Dit doen zij Van samenwerken met patiënten tot onderzoek op celniveau: het UMC Utrecht Hersencentrum heeft een rijke variatie aan wetenschappers. Allemaal zijn ze op zoek naar de allerbeste antwoorden op hun vragen, zoals ook deze vier gedreven onderzoekers. Door Aafke Kok Beeld: Bram Belloni
30 | New Scientist | UMC Utrecht Hersencentrum
Frank Meye Translationele neurowetenschappen
Breinverandering bij vreetbuien Als reactie op stress gaan mensen, maar ook dieren, veel suiker en vet eten. ‘Vooral bij obesitas, eetstoornissen en mensen met impulsief gedrag zoals bij ADHD vormen vreetbuien een pro bleem,’ aldus Frank Meye. De behoefte aan ‘slecht’ eten gaat gepaard met ver anderingen in de communicatie tussen verschillende hersengebieden die betrokken zijn bij de verwerking van beloning. Dat is wat Meye onderzoekt. Daarvoor gebruikt hij muizen die aan sociale stress onderworpen zijn en daar door vreetbuigedrag vertonen. Van die muizen bekijkt Meye het hersenweefsel. Met behulp van elektrodes meet hij daarin de elektrische signalen waar zenuwcellen mee communiceren. Hoe meer ze communiceren, hoe sterker de verbinding. Meye kijkt naar verschillen in die verbindingssterkte tussen gestreste muizen en controlemuizen. Hij bestu deert bijvoorbeeld verbindingen met dopamineneuronen, een belangrijke groep cellen in het beloningscircuit van het brein. Vervolgens kan Meye in levende mui zen specifieke zenuwcellen aansturen en dan het eetgedrag van muizen bestuderen. Dat doet hij met opto- of chemogenetica, waar mee hij zenuwcellen ‘aan’ of ‘uit’ zet door respectievelijk licht of speciale virussen. Zo probeert hij de link tussen veranderin gen in het brein en vreetbuigedrag te achterhalen. Uitein delijk hoopt hij hiermee te begrij pen hoe we die hersenveranderin gen tegen kunnen gaan, om zo vreetbuien te verminderen.
