LAAT ZE MAAR DRAAIEN

Half mei is het weer Nationale Molenweekend

Waar men ook rijdt langs Zeeuwse wegen, geregeld kom je een molen tegen. Iedere tweede zaterdag (en zondag) in mei is het ‘Nationale Molen- en Gemalendag’. Een jaarlijkse dag sinds 1972 waarop meer dan 600 wind- en watermolens geopend zijn voor het publiek. Wij kozen er alvast enkele bijzondere molenwiekende draaiers uit.

In ons mooie Zeeuwse landschap staan nog zo’n 77 schitterende exemplaren. We zijn er aan gewend en we vinden ze zo gewoon. Maar eigenlijk zijn ze heel bijzonder, vooral wanneer men ‘backstage’ een kijkje kan nemen.

Nooit Gedacht In Cadzand

Onze eerste halte was in Cadzand bij de ‘nestor’ van de Zeeuwse molenaars; Sjaak Herman. Hij volgde in 1985 de eerste vrijwillig molenaar, Hans Soet, op nadat die tijdens een noodlottig ongeval in de molen zelf om het leven kwam. Sjaak Herman houdt intussen al veertig jaar ‘Nooit Gedacht’ in stand. In 1984 werd hij gediplomeerd als vrijwillig molenaar en het hele jaar door maalt hij tarwemeel en bloem. Met zijn 85 jaar is Sjaak intussen haast een legende en ontvangt hij jaarlijks zo’n 2000 bezoekers. Sjaak vindt het geen bezwaar om alle weken op de molen te zijn. Vakantie staat nl. niet in zijn woordenboek en hij vindt niets leuker dan passanten met veel passie over het leven van een molenaar te vertellen.

Bijzonder: Hier wordt bloem van Zeeuwse tarwe gemalen, waarvan het eiwitgehalte niet te hoog is. Bij het builen hiervan blijven stukjes achter, waardoor de bloem niet helemaal zuiver is, maar die wel bijzonder geschikt is voor het bereiden van pizza’s en gebak.

De Meulekar Van Hulst

Tweede in onze reeks is de stadsmolen van Hulst waar Tina De Cock de touwtjes in handen heeft. Vroeger brachten Tina’s (voor)ouders die met paard en kar naar de Zeeuwse bakkers, boeren en burgers. Vandaar de naam De Meulekar. Tegenwoordig maakt Tina naast tarwe, speltmeel en Zeeuwse bloem ook pannenkoek-, brooden bakmixen. Zeeuws-Vlaanderen mag dan wel vol staan met molens, slechts een klein aantal daarvan zijn nog in gebruik. De Meulekar is nog één van de Zeeuwse kroonjuwelen. Tina: “Mijn bedrijf is bijzonder, omdat de brood – en bakmixen gemaakt worden van ambachtelijk gemalen meel dat hier zo typisch is voor de regio.”

Bijzonder: Tina is sinds twee jaar de eerste vrouwelijke molenaar in de vestingstad Hulst. Steeds bereid voor een babbel of een rondleiding in haar kleinschalig bedrijfje.

El Molino In Schoondijke

Tijd om te vertrekken richting Schoondijke. Al van ver zien we de Hulsters molen uit 1884 opdoemen. De authentieke Oud-Hollandse korenmolen kent volgens eigenaar Robert Malcorps een rijke geschiedenis. In de Tweede Wereldoorlog verloor de molen zijn typisch Vlaamse mansardekap en had het tijdens het verzet een belangrijke functie. Vermits het om een stenen molen ging was het één van weinige molens die eind 1944 nog kon malen. De molen is nog steeds in gebruik voor het malen van graan en beschikbaar voor een rondleiding. Elke vrijdag, zaterdag en zondag is er elk uur een uitgebreide rondleiding.

Bijzonder: er is in de molen een idyllisch grand café gevestigd met betoverend uitzicht op de omliggende kreken. Daarnaast kan je ook heerlijk logeren in boutiquehotel Guesthouse Ensenada.

Molen De Brak In Sluis

In de Middeleeuwen bezat Sluis een tiental molens, waarvan er in 1920 nog slechts drie over waren. De enige nog overgebleven molen van Sluis op ‘t Meul’ende is molen de Brak. Deze windkorenmolen werd genoemd naar een Frans jachthondenras (Braque) die hun neus in de wind steken tijdens het jagen. De molen werd gebouwd in 1739 en was de eerste stenen molen in de streek. De molen is een ‘bovenkruier met stelling’. Het meel dat met de molen wordt gemalen, wordt gebruikt in de brasserie die op het gelijkvloers werd ondergebracht voor het bereiden van de artisanale molenaarspannenkoeken. Het panoramisch zicht over Sluis en haar omgeving vanop de bovenstelling mag je trouwens niet missen!

Bijzonder: het interieur van de molen wond in 2014 de award voor ‘Best Styling Concept’ van Nederland

De Witte Juffer In Ijzendijke

Aan de rand van het oude centrum van IJzendijke staat op een 5 m hoog bolwerk aan de Bierstraat een hoge ronde stenen stellingkorenmolen uit 1841. Op de vijf zolders tellende molen werd tot 1931 gemalen, waarna de molen na een roedebreuk onttakeld werd. Pas in 1965 werd de resterende peperbus weer tot complete molen gerestaureerd. Op de donkergroene baard zonder tekst stond voorheen in donkergeel: 1841-1965, en in het midden het wapen van IJzendijke. Het Oud-Hollands opgehekte wiekenkruis met een vlucht van 23,90 m. wordt ‘s avonds sfeervol verlicht.

Eind 1997 is een nieuwe staart gestoken en is tevens een nieuwe kruivloer aangebracht. Elke zaterdagmiddag stelt de vrijwillig molenaar de molen zo veel mogelijk in werking voor bezoekers. Bijzonder: de naam “De Witte Juffer” dateert pas van 2009. Daarvoor is de molen altijd naamloos geweest.

Wij zijn gespecialiseerd

Ook voor een professionele stoomreiniging kunt u bij ons terecht