Creatief met een snotolf

Soms heb je van die momenten dat je eens iets anders wilt tijdens het fotograferen. En dan is het best leuk als je wat ideeën hebt opgedaan tijdens de wintermaanden. Als het dan ook lukt, is dat natuurlijk mooi. Dit jaar heb ik me voorgenomen om meer creativiteit in mijn foto’s proberen te verwerken. De eerste test is bij duikstek Zoetersbout.

Het is midden april als ik via de N257 en de N59 van onze camping op het eiland Tholen naar Bruinisse rijd. Mijn plan van vandaag is om naar duikstek Goudzwaard te gaan. Dit vind ik altijd een mooi alternatief voor duikstek Zoetersbout, als het daar weer eens veel te druk is. Als ik de parkeerplek bij Zoetersbout passeer, dan zie ik dat het daar niet heel druk is. Er staan vijf auto’s en een camper. Toch rijd ik naar Goudzwaard. Daar staan uiteindelijk ook drie auto’s. Als ik naar het water loop bij Goudzwaard, zie ik dat het op de punt moeilijk te water gaan is vanwege de vele wieren. Bij het ministrandje kan ik er ook in, maar dan moet ik heel ver uitzwemmen. Aangezien ik na de winter voor het eerst weer mijn natpak aan heb en het water nog maar 11 graden is, heb ik niet zo’n zin in lang ondiep uitzwemmen. Ik besluit terug naar Zoetersbout te rijden, wat 800 meter terug ligt.

MAGIC LIGHT TUBE

Met hoogwater loop ik de duiktrap af. Via-via heb ik gehoord dat er onder aan de trap een snotolf zou zitten. Ik kijk even rond, maar ik zie hem niet. Als ik recht voor de trap de diepte in verdwijn, zie ik een hele kleine krab rondkruipen die een drie keer zo grote krab meesleept. Een mooie maaltijd! Ik kijk er even naar en zwem door. Op 9,5 meter diepte heb ik in september vorig jaar vlak bij de trap twee stokken zien staan. Rondom de stokken stonden toen enkele zeedahlia’s. Ik weet niet of de stokken er nog staan, maar omdat ik weet waar ik moet zoeken, duiken ze al snel op. En inderdaad, rondom de stokken staan mooi vier zeedahlia’s in een rondje. Een redelijk grote en drie kleintjes. Eerst probeer ik zo enkele foto’s te maken. Ik heb mijn 45 mm macrolens in de camera en daarbij een natte voorzetlens +10 diopter. Hierdoor kan ik leuke kleine details fotograferen. Op zich vrij aardig gelukt, maar ik wil creativiteit. Daarom heb ik mijn recent aangeschafte Magic Light Tube meegenomen. Dit is een klein aluminium buisje, dat ik voor mijn macrolens kan monteren. Ik klap de natte voorzetlens even weg en zet de Magic

Info Duikstek

VOORZIENINGEN: geen.

GETIJDE: zowel bij HW als bij LW duiken.

STROMING : geen (er kan hier ook buiten de kentering gedoken worden).

ADRES: Zijpseweg, Bruinisse

Light Tube ervoor. Het buisje zorgt ervoor dat er op de foto een weerspiegeling van de kleuren komt, in de vorm van het ronde buisje. Ik probeer een paar tentakels van de grootste zeedahlia te fotograferen en op het scherm van mijn camera zie ik dat de ronding er aardig in zit. Terwijl ik bij de zeedahlia’s hang, ontdek ik twee botervisjes die rondom de stokken bewegen. Meestal zijn botervisjes wel erg schuw en duiken ze snel weg. Deze blijven echter heel rustig rondom de stokken hangen. Na de zeedahlia’s passeer ik een paar oude sepiatentjes, die vol hangen met wieren en sponzen. Ik laat ze links liggen en zwem aan de onderkant van de dijk verder. Het kunstje met de Magic Light Tube herhaal ik nog met een zee-appeltje. Ik weet dat een zeeappeltje mooie gele, rode en paarse kleuren heeft, dus ik ben erg benieuwd hoe het eruit komt te zien. De cirkel zit er wel goed in, maar van de menging van de drie kleuren had ik iets meer verwacht.

Creatie F Met Een Snotolf

Op 6,5 meter valt mijn oog op een grote feloranje snotolf. Een mannetje. Hij is heel relaxed en stoort zich totaal niet aan mij. Met de macrolens lukt het uiteraard niet om hem volledig op de foto te krijgen. Dat is ook geen probleem, want ik heb vorige week bij de Bergse Diepsluis genoeg snotolfjes gefotografeerd. Ik maak een foto van zijn kop en ook een paar foto’s van zijn mooie sierlijke vinnen. Weer eens wat anders! Uiteindelijk levert ook dit een leuke creatieve foto op. Ik geniet een tijdje van de prachtige vis, daarna baan ik me een weg door de grote struiken Japans bessenwier. Tot een meter of 5 diepte zit het vol met roodwieren en daartussen staan vele struiken Japans bessenwier. Bij een mooie grote harlekijnslak stop ik nog even. Vorig jaar heb ik vele soorten slakjes gefotografeerd, maar hoewel ze veel aanwezig waren heb nog geen mooie foto van de harlekijnslak. Ik zet de + 10 diopter weer voor mijn macrolens en ga aan de slag. Terwijl ik bezig ben zie ik twee grote baarzen over de wieren heen zwemmen. Ik herinner me een duik bij Zoetersbout met zeebaarzen die steeds rondjes om mij heen zwommen. Dat geluk heb ik deze duik niet. Ze passeren mij, maar daarna zie ik ze niet meer. Ik zoek nog naar leuk klein spul tussen de wieren en zwem stilaan terug naar de trap. Ik kom precies bij het touw uit, dat aan de trapleuning gemonteerd is. Waar ik erg blij om ben, is dat ik het 70 minuten volgehouden heb in mijn natpak en het nog steeds niet koud heb. Dat geeft goede moed, voor als straks de zon weer gaat schijnen.

OVER PATRICK KRANENBROEK

Patrick Kranenbroek is verslaafd geraakt aan het duiken in de Zeeuwse wateren. In de zomermaanden is hij daar dan ook bijna elk weekend te vinden. Hij neemt altijd zijn camera mee onder water en doet verslag voor DUIKEN magazine.