Foto’s Spreken

Als de Dood Als de Dood

Als de Dood

Nathalie Kremers

Lid FK Uithoorn en Olympus Camera Club

“De fascinatie voor fotografie is ontstaan door mijn reislust. Ik reis ‘al mijn hele leven’ en maakte ook foto’s, die ik nu achteraf herinneringsfoto’s zou willen noemen.” Ik denk dat Nathalie hierover iets te bescheiden spreekt, omdat ze ook in die tijd met verschillende foto’s al prijzen behaalde en met haar werk regelmatig in ‘de etalage van de reisbranche’ verscheen.

Door Peter van Tuijl Fotografie Nathalie Kremers

och is het nu anders. Ik reis nu om te fotograferen. Vreemde culturen, plaatsen en vooral mensen doen me naar verre oorden trekken. Mijn fotografie is ook veranderd. Was vroeger het mooie plaatje het belangrijkste, nu gaat het me vooral om de boodschap van een foto. Daarmee is fotografie veel meer een ontdekkingstocht naar wat me bezigt en fascineert in de mensheid.” Nathalie was zowel in 2020 als in 2021 één van de geselecteerde fotografen van de prestigieuze salon Foto Nationaal. Jaarlijks krijgen fotografen van de Landelijke Groepen van de Fotobond én fotografen op voordracht van de afdelingen de gelegenheid om een serie van vijf samenhangende foto’s voor deze jaarlijkse expositie in te sturen. Een jury van professionals uit de fotografiewereld selecteert dertien series uit de pakweg 350 inzendingen, die kwalitatief hoogstaand zijn en bovendien qua genre een brede afspiegeling zijn van de hedendaagse vrijetijdsfotografie.

De serie waarmee Nathalie in 2020 tot de meest aansprekende series behoorde heeft als titel ‘als de dood’. “Ik ben zowel bang voor de dood als er door gefascineerd. De dood is onvermijdelijk en houdt me bezig. Op een reis door Indonesië was ik per toeval getuige van een uitvaart op een zonnig strand, vol rituelen en zonder tranen. Daar ervoer ik de dood zonder angst en als een prachtige én krachtige manier om ermee om te gaan. In eerste instantie volgde ik de