Bram Fietst – column

Think small: een ode aan de flitsvakantie

Het is als met onverwachte avondjes uit: dat zijn vaak de leukste stapavonden. En zo werkt het ook met flitstrips. Het ongeplande avontuur smaakt zoveel zoeter dan de lang van tevoren uitgestippelde reis. Natuurlijk, er zijn talloze redenen om toch niet te gaan: je mailbox, een klus die echt af moet, een leeg gasbusje. Maar als je er even bij stilstaat…. De avonden zijn weer langer. Je kunt best iets eerder weg bij je werk, je hebt eigenlijk best vlot ingepakt. En de bestemming had je al tijden in je hoofd. Je hoeft het alleen maar te doen! Mij overkwam het laatst. Het weekeind was nog leeg, de weersverwachting goed dus de kans was daar! Ons plan zat in notime in elkaar en voor ik het wist, zat ik op de fiets. De straat uit, de wijk uit, over onbekende wegen op weg naar een natuurcamping. Het gewicht van volle tassen, de banden zoeven. Heerlijk! En na een paar coffees to go en een goede lunch draaien we richting natuurkampeerterrein de Dellen. We planten onze tentjes aan de bosrand en de avond kan beginnen. Als het donker wordt en je staat je tanden te poetsen met uitzicht op het bos, dan mis je je eigen badkamer niet. Geen mooier decor dan de sterrenhemel! ’s Ochtends wakker worden van de zwarte specht en de zanglijster. Na een vlot ontbijt is er maar één manier om weer goed warm te worden: inpakken en wegpeddelen! De dag wacht op ons. Op de slingerende weg naar huis, komen de volgende plannen alweer opborrelen. Inspiratie genoeg voor mooie minitrips. Want soms is anderhalve dag al voldoende om even helemaal weg te zijn! En dat past altijd in je agenda. Dus: koester je vrijheid! Zorg dat je altijd een vol gasbusje en een outdoormaaltijd (drie jaar houdbaar��) in de kast hebt. Zet alvast een paar leuke trips in je gps. Zodra het kan, ben je onderweg. Veel plezier met je eigen small great escape!

De Giro,

maar dan anders

Dres Balmer is een liefhebber van de echte, lange afstandsfietstochten. Routes in Siberië als ook de fameuze Route 66 heeft hij al gedaan. Maar - gedwongen door de coronapandemie – bleef de Zwitser dichter bij huis. Samen met zijn vriendin Christina reed hij vier weken door buurland Italië. Een Giro d’Italia, maar dan anders. Een reisverslag.

TEKST DRES BALMER

FOTO'S BALMER, MANZO/FOTOGLORIA

GRAFIEK HOOGTEMETERS ANNER GRAFIK

VERTALING & BEWERKING

ROBINE MOOLENAAR EN ADRI ULFMAN

Mantua! Eindelijk zijn we in de stad Mantua. De route hiernaartoe, vanuit Zwitserland over de Umbrailpas, was koud, nat en glad. Door onweersbuien waren de bergpassen tussen Bormio en Brescia gesloten. Mijn vriendin Christina en ik moesten daardoor ‘beneden’ in de dalen blijven en konden niets anders dan hunkerend naar de met sneeuw bedekte bergen kíjken. Corona maakt het leven al lastig genoeg en deze barre weersomstandigheden bij de start van ons avontuur zijn ook niet behulpzaam voor een opgewekt gemoed. De aankomst in Mantua voelt als een ‘bevrijding’. Dit is wat we willen!

Vanuit het dorp Aiello in Calabrië duik je vanuit de bergen strak naar beneden, richting zee.

Onze eigen Giro begint op de Umbrailpas en koerst richting zuiden via de Alpen en de Po-vallei. Vervolgens 'klimmen' we via de Apennijnen naar de punt van de laars. Daarna steken we over naar de eilanden Sicilië en Sardinië en de afsluiting vormt de reis van Genua weer richting noorden, langs het Ticino-kanaal naar het Lago Maggiore. Op het vasteland zijn de steden Tirano, Brescia, Bologna, Perugia, Avezzano, Benevento, Sala Consilina, Cosenza, Vibo Valentia, Villa San Giovanni de vaste oriëntatiepunten. Op Sicilië gaat het van Messina via Enna naar Palermo. Op Sardinië vertrekken we vanuit Cagliari en via Sorgono, Nuoro, Sassari trekken we naar Porto Torres. Uiteindelijk terug op het vasteland rijden we vanuit Genua via Mortara en Abbiategrasso, eerst langs twee kanalen, en dan de oever van het meer naar Brissago. Italië kent in totaal twintig regio's: deze Giro bezoekt er veertien.

‘Porca miseria’

De zon schijnt, de temperatuur loopt lekker op en zelf in de ogen boven de mondmaskers van de mensen die de smalle straatje bevolken, zie ik een twinkeling, een teken van hoop en levensvreugde. We peddelen verder, tot aan de Po. Daar staan wat bankjes. Drie collegae-reisfietsers hebben hun fietsen hier tegenaan gezet. We begroeten ze, en zoals dat gaat, vragen we over en weer wie waar vandaan komt en heen gaat. Gianni zegt: ‘Piacenza’. Wij zeggen: ‘Sicilië’. Andrea vraagt: ‘Costa?’, wij antwoorden: ‘No, montagna’, en Raffaele roept uit: ‘Porca miseria!’ – een krachtterm die ik maar niet zal vertalen, om het netjes te houden. Bij Ostiglia rijden we via een brug naar de overkant van de Po. Als ons plan lukt, steken we deze grote rivier over een maand in tegenovergestelde richting opnieuw over; dan van zuid naar noord, driehonderd kilometer verder naar het westen, in Piemonte.

De oude landwegen van Umbrië

We hebben onze verbazing uitgesproken over de Giro d'Italia, waarin de professionals van de ene uithoek van het land naar de andere worden vervoerd om ‘tv-waardige’ etappes te rijden. Het woord Giro betekent immers ‘Ronde’ en wij zijn van plan dat letterlijk te nemen: we rijden de laars helemaal af van noord naar zuid en vervolgen dan onze route omhoog via de grote eilanden Sicilië en Sardinië, helemaal rond de Tyrreense Zee. Christina noemt het – met enig ontzag - de ‘Giro completo’, de complete ronde. Het is een ambitieus plan, maar we gaan de uitdaging aan. In de heuvels van de Apennijnen worden de dorpjes van noord naar zuid steeds kleiner en uitzonderlijker. Op een zondagochtend komen we in de stad Perugia nog een paar vrolijk groetende wielrenners tegen, alleen maar mannen, en zodra we de heuvels in gaan zijn we de enige fietsers. In de uitgestrekte rivierdalen van de Apennijnen zijn de belangrijkste verkeersstromen verschoven naar de brede snelwegen. Wij genieten hier van de rustige, oude, kronkelende landweggetjes. We rijden door het imposante natuurlandschap met gemengde bossen, taai kreupelhout en kabbelende beekjes, dat met rust is gelaten door de mens. We volgen, urenlang,

Campania: In de rustige straten rond Benevento zijn de fietsers de 'baas'.

het spoor; een overigens perfecte weg. Er zijn nauwelijks uitkijkpunten en al fietsend ‘verdwijnen’ we in een groene oneindigheid die je als eentonig zou kunnen worden ervaren, maar die op de fiets verandert in een perfecte meditatie-setting. Er is de geur van vochtig hout, het geritsel van de wind in de bomen, het gezang van de vogels, plus poëtische plaatsnamen, zoals Marsciano, Todi, Terni, Rieti en Grotti. Het Lago del Salto is een van de parels van onze reis. Dit stuwmeer strekt zich uit over tien kilometer en heeft mysterieuze fjorden waar we op onze route telkens weer omheen buigen.

Campania. Midden van de laars

Vanuit de regio Molise zijn we in Campania, verder naar het zuiden, aangekomen. Een aantal dagen hebben we al geen enkele andere fietser gezien. We rijden langs graanakkers, wijngaarden, boomgaarden, weilanden; we horen landbouwmachines ratelen en honden blaffen, maar we zien nauwelijks mensen. In de dorpen is hooguit een kleine supermarkt; een bar waar je koffie kunt drinken is niet te vinden. We fietsen over naamloze passen door dit achterland en 's middags hebben we inmiddels een stevige honger gekregen. We komen bij

een dorp genaamd Scorzo, en wat schetst onze verbazing… hier spotten we een trattoria. Het heeft de poëtische naam ‘Si, Ma Quant Sit?’. In het Nederlands zoiets als: Oké, maar met hoeveel zijn jullie? Bijzonder! We zijn met zijn tweeën, krijgen een tafel die voldoet aan de Corona-voorschriften en de volkorenpasta, waarvoor we anders onze neus zouden ophalen, smaakt beter als ooit. De gastheer stelt zich voor: ‘Giulio.’ We zeggen hoe wij heten. Giulio legt uit dat de dame in de fauteuil in de hoek van de zaak gezeten, zijn moeder is en inmiddels negentig jaar oud is. Zij brengt

Volkoren pasta met bonen in Trattoria Si, Ma Quant Sit?

Het klassieke, Italiaanse ontbijt in Benevento.

KARAKTER VAN ONZE GIRO

Na het verlaten van de Alpen kun je je langs de oevers van Po niet alleen even ontspannen, maar je ook goed voorbereiden op de volgende, veeleisende Apennijnen-achtbaan. Deze begint direct voorbij Bologna en leidt je over een dozijn passen. Hoe verder je naar het zuiden komt, hoe schaarser het verkeer en de infrastructuur worden en hoe ongerepter de natuur om je heen. Je rijdt dagenlang door olijfboomgaarden, wijngaarden en graanvelden, om vervolgens weer omringd te worden door een 'bergjungle'. Om de paar dagen kom je echter in een van de prachtigste steden; Ideaal voor een tussenstop. De straten (wegdek) zijn altijd goed, maar de tunnels zijn vaak slecht verlicht. De eenzaamste en wildste trajecten liggen op Sicilië en Sardinië, waar je ook veel motorrijders tegenkomt. Soms is dat ronduit hinderlijk. Automobilisten komt je overal in Italië tegen, maar die houden zich over het algemeen keurig aan de verkeersregels.

Alhoewel deze Giro wel enig doorzettingsvermogen vraagt, voldoet het volgens ons niet aan de definitie van 'porca miseria'.

De aardverschuiving heeft de weg compleet verwoest. als toetje druiven die ze zojuist zelf voor ons heeft geplukt. De gastheer vraagt wat onze eindbestemming voor vandaag is. We vertellen dat we naar Polla willen. Hij fronst en zegt dat verderop, bij kilometer 46, de provinciale weg (no.19) is afgesloten vanwege een aardverschuiving. We zullen dus een omweg moeten maken, luidt zijn advies. De aardverschuiving vond zes jaar geleden plaats en sindsdien wacht de lokale bevolking op reparatie. Giulio vervloekt de incompetente (lokale) autoriteiten en corruptie. We negeren het advies en de omleiding en komen op de plek waar de weg lijkt te zijn opgeslokt door de aarde. We halen de bagage van de fietsen, klauteren over het puin en bereiken vervolgens het rampgebied het dorpje Auletta. Een paar ezels verwelkomen ons met luidkeels gebalk.

Calabrië. De voet van de laars

Vanuit de Alpen tot aan de stad Cosenza in Calabrië rijden we bijna uitsluitend over bergen, heuvels en passen. Dit hebben we weliswaar zelf zo gepland, maar kort na Cosenza hebben we genoeg van dit eentonige decor. Te weinig variatie, alleen maar asfalt en nauwelijks uitzicht. We willen de zee te zien! Als we daar aankomen, verdwijnt de horizon achter donkere wolken en breekt er een stevig onweer los. We vluchten een restaurant binnen en laten ons de zeevruchten en witte wijn heerlijk smaken.

Sicilië. Eiland met karakter

In Messina duwen we onze fietsen van de veerboot en worden we meteen tegengehouden door een man in uniform. Zo iemand verwacht je eerder bij een kerncentrale dan bij een veerboot. Hij instrueert

Op Sardinië loopt de weg vanaf Cagliairi landinwaarts en klimmen we al direct de bergen in. Bij de Romeinse Arco Traiano in Benevento begint de Via Traiana, de weg naar Brindisi.

ons op strenge toon ons voorhoofd tegen een apparaat te houden en checkt zo onze temperatuur. Niks aan de hand, we krijgen toestemming om het Sicilië te betreden. Het eiland wordt gedomineerd door de vulkaan Etna. Deze is dan wel meer dan drieduizend meter hoog, maar vreemd genoeg is de breedte waarin de vulkaan is uitgewaaierd imposanter dan de hoogte. We rijden langs de rand van de vulkaan en zien hoe hij zijn oneindige flanken van sombere, zwarte grond zich uitspreiden. Het oogt als een soort octopus, met talloze tentakels van lava, waar je maar moeilijk los van kunt komen. Het eerste stuk op Sicilië, rond Taormina, is levendig; toeristen zorgen voor dynamiek en sfeer. Maar een paar kilometer landinwaarts, ogen de dorpen stadjes, ondanks het prachtigste zomerweer, net zo verstard als de lava. Er komen hier nauwelijks toeristen en de meeste lokale bewoners blijven vanwege de pandemie thuis. We zijn benieuwd hoe de situatie en stemming in het stadje Enna, dat we ons van eerdere trips herinneren als een levendige stad, zal zijn. De laatste kilometers naar de hoge klif waarop het stadje Enna als het ware troont, zijn zwaar. Onze verwachtingen en hoop groeien per meter stijging en het prachtige Belvedère-terras dat we ons herinneren wordt steeds magischer. Normaal is het er in deze tijd van het jaar een drukte van belang, maar nu is het leeg en stil. Winkels, pubs en hotels, alles is dicht. Wij zijn de enigen die op een van de banken gaan zitten. Opeens stopt naast ons een politieauto. Een agent stapt uit en roept op commandotoon dat we onze mondmaskers moeten opzetten - subito! Ten westen van Enna zien we stralende landschappen; glooiende heuvels strekken zich uit tot aan de horizon en duizenden olijfbomen verrijzen uit de kale aarde. Een uur lang fietsen we langs een spoorlijn. De verlatenheid hier doet denken aan scènes uit spaghettiwesterns. Een voorbijkomende elektrische trein brengt ons terug in het hier en nu.

Sardinië. Fietsparadijs?

Sicilië zag er grotendeels behoorlijk verlaten uit, maar dat blijkt slechts een voorproefje van Sardinië te zijn geweest. Daar wonen sowieso al drie keer minder mensen per vierkante kilometer. We ontmoeten onderweg meer schapen dan mensen. Die schapen zijn overal, zoekend naar iets te eten in het kreupelhout; het fenomeen ‘hek’ heeft het eiland nog niet bereikt. Sardinië is een droomeiland voor de echte wielerfans en is uiteindelijk misschien wel het mooiste deel van onze Giro Completo.

De pont zorgt voor een 'natuurlijk' pauzemoment en... mooie panorama's vanaf het water.

Bij deze Giro bezoek prachtige steden zoals het levendige Palermo op Sicilië.

Een echte Giro kan niet zonder de eilanden. Ze vormen een apart, maar karakteristiek stuk Italië

Wij zijn de enige fietsers hier, naast honderden motorrijders, die het eiland onveilig maken. Ze rijden hard, heel hard. Ze racen. Soms, als we het donderende geluid van een aanstormende meute motorrijders al in de verte horen, grijpt de angst ons bij de keel. We weten dat, vanwege de vele, scherpe bochten, de coureurs ons pas op het laatste moment zien. ‘Die motoren zijn het gif van de landwegen’, verzucht Christina. Naderhand zien we een paar motorrijders in een kroegje waar we even stoppen. We begroeten de in leder gehulde reisgenoten bij binnenkomst. Verrast mompelen ze een groet terug. Ik denk erover na hoe ik een gesprek kan beginnen en doe een poging: ‘Geweldige wegen hier, nietwaar?’ Een qua accent duidelijk hoorbare Oostenrijker antwoordt: “Zo fantastisch, we komen speciaal hiernaartoe om rond te toeren.”. Zijn Zwitserse reisgenoot voegt eraan toe: “We komen meerdere keren per jaar naar het eiland, omdat je hier lekker pittig kunt doorrijden, toch?” Zijn motormaat glimlacht ter bevestiging en een Duitser vat het samen: “Als we thuis zo zouden rijden als hier, kunnen we ons rijbewijs inleveren - voor de rest van ons leven.” Iedereen lacht luid, twee van hen slaan zichzelf zelf op de leren dijen.

De eindstreep in zicht

Terug op het vasteland is het drukke verkeer op de eerste kilometers storend. Het duurt langs om de stad Genua te verlaten; industriegebieden en anonieme buitenwijken strekken zich uit tot in de bergen. Zelfs tot aan de laatste pas van onze reis, de Passo dei Giovi. We kijken nog één keer om naar de zee en peddelen dan via de regio Ligurië naar Piemonte en vervolgens de Povlakte in. Zo'n twintig kilometer voorbij Tortona bereiken we de rivier opnieuw. Een maand geleden zijn we dezelfde rivier richting het zuiden overgestoken, nu steken we hem weer over, richting het noorden. Na Abbiategrasso genieten we van een heerlijke, comfortabele rit over autovrije stukken weg, langs kanalen richting Lago Maggiore. Hier zijn veel wandelaars. Overal zien we gezinnen met kinderen uit het nabijgelegen Milaan. Hondjes rennen rond, de zon schijnt en iedereen geniet van het buitenleven. Alleen die fietsers ….. Op Sardinië racen motorrijders, hier zorgen lompe coor overlast bij wandelaars. We schamen ons regelmatig voor onze mede-fietsers. Aangekomen bij grensplaats Brissago vragen we de Zwitserse douanebeambte of we het land in mogen. Hij lacht en roept: ‘Tuurlijk, maar de Giro d'Italia begint pas morgen, hoor!’ Zoals het zo heet ‘moe maar voldaan’ rijden we naar huis. De cirkel is rond!

GPS-ROUTE DATA

Routegegevens (GPX-indeling) zijn gratis te downloaden via WWW.TOUR-MAGAZIN.DE in het gedeelte ‘Tours’; webcode 49831.

BESTE REISTIJD

Half mei tot half oktober, met uitzondering van juli en vooral augustus. Deze maanden zijn vanwege de hitte en de schoolvakanties niet optimaal. Dres Balmer was in september 2020 onderweg.

<Fotobijschrift>

Santa Maria Val Müstair We hebben de 2.661 kilometer lange route opgedeeld in zes secties. Naast de logische delen Sicilië, Sardinië en het deel van Genua tot Locarno, is de verdeling op het vasteland gebaseerd op steden die de moeite waard zijn om een rustdag te houden en wat cultuur te ‘snuiven’ (de Milaan Venetië Genua Bologna Aprica Locarno Ostiglia Gardameer Umbrailpas SLOVENIË CH Tortona Mortara Laveno Brescia Venedig Santa Maria Val MüstairStart Aprica Locarno SLOWENIEN CH Mortara Laveno Brescia ORIENTIERUNG KROATIË HONGARIJE BOSNIË EN HERZEGOVINA KROATIEN UNGARN FR Die Rundreise beginnt auf dem Pass Umbrail, sticht nach Süden durch die Alpen und die Po-Ebene, klettert durch ITALIEN steden beschikken over prima openbaar vervoer). Zeker voor degenen die niet de hele ronde willen rijden, zijn deze steden ook ideaal als vertrek- of aankomstpunt voor een ingekorte Giro of trip. FR Florence ITALIË Perugia Rieti Mailand Genua Florenz Bologna Ostiglia Tortona BOSNIEN UND HERZEGOWINA Por den Apennin bis zur Spitze des Stiefels. Dann werden die Inseln Sizilien und Sardinien durchquert, den Schluss bildet die Fahrt von Genua nach Norden, den TicinoKanal entlang zum Lago Maggiore. Orientierungspunkte sind auf der Halbinsel die Städte Tirano, Brescia, Bologna, Perugia, Avezzano, Benevento, Sala Consilina, Cosenza, Vibo Valentia, Villa San Giovanni. Auf Sizilien geht es von Messina über Enna nach Palermo. Sardinien wird von Cagliari über Sorgono, Nuoro, Sassari bis Porto Torres durchfahren. Am Schluss, wieder auf dem Festland, geht es von Genua über Mortara und Abbiategrasso, folgt erst zwei Kanälen, dann dem Seeufer bis Brissago. Italien hat zwanzig Regionen, dieser Giro führt durch deren vierzehn. SECTIE 1: NOORD- EN MIDDENITALIË SANTA MARIA VAL MÜSTAIR – PERUGIA 692 kilometer 7.700 hoogtemeters De eerst geplande bergpassen van Bormio naar Brescia waren eind augustus (2020) gesloten vanwege het onweer. Onze route ging daarom zuidelijker over de Passo dell ’Aprica naar Edolo, vervolgens langs de rivier Oglio naar het Lago d'Iseo. Via de drukke verkeersweg gaat de route verder via Brescia, Mantua en Ostiglia naar de overkant van de Po, en dan via Modena en Bologna naar het zuiden; de Apennijnen in. Richting de hellingen van de Passo della Raticosa en verder. De laatste tien kilomeSardinië Corsica Cagliari Nuoro Sassari Senorbi to Torres Cagliari Nuoro Sassari Senorbi Porto Torres Rome Napels Palermo Catania Adriatische Zee Tyrreense Zee Sicilië Avezzano Benevento Cosenza Sulmona Polla Lagonegro Mormanno Castrovillari Grimaldi Rosarno Villa San Giovanni Taormina Linguaglossa Maletto EnnaSanta Caterina Villarmosa Alia Messina Altopiano delle Cinquemiglia Rom Neapel Palermo Catania ITALIEN Perugia Rieti Avezzano Benevento Cosenza Sulmona Polla Lagonegro Mormanno Castrovillari Grimaldi Rosarno Villa San Giovanni Taormina Linguaglossa Maletto EnnaSanta Caterina Villarmosa Alia Messina Altopiano delle Cinquemiglia ter omhoog naar Perugia zijn erg pittig.

SECTIE 2: DE APENNIJNEN PERUGIA - BENEVENTO

423 kilometer 5.500 hoogtemeters De reis wordt steeds mooier; de rustige straat langs de Tiber lijkt van ons te zijn, voorbij Terni en Rieti volgen drie fantastische klimmetjes. De eerste brengt ons naar het Lago del Salto, de tweede omhoog naar de Pass Valico di Olmo di Bobbi, waarna we via de afdaling aan komen het prachtige stadje Sulmona. In het vervolg gaat het weer omhoog, naar het Cinquemigila-plateau, steeds verder omhoog. De rest van de route is prachtig. In Isernia en Benevento moeten we ons (helaas) door het verkeer worstelen.

SECTIE 3: MEZZOGIORNO de koop toe nemen. Van Cosenza naar de TOURENCHARAKTERBENEVENTO - VILLA SAN zee is de weg stil en het afsluitende stuk GIOVANNI Nach der Fahrt aus den Alpen kann man am Fluss route naar Villa San Giovanni vinden we 551 kilometer Po kurze Zeit rollen und sich innerlich vorbereiten, eentonig. GPS-Daten auf die anspruchsvolle apenninische Achterbahn, die hinter Bologna beginnt und über Dutzende Pässe führt. Je weiter man in den Süden kommt, desto spärlicher werden Verkehr und Infrastruktur, desto Touren-Daten zum kostenlosen Download (GPX-Format) unter 8.000 hoogtemeters Voorbij Benevento peddel je door een gebied dat gekenmerkt wordt door intensieve landbouw en een mysterieus SECTIE 4: SICILIË MESSINA – PALERMO 365 kilometer mächtiger wächst die Natur. Tagelang fährt man WWW.TOUR-MAGAZIN.DElandschap. Je volgt grotendeels de 5.500 hoogtemeters durch Olivenhaine, Weinberge, Getreidefelder, und in der Rubrik „Touren“ provinciale weg 19. Het levert twee Vanuit Messina rijd je in zuidelijke richting dann ist man plötzlich in wildem Bergdschungel. Webcode #49831hindernissen, obstakels op; de eerste net naar het toeeristische en toch verfijnde Im Kontrast dazu gelangt man alle paar Tage in die schönsten Städte für eine Pause. Die Straßen sind durchgehend gut, die Tunnel aber oft schlecht beAlle Infos jetzt auch in der voorbij Scorzo, een aardverschuiving die ons echter niet tegen kan houden. De tweede net voor Mormanno; de weg lijkt Taormina. Het verkeer is hier best druk . Vervolgens gaat de route richting het binnenland van het eiland. Dit is een leuchtet. Am einsamsten und wildesten sind Sizilien TOUR-Collectionhier door de jungle te worden opgeslokt. andere wereld, want de meeste toeristen und Sardinien, wo auch viele Motorradfahrer unter-De verkeersdrukte op de route van blijven plakken op de stranden en in de wegs sind. In ganz Italien sind die Autofahrer uns Castrovillari naar Cosenza moet je maar op kustplaatsen. We komen langs en door Radlern gegenüber aber deutlich angenehmere Vom Dorf Aiello in Kalabrien rauscht man aus dem Bergdschungel hinunter ans Meer Zeitgenossen als hierzulande.

Pass Umbrail (2.501 m)ApricaSanta Maria Val Müstair Brescia Ostiglia (am Po) Bologna Passo della Raticosa (968 m)Passo della Consuma (1.055 m)Valico dello Spino (1.005 m) Perugia Rieti Avezzano SulmonaAltopiano delle Cinquemiglia Benevento Polla Lagonegro Mormanno

prachtige rotsdorpen, zoals Castiglione. Maar ook door troosteloze kleine steden, DIE ROUTE PRAKTISCHE INFORMATIE zoals Linguaglossa, Randazzo, Bronte en Reisinfo (auto) Adrano. Ook Enna is bij onze doortocht Vanuit Utrecht via München en vervolgens Innsbruck (A 12) en nog 'in ruste'. Wie voorbij Santa Caterina Wir haben die 2.661 Kilometer lange Route in sechs Abschnitte unterteilt. Neben den logischen Teilstücken Sizilien, Sardinien und Landeck-tunnel naar de Reschenstrasse (180). Of via Frankfurt am Villarmosa verder trekt via Marianopoli, dem Abschnitt von Genua bis Locarno orientiert sich die Einteilung auf dem Festland an Städten, die gut ins öffentliche Main of Stuttgart naar Ulm, Füssen en Fernpass dan naar Imst in moet een aardverschuiving 'overwinnen'. Verkehrsnetz eingebunden sind und sich für einen Ruhetag mit kultureller Abwechslung lohnen. Besonders für diejenigen, die nicht Oostenrijk. Vandaar via de provinciale weg naar Landeck en naar De beloning is er naar: je maakt een fantastische tocht door het heuvellandden gesamten Giro nachfahren wollen, eignen sich diese Städte ideal als Ein- oder Ausstieg einer kürzeren Reise.Reschenstrasse. Over de Reschenpass naar Mals, en dan rechtsaf Zwitserland in, richting Santa Maria. schap langs de kust. SECTIE 5: SARDINIË CAGLIARI - PORT TORRES 369 kilometer 5.250 hoogtemeters De agglomeratie Cagliari is druk en lijkt eindeloos. Toch valt het mee, want eenmaal daarbuiten overvalt je de bijna Abschnitt 1 Nord- und Mittelitalien SANTA MARIA VAL MÜSTAIR – PERUGIA 692 Kilometer 7.700 Höhenmeter Die zuerst von uns geplanten nämlich in die größte Stille und Verlassenheit. Kurve um Kurve kurbelt man über die Hügel und in die Täler, der Wind riecht nach Binsen und Schafen. Unterwegs erblickt man links und rechts immer wieder die geheimnisvollen, aus Steinen geschichteten Modena Lombardij Hotel Libertà Telefoon 0039/059/222365 www.hotelliberta.it Taormina Sicilië Albergo Bel Soggiorno Telefoon 0039/0942/23342 www.belsoggiorno.com Accomodaties In Italië zijn overal bed&breakfast accomodaties beschikbaar. De volgende adressen worden door de auteur ook 'warm aanbevolen': volkomen stilte en verlatenheid. Bocht na hohen Pässe von Bormio nach Türme der Ureinwohner, dann bocht, slingeren we over de heuvels en Brescia hatten Ende August Chiusi della Verna Toscane folgt die Straße über weite Planken Sicilië door de dalen. Onderweg zien we links en 2020 Unwettersperre; die Albergo Ristorante Bellavista Teile einer Schmalspurstrecke, Agriturismo Rocca dei Saraceni rechts van de weg telkens weer de Route führt also tiefer über Telefoon 0039/0575/599029 auf der nur noch NostalgieContrada Sotto Rocca mysterieuze stenen torens van de oorPasso dell’ Aprica nach Edolo, www.bellavistalbergo.com züge fahren. Dort kann einem Telefoon 0039/093/571978 spronkelijke inwoners. Daarna volgen we folgt dem Fluss Oglio bis zum der Zeitbegriff durcheinanderwww.roccadeisaraceni.it een smalle spoorlijn die alleen nog in Lago d’Iseo. Auf verkehrsreiSulmona Abruzzo geraten. gebruik is voor tochtjes met historische cher Straße geht es via BresHotel Armando's Senorbì Sardinië treinen. Hier verlies je onderweg alle cia, Mantua und Ostiglia über Telefoon 0039/0864/210786 Hotel Mater Mediterranea begrip van 'Tijd'.den Po, dann über Modena und Bologna südlich in den Kampanien: In der Nähe von Benevento gehören die stillen Straßen den Radlern www.hotelarmandos.it Abschnitt 6 | OberitalienTelefoon 0039/070/9802481 www.hotelmatermediterraSECTIE 6: NOORD-ITALIËApennin, in die Rampen des Lioni Campania nea.it GENUA – LOCARNO GENUA - LOCARNO Passo della Raticosa. Es folgen schöne Abruzzen-Stadt Sul- wieder die Leitstraße 19, finden sie meistens. Hotel Caputo wie Castiglione, traurige 261 Kilometer 261 kilometerdie Übergänge Futa, Consuma, mona. Dann geht es, in der Sie bietet zwei Schwierigkeiten, die erste hinter Städtchen wie Linguaglossa, Telefoon 0039/0827/42417 1.700 Höhenmeter 1.700 hoogtemetersChiusi della Verna und Valico dritten Auffahrt, hinauf zur Scorzo, wegen eines überwindbaren Erdrut- Randazzo, Bronte und Adrano; www.hotel-caputo.com De verkeersdrukte in Genua is verstikkend, dello Spino. Brutal sind die Hochebene Cinquemigila, die sches, die zweite vor Mormanno; da wird die auch Enna schläft. Wer hinter Das Autogewürge in Genua ist de lucht slecht. We zijn blij als we de stad letzten zehn Kilometer hinauf einen mit ihrer lichten Weite Straße vom Dschungel gefressen, aber trotzdem Eten&drinken Santa Caterina Villarmosa ätzend, die Luft schlecht, die hebben verlaten. De route naar het nach Perugia. ins All zu tragen scheint. Der Route durch das Tal hinauf von Autos befahren. Den starken Verkehr von über Marianopoli fährt, überGedurende onze Giro hebben we uiteraard kunnen genieten van noorden loopt door een vallei en leidt tot Rest ist im Vergleich dazu bloß führt zum letzten Pass dieser Castrovillari nach Cosenza muss man durchste- windet gefahrlos einen ErdItaliaanse culinaire kunststukjes. Voorbeelden: in Mantova de laatste bergpas van deze reis en volgt noch hübsch, vor und in Iser- Reise, folgt dann dem Fluss hen. Von Cosenza zum Meer ist die Straße still, rutsch in der Straße. Es folgt (Lombardije) proefden we de Tortelli di Zucca (pompoen dumdan de rivier de Scrivia. Net zoals het water Abschnitt 2 nia sowie Benevento kämpfen Scrivia. So wie deren Wasser die Fahrt bis Villa San Giovanni eintönig. ein grandioser Flug durch die plings) met een zoete, rode mousserende Lambrusco. Op de in deze rivier voort kabbelt, peddelen we ook door deze vlakte totdat we de rivier Abruzzischer Apennin wir uns durch den Verkehr. fließt, rollen auch wir durch die langweilige Ebene auf den hügelige Landschaft ans Meer. opvolgende dagen steeds weer pasta's, in veel variaties. Tip: in restaurant Umami in Terni (Umbrië) geeft de Chef uitgevoor de tweede keer - eerste keer bij de PERUGIA – BENEVENTO Po zu, den wir zum zweiten Abschnitt 4 | Sizilien breid een persoonlijke begeleiding bij zijn unieke creaties (www. start van onze reis- weer oversteken. De 423 Kilometer Abschnitt 3 | Mezzogiorno Mal überqueren. Die Städte Abschnitt 5 | Sardinien umamiterni.it). Op de eilanden Sicilië en Sardinië zijn vis en steden Tortona en Mortara nodigen niet 5.500 Höhenmeter Tortona und Mortara sind nicht MESSINA – PALERMOzeevruchten uiteraard een must en ook van harte aanbevolen. echt uit tot een bezoek; Vigevano daarenBENEVENTO – VILLA 365 Kilometer CAGLIARI – PORTO einladend, doch in Vigevano tegen zeker wel. Daarna volgen we het Die Reise wird immer schöner: SAN GIOVANNI 5.500 Höhenmeter TORRES lohnt sich ein Halt. Danach fietspad langs het kanaal, een aangenaam Die stille Straße in Tiber-Nähe 551 Kilometer 369 Kilometer bietet die Velopiste am Kanal intermezzo van rust. Het verkeer rond het gehört uns, hinter Terni und 8.000 Höhenmeter Von Messina nach Süden kämpft man sich durch 5.250 Höhenmeter ein angenehmes Intermezzo, Lago Maggiore daarentegen kan met recht Rieti folgen drei tolle Auffahr- den starken Verkehr bis ins touristisch intensi- denn am Lago Maggiore ist weer een uitdaging genoemd worden. ten. Die erste trägt uns zum Hinter Benevento fährt man ve, teure bis mondäne Taormina. Dann knickt Die verkehrsreiche Agglome- der Straßenverkehr wieder

Lago del Salto, die zweite hin- durch eine intensive Agrikul- die Route ins Innere der Insel, in eine andere ration Cagliari will einem un- nervös. auf zum Pass Valico di Olmo di tur in geheimnisvoller Land- Welt, weil die meisten Gäste am Meer hängen- endlich scheinen; nach kurzer

Bobbi, unten erreichen wir die schaft. Wir suchen immer bleiben. Wir kommen in prächtige Felsendörfer Zeit gerät man ins Gegenteil,

Castrovillari Cosenza Grimaldi Rosarno Villa San Giovanni Messina Taormina Linguaglossa Maletto Agira Enna Santa Caterina Villarmosa Alia Termini Imerese Palermo Cagliari Senorbi Laconi Valico Ortuabis (830 m) Sorgono Fonni (1.000 m) Nuoro Bitti Ozieri SassariPorto TorresGenua Passo della Castagnola (578 m) Tortona Mortara Laveno (Fähre nach Intra) Locarno