոր եւ 99 % պետական եւ այլ խոշոր արտադրական ընկերությունների արդյունաբերության եւ գյուղատնտեսության աշխատողներին, գյուղացիությանը եւ այլ դասերի ներկայացուցիչներին: Սակայն բարեփոխումը չէր տարածվում մետալուրգիական, նավթաքիմիական ու նավթարդյունաբերության եւ պետական այլ առանցքային ոլորտների վրա: Այս ժամանակ իրանցիների 54 %–ը աղքատության շեմից ներքեւ էին եւ չէին կարող բաժնետոմսեր գնել: Շահական իշխանությունները, որպեսզի օգնեն ժողովրդի բաժնետոմսերի գնման հարցում, ստեղծեցին հատուկ ֆինանսավարչական գործակալություններ, որոնք պարտավոր էին գնելու ձեռնարկությունների բաժնետոմսերը, այնուհետեւ, օգտագործելով վարկային համակարգը, վաճառել դրանք բնակչությանը: Արդյունքում՝ այդ կազմակերպությունների գործունեությունը հանգեցրեց տրամադրված գումարների թալանի, եւ արդյունաբերական սեփականության ընդլայնման մասին բարեփոխումը ձախողվեց: Н. М. Мамедова, Иран в XX веке. Роль государства в экономическом развитии, с. 58, С. А. Агаев, Иран в прошлом и настоящем (Пути и формы революционного процесса), М., 1981, с. 174.
158
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
պետական եւ օտարերկրյա մենաշնորհային գործարքների հնա րավորությունները: Թեեւ պետական ֆինանսական օժանդակությունը եւ պլա նային վերահսկողությունը հնարավորություններ ստեղծեցին մասնավոր հատվածի համար վերածվելու երկրի արդյունաբե րականացման գործընթացի ամենաակտիվ մասնակցի, սակայն մյուս կողմից՝ պետության տնտեսական կարողությունների ընդ լայնումը եւ պետական կարգա Հիերարխիկ սկզբունքով գործող բյու վորման նման քաղաքականու րոկրատական համակարգի պայմաննե թյան արդյունքում պետական րում, երբ կարեւոր որոշումները կայացվում հատվածը ձեռք էր բերում ուր էին ամենավերեւում, ավելանում էին ան ճաց ված չա փեր, եւ այդ հատ շրջելի սխալների, անարդյունավետ հաշ վածի կառավարումը պահան վարկների, կամայականությունների հավա ջում էր վարչաբյուրոկրատա նականությունները, որոնք առաջանում էին` կան հզոր մեքենայի ստեղծում, ոչ այնքան տնտեսական անհրաժեշտու որը, ինչպես յուրաքանչյուր թյունից ելնելով, որքան իշխող վերնախավի բյուրոկրատական կառույց, կողմից սեփական շահերը պաշտպանելու ձեւավորվում էր հիերարխիկ արդյունքում՝ հանգեցնելով տնտեսության սկզբունքով, ինչն էլ իր հերթին ճգնաժամային երեւույթների: հանգեցնում էր պետական իշ խանության բռնատիրական համակարգի զարգացմանը: Արդեն 60-ական թվականներին վարչապետական կապիտալիզմը ձեռք բերեց մենաշնորհայինպետական կապիտալիզմի միտումներ: Եթե սկզբնական շրջա նում մենաշնորհային պետական կապիտալիզմի մոդելը անհրա ժեշտ էր կապիտալիստական հաջորդ փուլի անցման համար եւ հնարավորություն էր ստեղծում հաղթահարելու ավանդական կա ռույցների, առաջին հերթին՝ կիսաավատական խոշոր հողատե րերի եւ առեւտրավաշխառուական կապիտալի ընդդիմությունը՝ երկրի արդյունաբերականացումը հունի մեջ դնելու եւ ժամանա կակից արտադրական հնարավորություններ կուտակելու տեսան կյունից, ապա ժամանակի ընթացքում նրա առաջադիմական գործառույթը հակառակ ազդեցությունն ունեցավ՝ արգելակելով կապիտալիստական հարաբերությունների հետագա զարգացու մը: Արտադրական ուժերի կուտակմանը, տնտեսական համալիրի ընդլայնմանը զուգահեռ՝ վարչահրամայական մեթոդները չէին կարող տնտեսապես արդյունավետ լինել եւ կորցնում էր գործըն թացի նկատմամբ վերահսկողությունը: Հիերարխիկ սկզբունքով
1 2015
գործող բյուրոկրատական համակարգի պայմաններում, երբ կա րեւոր որոշումները կայացվում էին ամենավերեւում, ավելանում էին անշրջելի սխալների, անարդյունավետ հաշվարկների, կամա յականությունների հավանականությունները, որոնք առաջանում էին՝ ոչ այնքան տնտեսական անհրաժեշտությունից ելնելով, որ քան իշխող վերնախավի կողմից սեփական շահերը պաշտպա նելու արդյունքում՝ հանգեցնելով տնտեսության ճգնաժամային երեւույթների: Նման պայմաններում արգելակվում էր պետական մենաշնորհային կապիտալիզմից ազատ շուկայական հարաբե րությունների անցման գործընթացը1: Արդիականացման ձախողման մյուս պատճառներից էր համե մատաբար նեղ խոշոր ձեռնարկատերերի շրջանակի սերտաճու մը վարչապետական համակարգին: 1976 թ. խոշոր մասնավոր ձեռնարկությունների 84 %–ը պատկանում էր ընդամենը 45 ըն տանիքի, որը գործնական եւ ազգակցական կապեր ուներ շա հական ընտանիքի եւ պետական բարձրաստիճան ներկայացու ցիչների հետ, եւ որոնց հասանելի էին պետության ֆինանսական միջոցները2: Այսպիսով՝ մասնավոր հատվածում կապիտալի եւ արտադրության համակենտրոնացումը հանգեցրին խոշոր կա պիտալի խմբերի ձեւավորմանը, որոնք աստիճանաբար վերա ճում էին տարբեր մակարդակների մենաշնորհային խմբերի եւ բացառիկ դերակատարում ունեին երկրի սոցիալ-տնտեսական կյանքում: Մենաշնորհային խմբերի ձեւավորումը հատկապես ակտիվ էր ընթանում արտադրողական այն ոլորտներում, որոն ցում մասնակցային ներգրավվածություն ուներ նաեւ պետական եւ օտարերկրյա կապիտալը: Արագացավ ձեռնարկությունների միջեւ փոխկապակցվածությունը արդյունաբերության, առեւտրի եւ բանկային ոլորտներում, որը հիմքեր ստեղծեց արդյունաբերա կան-ֆինանսական կապիտալի ձեւավորման համար եւ հանգեց րեց իրանական բուրժուազիայի ոչ մեծ հատվածի ֆինանսական օլիգարխիայի վերածվելուն: Խոշոր կապիտալի գործունեության համար բացառիկ բարենպաստ պայմաններ էին ապահովվում պետական հատվածի կողմից: Թեեւ միաժամանակ պետական կարգավորման քաղաքականության միջոցով փորձ էր արվում վերահսկելու խոշոր կապիտալի գործունեությունը եւ արտադրու . Скляров, Иран 60-80-х годов: традиционализм против соеременности. Л Революция и контреволюция, Москва, “Наука”, Изд. “Восточная литература”, 1993, с. 117-118. 2 В. М. Сергеев, С. Н. Саруханян, նշվ. աշխ., էջ 140: 1
159
160
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
թյան ու կապիտալի համակենտրոնացման անխուսափելի գոր ծընթացը սոցիալական սուր բախումները մեղմացնելու նպատա կով, սակայն, այդուհանդերձ, գնաճի պայմաններում կառավա րության հիմնական պայքարն ուղղվեց կապիտալի ավելի ցածր ձեւերի դեմ: Որպես կանոն, մենաշնորհային միտումները ձեւա վորվում էին եւ առավել ակտիվ ընթանում էին այն ոլորտներում եւ արտադրություններում, որտեղ մասնակցում էր նաեւ պետական եւ օտարերկրյա կապիտալը: Այսպիսով՝ պետության անմիջական մասնակցությամբ ձեւավորված մասնավոր հատվածը ոչ միայն չհակակշռեց տնտեսության մեջ պետական մասնակցությանը, անգամ խորացրեց այն՝ մենաշ Արդյունքն եղավ «սեւ» շուկայի առաջացու նորհացվելով եւ սերտաճելով մը, սպեկուլյացիայի, կոռուպցիայի եւ կա պետական հատվածին: Պե շառակերության չափերի կտրուկ աճը: տության կողմից հիմնականում խրախուսվում էր խոշոր ընկե րությունների կազմավորումը, իսկ ազգային շուկայի եւ արդյու նաբերության վրա մենաշնորհների բացասական ազդեցությունը սահմանափակելու փորձերը հիմնականում ձախողվում էին: Նույն խոշոր ձեռնարկությունների բաժնետոմսերի վաճառքի ծրագրի արդյունքում խոշոր ընկերությունները, թողարկելով լրացուցիչ բաժնետոմսեր, է՛լ ավելի ամրապնդեցին իրենց մենաշնորհային դիրքերը: Եթե նախկինում տնտեսության մենաշնորհային հատ վածին դիմակայում էին պետական կամ այլ մասնավոր ձեռնար կություններ, ապա ձեռնարկատիրական միեւնույն խմբի վերնա խավի ներսում բաժնետոմսերի վերավաճառքի արդյունքում մե նաշնորհային հատվածը փաստացի նեղացրեց բուրժուազիայի մնացած շերտերի, մանր ձեռնարկատերերի հնարավորություն ները՝ միաժամանակ, կորցնելով սեփական արտադրական հզո րությունները զարգացնելու խթանը՝ եկամուտների հոսքը ապա հովելով գների բարձրացման հաշվին: Այս համատեքստում բարեփոխումների քաղաքականության բաղկացուցիչներից էր խոշոր կապիտալի ազդեցության մեծա ցումը գնագոյացման, մաքսատուրքերի, արտոնագրման, վար կավորման պետական քաղաքականության վրա, հատկապես ճյուղային սինդիկատների եւ առեւտրաարդյունաբերական պա լատների միջոցով: Փաստացի շահական վարչակարգը գերժա մանակակից արտադրական ձեռքբերումները մեխանիկորեն տեղափոխում էր իրանական դաշտ՝ առանց հաշվի առնելու իրա
1 2015
նական հասարակության գերակշռող մեծամասնության կողմից դրանք համաչափ յուրացնելու հնարավորությունները: Փորձելով սահմանափակել տնտեսության մեջ մենաշնորհային հատվածի ազդեցությունը, որի հետեւանքով ավելի էին խորանում գնաճային երեւույթները՝ պետությունը ակտիվորեն սկսեց միջամ տել գնագոյացման գործընթացներին: 1973 թ. կառավարության կողմից հիմնվեց Գների վերահսկողության կենտրոնը, որը սկ սեց սահմանել մեծածախի գների մակարդակը: 1974 թ. ստեղծ վեց Սպառողների պաշտպանության ֆոնդը, որը սահմանում էր մանրածախ գները եւ որոշում էր ֆիքսված գնագոյացմանը են թակա ապրանքների անվանացանկը: Նշված փոփոխություննե րը անմիջապես հանգեցրին ոչ միայն շարքային սպառողների եւ արտադրողների, այլեւ հասարակության տարբեր խավերի շահե րի սուր բախմանը: Իրանական ապրանքաշրջանառության կեսը (իսկ արտադրական նշանակության ապրանքների ավելի քան 80 %-ը) ապահովվում էր ներմուծման հաշվին, որը հիմնականում կենտրոնացած էր մասնավոր հատվածի ձեռքում1: Միջազգային շուկայում գների շարժը միշտ չէ, որ հաշվի էր առնվում ֆիքսված գների սահմանման ժամանակ, ինչը էապես ազդեց ապրանքնե րի գնման գործընթացի վրա: Ներմուծման եկամտաբերության նվազման արդյունքում սկսեցին ի հայտ գալ ներմուծման ընդհա տումներ, ինչն իր հերթին նպաստում էր այս կամ այն ապրան քատեսակների պարբերական դիֆիցիտի: Արդյունքը եղավ «սեւ» շուկայի առաջացումը, սպեկուլ յացիայի, կոռուպցիայի եւ կաշա ռակերության չափերի կտրուկ աճը: 1974-75 թթ. արդյունաբերող ների ու ներմուծողների վնասները փոխհատուցելու նպատակով ստեղծվեց Գների կայունացման ֆոնդը, որը սկսեց դոտացիաներ տրամադրել արդյունաբերողների՝ ապրանքների ֆիքսված գնե րով վաճառքից կրած վնասները փոխհատուցելու նպատակով2: Ֆոնդի միջոցով վարկեր էին տրամադրվում ինչպես մասնավոր, այնպես էլ պետական ներմուծողներին: Փաստացի ֆոնդի միջոց ները հասանելի էին դառնում նույն մենաշնորհային խմբերին, որոնք վերահսկում էին մեծածախ շուկան՝ անտեսելով մանր ձեռ նարկատիրական շերտերը, որոնց համար գոյատեւման հիմնա կան միջոցը «սեւ» շուկան էր: Պետական միջամտության քաղա . Мамедова, Иран в XX веке. Роль государства в экономическом развитии, с. М 60-62. 2 Robert E. Looney, The Inflationary Process in Prerevolutionary Iran, The Journal of Developing Areas 19 (April), Monteray, California, 1985, p. 335-337: 1
161
162
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
քականության ուժեղացման հաջորդ քայլը դարձավ գների եւ սպե կուլ յացիայի դեմ պայքարի մասին հայտարարությունը: Սկսվեցին դատավարական գործընթացներ՝ բարձր գներով ապրանքները վաճառելու մեղադրանքներով, որոնք ավարտվեցին խոշոր տու գանքներով եւ բանտարկություններով1: Բուրժուազիայի տարբեր խավերի միջեւ հակազդեցությունը գնալով խորանում էր: Պետու թյան ուղիղ միջամտությունը շուկայական մեխանիզմներին, թեեւ նպատակ էր հետապնդում մեղմացնելու շուկայի մենաշնորհային երեւույթները, սակայն ծանր հետեւանքներ ունեցավ ոչ թե խոշոր ընկերությունների, այլ ձեռնարկատիրական ավելի անկազմա կերպ եւ թույլ շերտերի վրա: Պետությունը, իր ձեռքում կենտրոնացնելով նավթային ահռե լի եկամուտները, ի վիճակի չեղավ կազմակերպելու մանր ձեռ նարկատիրության երկարաժամկետ վարկավորման միջոցա ռումները2: Շահական շրջանում տնտեսական աճի միտումները, որը գրականության մեջ գնահատվում է որպես կապիտալիզմի բուռն զարգացում, գրեթե կիսով չափ ապահովվում էր պետա կան հատվածի կողմից: Երկրի համախառն արդյունքի սպառման 50 %–ը իրականացվում էր պետական կառույցների միջոցով: Պե տական հատվածը մեծամասամբ ապահովում էր տնտեսական աճի բարձր տեմպերը ընդհուպ մինչեւ 1977-78 թթ., երբ ՀՆԱ-ի աճը անցած տարվա համե Պետությունն իր ձեռքում կենտրոնացնե մատ կազ մեց 116,0 %: 1977լով նավթային ահռելի եկամուտները՝ ի 78 թթ. զարգացման ընթացքը վիճակի չեղավ կազմակերպելու մանր ձեռ դան դա ղեց մին չեւ 101,8 %, եւ նարկատիրության երկարաժամկետ վար ՀՆԱ կազմեց 56,5 մլրդ դոլար: կավորման միջոցառումները: 1978-79 թթ., երբ մասնավոր հատվածը ներառած գործադուլային շարժումը տարածվեց նաեւ պետական ձեռնարկությունների, հատկապես նավթային արդյու նաբերության վրա, ՀՆԱ առաջին անգամ վիճակագրական գնա հատման քսանամյա շրջանում ընկավ 11,7 %3: Այսպիսով՝ եկամուտների բաշխման խորացող անհավասա րաչափությունը եւ օտարերկրյա կապիտալների հետ կապված մի շարք պետական եւ մասնավոր խմբերի կողմից շուկայի մե նաշնորհացման պայմաններում մանր եւ միջին ձեռնարկատի С. А. Агаев, նշվ. աշխ., 176, 182: E. Abrahamian, նշվ. աշխ., էջ 25: 3 Н. М. Мамедова, Иран в XX веке. Роль государства в экономическом развитии, с. 60. 1
2
1 2015
րության դուրսմղումը, ինչպես նաեւ պետական չափից ավելի միջամտությունը տնտեսության մեջ, ներառյալ միջամտությունը գնագոյացման գործընթացներին, բացասական հետեւանքնե րի հանգեցրին: Ազգային եկամտի աճի տեմպերը կրճատվեցին, սկսվեց գնաճ, առաջացավ «սեւ շուկա», կոռուպցիան եւ կաշառա կերությունը աննախադեպ չափերի հասան: Շահական ընտանի քի եւ մի շարք մենաշնորհային խմբերի ձեռքերում քաղաքական լծակների եւ տնտեսական ահռելի միջոցների կենտրոնացումը շահական արդիականացման մոդելի նկատմամբ համատարած դժգոհությունների պատճառ դարձավ: Իրանական արդիակա նացման օրինակը ի ցույց դրեց, որ այդ անցումը չի կարող իրա կանացվել, եթե արդիականացմանն ուղղված վերափոխումները տեղի են ունենում բացառապես «վերեւից»՝ առանց հաշվի առնե լու երկրի իրական պահանջմունքները, ապացուցեց, թե որքան երեւակայական կարող է լինել բռնաճնշումների եւ արգելքների վրա հիմնված «քաղաքական կայունությունը» անգամ նավթի ստանալու աննախադեպ եկամուտների պայմաններում: Իրանա կան տնտեսության անհամամասն զարգացումը եւ ավանդական կառույցների բռնի ոչնչացում ն առանց համապատասխան կեն սունակ կառույցների փոխարինման հանգեցրին հեղափոխու թյան: Իրանում 1979 թ. հեղափոխության արդյունքը, որը սկզբում ստացավ «հակամիապետական», իսկ այնուհետ «իսլամական» անվանումը, նշանավորվեց ոչ միայն իրանական միապետական կառավարման պատմության ավարտով, այլեւ որակապես նոր ու ժի՝ քաղաքական իսլամի բեմելով:
163
164
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
THE VOLUME IN A GLANCE
Modernization of Turkish Navy Force Hayk Gabrielyan The Republic of Turkey is surrounded by seas from three sides and though has a comparatively strong navy, Ankara still strives for modernization and upgrade, by implementing large-scale projects. Turkey aims to assure its security and influence at seas, and also to come out to oceans. Ankara builds up its own navy industry in order to become independent of foreign contractors, and also to become an exporter in future.
Specifics of using migration issues in party propaganda in Armenia on the case of 2012 parliamentary elections Armen Ghazaryan Appearance of migration issues in socio-political landscape of Armenia shows raising interest of Armenian political parties towards objective representation of the problem. A study of migration thematic in the programs of parties represented at the National Assembly shows that although all parties have been publicly discussing migration problems, their positions are declarative and general, and have no offer of specific solutions and approaches. Another indicator is that legislative proactiveness in the area of migration is coming always from the Government of Armenia, while political parties in general have voted in favor of those legislative initiatives.
1 2015
South Caucasus – pro-Western tandem, pro-Russian EAEU or…? Roman Melikyan South Caucasus has been in the interest center of major geopolitical actors for many centuries. Many analysts claim that after Ukrainian events the South Caucasus might become next hot point of interest clash of geopolitics. It is important to calculate fluctuating geostrategic aims of superpowers to understand the potential of stability and dynamics of development of the region. Although integration processes are prevailing in the region, South Caucasus countries do not rush either to EU with its foreign and domestic crisis or newly-established EAEU.
The rights of non-Muslim population under the rule of “Islamic State” Naira Sahakyan On 29 June 2014, the terrorist group “Islamic State of Iraq and Syria” declared the establishment of caliphate and renamed itself “Islamic State”. “Islamic State” tries to establish Islamic Ummah, where the life (not only the Muslims’, but also non-Muslims’) must be regulated by Sharia laws. In Islam non-Muslim population is divided into two major parts, i.e. People of the Book and infidels. In the first part of article the author tried to analyze the rights of People of the Book given by leader of “Islamic State”, Abu Bakr al-Baghdadi. And in the second part she analyzed the issue of Yazidis, who are considered to be infidels. During the analyzing the rights of infidels the author paid attention to the issue of slavery, which has been justified by “Islamic State”.
Azerbaijani propaganda in 2014 publications on military topics Anzhela Elibegova 2014 was indicated with drastic raise in falsification and disinformation in Armenian-Azerbaijani military discourse paralleled with instability on Armenia-Azerbaijan borders and Azerbaijan-NKR frontline. This article studies structural and chronology aspects of the situation in information sphere of Azerbaijan.
165
166
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ ԽՆԴԻՐՆԵՐ 1 2015
2014 as a difficult year for Turkey Gevorg Petrosyan 2014 was full of developments in foreign and domestic arena of Turkey. The article sheds ligt on those development that are important for Armenia and Armenians. Article focuses on Turkey-ISIL relations, local and presidential elections, catastrophes at mines, the conflict between Erdogan and Gul, as well as Erdogan’s April 24 message.
Energy factor as leverage of RF foreign policy against unipolar world Andranik Grigoryan In modern times the impact of energetic factor upon the processes of international and interregional relations has increased and is considered to be one of the major issues of present-time international diplomacy. The article reveals the abrupt changes taken place in the first years of presidency of RF president Vladimir Putin when, as a result, energetic factor was observed as a serious engine in the struggle against the current unipolar world system. The profound changes taken place in the RF foreign policy definitely changed the process of interregional relations, the political analysis of which may be considered as a political essential issue. This article may as well stand as a unique experimental attempt in the study of this problem.
Building “Bridges” between Caspian Sea, Black Sea, the Middle East and Europe: The Relativity of Turkey´s Available and Potential Power Hasmik Khachatryan Oil and gas are of strategic significance. The resources make important components of national power, hence also provoke power struggle. The power struggle evolves around the control over the resource riches or rich regions. At the post-Cold War period a compelling power struggle is especially observed in the former-Soviet Caspian containing oil and gas resources. The struggle increasingly expands to include the Middle Eastern region with vast oil and gas resources (here particularly refers to Iran). At the post-Cold War period Turkey, involved in the struggle, exercises politics to gain access to the resources and secure the flow of the resources via its territory.
1 2015
Accelerated development of capitalist relations in Iran during the ‘white revolution’ period Ruzanna Azroyan Accelerated development of capitalist relations during the “White
Revolution” period in Iran (1962-1978) involved the destruction of the former semi manorial socio-economic structures and their corresponding integration into new, objectively progressive social system. But Iran’s modernization pattern showed that this transition cannot be done if the modernization transformations occur solely “from above”, without taking into account the real needs of the country, demonstrated how imaginary can be “political stability” based on repression and prohibition even under the conditions of unprecedented oil revenues. The non-proportional development of Iranian economy and artificially accelerated industrialization created preconditions for the origin of 1978-1979 Islamic revolution.
167
ՏԱՐԱԾԱՇՐՋԱՆԱՅԻՆ Խ ՆԴ Ի ՐՆ Ե Ր •
1
(6)
2 0 1 5
Էջադրումը՝
Վահե Մուրադյանի
Սրբագրիչ՝
Նարինե Ղուկասյան
Տպագրությունը՝ օֆսեթ: Չափսը՝ 60x92 1/16: Թուղթը՝ օֆսեթ: Ծավալը՝ 10,5 տպ. մամուլ:
«Վերնատուն» հրատարակչություն w w w. ve r n at u n . a m , Էլ. փոստ` info@vernatun.am