REBOOTKAMP HELPT JONGEREN CONTROLE TE HERWINNEN
“Gamen moet terug de juiste proporties aannemen” TEKST: JENS DE WULF – BEELD: JONATHAN RAMAEL
Beeld het je even in: je kind rent na schooltijd meteen naar zijn kamer, opstaan gebeurt met steeds kleinere oogjes en wordt met de dag lastiger, afspraakjes met vrienden gaan niet meer door, er is voor niets tijd meer en de persoonlijke hygiëne gaat erop achteruit. Want enkel het gamen telt. In dat geval kan je spreken van problematisch gamegedrag. Ouders die deze signalen opmerken kunnen hun kind inschrijven voor een Rebootkamp. Wat dat precies inhoudt, vertelt Sarah Polders (zorGGroep Zin). Zij coördineerde alle Rebootkampen die tot nu in Vlaanderen werden georganiseerd. Problematisch gamen, het is een groeiend én recent fenomeen. Pas in 2018 erkende de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gameverslaving officieel als een ziekte. Te verwachten is dat gameverslaving de komende jaren nog zal toenemen. Om de groter wordende groep van jongeren met een gameverslaving te helpen, bedachten Dimitri Das (Ligant en zorGGroep Zin) en Huub Boonen (UCLL en zorGGroep Zin) enkele jaren geleden het Rebootkamp. De Vlaamse overheid raakte overtuigd van dit nieuwe concept en besloot geld uit te trekken voor een pilootproject in Limburg.
Sarah Polders: “Gamen an sich is helemaal niet erg. Het stimuleert onder andere de creativiteit bij jongeren. Op het Rebootkamp wordt de Playstation, de Switch of de Xbox dus helemaal niet doodgezwegen.”
De eerste twee Rebootkampen werden in 2017 ingericht. In 2018 volgden Antwerpen en Oost-Vlaanderen. In 2019 werd het initiatief uitgebreid naar in totaal vijf regio’s in Vlaanderen. Eveneens in 2019 werden er middelen vrijgemaakt om iemand aan te stellen die alle kampen coördineert. Enter Sarah Polders: “De eerste Reboots werden in Limburg georganiseerd, al konden ook jongeren van buiten de provincie deelnemen. Dat stelde ons voor het probleem dat het erg lastig was om de deelnemers goed op te volgen eens het kamp was afgelopen. Sinds drie jaar kunnen Centra Geestelijke Gezondheidszorg (CGG) in hun regio ook Rebootkampen laten doorgaan. De organisatie komt dan volledig in de handen van het plaatselijke CGG te liggen, maar ik help bij de aansturing en ook achteraf met praktische zaken zoals de boekhouding en communicatie naar de overheid.”
zorgwijzer | 20
