Van Hove
begrafenissen
Rouwteksten
Grote Markt 41 A 2260 Westerlo tel. 014/ 54 44 76 fax 014/ 54 16 45 info@vanhovebegrafenissen.be www.vanhovebegrafenissen.be
Van Hove
begrafenissen
Briefhoofden
Van Hove Ik ben moe na de lange reis. Al wat ik vraag, is een rustige slaap en dromen over hen die ik liefhad.
-1Wij willen u rust geven al is vol droefheid ons hart je lijden zien en niet kunnen begrijpen was onze grootste smart.
-2Buiten wordt het stil en in ons wordt het eenzaam. Al wat ons rest zijn uw beeld en herinnering en de stilte om ons heen.
-3Daar alleen kan liefde wonen daar alleen is ‘t leven goed waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet.
-4In ogenblikken van stil verdriet doet het goed als je mensen rond je ziet die een stuk met je meeleven.
-5Afscheid nemen is met dankbare handen weemoedig meedragen al wat waarde heeft om niet te vergeten.
-6-
“briefhoofden - verzen”
begrafenissen
We staan niet altijd stil bij het woord “samen”. Maar het is een groot gemis als “samen” uit je leven is.
-7Wachtend aan de overkant gelovend dat dit niet het einde is kijk ik uit naar de morgen waar we allen weer samen zullen zijn.
-8De ouderdom is een erekroon, als hij gedragen wordt op de wagen der rechtvaardigheid.
-9De kern van alle dingen is stil en eindeloos. Alleen de dingen zingen ons lied is kort en broos.
- 10 Als ik dood ben, treur dan niet ik ben niet echt dood, moet je weten het is mijn lichaam dat ik achterliet dood ben ik pas als je mij bent vergeten
- 11 Veel heb je ons gegeven veel heb je voor ons betekend plotseling uit ons leven gedreven blijf je in onze harten leven.
- 12 -
Wanneer je verdrietig bent kijk dan diep in je hart en je zal zien dat je weent om wat vreugde schonk Kahil Gibran
- 13 Daarom hebben wij die handen en die armen Om als het koud wordt rond het hart elkaar te verwarmen
- 14 Ik heb drie schatten Die ik koester en behoed De eerste is de liefde De tweede tevredenheid De derde bescheidenheid
- 15 Je naam staat in ons hart geschreven het eind kwam veel te gauw Maar in gedachten blijft steeds leven je liefde, zorgzaamheid en trouw
- 16 Zoveel moed getoond zo intens gestreden niet eens voor zichzelf liefde was haar/zijn reden.
- 17 Zwevend over het strand één zijn met het zand één zijn met de zee weer één zijn met z’n twee
- 18 -
Van Hove Tot wederzien, tot wederzien, al waar het mogen wezen: na lang of korten tijd, misschien in ‘t ongekend nadezen! Guido Gezelle
- 19 Waarom zijn er zoveel vragen Waarom is er zoveel pijn Waarom zijn er zoveel dingen Die niet te begrijpen zijn
- 20 Jij hield zoveel van ons. Wij houden zoveel van jou. Jij blijft steeds onder ons.
- 21 Ik heb lang en gelukkig geleefd, niets gevraagd en veel gekregen en van alle goede dingen voldaan stilletjes heengegaan.
- 22 We hielden innig van je echtheid en waarheid mens zonder franje Ondanks alles op zo’n verlies nooit voorbereid.
- 23 Je was een rots in de branding en koerste recht door zee Je trotseerde storm en golven alleen... je had de wind niet mee
- 24 -
begrafenissen
“briefhoofden - verzen”
Zo vertrouwd van wie je gewoon houdt daarom doet het zo zeer dat vertrouwde is er niet meer.
Een zee aan mogelijkheden Die zee werd jou niet gegund Zestien jaren jong Hoe heeft dit ooit gekund
- 25 Zoveel soorten van verdriet, ik noem ze niet. Maar één, het afscheid nemen en scheiden. Het doet ons toch zo lijden.
- 31 Ik voeg mij bij hen die ik liefhad, daar wacht ik op hen die ik liefheb.
- 26 Dood ben ik niet. Dood ben ik pas als jullie niet meer aan mij denken.
- 27 Ooit zal ik bestaan en leven Ooit zal ik leven en gaan Ooit zal ik gaan en sterven Ooit zal ik sterven en bestaan
- 28 Leven is als sneeuw je kunt het niet bewaren Troost is dat jij er was uren, maanden, jaren
- 29 Belangrijk is niet alleen de weg die je gaat maar ook de sporen die je achterlaat
- 30 -
- 32 Rust nu maar uit, je hebt je strijd gestreden, je hebt het meer dan moedig gedaan. Wie kan begrijpen wat je hebt geleden? Wie kan voelen wat je hebt doorstaan?
N. Benschop
- 33 Omdat het leven mooi was samen met jou, wordt het leven moeilijk zonder jou ... Omdat jij moedig en hoopvol was, willen wij dat ook zijn ...
- 34 Diep bedroefd, maar vervuld van zovele goede en mooie herinneringen, melden wij het overlijden van
- 35 Een kus, een zucht Een herinnering in de lucht Vaarwel mijn liefste In je laatste vlucht
- 36 -
Van Hove
begrafenissen
Omdat er liefde is bestaat er geen voorbij in alle eeuwigheid ben jij.
- 37 Het verdriet bij je heengaan is groot, maar in ons hart blijf je verder leven.
- 38 Weinig nemen en veel geven Altijd hartelijk en warm Als de mensheid zoals jij was Was de wereld niet arm
“briefhoofden - verzen”
Je was als een kaars vol licht, warmte en gezelligheid die is nu opgebrand doch haar uitstraling zal blijven tot in eeuwigheid
- 43 Als mijn tijd gekomen is en ik afscheid neem van het leven merken jullie, in al je eenzaamheid dat ik onzichtbaar bij jullie ben gebleven.
- 44 Ongewild en onverwacht niemand had dit gedacht ‘s morgens vroeg van huis ‘s avonds niet meer thuis
- 39 -
- 45 -
De strijd heb je nimmer opgegeven zelfs toen het einde werd verwacht je bleef geloven in het leven vol liefde, zorg en levenskracht
Er is een geest die bijzonder en sterk is maar ook een lichaam dat anders is Die geest bleef vechten tot het laatst aan toe alleen het lichaam, dat werd moe
- 40 -
- 46 -
Voor jou ging het sterven niet ineens Je hebt er moedig voor gestreden Niemand kan weten wat je hebt gevoeld Ook niet wat je hebt geleden
- 41 Wat is de mens toch schoon in al zijn goede doen! Zo vaak zien wij het te laat ... en ‘t leven ging voorbij!
- 42 -
Stil en eenvoudig ben je weggegaan Stil en eenvoudig zal je in onze harten blijven voortbestaan
- 47 Al maanden staat het huis verlaten haastig onttakeld en verdaan de ijsbloemen staan op het raam in scherpgenerfde varenbladen schittert onuitgewist uw naam
- 48 -
Kort was je tijd Groot was je inzet Opgewekt en spontaan Ben je van ons heengegaan
- 49 Verder van de wereld weg Elke dag een beetje Dichter naar de hemel toe Elke dag een treetje
- 50 Een jaar alweer voorbij het was als gisteren zo nabij de herinnering aan jou die blijft toch gaat ons leven door maar wij vragen nog steeds Waarom .... Waarvoor?
- 51 Het geluk van een mens ligt niet in zijn vrijheid maar in het aanvaarden van zijn plicht.
- 52 Doof nu het licht en sluit je ogen en vergeet de strijd Jouw leven hier is omgevlogen maar de liefde blijft
- 53 Vol dankbaarheid voor je zorgen, voor je kracht Vol bewondering voor je werken, voor hoe je dacht Maar nu vandaag ging je van ons heen, rust zacht
- 54 -
Van Hove
begrafenissen
Na een leven van opoffering en toewijding, niet onvoorbereid, is van ons heengegaan ...
- 55 Alleen de dingen zingen ons lied is kort en broos en toch, elk lied van binnen is immers eindeloos ... Felix Timmermans
- 56 Al hield je nog zoveel van het leven Je had het niet in eigen hand Ongevraagd moest je het verlaten En wij staan machteloos aan de kant
- 57 Ik verlaat diegene die ik liefheb om terug te gaan naar hen die ik niet missen kan
- 58 Soms is het beter iets moois te verliezen Beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad Liefde van mijn leven Ik heb van je genoten
- 59 Bloemen vol dartelende vlinders en wind die zachtjes ruist door de bomen Ik zie mijn bloementuin en weet de tijd van rust is nu eindelijk gekomen
- 60 -
“briefhoofden - verzen�
Van Hove
begrafenissen
Nooit vragen, nooit klagen, zijn pijn in stilte dragen. Zijn handen hebben voor ons gewerkt, zijn hart heeft voor ons geklopt, zijn ogen hebben ons tot het laatst gezocht.
- 61 Zijn werk, zijn kracht, zijn interesse voor het leven, zijn moed, zo sterk, hij heeft er alles voor gegeven.
- 62 Zo jong nog Zoveel plezier in zijn leven Waarom? Niemand kan ons het antwoord geven.
- 63 Toen uw lijden lang en zwaar werd, hebt ge geglimlacht en aanvaard, moedig als geen, in de eenvoud van simpel vader/moeder te zijn.
- 64 Vandaag is onze ..., na een lange en pijnlijke ziekte, rustig van ons heengegaan/aan onze liefde ontnomen
- 65 Als ik verdriet heb, vader, en geen raad meer weet ... denk ik aan al het goede dat je voor ons allen deed ...
- 66 -
“briefhoofden - vader”
Altijd stond je in ons midden veel hebben we gelachen ook wel eens gehuild je hebt nu de aarde voor de hemel geruild
- 67 ‘n man, we zien elkaar weer ‘n vader, het verdriet doet zo zeer ‘n opa, we vergeten u niet meer
- 68 Hij was er altijd voor iedereen met raad en daad nog zoveel te doen zoveel te geven nog niet klaar in dit leven.
- 69 -
Van Hove
begrafenissen
Moeders gaan, maar sterven niet, zolang men moeders kinderen ziet zolang zal moeder leven.
- 70 -
“briefhoofden - moeder�
Door de tranen van dit uur sluipt haar glimlach haar ogen, haar stem maar vooral haar hart
Een moeder sterft altijd te vroeg al wordt zij nog zo oud Je bidt dat God haar sparen zal omdat je van haar houdt
- 76 -
- 82 -
Haar sterven is zo moeilijk te verwerken Haar leven was ons zoveel waard Zij was een van de stille, geestelijke sterken Die iedereen, alleen zichzelf niet spaart
Na een voorbeeldig en godvruchtig leven, heeft zij ons allen gegeven. Moedig en zonder klagen, was het steeds naar anderen vragen.
- 71 -
- 77 -
- 83 -
Na een voorbeeldig en godvruchtig leven, heeft zij ons alles gegeven. Moedig en zonder klagen, was het steeds naar anderen vragen.
Diep bedroefd om haar heengaan maar tevens intens gelukkig voor alles wat zij ons heeft gegeven en voor ons betekent, nemen wij afscheid van
Haar stoel is leeg Haar stem is stil Gesloten ogen: eindelijk rust We hebben haar voor het laatst gekust Zo is het goed
- 72 -
- 78 -
- 84 -
Moeder zijn, is alles geven, zorg en lijden, liefde en leven. Moeder zijn, is alles derven Alles en tevreden sterven...
Wanneer wij aan ons moeke denken ervaren wij hoe ontzettend veel zij van ons en van de mensen hield.
- 73 Dag moeder ... met jou verliezen we niet alleen een moeder, maar ook een thuis ...
- 74 Moeder is er niet meer haar plaats in huis is leeg Zij geeft ons niet meer de hand de dood verstoorde de mooiste band
- 75 -
Toen uw lijden lang en zwaar werd, hebt ge geglimlacht en aanvaard, moedig als geen, in de eenvoud van simpel vader/moeder te zijn.
- 79 Vandaag is ons ..., na een lange en pijnlijke ziekte, rustig van ons heengegaan/aan onze liefde ontnomen
- 80 Lieve oma Te klein, ben ik om te begrijpen Te klein, ben ik om te weten Te klein, ben ik om je te verliezen Groot ben ik om van je te houden
- 81 -
Van Hove
begrafenissen
Onverwacht ging van ons heen
- 85 na een langdurige ziekte is zachtjes van ons heengegaan
- 86 Doorheen onze droefheid, danken wij het lang en schoon leven van
- 87 Sterven is de pijn vergeten die het leven heeft gebracht.
- 88 Dankbaar om wat je voor ons betekende, nemen we afscheid van
- 89 Treur niet over mijn dood maar verblijd je over mijn leven.
- 90 Met droefheid melden wij het overlijden van
- 91 Neem de herinnering aan jou niet mee, laat ze achter, alleen, in ons hart.
- 92 Onverwacht, maar voor altijd in liefdevolle gedachten.
- 93 -
“briefhoofden - korte zinnen”
In stil verdriet nemen we afscheid van
- 94 Rust zacht, lieve schat. We dragen je levenslang in ons hart.
- 95 Vol dankbaarheid voor haar/zijn liefdevolle inzet, eenvoud, nemen wij afscheid van
- 96 Wij denken dankbaar terug aan het liefdevolle leven van
- 97 Zonder jou is er zo’n leegte in huis
- 98 -
Plots is van ons heengegaan
- 99 -
Omgeven door de liefde van allen is van ons heengegaan
- 100 Na een verdienstelijk leven is zacht aan onze liefde ontnomen
- 101 Als iets liefs je verlaat blijft nog altijd de liefde.
- 102 -
Heden is aan onze liefde ontnomen
- 103 -
Van Hove Toen de avond viel, sprak Jezus: “Kom laten we naar de andere oever gaan”. Adagio - Felix Timmermans
- 104 Niemand leeft voor zichzelf, niemand sterft voor zichzelf, wij leven en sterven voor God onze Heer, aan Hem behoren wij toe.
- 105 Als het lichaam niet meer wil en het leven wordt een lijden kan men dankbaar zijn dat God het komt bevrijden
- 106 Niemand weet wat leven is alleen dat het gegeven is en dat van dit geheimenis God het begin en einde is
- 107 Wie zijn taak als mens vervulde in dit leven, hem zal God zijn vriendschap en zijn liefde geven.
- 108 Wij zullen zijn waar de Heer is en wel opdat de liefde waarmee de Vader hem heeft liefgehad voor eeuwig ook in ons mag zijn.
- 109 -
begrafenissen Laat ons, Heer, ons leven in Uw handen leggen en leer ons telkens weer “Uw wil geschiede” zeggen. (T. Hermans)
- 110 -
“briefhoofden - geloof”
Van Hove
begrafenissen
Hoofding prentje
Van Hove Herinnering aan
-1-
begrafenissen
“hoofding prentje”
Groot was zijn liefde groot het verdriet mooi de herinneringen die hij achterliet
Elk afscheid is de geboorte van een herinnering...
Aandenken aan
-2Dankbare herinnering aan
-3-
-9‘n man, we zien elkaar weer ‘n vader, het verdriet doet zo zeer ‘n opa, we vergeten u niet meer
- 14 Soms is er zoveel wat we voelen maar zo weinig wat we kunnen zeggen...
Dierbaar aandenken aan
-4Liefdevol gedenken wij
-5Bewaar in uw geest in uw hart de vriendschap in uw gedachtenis de herinnering aan
-6-
Haar stoel is leeg Haar stem is stil Gesloten ogen: eindelijk rust We hebben haar voor het laatst gekust Zo is het goed
- 10 Mocht iedereen een vader hebben zoals onze Va, wat zou de wereld mooi en goed zijn. Dank je.
- 11 Lieve vader, uw herinnering zal altijd voortleven in ons hart. Wij danken je en blijf steeds over ons waken.
- 12 Achter tranen van verdriet schuilt de glimlach van herinnering
-7Lieve oma Te klein, ben ik om te begrijpen Te klein, ben ik om te weten Te klein, ben ik om je te verliezen Groot ben ik om van je te houden
-8-
- 13 -
- 15 Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachten ter herinnering
- 16 De nacht wisselt met de dag. Het licht met de duisternis, maar de herinnering aan jou blijft.
- 17 In onze gedachten was je In onze gedachten ben je In onze gedachten zul je altijd blijven
- 18 -
Van Hove
begrafenissen
Buiten wordt het stil en in ons wordt het eenzaam. Al wat ons rest zijn uw beeld en herinnering en de stilte om ons heen.
- 19 Afscheid nemen is met dankbare handen weemoedig meedragen al wat waarde heeft om niet te vergeten.
- 20 Te lang heb je geleden Te kort is het verleden Het verdriet zullen we delen Maar nooit zullen we je vergeten
- 21 De zon nam haar die avond mee achter de einder, waar het altijd licht is. Wij bleven samen achter met een sterrenhemel vol herinneringen
- 22 Bedankt iedereen, voor de mooie dagen die we samen mochten beleven.
- 23 -
“hoofding prentje”
Niets is zinloos wanneer het een herinnering nalaat
- 24 Woorden zullen nooit in staat zijn gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn...
- 25 Denk aan mij terug maar niet in de dagen van pijn en verdriet Denk aan mij terug in de stralende zon hoe ik was toen ik alles nog kon
- 26 Plotseling ging je heen Nu ben ik alleen Onuitsprekelijk verdriet Vergeten zal ik je niet
- 27 Als het lijden geworden is De kans op beter worden hier niet is Dan zal ik naar een plek toegaan Waar ziekte en pijn niet meer bestaan
- 28 -
Veel gelukkige jaren waren we samen samen waren we één maar nu jij er niet meer bent moeten we verder zonder jou dus alleen
- 29 Nu pijn en zorgen niet meer hoeven en de hemelse rust is gekomen zullen wij elkaar ontmoeten en vrolijk praten over vroeger
- 30 Elk definitief afscheid doet pijn ‘t is of een draad wordt doorgesneden waarmee je vast zat aan ‘t heden waardoor je deel van een geheel mocht zijn
- 31 Als de trom is stil gevallen wie slaat dan nog de maat? De melodie klinkt echter door zoals in ons hart geschreven staat
- 32 Gek is dat, dat soms de sterren mij wat liefde kunnen schenken Want als ik naar de sterren kijk moet ik altijd aan je denken
- 33 -
Van Hove
begrafenissen
Je bent er niet meer het is voorbij al wat je deed dat was voor mij Voor jou is nu de strijd gestreden maar in mijn hart bewaar ik het verleden
- 34 Tot onze diepe droefheid is rustig ingeslapen
- 35 Onverwachts is overleden
- 36 Door een droevig ongeval is van ons heengegaan
- 37 Na een langdurige ziekte, welke hij/ zij geduldig heeft gedragen, is van ons heengegaan
- 38 Na zijn/haar moedige strijd hebben wij afscheid moeten nemen van
- 39 -
“hoofding prentje�
Van Hove
begrafenissen
Verzen
Van Hove
begrafenissen
Wie nooit heeft geleden heeft nimmer geleefd Wie zich nooit vergiste heeft nimmer gestreefd Wie nooit heeft geweend heeft geen vreugd als hij lacht Wie nooit heeft getwijfeld heeft nooit ernstig gedacht
-1Je bent nu van ons weggegaan jouw tijd is al gekomen een eind aan jouw bestaan Een leegte om ons heen is wat ons nu nog rest wij hielden van jou op onze manier zeg maar ... op ons best
-2Na een strijd, moeizaam gestreden ging je heen, niet onverwacht Niemand wist hoeveel jij hebt geleden onuitputtelijk was je kracht Maar ook hieraan kwam een einde het deed je zeer ons te laten staan Maar hiermee hebben wij vrede omdat je nu kunt rusten gaan
-3Mijn ogen turend langs velden, langs wegen nergens meer een glimp van jou ogen gevuld met tranen voorgoed weg uit het heden maar voor altijd in mijn gedachten
-4-
De mensen van voorbij zij blijven met ons leven De mensen van voorbij ze zijn met ons verweven In liefde, in verhalen die wij zo graag herhalen In bloemengeuren, in een lied dat opklinkt uit verdriet
-5Dank je wel, geleende schouder dat ik even leunen mocht dat ik even klein mocht wezen dat een hand de mijne zocht Dank je wel, troost zonder woorden voor het simpele, stille zijn voor het trachten mee te dragen van dezelfde zielenpijn
-6Als je ouder wordt en niet meer weet waar je bent Als je mensen ziet maar ze niet echt meer herkent Als je toch blijft strijden om bij ons te leven Dan hopen wij dat je nu de rust is gegeven
-7Nu moet ik verder, zonder jou je stem zal ik nooit meer horen Nooit meer je arm om me heen ik voel me hopeloos alleen De mooiste herinnering zal zijn mijn leven met jou, dat was fijn
-8-
“verzen� Je gaf me je liefde, bezorgdheid en trouw Ik heb genoten van die jaren met jou Ik weet dat het jou ook goed heeft gedaan Maar ik zal je missen bij het verder gaan
-9Niemand die het weten kan hoeveel ik van je hou Niemand die mij troosten kan in mijn verdriet om jou Niemand die begrijpen zal hoe vreselijk ik je mis Niemand die beseffen zal hoe erg die pijn wel is
- 10 Ik kan helaas geen afscheid nemen Ik kan helaas niet bij je zijn Maar ik denk aan jou en voel de pijn Pijn die een leven lang zal duren Het had ook anders kunnen zijn...
- 11 -
Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan
- 12 -
Van Hove
“verzen”
begrafenissen
Zwaar werden de dagen en lang duurde de nacht Hoe moeilijk is het vechten bij het ontbreken van de kracht Maar ondanks je verlies van de strijd om het leven Heb je ons een heel stuk geluk en ontzettend veel liefde gegeven
Het laatste beetje is nu op veel was er te verduren Het kaarsje is thans opgebrand gedoofd zijn alle vuren Voor wie het aangaat, is ‘t niet erg die heeft genoeg geleden! Wel voor hen die ik achterliet vaarwel en wees tevreden! Ik ga naar boven, niet naar beneden!
- 13 Kon ik maar zacht zijn en maar zachte dingen schrijven en als een waterbel zo licht als licht wegdrijven. Kon ik vanbinnen maar de zwaartekracht verbreken en éénmaal éénmaal slechts heel innig met u spreken.
- 16 Sterven doe je niet ineens, maar af en toe ‘n beetje en alle beetjes die je stierf, ‘t is vreemd, maar die vergeet je, het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt ik ben wat moe, maar op ‘n keer dan ben je aan je laatste beetje toe.
Kon ik maar teder zijn en alles teder zeggen. En over elk verdriet een stil begrijpen leggen. En over elke schuld een mild vergeven strijken. Kon ik maar teder-zacht zijn en u zo bereiken
Toon Hermans
- 17 Ga nooit weg zonder te groeten ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten Kan het morgen niet meer doen Ga nooit heen zonder te praten dat doet soms een hart zo’n pijn Wat je ‘s morgens hebt verlaten kan er ‘s avonds niet meer zijn
Toon Hermans
- 18 - 14 -
Als het rouwrumoer rondom jou is verstomd, de stoet voorbij is, schuifelende voeten, dan voel ik dat er een diepe stilte komt, en in die stilte zal ik jou opnieuw ontmoeten. En telkens weer zal ik je tegenkomen, we zeggen veel te gauw, het is voorbij. Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was, en ook niet wat je zei. Ik zal nog altijd grapjes met je maken, we zullen samen door het stille landschap gaan, nu je mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Toon Hermans
- 20 -
Als je in je levensstrijd warmte om je hebt verspreid Als je iemand die daar treurt hebt getroost en opgebeurd Als je hielp waar je dat kon aan wat licht en aan wat zon Als je een goed voorbeeld geeft heb je niet voor niets geleefd
- 21 -
Komen en gaan Als... Als ik de dingen niet meer weet Als ik de namen niet meer ken En wat ik weet meteen vergeet Zodat ik onherkenbaar ben Denk dan aan de weg door mij gegaan Zo heb ik het niet voor niets gedaan
Ciska Lentze
- 15 -
Toen ik op deze aarde kwam Heeft iemand mij gebracht Ik heb de weg niet zelf gevonden Door die donk’re nacht En als ik straks weer weg zal gaan Naar de eeuwige groene dalen Dan zal mij vast en zeker wel Weer iemand komen halen
Toon Hermans
- 19 -
We weten het niet, we zullen het nooit begrijpen Waarom een mensenleven wordt bekort Waarom de ene bloem tot vrucht mag rijpen De ander reeds in de knop verdort
- 22 -
Van Hove
begrafenissen
Je bent er niet meer het is voorbij al wat je deed dat was voor mij Voor jou is nu de strijd gestreden maar in mijn hart bewaar ik het verleden
Telkens als men denkt ‘t gaat niet meer Schijnt er een lichtstraal keer op keer Die de kracht en de moed geven om verder te leven
- 23 Achter je ligt een leven van werken en plicht en juist dat bepaalde in alles jouw gezicht Flink was jij je hele leven moedig ben je tot het einde gebleven Flink wil je nu dat wij zullen zijn maar afscheid nemen, doet ons zo’n pijn
- 27 Wanneer je terugblikt in het leven Blijkt alles te snel zijn gegaan Het duurde allemaal maar even Dat ritme van een lach en een traan Alles moest je uit handen geven Het levenstempo werd te zwaar Het radarwerk heeft het begeven Het uurwerk is stil blijven staan
- 28 -
- 24 De laatste dagen van het einde dan wordt de grote wereld klein is plotseling alles onbeduidend tot het laatste beetje pijn Wat wij zo belangrijk vinden, verliest zijn glans, verliest zijn zin maar achter die gesloten ogen glanst een heel groot begin
- 25 Zoals een boot heel langzaam achter de horizon verdwijnt zo hebben wij de laatste jaren stap voor stap afscheid van je moeten nemen wat blijft, zijn onze herinneringen
- 26 -
Al het levende is zinnig, hoe onbegrepen ‘t ook mag zijn, of het blij is, droef of innig of het onrust is of pijn. Zinnig is ons hopen, vrezen, de kleinste bloem in ‘t lage gras, daarom zou het onzin wezen, als de dood onzinnig was.
Toon Hermans
- 29 Hebben woorden wel waarde voor wie verstomd is en verdoofd? Doet medeleven er nog toe voor wie een leven heeft verloren? Maar heus... ik voel de stilte in je hart de woede in je hoofd en kan je tranen horen
- 30 -
“verzen” Je hebt het leven liefgehad zo omarm ik ook het eeuwige wie mij liefheeft, heeft ook het leven lief heb verdriet, maar vindt het plezier wel terug alleen om mij dat plezier te doen
- 31 Samen plezier, samen op reis Samen een eenheid, samen eigenwijs Samen kwaad en samen goed Samen verdriet en samen weer moed Nu verder zonder jou, dat doet pijn te weten nooit meer samen te zijn
- 32 De vlinders zijn gevlogen Zij zijn weer eindelijk thuis Ver voorbij de regenbogen passeerden zij die “sluis” Die “sluis” tussen de hemel en de aarde daar zweefden zij samen doorheen Dat heeft zoveel waarde zij zijn nooit meer alleen
- 33 Mijn avond gaat vallen ‘t wordt kil om me heen Straks moet ik vallen en laat jullie alleen Vergeving voor fouten en voor wat mis is gegaan Maar kom in mijn nacht dicht om mij staan De tranen in mijn ogen doen niet zo zeer Als jullie mij troosten voor de laatste keer
- 34 -
Van Hove
begrafenissen
Waarom al dat vechten waarom al die pijn Je wilde hier niet weg je wilde bij ons zijn De strijd was oneerlijk en geheel niet terecht Je wilde nog graag verder maar verloor dit gevecht
- 35 Alles is heimwee wolken en water alles is heimwee naar vroeger - naar later vroeger is óver later - een ster gisteren is oud en morgen nog ver Toon Hermans
- 36 Mijn liefde blijft aanwezig zal niet worden uitgeblust Maar er is geen hand meer in de mijne geen mond meer die mij kust Geen lach meer in de verte geen streling door mijn haar Niet meer samen zitten en kijken naar elkaar Onwerkelijk is nog het gemis maar ik moet nu leven met hoe eenzaam, eenzaam is
- 37 Als een bloem, zo is het leven ‘t begin is teer en klein De een die bloeit uitbundig de ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang weer anderen blijven even Vraag niet bij welke bloem je hoort dat is ‘t geheim van het leven
- 38 -
“verzen”
Er zijn vragen gesteld van ‘t leven waar de antwoorden zo moeilijk op zijn Ze hoeven nu niet meer te worden gegeven voorbij is ‘t zoeken, gestopt is de pijn Je gebeden zijn verhoord Hij kwam je halen, in ons leef je voort
Het verlies was er al voor het einde het verdriet voordat het afscheid kwam Toen die onzekere verwarring bezit van jouw gedachten nam Maar als we je bezochten elke keer dan was er steeds die glimlach weer We voelden mee met je stil verdriet nu rouwen wij, maar treuren niet
- 39 -
- 43 -
De dood is niets. Ik ben alleen aan de overkant. Ik ben ik. Jij bent jij. Waarom zou ik uit jouw gedachten zijn omdat je me niet meer ziet? Ik ben niet ver, alleen aan de andere kant van de weg... Je ziet, alles gaat goed... Je zal mijn hart terugvinden, je zal er de zuivere tederheid van vinden Veeg je tranen weg en ween niet, als je van me houdt.
In de stilte drijven de gedachten als wolken in de lucht In de stilte vind ik rust en ben ik niet meer op de vlucht In de stilte wil ik kijken, kijken naar omhoog naar een ongekende verte naar het wonder van de regenboog In de stilte zie ik bomen wuiven in de wind In de stilte wordt pas tastbaar dat liefde overwint In de stilte wil ik bidden voor verlossing van leed en pijn In de stilte wil ik vragen om weer heel te mogen zijn
- 40 Bedankt voor je liefde, je trouw, je eerlijkheid Voor de lach van bijna iedere dag Voor het geluk dat je ons hebt gegeven Deze dingen duren altijd te kort
- 41 Mijn leven was nog lang niet af te horen dat ik kanker had was dan ook een zware slag Maar ondanks mijn geknok en steun van iedereen kreeg ik te horen je gaat spoedig heen Niet de dood maakte mij bang maar m’n allerliefste achterlaten...
- 42 -
- 44 Wanneer je terugblikt in het leven Blijkt alles te snel zijn gegaan Het duurde allemaal maar even Dat ritme van een lach en een traan Alles moest je uit handen geven Het levenstempo werd te zwaar Het radarwerk heeft het begeven Het uurwerk is stil blijven staan
- 45 -
Van Hove
begrafenissen
Zo plotseling ben je van ons heengegaan Daar heeft niemand ooit bij stilgestaan Wat in onze herinnering blijft, is je lach Je genoot van het leven Bedankt voor alles wat je hebt gegeven
- 46 Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten ik leverde bewijs van mijn bestaan omdat door het verleggen van die ene steen de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan Bram Vermeulen
- 47 Als liefs ons verlaat, blijft toch de liefde want in alles wat je hebt gegeven wat je ons leerde in dit leven de mooie dingen die je zei Lieve schat, hier in onze harten houden wij een kamer voor je vrij
- 48 Leven is dankbaar zijn voor het licht en de liefde voor de warmte en de tederheid in mensen ons omgeven leven is mensen en dingen omhelzen en weer loslaten ...
- 49 -
Steeds weer de herfst steeds weer het bederf Je leeft, maar onontkoombaar dat je steeds weer sterft Maar het moet mens ben je mens van vlees en bloed Zeker, het wordt weer lente, weer zomer alles begint weer opnieuw Maar sterven is sterven en eens sterf je voorgoed
- 50 Verstomd is nu je stem en stilte zal er zijn Geen plaats meer tussen ons maar ook geen zorg en pijn Jij maakt deel uit van het geheel uniek en vol herkenbaarheid De schakel is verbroken de lege plaats een feit Verdriet vermengd met dankbaarheid want... jij hoorde er zo bij
- 51 Laat mij slapen in mijn woorden. Langzaam stollen in hun bloed. Laat mij nog verholen schrijven wat ik zwijgen moet. Want de dagen worden ouder en de vragen ebben weg. Maar laat ieder woord ontwaken als ik morgen niets meer zeg.
- 52 Zoveel soorten van verdriet Ik noem ze niet... Maar één, het afstand doen en scheiden En niet het snijden doet zo’n pijn maar het afgesneden zijn
- 53 -
“verzen” Het is waar, de dood kunnen wij niet ontgaan Dat is zo erg niet Want dan begint de grote logeerpartij Bij een gastheer die zo boeiend is Dat de tijd volledig stil gaat staan En eeuwig wordt Godfried Bomans
- 54 Jouw sterven is zo moeilijk te verwerken het doet nog zoveel pijn te moeten leven met de gedachte dat jij nooit meer bij mij zult zijn Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen afscheid nemen, ging niet meer te weten dat ik jou voorgoed moet missen dat doet zo verschrikkelijk veel zeer Ik had je nog zoveel te zeggen nog zoveel dingen uit te leggen maar ik weet, er komt een keer dan zien we elkander weer
- 55 Nooit meer je bulderende lach Nooit meer je sterke verhalen Nooit meer je humor Nooit meer je nieuwe ideeën Nooit meer “begrijp je wat ik bedoel” Nooit meer...
- 56 -
Van Hove
begrafenissen
Langzaam ben je van ons weggegleden Elke dag een beetje meer Telkens werd je weer iets ontnomen Dat deed jou en ons zeer Het is een gemis, een stille pijn Dat je nooit meer bij ons zult zijn
- 57 -
Ondernemen en werken, dat was jouw leven altijd het beste en harmonie nastreven Toen het werk was gedaan en jij meer wilde geven velde het lot jou voor een jaar of zeven Die stilte viel zwaar, duurde lang als de nacht hoe moeilijk is het vechten bij het ontbreken van de kracht Bij het verlies is de rust die jij hebt gekregen een troost voor ons, die jij zo’n mooi voorbeeld hebt gegeven
- 58 -
Het is moeilijk te aanvaarden dat je weg bent van deze aarde Altijd stond je klaar voor ons en voor een ander Weinig nemen en veel geven altijd hartelijk en warm Geslaagd ben je in jouw leven je hebt ons een goed voorbeeld gegeven
- 59 Wachtend aan de overkant, gelovend dat dit niet het einde is, kijk ik uit naar morgen waar we allen weer samen zullen zijn.
- 60 -
Dwars door de stille leegte klinkt de echo van jouw lach Zachtjes, van een afstand alsof ik je daarnet nog zag Steeds denk ik aan jouw grappen steeds hoor ik weer jouw stem Dan voel ik weer de leegte omdat jij er niet meer bent
- 61 Je was angstig en had verdriet Je leed pijn maar zei het niet En had je soms een “goede dag” Dan was daar snel je blijde lach Angst en pijn gingen teloor Nu lach je gans de hemel door
- 62 Als ik ooit dood zal zijn en jij mij missen zou zomaar op een regendag luister dan naar het lied van de regen bij het fluiten van de wind volmaakte harmonie en tijdloos bovenal sluit je ogen dan en weet dat ik bij je ben
- 63 Dat nu die lieve handen rusten zij hebben zoveel gedaan. Zij droegen ‘s levens last en lusten maar brachten altijd liefde aan.
- 64 De kern van alle dingen is stil en eindeloos. Alleen de dingen zingen. Ons lied is kort en broos Felix Timmermans
- 65 -
“verzen” Ik wou dat ik een vogel was vrij van angst die mijn vleugels verlamt Vrij van verdriet dat mij het zingen ontneemt Vrij van last die mij het vliegen verhindert Vrij om te leven verlost van het overleven Ik wil vliegen
- 66 Geheel onverwacht ging je heen zonder afscheid te kunnen nemen van je kinderen en kleinkinderen, geen handdruk, geen laatste zoen zelfs de bloemen ontbrak de tijd hun kelken te sluiten en te verwelken. Wij kunnen slechts hete tranen plengen om ons verdriet te verzachten onze rood-doorlopen ogen achter onze handen verbergen en in gedachten je beeltenis vasthouden en bewaren in droeve eenzaamheid.
- 67 Kom mee naar waar de nieuwe lente te bloeien staat; dan delen we bloemen uit, de geur en de vruchten, de lucht van morgen. Pablo Neruda
- 68 Als ik ooit dood zal zijn en jij mij missen zou zomaar op een regendag luister dan naar het lied van de regen bij het fluiten van de wind volmaakte harmonie en tijdloos bovenal sluit je ogen dan en weet dat ik bij je ben
- 69 -
Van Hove Blijf geloven in een toekomst ook al lijkt de kans maar klein Blijf geloven in een wereld die jouw wereld ook kan zijn Blijf geloven in het leven in je denken en je doen Blijf geloven in oprechtheid en in normen en fatsoen Blijf geloven in de vrede en een simpel kort gebed Blijf geloven in de mens die zich voor jou heeft ingezet Blijf geloven in het wonder dat jouw angsten overwint Blijf geloven in de onschuld en in de glimlach van een kind Blijf geloven dat een ander ook voor jou wat over heeft Blijf geloven in de liefde alle dagen dat je leeft Blijf geloven in de waarde en het doel van je bestaan Blijf geloven dat de mensen eenmaal samen zullen gaan
- 70 Je bent steeds zo onbegrijpelijk moedig geweest je lichaam krachteloos een gebroken riet in de vensters van je ziel lees ik eindeloos verdriet Woorden schieten hopeloos tekort slechts tranen in stilte geschreid verzachten soms de bitterheid om alles wat je hier moet missen Ik weet geen antwoord op je vragen maar er is Eén die eens alle tranen van je ogen wil wissen
- 71 -
“verzen”
begrafenissen Strooi uit mijn as voor alle winden dat wat mijn lichaam was de weg kan vinden naar alles wat het eens beminde naar wolk en zee en zich daarmee verbinden
- 72 Geen woorden kunnen het beschrijven de pijn die wij voelen om jou te moeten laten gaan De ongelijke strijd die jij moest strijden al van het begin af aan Geen woorden om het uit te leggen hoe graag jij nog bij ons wilde zijn Geen woorden kunnen het beschrijven wat we voelen doet zo’n pijn
Het ligt niet in de lengte of zwaarte van tijd of iets je lief en dierbaar is Het ligt in de diepte van het verlangen in de liefde waarmee je lief hebt In de liefde ligt het verdriet als je verliest En je huilt omdat in je tranen je liefde ligt
- 76 -
- 73 Zeven maal om de aarde te gaan Als het zou moeten op handen en voeten Zeven maal om die ene te begroeten Zeven maal over de zeeën gaan Schraal in de kleren, wat zou het ons deren Konden uit de dood wij die éne maar keren
- 74 Als je van iemand houdt en je bent van diegene gescheiden kan niets de leegte vullen je moet dat niet proberen maar het is ook een grote troost want zolang de leegte werkelijk leeg blijft, blijf je daardoor met elkaar verbonden Waarom jij, blijft een vraag tot op de dag van vandaag het gemis is niet te omschrijven het verdriet doet pijn, maar het voelt goed dat zoveel mensen meeleven en er voor ons zijn
- 75 -
Pluk de dag, ook samen met anderen Het kan zomaar ineens veranderen... Uithuilen en opnieuw beginnen Dat was ons motto Doornen en rozen waren ons deel Samen waren we één maar toch soms alleen Jij bent opnieuw begonnen Wij moeten uithuilen Maar waar beginnen wij opnieuw?
- 77 Zo spreekt het koren tot het brood: Wij waren klein en worden groot Zo spreekt de regen tot het woud: Wij waren jong en worden oud Zo spreekt de wereld duizendvoud: Wij waren sterk en worden oud Zo roept de waterval de boot: Wij waren jong en we gaan dood
- 78 -
Van Hove
Stil heb je geleefd ... en toch tevreden. Tevreden om het leven, geen rijkdom, geen weelde, gewoon tevreden ... zomaar. Tevreden met de dag die er was. Tevreden met de kleine dingen, bloemen, planten. Tevreden omdat voor jou alles goed was. Stil heb je geleefd ... voor je kinderen, je kleinkinderen, achterkleinkinderen, familie en vrienden. Veel nam je niet, veel heb je gegeven ... liefde, genegenheid, bezorgdheid. Stil heb je geleefd ... Stil droeg je ook je laatste jaren in wankele gezondheid, aanvaardend dat eens de laatste dag zou komen. Stil ben je nu heengegaan ... alsof je in die laatste levensmomenten nog tot last zou zijn. Stil zijn ... tevreden zijn.
- 79 Er is niets dat moeilijker is dan de dingen te wensen en te aanvaarden zoals ze zijn Wij vragen allemaal “waarom”? Het antwoord verstilt daar er geen antwoord is
- 80 Afscheid nemen is met bevende handen weemoedig meedragen al wat waard is om niet te vergeten. Afscheid nemen is het moeilijkste in het leven men leert het nooit ...
- 81 -
“verzen”
begrafenissen Boven de wolken moet de vrijheid wel grenzeloos zijn alle zorgen, alle kommer en pijn zijn daarboven vergeten, en zijn wat hieronder groot en machtig wil zijn boven nietig en klein.
- 82 -
Ik had het leven lief, de mensen en de dieren, de zeeën en de rivieren, ik had het leven lief. Ik had het leven lief, was blij dat ‘k was geboren, dat ik kon zien en horen, ‘n hart kon horen slaan. De trieste morgenkrant, ze kon me niet benauwen, ‘k bleef van het leven houwen, tot de laatste dag. Ik had het leven lief, hoe dikwijls ik ook faalde, de tol die ik betaalde, daarvan heb ik geen spijt. En valt het doek dan dicht, nog even op het leven, een laatste glas geheven, ik had het leven lief. En jij mijn liefste, jij hebt mij van jouw leven, het mooiste stuk gegeven, ik had het leven lief. Al zijn ze nog zo droef, de dingen die gebeuren, er komen nieuwe kleuren, er komt een nieuwe dag.
- 83 -
Leven is zich vastklampen aan iets dat we zelf niet in handen hebben. Eén sprankeltje hoop geeft moed om verder te gaan. Afscheid nemen is strelend nog even iets aanraken ... om het dan los te laten, voorgoed. Sterven is afscheid nemen van allen en alles wat je lief is, op zoek gaan naar het verre onbekende, hopend daar eeuwige rust te vinden
- 84 De laatste uren voor het einde, dan wordt die grote wereld klein, is plotseling alles onbeduidend, tot aan het laatste beetje pijn. Wat wij zo indrukwekkend vonden, verliest zijn glans, verliest zijn zin, maar achter de gesloten ogen, glanst een gigantisch groot begin.
Toon Hermans
- 85 De enige pijn, die je ons hebt aangedaan, is dat je ongevraagd bent heengegaan. Maar voorzichtig klopt vreugde bij ons aan: eens zullen wij allen weer samen staan.
- 86 Er zijn mensen die de hoop snel opgeven en weten dat ze niet meer verder zullen leven Al sta je aan het randje van je leven je moet jezelf altijd hoop blijven geven
- 87 -
Van Hove
begrafenissen
Alles is stil en lijkt wel zoals vroeger maar de stilte schrijft je naam overal in het rond schetst scherp je beeld je vage glimlach en je liefde de wilde geur van je bloemen en je lente Alles ademt nog ons veel te korte samenzijn ik zoek je overal en zou je zo graag vertellen dat ... maar je bent er niet en je zal er nooit meer zijn.
- 88 Als ik doodga, open dan het raam, kijk naar de vogels die wegvliegen met dromen van ongestoord geluk. Kijk naar de rivier vol geheimen, die hij met zich meedraagt. Kijk naar een kind dat speelt en lacht, onbezorgd voor het leven. Luister naar de wind, die fluistert je naam. Sluit je ogen en denk even na. Denk niet aan morgen, de zorgen komen vanzelf. Maar denk aan mij en vergeet me niet...
- 89 De dood, dat is geen kist, geen speech, geen graf, geen magere hein, geen vonnis en geen straf. De dood zijn engelen, die met zachte hand, mij dragen naar een ver en liefelijk land en jou en mij breekt hij niet uit elkaar, dat nooit mijn lief, ‘k zal dichter bij je zijn dan ooit.
Optimistisch tot het laatste Niet moeilijk maken voor je naasten Gesloopt van al je krachten Bleef je op een betere dag wachten Wij waren jouw lust en je leven Maar er is geen tijd meer gegeven Jij streed vol moed en kracht Lieve schat, rust nu maar zacht
- 91 De vlinders zijn gevlogen Zij zijn weer eindelijk thuis Ver voorbij de regenbogen passeerden zij die “sluis” Die “sluis” tussen de hemel en de aarde daar zweefden zij samen doorheen Dat heeft zoveel waarde zij zijn nooit meer alleen
- 92 Waar mensen mensen zijn die elkaar verstaan Waar liefde liefde is daarheen wil ik gaan Waar het eeuwig vrede is waar de zon schijnt Waar een nieuwe wereld is die niet meer verdwijnt
- 93 Liefste, m’n liefste wat zullen we je missen maar de herinnering aan jou is niet uit te wissen we hadden zo graag als gezin bij elkaar gebleven helaas bleek dat een onhaalbaar streven
- 94 -
“verzen” Iedere dag in mijn gedachten Stiekem blijf ik op je wachten Wetend dat je nooit meer terug zal komen Blijf ik steeds maar van je dromen Ach, wat iedereen ook zegt Voor mij ben je er nog altijd echt
- 95 De dag dat dit zou gebeuren Had ik al verwacht Maar dat ‘t zo’n pijn zou doen Had ik nooit gedacht Ineens was je weg Voorgoed en voor altijd Langzaam neem ik afscheid van je Met verdriet en met veel spijt Ik ben je gaan missen Elke keer een beetje meer Maar als mijn dag gekomen is Dan zien we elkaar wel weer
- 96 Herinneringen aan jou en mij de dingen waarom we lachten De dingen die je zei vloeien door mijn gedachten Herinneringen aan jou en mij zo lang geleden en toch weer dichtbij Die herinneringen zullen altijd blijven bestaan Hoever onze wegen ook uit elkaar zullen gaan Maar hopelijk komen die wegen elkaar eens weer tegen
- 97 We wisten het al een beetje, maar nu weten we zeker wat mensen voor elkaar betekenen. Je hield zoveel van ons, we hielden zoveel van jou, je blijft steeds onder ons.
Toon Hermans
- 90 -
- 98 -
Van Hove
begrafenissen
Twee in elkaar gesloten handen het is altijd een geheim het kan heel persoonlijk wezen het kan ook een beginnen zijn Het kan een troost zijn, medeleven het kan een steun zijn, woordeloos het kan ook een afscheid wezen voor altijd, meedogenloos Maar wat die handdruk ook betekent wat het dan ook wezen mag het geheim ligt tussen deze’ twee handen een troost, een steun, een groet, een lach
- 99 -
Lachen, huilen en zingen zijn erg belangrijke dingen Vergeet ze niet in je leven want ook het jouwe duurt maar even Probeer altijd, ook al doet het pijn met de allerbeste bedoelingen te zijn Dan zal je pas later ondervinden dat er veel waren die je beminden
- 102 Ga maar veel en lekker eten Maak geen heilige van mij Je hoeft geen dingen te vergeten ‘k Blijf er altijd bij
Gelukkig zijn is niet krijgen wat we verlangen maar tevreden zijn met wat we hebben
Zing mijn liedjes, denk aan dagen Dat de zon over ons scheen Dan is alles te verdragen Ik blijf om je heen
Kwaliteit van het leven heb je niet voor het kiezen
Eig’lijk ben ik heel tevreden Als ik alles samenvat Alles had een echte reden ‘k Heb jullie toch gehad
Geniet van hetgeen je is gegeven er valt zoveel te verliezen
- 100 Je hebt een mooi verleden Je hebt een heerlijk heden De toekomst lacht je toe Het genieten zal gaan beginnen En daar is jouw tijd Daar komt een voorjaarswind Wat hebben we samen een mooi verleden Wat hebben we nu voor heden? Jouw eeuwige glimlach zal onze toekomst zijn Kijk nog eens samen met ons in de lentezon
- 101 -
- 103 Ik zit wat op het lege strand in ‘t mooie avondrood en staar wat naar de overkant heb aan niemand nood Een engel daalde tot bij mij en tikte aan mijn gezicht ik voelde me toen plots blij en straalde als een helder licht Die engel heb ik voor altijd bij mij ik draag hem steeds met me mee die engel lieverd, dat ben jij zo voel ik me steeds oké
- 104 -
“verzen” Voorbij niets meer te zeggen Voorbij is niet het juiste woord Voorbij is over - afgelopen Voorbij gaat een leven echter nooit Voorbij gaat geen verdriet en geen herinnering Voorbij onze grenzeloze gedachten is het wonder dat wij niet verwachten Voorbij de einder van de horizon gaat leven verder dat hier begon
- 105 Mijn ogen turend langs velden, langs wegen nergens meer een glimp van jou ogen gevuld met tranen voorgoed weg uit het heden maar voor altijd in mijn gedachten
- 106 Je leerde mij ieder moment van geluk bewust te leven Je had het nooit te druk om liefde te krijgen of te geven Een simpel woord, een vriendelijk gebaar Zo stond jij altijd voor een ieder klaar Volkomen onverwacht ben je gegaan nu leef je verder in mijn hart voortaan
- 107 -
Van Hove
begrafenissen
Geen gisteren en geen morgen meer, geen tijden en geen uren, geen grenzen en geen muren, en alle angst voorbij, verlost van schaduw en van schijn, wordt pijn en smart tot vreugd verheven. Hoe kan het zo eenvoudig zijn! Felix Timmermans
- 108 Soms horen mensen duid’lijk bij elkander Je kunt het zien - die twee dat is een paar De een is wel de één, maar óók de ander Soms horen mensen zichtbaar bij elkander Toon Hermans
- 109 Midden in ‘t leven nog zoveel te geven Idee en plannen te over in één keer voorbij Voor ons was je een kei enig in je soort We zetten ons leven in jouw gedachten voort
- 110 Het diepste verdriet wordt zo dikwijls verzwegen Voor ‘t diepste geluk schieten woorden tekort Wij zijn met ons diepste verlangen verlegen Waar ‘t liefste bezit slechts herinnering wordt
- 111 -
Je gaf me je liefde, bezorgdheid en trouw Ik heb genoten van die jaren met jou Ik weet dat het goed heeft gedaan Maar ik zal je missen bij het verder gaan
- 112 Kijk naar het heden het is je leven je leeft Vandaag in deze korte spanne tijd ligt al het wezenlijke van ons bestaan: de vreugde van groei de luister van leven de glorie van kunnen Want Gister is herinnering en Morgen slechts een beeld Maar echt geleefd Vandaag maakt elk Gisteren tot een mooie herinnering en elke Morgen tot een beeld van hoop Kijk dus goed naar de dag van Vandaag
- 113 Voor ons was je een licht voor vreemden duisternis Je markante persoonlijkheid en je vrolijke gezicht zullen wij ervaren als een groot gemis Want een dag zonder lach was voor jou geen dag Van vele dingen had je nooit genoeg je laatste reis kwam veel te vroeg
“verzen” De bomen komen uit de grond En uit hun stam de twijgen En ied’reen vindt het heel gewoon Dat zij weer bladeren krijgen We zien ze vallen naar de grond En dan opnieuw weer groeien Zo heeft de aarde ons geleerd Dat ál wat sterft, zal bloeien Toon Hermans
- 115 Een geest zo sterk als een beer Een lichaam uiteindelijk toch te teer Een wijsheid niet te evenaren Een wilskracht haast niet te bedaren Een vechtlust bijna niet te temmen Alleen iets bovenmenselijks kon dit leven remmen Hermien Lok
- 116 Als een zaadje begin jij weer opnieuw Jij zal uitgroeien tot een roos maar zonder stekels, in volle bloei Een leven zonder verdriet en pijn maar je zal altijd een lichtje in ons zijn
- 117 Verstomd ... een stille stem nog stiller zal het zijn. Geen plaats meer tussen ons maar ook geen zorg en pijn. Je maakt deel uit van ‘t geheel uniek en vol herkenbaarheid. De schakel is verbroken, de lege plaats een feit. Verdriet vermengd met dankbaarheid want ... je hoorde er zo bij!
- 118 - 114 -
Van Hove
begrafenissen
Als ik dood ben niet die theatrale rouw Neem wat Franse kaas wat stokbrood en wat wijn Ik wil ook niet in een vaasje op de schouw Ik wil gewoon een stukje kerkhof zijn
Toon Hermans
Voor ik mijn ogen heb gesloten heb ik van een avontuurlijk leven genoten Veel heb ik gezien, veel mocht ik beleven ik heb de berg beklommen die jullie nog moeten gaan Huil daarom niet vrienden ik ben nu voor het laatst op reis gegaan
- 119 Toen jij stierf is de wereld gewoon doorgegaan met draaien het werd nacht en ook weer morgen er was lawaai en stilte en ook om ons heen maakte het leven-van-alledag evenveel lawaai als anders alleen bij ons kwam dat harder aan dan normaal Wat deed het pijn te zien en te horen dat alles gewoon doorging toen jij gestorven was Nee, ze kunnen niet weten wat wij nu voelen die steken pijn van afgesneden zijn en nooit meer samen ... ach, niets zal meer hetzelfde zijn zonder jou
- 120 Je bent er niet meer en toch zal ik je groeten je elke dag weer vele malen ontmoeten je handen, je lippen, je lach je bent bij me iedere dag
- 121 -
- 122 Rozen als afscheid, rozen vol rouw, rozen vol liefde, enkel voor jou Je laatste rozen zorgvuldig uitgekozen Als blijk van dank voor jouw bestaan waarin wij een eindje mee mochten gaan.
- 123 -
“verzen” Een mengeling van pijn en tranen slechts af en toe een sprankje hoop Gedreven door een sterke wilskracht hoewel het onheil nader sloop Je gedachtenis zal immer blijven te vroeg ben je van ons heengegaan We houden van je en zijn je dankbaar voor alles wat je hebt gedaan
- 125 In de tunnel van verdriet waar je licht noch toekomst ziet waar ‘t gemis je lichaam raakt waar je hete tranen laat tot in je ziel de leegte voelt daar is het leven onderkoeld afscheid nemen doet zo’n pijn en ‘t zal altijd bij me zijn blijven tot m’n laatste snik je liefste verliezen blijft, weet ik
- 126 -
Herinnering Als dit het einde is en verder niets dan is er leegte gemis, verdriet en tranen om wat eens was en niet meer is Maar er is meer dan lijf en leden veel meer want wat een mens bezielt dat is, dat was zijn geest, zijn kracht zijn denkvermogen alle gaven van zijn hart zijn goedheid grenzeloos de sterkte van zijn woord zijn hartelijk gebaar Dat alles leeft leeft voort in die hem kenden die van hem hielden en blijven houden omdat zijn geest nooit, nooit vergaat
- 124 -
Je praat met elkaar kijkt elkaar aan bent mens met elkaar En ja tenslotte het afscheid de grens van de dood maar niet vereenzaamd niet onmenselijk Je sterft gehuld in warmte van wie je vergezelden
- 127 Als duiveltjes bidden en engeltjes vloeken, als katten en muizen elkaar bezoeken, als water verandert in wijn, dan pas zal ik je vergeten zijn!
- 128 -
Van Hove
begrafenissen
Wanneer ik morgen dood ben, vertel dan aan de bomen, hoeveel ik van jullie hield. Vertel het aan de wind die in de bomen klimt, of uit de takken valt, hoeveel ik van jullie hield. Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen. Vertel het aan een dier, misschien alleen door het aan te kijken. Vertel het aan de huizen van steen. Vertel het aan de stad, hoe lief ik jullie had. Maar zeg het aan geen mens, ze zouden het niet geloven dat ik jullie allemaal zo intens lief heb gehad!
Herinner mij niet in donkere dagen als wolken en wind het licht verjagen. Herinner mij in stralende zon, hoe ik was toen alles nog kon!
Zo dapper als jij ken ik er geen een jij gaf jouw stem aan iedereen om het grote verdriet te dragen met optimisme, zonder klagen Ongekend moedig heb je gestreden ongekend moet je hebben geleden tot je uitgeput hebt opgegeven toen duurde je leven maar heel even Voor je voorgoed je ogen sloot en zei: “Ik ben niet bang, nu ga ik dood”
- 130 -
Toch zullen we je blijven tegenkomen; Zeg nooit... het is voorbij! Slechts jouw lichaam werd ons afgenomen; Niet wie je was, niet wat je zei... Toon Hermans
- 134 - 131 De leegte zonder jou is met geen pen te beschrijven De leegte zonder jou zal altijd bij ons blijven Maar veel fijne herinneringen verzachten onze smart Voorgoed uit ons midden maar altijd in ons hart
- 129 Je had een karakter, ongelooflijk sterk je stelde alles in het werk om, de tijd die je was gegeven tot het uiterste te leven
“verzen”
- 132 Afscheid Ik wist dat het zou gaan komen, ik moest je laten gaan, maar toch bleef ik altijd hopen en denken ‘Het is nog niet gedaan’. Ik dacht het duurt wel nog even, er is nog heel veel tijd, en wanneer het zover is dan ben ik voorbereid. Het blijkt niet zo te werken, ineens was je er niet meer. Maar ik weet iets heel zeker, wij zien ons later weer.
- 133 -
Van Hove
begrafenissen
Verzen Vader
Van Hove
begrafenissen
Onverwacht en zeker veel te jong want Emiel was nog maar 34 jaar is hij van ons heengegaan. Op weg naar zijn werk gebeurde dit dom ongeval. Hij was een goede echtgenoot en vader, een harde werker, een aangenaam en gezellig man in de omgang. Hij leefde en werkte voor het welzijn van zijn huisgezin. Lieve echtgenote, nog zoveel hadden we te verwachten van het leven en we staan reeds voor de dood. Dank voor alles en voor uw trouwe liefde en genegenheid. Heb veel moed en sterkte om alles verder te dragen... Liefste dochtertje van wie ik zoveel hield, wees steeds braaf, lief en gedienstig voor moeder en help haar waar het gaat. Beste ouders, schoonouders, familie en vrienden, dank voor alles wat ge voor mij gedaan hebt en voor de vreugdevolle dagen welke ik samen met jullie mocht beleven. Laten we niet teveel vragen naar het waarom van dit veel te jong sterven maar wel dankbaar zijn voor het schone van zijn leven.
-1Ik had niet verwacht dat mijn tijd zo vlug kwam. Ik was steeds optimist. Ik had grootse plannen en was een doorzetter. Maar toch heb ik mijn deel bijgedragen tot onze samenleving. Ik was gelukkig, dank je allen vooral jullie mijn vrouw mijn kinderen en kleinkinderen.
-2-
Als ik zo naar zijn foto staar zegt mij dat plotseling meer dan al die woorden die hij over mij heen liet gaan nu hij mij heeft verlaten wil ik hem zo graag voor even horen praten Lieve ......, ik mis je zo heel voorzichtig laat ik een traan over mijn koude wangen gaan helaas kon hij niet langer leven meer er was zo veel beschadigd deze keer afscheid nemen, het doet zo’n zeer
-3Liefste zoon, Je vaste plaats blijft onbezet, maar je herinneringen koesteren wij als een kostbaar kleinnood. We hadden je nog zoveel te zeggen, nog zoveel te geven, nog zoveel te vragen, helaas... Wij omhelzen je voor eeuwig ma, pa Liefste grote broer, Waarom heb jij mij verlaten? Jij moest mij nog zoveel leren. Ik hou van jou. Hou je haaks, Jo Mijn leven was mooi, zorgeloos en prettig, dankzij de goede zorgen van ons ma, pa en die grapjas van een broer. Van het te korte leven heb ik ten volle genoten. Vaarwel, ik ga nu, wees verder gelukkig, bedankt voor al het goede in mijn leven, Michel
-4-
“verzen - vader” Hij was een vriend, behulpzaam en rustig, een mens tussen de velen. Hij kende zijn problemen, grote en kleine, zoals een mens tussen zovele. Hij maakte plannen dacht na en sprak, eerlijk en eenvoudig zoals wij doen met nog zovele. Hij was daar waar hij dacht dat een helpende hand veel goeds zou kunnen doen voor velen. Hij stond op de drempel van een leven dat nog zoveel moois had kunnen inhouden toen plots zijn hart begaf ... brutaal en ongenadig. Je hebt een stuk van ons meegenomen. Dank je, Dirk, voor alles. Uw ouders, broers en zusters, uw familie en vele vrienden zullen je nooit vergeten.
-5Zijn stem zwijgt voor altijd zijn ogen voorgoed gesloten de oneerlijke strijd heeft hij voor ons besloten Ik weet, hij is niet meer maar begrijpen doe ik het niet waarom kwam hij niet weer toen hij ons achterliet Het gebeurde te snel hij ging te vroeg ik heb je nodig we hadden nog zoveel voor de boeg
-6-
Van Hove
begrafenissen
De poort naar volwassenheid stond voor hem open het heeft niet zo mogen zijn zijn blauwe ogen voorgoed gesloten dit doet zo’n pijn
-7Toneel was z’n leven z’n leven muziek muziek z’n kinderen z’n kinderen, hem uniek z’n liefde was alles z’n liefde was blij ons rest nu z’n denken en dat blijft ons bij
-8Hij was allang zichzelf niet meer hij kon het niet meer aan we hoopten, zittend rond zijn bed dat hij rustig heen zou gaan En na zijn laatste zucht was het of hij zichzelf hervond alsof hij op de drempel van een ander leven stond Ik ben even blijven kijken ben even blijven staan en voelde iets van een wonder door de stille kamer gaan
-9De natuur was je vriend, je gezin je levensdoel. Man van weinig woorden, maar groot van hart. Zo ben je voor ons geweest, zo zal je altijd voor ons blijven.
- 10 -
Zwijgzaam, stil en zonder vragen wilde hij zijn ziekte dragen hij vocht met al zijn levenskracht voor elke nieuwe dag en nacht zo is hij langzaam, moegestreden uit ons midden weggegleden en na een dappere maar ongelijke strijd uit zijn lijden nu bevrijd
- 11 Vader, Iedereen zal aan jou terugdenken als een optimistisch man. Je gezin en je familie stonden centraal in je leven. Voor hen heb je hard gewerkt, met hen heb je lief en leed gedeeld. Aan goede vrienden had je nooit gebrek. Bij jou was iedereen welkom. We kenden allemaal je liefde voor de natuur en je bezorgdheid om alles wat leeft. Hiervan zal je leven steeds een getuigenis zijn. Met dat beeld in gedachten blijf je voor altijd bij ons.
- 12 Vader, Hij is niet alleen maar de man van de moeder, hij is niet alleen maar de vader van ‘t kind: hij is voor dat kind ook een oudere broer, hij is ook een raadsman, hij is ook een vriend. Hoe vaak wordt een vader door kleinen en groten miskend, niet begrepen en zelfs gevreesd.
“verzen - vader” Geen hand is zo sterk en tot alles in staat. Niet één waar iemand nog trotser opgaat dan, vader. Wiens hand zo zacht kon zijn wanneer hij je streelde die stoere knuist, vaak gebruind en met eelt getooid. Je hebt, ik weet het zeker, een plaats in het hart van ieder kind zolang we leven, vader.
- 14 Nooit meer bij ons eten Nooit meer een kopje thee Nooit meer samen naar het bos Noot meer samen spelletjes doen Nooit meer samen de slappe lach Lieve opa Waar ben je nu? Ben je nu een sterretje of toch een engeltje Ik wil je nooit vergeten Dag lieve opa Ik mis je zo
- 15 Pappie vertel eens... toen ik werd geboren kon ik als jij praten jouw stem toen al horen Pappie vertel eens... toen ik ging lopen ging jij toen gelijk nieuwe schoentjes voor mij kopen En pappie vertel eens... was ik vroeger altijd jouw kleine lieve meid Pappie vertel eens... ik ben nu volwassen ik heb zo’n verdriet pappie ik heb je zo nodig maar nu ben je er niet
En pas als een traan op zijn graf wordt vergoten begrijpen wij wat hij voor ons is geweest.
- 13 -
- 16 -
Van Hove
begrafenissen
Hij was eenvoudig, goed en stil, zoals de straat waarin hij woonde. Hij was een mens van goede wil die uw gelijkenis vertoonde. Die enkel en alleen maar vroeg om aan anderen iets te geven van ‘t goede dat hij in zich droeg. Hij toonde hoe een mens moet leven.
- 17 In ons hart bewaren wij dankbaar de herinnering aan Eugeen om zijn eenvoud, zijn vriendschap, zijn vreugde bij elk bezoek, zijn bezorgdheid voor ieder van ons, zijn liefde voor de natuur, zijn zin voor humor, zelfs tot het einde toe, om zijn zachtmoedige berusting waarmee hij zijn ziek-zijn heeft gedragen, om wat hij was.
- 18 Je wilde liever bij ons blijven maar de dood was veel te sterk Je kon de pijn niet meer verdrijven ondanks al jouw werk Je hebt geploeterd en gestreden zoals geen mens ooit strijden wou Ben niet droef, maar wees tevreden je bent weer samen met je vrouw We hebben steeds van jou gehouden in jouw leven lag de kracht Waarop wij steeds ons leven bouwden lieve opa, rust maar zacht
- 19 -
Ik was er niet op voorbereid het ging allemaal zo vlug waarom gunde hij ons niet nog wat meer tijd kom alsjeblieft nog even terug Ik kan hem niets meer zeggen ik kan hem niets meer vragen de herinnering aan hem zal echter nimmer vervagen Geef me nog eenmaal voor de allerlaatste keer de kans afscheid te nemen van hem en verzacht daarmee dit onbegrijpelijk zeer
- 20 Je blijft met lege handen achter je zou zo graag nog willen zorgen de tijd van waken en wachten is voorbij en elke morgen brengt nu een lege dag vol pijn er rest alleen herinnering aan in-gelukkig zijn In de leegte staat zijn naam geschreven komt alle goeds naar boven drijven het allerdiepste van zijn leven zal altijd in ons midden blijven een dierbaar mens die in zijn eenvoud zo vol betekenis kon zijn gaf aan ons leven rijke inhoud
- 21 Een jaar zonder vader, een jaar zonder Man Een jaar pijn, een jaar herinneringen zo fijn Een jaar zonder opa, hij mist je zijn maatje Een jaar later, bijna weer opaatje Zonder jou moeten we door Jouw woorden: we gaan ervoor
- 22 -
“verzen - vader” ‘s Morgens reed hij weg... bruisend vol leven ‘s Avonds bleef hij weg... geruisloos de dood in gedreven Op het kruispunt op de weg op een kruispunt in het leven
- 23 Een man om op te bouwen Een man die je alles gunt Een man om te vertrouwen Een man bij wie je huilen kunt Een man die je steunt Al was het nog zo zwaar Zo’n man was Jan Hij stond altijd voor ons klaar
- 24 Lieve man en vader, Dank je voor al het mooie dat je ons hebt willen geven. Blijf onze steun. En leg stilaan op ons hart die rust van uw gelaat, de vrede van uw nieuwe leven.
- 25 Aan het begin van de avond hield hij op met z’n bestaan met z’n vrouw en kinderen om hem heen is hij heengegaan Wat we hadden willen zeggen is niet meer gezegd zachtjes heeft hij z’n vermoeide lichaam neergelegd Helaas was er geen tijd meer om te praten op die zondag heeft hij ons verlaten alles waarvoor hij in z’n leven vocht we hopen dat hij zal vinden wat hij zocht
- 26 -
Van Hove
begrafenissen
Deze woorden zijn alleen voor jou Voor een vechter Voor een optimist Voor een levensgenieter Voor een man die geen moment meer mist Deze woorden zijn alleen voor jou Al heb je maar een half woord nodig Uit respect Uit liefde Uit gevoel voor jou Is eigenlijk elk woord overbodig Deze woorden Deze zinnen Deze gevoelens Ze zijn alleen voor jou Want jij bent mijn voorbeeld Mijn trots, waar ik van hou Ik geloof niet in afscheid En al zal de dood ons scheiden Jij blijft in mij bestaan Dus leef maar rustig verder Wij zullen altijd samen verder gaan
- 27 Een enkel woord Een klein gebaar Houd je op de been Je voelt je een moment Niet meer zo alleen Je weet dat je verder moet Papa heeft er voor gestreden Maar het gevoel van zekerheid Het lijkt zo lang geleden
- 28 Een hand, een woord, een gebaar doet zo goed als je iemand die je lief hebt verliezen moet De lege plek, het doet zo’n pijn maar in gedachten zal hij altijd bij ons zijn
- 29 -
Dag vader... Laat het voor moeder en ons allemaal een troost wezen dat voor jou de donkere dagen voorbij zijn. Nu mag je rustig slapen... geen ziekte, zorgen of pijn meer... alleen vrede. We zullen je missen, vake. Tot weerzien.
- 30 Zijn stem zwijgt voor altijd zijn ogen voorgoed gesloten de oneerlijke strijd heeft hij voor ons besloten Ik weet, hij is niet meer maar begrijpen doe ik het niet waarom kwam hij niet weer toen hij ons hier achterliet Het gebeurde te snel hij ging te vroeg ik heb je nodig we hadden nog zoveel voor de boeg
“verzen - vader” Papa, Je was een goed man, eenvoudig, moedig en steeds met een glimlach. Je had een groot hart voor je kinderen en hield zielsveel van je kleinkinderen. Je stond steeds klaar om te helpen waar het kon, niets was je teveel en was steeds tevreden, berustend in je lot. Je bent plots heengegaan, we hadden je nog zoveel willen vertellen, nog zoveel voor je willen doen. Papa, bedankt voor alles. We zullen je missen Slaap zacht.
- 33 Hij had de schoonheid van de akkers lief ‘t land van vruchtbaarheid en ruimte tot ook zijn dromen kleiner werden een tuintje, een plaatsje, dieren en wat gerief maar nu een hemel zonder grenzen
- 34 - 31 Zo heeft elk pad zijn eigen einde en erg prettig is dat niet maar als je pad zo slecht wordt blijf je gewoon niet overeind Voor hem is het nu rusten voor ons is het verdriet maar al heeft hij ons verlaten hij laat ons nooit alleen wat wij in hem bezaten is altijd om ons heen
- 32 -
Laat niet verloren gaan wat hij onder ons bracht: zin voor wat goed is en mooi warmte voor elkander vreugde, iemand een plezier te kunnen doen. Mijn beminde echtgenote, kinderen en kleinkinderen, ik dank u voor alles wat gij voor mij gedaan hebt. Wees sterk In liefde blijven wij samen, vergeet mij niet. Beste gepensioneerden en vrienden, graag vertoefde ik in uw midden bij onze heerlijke kaartavonden. Vergeet mij niet.
- 35 -
Van Hove
begrafenissen
Vadertje, Zo vaak heb je ons gezegd: “Ik geef zoveel om jullie.” Wij geven ook veel om jou. Rust nu maar, het is genoeg geweest. In duizenden herinneringen blijf je voor altijd bij ons...
- 36 Ik heb vannacht een ster uitgezocht voor mijn opa die moest gaan Een ster voor iemand zó bijzonder dat hij eigenlijk alleen moest staan Nu kijk ik naar de sterren en huil ik naar de maan Dan straalt daar weer die éne ster dus is mijn opa eigenlijk nooit weggegaan
- 37 In onze herinnering leef je als een eenvoudig en diepgelovig man. Iedereen die je gekend heeft, kende je onvermoeibare werkkracht en je blijmoedige goedheid. Wij kennen je bezorgdheid voor je vrouw en je familie. Je was een man van weinig woorden; jij had geen woorden nodig; jij hebt ons de liefde voorgeleefd. Daarin willen we je dankbaar navolgen, want het wordt beter als we leven en geloven zoals jij.
- 38 -
Marc, je bent er altijd ‘s morgens bij het opstaan ‘s avonds bij het slapen gaan bij iedere gebeurtenis ‘t zij feest of rouw ik mis je in dit leven zonder jou
- 39 -
Geheel onverwacht ging je heen zonder afscheid te kunnen nemen van je kinderen en kleinkinderen, geen handdruk, geen laatste zoen zelfs de bloemen ontbrak de tijd hun kelken te sluiten en te verwelken. Wij kunnen slechts hete tranen plengen om ons verdriet te verzachten onze rood-doorlopen ogen achter onze handen verbergen en in gedachten je beeltenis vasthouden en bewaren in droeve eenzaamheid.
- 40 Eerlijkheid, goedheid, fijnheid, zachtheid, werkzaamheid, bezorgdheid, gulheid, waren zijn levensdeugden.
“verzen - vader” liefste moe liefste kinderen vrienden de tijd dringt en ik moet weg andere dingen zijn gekomen en leerden mij afscheid te nemen ik mag je groeten en vertrouw alles opnieuw aan je zorgen toe de sleutels van het huis waarin we samen woonden het is aan jou om morgen bij de dageraad de luiken open te zetten een nieuw licht in te laten en morgen dan zullen de herinneringen leven mooier dan de dagen zelf toen we nog samen waren en ik zal danken wat mij gegeven werd door jou
Man, vader, grootvader zijn, waren zijn levensvreugden.
- 41 Lieve echtgenoot en vader, We wisten dat je weg moest gaan. We hadden nog zoveel met elkaar te beleven en te zeggen. Je was een huis- en grondgebonden man, vergroeid met de natuur. Je hield van runderen en vertoefde graag in het weiland. Het liefst van al was je thuis bij ons. Je was zo bezorgd om de toekomst van je kinderen en kleinkinderen. Al was het kort, vergeten doen we je nooit.
- 43 Vader Op de kast staat je portret Altijd met een fris boeket ‘k Zie je niet En dat doet me veel verdriet. Maar ik weet dat je er bent En al onze zorgen kent Nu ik eenzaam verder moet Ach, ik voel je hand zo goed. Vroeger vader was je sterk In je liefde en in je werk Nu je je nieuwe thuis gevonden hebt Kan, en doe je zoveel meer.
‘t Is stil geworden in huis nu jij er niet meer bent doch... je hart bleef bij ons - alles spreekt over jou.
- 42 -
- 44 -
Van Hove
begrafenissen
Vader ‘k Bewaar aan u de herinnering niet van een grote held, maar van een man die dag aan dag naast mij stond; ongeteld liet al de zorgen, al het zwoegen, soms bitt’re ontgoocheling, die met een grote eenvoudigheid de weg der trouwe ging. Uw hart was mild gelijk het brood dat gij op tafel bracht, uw hand rechtvaardig en uw woord klonk altijd onverdacht van dubbelzinnigheid; ‘t was echt en wijs. ‘k Heb slechts verstaan te laat, helaas, al het goede dat gij mij hebt aangedaan.
Emiel Vanden Hooie
- 45 Vele mooie jaren waren wij samen, één in lief en leed. Je was steeds toegewijd en bezorgd om het wel en wee van mij en onze kinderen. Droevig is het lot dat ons werd voorbehouden. Ik zal je missen. Vader, Wij hebben van je gehouden en je steeds gerespecteerd als een goed, oprecht en levenslustig mens. Wij zullen aan je denken zoals je dat zelf zou wensen: met een glimlach.
- 46 -
Lieve vader, lieve vava, zonder woord van afscheid zijt gij van ons weggegaan: het doet pijn in ons hart. Wij kunnen nog alleen zeggen: dank u, voor alles, voor uw bezorgdheid en uw blijde lach. Zo een vader zullen wij nooit vergeten. Nogmaals dank en tot wederzien.
“verzen - vader” Er zijn geen woorden voor een zieke van wie je weet, hij redt het niet Je streelt zijn wang, je ziet zijn ogen je bent bevangen door verdriet Toch ben je dankbaar voor z’n einde dat na zoveel moedig strijden kwam Omdat het niet alleen zijn leven maar ook zijn lijden overnam
- 50 Laatste samenzijn...
- 47 Vader wij willen niet treuren omdat wij je verloren hebben maar ons verheugen omdat we je gehad hebben. We laten niet verloren gaan wat ge ons voorgeleefd hebt: “Recht door het leven gaan. Zin voor wat goed is. Eerlijk blijven.”
- 48 Vader was jarenlang ziek. Hij heeft het geduldig, zonder klagen, soms zelfs met humor gedragen. Moeder heeft hem al die tijd trouw verzorgd en bijgestaan. Hij kon haar niet missen. Zij wist dat en heeft haar leven aangepast aan het zijne. Midden tussen ons, zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, was vader gelukkig. Hij behoorde tot die harde, sterke generatie van mensen die pijn verbijten en niemand tot last willen zijn. Vader, wij zijn fier op jou.
- 49 -
Op een warme zonnige lentedag, kwam er plots droefheid en kilheid om ons heen. De natuur was vol leven, de vogels floten. Het was als een afscheidslied voor u. Fons, het leven dat wij samen hebben gehad, was een zinvol leven. We hadden vier kinderen en negen kleinkinderen. Ze zullen nog dikwijls naar de lege zetel kijken. Weinigen weten wat een reusachtig mens ge waart. Ge waart de helpende hand voor velen. Uw hart was vol liefde voor uw gezin. Fons, bedankt voor het verleden, de toekomst is voor mij alleen. Va, we zijn nu voor de laatste keer samen. Dit wordt het afscheid voor het leven. Gij waart dikwijls onze speelkameraad toen we jong waren. Gij liet ons paardje rijden op uw knie. Toen we ouder werden, stond je ons bij met goede raad. Va, bedankt voor het verleden, de toekomst is nu zonder jou. Vava, we zijn nog klein, maar ons verdriet is ook zeer groot. We zagen u graag en weten dat gij ons ook graag zag. Nu zullen we je heel erg missen. Dag vava, tot later...
- 51 -
Van Hove
begrafenissen
Bewonderenswaardig was zijn levenskracht. Sterk was hij in de strijd tegen zijn ziekte. Groots was de liefde voor zijn familie en vrienden. Nu is hij van ons heengegaan.
- 52 Op een dag, zacht ontslapen, is hij van ons heengegaan. Hij was toch zo een lieve man, klaarstaand met een blij woord voor iedereen. Hij had de liefde gekregen van een uitzonderlijke vrouw en heeft zijn kinderen zo veel gegeven. Ondanks wij hem elke dag zullen missen, zijn wij verheugd dat zij voor altijd weer samen zijn.
- 53 Afscheid nemen doe je nooit als je van iemand houdt. Dus nemen wij hier niet echt afscheid van jou. Al jaren worstelde je onbewust met je ziekte die je niet wou erkennen. Ze maakte je opstandig en soms machteloos. Maar je liefde voor ons kon dit niet raken; Liefde leeft vanbinnen en zij die van je houden voelen hun door jou bemind. De herinneringen aan jou maken ons echt gelukkig. Je fratsen maken ons nog steeds aan ’t lachen. Maar ook jouw inzicht in de dingen nemen wij ter harte. Vake, je glimlach leeft voor eeuwig in ons hart. Dank je wel voor wie je was, en wie je voor ons steeds zult zijn.
- 54 -
Hij leefde niet nutteloos niet voor zichzelf maar stil en sterk niet rusteloos nooit klagend maar goed voor iedereen in vriendelijkheid niet altijd in de zon toch opgewekt en blij Hem dankend voor alles wat hij was blijft zijn herinnering diep in ons hart.
- 55 -
“verzen - vader”
Van Hove
begrafenissen
Verzen Moeder
Van Hove
begrafenissen
Je moeder blijft je moeder zo eigen en vertrouwd je wilt haar niet graag missen omdat je van haar houdt Maar eens dan komt de dag dat je haar moet laten gaan je verstand zegt dat het goed is maar in je ogen blinkt een traan
-1Het leven tussen hoop en vrees dat maakt je bang Je wilt immers nog wel heel lang Je hebt je strijd met moed gestreden Helaas toch het verlies geleden Wij vergeten jou nooit meer Onze moeder, vrouw en nog veel meer
-2Het is een wonderbaar iets, een moeder Anderen mogen je liefhebben Je moeder alleen begrijpt je Ze werkt voor je Vergeeft je alles En heeft je onvoorwaardelijk lief Het enige kwaad dat ze je ooit doet Is te sterven en je te verlaten
- 3De kaars leek bijna eindeloos maar is nu stil gedoofd Een leven lang zorgzaam geweest gegeven en geloofd Een hand die zwaaide als we gingen en nog vele mooie dingen zijn herinneringen aan ons mam die voor altijd van ons afscheid nam
-4-
“verzen - moeder”
Zij, de sterke schakel in ons leven heeft ons toch zoveel gegeven Zij ging met goede moed haar ziekteproces tegemoet Helaas bleek niet ieder medicijn goed genoeg voor haar te zijn
-5Nooit was iets teveel je bezat zoveel liefde en wij kregen allemaal ons deel Er valt nu een groot gat op de plaats waar eens onze dierbare moeder en oma zat Je blijft altijd in onzen harten voortbestaan ook al is het heel erg moeilijk zonder jou verder te gaan
-6We vinden geen woorden om te zeggen hoe wij haar zullen missen, allemaal Het diepste gevoel is moeilijk uit te leggen het hart spreekt een niet te spreken taal Dit sterven is zo moeilijk te verwerken haar leven was ons zoveel waard Het liefste wat wij hadden blijft in ons hart bewaard
-7Moeder Omdat jij de ader was waaruit wij groeiden Omdat jij de bodem was waaruit wij bloeiden Omdat jij wist wat ons kon deren Zullen wij je altijd eren.
-8-
Ik wou nog van alles aan je vragen ik wou nog van alles van je weten mama, waar ben je nou? De één zegt: “jongen alles went” de ander zegt dat je in de hemel bent ik weet het niet, maar in ieder geval weet ik dat ik je nooit vergeten zal Mama, waar ben je nou? Mama, ik hou van jou!
-9Wat er verder ook nog gebeurt in mijn leven Jij bent er niet meer bij Maar je bent en blijft mijn moeder Dus leef je voort in mij Haar handen hebben voor ons gewerkt Haar hart heeft voor ons geklopt Haar ogen hebben ons tot het laatst gezocht Zij heeft haar taak volbracht Zij rustte in vrede
- 10 Mooi is de zee, trots is de wind, teder en lief het kleine kind. Maar mooier nog is ‘t moederhart gelouterd door verdriet en smart. Want een moeder kan lijden met ‘n lach op het gelaat en anderen verblijden wiens leed ze verstaat. Moeder, als kind kwam ik tot u met een lach en een traan. Moge uw sterke geest ook nu bij mij blijven voortaan.
- 11 -
Van Hove
begrafenissen
Moeders zijn eeuwig zij verlaten ons maar sterven niet. Een moeder is vele moeders één voor ieder kind. Alleen ons hart begrijpt het niet dit heengaan; de pijn is zwaar en diep en toch... Zij is er, een moeder in en door haar kinderen sprankelend en vol leven in alle goede dingen die een moeder ooit kon geven. Zij is er, maar pijn maakt ons sprakeloos en enkel tijd maakt alle pijn weer zacht... De herinnering wordt dan zegen en dankbaarheid voor zoveel goede dagen want... moeders zijn eeuwig zij sterven niet.
- 12 Lieve echtgenote en moeder, We wisten dat je weg moest gaan. We hadden nog zoveel met elkaar te beleven en te zeggen. Je was een huis- en grondgebonden vrouw, vergroeid met de natuur. Je hield van runderen en vertoefde graag in het weiland. Het liefst van al was je thuis bij ons. Je was zo bezorgd om de toekomst van je kinderen en kleinkinderen. Al was het kort, vergeten doen we je nooit.
‘t Is stil geworden in huis nu jij er niet meer bent doch... je hart bleef bij ons - alles spreekt over jou.
- 13 -
“verzen - moeder”
Het doet pijn om zo’n moeder te verliezen, maar we hadden nu eenmaal ook niet te kiezen. Je ontving ons steeds met open armen, en je genoot ervan om ons te omarmen. Je was steeds zo levenslustig en vitaal. Je blijft een voorbeeld voor ons allemaal. Niet alleen met je kinderen en onze va had je een prima relatie, maar ook bij al die je kenden, viel je in de gratie. Tot je laatste levenszucht ben je rustig in het leven blijven geloven, we zijn er zeker van dat je gelukkig bent hierboven. Moe, het is raar je niet meer te zullen zien, maar we hopen stellig op een later weerzien. Onze levende herinnering aan je bruisend optimisme zal ons allen sterken, en het ons mogelijk maken je heengaan een beetje te verwerken. Wees gerust, we zullen onze va zoveel mogelijk bijstaan, want samen kunnen we het leven wel aan. Lieve moe, je gaf ons ontelbare fijne herinneringen. We zullen ze iedere dag terug beleven met jou ... zonder jou ...
- 14 -
Verlangend naar een dageraad. Een morgen zonder pijn, van lieflijk ochtendgloren, waren wensen zonder woorden. Het roert in ons, dat zeurend zeer. De taal die bloemen spreken, hebben we samen vaak beluisterd. Vluchtig geur genoten, ‘t verwekte immer weer, een levenskoloriet. Als wij de zomervelden weerzien, omzoomd met hoge grassen, verzadigd frêle kleuren, dan, zal ons hart gaan zingen. Zachte strofes met verhalen. Refreinen horen, die je zo beminde. De ochtend van je vrouw en moeder zijn. De dauw ervan, bewaren wij, heel diep vanbinnen.
- 15 Ze kende vreugde Ze kende verdriet Ze kende liefde Ze kende ziekte Ze kende vrede Ze kende pijn In alles was ze dapper en oprecht Zoals ze heeft geleefd, is ze ingeslapen
- 16 -
Van Hove
begrafenissen
Liefste moe, Waarom, ... heb je ons verlaten? Deze week was je nog aan ‘t lachen en aan ‘t vertellen. We snappen niet waarom het allemaal zo vlug is gegaan. We hielden van je. Moe, we zullen je missen. Voor ons was je een stralende zon, een zon die altijd klaarstond om ons liefde en geluk te geven. Met jou hebben we prachtige jaren beleefd. Moe, je beeld zal steeds een mooie herinnering voor ons blijven. Wij allen zullen je missen.
“verzen - moeder”
Als je een moeder hebt ben je gelukkig ook al is ze soms boos en nukkig. Vaak hoor ik iemand roepen, zelfs ik: “Wat heb ik een oervervelende moeder!” Maar als je de jouwe hebt verloren ga je je aan die woorden storen, want jij kunt alleen nog maar dromen over dingen die nog konden komen. Dus voor ieder die nog een moeder heeft laat haar merken dat je om haar geeft.
Ik heb gedroomd, o moeder, dat gij op sterven laagt, en voor het al te sluiten, mij lang in d’oogen zaagt. Gij spraakt van eerlijk blijven, van recht door ‘t leven gaan; heb toen nog eens geglimlacht, en alles was gedaan. ‘k Wou om vergeving smeken, waarvoor, ik wist het niet, en bij u nederknielen; mijn knieën bogen niet. Toen wist ik dat ‘k u nimmer nog iets vergelden kon. Uw stem deed mij ontwaken in ‘t klare licht der zon. Daar blonken grote tranen van heil en droefenis, en ‘k voelde diep in ‘t harte wat een moeder is.
- 17 -
- 20 -
Van iemand afscheid nemen die je graag ziet, doet immens veel verdriet. We voelen nu reeds het gemis, maar diep in ons hart weten we dat dit het beste voor je is.
Waarom zij... die zoveel te geven had Waarom zij... die nooit door het leven werd afgemat Waarom zij... die nog zoveel beloofde Waarom zij... die te veel levenskracht bezat en er zelf in geloofde Wat kan een mens zich toch vergissen Lieve schat... we zullen je blijven missen
Mijn allerliefste vrouw, onze mama mijn jongste kind door ons allen zeer bemind Jouw gezin, je dierbaarste bezit, vredig bijeen dit hield je op de been Jouw gastvrijheid en unieke warmte, bij iedereen bekend daarmee heb je vele harten verwend Jouw hobby tot kunst verheven waardoor je alle moeilijkheden de baas bent gebleven Rust zacht in de nieuwe wereld die jij gaat betreden wij zullen je nooit vergeten!
- 21 -
- 24 -
Moemoe, niemand zal je ooit kunnen vergeten want je hebt in heel je leven alleen liefde gegeven. Weet dat waar je nu ook naartoe gaat er altijd iemand is die naast je staat.
- 18 Een lieve moeder, zorgzaam en ook sterk Stond altijd klaar, verzette bergen werk Wat blijft is de herinnering Vol warmte, dankbaarheid, waardering
- 19 -
De zon ging voor haar onder je hart schreeuwt om een wonder pijn... waarom zij verdriet... waarom wij geen antwoord geen raad na dit verdwijnen de tijd moet helen wil de zon weer gaan schijnen
- 22 -
Willem Elsschot
- 23 -
Van Hove
begrafenissen
Geen kaarten en geen briefjes meer Geen humor en geen vreugdetraan Wat ons rest is verslagenheid Onze oma is heengegaan Geen telefoontjes en geen bezoekjes meer Geen warmte en geen opbeurend woord De twinkeling in haar ogen is voorbij Onze oma was enig in haar soort Geen kracht en geen enthousiasme meer Geen hartelijkheid en geen spontaan appèl Die herinneringen bewaren wij in ons hart Lieve oma, dank je wel!
- 25 Al heeft zij ons verlaten Zij laat ons nooit alleen Wat wij in haar bezaten Is altijd om ons heen Als zonlicht om de bloemen Een ieder goed gezind Teveel om op te noemen Door iedereen bemind
- 26 Dag lieve mama Vergeten zal ik je nooit Je bent veel te lief om zomaar te vergeten En dat ik je missen zal, zal je wel weten Misschien dat ik je ooit weer zal ontmoeten Jij gaat nu op reis en ik zal je groeten Het doet mij verdriet dat jij nu moet gaan Ik wens dat je opnieuw zult bestaan In dromenland waar wij ooit weer samen komen En waar mensen nooit meer dood hoeven gaan
- 27 -
“verzen - moeder”
Mijn moeder gaf me beelden om te dromen Zij spon geluiden om me heen Zij goot verhalen in mijn oren Zij was de zon die altijd scheen Mijn moeder wilde bij me blijven Zij zong een lied voor mij alleen Soms denk ik dat ik haar kan horen En dat zij niet voorgoed verdween
Beetje bij beetje moesten we je verlaten We konden uiteindelijk niet meer met je praten Die blik, die stilte, dat deed vaak zeer De mama van vroeger was je niet meer We zagen heel goed je stille verdriet Maar helpen konden we je niet
- 31 -
- 28 Mama, Geruisloos loop je met me mee mijn schaduw deelt zich steeds in twee je hand stuurt teder mijn gebaar zo omarmen wij elkaar Je glimlach prikkelt als ik praat je ogen kleuren mijn gelaat ik word je steeds opnieuw gewaar zo verwarmen wij elkaar Zo heerlijk in elkaar verward zo machtig slaat ons dubbel hart je staat ook nu weer naast me klaar zo bewaren wij elkaar
- 29 -
Lieve moeder De warmte in je ogen Het geluk van je lieve lach De wijsheid van je rimpels Tekenen van dag tot dag Alles wat je ons hebt gegeven Zorg, liefde, wijsheid en kracht Dragen we ons verdere leven mee, dag en nacht
- 30 -
De zon nam haar die avond mee achter de einder, waar het altijd licht is Wij bleven samen achter met een sterrenhemel vol herinneringen
- 32 Zij vliegt als een engel door mijn dromen. Ik zie haar in gedachten voor mijn ogen. Ze heeft een grote kamer in mijn hart. Wat een wonder van een vouw. Ze tovert met de tijd alsof het niets is: Ik wilde nooit in wonderen geloven. Maar zij maakte van helder water, rode wijn Er gebeuren vreemde dingen. Want al is ze niet bij mij. Toch komt ze dichterbij. Ik zie de hemel en het paradijs. Wat een wonder van een vrouw.
(naar Stef Bos)
- 33 -
Van Hove Het zal nooit meer hetzelfde zijn moeders glimlach, haar vlotte babbel haar onvermoeibare werklust Het zal nooit meer hetzelfde zijn moeders huis, haar tuin, haar hele bestaan Het zal nooit meer hetzelfde zijn moeders handen als in gebed gevouwen haar ogen gesloten moeder... voor altijd stil Zelfs wij zullen zonder haar nooit meer dezelfde zijn.
- 34 Moederke Er is van u hiernederwaart, geschilderd of geschreven, mij, moederke, geen beeltenis, geen beeld van u gebleven. Geen tekening, geen lichtdrukmaal, geen beitelwerk van stene, tenzij dat beeld in mij, dat gij gelaten hebt, allene. O moge ik, u onweerdig, nooit die beeltenis bederven, maar eenzaam laat ze leven in mij, eenzaam in mij sterven.
begrafenissen
Na een korte en ongeneeslijke ziekte is zij, nog veel te jong, van ons heengegaan. Mama is van ons heengegaan en toch is het alsof ze er nog is. Spijts alle doorns in je leven, ben je tot het einde toe een moeder met een gouden hart gebleven, steeds bezorgd voor ons allemaal, nooit dacht ze aan zichzelf. Voor haar man en kinderen was zij een sterke steun, een nooit geziene mama, vol liefde en goedheid. Het afscheid is moeilijk te aanvaarden, lieve broers en zussen, de pijn kerft diep, de kwaal was ongemeen hardnekkig. Wij zullen allen je dan ook blijven gedenken als de grootste liefde die we ooit gekend hebben. Slaap zacht, mama.
- 36 Er zijn geen woorden voor iemand van wie je weet zij redt het niet je streelt haar wang, je ziet haar ogen je bent bevangen door verdriet flink was je, je hele leven sterk ben je tot het einde gebleven vergeten, doen we je niet lieve mam, rust zacht we weten dat er iemand op je wacht
- 37 Ik heb mijn oma niet verloren daarvoor gaf ze mij te veel wat zij me zei dat blijf ik horen van wat ik ben, is zij mijn deel Ik kom haar overal tegen in wat ik doe, in wat ik laat zij was en blijft voor mij een zegen waarvan het spoor steeds verder gaat
Guido Gezelle
- 35 -
“verzen - moeder�
- 38 -
We zijn bedroefd, maar treuren niet Geestelijk ben je tot het einde bij ons gebleven Een voorbeeld heb je ons meegegeven Warme en dankbare herinneringen blijven bestaan Mama, je hebt het goed gedaan
- 39 Liefste mam, je blijft leven je blijft in mijn gedachten zweven ik denk nog steeds aan jou de persoon van wie ik zielsveel hou Ik weet het wel, je bent dood en daarom is mijn verdriet ook zeer groot maar ik zie je schoonheid in een bloem en je lach weerklinkt in de bijen hun gezoem Ik hoop dat je gelukkig bent hierboven verlost van die onmenselijke pijn maar ook weggerukt uit ons zalig samenzijn Ik zal je alvast iets beloven nooit zal ik jouw licht in mijn hart doven en ik zal maken dat je trots op je zoon kan zijn
- 40 Niemand zal ooit weten hoe graag we haar gezien hebben Niemand zal ooit beseffen hoeveel pijn we hebben Niemand zal ooit ondervinden hoeveel we haar zullen missen Niemand zal ooit begrijpen welke rol ze speelde in ons leven Maar iedereen zal weten dat ze nooit echt dood is Altijd zullen we haar meedragen in ons hart Nooit zullen we er ook maar aan denken om haar te vergeten!
- 41 -
Van Hove
begrafenissen
Moeke Vaak denken wij terug zoals het vroeger was, het eten stond op tafel en jij deed onze was. Zorgen hoefden we ons nooit te maken, jij regelde al onze zaken. Pas nu waarderen we alles wat jij voor ons hebt gedaan, het gevoel van geborgenheid, een zorgeloos bestaan. Bedankt voor alles wat jij ons hebt gegeven, juist dat heeft ons sterk gemaakt in ons eigen leven.
- 42 Afscheid Nog éénmaal willen wij je omarmen je koele handen warmen. Maar het leven gaat langzaam weg. Jouw hand die zich moeizaam op de onze legt. En dan, moeder, zijn we zo alleen nooit is iets nog zoals voorheen. Wie kan ons nog zoveel liefde geven, jij was zo’n rijkdom in ons leven. En nu moeten we je laten gaan, raken we je nog even aan... Toch zal je altijd met ons praten, jouw hart, jouw geest ons nooit verlaten. Ach moeder, we hebben je zo onnoemelijk lief.
- 43 -
“verzen - moeder”
Twee liefderijke handen vergeten wij niet. Twee handen, waar ieder slechts goedheid in ziet. Zij hebben gebeden, zij hebben gewerkt, zij hebben zo innig ons leven versterkt. Dat zijn de handen van Moeder… Twee liefderijke ogen staan ons voor de geest. Zij zijn steeds zo stralend van liefde geweest. Zij hebben geglimlacht, zij hebben geschreid, zij hebben zo innig ons leven verblijd. Dat zijn de ogen van Moeder… Een liefderijk hart beheerst ons bestaan. Het heeft zoveel daden van liefde gedaan. Het droeg ons zo dicht aan Zijn warmte nabij. Het schonk ons eens het leven aan u en aan mij. Dat is het hart onzer Moeder…
- 44 Moeder, Haar ogen waren blauw, haar haren grijs, ze zei dat ze maar weinig dingen wist maar wat ze zei, was zo gerijpt … zo wijs wel duizendmaal heb ik gedacht : dat is ‘t ! De hoog’re dingen speelden bij haar mee zij zag het leven in een ander licht zo stond ze ook te kijken naar haar tuin ’n glimlach op haar nobele gezicht. Zo kunnen bomen in het landschap staan in volle rust en helemaal compleet zo is ze ook die avond doodgegaan en nooit vergeet ik wat zij voor ons deed Toon Hermans
- 45 -
Moeder, Uw hart was van goud, uw ziel was zo sterk en al wat je deed was zo echt en zo waar ! Je kende humor en lach, je kende ook pijn en verdriet, je was een moeder met een open luisterende geest en een groot gevend hart. Je leed heb je heldhaftig gedragen en je kon nog luisteren naar anderen. Moeder, je was een parel uit Gods hand.
- 46 Mama is het woord waar het leven mee begint. Mama is het woord dat hoort bij ieder kind. Een woord om zacht te zeggen niet om luid te schreeuwen. Het hoeft niet uit te leggen en gaat door alle eeuwen. Mama is het woord waar de mensheid mee begint Mama is een ander woord voor liefde.
- 47 -
Van Hove
begrafenissen
Verzen Geloof
Van Hove
begrafenissen
Je lag daar stil, kon niets meer zeggen je gedachten, verlangen, of iets uitleggen Woorden, voor je ze uit kon spreken vervaagd en toch heb je nooit geklaagd Altijd geduldig, soms een traan van ontroering of een herinnering ergens aan God zei vandaag: “kom nu bij mij” en praat weer, zing en wees blij Je vreesde niet je levenslot je hebt zelf gezegd: “ik vertrouw op God”
-1-
Ik ga op reis, de zaken zijn geregeld De deur valt zachtjes in het slot Ik ben niet te bereiken, niet met gsm of internet Of misschien toch... met je gebed
-3Heer, sla uw armen om mij heen ik ben verdrietig, mateloos alleen want wie ik liefhad, ging van mij heen de liefde heeft niet het hoogste maar wel het laatste woord
Tot ziens Al weet ik dat je veilig bent geborgen bij de Heer de lege plaats blijft onvervuld ik zie je hier nooit meer Al weet ik dat je veilig bent verlost van alle pijn ik kan mijn vragen niet meer kwijt kan nooit meer bij je zijn Al weet ik dat je veilig bent ik zoek en vind je niet ik vraag het aan een lege lucht of je mij hoort en ziet Al weet ik dat je veilig bent mijn hart wil er niet aan dat je, die ik niet missen kan voorgoed bent heengegaan Al weet ik dat je veilig bent ik zie je hier nooit meer maar als het donkert, zeg ik zacht tot ziens, bij God de Heer!
-2-
-4De mensen van voorbij zij worden niet vergeten De mensen van voorbij zijn in een ander weten Bij God mogen zij wonen daar waar geen pijn kan komen De mensen van voorbij zijn in het licht, zijn vrij
-5Soms hoor ik praten... dan is het stil Soms dan denk ik, is dit Gods wil? Soms zie ik een traan die veel zegt een traan voor het leven waar jij zo voor vecht Soms zie ik een glimlach van vrede Soms dan denk ik: God hoor mijn gebeden!
-6-
“verzen - geloof” Boven akkers, stad en land mag je God nu loven kleine vogels in Gods hand vlieg omhoog, naar boven vlieg omhoog en vlieg voorgoed vlieg de vrijheid tegemoet!
-7God keek rond in zijn tuin en zag een lege plaats Toen keek Hij neer op onze aarde en zag jouw moe gelaat Hij deed Zijn armen om je heen en nam je mee om uit te rusten Gods tuin moet wel prachtig zijn Hij neemt alleen de besten
-8Ik vind geen woorden om het je te zeggen hoe wij hem zullen missen, allemaal Het diepste gevoel is moeilijk uit te leggen het hart spreekt een niet uit te spreken taal Dit sterven is zo moeilijk te verwerken zijn leven was ons allen zoveel waard Hij was één van die stille, geestelijk sterken die iedereen, alleen zichzelf niet spaart Ik vind geen woorden om je troost te brengen want hier zwijgt mijn verstand, mijn mond staat stil Wie kan zijn leven met één dag verlengen? het is precies zo lang als God het wil Ik weet het niet, ik kan de zin niet vinden van wat God met dit sterven heeft bedoeld
-9-
Van Hove
begrafenissen
Als de rozen er niet meer zullen zijn ben jij nog altijd leven ... een hart een glimlach woorden en twee handen die voortdurend geven ... Nu de klank van je naam is uitgezegd ga jij veel echter wezen ... en onze tranen schaduw pijn in jouw geluk bij God genezen.
- 10 Je bent niet dood, de Heer heeft je geroepen bij hem wonen in Zijn glanzend huis je hoeft geen rust en vrede meer te zoeken je hebt ze nu, want je bent veilig thuis Nel Benschop
- 11 Aan het einde van een leven van werk en zorgen zich in alle tijd bij God wetende geborgen Viel het licht weg en werd zorgen wachten onrustig, bezorgd, met afnemende krachten Tot het eind heeft hij steeds aan ons gedacht zo heeft hij zijn leven in liefde en zorg volbracht
“verzen - geloof�
Je gelaat is rustig. Het is alsof je slaapt.
Va is van ons heengegaan, zijn taak was vervuld.
Midden je levendige aandacht voor vrouw, moeder en kinderen ben je weggestapt naar God.
Hij blijft echter in ons hart verderleven.
We gaan je levenskracht missen. Hoe dikwijls heb jij ons ondersteund door je optimisme en je werklust.
Hij was zeer bezorgd voor ons allen en leefde dagelijks mee met moe, kinderen, familie en vrienden.
Rechtvaardig en dienstbaar: zo kennen wij jou. Zo sta je nu voor God.
Zijn thuis was zijn alles en hij was nog zo graag bij ons gebleven.
- 13 Van uit het hart heeft hij geleefd, onvermoeibaar en sterk in zijn werk. Met humor of met diepe ernst heeft hij het beste van zichzelf gegeven, zonder maat, aan die hem waren toevertrouwd. Vertrouwvol in het geloof en groot in het lijden heeft hij alles uit handen kunnen geven en ons aan elkaar en aan Gods liefde toevertrouwd. Moge rust en vrede nu zijn deel zijn voor altijd.
- 14 Dank U, Heer voor een liefhebbende echtgenoot, een goede vader, een zorgende grootvader, een fijn familielid, een goede gebuur en vriend.
- 12 - 15 -
Nu mag hij rusten bij de Heer, wachtend tot we weer allen samen zijn.
- 16 Hij die ik liefheb Hij is ziek Is stervensziek En ik, die hem steun En waarop hij leunt Ik ben levensziek Wat heeft het leven nog voor zin Wanneer de man die ik bemin Het leven laat En mij in leegte achterlaat En als hij huilt, in grootste nood Dan weet ik, met hem ga ik dood Ik leef dan niet meer Bestaan doe ik wel Zodat ik de kleintjes van opa vertel Mijn man die ik liefheb Hij is er straks niet meer Mijn God in de hemel, alles doet zeer!
- 17 Hij zal niet vergeten worden want God schreef zijn naam in de palm van Zijn hand en in het hart van allen die van hem hielden.
- 18 -
Van Hove
“verzen - geloof”
begrafenissen
Ik vind geen woorden om het je te zeggen hoe wij hem zullen missen, allemaal Het diepste gevoel is moeilijk uit te leggen het hart spreekt een niet uit te spreken taal Dit sterven is zo moeilijk te verwerken zijn leven was ons allen zoveel waard Hij was één van die stille, geestelijk sterken die iedereen, alleen zichzelf niet spaart Ik vind geen woorden om je troost te brengen want hier zwijgt mijn verstand, mijn mond staat stil Wie kan zijn leven met één dag verlengen? het is precies zo lang als God het wil Ik weet het niet, ik kan de zin niet vinden van wat God met dit sterven heeft bedoeld
- 19 Pa, hoe graag hadden we jou nog bij ons. Je kon zo goed zijn voor ons. We konden van jou nog zoveel leren en we zouden je blijven omringen met onze dankbare zorgen. In pijn en verdriet staan wij nu rond jou.
Na enkele weken ziekte is vader zacht van ons heengegaan. Zijn leven was een leven van hard werken. Met een totale inzet heeft hij zijn gezin alle kansen tot welslagen geboden. Vader, wij danken je voor dat grote geluk. Uw trouwe echtgenote en kinderen bewaren de mooiste herinnering aan je. Dank, lieve echtgenote, voor al hetgeen je voor mij deed, vooral voor de toegewijde verzorging tijdens de laatste jaren. Dank, lieve kinderen voor je liefde en trouw. Draag dit nu over op moeder, het is mijn innigste wens. Dank, lieve kleinkinderen voor je lach en tederheid. Jullie waren als een stralende zon in mijn leven. Lieve echtgenote, kinderen en kleinkinderen, blijf mij gedenken, niet in rouw en in tranen, maar in gebed en liefde voor elkaar. Ik ben nu gelukkig bij de Heer en vanuit de hemel zal ik nu voortaan voor jullie zorgen. Wees goed voor elkaar. Moge Gods nabijheid ons nog dichter bij elkaar brengen. Tot weerziens bij de Heer.
- 21 Wij danken je, vader, voor al het werk dat je deed voor ons, op de boerderij.
Onze diepe verbondenheid en ons geloof in God helpen ons dit afscheid te overbruggen. Want wij weten en geloven dat God je veilig binnenleidt in zijn eeuwige Liefde en ons bij de hand houdt.
Wij danken je omdat ge zo trouw van ons moeder hield. Ge kon ze niet missen. Nu moeten we jou missen. We zullen voor moeder zorgen in uw plaats. Wij bidden voor jou en vertrouwen er op dat ge leeft bij God.
Dank je, Pa, voor wat je was en blijft nu en in eeuwigheid.
Dank je, vader.
- 20 -
- 22 -
Hard heeft hij gewerkt, zijn leven lang ons steeds beschermd, zijn leven lang, waardig en eerlijk, gedienstig en wijs. Dit was vader. God geef hem het paradijs. Onmisbaar is hij verdwenen, maar de lijn van zijn leven blijft gegrift in ons gemoed. Heer dank voor de liefde, de zorg en ‘t geluk, dat hij ons heeft gegeven.
- 23 Achter die prachtige regenboog Ligt het Beloofde Land Opa is daar nu heengegaan God nam hem bij de hand En al doet ons dat zo’n pijn We weten, daar is ‘t goed Opa gaat een nieuwe toekomst tegemoet
- 24 Vader, voor elk moment waarop je ons blij gemaakt hebt, voor elk verdriet waarvan je ons vrij gemaakt hebt, voor al je goedheid, zeggen wij je dank... Heer, Te midden van onze droefheid willen wij U danken om zijn leven, dat eerlijk en eenvoudig was. Bij zo een vader hadden wij er geen moeite mee te geloven dat God Vader is.
- 25 -
Van Hove
begrafenissen
Wat was zij sterk en arbeidzaam wat heeft zij voor ons klaar gestaan Haar zorg en liefde zullen we nooit vergeten van haar verdriet alleen het topje weten Sterk en moedig droeg zij haar lot tot ‘t afscheid van ons, ‘t welkom bij God
- 26 Liefste Ma, De zon scheen fel en blij, God zag jou en was gelukkig. Hij schonk jou zijn grootste rijkdom, een hart van goud, wilskracht als diamant, lippen als robijnen, nooit een woord van laster, jaloersheid of venijn, nooit verlegen om een grapje. Jij was prachtig! Jouw taak, soms zwaar, volbracht tot je laatste kracht. God was tevreden en zette zijn mooiste hemelbed klaar. Het sneeuwt en de wind is koud, maar ons hart verwarmt zich bij één kleine gedachte aan jou. Rust in vrede Ma. Wij houden van jou.
- 27Dank je wel voor de tijd dat wij samen waren. Voor de eenvoud, waarmee je van mensen en dingen hield. Voor je liefde die je ons gaf, moge eeuwig geluk en diepe vreugde bij de Heer nu je deel zijn. Vader, wij hielden toch zo van je.
- 28 -
“verzen - geloof”
Wij danken God, dat Hij ons zulk een moeder gaf. Wij danken Hem dat Hij ons zo lang onze moeder liet behouden.
Dag kleine vrouw, dag lieve moeder Dag oma, nu moet je gaan Al het werken en alle zorgen Het was goed, het is nu gedaan
Zij was een moeder, in de dagen van onze hulpbehoevende jeugd, in tijden van voorspoed en zorgen, in de gelukkige jaren van haar ouderdom.
Ze was zo haar eigen in alles wat ze deed Haar lachen, haar huilen, haar lief en haar leed
Zij was en bleef onze moeder, door haar geloof en gebed, door haar zorgzame bedrijvigheid, door haar zachte opgewektheid, door oprechte eenvoud en blijde ernst. Een moeder die we nog niet kunnen missen.
- 29 Lieve Mama, Niemand weet hoeveel je voor je kinderen hebt gebeden. Niemand weet hoeveel je voor je kinderen hebt geleden. Dankbaar zullen we je nooit vergeten.
- 30 -
Bedankt klein lief vrouwke De oorsprong van ons bestaan Wij zullen nu zonder jou toch verder moeten gaan Want je was toch onze moeder Je was toch ons thuis Je droeg soms heel moedig Het jouw opgelegde kruis Tot ziens lieve moeder Rust zacht, voorgoed, deze keer Gaat onze weg teneinde Dan zien wij je weer
- 31 Ze keek mij aan In de ogen zag ik staan Ik moet weg gaan Hier vandaan Zij heeft geleden Gestreden Gebeden En overleden
- 32 -
Van Hove
begrafenissen
Verzen Kind
Van Hove
begrafenissen
Geen woord drukt uit de droefheid en niets geeft weer de pijn aan alles wat wij wensten en dat niet zo mocht zijn Toch heeft jouw tere leven ons in het diepst geraakt en daarom lief klein mensje ben jij voor ons volmaakt
-1Eens waren er voetjes die schopten en beetjes die trapten in mij Eens waren er handjes die klopten maar dat is voor altijd voorbij
-2Een droom ben je gebleven we hadden je alles willen geven je zoveel willen leren laten zien, voelen en genieten je alle liefde willen geven en ons geluk met je willen delen een droom ben je gebleven en als een wondermooie droom zul je met ons verder leven
-3De zon gaat op, de zon gaat onder een nieuw leven is steeds een wonder voor ons bleef die zon onder zonder dat je het levenslicht hebt gezien moest je ons al verlaten hoe groot het verdriet, de pijn, de onmacht is is niet over te praten
-4-
Zo kostbaar is het ongeboren kind Als een schat koester je het jonge leven Ontroostbaar ben je als het niet van de dood wint Je had het zo graag alles willen geven
-5Gevochten als een tijger Sterk als een beer Je kwam er bovenop Telkens weer Maar het werd een oneerlijke strijd Je hebt er voor geknokt We zijn trots op je meid
-6Je schopjes, je hikjes heb ik als eerste gevoeld Maar later waren ze ook voor je vader bedoeld Bij de geboorte was je mooier dan wij ooit hadden durven dromen Waarom ben je dan vier dagen later toch weer van ons afgenomen?
-7Je ging lief kind als een wolkje op de wind mee naar het onbekende Wij bleven en keken sprakeloos we hebben het niet begrepen Het verdriet, lief kind zal ooit wel slijten maar we zullen altijd naar jouw wolkje blijven kijken
-8-
“verzen - kind� Vanaf de aarde blijf ik aan je denken want daar in het land van gedachten en dromen kan ik je mijn liefste wensen schenken Ik stuur ze omhoog langs zonnestralen die met hun warmte mijn liefde vertalen
-9Slaap maar en weet dat je welkom was we leefden naar het moment dat jij hier bij ons zou zijn Voor ons had je al een naam al negen maanden voor ons een bestaan helaas mocht jouw leven niet verder gaan
- 10 Na een korte tijd vol liefde en geborgenheid houden wij in ons hart het gevoel over aan een fijne tijd Je bent geboren en gestorven wij houden van jou voor altijd!
- 11 Dag lieve vlinder uit mijn buik Hoe is het nou toch zo gekomen Ik had je nog zo graag Zo vaak in mijn armen genomen Ik had je alles willen leren Je alles laten benoemen Dag vlinder... Ik wens jou een hemel vol bloemen
- 12 -
Van Hove
begrafenissen
Ik zie je voor me zo ontzettend klein maar heel mooi om trots op te zijn ik mocht je niet leren kennen ik mocht geen moeder voor je zijn het doet pijn de mensen vergeten ach, ze moesten eens weten hoe mooi je was dan begrijpen ze pas dat ik je niet zo snel gaan laten kan je nog in mijn hoofd zit elke dag ze willen er niet over horen maar je bent echt geboren je was ons kind al was je zo klein
- 13 Zo klein Zo teer Zo uniek En nog zoveel meer Te vroeg geboren Te klein om te overleven Te kwetsbaar bovendien De ultieme tweeling Die niet zonder elkaar kan Maar helaas ook niet met elkaar Stoer zou je kunnen worden We zullen je ontzettend missen En sluiten jullie voor eeuwig in ons hart
- 14 Sterretjes in mijn ogen het begin van jouw bestaan Sterretjes, al die maanden lang Sterretjes van blijdschap Sterretjes toen jij kwam Sterretjes in jouw ogen jouw eerste lach Toen opeens doofden de sterretjes in jouw ogen
Ga als een vlinder heen kom als een vlinder terug leef van dag tot dag van bloem tot bloem vlieg in de wind zo vrij zonder enig zorg Wees sterk zo sterk als een leeuw vecht zoals je nog nooit gevochten hebt wees dapper en ren weg van alle pijn die je anders had Drijf weg op die wolk een ster in de nacht geef ons het heldere licht zodat wij weten dat je op ons wacht
- 16 Lieve Youri, ons Zonnetje Wat zullen we je missen Je lachje, je stemmetje en je geluidjes Nooit meer zullen die grote blauwe pretoogjes naar ons kijken Alleen een leeg stoeltje en bedje jasje, kleertjes en een zonnepetje Waarom? We zullen het nooit weten Maar jij, Youri, ons Zonnetje zullen we nooit vergeten
- 17 Ik zou graag weer samen met je wezen je in mijn armen wiegen je strelen over je lief gezicht je wangen en je haartjes stil beroeren je kusjes geven en een liedje voor je zingen Maar wat overblijft dat is een stil ontroeren een lieve herinnering in de tijd
Nu zoek ik de sterrenhemel af op zoek naar jouw schitterende ster
- 15 -
- 18 -
“verzen - kind” Zo klein, zo teer en zo geliefd Voor altijd in ons hart gegriefd Ver weg, maar toch zo heel dichtbij Ons liefdeskind, jij blijft nabij Zo breekbaar was je kort bestaan Voor altijd nu bij ons vandaan Vergeten doen we jou nooit meer Er doet in ‘t hart een plekje zeer Een plekje geven in ons hart Dat nu gevuld is met veel smart Kost heel veel tijd en veel verdriet Een tranendal voor wie dat ziet Maar dankbaar zijn wij zonder spijt En wij genoten van de tijd Die jij ons gaf, zo heel intens Slaap zacht, dat is onze grootste wens
- 19 Het was een fijne tijd negen maanden heb ik genoten van jouw wonen in mijn buik Nog even, dan zou je komen Toen werd het plotseling stil doodstil geruisloos ben je gekomen geruisloos weggegleden mijn armen en mijn hart zijn leeg zo leeg...
- 20 -
Van Hove Wanneer ik jou het meeste mis als men dat vragen zou zeg ik: wanneer ik wakker word maar ook ‘s middags mis ik jou en ‘s avonds als ik slapen ga veel meer dan ik had verwacht mis ik je tot het ochtend wordt ik mis je dag en nacht
- 21 Dag kleine zon je was zo klein Dag kleine zon je scheen zo fel Dag kleine zon je verdween achter de wolken Dag kleine zon je bent nu een ster
- 22 Een wolkje van een kindje is ons gegeven maar als een wolkje ook stilletjes uit ons leven weggedreven
- 23 Het is bijna ondraaglijk wanneer zoveel verwachting zo plotseling omslaat in zoveel verdriet
- 24 -
begrafenissen Wij koesteren de herinnering aan ons kind En sturen haar steeds kusjes met de wind Versieren haar grafje met kaarsen en bloemen En blijven haar naam nog elke dag noemen
- 25 We keken zo naar je uit Maar de natuur nam een ander besluit Al doet het verdriet nog zo pijn Toch zal je altijd bij mij zijn Ik heb je een mooi plekje gegeven In mijn hart zal jij altijd verder leven
- 26 jij bent voor ons het warme lentezonnetje dat ook donkere wolken de warmte op ons straalt
- 27 Zo jong en volop in het leven mocht jij je dromen niet meer beleven Je humor en de glimlach op je gezicht blijft voor altijd in ons geheugen gegrift
- 28 -
“verzen - kind” Ons prinsesje bleef vechten al kon ze niet winnen Ze lachte zo vaak nog gaf ons warmte vanbinnen We moeten samen nu verder zijn tot steun voor elkaar Maar onze diepste gedachten die blijven bij haar
- 29 Nog niet geboren of jij moest alweer gaan We mochten je niet horen weet jij van ons bestaan? Ontroostbaar van verdriet vergeten doen we je niet
- 30 Als de zon schijnt dan weet ik dat je lacht met een zonnestraal warm en zacht Als het regent dan ben je aan het huilen kon je dan nu maar in mama’s armen schuilen Als het hagelt en sneeuwt dan ben je aan het spelen met al je vriendjes en vriendinnetjes zal jij je niet vervelen Als het zachtjes waait dan weet ik dat je me iets wilt zeggen dat jij er niet meer bent er valt niets meer uit te leggen Maar als het nacht wordt en de sterren zie ik schijnen dan weet ik dat je nooit meer uit mijn gedachten zult verdwijnen
- 31 -
Van Hove
begrafenissen
Bedanking prentje
Van Hove
begrafenissen
Dank voor uw medeleven.
-1Haar familie dankt u voor uw blijken van meevoelen/deelneming.
-2De kinderen en kleinkinderen danken u voor uw blijken van meevoelen.
“bedanking prentje�
Wij danken u voor uw troost en meevoelen in deze moeilijke dagen.
-9Voor alle woorden van troost en medeleven, oprechte dank. De kinderen en kleinkinderen
- 10 Dank aan allen die met ons rouwen of door hun aanwezigheid vader/ moeder de laatste eer brengen, die hij/zij zeker heeft verdiend.
-3-
- 11 -
Zijn/Haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen danken u voor uw meeleven.
Voor alle woorden van troost en oprecht medeleven, voor uw aanwezigheid op dit afscheid, onze oprechte dank. De kinderen en kleinkinderen.
-4-
- 12 -
Voor uw aanwezigheid, gebed woorden van troost en medeleven danken u zijn echtgenote, kinderen, kleinkinderen en de familie.
Wij danken u voor uw meevoelen en woorden van troost.
-5-
- 13 -
Haar echtgenoot, kinderen, kleinkind danken u voor uw blijken van medeleven.
-6Voor uw woorden van troost en meeleven, danken u haar echtgenoot, kinderen, kleinkinderen en de familie.
-7Zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen danken u voor uw blijken van meevoelen en gebed.
-8-
Voor elk gebaar van vriendschap en troost, voor uw aanwezigheid en meeleven, danken wij jullie van harte.
- 14 -