DE TELEGRAAF ZATERDAG 25 JULI 2020
ITALIË
Heel Italië weet dat in Brescia spongada wordt gemaakt, een zacht broodje bestrooid met suiker. Niets is door de eeuwen heen veranderd aan het recept. De basis is nog steeds meel, eieren, suiker, boter, sinaasappelrasp en melk. Het is een feestje voor zoetekauwen. Absoluut proberen: Bresciaanse casoncelli. Het zijn pastakussentjes gevuld met kruiden, paneermeel en kaas. Soms gemengd met vlees en groenten. Boter eroverheen en je voorgerecht is klaar. En ze zijn gek op kastanjes hier. Die stoppen ze overal in.
BUBBELS De meeste wijnmakers in Brescia maken mousserende wijnen. Bij de wijngaard van de familie Tedeschi wordt verteld waarom. „De grond en het klimaat met zijn koude nachten maken het er bijzonder geschikt voor. En daarnaast is het rendement op mousserende wijnen hoger dan op gewone wijn. Simpele keuze toch?”
Brescia op de culinaire kaart We kunnen weer naar Italië. En de Noord-Italiaanse regio Brescia, vooral bekend van de gelijknamige voetbalclub, wil zich profileren om Europese toeristen te trekken. Die kunnen er een interessante culinaire trip van maken.
BAASJE GEZOCHT
V
oordat de coronacrisis uitbrak was de NoordItaliaanse regio Brescia bezig zichzelf op de kaart te zetten als toeristische bestemming voor in de zomer. Tot in april weten veel bezoekers de provincie te vinden als skiparadijs. Maar daarna wordt het stil in de streek. Voor de zomergast worden er fietsroutes en wandelingen uitgezet, spa’s geopend en wordt er werk van gemaakt om de lokale specialiteiten op de kaart te zetten. En dat is niet eens zo’n gek idee, want de streek is vol met pastamakers, wijn- en kaasboeren en zelfs olijfolieproducenten. Als lente-, zomer- of herfstbezoeker moet je wel even door de rustige stadjes heen kunnen kijken. Een daarvan is het dorp Ponte Di Legno in het noorden, richting de Zwitserse grens aan en gelegen in een van de grootse valleien (Valle Camonica) van de Alpen. Het idyllische dorp ziet er in dit zomerseizoen uit als een spookstadje. Veel luiken en deuren zijn dicht. In de zomer moet de bezoeker het doen met lokale restaurantjes en eethuizen. Dat is geen straf. Verwacht geitenvlees op het menu, maar ook witte spinazie en zwarte mais. Slechts twintig boeren produceren deze zwarte mais. Bijzonder om dat eens te eten. Wie op de landkaart kijkt, ziet dat Brescia min of meer ingeklemd zit tussen het Gardameer en het Iseomeer. Het eerstgenoemde
Het Iseomeer doet niet onder voor zijn grotere ’broers’.
meer is prachtig en al enorm op de kaart gezet, maar het Iseomeer is zeker zo interessant, met een eiland in het midden. Wie de oversteek waagt, komt in een paradijsje terecht met een dorpse wandelboulevard, gezellige restaurantjes, een leuke fietsroute naar de abdij op het eiland, maar ook een gaard met olijfbomen waar grassige olijfolie wordt gemaakt. De boeren kunnen er relatief noordelijk olijfolie produceren omdat het meer laag ligt.
ZEELT Elk jaar in juli wordt hier de ’Week van de zeelt’ uit de oven gevierd. Zeelt uit de oven is een lokaal gerecht. Zeelt is een vis die voorkomt in het Iseomeer. Voor het gerecht wordt de vis ingesneden en gevuld met een mengsel
van kaas, brood, zout en peterselie. Vervolgens wordt de gevulde vis in een hete oven gebakken met een klein beetje olijfolie en laurierbladeren erbij. Veelal wordt daar polenta bij geserveerd, stukjes gemalen gedroogde mais. In tegenstelling tot in de rest van Italië wordt in Brescia veel boter gebruikt. Dat wordt hier veel gemaakt, net als hun kazen. Opvallend veel gerookte kaas is te vinden in Brescia. Wie iets heel speciaals wil zien en proeven, moet een tripje maken naar Case Di Viso, een verlaten gehucht. Dieper in de bergen kun je nauwelijks komen. Wegen zijn in de winter onbegaanbaar, meters sneeuw is normaal. Alleen in de maanden mei tot en met oktober valt hier te leven. In het verleden werden hier nog heksen verbrand. Overal ruik je tijm. Om je heen hoor je alleen het vredige geklingel van koeienbellen en het snelstromende water in de beekjes. Maar uit een huisje komt ook geluid. Uit een kaasmakerij die er al zo’n 400 jaar zit. Dat is op zich al heel bijzonder. Hier wonen de Britse Jane Hodges en de Italiaanse Andrea Bezzi. Hodges werd verliefd op ski-instructeur Bezzi (die in de zomer kaasboer is) en bleef in Italië wonen. Het moet een van de kleinste zuivelfabriekjes in Italië zijn, kleiner dan de gemiddelde huiskamer. Elke avond verzamelt Bezzi de melk van zijn koeien in een badje
Kruising dwerg pincher-maltheser Mylo (6) wil het liefst de hele dag bij de baas zijn. Als hij alleen is, laat hij dat flink horen. Mylo is gek met kinderen, kan met katten en vindt andere honden leuk. Hij is erg tolerant en luistert prima, eigenlijk een ideale hond dus. Zolang hij maar met de baas mee mag. Interesse? Check verhuisdieren.nl
Een kat kan de was doen Poezen die dolgraag rollen in de schone was... Ideaal is het niet, maar het levert wel een schattig plaatje op, vindt Nelly uit Krimpen aan de IJssel. De grijze schoonheid heet Sjimmy. „Net op het moment dat ik de schone was wil opvouwen gaat mevrouw er uitgebreid in liggen! En het lukt me met geen mogelijkheid om haar eruit te halen...” Binnen weet Sjimmy precies wat ze wil, buiten is ze niet zo’n
in de kaasmakerij. Internet en elektriciteit is er niet. Alles gaat via generatoren. Wel is er een helderblauwe lucht en heel veel bloemen. De koeien gaan in de winter op stal in een dorp, 10 kilometer verderop.
RAVIOLI Hodges kookt voor ons een gerecht van varkensvlees, ravioli, aardappelen, een beetje ricotta, ei en broodkruimels. Het is een en al verwennerij, en dan hebben we nog niet eens een stukje kaas gehad. Ze eten hier kaas met honing, een hele goede combinatie. Hodges en Bezzi laten ons de kazen proeven, van belegen tot oud. De oude kaas is zelfs voor geoefende kaasliefhebbers een uitdaging. Overjarig is er niks bij. Wat ons betreft volledig terecht dat Brescia zich op de culinaire kaart wil zetten.
ZO KOM JE ER Voor een bezoek aan Brescia vlieg je het beste op Milaan. Daarna neem je de trein (ongeveer 40 min rijden) of auto (ruime een uur). Wat betreft corona: mondkapjes zijn in de regio Lombardije, waar Milaan en Brescia liggen, overal verplicht. Houd daarnaast het reisadvies van Buitenlandse Zaken in de gaten, evenals lokale media.
Andrea Bezzi is in de zomer kaasboer.
BEESTENBOEL
Eenzame Mylo op zoek naar gezelschap
door Richard van de Crommert
heldin. „Ze is een echte binnenpoes en mag wel de tuin in, maar schrikt snel. Ze rent dan direct naar binnen.” Sjimmy kroelt bovendien alleen in de was, ze komt niet bij je op schoot liggen. „En toch genieten we van haar.” Mail uw leukste, liefste en grappigste huisdierenfoto’s naar vrijfoto@telegraaf.nl
De wonderlijke kattentong
K COLUMN
LEKKERNIJEN
BEESTENBOEL VRIJ Z11
DE TELEGRAAF ZATERDAG 25 JULI 2020
BEESTENBOEL
Z10 VRIJ REIZEN
atten hebben een geweldige tong: er zitten harde papillen op die naar achteren zijn gericht. Die gebruiken ze om om vlees van botten te schrapen en hun vacht goed schoon te houden. Er hopen namelijk losse haren en vuiligheid op in de vacht en met de kattentong kunnen die eruit wordt gekamd en ingeslikt. De haren en vuil worden haarballen en vervolgens uitgebraakt of uitgepoept. Veel katten kunnen hierbij wel wat hulp gebruiken: kattengras! Als katten dit eten, raakt hun maag namelijk geïrriteerd en zullen ze de haarbal uitbraken. Hierdoor zijn ze niet meer misselijk en hoeft de haarbal niet hun hele spijsvertering door. Van gewoon gras kunnen katten ook braken, maar dat soort gras heeft een soort
weerhaken, waardoor het vast kan komen te zitten in het slijmvlies van de maag, slokdarm, keel of zelfs in de neusholte! De gevolgen zijn nare ontstekingen, misselijkheid en benauwdheid. Zorg er dus altijd voor dat er binnen kattengras is, ook al heb je een buitenkat.
KAMMEN Baasjes kunnen ook nog op een andere manier helpen. Het is erg fijn voor je kat als je zelf de dode haren en het vuil regelmatig uit zijn vacht kamt. Een vlooienkam is hier erg geschikt voor. Het is ook meteen een goed moment om je kat te controleren op vlooien en teken, en jullie band te versterken. Vergeet dan ook niet om ze met iets lekkers te belonen: voor, tijdens en na het kammen! Vooral oudere katten kunnen wel wat extra hulp van hun baasje gebrui-
ken. Ze zijn door artrose namelijk minder lenig en kunnen dus moeilijker bij hun achterlijf om die schoon te likken. Help je ze daar niet mee, dan zullen de losse haren en het vuil een soort viltplakkaten vormen, die zijn pijnlijk en bezorgen de katten een hoop stress. Ook als een kat last van z’n bekkie heeft, bijvoorbeeld door een gebitsprobleem, zullen ze minder goed of soms helemaal niet meer hun vacht verzorgen. Houd dit dus goed in de gaten en laat bij twijfel je dierenarts een controle uitvoeren. Heb je trouwens wel eens gezien hoe katachtigen water drinken met hun tong? Zoek maar eens online op ’Cat Drinking Slow Motion’. Een geweldig en uniek gezicht!
Steuntje in de rug met kattengras
Volg Piet op Instagram: @piethellemans en op piethellemans.nl
PIET HELLEMANS