trend
afbeeldingen zijn, waar ik in Amerika wel wat bizarre reacties op heb gekregen. Mijn goede vriendin bij wie ik logeerde heeft me voor de keuze gesteld om of iets anders aan te trekken of weg te gaan van de set van haar film. Ik heb een taxi genomen naar huis. Bas Kosters was trots op me!”
‘Ik hoop Dutch Design een boost te geven’
Museumstukken
“Het vierkant van Marga Weimans dat ik droeg tijdens de shoot heeft mijn hart gestolen. Het is zo onwerkelijk, alsof je een schilderij draagt. Super grafisch en onwijs ingenieus. Ik ben grote fan van het oeuvre van Marga en haar fashion house. Maar ik heb ook een zwak voor Winde Rienstra, omdat ze veel lef heeft in haar ontwerpen, waarin ze niet draagbare materialen omtovert tot wel degelijk draagbare museumstukken. Binnenkort lanceer ik zelf een collectie slow fashion T-shirts onder het kersverse label I’Some fashion. Een label dat kunstenaars bij elkaar brengt en voor duurzame mode gaat. Mijn drie illustraties zijn gemaakt door Joey Holthaus en daar ben ik supertrots op.”
Ze is niet voor niets Grazia’s Fashion Forward Award winnares. Victoria Koblenko heeft een grenzeloze liefde voor extravagante fashion. En ze rockt Dutch Design. Tekst Anette de Vries Fotografie Nicky Onderwater / Solar Initiative
Schoenentherapie
“Ik voel me al snel on-fashionable als ik geen hakken draag en met dit weer in Amsterdam doe je soms maar een paar dagen met een mooie hak, daarna kan-ie linea recta naar de schoenenbegraafplaats. Dan wil ik nog wel eens warme, platte schoenen dragen als troost voor het verlies. Maar gelukkig genees ik altijd wel vrij snel – meestal na een dag of twee. Hoge hakken maken je houding, dus ik kom altijd op deze therapie terug.”
“Het schooluniform dat ik jarenlang
in de Sovjet Unie verplicht moest dragen heeft er wel voor gezorgd dat ik extra gevoelig ben voor creativiteit. Mijn ogen zijn dankbaar bij het zien van zoveel lef bij het maken van eigenlijk iets heel simpels als kleding. Achter een goed item moet voor mij meer verhaal zitten dan just another outfit. Het moet een product zijn met een mooie visie. Loeki Mulder studeerde bijvoorbeeld af aan KABK (Royal Academy of Art, red.) met een collectie gebaseerd op klassieke mythes. Elk stuk vertelde het verhaal van een tot de verbeelding sprekende god(in), vertaald in print, kleur, symboliek, et cetera. Zo kreeg Medusa een print van gouden vleugels, maar ook een slangenprint om haar slechtheid te illustreren. En Aphrodite, de godin van de liefde, wordt gesierd door duifjes. Loeki’s collectie is totaal draagbaar, maar ook een lopende mythologie catalogus. Prachtig! Kenmerkend voor Dutch Design is denk ik het architecturale. Alsof je Rem Koolhaas mode laat ontwerpen. Het is experimenteren met hoe vormen en materialen zich verhouden tot draagbaarheid en comfort.” Piemel-legging
“Ik ben verknocht aan mijn piemel-leggings van Bas Kosters. Van een afstand ziet het eruit als gewoon een printje. Maar van dichtbij – overigens alleen voor de oplettende kijker – zie je dat het vrij openhartige 2
De rode loper Houten corsetjurk uit de Forgotten Path collectie en kartonnen Facet sleehakken uit de Refections in Facets collectie, Winde Rienstra.
Witte look uit de ATELIER collectie van Marga Weimans.
“Je zult mij niet snel betrappen op te veel bloot op de rode loper. Dat doe ik nooit, op één keer een (te) diep decolleté na met die keverjurk van Dennis Diem. Ik leer nog steeds met elke outfit iets nieuws. Intussen lukt het goed om balans te vinden tussen heftige make-up of heftig haar en heftige outfit. Alles moet een eenheid zijn. En, zoals Chanel zei: ‘Altijd nog iets af doen voordat je op gaat!’ Gek genoeg krijg ik altijd de meeste lof met relatief veilige, body hugging jurken van Jan Boelo, zoals ik die bijvoorbeeld droeg tijdens het Televizier-Ring Gala. Een van mijn persoonlijke rode loper highlights was vorige week in Tuschinski bij de première van de film Homies in een ontwerp van Winde Rienstra. Jon Karthaus, de regisseur, haalde me over voor een rol met: ‘Het moet een meisje worden aan wie je niet het telefoonnummer wilt vragen als je haar aantreft in een club’. Dat vond ik interessant. Ik draag uitsluitend zwart in de film. Een leren jas die me tien maten te groot is. Platte 3
trend
veterlaarzen en een orthodox zilveren kruisje op mijn coltrui. Níets lekkers aan. Maar gevaarlijk mooi, net als mijn rodeloperoutfit. Wít en sexy. Kort en lang, draagbaar en toch high fashion.”
Zwanenveren corset met zijden kokerrok Dennis Diem, uit de Florence Nightingale collectie. Stiletto pumps Christian Louboutin.
styling Im Fong Liu productie Marjo de Bruin haar en make-up Joelle Romita via Colourfool Agency. Met dank aan Cobra Museum Amstelveen. Voor verkoopinformatie grazia.nl.
Alarmbellen
“Waar ik op let bij het samenstellen van mijn première-outfits, is dat ik niet over de lengte van een jurk struikel en dat niemand op de sleep stapt, dat is vragen om red carpet flaters. Ik heb best vaak leermomentjes gehad. Maar dat heeft meer te maken met hoe stoffen er in het licht op de rode loper uitzien en hoe je lichaam licht vangt voor de camera’s. Glanzende stoffen betekenen alarmbellen, want daarin lijk je een stuk ronder. Iets wat er thuis voor de spiegel mooi uitziet, kan op de rode loper het tegenovergestelde zijn. Leer is altijd moeilijk. Hoe stylish het er in het echt ook uitziet, het weerkaatst licht van de flits en dan lijkt het latex. Gebreide constructies schijnen áltijd door met flitsende camera’s. En keverruggetjes maken mensen boos, als ze vergeten door te vragen over waar die beestjes vandaan komen en dat ze er niet voor zijn gedood en je dus geen massamoordenaar bent, haha. Verder heb ik ooit een afstudeerstuk van Winde gedragen uit fineerhout. Een achthoekige rok, die in het gangpad mocht staan tijdens de filmpremière omdat ik er niet in kon zitten. Mensen vonden het prachtig, maar liepen er de hele tijd tegenaan als ze me wilden begroeten, waardoor die rok het op een paar punten heeft begeven. Voortaan kies ik wel iets nauwkeuriger waar ik outfits draag die zo kwetsbaar zijn.” Polderglamour
‘Of ik iets anders wilde aantrekken? ik nam nog liever een taxi naar huis’
“Er wordt vaak wat neerbuigend gesproken over ‘polderglamour’ in Nederland en laten we eerlijk zijn: wij zíjn polder in Nederland. Maar soms zou ik echt willen dat mensen een feestje van hun outfits zouden maken voor zichzelf en voor anderen. Niet alleen op de rode loper, maar ook gewoon naar het ballet of Concertgebouw. Ik snap niet waarom mensen zich wel uitdossen als ze naar een club gaan en het een grijze, vormeloze bedoening is als je naar de opera gaat. Vier het leven, draag iets tofs! En natuurlijk, een mooi plaatje komt niet vanzelf. Even mijn haar laten doen, ja, dat kost tijd. Soms komt daar nog visagie bij. Kost ook tijd. Maar ik wil nooit langer dan een uur voorbereiding hebben. Alles boven een uur is ijdelheid.”
deze jurk?’ Mannen houden van lang haar, veel huid en hakken. Vrouwen hebben dan weer respect voor je lef en spreken uit dat ze de outfits zelf graag zouden willen dragen, maar niet durven. Dat is een goede motivator om door te gaan. Soms gaan zelfs mij dingen te ver: te veel vormen, structuren, stoffen, te veel op elkaar. Meestal komt dat doordat er geen duidelijke visie achter het stuk zit. Keuzes maken en het simpel houden gaan het beste samen met extravagante outfits.”
Extravagante outfits
Pioniersgeest
“Gek genoeg krijg ik van mannen de meeste opmerkingen in de trant: ‘Wanneer laat je je haar weer groeien?’ in plaats van: ‘Waarom 4
“Van kritiek trek ik me niet zoveel aan. Ik ben fashion forward. Dat betekent dat ik experimenteer en niet alle experimenten
lukken. Daar mag iedereen iets van vinden. Maar ik kleed me niet voor de buitenwereld. Wát ik ook zou dragen, iedereen vindt daar toch nog steeds iets van, dus dan kan ik beter een gokje wagen. Ik weet niet hoe anderen mijn stijl ervaren, maar ik kan wel zeggen hoe ik wil dat mijn imago moet zijn: oorspronkelijk, out of the box, experimenteel, pioniersgeest van Dutch Design. Ik hoop Dutch Design een boost te geven en het publiek een lach te bezorgen. Of ze me nou toelachen of niet.”
.
Victoria is gefotografeerd in het Cobra Museum voor Moderne Kunst in Amstelveen tijdens de tentoonstelling Collection d’art anno 1969.